Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektryk
  • Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 20:40
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 20:54

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie uszkodzenie mogło wystąpić w instalacji elektrycznej, dla której wyniki pomiarów rezystancji izolacji przedstawiono w tabeli?

Rezystancja izolacji, MΩ
Zmierzona międzyWymagana
L1–L2L2–L3L1–L3L1–PENL2–PENL3–PEN
2,101,051,101,401,300,991,00
A. Zawilgocenie izolacji jednej z faz.
B. Jednofazowe zwarcie doziemne.
C. Zwarcie międzyfazowe.
D. Przeciążenie jednej z faz.
Zawilgocenie izolacji jednej z faz jest kluczowym problemem, który może prowadzić do poważnych awarii w instalacji elektrycznej. Wartości rezystancji izolacji w podanej tabeli wskazują, że rezystancja między L3 a przewodem ochronno-neutralnym (PEN) wynosi 0,99 MΩ, co jest zaledwie poniżej wymaganej wartości 1 MΩ. Taki wynik sugeruje, że izolacja L3 może być narażona na działanie wilgoci, co zmniejsza jej zdolność do skutecznego izolowania przewodów elektrycznych. W praktyce, jeżeli wilgoć dostaje się do izolacji, może to prowadzić do korozji, uszkodzeń mechanicznych oraz zwiększonego ryzyka porażenia prądem. Dlatego niezwykle istotne jest regularne monitorowanie stanu izolacji przy użyciu odpowiednich narzędzi pomiarowych, takich jak megger, oraz przestrzeganie standardów, takich jak normy IEC 60364 i PN-EN 60204-1, które zalecają minimalne rezystancje dla bezpieczeństwa instalacji. W przypadku wykrycia zawilgocenia, należy przeprowadzić dokładną inspekcję i, jeżeli to konieczne, wymienić uszkodzone fragmenty układu. Zrozumienie tych zjawisk jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i niezawodności instalacji elektrycznej.

Pytanie 2

Jaka jest minimalna wartość rezystancji izolacji przewodu, gdy mierzymy induktorem w sieci o napięciu znamionowym badanego obwodu U < 500 V?

A. < 0,25 MΩ
B. ≥ 0,25 MΩ
C. < 0,5 MΩ
D. ≥ 0,5 MΩ
Odpowiedzi, które podają wartości rezystancji izolacji poniżej 0,5 MΩ, nie są odpowiednie. Nie spełniają one podstawowych wymagań, co może być niebezpieczne. Wartości < 0,25 MΩ czy < 0,5 MΩ nie dają dobrego poziomu izolacji, co prowadzi do ryzyka porażenia prądem lub uszkodzenia sprzętu. W zasadzie, jeżeli rezystancja jest poniżej 0,5 MΩ, to może to oznaczać problemy z izolacją przewodów. To z kolei może prowadzić do naprawdę poważnych konsekwencji, jak pożary. Często myli się wartości rezystancji, chcąc uprościć pomiary, ale to jest naprawdę ryzykowne w kontekście bezpieczeństwa elektrycznego. Należy pamiętać, że dobra izolacja chroni nie tylko osoby pracujące w pobliżu, ale również sprzęt i systemy. Gdy wartości rezystancji są niższe niż wymagane 0,5 MΩ, może to wynikać z niewłaściwego stanu instalacji lub zużycia materiałów izolacyjnych. To jeszcze bardziej podkreśla, jak ważne są regularne kontrole i pomiary, żeby wszystko było zgodne z normami bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.

Pytanie 3

Jakiego koloru jest wskaźnik wkładki topikowej o nominalnym natężeniu prądu wynoszącym 6 A?

A. szary
B. zielony
C. żółty
D. niebieski
Wybór niewłaściwego koloru wkładki topikowej może prowadzić do poważnych problemów w instalacjach elektrycznych. Odpowiedzi wskazujące na niebieski, szary, czy żółty kolor są nieprawidłowe, co wynika z nieznajomości standardów dotyczących oznaczeń wkładek topikowych. Niebieski kolor najczęściej kojarzony jest z wkładkami o prądzie znamionowym 10 A, co czyni go niewłaściwym dla wartości 6 A. Kolor szary z reguły odnosi się do wkładek o większym prądzie, a żółty często oznacza wkładki o wartości 16 A. Tego typu błędy wskazują na nieprawidłowe postrzeganie systemu kolorów, co może być efektem braku znajomości norm IEC 60127 oraz ogólnych zasad doboru elementów zabezpieczających w instalacjach elektrycznych. Właściwe oznaczenia kolorystyczne mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa, ponieważ niewłaściwie dobrana wkładka może nie zadziałać w przypadku przeciążenia, co prowadzi do ryzyka uszkodzenia urządzeń lub pożaru. Dlatego tak ważne jest, aby zapoznać się z obowiązującymi standardami i praktykami, aby uniknąć takich typowych błędów myślowych, które mogą mieć poważne konsekwencje w rzeczywistych warunkach operacyjnych.

Pytanie 4

Która z przedstawionych opraw oświetleniowych najlepiej nadaje się do oświetlenia ogólnego?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Wybór innych opraw oświetleniowych, które nie są żyrandolami, może prowadzić do niewłaściwego oświetlenia pomieszczeń. Na przykład, jeżeli wybierzesz kinkiety, które są przeznaczone głównie do oświetlenia akcentującego, mogą one nie zapewnić wystarczającego rozproszenia światła w przestrzeni, co skutkuje niejednorodnym oświetleniem i tworzeniem cieni, które mogą być uciążliwe w codziennym użytkowaniu. Kinkiety są z reguły montowane na ścianach i skierowane na konkretne obszary, co sprawia, że są bardziej odpowiednie do podkreślania wybranych elementów dekoracyjnych lub do stworzenia przytulnej atmosfery, a nie do ogólnego oświetlenia. Ponadto, jeśli rozważasz zastosowanie lamp podłogowych, mogą one być niewystarczające, ponieważ często wymagają dodatkowego źródła światła, aby efektywnie oświetlić całe pomieszczenie. Typowe błędy myślowe związane z tymi wyborami polegają na nieuwzględnieniu faktu, że różne oprawy mają różne funkcje i zastosowania, co może prowadzić do nieefektywnego oświetlenia oraz niezadowolenia z komfortu użytkowania przestrzeni. Właściwe zrozumienie funkcji i zastosowania konkretnego rodzaju opraw oświetleniowych jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych warunków świetlnych w każdym pomieszczeniu.

Pytanie 5

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku oznacza w instalacjach elektrycznych

Ilustracja do pytania
A. połączenie elektryczne z korpusem, obudową (masą).
B. przewód ochronny uziemiony.
C. przewód ochronny nieuziemiony.
D. skrzyżowanie przewodów bez połączenia elektrycznego.
Wydaje mi się, że wybór złej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień na temat podstawowych zasad połączeń elektrycznych. Przewód ochronny, ten uziemiony, ma na celu zmniejszenie ryzyka porażenia prądem, ale nie oddaje do końca tego, co znaczy połączenie z korpusem. To jest kluczowy element, żeby wszystko działało jak należy. Z kolei przewód ochronny, który nie jest uziemiony, to też zła opcja, bo nie oferuje wystarczającego bezpieczeństwa. Oba wybory pomijają jedną z podstawowych zasad – w instalacjach elektrycznych musimy dążyć do najlepszego uziemienia, by chronić zarówno urządzenia, jak i ludzi. Dodatkowo nie można mylić połączenia elektrycznego z korpusem z zjawiskiem skrzyżowania przewodów, gdzie nie ma złączenia. To może prowadzić do błędnych interpretacji schematów elektrycznych. A te schematy są zaprojektowane tak, żeby dokładnie pokazać, jak i gdzie przewody mają być podłączone. Zrozumienie ich znaczenia to klucz do prawidłowego wykonania instalacji. Jeśli się tego nie zrozumie, mogą się pojawić poważne problemy, jak większe ryzyko pożaru czy uszkodzenia sprzętu. Dlatego korzystanie z odpowiednich oznaczeń, które są zgodne z normami, jest naprawdę istotne dla bezpieczeństwa i efektywnego działania systemów elektrycznych.

Pytanie 6

Jaka jest wielkość prądu znamionowego, przy której działają wyzwalacze zwarciowe w wyłącznikach instalacyjnych nadprądowych typu Z?

A. 10 do 20
B. 5 do 10
C. 3 do 5
D. 2 do 3
Złudzenia związane z innymi wartościami krotności prądu znamionowego wynikają często z niepełnego zrozumienia działania wyłączników nadprądowych oraz ich zastosowania w ochronie instalacji elektrycznych. Odpowiedzi sugerujące krotności od 3 do 5, 5 do 10, czy 10 do 20 są błędne, ponieważ wyzwalacze w wyłącznikach typu Z są zaprojektowane do zadziałania w niższym zakresie krotności, co pozwala na skuteczną ochronę delikatniejszych układów przed zbyt dużym prądem. Wyzwalacze w kategoriach 5 do 10 i 10 do 20 zazwyczaj znajdziemy w wyłącznikach typu C lub D, które są przeznaczone do obwodów o wyższej tolerancji na prądy rozruchowe, takich jak obwody z silnikami dużej mocy. Nieprawidłowe podejście do wyboru odpowiednich wyłączników może prowadzić do poważnych problemów, takich jak uszkodzenia sprzętu, które mogłyby być uniknięte dzięki zastosowaniu wyłączników typu Z w odpowiednich aplikacjach. Kluczowym błędem myślowym jest zakładanie, że wyższa krotność zawsze oznacza lepszą ochronę, co jest mylące. Odpowiedni wybór wyłącznika powinien być oparty na charakterystyce obciążenia oraz wymaganiach instalacji, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w projektowaniu systemów elektroenergetycznych.

Pytanie 7

Którego z przedstawionych narzędzi należy użyć przy wymianie uszkodzonej wkładki bezpiecznika mocy typu NH?

Ilustracja do pytania
A. C.
B. A.
C. D.
D. B.
Wybór narzędzi A, B lub D raczej nie jest najlepszy. Każde z nich po prostu nie spełnia podstawowych wymogów bezpieczeństwa, które są kluczowe przy wymianie wkładek bezpiecznikowych typu NH. Ścisk stolarski, oznaczony literą A, jest dla trzymania materiałów podczas obróbki i nie nadaje się do pracy z elektrycznością, więc nie chroni przed porażeniem prądem. Używanie tego narzędzia w kontekście wymiany wkładek bezpiecznikowych mogłoby skończyć się niebezpiecznie, zwłaszcza jeśli przypadkiem dotkniemy nieodpowiednio zabezpieczonych elementów pod napięciem. Z kolei szczypce uniwersalne, oznaczone jako B, to narzędzie ogólnego użytku, które w żadnym razie nie nadaje się do wymiany wkładek bezpiecznikowych, bo nie dają wystarczającej kontroli nad tym, co trzymamy, a mogą nawet spowodować zwarcie. Klucz do rur, oznaczony literą D, to narzędzie do pracy z rurami, więc nie ma szans, żeby przydało się przy elektryce. Korzystanie z niewłaściwych narzędzi przy pracach elektrycznych nie tylko jest błędne, ale także bardzo niezgodne z dobrymi praktykami, co może prowadzić do poważnych wypadków. Dlatego wymiana wkładek bezpiecznikowych powinna być robiona tylko z użyciem odpowiednich narzędzi, co jest podstawą bezpieczeństwa zarówno dla pracowników, jak i dla innych osób w pobliżu.

Pytanie 8

Na którym schemacie przedstawiono prawidłowy sposób połączenia rozdzielnicy mieszkaniowej z wewnętrzną linią zasilającą?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Wybór złych schematów do połączenia z wewnętrzną linią zasilającą to poważna sprawa, bo może prowadzić do niebezpieczeństwa i problemów z działaniem całej instalacji. Często można zobaczyć błędy w podłączeniu przewodów neutralnych i ochronnych, co stwarza ryzyko porażenia prądem oraz może sprawić, że zabezpieczenia będą działać nieprawidłowo. Na przykład, jeśli licznik energii elektrycznej jest umieszczony po zabezpieczeniu nadmiarowoprądowym, to nie tylko pomiar będzie utrudniony, ale i cała instalacja może być na ryzyko uszkodzenia w przypadku zwarcia. Wiele osób nie zwraca na to uwagi, myśląc, że kolejność podłączenia nie ma znaczenia, a to błąd. Normy, jak PN-IEC 60364, jasno mówią, że przewody muszą być odpowiednio podłączone i rozmieszczone. Błędy w tym zakresie mogą prowadzić do awarii i zagrożenia dla zdrowia użytkowników, więc lepiej zwracać uwagę na detale.

Pytanie 9

Jakiego zestawu narzędzi potrzebujesz do złożenia aparatury oraz wykonania połączeń elektrycznych w rozdzielnicy w mieszkaniu?

A. Szczypce do cięcia przewodów, przyrząd do ściągania powłoki, przyrząd do ściągania izolacji, zestaw wkrętaków
B. Szczypce monterskie uniwersalne, nóż monterski, przymiar taśmowy, przyrząd do ściągania izolacji, wkrętarka
C. Szczypce monterskie uniwersalne, młotek, przyrząd do ściągania powłoki, przyrząd do ściągania izolacji
D. Szczypce do zaciskania końcówek, przyrząd do ściągania powłoki, nóż monterski, zestaw wkrętaków
Wybór narzędzi do montażu nie jest taki prosty, jakby się mogło wydawać. Odpowiedzi, które nie zawierają kluczowych narzędzi, takich jak szczypce do cięcia, czy przyrząd do ściągania powłoki, to poważny błąd. Szczypce uniwersalne mogą być fajne, ale nie do obcinania przewodów, bo można je łatwo uszkodzić. A młotek, serio? To narzędzie budowlane, nie elektryczne – może nie być idealne w tej sytuacji. Jak nie masz odpowiednich narzędzi do ściągania izolacji, to ograniczasz swoje możliwości przy robieniu porządnych połączeń, a to już prosta droga do problemów. Twój zestaw narzędzi powinien być na pewno skompletowany w sposób przemyślany, bo inaczej możesz mieć kłopoty z bezpieczeństwem. Rozumienie, jak różne narzędzia ze sobą współpracują, jest kluczowe w tej branży.

Pytanie 10

Które z poniższych parametrów technicznych odnoszą się do przekaźnika bistabilnego?

A. Typ modułu, zakres zliczania, rodzaj wyjścia, parametry wyjścia, napięcie zasilania, tryby pracy licznika
B. Napięcie zasilania, prąd obciążenia, wartość prądu impulsu sterującego, opóźnienie zadziałania, sygnalizacja załączenia
C. Liczba biegunów, rodzaj charakterystyki, prąd znamionowy, szerokość w modułach
D. Napięcie znamionowe, znamionowy prąd różnicowy zadziałania, prąd znamionowy ciągły, obciążalność zwarciowa, częstotliwość znamionowa, liczba biegunów
Przekaźnik bistabilny to element automatyki, który po zadziałaniu przechodzi w stan, w którym pozostaje do momentu ponownego zadziałania. Parametry techniczne, takie jak napięcie zasilania, prąd obciążenia, wartość prądu impulsu sterującego, opóźnienie zadziałania oraz sygnalizacja załączenia, są kluczowe dla jego prawidłowego funkcjonowania. Napięcie zasilania określa, jakie napięcie musi być dostarczone do przekaźnika, aby mógł on prawidłowo działać. Prąd obciążenia to maksymalny prąd, który może przechodzić przez styk przekaźnika, co jest istotne przy doborze urządzenia do konkretnych aplikacji. Wartość prądu impulsu sterującego wskazuje, jaki prąd jest potrzebny do zmiany stanu przekaźnika i jest kluczowa dla jego efektywności. Opóźnienie zadziałania pozwala na określenie czasu reakcji, co jest istotne w aplikacjach wymagających precyzyjnego sterowania. Sygnalizacja załączenia informuje użytkownika o stanie przekaźnika, co ma znaczenie w kontekście bezpieczeństwa i diagnostyki. Przykładowo, w systemach automatyki budynkowej, przekaźniki bistabilne mogą być używane do kontroli oświetlenia oraz zarządzania innymi urządzeniami, co czyni je niezbędnymi w inteligentnych instalacjach. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania systemów automatyki zgodnych z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 11

W jakim układzie sieciowym punkt neutralny transformatora zasilającego sieć nie jest metalicznie połączony z ziemią?

A. TT
B. IT
C. TN-S
D. TN-C
Układy TN-C, TN-S oraz TT różnią się od systemu IT pod względem połączenia punktu neutralnego z ziemią oraz sposobu uziemienia. W systemie TN-C punkt neutralny jest połączony z ziemią, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia izolacji, prąd może przepływać do ziemi, co stwarza ryzyko porażenia prądem elektrycznym. System ten, mimo że dobrze sprawdza się w standardowych zastosowaniach, nie jest zalecany w obiektach o wysokim ryzyku, ponieważ awaria może prowadzić do poważnych konsekwencji. Z kolei w układzie TN-S występuje oddzielne uziemienie dla przewodu ochronnego i neutralnego, co poprawia bezpieczeństwo, ale nadal zakłada połączenie z ziemią. W przypadku systemu TT, gdzie również punkt neutralny jest uziemiony, występuje możliwość wystąpienia prądów upływowych, które mogą prowadzić do porażenia. Typowe błędy w rozumieniu tych układów to mylenie izolacji z bezpieczeństwem. W rzeczywistości, systemy TN i TT, mimo że stosowane są szeroko, nie oferują tego samego poziomu ochrony jak system IT, zwłaszcza w sytuacjach awaryjnych. Dlatego, chcąc zapewnić najwyższy poziom bezpieczeństwa, warto rozważyć zastosowanie układu IT w obiektach o krytycznym znaczeniu."

Pytanie 12

Jakim kolorem oznaczona jest wkładka topikowa, której wartość prądu znamionowego wynosi 20 A?

A. czerwony
B. niebieski
C. żółty
D. szary
Wybór innych kolorów wkładek topikowych może prowadzić do poważnych błędów w zabezpieczeniach instalacji elektrycznych. Szary kolor odpowiada wkładkom o prądzie znamionowym 6 A, co oznacza, że zastosowanie go w miejscu o pełnym obciążeniu 20 A może skutkować ich zbyt wczesnym przepaleniem, co z kolei może doprowadzić do uszkodzeń sprzętu oraz potencjalnych zagrożeń pożarowych. Żółty oznacza wkładki o wartości 10 A, co również jest niewystarczające dla prądów sięgających 20 A. Czerwony kolor jest przypisany wkładkom o prądzie znamionowym 16 A, co również nie zabezpiecza adekwatnie instalacji, która wymaga wytrzymałości 20 A. Kluczowym błędem myślowym jest błędne założenie, że każdy kolor mógłby być stosowany wymiennie w zależności od dostępności, co jest absolutnie nieprawidłowe. Przy wyborze wkładek topikowych należy kierować się nie tylko ich dostępnością, ale przede wszystkim normami oraz prądami znamionowymi, by uniknąć ryzyka awarii. Wiedza na temat tych norm oraz ich praktyczne zastosowanie jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży elektrycznej.

Pytanie 13

Która z podanych metod realizacji instalacji elektrycznych jest przeznaczona do użycia w lokalach mieszkalnych?

A. W listwach przypodłogowych
B. W kanałach podłogowych
C. Na drabinkach
D. Przewodami szynowymi
Wybór prowadzenia instalacji elektrycznych w listwach przypodłogowych jest zgodny z normami i praktykami stosowanymi w pomieszczeniach mieszkalnych. Listwy przypodłogowe nie tylko maskują przewody, ale również umożliwiają estetyczne i funkcjonalne prowadzenie instalacji. Wykorzystanie listw przypodłogowych pozwala na łatwy dostęp do przewodów w przypadku ich konserwacji lub ewentualnych napraw. Warto wspomnieć, że instalacje prowadzone w listwach przypodłogowych są często stosowane w przypadku modernizacji istniejących budynków, gdzie nie ma możliwości prowadzenia przewodów w sposób tradycyjny. Listwy te są dostępne w różnych kolorach i wzorach, co pozwala na ich bezproblemowe wkomponowanie w wystrój wnętrza. Dodatkowo, zastosowanie listw przypodłogowych zwiększa bezpieczeństwo, ponieważ przewody są osłonięte przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz dostępem dzieci. W kontekście norm, prowadzenie instalacji w listwach przypodłogowych powinno być zrealizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami, takimi jak PN-IEC 60364, które regulują kwestie związane z bezpieczeństwem instalacji elektrycznych.

Pytanie 14

Na którym schemacie połączeń przedstawiono zgodne z zamieszczonym planem instalacji podłączenie przewodów w puszce numer 3?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych błędów myślowych i nieporozumień związanych z instalacjami elektrycznymi. Przede wszystkim, w schematach A, B i C często błędnie umieszczany jest przewód fazowy L, co może prowadzić do niewłaściwego działania obwodu oświetleniowego. W przypadku schematu A, przewód fazowy został połączony z przewodem neutralnym, co stwarza ryzyko zwarcia. W praktyce, takie połączenie nie tylko uniemożliwi załączenie światła, ale także może doprowadzić do uszkodzenia urządzeń elektrycznych oraz stanowić poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa osób korzystających z instalacji. Schemat B z kolei mógłby sugerować, że przewód NE jest poprowadzony przez łącznik, co jest niezgodne z zasadami, gdyż neutralny przewód powinien być zawsze bezpośrednio połączony do źródła zasilania. Wreszcie, schemat C nie uwzględnia prawidłowego uziemienia, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników. Każde z tych podejść pokazuje, jak ważne jest przestrzeganie standardów, takich jak PN-IEC 60364, które nakładają obowiązek stosowania odpowiednich metod podłączeń oraz zabezpieczeń w instalacjach elektrycznych. Właściwe zrozumienie i przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla bezpieczeństwa oraz funkcjonalności instalacji elektrycznych.

Pytanie 15

Jaką rolę odgrywa wyzwalacz elektromagnetyczny w wyłączniku nadprądowym?

A. Rozpoznaje przeciążenia
B. Rozpoznaje zwarcia
C. Napina sprężynę napędu
D. Zatrzymuje łuk elektryczny
Wyzwalacz elektromagnetyczny w wyłączniku nadprądowym odgrywa kluczową rolę w systemach zabezpieczeń elektrycznych, szczególnie w detekcji zwarć. Działa na zasadzie natychmiastowego reagowania na nagły wzrost prądu, co jest charakterystyczne dla sytuacji zwarciowych. Gdy prąd przekracza ustaloną wartość progową, wyzwalacz elektromagnetyczny generuje siłę, która otwiera obwód, przerywając tym samym przepływ prądu. To działanie jest niezwykle istotne, ponieważ pozwala na szybkie odcięcie zasilania, co chroni urządzenia i instalacje przed uszkodzeniami spowodowanymi nadmiernym prądem. W praktyce, wyzwalacze elektromagnetyczne są szeroko stosowane w obiektach przemysłowych, budynkach mieszkalnych oraz w instalacjach komercyjnych do zapewnienia bezpieczeństwa. Zgodnie z normami IEC 60947-2, które regulują wyłączniki niskonapięciowe, właściwe działanie wyzwalacza elektromagnetycznego jest kluczowe dla zapewnienia skutecznej ochrony. Warto zauważyć, że stosowanie wyłączników z odpowiednio dobranymi wyzwalaczami, uwzględniając charakterystykę obciążenia, jest najlepszą praktyką w branży elektrycznej.

Pytanie 16

Na którym rysunku przedstawiono pierścienie ślizgowe silnika?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Rysunek oznaczony literą B. przedstawia pierścienie ślizgowe, które pełnią kluczową rolę w silnikach elektrycznych. Są to elementy, które umożliwiają przekazywanie prądu elektrycznego do wirnika, co jest niezbędne do jego prawidłowego funkcjonowania. Pierścienie te są wykonane z materiałów o wysokiej przewodności elektrycznej oraz odporności na zużycie, co pozwala im działać w warunkach dynamicznych, gdzie występują znaczne siły mechaniczne i elektryczne. W zastosowaniach przemysłowych, pierścienie ślizgowe są wykorzystywane w takich urządzeniach jak silniki asynchroniczne, generatory oraz różnego rodzaju maszyny wirujące. Użycie pierścieni ślizgowych jest zgodne z normami międzynarodowymi, takimi jak IEC 60034, które określają wymogi dla silników elektrycznych. Dzięki zastosowaniu tych elementów, zapewniona jest nie tylko efektywność działania, ale także bezpieczeństwo operacyjne urządzeń, co jest szczególnie istotne w przemyśle energetycznym i automatyce przemysłowej.

Pytanie 17

Jakie oznaczenie, zgodnie z Europejskim Komitetem Normalizacyjnym Elektrotechniki CENELEC posiada przewód przedstawiony na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. H07V-U
B. NAYY-O
C. H03VV-F
D. NYM-J
Oznaczenie 'NYM-J' dotyczy przewodów, które często stosuje się w budynkach do instalacji elektrycznych. Mają one izolację z PVC, co sprawia, że są odporne na różne chemikalia i uszkodzenia mechaniczne. Ten element 'J' w nazwie oznacza, że przewody mają żyły w różnych kolorach izolacji, co jest ważne przy montażu i konserwacji urządzeń elektrycznych. W rzeczywistości, przewody te najczęściej używa się do zasilania gniazdek i oświetlenia w mieszkaniach czy biurach. Normy CENELEC oraz przepisy budowlane nakazują stosowanie przewodów odpowiednich do danego zastosowania, co znacząco podnosi bezpieczeństwo i efektywność instalacji. Dzięki temu, instalatorzy mogą szybko zidentyfikować odpowiednie przewody, co jest istotne, by prace były wykonane zgodnie z branżowymi standardami.

Pytanie 18

W jaki sposób można zweryfikować funkcjonowanie wyłącznika różnicowoprądowego?

A. Tworząc zwarcie w obwodzie zabezpieczonym
B. Naciskając przycisk "TEST"
C. Sprawdzając napięcie oraz prąd wyłącznika
D. Zmieniając ustawienie dźwigni "ON-OFF"
Wyłącznik różnicowoprądowy (RCD) jest kluczowym elementem systemów zabezpieczeń elektrycznych, który chroni przed porażeniem prądem elektrycznym oraz pożarami spowodowanymi prądami upływowymi. Aby sprawdzić jego działanie, należy wcisnąć przycisk 'TEST', co symuluje warunki, w których RCD powinien zareagować na różnicę między prądem wpływającym a wypływającym. Działanie tego przycisku uruchamia mechanizm w RCD, który odłącza zasilanie, jeżeli wykryje jakiekolwiek nieprawidłowości. Zgodnie z normą PN-EN 61008-1, regularne testowanie RCD jest zalecane, co najmniej raz na miesiąc, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie. Przykładem zastosowania takiego testowania może być mieszkanie, w którym w przypadku uszkodzenia izolacji w przewodzie, RCD powinien wyłączyć obwód, zanim doprowadzi to do porażenia prądem. Regularne testowanie RCD, poprzez naciśnięcie przycisku 'TEST', upewnia użytkowników, że ich systemy zabezpieczeń są w pełni sprawne i gotowe do ochrony przed zagrożeniami.

Pytanie 19

Narzędziem niezbędnym do wymiany łącznika pokazanego na zdjęciu jest wkrętak

Ilustracja do pytania
A. z bitem M8
B. płaski.
C. PH2
D. TROX
Prawidłowa odpowiedź to wkrętak płaski, który jest narzędziem odpowiednim do wymiany łącznika pokazanego na zdjęciu. Wyłączniki instalacyjne wyposażone w zacisk śrubowy wymagają użycia wkrętaka płaskiego, ponieważ jego konstrukcja pozwala na łatwe i precyzyjne wkręcanie lub wykręcanie śrub. W praktyce, wkrętak płaski jest najczęściej wykorzystywany w instalacjach elektrycznych, gdzie śruby mocujące są powszechnie stosowane. W sytuacjach, gdy zachodzi potrzeba wymiany wyłączników, zastosowanie odpowiedniego narzędzia jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz poprawności wykonania instalacji. Warto również dodać, że wkrętaki płaskie są dostępne w różnych rozmiarach, co umożliwia ich dopasowanie do konkretnego typu śrub. W przypadku niewłaściwego narzędzia może dojść do uszkodzenia śruby lub samego wyłącznika, co prowadzi do dodatkowych kosztów i ryzyka w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego.

Pytanie 20

Warunkiem automatycznego odłączenia zasilania w systemach typu TN jest relacja (UO - napięcie nominalne w V; Ia - wartość prądu w A, zapewniająca natychmiastowe, automatyczne zadziałanie urządzenia ochronnego; Zs - impedancja pętli zwarciowej w Ω)

A. UO > Zs ∙ Ia
B. UO < Zs ∙ Ia
C. UO > Zs ∙ 2Ia
D. UO < Zs ∙ 2Ia
Niewłaściwe odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania układów zabezpieczeń elektrycznych. W przypadku odpowiedzi, gdzie UO jest mniejsze od Zs ∙ Ia, zakłada się, że napięcie nie jest wystarczające do wyzwolenia ochrony, co jest błędne. W rzeczywistości, aby zapewnić skuteczną reakcję urządzenia ochronnego, napięcie musi przekraczać wartość wynikającą z iloczynu impedancji pętli zwarciowej i prądu zadziałania. Odpowiedzi sugerujące, że UO powinno być mniejsze od tego iloczynu, wskazują na błędne założenia dotyczące warunków pracy zabezpieczeń. Również odpowiedzi, w których UO jest większe od Zs ∙ 2Ia, nie uwzględniają, że wartość prądu zadziałania powinna być odpowiednio dobrana do rzeczywistych warunków obciążeniowych. Należy pamiętać, że w projektowaniu instalacji elektrycznych kluczowe jest zachowanie właściwych relacji między napięciem, prądem i impedancją, co jest regulowane przez normy i standardy branżowe, takie jak PN-IEC 60364 dotyczące instalacji elektrycznych. Brak takiej wiedzy może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak uszkodzenia urządzeń, a nawet zagrożenie dla życia ludzi. Dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć te relacje i ich praktyczne zastosowanie w projektowaniu i eksploatacji instalacji elektrycznych.

Pytanie 21

Na którym rysunku przedstawiono przewód SMYp przeznaczony do podłączenia taśmy LED?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. C.
C. A.
D. D.
Przewód oznaczony jako 'D' jest właściwym wyborem, ponieważ jest to przewód typu SMYp, który charakteryzuje się budową płaską oraz wielodrutową strukturą. Takie przewody są typowo wykorzystywane w instalacjach oświetleniowych, szczególnie w przypadku podłączania taśm LED. Dzięki swojej elastyczności, przewody SMYp doskonale nadają się do prowadzenia w trudno dostępnych miejscach oraz w przestrzeniach ograniczonych, co jest często spotykane w zastosowaniach LED. Dodatkowo, przewody te są zgodne z normami IEC oraz PN-EN, co zapewnia ich bezpieczeństwo oraz niezawodność w eksploatacji. Użycie przewodów tego typu pozwala na minimalizację strat energii oraz zapewnia wysoką wydajność świetlną. W praktyce, instalując taśmy LED, należy zwrócić szczególną uwagę na odpowiednią grubość przewodu oraz jego właściwości izolacyjne, aby uniknąć przegrzewania oraz uszkodzeń. Zastosowanie przewodu SMYp w tych przypadkach jest najlepszym rozwiązaniem, które zwiększa trwałość oraz efektywność całej instalacji oświetleniowej.

Pytanie 22

Na którym rysunku przedstawiono szybkozłączkę do puszek instalacyjnych?

Ilustracja do pytania
A. C.
B. A.
C. B.
D. D.
Szybkozłączka do puszek instalacyjnych, jak pokazano w rysunku D, to kluczowy element w nowoczesnych instalacjach elektrycznych, umożliwiający szybkie i bezpieczne łączenie przewodów. Element ten charakteryzuje się przezroczystą obudową, co pozwala na wizualną kontrolę poprawności połączenia. Żółte dźwignie są przeznaczone do zaciskania przewodów, co eliminuje potrzebę użycia narzędzi i przyspiesza proces instalacji. Szybkozłączki tego typu znajdują zastosowanie w różnych aplikacjach, od domowych instalacji elektrycznych po bardziej skomplikowane systemy przemysłowe, gdzie czas montażu jest kluczowy. Warto zwrócić uwagę na normy IEC 60947-7-1, które regulują użycie takich połączeń w instalacjach, zapewniając bezpieczeństwo i niezawodność. Prawidłowe użycie szybkozłączek zmniejsza ryzyko błędów instalacyjnych oraz zapewnia łatwość konserwacji i rozbudowy instalacji.

Pytanie 23

Jaką wartość ma prędkość obrotowa pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego przy danych: fN = 50 Hz; p = 4?

A. 750 obr./min
B. 1 500 obr./min
C. 720 obr./min
D. 1 450 obr./min
W analizie błędnych odpowiedzi, kluczowym zagadnieniem jest zrozumienie, jak prawidłowo obliczyć prędkość obrotową pola magnetycznego stojana silnika indukcyjnego. Wśród propozycji odpowiedzi pojawiają się prędkości, które są mylące dla osób nieznających podstaw teorii obwodów elektrycznych. Na przykład, odpowiedź 720 obr./min może wydawać się atrakcyjna, ale wynika z niepoprawnego zastosowania wzorów lub nieprawidłowego zrozumienia poślizgu silnika. W rzeczywistości, prędkość obrotowa pola magnetycznego jest ściśle związana z częstotliwością zasilania i liczbą par biegunów. W przypadku silników indukcyjnych pracujących na częstotliwości 50 Hz z 4 parami biegunów, prędkość teoretyczna wynosi 1500 obr./min. Zboczenie od tej wartości bez uwzględnienia poślizgu jest najczęstszym błędem. Odpowiedzi 1450 obr./min oraz 1500 obr./min również nie są właściwe, ponieważ nie uwzględniają realiów pracy silników, gdzie poślizg powoduje, że rzeczywista prędkość obrotowa w warunkach roboczych jest niższa. Kluczowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie mechanizmu działania silnika indukcyjnego oraz roli, jaką odgrywa poślizg w jego pracy. Warto zatem zwrócić uwagę na standardy, które ukierunkowują projektowanie i eksploatację silników, takie jak IEC 60034-1, które jasno definiują właściwości i parametry dotyczące wydajności tych urządzeń.

Pytanie 24

Który pomiar można wykonać w instalacji elektrycznej przedstawionym na rysunku przyrządem pomiarowym typu MRU-20?

Ilustracja do pytania
A. Rezystancji izolacji przewodów fazowych.
B. Rezystancji uziomu ochronnego.
C. Impedancji pętli zwarcia.
D. Prądu różnicowego wyłącznika różnicowoprądowego.
Wybrane odpowiedzi, takie jak pomiar impedancji pętli zwarcia czy rezystancji izolacji przewodów fazowych, są niewłaściwe w kontekście funkcji miernika MRU-20. Miernik ten nie jest przystosowany do pomiaru impedancji pętli zwarcia, która jest zazwyczaj wykonywana innymi urządzeniami, tj. multimetrami lub specjalistycznymi przyrządami do testowania pętli zwarciowych. Taki pomiar dotyczy oceny skuteczności zabezpieczeń od porażenia prądem i wymaga złożonego pomiaru, który nie może być przeprowadzony przez MRU-20. Kolejna niepoprawna opcja, czyli pomiar rezystancji izolacji przewodów fazowych, odnosi się do innego aspektu oceny bezpieczeństwa instalacji, który wymaga zastosowania osobnych narzędzi, takich jak megomierze, które są zaprojektowane do pomiaru rezystancji izolacji. Wyklucza to również możliwość zastosowania MRU-20 w tym kontekście. Ponadto, prąd różnicowy wyłącznika różnicowoprądowego nie może być mierzony za pomocą MRU-20, który nie jest przystosowany do pomiaru prądów, a jedynie do pomiaru rezystancji. Stąd, zrozumienie, że każdy przyrząd ma swoje określone zastosowanie oraz że nie można go używać do pomiarów, do których nie został zaprojektowany, jest kluczowe. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do nieprawidłowej oceny stanu instalacji elektrycznych oraz potencjalnych zagrożeń.

Pytanie 25

Jaką rolę pełni uzwojenie pomocnicze w silniku prądu stałego?

A. Obniża rezystancję obwodu twornika
B. Eliminuje niekorzystne zjawiska oddziaływania wirnika
C. Wytwarza pole magnetyczne wzbudzenia
D. Generuje napięcie remanentu
Uzwojenie pomocnicze w silniku prądu stałego to naprawdę ważny element. Dzięki niemu można lepiej kontrolować, jak silnik działa, a to pomaga w unikaniu różnych dziwnych problemów, jak wibracje czy drgania. To wszystko może wpłynąć na trwałość silnika, więc to nie jest mała sprawa. W praktyce uzwojenie pomocnicze działa trochę jak pomocnik, który sprawia, że moment obrotowy jest optymalizowany w różnych warunkach. Jak dobrze się nad tym zastanowić, to silniki z takim uzwojeniem są bardziej efektywne i mogą lepiej działać w sytuacjach, gdzie precyzja jest na wagę złota, jak w robotyce czy automatyce. Wiem, że to może wydawać się skomplikowane, ale standardy jak IEC 60034 pokazują, jak te rzeczy najlepiej zaprojektować, więc warto się z nimi zapoznać.

Pytanie 26

Jeśli do pomiaru napięcia w sieci 230 V zastosowano miernik analogowy o dokładności 0,5 i zakresie 300 V, jakie będą wskazania tego miernika?

A. 230 V (±1,40 V)
B. 230 V (±1,20 V)
C. 230 V (±1,50 V)
D. 230 V (±1,30 V)
Wybór niepoprawnych wartości błędu wskazania pomiaru może wynikać z nieprawidłowej interpretacji klasy dokładności miernika. Klasa 0,5 jest często mylona z innymi klasami, co prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, przy założeniu błędu ±1,30 V, ±1,20 V czy ±1,40 V, można zauważyć, że te wartości nie odpowiadają rzeczywistej wielkości dodatkowego błędu pomiarowego. Błąd pomiarowy powinien być zawsze obliczany na podstawie procentowej klasy dokładności w odniesieniu do wartości nominalnej, a nie bazować na subiektywnych ocenach czy zaokrągleniach. Tego rodzaju pomyłki mogą prowadzić do sytuacji, w których użytkownicy nie są świadomi rzeczywistego ryzyka, jakie niesie ze sobą stosowanie nieodpowiednich narzędzi pomiarowych. Użycie miernika z niewłaściwą klasą dokładności może skutkować poważnymi konsekwencjami, zwłaszcza w zastosowaniach przemysłowych, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe dla bezpieczeństwa operacji. Warto też zwrócić uwagę na to, że w praktyce inżynierskiej istotne jest nie tylko posiadanie miernika, ale także zrozumienie jego specyfikacji oraz umiejętność ich poprawnej interpretacji zgodnie z dobrą praktyką zawodową.

Pytanie 27

Którą z wymienionych wielkości fizycznych można zmierzyć w instalacji elektrycznej przyrządem pomiarowym przedstawionym na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Rezystancję izolacji przewodów.
B. Prąd różnicowy wyłącznika różnicowoprądowego.
C. Impedancję pętli zwarcia.
D. Czas wyłączenia wyłączników instalacyjnych nadprądowych.
Rezystancja izolacji przewodów jest kluczowym parametrem w ocenie stanu technicznego instalacji elektrycznych. Miernik izolacji, przedstawiony na zdjęciu, jest specjalnie zaprojektowany do pomiaru rezystancji izolacji, co pozwala zidentyfikować potencjalne usterki i zapewnić bezpieczeństwo użytkowników. Wysokie wartości rezystancji wskazują na dobrą izolację, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak PN-IEC 60364, które stawiają wymagania dotyczące izolacji w instalacjach elektrycznych. Pomiar rezystancji izolacji jest szczególnie istotny przed oddaniem do użytku nowej instalacji lub po przeprowadzeniu prac serwisowych. Regularne kontrole stanu izolacji mogą zapobiegać awariom, w tym porażeniom prądem elektrycznym oraz pożarom spowodowanym uszkodzeniami izolacji. Przykładowo, w obiektach przemysłowych, gdzie występuje duże ryzyko uszkodzeń mechanicznych, zaleca się coroczne wykonywanie pomiarów rezystancji izolacji, aby zapewnić zgodność z przepisami BHP i normami branżowymi.

Pytanie 28

Który rodzaj sterowania zapewnia układ silnika przedstawiony na schemacie?

Ilustracja do pytania
A. Hamowanie dynamiczne.
B. Regulację obrotów przez zmianę napięcia twornika.
C. Hamowanie prądnicowe.
D. Regulację obrotów przez bocznikowanie uzwojenia wzbudzenia.
Regulacja obrotów silnika przez zmianę napięcia twornika to jedna z najczęściej stosowanych metod w praktyce inżynieryjnej. Na schemacie widać rezystory R1, R2 i R3, które, działając na zasadzie zmiany rezystancji, wpływają na napięcie na tworniku silnika elektrycznego. Zmniejszając rezystancję, zwiększamy napięcie, co prowadzi do wzrostu prędkości obrotowej silnika, natomiast zwiększając rezystancję, napięcie maleje, co skutkuje spowolnieniem obrotów. Tego rodzaju regulacja znajduje zastosowanie w różnych aplikacjach, takich jak napędy elektryczne w przemyśle, gdzie precyzyjna kontrola prędkości jest kluczowa. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują zastosowanie kontrolerów napięcia oraz odpowiednich układów zasilających, które zapewniają stabilność i bezpieczeństwo pracy silnika. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na wpływ zmian obciążenia na pracę silnika oraz na konieczność stosowania zabezpieczeń przed przeciążeniem, co jest zgodne z normami IEC dotyczących układów napędowych.

Pytanie 29

Na rysunku przedstawiono przewód

Ilustracja do pytania
A. o żyłach jednodrutowych w izolacji i powłoce polwinitowej, płaski.
B. o żyłach wielodrutowych w izolacji i powłoce polwinitowej, okrągły.
C. o żyłach wielodrutowych w izolacji i powłoce polwinitowej, płaski.
D. o żyłach jednodrutowych w izolacji i powłoce polwinitowej, okrągły.
Wybór odpowiedzi wskazującej na przewód o żyłach wielodrutowych, zarówno w wersji płaskiej, jak i okrągłej, jest niepoprawny z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, żyły wielodrutowe składają się z wielu cienkich drutów, co sprawia, że są bardziej elastyczne, ale w przypadku zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne, mogą nie być najlepszym rozwiązaniem. W kontekście przedstawionego rysunku, widoczne są żyły o jednolitym kształcie, co jednoznacznie sugeruje ich jednodrutowy charakter. Kolejny błąd polega na myleniu kształtów przewodów; w przypadku przewodów okrągłych, zazwyczaj mamy do czynienia z konstrukcją, która jest bardziej odpowiednia dla dużych obciążeń i długich odcinków, ale nie jest to zastosowanie w analizowanym przypadku. Typową pomyłką jest również przyjmowanie, że każdy przewód płaski musi posiadać żyły wielodrutowe. W rzeczywistości, przewody płaskie o żyłach jednodrutowych są bardziej powszechne w codziennych instalacjach, dzięki czemu można lepiej zarządzać przestrzenią i estetyką instalacji. Wiedza na ten temat jest kluczowa dla prawidłowego doboru przewodów w praktycznych zastosowaniach, a jej brak może prowadzić do niewłaściwych decyzji w projektowaniu i wykonawstwie instalacji elektrycznych.

Pytanie 30

Które żyły przewodów należy połączyć ze sobą w puszce rozgałęźnej układu elektrycznego, przedstawionej na rysunku, aby połączenie zapewniało sterowanie oświetleniem i było zgodne ze sztuką monterską?

Ilustracja do pytania
A. L z 1, N z 4, 2 z 3
B. L z 3, N z 2, 1 z 4
C. L z 1, N z 3, 2 z 4
D. L z 4, N z 1, 2 z 3
Poprawna odpowiedź, czyli połączenie L z 1, N z 4 oraz 2 z 3, jest zgodna z zasadami sztuki monterskiej i zapewnia prawidłowe funkcjonowanie obwodu oświetleniowego. W tej konfiguracji przewód fazowy (L) łączy się z przełącznikiem (1), co pozwala na załączanie i wyłączanie oświetlenia w sposób kontrolowany. Przewód neutralny (N), który jest kluczowy dla pełnego obiegu prądu, łączy się z oświetleniem (4), co zapewnia jego poprawne działanie. Połączenie przewodów w puszce rozgałęźnej (2 z 3) jest również istotne, gdyż umożliwia efektywne zarządzanie obwodem oraz minimalizuje straty energii. Warto zauważyć, że zgodność z normami, takimi jak PN-IEC 60364, które dotyczą instalacji elektrycznych, zapewnia bezpieczeństwo i efektywność energetyczną. Takie połączenie jest również stosowane w praktyce podczas montażu instalacji oświetleniowych w budynkach mieszkalnych i komercyjnych, co potwierdza jego praktyczną użyteczność.

Pytanie 31

Na którym rysunku przedstawiono oprawkę do źródła światła dużej mocy, nagrzewającego się do temperatur rzędu 300°C?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. A.
C. B.
D. C.
Wybór oprawki oznaczonej innymi literami, oprócz D, może wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości materiałowych używanych w konstrukcji opraw. Na przykład, wiele osób może sądzić, że materiały takie jak tworzywa sztuczne są wystarczające dla źródeł światła dużej mocy. Jednakże, tworzywa sztuczne mają ograniczoną odporność na wysokie temperatury i mogą się topnieć lub odkształcać w warunkach, gdzie temperatura przekracza 100°C. Ponadto, stosowanie metali do budowy opraw również nie jest zalecane, ponieważ ich właściwości przewodzenia ciepła mogą prowadzić do lokalnych przegrzań i uszkodzenia zarówno oprawki, jak i źródła światła. W praktyce, niewłaściwy dobór materiału może prowadzić do skrócenia żywotności żarówki, zwiększonego ryzyka awarii, a także potencjalnych zagrożeń dla użytkowników. Często spotykanym błędem jest również niedocenianie znaczenia odprowadzania ciepła, co w dłuższej perspektywie prowadzi do obniżenia efektywności energetycznej systemu oświetleniowego. Dlatego kluczowe jest, aby projektując oprawy do źródeł światła dużej mocy, kierować się sprawdzonymi standardami i praktykami, które zapewnią odpowiednią wydajność i bezpieczeństwo w użytkowaniu.

Pytanie 32

Oprawa oświetleniowa przedstawiona na zdjęciu ma być zamontowana za pomocą wkrętów i dybli, pokazanych na zdjęciu. Jakich narzędzi należy użyć do tego montażu?

Ilustracja do pytania
A. Wkrętaka płaskiego, wkrętaka PH, klucza nasadowego, wiertarki, noża monterskiego.
B. Wiertarki, wkrętaka płaskiego, klucza płaskiego, noża monterskiego, ściągacza izolacji.
C. Wkrętaka płaskiego, wkrętaka PH, wkrętaka bit M10, ściągacza izolacji.
D. Wiertarki, wkrętaka płaskiego, klucza nasadowego, noża monterskiego, ściągacza izolacji.
No, wybrałeś dobrą odpowiedź! Do montażu oprawy oświetleniowej potrzebujesz paru specjalnych narzędzi. Wiertarka jest mega ważna, bo to ona pozwala nawiercić otwory w ścianie, żeby wsadzić dyble. Klucz nasadowy przyda się do wkręcania śrub, a to ważne, żeby oprawa była stabilna. Wkrętak płaski może być użyty do drobnych poprawek, żeby wszystko ładnie pasowało. Nóż monterski z kolei dobrze posłuży do przygotowania przewodów, a ściągacz izolacji to konieczność, by pozbyć się izolacji z końców, bo musimy je dobrze podłączyć. Jak znasz te narzędzia i wiesz, do czego służą, to już jesteś na dobrej drodze w elektrotechnice, a to zwiększa bezpieczeństwo i jakość naszej pracy.

Pytanie 33

Aby podłączyć metalowe rury gazowe do uziemionej instalacji ochronnej w budynku jednorodzinnym, konieczne jest

A. bezpośrednie podłączenie rur gazowych do systemu połączeń wyrównawczych
B. zainstalowanie wstawki izolacyjnej na przyłączu gazowym w odległości co najmniej 10 m od obiektu
C. zamontowanie odpowiedniej wstawki izolacyjnej pomiędzy miejscem przyłączenia przewodu wyrównawczego a miejscem wprowadzenia rurociągu do obiektu
D. nałożenie na rurę gazową przyłączeniową otuliny izolacyjnej na długości co najmniej 15 m od obiektu
Zainstalowanie odpowiedniej wstawki izolacyjnej między miejscem przyłączenia przewodu wyrównawczego a miejscem wprowadzenia rurociągu do budynku jest kluczowym działaniem w celu zapewnienia bezpieczeństwa instalacji gazowej. Wstawka izolacyjna działa jako bariera, która zapobiega przewodzeniu prądu elektrycznego między metalowymi rurami gazowymi a uziemioną instalacją budynku. Prawidłowe zastosowanie takich wstawek jest zgodne z normami PN-IEC 60364, które podkreślają znaczenie izolacji w kontekście ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sytuacja, w której instalacja gazowa znajduje się w bliskim sąsiedztwie instalacji elektrycznych, co zwiększa ryzyko przepięć. Zastosowanie wstawki izolacyjnej minimalizuje ryzyko uszkodzenia rurociągów gazowych, a tym samym podnosi bezpieczeństwo użytkowania budynku. Dbanie o odpowiednie standardy w instalacjach gazowych jest niezbędne, aby uniknąć niebezpieczeństw, takich jak wycieki czy eksplozje, a wstawki izolacyjne stanowią ważny element tej ochrony.

Pytanie 34

Na zdjęciu przedstawiono puszkę elektroinstalacyjną

Ilustracja do pytania
A. PK-2x60/43 MS
B. PU.PP-F2X60PŁ-N
C. PU.PP-F3X60GŁ-N
D. PK-3x60/43 MS
Odpowiedź "PK-3x60/43 MS" jest prawidłowa, ponieważ odpowiada wizualnej analizie puszki elektroinstalacyjnej, na której widoczne są trzy przegródki. Oznaczenie "PK" zazwyczaj wskazuje na rodzaj puszki, a liczba "3x60" sugeruje, że jest to puszka z trzema komorami o głębokości 60 mm, co jest standardem w branży elektroinstalacyjnej. Tego typu puszki są wykorzystywane w instalacjach elektrycznych do łączenia przewodów i zapewnienia bezpieczeństwa w obwodach. W praktyce, puszki kablowe muszą spełniać odpowiednie normy, takie jak PN-EN 60670-1, które określają wymagania dotyczące bezpieczeństwa oraz materiałów, z których powinny być wykonane. Wybór odpowiedniej puszki jest kluczowy dla trwałości instalacji oraz łatwości w późniejszej konserwacji. Użycie puszki z trzema przegródkami umożliwia staranne uporządkowanie przewodów, co redukuje ryzyko zwarcia i zwiększa estetykę pracy elektryka.

Pytanie 35

Przewód, który jest oznaczony symbolem SMYp, ma żyły

A. płaskie
B. wielodrutowe
C. jednodrutowe
D. sektorowe
Jeśli wybrałeś niewłaściwą odpowiedź na temat przewodów SMYp, to pewnie wynika to z niezrozumienia ich specyfikacji oraz zastosowań. Odpowiedzi dotyczące żył sektorowych, płaskich czy jednodrutowych nie pasują do przewodów SMYp. Żyły sektorowe są używane w kablach zasilających o większych przekrojach, często w instalacjach energetycznych, gdzie są wymagane specjalne parametry dotyczące rozkładu pola elektrycznego. Żyły płaskie też mają swoje miejsce w różnych aplikacjach, głównie w konstrukcji kabli instalacyjnych, ale nie spełniają wymagań przewodów SMYp. Co do żył jednodrutowych, to chociaż mogą być używane w prostych instalacjach, to niestety nie zapewniają elastyczności, która jest ważna w sytuacjach, gdzie przewody muszą się poruszać. Wiesz, błędne odpowiedzi mogą wynikać z pomylenia różnych typów przewodów elektrycznych i ich właściwości. Ważne jest, żeby dobrać odpowiednie przewody w instalacjach elektrycznych, bo to kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności energetycznej. Zrozumienie różnic między typami żył i ich stosowaniem powinno być podstawą przy planowaniu i realizacji instalacji elektrycznych.

Pytanie 36

Poślizg silnika indukcyjnego osiągnie wartość 1, gdy

A. silnik zostanie zasilony prądem przeciwnym.
B. silnik znajdzie się w stanie jałowym.
C. wirnik silnika będzie w bezruchu.
D. wirnik silnika zostanie dogoniony.
Zrozumienie zasad działania silników indukcyjnych jest kluczowe dla efektywnej ich eksploatacji, dlatego warto przyjrzeć się błędnym koncepcjom, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku, gdy wirnik silnika zostaje dopędzony, oznacza to, że jego prędkość zbliża się do prędkości synchronizacyjnej, co prowadzi do zmniejszenia poślizgu, a nie do uzyskania wartości równej 1. Takie zjawisko występuje w silnikach, które są zasilane zmiennym prądem i wymagają odpowiedniego momentu obrotowego, aby zrównoważyć obciążenie. Z kolei pozostawienie silnika na biegu jałowym skutkuje poślizgiem mniejszym niż 1, ponieważ wirnik wciąż kręci się, choć bez obciążenia. Zasilanie silnika przeciwprądem to sytuacja, w której występuje odwrócenie kierunku prądu w uzwojeniach, co skutkuje przeciwnym działaniem momentu obrotowego, ale nie powoduje poślizgu równego 1 w klasycznym sensie. Typowym błędem myślowym jest zrozumienie poślizgu jako czegoś, co można kontrolować niezależnie od fizycznych parametrów pracy silnika. W rzeczywistości poślizg jest wskaźnikiem funkcjonowania silnika i jest ściśle powiązany z jego obciążeniem oraz dynamiką pracy. Wiedza na temat poślizgu jest zatem fundamentalna dla inżynierów i techników zajmujących się automatyką i energetyką.

Pytanie 37

Przygotowując się do wymiany uszkodzonego gniazda siłowego w instalacji elektrycznej, po odłączeniu zasilania w obwodzie tego gniazda, należy przede wszystkim

A. oznaczyć obszar roboczy
B. zabezpieczyć obwód przed przypadkowym włączeniem zasilania
C. poinformować dostawcę energii
D. rozłożyć dywanik izolacyjny w rejonie pracy
Zabezpieczenie obwodu przed przypadkowym załączeniem napięcia jest kluczowym krokiem w procesie wymiany gniazda siłowego. Po wyłączeniu napięcia, aby zapewnić bezpieczeństwo, należy zastosować odpowiednie środki, takie jak umieszczenie blokady na wyłączniku, co uniemożliwi jego przypadkowe włączenie. W przeciwnym razie, nieodpowiednie działanie lub nieuwaga mogą prowadzić do poważnych wypadków, takich jak porażenie prądem. Przykładem dobrych praktyk w branży elektrycznej jest stosowanie tabliczek informacyjnych ostrzegających, że obwód jest wyłączony i nie należy go włączać. Dodatkowo, w przypadku pracy w większych instalacjach, warto stosować procedury lockout/tagout (LOTO), które są standardem w zapobieganiu nieautoryzowanemu włączeniu urządzeń. Te praktyki są zgodne z normami bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko wypadków w miejscu pracy.

Pytanie 38

Na podstawie tabeli określ znamionowy prąd wyłącznika nadprądowego do zabezpieczenia jednofazowego obwodu oświetlenia złożonego z dwunastu lamp 2×36 W z kompensacją mocy biernej.

Ilustracja do pytania
A. 10 A
B. 6 A
C. 4 A
D. 13 A
Odpowiedź 10 A jest prawidłowa, ponieważ w przypadku obwodu oświetleniowego składającego się z dwunastu lamp 2×36 W, całkowita moc wynosi 864 W. Aby obliczyć prąd znamionowy, stosujemy wzór: I = P / U, gdzie P to moc, a U to napięcie. Zakładając, że obwód jest zasilany napięciem 230 V, obliczamy: I = 864 W / 230 V, co daje około 3,76 A. Jednak ze względu na zasady doboru wyłączników nadprądowych i aby zapewnić odpowiedni margines bezpieczeństwa oraz uwzględnić kompensację mocy biernej, wybieramy wyłącznik o prądzie znamionowym 10 A. Taki wybór jest zgodny z normami instalacyjnymi, które zalecają stosowanie wyłączników o prądzie znamionowym nieprzekraczającym 125% obliczonego prądu znamionowego. W praktyce, wyłącznik 10 A sprawdzi się doskonale w zabezpieczaniu obwodu oświetleniowego, chroniąc instalację przed przeciążeniem oraz zwarciem, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników i trwałości instalacji.

Pytanie 39

Który z wymienionych czynników nie wpływa na dopuszczalne obciążenie długotrwałe przewodów stosowanych w instalacji elektrycznej?

A. Przekrój poprzeczny przewodów
B. Rodzaj materiału izolacyjnego
C. Długość zamontowanych przewodów
D. Metoda ułożenia przewodów
Długość ułożonych przewodów nie ma bezpośredniego wpływu na dopuszczalną obciążalność długotrwałą przewodów w instalacji elektrycznej. Dopuszczalna obciążalność jest przede wszystkim związana z innymi parametrami, takimi jak przekrój poprzeczny żył, rodzaj materiału izolacji oraz sposób ułożenia przewodów. Długość przewodów może wpływać na spadek napięcia w instalacji, ale nie zmienia zasadniczo obciążalności przewodów pod względem ich zdolności do przewodzenia prądu. W praktyce oznacza to, że przy zachowaniu odpowiednich standardów, takich jak normy PN-IEC 60364, można stosować dłuższe odcinki przewodów, o ile są one odpowiednio dobrane pod względem innych parametrów. Przykładowo, przy projektowaniu obwodów elektrycznych w budynkach mieszkalnych, istotniejsze jest zapewnienie odpowiedniego przekroju żył oraz zastosowanie właściwych materiałów izolacyjnych, aby zapewnić bezpieczeństwo i wydajność instalacji.

Pytanie 40

Podczas przeprowadzania inspekcji instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym nie jest wymagane sprawdzanie

A. wartości rezystancji izolacji przewodów
B. stanu obudów wszystkich elementów instalacji
C. nastaw urządzeń zabezpieczających w instalacji
D. poprawności działania wyłącznika różnicowoprądowego
Wiesz, wartość rezystancji izolacji przewodów mówi nam, jak dobrze te przewody są izolowane. Fajnie, że znasz tę definicję! Ale w praktyce, w trakcie sprawdzania instalacji elektrycznych w mieszkaniach nie ma wymogu, żeby to sprawdzać. Normy, jak PN-IEC 60364, mówią głównie o bezpieczeństwie użytkowników i tym, żeby instalacja działała jak należy. Gdy przeglądasz instalację, skup się na tym, żeby ocenić stan obudów i elementów zabezpieczających. Te rzeczy są na prawdę ważne. Wyłączniki różnicowoprądowe też warto sprawdzić, bo są kluczowe dla ochrony przed porażeniem elektrycznym. Możesz to zrobić, wciskając przycisk testowy, co jest dość standardowe. Dzięki temu łatwiej zauważysz, czy coś jest nie tak. Taki sposób działania pomaga uniknąć problemów i sprawia, że instalacja będzie bezpieczna i zgodna z normami.