Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 1 listopada 2025 22:51
Data zakończenia: 1 listopada 2025 23:01

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedsiębiorca złożył wniosek do Głównego Inspektora Transportu Drogowego o wydanie świadectwa zatrudnionemu kierowcy, niebędącemu obywatelem państwa UE. W drodze decyzji administracyjnej wydano świadectwo kierowcy ważne od 15.06.2020 r. Na podstawie fragmentu ustawy ustal, do kiedy będzie ważne świadectwo, jeżeli zostało wystawione na możliwie maksymalny okres czasu?

Fragment ustawy o transporcie drogowym
Rozdział 4a Świadectwo kierowcy
Art. 32a. Do kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zatrudnionego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującego międzynarodowy transport drogowy rzeczy, stosuje się przepisy Unii Europejskiej dotyczące świadectwa kierowcy.
Art. 32b. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje, odmawia wydania, zmienia albo cofa świadectwo kierowcy.
2. Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.
3. Świadectwo kierowcy wraz z wypisem ze świadectwa kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

A. Do 15.06.2024 r.

B. Do 15.06.2025 r.

C. Do 31.12.2025 r.

D. Do 31.12.2024 r.

Wybór jednej z innych opcji, takich jak "Do 31.12.2025 r." lub "Do 31.12.2024 r.", może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia przepisów dotyczących długości ważności świadectwa kierowcy. Na przykład, pierwsza z tych opcji sugeruje, że okres ważności mógłby być dłuższy niż maksymalnie dopuszczalne 5 lat, co jest niezgodne z przepisami prawa. W praktyce, nie ma podstaw prawnych do wydłużenia tego okresu, co może wprowadzać w błąd tych, którzy nie są zaznajomieni z regulacjami prawnymi w zakresie transportu drogowego. Z kolei wybór daty "Do 15.06.2024 r." mógłby sugerować, że świadectwo kierowcy wydano na krótszy okres, co również jest błędne, ponieważ ustawa jasno określa maksymalny czas na 5 lat. Takie błędne podejścia mogą wynikać z typowego błędu myślowego, jakim jest pomijanie kluczowych informacji zawartych w przepisach. Osoby pracujące w branży transportowej powinny być świadome, że odpowiednie dokumenty muszą być zgodne z przepisami, aby zapewnić legalność i bezpieczeństwo operacji transportowych. Brak wiedzy na temat długości ważności tych dokumentów może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak nałożenie kar lub utrata licencji na wykonywanie działalności transportowej.

Pytanie 2

Mamy do czynienia z rynkiem sprzedawcy, kiedy

A. ceny usług transportowych systematycznie maleją

B. supply of transport services exceeds the demand for these services

C. popyt na usługi transportowe przewyższa ich podaż

D. ceny usług transportowych są odporne na wahania gospodarcze

Odpowiedź wskazująca, że z rynkiem sprzedawcy mamy do czynienia, gdy popyt na usługi transportowe jest większy od podaży tych usług, jest trafna. W warunkach rynkowych, w których popyt przewyższa podaż, sprzedawcy mają większą kontrolę nad cenami i mogą je podnosić, co odzwierciedla typowy mechanizm rynkowy. W praktyce oznacza to, że w sytuacji wysokiego popytu, firmy transportowe mogą zwiększać ceny swoich usług, co pozwala im na maksymalizację zysków. Przykładem takiej sytuacji jest okres wzmożonego ruchu turystycznego, kiedy to zapotrzebowanie na transport wzrasta, a dostępność pojazdów ogranicza się. Firmy transportowe, takie jak przewoźnicy lotniczy czy autokarowi, mogą wówczas wprowadzać wyższe stawki, co jest zgodne z zasadami ekonomii rynku sprzedawcy. Warto również zauważyć, że w takich sytuacjach, z uwagi na ograniczone zasoby, sprzedawcy muszą efektywnie zarządzać swoją flotą i operacjami, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na usługi. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla skutecznego planowania strategii cenowej oraz handlowej w branży transportowej.

Pytanie 3

Jak często przeprowadza się badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji diagnostycznej?

A. Co sześć miesięcy

B. Raz na trzy lata

C. Raz na dwa lata

D. Raz na rok

Często pojawiają się błędne wyobrażenia dotyczące częstotliwości przeprowadzania badań technicznych ciągników siodłowych. Odpowiedzi sugerujące, że badania te powinny być wykonywane co dwa lata, raz na trzy lata czy co pół roku, wynikają z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących ruchu drogowego oraz specyfiki pojazdów ciężarowych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące dłuższe okresy między badaniami są mylące, ponieważ mogą prowadzić do zaniedbania regularnej kontroli stanu technicznego pojazdu, co w konsekwencji może zagrażać bezpieczeństwu na drogach. W przypadku ciągników siodłowych, które są często wykorzystywane do transportu dużych ładunków, ich awarie mogą mieć znacznie poważniejsze konsekwencje niż w przypadku mniejszych pojazdów. Również błędne jest myślenie, że badania techniczne mogą być przeprowadzane rzadziej, ponieważ większa intensywność użytkowania pojazdu wymaga częstszej kontroli. Ponadto, normy związane z emisją spalin oraz bezpieczeństwem drogowym wymagają, aby te pojazdy były w pełni sprawne i zgodne z wymaganiami technicznymi. Podsumowując, ignorowanie corocznych badań technicznych może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla kierowców, jak i innych uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Który akt prawny określa normy pojazdów ogrzewanych, chłodni oraz izoterm w transporcie samochodowym?

	Akt prawny	Charakterystyka
A.	Konwencja ATP	Umowa międzynarodowa o przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych oraz o środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów.
B.	Konwencja CMR	Umowa regulująca zasady, prawa i obowiązki stron umowy zarobkowego drogowego przewozu międzynarodowego.
C.	Konwencja ADR	Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych.
D.	Konwencja AETR	Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe.

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ odnosi się do Konwencji ATP, która jest kluczowym dokumentem regulującym wymagania techniczne dla pojazdów transportujących szybko psujące się artykuły żywnościowe. Konwencja ta ustanawia normy dotyczące chłodzenia, ogrzewania oraz izolacji termicznej pojazdów, co jest niezbędne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa przewożonych produktów. Przykładowo, w przypadku transportu świeżych owoców i warzyw, pojazdy muszą być w stanie utrzymać odpowiednią temperaturę, aby zapobiec ich psuciu się. Dodatkowo, normy te obejmują także wymogi dotyczące certyfikacji pojazdów, co ma istotne znaczenie dla przedsiębiorstw zajmujących się logistyką i transportem. Zrozumienie i przestrzeganie norm ATP jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa oraz dla budowania zaufania w relacjach z klientami, co w szerszej perspektywie wpływa na konkurencyjność na rynku.

Pytanie 6

Z przedstawionego fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym wynika, że maksymalna odległość, na jaką ładunek może wystawać z przodu pojazdu powinna być

6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:

1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;

2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;

3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

A. większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

B. nie większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

C. większa niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu.

D. nie większa niż 2 m od osi przyczepy.

Wybrane odpowiedzi, które nie spełniają wymogów ustawy, nie uwzględniają kluczowych zasad dotyczących bezpieczeństwa drogowego. Odpowiedzi sugerujące, że ładunek może wystawać na odległość większą niż 1,5 m od siedzenia kierującego, są niezgodne z przepisami, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze. Ustawodawca wprowadził te ograniczenia, aby ograniczyć ryzyko związane z transportem ładunków, które mogą wpływać na stabilność i kontrolę pojazdu. Wystawienie ładunku na zbyt dużą odległość może prowadzić do ograniczenia pola widzenia kierowcy, a także zwiększać ryzyko przewrócenia się ładunku w trakcie jazdy, co z kolei stwarza zagrożenie dla innych uczestników ruchu. Odpowiedzi wskazujące na 2 m od osi przyczepy czy większą odległość niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu również są błędne, ponieważ nie respektują zasad dotyczących bezpiecznego przewozu i mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Dlatego tak istotne jest, aby kierowcy i osoby zajmujące się transportem towarów znały i przestrzegały przepisów oraz stosowały się do obowiązujących standardów, co może znacznie zwiększyć bezpieczeństwo na drogach.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jakie działania wchodzą w skład procesu transportowego?

A. zabezpieczenie ładunku na czas przewozu

B. określenie trasy transportu

C. podpisanie umowy dotyczącej transportu

D. rozliczenie wykonanej usługi transportowej

Planowanie trasy przewozu, podpisanie umowy przewozu oraz rozliczenie usługi przewozu to działania, które choć są istotne w kontekście organizacji transportu, nie należą bezpośrednio do czynności wykonawczych samego procesu transportującego. Planowanie trasy przewozu jest z pewnością krokiem wstępnym, który wpływa na efektywność transportu, ale nie dotyczy bezpośredniego wykonania transportu. Z kolei podpisanie umowy przewozu jest elementem administracyjnym, który ma na celu uregulowanie praw i obowiązków stron, lecz nie wpływa na proces transportowania ładunku jako takiego, a raczej na relacje między nimi. Rozliczenie usługi przewozu to etap końcowy, który ma na celu rozrachunek finansowy po zakończeniu transportu. W praktyce, błędem jest myślenie o tych czynnościach jako o częściach procesu transportującego, gdyż są one bardziej związane z jego organizacją i zarządzaniem. Zrozumienie różnicy między czynnościami wykonawczymi a administracyjnymi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesem transportowym. W praktyce, nieprawidłowe podejście do zabezpieczenia ładunku, które jest najważniejszym aspektem wykonawczym, może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak uszkodzenie towaru, straty finansowe oraz problemy prawne. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie transportowym umieć właściwie rozgraniczyć te różne aspekty i skupić się na czynnościach, które mają realny wpływ na bezpieczeństwo i integralność ładunku w trakcie transportu.

Pytanie 10

Przedstawiona nalepa umieszczona na cysternie informuje, że jest w niej przewożony materiał

A. ciekły zapalny.

B. wybuchowy.

C. żrący.

D. samozapalny.

Odpowiedź samozapalny jest prawidłowa, ponieważ nalepa przedstawiona na cysternie wskazuje na materiał klasy 4 według systemu ADR. Materiały samozapalne to substancje, które mogą zapalić się samodzielnie w wyniku kontaktu z powietrzem w normalnych warunkach. Przykłady takich materiałów obejmują niektóre metale, jak magnez czy sód, które są szczególnie niebezpieczne podczas transportu. Klasa 4 obejmuje również materiały, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy zapalne, co czyni je szczególnie ryzykownymi w przypadku transportu. Zastosowanie odpowiednich środków ostrożności, takich jak właściwe oznakowanie cystern, jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu tych substancji. Zgodnie z zasadami ADR, przewoźnicy są zobowiązani do stosowania dopełniających środków bezpieczeństwa, co przekłada się na praktyki takie jak szkolenia dla personelu oraz regularne kontrole stanu technicznego pojazdów.

Pytanie 11

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy, ładunek wystający poza płaszczyznę obrysu pojazdu o szerokości 2,55 m nie może wystawać z jednej strony boku pojazdu na odległość większą niż

Fragment ustawy Prawo o ruchu drogowym
Art. 61.
1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu. (...)
3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.
4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy.
5. Ładunek sypki może być umieszczony tylko w szczelnej skrzyni ładunkowej, zabezpieczonej dodatkowo odpowiednimi zasłonami uniemożliwiającymi wysypywanie się ładunku na drogę.
6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

A. 3,00 m

B. 1,50 m

C. 0,50 m

D. 0,23 m

Odpowiedź 0,23 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w Prawie o ruchu drogowym, dopuszczalna odległość, na jaką ładunek może wystawać z jednej strony pojazdu o szerokości 2,55 m, nie może przekraczać 0,23 m. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach, zarówno dla kierowcy, jak i dla innych uczestników ruchu. Przykładowo, jeśli ładunek wystaje zbyt daleko, może to prowadzić do sytuacji, w których inni kierowcy nie będą w stanie odpowiednio ocenić odległości do pojazdu, co zwiększa ryzyko kolizji. Dodatkowo, w przypadku kontroli drogowych, nadmierne wystawanie ładunku może skutkować nałożeniem kar na kierowcę. Dlatego ważne jest, aby zawsze przestrzegać tych norm, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji na drodze oraz zapewnić zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 12

Która kategoria warunków handlowych INCOTERMS, określana jako "na dostarczenie", wskazuje, że wydatki oraz ryzyko związane z dostarczeniem towaru do wskazanego miejsca leżą po stronie sprzedawcy?

A. Kategoria C

B. Kategoria D

C. Kategoria E

D. Kategoria F

Grupa D, znana również jako 'Dostawa', rzeczywiście wskazuje, że wszystkie koszty i ryzyko związane z dostarczeniem towaru do określonego miejsca przeznaczenia ponosi sprzedający. W ramach tej grupy sprzedający zobowiązuje się do dostarczenia towaru do konkretnego miejsca, co oznacza, że jest odpowiedzialny za wszelkie wydatki związane z transportem, ubezpieczeniem oraz formalnościami celnymi aż do momentu dostarczenia. Przykładem może być sytuacja, w której firma A z Niemiec sprzedaje maszyny do firmy B w Polsce i decyduje się na warunki DDP (Delivered Duty Paid). W tym przypadku firma A pokrywa wszelkie koszty transportu oraz cła, co przekłada się na pełną odpowiedzialność za towar do momentu jego odbioru przez firmę B. Takie podejście minimalizuje ryzyko dla kupującego, który nie musi martwić się o proces dostawy. Warto również zauważyć, że znajomość grupy D w INCOTERMS jest kluczowa dla prawidłowego przygotowania umów handlowych oraz negocjacji warunków dostawy.

Pytanie 13

Do firmy transportowej wpłynęło zlecenie na przewóz 272 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Firma dysponuje naczepami, które mogą pomieścić 34 pjł w jednej warstwie, a ich wysokość pozwala na ustawienie ładunku w dwóch warstwach. Oblicz, ile naczep będzie potrzebnych do wykonania tego zlecenia?

A. 3 naczepy

B. 5 naczep

C. 2 naczepy

D. 4 naczepy

Aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 paletowych jednostek ładunkowych, należy najpierw ustalić, ile pjł mieści się w jednej naczepie. W każdej naczepie w jednej warstwie można umieścić 34 pjł, a ponieważ naczepy pozwalają na piętrzenie ładunku w dwóch warstwach, całkowita pojemność jednej naczepy wynosi 34 pjł x 2 = 68 pjł. Następnie, aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 pjł, dzielimy tę wartość przez pojemność naczepy: 272 pjł / 68 pjł = 4. To oznacza, że potrzebujemy 4 naczepy, aby pomieścić wszystkie jednostki ładunkowe. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce transportu, aby zminimalizować koszty i czas przewozu. Efektywne planowanie transportu, które uwzględnia pojemność pojazdów oraz rodzaje ładunków, stanowi podstawę dobrych praktyk branżowych, co przyczynia się do optymalizacji łańcucha dostaw.

Pytanie 14

Międzynarodowe normy dotyczące identyfikacji ładunków wspierają działania

A. kalkulacji kosztu jednostkowego

B. planowania produkcji

C. wyceny wyrobów gotowych

D. kompletowania dostaw w magazynie

Międzynarodowe standardy identyfikacji ładunków, takie jak systemy kodów kreskowych i RFID, odgrywają kluczową rolę w efektywnym kompletowaniu dostaw w magazynie. Dzięki tym standardom, możliwe jest jednoznaczne oznaczanie towarów, co ułatwia ich lokalizację oraz kontrolę stanu zapasów. Przykładowo, w magazynach korzystających z automatyzacji, kody kreskowe pozwalają na szybkie skanowanie produktów, co znacznie przyspiesza proces zbierania zamówień. Zastosowanie standardów identyfikacji prowadzi do redukcji błędów ludzkich, ponieważ systemy informatyczne mogą automatycznie aktualizować stany magazynowe, eliminując konieczność manualnego wprowadzania danych. Warto również wspomnieć o standardzie GS1, który jest powszechnie stosowany w globalnym łańcuchu dostaw. Umożliwia on nie tylko identyfikację produktów, ale także ich śledzenie w całym procesie logistycznym, co jest niezbędne dla zapewnienia transparentności i efektywności operacji magazynowych.

Pytanie 15

Firma ma dostarczyć towar od producenta do trzech odbiorców. Odległości pomiędzy punktem nadania i punktami odbioru przedstawia schemat. Średnia prędkość przewozu na każdym odcinku wynosi 60 km/h. Najszybsza dostawa towaru odbędzie się trasą

A. Zakład Produkcyjny - Odbiorca Y - Odbiorca Z - Odbiorca X

B. Zakład Produkcyjny - Odbiorca Z - Odbiorca Y - Odbiorca X

C. Zakład Produkcyjny - Odbiorca Z - Odbiorca X - Odbiorca Y

D. Zakład Produkcyjny - Odbiorca X - Odbiorca Z - Odbiorca Y

Odpowiedź 'Zakład Produkcyjny - Odbiorca Z - Odbiorca Y - Odbiorca X' jest prawidłowa, ponieważ trasa ta minimalizuje całkowity czas dostawy. Aby zrozumieć, dlaczego ta kombinacja jest optymalna, należy wziąć pod uwagę odległości między punktami oraz czas przejazdu. Jeśli założymy, że transport odbywa się z jednolitą prędkością 60 km/h, całkowity czas dostawy można obliczyć na podstawie długości każdej trasy. Ta konkretna sekwencja umożliwia najkrótszy czas przejazdu, co jest kluczowe w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. W praktyce, efektywne planowanie tras dostaw ma bezpośredni wpływ na koszty transportu, czas realizacji zamówień oraz zadowolenie klientów. W branży transportowej, dobrym standardem jest również stosowanie oprogramowania do optymalizacji tras, które wykorzystuje algorytmy optymalizacyjne, aby znaleźć najszybsze i najtańsze trasy. Przykładem mogą być systemy zarządzania flotą, które są w stanie na bieżąco analizować dane i dostosowywać plany tras w zależności od bieżących warunków drogowych.

Pytanie 16

Czynnik ekonomiczny oddziałujący na ilość, rodzaj oraz zakres realizowanych usług transportowych to

A. popyt i podaż na rynku

B. motywowanie pracowników

C. układ organizacyjny

D. typ materiałów

Wybór odpowiedzi dotyczącej struktury organizacyjnej, rodzaju materiałów czy motywacji pracowników w kontekście wpływu na usługi transportowe jest błędny, ponieważ te czynniki są jedynie pośrednie i mniej kluczowe w porównaniu do popytu i podaży. Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa ma znaczenie dla zarządzania, ale nie determinuje bezpośrednio, jakie usługi są świadczone na rynku. Na przykład, firma transportowa może mieć skomplikowaną strukturę, jednak jeśli popyt na jej usługi jest niski, nie będzie w stanie utrzymać swojej działalności. Z kolei rodzaj materiałów wpływa głównie na specyfikę transportu, ale nie na jego zakres i ilość, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. Motywacja pracowników jest istotna dla wydajności operacyjnej, ale znów nie jest czynnikiem decydującym o rodzaju i ilości usług transportowych. Właściwe podejście do analizy rynku powinno uwzględniać trendy popytu oraz dostępność zasobów, co umożliwia lepsze dostosowanie oferty do potrzeb klientów. Zrozumienie, że to właśnie popyt i podaż kształtują rynek, jest kluczem do skutecznego zarządzania usługami transportowymi i ich rozwijania w odpowiedzi na zmieniające się wymagania rynku.

Pytanie 17

Firma zleciła transport 33 palet, z których każda waży 800 kg. Usługa transportowa została rozliczona poprzez wystawienie faktury. Koszt przewozu jednej tony wynosi 50 zł. Jaką kwotę brutto wynosi ta usługa?

A. 13 200,00 zł

B. 1 320,00 zł

C. 16 500,00 zł

D. 1 650,00 zł

Aby obliczyć wartość brutto usługi transportowej, należy najpierw obliczyć łączną wagę przewożonych palet. W naszym przypadku mamy 33 palety, a każda z nich waży 800 kg. Zatem obliczamy 33 palety × 800 kg/paleta = 26 400 kg. Następnie, aby uzyskać wartość w tonach, dzielimy przez 1000: 26 400 kg ÷ 1000 = 26,4 tony. Cena za przewóz 1 tony wynosi 50 zł, więc mnożymy 26,4 tony × 50 zł/tonę = 1 320 zł. Zrozumienie procesu kalkulacji kosztów transportu jest kluczowe w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Praktyka ta pozwala na bardziej efektywne planowanie budżetu oraz lepsze zarządzanie finansami. W branży transportowej, precyzyjne obliczenia kosztów są niezbędne do utrzymania konkurencyjności oraz zapewnienia rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 18

Technologia umożliwiająca bezkontaktową identyfikację obiektów za pomocą fal radiowych to

A. EDI

B. GPS

C. GS1

D. RFID

RFID, czyli Radio Frequency Identification, to technologia umożliwiająca bezdotykową identyfikację obiektów przy użyciu fal radiowych. System ten składa się z dwóch głównych komponentów: tagów RFID, które są umieszczane na przedmiotach, oraz czytników RFID, które wysyłają sygnał radiowy do tagów. Gdy tag znajduje się w zasięgu czytnika, aktywuje się i przesyła swoje dane identyfikacyjne. Technologia RFID znajduje zastosowanie w wielu branżach, w tym logistycznej, handlowej i produkcyjnej. Przykłady zastosowania obejmują śledzenie przesyłek w magazynach, automatyzację procesów inwentaryzacyjnych oraz kontrolę dostępu do obiektów. Standardy takie jak ISO/IEC 18000 regulują kwestie techniczne związane z RFID, co zapewnia interoperacyjność systemów. Dzięki RFID możliwe jest znaczne zwiększenie efektywności operacyjnej oraz poprawa dokładności danych, co jest kluczowe w dzisiejszym złożonym środowisku biznesowym.

Pytanie 19

Przedstawiony znak, umieszczony na środkach transportu, informuje o przewozie materiałów niebezpiecznych o właściwościach

A. radioaktywnych.

B. żrących.

C. trujących.

D. zakaźnych.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do substancji zakaźnych, wskazuje na niedostateczne zrozumienie klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz ich właściwości. Substancje trujące, radioaktywne i żrące to różne kategorie materiałów niebezpiecznych, które wymagają odmiennego podejścia pod względem transportu i zarządzania. Substancje trujące mogą powodować poważne skutki zdrowotne poprzez zatrucie organizmu, ale nie każda substancja trująca jest klasyfikowana jako zakaźna. Z kolei materiały radioaktywne są oznaczane innymi symbolami i wymagają specjalnych procedur transportowych, aby zminimalizować ryzyko napromieniowania. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się transportem towarów niebezpiecznych, ponieważ każde z tych oznaczeń wiąże się z innymi wymaganiami prawnymi i procedurami bezpieczeństwa. Na przykład, podczas transportu materiałów żrących, takich jak kwasy czy zasady, konieczne jest stosowanie odpowiedniego sprzętu ochronnego oraz środków neutralizujących w przypadku wycieku. Mylenie tych kategorii może prowadzić do niewłaściwego postępowania w sytuacjach awaryjnych, co może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi i środowiskowymi. Dlatego tak istotne jest, aby właściwie identyfikować i klasyfikować materiały niebezpieczne, co jest regulowane przepisami krajowymi i międzynarodowymi.

Pytanie 20

Jakiego rodzaju transportu dotyczy sytuacja, gdy pojazd z miejsca załadunku przewozi ładunek do kilku miejsc wyładunku w trakcie jednej trasy?

A. Obwodowy

B. Wahadłowy

C. Sztafetowy

D. Promienisty

Wybór modelu promienistego nie jest właściwy, ponieważ zakłada on, że towar jest dostarczany z centralnego punktu do punktów peryferyjnych w sposób promienisty, co nie odpowiada opisanej sytuacji. W przypadku przewozu obwodowego towar jest dostarczany do kilku punktów na jednej trasie, co nie jest prawdą w kontekście promieniowym, gdzie droga prowadzi od punktu centralnego do kilku punktów zewnętrznych bez powrotu do centralnego punktu. Model wahadłowy również nie jest odpowiedni, ponieważ dotyczy on transportu, który odbywa się w sposób cykliczny między dwoma punktami, co nie pasuje do opisanego scenariusza, gdzie towar jest dostarczany do wielu różnych punktów. Sztafetowy model przewozu z kolei implikuje współpracę wielu pojazdów, które przekazują ładunki pomiędzy sobą, co nie ma zastosowania, gdy jeden pojazd dostarcza towary do kilku miejsc w ramach jednej trasy. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylenie różnych modeli przewozu, co może wynikać z braku zrozumienia ich specyfiki oraz zastosowań w praktyce. Dlatego ważne jest, aby szczegółowo analizować każdą sytuację logistyczną oraz dobierać odpowiednie modele przewozu zgodnie z ich charakterystyką i zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 21

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do - 20°C.

Fragment umowy o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP)
(...) Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa A. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa D. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C (...).

A. Klasa A i klasa F.

B. Klasa D i klasa E.

C. Klasa B i klasa E.

D. Klasa B i klasa F.

Odpowiedź wskazująca na klasy D i E jako dopuszczalne dla przewozu żywności głęboko mrożonej jest poprawna, ponieważ obie klasy spełniają wymogi dotyczące utrzymania temperatury nie wyższej niż -20°C. Klasa D dotyczy środków transportu, które są w stanie utrzymać temperaturę do +2°C, co jest istotne dla produktów wymagających chłodzenia. Klasa E zaś, obsługująca temperaturę do -10°C, również jest odpowiednia dla mrożonek, jednakże jej właściwości muszą być wykorzystywane w taki sposób, aby nie doszło do podniesienia temperatury do poziomu, który mógłby wpłynąć na jakość produktu. Przykładowo, w praktyce transportu żywności, przedsiębiorstwa logistyczne często korzystają z odpowiednio przystosowanych chłodni i pojazdów, które są regularnie serwisowane oraz poddawane kalibracji, aby zapewnić zgodność z międzynarodowymi standardami, takimi jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Utrzymanie odpowiednich temperatur jest kluczowe, aby zapobiec rozwojowi bakterii i zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 22

Wyznacz wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów, w których każdy zawiera ładunek o masie 21 ton, na platformy wagonowe, jeżeli cena netto jednostkowa usługi wynosi 2,50 zł/t ładunku, a usługa podlega 23% stawce podatku VAT?

A. 680,40 zł

B. 144,90 zł

C. 630,00 zł

D. 774,90 zł

Aby obliczyć wartość brutto usługi załadunku 12 kontenerów z ładunkiem o masie 21 ton każdy, zaczynamy od ustalenia całkowitej masy ładunku. Mamy 12 kontenerów, a każdy zawiera 21 ton, co daje łączną masę 252 ton (12 * 21 = 252). Następnie, przy cenie jednostkowej netto wynoszącej 2,50 zł za tonę, obliczamy wartość netto usługi. Wartość netto wynosi zatem 630 zł (252 * 2,50 = 630). Potem dodajemy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 23%. Obliczamy wartość podatku: 630 zł * 0,23 = 144,90 zł. Ostatecznie wartość brutto usługi to suma wartości netto i VAT: 630 zł + 144,90 zł = 774,90 zł. Prawidłowe rozumienie obliczeń związanych z VAT oraz umiejętność przeliczeń jednostkowych to kluczowe umiejętności w branży transportowej i logistycznej, które pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami oraz przychodami.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Księga rewizyjna wózka widłowego to dokument, który jest wydawany przez

A. Powiatowego Inspektora Transportu Drogowego

B. Ministra infrastruktury

C. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego

D. Inspektora Urzędu Dozoru Technicznego

Wybór innych odpowiedzi, takich jak Powiatowy Inspektor Transportu Drogowego, Minister Infrastruktury czy Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, opiera się na niepełnym zrozumieniu roli i kompetencji poszczególnych instytucji w zakresie nadzoru nad urządzeniami technicznymi. Powiatowy Inspektor Transportu Drogowego zajmuje się przede wszystkim kontrolą transportu drogowego i może być odpowiedzialny za kwestie związane z przewozem towarów, ale nie posiada kompetencji do wydawania ksiąg rewizyjnych dla wózków widłowych. Minister Infrastruktury ma szersze zadania dotyczące polityki transportowej, ale nie zajmuje się bezpośrednim nadzorem technicznym. Z kolei Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego koncentruje się na inspekcji transportu w danym województwie, a jego kompetencje również nie obejmują szczegółowej kontroli urządzeń dźwigowych. Te niepoprawne odpowiedzi mogą sugerować brak zrozumienia struktury administracyjnej i odpowiedzialności w zakresie nadzoru technicznego. Kluczowym aspektem działania UDT jest jego rola w zapewnieniu bezpieczeństwa urządzeń, co jest niezbędne dla ochrony zdrowia i życia pracowników. Ignorowanie tego faktu prowadzi do mylnych przekonań na temat obowiązków i kompetencji różnych urzędów, co może skutkować nieprzestrzeganiem przepisów oraz narażeniem osób pracujących na niebezpieczeństwo.

Pytanie 25

Firma zajmująca się transportem wynajęła 2 podnośniki na 4 dni i poniosła wydatki w wysokości 1 600 zł. Jaką kwotę należy uiścić za 1 dzień korzystania z jednego podnośnika?

A. 400 zł

B. 200 zł

C. 600 zł

D. 800 zł

Aby obliczyć opłatę za 1 dzień użytkowania jednego podnośnika, należy najpierw ustalić całkowity koszt wynajmu obu podnośników. W tym przypadku wynosi on 1 600 zł za 4 dni. Całkowity koszt wynajmu należy podzielić przez liczbę dni wynajmu oraz przez liczbę podnośników. Obliczenia wyglądają następująco: 1 600 zł / 4 dni = 400 zł za dzień za oba podnośniki, a następnie 400 zł / 2 podnośniki = 200 zł za dzień za jeden podnośnik. Taki sposób obliczania kosztów jest zgodny z powszechnymi praktykami w branży wynajmu sprzętu, gdzie ważne jest zrozumienie całkowitych wydatków oraz umiejętność ich rozkładu na jednostkowe stawki. Przedsiębiorstwa często stosują podobne metody kalkulacji kosztów, aby lepiej planować budżet i wydatki związane z wynajmem. Warto również zaznaczyć, że kalkulacja ta jest istotna nie tylko dla wynajmujących, ale także dla osób planujących długoterminowe projekty, gdzie zrozumienie kosztów jednostkowych może pomóc w optymalizacji wydatków.

Pytanie 26

Pojazd o ładowności 10 ton transportuje 10 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Waga jednej pjł wynosi 700 kg. Oblicz, jaki będzie współczynnik wykorzystania ładowności tego pojazdu?

A. 0,30

B. 0,90

C. 0,70

D. 0,50

Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc masę ładunku przez całkowitą ładowność samochodu. W tym przypadku, ładowność pojazdu wynosi 10 ton, co odpowiada 10 000 kg. Samochód przewozi 10 paletowych jednostek ładunkowych, z których każda waży 700 kg. Zatem całkowita masa przewożonego ładunku wynosi 10 * 700 kg = 7000 kg. Współczynnik wykorzystania ładowności obliczamy jako: 7000 kg / 10000 kg = 0,70. Oznacza to, że pojazd jest wykorzystywany w 70% swojej ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce. Optymalne wykorzystanie ładowności pojazdów transportowych jest kluczowe dla efektywności operacyjnej i redukcji kosztów transportu. Na przykład, w logistyce dąży się do maksymalizacji wykorzystania pojazdów, aby obniżyć emisję CO2 oraz zwiększyć rentowność operacyjną. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania współczynnika wykorzystania ładowności jest niezbędna dla profesjonalistów w branży transportowej.

Pytanie 27

Pociąg składa się z 32 wagonów. Każdy z nich powinien pomieścić 26 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Proces załadunku jednej pjł do wagonu zajmuje 5 minut. Jak długo minimalnie potrwa załadunek wszystkich pjł, jeżeli jeden wózek jednorazowo transportuje 1 pjł, a do załadunku używane są 4 wózki widłowe?

A. 17 h 20 min

B. 11 h 10 min

C. 17 h 33 min

D. 11 h 06 min

Aby obliczyć czas załadunku wszystkich paletowych jednostek ładunkowych, należy najpierw zrozumieć całkowitą liczbę pjł do załadowania. Mamy 32 wagony, a każdy z nich ma pomieścić 26 pjł, co daje 32 x 26 = 832 pjł. Każdy wózek widłowy załadowuje jedną pjł w 5 minut, więc czas załadunku jednej pjł przy pełnej obsadzie czterech wózków to 5 minut. W ciągu jednej minuty cztery wózki mogą załadować 4 pjł, co oznacza, że czas potrzebny na załadunek wszystkich 832 pjł wynosi (832 pjł / 4 pjł na minutę) x 5 minut = 1040 minut. Przekładając to na godziny, uzyskujemy 1040 minut / 60 minut = 17 godzin i 20 minut. Tak więc, prawidłowa odpowiedź to 17 h 20 min. Wiedza na temat efektywnego zarządzania załadunkiem i wykorzystania sprzętu, jak wózki widłowe, jest kluczowa w logistyce. Stosowanie technik optymalizacji czasu, takich jak równoległe załadunki i zwiększenie liczby wózków widłowych, może znacząco wpłynąć na wydajność procesu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Zanim zacznie się korzystać z urządzenia wymagającego nadzoru technicznego, osoba eksploatująca to urządzenie

A. sama przeprowadza ocenę urządzenia poprzez weryfikację zgodności jego wykonania z dokumentacją oraz warunkami technicznymi nadzoru technicznego

B. realizuje badanie specjalne, określone w dokumentacji projektowej urządzenia lub w technicznie uzasadnionych przypadkach, na żądanie odpowiedniego organu dozoru technicznego

C. zgłasza na piśmie urządzenie do odpowiedniego organu jednostki nadzoru technicznego w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na eksploatację

D. wykonuje próby techniczne przed rozpoczęciem działania urządzenia oraz w warunkach pracy ustalonych w technicznych zasadach nadzoru technicznego i przekazuje wyniki do nadzoru technicznego

Wiele osób mogących być odpowiedzialnych za eksploatację urządzeń podlegających dozorowi technicznemu często ma błędne wyobrażenie o tym, jakie obowiązki na nich spoczywają przed rozpoczęciem użytkowania. Często pojawia się przekonanie, że wystarczy przeprowadzić rutynowe kontrole lub próby techniczne, aby móc rozpocząć eksploatację urządzenia. Jednak takie podejście nie uwzględnia kluczowego momentu, jakim jest formalne zgłoszenie urządzenia do odpowiedniego organu dozoru technicznego. Odpowiedź wskazująca na przeprowadzenie badań specjalnych, badania urządzenia czy prób technicznych pomija fundamentalny obowiązek zgłoszenia, który jest niezbędny do uzyskania zezwolenia na eksploatację. Zgłoszenie to jest pierwszym krokiem, który uruchamia procedurę oceny technicznej, a bez tego działania, nawet najlepiej przeprowadzone badania mogą okazać się niewystarczające. Niestety, nieznajomość lub ignorowanie tego wymogu może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa. Eksploatacja urządzeń bez odpowiedniego zgłoszenia i zezwolenia naraża użytkowników na nieprzewidziane sytuacje, mogące skutkować wypadkami, szkodami materialnymi oraz karami finansowymi. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, że każdy aspekt eksploatacji urządzenia musi być zgodny z wymaganiami prawnymi oraz standardami bezpieczeństwa, a zgłoszenie to kluczowy element tego procesu.

Pytanie 30

Na podstawie cennika, określ łączny koszt czynności manipulacyjnych obejmujących wyładunek 1 pełnego kontenera 20’ i 2 pustych kontenerów 40’ ze statku na plac składowy oraz przeładunek tych kontenerów z placu składowego na środki transportu samochodowego.

Cennik
Nazwa usługi	Kontener 20'	Kontener 40'
Kontener pełny
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie	190,00 zł/szt.	210,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie	95,00 zł/szt.	105,00 zł/szt.
Kontener pusty
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie	180,00 zł/szt.	195,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie	80,00 zł/szt.	95,00 zł/szt.

A. 835,00 zł

B. 890,00 zł

C. 865,00 zł

D. 860,00 zł

Odpowiedź 865,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt czynności manipulacyjnych określonych w pytaniu. Aby obliczyć ten koszt, należy uwzględnić cztery kluczowe czynności: wyładunek pełnego kontenera 20' oraz dwóch pustych kontenerów 40', a następnie przeładunek tych kontenerów na środki transportu samochodowego. Wyładunek pełnego kontenera 20' kosztuje 190,00 zł, a wyładunek dwóch pustych kontenerów 40' wynosi 390,00 zł (2 * 195,00 zł). Koszt przeładunku pełnego kontenera 20' to 95,00 zł, natomiast przeładunek dwóch pustych kontenerów 40' kosztuje 190,00 zł (2 * 95,00 zł). Suma wszystkich wymienionych kosztów wynosi 865,00 zł, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw. W praktyce, poprawne obliczanie kosztów manipulacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem i podejmowania decyzji operacyjnych w branży transportowej.

Pytanie 31

Ile minimalnie wagonów o maksymalnej ładowności 44 t należy załadować, aby przewieźć 528 000 kg węgla?

A. 6 sztuk

B. 8 sztuk

C. 12 sztuk

D. 14 sztuk

Aby obliczyć minimalną liczbę wagonów potrzebnych do załadunku 528 000 kg węgla, należy najpierw zrozumieć, że każdy wagon ma maksymalną ładowność wynoszącą 44 tony, co przekłada się na 44 000 kg. Dzieląc całkowitą masę węgla przez ładowność jednego wagonu, możemy określić, ile wagonów będziemy potrzebować. W tym przypadku obliczenie wygląda następująco: 528 000 kg / 44 000 kg = 12. Oznacza to, że potrzebujemy 12 wagonów, aby pomieścić całą masę węgla. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, ponieważ pozwalają na efektywne planowanie i zarządzanie ładunkami. Dobrą praktyką w branży jest również uwzględnianie ewentualnych strat w transporcie i przestrzeganie przepisów dotyczących maksymalnych ładunków, co może wymagać dodatkowych wagonów w przypadku innych materiałów o różnej gęstości lub wymaganiach. Dlatego ważne jest, aby precyzyjnie planować operacje transportowe, aby zminimalizować koszty i czas dostawy.

Pytanie 32

Na podstawie zestawienia wymiarów kontenerów morskich określ wysokość wewnętrzną kontenera 40-stopowego high cube.

Wymiary kontenerów morskich
Rodzaj kontenera	Wymiary wewnętrzne [mm]
Rodzaj kontenera	długość	szerokość	wysokość
20'	5919	2340	2380
40'DV	12045	2309	2379
40'HC	12056	2347	2684
20' OPEN TOP	5919	2340	2286
40' OPEN TOP	12043	2340	2272
20' REEFER	5428	2266	2240
40' REEFER	11628	2294	2509
20' FLAT RACK	5662	2438	2327
40' FLAT RACK	12080	2438	1950
45' HC	13556	2352	2698

A. 2 684 mm

B. 2 379 mm

C. 2 272 mm

D. 2 509 mm

Wysokość wewnętrzna kontenera 40-stopowego high cube wynosząca 2684 mm jest kluczową informacją, szczególnie w kontekście logistyki i transportu morskiego. Tego rodzaju kontenery są projektowane tak, aby maksymalizować pojemność ładunkową, co czyni je niezwykle wartościowymi w branży. Odpowiedź "2 684 mm" dokładnie odpowiada wartości podanej w standardowych specyfikacjach kontenerów, co jest zgodne z międzynarodowymi normami ustalonymi przez organizacje takie jak ISO. Wysokość ta pozwala na załadunek większych ładunków, takich jak sprzęt budowlany czy palety z towarami, co wpływa na efektywność transportu. Dodatkowo, znajomość tych wymiarów jest niezbędna dla planowania przestrzeni w magazynach oraz na statkach towarowych, gdzie każdy centymetr przestrzeni ma znaczenie. Przykładem może być optymalizacja układu ładunkowego, która uwzględnia wysokość kontenera, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnej przestrzeni i obniżenie kosztów transportu. Zrozumienie wymiarów kontenerów jest zatem fundamentalne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 33

Księga Rewizyjna wózka widłowego to dokument, który jest wystawiany po zarejestrowaniu urządzenia (przy pierwszym odbiorze) przez

A. Polski Komitet Normalizacyjny

B. Urząd Dozoru Technicznego

C. inspektora BHP

D. Transportowy Dozór Techniczny

Wybór inspektora BHP, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego czy Transportowego Dozoru Technicznego jako instytucji odpowiedzialnej za wydanie Księgi Rewizyjnej wózka widłowego jest rezultatem niepełnego rozumienia roli, jaką pełni Urząd Dozoru Technicznego. Inspektor BHP ma za zadanie nadzorować przestrzeganie przepisów BHP w miejscu pracy, jednak nie jest odpowiedzialny za rejestrację ani certyfikację urządzeń technicznych. Polski Komitet Normalizacyjny zajmuje się tworzeniem i wdrażaniem norm, ale nie wydaje dokumentów dotyczących konkretnego sprzętu. Transportowy Dozór Techniczny, z kolei, koncentruje się na urządzeniach transportowych, ale nie ma kompetencji do wydawania Księgi Rewizyjnej dla wózków widłowych. Kluczowe jest zrozumienie, że Księga Rewizyjna to dokument, który powinien być wydany przez organ posiadający odpowiednie uprawnienia do nadzoru technicznego nad urządzeniami, a takim organem jest UDT. Brak wiedzy na temat zakresu kompetencji poszczególnych instytucji prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować nieprzestrzeganiem przepisów, co z kolei stwarza poważne ryzyko dla bezpieczeństwa w miejscu pracy. Właściwe zrozumienie struktury nadzoru technicznego jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa operacyjnego i zgodności z obowiązującymi przepisami.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Nadawca wysłał do transportu 800 opakowań zbiorczych na paletach. Maksymalna ilość opakowań zbiorczych na jednej palecie wynosi 8. Oblicz minimalną liczbę naczep potrzebnych do przeprowadzenia transportu, jeśli jedna naczepa może pomieścić maksymalnie 20 paletowych jednostek ładunkowych?

A. 4 naczepy

B. 3 naczepy

C. 5 naczep

D. 2 naczepy

Aby obliczyć minimalną liczbę naczep potrzebnych do przewozu 800 opakowań zbiorczych, zaczynamy od ustalenia, ile palet potrzeba. Skoro na jednej palecie może znajdować się maksymalnie 8 opakowań zbiorczych, to dzielimy 800 przez 8. Otrzymujemy zatem 100 palet. Następnie, mając już liczbę palet, musimy obliczyć, ile naczep jest wymagane, skoro do jednej naczepy można załadować 20 palet. Dzieląc 100 palet przez 20, uzyskujemy 5 naczep. Taki sposób obliczania jest typowy w logistyce, gdzie kluczowe jest planowanie transportu z uwzględnieniem ograniczeń przestrzennych. Praktycznym zastosowaniem takiego podejścia jest optymalizacja kosztów transportu i magazynowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Używając metod planowania, takich jak modelowanie procesów logistycznych, można efektywnie zarządzać łańcuchem dostaw, co pozwala na zwiększenie wydajności operacyjnej.

Pytanie 37

Na podstawie fragmentu Kodeksu drogowego ustal, ile może wynosić maksymalna masa ładunku załadowanego do przyczepy ciągniętej przez samochód ciężarowy, którego rzeczywista masa całkowita wynosi 7 500 kg, a masa własna przyczepy 900 kg?

Fragment Kodeksu drogowego – prawo o ruchu drogowym
Art. 62. 1. Rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez: 1) samochód osobowy, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t lub autobus – nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego; 2) samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t – nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej tego samochodu powiększonej o 40%; 3) motocykl lub motorower – nie może przekraczać masy własnej motocykla lub motoroweru, jednak nie może przekraczać 100 kg.

Fragment Kodeksu drogowego – prawo o ruchu drogowym

Art. 62. 1. Rzeczywista masa całkowita przyczepy ciągniętej przez:

1) samochód osobowy, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t lub autobus – nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej pojazdu ciągnącego;

2) samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t – nie może przekraczać rzeczywistej masy całkowitej tego samochodu powiększonej o 40%;

3) motocykl lub motorower – nie może przekraczać masy własnej motocykla lub motoroweru, jednak nie może przekraczać 100 kg.

A. 7 500 kg

B. 10 500 kg

C. 9 600 kg

D. 12 200 kg

Maksymalna masa ładunku załadowanego do przyczepy ciągniętej przez samochód ciężarowy oblicza się na podstawie rzeczywistej masy całkowitej pojazdu oraz masy własnej przyczepy. W tym przypadku rzeczywista masa całkowita wynosi 7 500 kg. Zgodnie z przepisami Kodeksu drogowego, maksymalna masa całkowita pojazdu z przyczepą nie powinna przekraczać 40% więcej niż masa samego samochodu ciężarowego. Oznacza to, że maksymalna masa ładunku, którą można załadować do przyczepy, wynosi 7 500 kg x 1,4 - 900 kg (masa własna przyczepy). Po obliczeniach otrzymujemy 10 500 kg - 900 kg = 9 600 kg. Przestrzeganie tych regulacji jest niezwykle istotne, ponieważ nadmierne obciążenie może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze, zwiększając ryzyko wypadków oraz wpływając na czas reakcji i stabilność pojazdu. W praktyce, kierowcy powinni regularnie kontrolować obciążenie oraz stosować się do zaleceń producentów pojazdów i przyczep, aby zapewnić bezpieczeństwo transportu.

Pytanie 38

W przedstawionej instrukcji określono niezbędne wyposażenie środków transportu drogowego przewożących

Fragment instrukcji dotyczącej wyposażenia środków transportu drogowego
W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie: - klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół; - dwa stojące znaki ostrzegawcze; - płyn do płukania oczu; oraz dla każdego członka załogi pojazdu - kamizelka ostrzegawcza; - przenośne urządzenie oświetleniowe; - para rękawic ochronnych; - ochrona oczu. Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów: - maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1; - łopata; - osłona otworów kanalizacyjnych; - pojemnik do zbierania pozostałości.

Fragment instrukcji dotyczącej wyposażenia środków transportu drogowego

W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:
- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej
masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;
- dwa stojące znaki ostrzegawcze;
- płyn do płukania oczu;
oraz dla każdego członka załogi pojazdu
- kamizelka ostrzegawcza;
- przenośne urządzenie oświetleniowe;
- para rękawic ochronnych;
- ochrona oczu.
Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:
- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce
transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;
- łopata;
- osłona otworów kanalizacyjnych;
- pojemnik do zbierania pozostałości.

A. materiały szybko psujące się.

B. dzieła sztuki.

C. materiały niebezpieczne.

D. żywe zwierzęta.

Odpowiedź "materiały niebezpieczne" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu drogowego, środki transportu przewożące materiały niebezpieczne muszą być wyposażone w specjalne elementy ochronne, które zapewniają bezpieczeństwo załogi oraz otoczenia. W praktyce oznacza to, że pojazdy transportujące substancje chemiczne, takie jak gazy trujące czy substancje toksyczne, są zobowiązane do posiadania wyposażenia, które minimalizuje ryzyko wypadków i chroni przed konsekwencjami ewentualnych wycieków. Przykłady standardów, które regulują te kwestie, to Międzynarodowy Kod Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG) oraz przepisy krajowe, które często są oparte na unijnych dyrektywach. Wymogi te obejmują m.in. noszenie kamizelek ostrzegawczych przez personel, korzystanie z masek ochronnych oraz zapewnienie odpowiedniego oznakowania pojazdu. Takie środki są kluczowe dla zarządzania ryzykiem i ochrony zdrowia publicznego, co czyni je niezbędnymi w branży transportowej.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej