Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 10:14
Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 10:27

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak nazywa się jednostka danych PDU w warstwie sieciowej modelu ISO/OSI?

A. segment

B. ramka

C. pakiet

D. bit

Chociaż segment, bit i ramka są terminami używanymi w kontekście przesyłania danych, to nie odnoszą się one do warstwy sieciowej modelu ISO/OSI, co czyni je niepoprawnymi odpowiedziami. Segment odnosi się do warstwy transportowej modelu, gdzie dane są dzielone na mniejsze kawałki, aby zapewnić ich niezawodną transmisję. Protokół TCP (Transmission Control Protocol) operuje na poziomie segmentów, dodając nagłówki zarządzające kontrolą błędów i porządkiem przesyłania. Bit to najmniejsza jednostka informacji w systemie komputerowym, ale nie jest specyficzny dla żadnej warstwy modelu ISO/OSI i nie może być traktowany jako jednostka PDU. Ramka natomiast jest jednostką danych w warstwie łącza danych, gdzie dane są opakowane w ramki zawierające adresy MAC oraz inne informacje potrzebne do przesyłu w sieci lokalnej. Niezrozumienie, które jednostki danych są przypisane do odpowiednich warstw modelu OSI, może prowadzić do błędnego pojmowania struktury komunikacji sieciowej. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z warstw modelu OSI pełni określoną funkcję, i błędne przypisanie terminów do niewłaściwych warstw może skutkować nieefektywnym projektowaniem sieci oraz problemami w diagnostyce i zarządzaniu komunikacją. Dlatego kluczowe jest przyswojenie sobie tych podstawowych koncepcji, aby lepiej zrozumieć, jak działa cały system komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 2

Który z systemów operacyjnych przeznaczonych do sieci jest dostępny na zasadach licencji GNU?

A. Linux

B. OS X Server

C. Unix

D. Windows Server 2012

Linux jest systemem operacyjnym, który jest udostępniony na licencji GNU General Public License (GPL), co oznacza, że jego kod źródłowy jest publicznie dostępny i może być modyfikowany oraz rozpowszechniany. Licencja ta umożliwia każdemu użytkownikowi na używanie, modyfikowanie oraz dystrybucję oprogramowania, co sprzyja innowacjom i rozwojowi technologii. Dzięki temu Linux stał się podstawą dla wielu dystrybucji, takich jak Ubuntu, Fedora czy Debian, które są szeroko stosowane w różnych środowiskach, od komputerów osobistych, przez serwery, aż po urządzenia wbudowane. Przykładem zastosowania Linuxa w praktyce jest jego dominacja w środowiskach serwerowych, gdzie zapewnia stabilność, bezpieczeństwo oraz elastyczność. Wiele dużych firm oraz organizacji wybiera Linux ze względu na niski koszt licencji i możliwość dostosowania systemu do swoich specyficznych potrzeb, co czyni go idealnym wyborem w kontekście rozwoju technologii open-source.

Pytanie 3

Jakie zadanie pełni router?

A. przekazywanie pakietów TCP/IP z sieci źródłowej do docelowej

B. ochrona sieci przed atakami zewnętrznymi i wewnętrznymi

C. konwersja nazw na adresy IP

D. eliminacja kolizji

Routery odgrywają kluczową rolę w przesyłaniu danych w sieciach komputerowych, w tym w protokole TCP/IP. Ich głównym zadaniem jest przekazywanie pakietów danych z jednego segmentu sieci do drugiego, co odbywa się na podstawie adresów IP. Przykładowo, gdy komputer w sieci lokalnej chce połączyć się z serwerem w Internecie, router odbiera pakiety z lokalnej sieci, analizuje ich adres docelowy i kieruje je w odpowiednie miejsce. Routery działają na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że są odpowiedzialne za logiczne adresowanie oraz routing, a także mogą zastosować różne protokoły routingu, takie jak OSPF czy BGP, które pomagają w określaniu najlepszych ścieżek dla danych. W praktyce, routery są niezbędne do zbudowania efektywnej i skalowalnej infrastruktury sieciowej, umożliwiając komunikację pomiędzy różnymi sieciami oraz zapewniając łączność z Internetem.

Pytanie 4

Na ilustracji zaprezentowano schemat blokowy karty

A. graficznej

B. telewizyjnej

C. dźwiękowej

D. sieciowej

Schemat blokowy przedstawia kartę telewizyjną, co można zidentyfikować na podstawie kilku kluczowych elementów. Karty telewizyjne są zaprojektowane do odbioru sygnałów telewizyjnych z anteny i ich przetwarzania na formaty cyfrowe, które mogą być odtwarzane na komputerze. Na schemacie widoczne są takie komponenty jak tuner, który odbiera sygnał RF z anteny, a także dekoder wideo, który przetwarza sygnał na format cyfrowy, często w standardzie MPEG-2. Obecność przetwornika analogowo-cyfrowego (A/C) dla sygnałów wideo i audio wskazuje na funkcję konwersji sygnałów analogowych na cyfrowe. Dodatkowe elementy, takie jak EEPROM i DRAM, wspierają przetwarzanie i przechowywanie danych, co jest typowe dla bardziej zaawansowanych funkcji kart TV, takich jak timeshifting czy nagrywanie programów. Interfejs magistrali umożliwia komunikację karty z resztą systemu komputerowego, co jest niezbędne do przesyłania przetworzonych danych wideo i audio do dalszego odtwarzania. Karty telewizyjne znajdują zastosowanie w systemach multimedialnych, umożliwiając odbiór i nagrywanie telewizji oraz integrację z innymi funkcjami komputerowymi.

Pytanie 5

Aby zapewnić bezpieczną komunikację terminalową z serwerem, powinno się skorzystać z połączenia z użyciem protokołu

A. Telnet

B. TFTP

C. SFTP

D. SSH

Kwestia bezpieczeństwa w sieciach komputerowych to istotna sprawa, a wybór odpowiedniego protokołu ma duże znaczenie dla ochrony danych. Telnet, mimo że był popularny, wysyła dane bez szyfrowania, przez co łatwo mogą zostać przechwycone przez niepowołane osoby. Teraz, korzystanie z Telnetu raczej nie jest najlepszym pomysłem, zwłaszcza w zarządzaniu systemami. Z kolei protokół TFTP (Trivial File Transfer Protocol) został stworzony tylko do przesyłania plików, a nie do zdalnego logowania czy zarządzania. Jego prostota oraz brak zabezpieczeń sprawiają, że nie nadaje się do wysyłania wrażliwych danych. Natomiast SFTP (SSH File Transfer Protocol) zapewnia bezpieczne przesyłanie plików, ale jest bardziej skupiony na transferze niż na zarządzaniu. Ludzie, którzy wybierają złe protokoły, często nie zdają sobie sprawy z zagrożeń, jakie niesie przesyłanie danych w otwartych sieciach, co może prowadzić do utraty ważnych informacji. Ważne jest, aby rozumieć, że jedynie te protokoły, które oferują solidne szyfrowanie i autoryzację, jak SSH, naprawdę mogą zapewnić ochronę przed atakami i włamaniami.

Pytanie 6

Adware to rodzaj oprogramowania

A. płatnego w formie dobrowolnego wsparcia

B. płatnego po upływie ustalonego okresu próbnego

C. darmowego bez żadnych ograniczeń

D. darmowego z wplecionymi reklamami

Wybierając adware jako darmowe bez żadnych zastrzeżeń, można się trochę pogubić, bo to nie do końca tak działa. Adware to oprogramowanie, które co prawda jest darmowe, ale zarabia na reklamach. Jeśli zaznaczasz, że jest darmowe bez zastrzeżeń, to może dawać złudzenie, że nie ma z tym żadnych konsekwencji. A tak nie jest, bo mogą wyskakiwać różne niechciane reklamy, a to może też zagrozić naszej prywatności. Mówienie, że jest płatne na zasadzie dobrowolnej darowizny, to też nieporozumienie, bo adware nie bazuje na darowiznach, tylko na reklamach. A twierdzenie, że to płatne po czasie próbnym, zupełnie mija się z celem, bo adware jest darmowe, a raczej opiera się na reklamach. Takie mylne informacje mogą nas prowadzić do złych wyborów związanych z oprogramowaniem i narażać na ryzyko w internecie. Zrozumienie różnych modeli oprogramowania jest kluczowe, żeby mądrze korzystać z technologii i dbać o swoje dane.

Pytanie 7

Jaka jest maksymalna ilość pamięci RAM w GB, do której może uzyskać dostęp 32-bitowa wersja systemu Windows?

A. 2GB

B. 8GB

C. 4GB

D. 12GB

Wybór 2GB jako odpowiedzi opiera się na błędnym zrozumieniu architektury 32-bitowej oraz jej ograniczeń. Użytkownicy często sądzą, że 2GB to wystarczająca ilość pamięci RAM dla współczesnych aplikacji, jednak w rzeczywistości wiele z nich, w tym systemy operacyjne, wymaga więcej pamięci, aby działać płynnie. W przypadku 4GB, niektórzy mogą mylić te wartości z poszczególnymi aplikacjami czy grami, które mogą działać w 32-bitowym środowisku, ale nie potrafią wykorzystać pełnych możliwości. Odpowiedzi takie jak 8GB i 12GB z kolei wynikają z błędnych założeń co do możliwości 32-bitowych systemów. Użytkownicy mogą być przekonani, że większa ilość pamięci RAM jest zawsze lepsza, ale w rzeczywistości 32-bitowe systemy operacyjne mają fizyczne ograniczenie w dostępie do pamięci, które uniemożliwia im rozpoznawanie i wykorzystanie więcej niż 4GB. Zatem, wybierając te wartości, użytkownicy ignorują fundamentalne zasady dotyczące adresowania pamięci, które są kluczowe w architekturze komputerowej. Dlatego też ważne jest zrozumienie, na czym polegają te ograniczenia oraz ich wpływ na wydajność systemu.

Pytanie 8

Ile punktów abonenckich (2 x RJ45) powinno być zainstalowanych w biurze o powierzchni 49 m2, zgodnie z normą PN-EN 50167?

A. 1

B. 4

C. 5

D. 9

Wybór niewłaściwej liczby punktów abonenckich w pomieszczeniu biurowym przeważnie wynika z błędnych założeń dotyczących potrzeb infrastruktury sieciowej. Na przykład, odpowiedź wskazująca na 1 punkt abonencki, może sugerować, że biuro będzie miało minimalne zapotrzebowanie na dostęp do internetu, co jest dalekie od rzeczywistości w nowoczesnym środowisku pracy. W dobie intensywnego korzystania z technologii, gdzie wiele urządzeń wymaga stałego dostępu do sieci, taka liczba punktów abonenckich jest niewystarczająca. Z kolei odpowiedź na 4 punkty zakłada, że każde urządzenie biurowe, jak komputer czy drukarka, będzie miało dedykowane połączenie, jednak nie uwzględnia potencjalnych potrzeb w przyszłości, takich jak dodanie nowych stanowisk pracy lub urządzeń. W przypadku 9 punktów, istnieje ryzyko nadmiaru, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz zwiększenia kosztów instalacji. Normy, takie jak PN-EN 50167, pomagają w określeniu standardów dla infrastruktury, jednak kluczowe jest odpowiednie ich zastosowanie w praktyce, co wymaga zrozumienia potrzeb użytkowników oraz specyfiki pracy w danym biurze. Podsumowując, wybór niewłaściwej liczby punktów abonenckich może wynikać z błędnej analizy potrzeb, co skutkuje niewystarczającą lub nadmierną infrastrukturą, nieadekwatną do dynamicznych wymagań współczesnego środowiska biurowego.

Pytanie 9

Na rysunku przedstawiono konfigurację urządzenia WiFi. Wskaż, które z poniższych stwierdzeń dotyczących tej konfiguracji jest poprawne?

A. W tej chwili w sieci WiFi pracuje 7 urządzeń

B. Filtrowanie adresów MAC jest wyłączone

C. Urządzenia w sieci mają adresy klasy A

D. Dostęp do sieci bezprzewodowej jest możliwy tylko dla siedmiu urządzeń

Filtrowanie adresów MAC jest mechanizmem bezpieczeństwa stosowanym w sieciach bezprzewodowych w celu ograniczenia dostępu do sieci na podstawie unikalnych adresów MAC urządzeń. W konfiguracji przedstawionej na rysunku opcja filtrowania adresów MAC jest wyłączona co oznacza że każde urządzenie które zna dane sieci takie jak nazwa sieci SSID i hasło może się do niej podłączyć bez dodatkowej autoryzacji. Wyłączenie filtrowania może być celowe w środowiskach gdzie wiele urządzeń musi mieć szybki i nieskrępowany dostęp do sieci co jest często spotykane w miejscach publicznych czy dużych biurach. Praktyka ta jest jednak uważana za mniej bezpieczną gdyż każdy kto zna dane dostępowe może połączyć się z siecią. Z tego powodu w środowiskach wymagających wysokiego poziomu bezpieczeństwa zaleca się włączenie filtrowania adresów MAC jako dodatkowy środek kontroli dostępu obok innych metod takich jak WPA3 czy uwierzytelnianie użytkowników przez serwery RADIUS. Filtrowanie adresów MAC można łatwo skonfigurować w panelu administracyjnym routera co pozwala na precyzyjne kontrolowanie które urządzenia mogą łączyć się z siecią.

Pytanie 10

Przy użyciu urządzenia przedstawionego na ilustracji można sprawdzić działanie

A. procesora

B. zasilacza

C. dysku twardego

D. płyty głównej

Urządzenie przedstawione na rysunku to tester zasilacza komputerowego który jest narzędziem do sprawdzania wydajności i funkcjonalności zasilaczy ATX. Zasilacze są kluczowym komponentem komputera ponieważ dostarczają stabilne napięcia do innych komponentów. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne zdiagnozowanie problemów związanych ze zbyt niskim lub zbyt wysokim napięciem co może wpływać na pracę całego systemu. W praktyce tester podłącza się do wtyczek wychodzących z zasilacza i urządzenie to mierzy napięcia na najważniejszych liniach zasilających tj. +3.3V +5V i +12V. Normy ATX definiują akceptowalny zakres napięć i tester wskazuje czy są one zgodne z normami. Poprawne działanie zasilacza jest kluczowe dla stabilności pracy całego komputera a wykrycie odchyleń może zapobiec uszkodzeniu innych komponentów takich jak płyta główna lub procesor. Regularne testowanie zasilacza jest dobrą praktyką w środowisku IT szczególnie w przypadku serwerów czy komputerów o krytycznym znaczeniu dla biznesu gdzie stabilność i niezawodność są priorytetem. Tester zasilacza jest więc nieocenionym narzędziem w rękach techników komputerowych umożliwiając szybką i precyzyjną diagnostykę.

Pytanie 11

W systemie dziesiętnym liczba 110011(2) przedstawia się jako

A. 51

B. 52

C. 53

D. 50

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 52, 50 czy 53, może wynikać z typowych błędów myślowych związanych z nieprawidłowym przeliczaniem wartości bitów w systemie binarnym. Na przykład, przy próbie uzyskania 52, użytkownik mógłby błędnie doliczyć dodatkową potęgę 2 lub pomylić się w zliczaniu bitów, co skutkuje dodaniem niepoprawnych wartości. W przypadku 50, możliwe jest zrozumienie, że 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 mogło zostać źle zinterpretowane jako 50, gdyż zapomniano dodać wartości 1 z ostatniego bitu. Odpowiedź 53 również wskazuje na pomyłkę polegającą na dodaniu zbyt dużej wartości do wyniku, co może być wynikiem błędnego zrozumienia potęg liczby 2. Ważne jest, aby przy przeliczaniu systemów liczbowych stosować dokładne metody oraz zrozumieć, jak każda pozycja w liczbie binarnej wpływa na wynik końcowy. Używanie narzędzi lub arkuszy kalkulacyjnych, które wspierają te konwersje, może pomóc w unikaniu takich błędów, a także przyswojenie sobie zasad konwersji poprzez ćwiczenia praktyczne oraz zrozumienie podstawowych zasad arytmetyki binarnej.

Pytanie 12

W dokumentacji technicznej głośnika komputerowego oznaczenie "10 W" dotyczy jego

A. mocy

B. częstotliwości

C. napięcia

D. zakresu pracy

Zapis "10 W" w dokumentacji technicznej głośnika komputerowego odnosi się do jego mocy, co jest kluczowym parametrem wpływającym na wydajność urządzenia. Moc głośnika, mierzona w watach (W), określa zdolność głośnika do przetwarzania energii elektrycznej na dźwięk. W przypadku głośników komputerowych, moc nominalna jest istotna, ponieważ wpływa na głośność dźwięku, jakość oraz zdolność do reprodukcji dźwięków o różnych częstotliwościach. Przykładowo, głośnik o mocy 10 W jest zdolny do generowania wyraźnego dźwięku w większości zastosowań domowych, takich jak granie w gry czy słuchanie muzyki. W praktyce, dobór głośnika o odpowiedniej mocy do systemu audio jest kluczowy dla zapewnienia optymalnego doświadczenia dźwiękowego, a także dla zachowania jakości dźwięku przy większych poziomach głośności. W branży audio, standardy dotyczące mocy głośników są regulowane przez organizacje takie jak Consumer Electronics Association (CEA), co zapewnia jednolitość i przejrzystość w specyfikacjach.

Pytanie 13

W systemie Linux Ubuntu Server, aby przeprowadzić instalację serwera DHCP, należy wykorzystać polecenie

A. sudo apt-get isc-dhcp-server start

B. sudo service isc-dhcp-server start

C. sudo apt-get install isc-dhcp-server

D. sudo service isc-dhcp-server install

Polecenie 'sudo apt-get install isc-dhcp-server' jest poprawne, ponieważ wykorzystuje menedżera pakietów APT do instalacji serwera DHCP, który jest standardowym i rekomendowanym sposobem na instalację oprogramowania w systemie Ubuntu. APT (Advanced Package Tool) automatycznie rozwiązuje zależności i instaluje wszystkie wymagane biblioteki, co czyni ten proces bardziej efektywnym i bezproblemowym. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest używany do automatycznego przydzielania adresów IP urządzeniom w sieci, co minimalizuje ryzyko konfliktów adresów oraz ułatwia zarządzanie dużymi sieciami. Po zainstalowaniu serwera DHCP, administratorzy mogą skonfigurować plik '/etc/dhcp/dhcpd.conf', aby określić zakres adresów IP, które będą przydzielane oraz inne opcje konfiguracyjne, takie jak brama domyślna czy serwery DNS. W praktyce, poprawna konfiguracja serwera DHCP jest kluczowa dla stabilności i wydajności sieci w małych i dużych organizacjach.

Pytanie 14

Strzałka na diagramie ilustrującym schemat systemu sieciowego według normy PN-EN 50173 wskazuje na rodzaj okablowania

A. poziome

B. pionowe

C. kampusowe

D. szkieletowe zewnętrzne

Okablowanie pionowe, zgodnie z normą PN-EN 50173, jest kluczowym komponentem infrastruktury sieciowej w budynkach. Dotyczy ono połączeń między głównymi punktami dystrybucyjnymi (BD) a piętrowymi punktami dystrybucyjnymi (PD) w ramach tego samego budynku. Okablowanie pionowe jest istotne ze względu na jego rolę w zapewnieniu stabilnej transmisji danych między różnymi piętrami budynku. W praktyce stosuje się zazwyczaj kable światłowodowe lub miedziane o wysokiej jakości, aby zagwarantować minimalne straty sygnału na długich dystansach. Również zgodność z normami pozwala na zachowanie uniwersalności i skalowalności infrastruktury sieciowej, co jest kluczowe w dużych obiektach komercyjnych i przemysłowych. Optymalna konfiguracja okablowania pionowego przyczynia się do efektywnego zarządzania przepustowością oraz elastyczności w przypadku rozbudowy sieci. Warto wspomnieć, że właściwe zarządzanie kablami pionowymi może znacząco poprawić czas reakcji systemu i zmniejszyć potencjalne zakłócenia, co jest istotne w kontekście nowoczesnych wymagań dotyczących przesyłu danych w szybkich sieciach komputerowych.

Pytanie 15

Interfejs HDMI w komputerze umożliwia transfer sygnału

A. cyfrowego audio i video

B. tylko cyfrowego video

C. tylko cyfrowego audio

D. analogowego audio i video

Interfejs HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest standardem, który umożliwia przesyłanie zarówno cyfrowego sygnału audio, jak i wideo, co czyni go niezwykle wszechstronnym rozwiązaniem w dziedzinie elektroniki użytkowej. Dzięki temu, użytkownicy mogą podłączyć różnorodne urządzenia, takie jak telewizory, monitory, projektory, odtwarzacze multimedialne oraz komputery, za pomocą jednego kabla, eliminując potrzebę stosowania wielu kabli dla różnych sygnałów. Przykładowo, połączenie laptopa z telewizorem za pomocą kabla HDMI pozwala na przesyłanie obrazu w wysokiej rozdzielczości oraz towarzyszącego mu dźwięku, co jest szczególnie przydatne podczas prezentacji, oglądania filmów lub grania w gry. Standard HDMI obsługuje różne rozdzielczości, w tym 4K i 8K, a także różne formaty dźwięku, w tym wielokanałowy dźwięk przestrzenny, co czyni go idealnym rozwiązaniem zarówno dla profesjonalistów, jak i dla użytkowników domowych. HDMI stał się de facto standardem w branży audio-wideo, co potwierdzają liczne zastosowania w telekomunikacji, rozrywce i edukacji.

Pytanie 16

W systemie Windows XP, aby zmienić typ systemu plików z FAT32 na NTFS, należy użyć programu

A. attrib.exe

B. convert.exe

C. replace.exe

D. subst.exe

Odpowiedzi 'replace.exe', 'subst.exe' i 'attrib.exe' są niewłaściwe w kontekście zmiany systemu plików z FAT32 na NTFS. Program 'replace.exe' jest używany do wymiany plików w systemie Windows, co nie ma nic wspólnego z konwersją systemów plików. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że funkcja zastępowania plików może pomóc w modyfikacji struktury systemu plików, jednak w rzeczywistości jej działanie ogranicza się do zarządzania pojedynczymi plikami, co nie ma zastosowania w przypadku operacji na całych systemach plików. Z kolei 'subst.exe' jest narzędziem używanym do tworzenia wirtualnych dysków, co również nie wpływa na system plików i nie pozwala na jego konwersję. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że możliwość tworzenia wirtualnych dysków ma związek z konwersją systemów plików, lecz są to dwie różne funkcjonalności. 'attrib.exe' z kolei służy do modyfikacji atrybutów plików, takich jak ukrycie czy tylko do odczytu, co również nie ma wpływu na system plików czy jego konwersję. W związku z tym, wybór tych narzędzi wskazuje na brak zrozumienia podstawowych funkcjonalności systemu Windows oraz możliwości, jakie oferuje 'convert.exe' w kontekście zmiany systemu plików, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania danymi i efektywności operacyjnej.

Pytanie 17

Jaką maksymalną długość kabla typu skrętka pomiędzy panelem krosowniczym a gniazdem abonenckim przewiduje norma PN-EN 50174-2?

A. 10 m

B. 90 m

C. 50 m

D. 100 m

Długości 10 m i 50 m są znacznie poniżej wymagań określonych w normach dla kabli skrętkowych, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń dotyczących instalacji sieciowych. Krótsze kable mogą wydawać się bardziej efektywne, jednak w praktyce mogą ograniczać elastyczność układu sieci. Na przykład, w biurze zaprojektowanym na 10 m długości kabli, może być trudno dostosować rozmieszczenie stanowisk pracy, co prowadzi do zwiększenia kosztów związanych z rozbudową lub przelokowaniem instalacji. Z drugiej strony, długość 100 m przekracza dopuszczalne limity określone przez normę PN-EN 50174-2, co może skutkować degradacją sygnału i obniżeniem wydajności sieci. Długie kable mogą generować większe straty sygnału, co jest szczególnie zauważalne w sieciach działających na wyższych prędkościach, takich jak 1 Gbps czy nawet 10 Gbps. Przekroczenie dopuszczalnej długości może prowadzić do błędów w transmisji danych, co w wielu sytuacjach kończy się koniecznością przeprowadzenia kosztownych napraw lub modyfikacji instalacji. Właściwe zrozumienie długości segmentów kabli i ich wpływu na jakość sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania systemów okablowania strukturalnego.

Pytanie 18

Dokument mający na celu przedstawienie oferty cenowej dla inwestora dotyczącej przeprowadzenia robót instalacyjnych w sieci komputerowej, to

A. przedmiar robót

B. kosztorys ofertowy

C. kosztorys ślepy

D. specyfikacja techniczna

Kosztorys ofertowy to bardzo ważny dokument, który pokazuje inwestorowi szczegółową ofertę cenową na wykonanie konkretnych robót, jak na przykład instalacja sieci komputerowej. W takim kosztorysie są zawarte wszystkie prace, materiały i inne koszty związane z realizacją projektu. Moim zdaniem, to kluczowy element, kiedy przychodzi do przetargów, bo umożliwia porównanie ofert od różnych wykonawców. Oprócz samej ceny, warto, żeby taki dokument mówił też o terminach realizacji i warunkach płatności. W branży budowlanej dobrze jest, gdy kosztorys jest przygotowany zgodnie z aktualnymi regulacjami prawnymi i normami, bo wtedy można mu zaufać. Przykładowo, kiedy jest przetarg na sieć LAN w biurowcu, każdy wykonawca powinien dostarczyć swoją ofertę z kosztorysem, co ułatwia inwestorowi podjęcie świadomej decyzji.

Pytanie 19

Urządzeniem wykorzystywanym do formowania kształtów oraz grawerowania m.in. w materiałach drewnianych, szklanych i metalowych jest ploter

A. solwentowy

B. tnący

C. laserowy

D. bębnowy

Odpowiedzi związane z ploterami solwentowymi, tnącymi i bębnowymi są nieprawidłowe, ponieważ dotyczą zupełnie innych technologii i zastosowań. Plotery solwentowe są wykorzystywane głównie w druku wielkoformatowym, gdzie stosuje się atramenty na bazie rozpuszczalników, aby uzyskać wysokiej jakości wydruki na różnych podłożach, takich jak banery czy folie. Ich głównym celem jest reprodukcja obrazu, a nie precyzyjne wycinanie czy grawerowanie kształtów. Natomiast plotery tnące specjalizują się w wycinaniu z materiałów, takich jak folia samoprzylepna czy papier, jednak nie wykorzystują technologii laserowej, co ogranicza ich możliwości w zakresie grawerowania. Z kolei plotery bębnowe, które najczęściej są stosowane w zastosowaniach takich jak skanowanie i kopiowanie, nie są projektowane do wycinania czy grawerowania, przez co są nieodpowiednie do zadań wymagających dużej precyzji i detaliczności, jakie oferują plotery laserowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to mylenie funkcji urządzeń oraz niewłaściwe przypisanie ich zastosowań w kontekście wycinania i grawerowania, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania technologii oraz błędnych decyzji w procesie produkcji.

Pytanie 20

Jakie urządzenie jest kluczowe dla połączenia pięciu komputerów w sieci o strukturze gwiazdy?

A. przełącznik

B. most

C. modem

D. ruter

W kontekście połączenia pięciu komputerów w tej samej sieci o topologii gwiazdy, zastosowanie innych urządzeń, takich jak modem, ruter czy most, nie spełnia wymogów funkcjonalnych dla takiej architektury. Modem służy do przekształcania sygnałów cyfrowych na analogowe i vice versa, co jest kluczowe w kontekście łączenia lokalnych sieci z Internetem, ale nie ma zastosowania w bezpośrednim łączeniu komputerów w sieci lokalnej. Ruter, z kolei, działa na warstwie trzeciej modelu OSI i jest odpowiedzialny za trasowanie pakietów między różnymi sieciami, co nie jest konieczne w przypadku, gdy mamy do czynienia z lokalną siecią o topologii gwiazdy. Jego główną funkcją jest łączenie różnych segmentów sieci, co w tym przypadku jest zbędne. Most, który działa na warstwie drugiej i pozwala na łączenie dwóch sieci lokalnych, również nie jest odpowiedni, gdyż w topologii gwiazdy kluczowe jest centralne urządzenie, które zarządza komunikacją, a nie łączenie różnych sieci. Użycie tych urządzeń w tego typu konfiguracji może prowadzić do nieefektywnego zarządzania ruchem sieciowym, zwiększenia opóźnień i ryzyka kolizji, co jest niepożądane w efektywnych sieciach lokalnych. Właściwe zrozumienie funkcji i zastosowań tych urządzeń jest kluczowe dla projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 21

Skrót określający translację adresów w sieciach to

A. NAT

B. DMZ

C. IDS

D. SPI

Translacja adresów sieciowych, znana jako NAT (Network Address Translation), jest techniką stosowaną w sieciach komputerowych, która umożliwia mapowanie adresów IP w jednej przestrzeni adresowej na adresy IP w innej przestrzeni. Dzięki NAT możliwe jest ukrycie adresów prywatnych w sieci lokalnej przed światem zewnętrznym, co zwiększa bezpieczeństwo oraz oszczędza cenne adresy IPv4. NAT jest powszechnie stosowany w routerach domowych, które pozwalają wielu urządzeniom w sieci lokalnej korzystać z jednego publicznego adresu IP. W praktyce, gdy urządzenie w sieci lokalnej wysyła dane do internetu, router zmienia jego lokalny adres IP na publiczny adres IP, zachowując przy tym informacje o źródłowym adresie w tabeli NAT. Gdy odpowiedź wraca, router używa tej tabeli do przetłumaczenia publicznego adresu IP z powrotem na lokalny adres IP zleceniodawcy. NAT jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, wspierając bezpieczeństwo oraz efektywność wykorzystania adresów IP.

Pytanie 22

Wartość liczby 1100112 zapisanej w systemie dziesiętnym wynosi

A. 53

B. 51

C. 52

D. 50

Liczba 1100112 w systemie dziesiętnym odpowiada wartości 51, co wynika z jej konwersji z systemu dwójkowego. Aby to obliczyć, musimy zrozumieć, jak działa system binarny. Każda cyfra w liczbie binarnej reprezentuje potęgę liczby 2. W przypadku liczby 1100112, odczytując ją od prawej do lewej, mamy: 1*2^6 + 1*2^5 + 0*2^4 + 0*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0. Obliczając to, otrzymujemy: 64 + 32 + 0 + 0 + 4 + 2 + 0 = 102. Zauważmy jednak, że musimy skorygować nasze myślenie o systemach liczbowych. Wartości w systemie binarnym mogą być mylone z ich reprezentacjami w systemie dziesiętnym, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie konwersji między systemami jest kluczowe w informatyce, szczególnie w kontekście programowania i analizy danych. Dobre praktyki obejmują umiejętność konwersji i zrozumienia reprezentacji liczbowych, co jest niezbędne w wielu dziedzinach, od projektowania algorytmów po konstruowanie baz danych.

Pytanie 23

Wykonanie polecenia perfmon w terminalu systemu Windows spowoduje

A. aktywację szyfrowania zawartości aktualnego folderu

B. przygotowanie kopii zapasowej systemu

C. uruchomienie aplikacji Monitor wydajności

D. aktualizację systemu operacyjnego przy użyciu usługi Windows Update

Wybór odpowiedzi dotyczącej wykonania kopii zapasowej systemu jest mylny, ponieważ proces tworzenia kopii zapasowej w systemie Windows realizowany jest za pomocą dedykowanych narzędzi, takich jak Windows Backup lub inne aplikacje do zarządzania kopiami zapasowymi. Komenda perfmon nie ma funkcji związanej z archiwizacją danych ani przywracaniem ich do stanu wcześniejszego. Szyfrowanie zawartości folderu jest również niepoprawne, ponieważ ta funkcjonalność jest realizowana przez system Windows przy użyciu funkcji EFS (Encrypting File System), a nie przez komendę perfmon. Z kolei aktualizacja systemu operacyjnego za pomocą usługi Windows Update jest procesem automatycznym, który wymaga innych komend lub interfejsów użytkownika, a perfmon nie jest narzędziem do zarządzania aktualizacjami. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli, jaką pełni perfmon. Osoby, które nie są zaznajomione z systemem operacyjnym Windows, mogą pomylić jego funkcje z innymi narzędziami administracyjnymi. Zrozumienie, że perfmon skupia się na monitorowaniu wydajności, a nie na zarządzaniu danymi czy bezpieczeństwem, jest kluczowe dla prawidłowego wykorzystania tego narzędzia w praktyce. Wiedza o tym, jakie funkcje przypisane są do różnych narzędzi w systemie Windows, jest niezbędna dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 24

Wtyczka (modularne złącze męskie) przedstawiona na rysunku stanowi zakończenie przewodu

A. F/UTP

B. światłowodowego

C. U/UTP

D. koncentrycznego

Rozważając inne opcje, należy zrozumieć istotę złączy i ich zastosowanie w różnych typach kabli. Kable światłowodowe nie są zakończone złączami RJ-45, ponieważ używają innego typu złączy, takich jak SC czy LC, które są dostosowane do transmisji danych za pomocą światła. Kable koncentryczne, które są stosowane w telewizji kablowej i połączeniach antenowych, również nie używają złączy RJ-45; typowym złączem dla nich jest złącze typu F. Z kolei kable U/UTP, czyli Unshielded Twisted Pair, podobnie jak F/UTP mogą używać złączy RJ-45, ale brak ekranowania w kablach U/UTP sprawia, że są one bardziej podatne na zakłócenia elektromagnetyczne. W związku z tym, w miejscach o dużym natężeniu takich zakłóceń, używa się kabli F/UTP, które zapewniają dodatkową ochronę dzięki ekranowaniu. Typowym błędem jest mylenie rodzajów kabli i ich przeznaczenia, co prowadzi do niewłaściwego doboru komponentów sieciowych. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla zapewnienia optymalnej wydajności i stabilności systemów teleinformatycznych. Dokonanie niewłaściwego wyboru może prowadzić do problemów z sygnałem i utratą danych, dlatego ważne jest, aby dobrze znać specyfikacje i zastosowanie każdego z rodzaju kabli i złączy.

Pytanie 25

Która z kart graficznych nie będzie kompatybilna z monitorem, posiadającym złącza pokazane na ilustracji (zakładając, że nie można użyć adaptera do jego podłączenia)?

A. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 4GB GDDR5 (128 Bit) 4xDisplayPort

B. Sapphire Fire Pro W9000 6GB GDDR5 (384 bit) 6x mini DisplayPort

C. Asus Radeon RX 550 4GB GDDR5 (128 bit), DVI-D, HDMI, DisplayPort

D. HIS R7 240 2GB GDDR3 (128 bit) HDMI, DVI, D-Sub

Zauważyłem, że odpowiedź jest niepoprawna. Złe pasowanie wyjść kart graficznych do złączy w monitorze to problem. Karta Sapphire Fire Pro W9000 ma wyjścia mini DisplayPort, które są w porządku, ale w tym przypadku nie możesz użyć adaptera. Fujitsu NVIDIA Quadro M2000 ma DisplayPort, co zasadniczo powinno działać z odpowiednim monitorem, ale w tym pytaniu nie można go użyć. Asus Radeon RX 550 też ma wyjścia, które powinny działać z większością monitorów, ale trzeba uważać na konkretne złącza. Myślenie, że każda karta z wieloma złączami pasuje do każdego monitora, to pułapka. Ważne jest, żeby zawsze zwracać uwagę na to, jakie złącza ma monitor i karta, żeby wszystko działało bez problemu. Adaptery nie zawsze są najlepszym rozwiązaniem, bo mogą pogorszyć jakość obrazu.

Pytanie 26

W tabeli przedstawiono numery podzespołów, które są ze sobą kompatybilne

Lp.	Podzespół	Parametry
1.	Procesor	INTEL COREi3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150
2.	Procesor	AMD Ryzen 7 1800X, 3.60 GHz, 95W, s-AM4
3.	Płyta główna	GIGABYTE ATX, X99, 4x DDR3, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+
4.	Płyta główna	Asus CROSSHAIR VI HERO, X370, SATA3, 4xDDR4, USB3.1, ATX, WI-FI AC, s- AM4
5.	Pamięć RAM	Corsair Vengeance LPX, DDR4 2x16GB, 3000MHz, CL15 black
6.	Pamięć RAM	Crucial Ballistix DDR3, 2x8GB, 1600MHz, CL9, black

A. 2, 4, 5

B. 1, 3, 5

C. 2, 4, 6

D. 1, 4, 6

Zgłoszone odpowiedzi 1, 3 i 4 zawierają błędne połączenia między komponentami, które nie są ze sobą kompatybilne. W przypadku odpowiedzi 1, procesor INTEL COREi3-4350 (numer 1) nie jest zgodny z płytą główną Asus CROSSHAIR VI HERO (numer 4), która ma gniazdo AM4, przeznaczone dla procesorów AMD. To fundamentalny błąd, ponieważ każda płyta główna obsługuje tylko wybrane rodzaje procesorów, a ich niekompatybilność prowadzi do braku możliwości uruchomienia systemu. W odpowiedzi 3, procesor AMD Ryzen 7 1800X (numer 2) jest prawidłowy, ale płyta główna GIGABYTE ATX (numer 3) nie jest zgodna z tym procesorem, ponieważ wymaga gniazda AM4, które występuje tylko w nowszych płytach głównych. Odpowiedź 4 sugeruje użycie procesora AMD z płytą główną Intel, co jest niezgodne z architekturą komputerów. Wszelkie urządzenia muszą być zgodne zarówno pod względem gniazd, jak i standardów pamięci. Użycie komponentów, które nie są ze sobą kompatybilne, prowadzi do problemów z uruchomieniem systemu oraz potencjalnych uszkodzeń sprzętu. Kluczowe jest, aby przed zakupem komponentów komputerowych przeprowadzić dokładne badania i upewnić się, że wszystkie elementy zestawu są ze sobą kompatybilne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budowie komputerów.

Pytanie 27

Jakie miejsce nie jest zalecane do przechowywania kopii zapasowej danych z dysku twardego komputera?

A. Dysk zewnętrzny

B. Inna partycja dysku tego komputera

C. Pamięć USB

D. Płyta CD/DVD

Przechowywanie kopii bezpieczeństwa na innej partycji dysku tego samego komputera może wydawać się na pierwszy rzut oka sensownym rozwiązaniem, jednak takie podejście jest obarczone poważnymi niedociągnięciami. Głównym problemem jest to, że w przypadku awarii sprzętowej, jak np. uszkodzenie dysku twardego, obie partycje mogą stać się niedostępne, co prowadzi do całkowitej utraty danych. Ponadto, wirusy i złośliwe oprogramowanie mogą z łatwością atakować wszystkie partycje znajdujące się na jednym dysku, co stawia pod znakiem zapytania bezpieczeństwo przechowywanych kopii zapasowych. Inne opcje, takie jak dyski zewnętrzne czy pamięci USB, oferują fizyczną separację, co jest kluczowe w kontekście ochrony przed nieprzewidywalnymi zdarzeniami. Często błędnie zakłada się, że jeżeli kopie zapasowe są zrobione na inną partycję, to są one bezpieczne. To myślenie jest mylne i niezgodne z najlepszymi praktykami. Zgodnie z rekomendacjami ekspertów w dziedzinie bezpieczeństwa IT, skuteczne strategie zarządzania danymi obejmują przechowywanie kopii zapasowych w różnych lokalizacjach oraz na różnych nośnikach, co znacząco zwiększa szanse na ich odzyskanie w przypadku awarii. W związku z tym, korzystanie z zewnętrznych nośników i rozdzielanie kopii zapasowych od głównych danych jest kluczową strategią ochrony informacji.

Pytanie 28

Użytkownik drukarki samodzielnie i poprawnie napełnił pojemnik z tonerem. Po jego zamontowaniu drukarka nie podejmuje się próby drukowania. Co może być przyczyną tej usterki?

A. zabrudzony wałek magnetyczny

B. niewłaściwie dobrany toner

C. nieodpowiednia jakość użytego tonera do uzupełnienia pojemnika

D. niewymieniony chip zliczający, znajdujący się na pojemniku z tonerem

Strasznie łatwo jest pomylić się przy wyborze tonera, ale to nie do końca o to chodzi, gdy drukarka działa źle. Jakość tonera to istotna sprawa, ale najważniejszy przy napełnianiu pojemnika jest chip zliczający, a nie sam toner. Często można spotkać się z problemem, że wałek magnetyczny jest zabrudzony, ale to nie blokuje drukarki przed działaniem. Tak, zabrudzenia mogą zepsuć jakość wydruków, ale przecież drukarka wciąż działa. A jeżeli użyjesz tonera niskiej jakości, to mogą wychodzić smugi i kolory będą nie równe, ale drukarka powinna działać, o ile jest sprawna. Warto zwrócić uwagę na kluczowe części systemu druku, takie jak ten wspomniany chip, bo to on komunikuje się z drukarką. Wiele osób błędnie myśli, że problem leży tylko w tonerze, a przecież monitoring elektroniczny jest równie ważny. Pamiętajmy, że serwisowanie drukarek i napełnianie tonerów wymaga zwracania uwagi na te małe, ale istotne szczegóły, bo inaczej mogą nas zaskoczyć nieprzyjemne sytuacje.

Pytanie 29

Redukcja liczby jedynek w masce pozwoli na zaadresowanie

A. większej liczby sieci oraz większej liczby urządzeń

B. mniejszej liczby sieci oraz mniejszej liczby urządzeń

C. większej liczby sieci oraz mniejszej liczby urządzeń

D. mniejszej liczby sieci oraz większej liczby urządzeń

Przyglądając się pozostałym odpowiedziom, można zauważyć, że kluczowym błędem jest mylenie liczby jedynek w masce sieciowej z liczbą zaadresowanych urządzeń. Odpowiedzi sugerujące, że zmniejszenie liczby jedynek prowadzi do mniejszej liczby urządzeń dotyczą nieporozumienia dotyczącego sposobu działania maski sieciowej. W rzeczywistości, im mniej bitów jest zarezerwowanych dla identyfikacji sieci, tym więcej bitów pozostaje dla hostów, co skutkuje większą liczbą adresów IP dostępnych w tej sieci. Koncepcje te są szczególnie istotne w kontekście projektowania sieci i planowania adresacji IP. Kolejnym powszechnym błędem jest zakładanie, że zmniejszenie liczby jedynek w masce sieciowej sprzyja zwiększeniu liczby sieci. W rzeczywistości, większa liczba bitów przeznaczonych dla części hosta prowadzi do mniejszej liczby dostępnych sieci. Na przykład, w przypadku klasycznego podziału na klasy adresów IP, zwiększenie liczby bitów przeznaczonych dla hostów ogranicza liczbę dostępnych podsieci, co jest niezgodne z zasadami projektowania sieci. Dlatego ważne jest, aby podczas tworzenia planu adresacji IP zrozumieć, jak maski sieciowe wpływają na liczby zarówno sieci, jak i hostów, aby uniknąć nieefektywności i problemów z zarządzaniem ruchem danych.

Pytanie 30

Wartość wyrażana w decybelach, będąca różnicą pomiędzy mocą sygnału przekazywanego w parze zakłócającej a mocą sygnału generowanego w parze zakłócanej to

A. przesłuch zbliżny

B. przesłuch zdalny

C. rezystancja pętli

D. poziom mocy wyjściowej

Przesłuch zbliżny to miara, która opisuje różnicę mocy sygnału przesyłanego w parze zakłócającej i sygnału wytworzonego w parze zakłócanej, wyrażoną w decybelach. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe w kontekście inżynierii telekomunikacyjnej oraz projektowania systemów transmisyjnych, gdzie zakłócenia mogą znacząco wpływać na jakość sygnału. Przesłuch zbliżny pojawia się w sytuacjach, gdy dwa sygnały są przesyłane blisko siebie w tym samym medium, co prowadzi do niepożądanych interakcji między nimi. W praktyce, inżynierowie zajmujący się projektowaniem kabli lub systemów audio muszą analizować i kontrolować przesłuch zbliżny, aby zapewnić wysoką jakość transmisji. Standardy, takie jak IEC 60268, wskazują na metody pomiaru i redukcji przesłuchów, co jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej wydajności systemów. W kontekście praktycznym, zrozumienie przesłuchu zbliżnego pozwala na projektowanie bardziej odpornych systemów, co przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników oraz wyższą niezawodność komunikacji.

Pytanie 31

Liczbie 16 bitowej 0011110010101110 wyrażonej w systemie binarnym odpowiada w systemie szesnastkowym liczba

A. 3CBE

B. 3DFE

C. 3CAE

D. 3DAE

Aby zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są nieprawidłowe, należy rozważyć, na czym polega konwersja między systemami liczbowymi. Odpowiedzi takie jak 3DFE, 3CBE i 3DAE wynikają z niewłaściwego przeliczenia bitów binarnych na wartości szesnastkowe. Często występuje problem z właściwym grupowaniem bitów – zamiast podzielić liczbę binarną na cztery bity, osoby przeliczające mogą czasami mylnie grupować je w sposób niepoprawny, co prowadzi do błędnych wartości. Na przykład, 3DFE może wyniknąć z pomyłki w interpretacji grupy 10 (A) i 1110 (E), co w rezultacie prowadzi do nieodpowiedniego przeliczenia, a zatem błędnej reprezentacji. Kolejnym typowym błędem jest mylenie wartości binarnych dla cyfr szesnastkowych. Na przykład, 3CBE mogłoby powstać z błędnego przeliczenia 1100 (C) na 1011 (B) lub z niewłaściwego rozumienia wartości 1110 (E) jako innej liczby. Aby skutecznie unikać takich błędów, kluczowe jest przestrzeganie standardów konwersji oraz dbałość o szczegóły, a także regularne ćwiczenie przeliczania w obu kierunkach – z binarnego na szesnastkowy i odwrotnie. W praktyce, umiejętność dokładnego przeliczania jest niezbędna w wielu zadaniach inżynieryjnych, w tym w tworzeniu algorytmów oraz w analizach danych, co czyni tę wiedzę niezwykle cenną w wielu dziedzinach informatyki.

Pytanie 32

Jakie polecenie w systemie Linux rozpoczyna weryfikację dysku oraz pozwala na usunięcie jego usterek?

A. fsck

B. lshw

C. mkfs

D. fdisk

Odpowiedzi lshw, fdisk oraz mkfs nie są prawidłowymi narzędziami do sprawdzania i naprawy błędów na dysku. Lshw (list hardware) to polecenie, które służy do wyświetlania szczegółowych informacji o sprzęcie zainstalowanym w systemie, takich jak procesory, pamięć, dyski twarde oraz ich parametry. To narzędzie może być użyteczne do diagnostyki sprzętowej, ale nie ma funkcji związanych z sprawdzaniem stanu systemu plików ani ich naprawą. Fdisk to program do zarządzania partycjami dyskowymi, który pozwala na tworzenie, usuwanie i modyfikowanie partycji, a nie na sprawdzanie ich integralności. Korzystanie z fdisk do prób naprawy błędów systemu plików może prowadzić do utraty danych, ponieważ to narzędzie nie ma możliwości naprawy uszkodzeń, które mogą wystąpić w obrębie systemu plików. Mkfs, z kolei, to polecenie służące do formatowania dysków i tworzenia systemów plików. Użycie mkfs powoduje całkowite usunięcie wszystkich danych na danym urządzeniu, co czyni je nieodpowiednim narzędziem w kontekście naprawy błędów. Użytkownik powinien być świadomy, że wybór niewłaściwego narzędzia do zarządzania systemem plików może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak utrata danych, co podkreśla znaczenie znajomości funkcji i zastosowań różnych poleceń w systemie Linux. Właściwe podejście do zarządzania systemem plików opiera się na używaniu dedykowanych narzędzi w odpowiednich sytuacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 33

Protokół Datagramów Użytkownika (UDP) należy do kategorii

A. połączeniowych warstwy łącza danych ISO/OSI

B. bezpołączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP

C. połączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP

D. bezpołączeniowych warstwy łącza danych modelu ISO/OSI

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że UDP jest protokołem połączeniowym, jest błędny, ponieważ w rzeczywistości UDP działa na zasadzie bezpołączeniowej. Protokół połączeniowy, jak TCP (Transmission Control Protocol), wymaga nawiązania sesji przed przesyłaniem danych oraz zapewnia mechanizmy kontroli błędów i retransmisji, co pozwala na zapewnienie integralności przesyłanych informacji. W przeciwieństwie do tego, UDP nie gwarantuje dostarczenia pakietów ani ich kolejności, co wynika z braku mechanizmów potwierdzania odbioru. Stosowanie protokołów warstwy łącza danych modelu ISO/OSI, które są związane z fizycznym przesyłaniem danych, jest również nieprawidłowe w kontekście UDP, który funkcjonuje na wyższej warstwie transportowej. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że protokoły warstwy łącza mogą zapewnić te same funkcjonalności co warstwa transportowa, co prowadzi do nieporozumień na temat architektury sieci. Kluczowym błędem jest niezdolność do zrozumienia, że warstwa transportowa jest odpowiedzialna za komunikację między procesami w różnych hostach, a warstwa łącza dotyczy jedynie komunikacji na poziomie fizycznym między urządzeniami w obrębie tej samej sieci. Zrozumienie różnicy między tymi warstwami jest niezbędne dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 34

GRUB, LILO oraz NTLDR to:

A. oprogramowanie dla dysku sieciowego

B. programy do aktualizacji BIOS-u

C. wersje podstawowego interfejsu sieciowego

D. programy rozruchowe

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że GRUB, LILO i NTLDR są firmware dla dysku sieciowego, jest niepoprawny. Firmware to oprogramowanie umieszczone na sprzęcie, które zapewnia podstawową kontrolę nad urządzeniem. Przykładem może być BIOS lub UEFI, które zarządzają połączeniami z dyskiem, ale nie są odpowiedzialne za rozruch systemu operacyjnego. W odniesieniu do drugiej opcji, aplikacje do aktualizacji BIOS-u są zupełnie inną kategorią oprogramowania, które służy do modyfikacji i poprawy działania samego BIOS-u. Te aplikacje są używane w kontekście naprawy błędów, poprawy wydajności lub dodawania nowych funkcji, ale nie mają nic wspólnego z procesem rozruchu systemów operacyjnych. Trzecia odpowiedź, dotycząca wersji głównego interfejsu sieciowego, również wprowadza w błąd, ponieważ interfejsy sieciowe zajmują się komunikacją w sieci, a nie procesem uruchamiania systemów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji różnych komponentów systemu komputerowego oraz brak zrozumienia roli programów rozruchowych w porównaniu do innych elementów oprogramowania. Zrozumienie różnic między tymi kategoriami oprogramowania jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemami komputerowymi i uniknięcia zamieszania w kwestiach związanych z uruchamianiem i utrzymywaniem systemów operacyjnych.

Pytanie 35

Usterka zaprezentowana na ilustracji, widoczna na monitorze, nie może być spowodowana przez

A. nieprawidłowe napięcia zasilane przez zasilacz

B. uszkodzenie modułów pamięci operacyjnej

C. przegrzanie karty graficznej

D. spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej w wyniku overclockingu

Przegrzewanie się karty graficznej jest jedną z najczęstszych przyczyn artefaktów graficznych na ekranie. Wysokie temperatury mogą powodować nieprawidłowe działanie chipów graficznych lub pamięci wideo, co prowadzi do niewłaściwego generowania obrazu. W przypadku przegrzewania, często stosuje się dodatkowe chłodzenie lub pastę termoprzewodzącą, aby poprawić odprowadzanie ciepła. Złe napięcia podawane przez zasilacz mogą wpływać na cały system, w tym na kartę graficzną i pamięć, co może prowadzić do niestabilności. Zasilacz powinien być regularnie sprawdzany pod kątem prawidłowego działania, a jego moc powinna być dostosowana do wymagań sprzętowych komputera. Spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej po overclockingu jest efektem stosowania zbyt wysokich ustawień poza specyfikację producenta. Choć overclocking może zwiększać wydajność, często prowadzi do przegrzania i trwałych uszkodzeń, dlatego zaleca się ostrożne podejście oraz monitorowanie parametrów pracy sprzętu. Dobrym rozwiązaniem jest użycie programów diagnostycznych do monitorowania parametrów pracy karty graficznej, co pozwala na szybkie reagowanie, gdy parametry przekraczają bezpieczne wartości. Obserwowanie artefaktów graficznych wymaga analizy wszystkich tych czynników, aby dokładnie zdiagnozować i rozwiązać problem z wyświetlaniem obrazu na ekranie komputera.

Pytanie 36

Złącze umieszczone na płycie głównej, które umożliwia podłączanie kart rozszerzeń o różnych ilościach pinów, w zależności od wersji, nazywane jest

A. ISA

B. PCI Express

C. AGP

D. PCI

PCI Express (PCIe) jest nowoczesnym standardem interfejsu, który służy do łączenia kart rozszerzeń z płytą główną komputera. Jako złącze szeregowe, PCIe oferuje znacznie wyższą przepustowość danych w porównaniu do swoich poprzedników, takich jak PCI czy AGP. Dzięki architekturze punkt-punkt, PCIe pozwala na bezpośrednią komunikację pomiędzy urządzeniami, co znacząco zwiększa efektywność transferu danych. Przykładowo, karty graficzne, SSD NVMe i karty dźwiękowe często wykorzystują ten standard, co zapewnia im optymalną wydajność. Standard PCI Express obsługuje różne warianty, takie jak x1, x4, x8 i x16, co pozwala na elastyczne dostosowanie liczby linii transmisyjnych w zależności od potrzeb danego urządzenia. Dobre praktyki branżowe zalecają korzystanie z PCIe, gdyż jego architektura jest zgodna z przyszłymi wymaganiami technologicznymi oraz umożliwia łatwą aktualizację komponentów bez potrzeby zmiany całej płyty głównej.

Pytanie 37

Sieć lokalna posiada adres IP 192.168.0.0/25. Który adres IP odpowiada stacji roboczej w tej sieci?

A. 192.168.0.100

B. 192.160.1.25

C. 192.168.1.1

D. 192.168.0.192

Adresy IP 192.168.1.1, 192.160.1.25 i 192.168.0.192 są nieprawidłowe dla sieci lokalnej o adresie 192.168.0.0/25, ponieważ nie mieszczą się w odpowiednim zakresie adresów. Adres 192.168.1.1 znajduje się w innej podsieci, a dokładniej w sieci 192.168.1.0/24. Ta sytuacja może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu siecią, ponieważ urządzenia w różnych podsieciach nie mogą się ze sobą komunikować bez odpowiedniej konfiguracji routingu. Adres 192.160.1.25 jest całkowicie nieprawidłowy, ponieważ nie zgodny z klasą C, do której należy sieć 192.168.x.x, a także nie pasuje do zakresu prywatnych adresów IP. Z kolei adres 192.168.0.192, mimo że należy do tej samej sieci, jest adresem rozgłoszeniowym (broadcast) dla podsieci 192.168.0.0/25, co oznacza, że jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w tej podsieci. W rezultacie, przydzielanie adresu, który jest adresem rozgłoszeniowym, jest błędem, ponieważ nie może być przypisany do konkretnego urządzenia. Kluczowe jest, aby przydzielając adresy IP, kierować się zasadami podziału i zarządzania adresacją IP, aby uniknąć konfliktów oraz zapewnić prawidłową komunikację w sieci.

Pytanie 38

Dane z twardego dysku HDD, którego sterownik silnika SM jest uszkodzony, można odzyskać

A. przy użyciu programu do odzyskiwania danych, na przykład TestDisk

B. poprzez wymianę silnika SM

C. za pomocą polecenia fixmbr

D. dzięki wymianie płytki z elektroniką dysku na inną z tego samego modelu

Odzyskiwanie danych z dysku twardego HDD z uszkodzonym sterownikiem silnika SM wymaga zastosowania metod, które uwzględniają specyfikę uszkodzeń. Wymiana silnika SM, mimo że wydaje się logiczna, w praktyce jest bardzo trudna i często niemożliwa bez specjalistycznego sprzętu. Silnik SM jest zsynchronizowany z firmwarem dysku i wymiana go na inny, nawet tego samego modelu, może prowadzić do dalszych uszkodzeń lub całkowitej utraty danych. Podobnie, użycie polecenia fixmbr jest nieodpowiednie w tym kontekście, gdyż to narzędzie jest przeznaczone do naprawy struktur partycji w systemie Windows, a nie do odzyskiwania danych na poziomie fizycznym dysku. Posiadając uszkodzenie na poziomie elektroniki, nawet przy użyciu tego polecenia użytkownik nie jest w stanie odczytać danych, które są niedostępne z powodu problemów sprzętowych. Z kolei zewnętrzne programy do odzyskiwania danych, takie jak TestDisk, są skuteczne jedynie wtedy, gdy struktura plików lub partycji jest uszkodzona, a nie w przypadku uszkodzeń hardware'owych. Często prowadzi to do mylnego przekonania, że oprogramowanie może zdziałać cuda w przypadkach, gdzie wymagana jest interwencja serwisowa. Właściwe zrozumienie, kiedy należy stosować konkretne metody odzyskiwania danych, jest kluczowe w pracy z uszkodzonymi dyskami twardymi.

Pytanie 39

Jakiego rodzaju fizycznej topologii sieci komputerowej dotyczy przedstawiony obrazek?

A. Połączenia punkt-punkt

B. Pełnej siatki

C. Częściowej siatki

D. Wzór gwiazdy

Topologia pełnej siatki to aranżacja sieci, w której każdy węzeł jest bezpośrednio połączony z każdym innym węzłem. Taka struktura zapewnia wysoką redundancję i niezawodność, ponieważ awaria jednego połączenia nie wpływa na inne, a dane mogą być przesyłane różnymi ścieżkami. Jest to idealne rozwiązanie w sytuacjach, gdzie niezawodność i dostępność są kluczowe, na przykład w systemach finansowych czy komunikacji wojskowej. Koszty wdrożenia i utrzymania są jednak wysokie ze względu na dużą liczbę połączeń potrzebnych do pełnego pokrycia sieci. W praktyce, pełna siatka jest rzadko stosowana w fizycznej formie, ale jej koncepcja jest wykorzystywana w wirtualnych sieciach komputerowych, w których połączenia są realizowane za pomocą odpowiednich protokołów. Implementacja takiej topologii zgodna jest z dobrymi praktykami przemysłowymi w zakresie zapewnienia ciągłości działania i bezpieczeństwa transmisji danych.

Pytanie 40

Rekord startowy dysku twardego w komputerze to

A. PT

B. MBR

C. BOOT

D. FAT

Wybór odpowiedzi FAT, PT lub BOOT może wynikać z mylnego zrozumienia ich funkcji w kontekście uruchamiania systemu operacyjnego. FAT (File Allocation Table) to system plików, który zarządza przechowywaniem plików na dysku, ale nie jest odpowiedzialny za rozruch komputera. Odpowiedź PT, czyli Partition Table, to termin, który odnosi się do struktury przechowującej informacje o partycjach, ale nie pełni roli głównego rekordu rozruchowego. Odpowiedź BOOT może również wprowadzać w błąd, ponieważ choć termin ten kojarzy się z procesem uruchamiania systemu, nie odnosi się bezpośrednio do konkretnego rekordu na dysku. Często mylnie utożsamia się te terminy z MBR, co prowadzi do nieporozumień w zakresie architektury dysków twardych. Kluczowe jest zrozumienie, że MBR zawiera zarówno kod rozruchowy, jak i informacje o partycjach, co czyni go fundamentalnym dla procesu bootowania. Zrozumienie różnić między tymi terminami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemami komputerowymi oraz ich konfiguracją.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej