Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:14
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 08:32

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką formą profilaktyki swoistej u świń jest?

A. wprowadzenie prebiotyków do paszy
B. przestrzeganie zasad dobrostanu
C. przeprowadzanie szczepień
D. aplikacja antybiotyku
Wykonywanie szczepień jest formą profilaktyki swoistej, ponieważ polega na wprowadzeniu do organizmu świni antygenów, które pobudzają układ odpornościowy do produkcji przeciwciał. To działanie jest kluczowe dla zapobiegania szerzeniu się chorób zakaźnych, takich jak ASF (Afrykański Pomór Świń) czy PRRS (Zespół wirusowego zespołu oddechowego i reprodukcyjnego świń). Szczepienia powinny być przeprowadzane zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz harmonogramem szczepień zalecanym przez producentów szczepionek. Przykładem może być szczepienie sztuk przeciwko Leptospirozie, które jest standardową praktyką w wielu gospodarstwach. Ponadto, szczepienia powinny być częścią szerszego programu zdrowotnego w gospodarstwie, który uwzględnia również monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz odpowiednie zarządzanie biobezpieczeństwem. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami weterynaryjnymi i przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt oraz zwiększenia wydajności produkcji. Każde gospodarstwo powinno mieć opracowany indywidualny program szczepień, dostosowany do jego specyficznych warunków i zagrożeń.
Pytanie 2

Mięso PSE charakteryzuje się

A. brakiem zakwaszenia
B. wodnistością
C. zwartą konsystencją
D. ciemną barwą
Mięso PSE (Pale, Soft, Exudative) charakteryzuje się wodnistością, co jest wynikiem zmiany w składzie chemicznym mięśni po uboju. Zjawisko to jest spowodowane nieprawidłowym przebiegiem procesów biochemicznych, które zachodzą w mięśniach zwierzęcia w wyniku stresu przed ubojem, a także niewłaściwego chłodzenia i przechowywania mięsa. W praktyce, mięso PSE jest mniej atrakcyjne dla konsumentów, ponieważ ma nieprzyjemny wygląd i teksturę, co negatywnie wpływa na jego walory sensoryczne. W branży mięsnej, identyfikacja i eliminacja mięsa PSE jest kluczowa, aby utrzymać standardy jakości. W związku z tym, producenci powinni monitorować warunki hodowli zwierząt oraz procesy uboju, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia mięsa PSE. Istotne jest również przestrzeganie wytycznych dotyczących szybkiego schładzania mięsa po uboju, co pozwala na zachowanie odpowiednich właściwości fizycznych i chemicznych. Zrozumienie tego zjawiska jest niezbędne dla wszystkich zaangażowanych w produkcję i przetwarzanie mięsa, aby zapewnić wysoką jakość produktów oraz satysfakcję konsumentów.
Pytanie 3

Miejsce, w którym przebywają zwierzęta i gdzie urzędowy lekarz weterynarii zdiagnozował jeden lub więcej przypadków choroby zakaźnej zwierząt, to

A. ognisko choroby.
B. teren zagrożony.
C. teren buforowy.
D. teren objęty niebezpieczeństwem.
Ognisko choroby to termin używany w weterynarii do określenia miejsca, w którym stwierdzono wystąpienie jednej lub więcej przypadków choroby zakaźnej wśród zwierząt. Ta definicja jest kluczowa w kontekście zarządzania chorobami zakaźnymi, ponieważ ognisko choroby wymaga natychmiastowych działań ze strony służb weterynaryjnych w celu ograniczenia jej rozprzestrzeniania. W praktyce oznacza to, że wokół takiego ogniska może być wprowadzane szereg zabezpieczeń, jak np. kwarantanna, aby zapobiec dalszemu zakażeniu innych zwierząt. Dobrą praktyką jest także prowadzenie monitoringu zdrowotnego w obrębie ogniska, co pozwala na szybsze reagowanie i diagnozowanie nowych przypadków. Zgodnie z zasadami bioasekuracji, każda hodowla powinna mieć opracowaną procedurę postępowania w przypadku stwierdzenia ogniska choroby, co jest zgodne z przepisami unijnymi i krajowymi. Efektywne zarządzanie ogniskami chorób może znacznie zmniejszyć straty ekonomiczne oraz ryzyko dalszego rozprzestrzenienia chorób w innych gospodarstwach.
Pytanie 4

Zaburzenia zachowania owiec objawiające się ruchami maneżowymi pojawiają się przy

A. robaczycy płuc
B. chorobie motyliczej
C. świerzbie
D. kołowaciźnie
Świerzba to choroba skóry, która jest spowodowana przez pasożytnicze roztocza. Objawia się głównie swędzeniem i podrażnieniami skóry, ale nie wpływa na ruchy owiec jak kołowacizna. A motylicza, która jest wynikiem inwazji motyli, też nie ma z tym związku, bo uszkadza wątrobę i objawia się osłabieniem, a nie zaburzeniami ruchowymi. Robaczyca płuc też nie ma nic wspólnego z ruchem, bo chodzi tu o problemy z oddychaniem. Często ludzie mylą te choroby pasożytnicze z neurologicznymi, a to jest ważne, żeby wiedzieć, co z czym się je, bo diagnoza to klucz do skutecznego leczenia zdrowia stada.
Pytanie 5

Podczas analizy poubojowej bydła, płuca należy koniecznie naciąć

A. w ich trzecim płacie tylnym, prostopadle do ich głównych osi
B. w ich drugim płacie przednim, prostopadle do ich głównych osi
C. w ich pierwszym i drugim płacie przednim, prostopadle do ich głównych osi
D. w ich drugim i trzecim płacie tylnym, prostopadle do ich głównych osi
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, jest całkiem trafna! Chodzi o nacinanie płuc bydła w tylnym płacie, co jest naprawdę ważne w kontekście badań poubojowych. Dzięki temu nacięciu można ocenić, czy zwierzę jest zdrowe i czy nie ma poważnych chorób, jak zapalenie płuc, które mogą zaszkodzić nie tylko zwierzętom, ale też ludziom. Kiedy wykonuje się to nacięcie, można sprawdzić, czy nie ma płynów czy innych niepokojących zmian, co jest kluczowe dla zdrowia całego stada. Jak wiadomo, przestrzeganie standardów, na przykład tych od Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt, pomaga zapewnić, że mięso, które trafia na stół, jest bezpieczne. Oczywiście, technika nacinania ma duże znaczenie, bo ma wpływ na stres zwierząt, a to później może mieć znaczenie dla jakości mięsa. W praktyce weterynaryjnej to nacięcie w odpowiednim miejscu daje szybki obraz stanu zdrowia zwierzęcia i wspiera dalsze decyzje o zarządzaniu stadem oraz jakości produktów mięsnych.
Pytanie 6

Metoda diagnostyczna, która nie wymaga ingerencji, a służy do analizy bioelektrycznej aktywności mózgu, to

A. elektrokardiografia
B. ultrasonografia
C. tomografia
D. elektroencefalografia
Elektroencefalografia (EEG) to nieinwazyjna metoda diagnostyczna, która polega na rejestracji bioelektrycznej aktywności mózgu. Technika ta opiera się na pomiarze potencjałów elektrycznych generowanych przez neurony, co pozwala na analizę funkcji mózgu w czasie rzeczywistym. EEG umożliwia identyfikację różnych stanów mózgowych, takich jak sen, czuwanie, czy aktywność w przypadku zaburzeń neurologicznych. Przykładowo, EEG jest powszechnie stosowane w diagnostyce padaczki, gdzie lekarze mogą zidentyfikować specyficzne wzorce fal mózgowych związane z napadami. Zgodnie z dobrymi praktykami, podczas przeprowadzania EEG, pacjent powinien być w stanie spoczynku, co pozwala na uzyskanie jak najczystszych wyników. Dodatkowo, jako metoda diagnostyczna, EEG jest ceniona za swoją dostępność i nieszkodliwość, co czyni ją idealnym narzędziem w pediatrii oraz w badaniach nad chorobami neurodegeneracyjnymi.
Pytanie 7

Obowiązek rejestracji w terminie 30 dni od narodzin dotyczy

A. trzody
B. kóz
C. bydła
D. owiec
Obowiązek rejestracji w ciągu 30 dni od urodzenia dotyczy trzody chlewnej, co jest zgodne z przepisami prawa weterynaryjnego oraz regulacjami dotyczącymi identyfikacji i rejestracji zwierząt. W Polsce, zgodnie z ustawą o ochronie zdrowia zwierząt oraz organizacji weterynaryjnej, każdy hodowca trzody jest zobowiązany do rejestracji nowo narodzonych prosiąt w odpowiednim rejestrze. Proces ten ma na celu zapewnienie pełnej kontroli nad populacją zwierząt, co jest istotne w kontekście zdrowia publicznego oraz zwalczania chorób zakaźnych, takich jak ASF (Afrykański Pomór Świń). Rejestracja pozwala na monitorowanie ruchu zwierząt oraz ich zdrowia, co jest kluczowe w przypadku wykrycia choroby. Dodatkowo, hodowcy, którzy przestrzegają tych przepisów, mogą liczyć na wsparcie finansowe w ramach programów wspierających bioasekurację oraz poprawę warunków hodowli. Przykładem zastosowania tych regulacji jest konieczność zgłaszania do weterynarii każdego przypadku choroby w stadzie, co umożliwia szybką interwencję i kontrolę epidemii.
Pytanie 8

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. dotyczącą ochrony zdrowia zwierząt oraz zapobiegania chorobom zakaźnym u zwierząt, do obowiązkowego szczepienia przeciwko wściekliźnie zobowiązane są

A. fretki, które mają paszport
B. wszystkie psy, które ukończyły 3 miesiąc życia
C. koty wychodzące powyżej 6 miesiąca życia
D. dzikie lisy występujące na całym terytorium kraju
Wszystkie psy w wieku powyżej 3 miesiąca podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Wścieklizna to choroba wirusowa, która jest niebezpieczna zarówno dla zwierząt, jak i ludzi. Szczepienie psów jest kluczowym działaniem profilaktycznym, które ma na celu eliminację ryzyka rozprzestrzeniania się tej choroby. Praktyczne przykłady zastosowania tej regulacji obejmują gminne kampanie szczepień oraz programy mające na celu edukację właścicieli psów w zakresie profilaktyki zdrowotnej. Ponadto, szczepienie psów jest często wymagane w różnych sytuacjach, takich jak podróże zagraniczne lub odwiedzanie miejsc, gdzie mogą mieć kontakt z innymi zwierzętami. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne przeprowadzanie szczepień, aby utrzymać odporność populacji psów na choroby zakaźne, co przyczynia się do ogólnego zdrowia publicznego.
Pytanie 9

W dolnej części żołądka u bydła analizuje się ruchy

A. płodu
B. jelit
C. ksiąg
D. żwacza
Ruchy żwacza są kluczowym wskaźnikiem zdrowia i dobrostanu bydła. Żwacz jest pierwszym z czterech żołądków u przeżuwaczy i odgrywa istotną rolę w procesie trawienia. Jego ruchy, czyli tzw. perystaltyka, są odpowiedzialne za mieszanie treści pokarmowej oraz jej transport do kolejnych części układu pokarmowego. Odpowiednia częstość i rytm ruchów żwacza wskazują na prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego. W praktyce weterynaryjnej oraz w hodowli bydła, regularne monitorowanie ruchów żwacza jest niezbędne w diagnostyce problemów zdrowotnych, takich jak niedożywienie, choroby metaboliczne, czy stres. W przypadku spadku aktywności żwacza, hodowca powinien zwrócić szczególną uwagę na dietę zwierzęcia i warunki hodowlane, a także przeprowadzić dodatkowe badania, aby wykluczyć poważne schorzenia. Warto podkreślić, że standardy dobrostanu zwierząt, takie jak te określone przez organizacje takie jak World Animal Protection, zalecają monitorowanie zachowań żywieniowych jako kluczowego elementu oceny dobrostanu bydła.
Pytanie 10

Aby zrealizować badanie metodą flotacji, stosuje się

A. nasycony roztwór chlorku sodu
B. 5% roztwór zasady potasowej
C. 40% roztwór formaliny
D. wodę destylowaną
Wiesz, nasycony roztwór chlorku sodu to naprawdę ważny składnik w metodzie flotacji. Ta metoda pozwala na oddzielanie różnych materiałów w zależności od ich gęstości. Ogólnie rzecz biorąc, wrzucasz próbkę do roztworu i minerały albo się unoszą, albo opadają, w zależności od ich właściwości. Ten nasycony roztwór daje odpowiednią gęstość, co ułatwia oddzielanie różnych składników próbki. Fajnym przykładem tego zastosowania jest analiza gleb, gdzie możemy wydzielić frakcje organiczne i nieorganiczne. W laboratoriach geologicznych i mineralogicznych korzystanie z nasyconego roztworu chlorku sodu to standard, bo flotacja wtedy jest przewidywalna i powtarzalna. Poza tym, ta metoda sprawdza się też w badaniach archeologicznych przy oczyszczaniu znalezisk i analizach wód gruntowych, co pokazuje, jak wszechstronna jest w różnych dziedzinach nauki.
Pytanie 11

Na podstawie fragmentu decyzji określ poziom dobrostanu w kurniku, w którym skumulowany wskaźnik śmiertelności wyniósł 4% , a ocenę zmian na podeszwach obliczono na 60 punktów.

Ocena poziomu dobrostanu
  • bez uwag
    • – skumulowany wskaźnik śmiertelności zgodny z przepisami,
    • – ocena zmian na podeszwach do 40 punktów,
  • średni poziom dobrostanu
    • – skumulowany wskaźnik śmiertelności do 5 % przy jednoczesnym braku właściwego uzasadnienia takiego poziomu śmiertelności lub
    • – ocena zmian na podeszwach 41-80 punktów,
  • niski poziom dobrostanu
    • – skumulowany wskaźnik śmiertelności > 5 % przy jednoczesnym braku właściwego uzasadnienia takiego poziomu śmiertelności lub
ocena zmian na podeszwach > 80 punktów
A. Wysoki.
B. Bez uwag.
C. Średni.
D. Niski.
Właściwe zrozumienie pojęcia dobrostanu zwierząt jest kluczowe w hodowli drobiu. Średni poziom dobrostanu, zgodnie z obowiązującymi standardami, obejmuje skumulowany wskaźnik śmiertelności do 5% oraz oceny na podeszwach w przedziale 41-80 punktów. W analizowanym przypadku skumulowany wskaźnik śmiertelności wynoszący 4% mieści się w tym zakresie, co oznacza, że nie przekracza dozwolonej granicy. Ponadto ocena zmian na podeszwach wynosząca 60 punktów również znajduje się w akceptowalnym zakresie, co jest istotnym wskaźnikiem zdrowia ptaków. Zastosowanie tych kryteriów w praktyce pozwala na skuteczne monitorowanie warunków życia drobiu oraz wczesne wykrywanie problemów zdrowotnych, co przekłada się na lepszą produkcję i jakość mięsa oraz jaj. Oceniając dobrostan zwierząt, hodowcy powinni regularnie przeprowadzać takie analizy, co stanie się fundamentem dla uzyskania wysokich standardów w hodowli oraz zapewnienia dobrostanu zwierząt zgodnie z aktualnymi regulacjami prawnymi.
Pytanie 12

Jakie aspekty nie są kontrolowane przez organy Inspekcji Weterynaryjnej?

A. procesu rozładunku zwierząt w rzeźni
B. przestrzegania norm higienicznych przez pracowników w rzeźni
C. świeżości mięsa w sklepach mięsnych
D. warunków transportu ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego
Organizacja Inspekcji Weterynaryjnej ma na celu ochronę zdrowia publicznego oraz zapewnienie, że produkty pochodzenia zwierzęcego są produkowane zgodnie z rygorystycznymi normami. Odpowiedź dotycząca świeżości mięsa w sklepach mięsnych jest prawidłowa, ponieważ to nie leży w zakresie bezpośrednich obowiązków Inspekcji Weterynaryjnej. Inspekcja koncentruje się przede wszystkim na kontrolach w zakładach produkcyjnych, takich jak rzeźnie, gdzie monitoruje przestrzeganie zasad higieny przez pracowników oraz procedur związanych z rozładunkiem zwierząt. Na poziomie sprzedaży detalicznej, jak sklepy mięsne, to inne organy, jak powiatowe inspektoraty sanitarno-epidemiologiczne, są odpowiedzialne za nadzór nad jakością i świeżością produktów. W praktyce, Inspekcja Weterynaryjna przeprowadza inspekcje i kontrole w rzeźniach, aby zapewnić, że mięso jest zdrowe i spełnia normy sanitarno-epidemiologiczne, jednak nie zajmuje się bezpośrednio monitorowaniem świeżości mięsa oferowanego w sklepach.
Pytanie 13

Przemiany w mięśniach, nazywane PSE, najczęściej występują w wyniku

A. rozległych urazów
B. nieprawidłowego żywienia
C. chorób metabolicznych
D. nadmiernego stresu
Wiesz co, nadmierny stres, albo jak czasami się mówi przewlekły stres, naprawdę ma duży wpływ na mięśnie. Jak jesteśmy zestresowani, to nasze ciało zaczyna produkować różne hormony, na przykład adrenalinę i kortyzol, które mogą powodować napięcie w mięśniach. To z kolei sprawia, że mięsnie gorzej się regenerują. To trochę jak z sportowcami, którzy trenują na maksa – gdy mają za dużo stresu, mogą cierpieć na bóle, kontuzje czy mieć problemy z wydolnością. Dlatego fajnie jest znać różne techniki, które pomagają wyluzować, takie jak medytacja czy ćwiczenia oddechowe. W terapii często warto wprowadzać coś, co łączy aktywność fizyczną z relaksacją, bo to wspiera nasze mięśnie i ogólnie samopoczucie. Dobrze też jest mieć oko na to, jak się czujemy, i zmieniać coś w stylu życia, żeby zmniejszyć negatywny wpływ stresu.
Pytanie 14

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące afrykańskiego pomoru świń?

A. Nie występują wyraźne objawy kliniczne
B. To choroba przenoszona z zwierząt na ludzi
C. Wektorem infekcji są owady kłujące
D. Jedynie świnie i dziki są na to narażone
Afrykański pomór świń (APS) jest zaraźliwą wirusową chorobą, która wpływa wyłącznie na świnie i dziki. Wrażliwość tych zwierząt na wirusa jest kluczowa dla zrozumienia epidemiologii choroby i jej rozprzestrzenienia. W praktyce oznacza to, że hodowcy świń oraz zarządzający populacjami dzików muszą szczególnie dbać o bioasekurację, aby zapobiec wprowadzeniu wirusa do swoich stada. Właściwe praktyki obejmują monitorowanie zdrowia zwierząt, ograniczanie kontaktu z dzikimi świniami oraz stosowanie ścisłych zasad higieny w gospodarstwach. Dodatkowo, w przypadku stwierdzenia przypadków APS, konieczne jest zgłaszanie ich odpowiednim służbom weterynaryjnym oraz wdrażanie procedur mających na celu ograniczenie dalszego rozprzestrzenienia choroby, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami zdrowia zwierząt. Zrozumienie, że tylko te gatunki są wrażliwe na wirusa, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem i ochrony zdrowia publicznego.
Pytanie 15

Wśród wyczuwalnych węzłów chłonnych u bydła znajdują się węzły

A. przyusznicze oraz żuchwowe
B. szyjne powierzchowne i podbiodrowe
C. dół głodowy oraz nadwymieniowe
D. szyjne powierzchowne i zagardłowe
Węzły chłonne odgrywają kluczową rolę w systemie odpornościowym bydła, a ich identyfikacja jest istotna zarówno dla diagnostyki, jak i monitorowania zdrowia stada. Węzły szyjne powierzchowne i podbiodrowe są wyczuwalne i mają dużą wartość diagnostyczną. Węzły szyjne powierzchowne, znajdujące się na szyi, odpowiadają za filtrację limfy z głowy i szyi, co czyni je istotnymi w przypadku stanów zapalnych oraz infekcji. Z kolei węzły podbiodrowe, zlokalizowane w okolicy brzucha, są ważne przy ocenie stanu układu pokarmowego oraz infekcji w obrębie kończyn. Regularne badanie węzłów chłonnych pozwala na wczesne wykrywanie chorób, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zdrowiem bydła, w tym programami bioasekuracyjnymi i profilaktycznymi. Znajomość lokalizacji i funkcji tych węzłów jest nieoceniona dla lekarzy weterynarii oraz hodowców, umożliwiając im szybką reakcję w sytuacji wykrycia jakichkolwiek nieprawidłowości.
Pytanie 16

W początkowej fazie zapalenia ścięgien u koni zaleca się używanie kompresów

A. osłaniających
B. rozgrzewających
C. oziębiających
D. usztywniających
Wybór okładów oziębiających w pierwszej fazie zapalenia ścięgien u koni jest kluczowy dla skutecznego zarządzania stanem zapalnym. Oziębianie tkanek przyczynia się do zmniejszenia obrzęku i bólu, co jest istotne w pierwszych godzinach po urazie. Zastosowanie okładów zimnych, takich jak lód owinięty w ręcznik lub kompresy żelowe schłodzone w lodówce, tworzy lokalne obniżenie temperatury, co ogranicza krążenie krwi w okolicy kontuzji. W praktyce, należy stosować takie okłady przez około 15-20 minut co kilka godzin w ciągu pierwszych 48 godzin po urazie. Zaleca się unikać bezpośredniego kontaktu lodu z skórą konia, aby zapobiec odmrożeniom, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w weterynarii. Warto również pamiętać, że po ustąpieniu pierwszych objawów zapalenia, gdy obrzęk się zmniejszy, można rozważyć inne metody wsparcia, takie jak okłady rozgrzewające lub usztywniające, jednak wyłącznie po konsultacji z weterynarzem.
Pytanie 17

Do głównych surowców obróbczych zalicza się

A. tusza
B. skóra
C. krew
D. podroby
Krew, skóra i podroby to takie elementy, które są ważne w rzeźnictwie, ale raczej nie możemy ich nazwać podstawowymi surowcami rzeźnymi. Krew jest głównie produktem ubocznym i często idzie na pasze lub do różnych przetworów. Jej rola w tym wszystkim jest dosyć mała, a niektóre kraje mają nawet przepisy dotyczące jej utylizacji, bo chodzi o kwestie sanitarne. Skóra, choć można z niej zrobić różne wyroby skórzane, to jednak nie jest klasyfikowana jako surowiec mięsny. Jest raczej produktem wtórnym, który wymaga obróbki. Co do podrobów, jak wątroba czy serca, to też są raczej dodatkami do kuchni, a nie głównym surowcem rzeźnym. Z mojego doświadczenia, niektórzy myślą, że wszystkie części zwierzęcia mają taką samą wartość, ale to nie jest do końca prawda. W rynku mięsa tusza to kluczowy element w dalszej produkcji.
Pytanie 18

Kiedy zakupisz owcę w wieku 18 miesięcy z krajów Unii Europejskiej, to zwierzę

A. otrzymuje nowy numer identyfikacyjny w formie kolczyka, a poprzedni kolczyk musi być zachowany
B. otrzymuje nowy numer identyfikacyjny w formie tatuażu, a stary kolczyk musi być zachowany
C. zachowuje dotychczasowe oznakowanie w formie tatuażu lub kolczyka
D. otrzymuje nowy numer identyfikacyjny w formie kolczyka, a dotychczasowy kolczyk musi być usunięty
Odpowiedź, że owca zachowuje dotychczasowe oznakowanie w formie tatuażu lub kolczyka, jest zgodna z regulacjami dotyczącymi identyfikacji zwierząt w Unii Europejskiej. Zgodnie z przepisami, przy zakupie zwierząt, które są już zidentyfikowane, ich nowe właściciel nie musi zmieniać oznakowania, chyba że występują jakieś nieprawidłowości. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy rolnik nabywa owce z innego gospodarstwa; wówczas należy upewnić się, że identyfikacja zwierząt jest aktualna i odzwierciedla ich historię. Dobrymi praktykami w hodowli owiec jest prowadzenie dokumentacji dotyczącej wcześniejszego oznakowania, co ułatwia zarządzanie stadem. Zachowanie dotychczasowego oznakowania jest kluczowe nie tylko dla identyfikacji, ale również dla zapewnienia przejrzystości w kwestiach zdrowotnych i pochodzenia zwierząt, co jest istotne z perspektywy bezpieczeństwa żywnościowego oraz przestrzegania przepisów o dobrostanie zwierząt.
Pytanie 19

Zgodnie z ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, do materiału biologicznego nie zalicza się

A. jaj konsumpcyjnych
B. nasienia reproduktorów
C. zarodków zwierząt
D. komórek jajowych
Jajka konsumpcyjne nie są uważane za materiał biologiczny w kontekście ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, ponieważ są przeznaczone do spożycia przez ludzi, a nie do hodowli i rozrodu zwierząt. W praktyce oznacza to, że jajka, które trafiają do sprzedaży w sklepach, nie są objęte regulacjami dotyczącymi materiału biologicznego, co jest istotne dla zarządzania hodowlą zwierząt gospodarskich. Ustawa ta koncentruje się na zabezpieczeniu i regulacji biologicznych materiałów, które są używane do reprodukcji i hodowli, takich jak komórki jajowe, nasienie reproduktorów i zarodki zwierząt, które mają kluczowe znaczenie dla jakości i kontynuacji linii hodowlanych. Z tego powodu hodowcy muszą przestrzegać przepisów dotyczących tych materiałów, aby zapewnić zdrowie i dobrostan zwierząt, jak również zgodność z normami etycznymi. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla skutecznego zarządzania hodowlą oraz dla ochrony zdrowia ludzi i zwierząt.
Pytanie 20

Kurtyzacja to procedura

A. wypalania zawiązków rogowych u cieląt.
B. przycinania rogów u dorosłego bydła.
C. przycinania pazurów u psów.
D. przycinania ogonków u prosiąt.
Kurtyzacja to zabieg obcinania ogonków u prosiąt, który ma na celu zapobieganie potencjalnym problemom zdrowotnym i behawioralnym, jakie mogą wynikać z posiadania długich ogonków. W praktyce, długie ogonki mogą prowadzić do urazów podczas walk o pokarm, co z kolei zwiększa ryzyko infekcji. Z tego powodu, zabieg kurtyzacji jest często wykonywany w pierwszych dniach życia prosiąt, zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi. W wielu krajach zabieg ten jest regulowany przepisami prawnymi, które określają, jak i kiedy należy go przeprowadzać, aby zminimalizować stres i ból u zwierząt. Przykładami dobrych praktyk w tym zakresie są stosowanie odpowiednich narzędzi chirurgicznych oraz znieczulenia miejscowego, co znacząco poprawia komfort prosiąt podczas zabiegu. Dodatkowo, przeprowadzanie kurtyzacji w warunkach sterylnych jest kluczowe dla zapobiegania infekcjom. Właściwe podejście do tego zabiegu wspiera zarówno dobrostan zwierząt, jak i efektywność produkcji trzody chlewnej.
Pytanie 21

W wyniku długotrwałego niedożywienia mięśnie doświadczają

A. zwyrodnieniu
B. martwicy
C. atrofii
D. hipertrofii
Odpowiedź na pytanie jest poprawna, ponieważ długotrwałe niedożywienie prowadzi do atrofii mięśni, co oznacza ich zmniejszenie objętości i masy. Proces ten jest wynikiem zmniejszonej syntezy białek oraz braku odpowiednich substancji odżywczych, które są niezbędne do utrzymania zdrowia i funkcji mięśni. W praktyce, atrofia mięśni może występować u osób z niedoborami kalorycznymi, które są wynikiem chorób, złej diety lub długotrwałej bezczynności. Aby przeciwdziałać atrofii, ważne jest wprowadzenie do diety odpowiednich źródeł białka oraz prowadzenie regularnej aktywności fizycznej, która stymuluje wzrost masy mięśniowej. Standardy żywieniowe, takie jak te opracowane przez Światową Organizację Zdrowia, podkreślają znaczenie zrównoważonej diety, która dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Ponadto, rehabilitacja fizyczna i programy wzmacniające są kluczowe w leczeniu osób z niedożywieniem, aby przywrócić sprawność mięśniową i poprawić jakość życia.
Pytanie 22

Jakiego składnika odżywczego powinno się dodać do żywienia zwierzęcia, gdy wystąpią zaparcia?

A. Węglowodany
B. Włókno
C. Białko
D. Tłuszcze
Włókno pokarmowe to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o zdrowe jelita zwierząt. Działa tak, że zwiększa objętość jedzenia w jelitach, co pomaga w trawieniu i ułatwia przeprowadzanie pokarmu przez układ pokarmowy. Jak masz z zaparciami, to dodanie włókna do diety może naprawdę pomóc w uregulowaniu wypróżnień. W praktyce, dobre źródła włókna to na przykład siemię lniane, łuski psyllium, a także różne warzywa i owoce. Jest też podział na włókna rozpuszczalne i nierozpuszczalne; każde z nich działa trochę inaczej, ale oba są korzystne dla zdrowia jelit. Warto pamiętać, że picie odpowiedniej ilości wody razem z włóknem jest kluczowe, żeby osiągnąć najlepszy efekt. Z tego, co się słyszy, w diecie zwierząt powinno być od 10% do 30% włókna, w zależności od gatunku i wieku, więc warto to mieć na uwadze.
Pytanie 23

Psu cierpiącemu na cukrzycową kwasicę metaboliczną nie wolno podać kroplówki z roztworem

A. soli fizjologicznej
B. płynu wieloelektrolitowego
C. płynu Ringera
D. glukozy
Podanie kroplówki z roztworem glukozy u psa w stanie cukrzycowej kwasicy metabolicznej jest niewłaściwe, ponieważ podwyższa poziom glukozy we krwi, co może pogłębiać hiperglikemię i prowadzić do dalszych komplikacji. W przypadku psów cukrzycowych ich organizm nie jest w stanie efektywnie metabolizować glukozy z powodu braku insuliny lub jej działania. W takiej sytuacji należy skupić się na stabilizacji stanu pacjenta poprzez podawanie odpowiednich płynów, które nie zawierają glukozy, jak na przykład roztwory izotoniczne. Ważne jest monitorowanie stanu elektrolitowego i kwasowo-zasadowego, aby zapewnić prawidłowe nawadnianie i równowagę metaboliczną. W praktyce klinicznej, zaleca się stosowanie roztworów takich jak sól fizjologiczna lub płyn Ringera, które pomagają w uzupełnieniu płynów i elektrolitów, a także wspierają funkcję nerek, co jest krytyczne w zarządzaniu stanem cukrzycowym. Dobrze zaplanowana terapia płynowa jest kluczowa dla poprawy rokowania psa, a decyzje dotyczące leczenia powinny opierać się na gruntownej analizie stanu zdrowia pacjenta.
Pytanie 24

Co należy zrobić, gdy pies zostanie ukąszony przez żmiję zygzakowatą?

A. samodzielnie zaopatrzyć ranę
B. zwiększyć jego ruchliwość i jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii
C. ograniczyć jego ruchliwość i jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii
D. ucisnąć miejsce, w którym doszło do ukąszenia
Ograniczenie aktywności ruchowej psa po ukąszeniu przez żmiję zygzakowatą jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka rozprzestrzenienia się toksyn w organizmie. Przyspieszenie krążenia wynikające z wysiłku fizycznego może przyczynić się do szybszego wchłaniania jadu, co z kolei zwiększa ryzyko poważnych komplikacji zdrowotnych. W praktyce, należy jak najszybciej unieruchomić zwierzę, aby zminimalizować jego ruchy i niezwłocznie udać się do lekarza weterynarii. Ważne jest, aby pamiętać, że czas reakcji ma kluczowe znaczenie w przypadku ukąszeń przez węże. Weterynarz może podjąć decyzję o podaniu surowicy przeciwszpryżowej, co może uratować życie psa. Utrzymywanie zwierzęcia w spokoju, a także samodzielne niepróbowanie opatrywania rany czy stosowania niezalecanych metod, jak na przykład ssanie jadu, jest zgodne z najlepszymi praktykami w sytuacjach nagłych.
Pytanie 25

Obowiązkowo podlegają identyfikacji oraz rejestracji

A. krowy i króliki
B. psy i krowy
C. owce i psy
D. świnie i owce
Twój wybór, by wskazać psy i króliki jako zwierzęta, które powinny być identyfikowane, to niestety nie to, czego szukaliśmy. Psy są zwierzętami domowymi i więc nie są traktowane jak zwierzęta gospodarskie, do których zaliczamy właśnie świnie i owce. Krówki są ważne i objęte systemem identyfikacji, ale nie są jedynymi zwierzętami, które trzeba rejestrować. Co do królików, w hodowli komercyjnej nie są one też traktowane jako zwierzęta gospodarskie w tym sensie, więc nie muszą być rejestrowane. Ważne jest, żeby zrozumieć te różnice, bo to klucz do dobrego zarządzania hodowlą. Często ludzie mylą różne kategorie zwierząt, co prowadzi do takich błędnych odpowiedzi. Pamiętaj, że tylko niektóre zwierzęta mają wpływ na produkcję rolną i zdrowie publiczne, więc są objęte tymi obowiązkami.
Pytanie 26

Dodatni rezultat testu TBC u buhaja wskazuje na zakażenie?

A. laseczką tężca
B. prątkiem gruźlicy
C. pałeczką E.coli
D. grzybem Trichophyton
Dodatni wynik próby TBC u buhaja jest jednoznacznym wskaźnikiem zakażenia prątkiem gruźlicy (Mycobacterium bovis). Jest to istotne z punktu widzenia zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa produkcji zwierzęcej. W diagnostyce gruźlicy u bydła, próby tuberkulinowe są standardowym narzędziem, które pozwala na wczesne wykrycie zakażeń. Przykładami zastosowania tej wiedzy są programy kontroli gruźlicy w stadach bydła, które mają na celu eliminację zakażeń oraz ochronę zdrowia zwierząt hodowlanych. W przypadku stwierdzenia dodatniego wyniku, zaleca się dalsze badania diagnostyczne oraz wprowadzenie odpowiednich środków bioasekuracyjnych. Tego rodzaju praktyki są zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz krajowymi programami zdrowotnymi, co ma na celu poprawę stanu zdrowia zwierząt i ograniczenie ryzyka przenoszenia chorób na ludzi i inne zwierzęta.
Pytanie 27

Podczas poubojowego badania głowy bydła, które mają więcej niż 6 tygodni, wykonuje się nacięcia w mięśniach żwaczowych zewnętrznych

A. jedno nacięcie
B. trzy nacięcia
C. dwa nacięcia
D. cztery nacięcia
Nacinanie mięśni żwaczy zewnętrznych w trakcie poubojowego badania bydła to proces, który wymaga precyzyjnego podejścia opartego na wiedzy weterynaryjnej oraz doświadczeniu klinicznym. Odpowiedzi sugerujące jednokrotne, trzykrotne lub czterokrotne nacięcia są nieadekwatne, ponieważ nie bierze się pod uwagę zarówno anatomii tych mięśni, jak i praktycznych aspektów związanych z badaniami poubojowymi. Nacięcie jednokrotne może prowadzić do niepełnej oceny stanu zdrowia bydła, ponieważ może nie umożliwić właściwego dostępu do wszystkich struktur anatomicznych, co jest kluczowe dla identyfikacji potencjalnych patologii. Z drugiej strony, nacinanie trzykrotne lub czterokrotne może prowadzić do nadmiernego uszkodzenia tkanek, co z kolei zwiększa ryzyko powikłań oraz wpływa na jakość mięsa. Tego typu podejścia są niezgodne z aktualnymi standardami w branży, które zalecają minimalizację interwencji chirurgicznych oraz ich inwazyjności. W praktyce weterynaryjnej i rzeźniczej kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że każda interwencja powinna być precyzyjnie dostosowana do wymagań i potrzeb danego etapu oraz specyfiki zwierzęcia. Dlatego wiedza o właściwej liczbie nacięć, która w tym przypadku wynosi dwa, jest nie tylko teoretyczna, ale i praktyczna, mająca na celu zapewnienie efektywności oraz bezpieczeństwa zabiegów.
Pytanie 28

Jaką ilość ml leku trzeba podać psu o masie 15 kg, jeżeli lek zawiera 2,5 mg/l ml substancji czynnej, która powinna być stosowana w dawce 1 mg/kg masy ciała zwierzęcia?

A. 1,5 ml
B. 6 ml
C. 2,5 ml
D. 3 ml
Aby obliczyć, ile ml leku należy podać psu ważącemu 15 kg, musimy najpierw ustalić, jaka dawka substancji czynnej jest wymagana dla tego zwierzęcia. Zgodnie z zaleceniami, dawka wynosi 1 mg na każdy kilogram masy ciała. Dla psa o masie 15 kg potrzebujemy zatem 15 mg substancji czynnej. Lek, który posiadamy, zawiera 2,5 mg substancji czynnej w 1 ml. Aby obliczyć, ile ml leku potrzebujemy, dzielimy wymaganą dawkę 15 mg przez stężenie w ml: 15 mg / 2,5 mg/ml = 6 ml. Takie obliczenia są kluczowe w weterynarii i farmacji, gdzie precyzyjne dawkowanie ma kluczowe znaczenie dla skuteczności leczenia i bezpieczeństwa pacjenta. W praktyce, weterynarze korzystają z tych zasad, aby ustalić odpowiednie dawki leku, a także aby unikać potencjalnych przedawkowań lub niedoddań, które mogą mieć poważne konsekwencje zdrowotne dla zwierząt.
Pytanie 29

Chłodzenie immersyjne to proces schładzania

A. natryskiem zimnej wody
B. zimnym powietrzem
C. przez zanurzenie w zbiorniku z zimną wodą
D. poprzez obłożenie lodem
Chłodzenie immersyjne to technika, która polega na zanurzeniu obiektu w cieczy o niskiej temperaturze, co pozwala na efektywną wymianę ciepła. W tym przypadku, zbiornik z zimną wodą jest idealnym medium chłodzącym, ponieważ woda ma wysoką pojemność cieplną, co oznacza, że jest w stanie absorpować dużą ilość ciepła bez znacznego wzrostu temperatury. Tego typu chłodzenie jest powszechnie stosowane w różnych branżach, w tym w elektronice, gdzie układy scalone i inne komponenty są narażone na przegrzewanie. Przykładem zastosowania chłodzenia immersyjnego może być chłodzenie serwerów w centrach danych, gdzie zanurzenie ich w specjalnych cieczy dielektrycznych pozwala na utrzymanie optymalnej temperatury pracy. W kontekście standardów przemysłowych, takie rozwiązanie jest zgodne z zasadami efektywności energetycznej oraz zrównoważonego rozwoju, co czyni je atrakcyjnym wyborem dla nowoczesnych aplikacji.
Pytanie 30

W przypadku bydła właściciel zwierzęcia ma obowiązek oznakowania oraz zgłoszenia tego faktu do ARiMR w terminie do

A. 7 dni od daty urodzenia zwierzęcia
B. 30 dni od daty urodzenia zwierzęcia
C. 14 dni od daty urodzenia zwierzęcia
D. 24 dni od daty urodzenia zwierzęcia
Odpowiedź 7 dni od dnia urodzenia zwierzęcia jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawnymi dotyczącymi hodowli bydła. Zgodnie z regulacjami Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) posiadacze zwierząt mają obowiązek oznakowania cieląt oraz zgłoszenia tego faktu w terminie 7 dni od ich urodzenia. Oznakowanie zwierząt ma na celu zapewnienie ich identyfikowalności, co jest kluczowe dla monitorowania zdrowia zwierząt, kontroli chorób oraz przestrzegania norm dotyczących dobrostanu zwierząt. Przykładem praktycznego zastosowania tej regulacji jest konieczność zgłoszenia urodzenia cielęcia w Księdze Rodowodowej, co jest istotne dla przyszłych operacji handlowych oraz w celach hodowlanych. Dobre praktyki w zakresie zarządzania stadem opierają się na rzetelnej dokumentacji oraz terminowym wykonywaniu obowiązków związanych z identyfikacją zwierząt, co z kolei wpływa na efektywność zarządzania gospodarstwem. Warto także pamiętać, że niewykonanie tych obowiązków może skutkować nałożeniem kar administracyjnych.
Pytanie 31

Do rzeźni przywieziono 50 dorosłych byków - w ilu pomieszczeniach magazynu żywca powinny zostać umieszczone zwierzęta, jeżeli jedno pomieszczenie ma powierzchnię 22 m2?

Minimalne wymagania w zakresie dostępnej powierzchni w magazynie żywca w odniesieniu do bydła utrzymywanego w systemie bezuwięziowym:
– cielęta o masie ciała do 150 kg – 1,5 m²,
– cielęta o masie ciała powyżej 150 do 220 kg – 1,7 m²,
– cielęta o masie ciała powyżej 220 kg – do 1,8 m²,
– masie ciała do 300 kg – co najmniej 1,6 m²,
– masie ciała powyżej 300 kg – co najmniej 2,2 m².
Źródło: Instrukcja GLW nr GIWz.420-31/13
A. 4
B. 5
C. 2
D. 7
Zrozumienie wymagań przestrzennych dla zwierząt hodowlanych jest kluczowe do zapewnienia ich dobrostanu. Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnego zrozumienia sposobu obliczania potrzebnej powierzchni. Na przykład, wybierając 4 pomieszczenia, zapomniano o tym, że każde zwierzę potrzebuje co najmniej 2,2 m2. To oznacza, że 4 pomieszczenia o powierzchni 22 m2 dają jedynie 88 m2, co jest niewystarczające dla 50 byków, które wymagają łącznie 110 m2. Przyjęcie, że można pomieścić wszystkie byki w mniejszej liczbie pomieszczeń, prowadzi do nieodpowiednich warunków, co może skutkować stresem zwierząt oraz ich złym stanem zdrowia. Odpowiedzi takie jak 2 czy 7 jeszcze bardziej odbiegają od rzeczywistości, ponieważ 2 pomieszczenia to zaledwie 44 m2, a 7 pomieszczeń dostarcza 154 m2, co jest zbędnym marnotrawstwem przestrzeni w kontekście właściwego zarządzania fermą. Dobrą praktyką jest nie tylko zapewnienie minimalnych wymagań przestrzennych, ale również uwzględnienie dodatkowych czynników takich jak dostęp do wody, paszy oraz przestrzeń do poruszania się. Idealne podejście opiera się na harmonijnym połączeniu wydajności i komfortu, co powinno być priorytetem w każdej jednostce hodowlanej.
Pytanie 32

Jakie symptomy występują w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów u psów?

A. wzrost zakresu ruchu w stawie
B. wzrost ilości mazi stawowej
C. powiększenie szpary stawowej
D. sztywność chodu
Sztywność chodu jest jednym z głównych objawów choroby zwyrodnieniowej stawów u psów. Jest to spowodowane degeneracją chrząstki stawowej oraz stanami zapalnymi, które prowadzą do bólu i ograniczenia ruchomości. Właściciele psów często zauważają, że ich pupile mają trudności z wstawaniem po odpoczynku, co jest typowym objawem tego schorzenia. Sztywność może być szczególnie widoczna w chłodne dni, kiedy stawy są bardziej napięte. W praktyce weterynaryjnej, diagnozowanie tego objawu jest kluczowe dla wczesnej interwencji i zapobiegania dalszym uszkodzeniom stawów. Regularna ocena stanu stawów, odpowiednia dieta oraz suplementy diety, takie jak glukozamina i chondroityna, mogą pomóc w zarządzaniu objawami i poprawie jakości życia psów cierpiących na choroby zwyrodnieniowe stawów. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zaleca się także regularną aktywność fizyczną dostosowaną do możliwości psa, co pomaga w utrzymaniu odpowiedniej masy ciała i poprawie ogólnej kondycji stawów.
Pytanie 33

Nabywanie psów i kotów jest dozwolone tylko

Polska nie zezwala na przywóz psów, kotów i fretek w wieku poniżej trzeciego miesiąca życia.
Przemieszczane zwierzę domowe muszą wypełniać definicję zwierzęcia domowego towarzyszącego podróżnemu.
Zwierzęta domowe towarzyszące podróżnym, przemieszczane w całkowitej liczbie do pięciu sztuk, w celach niehandlowych podlegają kontroli granicznej przez Służbę Celną.
A. na giełdach ze sprzedażą zwierząt domowych.
B. na targach.
C. na targowiskach.
D. w miejscu ich chowu i hodowli.
Nabywanie psów i kotów w miejscu ich chowu i hodowli jest zgodne z polskim prawem, które ma na celu zapewnienie adekwatnych warunków dla zwierząt oraz ich dobrostanu. Miejsca hodowli zapewniają odpowiednią opiekę weterynaryjną, socjalizację oraz odpowiednie warunki bytowe zwierząt. Wybierając się do hodowli, warto zwrócić uwagę na przestrzeganie standardów etycznych i prawnych, które regulują ten aspekt. Przykładowo, hodowcy powinni posiadać odpowiednie dokumenty oraz spełniać wymagania dotyczące czystości rasowej i zdrowotnej zwierząt. Przez zakup w takich miejscach unikasz ryzyka związane z nielegalnym handlem zwierzętami, co może prowadzić do narażenia ich na stres oraz złe warunki życia. Warto również pamiętać, że wiele hodowli prowadzi programy edukacyjne i wspiera adopcję, co sprzyja odpowiedzialnemu podejściu do posiadania zwierząt.
Pytanie 34

Barwienie metodą Grama umożliwia rozróżnienie

A. komórek erytrocytarnych
B. patogenów wirusowych
C. mikroorganizmów bakteryjnych
D. organizmów pasożytniczych
Barwienie metodą Grama jest kluczowym narzędziem w mikrobiologii, które pozwala na rozróżnienie bakterii na podstawie struktury ich ściany komórkowej. Metoda ta dzieli bakterie na dwie główne grupy: Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Gram-dodatnie bakterie mają grubą warstwę peptydoglikanu, która zatrzymuje fioletowy barwnik, podczas gdy Gram-ujemne, z cieńszą warstwą peptydoglikanu i dodatkową błoną zewnętrzną, nie zatrzymują barwnika i są barwione na różowo przez safraninę. Praktyczne zastosowanie tej techniki obejmuje diagnostykę infekcji bakteryjnych oraz dobór odpowiednich antybiotyków, ponieważ różne grupy bakterii reagują na różne klasy leków. Barwienie metodą Grama jest standardowym krokiem w laboratoriach mikrobiologicznych, a jego zastosowanie ułatwia identyfikację patogenów oraz ocenę ich potencjalnej wrażliwości na leki. Właściwe przeprowadzenie tego testu jest fundamentalne dla jakości diagnostyki mikrobiologicznej.
Pytanie 35

Przedstawiony opis wskazuje na

Następuje podwyższenie temperatury ciała, występują dreszcze, w końcu dochodzi do utraty apetytu i niechęci do jedzenia. Uwidacznia się obrzęk i zaczerwienienie się błony śluzowej pyska. W następstwie tych zmian pojawiają się pęcherze m.in. na skórze szpary międzyracicznej oraz na wymieniu.
A. pryszczycę.
B. BSE.
C. nosaciznę.
D. białaczkę.
Prawidłowa odpowiedź to pryszczyca, co wynika z opisanego obrazu klinicznego, który wskazuje na chorobę wirusową, typową dla bydła i innych zwierząt kopytnych. Objawy takie jak podwyższenie temperatury ciała, dreszcze, utrata apetytu, obrzęk i zaczerwienienie błony śluzowej pyska oraz pojawienie się pęcherzy na skórze są charakterystyczne dla tego schorzenia. W praktyce weterynaryjnej, wczesne rozpoznanie pryszczycy jest kluczowe dla kontrolowania jej rozprzestrzenienia, szczególnie w stadach bydła, gdzie choroba może prowadzić do znacznych strat ekonomicznych. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), w przypadku wystąpienia objawów należy niezwłocznie zgłosić to do odpowiednich służb weterynaryjnych. Przykładowe działania profilaktyczne obejmują szczepienia oraz monitorowanie zdrowia zwierząt, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zdrowiem zwierząt.
Pytanie 36

Gleba może być źródłem zakażeń w przypadku

A. tężca
B. brucelozy
C. wścieklizny
D. babeszjozy
Tężec jest chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterie Clostridium tetani, które produkują toksynę odpowiedzialną za objawy kliniczne. Gleba stanowi naturalne środowisko, w którym te bakterie często występują, zwłaszcza w obszarach wiejskich i ogrodowych. Bakterie te wnikają do organizmu przez zranienia, zwłaszcza gdy dochodzi do kontaktu z zanieczyszczonymi przedmiotami, takimi jak gwoździe czy ostre narzędzia. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie zasad higieny oraz profilaktyka poprzez szczepienia, szczególnie w przypadku osób pracujących w rolnictwie czy mających kontakt z ziemią. Regularne szczepienia przeciw tężcowi są kluczowym elementem ochrony zdrowia publicznego, a ich skuteczność opiera się na precyzyjnych standardach ustalonych przez organizacje zdrowia, takie jak WHO. Przykładowo, w przypadku ran przenikających, należy zawsze uwzględnić ryzyko zakażenia tężcem i, jeśli to konieczne, podać dawkę przypominającą szczepionki. Właściwe postępowanie w przypadku ran oraz znajomość źródeł zakażeń to podstawy skutecznej profilaktyki.
Pytanie 37

Niezborność ruchowa stanowi rodzaj zaburzenia

A. neurologicznego
B. ginekologicznego
C. dermatologicznego
D. kardiologicznego
Niezborność ruchowa to zaburzenie, które jest klasyfikowane jako neurologiczne. Oznacza to, że jest związane z dysfunkcją w układzie nerwowym, która może wpływać na zdolności motoryczne i koordynację ruchową pacjenta. Przykłady takich schorzeń obejmują ataksję, która charakteryzuje się utratą koordynacji ruchów, oraz inne zaburzenia, które mają swoje źródło w uszkodzeniach układu nerwowego, takich jak stwardnienie rozsiane czy choroba Parkinsona. Znajomość tego rodzaju zaburzeń jest kluczowa dla specjalistów zajmujących się neurologią, rehabilitacją oraz terapią zajęciową, gdyż pozwala na wdrożenie odpowiednich metod terapeutycznych. W praktyce, zrozumienie przyczyn i objawów niezborności ruchowej umożliwia lepsze dostosowanie interwencji do potrzeb pacjentów, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi holistycznego podejścia do zdrowia.
Pytanie 38

Jak nazywa się boczne skrzywienie kręgosłupa u zwierząt?

A. artrozy
B. lordozy
C. skoliozy
D. kyfozy
Skolioza to boczne skrzywienie kręgosłupa, które może występować zarówno u ludzi, jak i u zwierząt. Charakteryzuje się odchyleniem kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej, co prowadzi do asymetrii w obrębie ciała. Powoduje to nie tylko zmiany w postawie, ale również może wpływać na funkcjonowanie narządów wewnętrznych, przez co w skrajnych przypadkach może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. W praktyce weterynaryjnej, rozpoznanie skoliozy jest kluczowe dla planowania odpowiedniego leczenia, które może obejmować fizjoterapię, ćwiczenia korekcyjne oraz w niektórych przypadkach interwencje chirurgiczne. Standardy weterynaryjne podkreślają znaczenie wczesnego wykrywania skoliozy, aby zminimalizować jej negatywne skutki oraz poprawić jakość życia zwierząt. Właściwa diagnoza i terapia skoliozy mogą znacznie poprawić stan zdrowia pacjenta i jego funkcjonalność, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi opieki nad zwierzętami.
Pytanie 39

Przeprowadzenie badania w kierunku obecności pałeczek Salmonella jest niezbędne przed skierowaniem do uboju

A. świń
B. drobiu
C. królików
D. bydła
Badanie w kierunku nosicielstwa pałeczek Salmonella jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa zdrowotnego w hodowli drobiu. Pałeczki Salmonella są jednymi z najczęstszych patogenów odpowiedzialnych za zatrucia pokarmowe u ludzi, a ich obecność w mięsie drobiowym może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W Polsce oraz w większości krajów UE, zgodnie z regulacjami dotyczącymi zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności, zaleca się przeprowadzanie testów na Salmonellę przed ubojem drobiu. W praktyce, jeśli wykryje się nosicielstwo, konieczne jest podjęcie odpowiednich działań, takich jak izolacja zakażonych ptaków oraz wdrożenie programów bioasekuracji. Używanie standardowych metod diagnostycznych, takich jak hodowla na pożywkach selektywnych lub testy PCR, pozwala na szybkie i efektywne wykrywanie bakterii. Zgodność z tymi standardami nie tylko chroni konsumentów, ale również wspiera producentów w utrzymaniu wysokich standardów jakości i bezpieczeństwa. Zrozumienie znaczenia tych badań jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w branży mięsnej i drobiarskiej.
Pytanie 40

Zakaz szczepień występuje w przypadku

A. grypy koni
B. różycy świń
C. pryszczycy bydła
D. nosówki psów
Odpowiedzi związane z nosówką psów, różycą świń oraz grypą koni wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące zasadności szczepień w weterynarii. Nosówka psów jest chorobą wirusową, której zwalczanie oparte jest na rutynowych szczepieniach, co skutecznie redukuje zachorowalność i umieralność wśród psów. W przypadku różycy świń, szczepienia są kluczowym elementem profilaktyki, ponieważ choroba ta może prowadzić do poważnych strat w hodowli trzody chlewnej. Dlatego regularne szczepienia świń są standardem w wielu krajach, aby ograniczyć ryzyko wybuchu epidemii. Grypa koni jest również chorobą, którą można kontrolować poprzez szczepienia, a ich stosowanie ma na celu ochronę zdrowia koni oraz zapobieganie rozprzestrzenieniu się wirusa w stadninach. Koncepcje te są oparte na zasadzie, że choroby zakaźne należy zwalczać poprzez immunizację, co stoi w sprzeczności z podejściem stosowanym w przypadku pryszczycy bydła. Typowym błędem w rozumowaniu jest mylenie systemów ochrony zdrowia zwierząt oraz nieodpowiednie stosowanie metod profilaktycznych w odniesieniu do specyfiki każdej choroby.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej