Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 13:24
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:53

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Budowa pojazdu wolnobieżnego ogranicza jego maksymalną prędkość do

A. 25 km/h
B. 20 km/h
C. 15 km/h
D. 23 km/h
Wybór niższych prędkości, jak 20 km/h czy 15 km/h, pokazuje, że nie do końca ogarniasz, jak działa klasyfikacja pojazdów wolnobieżnych. Pojazdy te muszą mieć maksymalną prędkość ustaloną na 25 km/h, więc inne opcje są po prostu błędne. Czasami ludzie myślą, że jeśli pojazd może jechać wolniej, to też jest wolnobieżny, ale to nie tak działa. Pojazdy mogą być robione na różne prędkości, ale tylko te, które nie przekraczają 25 km/h, są uznawane za wolnobieżne. To ważne, bo w niektórych miejscach, jak tereny wiejskie czy budowy, te pojazdy są kluczowe. Pamiętaj, że mają swoje wymagania techniczne, które trzeba przestrzegać. To również ważne dla bezpieczeństwa; w przeciwieństwie do osobówek, które jeżdżą szybko, wolnobieżne muszą mieć odpowiednie oznakowanie. Rozumienie zasad dotyczących tych pojazdów pomaga zapewnić bezpieczeństwo na drodze oraz zarządzać ich flotą.

Pytanie 2

Umieszczanie oraz zabezpieczanie ładunku w trakcie transportu to działania

A. administracyjne
B. organizacyjne
C. przemieszczania
D. wykonawcze
Wybór odpowiedzi administracyjne, organizacyjne oraz przemieszczania jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego terminologii używanej w kontekście logistyki i transportu. Czynności administracyjne odnoszą się do działań związanych z dokumentacją, kontrolą i zarządzaniem procesami, ale nie obejmują praktycznych działań związanych z fizycznym załadunkiem ładunku. Z kolei organizacyjne aspekty koncentrują się na planowaniu i koordynacji działań transportowych, co również nie dotyczy konkretnych działań wykonawczych związanych z załadunkiem. Czynności przemieszczania odnoszą się do transportu jako całości, ale nie wskazują na konkretne działania związane z załadunkiem czy zabezpieczeniem ładunku. W praktyce, każda z tych kategorii ma swoje określone miejsce w procesie logistycznym, lecz nie można ich mylić z czynnościami wykonawczymi, które są bezpośrednio odpowiedzialne za fizyczne załadunek oraz zabezpieczenie towaru. Właściwe rozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywności operacyjnej w branży transportowej oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia ładunków podczas transportu.

Pytanie 3

Jak długo trwa jeden cykl pracy wózka widłowego przy załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł), a godzina wyjazdu z ładunkiem zaplanowana jest na 7:00? Jeżeli średni czas jednego cyklu wynosi 5 minut i do załadunku jest 24 pjł, o której najpóźniej kierowca musi podstawić pojazd?

A. 5:30
B. 5:00
C. 6:30
D. 6:00
Aby obliczyć, o której godzinie kierowca musi podstawić wózek widłowy pod załadunek, należy wziąć pod uwagę średni czas jednego cyklu pracy, który wynosi 5 minut oraz liczbę paletowych jednostek ładunkowych, które mają zostać załadowane. W tym przypadku mamy 24 pjł, co oznacza, że całkowity czas załadunku wynosi 24 pjł * 5 minut = 120 minut, co odpowiada 2 godzinom. Planowany wyjazd z ładunkiem odbywa się o godzinie 7:00, więc aby obliczyć, o której godzinie wózek powinien być podstawiony pod załadunek, należy odjąć 2 godziny od 7:00. Ostatecznie, kierowca powinien podstawić pojazd najpóźniej o godzinie 5:00. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie precyzyjne planowanie czasowe ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacji. Zrozumienie tych zasad pozwala na uniknięcie opóźnień i zapewnienie terminowego dostarczenia ładunków."

Pytanie 4

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie obejmujące załadunek towaru, jego przewóz na odległość 300 km i rozładunek. Czas załadunku towaru wynosi 30 minut, a rozładunku 35 minut. Korzystając z informacji ujętych w tabeli oblicz, wartość brutto zrealizowanego zlecenia, jeżeli usługi objęte są podatkiem 23% VAT.

Cennik
Rodzaj usługiStawka netto
Załadunek10,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
Rozładunek10,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
Przewóz1,50 zł/km
A. 578,10 zł
B. 590,40 zł
C. 620,30 zł
D. 470,00 zł
Obliczenie wartości brutto zlecenia transportowego to nic innego jak suma wszystkich kosztów związanych z tą usługą plus odpowiedni VAT. W tym przypadku musimy najpierw określić, ile wynoszą koszty netto załadunku, transportu na 300 km oraz rozładunku. Jak już to zrobimy, dodajemy do tego 23% VAT. Wychodzi nam 578,10 zł, co jest zgodne z tym, jak powinno się to liczyć w transporcie. Ważne jest, żeby znać te obliczenia, bo pomaga to w lepszym zarządzaniu finansami w firmie. Na przykład firmy transportowe powinny regularnie sprawdzać swoje koszty, żeby zrozumieć, jak poprawić swoją rentowność. Zrozumienie VAT-u jest kluczowe, żeby uniknąć problemów z podatkami, które mogą skończyć się karami finansowymi. Dlatego warto umieć dokładnie obliczać wartość brutto i znać stawki podatkowe, bo to się przyda w pracy. Podsumowując, umiejętność teoretyczna w obliczeniach wiąże się z praktycznymi umiejętnościami, które powinno się cały czas ćwiczyć w codzienności.

Pytanie 5

Jakie urządzenie używane do śledzenia stanu zapasów w magazynach bazuje na falach radiowych?

A. Czytnik laserowy
B. Skaner diodowy
C. Czytnik RFID
D. Skaner laserowy
Czytnik RFID (Radio-Frequency Identification) to urządzenie, które wykorzystuje fale radiowe do identyfikacji i monitorowania obiektów. Dzięki tej technologii możliwe jest bezkontaktowe skanowanie etykiet RFID, co pozwala na szybkie i efektywne zarządzanie zapasami w magazynach. W praktyce, czytniki RFID są często stosowane w logistyce do śledzenia przesyłek, w handlu detalicznym do zarządzania stanem magazynowym, a także w systemach zabezpieczeń. Standardy RFID, takie jak EPCglobal, zapewniają interoperacyjność różnych urządzeń i systemów, co jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu łańcuchem dostaw. Przykładem zastosowania może być automatyzacja inwentaryzacji, gdzie czytniki RFID umożliwiają szybkie zliczanie produktów, co znacznie redukuje czas i błędy ludzkie. Ponadto, technologia ta sprzyja lepszej widoczności i kontroli nad zapasami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania operacyjnego.

Pytanie 6

Firma wynajęła kontener. Na podstawie umowy wystawiono fakturę na kwotę 1500 zł. Wynajem podlega podstawowej stawce VAT. Jaką kwotę brutto należy zapłacić za wynajem?

A. 1219,51 zł
B. 1830,00 zł
C. 1845,00 zł
D. 345,00 zł
Wynajem kontenera podlega stawce VAT, która w Polsce wynosi 23%. Żeby policzyć wartość brutto, trzeba do wartości netto (1500 zł) dodać podatek VAT. Możemy to zrobić tak: wartość brutto to wartość netto plus (wartość netto razy stawka VAT). Więc liczymy: 1500 zł + (1500 zł * 0,23) = 1500 zł + 34,50 zł, co daje nam 1834,50 zł. A tak naprawdę, to po uwzględnieniu podatek wyjdzie nam 1845,00 zł. Ważne jest, żeby każda firma miała na uwadze, jak to działa, bo błędy w obliczeniach mogą się skończyć problemami z urzędami. Na przykład, jak firma wynajmuje różne usługi, to musi na bieżąco dostosowywać swoje kalkulacje do zmian w przepisach. Znajomość jak oblicza się VAT to kluczowa rzecz dla dobrego zarządzania finansami i trzymania się prawa.

Pytanie 7

Jaką całkowitą masę ładunku należy podać w liście przewozowym, odnosząc się do transportu 72 kartonów, gdzie każdy z nich ma masę brutto 50 kg, rozmieszczonych na 6 paletach o jednostkowej masie własnej 25 kg?

A. 3 600 kg
B. 3 900 kg
C. 3 750 kg
D. 3 450 kg
Aby obliczyć masę brutto ładunku, należy uwzględnić masę wszystkich kartonów oraz masę palet, na których są one transportowane. W tym przypadku mamy 72 kartony, z których każdy waży 50 kg. Całkowita masa kartonów wynosi więc 72 x 50 kg = 3600 kg. Dodatkowo, każdy z 6 palet ma masę własną 25 kg, co daje łącznie 6 x 25 kg = 150 kg. Łącząc te dwie wartości, uzyskujemy całkowitą masę brutto ładunku równą 3600 kg + 150 kg = 3750 kg. Ta metoda obliczeń jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży logistycznej, gdzie precyzyjne określenie masy brutto jest kluczowe dla skutecznego planowania transportu i spełnienia standardów bezpieczeństwa. Zrozumienie tych obliczeń jest istotne w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ wpływa na optymalizację kosztów transportu oraz przestrzeganie regulacji dotyczących maksymalnych dopuszczalnych mas ładunków.

Pytanie 8

Do transportu betonu powinno się użyć pojazdu o konstrukcji

A. furgonowej.
B. specjalistycznej.
C. uniwersalnej.
D. izotermicznej.
Odpowiedź "specjalistycznym" jest prawidłowa, ponieważ do przewozu betonu wymagane jest zastosowanie samochodu, który jest przystosowany do transportu materiałów budowlanych o specyficznych wymaganiach. Samochody specjalistyczne, takie jak betoniarki, są zaprojektowane z myślą o utrzymaniu odpowiedniej konsystencji betonu podczas transportu, co wymaga zastosowania odpowiednich mechanizmów mieszających oraz systemów izolacji. Dzięki temu beton nie tylko nie stwardnieje w trakcie transportu, ale także będzie transportowany w sposób, który minimalizuje ryzyko jego uszkodzenia. W praktyce, wybór odpowiedniego środka transportu ma kluczowe znaczenie w kontekście efektywności budowy oraz spełnienia norm budowlanych. Samochody specjalistyczne są również często wyposażone w systemy umożliwiające monitorowanie temperatury i wilgotności, co jest istotne dla jakości betonu. W branży budowlanej, zgodność z normami krajowymi i europejskimi dotyczącymi transportu materiałów budowlanych jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości realizowanych projektów.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

Koszt usługi transportowej wynosi 500 zł. Firma transportowa oferuje zniżkę w wysokości 10%. Ile będzie wynosić opłata za świadczoną usługę?

A. 450 zł
B. 475 zł
C. 400 zł
D. 550 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 450 zł. Aby uzyskać tę wartość, musimy najpierw obliczyć wysokość rabatu, który wynosi 10% z ceny usługi transportowej, czyli 500 zł. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: 10% z 500 zł to 0,10 * 500 zł = 50 zł. Następnie, aby obliczyć ostateczny koszt usługi po uwzględnieniu rabatu, należy od ceny początkowej odjąć wartość rabatu: 500 zł - 50 zł = 450 zł. Jest to przykład zastosowania podstawowych działań matematycznych w praktyce biznesowej, które są niezwykle istotne w zarządzaniu kosztami. W branży transportowej, gdzie rabaty mogą być powszechnie stosowane, umiejętność szybkiego obliczenia ostatecznej ceny jest kluczowa dla efektywnego podejmowania decyzji. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo transportowe wykona więcej zleceń na podstawie podobnych rabatów, może to znacząco wpłynąć na jego zyski. Efektywne zarządzanie kosztami oraz umiejętność obliczania rabatów jest fundamentalne dla utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Która z formuł handlowych Incoterms 2020 wymaga od sprzedającego ubezpieczenia ładunku podczas transportu?

A. FCA
B. CIP
C. CPT
D. EXW
Wybór EXW (Ex Works) nie jest dobry, bo w tej formule sprzedający tylko oddaje towar w swoim zakładzie, a cała odpowiedzialność za transport spada na kupującego. To oznacza, że sprzedający nie musi oferować ubezpieczenia, co może się źle skończyć dla kupującego, jeśli coś stanie się z towarem podczas transportu. Podobnie, wybór FCA (Free Carrier) też nie wymusza na sprzedającym ubezpieczenia, bo odpowiedzialność za ubezpieczenie przechodzi na kupującego, gdy towar zostaje przekazany kurierowi. Co do CPT (Carriage Paid To), to sprzedający jest zobowiązany do zorganizowania transportu, ale nie do ubezpieczenia. To może wprowadzać w błąd, bo wiele osób myśli, że sprzedający ma kontrolę nad bezpieczeństwem towaru, a to nie jest prawdą. Kluczowe jest, żeby znać różnice między tymi formułami, bo to pomaga lepiej zarządzać ryzykiem w międzynarodowych dostawach.

Pytanie 15

Pojazdem przeznaczonym do transportu osób, wyposażonym w komfortowe miejsca siedzące oraz wydzieloną strefę do zaspokajania potrzeb konsumpcyjnych i fizjologicznych podróżnych, jest

A. autobus
B. mikrobus
C. minibus
D. autokar
Autokar to pojazd przeznaczony do przewozu osób, który spełnia specyficzne normy komfortu i bezpieczeństwa. Charakteryzuje się wysokim standardem wyposażenia, w tym wygodnymi siedzeniami, które umożliwiają długotrwałe podróże bez dyskomfortu. W autokarze zazwyczaj znajdują się także udogodnienia takie jak toaleta, klimatyzacja czy system audio-wideo. Dzięki wydzielonej strefie do obsługi potrzeb konsumpcyjnych, pasażerowie mają możliwość skorzystania z napojów i przekąsek podczas jazdy, co znacząco podnosi komfort podróży. Autokary są często wykorzystywane w turystyce, organizacji wycieczek oraz transportu pracowniczego, co potwierdza ich znaczenie w branży transportowej. Warto zauważyć, że autokary są projektowane zgodnie z określonymi standardami, takimi jak wymagania dotyczące bezpieczeństwa pasażerów, co sprawia, że są preferowanym środkiem transportu wśród długodystansowych tras.

Pytanie 16

Transport specjalnej naczepy samochodowej przy użyciu dedykowanych wózków wagonowych na torach kolejowych nazywa się systemem przewozu

A. ro-ro
B. ruchomej drogi
C. bimodalnego
D. ro-la
Odpowiedzi "ro-la" i "ro-ro" odnoszą się do specyficznych systemów transportowych, które mimo pewnych podobieństw, różnią się w kontekście przewozu naczep samochodowych. System ro-la (roll-on, roll-off) jest przystosowany do transportu pojazdów, które mogą wjeżdżać i zjeżdżać z pokładu statku lub innego środka transportu. W tym przypadku, pojazdy są ładowane i rozładowywane na poziomie, co jest praktyczne, ale nie obejmuje koncepcji transportu koleją, jak ma to miejsce w przypadku naczep przewożonych na wagonach. Z kolei system ro-ro, choć również służy do transportu pojazdów, koncentruje się głównie na transporcie morskim i nie odnosi się bezpośrednio do przewozu po torach kolejowych. Odpowiedź "ruchomej drogi" sugeruje system, w którym drogi są używane w sposób dynamiczny, co nie ma zastosowania w kontekście transportu kolejowego. Często mylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy transportem intermodalnym a multimodalnym, a także nieznajomości roli, jaką odgrywają różne formy transportu w logistyce. Ważnym aspektem jest, że w przypadku przewozu naczep samochodowych, odpowiednie zrozumienie, która metoda transportu jest najbardziej efektywna, ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji kosztów oraz czasu dostawy.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Do punktowej infrastruktury transportu samochodowego nie wchodzi

A. droga o nawierzchni gruntowej
B. węzeł drogowy
C. centrum przeładunkowe
D. stacja kontroli pojazdów samochodowych
Droga o nawierzchni gruntowej nie jest uważana za infrastrukturę punktową transportu samochodowego, ponieważ infrastruktura punktowa odnosi się do obiektów, które pełnią określone funkcje w systemie transportowym, takich jak centra przeładunkowe, węzły drogowe czy stacje kontroli pojazdów. Droga o nawierzchni gruntowej jest bardziej elementem infrastruktury liniowej, która służy do prowadzenia ruchu pojazdów, a nie do wykonywania konkretnych operacji związanych z transportem. Na przykład, centra przeładunkowe umożliwiają transfer towarów pomiędzy różnymi środkami transportu, co sprawia, że są kluczowe dla efektywności logistycznej. Przykładem może być terminal intermodalny, gdzie ładunki są przekładane z ciężarówek na pociągi, optymalizując czas i koszty transportu. Węzły drogowe z kolei to miejsca, w których krzyżują się różne drogi, co ułatwia zmianę kierunku ruchu. Zatem, rozumienie różnicy pomiędzy infrastrukturą liniową a punktową jest kluczowe w planowaniu i zarządzaniu systemami transportowymi.

Pytanie 19

Dokumenty, które definiują właściwości, jakimi powinno charakteryzować się urządzenie techniczne, oraz które powinny być stosowane przy jego wytwarzaniu, jak również przy produkcji, naprawie lub modernizacji materiałów i elementów, to

A. specyfikacje techniczne
B. specyfikacje surowcowe
C. procedury stanowiskowe
D. wskazania dotyczące kontroli jakości
Specyfikacje techniczne to dokumenty, które dokładnie określają wymagania dotyczące cech, funkcji i parametrów technicznych urządzeń, materiałów oraz elementów wykorzystywanych przy ich wytwarzaniu, naprawie czy modernizacji. W praktyce, specyfikacje te są fundamentalnym narzędziem w inżynierii oraz produkcji, gdyż umożliwiają zapewnienie, że wszystkie komponenty spełniają określone normy jakości i bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania specyfikacji technicznych może być proces projektowania nowego urządzenia, gdzie inżynierowie muszą określić dokładne wymagania dotyczące materiałów, obróbki, właściwości mechanicznych oraz elektrycznych. Zgodnie z normami ISO, każda specyfikacja techniczna powinna być dobrze udokumentowana i dostępna dla wszystkich zainteresowanych stron, co pozwala na ścisłą kontrolę jakości oraz eliminację błędów produkcyjnych. W branży budowlanej, specyfikacje te są kluczowe dla zapewnienia, że wszystkie użyte materiały i technologie są zgodne z obowiązującymi przepisami i standardami ochrony środowiska, co w konsekwencji wpływa na trwałość i bezpieczeństwo realizowanych projektów.

Pytanie 20

Zgodnie z regulacjami umowy dotyczącej transportu substancji niebezpiecznych, cysterna do przewozu benzyny 95-oktanowej może być załadowana maksymalnie w 92%. Wskaż cysternę o najmniejszej pojemności, do której da się załadować 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej?

A. Cysterna o pojemności 31 500 litrów
B. Cysterna o pojemności 23 000 litrów
C. Cysterna o pojemności 20 200 litrów
D. Cysterna o pojemności 30 000 litrów
Cysterna o pojemności 23 000 litrów jest odpowiednia do przewozu 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej, ponieważ zgodnie z przepisami, można załadować maksymalnie 92% jej pojemności. Wyliczając 92% z 23 000 litrów, otrzymujemy 21 160 litrów, co jest wystarczające do załadunku wymaganej ilości benzyny. W branży transportu materiałów niebezpiecznych kluczowe jest przestrzeganie norm dotyczących obsługi i transportu substancji, aby zminimalizować ryzyko wycieków i zagrożeń dla środowiska. Przykładem dobrych praktyk jest regularne szkolenie kierowców oraz zapewnienie, że cysterny są odpowiednio oznakowane i sprawdzane przed każdym transportem. Ponadto, zgodność z Międzynarodowym Przepisem o Transportach Materiałów Niebezpiecznych (IMDG) oraz innymi lokalnymi regulacjami jest niezbędna w celu zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności operacji transportowych.

Pytanie 21

Uchwała warszawska z 1929 roku odnosi się do międzynarodowego transportu

A. drogowego
B. lotniczego
C. morskiego
D. kolejowego
Konwencja warszawska, uchwalona w 1929 roku, jest kluczowym dokumentem regulującym międzynarodowy przewóz lotniczy. Jej celem jest ujednolicenie zasad odpowiedzialności przewoźników w przypadku zagubienia, uszkodzenia lub opóźnienia bagażu oraz wypadków, które mogą zdarzyć się w trakcie transportu pasażerów. Przykładowo, w sytuacji, gdy pasażer dozna obrażeń w wyniku wypadku lotniczego, Konwencja ta określa maksymalne limity odszkodowań oraz procedury dochodzenia roszczeń. W praktyce, znajomość tych zasad jest kluczowa dla firm lotniczych i pasażerów, ponieważ umożliwia skuteczne dochodzenie swoich praw. Dokument ten stanowi fundament dla dalszych regulacji, takich jak Konwencja montrealska z 1999 roku, która wprowadziła dodatkowe zmiany i udoskonalenia, dostosowując przepisy do współczesnych warunków rynkowych i technologicznych w lotnictwie.

Pytanie 22

Nadzór techniczny nad urządzeniami zainstalowanymi m.in. na terenach kolejowych, statkach morskich oraz śródlądowych, w dokach, a także na obszarze portów i przystani należy do

A. Transportowego Dozoru Technicznego
B. Państwowego Dozoru Technicznego
C. Wojskowego Dozoru Technicznego
D. Urzędu Dozoru Technicznego
Odpowiedzi wskazujące na Transportowy Dozór Techniczny oraz Wojskowy Dozór Techniczny są mylne, ponieważ te instytucje mają zupełnie inny zakres odpowiedzialności. Transportowy Dozór Techniczny zajmuje się głównie kontrolą i nadzorem nad środkami transportu publicznego, jednak nie obejmuje to wszystkich aspektów dozoru technicznego, zwłaszcza w kontekście urządzeń stacjonarnych. Wojskowy Dozór Techniczny, z kolei, jest odpowiedzialny za urządzenia i technologie stosowane w sektorze obronnym, co znacznie odbiega od nadzoru technicznego związanego z transportem cywilnym czy działalnością portową. Ponadto, wybór odpowiedzi wskazującej na Państwowy Dozór Techniczny także jest błędny, ponieważ ta instytucja nie istnieje w polskim systemie legislacyjnym w kontekście dozoru technicznego, który jest sprawowany bezpośrednio przez Urząd Dozoru Technicznego. Wybierając błędne odpowiedzi, można się kierować nieprecyzyjnym zrozumieniem zakresu działalności poszczególnych instytucji, co jest powszechnym błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedzialność za nadzór techniczny nad urządzeniami w kontekście szerokiego spektrum zastosowań spoczywa na Urzędzie Dozoru Technicznego, a nie na instytucjach o ograniczonym zakresie działania.

Pytanie 23

Jakie wymiary powinna mieć naczepa do transportu 50 jednostek ładunkowych paletowych (pjł) o wymiarach 1,2 x 1,0 x 0,79 m (dł. x szer. x wys.), jeśli ładunek może być ułożony w dwóch warstwach na paletach?

A. 8,25 x 2,46 x 2,60 m
B. 10,62 x 2,48 x 2,90 m
C. 7,80 x 2,45 x 2,40 m
D. 13,62 x 2,47 x 2,73 m
Wybór błędnych wymiarów naczepy prowadzi do nieodpowiedniego zabezpieczenia i transportu ładunku, co może skutkować uszkodzeniami towaru oraz zwiększonymi kosztami przewozu. Na przykład, odpowiedzi 10,62 x 2,48 x 2,90 m oraz 8,25 x 2,46 x 2,60 m nie zapewniają wystarczającej długości do pomieszczenia 50 palet w dwóch warstwach. W przypadku pierwszej z tych odpowiedzi, mamy do czynienia z długością, która pozwala pomieścić jedynie 10 palet w jednej warstwie, co znacznie ogranicza zdolność przewozową. Ponadto, wysokość naczepy 2,90 m nie jest wystarczająca, aby pomieścić dwie warstwy palet, co czyni przewóz nieefektywnym. W przypadku drugiej opcji, zbyt krótka długość naczepy oraz niewystarczająca wysokość również nie spełniają wymagań transportowych. Typowym błędem jest nieprawidłowe przeliczenie wymagań przestrzennych dla ładunków, co prowadzi do wyboru niewłaściwych parametrów naczepy. Aby skutecznie zorganizować transport, należy uwzględniać nie tylko powierzchnię, ale również wysokość oraz układ ładunku. Dobre praktyki w logistyce wymagają precyzyjnego obliczania wymogów przestrzennych, aby optymalizować procesy transportowe i minimalizować ryzyko strat.

Pytanie 24

W kontekście obszaru geograficznego wyróżniamy transport

A. osób i ładunków
B. bezpośredni i pośredni
C. krajowy i międzynarodowy
D. poziomy i pionowy
Wybór odpowiedzi bezpośredni i pośredni odnosi się do sposobu realizacji przewozu, a nie do zasięgu geograficznego. Transport bezpośredni polega na przewozie towarów lub osób z punktu A do punktu B bez przesiadek lub dodatkowych pośredniczących miejsc, co jest przydatne w przypadku szybkich dostaw. Z kolei transport pośredni, wykorzystujący różne środki transportu lub przystanki, może wiązać się z dłuższym czasem realizacji, ale także z większą elastycznością w dostępie do różnych rynków. Klasyfikacja transportu na poziomy i pionowy dotyczy głównie sposobu przemieszczania się w przestrzeni, co jest bardziej związane z architekturą transportu, np. transport w poziomie w kontekście dróg czy kolei, a transport pionowy, jak windy towarowe. Kwestia transportu osób i ładunków dotyczy natomiast różnicy w rodzaju przewożonych obiektów, co nie jest bezpośrednio związane z zasięgiem geograficznym. W właściwym podejściu do transportu, niezbędne jest zrozumienie, że każda z tych klasyfikacji ma swoje miejsce w logistyce, ale nie odpowiada na pytanie dotyczące zasięgu geograficznego, który jest kluczowym aspektem przy podejmowaniu decyzji transportowych. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla prawidłowego zarządzania procesami logistycznymi oraz dla spełnienia wymagań norm branżowych.

Pytanie 25

W procesie przewozowym ładunku luzem oznaczonego przedstawioną nalepką (czerwone tło z czarnymi napisami) należy użyć środka transportu z nadwoziem typu

Ilustracja do pytania
A. cysterna.
B. platforma.
C. izoterma.
D. chłodnia.
Odpowiedź 'cysterna' jest prawidłowa, ponieważ cysterna jest specjalistycznym typem nadwozia przeznaczonym do transportu cieczy, w tym substancji łatwopalnych. Zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych, materiały klasy 3, do których zaliczają się substancje łatwopalne, muszą być przewożone w pojazdach przystosowanych do tego celu. Cysterny są wyposażone w odpowiednie zabezpieczenia, takie jak systemy zapobiegające wyciekowi oraz materiały, które minimalizują ryzyko pożaru. Przykładowo, przy transporcie paliwa, cysterny muszą spełniać normy dotyczące ich konstrukcji, w tym posiadanie odpowiednich atestów oraz certyfikatów bezpieczeństwa. Dodatkowo, przy załadunku i rozładunku cystern zastosowanie mają procedury BHP, które zapewniają bezpieczeństwo nie tylko przewożonym materiałom, ale również osobom pracującym w ich pobliżu. W kontekście transportu materiałów niebezpiecznych, stosowanie cysterny jest zgodne z międzynarodowymi standardami ADR, co podkreśla jej znaczenie w branży transportowej.

Pytanie 26

Maksymalne dopuszczalne wymiary zewnętrzne samochodu dostawczego o nadwoziu izotermicznym, realizującego transport ładunków na obszarze Polski, nie mogą być większe niż

A. 12 m (długość), 2,55 m (szerokość), 3 m (wysokość)
B. 12 m (długość), 2,55 m (szerokość), 4,5 m (wysokość)
C. 12 m (długość), 2,60 m (szerokość), 4,5 m (wysokość)
D. 12 m (długość), 2,60 m (szerokość), 4 m (wysokość)
Widzisz, odpowiedzi, które podają szerokość 2,55 m, są błędne. Dopuszczalna szerokość to 2,60 m, a węższe pojazdy mogą mieć z tym pewne problemy, jak dostosowanie do standardowych palet. Co do wysokości, jeśli ktoś zaznacza 4,5 m, to też jest niezgodne z przepisami, bo maksymalna wysokość dla ciężarówek to 4 m. Przekroczenie tej wartości może być kłopotliwe przy przejeżdżaniu pod mostami, nie mówiąc o bezpieczeństwie na drodze. Zauważyłem, że niektóre firmy transportowe faktycznie miały straty przez niedotrzymywanie tych norm, więc dobrze jest być czujnym przy planowaniu transportu. W branży trzeba mieć pojęcie o tych regulacjach, bo różnią się one w zależności od regionu i rodzaju transportu.

Pytanie 27

Jak powinna przebiegać kolejność działań przy rozładunku towaru za pomocą wózka widłowego?

A. podjęcie towaru, odłożenie, przewiezienie, podjęcie, powrotny przejazd bez towaru
B. odłożenie towaru, podjęcie, przewiezienie, powrotny przejazd bez towaru
C. odłożenie towaru, przewiezienie, podjęcie, powrotny przejazd bez towaru
D. podjęcie towaru, przewiezienie, odłożenie, powrotny przejazd bez towaru
Dobra robota! Odpowiedź to 'podjęcie ładunku, przewiezienie, odłożenie, powrotny przejazd bez ładunku'. To już standardowa procedura przy rozładunku z użyciem wózka widłowego. Najpierw, podjęcie ładunku jest mega ważne, bo trzeba dobrze ustawić widełki, żeby wszystko było stabilne i bezpieczne podczas transportu. Potem, przewiezienie ładunku do celu musi być zrobione z głową, bo czasami w przestrzeni roboczej są różne przeszkody. Na koniec, odłożenie ładunku w wyznaczonym miejscu to też istotny krok – trzeba to zrobić ostrożnie, żeby nie uszkodzić towaru ani samego wózka. A powrotny przejazd bez ładunku to coś, co zapewnia, że wszystko idzie gładko i można przygotować wózek na następne zadania. Jak się trzymasz tej kolejności, to pracuje się lepiej i jest bezpieczniej, co jest super ważne w logistyce i magazynowaniu.

Pytanie 28

Umowa ATP dotyczy przewozów drogowych na poziomie międzynarodowym?

A. ładunków, które nie mieszczą się w normach
B. artykułów spożywczych szybko psujących się
C. żywych zwierząt
D. materiałów niebezpiecznych w małych ilościach
Umowa ATP, czyli ta o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Szybko Psujących Się Artykułów Żywnościowych, jest naprawdę ważnym dokumentem. Jej celem jest regulowanie przewozu żywności, która szybko się psuje. Dzięki tej umowie mamy pewność, że artykuły takie jak mięso, ryby czy owoce są transportowane w odpowiednich warunkach. To znaczy, że muszą być przestrzegane konkretne normy, jak kontrola temperatury, co jest kluczowe, żeby uniknąć ich zepsucia. W branży spożywczej, gdzie te zasady są naprawdę rygorystyczne, producenci muszą pilnować, aby wszystko było zgodne z normami sanitarno-epidemiologicznymi. Dodatkowo, umowa ATP pomaga też w handlu międzynarodowym, upraszczając wiele procedur celnych i przyspieszając dostawy. A co ciekawe, jest zharmonizowana z innymi regulacjami, jak na przykład HACCP, które zajmują się analizą zagrożeń w łańcuchu dostaw. Myślę, że bez tego transporty artykułów szybko psujących się byłyby znacznie trudniejsze.

Pytanie 29

Firma transportowa posiada 20 ciężarówek. W trakcie ostatnich siedmiu dni użytkowano kolejno: 14, 12, 18, 16, 13, 8 oraz 10 pojazdów. Jaki procentowy udział, średnio w skali tygodnia, stanowi wykorzystanie pojazdów z bazy transportowej?

A. 35%
B. 80%
C. 90%
D. 65%
Aby obliczyć średniotygodniowe wykorzystanie pojazdów w przedsiębiorstwie transportowym, należy zsumować liczbę eksploatowanych samochodów w poszczególnych dniach tygodnia, a następnie podzielić tę sumę przez liczbę dni oraz przez całkowitą liczbę posiadanych pojazdów. W analizowanym przypadku suma wykorzystanych pojazdów wynosi 14 + 12 + 18 + 16 + 13 + 8 + 10 = 91. Średnia dzienna wynosi zatem 91/7 = 13. Przechodząc do obliczenia średniego wykorzystania, podzielimy liczbę wykorzystanych pojazdów przez liczbę posiadanych pojazdów (20) i pomnożymy przez 100%, co daje (13/20) * 100% = 65%. W praktyce, zrozumienie poziomu wykorzystania floty pozwala na optymalizację kosztów, efektywniejsze planowanie tras oraz identyfikację ewentualnych problemów z dostępnością pojazdów. W branży transportowej dąży się do utrzymania wysokiego wskaźnika wykorzystania, co wpływa na rentowność oraz konkurencyjność firmy, zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania flotą.

Pytanie 30

Firma transportowa wystawiła rachunek na 615,00 zł brutto za przewóz 20 ton ładunku na dystansie 100 kilometrów. Usługa ta podlega 23% stawce VAT. Jaka jest cena jednostkowa netto za jeden tonokilometr?

A. 500,00 zł
B. 0,25 zł
C. 5,00 zł
D. 25,00 zł
Aby obliczyć cenę jednostkową netto za jeden tonokilometr, należy najpierw wyliczyć wartość netto faktury. Kwota brutto wynosi 615,00 zł, a stawka VAT to 23%. Możemy obliczyć wartość netto, korzystając ze wzoru: wartość netto = wartość brutto / (1 + stawka VAT). W naszym przypadku mamy: 615,00 zł / 1,23 = 500,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę jednostkową netto za jeden tonokilometr, musimy podzielić wartość netto przez całkowitą liczbę tonokilometrów. Całkowita liczba tonokilometrów to masa ładunku (20 ton) pomnożona przez odległość (100 kilometrów), co daje 2000 tonokilometrów. Zatem cena jednostkowa netto za jeden tonokilometr wynosi 500,00 zł / 2000 = 0,25 zł. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w branży transportowej, ponieważ pozwalają na prawidłowe ustalanie cen usług oraz efektywne zarządzanie kosztami, co jest kluczowe dla rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 31

Podczas transportu krzeseł biurowych z Lublina do Berlina, korzystając z kolei, należy przestrzegać zasad konwencji

A. SMGS
B. ADR
C. COTIF
D. CMR
Odpowiedź COTIF (Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami towarów) jest prawidłowa, ponieważ dotyczy przewozu towarów koleją na obszarze państw członkowskich. COTIF reguluje zasady dotyczące transportu towarów, w tym odpowiedzialności przewoźników oraz praw i obowiązków stron umowy transportowej. W kontekście przewozu foteli biurowych z Lublina do Berlina, które odbywa się transportem kolejowym, COTIF będzie miała zastosowanie, gdyż zapewnia ramy prawne dla tego rodzaju działalności. Przykład zastosowania COTIF w praktyce może obejmować sytuację, w której przewoźnik jest odpowiedzialny za uszkodzenie towaru podczas transportu. Dzięki COTIF, nadawca może dochodzić swoich praw na podstawie szczegółowych regulacji dotyczących odpowiedzialności przewoźników. Warto zwrócić uwagę, że konwencja ta obejmuje także kwestie związane z dokumentacją przewozową, przez co jest niezwykle istotna w logistyce i transporcie kolejowym.

Pytanie 32

Do monitorowania transportu pojazdów oraz ładunków wykorzystuje się technologię opartą na falach radiowych, znaną pod skrótem

A. RFID
B. GTIN
C. ERP
D. SSCC
Technologia RFID (Radio-Frequency Identification) to zaawansowany system identyfikacji, który wykorzystuje fale radiowe do automatycznego rozpoznawania obiektów, takich jak pojazdy czy ładunki. Składa się z tagów RFID, które zawierają unikalne identyfikatory, oraz czytników, które odczytują te dane z odległości. RFID znajduje szerokie zastosowanie w logistyce, gdzie umożliwia efektywne śledzenie przesyłek w czasie rzeczywistym, co pozwala na optymalizację procesów zarządzania łańcuchem dostaw. Przykładem jest stosowanie tagów RFID w magazynach, gdzie ich zastosowanie eliminuje konieczność ręcznego skanowania kodów kreskowych, co przyspiesza proces inwentaryzacji. Dodatkowo, RFID może być wykorzystywane w transporcie publicznym do zautomatyzowanego pobierania opłat. Warto zaznaczyć, że technologia ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 18000, co zapewnia jej powszechną akceptację i stosowanie w różnych branżach.

Pytanie 33

W portach do załadunku wykorzystywane są suwnice, dźwigi oraz żurawie

A. pionowego
B. w systemie ro-ro
C. w systemie ro-lo
D. poziomego
Wybór dotyczący poziomego załadunku nie jest najlepszy, bo transport w portach zasadniczo odbywa się w pionie. Dźwigi i suwnice przede wszystkim podnoszą i opuszczają ładunki, co bardzo związane jest z operacjami pionowymi. Poziome przemieszczanie towarów robi się głównie innymi środkami, jak wózki widłowe, które przenoszą rzeczy na krótkie dystanse na poziomie. W systemie ro-ro, czyli 'roll-on/roll-off', ładunki wjeżdżają na pokład statków w sposób, który nie wymaga dźwigów. Z kolei ro-lo ('roll-on/load-off') dotyczy sytuacji, gdzie ładunki są załadowywane przy pomocy ramp, co też nie ma nic wspólnego z pionowym załadunkiem. Zrozumienie tych systemów to klucz do dobrego zarządzania logistyką w portach, a stawianie na pionowy załadunek to zgodne z najlepszymi praktykami w branży, bo dźwigi naprawdę zwiększają efektywność operacji w portach.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Jaką masę ładunku można załadować do pojazdu, którego masa własna wynosi 4 t, biorąc pod uwagę dopuszczalną masę całkowitą równą 26 t oraz wskaźnik wykorzystania ładowności równy 1?

A. 4 t
B. 26 t
C. 22 t
D. 30 t
Odpowiedź 22 t jest prawidłowa, ponieważ w celu obliczenia ładunku umieszczonego w pojeździe, należy odjąć masę własną pojazdu od dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku mamy dopuszczalną masę całkowitą wynoszącą 26 t oraz masę własną pojazdu równą 4 t. Kiedy wykonamy obliczenie: 26 t - 4 t, otrzymujemy 22 t. Dopuszczalna masa całkowita jest kluczowym parametrem w transporcie drogowym, gdyż określa maksymalną masę, którą pojazd może przewozić, nie łamiąc przepisów. Utrzymanie właściwej ładowności jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa i efektywności transportu. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w logistyce, gdzie pojazdy muszą być zaplanowane zgodnie z ich ładownością, aby uniknąć przeciążeń, które mogą prowadzić do uszkodzeń sprzętu, a także do zwiększenia ryzyka wypadków. Ponadto, odpowiednie zarządzanie ładownością wspiera optymalizację kosztów transportu, co jest istotne w branży logistycznej i transportowej.

Pytanie 36

Ile wagonów o pojemności 44 t powinno się użyć do transportu 528 000 kg węgla?

A. 8 wagonów
B. 12 wagonów
C. 6 wagonów
D. 14 wagonów
Aby obliczyć liczbę wagonów potrzebnych do przewozu 528 000 kg węgla, należy podzielić całkowitą masę materiału przez ładowność jednego wagonu. Obliczenia wyglądają następująco: 528 000 kg podzielone przez 44 000 kg (czyli 44 tony) daje 12 wagonów. Taki sposób obliczenia jest standardem w logistyce i transporcie, ponieważ pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych środków transportu. W praktyce, przy planowaniu transportu surowców, ważne jest nie tylko obliczenie liczby wymaganych wagonów, ale także uwzględnienie takich czynników jak czas załadunku, rozładunku, trasa transportu oraz ewentualne przestoje. Wiele firm stosuje oprogramowanie do zarządzania logistyką, które automatyzuje te obliczenia, co zwiększa efektywność całego procesu. Warto również pamiętać o normach dotyczących maksymalnej masy ładunku w transporcie kolejowym, które mogą się różnić w zależności od kraju, co jest istotne dla zgodności z przepisami transportowymi.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Jakim skrótem określana jest umowa europejska dotycząca głównych międzynarodowych linii kolejowych, która została podpisana w Genewie w dniu 31 maja 1985 roku?

A. AGTC
B. AGC
C. CIM
D. SMGS
Wybór skrótu CIM, AGTC lub SMGS jako oznaczenia dla umowy z Genewy jest błędny z kilku względów. CIM, czyli Convention Internationale concernant le transport des Marchandises par Chemin de Fer, odnosi się do innej umowy, która reguluje przewóz towarów koleją w międzynarodowym transporcie. Jest to dokument fundamentalny dla transportu kolejowego, jednak jego zakres różni się od AGC, gdzie głównym celem jest transport kombinowany, łączący różne środki transportu. AGTC, czyli Accord général concernant le transport combiné international, odnosi się do kolejnej umowy, która koncentruje się na międzynarodowym transporcie kombinowanym, ale nie jest to ta sama umowa, która została podpisana w Genewie w 1985 roku. SMGS, natomiast, oznacza umowę dotyczącą przewozów towarowych między krajami byłego bloku wschodniego, co również nie jest związane z AGC. Typowym błędem jest mylenie tych umów, co może wynikać z nieznajomości szczegółowych celów każdej z nich. Współczesne podejście do transportu międzynarodowego wymaga precyzyjnej wiedzy na temat regulacji prawnych, aby uniknąć problemów związanych z interpretacją przepisów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych umów ma inny zakres i cel, co ma bezpośredni wpływ na sposób organizacji transportu kolejowego oraz kombinowanego.

Pytanie 40

Zanim zacznie się korzystać z urządzenia wymagającego nadzoru technicznego, osoba eksploatująca to urządzenie

A. sama przeprowadza ocenę urządzenia poprzez weryfikację zgodności jego wykonania z dokumentacją oraz warunkami technicznymi nadzoru technicznego
B. realizuje badanie specjalne, określone w dokumentacji projektowej urządzenia lub w technicznie uzasadnionych przypadkach, na żądanie odpowiedniego organu dozoru technicznego
C. wykonuje próby techniczne przed rozpoczęciem działania urządzenia oraz w warunkach pracy ustalonych w technicznych zasadach nadzoru technicznego i przekazuje wyniki do nadzoru technicznego
D. zgłasza na piśmie urządzenie do odpowiedniego organu jednostki nadzoru technicznego w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na eksploatację
Prawidłowa odpowiedź dotyczy obowiązku zgłoszenia urządzenia do organu właściwej jednostki dozoru technicznego przed rozpoczęciem jego eksploatacji. Zgodnie z przepisami prawa, każde urządzenie podlegające dozorowi technicznemu musi być zgłoszone w celu uzyskania decyzji zezwalającej na jego użytkowanie. Taki proces ma na celu zapewnienie, że urządzenie zostało odpowiednio sprawdzone, a jego eksploatacja nie zagrozi bezpieczeństwu osób i mienia. W praktyce oznacza to, że po zakończeniu budowy lub montażu urządzenia, eksploatujący jest zobowiązany do dostarczenia niezbędnych dokumentów, takich jak protokoły badań i odbiorów, które potwierdzają, że urządzenie spełnia wszystkie wymagania techniczne i normy bezpieczeństwa. Przykładem mogą być dźwigi, które po zainstalowaniu muszą uzyskać akceptację inspektora dozoru technicznego, zanim rozpoczną działalność. Działania te są zgodne z normami ISO oraz przepisami krajowymi, które regulują kwestie związane z bezpieczeństwem technicznym urządzeń. Właściwe zgłoszenie do dozoru technicznego to kluczowy krok w całym procesie eksploatacji, gdyż zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale także bezpieczeństwo użytkowników.