Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 grudnia 2025 11:40
Data zakończenia: 22 grudnia 2025 11:49

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zmienić istniejące konto użytkownika przy użyciu polecenia net user oraz wymusić reset hasła po kolejnej sesji logowania użytkownika, jaki parametr należy dodać do tego polecenia?

A. expirespassword

B. passwordreq

C. passwordchg

D. logonpasswordchg

Odpowiedzi wskazujące na inne parametry polecenia net user, takie jak passwordreq, passwordchg czy expirespassword, są niepoprawne w kontekście wymuszania zmiany hasła podczas następnego logowania. Parametr passwordreq służy do określenia, czy konto użytkownika wymaga hasła, co nie wpływa na sam proces wymuszania zmiany hasła. Z kolei passwordchg wskazuje na możliwość zmiany hasła przez użytkownika, ale nie wiąże się z wymuszeniem tej zmiany przy następnym logowaniu. Natomiast expirespassword, choć może sugerować, że hasło wygasa, w rzeczywistości nie zmusza użytkownika do zmiany hasła, a jedynie oznacza, że hasło wygasa po określonym czasie, co jest innym mechanizmem związanym z polityką haseł. Te pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia roli poszczególnych parametrów oraz ich zastosowania w kontekście zarządzania kontami użytkowników. Właściwe podejście do zarządzania hasłami jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemów, a niewłaściwe ich zrozumienie może prowadzić do luk w zabezpieczeniach oraz zwiększenia ryzyka nieautoryzowanego dostępu do danych. Dlatego kluczowe jest, aby administracja systemów IT znała i stosowała odpowiednie komendy, które odpowiadają na konkretne potrzeby dotyczące bezpieczeństwa.

Pytanie 2

W systemie Linux komenda chown pozwala na

A. zmianę właściciela pliku

B. naprawę systemu plików

C. przeniesienie pliku

D. zmianę parametrów pliku

Polecenie chown (change owner) w systemie Linux służy do zmiany właściciela pliku lub katalogu. Właściciel pliku ma prawo do zarządzania nim, co obejmuje możliwość jego edytowania, przesuwania czy usuwania. W praktyce, polecenie to jest kluczowe w kontekście zarządzania uprawnieniami w systemach wieloużytkownikowych, gdzie różni użytkownicy mogą potrzebować dostępu do różnych zasobów. Na przykład, aby zmienić właściciela pliku na użytkownika 'janek', użyjemy polecenia: `chown janek plik.txt`. Ważne jest, aby użytkownik wykonujący to polecenie miał odpowiednie uprawnienia, najczęściej wymaga to posiadania roli administratora (root). Zmiana właściciela pliku jest również stosowana w przypadku przenoszenia plików pomiędzy różnymi użytkownikami, co pozwala na odpowiednią kontrolę nad danymi. W kontekście bezpieczeństwa IT, właściwe zarządzanie właścicielami plików jest istotne dla ochrony danych i zapobiegania nieautoryzowanemu dostępowi.

Pytanie 3

Aby zapobiec uszkodzeniu układów scalonych, podczas konserwacji sprzętu komputerowego należy używać

A. okularów ochronnych

B. rękawiczek skórzanych

C. opaski antystatycznej

D. rękawiczek gumowych

Opaska antystatyczna jest kluczowym elementem ochrony podczas naprawy sprzętu komputerowego, ponieważ zapobiega gromadzeniu się ładunków elektrycznych na ciele technika. Te ładunki mogą być niebezpieczne dla wrażliwych układów scalonych, które mogą ulec uszkodzeniu w wyniku wyładowania elektrostatycznego (ESD). Używanie opaski antystatycznej pozwala na odprowadzenie tych ładunków do ziemi, minimalizując ryzyko uszkodzenia komponentów. W praktyce, technicy powinni zawsze zakładać opaskę przed rozpoczęciem pracy z elektroniką, szczególnie w przypadku wymiany lub naprawy podzespołów, takich jak procesory, pamięci RAM czy karty graficzne. Dobre praktyki branżowe zalecają również, aby miejsce pracy było odpowiednio uziemione, co zwiększa efektywność działania opaski. Dodatkowo, stosowanie opasek antystatycznych jest zgodne z normami ochrony przed ESD, takimi jak ANSI/ESD S20.20, które określają wymogi dla stanowisk roboczych zajmujących się elektroniką. Stosowanie ich w codziennej pracy przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa i niezawodności naprawianego sprzętu.

Pytanie 4

Co należy zrobić przed przystąpieniem do prac serwisowych związanych z edytowaniem rejestru systemu Windows?

A. kopia rejestru

B. czyszczenie rejestru

C. defragmentacja dysku

D. oczyszczanie dysku

Wykonanie kopii rejestru systemu Windows przed przystąpieniem do jakichkolwiek modyfikacji jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa i stabilności systemu. Rejestr systemowy zawiera krytyczne informacje dotyczące konfiguracji systemu operacyjnego, aplikacji oraz sprzętu. Zmiany wprowadzone w rejestrze mogą doprowadzić do nieprawidłowego działania systemu, a nawet do jego niestabilności. Dlatego przed przystąpieniem do jakiejkolwiek modyfikacji zaleca się utworzenie kopii zapasowej rejestru. Można to zrobić za pomocą narzędzia Regedit, które pozwala na wyeksportowanie całego rejestru lub jego wybranych gałęzi. W przypadku wystąpienia problemów po dokonaniu zmian, użytkownik może przywrócić poprzednią wersję rejestru, co minimalizuje ryzyko utraty danych i przywraca funkcjonalność systemu. Przykładowo, jeśli planujesz zainstalować nową aplikację, która wymaga zmian w rejestrze, a po instalacji system nie działa prawidłowo, przywrócenie kopii zapasowej rejestru może rozwiązać problem. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania systemem operacyjnym, co czyni go nieodłącznym elementem odpowiedzialnego podejścia do administracji komputerowej.

Pytanie 5

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie oraz edytowanie tablicy trasowania pakietów sieciowych?

A. nslookup

B. netstat

C. route

D. ifconfig

Wybór poleceń takich jak 'netstat', 'ifconfig' czy 'nslookup' może prowadzić do zamieszania w kontekście zarządzania tablicą trasowania pakietów. 'Netstat' jest narzędziem do monitorowania połączeń sieciowych oraz statystyk, a także do wyświetlania aktywnych połączeń TCP/UDP. Choć dostarcza informacji o aktualnych trasach, nie umożliwia ich modyfikacji. 'Ifconfig', z drugiej strony, jest używane do konfigurowania interfejsów sieciowych, takich jak przypisywanie adresów IP do interfejsów, ale nie jest narzędziem do zarządzania trasami. Ostatnia odpowiedź, 'nslookup', służy do rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP i nie ma związku z trasowaniem pakietów. Typowym błędem popełnianym przez osoby, które wybierają te opcje, jest mylenie funkcji narzędzi sieciowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie pokrywają się z funkcjonalnością polecenia 'route'. Aby skutecznie zarządzać trasami w sieci, należy stosować odpowiednie narzędzia i techniki, zgodne ze standardami branżowymi i najlepszymi praktykami, co pozwoli uniknąć błędów w konfiguracji i optymalizacji sieci.

Pytanie 6

Atak DDoS (z ang. Distributed Denial of Service) na serwer może spowodować

A. przeciążenie aplikacji obsługującej konkretne dane

B. zbieranie danych o atakowanej sieci

C. zmianę pakietów wysyłanych przez sieć

D. przechwytywanie pakietów w sieci

Atak DDoS (Distributed Denial of Service) polega na zalewaniu serwera ogromną ilością ruchu sieciowego, co prowadzi do jego przeciążenia. Ostatecznym celem takiego ataku jest zablokowanie dostępu do usług świadczonych przez serwer, co może skutkować utratą możliwości korzystania z aplikacji, a w konsekwencji znacznymi stratami finansowymi dla firmy. Przykładem może być sytuacja, w której atakujący wykorzystuje sieć zainfekowanych komputerów, zwanych botnetem, aby jednocześnie wysyłać zapytania do serwera. W efekcie, serwer nie jest w stanie obsłużyć prawidłowych użytkowników, co prowadzi do obniżenia jakości usług oraz negatywnego wpływu na reputację organizacji. Aby ograniczyć skutki takich ataków, organizacje stosują różnorodne techniki, takie jak zapory sieciowe, systemy detekcji intruzów oraz rozwiązania typu CDN (Content Delivery Network). Te standardy branżowe i dobre praktyki są kluczowe w ochronie przed atakami DDoS.

Pytanie 7

Administrator systemu Linux wyświetlił zawartość katalogu /home/szkoła w terminalu, uzyskując następujący rezultat -rwx –x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt. Następnie wydał polecenie ```chmod ug=rw szkola.txt | Is``` Jaki będzie rezultat tego działania, pokazany w oknie terminala?

A. -rw- rw- rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

B. -rwx ~x rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

C. -rwx r-x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

D. -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

Odpowiedź -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt jest poprawna, ponieważ wynika z zastosowania polecenia chmod ug=rw, które modyfikuje uprawnienia do pliku szkola.txt. Użycie 'ug=rw' oznacza, że zarówno właściciel pliku (user), jak i grupa (group) otrzymują uprawnienia do odczytu (r) i zapisu (w). Uprawnienia są reprezentowane w systemie Linux w formie trzech grup: właściciel, grupa i inni (others). Oryginalne uprawnienia pliku to -rwx –x r-x, co oznacza, że właściciel miał uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonywania, grupa miała uprawnienia do wykonywania, a inni mieli uprawnienia do odczytu i wykonywania. Po zastosowaniu chmod ug=rw, poprawione uprawnienia stają się -rw- rw- r-x. Widać, że właściciel i grupa uzyskali uprawnienia do odczytu i zapisu, natomiast uprawnienia dla innych pozostały bez zmian. Dobrą praktyką jest zrozumienie, w jaki sposób zmiany uprawnień wpływają na bezpieczeństwo i dostęp do plików, co jest kluczowe w zarządzaniu systemami Linux. Umożliwia to nie tylko kontrolę dostępu do danych, ale także ochronę przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 8

Jak nazywa się standard podstawki procesora bez nóżek?

A. CPGA

B. SPGA

C. LGA

D. PGA

Standard LGA (Land Grid Array) to nowoczesna konstrukcja podstawki procesora, która nie wykorzystuje nóżek, co odróżnia ją od innych standardów, takich jak PGA (Pin Grid Array) czy CPGA (Ceramic Pin Grid Array). W LGA procesor ma na swojej spodniej stronie siatkę metalowych styków, które łączą się z odpowiednimi punktami na podstawce. Dzięki temu, LGA oferuje lepszą stabilność mechaniczną i umożliwia większą gęstość połączeń. Przykładem zastosowania standardu LGA są procesory Intel, takie jak rodzina Core i7, które są wykorzystywane w komputerach stacjonarnych oraz laptopach. LGA umożliwia również lepsze chłodzenie, ponieważ płaska powierzchnia procesora pozwala na efektywniejsze dopasowanie chłodzenia. Przy projektowaniu nowoczesnych płyt głównych stosuje się LGA jako standard, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania systemów komputerowych.

Pytanie 9

Na przedstawionym zrzucie panelu ustawień rutera można zauważyć, że serwer DHCP

A. może przydzielać maksymalnie 154 adresy IP

B. przydziela adresy IP z zakresu 192.168.1.1 - 192.168.1.100

C. przydziela adresy IP z zakresu 192.168.1.1 - 192.168.1.10

D. może przydzielać maksymalnie 10 adresów IP

Serwer DHCP skonfigurowany na routerze może przydzielić maksymalnie 10 adresów IP, ponieważ w polu 'Maximum Number of DHCP Users' ustawiono wartość 10. Oznacza to, że serwer DHCP może obsłużyć tylko 10 różnych urządzeń jednocześnie, przypisując im adresy IP z dostępnego zakresu. Jest to często stosowana konfiguracja w małych sieciach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona i nie ma potrzeby alokacji większej liczby adresów. Przydzielanie adresów IP przez DHCP ułatwia zarządzanie siecią, ponieważ eliminuje potrzebę ręcznego konfigurowania każdego urządzenia. Podczas konfiguracji DHCP ważne jest, aby zwrócić uwagę na zakres adresów dostępnych dla użytkowników, co może być ograniczone przez maskę podsieci. Dobrą praktyką jest ustawienie odpowiedniej liczby użytkowników DHCP, aby uniknąć sytuacji, w której zabraknie dostępnych adresów IP dla nowych urządzeń. W przypadku większych sieci warto rozważyć segmentację sieci i zastosowanie większego zakresu adresacji. Stosowanie DHCP wspiera automatyzację i elastyczność w zarządzaniu dynamicznie zmieniającą się infrastrukturą IT.

Pytanie 10

Jaka usługa musi być aktywna na serwerze, aby stacja robocza mogła automatycznie otrzymywać adres IP?

A. DHCP

B. DNS

C. PROXY

D. WINS

Wiele osób myli pojęcie przydzielania adresów IP z innymi usługami, takimi jak WINS, PROXY czy DNS, co może prowadzić do błędnych przekonań dotyczących ich funkcji. WINS (Windows Internet Name Service) jest protokołem używanym do rozwiązywania nazw NetBIOS na adresy IP, co jest całkowicie różne od roli DHCP. WINS nie przydziela adresów, lecz umożliwia urządzeniom w sieci Windows lokalizację siebie nawzajem. Ta usługa jest szczególnie istotna w starszych sieciach, które korzystają z technologii NetBIOS. Z kolei PROXY to serwer pośredniczący, który zarządza ruchem internetowym, często wykorzystywany do zwiększenia bezpieczeństwa lub kontroli dostępu do zasobów internetowych. Jednakże, PROXY nie ma nic wspólnego z przypisywaniem adresów IP. DNS (Domain Name System) z kolei konwertuje nazwy domen na adresy IP, co umożliwia lokalizację zasobów w sieci, ale również nie odpowiada za przydzielanie adresów. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych usług pełni inny, specyficzny zakres funkcji w sieci, a pomieszanie ich może prowadzić do nieprawidłowej konfiguracji i problemów w zarządzaniu adresami IP.

Pytanie 11

Aby prawidłowo uzupełnić składnię przedstawionego polecenia, które dzieli folder Dane pod nazwą test, w miejscu kropek należy wpisać słowo ```net ... test=C:\Dane```

A. share

B. display

C. link

D. apply

Słowo 'share' jest poprawną odpowiedzią w kontekście polecenia udostępniania folderów w systemie Windows. W systemach operacyjnych, aby udostępnić folder innym użytkownikom w sieci, należy użyć odpowiednich poleceń, które umożliwiają dzielenie się zasobami. Polecenie 'net share' jest standardowym sposobem na udostępnianie folderów, a jego składnia wymaga podania nazwy udostępnianego folderu oraz ścieżki do niego. Przykładowo, komenda 'net share test=C:\Dane' udostępnia folder 'Dane' pod nazwą 'test'. Użytkownicy w sieci mogą następnie uzyskać dostęp do tego folderu, co jest przydatne w wielu scenariuszach, takich jak współpraca w biurze czy dzielenie się plikami w grupie projektowej. Korzystanie z polecenia 'net share' jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zasobami w sieciach komputerowych, a jego znajomość jest niezbędna dla administratorów systemów operacyjnych.

Pytanie 12

Która z poniższych informacji odnosi się do profilu tymczasowego użytkownika?

A. Jest zakładany przez administratora systemu i magazynowany na serwerze, zmiany mogą w nim wprowadzać jedynie administratorzy

B. Po wylogowaniu użytkownika, modyfikacje dokonane przez niego w ustawieniach pulpitu oraz plikach nie będą zachowane

C. Pozwala na dostęp do ustawień i danych użytkownika z dowolnego komputera w sieci, które są przechowywane na serwerze

D. Tworzy się go w trakcie pierwszego logowania do systemu i zapisuje na lokalnym dysku twardym komputera

Profil tymczasowy użytkownika pojawia się, gdy logujesz się na komputerze po raz pierwszy, a system nie może znaleźć twojego stałego profilu. To dość ważne, żeby wiedzieć, że wszystko, co robisz, jak zmiany w ustawieniach pulpitu czy instalacja aplikacji, jest przechowywane tylko na krótko. Po wylogowaniu te ustawienia znikną i przy następnym logowaniu nie będziesz miał pojęcia, co zmieniałeś, co może być trochę irytujące, zwłaszcza jak zależy ci na stałych preferencjach. Profil tymczasowy pomaga w zarządzaniu dostępem użytkowników i zasadami bezpieczeństwa, bo dzięki niemu administratorzy mogą ograniczyć to, co użytkownicy mogą zmieniać, a przy okazji nie ma ryzyka, że dysk twardy się zapełni niepotrzebnymi danymi. Warto pamiętać, że zaleca się monitorowanie sytuacji, kiedy użytkownicy korzystają z tych profili, żeby uniknąć frustracji związanej z utratą ważnych ustawień.

Pytanie 13

Co jest główną funkcją serwera DHCP w sieci komputerowej?

A. Przechowywanie danych użytkowników

B. Zarządzanie bezpieczeństwem sieci

C. Filtracja pakietów sieciowych

D. Automatyczne przydzielanie adresów IP

Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) pełni kluczową rolę w zarządzaniu adresami IP w sieci komputerowej. Jego główną funkcją jest automatyczne przydzielanie adresów IP urządzeniom podłączonym do sieci. Dzięki temu, każde urządzenie uzyskuje unikalny adres IP bez potrzeby ręcznej konfiguracji. To jest szczególnie ważne w dużych sieciach, gdzie zarządzanie adresami IP ręcznie byłoby czasochłonne i podatne na błędy. Serwer DHCP nie tylko przydziela adres IP, ale także inne parametry sieciowe, takie jak maska podsieci, brama domyślna czy serwery DNS. W praktyce, automatyzacja procesu przydzielania adresów IP pomaga w utrzymaniu spójności sieci, redukuje ryzyko konfliktów adresowych i ułatwia zarządzanie siecią. Standardy takie jak RFC 2131 definiują protokół DHCP, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy urządzeniami różnych producentów. Wprowadzenie DHCP to jedno z najlepszych rozwiązań dla dynamicznego zarządzania siecią w nowoczesnych organizacjach.

Pytanie 14

W systemie Windows przy użyciu polecenia assoc można

A. zmieniać powiązania z rozszerzeniami plików

B. sprawdzić zawartość dwóch plików

C. zmienić listę kontroli dostępu do plików

D. zobaczyć atrybuty plików

Pomimo tego, że zarządzanie plikami w systemie Windows jest kluczowym aspektem, polecenia opisane w odpowiedziach nie są związane z funkcją 'assoc'. Nie jest prawdą, że 'assoc' pozwala na porównanie zawartości dwóch plików, ponieważ do tego celu służą inne narzędzia, takie jak 'fc' (file compare). Użycie 'fc' umożliwia użytkownikom analizę różnic między plikami tekstowymi, co jest przydatne w kontekście programowania i analizy danych. Z kolei modyfikacja listy kontroli dostępu do plików (ACL) jest realizowana za pomocą innych narzędzi, takich jak 'icacls'. ACL pozwala na precyzyjne zarządzanie uprawnieniami dostępu do plików, co jest istotne dla bezpieczeństwa danych. Zmiana atrybutów plików, na przykład ich ukrycie czy oznaczenie jako tylko do odczytu, również nie jest funkcją 'assoc', lecz można to zrobić za pomocą polecenia 'attrib'. Warto zrozumieć, że każde z tych narzędzi ma swoją specyfikę i jest przeznaczone do konkretnych zadań. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do błędów w zarządzaniu systemem oraz nieefektywności w pracy z danymi. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic i zastosowań poszczególnych poleceń w systemie Windows.

Pytanie 15

Na ilustracji przedstawiona jest karta

A. kontrolera RAID

B. kontrolera SCSI

C. sieciowa Fibre Channel

D. sieciowa Token Ring

Token Ring to starsza technologia sieciowa, która działała w oparciu o metodę przesyłania danych za pomocą tokena. Była popularna w latach 80. i 90. XX wieku, jednak w dużej mierze została wyparta przez standard Ethernet, który oferuje prostszą implementację i wyższą prędkość przesyłu danych. Token Ring stosował topologię pierścieniową, co oznaczało, że każda stacja musiała przechodzić przez inne, co mogło prowadzić do problemów z niezawodnością i skalowalnością w większych sieciach. Kontrolery SCSI natomiast są używane do podłączania urządzeń peryferyjnych, takich jak dyski twarde i taśmy, do komputerów. Standard SCSI jest szeroko stosowany w serwerach i stacjach roboczych, ale nie jest to technologia sieciowa. Kontrolery te pozwalają na zarządzanie i przesył danych w systemach pamięci masowej, lecz ich funkcja jest bardziej związana z lokalnym przechowywaniem danych niż z przesyłaniem ich w sieci. Z kolei kontrolery RAID są używane do zarządzania grupami dysków twardych w celu zwiększenia wydajności i zapewnienia redundancji danych. RAID (Redundant Array of Independent Disks) jest techniką, która łączy wiele dysków w jedną jednostkę logiczną, co pozwala na zwiększenie szybkości odczytu i zapisu danych oraz ochronę przed utratą danych w przypadku awarii jednego z dysków. Podobnie jak SCSI, RAID koncentruje się na przechowywaniu danych, a nie na ich przesyłaniu w sieci. Dlatego obie technologie, SCSI i RAID, nie są właściwie związane z funkcjami sieciowymi, co czyni odpowiedź dotyczącą sieciowej karty Fibre Channel jako najbardziej odpowiednią w kontekście przesyłu danych w sieci wysokiej wydajności.

Pytanie 16

Oprogramowanie, które jest przypisane do konkretnego komputera lub jego komponentu i nie pozwala na reinstalację na nowszym sprzęcie zakupionym przez tego samego użytkownika, nosi nazwę

A. MOLP

B. MPL

C. OEM

D. CPL

Wybór odpowiedzi MOLP, CPL, czy MPL w kontekście opisanego pytania może prowadzić do pewnych nieporozumień dotyczących licencjonowania oprogramowania. Molp (Managed Online License Program) to model licencyjny, który często dotyczy organizacji zarządzających dużymi flotami oprogramowania, jednak nie odnosi się bezpośrednio do ograniczeń przenoszenia licencji na nowy sprzęt, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. Cpl (Commercial Product License) to bardziej ogólna nazwa, która nie precyzuje, w jaki sposób oprogramowanie jest licencjonowane w kontekście sprzętu, przez co nie trafia w sedno pytania. Z kolei mpl (Mozilla Public License) to licencja open-source, która dotyczy projektów rozwijanych przez Mozillę, co również nie odnosi się do kwestii przypisania oprogramowania do konkretnego komputera. Warto zauważyć, że jednym z typowych błędów myślowych jest mylenie terminologii licencyjnej i założenie, że wszystkie typy licencji są takie same w kontekście przenoszenia. Każdy model licencyjny ma swoje unikalne cechy i zasady, które należy dokładnie przestudiować, aby zrozumieć, co oznacza dla użytkowników indywidualnych oraz organizacji. Dlatego tak ważne jest, aby przed zakupem oprogramowania zwrócić uwagę na specyfikę licencji, aby uniknąć ewentualnych problemów związanych z ich używaniem i przenoszeniem.

Pytanie 17

Aby zainstalować openSUSE oraz dostosować jego ustawienia, można skorzystać z narzędzia

A. Gedit

B. Evolution

C. Brasero

D. YaST

YaST (Yet another Setup Tool) to potężne narzędzie do zarządzania systemem operacyjnym openSUSE, które umożliwia użytkownikom łatwe instalowanie, konfigurowanie oraz zarządzanie różnymi aspektami systemu. Dzięki YaST można zainstalować nowe oprogramowanie, zarządzać użytkownikami, konfigurować sieci oraz aktualizować system. Na przykład, podczas instalacji openSUSE, YaST prowadzi użytkownika przez proces wyboru komponentów systemowych, partycjonowania dysku oraz ustawień regionalnych. To narzędzie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, umożliwiając jednocześnie graficzny oraz tekstowy interfejs użytkownika, co czyni je dostępnym zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych użytkowników. Warto również podkreślić, że YaST integruje wiele funkcji w jednym miejscu, co znacząco upraszcza proces administracji systemem. W kontekście openSUSE, korzystanie z YaST jest nie tylko zalecane, ale wręcz uznawane za standard, co potwierdza jego szerokie zastosowanie w społeczności użytkowników tego systemu.

Pytanie 18

Jaką wartość w systemie dziesiętnym ma suma liczb szesnastkowych: 4C + C4?

A. 272

B. 270

C. 273

D. 271

Aby zrozumieć poprawność odpowiedzi 272, musimy najpierw przeliczyć liczby szesnastkowe 4C i C4 na system dziesiętny. Liczba szesnastkowa 4C składa się z dwóch cyfr – 4 i C. W systemie szesnastkowym C odpowiada dziesiętnej wartości 12, więc 4C to 4 * 16^1 + 12 * 16^0 = 64 + 12 = 76 w systemie dziesiętnym. Z kolei C4 to C * 16^1 + 4 * 16^0 = 12 * 16 + 4 = 192 + 4 = 196. Suma tych wartości wynosi 76 + 196 = 272. Takie przeliczenia są kluczowe w programowaniu, zwłaszcza w kontekście programowania niskopoziomowego oraz obliczeń związanych z adresowaniem pamięci, gdzie system szesnastkowy jest powszechnie stosowany. Warto również zauważyć, że znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest niezbędna w wielu dziedzinach informatyki, takich jak kryptografia, grafika komputerowa oraz przy tworzeniu oprogramowania operacyjnego, gdzie precyzyjnie zarządzane adresy pamięci są kluczowe. W praktyce, umiejętność konwersji między systemami liczbowymi może być wykorzystana do optymalizacji algorytmów oraz poprawy efektywności kodu.

Pytanie 19

Na ilustracji pokazano część efektu działania programu przeznaczonego do testowania sieci. Sugeruje to użycie polecenia diagnostycznego w sieci

A. netstat

B. arp

C. tracert

D. route

Netstat jest narzędziem służącym do monitorowania połączeń sieciowych na danym urządzeniu. Wyświetla szczegółowe informacje o aktualnych połączeniach TCP/IP takich jak adresy IP lokalne i zdalne oraz stan połączeń np. ESTABLISHED czy TIME_WAIT. Jest to nieocenione narzędzie diagnostyczne w administracji siecią pozwalające na szybkie identyfikowanie problemów z połączeniami lub nieautoryzowanymi połączeniami wychodzącymi. Praktyczne zastosowanie netstat obejmuje analizę ruchu sieciowego w celu wykrywania potencjalnych ataków czy też monitorowanie połączeń otwartych przez aplikacje serwerowe. Netstat wspiera również administratorów w zarządzaniu zasobami sieciowymi zgodnie z dobrymi praktykami bezpieczeństwa informatycznego pozwalając na szybkie wykrywanie nieprawidłowości w ruchu sieciowym. Warto również zauważyć że netstat jest dostępny na różnych systemach operacyjnych co czyni go uniwersalnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Jego stosowanie zgodne z dobrymi praktykami zaleca regularne monitorowanie logów w celu utrzymania bezpieczeństwa i stabilności sieci.

Pytanie 20

Podstawowy rekord uruchamiający na dysku twardym to

A. BOOT

B. FDISK

C. NTLDR

D. MBR

FDISK to narzędzie do partycjonowania dysków, ale to nie jest główny rekord rozruchowy. Jego zadaniem jest robienie partycji - tworzenie, usuwanie czy modyfikowanie ich, ale nie ma to bezpośrednio związku z rozruchem. NTLDR, czyli NT Loader, to program, który odpowiada za ładowanie systemu Windows NT i jego pochodnych. Chociaż jest ważny w procesie rozruchu Windows, to nie jest samym rekordem rozruchowym dysku. NTLDR jest uruchamiany przez MBR, więc w rzeczywistości to MBR uruchamia cały proces. Boot to ogólny termin dotyczący rozruchu, ale nie mówi ci o konkretnym elemencie jak MBR. Często ludzie mylą narzędzia i terminologię związaną z rozruchem systemu i zarządzaniem partycjami. Zrozumienie, co to jest MBR i jak działa z innymi elementami systemu rozruchowego, jest kluczowe dla każdej osoby, która ma do czynienia z komputerami. Umiejętność ogarniania tych wszystkich rzeczy jest podstawą administracji systemów i wsparcia technicznego, co pomaga w rozwiązywaniu problemów związanych z uruchamianiem systemu i zarządzaniem danymi.

Pytanie 21

Ile liczb w systemie szesnastkowym jest wymaganych do zapisania pełnej formy adresu IPv6?

A. 24

B. 16

C. 12

D. 8

Wybór liczby bloków w postaci adresu IPv6 wymaga zrozumienia, jak ten adres jest skonstruowany. Adres IPv6 składa się z 128 bitów, które są grupowane w osiem bloków, a każdy blok jest reprezentowany jako liczba szesnastkowa. Odpowiedzi takie jak 12, 16 czy 24 są błędne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistej struktury adresu IPv6. Typowym błędem jest mylenie liczby bloków z długością samego adresu. W rzeczywistości, każdy z ośmiu bloków mieści cztery cyfry szesnastkowe, co łącznie daje 32 cyfry, ale nie oznacza to, że mamy większą ilość bloków. Zrozumienie architektury adresacji IPv6, w tym koncepcji segmentacji adresów oraz hierarchii, jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania tego protokołu w nowoczesnych sieciach. Warto zwrócić uwagę na standardy, takie jak RFC 4291, które precyzują sposób reprezentacji i użycia adresów IPv6, wskazując na znaczenie 8 bloków w zapewnieniu elastyczności i rozwoju w zakresie adresacji internetowej.

Pytanie 22

GRUB, LILO, NTLDR to

A. oprogramowanie dla dysku twardego

B. programy rozruchowe

C. programy do aktualizacji BIOS-u

D. odmiany głównego interfejsu sieciowego

GRUB, LILO i NTLDR to programy rozruchowe, które pełnią kluczową rolę w procesie uruchamiania systemu operacyjnego. GRUB (Grand Unified Bootloader) jest powszechnie używany w systemach Linux i pozwala na wybór spośród wielu zainstalowanych systemów operacyjnych. Jego elastyczność i możliwość konfiguracji sprawiają, że jest preferowany w środowiskach wielosystemowych. LILO (Linux Loader) był jednym z pierwszych bootloaderów dla Linuxa, jednak ze względu na swoje ograniczenia, takie jak brak interfejsu graficznego i trudności z konfiguracją, został w dużej mierze zastąpiony przez GRUB. NTLDR (NT Loader) to program rozruchowy używany w systemach operacyjnych Windows NT, który umożliwia załadowanie odpowiedniego systemu operacyjnego z partycji. Dobrą praktyką w administracji systemami jest stosowanie programów rozruchowych, które pozwalają na łatwe zarządzanie różnymi wersjami systemów operacyjnych i zapewniają wsparcie dla różnych formatów systemów plików. Zrozumienie funkcji tych programów jest istotne dla efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową oraz procesem uruchamiania systemu.

Pytanie 23

Standard IEEE 802.11b dotyczy typu sieci

A. przewodowych

B. telefonicznych

C. bezprzewodowych

D. światłowodowych

Wybór niepoprawnych odpowiedzi, takich jak sieci telefoniczne, przewodowe czy światłowodowe, wynika z nieporozumienia dotyczącego kluczowych różnic między typami sieci. Sieci telefoniczne są tradycyjnie związane z przesyłaniem głosu za pomocą technologii analogowej lub cyfrowej, co nie ma nic wspólnego z bezprzewodową transmisją danych. Z kolei sieci przewodowe opierają się na fizycznych połączeniach kablowych, takich jak Ethernet, który zapewnia stabilne, ale ograniczone w mobilności połączenia. W kontekście standardu IEEE 802.11b, podejście to jest błędne, ponieważ ten standard bazuje na technologii radiowej, co oznacza, że użytkownicy mogą łączyć się z siecią bez przewodów. Podobnie sieci światłowodowe, które wykorzystują światłowody do przesyłania danych na dużych odległościach, również nie mają zastosowania w kontekście bezprzewodowych standardów, takich jak IEEE 802.11b. Często mylenie tych koncepcji wynika z braku zrozumienia fundamentalnych różnic w architekturze sieci. Rozróżnienie pomiędzy różnymi typami sieci jest kluczowe dla projektowania i wdrażania nowoczesnych rozwiązań komunikacyjnych. Niewłaściwe postrzeganie normy IEEE 802.11b może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie wyboru odpowiedniej technologii do zastosowań w różnych środowiskach, co w dłuższym czasie może wpływać na efektywność i wydajność organizacji.

Pytanie 24

Który z komponentów nie jest zgodny z płytą główną MSI A320M Pro-VD-S socket AM4, 1 x PCI-Ex16, 2 x PCI-Ex1, 4 x SATA III, 2 x DDR4- maks. 32 GB, 1 x D-SUB, 1x DVI-D, ATX?

A. Pamięć RAM Crucial 8GB DDR4 2400MHz Ballistix Sport LT CL16

B. Karta graficzna Radeon RX 570 PCI-Ex16 4GB 256-bit 1310MHz HDMI, DVI, DP

C. Procesor AMD Ryzen 5 1600, 3.2GHz, s-AM4, 16MB

D. Dysk twardy 500GB M.2 SSD S700 3D NAND

Wybór komponentów do komputera wiąże się z koniecznością zrozumienia ich specyfikacji oraz kompatybilności z płytą główną. Karta graficzna Radeon RX 570 PCI-Ex16, pamięć RAM Crucial 8GB DDR4 oraz procesor AMD Ryzen 5 1600 są przykładami podzespołów, które współpracują z płytą główną MSI A320M Pro-VD. Karta RX 570 korzysta z złącza PCI-Express x16, które jest obsługiwane przez tę płytę, co pozwala na wykorzystanie pełnej mocy obliczeniowej karty graficznej w grach oraz aplikacjach graficznych. Pamięci RAM DDR4 są zgodne z wymaganiami płyty głównej, która obsługuje pamięci w tym standardzie, co jest kluczowe dla wydajności systemu. Procesor Ryzen 5 1600 również jest kompatybilny z gniazdem AM4, co zapewnia prawidłowe działanie. Główne błędy w podejściu do wyboru komponentów często wynikają z braku zrozumienia specyfikacji technicznych i ich wpływu na kompatybilność. Niezrozumienie różnicy między różnymi interfejsami, takimi jak SATA i M.2, a także różne typy pamięci RAM, może prowadzić do błędnych decyzji zakupowych. Warto przestudiować dokumentację techniczną oraz standardy branżowe, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 25

Adres IP komputera wyrażony sekwencją 172.16.0.1 jest zapisany w systemie

A. dwójkowym.

B. szesnastkowym.

C. ósemkowym.

D. dziesiętnym.

Adres IP w postaci 172.16.0.1 to zapis w systemie dziesiętnym, tzw. notacja dziesiętna z kropkami (ang. dotted decimal notation). Każda z czterech liczb oddzielonych kropkami reprezentuje jeden bajt (czyli 8 bitów) adresu, a zakres wartości dla każdej części to od 0 do 255, co wynika wprost z możliwości zakodowania liczb na 8 bitach. To bardzo praktyczne rozwiązanie, bo ludzie zdecydowanie łatwiej zapamiętują krótkie liczby dziesiętne niż ciągi zer i jedynek. W rzeczywistości komputery oczywiście operują adresami IP w postaci binarnej, ale w administracji sieciowej, podczas konfiguracji urządzeń czy w dokumentacji, powszechnie używa się właśnie notacji dziesiętnej. Taka postać adresów jest standardem od lat zarówno w IPv4, jak i (dla uproszczonych przykładów) w IPv6. Co ciekawe, system dziesiętny w adresowaniu IP upowszechnił się do tego stopnia, że praktycznie nikt nie używa już innych form zapisu na co dzień. Na przykład, adres 172.16.0.1 binarnie wyglądałby tak: 10101100.00010000.00000000.00000001, ale kto by to zapamiętał? Warto znać obie reprezentacje, bo czasem trzeba sięgnąć do konwersji przy subnettingu. Sam zapis dziesiętny umożliwia szybkie rozpoznanie klasy adresu czy też przynależności do podsieci, co jest bardzo przydatne przy zarządzaniu większymi sieciami. W praktyce – konfigurując router, serwer, czy nawet ustawiając sieć domową, zawsze spotkasz się właśnie z taką dziesiętną formą adresów IP.

Pytanie 26

Podczas analizy ruchu sieciowego przy użyciu sniffera zauważono, że urządzenia przesyłają dane na portach 20 oraz 21. Przyjmując standardową konfigurację, oznacza to, że analizowanym protokołem jest protokół

A. DHCP

B. SMTP

C. SSH

D. FTP

Odpowiedź FTP (File Transfer Protocol) jest prawidłowa, ponieważ porty 20 i 21 są standardowymi portami wykorzystywanymi przez ten protokół. Port 21 jest używany do zarządzania połączeniem, nawiązywania sesji oraz przesyłania poleceń, natomiast port 20 służy do rzeczywistego przesyłania danych w trybie aktywnym. FTP jest powszechnie stosowany w celu przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, co czyni go kluczowym narzędziem w zarządzaniu danymi w środowiskach serwerowych i klienckich. Przykłady zastosowania FTP obejmują transfer plików na serwery WWW, synchronizację zawartości z lokalnych maszyn oraz przesyłanie dużych zbiorów danych. W kontekście standardów branżowych, FTP jest jedną z najstarszych i najbardziej fundamentujących technologii wymiany plików, a jego implementacje często są zgodne z RFC 959, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi i urządzeniami. Wiedza o FTP oraz jego działaniu jest istotna dla specjalistów zajmujących się zarządzaniem sieciami oraz bezpieczeństwem IT, ponieważ nieodpowiednia konfiguracja FTP może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 27

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. rozszerzona

B. folderowa

C. wymiany

D. systemowa

Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 28

Złącze widoczne na obrazku pozwala na podłączenie

A. monitora

B. myszy

C. modemu

D. drukarki

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array), które jest standardem w przesyłaniu analogowego sygnału wideo z komputera do monitora. Złącze VGA jest łatwo rozpoznawalne dzięki 15-pinowemu układowi w trzech rzędach. Wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM, VGA stał się podstawowym standardem w urządzeniach komputerowych przez wiele lat, zapewniając jakość obrazu na poziomie rozdzielczości 640x480 pikseli. Dziś, mimo że technologia cyfrowa, jak HDMI i DisplayPort, zyskuje na popularności, VGA nadal znajduje zastosowanie w starszych urządzeniach oraz w sytuacjach, gdzie prostota i kompatybilność są kluczowe. W kontekście podłączenia monitora, złącze VGA jest często spotykane w projektorach i monitorach starszych generacji, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury oraz sprzętu. Warto zauważyć, że korzystanie ze złączy VGA wymaga również kabli o odpowiedniej jakości, by zminimalizować zakłócenia sygnału i zapewnić możliwie najlepszą jakość obrazu. Dobrym podejściem jest również unikanie zbyt długich przewodów, co może prowadzić do degradacji sygnału.

Pytanie 29

Jakie wartości logiczne otrzymamy w wyniku działania podanego układu logicznego, gdy na wejścia A i B wprowadzimy sygnały A=1 oraz B=1?

A. W=0 i C=0

B. W=1 i C=0

C. W=1 i C=1

D. W=0 i C=1

Wynik działania układu logicznego składającego się z bramek OR i AND dla sygnałów wejściowych A=1 i B=1 można zrozumieć analizując funkcje obu bramek. Bramka OR zwraca wartość 1, gdy choć jedno z wejść jest równe 1. W tym przypadku, zarówno A, jak i B są równe 1, więc wyjście W z bramki OR wynosi 1. Natomiast bramka AND zwraca wartość 1 tylko wtedy, gdy oba jej wejścia mają wartość 1. Dla sygnałów A=1 i B=1 wyjście C z bramki AND również wynosi 1. Jednak ze schematu wynika, że błędnie zinterpretowano działanie całego układu. Stąd poprawna odpowiedź to W=0 i C=1 dla odpowiednich warunków. W praktycznych zastosowaniach takie układy logiczne są używane w projektowaniu cyfrowych systemów sterowania i układach automatyki. Zrozumienie działania poszczególnych bramek jest kluczowe dla analizy bardziej złożonych systemów cyfrowych i jest podstawą przy projektowaniu logiki programowalnej w urządzeniach PLC, gdzie poprawne działanie warunków logicznych decyduje o funkcjonalności całego systemu.

Pytanie 30

Ustawienie rutingu statycznego na ruterze polega na

A. zarządzaniu jakością usług przez definiowanie priorytetu przesyłu dla poszczególnych portów urządzenia

B. określeniu adresu IP serwera DNS dostarczanego przez serwer DHCP

C. wskazaniu adresu sieci docelowej z odpowiednią maską oraz podaniu adresu lub interfejsu do przesłania danych do wyznaczonej sieci

D. przesyłaniu kopii informacji z wybranych portów rutera na określony port docelowy

Konfiguracja rutingu statycznego na ruterze polega na precyzyjnym wskazaniu adresu sieci docelowej oraz jej maski, co jest kluczowe w procesie przesyłania pakietów danych. W przypadku rutingu statycznego administrator sieci ręcznie definiuje trasy, które ruter powinien wykorzystać do osiągnięcia określonych sieci. Przykładem może być sytuacja, gdy firma posiada różne lokalizacje i chce, aby dane z sieci lokalnej w biurze A były przesyłane do biura B. Administrator ustawia statyczny ruting, wskazując adres IP biura B i odpowiednią maskę. Dzięki temu ruter wie, gdzie przesyłać ruch, co zwiększa efektywność sieci i zmniejsza ryzyko błędów. W praktyce, dobre praktyki w zakresie rutingu statycznego zalecają dokumentację skonfigurowanych tras oraz ich regularne przeglądanie, aby upewnić się, że nadal odpowiadają potrzebom organizacji i bieżącej topologii sieci. To podejście jest zgodne z zasadami zarządzania siecią i zapewnia lepszą kontrolę nad ruchem danych.

Pytanie 31

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

A. Z przewodem FTP

B. Z przewodem koncentrycznym

C. Ze światłowodem

D. Z przewodem UTP

Adapter przedstawiony na rysunku to typowy złącze światłowodowe SC (Subscriber Connector) które jest stosowane w połączeniach światłowodowych. Światłowody są kluczowe w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych ze względu na ich zdolność do przesyłania danych na bardzo duże odległości z minimalnym tłumieniem i bez zakłóceń elektromagnetycznych. Złącze SC jest popularne w aplikacjach sieciowych i telekomunikacyjnych ze względu na swoją prostą budowę i łatwość użycia. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych światłowody wykorzystują włókna szklane do transmisji danych za pomocą światła co pozwala na znacznie większą przepustowość i szybkość transmisji. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem push-pull co ułatwia szybkie łączenie i rozłączanie. Zastosowanie światłowodów obejmuje między innymi sieci szerokopasmowe centra danych oraz infrastrukturę telekomunikacyjną. Wybór odpowiedniego medium transmisyjnego jakim jest światłowód jest kluczowy dla zapewnienia niezawodności i wysokiej jakości usług sieciowych co jest standardem w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 32

Na rysunku poniżej przedstawiono ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

A. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

B. Zapora jest nieaktywna, filtrowanie adresów IP oraz domen jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne

C. Zapora jest aktywna, wyłączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne

D. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen jest wyłączone

Odpowiedź numer 3 jest poprawna ponieważ na załączonym rysunku zapora ogniowa w ruterze TL-WR340G jest włączona co oznacza że urządzenie jest zabezpieczone przed nieautoryzowanym dostępem z zewnątrz. Włączone jest filtrowanie adresów IP co pozwala na kontrolowanie jakie adresy IP mogą się łączyć z siecią dzięki czemu można ograniczyć lub całkowicie zablokować dostęp dla niepożądanych adresów. Reguła filtrowania ustawiona jest na zezwalanie pakietom nieokreślonym innymi regułami co jest przydatne w sytuacjach gdzie sieć musi być otwarta na nowe nieznane wcześniej połączenia ale wymaga to równocześnie staranności przy definiowaniu reguł aby nie dopuścić do sytuacji gdy niepożądany ruch uzyska dostęp. Filtrowanie domen jest wyłączone co oznacza że ruch jest filtrowany tylko na poziomie adresów IP a nie nazw domen co może być wystarczające w przypadku gdy infrastruktura sieciowa nie wymaga dodatkowej warstwy filtracji opierającej się na domenach. Taka konfiguracja jest często stosowana w małych firmach i domowych sieciach gdzie priorytetem jest łatwość administracji przy jednoczesnym zachowaniu podstawowej ochrony sieci.

Pytanie 33

Komputer, którego serwis ma być wykonany u klienta, nie odpowiada na naciśnięcie przycisku POWER. Jakie powinno być pierwsze zadanie w planie działań związanych z identyfikacją i naprawą tej awarii?

A. sprawdzenie, czy zasilanie w gniazdku sieciowym jest prawidłowe

B. przygotowanie rewersu serwisowego

C. odłączenie wszystkich komponentów, które nie są potrzebne do działania komputera

D. opracowanie kosztorysu naprawy

Sprawdzenie zasilania w gniazdku sieciowym jest kluczowym krokiem w procesie diagnozy problemów z komputerem, który nie reaguje na wciśnięcie przycisku POWER. W praktyce, wiele usterek sprzętowych związanych jest z brakiem zasilania, co może wynikać z różnych przyczyn, takich jak uszkodzenie kabla zasilającego, problem z gniazdkiem sieciowym lub awaria listwy zasilającej. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przed przystąpieniem do bardziej skomplikowanych działań naprawczych, należy upewnić się, że urządzenie jest prawidłowo zasilane. Na przykład, jeśli gniazdko nie dostarcza energii, może to być spowodowane przepalonym bezpiecznikiem lub uszkodzonym przewodem zasilającym. W takich przypadkach, zanim przejdziemy do demontażu urządzenia, sprawdzenie zasilania jest szybką i efektywną metodą na wyeliminowanie najprostszych przyczyn problemu. Dodatkowo, w przypadku sprzętu biurowego, często wykorzystuje się multimetry do pomiaru napięcia w gniazdku, co pozwala na szybką identyfikację problemu. Przestrzeganie procedur diagnostycznych, takich jak ta, jest niezbędne dla efektywnego rozwiązywania problemów i minimalizowania przestojów sprzętowych.

Pytanie 34

Protokół kontrolny z rodziny TCP/IP, który odpowiada między innymi za identyfikację usterek w urządzeniach sieciowych, to

A. FDDI

B. IMAP

C. SMTP

D. ICMP

ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest kluczowym protokołem w rodzinie TCP/IP, którego główną rolą jest przesyłanie komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieciach komputerowych. Protokół ten jest szeroko stosowany do wykrywania awarii urządzeń sieciowych oraz monitorowania stanu połączeń. Dzięki komunikatom ICMP, takim jak Echo Request i Echo Reply, które są używane w poleceniu 'ping', administratorzy sieci mogą sprawdzać dostępność hostów w sieci oraz mierzyć opóźnienia. ICMP jest również używany do informowania o błędach w transmisji danych, co pozwala na szybsze wykrywanie i eliminowanie problemów. Przykładowo, jeśli pakiet danych nie może dotrzeć do celu z powodu awarii, ICMP może przesłać komunikat o błędzie, informując nadawcę o problemie. W praktyce stosowanie ICMP jest niezbędne dla efektywnego zarządzania siecią i zapewnienia jej niezawodności, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 35

Fast Ethernet to norma sieci przewodowej, która pozwala na przesył danych z maksymalną szybkością

A. 1000 Mbps

B. 108 Mbps

C. 54 Mbps

D. 100 Mbps

Wybór odpowiedzi innych niż 100 Mbps wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące standardów sieciowych oraz ich prędkości transmisji. Odpowiedź 54 Mbps odnosi się do standardu 802.3, znanego jako Ethernet, który był jednym z pierwszych standardów sieciowych, jednak nie jest on związany z Fast Ethernet. Natomiast 108 Mbps to z kolei wynik zastosowania różnych technik, które nie są zgodne z klasycznym Ethernetem ani z Fast Ethernet. Może to sugerować mylne przekonanie, że Fast Ethernet obsługuje prędkości powyżej 100 Mbps, co jest nieprawdziwe w kontekście jego definicji. Odpowiedź 1000 Mbps dotyczy standardu Gigabit Ethernet, który jest znacznie szybszy od Fast Ethernet. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości technologii sieciowych oraz ich ewolucji. Fast Ethernet, z prędkością 100 Mbps, to kluczowy standard w rozwoju sieci lokalnych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego projektowania i wdrażania sieci, aby nie pomylić ze sobą różnych standardów oraz ich możliwości. W praktyce, wybór niewłaściwego standardu może prowadzić do nieefektywnej komunikacji i spadku wydajności całej sieci.

Pytanie 36

Ile bitów trzeba wydzielić z części hosta, aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 utworzyć 24 podsieci?

A. 5 bitów

B. 6 bitów

C. 4 bity

D. 3 bity

Aby z sieci o adresie IPv4 170.16.0.0/16 wydzielić 24 podsieci, musimy określić, ile bitów musimy wyodrębnić z części hosta. Adres /16 oznacza, że 16 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 16 bitów mogą być użyte na identyfikację hostów. W celu podziału na 24 podsieci, musimy obliczyć, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji co najmniej 24 podsieci. Możemy wykorzystać wzór 2^n >= liczba podsieci, gdzie n to liczba bitów, które wyodrębniamy. W przypadku 24 podsieci, potrzebujemy n=5, ponieważ 2^5=32, co jest większe niż 24. Dlatego trzeba wyodrębnić 5 bitów, co daje nam 32 możliwe podsieci, z których 24 mogą być wykorzystane. Przykładem zastosowania tej techniki jest podział dużych sieci w przedsiębiorstwach, gdzie wiele działów lub lokalizacji wymaga oddzielnych podsieci do zarządzania ruchem i bezpieczeństwem. W praktyce, taki podział wspomaga efektywną organizację sieciową oraz lepsze zarządzanie adresacją IP.

Pytanie 37

Jakie narzędzie należy zastosować w systemie Windows, aby skonfigurować właściwości wszystkich zainstalowanych urządzeń lub wyświetlić ich listę?

A. dnsmgmt.msc

B. diskmgmt.msc

C. devmgmt.msc

D. dhcpmgmt.msc

Odpowiedź 'devmgmt.msc' jest poprawna, ponieważ odnosi się do Menedżera urządzeń w systemie Windows. To narzędzie umożliwia administratorom i użytkownikom końcowym przeglądanie, konfigurowanie oraz zarządzanie wszystkimi zainstalowanymi urządzeniami na komputerze. W Menedżerze urządzeń można łatwo identyfikować problemy z urządzeniami, takie jak brakujące sterowniki lub kolizje sprzętowe. Na przykład, jeśli po podłączeniu nowego urządzenia nie działa ono poprawnie, użytkownik może otworzyć Menedżera urządzeń, aby sprawdzić, czy urządzenie zostało wykryte i czy są dla niego zainstalowane odpowiednie sterowniki. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania sprzętem w systemach Windows, umożliwiając szybkie rozwiązywanie problemów oraz aktualizacje sterowników, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i wydajności systemu operacyjnego. Dodatkowo, znajomość Menedżera urządzeń jest istotna z perspektywy bezpieczeństwa, ponieważ pomaga w identyfikacji nieznanych lub podejrzanych urządzeń, które mogą wpływać na integralność systemu.

Pytanie 38

Który z poniższych protokołów reprezentuje protokół warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI?

A. UDP

B. ICMP

C. FTP

D. ARP

FTP, czyli File Transfer Protocol, jest jednym z protokołów warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI, który służy do transferu plików pomiędzy komputerami w sieci. Protokół ten umożliwia użytkownikom przesyłanie, pobieranie oraz zarządzanie plikami na zdalnym serwerze. FTP operuje na bazie architektury klient-serwer, gdzie klient wysyła żądania do serwera, który odpowiada na nie, wykonując odpowiednie operacje na plikach. Przykładem zastosowania FTP jest przesyłanie dużych zbiorów danych z lokalnej maszyny na serwer hostingowy, co jest kluczowe w przypadku publikacji stron internetowych. Dodatkowo, FTP wspiera różne metody uwierzytelniania, co zwiększa bezpieczeństwo danych. W praktyce wiele narzędzi, takich jak FileZilla, wykorzystuje FTP do umożliwienia użytkownikom łatwego i intuicyjnego transferu plików. Warto również zauważyć, że istnieją bezpieczniejsze warianty FTP, takie jak FTPS czy SFTP, które szyfrują dane w trakcie transferu, co jest zgodne z dobrymi praktykami ochrony danych w sieci.

Pytanie 39

Aby aktywować zaprezentowane narzędzie systemu Windows, konieczne jest użycie komendy

A. show userpasswords

B. net users

C. net localgroup

D. control userpasswords2

Polecenie show userpasswords nie istnieje w systemie Windows, co może wynikać z błędnego zrozumienia dostępnych narzędzi i poleceń. Możliwe, że próbujemy osiągnąć coś, co jest wykonywane innym poleceniem, co pokazuje, jak ważne jest dokładne zrozumienie narzędzi i ich przeznaczenia. Net localgroup jest poleceniem wiersza polecenia służącym do zarządzania grupami lokalnymi na komputerze, pozwalając na dodawanie i usuwanie grup lub użytkowników z grup. Chociaż jest to przydatne narzędzie w zarządzaniu komputerem, nie jest używane do bezpośredniego uruchamiania ustawień kont użytkowników. Net users to kolejne polecenie wiersza polecenia, które pozwala na zarządzanie kontami użytkowników, ale działa poprzez linię komend, umożliwiając dodawanie, usuwanie i modyfikowanie kont użytkowników. Pomimo że jest związane z zarządzaniem kontami, nie otwiera graficznego interfejsu, jakiego wymaga pytanie egzaminacyjne. Analizując te polecenia, widzimy, jak istotne jest rozróżnianie ich zastosowań i środowisk, w których są używane. W kontekście egzaminu zawodowego, umiejętność prawidłowego przypisania narzędzi do konkretnych zadań jest kluczowa, co pomaga w skutecznym zarządzaniu systemami IT i zapewnia zgodność z wymaganiami branżowymi oraz standardami zarządzania dostępem i bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 40

Jakie rodzaje partycji mogą występować w systemie Windows?

A. Podstawowa, rozszerzona oraz dysk logiczny

B. Dodatkowa, podstawowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny

C. Dodatkowa, rozszerzona, wymiany oraz dysk logiczny

D. Podstawowa, rozszerzona, wymiany, dodatkowa

Odpowiedź wskazująca na podstawową, rozszerzoną oraz dysk logiczny jako typy partycji w systemie Windows jest poprawna, ponieważ te trzy rodzaje partycji stanowią fundament struktury partycjonowania dysków twardych w tym systemie operacyjnym. Partycja podstawowa jest kluczowa, gdyż to na niej można zainstalować system operacyjny, a także można z niej uruchamiać inne systemy. Partycja rozszerzona z kolei nie może być używana do bezpośredniego instalowania systemu operacyjnego, ale pozwala na utworzenie kilku dysków logicznych, co umożliwia efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową. Dzięki dyskom logicznym można tworzyć dodatkowe partycje w obrębie partycji rozszerzonej, co jest niezwykle przydatne w przypadku organizacji danych. W praktyce, gdy planujemy instalację systemu operacyjnego lub zarządzanie danymi na dysku, znajomość tych typów partycji jest niezbędna, aby optymalnie wykorzystać dostępne zasoby. Dobrą praktyką jest również regularne tworzenie kopii zapasowych partycji, co można zrealizować przy pomocy narzędzi systemowych Windows, takich jak 'Kopia zapasowa i przywracanie'.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej