Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.11 - Eksploatacja urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 08:26
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 08:50

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Parametr charakterystyczny akumulatorów używających systemu fotowoltaicznego, wyrażany w Ah, to

A. natężenie prądu ładowania

B. natężenie prądu nominalnego

C. wielkość mocy akumulatora

D. pojemność akumulatora

Pojemność akumulatora, mierzona w amperogodzinach (Ah), jest kluczowym parametrem, który określa, ile energii akumulator może przechować i dostarczyć w danym okresie. W kontekście instalacji fotowoltaicznych, pojemność akumulatora wpływa na zdolność systemu do gromadzenia energii wyprodukowanej w ciągu dnia, co bezpośrednio przekłada się na dostępność energii w nocy lub w czasie słabszego nasłonecznienia. W praktyce, dobór akumulatora o odpowiedniej pojemności jest niezbędny do optymalizacji działania systemu, co wymaga uwzględnienia nie tylko zapotrzebowania energetycznego użytkownika, ale również specyfiki lokalizacji i warunków klimatycznych. Standardy branżowe, takie jak IEC 61427, podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru pojemności akumulatorów do zapewnienia ich efektywności, trwałości oraz bezpieczeństwa. Dobrze dobrany akumulator nie tylko zaspokaja bieżące potrzeby energetyczne, ale także przyczynia się do dłuższej żywotności systemu fotowoltaicznego.

Pytanie 2

Przegląd instalacji słonecznej do podgrzewania wody w otwartym basenie powinien być przeprowadzany co roku po zakończeniu okresu

A. letniego

B. wiosennego

C. zimowego

D. jesiennego

Przegląd słonecznej instalacji grzewczej po sezonie letnim jest kluczowy, ponieważ to właśnie wtedy urządzenia te były intensywnie eksploatowane. W trakcie użytkowania mogą wystąpić różne problemy, takie jak zanieczyszczenia, uszkodzenia elementów czy korozja, które mogą wpływać na efektywność systemu. Przegląd po sezonie letnim pozwala na wczesne wykrywanie ewentualnych usterek oraz ich naprawę przed nastaniem zimy, co jest istotne dla zachowania ciągłości działania. W praktyce, przegląd powinien obejmować inspekcję paneli słonecznych pod kątem zabrudzeń, sprawdzenie szczelności układu hydraulicznego oraz stanu izolacji. Dobrą praktyką jest również monitorowanie ciśnienia w systemie oraz obiegu cieczy, co pozwala na identyfikację potencjalnych problemów. Regularne przeglądy zgodne z zaleceniami producenta i normami branżowymi zwiększają żywotność instalacji oraz jej efektywność energetyczną, co przekłada się na oszczędności w dłuższej perspektywie.

Pytanie 3

W trakcie inwentaryzacji systemu ciepłej wody użytkowej wykonano pomiary, a aby stworzyć rysunki w skali 1:100, konieczne jest ustalenie długości poszczególnych rur. Zmierzona długość rury łączącej punkt czerpania z pionem wynosi 26 m. Na planie kondygnacji będzie to segment o długości

A. 0,26 cm

B. 2,6 cm

C. 2,60 m

D. 0,26 m

Wybór niewłaściwej odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasady przeliczania długości w kontekście skali. Odpowiedzi takie jak 2,60 m, 0,26 m, czy 0,26 cm nie uwzględniają podstawowych zasad odwzorowywania długości. Na przykład, odpowiedź 2,60 m sugeruje, że długość na rysunku powinna być większa niż rzeczywista długość przewodu, co jest logicznie nieprawidłowe. W kontekście skali 1:100, każdemu 1 metrowi w rzeczywistości odpowiada 1 centymetr na rysunku. Ponadto, odpowiedź 0,26 cm byłaby również błędna, ponieważ to zbyt mała wartość, nieadekwatna w stosunku do długości przewodu wynoszącego 26 metrów. Typowe błędy w myśleniu polegają na niepoprawnym przeliczeniu jednostek lub niezweryfikowaniu zastosowanej skali, co prowadzi do błędnych konkluzji. Kluczowe w tej kwestii jest zrozumienie, że przeliczanie długości na rysunkach inżynieryjnych musi być precyzyjnie wykonane zgodnie z przyjętymi normami, takimi jak PN-EN 60617 dotyczące symboli i rysunków technicznych. Takie zrozumienie wpływa na jakość realizacji projektów budowlanych oraz instalacyjnych.

Pytanie 4

Na rysunku przedstawiono

A. zasobnik c.w.u.

B. urządzenie do napełniania i odpowietrzania instalacji solarnej.

C. grupę pompową.

D. naczynie wzbiorcze.

Poprawna odpowiedź to "urządzenie do napełniania i odpowietrzania instalacji solarnej". Na zdjęciu widoczne jest przenośne urządzenie, które charakteryzuje się obecnością węża oraz przyłączy, co jednoznacznie sugeruje jego funkcję związaną z przepływem cieczy. Takie urządzenia są kluczowe w procesie napełniania instalacji solarnych płynem roboczym, co jest niezbędne do ich prawidłowego funkcjonowania. Odpowietrzanie instalacji jest szczególnie ważne, gdyż pozwala uniknąć tworzenia się pęcherzy powietrza, które mogą obniżać efektywność systemu. W praktyce, podczas instalacji systemów solarnych, operatorzy często korzystają z takich urządzeń, aby zapewnić szczelność układu oraz prawidłowy obieg medium grzewczego. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przed uruchomieniem instalacji, należy przeprowadzić dokładne odpowietrzenie oraz napełnienie, co przyczynia się do dłuższej żywotności komponentów i zwiększa efektywność energetyczną całego systemu. Wiedza na temat działania tych urządzeń jest niezbędna dla profesjonalistów w dziedzinie odnawialnych źródeł energii oraz instalacji grzewczych.

Pytanie 5

Podczas inspekcji instalacji solarnych umieszczonych na dachu budynku mieszkalnego o konstrukcji dwuspadowej, monter powinien dysponować

A. książeczką spawacza

B. uprawnieniami energetycznymi grupy trzeciej E i D

C. dopuszczeniem do pracy na wysokości

D. świadectwem dozoru i eksploatacji zgrzewania PE

Odpowiedź o dopuszczeniu do pracy na wysokości jest prawidłowa, ponieważ prace związane z przeglądem urządzeń solarnych na dachu dwuspadowym wiążą się z ryzykiem upadku. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz normami BHP, osoby wykonujące takie prace muszą posiadać odpowiednie szkolenie i być przeszkolone w zakresie bezpieczeństwa pracy na wysokości. Dopuszczenie to potwierdza, że monter przeszedł niezbędne szkolenia, które obejmują m.in. zabezpieczenia przed upadkiem, obsługę sprzętu zabezpieczającego oraz procedury ewakuacyjne. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma kluczowe znaczenie, ponieważ pozwala na minimalizację ryzyka wypadków i zwiększa bezpieczeństwo zarówno montera, jak i osób postronnych. Dodatkowo, w kontekście dobrych praktyk branżowych, każde wykonywane zlecenie powinno być poprzedzone oceną ryzyka oraz wdrożeniem odpowiednich środków ochronnych, co jest zgodne z standardami ISO 45001 dotyczących zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

Pytanie 6

Jak długo trwa okres rękojmi na wady fizyczne inwertera w systemie fotowoltaicznym?

A. 3 lata

B. 1 rok

C. 4 lata

D. 2 lata

Czasem ludzie mają mylne pojęcie o tym, jak długo trwa rękojmia na inwertery. Często nie wiedzą, że to jest ustalone przez prawo, żeby konsument miał jakąś ochronę. Dlatego warto rozumieć, co brać pod uwagę wybierając odpowiedzi na pytania o rękojmię. Odpowiedzi sugerujące krótszy czas, jak 1 rok czy 3 lata, mogą wynikać z nieporozumień co do przepisów lub specyfiki produktów. Niektórzy myślą, że inwertery powinny mieć krótszy czas rękojmi, bo są bardziej skomplikowane. Ale to, że coś jest bardziej złożone, nie powinno zmieniać tego, jak długo trwa rękojmia, bo prawo to reguluje. Z drugiej strony, odpowiedzi wskazujące na dłuższy czas, jak 4 lata, mogą być efektem błędnych przekonań o branżowych standardach, które tak naprawdę nie dotyczą inwerterów. Ważne, żeby być na bieżąco z aktualnymi przepisami, bo mogą one wpływać na decyzje zakupowe i przyszłe inwestycje w OZE.

Pytanie 7

Anoda magnezowa w wymienniku biwalentnym chroni przed

A. porażeniem prądem

B. utzamowieniem ciepła

C. przegrzaniem wody pitnej

D. korozją zbiornika

Anoda magnezowa jest kluczowym elementem w ochronie przed korozją zbiornika, zwłaszcza w urządzeniach takich jak wymienniki biwalentne, które mogą być narażone na szkodliwe działanie wody użytkowej. Działa ona na zasadzie katodowej ochrony, gdzie magnez, jako materiał anodowy, ulega korozji zamiast stali lub innego materiału, z którego wykonany jest zbiornik. Korzystając z anody magnezowej, zmniejszamy ryzyko uszkodzeń strukturalnych zbiornika, co w dłuższej perspektywie wydłuża jego żywotność oraz obniża koszty eksploatacji. Zgodnie z polskimi normami dotyczącymi instalacji wodnych (takimi jak PN-EN 14868), stosowanie anod magnezowych jest zalecane w obiektach, gdzie występują czynniki sprzyjające korozji. Przykładem zastosowania może być instalacja w domach jednorodzinnych, gdzie wymienniki biwalentne są powszechnie używane do podgrzewania wody, a ich trwałość jest kluczowa dla efektywności energetycznej oraz komfortu użytkowników. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu anody i jej wymiana w razie potrzeby, aby zapewnić optymalne działanie systemu.

Pytanie 8

Aby ocenić przydatność glikolu w instalacji solarnej, należy użyć

A. refraktometru

B. rurki Pitota

C. olfaktometru

D. wiskozymetru

Refraktometr jest urządzeniem służącym do pomiaru współczynnika załamania światła, który jest kluczowy dla oceny stężenia glikolu w roztworze. W kontekście instalacji solarnych, właściwe stężenie glikolu jest istotne dla zapewnienia efektywności systemu oraz ochrony przed zamarzaniem. W praktyce, podczas eksploatacji systemów solarnych, glikol jest często stosowany jako płyn roboczy, który transportuje ciepło. Używając refraktometru, można szybko i precyzyjnie ocenić, czy stężenie glikolu mieści się w zalecanych normach, co ma bezpośredni wpływ na wydajność i bezpieczeństwo instalacji. Standardy branżowe, takie jak normy ASHRAE, sugerują, aby stężenie glikolu było regularnie weryfikowane, aby uniknąć problemów związanych z niską wydajnością energetyczną oraz potencjalnymi uszkodzeniami instalacji. Na przykład, zbyt niskie stężenie glikolu może prowadzić do zamarzania płynu w systemie, co może skutkować poważnymi awariami. Dlatego regularne pomiary za pomocą refraktometru są kluczowe w utrzymaniu optymalnej pracy instalacji solarnych.

Pytanie 9

Regularne przeglądy instalacji słonecznej powinny być przeprowadzane w zakresie wskazanym w

A. dokumentacji techniczno-ruchowej

B. instrukcji montażowej

C. dokumentacji technicznej wykonawczej

D. specyfikacji technicznej realizacji robót

Wybór innych odpowiedzi, takich jak projekt wykonawczy, instrukcja montażu czy specyfikacja techniczna, jest wynikiem niepełnego zrozumienia zakresu dokumentacji niezbędnej do prawidłowej eksploatacji instalacji słonecznych. Projekt wykonawczy, mimo że zawiera schematy oraz plany, koncentruje się głównie na fazie realizacji, a nie na późniejszym użytkowaniu. Z kolei instrukcja montażu dostarcza informacji o prawidłowym montażu systemów, ale nie odnosi się do późniejszej obsługi czy przeglądów. Ponadto specyfikacja techniczna wykonania robót definiuje wymagania dotyczące materiałów i technologii, ale nie zawiera szczegółowych procedur dotyczących przeglądów oraz konserwacji. Istotnym błędem jest zatem pomylenie dokumentacji dotyczącej budowy instalacji z tą poświęconą jej późniejszym użytkowaniu. Każda instalacja wymaga regularnych przeglądów technicznych, które są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności energetycznej. Właściwe przeglądy są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, a ich brak może prowadzić do poważnych awarii, które wiążą się zarówno z wysokimi kosztami napraw, jak i zagrożeniem dla użytkowników. W związku z tym, kluczowe jest, aby użytkownicy instalacji słonecznych byli świadomi, że DTR jest jedynym dokumentem, który w sposób kompleksowy określa procedury przeglądów i konserwacji, zapewniając tym samym długoterminowe i efektywne użytkowanie systemu.

Pytanie 10

Wszystkie przeprowadzone przeglądy oraz naprawy instalacji fotowoltaicznej powinny być zapisane w

A. dokumentacji technicznej

B. protokole odbioru instalacji

C. karcie gwarancyjnej

D. instrukcji obsługi i eksploatacji

Odpowiedź dotycząca karty gwarancyjnej jako miejsca do odnotowywania przeglądów i napraw instalacji fotowoltaicznej jest prawidłowa, ponieważ dokumentacja ta jest kluczowym elementem zapewniającym prawidłowe funkcjonowanie systemu oraz ochraniającym interesy właściciela instalacji. Karta gwarancyjna powinna zawierać szczegółowe informacje na temat wykonanych przeglądów, napraw oraz ewentualnych modyfikacji, co jest niezbędne do zachowania gwarancji producenta. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której użytkownik zgłasza usterkę i chce skorzystać z gwarancji. W takim przypadku, brak aktualizacji w karcie gwarancyjnej może skutkować odmową serwisu. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, regularne przeglądy instalacji powinny być dokumentowane, co pozwala na monitorowanie jej stanu technicznego oraz zapewnia długotrwałą efektywność energetyczną. Dbanie o odpowiednią dokumentację ma również znaczenie dla przyszłej sprzedaży instalacji, ponieważ potencjalny nabywca z pewnością zainteresuje się historią serwisową oraz stanem technicznym systemu.

Pytanie 11

Kontrola instalacji solarnej powinna być wykonywana co

A. 1 rok

B. 4 lata

C. 2 lata

D. 3 lata

Przegląd instalacji solarnej powinien być przeprowadzany co roku, aby zapewnić jej optymalną wydajność i długowieczność. Regularna konserwacja pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych usterek, co przyczynia się do zwiększenia efektywności systemu. W ciągu roku mogą wystąpić różne czynniki, takie jak zmiany pogodowe, zanieczyszczenia czy obciążenia mechaniczne, które mogą wpływać na wydajność paneli słonecznych. Przykładowo, zalegający kurz czy liście mogą znacznie obniżyć efektywność fotowoltaiki. Ponadto, przegląd powinien obejmować kontrolę stanu połączeń elektrycznych, które mogą ulegać korozji lub luzowaniu z upływem czasu. Ważne jest także sprawdzenie systemu inwertera, który jest kluczowym elementem konwersji energii słonecznej na energię elektryczną. Systemy oparte na standardach branżowych, takich jak IEC 61730, zalecają regularne kontrole w celu zwiększenia bezpieczeństwa i funkcjonalności instalacji. Dbanie o regularność przeglądów pozwala nie tylko na zachowanie gwarancji na sprzęt, ale również na maksymalizację zwrotu z inwestycji w odnawialne źródła energii.

Pytanie 12

W sytuacji, gdy zachodzi potrzeba skorzystania z prawa do gwarancji na urządzenia instalacji słonecznej, użytkownik musi dostarczyć firmie zajmującej się dostawą tych urządzeń

A. aprobata techniczna

B. kosztorys powykonawczy

C. protokół odbioru i przeglądu

D. dziennik budowy

Protokół odbioru i przeglądu jest kluczowym dokumentem w procesie korzystania z prawa gwarancji na urządzenia instalacji słonecznej. Dokument ten potwierdza, że instalacja została zrealizowana zgodnie z obowiązującymi normami i standardami, a także, że wszystkie komponenty funkcjonują prawidłowo. W praktyce, protokół powinien być sporządzony przez niezależnego inspektora lub przedstawiciela firmy montażowej i zawierać szczegółowe dane na temat przeprowadzonych testów, zgodności z projektem oraz ewentualnych usterek. Dobrą praktyką jest również dołączenie zdjęć oraz specyfikacji technicznych użytych materiałów. Taki dokument nie tylko stanowi podstawę do reklamacji w ramach gwarancji, ale również umożliwia skuteczne zarządzanie serwisem i utrzymaniem instalacji. Znajomość wymagań dotyczących protokołu odbioru jest więc niezbędna dla każdego użytkownika systemu solarnego, aby zabezpieczyć swoje prawa i interesy.

Pytanie 13

Do pomiaru napięcia na wyjściu inwertera powinno się zastosować miernik

A. AC włączanego szeregowo w obwód

B. AC włączanego równolegle w obwód

C. DC włączanego równolegle w obwód

D. DC włączanego szeregowo w obwód

Aby dokonać pomiaru napięcia na wyjściu inwertera, należy użyć miernika AC włączanego równolegle w obwód. Zrozumienie tego zagadnienia opiera się na zasadach pomiarów elektrycznych. Inwertery przekształcają prąd stały (DC) na prąd przemienny (AC), co oznacza, że napięcie na ich wyjściu ma charakter przemienny. Miernik AC jest zaprojektowany do pomiarów takich sygnałów, a jego równoległe podłączenie do obwodu pozwala na dokładne odzwierciedlenie wartości napięcia bez wpływania na działanie obwodu. Przykładem zastosowania jest pomiar napięcia w systemach fotowoltaicznych, gdzie inwertery przekształcają energię słoneczną na energię elektryczną użyteczną w domowych instalacjach. Równoległe podłączenie miernika zapewnia, że nie zakłócamy przepływu prądu, co jest kluczowe dla dokładności pomiaru. Stosowanie odpowiednich technik pomiarowych jest zgodne z normami IEC oraz praktykami bezpieczeństwa, co podkreśla znaczenie właściwego dobierania narzędzi pomiarowych w zależności od charakterystyki badanego obwodu.

Pytanie 14

Automatyczny system sterujący słonecznym ogrzewaniem wody dba o utrzymanie odpowiedniej temperatury w zbiorniku c.w.u. Jaką temperaturę powinny mieć woda w punktach poboru zgodnie z obowiązującymi regulacjami dotyczącymi budynków?

A. 35°C - 40°C

B. 55°C - 60°C

C. 45°C - 50°C

D. 65°C - 70°C

Wybór innych przedziałów temperatury, takich jak 65°C - 70°C, 45°C - 50°C czy 35°C - 40°C, prowadzi do błędnych założeń i nieefektywności systemów grzewczych. Ustawienie temperatury wody na poziomie 65°C - 70°C, mimo że może wydawać się uzasadnione w kontekście dezynfekcji, może generować niepotrzebne straty ciepła oraz zwiększać zużycie energii w systemach grzewczych. Tego rodzaju parametry mogą być zbyt wysokie dla standardowych aplikacji w domowych instalacjach CWU, a ich stosowanie może prowadzić do wysokich kosztów operacyjnych. Z kolei przedziały 45°C - 50°C oraz 35°C - 40°C są niewystarczające, aby zapewnić odpowiedni komfort cieplny oraz bezpieczeństwo sanitarno-epidemiologiczne. W takich temperaturach ryzyko rozwoju bakterii Legionella znacząco wzrasta, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia użytkowników. Ponadto, takie podejście może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania energii, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i optymalizacji pracy instalacji grzewczych. W kontekście praktycznym, na przykład w budynkach użyteczności publicznej, konieczne jest przestrzeganie norm i standardów, aby zapewnić odpowiednie warunki sanitarno-epidemiologiczne. Dlatego tak istotne jest utrzymanie temperatury wody na poziomie 55°C - 60°C, co zabezpiecza zarówno komfort użytkowników, jak i efektywność energetyczną systemów grzewczych.

Pytanie 15

Na jakiej długości przewodu połączeniowego między panelami fotowoltaicznymi a inwerterem wystąpią najmniejsze straty energii?

A. 10 m i żyła o przekroju 2,5 mm2

B. 5 m i żyła o przekroju 2,5 mm

C. 5 m i żyła o przekroju 4 mm

D. 10 m i żyła o przekroju 4 mm2

Wybór odpowiedzi dotyczących długości 10 m i przekroju 2,5 mm2 czy 4 mm2 prowadzi do wyższych strat mocy niż to konieczne. W przypadku dłuższych przewodów, opór elektryczny wzrasta, co skutkuje wyższymi stratami energii. Ponadto, zastosowanie przewodu o przekroju 2,5 mm2 w przypadku większej długości jest niewłaściwe, ponieważ nie spełnia standardów dotyczących wydajności energetycznej instalacji. W praktyce, dla instalacji o większych mocach, należy unikać stosowania niewystarczających przekrojów, które mogą prowadzić do przegrzewania się przewodów oraz obniżenia efektywności energetycznej. Kolejnym błędnym podejściem jest wybór krótszych przewodów, ale o zbyt małym przekroju 2,5 mm2 zamiast 4 mm2, co również może generować problemy z przegrzewaniem i stratami napięcia. Dobrą praktyką jest zawsze obliczenie strat napięcia w przewodach oraz dostosowanie odpowiednich parametrów do specyfikacji instalacji i obliczeń based on standardy, takie jak PN-IEC 60364. Tego rodzaju błędy myślowe mogą prowadzić do nieoptymalnych rozwiązań, a tym samym do wyższych kosztów eksploatacji oraz potencjalnych problemów z bezpieczeństwem instalacji.

Pytanie 16

Jakie mogą być przyczyny wysokiej temperatury kolektora słonecznego oraz niskiej temperatury wody w zbiorniku po dłuższym okresie oczekiwania?

A. O zbyt małej wielkości kolektorów

B. O awarii naczynia wzbiorczego

C. O uszkodzeniu wskaźnika wodnego

D. O awarii pompy obiegowej

Wysoka temperatura kolektora słonecznego przy jednoczesnej niskiej temperaturze wody w zasobniku jest typowym sygnałem, który może wskazywać na awarię pompy obiegowej. Pompa ta jest kluczowym elementem systemu, który odpowiada za cyrkulację płynów grzewczych pomiędzy kolektorami a zasobnikiem. Jeżeli pompa przestaje działać, ciepło zgromadzone w kolektorze nie jest transportowane do zasobnika, co skutkuje dużą różnicą temperatur. W praktyce, w przypadku awarii pompy, kolektor może osiągnąć wysokie temperatury, szczególnie w słoneczne dni, co nie tylko obniża efektywność systemu, ale także może prowadzić do uszkodzenia kolektora lub spadku jego wydajności. Zgodnie z dobrymi praktykami, regularne przeglądy i konserwacja systemu solarnego, w tym pompy obiegowej, są kluczowe dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa pracy całego układu. Warto również monitorować parametry pracy systemu za pomocą odpowiednich czujników, co pozwala na wczesne wykrywanie problemów i ich szybkie usunięcie.

Pytanie 17

W jakich warunkach użytkowania akumulator żelowy osiągnie najdłuższą trwałość?

A. Temperatura pracy 20°C, głębokość rozładowania 30%

B. Temperatura pracy 20°C, głębokość rozładowania 50%

C. Temperatura pracy 30°C, głębokość rozładowania 30%

D. Temperatura pracy 30°C, głębokość rozładowania 50%

W przypadku podanych odpowiedzi, różnice w warunkach eksploatacji akumulatorów żelowych mają znaczący wpływ na ich żywotność. Odpowiedzi, które sugerują wyższą temperaturę pracy, jak 30°C, wpływają negatywnie na kondycję akumulatora. Wyższe temperatury przyspieszają procesy chemiczne, ale także zwiększają tempo degradacji materiałów, co skutkuje krótszym żywotnym cyklem akumulatora. Ponadto, wyższa głębokość rozładowania, na przykład 50%, prowadzi do bardziej intensywnego zużycia akumulatora. Przy rozładowaniu do 50% akumulator traci znaczną część swojej pojemności i zdolności do dalszej pracy, co w dłuższej perspektywie prowadzi do znacznej redukcji jego żywotności. Dobrą praktyką w eksploatacji akumulatorów żelowych jest unikanie głębokich rozładowań, co jest powszechnie zalecane przez producentów i specjalistów w branży. Często zapominamy, że dbałość o odpowiednie warunki pracy akumulatora, zarówno pod względem temperatury, jak i głębokości rozładowania, jest kluczowa dla maksymalizacji jego wydajności i żywotności. W związku z tym, stosowanie akumulatorów w warunkach, które nie są zgodne z ich specyfikacjami, prowadzi do przedwczesnych awarii i konieczności ich wymiany, co nie tylko generuje dodatkowe koszty dla użytkowników, ale także może wpływać na efektywność całego systemu energetycznego.

Pytanie 18

Efektywność słonecznej instalacji grzewczej o łącznej powierzchni kolektorów wynoszącej 10 m2, którą napromieniowano mocą 800 W/m2 i która generuje ciepło z wydajnością 0,24 MJ/min, jest równa

A. 65%

B. 35%

C. 50%

D. 20%

Warto zauważyć, że niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia obliczeń związanych ze sprawnością systemów grzewczych. Na przykład, przyjęcie wartości 35% lub 20% jako odpowiedzi może być wynikiem zaniżonego oszacowania wydajności systemu, co jest niezgodne z aktualnymi normami w dziedzinie technologii odnawialnych źródeł energii. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wyników, obejmują brak uwzględnienia całkowitej mocy napromieniowania oraz niepoprawne przeliczenie wydajności na jednostki mocy. Kolejne nieporozumienie może dotyczyć różnicy między teoretycznymi a rzeczywistymi danymi. W praktyce, sprawność instalacji słonecznych waha się od 50% do 70% w zależności od zastosowanych technologii i warunków otoczenia, a wartości takie jak 35% mogą być stosowane w odniesieniu do przestarzałych lub niskiej jakości systemów. Ostatecznie, aby poprawnie ocenić sprawność instalacji grzewczej, konieczne jest wzięcie pod uwagę nie tylko moc napromieniowania, ale także czynniki takie jak kąt padania promieni słonecznych, jakość kolektorów oraz ich właściwa konserwacja, które mają kluczowe znaczenie dla uzyskania optymalnych wyników. Dlatego tak ważne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń zapoznać się z aktualnymi normami i zaleceniami branżowymi.

Pytanie 19

W instalacji słonecznej przewód z miedzianych rur, połączonych lutowaniem miękkim, uległ wyciekom. Jak należy go naprawić?

A. oczyścić i uszczelnić połączenie taśmą z żywicy poliuretanowej

B. rozlutować, oczyścić połączenie, nałożyć topnik i ponownie zlutować

C. oczyścić połączenie, nałożyć topnik i ponownie zlutować

D. uszczelnić połączenie taśmą z żywicy epoksydowej

Odpowiedź, która wskazuje na konieczność rozlutowania, oczyszczenia połączenia, nałożenia topnika i ponownego zlutowania, jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie naprawy instalacji miedzianych. Proces ten zaczyna się od rozlutowania połączenia, co pozwala na usunięcie wszelkich zanieczyszczeń oraz tlenków, które mogą utrudniać właściwe połączenie. Następnie, oczyszczenie powierzchni jest kluczowe, ponieważ zapewnia dobrą adhezję nowego lutu. Topnik odgrywa ważną rolę, ponieważ nie tylko pomaga w usunięciu pozostałości tlenków, ale również ułatwia płynięcie lutu, co jest istotne dla uzyskania trwałej i szczelnej naprawy. Ponowne lutowanie musi być przeprowadzone z odpowiednią temperaturą i techniką, aby zapewnić, że lut wypełni wszystkie szczeliny, co jest kluczowe dla trwałości połączenia. Takie podejście jest zgodne z normami, takimi jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie jakości i trwałości w procesach technicznych.

Pytanie 20

Przeprowadzając aktualny audyt elektrowni fotowoltaicznej, używając kamery termograficznej można

A. badać parametry napięcia

B. kontrolować poziom naładowania akumulatorów

C. weryfikować stan izolacji przewodów

D. identyfikować gorące punkty na powierzchni paneli

Wykorzystanie kamery termowizyjnej w przeglądzie elektrowni fotowoltaicznej ma kluczowe znaczenie dla efektywności i bezpieczeństwa systemu. Główna funkcjonalność kamery termograficznej polega na lokalizowaniu gorących punktów na powierzchni paneli słonecznych. Te gorące punkty mogą być wynikiem uszkodzeń ogniw słonecznych, wadliwych połączeń elektrycznych lub zanieczyszczeń, które mogą prowadzić do obniżenia wydajności systemu. Regularne monitorowanie pozwala na szybkie identyfikowanie problemów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie utrzymania. Na przykład, jeśli kamera termograficzna zidentyfikuje miejsce o podwyższonej temperaturze, operator może podjąć działania naprawcze przed wystąpieniem poważniejszej awarii. Zgodnie z normami IEC 62446, systemy fotowoltaiczne powinny być regularnie monitorowane, aby zapewnić ich optymalną wydajność. Właściwe techniki inspekcji termograficznej mogą również przyczynić się do przedłużenia żywotności instalacji poprzez wczesne wykrywanie problemów, co jest korzystne zarówno dla operatorów, jak i właścicieli instalacji.

Pytanie 21

Aby ograniczyć utraty ciepła w instalacji grzewczej wykorzystującej energię słoneczną, należy zapewnić izolację cieplną rur z czynnikiem grzewczym

A. na odcinkach przebiegających wewnątrz budynku

B. na całej długości

C. w odległości maksymalnie 0,25 m od króćców kolektora

D. na odcinkach umiejscowionych na zewnątrz budynku

Izolacja cieplna przewodów z czynnikiem grzewczym w słonecznej instalacji grzewczej jest kluczowa dla minimalizacji strat ciepła. Stosowanie izolacji na całej długości przewodów pozwala na utrzymanie optymalnej temperatury czynnika grzewczego podczas transportu ciepła do odbiorników. Przykładem praktycznym może być instalacja, w której przewody prowadzone są przez pomieszczenia nieogrzewane lub na zewnątrz budynku, gdzie różnice temperatur mogą być znaczące. Izolacja na całej długości przeciwdziała niepożądanym stratom energii, co przekłada się na efektywność systemu i zmniejszenie kosztów eksploatacji. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak EN 12828, należy stosować materiały izolacyjne o odpowiednich właściwościach termicznych, co zapewnia nie tylko oszczędności, ale również dbałość o środowisko. Właściwa izolacja jest ogniwem łączącym wszystkie elementy instalacji, co podkreśla jej znaczenie w projektowaniu systemów grzewczych.

Pytanie 22

Jeżeli w instalacji grzewczej opartej na energii słonecznej temperatura czynnika roboczego przekracza 100°C podczas letniego dnia o typowym napromieniowaniu dla danego miesiąca, to może to sugerować, że

A. kąt nachylenia kolektorów jest zbyt wysoki

B. pojemność zasobnika c.w.u. jest zbyt duża

C. pojemność zasobnika c.w.u. jest zbyt mała

D. średnica rur instalacji solarnej jest zbyt duża

Odpowiedź, że pojemność zasobnika c.w.u. jest za mała, jest poprawna, ponieważ w przypadku, gdy temperatura czynnika roboczego przekracza 100°C w letnim dniu o przeciętnym napromieniowaniu, może to sugerować, że system nie ma wystarczającej pojemności do akumulacji ciepła. W praktyce, jeśli zasobnik c.w.u. jest zbyt mały, może to prowadzić do przegrzewania się medium, co skutkuje nadmiernymi stratami ciepła oraz zmniejszeniem efektywności instalacji. Właściwie dobrana pojemność zasobnika powinna być zgodna z zapotrzebowaniem na ciepło oraz możliwościami systemu solarnych kolektorów. Dobre praktyki w branży zalecają, aby pojemność zasobnika była dostosowana do maksymalnej produkcji ciepła w dzień słoneczny oraz do przewidywanego zużycia. Warto także zwrócić uwagę na systemy zabezpieczeń, takie jak termostaty czy zawory, które mogą chronić przed nadmiernym wzrostem temperatury. Przykład zastosowania to instalacje, gdzie pojemność zasobnika została zbyt niską, co prowadziło do konieczności częstszego grzania wody, zamiast jej akumulacji. Tego rodzaju problemy można uniknąć poprzez odpowiednie zaplanowanie i skonfigurowanie systemu solarnego.

Pytanie 23

W trakcie eksperymentalnego określania chwilowej efektywności słonecznej instalacji do wytwarzania energii niezbędne jest określenie rzeczywistego natężenia promieniowania słonecznego przy użyciu

A. pyranometru

B. manometru

C. anemometru

D. pirometru

Pyranometr jest urządzeniem specjalistycznym służącym do pomiaru natężenia promieniowania słonecznego, które jest kluczowe w ocenie sprawności instalacji słonecznych. Działa na zasadzie pomiaru całkowitego promieniowania słonecznego, zarówno bezpośredniego, jak i rozproszonego, co czyni go niezbędnym narzędziem w badaniach nad wydajnością systemów fotowoltaicznych i solarnych. W praktyce, pyranometry są używane w różnych warunkach atmosferycznych i są często kalibrowane zgodnie z normami, takimi jak ISO 9846, aby zapewnić dokładność pomiarów. Instalacje fotowoltaiczne nie mogą efektywnie produkować energii, jeśli nie uwzględnia się rzeczywistego natężenia promieniowania. Przykładami zastosowania pyranometrów są badania w projektach związanych z odnawialnymi źródłami energii, a także monitorowanie warunków na farmach słonecznych, co pozwala na optymalizację ich wydajności. Użycie pyranometru pozwala na dokładniejszą analizę danych meteorologicznych oraz zwiększenie efektywności energetycznej systemów opartych na energii słonecznej.

Pytanie 24

Jaką moc osiąga kolektor słoneczny o powierzchni 2 m² i efektywności 70% przy nasłonecznieniu wynoszącym 1000 W/m²?

A. 1400 W

B. 2000 W

C. 14000 W

D. 700 W

Moc kolektora słonecznego można obliczyć, stosując wzór: moc = powierzchnia x nasłonecznienie x sprawność. W tym przypadku mamy do czynienia z kolektorem o powierzchni 2 m², nasłonecznieniem wynoszącym 1000 W/m² oraz sprawnością na poziomie 70% (czyli 0,7). Zatem obliczenia wyglądają następująco: moc = 2 m² x 1000 W/m² x 0,7 = 1400 W. Tak obliczona moc jest kluczowa dla systemów solarnych, ponieważ pozwala na oszacowanie wydajności kolektorów słonecznych, co bezpośrednio przekłada się na ich praktyczne zastosowanie w instalacjach ogrzewania wody, wspomagania ogrzewania budynków oraz produkcji energii elektrycznej. Zrozumienie tych obliczeń jest istotne dla inżynierów i projektantów systemów OZE, umożliwiając im efektywne projektowanie oraz optymalizację systemów energetycznych. W branży stosuje się różne standardy, takie jak EN 12975, które definiują metody i wymagania dotyczące pomiaru wydajności kolektorów słonecznych, gwarantując ich rzetelność i efektywność.

Pytanie 25

Na rysunku przedstawiono ekran sterownika solarnego. Jaką wartość ma temperatura wody w zasobniku solarnym?

A. 85,00°C

B. 50,00°C

C. 15,53°C

D. 51,00°C

Odpowiedź 50,00°C jest poprawna, ponieważ na ekranie sterownika solarnego wyraźnie widoczna jest wartość temperatury wody w zasobniku. W kontekście systemów solarnych, monitorowanie temperatury zasobnika jest kluczowe dla efektywności energetycznej. Temperatura ta wpływa na zdolność systemu do dostarczania ciepłej wody użytkowej oraz na cały proces ogrzewania. Wartość 50,00°C jest typowa dla systemów solarno-termalnych, szczególnie w okresie letnim, gdy promieniowanie słoneczne jest najbardziej intensywne. W praktyce, odpowiednia temperatura pozwala na optymalne wykorzystanie energii słonecznej. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami branżowymi zaleca się utrzymanie temperatury w zasobniku na poziomie co najmniej 45-60°C, aby zapobiec rozwojowi bakterii Legionella. Dzięki regularnemu monitorowaniu temperatury, użytkownicy mogą podejmować świadome decyzje dotyczące eksploatacji systemu oraz jego efektywności energetycznej.

Pytanie 26

Podczas inspekcji systemu solarnego sprawdza się temperaturę zamarzania cieczy solarnej. Wymiana jest konieczna, gdy zamarza w temperaturze

A. -28°C

B. -33°C

C. -20°C

D. -40°C

Poprawna odpowiedź to -20°C, ponieważ większość płynów solarnych stosowanych w instalacjach ogrzewania słonecznego jest zaprojektowana tak, aby ich punkt zamarzania wynosił właśnie około -20°C. Płyny te, zazwyczaj na bazie glikolu, są używane do transportu ciepła z kolektorów słonecznych do zbiorników pamięci ciepła. W przypadku, gdy temperatura otoczenia spada poniżej tego poziomu, płyn może zamarzać, co prowadzi do uszkodzenia instalacji. Aby zabezpieczyć system przed zamarzaniem, zaleca się regularne monitorowanie temperatury oraz, w razie potrzeby, przeprowadzenie wymiany płynu na nowy, o lepszych właściwościach termicznych. Zgodnie z normami branżowymi i dobrymi praktykami, szczególnie w regionach o niskich temperaturach, ważne jest, aby instalacje solarne były projektowane z uwzględnieniem warunków klimatycznych, co pozwala na uniknięcie kosztownych uszkodzeń. Przykładem może być zastosowanie płynów o niższym punkcie zamarzania, które są przystosowane do trudnych warunków atmosferycznych w danym regionie.

Pytanie 27

Aby naprawić połączenie w słonecznej instalacji grzewczej zbudowanej z rur miedzianych oraz złączek kapilarnych, powinno się użyć

A. palnika propan-tlen

B. zgrzewarki doczołowej

C. zgrzewarki elektrooporowej

D. lutownicy transformatorowej

Palnik propan-tlen jest idealnym narzędziem do naprawy połączeń w instalacjach grzewczych wykonanych z rur miedzianych. Jego zastosowanie polega na wykorzystaniu wysokiej temperatury płomienia, który może wynosić nawet 3100 °C, co pozwala na skuteczne lutowanie miedzi. W porównaniu do innych metod, palnik umożliwia osiągnięcie odpowiedniej temperatury, co jest kluczowe dla uzyskania mocnego i trwałego połączenia. W praktyce, połączenia lutowane za pomocą palnika propan-tlen są bardziej odporne na działanie wysokich temperatur i ciśnień, co czyni je odpowiednimi do instalacji grzewczych. Dodatkowo, podczas lutowania przy użyciu palnika, można precyzyjnie kontrolować czas i intensywność podgrzewania, co jest istotne dla uniknięcia przegrzewania materiału. W standardach branżowych, takich jak PN-EN 12735-1, podkreślone są wymagania dotyczące stosowania odpowiednich technik lutowania i materiałów, co znajduje zastosowanie w przypadku lutowania miedzi. Warto również zauważyć, że użycie palnika propan-tlen jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży instalacyjnej, co zapewnia wysoką jakość wykonania i niezawodność połączeń.

Pytanie 28

Przedstawiona na rysunku awaria modułu fotowoltaicznego jest związana z

A. delaminacją folii w miejscu ścieżki prądowej.

B. powstaniem gorącego punktu w wyniku mikropęknięć i zacienienia.

C. degeneracją i zżółknięciem warstwy EVA.

D. uszkodzeniem mechanicznym w czasie gradobicia.

Chociaż Twoje odpowiedzi o delaminacji folii, degradacji warstwy EVA czy uszkodzeniach mechanicznych brzmią sensownie, to w tym konkretnym przypadku nie pasują do tego, co widzimy na rysunku. Delaminacja w miejscu ścieżki prądowej może wpływać na efektywność, ale nie stworzy ciemnych plam. Raczej powoduje zmiany w strukturze panelu, pokazując, że warstwy się odklejają. Co do degradacji EVA, to choć może prowadzić do problemów, to nie zobaczysz ciemnych plam, ale raczej zmiany w przezroczystości lub pęknięcia. A uszkodzenia mechaniczne, jak te po gradobiciu, tworzą wgniecenia czy pęknięcia, ale nie wyglądają tak jak gorące punkty. Takie błędne myślenie może wynikać z braku pełnego zrozumienia, jak różne czynniki wpływają na działanie paneli. Warto się w to wgłębić, bo to naprawdę pomaga w diagnostyce i konserwacji, co ogranicza koszty napraw i zwiększa efektywność energetyczną.

Pytanie 29

Urządzenie, którego wyświetlacz przedstawiony jest na ilustracji steruje pracą

A. pompy ciepła.

B. instalacji solarnej.

C. kotła gazowego na biomasę.

D. instalacji fotowoltaicznej.

Urządzenie, którego wyświetlacz widoczny na ilustracji steruje pracą instalacji fotowoltaicznej, co można wywnioskować na podstawie przedstawionych symboli i wartości związanych z energią słoneczną. W instalacjach fotowoltaicznych, celem jest konwersja energii słonecznej na energię elektryczną, a urządzenia do zarządzania tą instalacją monitorują i regulują produkcję energii. Wartości napięć i prądów, które są wyświetlane, umożliwiają użytkownikowi śledzenie efektywności systemu oraz potencjalnych problemów. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, takie urządzenia są często wyposażone w funkcje takie jak automatyczne wyłączanie w przypadku awarii, co zwiększa bezpieczeństwo instalacji. Przykładowo, w przypadku przesterowania prądu, urządzenie może zareagować, aby zapobiec uszkodzeniu paneli słonecznych. Kluczowe jest, aby użytkownicy rozumieli funkcje urządzeń sterujących, co pozwala na lepsze zarządzanie energią i oszczędności w kosztach eksploatacji.

Pytanie 30

Wykorzystanie sieciowania w rurach polietylenowych zwiększa ich wytrzymałość na działanie

A. niskich temperatur

B. substancji korodujących

C. wysokich temperatur

D. osadów kamiennych

Sieciowanie w rurach polietylenowych polega na tworzeniu trójwymiarowej struktury molekularnej, co znacząco poprawia ich właściwości mechaniczne, w tym odporność na wysokie temperatury. Rury te, wykonane z polietylenu, w stanie sieciowanym mogą wytrzymywać temperatury sięgające do 80°C, a w niektórych przypadkach nawet 95°C, podczas gdy standardowe rury polietylenowe mają ograniczenia do około 60°C. Przykładem zastosowania rur polietylenowych w stanie sieciowanym jest instalacja ciepłej wody użytkowej. Dzięki swojej zwiększonej odporności na wysokie temperatury, rury te są często wykorzystywane w systemach grzewczych oraz w przemyśle, gdzie występują warunki podwyższonej temperatury. Zastosowanie takich rur zmniejsza ryzyko deformacji oraz uszkodzeń, które mogą wystąpić w wyniku ekspozycji na wysokie temperatury, co jest zgodne z normami PN-EN 1555 oraz PN-EN 12201, które określają wymagania dla rur z polietylenu. Dodatkowo, sieciowanie poprawia również odporność na działanie chemikaliów, co jest istotne w kontekście transportu różnych substancji.

Pytanie 31

Z fototermicznego kolektora o powierzchni 2 m2 i efektywności przekazywania energii cieplnej wynoszącej 70% przy natężeniu światła 1000 W/m2 możliwe jest uzyskanie mocy równej

A. 2000 W

B. 14000 W

C. 700 W

D. 1400 W

Aby obliczyć moc uzyskiwaną z kolektora fototermicznego, należy wziąć pod uwagę jego powierzchnię oraz sprawność. W tym przypadku mamy kolektor o powierzchni 2 m² i sprawności 70%. Nasłonecznienie wynosi 1000 W/m². Układ równań do obliczenia mocy jest następujący: moc = powierzchnia * nasłonecznienie * sprawność. Wstawiając wartości: moc = 2 m² * 1000 W/m² * 0,7 = 1400 W. Jest to wartość, która może być wykorzystana w praktyce, na przykład do podgrzewania wody użytkowej w gospodarstwie domowym lub w systemach ogrzewania. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak ISO 9806, które dotyczą testowania kolektorów słonecznych, efektywność takich systemów można optymalizować poprzez odpowiednie nachylenie kolektorów oraz stosowanie materiałów o wysokiej przewodności cieplnej, co pozwala na jeszcze lepsze wykorzystanie energii słonecznej. W ten sposób, projektując systemy ogrzewania, można zminimalizować zużycie energii konwencjonalnej, co jest zgodne z obecnymi standardami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 32

Instalacje ciepłej wody użytkowej oraz cyrkulacji, po pozytywnej próbie szczelności zimną wodą, powinny być poddawane próbie szczelności przy ciśnieniu roboczym w stanie gorącym wodą o temperaturze

A. 100oC

B. 80oC

C. 60oC

D. 50oC

Wybór temperatury próby szczelności 50°C, 80°C lub 100°C jest niewłaściwy z kilku powodów. Przeprowadzając szczelność na poziomie 50°C, można nie uzyskać realistycznych warunków eksploatacyjnych, ponieważ w praktyce, ciepła woda użytkowa w systemach grzewczych osiąga wyższe temperatury, co może prowadzić do nieujawnienia mikronieszczelności, które mogłyby się objawić w warunkach rzeczywistych. Z kolei testowanie na temperaturze 80°C jest nieekonomiczne, a także może wpływać na trwałość materiałów stosowanych w instalacji. Wysokie temperatury mogą przyspieszać procesy degradacji, szczególnie w przypadku niektórych tworzyw sztucznych, co końcowo prowadzi do zwiększonego ryzyka awarii. Zastosowanie temperatury 100°C w praktyce jest wręcz niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do powstawania nadciśnienia w systemie, co może skutkować katastrofalnymi skutkami, takimi jak wybuch systemu. W kontekście norm i dobrych praktyk, istotne jest, aby testy prowadzono w temperaturach, które nie tylko zapewnią bezpieczeństwo, ale również wiernie oddadzą warunki, w jakich system będzie funkcjonował na co dzień. Dlatego kluczowym jest, aby wybierać temperatury zgodne z zaleceniami, co w przypadku prób szczelności powinno oscylować wokół 60°C.

Pytanie 33

Aby zminimalizować straty energii w instalacjach energetyki odnawialnej, przewody transportujące ciepło powinny być odpowiednio izolowane

A. przeciwporażeniowej

B. termicznej

C. akustycznej

D. przeciwwilgociowej

Izolacja termiczna przewodów przesyłających ciepło jest kluczowym elementem w instalacjach energetyki odnawialnej, ponieważ minimalizuje straty energii wynikające z przewodzenia ciepła. Odpowiednia izolacja pozwala na utrzymanie optymalnych temperatur w systemach grzewczych i chłodzących, co przekłada się na wyższą efektywność energetyczną i oszczędności w eksploatacji. Przykładem zastosowania izolacji termicznej jest użycie materiałów takich jak wełna mineralna czy pianka poliuretanowa, które charakteryzują się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła (λ). W praktyce, dobrze zaprojektowana i wykonana izolacja może zredukować straty ciepła nawet o 90%, co jest istotne zarówno z punktu widzenia ekonomii, jak i ochrony środowiska. Ponadto, zgodnie z normą PN-EN 12828, instalacje grzewcze powinny być odpowiednio izolowane, aby zapewnić ich efektywność oraz bezpieczeństwo użytkowania. Warto również zaznaczyć, że izolacja termiczna przyczynia się do ograniczenia kondensacji pary wodnej, co jest istotne w kontekście trwałości systemów przesyłowych.

Pytanie 34

Instalacje ciepłej wody użytkowej oraz cyrkulacji, po pozytywnej próbie szczelności zimną wodą, poddaje się próbie szczelności pod ciśnieniem roboczym instalacji w stanie gorącym przy temperaturze wody wynoszącej

A. 40°C

B. 80°C

C. 60°C

D. 100°C

Wybór temperatury 80°C, 40°C lub 100°C do przeprowadzenia próby szczelności instalacji CWU jest nieprawidłowy z kilku powodów. Temperatura 80°C, mimo że jest stosunkowo wysoka, może prowadzić do nadmiernego ciśnienia, co z kolei stwarza ryzyko uszkodzenia elementów instalacji, takich jak zgrzewy czy połączenia. Zastosowanie wody o temperaturze 40°C jest niewłaściwe, ponieważ w takiej temperaturze nie można w pełni ocenić szczelności instalacji - niskie ciśnienie może maskować potencjalne nieszczelności, które ujawniłyby się przy wyższej temperaturze. W przypadku wyboru 100°C, następuje niebezpieczeństwo związane z używaniem wrzącej wody, co nie tylko zwiększa ryzyko oparzeń, ale także może prowadzić do zmiany właściwości materiałów wykorzystywanych w instalacjach, co z kolei może wpływać na ich trwałość. Przy tak wysokiej temperaturze, niektóre uszczelki i materiały mogą ulegać degradacji, co będzie skutkowało problemami eksploatacyjnymi w przyszłości. Przeprowadzanie próby szczelności w odpowiedniej temperaturze jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności działania instalacji ciepłej wody użytkowej, dlatego ważne jest, aby przestrzegać zalecanych standardów i norm, takich jak PN-EN 806-4.

Pytanie 35

System fotowoltaiczny typu off-grid jest wyposażony w akumulatory do przechowywania energii elektrycznej. Ich minimalny okres eksploatacji, przy odpowiednim użytkowaniu oraz serwisowaniu, wynosi:

A. od 5 do 7 lat

B. od 10 do 12 lat

C. od 15 do 18 lat

D. od 2 do 3 lat

Wybór odpowiedzi niepoprawnych, takich jak 'od 5 do 7 lat', 'od 15 do 18 lat' czy 'od 2 do 3 lat', wynika z pewnych nieporozumień dotyczących żywotności akumulatorów w instalacjach off-grid. Akumulatory, które posiadają żywotność od 5 do 7 lat, to zazwyczaj tańsze modele o niższej jakości, które nie są przeznaczone do intensywnego użytkowania w systemach fotowoltaicznych. Użytkownicy często błędnie zakładają, że wszystkie akumulatory mają podobne parametry, co prowadzi do niewłaściwego wyboru. Dla akumulatorów Li-Ion, które są bardziej nowoczesne i efektywne, żywotność może wynosić nawet do 15 lat, lecz wymaga to odpowiednich warunków eksploatacji i zaawansowanego systemu zarządzania energią. Z kolei twierdzenie, że akumulatory mogą działać tylko przez 2 do 3 lat, jest całkowicie mylne i może wynikać z niewłaściwego ich użytkowania lub braku konserwacji. Często spotykanym błędem jest także nieuwzględnianie cykli ładowania i rozładowania – głębokie rozładowanie akumulatora znacząco wpływa na jego trwałość. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla każdej osoby planującej inwestycję w instalacje fotowoltaiczne.

Pytanie 36

Jednym z powodów awarii, które mogą wystąpić podczas korzystania z emaliowanego wymiennika ciepła, jest nieregularna wymiana

A. naczynia przeponowego

B. anody magnezowej

C. zaworu bezpieczeństwa

D. zaworu zwrotnego

Odpowiedź dotycząca anody magnezowej jest poprawna, ponieważ jej regularna wymiana jest kluczowa dla zapewnienia długotrwałej i bezawaryjnej pracy emaliowanego wymiennika ciepła. Anody magnezowe pełnią rolę ochronną, przeciwdziałając korozji w wymienniku, poprzez proces katodowy, w którym magnez jest bardziej reaktywny niż stal używana w konstrukcji wymiennika. W praktyce, jeśli anoda nie jest regularnie wymieniana, korozja może prowadzić do uszkodzeń wewnętrznych wymiennika, co z kolei skutkuje utratą efektywności cieplnej i zwiększonym ryzykiem awarii. Zgodnie z normami branżowymi, zaleca się kontrolę stanu anody co najmniej raz w roku, a jej wymianę co dwa do pięciu lat, w zależności od warunków użytkowania. Przykładowo, w instalacjach, gdzie woda ma wysoką twardość, anody zużywają się szybciej, co wymaga częstszej ich wymiany. Właściwe zarządzanie anodami magnezowymi pozwala na znaczną poprawę żywotności całego systemu.

Pytanie 37

Podstawą do zgłoszenia reklamacji modułu PV jest

A. nieprawidłowo wykonany montaż systemu.

B. mikropęknięcie powstałe w trakcie transportu od dostawcy.

C. utrata mocy wskutek użycia środków chemicznych podczas konserwacji.

D. zbyt szybkie rozładowanie akumulatorów.

Mikropęknięcia powstałe podczas transportu dostawcy są jedną z najczęstszych przyczyn problemów z modułami fotowoltaicznymi. Te niewielkie uszkodzenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak obniżona wydajność modułu lub jego całkowite uszkodzenie. W przypadku fotowoltaiki, delikatność modułów sprawia, że transport i montaż muszą być przeprowadzane z najwyższą starannością. Standardy takie jak IEC 61215 określają wymagania dotyczące testów mechanicznych, które powinny być przeprowadzone, aby zapewnić odporność paneli na uszkodzenia podczas transportu. Praktyczne przykłady pokazują, że właściwe pakowanie i transportowanie modułów, z wykorzystaniem materiałów amortyzujących i odpowiednich kontenerów, może znacznie zredukować ryzyko powstania mikropęknięć. W sytuacji stwierdzenia mikropęknięć, użytkownik ma prawo do reklamacji, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które podkreślają odpowiedzialność dostawców za jakość dostarczanych produktów.

Pytanie 38

Minimalna wartość pH glikolu propylenowego w słonecznym systemie grzewczym, przy której zaleca się jego wymianę, wynosi

A. 3

B. 5

C. 7

D. 10

Graniczna wartość pH glikolu propylenowego w słonecznych instalacjach grzewczych wynosząca 7 jest kluczowa dla zapewnienia stabilności chemicznej płynu grzewczego oraz ochrony elementów systemu. Wartość ta jest neutralna, co oznacza, że nie powoduje korozji ani degradacji materiałów, z których wykonane są rury, zbiorniki czy wymienniki ciepła. W praktyce, utrzymanie pH na poziomie 7 pozwala na przedłużenie żywotności instalacji oraz minimalizację kosztów związanych z konserwacją i naprawami. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, zaleca się regularne monitorowanie pH płynów w instalacjach grzewczych, aby uniknąć niekorzystnych reakcji chemicznych, które mogą prowadzić do osadów i zatorów. W przypadku stwierdzenia, że pH spadło poniżej wartości 7, konieczna jest wymiana glikolu propylenowego, aby przywrócić optymalne warunki pracy systemu. Dodatkowo, stosowanie inhibitorów korozji i regularne przeglądy techniczne są kluczowe dla utrzymania odpowiednich parametrów płynu grzewczego.

Pytanie 39

Co może oznaczać wysoka temperatura kolektora słonecznego przy jednoczesnej niskiej temperaturze wody w zbiorniku po dłuższym okresie oczekiwania?

A. Możliwe zbyt mała powierzchnia kolektorów

B. Możliwe awaria pompy obiegowej

C. Możliwe uszkodzenie naczynia wzbiorczego

D. Możliwe uszkodzenie wodowskazu

Wysoka temperatura kolektora słonecznego oraz niska temperatura wody w zbiorniku mogą prowadzić do mylnych wniosków, które dotyczą uszkodzenia wodowskazu, uszkodzenia naczynia wzbiorczego lub zbyt małej powierzchni kolektorów. Zaczynając od pierwszej koncepcji, uszkodzenie wodowskazu mogłoby teoretycznie skutkować błędnymi pomiarami poziomu wody, ale nie tłumaczyłoby to różnicy temperatur. W praktyce, wodowskaz jedynie informuje nas o poziomie wody, a nie o jej temperaturze. Kolejne nieporozumienie dotyczy naczynia wzbiorczego. Uszkodzenie tego elementu może prowadzić do problemów z ciśnieniem, jednak nie jest bezpośrednio związane z różnicą temperatur. W przypadku zbyt małej powierzchni kolektorów, rzeczywiście system mógłby mieć problemy z efektywnym podgrzewaniem wody, lecz w długim okresie czasu, różnice temperatury pomiędzy kolektorem a zbiornikiem byłyby bardziej zauważalne, a nie tylko w krótkotrwałych sytuacjach. Często błędne wnioski wynikają z braku zrozumienia, jak działają poszczególne komponenty systemu grzewczego, co podkreśla znaczenie właściwego szkolenia oraz edukacji w zakresie systemów solarnych.

Pytanie 40

Ciągłe parowanie w kolektorach słonecznych jest spowodowane

A. wilgotną izolacją z wełny mineralnej.

B. brakiem izolacji na rurach powrotnych.

C. przegrzanym płynem solarnym.

D. zapowietrzeniem systemu.

Zapowietrzenie instalacji, choć istotne w kontekście funkcjonowania całego systemu, nie jest bezpośrednią przyczyną zaparowywania kolektorów słonecznych. Problem zapowietrzenia najczęściej prowadzi do obniżenia efektywności wymiany ciepła, a nie do kondensacji pary. W przypadku zawilgoconej izolacji z wełny mineralnej, jej wilgoć wpływa na zdolność do utrzymania odpowiedniej temperatury, co jest kluczowe dla zapobiegania zaparowywaniu. Brak izolacji na przewodach powrotnych również nie wywołuje bezpośrednio kondensacji; zamiast tego, może prowadzić do strat ciepła, ale tym samym nie przyczynia się do problemu zaparowywania, gdyż kolektory wciąż mogą działać w zadowalający sposób, jeżeli inne parametry są odpowiednio dostosowane. Przegrzany płyn solarny natomiast może powodować inne problemy, takie jak uszkodzenie kolektorów, jednak nie jest bezpośrednią przyczyną zaparowywania. Kondensacja zachodzi w wyniku różnicy temperatur oraz obecności wilgoci, a nie w wyniku przegrzania płynu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że zaparowywanie kolektorów jest efektem niewłaściwego zarządzania temperaturą i wilgotnością, a nie tylko technicznymi usterkami, jak zapowietrzenie czy brak izolacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej