Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 01:11
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 01:32

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Celem testów wydajnościowych jest ocena

A. możliwości oprogramowania do funkcjonowania w warunkach niewłaściwej pracy systemu
B. możliwości oprogramowania do funkcjonowania w warunkach błędnej pracy sprzętu
C. poziomu spełnienia wymagań dotyczących wydajności przez system bądź moduł
D. sekwencji zdarzeń, w której prawdopodobieństwo wystąpienia każdego zdarzenia zależy wyłącznie od wyniku zdarzenia poprzedniego
Odpowiedzi sugerujące, że testy wydajnościowe mają na celu sprawdzenie ciągu zdarzeń, w którym prawdopodobieństwo każdego zdarzenia zależy jedynie od wyniku poprzedniego, dotyczą zupełnie innej dziedziny – statystyki i teorii prawdopodobieństwa. W kontekście testów wydajnościowych mówimy o analizie zachowania systemu w odpowiedzi na obciążenie, a nie o modelowaniu zdarzeń losowych. Kolejne koncepcje, takie jak zdolność oprogramowania do działania w warunkach wadliwej pracy systemu lub sprzętu, odnoszą się do testów odpornościowych i awaryjnych, a nie do testów wydajnościowych. Testy te mają na celu zbadanie, jak system reaguje na sytuacje awaryjne, jednak nie są one bezpośrednio związane z oceną jego wydajności. Te nieporozumienia mogą wynikać z mylnego założenia, że testy wydajnościowe obejmują wszystkie aspekty funkcjonalności systemu, podczas gdy w rzeczywistości koncentrują się one na specyficznych wymaganiach dotyczących szybkości i efektywności działania. Właściwe rozumienie testów wydajnościowych jako narzędzia do pomiaru i optymalizacji wydajności systemu jest kluczowe dla zapewnienia jego sukcesu na rynku. Każda z tych nieprawidłowych odpowiedzi prowadzi do niedosłownego zrozumienia celów i metodologii stosowanych w testach wydajnościowych, co może skutkować poważnymi błędami w procesie wytwarzania oprogramowania.

Pytanie 2

Który z typów formatów oferuje największą kompresję pliku dźwiękowego?

A. CD-Audio
B. MP3
C. PCM
D. WAV
Format MP3 jest algorytmem kompresji stratnej, który umożliwia znaczną redukcję rozmiaru plików dźwiękowych przy zachowaniu akceptowalnej jakości dźwięku. W przeciwieństwie do formatów takich jak WAV, PCM czy CD-Audio, które są formatami bezstratnymi, MP3 wykorzystuje techniki psychoakustyczne do eliminacji dźwięków, które są mniej słyszalne dla ludzkiego ucha. Dzięki temu, pliki MP3 mogą być nawet dziesięciokrotnie mniejsze od swoich odpowiedników bezstratnych, co czyni je idealnymi do zastosowań w streamingach, pobierania muzyki oraz na urządzenia mobilne. Użytkownicy mogą z łatwością przechowywać większe ilości muzyki na swoich urządzeniach, co wpływa na komfort korzystania z technologii audio. Warto również zaznaczyć, że standard MP3 stał się de facto normą w branży muzycznej, co potwierdzają liczne platformy dystrybucji muzyki, które preferują ten format. Dobrą praktyką jest dostosowywanie bitrate'u przy kompresji do potrzeb użytkownika, aby równoważyć rozmiar pliku z jakością audio.

Pytanie 3

W języku JavaScript można inaczej zapisać instrukcję a++; jako

A. a<<1;
B. a&1;
C. a=a+1;
D. 1+=a;
Odpowiedź 'a=a+1;' jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla działanie inkrementacji w JavaScript. Operacja a++ zwiększa wartość zmiennej a o 1, co można również zapisać jako przypisanie nowej wartości do a, uzyskanej przez dodanie do niej 1. Wartości a nie można zmieniać bezpośrednio bez przypisania nowej wartości, a zapis 'a=a+1;' jasno pokazuje ten proces. W praktycznych zastosowaniach, taka forma może być używana w pętlach lub w sytuacjach, gdy potrzebujemy kontrolować, jak zmienia się wartość zmiennej. Na przykład, w iteracjach przez tablicę, zastosowanie 'a=a+1;' umożliwia elastyczne manipulowanie wartością zmiennej, co jest zgodne z zasadami programowania. Używanie operatorów przypisania, takich jak +=, to dobra praktyka, która poprawia czytelność oraz zrozumienie kodu, zwłaszcza dla mniej doświadczonych programistów, którzy mogą nie znać bardziej zaawansowanych form zapisu.

Pytanie 4

Na obrazie przedstawiono projekt układu bloków witryny internetowej. Zakładając, że bloki są realizowane za pomocą znaczników sekcji, ich formatowanie w CSS, oprócz ustawionych szerokości, powinno zawierać właściwość

BLOK 1BLOK 2
BLOK 3BLOK 4
BLOK 5
A. clear: both dla bloku 5 oraz float: left jedynie dla 1 i 2 bloku.
B. clear: both dla wszystkich bloków.
C. float: left dla wszystkich bloków.
D. clear: both dla bloku 5 oraz float: left dla pozostałych bloków.
Hmm, tutaj coś poszło nie tak. Wybrałeś opcję z `clear: both`, ale to nie do końca pasuje do tego zadania. `clear: both` w CSS służy głównie do resetowania pływania bloków, więc jak masz blok z tym ustawieniem, to następny nie będzie obok niego, tylko przesunie się na dół. A w tym przypadku nie musisz resetować pływania, bo to nie jest potrzebne. Wiem, że wybór `float: left` dla niektórych bloków może wydawać się dobrym pomysłem, ale żeby wszystko się poprawnie ułożyło, musisz zastosować `float: left` dla wszystkich bloków. I pamiętaj, żeby im ustawić szerokość, bo inaczej bloków może się nie udać ułożyć w poziomie.

Pytanie 5

Na zaprezentowanej tabeli dotyczącej samochodów wykonano zapytanie SQL SELECT ```SELECT model FROM samochody WHERE rocznik=2016;``` Jakie wartości zostaną zwrócone w wyniku tego zapytania?

Ilustracja do pytania
A. Czerwony, grafitowy
B. Punto, Corsa, Astra, Corolla, Yaris
C. Punto, Corsa, Corolla
D. Fiat, Opel, Toyota
Zapytanie SQL, które podałeś, czyli SELECT model FROM samochody WHERE rocznik=2016, jest zaprojektowane tak, żeby wyciągnąć z tabeli samochody wszystkie modele aut z rocznika 2016. To ogranicza wynik tylko do tych modeli, które spełniają ten właśnie warunek. Patrząc na dostarczoną tabelę, widzimy, że modele z rocznika 2016 to Punto, Corsa i Corolla. Więc z tego zapytania otrzymamy tylko te trzy modele. W realnym świecie, zapytania SQL są mega przydatne przy filtrowaniu danych w bazach. Zrozumienie, jak pisać zapytania SELECT, jest naprawdę ważne, zwłaszcza dla analityków i administratorów. Dobrze jest znać zasady budowania zapytań, żeby były one jasne i precyzyjne, bo to pozwala lepiej zarządzać i analizować dane. Ta wiedza to podstawa w analizie danych, gdzie umiejętność wyciągania odpowiednich informacji jest kluczowa do podejmowania dobrych decyzji biznesowych.

Pytanie 6

Jakie formatowanie obramowania jest zgodne ze stylem border-style: dotted solid;?

Ilustracja do pytania
A. Formatowanie 2
B. Formatowanie 4
C. Formatowanie 3
D. Formatowanie 1
Styl obramowania w CSS pozwala na precyzyjne określenie wyglądu krawędzi elementu na stronie internetowej. W przypadku „border-style: dotted solid;” mamy do czynienia z kombinacją dwóch różnych stylów obramowania. Pierwsza wartość „dotted” odnosi się do obramowania o kropkowanej strukturze, co jest często stosowane w celu nadania lekkości i subtelności wizualnej. Druga wartość „solid” oznacza jednolite obramowanie, które jest bardziej wyraźne i stosowane, gdy wymagana jest wyraźna separacja elementów. Formatowanie 2 odpowiada właśnie temu stylowi, ponieważ przedstawia górne i dolne obramowanie jako kropkowane, a boczne jako jednolite. Takie zastosowanie jest typowe w sytuacjach, gdzie potrzebny jest kompromis między estetyką a funkcjonalnością, np. w tabelach danych, gdzie górne i dolne obramowanie może być delikatniejsze, by nie przytłaczać, a boczne wyraźne dla czytelności. Wybór właściwego stylu obramowania jest kluczowy dla użyteczności i estetyki strony, zgodnie z zasadami projektowania zorientowanego na użytkownika.

Pytanie 7

Instrukcja języka PHP tworząca obiekt pkt dla zdefiniowanej w ramce klasy Punkt ma postać

class Punkt {  public $x;
                public $y;  }
A. pkt Punkt;
B. pkt = new Punkt();
C. pkt Punkt();
D. Punkt() pkt;
Twoja odpowiedź nie jest prawidłowa. Wybrałeś konstrukcję, która nie jest poprawnym sposobem tworzenia obiektu w języku PHP. PHP jest językiem obiektowym, a do tworzenia obiektów używamy konstrukcji z słowem kluczowym 'new' i nazwą klasy. Instrukcje, które wybrałeś, nie są poprawnymi instrukcjami w PHP i prawdopodobnie spowodują błąd składni. W odpowiedziach 2, 3 i 4 brakuje słowa kluczowego 'new', które jest niezbędne do tworzenia nowych instancji klas, a także brakuje znaku równości i prawidłowego ułożenia elementów. Rozumienie, jak tworzyć obiekty, jest kluczowe do efektywnego programowania w PHP, więc warto poświęcić temu więcej czasu. Spróbuj jeszcze raz, z pewnością sobie poradzisz!

Pytanie 8

Kiedy zakończy się wykonanie poniższego fragmentu kodu w języku C/C++, do zmiennej zwanej zmienna2 zostanie przypisane:

...
int zmienna1 = 158;
int *zmienna2 = &zmienna1;
A. przypisana zamieniona na łańcuch wartość przechowywana w zmienna1
B. przypisany adres zmiennej o nazwie zmienna1
C. przypisana ta sama wartość, co przechowywana w zmienna1
D. przypisana liczba w kodzie binarnym odpowiadająca wartości przechowywanej w zmienna1
Wskaźniki w językach C/C++ są jednymi z fundamentalnych koncepcji, które pozwalają na efektywne zarządzanie pamięcią oraz manipulację danymi na niskim poziomie. Błędne rozumienie przypisania wskaźników może prowadzić do nieporozumień. Kiedy przypisujemy zmienną typu wskaźnikowego, jak w int *zmienna2 = &zmienna1, przypisywany jest adres, a nie wartość. Odpowiedzi sugerujące przypisanie bezpośredniej wartości, jej binarnej reprezentacji lub konwersji do łańcucha są niepoprawne, ponieważ ignorują działanie operatora '&' oraz specyfikę wskaźników. Operator '&' zawsze zwraca adres pamięci, co umożliwia wskaźnikowi przechowywanie tego adresu. Pomijanie tego faktu jest częstym błędem, wynikającym z braku zrozumienia mechanizmów pamięci i wskaźników. Zrozumienie różnicy między wskaźnikiem a zwykłą zmienną jest kluczowe. Wskaźniki nie przechowują wartości zmiennych, lecz ich adresy, co pozwala na manipulację danymi w ich oryginalnym miejscu w pamięci. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do logicznych błędów w programach i potencjalnych problemów z zarządzaniem pamięcią.

Pytanie 9

W języku PHP przypisano zmiennej $a wartość 1. Porównanie $a === $b zwraca true, gdy zmienna $b ma przypisaną wartość

A. '1' lub "1"
B. *1
C. 1 lub '1'
D. '1'
Zmienna $a, zainicjowana wartością 1, jest typu integer i porównując ją z inną zmienną $b za pomocą operatora identyczności (===), należy zwrócić szczególną uwagę na typ i wartość obu zmiennych. Wiele osób myli operator porównania identyczności z operatorem równości (==), który nie wymaga, aby typy były zgodne. Z tego powodu odpowiedzi takie jak 1 lub '1' mogą wydawać się poprawne, jednak w przypadku porównania identyczności, istotne jest, aby zmienne były tego samego typu. Odpowiedź, która sugeruje wartość 1, jest błędna, ponieważ porównuje wartość integer z potencjalnie innym typem bez uwzględnienia konwersji typów, co prowadzi do niejednoznaczności. Z kolei odpowiedź sugerująca wartość '1' nie do końca zdaje sobie sprawę, że chociaż string '1' jest zgodny w kontekście równości, nie spełnia warunków identyczności w dosłownym sensie, gdyż typy są różne. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków często wynikają z założenia, że PHP automatycznie wykonuje konwersje typów, co nie zawsze jest pożądane. Dla programistów istotne jest zrozumienie różnic między typami oraz kiedy stosować odpowiednie operatory, aby zapewnić poprawność logiki aplikacji i uniknąć potencjalnych błędów, które mogą prowadzić do trudnych do zdiagnozowania problemów w przyszłości.

Pytanie 10

W języku PHP zmienna $a została przypisana do wartości 1. Wyrażenie $a === $b będzie miało wartość true, gdy zmienna $b będzie ustawiona na wartość

A. 1 lub '1'
B. '1'
C. "1" lub '1'
D. *1
Odpowiedź *1 jest prawidłowa, ponieważ w języku PHP porównanie $a === $b sprawdza zarówno wartość, jak i typ zmiennej. W tym przypadku $a jest zainicjowane jako liczba całkowita z wartością 1, co oznacza, że aby porównanie zwróciło true, zmienna $b musi być również zainicjowana jako liczba całkowita z wartością 1. W PHP, użycie operatora porównania identyczności (===) wymaga, aby obie zmienne były tego samego typu. Jeśli $b byłoby zainicjowane jako '1' (łańcuch znaków) lub "1" (również łańcuch znaków), porównanie zwróciłoby false, ponieważ typy nie są zgodne. W praktyce, stosowanie porównań identyczności jest zalecane, aby uniknąć nieprzewidzianych rezultatów, które mogą wystąpić przy użyciu operatora porównania równości (==), który nie uwzględnia typów. Warto również pamiętać, że w kontekście dobrych praktyk programowania powinno się unikać sytuacji, w których typy zmiennych mogą prowadzić do niejednoznacznych wyników. Zrozumienie różnicy między porównaniami a typami danych jest kluczowe w tworzeniu stabilnych aplikacji w PHP."

Pytanie 11

Jakie jest zastosowanie programu debugger?

A. badania kodu źródłowego w celu znalezienia błędów składniowych
B. interpretacji kodu w wirtualnej maszynie Java
C. tłumaczenia kodu napisanego w języku wyższego poziomu na język maszynowy
D. analizy wykonywanego programu w celu lokalizacji błędów
Interpretacja kodu w wirtualnej maszynie Java odnosi się do działania maszyny wirtualnej, która wykonuje kod bajtowy stworzony przez kompilatory języków programowania, takich jak Java. Chociaż maszyna wirtualna jest istotna w procesie uruchamiania aplikacji Java, nie jest to funkcjonalność debuggera, który ma na celu inną rolę. Podobnie, analiza kodu źródłowego w celu odnalezienia błędów składniowych to proces, który wykonuje kompilator przed uruchomieniem programu. Debugger nie zajmuje się analizą składni, lecz koncentruje się na wykrywaniu błędów podczas wykonywania kodu. Tłumaczenie kodu zapisanego w języku wyższego poziomu na język maszynowy jest zadaniem kompilatora, a nie debuggera. Debugger działa na poziomie wykonania programu, a nie na poziomie jego kompilacji, co jest kluczowym aspektem odróżniającym te dwie funkcjonalności. Poprawne zrozumienie ról kompilatora i debuggera jest niezbędne, aby uniknąć mylnych wniosków dotyczących procesów tworzenia i uruchamiania oprogramowania.

Pytanie 12

Którą czynność gwarantującą poprawne wykonanie przedstawionego kodu Java Script, należy wykonać przed pętlą?

var text;
for ( var i = 0; i < tab.length; i++ ) {
  text += tab[i] + "<br>";
}
A. Zainicjować zmienną text.
B. Sprawdzić czy text j est typu znakowego.
C. Sprawdzić rozmiar tabeli tab.
D. Zadeklarować zmienną i.
Wygląda na to, że odpowiedź nie była poprawna. Pozostałe opcje, tj. 'Sprawdzić czy text j est typu znakowego', 'Zadeklarować zmienną i', 'Sprawdzić rozmiar tabeli tab', nie są bezpośrednio związane z poprawnym wykonaniem kodu przedstawionego w pętli. Chociaż wszystkie te działania mogą być istotne w różnych kontekstach programowania, w tym przypadku żadne z nich nie gwarantuje poprawnego wykonania kodu. Deklaracja zmiennej 'i' czy sprawdzenie rozmiaru tabeli 'tab' jest często stosowane w pętlach, jednak nie gwarantują one poprawnego działania kodu w pętli bez odpowiedniego zainicjowania zmiennej 'text'. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla efektywnego programowania, zarówno w JavaScript, jak i w innych językach programowania.

Pytanie 13

Funkcja zaprezentowana w PHP

function dzialania(int $x, float $y) {
  $z = $x + $y;
  return $z;
}
A. zwraca wynik.
B. jest zadeklarowana z dwoma parametrami rzeczywistymi.
C. przyjmuje dwa argumenty z wartością domyślną.
D. nie zwraca wyniku.
Przedstawiona funkcja w języku PHP to przykład funkcji, która zwraca wartość. Z definicji funkcja działa na określonych wejściach, które w tym przypadku są typu int i float, a następnie wykonuje operację dodawania tych wejść. Zmienna $z przechowuje wynik dodawania, który jest następnie zwracany poprzez instrukcję return. Instrukcja ta kończy działanie funkcji, przekazując wynik na zewnątrz, co czyni funkcję użyteczną w kontekście programowania modularnego, gdzie wyniki obliczeń mogą być dalej przetwarzane lub wykorzystywane. W PHP zwracanie wartości z funkcji jest powszechną praktyką, szczególnie w kontekście aplikacji, gdzie funkcje pomagają w organizacji kodu, testowaniu jednostkowym oraz utrzymaniu. Dobre praktyki programistyczne zalecają zwracanie wartości, gdy funkcja ma wykonywać obliczenia lub przetwarzanie danych, co zwiększa jej elastyczność i ponowne użycie w różnych częściach programu. Funkcje zwracające wartości są często wykorzystywane w aplikacjach webowych do przetwarzania danych z formularzy czy generowania dynamicznych treści, co ilustruje ich wszechstronność i znaczenie w nowoczesnym programowaniu.

Pytanie 14

Który z poniższych sposobów wyświetlania tekstu nie jest określony w języku JavaScript?

A. Właściwość innerHTML
B. Funkcja window.alert()
C. Metoda document.write()
D. Funkcja MessageBox()
Funkcja MessageBox() nie istnieje w JavaScript, więc to nie jest dobła odpowiedź, jeśli chodzi o wyświetlanie tekstu. W JavaScript mamy kilka fajnych metod, które można wykorzystać do pokazywania danych na stronie. Na przykład, możesz użyć innerHTML, żeby zmieniać zawartość HTML elementów. Możesz to zrobić tak: document.getElementById('elementId').innerHTML = 'Nowa zawartość';. Inna opcja to window.alert(), która wyświetla okno z komunikatem dla użytkownika, co czasem bywa przydatne. Z kolei, jeśli chcesz coś wypisać na stronie w momencie, gdy się ładuje, to możesz użyć document.write('Hello, World!');, choć to nie jest najlepszy pomysł w nowoczesnym kodowaniu. Warto pamiętać, że wszystkie te metody są częścią ECMAScript i naprawdę często się je stosuje w praktyce programowania.

Pytanie 15

W języku PHP znak "//" wskazuje na

A. operator dzielenia całkowitego
B. początek skryptu
C. początek komentarza jednoliniowego
D. operator alternatywny
W języku PHP znak '//' oznacza początek komentarza jednoliniowego. Komentarze w PHP są istotnym elementem kodu, pozwalającym programistom na dodawanie adnotacji, które nie wpływają na wykonywanie skryptu. Komentarze są niezwykle pomocne, gdyż umożliwiają wyjaśnienie złożonych fragmentów kodu, co ułatwia jego dalsze utrzymanie i rozwijanie. Dzięki używaniu '//', programista może opisać, co dany fragment kodu robi, dla siebie lub innych osób przeglądających kod w przyszłości. Przykład zastosowania: jeśli mamy kod 'echo "Hello World!";', możemy dodać komentarz wyjaśniający: '// Wyświetla tekst Hello World!'. Warto zaznaczyć, że PHP pozwala także na korzystanie z komentarzy wieloliniowych, które zaczynają się od '/**' i kończą na '*/'. Stosowanie komentarzy jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, które zalecają dokumentowanie kodu oraz poprawne jego komentowanie, co jest częścią standardów kodowania, takich jak PSR-1 oraz PSR-2, promujących czytelność i spójność w kodzie.

Pytanie 16

W formularzu dokumentu PHP znajduje się pole <input name="im">. Po tym, jak użytkownik wprowadzi ciąg znaków "Janek", aby dodać zawartość tego pola do bazy danych, w tablicy $_POST obecny jest element

A. Janek z następnym numerem indeksu
B. im z następnym numerem indeksu
C. Janek o indeksie im
D. im z indeksem Janek
Poprawna odpowiedź to "Janek o indeksie im", ponieważ w PHP, gdy formularz jest przesyłany, wartości pól formularza są przekazywane do tablicy globalnej $_POST, gdzie kluczami są nazwy pól, a wartościami są dane wprowadzone przez użytkownika. W przypadku pola <input name="im">, po wprowadzeniu przez użytkownika ciągu "Janek", w tablicy $_POST pojawi się element, w którym klucz to "im", a wartość to "Janek". Zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi, nazwy pól powinny być zrozumiałe i znaczące, co ułatwia późniejsze przetwarzanie danych. Przykładem może być sytuacja, w której tworzymy formularz rejestracyjny; odpowiednie nazewnictwo pól, takich jak "im" dla imienia, poprawia czytelność kodu oraz jego konserwowalność. Warto dodać, że dobrym zwyczajem jest również walidacja danych przed ich przetworzeniem, aby zapewnić bezpieczeństwo aplikacji oraz uniknąć potencjalnych ataków, takich jak SQL Injection.

Pytanie 17

Jaki atrybut powinien zostać umieszczony w miejscu trzech kropek w znaczniku HTML5 <blockquote>, aby wskazać źródło cytatu?

A. alt
B. href
C. cite
D. src
Odpowiedzi 'src', 'alt' i 'href' są nieprawidłowe, ponieważ każdy z tych atrybutów pełni inną rolę w kontekście HTML. Atrybut 'src' jest wykorzystywany do określenia źródła dla elementów takich jak <img> czy <script>, a więc nie ma zastosowania w przypadku znacznika <blockquote>. Wybierając 'src', można pomylić cytat z obrazem lub skryptem, co prowadzi do błędnej interpretacji struktury dokumentu. Atrybut 'alt' jest używany do dostarczania alternatywnego tekstu dla obrazów, co również nie ma zastosowania w kontekście cytatów. Użytkownik, wybierając odpowiedź 'alt', może błędnie sądzić, że alternatywny tekst jest istotny dla przedstawienia źródła cytatu, co jest mylne. Natomiast 'href', który jest stosowany w elementach <a> do określenia adresu URL, również nie ma zastosowania w kontekście cytatów. Zastosowanie 'href' w znaczeniu cytatu mogłoby prowadzić do zamieszania związane z funkcją nawigacyjną i semantyką dokumentu. Każda z tych odpowiedzi ilustruje typowe nieporozumienia dotyczące roli atrybutów HTML, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie właściwych kontekstów, w których atrybuty powinny być używane. Prawidłowe zrozumienie znaczenia atrybutu 'cite' jest kluczowe dla tworzenia semantycznych i czytelnych dokumentów HTML, które poprawnie odzwierciedlają intencje autora oraz są zgodne z najlepszymi praktykami webowymi.

Pytanie 18

Która z czynności NIE WPŁYNIE na wielkość zajmowanej pamięci pliku graficznego?

A. Zmiana rozdzielczości obrazu
B. Interpolacja
C. Kompresja
D. Skalowanie obrazu przy użyciu atrybutów HTML
Interpolacja, zmiana rozdzielczości obrazu oraz kompresja to operacje, które na różne sposoby wpływają na wielkość pliku graficznego. Interpolacja polega na dodawaniu nowych pikseli w celu zwiększenia rozmiaru obrazu, co w rezultacie zwiększa ilość danych i tym samym rozmiar pliku. Gdy obraz jest skalowany w górę, a algorytmy interpolacji nieuchronnie dodają nowe informacje, prowadzi to do wzrostu rozmiaru pliku. Z kolei zmiana rozdzielczości obrazu, która polega na zwiększeniu liczby pikseli w danym obrazie, również skutkuje jego powiększeniem. Im wyższa rozdzielczość, tym więcej informacji musi być przechowywanych, co zwiększa rozmiar pliku. Kompresja, mimo że jest techniką stosowaną w celu zmniejszenia rozmiaru pliku, w rzeczywistości zmienia dane obrazu, co również wpływa na jego ostateczną wielkość. Kompresja bezstratna i stratna oferują różne podejścia do redukcji rozmiaru, ale zawsze wprowadza to zmiany w oryginalnych danych. Typowym błędem jest mylenie skali wizualnej z rzeczywistym rozmiarem pliku, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o wpływie operacji na wielkość pliku. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście efektywnej optymalizacji obrazów w projektach webowych.

Pytanie 19

W systemie MySQL należy użyć polecenia REVOKE, aby odebrać użytkownikowi anna możliwość wprowadzania zmian tylko w definicji struktury bazy danych. Odpowiednie polecenie do zrealizowania tej operacji ma formę

A. REVOKE ALL ON tabela1 FROM 'anna'@'localhost'
B. REVOKE CREATE INSERT DELETE ON tabela1 FROM 'anna'@'localhost'
C. REVOKE CREATE UPDATE DROP ON tabela1 FROM 'anna'@'localhost'
D. REVOKE CREATE ALTER DROP ON tabela1 FROM 'anna'@'localhost'
Poprawna odpowiedź to 'REVOKE CREATE ALTER DROP ON tabela1 FROM 'anna'@'localhost''. To polecenie skutecznie odbiera użytkownikowi 'anna' prawo do wykonywania zmian w strukturze bazy danych, w tym do tworzenia nowych tabel, modyfikowania istniejących oraz usuwania tabel. W kontekście MySQL, polecenie REVOKE jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu uprawnieniami użytkowników. W praktyce, gdy administrator bazy danych chce ograniczyć możliwości danej osoby, aby nie mogła na przykład zmieniać struktury bazy, musi precyzyjnie określić, które uprawnienia chce cofnąć. Dobrym przykładem byłoby zastosowanie tego polecenia w sytuacji, gdy użytkownik nie przestrzega zasad bezpieczeństwa lub nieautoryzowanie modyfikuje dane. Warto również zauważyć, że użycie 'ALTER' w poleceniu wskazuje na prawo do zmiany definicji tabeli, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. Użycie polecenia REVOKE jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania dostępem, które zalecają minimalizację uprawnień przyznawanych użytkownikom, aby zredukować ryzyko przypadkowych lub złośliwych działań.

Pytanie 20

Jakie z poniższych stwierdzeń poprawnie opisuje zdefiniowaną tabelę?

CREATE TABLE dane (kolumna INTEGER(3));
A. Tabela o nazwie dane posiada jedną kolumnę liczb całkowitych.
B. Kolumny tabeli dane są nazywane: kolumna 1, kolumna2, kolumna3.
C. Tabela ma jedną kolumnę, która zawiera tablice z trzema elementami.
D. Tabela o nazwie dane zawiera trzy kolumny typu całkowitego.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ w zdefiniowanej tabeli 'dane' mamy jedną kolumnę o nazwie 'kolumna', której typ danych to INTEGER. Wartość 3 w definicji INTEGER(3) oznacza, że kolumna może przechowywać liczby całkowite, a nie liczb o długości 3, co często jest mylone. W praktyce INTEGER w SQL nie ma ograniczenia do przechowywania tylko trzech cyfr; to po prostu sugeruje, że przyjmuje się, iż liczby będą miały długość do trzech cyfr, co jest w rzeczywistości ignorowane, ponieważ SQL nie narzuca takich ograniczeń. Wartości w tej kolumnie mogą być zarówno jednocyfrowe, jak i trzycyfrowe. W kontekście projektowania baz danych, dobrą praktyką jest nadawanie kolumnom zrozumiałych nazw oraz dokładne określanie ich typów danych, co ułatwia późniejsze zarządzanie danymi. Poprawne zdefiniowanie tabeli jest kluczowe dla wydajności bazy danych oraz jej integralności, dlatego dla kolumny INTEGER nie ma potrzeby dodatkowego określania ograniczeń, chyba że są one wymagane w kontekście aplikacyjnym.

Pytanie 21

W PHP znajduje się fragment kodu operujący na bazie MySQL. Jego celem jest wyświetlenie miasta i kodu pocztowego z pierwszego rekordu.

$z = mysqli_query($db, "SELECT ulica, miasto, kod_pocztowy FROM adresy");
$a = mysqli_fetch_row($z);
echo "$a[1], $a[2]";
A. miasta i kodu pocztowego z pierwszego zwróconego rekordu
B. ulicy i miasta z pierwszego zwróconego rekordu
C. miasta i kodu pocztowego ze wszystkich zwróconych rekordów
D. ulicy i miasta ze wszystkich zwróconych rekordów
Kod PHP wykonuje zapytanie do bazy danych przy użyciu funkcji mysqli_query co powoduje pobranie wszystkich rekordów z kolumn ulica miasto i kod_pocztowy z tabeli adresy jednak funkcja mysqli_fetch_row pobiera tylko pierwszy rekord z wynikowego zbioru danych. Jest to kluczowy aspekt ponieważ mysqli_fetch_row nie iteruje automatycznie przez wszystkie rekordy co jest częstym błędem w interpretacji działania tej funkcji. Często mylnie zakłada się że funkcja echo w połączeniu z pętlą może obsłużyć cały zestaw danych co w kontekście tego kodu nie ma miejsca ponieważ pętla nie została użyta. Zrozumienie działania funkcji takich jak mysqli_fetch_row jest kluczowe dla poprawnego przetwarzania danych z bazy. Indeksowanie w tablicach wynikowych zaczyna się od zera dlatego też $a[1] i $a[2] odnoszą się do drugiego i trzeciego elementu tablicy a nie pierwszego i drugiego co również jest częstym źródłem błędów wśród początkujących programistów. Ponadto brak zrozumienia że echo wypisuje wartości z jednego rekordu a nie wszystkich może prowadzić do błędnych założeń w projektowaniu logiki aplikacji. Aby uzyskać dane ze wszystkich rekordów konieczne byłoby zastosowanie pętli takiej jak while która iterowałaby przez cały zbiór wyników co pokazuje różnicę w podejściu między pobieraniem pojedynczego rekordu a całego zestawu danych. Zrozumienie tych koncepcji jest istotne dla efektywnego i bezpiecznego korzystania z bazy danych w aplikacjach PHP i pozwala na unikanie typowych błędów związanych z przetwarzaniem rekordów z bazy danych. Dokładne zrozumienie struktury tablic wynikowych i sposobu ich przetwarzania jest niezbędne do rozwijania wydajnych i bezpiecznych aplikacji webowych. Warto również pamiętać o zabezpieczeniach takich jak użycie przygotowanych zapytań SQL by uniknąć ataków typu SQL Injection co jest istotnym aspektem tworzenia aplikacji bezpiecznych i odpornych na próby nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 22

W systemie baz danych sklepu znajdują się dwie tabele powiązane ze sobą relacją: produkty oraz oceny. Tabela oceny zawiera dowolną liczbę ocen wystawionych przez klientów dla konkretnego produktu, które są zdefiniowane przez pola: id, ocena (pole numeryczne), produktID (klucz obcy). Aby uzyskać maksymalną ocenę dla produktu o ID równym 10, należy użyć zapytania

A. COUNT MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;
B. SELECT MAX COUNT(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;
C. SELECT MAX(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;
D. MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;
Odpowiedź "SELECT MAX(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;" jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje odpowiednią składnię SQL do uzyskania maksymalnej wartości z kolumny "ocena" dla produktu o określonym ID. Funkcja agregująca MAX() umożliwia znalezienie najwyższej oceny w zbiorze danych spełniających określone kryteria. W tym przypadku, zapytanie przeszukuje tabelę "oceny" i filtruje wyniki na podstawie "produktID" równym 10. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze SQL, ponieważ zapewnia prostotę i efektywność. W praktycznym zastosowaniu, w momencie gdy mamy do czynienia z dużymi zbiorami danych, takie zapytanie pozwala na szybkie uzyskanie potrzebnych informacji, co jest kluczowe dla analizy wydajności produktów w sklepie. Używanie funkcji agregujących, takich jak MAX(), jest standardem w relacyjnych bazach danych, co czyni to podejście odpowiednim w kontekście zarządzania danymi.

Pytanie 23

Jaką wartość wyświetli standardowe wyjście dla podanego w ramce fragmentu kodu w języku C++?

Ilustracja do pytania
A. 0
B. 2
C. 3
D. 32
Analizując podane odpowiedzi warto zwrócić uwagę na podstawowe błędy w zrozumieniu działania operatorów w języku C++. Operator %= jest często źle interpretowany jako zwykłe dzielenie zamiast operacji modulo co prowadzi do błędnych wniosków takich jak wynik równy 0 lub 32. Reszta z dzielenia 32 przez 3 nie wynosi 0 ponieważ 32 nie dzieli się przez 3 bez reszty. Zapominając że operator ten zwraca resztę nie wynik dzielenia łatwo jest przyjąć błędne założenia. Dodatkowo zignorowanie inkrementacji x++ po operacji modulo może prowadzić do niepoprawnego oczekiwania że wynik pozostanie 2. Inkrementacja to podstawowa operacja która zwiększa wartość zmiennej o 1 co jest kluczowe w wielu algorytmach i strukturach danych. Brak zrozumienia tej operacji często prowadzi do błędnych rezultatów w programach. Przy rozwiązywaniu takich problemów należy brać pod uwagę sekwencję operacji oraz ich wpływ na końcowy rezultat. Praktyka oraz dokładna analiza działania poszczególnych operatorów pozwalają uniknąć typowych błędów które mogą powodować nieoczekiwane zachowanie aplikacji. Dobrze jest testować kod w małych fragmentach aby zobaczyć bezpośredni wpływ operacji na wynik co jest zgodne z dobrymi praktykami w programowaniu ukierunkowanym na testowanie i debugowanie. Zrozumienie tych koncepcji ułatwia pisanie wydajnego i niezawodnego kodu co jest celem każdego programisty w profesjonalnym środowisku.

Pytanie 24

Aby zdefiniować pole w klasie, do którego dostęp mają wyłącznie metody tej klasy, a które nie jest dostępne dla klas dziedziczących, powinno się zastosować kwalifikator dostępu

A. chroniony.
B. opublikowany.
C. prywatny.
D. publiczny.
Wybór innych kwalifikatorów dostępu, takich jak 'public', 'protected' czy 'published', prowadzi do wprowadzenia istotnych luk w zakresie bezpieczeństwa i kontroli dostępu w strukturze klasy. Kiedy zmienimy pole na 'public', staje się ono dostępne w całej aplikacji, co może prowadzić do niekontrolowanych modyfikacji i błędów, gdy inne klasy zaczynają bezpośrednio modyfikować stan obiektu, co narusza zasady enkapsulacji. Umożliwienie dostępu do pól poprzez 'protected' pozwala klasom potomnym na modyfikowanie tych pól, co jest sprzeczne z zamiarem zabezpieczenia danych. Z kolei 'published' jest terminem używanym w niektórych językach programowania, ale jest to termin nieprecyzyjny i różnie interpretowany, co może wprowadzać zamieszanie. W oparciu o dobre praktyki programistyczne, kluczowym jest, aby zastanowić się nad dostępem do pól w kontekście całego projektu oraz zrozumieć, że niewłaściwe zarządzanie dostępem może prowadzić do nieprzewidzianych błędów, trudności w utrzymaniu kodu oraz naruszenia integralności danych. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze wybierać odpowiedni kwalifikator dostępu, mając na uwadze zasady projektowania obiektowego i odpowiednią ochronę danych.

Pytanie 25

Warunek zapisany w PHP wyświetli liczbę, jeśli

if ($liczba % 2 == 0)
{
    echo $liczba;
}
A. jest ona parzysta
B. jest ona dodatnia
C. wynik dzielenia liczby przez 2 wynosi 0
D. jest ona liczbą pierwszą
Wybór odpowiedzi błędnych może wynikać z nieprawidłowego rozumienia operatora modulo i jego zastosowania w języku PHP. Operator ten zwraca resztę z dzielenia dwóch liczb więc wynik dzielenia liczby przez 2 nigdy nie może być bezpośrednio równy 0 co oznacza że odpowiedź dotycząca wyniku dzielenia liczby przez 2 jest niewłaściwie zrozumiana. Również koncepcja dodatnich liczb jako kryterium jest niepoprawna w kontekście przedstawionego kodu ponieważ dodatność liczby nie jest sprawdzana przez operator modulo. Liczby pierwsze to te które mają tylko dwa dzielniki: 1 i samą siebie co nie jest związane z warunkiem w kodzie PHP pokazanym w pytaniu. Typowym błędem jest mieszanie pojęć matematycznych i logicznych co może prowadzić do błędnych konkluzji na temat działania konkretnego fragmentu kodu. Aby uniknąć tego typu pomyłek ważne jest zrozumienie jak działają podstawowe operatory w językach programowania i jakie są ich praktyczne zastosowania w kontekście rozwiązywania problemów logicznych w programowaniu. Rozpoznanie właściwego wykorzystania operatorów takich jak modulo pozwala na bardziej precyzyjne formułowanie warunków w kodzie co jest istotne w kontekście efektywnego programowania i utrzymania wysokiej jakości kodu w projektach informatycznych.

Pytanie 26

Jakie pojęcia są wykorzystywane do opisu interfejsu użytkownika serwisu internetowego?

A. Szkic strony, mapa witryny, diagram przepływu informacji
B. Przetwarzanie danych, system zarządzania treścią, projektowanie informacji
C. Przyciski, menu, interakcja użytkownika z aplikacją
D. Wysyłanie zapytań do bazy, skrypty PHP
Odpowiedź "Przyciski, menu, interakcja użytkownika z aplikacją" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się bezpośrednio do kluczowych elementów interfejsu użytkownika (UI) na stronach internetowych. Interfejs użytkownika to zespół wszystkich punktów kontaktowych między użytkownikiem a systemem, a przyciski i menu są podstawowymi składnikami, które umożliwiają interakcję z aplikacją. Dobre praktyki projektowania UI opierają się na zapewnieniu intuicyjności i dostępności tych elementów, co jest podstawą pozytywnego doświadczenia użytkownika (UX). Na przykład, przyciski powinny być jasno oznaczone i łatwo rozpoznawalne, a menu powinno być zorganizowane w sposób logiczny, aby użytkownicy mogli szybko znaleźć potrzebne informacje. W kontekście standardów, warto zwrócić uwagę na wytyczne WCAG, które dotyczą dostępności treści internetowych, oraz zasady heurystyki Jakobsona, które pomagają w ocenie interfejsu użytkownika. Dobry design UI powinien również uwzględniać responsywność, co oznacza, że interfejs powinien być użyteczny na różnych urządzeniach i rozmiarach ekranów.

Pytanie 27

W sklepie internetowym wykorzystuje się tabelę faktura. W trakcie generowania faktury pole dataPlatnosci nie zawsze jest uzupełnione. Aby to skorygować, pod koniec dnia należy wprowadzić bieżącą datę do wierszy, gdzie to pole jest puste. W tym celu można wykorzystać kwerendę

A. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE dataPlatnosci IS NOT NULL
B. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURTIME() WHERE id = 3
C. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataPlatnosci IS NULL
D. UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataplatnosci = '0000-00-00'
Poprawna odpowiedź to 'UPDATE faktury SET dataPlatnosci=CURDATE() WHERE dataPlatnosci IS NULL;'. Ta kwerenda jest odpowiednia, ponieważ aktualizuje pole 'dataPlatnosci' w tabeli 'faktury' tylko w tych wierszach, gdzie to pole jest puste (NULL). Użycie funkcji CURDATE() pozwala na wprowadzenie aktualnej daty, co jest praktycznym rozwiązaniem dla problemu niewypełnionych dat płatności. Warto pamiętać, że korzystanie z NULL jest standardem w bazach danych, który oznacza brak wartości. Z perspektywy dobrych praktyk w zarządzaniu danymi, ważne jest, aby dbać o pełność danych, co wpływa na późniejsze analizy i generowanie raportów. Tego rodzaju kwerendy powinny być stosowane regularnie, aby zapewnić integralność i aktualność danych w systemie, co jest kluczowe w kontekście e-commerce, gdzie terminowość transakcji ma istotne znaczenie. Na przykład, w sytuacji, gdy system generuje raporty dotyczące płatności, brak daty płatności może prowadzić do nieprawidłowych wniosków.

Pytanie 28

Który z przedstawionych kodów HTML sformatuje tekst według wzoru? (uwaga: słowo "stacji" jest zapisane większą czcionką niż reszta słów w tej linii)

Lokomotywa

Stoi na stacji lokomotywa ...

A.
<h1>Lokomotywa</h1>
<p>Stoi na <big>stacji lokomotywa ...</p>

B.
<h1>Lokomotywa</h1>
<p>Stoi na <big>stacji</big> lokomotywa ...</p>

C.
<h1>Lokomotywa</p>
<p>Stoi na <big>stacji</big> lokomotywa ...</p>

D.
<p><small>Lokomotywa</small></p>
<p>Stoi na <big>stacji<big> lokomotywa ...</p>
A. A.
B. C.
C. B.
D. D.
Wybrana odpowiedź nie jest poprawna. Kluczowym elementem tego pytania było zrozumienie, jak konkretny kod HTML wpływa na formatowanie tekstu. Znacznik <big> jest używany do powiększania czcionki, ale musi być poprawnie umieszczony w kodzie, aby efekt był zgodny z oczekiwaniami. Odpowiedzi A, C i D, mimo że używają tego znacznika, nie spełniają tego kryterium. W odpowiedzi A, znacznik <big> jest używany do powiększenia całego tekstu, a nie tylko słowa 'stacji'. W odpowiedzi C, znacznik <big> jest używany w niewłaściwym miejscu. W odpowiedzi D, zastosowano znacznik <small>, który w rzeczywistości zmniejsza rozmiar czcionki. To pytanie pokazuje, jak ważne jest zrozumienie struktury kodu HTML i umiejętność poprawnego stosowania znaczników formatujących. Warto również pamiętać, że znacznik <big> jest przestarzały i zaleca się stosowanie CSS do manipulowania rozmiarem czcionki.

Pytanie 29

Debugger to narzędzie programowe, które ma za zadanie

A. dynamiczna analiza działającego programu mająca na celu identyfikację przyczyn błędnego działania
B. instalowanie zestawu do programowania
C. łączenie plików bibliotek oraz wstępnie przetworzonego kodu źródłowego w plik wykonywalny
D. rozpoznawanie błędów składniowych w kodzie źródłowym języka programowania
Instalowanie środowiska programistycznego to proces, który tworzy bazę dla rozwoju oprogramowania, ale nie jest to funkcja debuggera. Środowisko programistyczne, takie jak IDE, pozwala na pisanie kodu, ale samo w sobie nie służy do analizy błędów, co czyni tę odpowiedź mylną. Wykrywanie błędów składniowych w kodzie źródłowym dotyczy fazy kompilacji lub interpretacji, gdzie kompilator analizuje kod w poszukiwaniu błędów składniowych, zanim program zostanie uruchomiony. Debugger działa na już uruchomionym programie, co sprawia, że ta odpowiedź jest także błędna. Łączenie plików bibliotek i wstępnie przetworzonego kodu źródłowego w plik wykonywalny to operacja, która ma miejsce podczas kompilacji, co jest procesem odrębnym od debugowania. Debugger nie zajmuje się bezpośrednio kompilacją ani linkowaniem, a jego głównym celem jest analiza programu w czasie rzeczywistym, identyfikacja błędów i pomoc w ich usuwaniu. Różne podejścia do debugowania, takie jak analiza stanu zmiennych czy analiza wydajności, podkreślają znaczenie dynamicznej analizy, której nie można osiągnąć za pomocą żadnej z wymienionych funkcji.

Pytanie 30

W zaprezentowanym schemacie bazy danych o nazwie biblioteka, składniki: czytelnik, wypożyczenie oraz książka są

Ilustracja do pytania
A. polami
B. atrybutami
C. krotkami
D. encjami
W modelowaniu relacyjnych baz danych encje są kluczowymi elementami, które reprezentują obiekty rzeczywistego świata, wokół których zbudowana jest struktura bazy. W przedstawionym diagramie bazy danych biblioteki encjami są czytelnik wypozyczenie i ksiazka. Każda z tych encji posiada swoje własne atrybuty, które opisują jej właściwości na przykład encja czytelnik ma takie atrybuty jak imię nazwisko i adres. W kontekście praktycznym encje są odwzorowywane na tabele w bazie danych gdzie wiersze tabeli reprezentują poszczególne instancje encji a kolumny reprezentują atrybuty. Rozumienie różnicy między encjami a atrybutami jest istotne dla efektywnego projektowania baz danych zgodnie z dobrymi praktykami takimi jak normalizacja, która pomaga unikać redundancji danych. W związku z tym prawidłowe zrozumienie i identyfikacja encji ma kluczowe znaczenie w budowaniu skalowalnych i wydajnych baz danych. W praktyce analizy danych encje są podstawą do tworzenia modeli relacyjnych które umożliwiają generowanie raportów i analizowanie danych w sposób zorganizowany i logiczny

Pytanie 31

Jaki rezultat zostanie wyświetlony po wykonaniu przedstawionego kodu HTML?

<ol>
    <li>punkt</li>
    <li>punkt
        <ul>
            <li>punkt</li>
            <li>punkt</li>
        </ul>
    </li>
    <li>punkt</li>
</ol>
<ol type="A" start="4">
    <li>punkt</li>
</ol>

1. punkt

2. punkt

  • punkt
  • punkt

3. punkt

4. punkt

A.

1. punkt

2. punkt

  • punkt
  • punkt

3. punkt

4. punkt

B.

1. punkt

2. punkt

  • punkt
  • punkt

3. punkt

D. punkt

C.

1. punkt

2. punkt

  • punkt
  • punkt

3. punkt

D. punkt

D.

A. A.
B. B.
C. D.
D. C.
Niestety, twoja odpowiedź nie była poprawna. Może wynikać to z braku zrozumienia struktury i semantyki kodu HTML, szczególnie w kontekście list uporządkowanych (``) i nieuporządkowanych (``). Kod HTML w pytaniu składa się z dwóch uporządkowanych list, z których pierwsza zawiera trzy elementy. Drugi element pierwszej listy zawiera zagnieżdżoną nieuporządkowaną listę z dwoma elementami. Warto zaznaczyć, że elementy listy nieuporządkowanej są zazwyczaj wyświetlane z kropkami. Druga lista uporządkowana zaczyna numerację od litery 'D', co jest zgodne z poprawną odpowiedzią. Typowym błędem jest niezauważenie zagnieżdżonych list lub niepoprawne zrozumienie funkcji atrybutu start w liście uporządkowanej. W praktyce, zrozumienie struktury i semantyki tagów HTML jest kluczowe dla tworzenia efektywnych i użytecznych stron internetowych. Proponuję, abyś ponownie przeanalizował kod HTML, skupiając się na strukturze list i zrozumieniu atrybutów stosowanych w tagach list.

Pytanie 32

Jak wygląda prawidłowy zapis samozamykającego się znacznika w zgodzie ze standardem języka XHTML, który odpowiada za łamanie linii?

A. <br> </br>
B. </br/>
C. </ br>
D. <br />
Zapis </ br> jest niepoprawny, ponieważ nie przestrzega zasad składni XHTML. W XHTML nie używa się ukośnika przed znacznikiem, co powoduje, że znaczniki takie jak <br> są interpretowane jako błędne. Właściwie zapisany znacznik łamania linii zawsze powinien kończyć się ukośnikiem, co oznacza zgodność z regułami języka. Z kolei <br> </br> jest redundantny, ponieważ <br> jest znacznikiem samozamykającym się, a jego zamknięcie dodatkowymi znacznikami nie ma sensu i wprowadza niepotrzebny szum w kodzie. Odpowiedź </br/> również jest błędna, ponieważ kończy się niepoprawnym zapisem, gdzie nie jest dopuszczalne użycie ukośnika przed zamknięciem znacznika, co jest sprzeczne z zasadami XHTML. Użytkownicy często mylą składnię HTML z XHTML, co prowadzi do kodu, który może wydawać się poprawny, ale nie spełnia stricte określonych zasad składniowych. Dlatego korzystanie z poprawnych znaczników jest kluczowe dla zapewnienia, że dokumenty HTML/XHTML będą działać w różnych przeglądarkach i platformach, co jest niezbędne dla ich prawidłowego wyświetlania oraz przetwarzania.

Pytanie 33

W programie do edytowania grafiki rastrowej zmieniono krzywe kolorów w sposób zaznaczony ramką na pokazanym obrazie. Jakie jest to działanie?

Ilustracja do pytania
A. wygładzenie krawędzi na obrazie
B. przyciemnienie całego obrazu
C. rozjaśnienie całego obrazu
D. modyfikację najjaśniejszych i najciemniejszych kolorów obrazu
Modyfikacja krzywych kolorów w programach do obróbki grafiki rastrowej jest zaawansowanym narzędziem służącym do precyzyjnej regulacji tonalnej obrazu. Krzywe pozwalają na kontrolę nad najjaśniejszymi i najciemniejszymi partiami obrazu poprzez modyfikację kanałów RGB lub wartości jasności. W zaznaczonej na obrazku ramce widać, że punkty kontrolne krzywej zostały przesunięte, co wskazuje na zmianę tonacji skrajnych wartości jasności. Tego typu operacja jest często stosowana w celu poprawy kontrastu i ogólnego wyglądu zdjęcia. Standardową praktyką jest tu podnoszenie i opuszczanie punktów na krzywej, co daje możliwość uwydatnienia szczegółów w cieniach oraz światłach bez wpływu na średnie tony. Modyfikacja krzywych jest zgodna z profesjonalnymi standardami edycji, ponieważ umożliwia uzyskanie efektów niedostępnych przy użyciu prostych suwaków jasności lub kontrastu. Praktyczne zastosowanie znajduje m.in. w fotografii portretowej, gdzie często konieczne jest subtelne dostosowanie tonacji skóry oraz w krajobrazach, gdzie ważne jest zachowanie detali w jasnych niebie i ciemnych cieniach ziemi. Stosując krzywe, można precyzyjnie regulować każdy aspekt tonalny obrazu, co jest kluczowe w profesjonalnej edycji graficznej.

Pytanie 34

Jakim znacznikiem można wprowadzić listę numerowaną (uporządkowaną) w dokumencie HTML?

A. <ol>
B. <li>
C. <ul>
D. <dl>
Znacznik <ol> służy do wstawiania list numerowanych (uporządkowanych) w dokumentach HTML. Jego zastosowanie pozwala na tworzenie list, gdzie każdy element jest automatycznie numerowany, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy kolejność elementów ma znaczenie, na przykład w przepisach kulinarnych, instrukcjach czy krokach do wykonania. Warto pamiętać, że elementy listy umieszczane są w znaczniku <li>, który określa każdy pojedynczy wpis na liście. Stosowanie znaczników zgodnych z zaleceniami W3C zapewnia, że strona jest zgodna z zasadami dostępności oraz ułatwia interpretację treści przez wyszukiwarki. Przykład użycia: <ol><li>Krok pierwszy</li><li>Krok drugi</li></ol>, co wygeneruje numerowaną listę z dwoma krokami. Przestrzeganie standardów oraz dobrych praktyk w tworzeniu struktury HTML jest kluczowe dla zapewnienia przejrzystości i efektywności strony internetowej.

Pytanie 35

Narzędzie używane do organizowania i przedstawiania danych z wielu wpisów w celu ich wydruku lub dystrybucji to

A. kwerenda
B. raport
C. formularz
D. makropolecenie
Raport to taki pomocny zestaw danych, który pozwala na analizę i prezentację informacji z różnych źródeł. Jak myślisz, to naprawdę kluczowe narzędzie, jeśli chodzi o zarządzanie danymi i bazami danych. Dzięki raportom możemy fajnie zobaczyć wyniki sprzedaży czy inne dane, które z różnych miejsc się zbiera. To ułatwia podejmowanie decyzji, bo wszystko jest w jednym dokumencie. Na przykład, kiedy porównujemy wyniki z różnych okresów, to od razu widzimy, co działa, a co nie. Systemy takie jak Microsoft SQL Server Reporting Services czy IBM Cognos pomagają w tworzeniu tych raportów, a nawet pozwalają na ich ładne formatowanie. Super sprawa, bo można je dopasować do własnych potrzeb, co z kolei czyni je bardziej użytecznymi. W branży IT, raportowanie jest podstawą zarządzania usługami, a także w analizach SWOT. Przemyślane podsumowanie danych naprawdę pomaga w ocenie sytuacji firmy.

Pytanie 36

W JavaScript metoda getElementById odnosi się do

A. znacznika HTML o podanej nazwie klasy
B. klasy zdefiniowanej w CSS
C. znacznika HTML o wskazanym id
D. zmiennej numerycznej
Metoda getElementById w JavaScript jest kluczowym narzędziem do interakcji z modelowaniem DOM (Document Object Model). Służy do uzyskiwania dostępu do pojedynczego elementu HTML na podstawie jego atrybutu id, co jest zgodne z zasadą unikalności identyfikatorów w dokumencie HTML. Dzięki temu programiści mogą stosunkowo łatwo manipulować pojedynczymi elementami, co jest istotne w dynamicznych aplikacjach internetowych. Przykładem zastosowania tej metody może być zmiana tekstu w elemencie <h1>, gdzie używamy getElementById('myHeader').innerHTML = 'Nowy nagłówek';. Zgodnie z dobrymi praktykami, powinno się unikać używania zduplikowanych id w dokumencie, aby zapewnić, że metoda ta zawsze zwraca jeden, a nie wiele elementów. Warto również pamiętać, że w przypadku braku elementu o podanym id, metoda zwróci null, co powinno być uwzględnione w logice aplikacji, aby uniknąć błędów. Użycie tej metody jest standardem w programowaniu JavaScript i stanowi fundament dla wielu bardziej zaawansowanych technik manipulacji DOM.

Pytanie 37

W systemie baz danych dla sklepu znajduje się tabela artykuly, która zawiera kolumnę o nazwie nowy. Jak należy skonstruować zapytanie, aby przypisać wartość TRUE dla tego pola w każdym rekordzie?

A. INSERT INTO artykuly VALUE nowy=TRUE
B. UPDATE artykuly SET nowy=TRUE
C. INSERT INTO nowy FROM artykuly SET TRUE
D. UPDATE nowy FROM artykuly VALUE TRUE
Odpowiedź UPDATE artykuly SET nowy=TRUE; jest poprawna, ponieważ wykorzystuje standardową składnię zapytań SQL, która pozwala na aktualizację istniejących danych w tabeli. W tym przypadku kwerenda ta zmienia wartość pola 'nowy' na TRUE dla każdego rekordu w tabeli 'artykuły'. W praktyce, używając tej kwerendy, można efektywnie zaktualizować wiele rekordów jednocześnie bez konieczności wprowadzania danych indywidualnie. Dobrą praktyką w pracy z bazami danych jest korzystanie z transakcji, aby zapewnić integralność danych, zwłaszcza w przypadku operacji, które mogą wpływać na dużą liczbę rekordów. Ponadto, warto wiedzieć, że używanie wartości logicznych, takich jak TRUE/FALSE, jest powszechną praktyką w projektowaniu relacyjnych baz danych, co pozwala na lepszą semantykę i łatwiejszą obsługę danych. Na przykład, jeśli w bazie danych istnieje konieczność oznaczania produktów jako nowe, odpowiednia aktualizacja wszystkich rekordów przy użyciu tej kwerendy jest szybkim rozwiązaniem.

Pytanie 38

W CSS należy ustawić tło dokumentu na obraz rys.png, który powinien się powtarzać tylko w poziomie. Którą definicję trzeba przypisać selektorowi body?

A. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-y;}
B. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat;}
C. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: round;}
D. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-x;}
Wybrana odpowiedź {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-x;} jest poprawna, ponieważ dokładnie definiuje sposób wyświetlania tła w dokumencie HTML. W języku CSS, właściwość background-image ustala źródło obrazu, który ma być użyty jako tło, a background-repeat kontroluje, jak ten obraz się powtarza. Ustawienie repeat-x sprawia, że obraz będzie powtarzany tylko w poziomie, co oznacza, że ​​będzie się ukazywał wielokrotnie od lewej do prawej, ale nie będzie powtarzany w pionie. Taki sposób wyświetlania tła jest przydatny w wielu kontekstach, na przykład w projektowaniu stron internetowych, gdzie chcemy uzyskać efekt pasów lub linii w poziomie, bez nadmiaru treści w pionie. Szereg dobrych praktyk w CSS wskazuje, że należy dbać o efektywność i estetykę, a odpowiednie powtarzanie tła może znacząco wpłynąć na wizualną atrakcyjność strony. Ponadto, użycie właściwego formatu URL i umiejętne stosowanie obrazów tła może poprawić doświadczenia użytkowników, podczas gdy nieodpowiednie podejście może prowadzić do problemów z wydajnością, szczególnie na urządzeniach mobilnych, gdzie ładowanie zbyt dużych lub nieoptymalnych obrazów może obniżyć responsywność strony.

Pytanie 39

Jakie zapytanie SQL umożliwi wyszukanie z podanej tabeli tylko imion i nazwisk pacjentów, którzy przyszli na świat przed rokiem 2002?

Ilustracja do pytania
A. SELECT * FROM Pacjenci WHERE rok_urodzenia <= 2002
B. SELECT imie, nazwisko FROM Pacjenci WHERE data_ostatniej_wizyty < 2002
C. SELECT * FROM Pacjenci WHERE rok_urodzenia LIKE 2002
D. SELECT imie, nazwisko FROM Pacjenci WHERE rok_urodzenia < 2002
To zapytanie SQL, które napisałeś, czyli SELECT imie, nazwisko FROM Pacjenci WHERE rok_urodzenia < 2002, jest całkiem trafione. Po pierwsze, używasz operatora SELECT, żeby wskazać, jakie kolumny chcesz zwrócić - czyli imię i nazwisko. To jest dokładnie to, co było potrzebne. Po drugie, warunek WHERE z rokiem urodzenia zapewnia, że do wyników dostają się tylko pacjenci, którzy przyszli na świat przed 2002 rokiem. No i to jest ważne, bo masz tutaj operator mniejszości <, który wyklucza sam rok 2002. Takie podejście jest super przydatne w bazach danych, bo pozwala na filtrowanie informacji w oparciu o lata, co często wykorzystuje się w raportach i analizach. Generalnie, dobre praktyki w SQL mówią, że warto precyzyjnie określać, jakie kolumny chcesz uwzględnić, bo to pomaga odciążyć system i zrobione zapytanie będzie działać wydajniej. Twoje zapytanie nie tylko spełnia wymagania, ale także jest optymalne, co jest naprawdę istotne w pracy z bazami danych.

Pytanie 40

Relacja wiele-do-wielu w bazach danych występuje pomiędzy tabelami, gdy

A. wielu wierszom z tabeli A przypisany jest tylko jeden wiersz z tabeli B
B. jednemu wierszowi z tabeli A przysługuje wyłącznie jeden wiersz z tabeli B
C. wielu wierszom z tabeli A przyporządkowane są liczne wiersze z tabeli B
D. jednemu wierszowi z tabeli A odpowiada wiele wierszy z tabeli B
Odpowiedzi mówiące, że wielu wierszom z tabeli A może odpowiadać tylko jeden wiersz w tabeli B, albo że jednemu wierszowi z tabeli A przypisany jest tylko jeden wiersz w tabeli B, dotyczą relacji jeden-do-wielu i jeden-do-jednego. W relacji jeden-do-wielu każdy rekord z tabeli A może łączyć się z wieloma rekordami w tabeli B, ale nie na odwrót, co już nie pasuje do definicji relacji wiele-do-wielu. Natomiast relacja jeden-do-jednego oznacza, że każdy rekord w jednej tabeli jest związany z jednym rekordem w drugiej tabeli, co również mija się z celem relacji wiele-do-wielu. Często mylimy te relacje i nie do końca rozumiemy, jak za pomocą tabeli pośredniczącej stworzyć bardziej złożone powiązania. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, jak działają dane i jak ustalić odpowiednie relacje w modelu bazy. Dobrze zaprojektowana baza danych nie tylko przechowuje dane, ale też pozwala je efektywnie przetwarzać i analizować, co jest super istotne w wielu zastosowaniach biznesowych.