Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 14:05
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 14:32

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego materiału odzieżowego powinno się użyć do stworzenia kurtki sportowo-rekreacyjnej, która zapewnia wysoką wodoodporność i wiatroszczelność?

A. Kodurę.

B. Materiał softshellowy.

C. Ortalion.

D. Tkaninę Gore-Tex.

Tkanina Gore-Tex to materiał, który łączy wyjątkowe właściwości wodoodporne i wiatroszczelne z doskonałą oddychalnością. Dzięki zastosowaniu membrany PTFE (politetrafluoroetylenu), Gore-Tex blokuje dostęp wody z zewnątrz, jednocześnie umożliwiając odprowadzanie wilgoci z wnętrza na zewnątrz. To czyni go idealnym wyborem na kurtki sportowo-rekreacyjne, które wymagają ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Przykładowo, odzież wykonana z Gore-Tex jest powszechnie stosowana wśród entuzjastów turystyki górskiej oraz sportów wodnych, gdzie skuteczna ochrona przed deszczem i wiatrem jest kluczowa. Ponadto, tkaniny Gore-Tex spełniają międzynarodowe standardy dotyczące ochrony przed wodą, zapewniając użytkownikowi pewność, że materiał nie zawiedzie w trudnych warunkach. Warto również zauważyć, że wiele renomowanych marek odzieżowych wykorzystuje Gore-Tex w swoich produktach, co potwierdza jego wysoką jakość i niezawodność.

Pytanie 2

Podczas szycia na maszynie do szycia stębnowego zauważono, że wiązanie ściegu jest widoczne na wierzchu zszywanych materiałów. Aby wyeliminować problem z wiązaniem ściegu, należy

A. dostosować ustawienie igły

B. ustawić większą siłę docisku stopki

C. zmniejszyć napięcie nici górnej

D. wymienić zęby transportera

Zmniejszenie naprężenia nici górnej jest kluczowym krokiem w poprawie jakości szycia na maszynie stębnowej, zwłaszcza gdy wiązanie ściegu jest widoczne na powierzchni materiału. Zbyt wysokie napięcie nici górnej może powodować, że ścieg jest zbyt mocno ściągany, co z kolei prowadzi do deformacji tkaniny oraz nieestetycznego wyglądu szycia. W praktyce, kiedy zauważysz takie problemy, warto wykonać kilka próbnych szwów po zmniejszeniu naprężenia, aby ocenić poprawność wiązania. Warto również zwrócić uwagę na rodzaj materiału, ponieważ różne tkaniny wymagają różnych ustawień naprężenia. Dla delikatnych materiałów, takich jak jedwab czy satyna, należy ustawić niższe napięcie, podczas gdy grubsze tkaniny, jak jeans, mogą wymagać nieco wyższego. Dlatego, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zawsze warto dostosować ustawienia maszyny do konkretnego projektu, co zapewni lepszą jakość szycia oraz satysfakcję z wykonanej pracy.

Pytanie 3

Do wykonania szwu przedstawionego na schemacie stosuje się

A. linijkę odległościową.

B. lamownik.

C. stopkę specjalną.

D. zwijacz.

Lamownik to kluczowe narzędzie w szyciu, szczególnie przy wykonywaniu szwów z lamówką. Umożliwia on estetyczne wykończenie krawędzi materiałów, co zapobiega strzępieniu się tkanin oraz nadaje im profesjonalny wygląd. Zastosowanie lamownika jest zgodne z najlepszymi praktykami w szyciu, gdzie estetyka i trwałość są priorytetowe. W zależności od rodzaju tkaniny, lamownik może być używany do różnych rodzajów lamówek, takich jak tkaniny bawełniane, dzianiny czy materiały syntetyczne. Dzięki niemu można osiągnąć równomierne przyszycie lamówki, co jest istotne dla zachowania spójności wizualnej wyrobu. Użycie lamownika w szyciu pomaga również w osiągnięciu prostych i równych linii szwu, które są kluczowe w produkcji odzieży oraz akcesoriów. Warto zwrócić uwagę na różnorodność lamowników dostępnych na rynku, które mogą być dostosowane do specyficznych potrzeb projektowych. Dobrze dobrany lamownik może znacznie ułatwić proces szycia i przyczynić się do lepszej jakości końcowego produktu.

Pytanie 4

Aby zwiększyć szerokość spodni w pasie, należy usunąć pasek, a następnie

A. wszyć klin w szwie wewnętrznym

B. pogłębić szew podkroju krocza

C. poszerzyć w szwie bocznym

D. wypuścić zapas w szwie siedzeniowym

Wypuszczenie zapasu w szwie siedzeniowym to najskuteczniejszy sposób na poszerzenie spodni w pasie, ponieważ ten szew znajduje się w obszarze, gdzie materiał jest najbardziej rozciągliwy i elastyczny. W praktyce, polega to na odszukaniu szwu siedzeniowego, który jest z reguły mniej napięty, co pozwala na uzyskanie dodatkowej przestrzeni. Wypuszczenie zapasu pozwala na zastosowanie istniejącego materiału, co jest korzystne dla estetyki i zachowania oryginalnej konstrukcji spodni. Warto pamiętać, że przed przystąpieniem do pracy należy dokładnie zmierzyć szerokość pasa oraz upewnić się, że materiał ma wystarczający zapas. W branży krawieckiej powszechnie akceptuje się technikę wypuszczania zapasu jako standardową praktykę, co zapewnia użytkownikowi komfort oraz odpowiednie dopasowanie. Dodatkowo, ważne jest, aby po zakończeniu pracy sprawdzić, czy wszystkie szwy są odpowiednio wykończone, aby uniknąć nieestetycznych efektów końcowych oraz potencjalnych uszkodzeń materiału.

Pytanie 5

Do łączenia boków elementów odzieży uszytych z dzianiny można wykorzystać maszynę szwalniczą, która szyje ściegiem

A. obrzucającym jednonitkowym

B. łańcuszkowym jednonitkowym

C. stębnowym dwunitkowym

D. łańcuszkowym dwunitkowym

Odpowiedź łańcuszkowym dwunitkowym jest poprawna, ponieważ ten typ ściegu zapewnia odpowiednią elastyczność oraz wytrzymałość, co jest kluczowe w przypadku dzianin, które są z natury rozciągliwe. Ścieg łańcuszkowy dwunitkowy składa się z dwóch nici, co pozwala na uzyskanie większej siły i odporności na rozdarcia. W praktyce, ten ścieg jest często stosowany w produkcji odzieży sportowej, bielizny oraz innych elementów garderoby, gdzie ważna jest swoboda ruchów oraz komfort noszenia. Technika ta sprawia, że szwy są płaskie i nie podrażniają skóry, co jest istotne w projektach z dzianin. Dodatkowo, zastosowanie tego ściegu pozwala na łatwe pranie i pielęgnację odzieży, co jest niezwykle ważne w kontekście nowoczesnej odzieży codziennej. W branży tekstylnej, ścieg łańcuszkowy dwunitkowy jest uznawany za standard w produkcji elastycznej odzieży, co potwierdza jego powszechne wykorzystanie w wielu liniach produkcyjnych.

Pytanie 6

Jakim symbolem oznaczany jest pomiar ciała człowieka realizowany w kierunku pionowym od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego?

A. RvRv

B. XcXc

C. SyTy

D. RvNv

Odpowiedź RvNv jest jak najbardziej trafna. To oznacza, że mówimy tu o pomiarze, który wykonujemy od ramienia do boku, w pionie. W medycynie i anatomii te symbole są naprawdę ważne, bo pomagają zrozumieć, co i jak mierzymy. Rv wskazuje na ramię, a Nv na punkt w okolicy łokcia. Tego typu pomiary są super ważne w kontekście oceny zdrowia pacjentów, bo mogą wpływać na diagnozowanie i dostosowanie odpowiednich terapii. W różnych dziedzinach, jak ortopedia czy dietetyka, takie informacje pomagają nam ocenić, jak rośnie i rozwija się ciało pacjenta. No i w badaniach też musimy być precyzyjni, bo to kluczowe, żeby wyniki były wiarygodne.

Pytanie 7

Do zapięcia bluzki ukazanej na obrazku użyto

A. zatrzaski

B. guziki

C. zamek błyskawiczny

D. haftki

Guziki to powszechnie stosowane zapięcia w odzieży, które charakteryzują się prostotą użycia i estetyką. Zazwyczaj wykonane są z różnych materiałów, takich jak plastik, metal, czy drewno, co pozwala na ich różnorodne zastosowania w modzie. W przypadku bluzek, guziki mogą pełnić nie tylko funkcję praktyczną, ale również dekoracyjną, wpływając na ogólny wygląd odzieży. Standardy dotyczące użycia guzików w odzieży określają ich rozmiar, mocowanie oraz sposób szycia, co wpływa na trwałość i funkcjonalność zapięcia. Przykładowo, guziki przypinane na tkaninie powinny być odpowiednio zszyte, aby zapobiec ich odpinaniu się podczas noszenia. Guziki znajdują zastosowanie w wielu stylach odzieżowych, od klasycznych po nowoczesne. Dobrą praktyką jest dobór guzików, które harmonizują z materiałem bluzki oraz jej designem, co nie tylko wpływa na estetykę, ale i na komfort użytkowania, ponieważ dobrze dobrane guziki nie powodują dyskomfortu podczas ruchu.

Pytanie 8

Wełniane spodnie można prasować w warunkach domowych, używając płótna ochronnego, w maksymalnej temperaturze

A. 180°C

B. 110°C

C. 150°C

D. 200°C

Wybieranie zbyt wysokiej temperatury, jak 150°C czy więcej, to zły pomysł, jeśli chodzi o pielęgnację wełny. Wełna w wysokich temperaturach może się skurczyć i zniekształcić, co naprawdę nie jest fajne. Często mylimy, że wyższa temperatura lepiej prasuje, a to jest błędne myślenie. Jak żelazko osiągnie zbyt wysoką temperaturę, to włókna mogą się spalić i zrobić się twarde, co skutkuje utratą elastyczności. Owszem, płótno ochronne może trochę pomóc, ale wysoka temperatura to nadal duże ryzyko. Z moich doświadczeń wynika, że najlepiej jest sprawdzić, czy odzież jest czysta i lekko wilgotna przed prasowaniem; wtedy łatwiej się wygładza. Nie zapominajmy też o zaleceniach producenta na metkach, bo ich nieprzestrzeganie może zniszczyć ulubione ubrania, a to są dodatkowe wydatki na naprawy czy nowe zakupy. Wiedza o odpowiedniej temperaturze prasowania jest kluczowa, by zadbać o swoje ciuchy.

Pytanie 9

Z dzianin odpasowanych, bezszwowych produkuje się

A. bieliznę korygującą

B. bluzę do piżamy

C. spodnie do piżamy

D. koszule nocne

Bielizna korygująca wykonana z dzianin odpasowanych, bezszwowych jest produktem, który charakteryzuje się wysokim komfortem noszenia oraz estetyką wykonania. Dzianiny odpasowane pozwalają na elastyczność i dopasowanie do ciała, co jest kluczowe w przypadku odzieży korygującej, której zadaniem jest modelowanie sylwetki. Brak szwów minimalizuje ryzyko otarć i podrażnień, co jest szczególnie ważne w bieliźnie noszonej na co dzień. Przykłady zastosowania obejmują majtki i topy korygujące, które są często wybierane przez osoby pragnące uzyskać lepszy wygląd w obcisłych ubraniach. Dobre praktyki w branży bieliźniarskiej sugerują stosowanie dzianin z dodatkiem elastanu, co zapewnia dodatkową elastyczność i komfort. Ponadto, bielizna korygująca powinna być projektowana z myślą o różnych typach sylwetek, co podkreśla znaczenie innowacyjnych technik produkcji oraz rozwoju nowych materiałów.

Pytanie 10

Jaki błąd został popełniony podczas szycia miarowego spódnicy z satyny bawełnianej, w której tworzą się wybrzuszenia w końcach zaszewek w sposób przedstawiony na rysunku?

A. Zaszewki są zbyt krótkie.

B. Zaszewki są zbyt długie.

C. Zszyte zaszewki są zbyt głębokie.

D. Zszyte zaszewki są zbyt płytkie.

Zszyte zaszewki, które są zbyt płytkie, mogą wydawać się na pierwszy rzut oka odpowiednim rozwiązaniem, jednak w praktyce prowadzą do braku wsparcia dla struktury odzieży. Zbyt płytkie zaszewki nie mają wystarczającej głębokości, aby odpowiednio dopasować materiał do ciała, co może skutkować niewłaściwym układem tkaniny. Ponadto, w przypadku satyny bawełnianej, która jest materiałem o dużej elastyczności, płytkie zaszewki mogą prowadzić do fałd, które mogą negatywnie wpływać na ogólny wygląd odzieży. Podobnie, założenie, że zaszewki powinny być krótkie, jest mylące. Krótkie zaszewki w rzeczywistości mogą powodować, że materiał nie jest odpowiednio wsparcie w rejonie biustu czy talii, co prowadzi do nieestetycznych linii i braku formy. Przeciwnie, zaszewki powinny mieć długość odpowiednią do kształtu sylwetki i powinny być umieszczone w miejscach, gdzie ich obecność jest uzasadniona ze względu na konstrukcję odzieży. W końcu, zaszewki zbyt długie również nie są dobrym rozwiązaniem, ponieważ mogą powodować niepożądane fałdy na całej długości, co jest częstym błędem w szyciu. Kluczowe jest zrozumienie, że każda konstrukcja zaszewek musi być starannie przemyślana, aby dostarczyć efektywnych i estetycznych rozwiązań w szyciu.

Pytanie 11

W celu wykonania przeróbki spódnicy damskiej, w której tworzą się wybrzuszenia w końcach zaszewek, należy

A. skrócić zaszewki.

B. zszyć zaszewki lekkim łukiem.

C. przesunąć zaszewki w stronę boków.

D. wydłużyć zaszewki.

Skracanie zaszewek może wydawać się logicznym rozwiązaniem, gdy stwierdzamy, że zbyt długie zaszewki powodują wybrzuszenia. Jednak w praktyce, skrócenie zaszewek nie rozwiązuje problemu z ich kształtem, a jedynie może pogłębić problem, prowadząc do jeszcze większych deformacji w materiałach. Wydłużanie zaszewek również nie jest właściwym rozwiązaniem, gdyż nie wpływa na modelowanie linii spódnicy i może prowadzić do nieproporcjonalnych efektów, które są nieestetyczne. Zszywanie zaszewek w prostą linię również jest błędem, ponieważ nie uwzględnia naturalnych krzywizn ciała, co skutkuje nieprzyjemnym uczuciem spięcia w okolicy bioder oraz nieestetycznym wyglądem spódnicy. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wszelkie modyfikacje zaszewek powinny opierać się jedynie na ich długości, podczas gdy kluczowym aspektem jest ich kształt i sposób wstawienia. Dlatego zamiast stosować te błędne podejścia, ważne jest, aby skupiać się na technice zszywania w lekkim łuku, co pozwala na uzyskanie idealnego dopasowania i estetyki końcowego produktu.

Pytanie 12

Co może powodować złamanie igły w maszynie do szycia?

A. niepoprawnie nawleczona nić górna.

B. zbyt niski docisk stopki.

C. nieprawidłowe ustawienie chwytacza.

D. uszkodzone zakończenie igły.

Zbyt mała siła docisku stopki, uszkodzone ostrze igły oraz niewłaściwie nawleczona nić górna to koncepcje, które mogą wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości nie są bezpośrednimi przyczynami łamania się igły. Zbyt mała siła docisku stopki może powodować przesuwanie się materiału podczas szycia, co może prowadzić do fałszywego wrażenia, że igła łamie się z powodu zbyt małego docisku. W rzeczywistości, nieodpowiednia siła docisku wpływa bardziej na precyzję szycia niż na wytrzymałość igły. Uszkodzone ostrze igły z pewnością prowadzi do problemów, jednak to uszkodzenie może wynikać z innych czynników, jak na przykład niewłaściwe ustawienie chwytacza lub złej jakości materiał. Niewłaściwie nawleczona nić górna może prowadzić do plątania się nici i trudności w szyciu, lecz także nie jest bezpośrednio związana z łamaniem igły. Ostatecznie, najczęstsze przyczyny złamań igieł wynikają z błędów w konfiguracji maszyny oraz niewłaściwego doboru akcesoriów do konkretnego materiału. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że różne czynniki mogą wpływać na wydajność maszyny, a zrozumienie ich wzajemnych relacji jest kluczowe dla uniknięcia problemów podczas szycia.

Pytanie 13

W celu wykonania przeróbki bluzki damskiej, w której tworzą się fałdy skośne na kuli rękawa należy wypruć rękaw oraz

A. obniżyć poprzez ścięcie kulę rękawa i wszyć go ponownie.

B. poszerzyć rękaw na kuli rękawa i wszyć go ponownie.

C. pogłębić podkrój pachy przodu i wszyć go ponownie.

D. przesunąć środek rękawa w stronę tyłu i wszyć go ponownie.

Wykonywanie przeróbek rękawów, aby wyeliminować fałdy skośne, wymaga zrozumienia podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Obniżenie kuli rękawa poprzez ścięcie materiału może wydawać się na pierwszy rzut oka logiczne, jednak takie podejście często prowadzi do dalszych problemów z dopasowaniem. Zmniejszenie kulistości rękawa wpływa niekorzystnie na ruchomość ręki oraz może powodować nieestetyczne spadki materiału w okolicy ramienia. Poszerzanie rękawa na kuli również nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ może jedynie pogłębić problem z fałdami, zamiast je zlikwidować. Z kolei pogłębianie podkroju pachy przodu nie odnosi się bezpośrednio do kwestii fałd na kuli rękawa, a może prowadzić do zbytniego luzu w okolicy pachy, co również jest niepożądane. Kluczowe w rozwiązywaniu problemów z fałdami jest zrozumienie, że konstrukcja rękawa musi być ściśle związana z proporcjami ciała. Zamiast wprowadzać zmiany, które mogą tylko pogorszyć sytuację, istotne jest przywrócenie właściwego kształtu rękawa poprzez jego odpowiednie przesunięcie w stosunku do reszty odzieży, co pozwoli uzyskać komfort i estetykę w noszeniu.

Pytanie 14

W produkcji miarowo-usługowej, kluczowym czynnikiem do określenia normy zużycia tkaniny wełnianej na wykonanie sukni wizytowej jest:

A. wzrost, fason odzieży, szerokość i rodzaj tkaniny, cena usługi

B. wzrost, szerokość tkaniny, cena usługi

C. wzrost i obwody klientki, fason odzieży, szerokość i wzór tkaniny

D. wzrost i obwody klientki, szerokość tkaniny, cena usługi

Wybór wzrostu i obwodów klientki, fasonu odzieży oraz szerokości i wzoru tkaniny jako podstawy do obliczenia normy zużycia tkaniny wełnianej na wykonanie sukni wizytowej jest zasadne z kilku powodów. Wzrost oraz obwody klientki są kluczowe, ponieważ pozwalają na dokładne dopasowanie odzieży, co jest niezbędne dla jej estetyki i komfortu noszenia. Fason odzieży wpływa na to, jak dużo materiału będzie potrzebne – różne kroje, takie jak sukienki obcisłe czy luźne, wymagają różnej ilości tkaniny. Szerokość tkaniny również ma duże znaczenie, ponieważ standardowe szerokości, na przykład 140 cm czy 160 cm, determinują, ile kawałków materiału można uzyskać z jednego metra. Wzór tkaniny jest istotny szczególnie w kontekście dopasowania wzoru do cięcia – właściwe umiejscowienie wzorów jest kluczowe dla estetyki gotowego produktu. Te elementy są zgodne z dobrymi praktykami w branży mody, gdzie precyzyjne pomiary oraz zrozumienie materiałów są kluczowe dla jakości wykonania odzieży.

Pytanie 15

Jaka będzie cena przeróbki spodni, która obejmuje skrócenie ich o 3 cm i wszycie zamka błyskawicznego, według przedstawionego cennika usług?

lp.	Wyszczególnienie usługi	Cena usługi
1.	Poszerzenie lub zwężenie wyrobu.	15 zł
2.	Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa.	10 zł
3.	Wszycie zamka.	20zł
4.	Zmiany fasonu elementu wyrobu.	40 zł

A. 60 zł

B. 20 zł

C. 30 zł

D. 35 zł

Poprawna odpowiedź to 30 zł, co wynika z analizy kosztów związanych z przeróbką spodni. Cennik usług wskazuje, że skrócenie spodni o 3 cm kosztuje 10 zł, natomiast wszycie zamka błyskawicznego to koszt 20 zł. Łącząc te dwie kwoty, otrzymujemy całkowity koszt przeróbki równy 30 zł. W kontekście branży odzieżowej, istotne jest zrozumienie, że każda usługa przeróbkowa powinna być przejrzysta dla klienta, a ceny jasno określone w cennikach. Pozwala to na właściwe planowanie wydatków przez klientów oraz budowanie zaufania do usługodawcy. W praktyce, znajomość cenników i zasad obliczania kosztów przydaje się nie tylko w przypadku przeróbek, ale również w kontekście ogólnych usług krawieckich, gdzie precyzyjne wycenianie pracy jest kluczowe dla rentowności i reputacji zakładu krawieckiego.

Pytanie 16

W jakiej temperaturze powinno się prasować suknię damską uszytą z naturalnego jedwabiu?

A. Przez mokrą zaparzaczkę, w temperaturze prasowania do 160°C

B. Na sucho, w temperaturze prasowania do 150°C

C. Lekko wilgotną, w temperaturze prasowania do 200°C

D. Na mokro, w temperaturze prasowania do 110°C

Suknie damskie wykonane z jedwabiu naturalnego powinny być prasowane na sucho w temperaturze do 150°C. Jedwab to delikatny materiał, który reaguje na wysoką temperaturę, dlatego ważne jest, aby nie przekraczać tej wartości, by uniknąć jego uszkodzenia. Prasowanie na sucho oznacza, że najlepiej jest używać żelazka bez pary, co pozwala na kontrolowanie nawilżenia tkaniny. Warto zwrócić uwagę na to, że jedwab może być również prasowany z użyciem jedwabnej ściereczki, co dodatkowo chroni jego powierzchnię. W branży tekstylnej standardy dotyczące prasowania materiałów wskazują, że dla jedwabiu naturalnego kluczowe jest stosowanie odpowiednich temperatur oraz technik prasowania. Przykładem dobrego zastosowania wiedzy o prasowaniu jedwabiu jest przygotowywanie eleganckich sukienek na specjalne okazje, gdzie ich wygląd musi być nienaganny. Prasowanie w odpowiedniej temperaturze zapewnia estetyczny wygląd odzieży oraz jej dłuższą trwałość.

Pytanie 17

Wskaż przyczynę źle układających się przodów w przedstawionej sukience damskiej.

A. Za głęboka zaszewka piersiowa.

B. Niewłaściwe ustawienie przodów na linii barków.

C. Niewłaściwie wszyty kołnierz.

D. Za wąskie przody.

Dobre ustawienie przodów na linii barków to naprawdę kluczowy aspekt, gdy chodzi o to, jak sukienka się układa. Musisz zwrócić uwagę na to, żeby przody były dobrze dopasowane w okolicach barków, bo inaczej materiał zacznie się fałdować i gnieść. Kiedy przody są źle ustawione, to materiał może nie przylegać tak, jak powinien, i potem cała sylwetka wygląda zniekształcona. W projektowaniu odzieży ważne jest, żeby myśleć o proporcjach ciała oraz technikach konstrukcji – jak dobrze wszyć kołnierz i odpowiednio dobrać zaszewki. Jeśli będziesz korzystać z manekina podczas przymiarek, to naprawdę może to pomóc w osiągnięciu lepszego kształtu przodów. Zainwestowanie w dobre materiały, które ładnie się układają i mają odpowiednią wagę, też jest istotne, bo wtedy łatwiej unikniesz fałd w rejonie przodów sukienki.

Pytanie 18

Do produkcji jakiego elementu odzieży powinno się wykorzystać podszewki: kolanówkę oraz kieszeniówkę?

A. Spódnicy elanobawełnianej

B. Spodni wełnianych

C. Marynarki bawełnianej

D. Żakietu lnianego

Wybór spodni wełnianych jako odpowiedzi na to pytanie jest prawidłowy, ponieważ podszewki, takie jak kolanówka i kieszeniówka, są kluczowymi elementami konstrukcyjnymi tego typu odzieży. Kolanówka stosowana jest w wełnianych spodniach, aby wzmocnić obszar kolan, co jest istotne w kontekście wytrzymałości i komfortu użytkownika, zwłaszcza w przypadku spodni noszonych w warunkach, które wymagają większej mobilności. Kieszeniówka, z kolei, jest używana do wykończenia kieszeni, co zapewnia estetyczny wygląd oraz funkcjonalność. Przy projektowaniu spodni wełnianych często uwzględnia się również ich podszewkę, co jest standardową praktyką w branży odzieżowej. Użycie wysokiej jakości tkanin i odpowiednich podszewkowych materiałów, takich jak poliester czy bawełna, pomoże w zachowaniu struktury i kształtu spodni na dłużej. Dobrze dobrana podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na ogólną estetykę produktu. W przypadku spodni wełnianych, odpowiednie wykończenie strefy kolan i kieszeni jest kluczem do ich funkcjonalności oraz trwałości, co jest zgodne z zaleceniami i standardami w branży odzieżowej.

Pytanie 19

Fartuch medyczny wykonany z bawełnianego perkalu powinien być prasowany w temperaturze

A. 110°C bez użycia pary

B. 200°C z użyciem pary

C. 150°C bez użycia pary

D. 180°C z użyciem pary

Prasowanie fartucha lekarskiego w temperaturze 180°C z użyciem pary może wydawać się właściwym wyborem, jednak w rzeczywistości jest to niewystarczająca temperatura do skutecznego usunięcia zagnieceń i zapewnienia higieny. W przypadku materiału, jakim jest bawełniany perkal, 180°C może nie pozwolić na efektywne działanie pary, co prowadzi do niedostatecznego wygładzenia tkaniny. Z kolei temperatura 150°C bez użycia pary jest zdecydowanie zbyt niska, aby uzyskać zadowalający efekt prasowania, co może skutkować utrzymującymi się zagnieceniami oraz problemami z estetyką fartucha. Prasowanie w temperaturze 110°C bez użycia pary jest wręcz nieakceptowalne w kontekście odzieży medycznej, ponieważ taka temperatura nie tylko nie jest wystarczająca do skutecznego prasowania, ale również może prowadzić do zagniecenia tkaniny oraz braku sterylności, co jest kluczowe w środowisku medycznym. Warto zwrócić uwagę na istotne różnice pomiędzy metodami prasowania i ich wpływem na jakość odzieży. W kontekście pracy w placówkach zdrowotnych, przestrzeganie standardów prasowania jest niezwykle ważne, aby zapewnić nie tylko schludny wygląd, ale przede wszystkim odpowiednią higienę i komfort użytkowania, co jest kluczowe w codziennej pracy personelu medycznego.

Pytanie 20

Oblicz szerokość zaszewki bocznej w podstawowej spódnicy dla klientki z wymiarami: obwód pasa = 72,0 cm, obwód bioder = 96,0 cm?

A. 6 cm

B. 2 cm

C. 8 cm

D. 4 cm

Wyznaczenie szerokości zaszewki boku w spódnicy podstawowej dla klientki o obwodzie pasa wynoszącym 72,0 cm i obwodzie bioder 96,0 cm jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania i komfortu noszenia. W tym przypadku, poprawna odpowiedź wynosząca 6 cm opiera się na proporcji pomiędzy obwodem pasa a obwodem bioder. W standardowych praktykach krawieckich, zaszewka boku powinna wynosić około 10% różnicy pomiędzy tymi dwoma obwodami. Różnica wynosi 24 cm, co oznacza, że powinna być podzielona na dwie zaszewki, każda z nich ma więc szerokość 6 cm. Taki układ zapewnia, że spódnica będzie dobrze przylegała do ciała, a jednocześnie pozostawi wystarczającą przestrzeń na swobodę ruchów. W praktyce, odpowiednia szerokość zaszewki pozwala na estetyczne uformowanie sylwetki oraz zapobiega nieestetycznym marszczeniom materiału. Dlatego znajomość tych zasad jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się szyciem odzieży na miarę, szczególnie w kontekście indywidualnych wymiarów klientek.

Pytanie 21

Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest

A. niedostateczne naprężenie nici

B. nieprawidłowe ustawienie chwytacza

C. błędne umiejscowienie igły

D. zbyt mocny docisk stopki

Zbyt duży docisk stopki jest kluczowym czynnikiem, który może prowadzić do uszkodzenia nitek materiału podczas szycia, szczególnie w przypadku delikatnych tkanin, takich jak jedwab naturalny. Wysokie ciśnienie wywierane przez stopkę może powodować, że materiał jest nadmiernie naciskany, co skutkuje jego naciągnięciem i zniekształceniem. Jedwab charakteryzuje się niską odpornością na rozrywanie, więc wszelkie nieodpowiednie ustawienia mogą prowadzić do przetarcia lub zerwania nici. Zastosowanie odpowiedniego docisku stopki jest zgodne z zaleceniami producentów maszyn do szycia, którzy często sugerują używanie specjalnych stopek do tkanin delikatnych. Stosowanie lekkiego docisku oraz odpowiedniej techniki szycia, takiej jak użycie podkładu lub tkaniny o niższej gramaturze, może znacząco poprawić jakość szycia. Warto również zwrócić uwagę na dobór nici i igły, które są dostosowane do typu materiału, co dodatkowo zminimalizuje ryzyko uszkodzenia. Takie praktyki są zgodne z najlepszymi standardami w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 22

Na jakość finalnego produktu odzieżowego nie oddziałują

A. wymiary indywidualnych części odzieży

B. spojenia elementów konstrukcyjnych

C. standard materiałów oraz akcesoriów krawieckich

D. szerokość użytych materiałów

Odpowiedź dotycząca szerokości zastosowanych materiałów jako czynnika, który nie wpływa na jakość gotowego wyrobu odzieżowego, jest prawidłowa, ponieważ szerokość materiału nie determinuje bezpośrednio jakości końcowego produktu. W praktyce, o jakości odzieży decydują inne czynniki, takie jak jakość użytych materiałów, dokładność połączeń konstrukcyjnych oraz precyzyjne wymiary elementów. Przykładowo, nawet jeśli materiał jest szeroki, ale nie wykazuje odpowiednich właściwości, jak trwałość czy elastyczność, to nie przyczyni się do wysokiej jakości gotowego wyrobu. Dobrze zdefiniowane standardy jakości odzieży, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie zarówno właściwego doboru surowców, jak i poprawności wykonania. Niezależnie od zastosowanej szerokości materiału, kluczowe jest, aby używane tkaniny oraz dodatki krawieckie spełniały określone normy jakościowe, co ma bezpośredni wpływ na trwałość i funkcjonalność odzieży.

Pytanie 23

W przypadku jednej pary spodni wykonanych ze sztruksu wykorzystuje się zestaw szablonów

A. jednokierunkowy pojedynczy

B. dwukierunkowy łączony

C. dwukierunkowy pojedynczy

D. jednokierunkowy łączony

Odpowiedź "jednokierunkowy pojedynczy" jest poprawna, ponieważ w procesie produkcji spodni ze sztruksu stosuje się układ szablonów, który umożliwia efektywne wykorzystanie materiału oraz zapewnia odpowiednią strukturę końcowego produktu. Układ jednokierunkowy oznacza, że szablony są rozmieszczone w taki sposób, aby włókna tkaniny były w jednym kierunku, co jest kluczowe dla zachowania jednorodności oraz estetyki samego wyrobu. Użycie układu pojedynczego wskazuje na to, że poszczególne części szablonu są tworzone z jednego kawałka materiału, co minimalizuje straty materiałowe oraz zapewnia lepszą jakość szycia. Przykładem praktycznym zastosowania tej techniki jest produkcja klasycznych spodni dżinsowych, gdzie układ jednokierunkowy pozwala na uzyskanie spójnego wyglądu oraz trwałości. W branży odzieżowej, zgodnie z normami ISO, takie podejście jest zalecane do osiągnięcia optymalnej wydajności oraz zminimalizowania odpadów, co również wpisuje się w filozofię zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 24

Podaj metodę usunięcia uszkodzeń tkaniny w okolicy łokcia rękawów męskiej marynarki uszytej z wełny, które powstały w trakcie użytkowania.

A. Wykonać zaszewki na wysokości łokcia

B. Naszyć łatki

C. Skrócić rękawy

D. Zmniejszyć szerokość rękawów

Naszywanie łaty jest właściwym sposobem naprawy uszkodzeń tkaniny w rękawach na wysokości łokcia w marynarce męskiej wykonanej z wełny. Ta technika jest szeroko stosowana w krawiectwie, szczególnie w przypadku odzieży, która może ulegać zniszczeniu na skutek intensywnego użytkowania. Łaty wykonane z tkaniny o podobnej strukturze i kolorze zapewniają nie tylko estetyczny wygląd, ale również wzmacniają miejsce uszkodzenia, co zapobiega dalszemu niszczeniu. W praktyce, do naszywania łat zaleca się użycie tkanin o wysokiej odporności na ścieranie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej. Łaty można przyszyć ręcznie lub maszynowo, a ich forma może być dopasowana do stylu marynarki, co pozwala na zachowanie jej oryginalnego charakteru. Dodatkowo, naszywanie łat jest techniką, która może być stosowana w różnych stylach odzieżowych, od klasycznych po bardziej casualowe, co czyni ją uniwersalnym rozwiązaniem.

Pytanie 25

Co może być przyczyną łamania igły w maszynie do szycia?

A. uszkodzony otwór w płytce ściegowej

B. zbyt wysokie napięcie nici górnej

C. zbyt niskie napięcie nici dolnej

D. nieodpowiedni nacisk na zszywane warstwy materiału

Wybór niewłaściwego docisku zszywanych warstw materiału, zbyt dużego naprężenia nici górnej oraz zbyt małego naprężenia nici dolnej to koncepcje, które nie prowadzą do zrozumienia rzeczywistych przyczyn łamania się igły. Niewłaściwy docisk materiałów może wpłynąć na jakość zszycia, ale nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia igły. W przypadku zbyt dużego naprężenia nici górnej, może to prowadzić do problemów z równym ściegiem lub nawet do zacięcia się materiału, jednak nie ma to bezpośredniego związku z łamaniem igły, które najczęściej jest efektem mechanicznych uszkodzeń, takich jak uszkodzony otwór w płytce ściegowej. Z kolei zbyt małe naprężenie nici dolnej może prowadzić do nieprawidłowego zszywania, ale nie wpływa na trwałość igły. Niezrozumienie charakterystyki mechanizmu szycia oraz niewłaściwe przypisywanie winy za uszkodzenia igły do nieprawidłowego napięcia nici może prowadzić do błędnych diagnoz i powtarzających się problemów. W praktyce, kluczowe jest, aby technicy zajmujący się serwisem maszyn szwalniczych odpowiednio diagnozowali źródło problemów i stosowali właściwe procedury konserwacyjne, co jest zgodne z zaleceniami producentów i normami branżowymi.

Pytanie 26

Do cięcia na sekcje materiału o wysokości 300 mm należy użyć krajarki z ostrzem

A. tarcowym

B. taśmowym

C. wielokątnym

D. pionowym

Wybór krajarki taśmowej, wielokątnej lub tarczowej do rozkroju na sekcje o wysokości 300 mm nie jest optymalny z kilku powodów. Krajarki taśmowe, choć znane z dużej szybkości cięcia i zdolności do cięcia długich, cienkich materiałów, mogą nie zapewnić wymaganej precyzji w przypadku grubszych surowców, co prowadzi do nierównych krawędzi i marnotrawstwa materiału. Z kolei krajarki wielokątne, przeznaczone głównie do cięcia w nietypowe kształty, nie nadają się do standardowego rozkroju, gdzie istotna jest jednolitość i prostota cięcia. Natomiast krajarki tarczowe, mimo że są skuteczne w cięciu wzdłużnym, mają ograniczenia przy cięciu na wysokość, szczególnie przy materiałach o dużej grubości, co może skutkować niską jakością cięcia oraz zwiększonym ryzykiem uszkodzenia materiału. Wybierając odpowiednie narzędzie do cięcia, należy kierować się nie tylko jego parametrami technicznymi, ale także charakterystyką przetwarzanego materiału oraz wymogami produkcyjnymi. Zastosowanie niewłaściwego sprzętu może prowadzić do wysokich kosztów produkcji, a także problemów z jakością końcowego produktu, co z kolei może wpłynąć na satysfakcję klienta oraz reputację firmy.

Pytanie 27

Koszt usługi szycia damskiego żakietu na podszewce w zakładzie krawieckim wynosi 200,00 zł. Do wykonania żakietu wykorzystano 2,00 m tkaniny wełnianej po 80,00 zł za 1,00 m oraz 1,20 m podszewki w cenie 15,00 zł za 1 m. Jaka jest całkowita wartość kosztów bezpośrednich związanych z realizacją tej usługi, w tym koszty materiałów, dodatków oraz robocizny?

A. 295,00 zł

B. 380,00 zł

C. 378,00 zł

D. 298,00 zł

Tak, dobrze widzisz! Odpowiedź 378,00 zł jest całkowicie poprawna. Można to wyjaśnić przez dokładne obliczenia kosztów związanych z produkcją żakietu. Koszt tkaniny wełnianej to 2,00 m razy 80,00 zł za metr, co daje 160,00 zł, a do tego dochodzi podszewka, która kosztuje 1,20 m razy 15,00 zł za metr, czyli 18,00 zł. Jak to zsumujesz, dostajesz 178,00 zł za materiały. Ale nie zapomnij o robociznie, która w tym przypadku wynosi 200,00 zł. Gdy dodasz koszt materiałów do robocizny, otrzymujesz całkowity koszt wykonania żakietu, czyli 378,00 zł. Wiesz, w branży krawieckiej precyzyjne liczenie wydatków jest super istotne. To pozwala nie tylko dobrze oszacować koszty, ale też zaplanować budżet na przyszłe projekty i ustalać ceny, które będą konkurencyjne. Dobrze też śledzić, jakie są standardy cenowe w branży, żeby móc porównywać koszty w różnych zakładach, co jest kluczowe dla pozostania na rynku.

Pytanie 28

Modelowanie którego fasonu rękawa jednoczęściowego przedstawiono na rysunku?

A. Rękawa marszczonego z wysokim mankietem.

B. Rękawa poszerzonego od linii łokcia do dołu.

C. Rękawa poszerzonego dołem.

D. Rękawa zwężonego dołem z bufką.

Rękaw zwężony dołem z bufką to fason, który łączy tradycyjne elementy krawiectwa z nowoczesnymi trendami mody. Bufka, czyli dodatkowa objętość materiału w górnej części rękawa, nadaje mu efektowny wygląd oraz zwiększa komfort noszenia. Tego typu rękawy są często stosowane w bluzkach i sukienkach, gdzie dodają lekkości i elegancji. W praktyce, bufki mogą być osiągnięte poprzez marszczenie lub drapowanie materiału, co przyczynia się do atrakcyjności projektu. W przemyśle odzieżowym, umiejętność rozpoznawania i modelowania różnych fasonów rękawów jest kluczowa dla projektantów i krawców, którzy muszą dostosować swoje projekty do wymagań klientów oraz aktualnych trendów. Zastosowanie rękawów zwężonych dołem z bufką może być widoczne w odzieży wieczorowej i codziennej, a ich popularność w ostatnich sezonach świadczy o rosnącym zainteresowaniu modą vintage i romantycznymi detalami.

Pytanie 29

Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady

A. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy

B. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku

C. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy

D. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy

Układanie form spódnicy podstawowej na tkaninie wełnianej z zastosowaniem nitki wątku lub mieszania kierunków osnowy i wątku może prowadzić do wielu problemów przy szyciu i użytkowaniu gotowego wyrobu. Zastosowanie nitki wątku przy formie przodu lub tyłu spódnicy sprawi, że materiał będzie bardziej podatny na rozciąganie w kierunku wątku, co może skutkować deformacją spódnicy. Wiele osób myli kierunki nitki, co prowadzi do nieprawidłowego układu form. Przykład można zobaczyć w przypadku projektowania bardziej skomplikowanych fasonów, gdzie nieprawidłowe umiejscowienie form może prowadzić do zniekształceń w trakcie noszenia, a także utrudniać właściwe dopasowanie do sylwetki. Dodatkowo, niektóre tkaniny mają różne właściwości w zależności od tego, w jakim kierunku są cięte, co jest kluczowe przy układaniu form. Dobrą praktyką jest zawsze przestrzeganie zasad wynikających z analizy charakterystyki tkaniny oraz wytycznych dotyczących kroju i szycia, co pozwala na uniknięcie problemów z gotowym wyrobem i zapewnia jego estetykę oraz funkcjonalność.

Pytanie 30

Który z przyrządów pomocniczych służy do jednostkowego obszywania krawędzi elementów odzieży taśmą dekoracyjną?

A. Stopka do szycia taśm.

B. Stopka z nawijaczem.

C. Lamownik

D. Podwijacz.

Wybór innych przyrządów pomocniczych, takich jak stopka do naszywania taśm, podwijacz czy stopka ze zwijaczem, wynika z niepełnego zrozumienia ich funkcji w procesie szycia. Stopka do naszywania taśm jest używana głównie do przyszywania taśm dekoracyjnych wzdłuż krawędzi, ale nie zapewnia efektywnego obszywania, które jest kluczowe dla zastosowań, gdzie estetyka i wytrzymałość krawędzi mają znaczenie. Podwijacz natomiast ma na celu zwijanie krawędzi tkaniny w celu ich estetycznego wykończenia, ale nie jest przystosowany do automatycznego nałożenia taśmy ozdobnej, co czyni go nieodpowiednim narzędziem dla tego konkretnego zadania. Z kolei stopka ze zwijaczem, mimo że zbliża się do koncepcji lamownika, nie obsługuje efektywnie nałożenia taśmy w jednym kroku, co jest kluczową funkcjonalnością lamownika. Użycie tych przyrządów w kontekście obszywania taśmą ozdobną prowadzi do nieefektywności oraz potencjalnych problemów z jakością wyrobu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia są przeznaczone do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w produkcji odzieżowej.

Pytanie 31

Które pomiary krawieckie, poza wzrostem, są niezbędne do wykonania form spódnicy damskiej przedstawionej na rysunku?

A. ot, obt, TD.

B. ZUo, ZTv, obt.

C. opx, obt.

D. SyTy, ot.

Aby wykonać formę spódnicy damskiej, kluczowe są trzy pomiary: obwód talii (ot), obwód bioder (obt) oraz długość spódnicy (TD). Obwód talii jest istotny, ponieważ pozwala na uzyskanie właściwego dopasowania w tym miejscu, co jest kluczowe dla komfortu noszenia oraz estetyki spódnicy. Obwód bioder zapewnia odpowiednie ułożenie materiału w dolnej części spódnicy, co jest szczególnie ważne w przypadku spódnic o rozkloszowanym kroju. Długość spódnicy natomiast definiuje, jak długo będzie ona sięgać, co wpływa na ogólny wygląd oraz styl odzieży. Te wymiary są podstawowymi standardami w krawiectwie damskim i są powszechnie stosowane w praktyce, aby zapewnić, że odzież będzie dobrze leżała na sylwetce. Nie zapominajmy, że odpowiednie wymiary są fundamentem każdej konstrukcji krawieckiej, a ich dokładność przekłada się na finalny efekt wizualny. Dlatego tak istotne jest, aby zwracać uwagę na szczegóły podczas pomiarów, aby każda spódnica była zarówno funkcjonalna, jak i estetyczna.

Pytanie 32

Symbol pomiaru krawieckiego "łuk długości pleców" to

A. RvNv

B. SyTy

C. PcPl

D. XcXc

Odpowiedź 'SyTy' jest prawidłowa, ponieważ oznacza pomiar krawiecki nazywany 'łuk długości pleców'. W praktyce krawieckiej, pomiar ten jest kluczowy dla uzyskania idealnego dopasowania odzieży, zwłaszcza w przypadku odzieży dopasowanej do sylwetki. Łuk długości pleców określa odległość od najwyższego punktu na plecach (w okolicy szyi) do miejsca, w którym kończy się wykrój pleców. Prawidłowe zmierzenie tego parametru ma istotne znaczenie dla wygody noszenia oraz estetyki odzieży. W standardowych wymiarach stosowanych w szyciu, łuk ten jest podstawowym elementem, który pozwala krawcowi na odpowiednie dostosowanie formy do naturalnych krzywizn ciała. W praktyce, nieprzestrzeganie tego pomiaru może skutkować niewłaściwym układem odzieży, co wpływa na jej funkcjonalność i komfort użytkowania.

Pytanie 33

Odstawanie kołnierza w marynarce męskiej, przedstawionej na rysunku, spowodowane jest

A. za wąskim tyłem.

B. za dużym podkrojem szyi w tyle.

C. za szerokim tyłem.

D. za małym podkrojem szyi w tyle.

Odpowiedź wskazująca na za duży podkrój szyi w tyle jako przyczynę odstawania kołnierza w marynarce męskiej jest poprawna, ponieważ to właśnie ten czynnik ma kluczowy wpływ na dopasowanie marynarki do sylwetki noszącego. Kiedy podkrój szyi jest zbyt duży, materiał nie przylega do karku, co skutkuje powstaniem nieestetycznej przestrzeni między kołnierzem a skórą. W praktyce, aby uniknąć tego problemu, ważne jest, aby projektanci spełniali standardy dotyczące proporcji w krawiectwie. Dobrze skrojony kołnierz powinien naturalnie przylegać do szyi, a jego kształt powinien być dostosowany do budowy ciała użytkownika. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich materiałów o odpowiedniej sztywności i elastyczności również pomaga w uzyskaniu prawidłowego dopasowania. W przypadku mężczyzn, którzy mają szersze ramiona lub bardziej atletyczną sylwetkę, warto zwrócić uwagę na to, aby podkrój szyi był odpowiednio skorygowany, by zapobiec odstawaniu kołnierza. Warto również skonsultować się z krawcem, aby uzyskać marynarkę, która nie tylko dobrze wygląda, ale również jest komfortowa w noszeniu.

Pytanie 34

Jakie wymiary, oprócz wymiarów ciała klientki, należy uwzględnić przy obliczaniu ilości materiału potrzebnego na gładką bluzkę damską?

A. Obwód klatki piersiowej, długość rękawa, obwód bioder

B. Długość bluzki, długość rękawa

C. Długość bluzki, wzrost, długość rękawa

D. Długość bluzki, obwód klatki piersiowej, wzrost

Wybór odpowiedzi nie uwzględniającej długości rękawa lub długości bluzki prowadzi do niedoszacowania materiału, co skutkuje nieefektywnym procesem produkcji. Odpowiedzi, które sugerują, że obwód klatki piersiowej lub wzrost są wystarczające do obliczeń, pomijają kluczowe aspekty związane z krojem bluzki. Obwód klatki piersiowej jest istotny, ale nie wpływa w istotny sposób na długość materiału potrzebnego do pokrycia ramion czy dolnej części odzieży. Ponadto, wzrost nie jest bezpośrednio związany z wymiarami, które są kluczowe do określenia kształtu i długości bluzki. W przypadku bluzek bez rękawów lub o nietypowych krojach, pominięcie wymiaru długości rękawa może prowadzić do sytuacji, w której materiał nie starczy na wykonanie projektu. Ważne jest, aby pamiętać, że w umiejętności projektowania odzieży kluczowe jest zrozumienie, że każdy wymiar ma swoje znaczenie w kontekście całości projektu oraz jego funkcjonalności. Przy obliczaniu zużycia materiału nie wystarczy tylko znać wymiary ciała klientki, ale należy także brać pod uwagę zamierzony krój oraz styl odzieży.

Pytanie 35

Na podstawie cennika usług oraz dodatków krawieckich oblicz koszt usługi uszycia na miarę spódnicy damskiej podstawowej z powierzonego materiału. Cennik dodatków krawieckich wykorzystanych przez krawca:
- włóknitex: 10 cm (po 5 zł za 1 metr bieżący);
- zamek błyskawiczny: 1 sztuka po 2 zł;
- guzik: 1 sztuka po 0,50 zł.

Cennik usług krawieckich
Rodzaj usługi	Cena
Uszycie podstawowej spódnicy damskiej	20 zł
Uszycie spódnicy damskiej fantazyjnej	30 zł
Uszycie spodni damskich	30 zł
Uszycie żakietu damskiego	50 zł
Uszycie sukni wizytowej	50 zł
Uszycie sukni wieczorowej	60 zł

A. 30 zł

B. 23 zł

C. 35 zł

D. 20 zł

Poprawna odpowiedź oznacza, że potrafisz właściwie obliczyć koszt usługi krawieckiej na podstawie podanych cen materiałów i dodatków. Koszt uszycia spódnicy na miarę bazuje na sumowaniu ceny materiału oraz dodatków, które są niezbędne do wykonania projektu. W tym przypadku koszt włóknitexu wynosi 5 zł za metr bieżący, a przy zastosowaniu 10 cm, koszt wynosi 0,5 zł (10 cm = 0,1 m). Dodając koszt zamka błyskawicznego (2 zł) oraz guzika (0,50 zł), otrzymujemy całkowity koszt dodatków krawieckich równy 3 zł. Ostatecznie, jeśli podstawowy koszt uszycia spódnicy wynosi 20 zł, to całość daje 23 zł (20 zł + 3 zł). Taka umiejętność jest kluczowa w branży krawieckiej, gdzie dokładne obliczenia kosztów wpływają na wycenę usług oraz rentowność działalności. Znajomość cenników oraz umiejętność precyzyjnego szacowania kosztów to kluczowe elementy dobrych praktyk w krawiectwie, które przekładają się na zadowolenie klienta oraz efektywność procesu produkcji.

Pytanie 36

Jakie materiały najczęściej wykorzystuje się do usztywnienia paska w spódnicy?

A. wkład klejowy z włókniteksu

B. taśmę tkaną

C. taśmę elastyczną

D. kamel

Wkład klejowy z włókniteksu jest najczęściej stosowanym materiałem do usztywnienia pasków w spódnicach, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią sztywność, ale także elastyczność oraz trwałość. Włóknitex to materiał, który łączy właściwości tkaniny oraz stabilizatora, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola kształtu. Dzięki swojej strukturze, wkład klejowy można łatwo przymocować do wewnętrznej strony paska, co pozwala utrzymać jego formę podczas noszenia. Stosowanie wkładów klejowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie, szczególnie w szyciu odzieży damskiej, gdzie estetyka oraz funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, w spódnicach o różnych fasonach, takich jak ołówkowe czy rozkloszowane, wkład klejowy pomaga w zachowaniu ich fasonu, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz wyglądu. Dodatkowo, wkład klejowy jest dostępny w różnych grubościach i sztywnościach, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb projektu. Wszystko to sprawia, że wkład klejowy z włókniteksu jest niezastąpionym elementem w procesie konstrukcji odzieży.

Pytanie 37

Głębokość bioder to miara ciała, którą można wyliczyć na podstawie wzoru matematycznego, przedstawiającego jej zależność w funkcji

A. łuku długości kończyny dolnej

B. wysokości talerza biodrowego

C. wysokości talii

D. wzrostu

Odpowiedzi, które dotyczą wysokości talerza biodrowego, wysokości talii oraz łuku długości kończyny dolnej, nie są poprawne w kontekście obliczania głębokości bioder. Wysokość talerza biodrowego, chociaż istotna w kontekście ogólnych proporcji ciała, nie jest bezpośrednią miarą, która miałaby kluczowe znaczenie w określeniu głębokości bioder. Z kolei wysokość talii odnosi się do innego wymiaru, który nie ma bezpośredniego związku z głębokością bioder. Łuk długości kończyny dolnej także nie jest czynnikiem, który bezpośrednio wpływa na pomiar głębokości bioder, gdyż dotyczy on w szczególności długości nóg i ich proporcji w stosunku do reszty ciała. W kontekście antropometrii, błędem myślowym jest próba łączenia tych wymiarów z głębokością bioder bez uwzględnienia ich funkcjonalnych relacji. Każdy z tych wymiarów ma swoje specyficzne zastosowanie, ale nie każdy z nich może być użyty do określenia głębokości bioder. Kluczowe jest zrozumienie, że niektóre wymiary mają szerszy wpływ na projektowanie i ergonomię, co wymaga ścisłego przestrzegania zasad i norm, takich jak normy ISO dotyczące pomiarów antropometrycznych. Dlatego ważne jest, aby w ocenie wymiarów ciała stosować dane liczbowo i jakościowo związane z ich funkcjonalnością, a nie opierać się na luźnych skojarzeniach.

Pytanie 38

Jakie włókna są najczęściej mieszane w produkcji tkanin przeznaczonych na garniturowe spodnie?

A. Torlenu z bawełną

B. Poliakrylonitrylowe z lnem

C. Argon z wiskozą

D. Poliesterowe z wełną

Mieszanki włókien, takie jak argon z wiskozą, poliakrylonitryl z lnem czy torlen z bawełną, nie są typowymi wyborami do produkcji tkanin na spodnie garniturowe. Argon, jako materiał syntetyczny, nie jest powszechnie stosowany w odzieży. Wiskozę, mimo że jest włóknem sztucznym, cechuje niska odporność na zagniecenia, co czyni tę mieszankę mało praktyczną na odzież formalną, jak spodnie garniturowe. Z kolei poliakrylonitryl, chociaż ma dobre właściwości izolacyjne, jest zbyt sztywny i niewygodny do noszenia na codzień, co ogranicza jego zastosowanie w eleganckiej odzieży. Len, chociaż naturalny i przewiewny, ma tendencję do gniecenia się, co jest niepożądane w garniturach, które powinny zawsze wyglądać schludnie i elegancko. Mieszanka torlen z bawełną również nie jest odpowiednia ze względu na różnice w właściwościach materiałów: torlen, jako materiał syntetyczny, w połączeniu z bawełną, naturalnym włóknem, może prowadzić do problemów związanych z różnorodnością zachowań tkanin w praniu oraz noszeniu. Kluczowe jest zrozumienie, że spodenki garniturowe powinny łączyć elegancję z funkcjonalnością, co najlepiej osiąga się poprzez stosowanie tkanin z poliesterem i wełną.

Pytanie 39

Całkowity koszt uszycia garsonki w punkcie usługowym wynosi 185,00 zł. Do jej produkcji wykorzystano 2,50 m wełny, której cena za metr to 30,00 zł. Jaką kwotę stanowią wydatki na dodatki krawieckie oraz wynagrodzenie za pracę?

A. 155,00 zł

B. 170,00 zł

C. 110,00 zł

D. 125,00 zł

Koszt dodatków krawieckich i robocizny, wynoszący 110,00 zł, można obliczyć, odejmując koszty tkaniny od całkowitych kosztów uszycia garsonki. Całkowity koszt uszycia wynosi 185,00 zł, a koszt tkaniny, przy cenie 30,00 zł za metr i zużyciu 2,50 m, wynosi 75,00 zł (30,00 zł/m * 2,50 m = 75,00 zł). Odejmując koszt tkaniny od całkowitych kosztów, otrzymujemy 185,00 zł - 75,00 zł = 110,00 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z praktykami rachunkowości kosztów w branży krawieckiej, gdzie wszystkie elementy kosztowe są starannie monitorowane. Warto zaznaczyć, że prawidłowe ustalanie kosztów produkcji jest kluczowe dla rentowności działalności, a także dla ustalania cen sprzedaży. Przykładowo, w przypadku większej produkcji, znajomość kosztów tkanin i dodatków pozwala na bardziej efektywne planowanie zakupów i negocjacje z dostawcami, co w dłuższej perspektywie przekłada się na lepsze wyniki finansowe.

Pytanie 40

Przedstawiony rysunek sukienki to rysunek

A. modelowy.

B. instruktażowy.

C. techniczny.

D. żurnalowy.

Rysunek modelowy sukienki, który został przedstawiony na rysunku, odzwierciedla ogólny kształt i styl odzieży, co czyni go kluczowym elementem w procesie projektowania mody. Rysunki modelowe są niezwykle ważne w branży mody, ponieważ pozwalają projektantom na wizualizację i prezentację swoich pomysłów. Używane są głównie w katalogach mody, podczas pokazów oraz w materiałach promocyjnych, gdzie ich celem jest przyciągnięcie uwagi odbiorców i zaprezentowanie unikalnego stylu oraz estetyki danego projektu. Rysunki te nie powinny być mylone z rysunkami technicznymi, które koncentrują się na detalach konstrukcyjnych, takich jak wymiary, materiały i techniki szycia. Rysunki techniczne są bardziej precyzyjne i stanowią ważny dokument dla krawców i producentów. Z kolei rysunki żurnalowe, choć również estetyczne, często mają bardziej artystyczny charakter i mogą odbiegać od rzeczywistych proporcji odzieży. Warto zaznaczyć, że rysunki instruktażowe, mimo że mogą być użyteczne w kontekście tworzenia odzieży, mają zupełnie inny cel, skupiając się na procesie produkcji. Dlatego zrozumienie różnicy między tymi rodzajami rysunków jest kluczowe dla każdego projektanta mody oraz osoby związanej z przemysłem odzieżowym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej