Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 11:28
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 11:54

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Z tabeli mieszkańcy należy uzyskać unikalne nazwy miejscowości, do czego konieczne jest użycie wyrażenia SQL z klauzulą

A. UNIQUE

B. DISTINCT

C. CHECK

D. HAVING

Wybór odpowiedzi CHECK, HAVING lub UNIQUE wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania i znaczenia tych klauzul w SQL. Klauzula CHECK jest używana w kontekście definicji tabeli, aby zapewnić, że dane w danym atrybucie spełniają określone warunki, na przykład 'CHECK (wiek >= 0)', co oznacza, że wiek nie może być ujemny. Nie ma jednak zastosowania w kontekście eliminacji duplikatów z wyników zapytania. Klauzula HAVING jest z kolei używana do filtrowania grup z wyniku agregacji, na przykład w zapytaniu z użyciem GROUP BY. Użycie HAVING do eliminacji duplikatów z wyników bez wcześniejszego grupowania danych nie ma sensu. Z kolei UNIQUE to ograniczenie, które można ustawić na kolumnę w tabeli, aby zapewnić, że nie będą w niej występowały powtarzające się wartości. Chociaż jest związane z unikalnością, nie jest klauzulą, którą można wykorzystać w zapytaniach do eliminacji duplikatów z zestawów wyników. Typowym błędem jest mylenie tych koncepcji, co prowadzi do wyboru nieodpowiednich narzędzi w SQL do rozwiązania konkretnego problemu. Warto zatem dobrze zrozumieć różnice między tymi klauzulami, aby umiejętnie stosować je w praktyce i skutecznie zarządzać danymi.

Pytanie 2

Który z poniższych języków jest używany do stylizacji stron WWW?

A. CSS

B. HTML

C. SQL

D. Python

CSS, czyli Cascading Style Sheets, to język używany do opisywania wyglądu dokumentu HTML. Dzięki niemu możemy określić, jak mają wyglądać elementy na stronie, takie jak kolory, czcionki, odstępy między elementami, a także układ całej strony. CSS jest nieodłącznym elementem nowoczesnego tworzenia stron internetowych, ponieważ pozwala na oddzielenie treści od formy, co jest jedną z zasad dobrych praktyk w web development. Umożliwia tworzenie responsywnych projektów, które dobrze wyglądają na różnych urządzeniach, od komputerów po smartfony. Stylowanie za pomocą CSS pozwala na zdefiniowanie stylów globalnych, które mogą być zastosowane do wielu elementów na stronie, co znacznie ułatwia zarządzanie wyglądem witryny. Praktycznym zastosowaniem CSS jest na przykład zmiana koloru tekstu na stronie za pomocą prostej reguły, czy też tworzenie zaawansowanych animacji, które zwiększają interaktywność stron. CSS jest kluczowy w procesie tworzenia estetycznych i funkcjonalnych stron internetowych, co czyni go niezbędnym narzędziem dla każdego web developera.

Pytanie 3

W języku JavaScript stworzono funkcję o nazwie liczba_max, która porównuje trzy liczby naturalne przekazane jako argumenty i zwraca największą z nich. Jak powinno wyglądać prawidłowe wywołanie tej funkcji oraz uzyskanie jej wyniku?

A. liczba_max(a,b,c,wynik);

B. liczba_max(a,b,c)=wynik;

C. var wynik=liczba_max(a,b,c);

D. liczba_max(a,b,c);

Odpowiedź "var wynik=liczba_max(a,b,c);" jest poprawna, ponieważ w ten sposób prawidłowo wywołujemy funkcję liczba_max, przekazując do niej trzy argumenty: a, b oraz c. Funkcja ta ma na celu zwrócenie maksymalnej wartości z przekazanych liczb, więc przypisanie jej wyniku do zmiennej wynik jest logicznym krokiem. W języku JavaScript, operator przypisania (=) pozwala na zdefiniowanie zmiennych, co w tym przypadku oznacza, że zmienna wynik będzie zawierać wartość zwróconą przez funkcję. Wartością tą jest największa liczba spośród a, b i c. Zastosowanie takiego podejścia jest zgodne z koncepcją programowania funkcjonalnego, gdzie funkcje są traktowane jako „pierwszej klasy obywateli”, co oznacza, że można je przypisywać do zmiennych. Dobrą praktyką w programowaniu jest również używanie czytelnych nazw zmiennych oraz funkcji, co ułatwia zrozumienie kodu przez inne osoby. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na typy danych przekazywanych do funkcji, aby uniknąć nieprzewidzianych błędów podczas obliczeń.

Pytanie 4

Jaką funkcję pełni funkcja CONCAT() w SQL?

A. przycinanie tekstu wyświetlanego

B. wyodrębnianie podłańcucha znaków z tekstu wejściowego

C. usuwanie określonego tekstu

D. łącznienie tekstu wyświetlanego

Funkcja CONCAT() w SQL to naprawdę super opcja, bo pozwala na łączenie różnych ciągów tekstowych. To jest mega przydatne, zwłaszcza przy pracy z bazami danych, kiedy potrzebujemy stworzyć np. pełne imię i nazwisko z osobnych pól. Jak mamy tabelę z imionami i nazwiskami, to możemy użyć CONCAT(), żeby to wszystko połączyć w jedną całość: CONCAT(imie, ' ', nazwisko). Takie operacje są dość popularne w raportach i przy tworzeniu dynamicznych zapytań, gdzie często łączymy różne dane. Fajnie też pamiętać, żeby uważać na wartości NULL, bo mogą nam namieszać w wynikach. Poza tym, w różnych systemach bazodanowych są też inne metody łączenia tekstów, jak operator || w PostgreSQL, co może być przydatne, jeśli przenosisz zapytania między systemami.

Pytanie 5

W PHP, aby stworzyć obiekt pkt dla klasy Punkt, której definicja znajduje się poniżej, należy użyć polecenia

class Punkt {
  public $x;
  public $y;
}

A. pkt Punkt;

B. pkt Punkt();

C. pkt = new Punkt();

D. Punkt() pkt;

Podczas tworzenia obiektów w PHP kluczowe jest zrozumienie składni i logiki stojącej za deklaracjami obiektów. Problemem w błędnych odpowiedziach jest brak użycia słowa kluczowego new, które jest niezbędne do prawidłowego utworzenia obiektu. Składnia pkt Punkt() sugeruje próbę użycia nazwy klasy jako funkcji, co nie jest poprawne w kontekście PHP. PHP wymaga wyraźnego wskazania, że chcemy utworzyć nową instancję klasy za pomocą new. Kolejna błędna składnia pkt Punkt pokazuje niezrozumienie podstawowej struktury definicji zmiennych i obiektów w PHP, gdzie brakuje operatora new i nawiasów. Takie podejście jest niepoprawne i prowadzi do błędów kompilacji. Brak nawiasów czy operatora przypisania to często popełniane błędy przy nauce programowania obiektowego. Ostateczna odpowiedź Punkt() pkt; jest niezgodna z zasadami składniowymi PHP, ponieważ nie można deklarować obiektu w tej formie. Taka konstrukcja narusza logikę przypisania wartości do zmiennych i tworzenia instancji obiektów w PHP. Zrozumienie, dlaczego słowo new jest kluczowe, pozwoli uniknąć tych typowych błędów i poprawnie implementować obiektowe aspekty PHP, co jest podstawą budowy złożonych aplikacji w tym języku.

Pytanie 6

Jakie będzie działanie podanych instrukcji JavaScript?

var elementy = document.getElementsByClassName("styl1");
   for(var i = 0; i < elementy.length; i++)
     elementy[i].style.fontWeight = "bolder";

A. Dla wszystkich elementów przypisanych do klasy styl1 zostanie nadany styl pogrubienia tekstu bolder

B. Wyłącznie dla pierwszego elementu przypisanego do klasy styl1 zostanie nadany styl pogrubienia tekstu bolder

C. Dla wszystkich elementów na stronie zostanie zastosowany styl pogrubienia tekstu na bolder

D. Jedynie dla elementu o id równym styl1 będzie przypisany styl pogrubienia tekstu na bolder

Instrukcje JavaScript w pytaniu wykorzystują metodę getElementsByClassName aby pobrać kolekcję wszystkich elementów na stronie które posiadają przypisaną klasę styl1. Metoda ta zwraca obiekt typu HTMLCollection który przypomina tablicę i zawiera odniesienia do elementów DOM posiadających określoną klasę. Następnie za pomocą pętli for przechodzimy przez każdy z tych elementów i zmieniamy ich styl na bolder przypisując nową wartość do właściwości style.fontWeight. Dzięki temu każdy element w kolekcji zostaje zmodyfikowany i wyświetlany z pogrubioną czcionką. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie manipulacji DOM w JavaScript gdyż jest to sposób efektywny i bezpośredni. Użycie klas do grupowania elementów HTML pozwala na jednoczesne stosowanie stylów i operacji na grupach elementów co jest kluczowe w dynamicznym modelu tworzenia stron internetowych. Warto zwrócić uwagę na fakt że nazwy klas są czułe na wielkość liter co oznacza że styl1 i Styl1 byłyby traktowane jako różne klasy.

Pytanie 7

Polecenie MySQL przedstawione poniżej ma na celu

A. usunąć kolumnę tytul z tabeli ksiazki

B. zmienić typ kolumny tytul w tabeli ksiazki

C. dodać do tabeli ksiazki kolumnę tytul

D. zmienić nazwę kolumny w tabeli ksiazki

Zaprezentowane odpowiedzi, które są niepoprawne, zawierają kilka istotnych błędów w interpretacji polecenia ALTER TABLE. Usunięcie kolumny tytul z tabeli ksiazki jest działaniem, które można zrealizować za pomocą polecenia DROP COLUMN, a nie ALTER, które służy do zmiany istniejących elementów. W kontekście bazy danych, usunięcie kolumny wiąże się z nieodwracalnym utratą wszystkich danych w tej kolumnie, co stanowi poważne zagrożenie dla integralności danych. Dodanie kolumny do tabeli również jest mylnie zrozumiane, ponieważ polecenie ALTER TABLE w tym przypadku nie wykonuje operacji ADD COLUMN, lecz MODIFY, co oznacza modyfikację istniejącej kolumny. Zmiana nazwy kolumny również nie dotyczy tego zapytania, gdyż do tego celu należałoby użyć polecenia RENAME COLUMN. Przykłady te pokazują, jak ważne jest zrozumienie specyfiki poleceń SQL oraz ich zastosowań w kontekście zarządzania bazami danych. Każda z tych niepoprawnych odpowiedzi pomija kluczowe funkcjonalności oraz różnice między operacjami na tabelach, które są fundamentalne dla efektywnego zarządzania danymi.

Pytanie 8

W formularzu umieszczono kontrolki do podania imienia oraz nazwiska. Który z atrybutów odpowiada za wyświetlanie sugestii w polu kontrolki, która znika, gdy użytkownik zaczyna wpisywanie wartości?

<label for="imie">Imię: </label> 
<input id="imie" value="Wpisz dane" title="Wpisz imię"><br>
<label for="nazw">Nazwisko: </label> 
<input id="nazw" placeholder="Wpisz dane" title="Wpisz nazwisko">

A. for

B. value

C. placeholder

D. title

Wybór atrybutów takich jak "for", "title" czy "value" w miejsce "placeholder" odzwierciedla powszechne nieporozumienia dotyczące roli różnych atrybutów w HTML. Atrybut "for" jest używany w tagu <label> do powiązania etykiety z odpowiednią kontrolką, co wspomaga dostępność, ale nie ma wpływu na to, co dzieje się w polu tekstowym. Użycie "title" również jest mylne; ten atrybut dostarcza dodatkowe informacje o elemencie poprzez dymek podpowiedzi, jednak nie wpływa na zachowanie wprowadzenia w formularzu. Atrybut "value" z kolei określa wartość domyślną pola, co również nie jest związane z podpowiedzią, ponieważ ta informacja pozostaje widoczna, nawet gdy użytkownik nie zacznie wpisywać danych. Prawidłowe zrozumienie funkcji tych atrybutów jest kluczowe dla tworzenia efektywnych i przyjaznych użytkownikowi formularzy. W wielu przypadkach, nieprawidłowe użycie tych atrybutów prowadzi do zamieszania i frustracji użytkowników, co podkreśla znaczenie znajomości standardów i dobrych praktyk w projektowaniu interfejsów. Warto również pamiętać, że dobry projekt formularza nie tylko ułatwia wprowadzanie danych, ale także wpływa na ogólne wrażenia użytkownika z korzystania z aplikacji lub strony internetowej.

Pytanie 9

W CSS zapis w postaci ```h1::first-letter{color:red;}``` spowoduje, że kolor czerwony będzie dotyczył

A. pierwszej litery nagłówka pierwszego poziomu

B. pierwszej litery nagłówka drugiego poziomu

C. pierwszej linii akapitu

D. tekstów nagłówka pierwszego poziomu

Zapis CSS h1::first-letter {color: red;} odnosi się do selektora pseudo-elementu first-letter, który jest używany do stylizacji pierwszej litery bloku tekstowego w nagłówkach. W tym wypadku, gdy selektor jest zastosowany do elementu h1, oznacza to, że kolor pierwszej litery nagłówka pierwszego stopnia (h1) zostanie zmieniony na czerwony. Pseudo-element first-letter działa tylko dla elementów blokowych, takich jak nagłówki, akapity czy listy. W praktyce, jeśli w dokumencie HTML mamy element <h1> z tekstem, np. 'Witaj świecie', to wyłącznie litera 'W' zostanie wyświetlona w kolorze czerwonym. To podejście jest zgodne ze standardami CSS, które definiują pseudo-elementy jako specyficzne fragmenty dokumentu, które można stylizować niezależnie od reszty zawartości. Warto również zauważyć, że stosowanie takich selektorów pozwala na uzyskanie bardziej złożonych efektów wizualnych bez konieczności modyfikacji struktury HTML. Umożliwia to projektantom stron internetowych większą elastyczność i kontrolę nad estetyką treści.

Pytanie 10

Działaniem przedstawionego kodu PHP będzie wypełnienie tablicy. Działaniem przedstawionego kodu PHP będzie wypełnienie tablicy.

$tab = array();
 for($i = 0; $i < 10; $i++) {
     $tab[$i] = rand(-100, 100);
 }
 foreach ($tab as $x){
     if ($x < 0) echo "$x ";
 }

A. 100 losowymi wartościami, a następnie wypisanie wartości dodatnich.

B. kolejnymi liczbami od 0 do 9 i wypisanie ich.

C. kolejnymi liczbami od -100 do 100 i wypisanie wartości ujemnych.

D. 10 losowymi wartościami, a następnie wypisanie wartości ujemnych.

Niektóre odpowiedzi na to pytanie zawierają błędne koncepcje dotyczące sposobu, w jaki działa kod PHP. Na przykład, jedna z odpowiedzi sugeruje, że kod wypełni tablicę kolejnymi liczbami od -100 do 100, co jest błędne, ponieważ kod generuje losowe wartości, a nie sekwencyjne. Kolejna błędna odpowiedź sugeruje, że kod wypełnia tablicę liczbami od 0 do 9, co jest niezgodne z prezentowanym kodem, w którym liczby są generowane losowo i mogą mieć wartość ujemną. Wreszcie, jedna z odpowiedzi mówi, że kod wypisze tylko wartości dodatnie, co jest nieprawidłowe, ponieważ kod wypisuje tylko wartości ujemne. Zrozumienie, jak działa ten konkretny fragment kodu, jest ważne, ale równie ważne jest zrozumienie, dlaczego inne odpowiedzi są nieprawidłowe. Pomaga to zrozumieć, jakie są typowe pułapki i błędne podejścia w programowaniu PHP i jak ich unikać w przyszłości.

Pytanie 11

W JavaScript zdefiniowano obiekt. W jaki sposób można uzyskać dostęp do właściwości nazwisko?

var osoba = {imie: "Anna", nazwisko: "Kowalska", rok_urodzenia: 1985};

A. osoba::nazwisko

B. osoba.nazwisko

C. osoba[2]

D. osoba[1]

Odpowiedź osoba.nazwisko jest prawidłowa, ponieważ w JavaScript do właściwości obiektu można odwoływać się za pomocą notacji kropkowej. Jest to jedna z najbardziej czytelnych i powszechnie stosowanych metod dostępu do właściwości obiektu w programowaniu obiektowym. Kiedy mamy obiekt o nazwie osoba, który został zdefiniowany z właściwościami takimi jak imie, nazwisko i rok_urodzenia, notacja kropkowa pozwala bezpośrednio i intuicyjnie odczytać wartość przypisaną do klucza nazwisko. Ważne jest, aby zrozumieć, że notacja kropkowa nie tylko zwiększa czytelność kodu, ale także ułatwia jego utrzymanie i modyfikację przez innych programistów. Stosowanie tego standardu jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, promującymi pisanie zrozumiałego i efektywnego kodu. Warto również pamiętać, że notacja kropkowa jest preferowana, gdy nazwy kluczy są znane i nie zawierają znaków, które mogą kolidować z syntaksą języka, takich jak spacje. W przypadku bardziej złożonych kluczy można używać notacji nawiasowej, która mimo że jest bardziej elastyczna, nie zawsze jest tak przejrzysta jak notacja kropkowa. Przykłady praktyczne obejmują zastosowania w aplikacjach webowych, gdzie obiekty mogą reprezentować zasoby użytkownika, a notacja kropkowa umożliwia bezpośredni dostęp do danych użytkownika w celu ich wyświetlenia lub edycji w interfejsie aplikacji.

Pytanie 12

Jaką kompetencję społeczną możemy przypisać osobie, która potrafi wyrażać swoje zdanie oraz argumentować swoje racje, nie naruszając przy tym granic własnych i innych ludzi?

A. Empatia

B. Konformizm

C. Akomodacja

D. Asertywność

Empatia, akomodacja i konformizm to pojęcia, które choć związane z interakcjami społecznymi, nie oddają istoty umiejętności wyrażania własnego zdania w sposób asertywny. Empatia, często mylona z asertywnością, odnosi się do zdolności do rozumienia uczuć i perspektyw innych ludzi. Osoba empatyczna może dostrzegać, co czują inni, ale niekoniecznie jest w stanie wyrażać swoje własne zdanie w sposób, który nie narusza ich przestrzeni. Akomodacja z kolei polega na dostosowywaniu się do potrzeb i oczekiwań innych, często kosztem własnych przekonań, co stoi w sprzeczności z asertywnym wyrażaniem siebie. Osoba stosująca akomodację może unikać konfliktów, lecz nie zyskuje na autentyczności ani nie rozwija umiejętności obrony własnych racji. Konformizm natomiast to tendencja do dostosowywania się do norm grupowych, co może prowadzić do rezygnacji z osobistych przekonań. Chociaż konformizm może pomagać w budowaniu relacji, często wymaga poświęcenia indywidualności, co jest niewłaściwe w kontekście asertywności. W praktyce, zbyt duży nacisk na empatię, akomodację czy konformizm może prowadzić do problemów komunikacyjnych i utraty osobistej tożsamości, co nie jest zgodne z ideą asertywnego wyrażania swoich poglądów.

Pytanie 13

Ile razy należy użyć instrukcji warunkowej, aby wdrożyć w danym języku programowania przedstawiony algorytm?

A. Trzykrotnie

B. Dwukrotnie

C. Jednokrotnie

D. Czterokrotnie

Aby prawidłowo zaimplementować algorytm przedstawiony na diagramie, musisz zrozumieć jego strukturę. Diagram pokazuje dwa punkty decyzyjne, co wskazuje na konieczność użycia dwóch instrukcji warunkowych w kodzie. Każda instrukcja warunkowa odpowiada jednemu z tych punktów decyzyjnych. W praktyce, instrukcje warunkowe są kluczowe w programowaniu, pozwalając na podejmowanie decyzji i wykonywanie różnych działań w zależności od spełnienia określonych warunków. Można to zobrazować za pomocą języków programowania takich jak Python czy C++, gdzie 'if', 'else if' oraz 'else' są standardowymi konstrukcjami używanymi do tego celu. Warto zauważyć, że implementując algorytm, należy również zwrócić uwagę na poprawne użycie bloków kodu zagnieżdżonych w instrukcjach warunkowych, co jest dobrą praktyką programistyczną. Dzięki temu kod jest bardziej czytelny i łatwiejszy w utrzymaniu, co jest zgodne z zasadami czystego kodu i standardami branżowymi.

Pytanie 14

Definicja stylu przedstawiona w języku CSS dotyczy odnośnika, który

A. ma wskaźnik myszy ustawiony nad nim

B. był już odwiedzany

C. jeszcze nie był odwiedzany

D. posiada niepoprawny adres URL

W języku CSS selektor a:visited odnosi się do linków, które użytkownik już odwiedził. To pseudo-klasa, która umożliwia projektantom stron internetowych kontrolowanie wyglądu linków po ich kliknięciu, co poprawia doświadczenia użytkownika i umożliwia łatwiejszą nawigację. W przykładzie a:visited{color:orange;} wszystkie odwiedzone linki zostaną pokolorowane na pomarańczowo, co wizualnie odróżnia je od nieodwiedzonych linków. To podejście jest zgodne z zasadami dostępności, które sugerują, aby odwiedzone linki były w jakiś sposób wyróżnione. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy jest tworzenie stron, które są bardziej przejrzyste i intuicyjne dla użytkowników. Dobre praktyki zalecają, by różnica między odwiedzonymi a nieodwiedzonymi linkami była subtelna, ale zauważalna. Ustawianie różnych kolorów dla tych stanów linków jest popularnym rozwiązaniem. Prawidłowe użycie pseudo-klasy :visited wspiera także budowanie stron responsywnych, które poprawiają UX i spełniają standardy nowoczesnego designu, jednocześnie biorąc pod uwagę kwestie związane z prywatnością użytkowników, ponieważ CSS nie pozwala na stylizowanie niektórych właściwości odwiedzonych linków.

Pytanie 15

Przykład zapytania SQL przedstawia instrukcję

UPDATE katalog SET katalog.cena = [cena]*1.1;

A. krzyżowej

B. usuwającej

C. aktualizującej

D. dołączającej

Instrukcja SQL przedstawiona w pytaniu używa słowa kluczowego UPDATE co jest charakterystyczne dla kwerend aktualizujących. Komenda ta modyfikuje istniejące dane w tabeli poprawiając je zgodnie z podanymi kryteriami. W tym przykładzie wszystkie wartości w kolumnie cena tabeli katalog są zwiększane o 10 procent co jest typowym zastosowaniem instrukcji aktualizującej. W praktyce takie zmiany są niezbędne w przypadku modyfikacji cen produktów lub aktualizacji informacji biznesowych. Stosowanie kwerend aktualizujących wymaga zachowania szczególnej ostrożności aby nie naruszyć integralności danych. Dobre praktyki obejmują przygotowanie backupu danych przed wykonaniem operacji oraz przetestowanie kwerendy na mniejszym zbiorze danych w celu uniknięcia błędów. Aktualizacja danych to jedna z najczęstszych operacji w systemach bazodanowych dlatego zrozumienie mechanizmu działania kwerend SQL tego typu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi w każdej organizacji. SQL jako język deklaratywny umożliwia łatwe definiowanie co chcemy osiągnąć bez konieczności szczegółowego opisywania jak to zrobić co ułatwia pracę z dużymi i złożonymi zbiorami danych.

Pytanie 16

W SQL, aby w tabeli Towar dodać kolumnę rozmiar typu znakowego z maksymalną długością 20 znaków, jakie polecenie należy wykonać?

A. ALTER TABLE Towar CREATE COLUMN rozmiar varchar(20)

B. ALTER TABLE Towar ADD rozmiar varchar(20)

C. ALTER TABLE Towar DROP COLUMN rozmiar varchar(20)

D. ALTER TABLE Towar ALTER COLUMN rozmiar varchar(20)

Podane odpowiedzi nie są poprawne z kilku powodów. Odpowiedź sugerująca użycie 'DROP COLUMN' jest myląca, ponieważ to polecenie służy do usuwania istniejącej kolumny z tabeli, a nie dodawania nowej. Usunięcie kolumny bez zrozumienia konsekwencji może prowadzić do utraty danych, co podkreśla znaczenie przemyślenia operacji modyfikujących strukturę bazy danych. Inna odpowiedź, która proponuje 'CREATE COLUMN', jest nieprawidłowa, ponieważ nie jest uznawana za standardową składnię w SQL; nie istnieje polecenie 'CREATE COLUMN'. Zamiast tego, kolumny są dodawane za pomocą 'ADD' w kontekście ALTER TABLE. W przypadku 'ALTER COLUMN' - to polecenie odnosi się do zmiany właściwości już istniejącej kolumny, a nie do dodawania nowej. Dlatego mylenie tych pojęć prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego posługiwania się SQL. Niezrozumienie zasad modyfikacji struktury tabeli może skutkować nieefektywnym zarządzaniem bazą danych oraz błędami w aplikacjach korzystających z danych.

Pytanie 17

Jaką instrukcją można zastąpić poniższy kod JavaScript, pełniącą tę samą funkcję?

for (i = 0; i < 100; i += 10) 
   document.write(i + ' ');

while (i < 10) { document.write(i + ' '); i += 10; } Kod 1.	while (i < 100) { document.write(i + ' '); } Kod 2.
i = 0; while (i < 100) { document.write(i + ' '); i += 10; } Kod 3.	i = 0; while (i < 10) { document.write(i + ' '); i++; } Kod 4.

A. Kod 3

B. Kod 4

C. Kod 2

D. Kod 1

Odpowiedź Kod 3 jest prawidłowa ponieważ instrukcja while w tej formie jest równoważna z podaną pętlą for. W obu przypadkach pętla inicjuje zmienną i na wartości 0 i zwiększa ją o 10 w każdej iteracji aż do osiągnięcia wartości mniejszej niż 100. Pętla for jest skondensowaną formą pętli while i zapewnia bardziej czytelny zapis gdy wszystkie elementy inicjalizacja warunek i inkrementacja są blisko siebie. Taka konstrukcja jest używana w wielu językach programowania zorientowanych obiektowo takich jak JavaScript czy Java. W praktyce pętle te są używane do iteracji przez listy tablice lub do wykonywania powtarzalnych zadań w kodzie. Dobre praktyki zalecają wybór pętli for gdy zakres iteracji jest znany z góry co poprawia czytelność i utrzymanie kodu. Zrozumienie jak pętla while może być przekształcona w pętlę for i odwrotnie jest podstawową umiejętnością w programowaniu co pozwala na elastyczność w pisaniu kodu i lepsze dostosowanie do specyficznych potrzeb aplikacji.

Pytanie 18

Funkcję o nazwie policz, napisaną w PHP, wywołano z argumentem $Z = 1. Jaki wynik zostanie zwrócony? ```function policz($Z) { while($Z < 5) { $Z += 2 * $Z + 1; } return $Z; }```

A. 13

B. 4

C. 1

D. 7

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia działania pętli oraz sposobu aktualizacji zmiennych w programie. Odpowiedzi takie jak 7 czy 4 mogą sugerować, że osoba odpowiadająca mogła mylnie obliczyć pierwszą iterację pętli, myśląc, że $Z wzrasta tylko o 1, a nie o wartość wynikającą z równania 2 * $Z + 1. Z kolei odpowiedź 1 jest efektem nieznajomości zasady działania pętli while, ponieważ opiera się na niezaktualizowanej wartości $Z, co prowadzi do błędnych wniosków o braku zmian w wartościach zmiennej. Takie błędne rozumienie może prowadzić do sytuacji, w których programista podejmuje niewłaściwe decyzje przy implementacji algorytmów, co w dłuższej perspektywie wpływa na efektywność oraz prawidłowość działania aplikacji. Ważne jest, aby podczas korzystania z pętli zrozumieć, jak wartości zmiennych są aktualizowane w każdej iteracji oraz jakie są warunki przerywające działanie pętli. Odpowiednie zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla skutecznego programowania w PHP oraz w innych językach programowania, gdzie podobne struktury kontrolne są wykorzystywane.

Pytanie 19

Używając komendy BACKUP LOG w MS SQL Server, można

A. zrealizować pełną kopię zapasową

B. zalogować się do kopii zapasowej

C. wykonać kopię zapasową dziennika transakcyjnego

D. odczytać komunikaty generowane podczas tworzenia kopii

Polecenie BACKUP LOG w MS SQL Server służy do wykonywania kopii zapasowej dziennika transakcyjnego, co jest kluczowe dla zapewnienia integralności danych w bazach danych transakcyjnych. Dziennik transakcyjny rejestruje wszystkie zmiany dokonane w bazie, co pozwala na odtworzenie stanu bazy na dany moment oraz na przywrócenie bazy do stanu sprzed awarii. Wykonując kopię zapasową dziennika transakcyjnego, użytkownicy mogą minimalizować ryzyko utraty danych, ponieważ pozwala to na przywrócenie bazy do najnowszego stanu przed wystąpieniem awarii. W praktyce, regularne tworzenie takich kopii jest częścią polityki backupu, która powinna być dostosowana do potrzeb organizacji oraz do intensywności operacji na bazie danych. Ustalając harmonogram kopii zapasowych, należy także brać pod uwagę obciążenie bazy danych oraz wymagania dotyczące RPO (Recovery Point Objective) i RTO (Recovery Time Objective). Według najlepszych praktyk, zaleca się wykonywanie kopii zapasowych dziennika transakcyjnego przynajmniej co kilka godzin, a w środowisku o wysokiej dostępności – nawet co kilka minut.

Pytanie 20

Edytor, który realizuje zasady WYSIWYG, powinien umożliwiać

A. przetwarzanie plików dźwiękowych przed ich umieszczeniem na stronie internetowej

B. publikację serwisów na serwerze przy użyciu wbudowanego klienta FTP

C. tworzenie elementów podstawowej grafiki wektorowej

D. osiągnięcie podobnego rezultatu tworzonej strony do jej wizualizacji w przeglądarce internetowej

Wybór niepoprawnych odpowiedzi ukazuje szerszy kontekst funkcjonalności edytorów WYSIWYG i ich ograniczeń. Tworzenie podstawowej grafiki wektorowej nie jest typowym zadaniem dla edytora WYSIWYG, ponieważ te narzędzia koncentrują się głównie na edytowaniu treści tekstowych, układzie stron oraz zarządzaniu mediami, a nie na tworzeniu grafiki. Edytory graficzne, takie jak Adobe Illustrator czy Inkscape, są przeznaczone do pracy z grafiką wektorową, co różni się od funkcji edytora WYSIWYG. Publikacja strony na serwerze poprzez wbudowanego klienta FTP natomiast odnosi się do procesu transferu plików i nie jest kluczowym aspektem edytorów WYSIWYG, które skupiają się na tworzeniu i edytowaniu treści. Zazwyczaj użytkownicy korzystają z dedykowanych programów FTP do zarządzania tym procesem, a edytory WYSIWYG powinny jedynie eksportować gotową stronę do formatu, który można łatwo przesłać. Obróbka plików dźwiękowych przed umieszczeniem ich na stronie internetowej również nie jest funkcją edytora WYSIWYG. Edytory te zazwyczaj oferują jedynie opcje wstawiania multimediów, takich jak dźwięk czy wideo, ale nie zajmują się ich edytowaniem. Programy do edycji dźwięku, takie jak Audacity, służą do tego celu i oferują pełne możliwości obróbcze. W kontekście edytorów WYSIWYG kluczowe jest ich skupienie na prezentacji i łatwości użycia, a nie na złożonych procesach edycyjnych innych typów plików.

Pytanie 21

Dla którego akapitu zastosowano przedstawioną właściwość stylu CSS?

border-radius: 20%;

To jest paragraf, To jest paragraf, To jest paragraf, To jest paragraf, To jest paragraf

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Dobra robota! Zgadłeś, że chodziło o akapit z tą właściwością CSS 'border-radius: 20%;'. Ta właściwość faktycznie zaokrągla rogi elementów, co wygląda super i sprawia, że strona jest bardziej przyjemna dla oka. Widzisz, akapit B ma te zaokrąglone rogi, a to dokładnie to, co daje nam ten styl CSS. W rzeczywistości, tylko B jest tak zrobiony na obrazku, więc wiesz, że tam zastosowano 'border-radius'. Ta wartość '20%;' mówi nam, jak mocno rogi mają być zaokrąglone. Takie rzeczy są ważne w CSS, żeby strony wyglądały estetycznie i nowocześnie.

Pytanie 22

Jaki będzie rezultat po uruchomieniu podanego skryptu?

class Owoc {
    function __construct() {
        echo "test1";
    }
    function __destruct() {
        echo "test2";
    }
}
$gruszka = new Owoc();

A. Pojawi się wyłącznie tekst „test2”

B. Pojawi się jedynie tekst „test1”

C. Nie pojawi się żaden tekst

D. Pojawią się oba teksty: „test1” i „test2”

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak działają konstruktory i destruktory w programowaniu obiektowym. Nie jest tak, że nie ma żadnego napisu, bo nawet jeżeli nie stworzysz obiektu, to przy końcu skryptu destruktor powinien się uruchomić i wtedy wyświetli się 'test2'. Tak że, gdy mówisz, że tylko 'test1' się pokaże, to nie bierzesz pod uwagę, co się dzieje po zakończeniu skryptu. I to, co napisałeś, że tylko 'test2' się wyświetli, też nie jest prawdą, bo konstruktor musi być wywołany, kiedy robi się obiekt. Zrozumienie tych wszystkich spraw jest naprawdę ważne, by dobrze zarządzać danymi w aplikacjach, zwłaszcza w większych projektach, gdzie jest masa obiektów i różne interakcje między nimi.

Pytanie 23

W języku JavaScript, aby zweryfikować, czy liczba leży w zakresie (100, 200>, należy użyć następującego zapisu:

A. If (liczba > 100 && liczba <=200)

B. If (liczba > 100 || liczba <=200)

C. If (liczba < 100 || liczba >=200)

D. If (liczba < 100 && liczba <=200)

Patrząc na błędne podejścia w odpowiedziach, można zauważyć kilka istotnych nieporozumień związanych z operatorami logicznymi i porównawczymi. Na przykład przy 'if (liczba > 100 || liczba <= 200)' użycie operatora '||' (OR) prowadzi do tego, że warunek może być spełniony nawet wtedy, gdy liczba jest poniżej 100. To znaczy, że każda liczba mniejsza niż 100 oraz każda większa niż 200 będzie się kwalifikować, co kompletnie mija się z celem. Podobnie 'if (liczba < 100 || liczba >= 200)' pomija wartości w przedziale od 100 do 200. Tutaj użycie '&&' byłoby kluczowe, bo wymaga spełnienia obu warunków jednocześnie. Trzeba też zauważyć, że 'if (liczba < 100 && liczba <= 200)' wprowadza dodatkowe zamieszanie, bo pierwszy warunek koliduje z drugim, co czyni go logicznie błędnym. Dlatego poprawne formułowanie warunków w JavaScript jest podstawą dla każdego programisty. Jakiekolwiek błędne zrozumienie operatorów może prowadzić do poważnych problemów w działaniu aplikacji, więc warto to dobrze przyswoić.

Pytanie 24

Podczas przygotowywania grafiki na stronę internetową konieczne jest wycięcie jedynie określonego fragmentu. Jak nazywa się ta operacja?

A. zmiana rozmiaru.

B. lustrzane odbicie obrazu.

C. kadrowanie.

D. łączenie warstw.

Skalowanie obrazu odnosi się do zmiany jego rozmiaru, co może prowadzić do utraty jakości, jeśli obraz jest powiększany bez zachowania odpowiednich proporcji. To działanie nie koncentruje się na wyborze konkretnego fragmentu obrazu, a na ogólnym dostosowaniu jego wymiarów do określonych potrzeb. Odbicie obrazu polega na lustrzanym odwzorowaniu zdjęcia, co zmienia jego perspektywę, ale nie wpływa na kompozycję w ramach oryginalnych krawędzi. Z kolei łączenie warstw to technika używana w programach graficznych do zestawiania różnych elementów wizualnych w jedną całość. Wymaga to umiejętności pracy z warstwami, ich maskowaniem i edytowaniem, co jest zupełnie innym procesem niż kadrowanie. Błędem myślowym jest utożsamianie tych operacji z kadrowaniem, co może wynikać z niepełnego zrozumienia pojęć związanych z obróbką grafiki. Kluczowe jest, aby w procesie tworzenia grafiki internetowej zrozumieć, że każda z tych operacji ma swoją specyfikę i zastosowanie, co wpływa na końcowy efekt wizualny. Użycie odpowiednich technik w odpowiednich sytuacjach jest niezbędne do osiągnięcia profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 25

Jakie polecenie należy zastosować, aby naprawić bazę danych w MySQL?

A. CHANGE

B. UPDATE

C. FIX

D. REPAIR

Aby naprawić bazę danych w MySQL, służy polecenie REPAIR TABLE, które jest kluczowe w przypadku uszkodzonych tabel. Działa to w taki sposób, że przeszukuje strukturę tabeli oraz jej indeksy, a następnie próbuje naprawić wszelkie problemy, które mogły wystąpić. REPAIR TABLE można stosować w różnych sytuacjach, takich jak usunięcie zduplikowanych danych, naprawa uszkodzonych indeksów czy odbudowa tabel po awarii. Przykładowo, jeśli napotykasz na błąd, mówiący o tym, że tabela jest uszkodzona, wystarczy wydać polecenie 'REPAIR TABLE nazwa_tabeli;', aby spróbować ją naprawić. Warto także zaznaczyć, że polecenie to działa tylko na typach tabel MyISAM. W przypadku innych silników baz danych, takich jak InnoDB, należy stosować inne metody przywracania danych, które często opierają się na zrzutach bazy danych oraz mechanizmie odzyskiwania. Standardy MySQL jasno określają, że REPAIR TABLE jest istotnym narzędziem w arsenale administracyjnym, dlatego każdemu, kto pracuje z tym systemem, zaleca się zapoznanie z jego działaniem.

Pytanie 26

Dostosowanie wyglądu witryny do indywidualnych preferencji użytkownika oraz jego identyfikacja w systemie są możliwe dzięki mechanizmowi

A. łączenia z bazą

B. formularzy

C. cookie

D. obiektów DOM

Odpowiedź dotycząca cookies jest dobra. To ważny element, bo dzięki nim można lepiej dopasować serwis do użytkowników. Cookies to takie małe pliki, które przeglądarka zapisuje na naszym urządzeniu. Pozwalają na zbieranie różnych informacji, jak na przykład co użytkownik lubi, co robi na stronie czy jego dane do logowania. Dzięki temu, gdy wracasz na stronę, serwis może sam dostosować, co widzisz, do tego, co robiłeś wcześniej. Przykłady to zapamiętywanie języka, zawartości koszyka w sklepach online czy automatyczne logowanie. Ważne jest, żeby serwisy informowały użytkowników o cookies i prosiły o zgodę, zwłaszcza w kontekście RODO. Znanie tych zasad jest istotne, jeśli myślisz o pracy w tworzeniu aplikacji webowych, bo to pomaga w lepszym zrozumieniu potrzeb użytkowników.

Pytanie 27

Edytor, który spełnia kryteria WYSIWYG, powinien umożliwiać

A. przygotowanie plików dźwiękowych przed ich umieszczeniem na stronie internetowej

B. tworzenie podstawowych grafik wektorowych

C. publikację strony na serwerze za pomocą wbudowanego klienta FTP

D. osiągnięcie zbliżonego rezultatu tworzonej strony do jej wyglądu w przeglądarce internetowej

Edytory WYSIWYG (What You See Is What You Get) mają na celu umożliwienie użytkownikom tworzenia i edytowania treści w sposób, który przypomina ostateczny wygląd strony internetowej. Odpowiedź dotycząca uzyskania zbliżonego wyniku tworzonej strony do jej obrazu w przeglądarce internetowej jest kluczowym aspektem działania takich edytorów. Umożliwiają one użytkownikom natychmiastowe podglądanie efektów wprowadzanych zmian, co jest nieocenione przy projektowaniu stron. Przykładem może być edytor tak jak Adobe Dreamweaver czy WordPress, które pozwalają na wizualne projektowanie układu, co redukuje potrzebę ręcznego kodowania. Przy tworzeniu stron internetowych zgodnie z dobrymi praktykami, edytory WYSIWYG powinny wspierać standardy HTML i CSS, co zapewnia, że efekty wizualne są zgodne z tym, co użytkownik zobaczy w przeglądarce. Takie podejście zwiększa efektywność pracy, a także ułatwia współpracę między programistami a designerami.

Pytanie 28

Które z podanych formatów NIE JEST zapisane w języku CSS?

A. B

B. C

C. D

D. A

Odpowiedzi A, B i D przedstawiają metody formatowania za pomocą CSS, które są zgodne z nowoczesnymi standardami projektowania stron internetowych. W odpowiedzi A mamy do czynienia z osadzonym stylem CSS w elemencie style, co pozwala na definiowanie wyglądu elementów HTML bezpośrednio w znaczniku strony. Choć nie jest to najczęściej zalecana metoda, ma swoje zastosowanie w przypadku prostych stron lub pojedynczych dokumentów. Odpowiedź B przedstawia zewnętrzny plik CSS, co jest najlepszą praktyką w projektowaniu stron, ponieważ oddziela stylowanie od struktury, ułatwiając zarządzanie i zmiany w wyglądzie całej witryny. Odpowiedź D ukazuje użycie atrybutu style w elemencie HTML, co jest formą stylizacji inline. Ta metoda jest użyteczna w sytuacjach, gdy chcemy zastosować unikalny styl do pojedynczego elementu bez wpływu na resztę strony, choć nie jest zalecana do powszechnego użycia z powodu utrudnionego zarządzania i potencjalnych problemów z dostępnością. Wszystkie te metody wykorzystują CSS, co zapewnia spójność i elastyczność w zastosowaniu stylów, a także zgodność z najnowszymi standardami internetowymi. Główne nieporozumienie związane z odpowiedzią C wynika z faktu, że atrybut bgcolor pochodzi z HTML i nie jest częścią CSS, co czyni go przestarzałym w kontekście nowoczesnego projektowania stron internetowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania CSS w projektach webowych.

Pytanie 29

W JavaScript metoda Math.random() ma na celu

A. zwrócić liczbę pseudolosową

B. zaokrąglić liczbę do najbliższej większej liczby całkowitej

C. zwrócić liczbę po zaokrągleniu

D. porównać dwie sekwencje znaków

Metoda Math.random() w języku JavaScript jest kluczowym narzędziem do generowania liczb pseudolosowych w zakresie od 0 (włącznie) do 1 (wyłącznie). Oznacza to, że każdorazowe wywołanie tej metody zwraca nową, losową wartość zmiennoprzecinkową, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, takich jak tworzenie gier, symulacje, a także w algorytmach generujących dane testowe. Ważne jest, aby pamiętać, że Math.random() nie generuje liczb losowych w sensie statystycznym, lecz wykorzystuje algorytmy deterministyczne do produkcji wartości, co oznacza, że są one przewidywalne, jeśli znany jest stan początkowy. W praktyce, aby uzyskać liczbę losową w określonym zakresie, można zastosować następujący wzór: Math.floor(Math.random() * (max - min + 1)) + min, gdzie 'min' i 'max' to odpowiednio dolna i górna granica zakresu. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w programowaniu, gdyż pozwala na elastyczne wykorzystanie losowości w aplikacjach.

Pytanie 30

W formularzu HTML użyto znacznika <input>. Pole to będzie służyło do wprowadzania maksymalnie

<input type="password" size="30" maxlength="20">

A. 30 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym

B. 20 znaków, które są widoczne w trakcie wprowadzania

C. 20 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym

D. 30 znaków, które są widoczne w trakcie wprowadzania

Poprawna odpowiedź to 20 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym. Znacznik <input type="password"> w HTML jest używany do tworzenia pól wprowadzania, w których hasła lub inne wrażliwe dane są maskowane, co oznacza, że wpisywane znaki są pokazywane jako symbole, zwykle kropki. W atrybucie 'maxlength' określa się maksymalną liczbę znaków, które użytkownik może wprowadzić. W tym przypadku, atrybut 'maxlength="20"' oznacza, że użytkownik może wprowadzić maksymalnie 20 znaków, ale nie będą one widoczne w polu tekstowym, co zwiększa bezpieczeństwo. Dobrym przykładem zastosowania tego typu pola jest logowanie do systemów, gdzie ochrona danych użytkownika jest kluczowa. Stosowanie pól typu 'password' jest zgodne z zasadami ochrony prywatności i dobrymi praktykami w zakresie projektowania interfejsów użytkownika, które wymagają maskowania danych w celu minimalizacji ryzyka ich ujawnienia.

Pytanie 31

Możliwość utworzenia konta użytkownika jan z hasłem janPass można osiągnąć przy pomocy polecenia

A. CREATE USER 'jan'@'localhost';

B. CREATE USER 'jan'@'localhost' IDENTIFIED BY 'janPass';

C. CREATE USER 'jan'@'localhost' PASSWORD EXPIRE;

D. CREATE USER 'jan'@'%localhost' IDENTIFIED VIA mysql_native_password USING 'janPass';

Pozostałe odpowiedzi zawierają błędy związane z używaniem składni SQL do tworzenia użytkowników. W pierwszym przypadku, polecenie 'CREATE USER 'jan'@'localhost';' nie definiuje hasła, co sprawia, że użytkownik nie będzie mógł się zalogować, ponieważ brak jest wymaganego elementu autoryzacji. W kontekście bezpieczeństwa i standardów zarządzania użytkownikami, każdemu utworzonemu kontu należy przypisać odpowiednie hasło, aby uniemożliwić dostęp osobom nieuprawnionym. Następnie, polecenie 'CREATE USER 'jan'@'localhost' PASSWORD EXPIRE;' jest niepoprawne, ponieważ nie tworzy użytkownika z hasłem; zamiast tego, sugeruje jedynie, że hasło ma wygasnąć, co nie jest sensowną operacją przy tworzeniu nowego konta. Warto zauważyć, że takie podejście do zarządzania użytkownikami może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach. Wreszcie, odpowiedź 'CREATE USER 'jan'@'%localhost' IDENTIFIED VIA mysql_native_password USING 'janPass';' również zawiera błąd. Choć używa poprawnej składni, to 'USING' oraz 'IDENTIFIED VIA' nie są odpowiednie w kontekście tworzenia użytkowników w MySQL, co prowadzi do niepoprawnego rozumienia procesu autoryzacji. Poprawne podejście do zarządzania użytkownikami w MySQL koncentruje się na odpowiednim zabezpieczeniu i zarządzaniu hasłami, co nie zostało odzwierciedlone w powyższych odpowiedziach.

Pytanie 32

Aby skutecznie stworzyć relację typu m…n, która będzie wolna od redundancji danych, konieczne jest

A. zaprojektowanie tabeli pomocniczej.

B. uporządkowanie przynajmniej jednej z tabel.

C. bezpośrednie połączenie kluczy podstawowych obu tabel.

D. bezpośrednie połączenie kluczy obcych z obu tabel.

Bezpośrednie połączenie kluczy obcych obu tabel w relacji m:n nie jest wystarczające, aby uniknąć redundancji danych. W rzeczywistości, klucze obce mają swoje zastosowanie w relacjach jeden do wielu, gdzie jedna z tabel zawiera odniesienia do drugiej. W przypadku relacji m:n, takie podejście prowadziłoby do powstania złożonych i nieczytelnych struktur, w których dane byłyby przetrzymywane wielokrotnie, co naruszałoby zasady normalizacji. Na przykład, gdybyśmy spróbowali bezpośrednio połączyć klucze obce studentów i kursów, każda kombinacja studenta i kursu byłaby wprowadzana do tej samej tabeli, co prowadziłoby do powielania informacji i wzrostu rozmiaru bazy danych bez rzeczywistej wartości. Ponadto, sortowanie jednej z tabel nie ma wpływu na strukturę relacji m:n; sortowanie jest operacją na poziomie zapytań, a nie na poziomie architektury bazy danych. Łączenie kluczy podstawowych także nie rozwiązuje problemu redundancji, ponieważ nie tworzy połączenia, które umożliwiłoby wielokrotne przypisanie tych samych elementów między tabelami. Właściwe podejście wymaga utworzenia tabeli pomocniczej, co jest powszechną praktyką w projektowaniu baz danych i zapewnia przejrzystość oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 33

Zapis w CSS `h2 {background-color: green;}` spowoduje, że kolor zielony będzie dotyczył

A. tła tekstu nagłówka drugiego poziomu

B. czcionki nagłówków drugiego poziomu

C. czcionki wszystkich nagłówków na stronie

D. tła całej witryny

Zapis CSS 'h2 {background-color: green;}' ustawia styl dla nagłówków drugiego stopnia. Dzięki właściwości 'background-color' tło nagłówka zrobi się zielone, co oznacza, że obszar za tekstem tego nagłówka będzie miał kolor zielony. Ważne, żeby pamiętać, że to działa tylko na tło samego nagłówka, a nie na całą stronę. Na przykład, jeśli w elemencie h2 jest tekst 'Witamy na naszej stronie', to tło tego nagłówka dostaje zielony kolor. To podejście jest zgodne z CSS, które pozwala na precyzyjne stylizowanie różnych elementów w dokumencie. Można też używać różnych trybów kolorów jak RGB, HEX czy HSL, co daje jeszcze większe możliwości w projektowaniu.

Pytanie 34

Które z poniższych stwierdzeń dotyczy grafiki wektorowej?

A. Zawiera przedstawienie obrazu przy użyciu siatki składającej się z kolorowych pikseli ustawionych w pionie i poziomie na monitorze komputera, drukarce lub innym urządzeniu wyjściowym

B. Może być zapisywana w formacie JPG lub PNG

C. Zapisywany obraz jest opisywany za pośrednictwem figur geometrycznych umieszczonych w układzie współrzędnych

D. Służy do zapisu cyfrowych zdjęć

Pierwsza z odpowiedzi odnosi się do grafiki rastrowej, która wykorzystuje siatkę pikseli do przedstawiania obrazów. Tego typu grafika jest ograniczona do rozdzielczości, co oznacza, że powiększanie obrazu prowadzi do utraty jakości i widocznych pikseli. Drugą nieprawidłową odpowiedzią jest stwierdzenie, że grafika wektorowa może być przechowywana w formacie JPG lub PNG. Te formaty są dedykowane dla grafiki rastrowej, a nie wektorowej. JPG to format stratny, który kompresuje obraz, co prowadzi do utraty szczegółów, natomiast PNG, choć obsługuje przezroczystość, nadal jest formatem rastrowym. Ostatnia z nieprawidłowych odpowiedzi podaje, że grafika wektorowa jest wykorzystywana do zapisu fotografii cyfrowej, co jest nieprecyzyjne, ponieważ fotografie cyfrowe są najczęściej zapisywane w formatach rastrowych, a nie wektorowych. Grafika wektorowa jest bardziej odpowiednia dla ilustracji, logo i innych elementów graficznych, które wymagają zmienności bez degradacji jakości, natomiast fotografie wymagają złożoności detali, którą lepiej uchwyci grafika rastrowa. W związku z tym, każda z podanych niepoprawnych odpowiedzi zawiera błędne założenia dotyczące charakterystyki grafiki wektorowej, jej formatów oraz zastosowania.

Pytanie 35

Atrybut colspan służy do poziomego łączenia komórek tabeli, natomiast rowspan pozwala na łączenie ich w pionie. Którą z poniższych tabel ukazuje fragment kodu napisany w języku HTML?
<table border="1" cellspaing="0" cellpadding="10" >
<tr> <td rowspan="2"> </td> <td> </td> </tr>
<tr> <td> </td> </tr>
</table>

A. rys. D

B. rys. B

C. rys. A

D. rys. C

W języku HTML atrybut rowspan w znaczniku <td> pozwala na scalanie komórek w pionie co oznacza że dana komórka zajmuje miejsce w kilku wierszach tabeli W podanym kodzie pierwsza komórka w pierwszym wierszu posiada atrybut rowspan z wartością 2 co sprawia że zajmuje ona miejsce w dwóch wierszach Pierwszy wiersz zawiera dwie komórki z czego pierwsza jest połączona pionowo z komórką w drugim wierszu Druga komórka w pierwszym wierszu oraz jedyna komórka w drugim wierszu nie posiadają atrybutu rowspan ani colspan dlatego nie są połączone z innymi komórkami Takie użycie rowspan jest zgodne z praktykami HTML które umożliwiają tworzenie bardziej złożonych układów tabeli dzięki czemu można lepiej zarządzać przestrzenią w interfejsie użytkownika Jako że kod tworzy tabelę z dwiema kolumnami i dwoma wierszami gdzie pierwsza komórka po lewej stronie zajmuje dwa wiersze przedstawia to układ jak na rysunku B Możliwości jakie daje rowspan są niezwykle przydatne w sytuacjach gdy chcemy aby dane w tabeli były czytelniejsze i bardziej zorganizowane szczególnie w raportach czy formularzach gdzie różne kategorie danych muszą być jasno oddzielone

Pytanie 36

Jakiego typu w języku PHP można użyć do przechowywania wielu wartości z opcją ich indeksowania?

A. float

B. array

C. double

D. boolean

W PHP, jeśli chcesz przechowywać wiele wartości z możliwością ich indeksowania, to wybór pada na tablicę, czyli array. Tablice to naprawdę elastyczne struktury danych i mogą trzymać różne typy danych, takie jak liczby, teksty, obiekty, a nawet inne tablice. Fajną sprawą jest to, że możesz tworzyć tablice asocjacyjne, co oznacza, że przypisujesz wartości do konkretnych kluczy. Na przykład możesz stworzyć tablicę z imionami i numerami telefonów, jak w tym przykładzie: $contacts = array('Jan' => '123456789', 'Anna' => '987654321'). W PHP możesz łatwo dodawać i usuwać elementy, co jest super przydatne w programowaniu. A jakby tego było mało, tablice mogą być też wielowymiarowe, co sprawia, że idealnie nadają się do skomplikowanych danych, na przykład w bazach danych czy w aplikacjach webowych. Warto wiedzieć, że tablice w PHP są traktowane jako obiekty, więc masz dostęp do różnych funkcji, jak array_merge(), array_filter() czy array_map(). Dzięki nim manipulacja danymi staje się znacznie łatwiejsza. Tak więc odpowiedź 'array' to nie tylko dobry wybór, ale też kluczowa kwestia w programowaniu w PHP!

Pytanie 37

Aby w tabeli praca, tworzonej w SQL, dodać warunek w kolumnie stawka, który nakazuje przyjmowanie dodatnich wartości rzeczywistych mniejszych niż 50, należy zastosować zapis

A. ... stawka float CHECK(stawka BETWEEN 0 AND 50.00)

B. ... stawka float CHECK(stawka>0 OR stawka<50.00)

C. ... stawka float CHECK(stawka>0 AND stawka<50.00)

D. ... stawka float CHECK(stawka IN (0, 50.00))

Aby w tabeli SQL dodać warunek dla kolumny 'stawka', który zapewni, że wartości będą rzeczywiste, dodatnie i mniejsze od 50, należy skorzystać z klauzuli CHECK. Odpowiedni zapis to 'CHECK(stawka > 0 AND stawka < 50.00)'. Klauzula CHECK w SQL pozwala na definiowanie ograniczeń dla wartości kolumny, co jest kluczowe w zapewnieniu integralności danych. W tym przypadku, użycie operatora AND jest istotne, ponieważ umożliwia jednoczesne sprawdzenie dwóch warunków: że 'stawka' jest większa od 0 oraz mniejsza od 50. Zastosowanie tego warunku jest zgodne z zasadami normalizacji bazy danych, która ma na celu eliminację nieprawidłowych danych. Przykładowo, jeśli spróbujesz wprowadzić wartość 0 lub 50 do kolumny 'stawka', system zwróci błąd, co zapobiega wprowadzeniu niepożądanych danych. Takie podejście jest również zalecane w standardach SQL, takich jak ANSI SQL, które podkreślają znaczenie walidacji danych.

Pytanie 38

W języku HTML, aby określić słowa kluczowe dla danej strony, należy zastosować zapis

A. <meta name = "description" content = "psy, koty, gryzonie">

B. <meta name = "keywords" content = "psy, koty, gryzonie">

C. <meta keywords = "psy, koty, gryzonie">

D. <meta name = "keywords" = "psy, koty, gryzonie">

Poprawna odpowiedź to <meta name = "keywords" content = "psy, koty, gryzonie">, ponieważ jest to właściwy sposób definiowania słów kluczowych w sekcji <head> dokumentu HTML. Element <meta> służy do dostarczania metadanych o stronie internetowej, a atrybut 'name' określa, jakie informacje są zawarte w danym elemencie. W przypadku 'keywords', atrybut 'content' z kolei zawiera listę słów kluczowych, które są związane z treścią strony. Chociaż znaczenie słów kluczowych w SEO zmienia się, wciąż są one używane przez niektóre wyszukiwarki do kategoryzowania zawartości strony. Przykładowo, jeśli strona dotyczy zwierząt domowych, użycie fraz takich jak 'psy', 'koty', czy 'gryzonie' w atrybucie 'content' może pomóc w poprawie widoczności w wynikach wyszukiwania. Dobrą praktyką jest, aby słowa kluczowe były specyficzne, związane z tematyką strony i nie przekraczały rozsądnej liczby, aby nie wprowadzać w błąd algorytmy wyszukiwarek. Używanie odpowiednich metatagów to kluczowy element optymalizacji SEO.

Pytanie 39

Jakie kodowanie w języku HTML pozwala na sformatowanie paragrafu dla tekstu

 Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

należy użyć polecenia?

A. Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

B. Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

C. Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

D. Tekst może być zaznaczony albo istotny dla autora

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ stosuje prawidłowe znaczniki HTML do formatowania tekstu. Użycie dla słowa 'zaznaczony' wskazuje, że jest to istotna informacja, podczas gdy dla słowa 'istotny' podkreśla jego znaczenie w kontekście treści. Zgodnie z W3C i HTML5, jest używany do oznaczania części tekstu, która jest wyróżniona w kontekście przeszukiwanym lub istotnym. Oznaczenie tekstu jako nie tylko wskazuje na akcent, ale również ma znaczenie semantyczne, ponieważ może wpłynąć na sposób, w jaki czytniki ekranu interpretują treść, co jest kluczowe dla dostępności. Przykładem zastosowania może być strona internetowa, na której chcemy wyróżnić ważne informacje lub kluczowe definicje, co zwiększa czytelność i funkcjonalność przekazu. Poprawne użycie znaczników HTML jest zgodne z dobrymi praktykami tworzenia stron internetowych, co sprzyja lepszej nawigacji i zrozumieniu tekstu przez użytkowników.

Pytanie 40

Które z poniższych wyrażeń logicznych w języku C weryfikuje, czy zmienna o nazwie zm1 znajduje się w przedziale (6, 203>?

A. (zm1 > 6) || (zm1 != 203)

B. (zm1 > 6) && (zm1 != 203)

C. (zm1 > 6) || (zm1 <= 203)

D. (zm1 > 6) && (zm1 <= 203)

Odpowiedzi, które nie spełniają wymagań przedziału (6, 203], zawierają różne błędne koncepcje związane z użyciem operatorów logicznych. Na przykład, zapis (zm1 > 6) || (zm1 <= 203) implikuje, że wystarczy, aby jeden z warunków był spełniony, co całkowicie mija się z celem ustalenia przedziału. Umożliwienie wartości zm1, która jest mniejsza lub równa 203, niezależnie od tego, czy jest większa niż 6, prowadzi do sytuacji, w której wartości poniżej 6 są również akceptowane, co jest sprzeczne z wymaganym przedziałem. Podobnie, opcja (zm1 > 6) || (zm1 != 203) jest myląca, ponieważ nie uwzględnia wartości równej 203, co również narusza założenia przedziału. Z kolei (zm1 > 6) && (zm1 != 203) zezwala na wartości większe niż 6, ale wyklucza 203, co jest błędne w kontekście zadania. Te przykłady pokazują, jak łatwo można pomylić się w interpretacji warunków logicznych, co podkreśla znaczenie precyzyjnego formułowania warunków w programowaniu. Kluczem do unikania takich pomyłek jest dogłębne zrozumienie operatorów logicznych oraz ich zastosowania w kontekście zdefiniowanych przedziałów, co jest niezbędne, aby tworzyć poprawny i działający kod.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej