Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ochrony środowiska
Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:47
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:04

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zniszczenie naturalnego środowiska na danym terenie przez wywołanie nieodwracalnych zmian w strukturze oraz działaniu mechanizmów przyrodniczych nazywane jest

A. degradacją środowiska

B. rewitalizacją środowiska

C. dewastacją środowiska

D. rewaloryzacją środowiska

Dewastacja środowiska to tak naprawdę poważny problem. Mówiąc prościej, to trwałe uszkodzenie ekosystemów, które dzieje się często przez naszą działalność, taką jak przemysł czy budowa nowych osiedli. Kiedy coś jest dewastowane, to już się tego nie da naprawić, co często prowadzi do utraty wielu gatunków roślin i zwierząt. Przykład? Wycinanie lasów dla nowych budynków – to wpływa nie tylko na dziką przyrodę, ale też na nasz klimat. Dlatego tak ważne jest monitorowanie tych zjawisk i działanie na rzecz ochrony natury, na przykład przez wprowadzanie strategii zrównoważonego rozwoju. Warto wspomnieć o standardach jak ISO 14001, które pomagają w lepszym zarządzaniu środowiskiem i ograniczaniu działań, które mogą zaszkodzić ekosystemom.

Pytanie 2

Gdzie powinno znajdować się stanowisko pomiarowe dotyczące zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi?

A. w okolicy miejskich oczyszczalni ścieków.

B. na terenach do wypoczynku.

C. blisko zbiorników wodnych.

D. wzdłuż trasy szybkiego ruchu.

Umieszczenie stanowiska pomiarów zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi wzdłuż autostrady jest uzasadnione ze względu na bliskość źródeł emisji tych zanieczyszczeń. Ruch samochodowy jest jednym z głównych czynników wprowadzających metale ciężkie, takie jak ołów czy kadm, do środowiska. Ponadto, standardy monitorowania jakości gleby, takie jak wytyczne Europejskiej Agencji Środowiska, sugerują, że obszary o dużym natężeniu ruchu powinny być objęte szczegółowymi badaniami. Przykładem mogą być badania przeprowadzane w miastach, gdzie stężenia metali ciężkich są monitorowane na terenach blisko ruchliwych dróg, co pozwala na ocenę wpływu transportu na jakość gleby. Regularne pomiary w tych lokalizacjach przyczyniają się do lepszego zrozumienia procesów akumulacji zanieczyszczeń oraz opracowywania strategii zarządzania ryzykiem dla zdrowia publicznego oraz ochrony środowiska.

Pytanie 3

Oblicz wymagany procent redukcji zanieczyszczeń dla oczyszczalni miejskiej, na podstawie informacji o parametrach ścieków zamieszczonych w tabeli.

Skład ścieków przed oczyszczeniem	Najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń ścieków wprowadzanych do wód lub do ziemi z oczyszczalni ścieków
BZT₅ 150 mgO₂/l Zawiesiny ogólne 350 mg/l Azot ogólny 50 mgN/l	BZT₅ 15 mgO₂/l Zawiesiny ogólne 35 mg/l Azot ogólny 15 mgN/l
B. 90%. zawiesiny ogólne 90%. azot ogólny 70%

A. BZT5 50%, zawiesiny ogólne 90%, azot ogólny 80%

B. BZT5 50%, zawiesiny ogólne 90%, azot ogólny 80%

C. BZT5 60%, zawiesiny ogólne 80%, azot ogólny 70%

D. BZT5 90%, zawiesiny ogólne 90%, azot ogólny 90%

Podane odpowiedzi, które nie odpowiadają na pytanie, mogą prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie wymaganej redukcji zanieczyszczeń. Wysokie wartości redukcji, takie jak 90% w przypadku BZT5 lub 70% w przypadku azotu ogólnego, mogą wydawać się atrakcyjne, ale nie są realistyczne ani zgodne z wymaganiami technicznymi większości oczyszczalni. W praktyce, oczyszczalnie miejskie często stosują technologie, które pozwalają na efektywne usuwanie zanieczyszczeń przy zachowaniu bardziej umiarkowanych wartości redukcji. Na przykład, osiągnięcie 90% redukcji BZT5 może być bardzo trudne do zrealizowania w standardowych warunkach operacyjnych, a także nie zawsze jest konieczne do spełnienia norm środowiskowych. Ponadto, wysoka redukcja zawiesin ogólnych na poziomie 90% może wprowadzić dodatkowe koszty i skomplikować proces technologiczny. Wartości te powinny być zawsze dostosowane do specyfikacji danego zakładu oraz lokalnych wymogów prawnych. Dlatego istotne jest zrozumienie, jakie wartości redukcji są zarówno realistyczne, jak i zgodne z regulacjami. Analiza parametrów ścieków powinna być oparta na rzeczywistych wymaganiach oraz dostępnych technologiach, co pozwoli na osiągnięcie nie tylko efektywności oczyszczania, ale również ochrony środowiska.

Pytanie 4

Na podstawie zamieszczonego fragmentu rozporządzenia Ministra Środowiska, wskaż który typ składowiska może powstać na terenie, którego naturalna bariera geologiczna ma miąższość 1,2 m i współczynnik filtracji równy 1,0 x 10^-7m/s?

Fragment rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 30 kwietnia 2013 r.
w sprawie składowisk odpadów

Minimalna miąższość i wartość współczynnika filtracji k naturalnej bariery geologicznej dla składowiska odpadów wynosi:
1) niebezpiecznych – miąższość nie mniejsza niż 5 m, współczynnik filtracji k ≤ 1,0 × 10^-9 m/s;
2) innych niż niebezpieczne i obojętne – miąższość nie mniejsza niż 1 m, współczynnik filtracji k ≤ 1,0 × 10^-9 m/s;
3) obojętnych – miąższość nie mniejsza niż 1 m, współczynnik filtracji k ≤ 1,0 × 10^-7 m/s.

A. Składowisko odpadów komunalnych.

B. Składowisko odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne.

C. Składowisko odpadów obojętnych.

D. Składowisko odpadów niebezpiecznych.

Wybór innego typu składowiska, takiego jak składowisko odpadów komunalnych lub niebezpiecznych, jest nieuzasadniony w kontekście przedstawionych parametrów geologicznych. Składowiska odpadów komunalnych są projektowane w specyficznych warunkach, które nie tylko uwzględniają miąższość bariery geologicznej, ale także wymagają większej niż 1,2 m głębokości oraz znacznie niższego współczynnika filtracji. W przypadku składowisk odpadów niebezpiecznych, normy są jeszcze bardziej restrykcyjne, ponieważ muszą one zapewniać najwyższe standardy ochrony środowiska, w tym całkowitą szczelność bariery. Zastosowanie składowisk, które nie spełniają wymagań dotyczących miąższości i filtracji, może prowadzić do poważnych konsekwencji ekologicznych, takich jak kontaminacja wód gruntowych lub skażenie gleby. Często błędne rozumienie tych parametrów wynika z ich pomijania lub mylnego interpretowania, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów i dobrych praktyk w branży. Istotne jest, aby decydenci i projektanci składowisk odpadów dobrze rozumieli te konsekwencje oraz w pełni oceniali ryzyko związane z niewłaściwym doborem lokalizacji składowisk, co może prowadzić do poważnych problemów środowiskowych.

Pytanie 5

Procedura ustalania opłat za użytkowanie środowiska, opierająca się na wyborze wskaźnika generującego najwyższą opłatę, dotyczy kosztów związanych z

A. składowaniem odpadów

B. emisją gazów lub pyłów do atmosfery

C. poborem wód

D. wprowadzaniem ścieków do wód albo ziemi

Odpowiedź dotycząca wprowadzania ścieków do wód lub ziemi jest poprawna, ponieważ procedura naliczania opłat za korzystanie ze środowiska oparta na wskaźniku, który generuje najwyższą opłatę, dotyczy głównie zanieczyszczenia wodami. W Polsce regulacje dotyczące opłat za wprowadzanie ścieków są ściśle określone w Ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne, która nakłada na podmioty wprowadzające ścieki obowiązek uiszczania opłat, które zależą od rodzaju i ilości wprowadzanych zanieczyszczeń. Przykładem może być przemysł, który musi monitorować i raportować poziom substancji zanieczyszczających w ściekach, aby uniknąć kar finansowych. Ponadto, prawidłowe zarządzanie ściekami i ich oczyszczanie jest kluczowe dla ochrony ekosystemów wodnych oraz zdrowia publicznego, co w praktyce oznacza, że przedsiębiorstwa muszą inwestować w technologie oczyszczania, co również wiąże się z dodatkowymi kosztami, ale jest niezbędne dla zrównoważonego rozwoju. W ten sposób, wybrany wskaźnik wpływa na strategie zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwie, a także na jego odpowiedzialność społeczną.

Pytanie 6

Monitoring przyrody w ramach tego podsystemu nie obejmuje monitorowania

A. jezior

B. ptaków

C. lasów

D. siedlisk przyrodniczych oraz gatunków

Podsystem monitoringu przyrody rzeczywiście nie obejmuje monitoringu jezior, ponieważ jest to zadanie, które najczęściej przypisuje się innym podsystemom lub organizacjom zajmującym się hydrologią i zarządzaniem wodami. Monitoring przyrody zazwyczaj koncentruje się na obserwacji i ocenie stanu gatunków dzikich zwierząt, ekosystemów leśnych oraz siedlisk przyrodniczych. W ramach monitoringu ptaków, lasów oraz siedlisk przyrodniczych prowadzi się szczegółowe badania, które mają na celu zrozumienie dynamiki ekosystemów oraz wpływu działalności ludzkiej na różnorodność biologiczną. Praktyczne zastosowanie monitoringu obejmuje m.in. programy ochrony gatunków zagrożonych, zarządzanie obszarami chronionymi oraz opracowywanie strategii ochrony przyrody. Dobre praktyki w tej dziedzinie opierają się na międzynarodowych standardach, takich jak konwencja o różnorodności biologicznej, które nakładają obowiązek monitorowania i raportowania stanu przyrody oraz podejmowania działań na rzecz jej ochrony.

Pytanie 7

Jakie są główne źródła zanieczyszczenia gleb w rolnictwie?

A. Transport drogowy

B. Zawyżone dawki pestycydów

C. Deszcze o podwyższonej kwasowości

D. Wypalanie łąk

Zawyżone dawki pestycydów są główną przyczyną rolniczego zanieczyszczenia gleb, ponieważ ich nadmierne stosowanie prowadzi do kumulacji substancji chemicznych w glebie, co negatywnie wpływa na jej jakość i zdrowie ekosystemów. Pestycydy, takie jak herbicydy, insektycydy i fungicydy, są projektowane w celu eliminacji szkodników i chwastów, ale gdy stosowane są w nadmiarze, mogą powodować degradację struktury gleby oraz zanieczyszczenie wód gruntowych. Przykładowo, w przypadku stosowania glifosatu, jest on w stanie przenikać do gleby i wód, co prowadzi do długotrwałego zanieczyszczenia ekosystemu. W praktyce, rolnicy powinni przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania i stosować integrowaną ochronę roślin, aby minimalizować negatywne skutki. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrymi praktykami rolniczymi, kluczowe jest monitorowanie i stosowanie metod biologicznych oraz mechanicznych jako alternatywy dla chemicznych pestycydów, co pozwala na ochronę środowiska i zdrowia ludzi.

Pytanie 8

Podczas zbierania próbek wody z rzeki osoba wykonująca to zadanie powinna być wyposażona w

A. kalosze, maskę ochronną

B. kask ochronny, wysokie kalosze

C. fartuch ochronny, szelki asekuracyjne

D. gumowe rękawice, kalosze

Gumowe rękawice i kalosze stanowią podstawowy zestaw ochrony osobistej podczas pobierania próbek wody z rzeki. Gumowe rękawice chronią ręce przed kontaktami z wodą, która może zawierać szkodliwe substancje chemiczne oraz mikroorganizmy, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. Kalosze, z kolei, zabezpieczają stopy przed wilgocią, zimnem oraz potencjalnymi kontuzjami, jakie mogą wystąpić w terenie, takim jak nierówne podłoże lub ostre przedmioty. Zgodnie z wytycznymi branżowymi, zastosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej jest kluczowe w celu minimalizacji ryzyka zawodowego. Dobrym przykładem zastosowania tych środków jest sytuacja, gdy pracownik przeprowadza badania jakości wody, gdzie kontakt z zanieczyszczeniami jest nieunikniony. W takim przypadku gumowe rękawice i kalosze nie tylko chronią przed szkodliwymi substancjami, ale także zapewniają komfort i mobilność pozwalając na swobodne poruszanie się w trudnych warunkach terenowych. Dodatkowe zabezpieczenia, takie jak okulary ochronne czy fartuchy, mogą być również zalecane w zależności od specyfiki prowadzonych badań.

Pytanie 9

Dokumenty dotyczące zarządzania wodami, według Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 17 sierpnia 2006 roku, powinny być archiwizowane w

A. Wojewódzkim Zarządzie Melioracji i Urządzeń Wodnych

B. Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi

C. Radzie Powiatu

D. Urzędzie Miasta i Gminy

Wojewódzki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych (WZMiUW) jest organem odpowiedzialnym za zarządzanie wodami na poziomie regionalnym, co jest zgodne z wymaganiami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 17 sierpnia 2006 roku. WZMiUW pełni kluczową rolę w nadzorze i utrzymaniu infrastruktury melioracyjnej oraz wodnej, zapewniając zgodność z przepisami prawa wodnego. Przechowywanie instrukcji gospodarowania wodą w WZMiUW jest istotne, ponieważ to właśnie ten organ ma kompetencje do ich wdrażania i monitorowania efektywności działań związanych z zarządzaniem wodami w obrębie swojego regionu. Przykładowo, WZMiUW może używać tych instrukcji do planowania działań związanych z ograniczaniem skutków powodzi oraz ochroną zasobów wodnych. Działania te są zgodne z dobrą praktyką, która podkreśla znaczenie centralizacji wiedzy oraz odpowiedzialności w zarządzaniu wodami. Wzmacnia to również współpracę z innymi instytucjami i organizacjami, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania wodami, zwłaszcza w kontekście zmian klimatycznych i ich wpływu na gospodarkę wodną.

Pytanie 10

Wyznacz objętość V humusu, która jest potrzebna do rekultywacji obszaru o powierzchni A = 10 000 m², przeznaczonego pod zadrzewienia, zakładając, że grubość warstwy humusu h ma wynosić 15 cm.

V = A * h

A. 150 m3

B. 15 m3

C. 1500 m3

D. 150000 m3

Obliczając objętość humusu potrzebną do rekultywacji terenu, stosujemy wzór V = A * h, gdzie A to powierzchnia, a h to grubość warstwy humusu. W naszym przypadku mamy A = 10 000 m² i h = 15 cm (co jest równoważne 0,15 m). Po podstawieniu wartości, otrzymujemy V = 10 000 m² * 0,15 m = 1500 m³. Użycie odpowiedniej ilości humusu jest kluczowe dla zapewnienia dobrego wzrostu roślin oraz ich prawidłowego rozwoju. W praktyce, humus dostarcza nie tylko składników odżywczych, ale także poprawia strukturę gleby, co z kolei wpływa na zatrzymywanie wody i dostępność powietrza dla korzeni. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie analiz gleby przed rekultywacją, aby dostosować rodzaj i ilość materiałów organicznych, co maksymalizuje efektywność zadrzewiania i polepsza warunki ekosystemowe. Stosowanie humusu w odpowiednich ilościach jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi i standardami ochrony środowiska.

Pytanie 11

Inwestycje, które mogą negatywnie wpływać na środowisko naturalne oraz zdrowie ludzi, to

A. drogi powiatowe

B. drogi nieutwardzone

C. linia kolejowa pierwszorzędna

D. autostrady

Autostrady są inwestycjami, które mają znaczący wpływ na środowisko przyrodnicze oraz zdrowie ludzi. Są to szerokie drogi szybkiego ruchu, które często wymagają dużych gruntów i prowadzą do znacznych zmian w krajobrazie. Budowa autostrad wiąże się z koniecznością wycinania lasów, niszczenia siedlisk zwierząt, a także z ryzykiem zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych. W dodatku, intensyfikacja ruchu samochodowego generuje znaczne emisje spalin, które są szkodliwe dla zdrowia mieszkańców pobliskich obszarów. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrymi praktykami budowlanymi, planowanie inwestycji transportowych powinno uwzględniać analizę ich wpływu na środowisko, a także wprowadzać rozwiązania minimalizujące negatywne skutki, takie jak budowa ekranów akustycznych czy tworzenie korytarzy ekologicznych. Przykłady takich działań można znaleźć w projektach budowy autostrad w krajach skandynawskich, gdzie duży nacisk kładzie się na ochronę bioróżnorodności i zdrowia ludzi.

Pytanie 12

Najskuteczniejszym sposobem na zmniejszenie emisji tlenku węgla do atmosfery w wyniku spalania paliw płynnych w silnikach spalinowych jest

A. zmniejszenie opłat za użytkowanie pojazdów spalinowych

B. rozwój transportu publicznego opartego na regionalnym ruchu kolejowym oraz systemu tramwajowego

C. rozbudowa stref przemysłowych w obszarach miejskich

D. rozwój transportu publicznego na liniach autobusowych oraz prywatnego transportu

Rozwój transportu publicznego opartego na kolejowym ruchu regionalnym oraz systemie linii tramwajowych jest najskuteczniejszą metodą ograniczenia emisji tlenku węgla, ponieważ przyczynia się do zmniejszenia liczby pojazdów spalinowych na drogach. Transport kolejowy, charakteryzujący się większą wydajnością energetyczną i zdolnością do przewożenia większej liczby pasażerów na jednostkę energii, w znacznym stopniu ogranicza emisje związane z indywidualnym transportem samochodowym. W krajach, które skutecznie wdrożyły systemy transportu kolejowego, takich jak Niemcy czy Szwajcaria, zaobserwowano znaczny spadek emisji CO2 oraz poprawę jakości powietrza. Również linie tramwajowe, będące częścią zintegrowanego systemu transportowego, redukują potrzeby korzystania z pojazdów spalinowych w miastach, co jest zgodne z obowiązującymi normami unijnymi dotyczącymi jakości powietrza. Kluczowe jest także wdrażanie innowacji w zakresie energii odnawialnej w systemach transportowych, co dodatkowo przyczynia się do redukcji szkodliwych emisji.

Pytanie 13

Biomasa, czyli biodegradowalna część odpadów organicznych, jest stosowana do wytwarzania

A. papieru

B. metanu

C. tworzyw sztucznych

D. nawozów sztucznych

Biomasa, w kontekście odpadów organicznych, jest doskonałym surowcem do produkcji biogazu, w tym metanu. Proces fermentacji anaerobowej, używanego do przetwarzania biomasy, zachodzi bez obecności tlenu, co prowadzi do produkcji metanu jako głównego produktu. Metan jest wykorzystywany jako odnawialne źródło energii, które może być stosowane do wytwarzania elektryczności, ciepła, a nawet jako paliwo do pojazdów. Przykłady zastosowania metanu obejmują biogazownie, gdzie odpady rolnicze i organiczne są przetwarzane na biogaz, a następnie używane do zasilania turbin gazowych lub silników spalinowych. Korzyści płynące z takiej produkcji obejmują zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, efektywne zarządzanie odpadami oraz możliwość uzyskania energii w sposób zrównoważony. W kontekście standardów branżowych, produkcja biogazu i wykorzystanie metanu są zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym oraz regulacjami dotyczącymi odnawialnych źródeł energii, co czyni je wartościowym rozwiązaniem dla zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 14

Podaj właściwą kolejność działań związanych z gospodarką odpadami?

A. Zapobieganie powstawaniu, przygotowanie do ponownego użycia, recykling, inne metody odzysku, unieszkodliwianie

B. Przygotowanie do ponownego użycia, zapobieganie powstawaniu, inne metody odzysku, recykling, unieszkodliwianie

C. Recykling, inne metody odzysku, zapobieganie powstawaniu, przygotowanie do ponownego użycia, unieszkodliwianie

D. Unieszkodliwianie, recykling, inne metody odzysku, przygotowanie do ponownego użycia, zapobieganie powstawaniu

Poprawna odpowiedź to hierarchia sposobów postępowania z odpadami, która zaczyna się od zapobiegania ich powstawaniu, a następnie przechodzi do przygotowania do ponownego użycia, recyklingu, innych procesów odzysku oraz unieszkodliwiania. Taki porządek odzwierciedla zasadę hierarchii odpadów, która jest kluczowa w zarządzaniu odpadami i zgodna z dyrektywami Unii Europejskiej. Zapobieganie powstawaniu odpadów to najskuteczniejsza metoda, ponieważ eliminuje problem u źródła. Przykładem może być projektowanie produktów w sposób, który minimalizuje odpady lub zachęcanie do ponownego użycia materiałów. Przygotowanie do ponownego użycia obejmuje działania takie jak naprawa czy odnowienie produktów, co wydłuża ich cykl życia. Recykling to proces, w którym odpady są przekształcane w nowe materiały, co zmniejsza potrzebę wydobywania surowców. Inne procesy odzysku, np. kompostowanie, są również ważne, ponieważ pozwalają na wykorzystanie odpadów organicznych. Ostatecznością jest unieszkodliwianie, które powinno być stosowane tylko wtedy, gdy inne metody nie są możliwe. Taki porządek nie tylko zmniejsza negatywny wpływ odpadów na środowisko, ale również przyczynia się do zrównoważonego rozwoju społeczności.

Pytanie 15

Maksymalna wydajność spalarni odpadów wynosi 120 000 ton rocznie. Jaką ilość odpadów można dostarczyć w ciągu 2 miesięcy?

A. 240 000 t

B. 2 400 t

C. 2 000 t

D. 20 000 t

Odpowiedź 20 000 ton jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć, ile odpadów można dostarczyć do spalarni w ciągu 2 miesięcy, należy wziąć pod uwagę roczną przepustowość urządzenia. Roczna przepustowość spalarni wynosi 120 000 ton, co oznacza, że w ciągu 12 miesięcy spalarnia jest w stanie przetworzyć tę ilość odpadów. Aby obliczyć miesięczną przepustowość, dzielimy roczną wartość przez 12: 120 000 ton / 12 miesięcy = 10 000 ton miesięcznie. Następnie, mnożąc miesięczną przepustowość przez 2 miesiące, otrzymujemy: 10 000 ton * 2 = 20 000 ton. Ta wiedza jest kluczowa w zarządzaniu odpadami oraz w planowaniu dostaw do spalarni, co ma istotne znaczenie zarówno dla efektywności procesu przetwarzania, jak i dla zgodności z regulacjami dotyczącymi ochrony środowiska. Właściwe planowanie i dostosowane harmonogramy dostaw są podstawą utrzymania ciągłości operacyjnej spalarni, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 16

Określ, na podstawie wyników analizy wody zamieszczonych w tabeli, czy nadaje się ona do picia.

Wskaźnik	Wartość zmierzona	Wartość dopuszczalna wg rozporządzenia
pH	7,6	6,5 –9,5
żelazo	0,5 mg [Fe] · dm³	0,2 mg [Fe] · dm³
barwa	10 mg [Pt] · dm³	15 mg [Pt] · dm³
twardość	69 mg [CaCO₃] · dm³	60 –500 mg [CaCO₃] · dm³

A. Woda może być wykorzystywana do picia - decydują o tym wszystkie wskaźniki.

B. Woda nie może być wykorzystana do picia - decyduje o tym zawartość żelaza i pH.

C. Woda nie może być wykorzystana do picia - decyduje o tym zawartość żelaza.

D. Woda nie może być wykorzystana do picia - decyduje o tym jej twardość.

Wybór odpowiedzi wskazującej, że woda nie nadaje się do picia z powodu nadmiaru żelaza jest jak najbardziej uzasadniony. Zgodnie z obowiązującymi normami, maksymalna dopuszczalna wartość żelaza w wodzie pitnej wynosi 0,2 mg/l. Przekroczenie tej wartości może prowadzić do nieprzyjemnego smaku wody, a także obniżenia jakości zdrowotnej, ponieważ żelazo w dużych ilościach może powodować problemy z układem trawiennym i inne dolegliwości zdrowotne. Nawet jeśli pozostałe wskaźniki, takie jak twardość czy pH, mieszczą się w normach, jedno przekroczenie może wystarczyć, aby woda została uznana za niezdrową. W praktyce, woda o wysokiej zawartości żelaza wymaga zastosowania technologii oczyszczania, takich jak filtracja, aby była odpowiednia do picia. Przykłady efektywnych metod to wykorzystanie filtrów węglowych czy systemów osmozy odwróconej, które skutecznie redukują stężenie tego pierwiastka. Pamiętajmy, że regularne testowanie jakości wody jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego jej użytkowników.

Pytanie 17

Zakres wartości określonego czynnika środowiskowego, w którym organizm ma najdogodniejsze warunki do życia to

A. pessimum

B. maximum

C. minimum

D. optimum

Optimum to przedział wartości danego czynnika środowiskowego, w którym organizm jest w stanie przejawiać maksymalny wzrost, reprodukcję oraz inne kluczowe funkcje życiowe. W praktyce oznacza to optymalne warunki dla funkcjonowania organizmów, co jest niezbędne w różnych dziedzinach, takich jak rolnictwo, ekologia oraz biotechnologia. Na przykład, w uprawach rolnych, odpowiedni poziom pH gleby, dostępność wody oraz nasłonecznienie są czynnikami, które mogą wpływać na plony. Wartości te, jeśli są w zakresie optimum, zapewniają najlepsze wyniki produkcyjne. Ponadto, w badaniach ekologicznych ważne jest, aby zrozumieć, jakie warunki środowiskowe sprzyjają konkretnym gatunkom, co może pomóc w ochronie bioróżnorodności. W biotechnologii, optymalizacja warunków hodowli mikroorganizmów, takich jak temperatura czy stężenie pożywki, ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji biomasy czy metabolitów. Dlatego zrozumienie pojęcia optimum w kontekście ekologii i biologii jest fundamentalne dla zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi oraz produkcją rolną.

Pytanie 18

Bilans tlenowy wód rzeki jest tworzony w celu ustalenia

A. korozyjności wód rzecznej

B. monitorowania procesu samooczyszczania

C. bogactwa rzeki w faunę i florę

D. ustalenia liczby mikroorganizmów

Bilans tlenowy dla rzeki to coś naprawdę istotnego, kiedy chcemy ogarnąć, jak dobrze ekosystem wodny radzi sobie z samooczyszczaniem. Chodzi o sprawdzenie, ile tlenu rozpuszczonego jest w wodzie, co jest mega ważne dla ryb i różnych mikroorganizmów. Jak monitorujemy stężenie tlenu, możemy lepiej ocenić, w jakim stopniu rzeka jest w stanie sobie poradzić z zanieczyszczeniami organicznymi. To jest ważne, jeśli myślimy o zdrowiu rzeki. Z mojego doświadczenia, regularne pomiary w różnych miejscach rzeki mogą pomóc zidentyfikować problemy, które wymagają interwencji. Dobre praktyki sugerują, żeby bilans tlenowy stał się częścią systematycznego monitorowania jakości wód. Przykłady zastosowania mogą obejmować plany ochrony rzek, które mogą zawierać działania jak redukcja zrzutów ścieków czy przywracanie naturalnych siedlisk, co na pewno poprawia jakość wód i bioróżnorodność.

Pytanie 19

Który z gazów można usunąć ze spalin, przepuszczając je przez wieżę absorpcyjną z zastosowaniem wodnej zawiesiny wapnia lub wapienia?

A. SO2

B. CO

C. CO2

D. NOx

Wybór odpowiedzi SO2 jest poprawny, ponieważ dwutlenek siarki jest gazem, który można skutecznie usunąć ze spalin za pomocą wieży absorpcyjnej z wodną zawiesiną wapna lub kamienia wapiennego. Proces ten opiera się na reakcji chemicznej, w której SO2 reaguje z wodorotlenkiem wapnia (Ca(OH)2) lub węglanem wapnia (CaCO3), tworząc sól, taką jak siarczan wapnia, która jest nierozpuszczalna w wodzie i może być łatwo usunięta. To podejście jest stosowane w wielu instalacjach przemysłowych, w tym elektrowniach, gdzie emisje SO2 są regulowane przepisami ochrony środowiska. Przykładem zastosowania jest metoda mokrej absorpcji, która jest zgodna z normami emisji gazów cieplarnianych, takimi jak Dyrektywa W sprawie Emisji Przemysłowych (IED) w Europie. Dzięki skutecznemu usuwaniu SO2, można znacznie zredukować ryzyko powstawania kwaśnych deszczy oraz poprawić jakość powietrza. Zastosowanie tego typu technologii w praktyce stanowi przykład dobrych praktyk w zakresie ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju przemysłu.

Pytanie 20

Jakie urządzenie wykorzystuje się do pomiaru poziomu dźwięku w badaniach środowiskowych?

A. higrometr

B. pH-metr

C. sonometr

D. anemometr

Sonometr to urządzenie służące do pomiaru poziomu dźwięku, które wyraża się w decybelach (dB). Jego zastosowanie w badaniach środowiskowych jest kluczowe, ponieważ umożliwia ocenę hałasu w różnych warunkach, takich jak obszary miejskie, przemysłowe czy przyrodnicze. Zgodnie z normami ISO 1996-1, pomiar dźwięku powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, co pozwala na uzyskanie wiarygodnych i porównywalnych wyników. Przykładem zastosowania sonometru jest monitoring hałasu w pobliżu dróg, gdzie dźwięk generowany przez ruch drogowy może wpływać na zdrowie mieszkańców. Sonometr może również być używany do oceny wpływu hałasu na dziką faunę, co ma znaczenie przy planowaniu działań ochronnych. W praktyce przy pomiarach sonometrem istotne jest również kalibrowanie urządzenia oraz stosowanie odpowiednich filtrów, zgodnych z normą A lub C, co znacząco wpływa na dokładność pomiarów.

Pytanie 21

Jakie odpady można zakwalifikować jako ulegające biodegradacji?

A. liście oraz gałązki

B. popiół i żużel

C. butelkę z PET

D. słoik ze szkła

Liście i gałęzie są przykładami odpadów ulegających biodegradacji, co oznacza, że mogą być rozkładane przez mikroorganizmy i przywracane do naturalnego cyklu ekosystemu. Odpady biodegradowalne, takie jak resztki roślinne, mają kluczowe znaczenie w kontekście zarządzania odpadami, ponieważ ich odpowiednie przetwarzanie może przyczynić się do produkcji kompostu, który jest cennym nawozem organicznym. W praktyce, w wielu gminach wprowadza się systemy zbiórki odpadów zielonych, gdzie liście i gałęzie są gromadzone oddzielnie, aby mogły być przetworzone w kompostowniach. Zgodnie z normami dotyczącymi gospodarki odpadami, zaleca się segregację odpadów biodegradowalnych, co ułatwia ich recykling i zmniejsza ilość odpadów składowanych na wysypiskach. Przykłady zastosowania obejmują ich wykorzystanie w ogrodnictwie, gdzie kompost stanowi naturalny nawóz, poprawiający strukturę gleby oraz jej żyzność, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 22

Wymienione w ramce metody pomiarowe dotyczą badania

metody automatyczne - stacje stałe, metody automatyczne - stacje mobilne, metody manualne (aspiratory, pyłomierze), metody pasywne

A. hałasu.

B. wody podziemnej.

C. wody powierzchniowej.

D. powietrza.

Metoda pomiarowa dotycząca badania powietrza jest kluczowym elementem monitorowania jakości atmosfery, co ma istotne znaczenie dla ochrony zdrowia ludzi oraz środowiska. Stacje stałe i mobilne zapewniają ciągłe zbieranie danych na temat składników powietrza, takich jak dwutlenek azotu, ozon czy pyły zawieszone. Metody manualne, jak aspiratory i pyłomierze, umożliwiają pobieranie próbek, które następnie analizowane są w laboratoriach, co pozwala na dokładniejszą ocenę jakości powietrza. Metody pasywne, stosowane w długoterminowym monitorowaniu, pozwalają na zbieranie danych o koncentracji zanieczyszczeń w dłuższym okresie. Przykładem zastosowania tych metod jest program monitorowania jakości powietrza, który realizowany jest w wielu miastach, aby informować mieszkańców o poziomie zanieczyszczeń i podejmować odpowiednie działania w przypadku ich przekroczenia. W praktyce stosowanie tych metod opiera się na standardach takich jak normy ISO oraz wytyczne WHO, co zapewnia wiarygodność i porównywalność danych.

Pytanie 23

Czynnikiem, który nie przyczynia się do mechanicznego zniszczenia gleby, jest

A. stosowanie dużych maszyn rolniczych

B. nieodpowiednia melioracja

C. intensywna erozja

D. przedawkowanie nawozów

Przedawkowanie nawozów nie jest bezpośrednią przyczyną mechanicznego zniszczenia gleby, chociaż może prowadzić do problemów w jej funkcjonowaniu. Mechaniczne zniszczenie gleby związane jest głównie z procesami, które wpływają na strukturę i ułożenie cząsteczek gleby, co prowadzi do jej degradacji. Przykładami działań, które prowadzą do mechanicznego zniszczenia gleby są intensywna erozja, niewłaściwa melioracja oraz użytkowanie dużych maszyn rolniczych. W kontekście nawożenia, jego nadmiar może prowadzić do problemów takich jak zanieczyszczenie wód gruntowych czy eutrofizacja, co wpływa na jakość gleby, ale nie powoduje jej mechanicznego uszczerbku. W praktyce, ważne jest stosowanie nawozów zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi i doboru odpowiednich technologii upraw, które minimalizują negatywne skutki dla gleby. Dobre praktyki obejmują m.in. stosowanie nawozów organicznych i wprowadzanie płodozmianu, które wspierają zdrowie gleby.

Pytanie 24

Uszereguj rodzaje wód gruntowych od tych znajdujących się najbliżej powierzchni do tych najgłębiej położonych

A. gruntowe, zaskórne, wgłębne, głębinowe

B. wgłębne, zaskórne, gruntowe, głębinowe

C. zaskórne, gruntowe, wgłębne, głębinowe

D. zaskórne, wgłębne, gruntowe, głębinowe

Odpowiedź 'zaskórne, gruntowe, wgłębne, głębinowe' jest prawidłowa, ponieważ przedstawia kolejność rodzajów wód podziemnych, uszeregowanie ich w zależności od głębokości występowania. Wody zaskórne to te, które znajdują się najbliżej powierzchni ziemi i są związane z opadami atmosferycznymi, a ich głębokość wynosi zwykle do kilku metrów. Następnie mamy wody gruntowe, które występują w strefie saturacji, czyli tam, gdzie wszystkie przestrzenie porowe w glebie i skałach są wypełnione wodą. Wody wgłębne znajdują się głębiej, w warstwach porowatych i przepuszczalnych, a ich występowanie jest związane z bardziej stabilnymi warunkami hydrogeologicznymi. Na końcu znajdują się wody głębinowe, które leżą najgłębiej i są często uwięzione w nieprzepuszczalnych formacjach geologicznych. Zrozumienie tych rodzajów wód jest kluczowe w kontekście zarządzania zasobami wodnymi oraz ochrony środowiska, a także w praktykach inżynieryjnych, takich jak budowa infrastruktury, gdzie należy brać pod uwagę potencjalne interakcje z wodami gruntowymi.

Pytanie 25

Polski Związek Wędkarski planuje zarybić rzekę pstrągami należącymi do rodziny ryb łososiowatych. W tym celu zlecił wykonanie badań wody w rzece pod kątem jej przydatności dla bytowania ryb w warunkach naturalnych. Z analizy danych zawartych w tabeli wynika, że woda w rzece

Lp.	Wskaźnik jakości wody	Jednostka	Uzyskane wyniki badań	*Wymagania dotyczące jakości wód śródlądowych będących środowiskiem życia ryb
Lp.	Wskaźnik jakości wody	Jednostka	Uzyskane wyniki badań	łososiowatych	karpiowatych
1	Odczyn	pH	8,0	od 6,0 do 9,0
2	BZT₅	mg O₂/l	2,5	3,0	6,0
3	Fosfor ogólny	mg PO₄/l	0,24	0,2	0,4
4	Azotany(III)	mg NO₂/l	0,009	0,01	0,03
*Wyciąg z rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 04.10.2002 r w sprawie wymagań, jakie powinny odpowiadać

A. nie nadaje się do bytowania pstrągów ze względu na przekroczoną zawartość fosforu ogólnego.

B. spełnia wymagania dla bytowania pstrągów.

C. nie nadaje się do bytowania pstrągów ze względu na zbyt niską zawartość azotanów (III).

D. nie nadaje się do bytowania pstrągów ze względu na zbyt niską wartość BZT5.

Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ekologii wód oraz biologii ryb. W przypadku analizy jakości wody, zrozumienie specyficznych potrzeb ekologicznych pstrągów jest kluczowe. Stwierdzenie, że woda nie nadaje się do bytowania pstrągów ze względu na zbyt niską zawartość azotanów (III) jest nieprawidłowe, ponieważ azotany są niezbędne dla organizmów wodnych, ale ich zbyt niski poziom nie oznacza automatycznej niezdolności do życia. W rzeczywistości, ryby mogą przetrwać w wodach o niskich stężeniach azotanów, o ile inne parametry są w normie. Podobnie, argument o zbyt niskiej wartości BZT5 jest fałszywy, ponieważ niska wartość BZT5 może wskazywać na niskie zanieczyszczenie organiczne, co jest korzystne dla ryb. Ostatnia z opcji, mówiąca o przekroczeniu azotu ogólnego, również nie odnosi się do kluczowego zagadnienia jakości wody dla pstrągów. Pstrągi wymagają specyficznych warunków, a ich wrażliwość na jakość wody wymaga zrozumienia skoordynowanego wpływu różnych substancji. Dlatego kluczowe jest, aby w analizie dotyczącej zarybiania brać pod uwagę najistotniejsze parametry, a nie tylko wyrywkowe, co może prowadzić do błędnych decyzji w zarządzaniu wodami i ochronie środowiska.

Pytanie 26

Nie należy używać komunalnych osadów ściekowych z oczyszczalni do

A. rekultywacji wysypisk odpadów komunalnych

B. rekultywacji terenów przeznaczonych na cele inne niż rolne

C. uprawy roślin, które mają być stosowane do produkcji kompostu

D. nawożenia obszarów zasilających zbiorniki wód gruntowych

Stosowanie komunalnych osadów ściekowych z oczyszczalni ścieków do nawożenia obszarów zasilania zbiorników wód podziemnych jest niewłaściwe, ponieważ wiąże się z ryzykiem zanieczyszczenia wód gruntowych substancjami szkodliwymi dla zdrowia. Osady te mogą zawierać patogeny, metale ciężkie oraz inne zanieczyszczenia, które po ich wprowadzeniu do ekosystemu wodnego mogą prowadzić do degradacji jakości wód. Dobre praktyki sugerują, że osady ściekowe powinny być stosowane w sposób kontrolowany, np. do rekultywacji terenów na cele nieprodukcyjne lub w rolnictwie, ale zawsze z zachowaniem odpowiednich norm i limitów. Przykładowo, w Polsce istnieją standardy dotyczące stosowania osadów, które określają dopuszczalne stężenia zanieczyszczeń. Ponadto, w kontekście ochrony zasobów wodnych, ważne jest, aby przed użyciem osadów przeprowadzić szczegółowe analizy chemiczne oraz mikrobiologiczne, co pozwala na zminimalizowanie ryzyka negatywnych skutków działania na wody podziemne.

Pytanie 27

W drugim etapie oczyszczania ścieków w oczyszczalni ma miejsce proces

A. eliminacji olejów i tłuszczów

B. zagęszczania osadu

C. utleniania związków organicznych

D. sedymentacji osadów

W drugim stopniu oczyszczania ścieków, kluczowym procesem jest utlenianie związków organicznych, który odbywa się najczęściej za pomocą mikroorganizmów w procesach biologicznych. To etap, w którym zanieczyszczenia organiczne, takie jak materia organiczna, są rozkładane przez bakterie w obecności tlenu. Proces ten jest kluczowy dla redukcji ładunku zanieczyszczeń w ściekach, co jest niezbędne do ich dalszego oczyszczania i ewentualnego wprowadzenia do środowiska. Przykłady zastosowania tego procesu obejmują systemy osadu czynnego, w których bakterie są aktywowane do rozkładu substancji organicznych. Dobre praktyki branżowe wskazują, że skuteczność tego procesu można zwiększyć poprzez optymalizację parametrów takich jak temperatura, pH i stężenie tlenu, co jest zgodne z normami określonymi przez organizacje zajmujące się ochroną środowiska. Utlenianie związków organicznych pozwala nie tylko na redukcję zanieczyszczeń, ale także na regenerację osadu, który można następnie wykorzystać w różnych zastosowaniach, np. jako nawóz.

Pytanie 28

Ścieki, które głównie zawierają pyły oraz rozpuszczone gazy, często występują w formie zawiesin i spływają z terenów zabudowanych, określane są jako ścieki

A. przemysłowe

B. komunalne

C. bytowe

D. opadowe

Ścieki opadowe to wody, które powstają na skutek opadów atmosferycznych, takich jak deszcz czy śnieg. Ich głównym składnikiem są pyły oraz rozpuszczone gazy, które mogą być transportowane w postaci zawiesin. W odróżnieniu od ścieków komunalnych, bytowych czy przemysłowych, ścieki opadowe nie pochodzą z działalności ludzkiej, ale z naturalnych zjawisk atmosferycznych. W praktyce, zarządzanie ściekami opadowymi jest kluczowe w kontekście ochrony środowiska, ponieważ nieodpowiednie ich odprowadzanie może prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych oraz powierzchniowych. Standardy dotyczące zarządzania wodami opadowymi, takie jak norma PN-EN 752, określają zasady projektowania i budowy systemów odprowadzania wód opadowych, co jest niezbędne do zapewnienia efektywności ich odbioru oraz minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko. Przykładowe rozwiązania to systemy retencyjne, które pozwalają na zatrzymanie wód opadowych oraz ich stopniowe odprowadzanie, co pomaga zminimalizować ryzyko powodzi oraz erozji gruntów.

Pytanie 29

Aerozole, które zawierają zanieczyszczenia, mogą wchłaniać promieniowanie ultrafioletowe, co może prowadzić do zwiększenia

A. ilości sadzy

B. ilości bakterii w powietrzu

C. ilości opadów atmosferycznych

D. ilości pyłów

Zrozumienie interakcji pomiędzy aerozolami a promieniowaniem UV jest kluczowe dla oceny ich wpływu na zdrowie publiczne oraz środowisko. Wybór odpowiedzi związanych z ilością pyłów, sadzy czy opadów atmosferycznych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące tego, jak zanieczyszczenia wpływają na procesy biologiczne. Pyły i sadza są formami zanieczyszczeń, które mogą wpływać na jakość powietrza, lecz ich główne oddziaływanie polega na zakłócaniu naturalnych procesów atmosferycznych, a nie na bezpośrednim wspieraniu wzrostu mikroorganizmów. Pyły mogą osiadać na powierzchniach i stwarzać niekorzystne warunki dla życia bakterii. Z kolei ilość opadów atmosferycznych jest bardziej związana z cyklami hydrologicznymi, a nie bezpośrednio z obecnością aerozoli. Promieniowanie UV ma zdolność dezynfekcyjną, która jest ograniczana przez obecność zanieczyszczeń w atmosferze. Dlatego w sytuacji, gdy aerozole absorbują promieniowanie UV, może nastąpić spadek ich potencjału do dezaktywacji bakterii, co prowadzi do ich wzrostu. W praktyce, ignorowanie tej dynamiki w kontekście zarządzania jakością powietrza może prowadzić do nieprawidłowych wniosków oraz niewłaściwego przygotowania polityk ochrony środowiska. Właściwe podejście powinno zawsze uwzględniać złożoność interakcji pomiędzy różnymi rodzajami zanieczyszczeń i ich wpływem na biocenozy atmosferyczne.

Pytanie 30

Aby oznaczyć dwutlenek siarki w atmosferze oraz w gazach spalinowych, należy wykorzystać metodę

A. West-Bicenta

B. West-Gaeka

C. West-Point

D. West-Marka

Odpowiedź 'West-Gaeka' jest prawidłowa, ponieważ metoda ta jest jedną z najczęściej stosowanych technik analitycznych do oznaczania dwutlenku siarki (SO2) w powietrzu i gazach spalinowych. Metoda West-Gaeka opiera się na absorpcji dwutlenku siarki w roztworze, co pozwala na dokładne pomiary stężenia tego gazu. W praktyce polega to na przepuszczeniu próbki powietrza przez filtr, który zatrzymuje cząsteczki stałe, a następnie na absorpcji SO2 w odpowiednim roztworze, najczęściej wodnym. Po zakończeniu procesu, ilość dwutlenku siarki jest mierzona przy użyciu spektroskopii UV, co zapewnia wysoką czułość i dokładność wyników. Metoda ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 4225, co czyni ją wiarygodnym narzędziem w monitorowaniu jakości powietrza oraz w przemyśle energetycznym. Oprócz zastosowań w analizie środowiskowej, metoda ta jest także używana do kontroli emisji w zakładach przemysłowych, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska i zdrowia publicznego.

Pytanie 31

Maksymalna zawartość jonów siarczanowych(VI) w wodzie pitnej wynosi 200 mg/dm3. Oznacza to, że próbka wody o objętości 250 cm3 może mieć

A. 200 mg SO42-

B. 100 mg SO42-

C. 150 mg SO42-

D. 50 mg SO42-

Odpowiedź 50 mg SO42- jest poprawna, ponieważ dopuszczalna zawartość siarczanów(VI) w wodzie pitnej wynosi 200 mg/dm3. Próbka wody o objętości 250 cm3 stanowi 0,25 dm3. Aby obliczyć maksymalną ilość siarczanów, należy pomnożyć dopuszczalną wartość przez objętość próbki: 200 mg/dm3 * 0,25 dm3 = 50 mg. W praktyce oznacza to, że woda pitna, aby spełniać standardy jakości, nie powinna przekraczać tego poziomu. Kontrola jakości wody pitnej jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów, a przestrzeganie norm takich jak te ustalone przez Światową Organizację Zdrowia jest fundamentalne. Na przykład w laboratoriach zajmujących się analizą wody, rutynowo dokonuje się pomiarów zawartości różnych jonów, w tym siarczanów, aby zapewnić zgodność z normami. W związku z tym znajomość dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się ochroną zdrowia publicznego oraz dla inżynierów środowiska.

Pytanie 32

Rzeczywiste informacje o sieci hydrograficznej zlewni, stanie zasobów, źródłach zanieczyszczeń, jakości biologicznej wód, wykazach obszarów chronionych, infrastrukturze wodnej oraz metodach korzystania z wód, znajdują się

A. w katastrze wodnym

B. w aktach prawnych dotyczących wód

C. w zezwoleniu wodnoprawnym

D. w dokumentacji wodnej

Katastr wodny to systematyczny zbiór danych związanych z zasobami wodnymi danego obszaru, który obejmuje informacje o sieci hydrograficznej, stanie zasobów wodnych, ich jakości oraz źródłach zanieczyszczeń. Oprócz tych danych, katastr zawiera także informacje o biologicznym stanie wód, obszarach ochronnych oraz infrastrukturze wodnej. Przykładem zastosowania katastru wodnego jest jego wykorzystanie w planowaniu ochrony środowiska, gdzie pozwala na identyfikację krytycznych obszarów wymagających ochrony oraz na monitorowanie stanu wód w zlewniach. Katastr wodny jest fundamentem dla podejmowania decyzji dotyczących zarządzania zasobami wodnymi na poziomie lokalnym i regionalnym, zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej, takimi jak Ramowa Dyrektywa Wodna. Dzięki systematycznemu gromadzeniu i analizie danych możliwe jest prowadzenie skutecznych działań na rzecz ochrony wód oraz ich zrównoważonego użytkowania.

Pytanie 33

Jakie urządzenia mogą być stosowane do dezynfekcji wód gruntowych?

A. Ozonatory

B. Koagulatory

C. Akceleratory

D. Aeratory

Ozonatory to urządzenia, które wykorzystują ozon (O₃) jako silny środek dezynfekujący, skutecznie eliminujący bakterie, wirusy oraz inne patogeny z wody podziemnej. Ozon, ze względu na swoją reaktywność, działa na zasadzie utleniania, co sprawia, że jest jednym z najskuteczniejszych i najszybszych sposobów dezynfekcji. Jego zastosowanie w systemach uzdatniania wody podziemnej jest szczególnie istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego, zwłaszcza w obszarach, gdzie jakość wody może być zagrożona. Zgodnie z normami WHO dotyczącymi jakości wody pitnej, ozonowanie uznawane jest za jedną z najlepszych praktyk w dezynfekcji, ponieważ nie wprowadza do wody szkodliwych resztek chemicznych, jak ma to miejsce w przypadku chloru. Przykład zastosowania ozonatorów można znaleźć w wielu stacjach uzdatniania wody, gdzie proces ozonowania jest integralną częścią technologii oczyszczania. Przykładem może być system uzdatniania wody dla dużych aglomeracji miejskich, gdzie zapewnia się stały dostęp do czystej wody pitnej.

Pytanie 34

Nie można wrzucać do niebieskich pojemników na papier

A. książek i zeszytów

B. kartonów po mleku i napojach

C. opakowań z tektury i folderów

D. prospektów i katalogów

Odpowiedź dotycząca kartonów po mleku i napojach jest prawidłowa, ponieważ te opakowania nie są uznawane za papier w rozumieniu segregacji odpadów. Zgodnie z normami dotyczącymi recyklingu, niebieskie pojemniki przeznaczone są wyłącznie na papier, co oznacza czysty papier, tekturę oraz inne materiały z grupy papierów. Kartony po mleku i napojach są zazwyczaj laminowane i zawierają folię, co uniemożliwia ich przetworzenie w procesie, który skupia się na papierze. Z tego powodu włączanie tych materiałów do niebieskich pojemników może prowadzić do kontaminacji całego ładunku papieru i stwarzać problemy w procesie recyklingu. Dobre praktyki w zakresie segregacji odpadów zalecają oddzielne zbieranie kartonów w specjalnych pojemnikach, które są przystosowane do ich przetwarzania. Na przykład, wiele gmin wprowadza osobne pojemniki na odpady opakowaniowe, co ułatwia ich recykling i minimalizuje negatywny wpływ na środowisko.

Pytanie 35

Jakie metody stosuje się do unieszkodliwiania odpadów radioaktywnych?

A. sprasowanie i spalanie w piecach do odpadów

B. segregacja i zatapianie w zbiornikach wodnych

C. redukcja objętości i umieszczenie w stalowym pojemniku

D. sprasowanie i składowanie na wysypiskach odpadów komunalnych

Odpady radioaktywne są szczególnym rodzajem odpadów, które wymagają szczególnego traktowania ze względu na swoje właściwości fizyczne i chemiczne oraz potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska. Poprawnym sposobem ich unieszkodliwiania jest redukcja objętości, która polega na ograniczeniu ilości odpadów do minimalnych wymiarów, co ułatwia dalsze zarządzanie tymi odpadami. Następnie, odpady te powinny być zamknięte w stalowych pojemnikach, które zapewniają nie tylko ochronę przed wypływem substancji radioaktywnych, ale także zabezpieczają przed ich przypadkowym uwolnieniem do środowiska. Stalowe kontenery są odporne na korozję i mechaniczne uszkodzenia, co czyni je idealnym wyborem do długoterminowego przechowywania odpadów radioaktywnych. Przykłady takich praktyk można znaleźć w najnowszych metodologiach zarządzania odpadami radioaktywnymi, które są zgodne z wytycznymi Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) oraz krajowymi regulacjami dotyczącymi ochrony zdrowia i bezpieczeństwa. Efektywne unieszkodliwianie odpadów radioaktywnych wymaga także stosowania odpowiednich procedur monitorowania i oceny wpływu na środowisko, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony publicznej.

Pytanie 36

Która substancja nie przyczynia się do uszkodzenia warstwy ozonowej atmosfery?

A. wodór

B. tlenek azotu

C. freon

D. halon

Wodór nie przyczynia się do niszczenia warstwy ozonowej atmosfery, ponieważ nie posiada właściwości chemicznych, które mogłyby prowadzić do degradacji ozonu. Ozon (O3) w atmosferze stratosferycznej spełnia kluczową rolę w absorbowaniu szkodliwego promieniowania UV, a jego ochrona jest priorytetem w kontekście zdrowia publicznego oraz ochrony środowiska. Wodór jest gazem obojętnym, który w normalnych warunkach nie reaguje z ozonem i nie tworzy związków chemicznych, które mogłyby zniszczyć tę cenną warstwę. W praktyce, wodór znajduje zastosowanie w wielu branżach, w tym w przemyśle chemicznym i energetycznym, jako surowiec do produkcji amoniaku w procesie Haber-Bosch, a także jako alternatywne źródło energii w ogniwach paliwowych, gdzie jego spalanie nie generuje dwutlenku węgla, co przyczynia się do redukcji zanieczyszczeń atmosferycznych. W kontekście ochrony środowiska, promuje się wykorzystanie wodoru jako paliwa, co jest zgodne z globalnymi standardami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 37

Pomiary parametrów akustycznych w obszarze częstotliwości infradźwięków oraz ultradźwięków i analiza hałasu impulsowego przeprowadzane są w ramach pomiarów

A. specjalnych

B. specyficznych

C. kontrolnych

D. orientacyjnych

Pomiary parametrów akustycznych w zakresie infradźwięków i ultradźwięków oraz ocena hałasu impulsowego są klasyfikowane jako pomiary specjalne z kilku powodów. Po pierwsze, zarówno infradźwięki, jak i ultradźwięki to zakresy częstotliwości, które nie są powszechnie słyszalne dla ludzkiego ucha, co wymaga użycia specjalistycznych urządzeń pomiarowych. Zastosowanie takich pomiarów jest niezbędne w różnych dziedzinach, takich jak medycyna, przemysł oraz ochrona środowiska. Na przykład, w medycynie ultradźwięki są wykorzystywane w diagnostyce obrazowej, a infradźwięki mogą być używane do monitorowania naturalnych zjawisk, jak trzęsienia ziemi. W branży przemysłowej pomiary te są kluczowe w ocenie drgań maszyn, co pozwala na przewidywanie awarii i minimalizację ryzyka. Dodatkowo, standardy takie jak ISO 9612 i ISO 1996-2 określają zasady przeprowadzania pomiarów akustycznych, co podkreśla znaczenie precyzyjnego i profesjonalnego podejścia do tych zagadnień.

Pytanie 38

Określ na podstawie danych w tabeli, o ile procent zostało przekroczone dopuszczalne stężenie pyłu zawieszonego PM10 w sezonie grzewczym.

Wskaźnik	Okres uśrednienia	Dopuszczalny poziom w powietrzu [μg/m³]	Wyniki pomiarów w sezonie [μg/m³]
			grzewczym	pozagrzewczym
SO₂	24 godziny	125	128	117
NO₂	rok kalendarzowy	40	40	37
CO	8 godzin	10 000	10 020	9 985
Pył zawieszony PM10	rok kalendarzowy	40	48	41

A. 40%

B. 8%

C. 20%

D. 10%

Odpowiedzi, które są inne niż 20%, wynikają z niepoprawnego rozumienia metody obliczeń stężenia pyłów zawieszonych PM10. Należy zrozumieć, że każda z błędnych odpowiedzi opiera się na nieprawidłowej interpretacji danych. W przypadku 40% mogłoby to sugerować, że stężenie zanieczyszczeń jest znacznie wyższe od dopuszczalnego, co może być efektem skrajnie niskiej wartości dopuszczalnej lub błędów pomiarowych. Z kolei odpowiedzi 10% i 8% mogą wynikać z niedoszacowania rzeczywistego stężenia, co często ma miejsce, gdy nie uwzględnia się wszystkich zmiennych wpływających na jakość powietrza, takich jak warunki atmosferyczne czy lokalne źródła emisji. Warto również zauważyć, że takie obliczenia powinny być oparte na solidnych danych pomiarowych oraz analizie trendów, aby uniknąć mylnych konkluzji. Często w praktyce operacyjnej istnieje tendencja do niedoceniania wpływu pyłów na zdrowie, co prowadzi do niewłaściwych decyzji w zakresie zarządzania jakością powietrza, a to może wpłynąć na zdrowie publiczne oraz środowisko. Kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji uwzględniać zarówno dane techniczne, jak i kontekst zdrowotny, co pomoże w bardziej świadomej interpretacji wyników i podejmowaniu działań zaradczych.

Pytanie 39

Jakie źródła nie przyczyniają się do degradacji gleb metalami ciężkimi?

A. uprawy roślin ogrodowych

B. drogi oraz autostrady

C. kopalnie węgla brunatnego

D. wysypiska odpadów komunalnych

Uprawy roślin ogrodniczych nie są źródłem degradacji gleb metalami ciężkimi, ponieważ większość upraw w takich systemach produkcyjnych koncentruje się na stosowaniu organicznych lub mineralnych nawozów, które nie zawierają szkodliwych metali. Dodatkowo, w praktyce ogrodniczej istnieje wiele metod zarządzania glebami, które pomagają w utrzymaniu ich jakości, takich jak rotacja upraw, stosowanie kompostu czy biodynamicznych środków wspomagających wzrost roślin. Takie działania wspierają naturalną mikroflorę i mikrofaunę glebową, co dodatkowo przeciwdziała akumulacji metali ciężkich. Warto zwrócić uwagę, że standardy rolnictwa ekologicznego kładą duży nacisk na precyzyjny dobór nawozów oraz minimalizację stosowania chemikaliów, co również wpływa na jakość gleby. Przykładowo, w ramach rolnictwa ekologicznego stosuje się naturalne metody ochrony roślin, co ogranicza ryzyko wprowadzenia metali ciężkich do gleby. Zatem uprawy roślin ogrodniczych, przy odpowiednim zarządzaniu, nie przyczyniają się do degradacji gleby metalami ciężkimi.

Pytanie 40

Aby wyznaczyć tło zanieczyszczeń w powietrzu atmosferycznym, konieczne jest ustalenie

A. maksymalne obciążenie emitowanych gazów lub pyłów do atmosfery

B. średnią roczną zawartość gazów lub pyłów w zanieczyszczonym powietrzu

C. metodę rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w atmosferze

D. stężenie gazów lub pyłów w strudze emisyjnej

Odpowiedź dotycząca średniej rocznej zawartości gazów lub pyłów w zanieczyszczonym powietrzu jest poprawna, ponieważ wyznaczanie tła zanieczyszczeń powietrza polega na analizowaniu długoterminowych danych, które odzwierciedlają rzeczywisty stan jakości powietrza. Średnia roczna wartość zanieczyszczeń pozwala na zrozumienie wpływu różnych źródeł emisji na atmosferę oraz na ocenę skuteczności podjętych działań ochronnych. Długoterminowe monitorowanie jakości powietrza, zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak normy WHO, jest kluczowe w ocenie wpływu na zdrowie ludzi oraz ekosystemy. Przykładowo, w miastach takich jak Kraków czy Warszawa, regularne pomiary stężenia PM10 i PM2.5 umożliwiają wprowadzenie lokalnych programów poprawy jakości powietrza, w tym ograniczeń w ruchu drogowym czy modernizacji pieców grzewczych. Wiedza o średniej rocznej zawartości zanieczyszczeń jest również fundamentem do wprowadzania polityk ekologicznych na poziomie regionalnym i krajowym, co sprzyja trwałemu rozwojowi i poprawie jakości życia mieszkańców.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej