Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik budownictwa
- Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
- Data rozpoczęcia: 22 października 2025 15:23
- Data zakończenia: 22 października 2025 15:44
Egzamin zdany!
Wynik: 24/40 punktów (60,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Gdzie umiejscowiona jest oś obrotu okna uchylnego?
A. na dolnej krawędzi i jest w poziomie
B. na środku szerokości i jest w pionie
C. na środku wysokości i jest w poziomie
D. na bocznej krawędzi i jest w pionie
Odpowiedź "dolnej krawędzi i jest pozioma" jest prawidłowa, ponieważ oś obrotu okna uchylnego znajduje się w dolnej krawędzi skrzydła. To ustawienie umożliwia efektywne otwieranie okna w sposób uchylny, co jest istotne dla wentylacji pomieszczeń, a także dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników. W przypadku okien uchylnych, oś obrotu jest usytuowana poziomo, co oznacza, że skrzydło okna otwiera się na zewnątrz od dołu. Taki mechanizm wykonania zapewnia łatwość w obsłudze i pozwala na dostosowanie kąta otwarcia, co jest istotne w kontekście wentylacji oraz regulacji dopływu światła. W praktyce, tego typu rozwiązania są szeroko stosowane w budownictwie, szczególnie w domach jednorodzinnych oraz biurach, gdzie ważne jest uzyskanie odpowiednich warunków mikroklimatycznych. Zgodnie z normami budowlanymi, rozważając aspekty ergonomiczne i bezpieczeństwa, okna powinny być projektowane z myślą o komfortowym użytkowaniu, co potwierdza znaczenie odpowiedniego umiejscowienia osi obrotu.
Pytanie 3
Kluczowym aspektem poprawnego montażu paneli podłogowych jest
A. utrzymanie dylatacji pomiędzy panelami a ścianą
B. utrzymanie dylatacji w obszarze drzwiowym
C. przymocowanie paneli do podłoża jedynie w narożnikach
D. przymocowanie paneli do podłoża
Przytwierdzenie paneli do posadzki jest koncepcją, która może wydawać się korzystna w kontekście stabilności, jednak w rzeczywistości jest to błędne podejście. Panele podłogowe, zwłaszcza laminowane, są zaprojektowane w taki sposób, aby mogły swobodnie przesuwać się względem siebie i podłoża. W przypadku ich przytwierdzenia, istnieje duże ryzyko powstania odkształceń, pęknięć i rozwarstwień, co znacząco obniża żywotność podłogi. Przytwierdzanie paneli jedynie w narożnikach, choć może wydawać się kompromisowym rozwiązaniem, nie rozwiązuje problemu dylatacji i również prowadzi do podobnych skutków. Zachowanie dylatacji w otworze drzwiowym jest również niewłaściwe, ponieważ ten obszar wymaga szczególnej uwagi w kontekście ruchu powietrza oraz ekspansji materiałów. W praktyce, brak odpowiednich dylatacji wokół drzwi prowadzi do ryzyka uszkodzeń i utrudnia cyrkulację powietrza, co może wpłynąć na komfort użytkowania pomieszczenia oraz na stan zdrowia mieszkańców. Dlatego kluczowe jest, aby podczas układania paneli podłogowych przestrzegać zasad dotyczących dylatacji, które są podstawą prawidłowej instalacji i dbałości o jakość wykonania.
Pytanie 4
Jaką mieszankę należy użyć do wybudowania "na cienką spoinę" ścianki działowej z betonu komórkowego?
A. Gipsową
B. Klejową
C. Glinianą
D. Wapienną
Zastosowanie zaprawy klejowej do budowy ścian działowych z betonu komórkowego to naprawdę dobry wybór według obecnych standardów budowlanych. Naprawdę, to lepsza opcja niż tradycyjne zaprawy gipsowe czy gliniane, bo klej trzyma dużo mocniej i potrzebuje mniej materiału. Przy cienkowarstwowej aplikacji można łatwiej połączyć elementy murowe, co oszczędza czas pracy i zmniejsza ryzyko mostków termicznych. W przypadku tych ścian z betonu komórkowego, użycie zaprawy klejowej naprawdę poprawia izolację akustyczną i termiczną. No i klej, jak to klej, jest trwały, więc nie trzeba się martwić o obciążenia później. Ciekawe jest też to, że kleje są dostępne w różnych wariantach, co ułatwia dostosowanie do konkretnych warunków budowlanych oraz wymagań projektu.
Pytanie 5
Pęknięcia w konstrukcji, które wystąpiły w betonowej podstawie podłogi, powinny być po poszerzeniu zagruntowane, a następnie uzupełnione
A. żywicą epoksydową z dodatkiem tiksotropowym
B. zaprawą cementowo-wapienną
C. masą asfaltową z wypełniaczami
D. kitem polimerowym trwale plastycznym
Masa asfaltowa z dodatkami to nie jest najlepszy materiał do wypełnienia pęknięć w betonowych podłogach. Jej właściwości mechaniczne i adhezyjne są tak sobie, więc naprawa długo nie wytrzyma. Asfalt jest co prawda elastyczny, ale nie trzyma się dobrze betonu, co może prowadzić do dalszych pęknięć z powodu różnicy w rozszerzalności cieplnej. W praktyce często w miejscach, gdzie używa się masy asfaltowej, znów pojawiają się pęknięcia i odspojenia, co raczej nie sprzyja trwałości podłogi. Kity polimerowe są w porządku w niektórych zastosowaniach, ale nie mają wystarczającej twardości, żeby poradzić sobie z dużymi obciążeniami. Ich plastyczność może prowadzić do deformacji pod ciężarem, co w przypadku podłóg przemysłowych to kiepski pomysł. Zaprawa cementowo-wapienna, chociaż używana w budownictwie, ma problem z przyczepnością do betonu w wąskich szczelinach, co skutkuje nowymi pęknięciami. Dlatego lepiej nie stosować tych materiałów przy pęknięciach konstrukcyjnych, bo może to tylko pogorszyć sytuację i prowadzić do częstszych napraw.
Pytanie 6
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 7
Spoiwo, które po zmieszaniu z wodą wiąże i twardnieje zarówno na powietrzu, jak i pod wodą, nabywając odpowiednie właściwości wytrzymałościowe, to
A. spoiwo magnezytowe
B. cement portlandzki
C. wapno dolomitowe
D. gips budowlany
Gips budowlany to materiał, który twardnieje dzięki reakcji z wodą, ale to się dzieje tylko w normalnej temperaturze. Gips w ogóle nie twardnieje pod wodą, więc nie jest najlepszym wyborem do miejsc, gdzie jest dużo wilgoci, bo po prostu się rozpuszcza. Wapno dolomitowe, z kolei, ma jakieś tam właściwości hydrauliczne, ale nie wiąże wody tak, jakby to było potrzebne w trudnych warunkach. Jest dużo lepsze do miejsc, gdzie nie ma ryzyka kontaktu z wodą. A te spoiwa magnezytowe, choć można je z jakimś skutkiem stosować w budownictwie, mają zupełnie inne właściwości i nie nadają się do wilgotnych warunków. Zdarza się, że myli się je z cementem portlandzkim, ale ich zastosowanie jest ograniczone, a w wilgotnych warunkach raczej sobie nie poradzą. Dużo błędów bierze się z mylenia tych różnych materiałów budowlanych i niedostatecznego ich rozumienia. Właściwy wybór materiałów budowlanych jest kluczowy dla trwałości i funkcjonalności konstrukcji.
Pytanie 8
Przy remoncie sufitu, przed zamontowaniem suchego jastrychu, niezbędne jest przygotowanie warstwy wyrównawczej z
A. siatki i trzciny
B. gliny
C. keramzytu
D. mieszanki betonowej
Wybór nieodpowiednich materiałów do wykonania warstwy wyrównawczej może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych. Mieszanka betonowa, choć często stosowana w budownictwie, jest zbyt ciężka do zastosowania jako warstwa wyrównawcza pod suche jastrychy, co może prowadzić do nadmiernego obciążenia stropu i w konsekwencji do jego uszkodzeń. Użycie gliny w tym kontekście jest również błędne; glina jest materiałem o dużej wilgotności, co może doprowadzić do deformacji oraz problemów z pleśnią w przyszłości. Oprócz tego, glina nie zapewnia wystarczających właściwości izolacyjnych ani akustycznych, które są kluczowe w kontekście komfortu użytkowania pomieszczeń. Siatka i trzcina, mimo że mogą być stosowane w niektórych typach konstrukcji, nie są odpowiednie dla warstwy wyrównawczej pod jastrychy. Tego rodzaju materiały mogą wprowadzać nierówności oraz nie zapewniają wymaganego poziomu stabilności. Zastosowanie materiałów niezgodnych z obowiązującymi standardami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13055-1, może prowadzić do chaotycznych efektów w długoterminowym użytkowaniu, a także do zwiększenia ryzyka uszkodzeń strukturalnych. Z tego powodu kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów do warstwy wyrównawczej kierować się zasadami dobrych praktyk budowlanych, które jasno określają, jakie materiały powinny być używane w konkretnych aplikacjach budowlanych.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Aby mechanicznie zagęścić mieszankę betonową ułożoną w deskowaniu z przygotowanym zbrojeniem słupa, jakie urządzenie powinno się zastosować?
A. wibrator wgłębny
B. stół wibracyjny
C. wibrator powierzchniowy
D. ubijak stalowy lub drewniany
Wibrator wgłębny jest najskuteczniejszym narzędziem do mechanicznego zagęszczania mieszanki betonowej w deskowaniach z przygotowanym zbrojeniem słupa. Jego konstrukcja pozwala na wprowadzenie drgań bezpośrednio w głąb mieszanki, co skutkuje lepszym zagęszczeniem betonu wokół prętów zbrojeniowych. Dzięki temu uzyskuje się optymalne wypełnienie formy oraz minimalizację pustek powietrznych, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej wytrzymałości i trwałości konstrukcji. Przykładowo, w budownictwie, gdzie istotna jest nośność i odporność na działanie czynników atmosferycznych, zastosowanie wibratora wgłębnego znacząco zwiększa jakość wykonanego słupa. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 206-1, zagęszczanie betonu powinno być przeprowadzane z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi, a wibrator wgłębny jest jednym z rekomendowanych rozwiązań w takich sytuacjach. Warto zaznaczyć, że to narzędzie powinno być używane przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić prawidłową technikę pracy oraz uniknąć uszkodzenia zbrojenia.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
Zgodnie z przepisami ministra infrastruktury, kierownik budowy musi bezwzględnie przygotować plan BIOZ, jeśli
A. powierzchnia obszaru budowy przekracza 500 m2
B. budowa jest prowadzona na terenie miasta
C. roboty budowlane prowadzi 15 pracowników przez maksymalnie 30 dni
D. roboty budowlane dotyczą usuwania materiałów zawierających azbest
W analizie przedstawionych odpowiedzi warto zauważyć, że niektóre z zaproponowanych kryteriów nie są zgodne z rzeczywistymi wymaganiami prawnymi dotyczącymi opracowania planu BIOZ. Powierzchnia terenu budowy przekraczająca 500 m2 nie jest jednoznacznym czynnikiem decydującym o konieczności sporządzenia takiego planu, ponieważ istotne jest przede wszystkim ryzyko związane z prowadzonymi pracami, a nie sama wielkość terenu. Dodatkowo, budowa realizowana w granicach administracyjnych miasta nie ma wpływu na obowiązek posiadania planu BIOZ, gdyż ten obowiązek dotyczy specyficznych zagrożeń, które mogą wystąpić w trakcie robót budowlanych, a nie lokalizacji projektu. Często popełnianym błędem jest również mylenie liczby pracowników z wymogami dotyczącymi planu BIOZ. Zatrudnienie 15 robotników przez 30 dni może nie wystarczyć, by uzasadnić potrzebę opracowania planu, jeżeli roboty te nie wiążą się z ryzykiem zdrowotnym, jak w przypadku usuwania azbestu. Warto podkreślić, że przy tworzeniu planu BIOZ kluczowe jest zrozumienie specyfiki robót budowlanych, ich potencjalnych zagrożeń oraz odpowiednich przepisów, które wymagają uwzględnienia tych aspektów w dokumentacji. Ignorowanie wytycznych dotyczących zagrożeń zdrowotnych prowadzi do niewłaściwego zarządzania bezpieczeństwem na budowie.
Pytanie 13
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 14
Jaką rolę pełni wieniec stropowy w budynku?
A. Zwiększa izolacyjność termiczną ścian zewnętrznych
B. Powiększa rozpiętość konstrukcji stropu
C. Ochroni ściany działowe przed destabilizacją
D. Usztywnia konstrukcję budynku wspólnie ze stropem
Wieniec stropowy jest kluczowym elementem konstrukcyjnym, który współdziała ze stropem, usztywniając całą konstrukcję budynku. Pełni funkcję łącznika pomiędzy ścianami nośnymi, co zapobiega ich odkształcaniu się pod wpływem obciążeń. Usztywnienie konstrukcji jest szczególnie istotne w przypadku budynków wielokondygnacyjnych, gdzie różnorodne siły działające na budynek mogą prowadzić do powstawania naprężeń. W praktyce, wieniec stropowy pomaga w równomiernym rozkładzie obciążeń, co jest zgodne z zasadami inżynierii budowlanej. Użycie wieńca stropowego pozwala także na zredukowanie ryzyka pęknięć w ścianach i zapewnia większą stabilność całej struktury. Przykładowe normy, takie jak Eurokod, podkreślają znaczenie odpowiedniego projektowania wieńców stropowych w kontekście bezpieczeństwa budynków.
Pytanie 15
Pęknięcia w płytach gipsowo-kartonowych działowej ścianki na stalowym ruszcie powstają na skutek braku
A. odpowiedniej liczby wkrętów przymocowujących płyty do rusztu
B. izolacji akustycznej pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi
C. szczeliny pomiędzy płytami gipsowo-kartonowymi a stropem
D. odpowiedniej liczby kołków rozporowych mocujących ruszt do ścian
Odpowiedź wskazująca na brak szczeliny między płytami gipsowo-kartonowymi a stropem jest prawidłowa, ponieważ takie szczeliny są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania konstrukcji. W przypadku ścianek działowych z płyt gipsowo-kartonowych, które są oparte na rusztach stalowych, niezbędne jest uwzględnienie ruchów budynku, takich jak osiadanie czy rozszerzanie się materiałów pod wpływem temperatury i wilgotności. Szczelina pozwala na minimalizację naprężeń, które mogą prowadzić do pęknięć w miejscach styku z stropem. Przykładowo, w normach budowlanych, takich jak PN-EN 13964, podkreśla się znaczenie dylatacji w konstrukcjach wykończeniowych. Właściwe wykonanie takich połączeń, z uwzględnieniem odpowiednich szczelin, pomaga utrzymać trwałość i estetykę ścianek, co jest szczególnie istotne w budynkach użyteczności publicznej, gdzie jakość wykończenia ma bezpośredni wpływ na użytkowników.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Ilość materiałów uzyskanych w wyniku rozbiórki, które mają być użyte ponownie, ustala się na podstawie
A. inwentaryzacji wykonanej przed przystąpieniem do rozbiórki
B. planu robót rozbiórkowych
C. projektu budowlanego
D. pomiarów z natury dokonanych po zakończeniu rozbiórki
Pomiar z natury przeprowadzony po rozbiórce jest kluczowym etapem w ocenie ilości materiałów, które mogą być ponownie wykorzystane. Taka metoda pozwala na dokładne oszacowanie ilości i jakości materiałów, które pozostały po zakończeniu robót budowlanych. Zbierając dane bezpośrednio z miejsca rozbiórki, specjaliści mogą uwzględnić rzeczywiste warunki, które mogą wpływać na stan i przydatność tych materiałów. Przykładowo, beton, cegły, stal czy drewno mogą wymagać oceny pod kątem uszkodzeń, zanieczyszczeń czy odporności na warunki atmosferyczne. Tego rodzaju analiza może być wspierana przez technologie takie jak skanowanie 3D, które przyspiesza proces inwentaryzacji. W kontekście standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi zrównoważonego rozwoju i recyklingu materiałów budowlanych, które promują efektywne wykorzystanie zasobów oraz minimalizację odpadów.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Jak należy przygotować stalowe podłoże przed nałożeniem farby olejowej nawierzchniowej?
A. Wyczyścić drewnianym klockiem, aby pozbyć się rdzy i nierówności, a następnie zagruntować szarym mydłem
B. Oczyścić mechanicznie z rdzy, olejów, kwasów i ługów, a następnie zagruntować farbą podkładową antykorozyjną
C. Przetrzeć metalową szczotką, aby usunąć rdzę, następnie nasycić 10% roztworem fluatu, a po upływie 24 godzin zagruntować roztworem 20% fluatu
D. Usunąć kurz, pozbyć się rdzy przy użyciu rozpuszczalnika benzynowego, a następnie zagruntować pokostem
Odpowiedź dotycząca oczyszczenia mechanicznego podłoża ze stali przed malowaniem farbą olejną nawierzchniową jest poprawna, ponieważ etapy przygotowawcze są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości i trwałości powłok malarskich. Oczyszczenie ze rdzy, olejów, kwasów i ługów jest niezbędne, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia, które mogą osłabić przyczepność farby. W praktyce, do oczyszczenia można wykorzystać szlifowanie, szczotki druciane lub piaskowanie, co jest zgodne z normami ISO 8501 dotyczącymi przygotowania powierzchni stalowych. Po dokładnym oczyszczeniu, zagruntowanie farbą podkładową antykorozyjną jest kluczowym krokiem, który zapewnia dodatkową ochronę przed korozją i tworzy odpowiednią bazę dla farby nawierzchniowej. Przykładem może być użycie farb podkładowych zawierających pigmenty antykorozyjne, które zapewniają długotrwałą ochronę w trudnych warunkach atmosferycznych. Zachowanie tych standardów ma istotne znaczenie dla wydłużenia żywotności malowanej powierzchni.
Pytanie 24
Które informacje nie są częścią opisową Planu Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia?
A. Szczegółowy opis zakresu robót
B. Szczegółowy opis lokalizacji pomieszczeń higieniczno-sanitarnych
C. Dane dotyczące potencjalnych zagrożeń dla ludzi
D. Informacje dotyczące miejsca przechowywania dokumentacji budowy
Wybór odpowiedzi dotyczącej opisu zakresu robót, informacji o miejscu przechowywania dokumentacji budowy oraz opisu przewidywanych zagrożeń dla ludzi, wskazuje na nieporozumienie dotyczące struktury Planu Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia. Opis zakresu robót jest istotnym elementem, ponieważ określa konkretną działalność, która będzie wykonywana na placu budowy, co jest kluczowe dla analizy ryzyk i identyfikacji niebezpieczeństw. Informacje o miejscu przechowywania dokumentacji budowy także mają znaczenie, ponieważ dobra organizacja dokumentacji jest niezbędna do zapewnienia przejrzystości i dostępności informacji, co wpływa na bezpieczeństwo całego procesu budowlanego. Jeżeli chodzi o przewidywane zagrożenia dla ludzi, to ich klasyfikacja i analiza są fundamentalne dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem, gdyż umożliwiają wprowadzenie odpowiednich środków ochronnych. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że lokalizacja pomieszczeń higieniczno-sanitarnych ma mniejsze znaczenie w kontekście bezpieczeństwa. W rzeczywistości, każde z tych elementów jest integralną częścią całościowego planu, a ich pominięcie może prowadzić do niedoszacowania ryzyk na budowie. Zrozumienie, że wszystkie te elementy muszą współgrać, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem budowlanym.
Pytanie 25
W jakiej kolejności należy przeprowadzać roboty malarskie na ścianach i sufitach?
A. najpierw malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, następnie równoległymi, zaczynając od okien; kolejno malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi
B. malowanie ścian pasami pionowymi, a później poziomymi; malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, a następnie pasami prostopadłymi, rozpoczynając od okien
C. malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, następnie prostopadłymi, zaczynając od okien; malowanie ścian pasami poziomymi, a potem pionowymi
D. najpierw malowanie ścian pasami poziomymi, a później pionowymi; następnie malowanie sufitu pasami prostopadłymi do ściany okien, a potem równoległymi, zaczynając od okien
Poprawna odpowiedź dotycząca kolejności malowania sufitu i ścian opiera się na praktycznych zasadach, które zwiększają efektywność pracy oraz jakość wykonania. Malowanie sufitu pasami równoległymi do ściany okien, a następnie pasami prostopadłymi, rozpoczynając od okien, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży malarskiej. Ta metoda pozwala na lepsze oświetlenie i widoczność ewentualnych niedoskonałości, co jest kluczowe, gdyż sufit jest często pierwszym elementem zauważanym w pomieszczeniu. Następnie malowanie ścian pasami poziomymi, a następnie pionowymi, zapewnia równomierne pokrycie farbą oraz minimalizuje ryzyko powstawania smug. Takie podejście pozwala również na lepsze zarządzanie techniką malarską, szczególnie w kontekście zbierania farby oraz unikania nadmiernego rozmazywania. Warto również pamiętać, że realizacja takiego procesu zgodnie z normami jest kluczowa dla zapewnienia trwałości oraz estetyki końcowego rezultatu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Oblicz efektywność pracy posadzkarza w 8-godzinnej zmianie, który zgodnie z ustaloną normą układa 100 m2 podłogi w czasie 104 r-g.
A. 12,50 m2/zmianę
B. 1,04 m2/zmianę
C. 7,69 m2/zmianę
D. 13,00 m2/zmianę
Wydajność posadzkarza w ciągu 8-godzinnej zmiany roboczej opisana w pozostałych odpowiedziach nie jest prawidłowa, ponieważ bazuje na błędnych założeniach dotyczących norm czasu pracy oraz wydajności. Na przykład, obliczenie 1,04 m²/zmianę sugeruje, że posadzkarz byłby w stanie ułożyć jedynie niewielką część powierzchni w ciągu całego dnia, co jest niezgodne z rzeczywistością pracy w budownictwie. Podobnie, 13,00 m²/zmianę i 12,50 m²/zmianę również są zakładane na podstawie błędnych obliczeń, które nie uwzględniają rzeczywistych czasów pracy i norm wydajności. Warto zauważyć, że w branży budowlanej normy wydajności są ustalane na podstawie wielu czynników, takich jak doświadczenie pracownika, rodzaj użytych materiałów, skomplikowanie projektu oraz warunki atmosferyczne. Przyjmowanie nieodpowiednich wartości wydajności może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu oraz oszacowaniu kosztów, co w rezultacie wpływa na opóźnienia w realizacji projektów i dodatkowe wydatki. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby osoby zajmujące się planowaniem prac budowlanych miały dostęp do sprawdzonych danych oraz norm branżowych, a także potrafiły je właściwie interpretować w kontekście konkretnych zadań.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
Na podstawie przedstawionego wyciągu z instrukcji montażu wskaż minimalną ilość belek stropu Porotherm 62,5, którą należy ułożyć w pomieszczeniu o długości 6,50 m, jeżeli między skrajnymi belkami a ścianą zostaną ułożone przycięte pustaki stropowe.
| Instrukcja montażu belek i pustaków stropowych POROTHERM (wyciąg) |
| Podczas montażu belek stropowych może zaistnieć sytuacja, w której odległość między belką a ścianą będzie mniejsza od szerokości modularnej pustaka. W takim przypadku przerwę między skrajną belką a licem ściany (wieńca) wypełnić można w jeden z następujących sposobów: - układając przycięte pustaki stropowe, - układając kolejną dodatkową belkę stropową, - deskując od dołu przerwę i wypełniając ją betonem. W przypadku przycinania pustaków stropowych maksymalna odległość osi skrajnej belki stropowej od lica ściany powinna zapewnić minimalną głębokość oparcia pustaka stropowego na ścianie, tj. 25 mm. Ta maksymalna odległość wynosi: - 500 mm dla stropu o rozstawie osiowym 625 mm, - 375 mm dla stropu o rozstawie osiowym 500 mm. |
A. 13
B. 9
C. 7
D. 10
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących zasad obliczania ilości belek stropowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 13, 9, 7 lub 10 mogą sugerować różne podejścia do rozumienia wymagań montażu. Odpowiedź 13, która jest zbyt wysoka, może wynikać z błędnego założenia, że belki stropowe powinny być umieszczane w krótszych odstępach, co może prowadzić do nadmiernego wzmacniania konstrukcji, a tym samym zwiększenia kosztów materiałowych bez uzasadnienia technicznego. Z kolei odpowiedzi 9 i 7 mogą wynikać z niedoszacowania wymagań strukturalnych. Użytkownik może nie uwzględniać potrzeby dodatkowych belek skrajnych, które są niezbędne dla stabilności stropu, a ich pominięcie w obliczeniach prowadzi do nieprawidłowego oszacowania potrzebnej liczby belek. Często spotykaną pomyłką jest również ignorowanie lokalnych przepisów budowlanych, które mogą wymagać określonej liczby belek dla danego obciążenia stropu. W praktyce, każdy projekt stropu powinien być dostosowany do specyfikacji producenta oraz zasad projektowania budowlanego, które gwarantują bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.
Pytanie 32
Aby zrealizować betonowe ławy fundamentowe w tradycyjnym deskowaniu, jaką ekipę należy przydzielić?
A. betoniarz, cieśla
B. monter, zbrojarz, betoniarz
C. cieśla, zbrojarz, betoniarz
D. zbrojarz, betoniarz
Wybór odpowiedzi 'cieśla, zbrojarz, betoniarz' jest prawidłowy, ponieważ do wykonania żelbetowych ław fundamentowych w deskowaniu tradycyjnym wymagany jest zespół specjalistów o określonych kompetencjach. Cieśla jest odpowiedzialny za wykonanie deskowania, które musi być solidne i precyzyjnie dopasowane, aby zapewnić prawidłowy kształt ław fundamentowych. Zbrojarz zajmuje się przygotowaniem i montażem zbrojenia, które jest kluczowe dla zapewnienia wytrzymałości konstrukcji. Betoniarz natomiast odpowiada za prawidłowe wylanie betonu oraz jego późniejsze pielęgnowanie, co jest istotne dla uzyskania właściwych parametrów technicznych materiału. Każda z tych ról jest niezbędna dla sukcesu całego procesu budowlanego, a ich współpraca pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wykonania. Przykładowo, niewłaściwie przygotowane deskowanie przez cieślę może prowadzić do deformacji ław, co w konsekwencji może wpłynąć na stabilność całej konstrukcji budynku. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, takie zespoły są standardem w realizacji tego typu prac.
Pytanie 33
Aby pomalować trudno dostępne miejsca grzejnika, krat i balustrad, należy wykorzystać pędzel
A. ławkowca
B. kątowego
C. tapeciaka
D. gąbkowego
Pędzel kątowy jest narzędziem doskonale przystosowanym do malowania trudnodostępnych powierzchni, takich jak grzejniki, kratki czy balustrady. Jego unikalny kształt, z ukośnie ściętymi włosiami, pozwala na precyzyjne dotarcie do zakamarków oraz miejsc o ograniczonym dostępie, co jest szczególnie istotne w przypadku malowania obiektów o skomplikowanej geometrii. Używając pędzla kątowego, możemy skutecznie nałożyć farbę w sposób równomierny, eliminując ryzyko powstawania zacieków czy nierówności. W praktyce, malując grzejniki, warto zwrócić uwagę na to, aby do pędzla dobrać odpowiednią farbę, która nie tylko dobrze się rozprowadza, ale także jest odporna na wysokie temperatury. Warto zaznaczyć, że stosowanie pędzli kątowych zgodnie z zaleceniami producentów farb oraz standardami branżowymi pozwala na osiągnięcie trwałych i estetycznych rezultatów malarskich. Takie podejście wpisuje się w najnowsze trendy w zakresie wykończenia wnętrz, gdzie jakość wykonania jest równie ważna, co estetyka.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Kto przygotowuje specyfikację istotnych warunków zamówienia (SIWZ)?
A. oferent.
B. zamawiający.
C. realizator.
D. podwykonawca.
Specyfikacja istotnych warunków zamówienia (SIWZ) to coś, co przygotowuje zamawiający. To on zbiera wszystkie dokumenty potrzebne do ogłoszenia zamówienia publicznego. W skrócie, zamawiający określa, czego potrzebuje i jakie wymagania stawia wykonawcom, żeby ich oferty miały szansę na rozpatrzenie. SIWZ jest istotnym dokumentem, bo dzięki niemu cały proces jest bardziej przejrzysty i uczciwy, a ryzyko nieporozumień pomiędzy zamawiającym a wykonawcą się zmniejsza. Zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych, zamawiający powinien jasno określić, co zamawia, jakie są kryteria oceny ofert i jakie warunki umowy. Jak pokazuje doświadczenie, dobrze przygotowana SIWZ może prowadzić do lepszej jakości usług i produktów oraz do mniejszych kosztów. Na przykład, przy zamówieniu na budowę budynku, zamawiający powinien wziąć pod uwagę nie tylko wymagania techniczne, ale też terminy, gwarancje i odpowiedzialność za ewentualne wady. Po prostu, dobrze opracowana SIWZ to klucz do sukcesu całego procesu zakupowego.
Pytanie 36
Warstwę podkładową o grubości 10÷15 cm z betonu klasy C8/10 (nazywanego chudym betonem), umieszcza się pomiędzy
A. fundamentem a ścianą fundamentową
B. ścianą nośną a nadprożem
C. fundamentem a podłożem gruntowym
D. ścianą nośną a stropem
Warstwa wyrównawczo-podkładowa z betonu klasy C8/10, znana jako chudy beton, jest stosowana pomiędzy fundamentem a podłożem gruntowym w celu zapewnienia równomiernego rozkładu obciążeń oraz stabilizacji konstrukcji. Taka warstwa działa jako mostek pomiędzy fundamentem a gruntami, eliminując różnice w osiadaniu oraz zmniejszając ryzyko pęknięć w konstrukcji. Użycie betonu klasy C8/10, który charakteryzuje się niską wytrzymałością, jest uzasadnione w tym kontekście, ponieważ jego głównym zadaniem jest nie przenoszenie obciążeń, lecz zapewnienie spójności i jednorodności podłoża. W praktyce, chudy beton stanowi także ochronę wodoszczelną dla fundamentów, co jest istotne w terenach o wysokim poziomie wód gruntowych. Przy budowie domów jednorodzinnych czy obiektów przemysłowych, stosowanie tej warstwy zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 206, pozwala na zwiększenie trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji, dlatego jej obecność w projekcie budowlanym jest zalecana.
Pytanie 37
W ramach kontroli jakości powłok malarskich należy zweryfikować
A. odchylenia krawędzi i powierzchni ściany od poziomu
B. wygląd, zgodność koloru z projektem oraz odporność na ścieranie
C. odchylenia krawędzi i powierzchni ściany od pionu
D. konsystencję i jakość farby oraz datę ważności do użycia
Odpowiedź wskazująca na kontrolę jakości wykonania powłok malarskich poprzez sprawdzenie wyglądu, zgodności barwy z projektem oraz odporności na wycieranie jest poprawna, ponieważ te aspekty są kluczowe dla oceny jakości wykończenia malarskiego. Wygląd malowanej powierzchni ma wpływ na estetykę budynku, a zgodność barwy z projektem jest istotna dla zachowania spójności z zamysłem architektonicznym. Odporność na wycieranie jest szczególnie ważna w miejscach o dużym natężeniu ruchu, gdzie powłoka malarska jest narażona na uszkodzenia mechaniczne. Przykładem zastosowania tych kryteriów może być kontrola jakości w budynkach użyteczności publicznej, gdzie estetyka oraz trwałość wykończenia odgrywają kluczową rolę. Zgodne z normą PN-EN 13300 standardy dotyczące powłok malarskich nakładają obowiązek oceny tych parametrów, co pozwala na zapewnienie wysokiej jakości i długoterminowej trwałości malowanych powierzchni.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Jeśli norma czasu na demontaż 1 m2 stropu drewnianego wynosi 0,64 r-g, to jaka jest norma wydajności dziennej dla cieśli zajmującego się demontażem stropu drewnianego, którą należy uwzględnić w ogólnym harmonogramie robót budowlanych przy ośmiogodzinnym dniu pracy?
A. 0,64 m2
B. 125,00 m2
C. 12,50 m2
D. 5,12 m2
Wybór innej odpowiedzi niż 12,50 m2 opiera się na nieporozumieniu związanym z obliczaniem wydajności pracy. Wiele osób może pomyśleć, że przy podanej normie czasu 0,64 r-g na 1 m2, wystarczy pomnożyć tę wartość przez długość dnia pracy, co jest zrozumiałe, ale nieprawidłowe. To podejście prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ ignoruje fakt, że norma czasu odnosi się do jednostkowego rozrachunku czasu potrzebnego do rozbiórki konkretnego metra kwadratowego, a nie do ogólnej wydajności. Z kolei odpowiedzi takie jak 5,12 m2 oraz 0,64 m2 są wynikiem błędnych kalkulacji, które nie uwzględniają całkowitego czasu pracy i normy. W przypadku 125,00 m2, pomysł, że cieśla mógłby rozebrać tak dużą powierzchnię w ciągu jednego dnia, jest całkowicie nierealistyczny, biorąc pod uwagę normy czasu w branży budowlanej, które są oparte na rzeczywistych obserwacjach i doświadczeniach. Zrozumienie norm wydajności jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania projektami budowlanymi, a także dla uniknięcia przeszacowania możliwości pracowników, co może prowadzić do opóźnień i nieefektywności w realizacji prac.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.