Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:10
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:24

Egzamin niezdany

Wynik: 4/40 punktów (10,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką wartość będzie mieć zmienna str2 po wykonaniu poniższego fragmentu kodu JavaScript?

var str1 = "JavaScript"; var str2 = str1.substring(2, 6);
A. avaScr
B. vaSc
C. avaS
D. vaScri
Metoda substring w JavaScript służy do wycinania fragmentów łańcucha znaków na podstawie podanych indeksów. W przypadku kodu str1.substring(2 6) metoda pobiera znaki zaczynając od indeksu 2 do indeksu 6 wyłącznie. Indeksowanie w JavaScript jest zerowe oznacza to że pierwszy znak ma indeks 0 drugi indeks 1 itd. Dlatego dla łańcucha JavaScript indeks 2 odpowiada trzeciemu znakowi a jest to literka v. Idąc dalej indeks 3 to a indeks 4 to S i indeks 5 to c. Indeks 6 jest wyłączny co oznacza że znak na tym miejscu nie jest uwzględniany w wyniku końcowym. Dlatego też wynikiem wywołania substring(2 6) jest ciąg znaków vaSc. Metoda substring jest przydatna w sytuacjach gdzie potrzebujemy wyodrębnić fragment ciągu znaków na przykład przy przetwarzaniu tekstów czy danych wejściowych z formularzy. Dobra praktyka przy używaniu tej metody to zawsze uwzględnianie indeksów początkowego i końcowego w celu uniknięcia błędów logicznych w kodzie oraz zapewnienie czytelności i zrozumiałości kodu dla innych programistów.
Pytanie 2

Który zapis w języku JavaScript daje jednakowy rezultat do przedstawionego kodu?

x = 0;
x += 10;
A. x = 10; x = x + 10;
B. x = 10; x = 0;
C. x = 0; x++; x = x + 9;
D. x = 0; x--; x *= 9;
Doskonale! Wybrałeś prawidłową odpowiedź, która jest zgodna z przykładem kodu przedstawionym na zdjęciu. W JavaScript, zapis 'x = 0; x++; x = x + 9;' działa w następujący sposób: najpierw zmienna 'x' jest inicjalizowana wartością 0. Następnie, operator inkrementacji '++', zwiększa wartość zmiennej 'x' o 1. Końcowa instrukcja dodaje 9 do obecnej wartości zmiennej 'x', która wynosi 1. W rezultacie końcowa wartość zmiennej 'x' wynosi 10, co jest zgodne z kodem przedstawionym na zdjęciu. To jest praktyczne zastosowanie operatorów inkrementacji oraz dodawania w JavaScript, umożliwiające manipulację wartościami zmiennych. To jest ważne w kontekście algorytmów i operacji matematycznych. Warto zwrócić uwagę, że operator '++' jest skrótem dla 'x = x + 1', co jest zgodne ze standardami JavaScript.
Pytanie 3

Jakiego typu tablicy dotyczy instrukcja dodawania elementu w JavaScript?

Tablica['technik'] = 'informatyk';
A. stałej
B. asocjacyjnej
C. liczbowej
D. wielowymiarowej
Tablica asocjacyjna w JavaScript to struktura danych, która przechowuje wartości w formie par klucz-wartość, co pozwala na efektywne i dynamiczne przypisywanie i pobieranie danych. Klucze w tablicy asocjacyjnej mogą być dowolnymi łańcuchami znaków, co daje dużą elastyczność w organizacji danych. Przykładem jest przypisanie Tablica['technik'] = 'informatyk'; gdzie 'technik' jest kluczem, a 'informatyk' wartością. To podejście jest zgodne ze standardami JavaScript, w którym tablice asocjacyjne są implementowane jako obiekty. W praktyce używa się ich często do przechowywania konfiguracji, danych użytkowników lub innych danych, które wymagają szybkiego dostępu i modyfikacji. Tablice asocjacyjne umożliwiają dynamiczne dodawanie nowych par klucz-wartość, co jest cenioną cechą w aplikacjach wymagających skalowalności. Warto zauważyć, że podczas gdy tradycyjne tablice używają indeksów liczbowych, tablice asocjacyjne oferują większą elastyczność poprzez użycie kluczy tekstowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami kodowania i ułatwia czytelność oraz utrzymanie kodu.
Pytanie 4

Jakie zadania programistyczne mogą być realizowane wyłącznie po stronie klienta w przeglądarce?

A. Weryfikacja hasła użytkownika w bazie danych powiązanej z aplikacją internetową
B. Weryfikacja danych wprowadzanych do pola tekstowego w czasie rzeczywistym
C. Zapis danych z formularza w bazie danych związanej z aplikacją internetową
D. Bezpieczne wyświetlenie spersonalizowanej treści strony na podstawie uprawnień użytkownika aplikacji
Sprawdzanie danych wpisywanych do pola tekstowego w czasie rzeczywistym jest zadaniem, które można wykonać wyłącznie po stronie klienta, korzystając z technologii takich jak JavaScript. Przykładem może być walidacja formularzy, gdzie użytkownik otrzymuje natychmiastową informację zwrotną na temat poprawności danych, zanim jeszcze wyśle formularz. Dzięki temu można zredukować ilość błędów i poprawić doświadczenia użytkownika. Zastosowanie tego typu walidacji jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ pozwala na szybszą interakcję bez konieczności komunikacji z serwerem, co z kolei zmniejsza obciążenie serwera i przyspiesza czas ładowania strony. Warto również zwrócić uwagę na standardy dostępności, aby zapewnić, że walidacja jest wykonalna także dla osób używających technologii asystujących. Dobrze zaprojektowane formularze z walidacją po stronie klienta są bardziej przyjazne i funkcjonalne, co przekłada się na wyższe wskaźniki konwersji w aplikacjach internetowych.
Pytanie 5

Jakie wyrażenie logiczne powinno zostać użyte w języku JavaScript, aby przeprowadzić operacje wyłącznie na dowolnych liczbach ujemnych z zakresu jednostronnie domkniętego <-200, -100)?

A. (liczba >= -200) && (liczba < -100)
B. (liczba <= -200) && (liczba < -100)
C. (liczba >= -200) || (liczba > -100)
D. (liczba <= -200) || (liczba > -100)
Wybór innego wyrażenia logicznego niż (liczba >= -200) && (liczba < -100) prowadzi do nieprawidłowego zakresu liczb, który nie odpowiada zdefiniowanym wymaganiom. Na przykład, użycie (liczba <= -200) && (liczba < -100) ogranicza zakres do wartości mniejszych lub równych -200 oraz mniejszych niż -100, co nie łapie wartości -200 jako dolnej granicy i odrzuca wszystkie liczby między -200 a -100. Podobnie, (liczba >= -200) || (liczba > -100) sprawdza, czy liczba jest większa lub równa -200, co obejmuje wszystkie liczby ujemne, a to nie jest zgodne z oczekiwanym przedziałem. Z kolei (liczba <= -200) || (liczba > -100) również nie pasuje do wymogów, ponieważ akceptuje liczby mniejsze niż -200 oraz te większe niż -100, co znów nie pokrywa się z ustalonym zakresem. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia operatorów logicznych oraz sposobu, w jaki dane warunki wpływają na zakres wartości. Zrozumienie działania operatorów oraz ich wpływu na logikę aplikacji jest kluczowe dla skutecznego programowania, a ich niewłaściwe zastosowanie prowadzi do błędów, które mogą być trudne do zdiagnozowania. Ważne jest, aby przy definiowaniu warunków, zwracać szczególną uwagę na znaki porównania i ich dobór do oczekiwanego rezultatu.
Pytanie 6

Jakie jest zadanie funkcji przedstawionej w języku JavaScript? 

 function fun1(a, b) {
    if (a % 2 != 0) a++;
    for (n = a; n <= b; n+=2)
        document.write(n);
}
A. wypisanie liczb parzystych z zakresu od a do b
B. wypisanie wszystkich liczb z zakresu od a do b
C. sprawdzenie, czy liczba a jest nieparzysta; w przypadku potwierdzenia, wypisanie jej
D. zwrócenie wartości liczb parzystych od a do b
Odpowiedzi takie jak "wypisanie wszystkich liczb z przedziału od a do b" oraz "zwrócenie wartości parzystych liczb od a do b" ilustrują powszechne nieporozumienia dotyczące działania funkcji oraz jej logiki. Funkcja nie wypisuje wszystkich liczb z przedziału, ponieważ jej konstrukcja ogranicza wyniki do liczb parzystych. Odpowiedź ta nie uwzględnia kluczowego kroku w funkcji, polegającego na modyfikacji zmiennej a, co oznacza, że w przypadku nieparzystego a, pierwsza wypisana liczba będzie parzysta. Natomiast odpowiedź sugerująca, że funkcja zwraca wartości parzyste, jest również myląca, ponieważ funkcja nie zwraca wartości (nie używa return), a jedynie wypisuje je na stronie za pomocą document.write(). To może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza w kontekście oczekiwań dotyczących struktury danych. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że pętle for mogą generować wszystkie liczby w danym zakresie, gdy w rzeczywistości sposób ich inkrementacji (w tym przypadku o 2) determinuje, które wartości są ostatecznie wyświetlane. Przykładem na to jest sytuacja, gdy użytkownik nie dostrzega, że pętla zmienia krok zwiększenia i przez to nie uzyskuje pełnej sekwencji liczb. Warto zwrócić uwagę na konwencje programistyczne, takie jak zasady dotyczące wypisywania danych i używania zwrotów, co jest kluczowe dla tworzenia przejrzystego i efektywnego kodu.
Pytanie 7

O obiekcie zdefiniowanym w języku JavaScript można stwierdzić, że zawiera

var obiekt1 = {
  x: 0,
  y: 0,
  wsp: functon() { … }
}
A. dwie właściwości oraz jedną metodę
B. trzy właściwości
C. trzy metody
D. dwie metody oraz jedną właściwość
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w zrozumieniu struktury obiektów w JavaScript. Odpowiedzi sugerujące, że obiekt ma trzy właściwości lub trzy metody, zbudowane są na błędnych założeniach dotyczących struktury obiektu. Obiekt `obiekt1` wyraźnie definiuje tylko dwie właściwości: `x` i `y`, co jest kluczowe dla zrozumienia, czym są właściwości w kontekście obiektów. Właściwości są to dane przechowywane w obiekcie, podczas gdy metody to funkcje przynależące do obiektu. Stwierdzenie, że obiekt ma trzy metody, błędnie interpretuje funkcję `wsp` jako wiele metod, podczas gdy w rzeczywistości jest to tylko jedna funkcja, a więc jedna metoda. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do trudności w projektowaniu obiektów oraz ich późniejszym użytkowaniu. W praktyce, umiejętność prawidłowego identyfikowania właściwości i metod obiektów jest istotna w kontekście programowania obiektowego, które jest kluczowym paradygmatem w JavaScript. Niezrozumienie tych podstaw może skutkować błędami w kodzie, które są trudne do zdiagnozowania, zwłaszcza w większych projektach, gdzie struktura obiektów może być złożona. W związku z tym, zaleca się dokładne zapoznanie się z zasadami definiowania obiektów oraz ich składników, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.
Pytanie 8

Jakiego zdarzenia należy użyć, aby funkcja JavaScript była uruchamiana za każdym razem, gdy użytkownik wprowadzi jakikolwiek znak w polu edycji?

A. onkeydown
B. onmouseout
C. onload
D. onclick

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'onkeydown' jest poprawna, ponieważ to zdarzenie jest wywoływane za każdym razem, gdy użytkownik naciśnie klawisz na klawiaturze, a zatem idealnie nadaje się do sytuacji, gdy chcemy reagować na wprowadzanie tekstu w polu edycji. W praktyce oznacza to, że nasza funkcja może być użyta do natychmiastowego przetwarzania danych wprowadzanych przez użytkownika, co jest szczególnie istotne w przypadku dynamicznych interfejsów użytkownika. Na przykład, możemy wykorzystać 'onkeydown' do implementacji funkcji autouzupełniania, gdzie na bieżąco prezentujemy możliwe opcje na podstawie wprowadzanego tekstu. Dobrą praktyką jest również umieszczanie dodatkowych warunków, aby nasza funkcja nie była wywoływana dla klawiszy, które nie mają znaczenia dla wprowadzania tekstu, takich jak klawisze funkcyjne czy kombinacje klawiszy. Warto również zrozumieć, że istnieją inne zdarzenia, takie jak 'input', które mogą być użyte w podobnym kontekście, ale 'onkeydown' daje bardziej bezpośrednią kontrolę nad interakcją użytkownika.
Pytanie 9

Która z metod wyświetlenia tekstu nie jest określona w języku JavaScript?

A. Metoda document.write()
B. Funkcja MessageBox()
C. Właściwość innerHTML
D. Funkcja window.alert()

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja MessageBox() nie jest zdefiniowana w języku JavaScript, co czyni tę odpowiedź poprawną. W JavaScript do wyświetlania interaktywnych okien dialogowych służy metoda window.alert(), która wyświetla prosty komunikat. Metoda ta przyjmuje jeden argument, który jest tekstem wyświetlanym w oknie alertu. Przykład użycia: window.alert('To jest komunikat');. Kolejną metodą jest document.write(), która umożliwia dynamiczne dodawanie treści do dokumentu HTML. Przykład: document.write('<h1>Witaj w JavaScript!</h1>');. W praktyce, podczas tworzenia interaktywnych aplikacji webowych, wybór metody prezentacji danych powinien być przemyślany, biorąc pod uwagę doświadczenia użytkowników. Warto również stosować standardy dotyczące dostępności, aby zapewnić, że wszyscy użytkownicy, niezależnie od ich umiejętności technicznych, mogą z łatwością korzystać z aplikacji.
Pytanie 10

Jaki jest prawidłowy sposób deklaracji funkcji w języku JavaScript?

A. def myFunction() { }
B. void myFunction() { }
C. func myFunction() { }
D. function myFunction() { }

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Deklaracja funkcji w JavaScript zaczyna się od słowa kluczowego <code>function</code>, po którym następuje nazwa funkcji, nawiasy okrągłe oraz nawiasy klamrowe obejmujące ciało funkcji. Przykładowo, <code>function myFunction() { }</code> tworzy funkcję o nazwie <em>myFunction</em>, która nie przyjmuje żadnych parametrów i nie wykonuje żadnych operacji, gdyż ciało funkcji jest puste. W JavaScript funkcje są fundamentalnym elementem, który pozwala na tworzenie modularnego i wielokrotnego użycia kodu. Można je wywoływać w dowolnym miejscu programu, co ułatwia zarządzanie złożonością kodu. Zgodnie z dobrymi praktykami, nazwy funkcji powinny być opisowe, aby jasno wskazywały na ich działanie. Warto również pamiętać, że w JavaScript funkcje są pierwszoklasowymi obiektami, co oznacza, że mogą być przypisywane do zmiennych, przekazywane jako argumenty do innych funkcji, czy zwracane jako wyniki funkcji. To sprawia, że JavaScript jest bardzo elastycznym językiem do programowania złożonych aplikacji webowych.
Pytanie 11

Jak prawidłowo skomentować linię kodu w języku Java Script? Komentarz powinien być umieszczony po znakach //

x = Math.max(a,b,c); //
A. nieprawidłowe dane
B. w zmiennej x minimalna wartość ze zmiennych a, b, c
C. wybór losowej wartości ze zmiennych a, b i c
D. w zmiennej x maksymalna wartość ze zmiennych a, b, c

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź numer 1 jest całkiem trafna, bo funkcja Math.max w JavaScript tak naprawdę najpierw sprawdza, która z podanych wartości jest największa. W tym wypadku, x = Math.max(a, b, c) zwraca największą liczbę z a, b i c i przypisuje ją do x. To jest super przydatne, gdy musisz szybko porównać jakieś liczby, na przykład podczas analizowania danych albo ustalania maksymalnych limitów w aplikacjach internetowych. Math.max to część wbudowanej biblioteki Math, która ma sporo przydatnych funkcji. Wykorzystanie tej funkcji jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, bo jest szybka i bezpieczna. Co ważne, Math.max przyjmuje różną liczbę argumentów, więc można ją łatwo dopasować do swoich potrzeb. Używanie tej funkcji naprawdę poprawia czytelność kodu, a to jest kluczowe w projektach, gdzie inne osoby mogą musieć zrozumieć nasz kod.
Pytanie 12

Jaki będzie efekt wykonania poniższego kodu JavaScript?

var akapit = document.createElement("p");
document.body.appendChild(akapit);
A. Skasowanie akapitu ze strony
B. Pokazanie okna dialogowego z napisem akapit
C. Wstawienie akapitu na szczycie strony
D. Dodanie akapitu na końcu strony

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod JavaScript przedstawiony w pytaniu tworzy nowy element paragrafu HTML za pomocą metody document.createElement("p") i dodaje go na koniec elementu body strony za pomocą metody appendChild(). Dlatego poprawna odpowiedź to dodanie akapitu na koniec strony. Tworzenie elementów dynamicznie w JavaScript to kluczowa funkcja umożliwiająca manipulację modelem DOM (Document Object Model) co jest podstawą dynamicznego interfejsu użytkownika. Przykłady zastosowań obejmują dodawanie nowych elementów do listy rozwijanej formularza aktualizację zawartości strony bez konieczności jej przeładowywania czy dodawanie interaktywnych komponentów. Zgodnie z dobrymi praktykami warto pamiętać o konieczności optymalizacji operacji na DOM ponieważ mogą być kosztowne obliczeniowo. Efektywne zarządzanie drzewem DOM wymaga także znajomości innych metod takich jak insertBefore czy replaceChild które pozwalają na bardziej zaawansowane manipulacje struktury dokumentu. Przy projektowaniu dynamicznych aplikacji webowych należy zawsze pamiętać o zachowaniu dostępności i semantyki HTML co jest istotne z punktu widzenia SEO i użyteczności strony.
Pytanie 13

Jaki wynik wyświetli poniższy fragment kodu JavaScript?

x='Powodzenia na egzaminie';
z=x.substring(3,9);
y=z.substring(2,4);
document.write(y);
A. ze
B. wodzenia
C. wo
D. owodzeni

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przedstawionym kodzie JavaScript użyto funkcji substring aby wyodrębnić fragmenty tekstu z ciągu znaków. Początkowa zmienna x zawiera tekst Powodzenia na egzaminie. Pierwsza funkcja x.substring(3,9) zwraca fragment tekstu zaczynający się od indeksu 3 do 8 włącznie co daje fragment wodzen. Wartość ta jest przypisana do zmiennej z. Następnie funkcja z.substring(2,4) wyodrębnia fragment zaczynający się od indeksu 2 do 3 włącznie z tego nowego ciągu wodzen co daje rezultat ze. Wynik ten zostanie wypisany na ekranie przez document.write(y). Praktyczne zastosowanie metody substring polega na manipulacji tekstem co jest powszechne w web development np. do parsowania danych tekstowych lub przygotowania tekstu do wyświetlenia. Dobre praktyki obejmują użycie substring do przetwarzania danych wejściowych np. w formularzach czy przekształcanie danych użytkownika. Ważne jest zrozumienie indeksowania od zera oraz poprawne określenie zakresu aby uniknąć błędów logicznych w kodzie. W kontekście substringu warto pamiętać że drugi parametr jest ekskluzywny co oznacza że nie jest uwzględniany w wyniku. Takie detale są kluczowe dla programistów aby efektywnie zarządzać danymi tekstowymi w różnorodnych zastosowaniach.
Pytanie 14

W języku JavaScript zdefiniowano funkcję o nazwie liczba_max, która porównuje trzy liczby naturalne przekazane jako argumenty i zwraca największą z nich. Prawidłowa forma wywołania tej funkcji, razem z przypisaniem jej wyniku, powinna wyglądać następująco

A. liczba_max(a, b, c, wynik);
B. var wynik = liczba_max(a, b, c);
C. liczba_max(a, b, c);
D. liczba_max(a, b, c) = wynik;

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wywołanie funkcji 'liczba_max' w postaci 'var wynik = liczba_max(a, b, c);' jest prawidłowe, ponieważ stosuje syntaksę języka JavaScript do przypisania wartości zwróconej przez funkcję do zmiennej. Zdefiniowana funkcja 'liczba_max' przyjmuje trzy argumenty, które są porównywane, a maksymalna z nich jest zwracana jako wynik. W tym przypadku 'var wynik' tworzy nową zmienną, która przechowuje tę wartość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania, gdzie wyniki operacji są przypisywane do zmiennych dla dalszego wykorzystania. Użycie 'var' (lub 'let', 'const' w nowszych wersjach JavaScript) jest kluczowe, aby jasno określić zakres zmiennej. Przykładowo, jeśli a = 5, b = 10, c = 3, to po wywołaniu 'var wynik = liczba_max(a, b, c);', zmienna 'wynik' będzie miała wartość 10. Tego typu konstrukcje są podstawą programowania w JavaScript i są niezwykle przydatne w tworzeniu dynamicznych aplikacji webowych, gdzie operacje na danych są na porządku dziennym.
Pytanie 15

Warunek zapisany w JavaScript będzie prawdziwy, gdy zmienna x posiada

Ilustracja do pytania
A. dowolną dodatnią wartość liczbową
B. dowolną całkowitą wartość liczbową
C. pusty ciąg znaków
D. wartość, która nie jest liczbą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W JavaScript warunek zapisany jako if (!isNaN(x) && x > 0) sprawdza dwie rzeczy jednocześnie. Po pierwsze, użycie funkcji isNaN(x) w negacji oznacza, że zmienna x musi być wartością liczbową. Funkcja isNaN() zwraca true, jeśli wartość nie jest liczbą, więc jego negacja wymaga, aby x było liczbą. Po drugie, x > 0 wymaga, aby liczba była większa od zera, czyli dodatnia. To sprawia, że warunek jest prawdziwy tylko wtedy, gdy x jest dowolną dodatnią wartością liczbową. W praktyce takie sprawdzenie jest używane na przykład w walidacji danych wejściowych, kiedy chcemy upewnić się, że użytkownik podał poprawną wartość liczbową, która ma znaczenie w kontekście aplikacji, na przykład w przypadku formularzy zamówień, gdzie cena produktu musi być dodatnia. Użycie takich warunków odzwierciedla dobre praktyki programistyczne, gdzie walidacja i sprawdzanie poprawności danych są kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa aplikacji. Podsumowując, poprawne rozumienie i implementacja takiego warunku pomaga unikać błędów logicznych i zapewnia, że aplikacja działa zgodnie z oczekiwaniami.
Pytanie 16

Co robi funkcja napisana w języku JavaScript?

function fun1(f)
{
  if(f < 0)
    f = f * (-1);
  return f;
}
A. wypisanie wartości bezwzględnej z f
B. wypisanie wartości odwrotnej do f
C. zwrócenie wartości odwrotnej do f
D. zwrócenie wartości bezwzględnej z f

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja, którą podałeś w JavaScript, ma za zadanie zwrócić wartość bezwzględną z podanego argumentu f. Sprawdza, czy f jest mniejsze od zera, a jeśli tak, to mnoży je przez -1, co w praktyce oznacza, że zmienia znak liczby na dodatni. Jeśli wartość jest już dodatnia, to nic się nie dzieje. To wszystko jest zgodne z tym, jak definiujemy wartość bezwzględną, bo ta zawsze jest równa lub większa od zera. Z mojego doświadczenia, wartości bezwzględne są przydatne w różnych dziedzinach, jak matematyka czy analiza danych, gdzie zależy nam na wartościach liczbowych bez względu na to, czy są dodatnie, czy ujemne. Warto też wspomnieć, że JavaScript ma wbudowaną funkcję Math.abs(), która robi to samo i jest to naprawdę dobry wybór, bo ułatwia zrozumienie kodu i zmniejsza ryzyko błędów. Tworzenie takiej funkcji, jak w Twoim zadaniu, to świetny sposób na lepsze poznanie działania języka i manipulowania danymi.
Pytanie 17

W języku JavaScript, aby w jednym poleceniu zweryfikować, czy dany ciąg tekstowy zawiera inny ciąg, można zastosować metodę

A. repeat()
B. substr()
C. valueOf()
D. includes()

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda includes() w JavaScript służy do sprawdzenia, czy dany ciąg znaków zawiera określony podciąg. Jest to niezwykle przydatne narzędzie, które pozwala na szybkie weryfikowanie zawartości zmiennych tekstowych. Przykład zastosowania to: let str = 'JavaScript jest świetny'; console.log(str.includes('świe')); // true. Warto zwrócić uwagę, że includes() jest metodą case-sensitive, co oznacza, że wielkość liter ma znaczenie w procesie wyszukiwania. Dobrą praktyką jest korzystanie z tej metody w sytuacjach, gdzie chcemy szybko i efektywnie analizować tekst, na przykład podczas walidacji danych wejściowych w formularzach. Ponadto, jest ona zgodna z ES6, co sprawia, że jest szeroko wspierana w nowoczesnych przeglądarkach oraz środowiskach JavaScript. Zastąpienie starszych metod, takich jak indexOf(), które zwracałoby pozycję podciągu, co wymagałoby dodatkowych operacji logicznych do weryfikacji, czyni includes() bardziej eleganckim i przejrzystym rozwiązaniem.
Pytanie 18

W języku JavaScript, aby zmienić wartość atrybutu elementu HTML, po uzyskaniu obiektu za pomocą metody getElementById, należy zastosować

A. pole innerHTML
B. metodę setAttribute
C. pole attribute i podać nazwę atrybutu
D. metodę getAttribute

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda setAttribute w JavaScript jest kluczowym narzędziem do modyfikacji atrybutów elementów DOM. Po uzyskaniu referencji do elementu za pomocą metody getElementById, możemy wykorzystać setAttribute do ustawienia lub zmiany wartości dowolnego atrybutu HTML. Na przykład, aby zmienić atrybut 'src' obrazka, można użyć następującego kodu: const img = document.getElementById('myImage'); img.setAttribute('src', 'newImage.png');. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami, zapewniając elastyczność i kontrolę nad elementami DOM. Metoda ta przyjmuje dwa argumenty: nazwę atrybutu oraz jego nową wartość. Warto pamiętać, że setAttribute działa nie tylko z atrybutami standardowymi, ale również z niestandardowymi i danymi atrybutami, co pozwala na dynamiczne rozszerzanie możliwości HTML. Dobre praktyki zalecają również użycie setAttribute, gdy chcemy zapewnić pełną zgodność z HTML5 i zachować semantykę dokumentu, co jest kluczowe dla dostępności i SEO.
Pytanie 19

Język JavaScrypt umożliwia obsługę

A. wysyłania ciastek z identycznymi informacjami do wielu klientów strony
B. klas abstrakcyjnych
C. funkcji wirtualnych
D. obiektów DOM

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
JavaScript to język programowania, który ma silne wsparcie dla obiektów DOM (Document Object Model), co pozwala na dynamiczne manipulowanie strukturą HTML oraz stylami CSS w czasie rzeczywistym. DOM jest interfejsem programowania aplikacji, który reprezentuje strukturę dokumentów HTML oraz XML jako zhierarchizowane drzewo obiektów. Dzięki JavaScript, programiści mogą dodawać, usuwać oraz modyfikować elementy na stronie internetowej, co prowadzi do interaktywnych i responsywnych doświadczeń użytkowników. Na przykład, za pomocą metody document.getElementById() można uzyskać dostęp do konkretnego elementu HTML, a następnie zmienić jego zawartość lub styl. Możliwości manipulacji DOM w JavaScript są szerokie, obejmują takie operacje jak dodawanie klas CSS, obsługa zdarzeń użytkownika, czy tworzenie nowych elementów. Standardy, takie jak W3C DOM, definiują sposób, w jaki te operacje powinny być realizowane, zapewniając interoperacyjność w różnych przeglądarkach. Zrozumienie obsługi DOM w JavaScript jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć nowoczesne aplikacje internetowe, ponieważ umożliwia pełne wykorzystanie możliwości interakcji na stronach WWW.
Pytanie 20

Po wykonaniu poniższego kodu JavaScript, który operuje na wcześniej przygotowanej tablicy liczby, w zmiennej wynik znajduje się suma

var wynik = 0;
for (i = 0; i < 100; i++)
  if (liczby[i] % 2 == 0)
    wynik += liczby[i];
A. parzystych elementów tablicy
B. wszystkich elementów tablicy
C. dodatnich elementów tablicy
D. nieparzystych elementów tablicy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przedstawiony kod JavaScript oblicza sumę wszystkich parzystych elementów tablicy liczby. W języku JavaScript operator modulo (%) jest używany do obliczania reszty z dzielenia. W tym przypadku liczby[i] % 2 == 0 sprawdza, czy dany element tablicy liczby jest parzysty. Jeśli reszta z dzielenia przez 2 wynosi 0, oznacza to, że liczba jest parzysta. Dlatego każda parzysta liczba z tablicy jest dodawana do zmiennej wynik. Warto zauważyć, że pętla for przechodzi przez pierwsze 100 elementów tablicy, co sugeruje, że tablica liczby musi mieć co najmniej 100 elementów. Tego typu operacje są często wykorzystywane w praktycznych zastosowaniach, takich jak analiza danych, gdzie konieczne jest filtrowanie i przetwarzanie określonych wartości z dużych zbiorów danych. Dobre praktyki zalecają, aby zrozumieć zarówno składnię, jak i zastosowanie operacji warunkowych i pętli, co jest kluczowe w efektywnym programowaniu. Takie rozwiązania są fundamentem optymalnego przetwarzania danych, a ich zrozumienie umożliwia tworzenie bardziej złożonych algorytmów.
Pytanie 21

W instrukcji warunkowej języka JavaScript należy zweryfikować sytuację, w której wartość zmiennej a mieści się w zakresie (0, 100), a wartość zmiennej b jest większa od zera. Taki warunek można zapisać w sposób następujący

A. if ((a>0 && a<100) || b<0)
B. if (a>0 || a<100 || b<0)
C. if ((a>0 || a<100) && b>0)
D. if (a>0 && a<100 && b>0)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi 'if (a>0 && a<100 && b>0)' jest prawidłowy, ponieważ precyzyjnie spełnia określone wymagania zawarte w pytaniu. Warunek ten sprawdza, czy zmienna 'a' mieści się w przedziale od 0 do 100 (wyłączając 0 i 100), a także potwierdza, że zmienna 'b' jest większa od zera. Operator '&&' (AND) jest kluczowy w tym przypadku, ponieważ wymaga spełnienia wszystkich zdefiniowanych warunków jednocześnie. Przykładowo, jeśli mamy zmienne 'a' równe 50 i 'b' równe 10, to warunek zostanie spełniony i kod wewnątrz instrukcji 'if' zostanie wykonany. Zastosowanie takich warunków jest powszechne w programowaniu, zwłaszcza w sytuacjach wymagających walidacji danych, gdzie musimy upewnić się, że wszystkie kryteria są spełnione przed kontynuowaniem dalszych operacji. Standardy kodowania zalecają wykorzystanie prostych i jednoznacznych instrukcji warunkowych, co przyczynia się do lepszej przejrzystości i utrzymywalności kodu. Stosując odpowiednią logikę w warunkach, minimalizujemy ryzyko wystąpienia błędów w logice aplikacji.
Pytanie 22

Fragment kodu w języku JavaScript realizujący dodawanie dwóch liczb ma poniższą postać. Aby dodawanie wykonane było po kliknięciu przycisku o nazwie "dodaj", należy w wykropkowane miejsce wstawić

Podaj pierwszą liczbę: <input type="text" name="liczba1" />
Podaj drugą liczbę: <input type="text" name="liczba2" />
….
<script type=text/javascript>
function dodaj()
{
    // ta funkcja realizuje dodawanie i podaje jego wynik
}
</script>
A. <button onselect="return dodaj()">dodaj</button>
B. <button onclick="return oblicz()">dodaj</button>
C. <button onselect="return dodaj()">oblicz</button>
D. <button onclick="return dodaj()">dodaj</button>

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gratulacje, wybrałeś poprawną odpowiedź. Przycisk w JavaScript jest aktywowany poprzez zdarzenie onclick, które jest wyzwalane po kliknięciu przycisku. Właściwość onclick jest jednym z wielu zdarzeń w JavaScript, które są używane do obsługi interakcji użytkownika. Kiedy użytkownik kliknie przycisk, zdarzenie onclick jest wywoływane i kod zawarty w tym zdarzeniu jest wykonany. W tym przypadku, kod to 'return dodaj()', co oznacza, że funkcja 'dodaj' jest wywoływana. Ta funkcja została zdefiniowana w skrypcie JavaScript i realizuje dodawanie dwóch liczb. Zdarzenie onclick jest często używane w praktycznych zastosowaniach, takich jak przyciski subskrybcji, przyciski do logowania czy przyciski do przesyłania formularzy. Zasada ta jest zgodna z dobrymi praktykami programowania, które zalecają utrzymanie interakcji użytkownika w kodzie JavaScript zamiast HTML.
Pytanie 23

Wskaż funkcję JavaScript, która umożliwia obliczenie połowy kwadratu liczby podanej jako argument.

A. function wynik(a) { return 2*a/a; }
B. function wynik(a) { return a*2/2; }
C. function wynik(a) { return a/2+a/2; }
D. function wynik(a) { return a*a/2; }

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja 'wynik' w postaci 'function wynik(a) { return a*a/2; }' poprawnie oblicza połowę kwadratu liczby 'a', co można zapisać matematycznie jako (a^2)/2. Takie podejście jest zgodne z definicją funkcji w programowaniu, gdzie argument 'a' jest przekazywany jako parametr, a następnie wykorzystany w obliczeniach. Przykładowo, jeśli przekazalibyśmy liczbę 4, wynik funkcji wyniósłby (4*4)/2 = 8. W praktycznych zastosowaniach, takie obliczenia mogą być przydatne w różnych dziedzinach, jak grafika komputerowa, gdzie oblicza się pola powierzchni, czy inżynieria, gdzie analizuje się różne parametry techniczne. Użycie operatora mnożenia i dzielenia zapewnia, że wyniki są zgodne z oczekiwaniami matematycznymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, polegającymi na precyzyjnym oddzieleniu operacji arytmetycznych i dbałości o czytelność kodu.
Pytanie 24

Aby prawidłowo udokumentować linię kodu w języku JavaScript, należy po znakach // wpisać komentarz.

x = Math.max(a, b, c); //
A. wybór losowej wartości ze zmiennych a, b i c
B. nieprawidłowe dane.
C. w zmiennej x maksymalna wartość ze zmiennych a, b, c
D. w zmiennej x minimalna wartość ze zmiennych a, b, c

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "w zmiennej x maksymalna wartość ze zmiennych a, b, c" jest poprawna, ponieważ odzwierciedla działanie funkcji Math.max() w języku JavaScript, która zwraca największą wartość spośród podanych argumentów. W kontekście tej linii kodu, przypisanie wartości do zmiennej x jest kluczowym elementem programowania, gdyż pozwala na dynamiczne ustalanie największej wartości zmiennych a, b i c w różnych scenariuszach. W praktyce, odpowiednia dokumentacja kodu, w tym komentarze, jest niezbędna do utrzymania czytelności i zrozumiałości kodu, zwłaszcza w większych projektach. Komentarze pomagają innym programistom (lub nawet samym autorom kodu w przyszłości) szybko zrozumieć, co dany fragment kodu robi. Używanie komentarzy w odpowiednich miejscach, szczególnie po operatorze "//", jest uznawane za dobrą praktykę w programowaniu. Dlatego ważne jest, aby jasno określić funkcję danej linii kodu, co czyni tę odpowiedź trafną.
Pytanie 25

Fragment kodu HTML z JavaScript spowoduje, że po kliknięciu przycisku

<img src="obraz1.png">
<img src="obraz2.png" id="id1">
<button onclick="document.getElementById('id1').style.display='none'">Przycisk</button>
A. obraz2.png zostanie schowany
B. obraz1.png zastąpi obraz2.png
C. obraz1.png zostanie schowany
D. obraz2.png zastąpi obraz1.png

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź dotyczy ukrycia obrazu obraz2.png poprzez jego identyfikację za pomocą unikalnego atrybutu id. W kodzie HTML każdy element może być zidentyfikowany przez atrybut id, co pozwala na bezpośrednią manipulację jego własnościami w JavaScript. Funkcja document.getElementById służy do wyszukiwania elementu o podanym id w strukturze DOM dokumentu. Następnie, używając stylowania CSS poprzez właściwość style, możliwe jest zmienienie wartości display na 'none', co skutkuje ukryciem elementu w przeglądarce. Taka technika jest często wykorzystywana w interaktywnych aplikacjach webowych, gdzie użytkownik musi mieć możliwość dynamicznego manipulowania elementami interfejsu. Praktyka ta jest zgodna ze standardami W3C i pozwala na tworzenie responsywnych, przyjaznych użytkownikowi aplikacji. Dobrym przykładem zastosowania jest tworzenie galeria obrazów, gdzie tylko wybrane zdjęcia są wyświetlane w danym momencie. Taka funkcjonalność sprzyja również poprawie czytelności strony, ponieważ użytkownik może ukrywać i odkrywać treści według własnych potrzeb. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla każdego, kto chce budować nowoczesne strony internetowe z użyciem HTML, CSS i JavaScript.
Pytanie 26

Fragment kodu powyżej został napisany w języku JavaScript. Co należy umieścić w miejsce kropek, aby program przypisywał wartość 1 co trzeciemu elementowi w tablicy?

for (i = 0; i < T.length; ...)
{
    T[i] = 1;
}
A. i = 3
B. i += 3
C. i ++ 3
D. i =+ 3

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to i += 3 ponieważ w języku JavaScript operator += służy do zwiększania wartości zmiennej o zadany krok. W kontekście pętli for oznacza to że po każdej iteracji zmienna i zostanie zwiększona o 3 co pozwala na przypisanie wartości 1 co trzeciemu elementowi w tablicy. Jest to standardowa praktyka przy iteracji co kilka elementów w tablicy. Użycie += jest preferowane ze względu na jego zwięzłość i czytelność co jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi. W przypadku tablicy T użycie poprawnego inkrementu i += 3 umożliwi przypisanie wartości tylko do tych elementów które są indeksowane przez wielokrotności liczby 3. Dzięki temu kod jest bardziej czytelny i zgodny z zasadami DRY (Don't Repeat Yourself) pozwalając na efektywne operacje na strukturach danych. Przykładowo jeśli mamy tablicę o długości 9 to po wykonaniu pętli elementy o indeksach 0 3 i 6 zostaną ustawione na wartość 1 co pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią i czasem obliczeniowym. Tego typu konstrukcje są podstawą wielu algorytmów iteracyjnych.
Pytanie 27

DOM oferuje funkcje i atrybuty, które w JavaScript umożliwiają

A. manipulowanie łańcuchami zadeklarowanymi w kodzie
B. wykonywanie operacji na zmiennych przechowujących wartości liczbowe
C. przesyłanie danych formularza bezpośrednio do bazy danych
D. pobieranie i modyfikowanie elementów strony załadowanej w przeglądarce

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
DOM (Document Object Model) to interfejs programistyczny, który umożliwia manipulację strukturą dokumentu HTML lub XML za pomocą języka JavaScript. Odpowiedź dotycząca pobierania i modyfikowania elementów strony jest poprawna, ponieważ DOM dostarcza zestaw metod, takich jak getElementById, getElementsByClassName, czy querySelector, które pozwalają programistom na selekcję, edytowanie, dodawanie lub usuwanie elementów w drzewie DOM. Na przykład, używając metody document.getElementById('example'), możemy uzyskać dostęp do konkretnego elementu na stronie oraz zmienić jego zawartość, styl czy atrybuty. Takie manipulacje są kluczowe w tworzeniu interaktywnych aplikacji webowych, które reagują na działania użytkownika, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie programowania front-end. Zmiany w DOM mogą także wpływać na wydajność strony, dlatego stosowanie odpowiednich metod i technik, takich jak unikanie zbyt częstych reflowów czy repaints, jest niezbędne dla optymalizacji. Warto również zaznaczyć, że stosowanie bibliotek, takich jak jQuery, może uprościć proces manipulacji DOM.
Pytanie 28

W skrypcie JavaScript zmienne mogą być definiowane

A. jedynie wtedy, gdy podamy typ zmiennej oraz jej nazwę
B. zawsze poprzedzone znakiem $ przed nazwą
C. wyłącznie na początku skryptu
D. w chwili pierwszego użycia zmiennej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript zmienne mogą być zadeklarowane w momencie ich pierwszego użycia dzięki mechanizmowi hoisting. Oznacza to, że silnik JavaScript przenosi deklaracje zmiennych na początek ich zasięgu, co pozwala na ich użycie w kodzie przed ich faktycznym zadeklarowaniem. Przykładem może być sytuacja, gdy zmienną deklarujemy za pomocą słowa kluczowego 'let' lub 'const'. Chociaż sama deklaracja jest hoistowana, to inicjalizacja zmiennej pozostaje w miejscu, co oznacza, że nie można jej używać przed faktycznym przypisaniem wartości. Dobrą praktyką jest zawsze deklarowanie zmiennych przed ich użyciem, aby uniknąć niejasności i błędów, takich jak ReferenceError. Warto również zauważyć, że JavaScript pozwala na dynamiczne typowanie, więc nie trzeba określać typu zmiennej przy jej deklaracji, co zwiększa elastyczność i uproszcza kod.
Pytanie 29

Język JavaScript wspiera

A. obiekty DOM
B. wysyłanie ciastek z identycznymi informacjami do wielu użytkowników strony
C. funkcje wirtualne
D. abstrakcyjne klasy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiekty DOM (Document Object Model) są fundamentalnym aspektem języka JavaScript, umożliwiającym interakcję z dokumentami HTML i XML. Dzięki DOM, programiści mogą dynamicznie manipulować strukturą dokumentu, co pozwala na tworzenie interaktywnych aplikacji webowych. Na przykład, za pomocą JavaScript można zmieniać tekst w elementach HTML, dodawać lub usuwać elementy, a także reagować na zdarzenia użytkownika, takie jak kliknięcia czy ruchy myszy. Przykładowy kod: document.getElementById('example').innerHTML = 'Nowa zawartość'; ilustruje, jak można zmienić zawartość elementu z identyfikatorem 'example'. Zrozumienie i umiejętność pracy z DOM jest kluczowe w nowoczesnym tworzeniu stron internetowych oraz aplikacji w JavaScript, co wpisuje się w najlepsze praktyki rozwoju oprogramowania, takie jak separacja logiki od prezentacji i programowanie obiektowe.
Pytanie 30

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta odniesie się do akapitu

A. <p>akapit</p>
B. <p class="akapit">akapit4</p>
C. <p id="akapit">akapit2</p>
D. <p href="/akapit">akapit3</p>

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda getElementsByClassName('akapit') w JavaScript jest metodą DOM, która zwraca kolekcję wszystkich elementów w dokumencie HTML, które mają przypisaną określoną klasę. W tym przypadku interesuje nas klasa 'akapit'. Poprawna odpowiedź to <p class="akapit">akapit4</p>, ponieważ ten akapit ma atrybut class ustawiony na 'akapit'. Zastosowanie klasy w HTML jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na łatwe stylowanie i manipulowanie grupą elementów za pomocą CSS i JavaScript. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor tekstu wszystkich akapitów z klasą 'akapit', możemy to zrobić jednym poleceniem w CSS: .akapit { color: red; }. Ponadto, metoda getElementsByClassName zwraca tzw. HTMLCollection, co oznacza, że możemy iterować po tej kolekcji i modyfikować jej elementy. Użycie klas w ten sposób wspiera zasadę separacji treści od prezentacji, co jest kluczowe w nowoczesnym podejściu do tworzenia stron internetowych.
Pytanie 31

W sklepie z farbami obowiązuje określony sposób obliczania kosztu farby: dla koloru niebieskiego i zielonego przy pojemności 2 litry cena farby wynosi cena bazowa + 20%. Wyrażenie logiczne w języku JavaScript, które weryfikuje tę zasadę, ma formę

A. (kolor == 'niebieski' || kolor == 'zielony') && pojemnosc == 2
B. kolor == 'niebieski' && kolor == 'zielony' && pojemnosc == 2
C. (kolor = 'niebieski' || kolor = 'zielony') || pojemnosc = 2
D. kolor = 'niebieski' || kolor = 'zielony' && pojemnosc = 2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ stosuje właściwą składnię języka JavaScript i prawidłowo określa warunki, które muszą być spełnione, aby cena farby zwiększyła się o 20%. Wyrażenie '(kolor == 'niebieski' || kolor == 'zielony') && pojemnosc == 2' skutecznie sprawdza, czy zmienna 'kolor' przyjmuje wartość 'niebieski' lub 'zielony', a jednocześnie czy 'pojemnosc' wynosi 2. Użycie operatora logicznego '||' (lub) oraz '&&' (i) jest kluczowe w definiowaniu logiki warunkowej, co jest podstawą w programowaniu. Dzięki tej metodzie można z łatwością rozszerzyć logikę o inne kolory czy pojemności w przyszłości. Przykładem zastosowania tej logiki w praktyce może być tworzenie dynamicznego kalkulatora cen w aplikacji internetowej, gdzie użytkownicy wybierają różne kolory i pojemności, a program automatycznie oblicza cenę na podstawie zadanych reguł. Ważne jest przestrzeganie dobrych praktyk programistycznych, takich jak jasne nazewnictwo zmiennych i unikanie złożonych wyrażeń, co zwiększa czytelność kodu. Warto również pamiętać, że stosując operator '==' zamiast '=' unikamy przypisania wartości, co jest kluczowe w kontekście debugowania i poprawności działania skryptu.
Pytanie 32

Który fragment kodu stanowi zamiennik dla kodu umieszczonego w ramce?

Ilustracja do pytania
A. D
B. B
C. A
D. C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to A ponieważ kod alternatywny reprodukuje dokładnie tę samą logikę co oryginalny kod w ramce. W pierwotnym kodzie pętla for iteruje od 1 do 55 włącznie i używa instrukcji continue do pominięcia nieparzystych liczb. Rezultatem jest wyświetlenie tylko parzystych liczb z tego zakresu. Alternatywny kod w odpowiedzi A osiąga to samo poprzez inicjowanie zmiennej x od 2 i inkrementację o 2 co powoduje że iterujemy tylko po parzystych liczbach od 2 do 54. Pętla zatrzymuje się na 54 ponieważ jest to ostatnia parzysta liczba w zadanym zakresie. Taki sposób iteracji jest bardziej efektywny ponieważ unika niepotrzebnych operacji sprawdzających parzystość co jest zalecane jako dobra praktyka programowania. W praktyce pozwala to na optymalizację kodu i zmniejszenie jego złożoności obliczeniowej co ma szczególne znaczenie w systemach o ograniczonych zasobach. Dobre praktyki programistyczne oraz znajomość struktury pętli i ich możliwości to kluczowe umiejętności w profesjonalnym kodowaniu.
Pytanie 33

Która z wymienionych metod umożliwia wyświetlenie komunikatu w konsoli przeglądarki internetowej przy użyciu języka JavaScript?

A. console.print("test");
B. console.write("test");
C. console.log("test");
D. console.echo("test");

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'console.log("test");' jest poprawna, ponieważ jest to standardowa metoda w JavaScript, służąca do wypisywania komunikatów w konsoli przeglądarki. Funkcja console.log jest powszechnie stosowana przez programistów do debugowania kodu i monitorowania wartości zmiennych w czasie rzeczywistym. Umożliwia to efektywne śledzenie działania aplikacji internetowych oraz szybkie identyfikowanie błędów. Przykładowo, jeśli chcemy sprawdzić wartość zmiennej, możemy użyć polecenia console.log(myVariable);, co pozwoli nam zobaczyć aktualny stan zmiennej w konsoli. Warto również pamiętać, że console.log obsługuje różne typy danych, w tym obiekty i tablice, co czyni go niezwykle wszechstronnym narzędziem w arsenale programisty. Używanie tej metody jest zgodne z dobrymi praktykami w programowaniu, ponieważ pozwala na przejrzystość i lepsze zrozumienie logiki aplikacji. W kontekście pracy z konsolą, warto zaznajomić się również z innymi metodami, takimi jak console.error, console.warn czy console.info, które umożliwiają różnicowanie wypisywanych komunikatów według ich znaczenia.
Pytanie 34

W języku JavaScript zapis w ramce oznacza, że x=przedmiot.nazwa);

A. nazwa jest cechą obiektu przedmiot
B. nazwa jest atrybutem klasy przedmiot
C. zmienna x będzie przechowywać wynik działania funkcji przedmiot
D. zmienna x będzie zawierać wynik działania metody nazwa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript zapis 'x = przedmiot.nazwa;' oznacza, że zmienna 'x' będzie przechowywać wartość, która jest wynikiem działania metody lub właściwości 'nazwa' obiektu 'przedmiot'. W JavaScript obiekty mogą mieć zdefiniowane metody oraz właściwości. Jeśli 'nazwa' jest funkcją (metodą) zdefiniowaną w obiekcie 'przedmiot', to jej wywołanie spowoduje, że wynik tego działania zostanie przypisany do zmiennej 'x'. Ważne jest, aby w kontekście obiektów JavaScript rozumieć różnicę między metodą a właściwością. Metody to funkcje, które są dołączone do obiektu, podczas gdy właściwości to wartości skojarzone z obiektem. Przykład zastosowania może wyglądać tak: wyobraźmy sobie obiekt 'przedmiot' reprezentujący książkę, który ma metodę 'nazwa', zwracającą tytuł książki. Jeśli wywołamy 'x = przedmiot.nazwa();', to 'x' przechowa tytuł książki. To podejście pozwala na dynamiczne operowanie danymi w obiektach, co jest kluczowe w programowaniu obiektowym. Zdefiniowanie metody 'nazwa' w obiekcie jest zgodne z zasadami programowania obiektowego w JavaScript, a także spełnia standardy ECMAScript.
Pytanie 35

W języku JavaScript rezultat wykonania polecenia zmienna++; będzie identyczny jak polecenia

A. zmienna+=1;
B. zmienna --;
C. zmienna===zmienna+1;
D. zmienna=zmienna+10;

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript operator inkrementacji '++' zwiększa wartość zmiennej o 1. Zapis 'zmienna++' jest równoważny z 'zmienna += 1', ponieważ obydwa polecenia prowadzą do tej samej końcowej wartości zmiennej. Operator '+=' to skrót, który dodaje wartość po prawej stronie operatora do aktualnej wartości zmiennej. Warto nadmienić, że 'zmienna++' działa w trybie post-inkrementacji, co oznacza, że zwraca pierwotną wartość przed inkrementacją, podczas gdy '++zmienna' działa w trybie pre-inkrementacji, zwracając wartość po inkrementacji. Przykładowo, jeśli zmienna wynosi 5, to po zastosowaniu 'zmienna++' jej nowa wartość stanie się 6, a jej wartość zwracana to 5. Zastosowanie operatora '+=' jest zgodne z ECMAScript, standardem, na którym oparty jest JavaScript. Użycie tych operatorów jest powszechne w programowaniu, zwłaszcza w iteracjach i obliczeniach. Przykładając to do praktyki, w kodzie można zobaczyć takie zastosowanie: let x = 5; x++; console.log(x); // wypisze 6, a let y = 5; y += 1; console.log(y); // również wypisze 6.
Pytanie 36

W JavaScript stworzono funkcję o nazwie licz_pitagoras, która oblicza długość przeciwprostokątnej w trójkącie prostokątnym, zgodnie z twierdzeniem Pitagorasa. Funkcja przyjmuje dwa parametry wejściowe i zwraca wynik. Poprawne wywołanie tej funkcji, wraz z uzyskaniem zwróconej wartości, będzie miało formę

A. licz_pitagoras(a, b) = c;
B. licz_pitagoras(a, b);
C. licz_pitagoras(a, b, c);
D. c = licz_pitagoras(a, b);

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'c = licz_pitagoras(a, b);' jest poprawna, ponieważ przedstawia sposób wywołania funkcji oraz przypisania jej wyniku do zmiennej. W języku JavaScript, aby skorzystać z funkcji, należy najpierw ją wywołać, a następnie, w przypadku gdy funkcja zwraca wartość, możemy tę wartość przypisać do zmiennej. W tym przypadku, funkcja 'licz_pitagoras' przyjmuje dwa argumenty, które odpowiadają długościom dwóch przyprostokątnych w trójkącie prostokątnym i zwraca długość przeciwprostokątnej, obliczoną na podstawie wzoru a^2 + b^2 = c^2. Przykład praktyczny to wykorzystanie tej funkcji w aplikacji, która oblicza długości boków trójkątów, co jest przydatne w różnych dziedzinach, takich jak inżynieria czy architektura. Warto pamiętać o dobrej praktyce, aby nazwy funkcji były opisowe, co ułatwia zrozumienie ich funkcji bez potrzeby zagłębiania się w implementację.
Pytanie 37

Aby w JavaScript wykonać wymienione kroki:

1. Wyświetlić okno do wpisania wartości z poleceniem "Podaj kwalifikację: ",
   następnie po zatwierdzeniu
2. Umieścić napis na stronie internetowej, gdzie w miejscu kropek znajduje się
   wartość pobrana z okna "Kwalifikacja: ..."
należy w znaczniku <script> umieścić kod 
A. A = prompt("Podaj kwalifikację: ");
   document.write("Kwalifikacja: " + A);

B. A = prompt("Podaj kwalifikację: ");
   document.write("Kwalifikacja: " .A);

C. A = alert("Podaj kwalifikację: ");
   document.write("Kwalifikacja: " + A);

D. A << prompt("Podaj kwalifikację: ");
   document.write("Kwalifikacja: " + A);
A. B.
B. A.
C. C.
D. D.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota! W JavaScript, aby wyświetlić okno, w którym użytkownik może wpisać swoje kwalifikacje, najlepiej użyć funkcji `prompt`. Ta funkcja wyświetla okienko, w które można coś wpisać, a to co wprowadzisz, zostaje zwrócone. Potem, żeby pokazać te dane na stronie, używamy funkcji `document.write`. Dzięki temu możemy dynamicznie dodawać tekst na stronę, co jest super przydatne, gdy chcemy, żeby użytkownik wpisał jakieś informacje, które od razu wyświetlamy. Moim zdaniem, to fajny sposób na interakcję z użytkownikami!
Pytanie 38

Jaki jest efekt działania programu w JavaScript?

var osoba = prompt("Podaj imię", "Adam");
A. pojawi się okno z pustym polem do edycji
B. otwarcie okna z polem do edycji, w którym znajduje się domyślny tekst "Adam"
C. uzyskanie z formularza wyświetlonego na stronie HTML imienia "Adam"
D. przypisanie do zmiennej osoba wartości "Adam"

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja prompt w JavaScript jest używana do wyświetlania okna dialogowego z polem edycyjnym pozwalającym użytkownikowi na wprowadzenie danych. W tym przypadku funkcja prompt przyjmuje dwa argumenty: pierwszy to komunikat wyświetlany użytkownikowi, a drugi to domyślna wartość w polu tekstowym. Kod var osoba = prompt('Podaj imię' 'Adam') otwiera okno dialogowe z tekstem Podaj imię i domyślnie wpisanym w polu tekstowym imieniem Adam. Domyślna wartość jest przydatna w sytuacjach gdzie chcemy zasugerować użytkownikowi pewne dane które mogą być dla niego odpowiednie lub często używane. Jest to wygodne rozwiązanie w aplikacjach internetowych pozwalające na szybkie i intuicyjne wprowadzanie danych przez użytkownika. Zastosowanie prompt jest przykładem interakcji między użytkownikiem a stroną internetową co jest kluczowym elementem dynamicznych aplikacji webowych. Ważne jest jednak by pamiętać że funkcja prompt może być blokowana w niektórych przeglądarkach dlatego jej użycie powinno być dobrze przemyślane i ewentualnie zastąpione bardziej nowoczesnymi rozwiązaniami takimi jak formularze HTML z odpowiednimi atrybutami i stylizacjami.
Pytanie 39

W języku JavaScript właściwie zdefiniowana zmienna to

A. imie2
B. imię2
C. #imie
D. imię%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript, poprawne nadawanie zmiennych jest kluczowym elementem programowania, który opiera się na zdefiniowanych zasadach dotyczących identyfikatorów. Zmienna musi zaczynać się od litery, znaku podkreślenia (_) lub znaku dolara ($), a następnie może zawierać litery, cyfry, znaki podkreślenia oraz znaki dolara. W przypadku odpowiedzi 'imie2', zaczyna się ona od litery i zawiera literę oraz cyfrę, co czyni ją poprawnym identyfikatorem. Zgodnie ze standardem ECMAScript, identyfikatory są rozróżniane na wielkie i małe litery, co oznacza, że 'Imie2' i 'imie2' będą traktowane jako różne zmienne. Praktycznym przykładem poprawnego użycia takiej zmiennej może być zapis: let imie2 = 'Jan'; console.log(imie2);. W wyniku tego, konsola wyświetli 'Jan'. Można również zauważyć, że zgodnie z zasadami, zmienne mogą być oznaczone jako let, const lub var, co dodaje elastyczności podczas deklaracji zmiennych w kodzie JavaScript.
Pytanie 40

W formularzu wartość z pola input o typie number została przypisana do zmiennej a i następnie przetworzona w skrypcie JavaScript w poniższy sposób. Jaki typ będzie miała zmienna z?

var z = parseFloat(a);
A. liczbowego, całkowitego
B. napisowego
C. zmiennoprzecinkowego
D. NaN

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript funkcja parseFloat() jest używana do konwersji wartości tekstowych na liczby zmiennoprzecinkowe. Podczas pobierania danych z pola input typu number, wartość często jest traktowana jako string i konieczne jest jej przekształcenie w liczbę, aby móc na niej wykonywać operacje matematyczne. Funkcja parseFloat() analizuje łańcuch znaków i próbuje wyodrębnić z niego liczbę zmiennoprzecinkową. Nawet jeśli podana wartość jest zapisana jako liczba całkowita, parseFloat() przekształci ją w liczbę zmiennoprzecinkową, co oznacza, że zmienna z będzie tego właśnie typu. Jest to standardowa praktyka w programowaniu w JavaScript, aby zapewnić, że dane numeryczne są przetwarzane w odpowiednim formacie. Konwersja na typ zmiennoprzecinkowy gwarantuje także, że wszelkie ułamki dziesiętne będą poprawnie obsługiwane, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak obliczenia finansowe czy prace związane z precyzyjnymi pomiarami. Warto zaznaczyć, że parseFloat() zwraca wartość NaN tylko wtedy, gdy dany ciąg nie zaczyna się od liczby, co czyni ten sposób konwersji bardzo elastycznym i często stosowanym w praktyce.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej