Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
Data rozpoczęcia: 19 listopada 2025 22:53
Data zakończenia: 19 listopada 2025 22:56

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedsiębiorcy wprowadzający do obrotu opakowania, w przypadku nieuzyskania wymaganych poziomów recyklingu odpadów opakowaniowych, są zobowiązani do wniesienia opłaty produktowej. Zgodnie z danymi przedstawionymi w tabeli przedsiębiorca będzie zobowiązany uiścić opłatę produktową za odpady opakowaniowe

Dane dotyczące gospodarki opakowaniami
Poz.	Odpady opakowaniowe	Minimalny poziom recyklingu [%]	Masa wprowadzonych do obrotu opakowań [kg]	Masa opakowań poddana recyklingowi [kg]
1.	z drewna	16,0	645 000	145 000
2.	z aluminium	51,0	32 000	15 320
3.	z papieru i kartonu	61,0	1 530 000	990 500
4.	z tworzyw sztucznych	23,5	374 000	93 400

A. z tworzyw sztucznych.

B. z drewna.

C. z aluminium.

D. z papieru i kartonu.

Odpowiedź "z aluminium" jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na materiał, w przypadku którego przedsiębiorca jest zobowiązany do wniesienia opłaty produktowej. Rzeczywisty poziom recyklingu aluminium wynosi 47,88%, co jest poniżej wymaganego minimum 51,0%. Taki stan rzeczy ma istotne znaczenie w kontekście zarządzania odpadami opakowaniowymi oraz spełniania norm określonych przez regulacje dotyczące ochrony środowiska. Z punktu widzenia praktyki gospodarczej, przedsiębiorcy powinni monitorować poziomy recyklingu, aby unikać dodatkowych opłat. Wprowadzenie skutecznego systemu segregacji i recyklingu opakowań może nie tylko zmniejszyć koszty operacyjne, ale także poprawić wizerunek firmy w oczach klientów oraz instytucji regulacyjnych. Warto pamiętać, że materiały takie jak aluminium, które mają wysoką wartość surowcową, powinny być szczególnie traktowane w strategiach zrównoważonego rozwoju, a ich recykling przyczynia się do oszczędności energii i redukcji emisji gazów cieplarnianych.

Pytanie 2

Ponowne pozyskanie substancji lub materiałów z odpadów i ich użycie. to

A. odzysk.

B. spalanie.

C. ochrona środowiska.

D. usuwanie.

Utylizacja jest procesem, który polega na unieszkodliwianiu odpadów, a nie na ich odzyskiwaniu. W kontekście zarządzania odpadami, utylizacja zazwyczaj odnosi się do metod, które prowadzą do całkowitego zniszczenia materiałów, takich jak spalanie, które choć może wydawać się korzystne w kontekście redukcji objętości odpadów, nie przyczynia się do odzysku surowców. Ekologia odnosi się szeroko do nauki zajmującej się badaniem interakcji organizmów i ich środowiska, a nie bezpośrednio do procesów odzysku czy utylizacji. To podejście, choć istotne, nie precyzuje aspektów technicznych związanych z odzyskiwaniem materiałów. Natomiast spalanie, jako metoda unieszkodliwiania odpadów, może być efektywne w wytwarzaniu energii, ale prowadzi do emisji gazów cieplarnianych i nie sprzyja ponownemu wykorzystaniu surowców. Powszechnym błędem jest mylenie tych terminów oraz niezrozumienie rozdźwięku między procesami, które mają na celu ochronę środowiska poprzez odzysk materiałów, a tymi, które skupiają się na ich usunięciu. Kluczowe jest zrozumienie, że odzysk jest wartością dodaną, która prowadzi do zmniejszenia zapotrzebowania na nowe surowce oraz ogranicza negatywny wpływ na środowisko, co jest nieosiągalne w przypadku samej utylizacji czy spalania.

Pytanie 3

Jak powinno się postąpić z towarem, który jest przygotowywany do magazynowania, a jego opakowanie zostało uszkodzone przez gryzonie?

A. Przepakować

B. Skierować do ponownego przerobu

C. Natychmiast wyrzucić

D. Poddać dezynfekcji

Decyzja o ponownym przerobie uszkodzonego towaru w sytuacji, gdy jego opakowanie zostało uszkodzone przez gryzonie, jest nieodpowiednia. Tego rodzaju działania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, ponieważ nie ma pewności, że towar jest nadal bezpieczny do spożycia lub użycia. Przerób towaru uszkodzonego bez wcześniejszej dokładnej inspekcji oraz oceny stanu jego wnętrza jest niewłaściwe. Podejmowanie decyzji o dezynfekcji również nie rozwiązuje problemu, ponieważ usunięcie zewnętrznych zanieczyszczeń nie eliminuje potencjalnych zagrożeń wewnętrznych. Przepakowanie towaru może wydawać się rozwiązaniem, ale w rzeczywistości nie usunie ryzyka kontaminacji, zwłaszcza jeśli zewnętrzne opakowanie było narażone na działanie gryzoni. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują niedostateczne zrozumienie konsekwencji związanych z zanieczyszczeniem oraz ignorowanie zasad bezpieczeństwa żywności. W branży spożywczej, zgodnie z wytycznymi i normami, kluczowe jest, aby każdy towar, który mógł zostać narażony na jakiekolwiek niebezpieczeństwo, był traktowany z najwyższą ostrożnością i odpowiedzialnością, co w praktyce oznacza jego natychmiastowe usunięcie z obiegu.

Pytanie 4

Obszar logistyki związany z ponownym wykorzystaniem odpadów generowanych w procesach zaopatrzenia, produkcji, dystrybucji oraz konsumpcji definiujemy jako

A. ekonomię.

B. ekologistykę.

C. ekonomiczną.

D. eurologistykę.

Ekologistyka to subdyscyplina logistyki, która koncentruje się na zrównoważonym zarządzaniu przepływem towarów oraz recyklingiem odpadów powstających w różnych etapach łańcucha dostaw. Jej celem jest minimalizacja negatywnego wpływu na środowisko poprzez efektywne zarządzanie materiałami i odpadami. Przykłady zastosowania ekologistyki obejmują wprowadzenie systemów zbierania i przetwarzania odpadów w zakładach produkcyjnych, co nie tylko redukuje koszty, ale także pomaga firmom w spełnieniu wymogów prawnych dotyczących ochrony środowiska. Realizacja praktyk ekologistycznych zgodnych z normami ISO 14001, które dotyczą systemów zarządzania środowiskowego, staje się coraz bardziej powszechna w branżach takich jak motoryzacja, elektronika czy spożywcza. Współczesne modele logistyczne integrują zrównoważone praktyki, co sprzyja rozwojowi zielonej logistyki i wspiera dążenie do gospodarki o obiegu zamkniętym.

Pytanie 5

Czym jest recykling materiałów?

A. usunięcie opakowań z obiegu

B. ponowne użycie odpadów

C. zniszczenie odpadów przez spalanie

D. poszukiwanie miejsc składowania śmieci

Hmm, te nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z pewnych nieporozumień. Myślenie o wycofaniu opakowań może sugerować, że chcemy całkowicie pozbyć się produktów, a to nie do końca jest sens recyklingu. Ważne jest, żeby maksymalnie wykorzystać te materiały, które już mamy. A koncentrowanie się tylko na miejscach składowania odpadów nie pomaga, bo nie chodzi tylko o ich gromadzenie, ale o to, jak je przetworzyć. Spalanie śmieci też nie jest najlepszym pomysłem, bo może wprowadzać zanieczyszczenia i nie pozwala na ich ponowne wykorzystanie, co jest wbrew idei recyklingu. To często się zdarza, że ludzie nie rozumieją różnicy między utylizacją a recyklingiem, co prowadzi do złych decyzji. Powinniśmy wspierać recykling, koncentrując się na zmniejszaniu odpadów i ich ponownym wykorzystaniu, zamiast na ich składowaniu czy spalaniu, bo to jest zgodne z ideami gospodarki o obiegu zamkniętym.

Pytanie 6

Aby wyprodukować 1 kg tworzywa sztucznego (PET), potrzebne jest 1,9 kg ropy naftowej. W trakcie recyklingu z 1 kg odpadów PET uzyskuje się 1 kg tworzywa sztucznego (PET). Jaką ilość ropy naftowej zaoszczędzi firma dzięki recyklingowi 5,7 t odpadów PET?

A. 10,83 t

B. 3 000,00 kg

C. 30,00 t

D. 1 083,00 kg

Odpowiedź 10,83 t jest poprawna, ponieważ pozwala obliczyć oszczędności wynikające z recyklingu odpadów PET. Do produkcji 1 kg PET potrzeba 1,9 kg ropy naftowej. Z recyklingu 5,7 t (5700 kg) odpadów PET uzyskuje się 5,7 t nowego PET. Aby obliczyć ilość ropy, którą zaoszczędzimy, należy pomnożyć masę PET przez 1,9 kg ropy naftowej na 1 kg PET. Zatem: 5700 kg * 1,9 kg = 10830 kg, co przelicza się na 10,83 t. Recykling nie tylko zmniejsza zapotrzebowanie na surowce pierwotne, ale także przyczynia się do redukcji emisji gazów cieplarnianych i zmniejszenia ilości odpadów, które trafiają na wysypiska. W praktyce, wiele przedsiębiorstw stosuje recykling jako element zrównoważonego rozwoju, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz standardami ochrony środowiska, takimi jak ISO 14001. Dzięki temu, firmy nie tylko oszczędzają surowce, ale również poprawiają swój wizerunek ekologiczny i przyczyniają się do ochrony planety.

Pytanie 7

Do kategorii produktów biodegradowalnych należą artykuły wykonane

A. z aluminium

B. ze szkła

C. ze stali

D. z papieru

Wybór aluminium, szkła i stali jako materiałów do produkcji wyrobów, które mają być biodegradowalne, jest mylny i oparty na nieporozumieniu dotyczącym właściwości tych materiałów. Aluminium, mimo że jest w pełni recyklingowalne, nie jest biodegradowalne. Proces jego rozkładu w naturalnych warunkach trwa setki lat, co czyni je trwałym odpadem, a nie substancją, która ma zdolność do naturalnego biodegradacji. Podobnie, szkło, choć również może być wielokrotnie przetwarzane, nie ulega rozkładowi biologicznemu, a jego czas życia w środowisku jest niemalże nieograniczony, co przyczynia się do problemów związanych z zanieczyszczeniem. Stal, będąca stopem metali, także nie jest biodegradowalna; jej recykling jest kluczowy, ale rozkład naturalny również zajmuje bardzo długi czas. Typowym błędem jest mylenie pojęcia recyklingu z biodegradowalnością, co prowadzi do niewłaściwych wniosków na temat wpływu określonych materiałów na środowisko. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi terminami i ich praktycznymi konsekwencjami dla ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 8

Biologiczne przetwarzanie odpadów w określonych warunkach z użyciem mikroorganizmów nazywa się recyklingiem

A. organiczny

B. surowcowy

C. energetyczny

D. materiałowy

Recykling organiczny, to nic innego jak sposób na przetwarzanie różnych resztek, czy to roślinnych, czy zwierzęcych, przy pomocy mikroorganizmów, jak na przykład bakterie czy grzyby. Kiedy są odpowiednie warunki, te maleńkie stworzenia rozkładają organiczne odpady, a w efekcie dostajemy kompost albo biogaz. To świetna metoda, bo zmniejsza ilość odpadów, które trafiają na wysypiska oraz ich wpływ na nasze środowisko. Dobrym przykładem recyklingu organicznego jest kompostowanie, które można robić w domu lub na większą skalę. Kompost, który otrzymujemy w tym procesie, ma pełno wartościowych składników odżywczych, dzięki czemu jest super nawozem dla roślin. Z mojej perspektywy, warto zwrócić uwagę, że recykling organiczny jest zgodny z tym, co proponuje Unia Europejska w kwestii gospodarki odpadami, promując zrównoważony rozwój i mniejsze ilości odpadów. Segregacja i recykling odpadów organicznych są naprawdę kluczowe, gdy chodzi o osiąganie celów związanych z ochroną naszej planety i bioróżnorodnością.

Pytanie 9

Jak nazywa się metoda przetwarzania odpadów przy użyciu wysokiej temperatury bez obecności tlenu?

A. piroliza

B. spalanie

C. kompostowanie

D. hydroliza

Hydroliza to proces chemiczny, który polega na rozkładzie związków chemicznych pod wpływem wody. Choć może być stosowany w kontekście przetwarzania biomasy, nie jest to metoda termicznego przekształcania, a tym bardziej bez użycia tlenu. W rzeczywistości, hydroliza wymaga dodatku wody i nie prowadzi do uzyskania energii czy produktów wytwarzanych z rozkładu w warunkach beztlenowych. Spalanie, z drugiej strony, zdecydowanie nie jest metodą bez użycia tlenu. To proces, który wymaga obecności tlenu, co prowadzi do całkowitego utlenienia materiałów organicznych i wydzielania dwutlenku węgla oraz innych gazów cieplarnianych, co stoi w sprzeczności z zasadami zrównoważonego rozwoju. Kompostowanie to biologiczny proces przetwarzania odpadów organicznych przez mikroorganizmy w obecności tlenu, co z kolei prowadzi do powstawania kompostu. Choć kompostowanie jest korzystne dla środowiska, nie można go zaklasyfikować jako metodę termicznego przekształcania. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania odpadami, a typowe błędy myślowe, takie jak mylenie metod przetwarzania, mogą prowadzić do nieefektywnych strategii oraz znacznych strat surowcowych.

Pytanie 10

Znak informujący, że produkt nie był testowany na zwierzętach w fazie badań, to znak

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Wybór znaków B, C lub D jako odpowiedzi świadczy o nieporozumieniu w kwestii symboli związanych z testowaniem na zwierzętach. Znak B, utożsamiany z Forest Stewardship Council (FSC), dotyczy zarządzania lasami i zrównoważonego pozyskiwania drewna, a nie kwestii testowania produktów na zwierzętach. To powszechne mylenie koncepcji ekologicznych i etycznych, które nie są wzajemnie wymienne. Znak C, oznaczenie CE, informuje o zgodności wyrobu z normami unijnymi, co w żadnym wypadku nie odnosi się do testowania na zwierzętach, lecz do bezpieczeństwa i jakości produktów. Użytkownicy mogą mylić te oznaczenia, sądząc, że wystarczy spełniać ogólne normy, by być proekologicznym lub etycznym. Z kolei znak D, nieznany i nieuznawany powszechnie w kontekście testowania na zwierzętach, dowodzi braku znajomości standardów branżowych. Właściwe zrozumienie symboliki ma kluczowe znaczenie w podejmowaniu świadomych decyzji zakupowych, co jest w obecnych czasach niezwykle istotne dla wielu konsumentów. Brak rozróżnienia pomiędzy tymi symbolami prowadzi do dezorientacji i może zniekształcać postrzeganie produktów, które są w rzeczywistości bardziej etyczne w swojej produkcji.

Pytanie 11

Jak nazywa się metoda termicznego przekształcania odpadów w warunkach beztlenowych?

A. kompostowanie

B. spalanie

C. hydroliza

D. piroliza

Piroliza to proces termicznego rozkładu materiałów organicznych w wysokotemperaturowej atmosferze beztlenowej, co sprawia, że jest metodą przekształcania odpadów bez użycia tlenu. W wyniku pirolizy powstają cenne produkty, takie jak gaz pirolityczny, olej pirolityczny oraz węgiel aktywny, co czyni tę metodę atrakcyjną w kontekście gospodarowania odpadami. Przykładem zastosowania pirolizy jest przetwarzanie biomasy oraz plastików, które w przeciwnym razie mogłyby zanieczyszczać środowisko. Piroliza pozwala na odzyskiwanie energii oraz surowców wtórnych, co jest zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju i gospodarki o obiegu zamkniętym. Warto dodać, że piroliza może być stosowana w różnych skali, od niewielkich instalacji do dużych zakładów przemysłowych, co zwiększa jej elastyczność i zastosowanie w różnych kontekstach przemysłowych oraz lokalnych. Dzięki rozwijającej się technologii, piroliza staje się coraz bardziej efektywna, a jej wdrażanie jest wspierane przez różne regulacje prawne oraz normy dotyczące ochrony środowiska.

Pytanie 12

Przedsiębiorca swoje produkty pakuje do plastikowych kubeczków, które następnie umieszcza w tekturowym pudle. Zgodnie z przedstawionym fragmentem Ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi przedsiębiorca powinien wykazać poziom recyklingu odpadów opakowaniowych na poziomie

Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi Załącznik nr 1 docelowy poziom odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych
Poz.	Odpady opakowaniowe powstałe z	Poziom w %
Poz.	rodzaj opakowań	odzysk	recykling
1	opakowań razem	61	56
2	opakowań z tworzyw sztucznych	–	23,5
3	opakowań z aluminium	–	51
4	opakowań ze stali, w tym z blachy stalowej	–	51
5	opakowań z papieru i tektury	–	61
6	opakowań ze szkła	–	61
7	opakowań z drewna	–	16

A. 23,5% dla opakowań z plastiku i 61,0% dla opakowań z tektury.

B. 61,0% dla opakowań z plastiku i 16,0% dla opakowań z tektury.

C. 61,0% dla opakowań z plastiku i 51,0% dla opakowań z tektury.

D. 23,5% dla opakowań z plastiku i 51,0% dla opakowań z tektury.

Twoja odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z Ustawą o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, wymagane poziomy recyklingu dla opakowań z plastiku i tektury są jasno określone. W tym przypadku przedsiębiorca, który pakuje swoje produkty do plastikowych kubeczków i tekturowych pudełek, powinien wykazać poziom recyklingu na poziomie 23,5% dla opakowań z plastiku oraz 61,0% dla opakowań z tektury. Zastosowanie tych standardów jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której przedsiębiorca wdraża system zbiórki i recyklingu opakowań, co nie tylko spełnia wymogi prawne, ale także może przyczynić się do poprawy wizerunku firmy w oczach konsumentów. Dodatkowo, działania te mogą zwiększać konkurencyjność przedsiębiorstwa, które jest postrzegane jako odpowiedzialne ekologicznie, co jest coraz bardziej doceniane przez rynek.

Pytanie 13

Firma zajmująca się produkcją wykorzystuje technologie produkcji opakowań zwrotnych, które oszczędzają materiały. Zakres działań, które podjęła w celu ochrony środowiska, obejmuje

A. wielokrotne użycie opakowań

B. spalanie opakowań

C. dezaktywację opakowań

D. utylizację opakowań

Wybór utylizacji opakowań, spalania opakowań czy dezaktywacji opakowań jako działań na rzecz ochrony środowiska nie jest podejściem zrównoważonym. Utylizacja, mimo że jest formą zarządzania odpadami, często wiąże się z wysokimi kosztami oraz negatywnym wpływem na środowisko, szczególnie w przypadku składowania odpadów, które może prowadzić do zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych. Spalanie opakowań, choć może być stosowane jako metoda odzyskiwania energii, generuje emisję gazów cieplarnianych i innych szkodliwych substancji, co stoi w sprzeczności z celami ochrony środowiska. Dezaktywacja opakowań, rozumiana jako proces neutralizacji ich szkodliwości, nie przyczynia się do ich ponownego wykorzystania i nie rozwiązuje problemu odpadów. Takie podejścia mogą wynikać z błędnych przekonań, że jakiekolwiek zarządzanie odpadami jest korzystne dla środowiska, podczas gdy kluczowym celem powinno być ich unikanie i minimalizacja. Zgodnie z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, priorytetem jest redukcja, ponowne wykorzystanie i recykling, a więc podejścia, które nie prowadzą do wytwarzania odpadów.

Pytanie 14

Który z podanych znaków należy umieścić na opakowaniu zbiorczym z tworzywa sztucznego, zawierającym serwisy kawowe z porcelany?

A. D.

B. B.

C. A.

D. C.

Znak B, który oznacza, że produkt jest kruchy, jest właściwym oznaczeniem dla opakowania zbiorczego serwisów kawowych z porcelany. Porcelana, będąca materiałem ceramicznym, jest znana z wysokiej estetyki i delikatności, co czyni ją podatną na uszkodzenia mechaniczne. Zastosowanie znaku ostrzegawczego na opakowaniu jest kluczowe, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia zarówno produktów, jak i osób zajmujących się ich transportem. W praktyce, umieszczając ten znak, informujemy pracowników magazynów oraz dostawców o konieczności ostrożnego obchodzenia się z ładunkiem. W branży opakowań wielokrotnie podkreślano znaczenie właściwego oznakowania, które nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również wpływa na efektywność procesów logistycznych. Dobre praktyki w zakresie transportu i przechowywania delikatnych przedmiotów zawsze powinny opierać się na świadomości dotyczącej ich kruchości, co w przypadku porcelany jest szczególnie istotne.

Pytanie 15

Jakie są negatywne aspekty transportu drogowego?

A. bardzo korzystna oferta czasowa transportu

B. najlepsza dostępność przestrzenna transportu

C. szkodliwy wpływ na środowisko naturalne

D. wykorzystanie przewozów "door-to-door"

Patrząc na wybór dotyczący dostępności transportu, czasu oraz przewozów 'door-to-door', można odnieść wrażenie, że to super zalety samochodów, które trochę zasłaniają ich wady. Jasne, że samochody są łatwo dostępne, bo mogą dotrzeć w miejsca, gdzie inne środki nie dają rady. Ale ta dostępność nie jest bez skutków – prowadzi do większego ruchu i więcej zanieczyszczeń. Fakt, że można szybko dotrzeć do celu, jest fajny, ale z drugiej strony, jakość powietrza na tym cierpi, a ludzie mogą mieć problemy zdrowotne. Te wygodne przewozy 'door-to-door' na pewno są praktyczne, ale w końcu więcej samochodów na drodze prowadzi do większej emisji złych substancji. Dlatego warto się zastanowić, czy te cechy można nazywać przewagami, zwłaszcza gdy mówimy o ochronie środowiska, co teraz jest naprawdę ważne. Musimy zrozumieć, że choć transport samochodowy ma swoje plusy, jego negatywne skutki dla planety są poważnym problemem.

Pytanie 16

Przedsiębiorca, który w toku świadczenia usług wprowadza odpady opakowaniowe do obiegu, jest zobowiązany do

A. gromadzenia ich w wyznaczonych pojemnikach

B. odzyskania ich i poddania recyklingowi

C. przekazania na wysypisko

D. przeprowadzenia ich procesu spalania

Spalanie odpadów opakowaniowych i ich składowanie na wysypiskach to nie są najlepsze metody zarządzania nimi. Spalanie stworzywa może się wydawać łatwe, ale w rzeczywistości zanieczyszcza powietrze niebezpiecznymi substancjami. Oddawanie na wysypisko też nie jest ekologiczne i tylko zaśmieca nasze otoczenie. Te praktyki są sprzeczne z ideą gospodarki o obiegu zamkniętym, która ma na celu zmniejszenie odpadów i maksymalne wykorzystanie surowców. Składowanie w pojemnikach może być krok w dobrą stronę, ale jak nie mamy planu, co dalej, to problem się nie kończy. Przedsiębiorcy powinni myśleć o całym cyklu życia produktów, również o recyklingu. Jeśli nie będą tego przestrzegać, mogą mieć poważne kłopoty prawne i finansowe.

Pytanie 17

Kiedy firma podejmuje działania mające na celu rozwiązanie problemów oraz konfliktów ekologicznych w dziedzinie logistyki, to oznacza, że przestrzega zasad

A. recyklingu

B. społecznych

C. utylizacji

D. ekologistyki

Odpowiedzi społecznych, recyklingu oraz utylizacji, chociaż na pierwszy rzut oka mogą wydawać się związane z problematyką ekologiczną, nie są adekwatne do kontekstu związanego z logistyką. Społeczne aspekty skupiają się na interakcjach międzyludzkich i wpływie działalności przedsiębiorstwa na społeczności, co nie bezpośrednio odnosi się do ekologii logistyki. Recykling, z drugiej strony, dotyczy procesu przetwarzania odpadów w celu ich ponownego wykorzystania, co jest ważne dla zrównoważonego rozwoju, ale nie obejmuje całościowego podejścia do zarządzania procesami logistycznymi, które dąży do minimalizacji wpływu na środowisko podczas transportu i magazynowania. Utylizacja odnosi się do procesu pozbywania się odpadów, co również nie odpowiada na pytanie o zarządzanie ekologicznymi wyzwaniami w logistyce. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to mylenie poszczególnych działań proekologicznych z całościowym podejściem ekologistycznym, które integruje wszystkie aspekty logistyki z myślą o ochronie środowiska. Kluczowe jest zrozumienie, że ekologistyka to bardziej kompleksowe podejście, które obejmuje wszystkie etapy łańcucha dostaw, a nie tylko poszczególne działania związane z odpadami czy społecznymi interakcjami.

Pytanie 18

Opakowania, które zostały wykorzystane, są

A. ubocznymi produktami procesów wydobywczych.

B. ubocznymi produktami działań produkcyjnych i usługowych.

C. resztkami po spożyciu.

D. towarami odrzuconymi.

Wybór odpowiedzi dotyczącej produktów ubocznych procesów wydobywczych jest błędny, ponieważ ten termin odnosi się do materiałów, które powstają w trakcie eksploatacji surowców naturalnych, takich jak minerały czy węgiel, a nie do odpadów powstałych w wyniku konsumpcji. Produkty uboczne procesów produkcyjnych i usługowych również nie pasują do definicji zużytych opakowań, ponieważ obejmują one materiały, które mogą być wykorzystywane w innych procesach produkcyjnych, ale nie są bezpośrednio związane z konsumpcją. Ponadto, produkty zdyskwalifikowane to termin odnoszący się do towarów, które nie spełniają określonych norm jakościowych i nie powinny być wprowadzane na rynek. Koncepcja pozostałości pokonsumpcyjnych jest kluczowa dla zrozumienia cyklu życia produktów oraz ich wpływu na środowisko. Niewłaściwe klasyfikowanie odpadów prowadzi do nieefektywnego zarządzania nimi, co może skutkować zwiększonym obciążeniem dla systemów odzysku i recyklingu. Prawidłowe zrozumienie, jakie odpady są generowane z konsumpcji, pozwala na skuteczniejsze działania w zakresie ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Takie podejście jest zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, gdzie dąży się do minimalizacji odpadów poprzez ich ponowne wykorzystanie i recykling.

Pytanie 19

Proszek do pieczenia, działający jako środek spulchniający, jest surowcem o charakterze

A. zwierzęcym

B. syntetycznym

C. mineralnym

D. roślinnym

Wybór odpowiedzi dotyczącej pochodzenia roślinnego, mineralnego czy zwierzęcego jest błędny, ponieważ te kategorie surowców nie obejmują chemicznie wytworzonych substancji takich jak proszek do pieczenia. Pochodzenie roślinne sugeruje, że substancja ta powinna być pozyskiwana bezpośrednio z roślin, co jest mylne w przypadku proszku do pieczenia, który jest wynikiem syntez chemicznych. Z kolei odpowiedź sugerująca pochodzenie mineralne może wywoływać mylne skojarzenia z innymi rodzajami spulchniaczy, które rzeczywiście mogą być mineralnymi, jak na przykład gips. Odpowiedź nawiązująca do pochodzenia zwierzęcego jest również nietrafiona, ponieważ nie ma produktów zwierzęcych w składzie proszku do pieczenia. Warto zauważyć, że wiele osób może mylnie zakładać, że wszystkie dodatki do żywności mają naturalne pochodzenie, co jest nieprawdziwe. W przemyśle spożywczym coraz powszechniej stosuje się substancje syntetyczne ze względu na ich większą stabilność i przewidywalność efektów. Wybór odpowiedzi o pochodzeniu syntetycznym jest związany z nowoczesnymi trendami w technologii żywności, gdzie dodatki i konserwanty muszą spełniać określone normy bezpieczeństwa i efektywności, co jest kluczowe dla jakości produktów spożywczych.

Pytanie 20

Zaletą ekologiczną opakowania jest

A. odporność na wodę.

B. możliwość wielokrotnego użycia

C. zróżnicowane formy.

D. wysoka odporność na uszkodzenia.

Wielokrotność użycia opakowania stanowi jedną z kluczowych zalet ekologicznych, gdyż pozwala na znaczne ograniczenie ilości odpadów generowanych przez jednorazowe opakowania. Opakowania wielokrotnego użytku, takie jak torby, pojemniki czy butelki, mogą być wykorzystywane wielokrotnie, co zmniejsza zapotrzebowanie na produkcję nowych materiałów. Przykładem są torby wielorazowego użytku, które mogą zastąpić setki jednorazowych toreb plastikowych, przyczyniając się do ochrony środowiska. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, wdrażanie systemów opakowań wielorazowego użytku jest promowane przez organizacje takie jak UNEP (Program Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska), które podkreślają znaczenie odpowiedzialnego zarządzania zasobami. W praktyce, przedsiębiorstwa, które inwestują w opakowania wielokrotnego użytku, nie tylko przyczyniają się do zmniejszenia śladu węglowego, ale i mogą zyskać przewagę konkurencyjną, zyskując pozytywny wizerunek marki w oczach świadomych ekologicznie konsumentów.

Pytanie 21

Użycie przetworzonych olejów jako materiału do produkcji wysokiej jakości paliw określa się mianem

A. spalaniem

B. elektrolizą

C. odparowywaniem

D. recyklingiem

Wybór elektrolizy jako odpowiedzi jest nieadekwatny, ponieważ elektroliza odnosi się do procesu, w którym energia elektryczna jest wykorzystywana do rozdzielania związków chemicznych na ich składniki. Przykładem może być elektroliza wody, która rozdziela wodę na tlen i wodór, ale nie ma zastosowania w kontekście przetwarzania przepracowanych olejów do produkcji paliw. Kolejnym błędnym podejściem jest odparowywanie, które polega na usuwaniu cieczy z substancji poprzez jej zagotowanie i odparowanie. Proces ten może być stosowany w różnych dziedzinach, ale nie jest odpowiedni dla recyklingu olejów, gdyż nie pozwala na ich efektywne przetworzenie na paliwa. Spalanie, z drugiej strony, to proces, który prowadzi do utleniania materii organicznej, co skutkuje emisją zanieczyszczeń oraz utratą potencjalnych surowców. Takie podejście jest sprzeczne z ideą recyklingu, która zmierza do ponownego wykorzystania materiałów oraz minimalizacji odpadów. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla właściwego podejścia do zarządzania odpadami oraz ochrony środowiska, co jest coraz bardziej istotne w obliczu kryzysu ekologicznego.

Pytanie 22

Tabela przedstawia koszty związane z funkcjonowaniem systemu gospodarowania odpadami komunalnymi. W analizie posłużono się wskaźnikiem

Koszty	Wartość w tys. zł	Udział w %
odbierania, transportu i zbierania odpadów	150,5	43
odzysku i unieszkodliwiania odpadów	182	52
tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów	7	2
obsługi administracyjnej	10,5	3
Razem	350	100

A. dynamiki.

B. asymetrii.

C. struktury.

D. dyspersji.

Zrozumienie wskaźników analitycznych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami, szczególnie w kontekście gospodarki odpadami. Wskaźnik dynamiki jest używany do analizy zmian w czasie, co w przypadku jednorazowej tabeli kosztów może być mylące, ponieważ nie dostarcza informacji o strukturze kosztów w danym momencie. Wspomaganie decyzji na podstawie dynamiki może prowadzić do fałszywych wniosków, gdyż nie uwzględnia stabilności i proporcji kosztów. Z kolei wskaźnik dyspersji służy do pomiaru rozrzutu danych, co jest istotne przy analizie zmienności, ale nie dostarcza informacji o tym, jak różne kategorie kosztów układają się w ogólnym obrazie. Asymetria natomiast odnosi się do rozkładu danych, a jej analiza może być przydatna w analizie wydatków, ale nie jest kluczowa dla oceny kosztów w kontekście ich struktury. Te nieprawidłowe podejścia mogą prowadzić do błędnych decyzji strategicznych, ponieważ nie dostarczają pełnego obrazu sytuacji finansowej. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze wskaźników kierować się ich celowością i adekwatnością do kontekstu analizy kosztów.

Pytanie 23

Producent jabłek pakuje swoje produkty w kartony z wytłoczkami przedstawione na ilustracji. W ciągu roku przedsiębiorstwo wprowadziło na rynek 1 600 t opakowań kartonowych i 25 t wytłoczek. Ile opakowań, zgodnie z przedstawionym fragmentem przepisów, przedsiębiorstwo powinno poddać recyklingowi?

Fragment ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi

Załącznik nr 1 docelowy poziom odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych
Poz.	Odpady opakowaniowe powstałe z rodzaj opakowań	Poziom w %
		odzysk	recykling
1.	opakowań razem	61	56
2.	opakowań z tworzyw sztucznych	–	23,5
3.	opakowań z aluminium	–	51
4.	opakowań ze stali, w tym z blachy stalowej	–	51
5.	opakowań z papieru i tektury	–	61
6.	opakowań ze szkła	–	61
7.	opakowań z drewna	–	16

A. Opakowania z tworzyw sztucznych - 12 750 kg i opakowania z papieru i tektury - 816 000 kg

B. Opakowania z tworzyw sztucznych - 4 000 kg i opakowania z papieru i tektury - 816 000 kg

C. Opakowania z tworzyw sztucznych - 587,5 kg i opakowania z papieru i tektury - 97 600 kg

D. Opakowania z tworzyw sztucznych - 5 875 kg i opakowania z papieru i tektury - 976 000 kg

Poprawna odpowiedź wskazuje, że przedsiębiorstwo powinno poddać recyklingowi 5 875 kg opakowań z tworzyw sztucznych oraz 976 000 kg opakowań z papieru i tektury. Wynika to z przepisów zawartych w ustawie o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, które określają minimalne poziomy recyklingu dla różnych materiałów. Zgodnie z tymi regulacjami, 23,5% masy opakowań z tworzyw sztucznych oraz 61% masy opakowań z papieru i tektury powinno zostać poddane recyklingowi. Obliczenia, które prowadzą do tych wartości, bazują na danych o masach wytworzonych opakowań, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności ekologicznej przedsiębiorstw. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa powinny prowadzić odpowiednie rejestry mas opakowań wytwarzanych w każdym roku oraz dążyć do spełnienia wymogów recyklingu, co przyczynia się do zmniejszenia wpływu na środowisko i wspiera gospodarkę o obiegu zamkniętym, w której odpady są minimalizowane, a materiały są ponownie wykorzystywane. Warto również zaznaczyć, że wdrożenie skutecznych procesów recyklingowych może przynieść korzyści finansowe, obniżając koszty związane z utylizacją odpadów.

Pytanie 24

Jakie działania mają na celu ograniczenie ilości "wytwarzanych" odpadów oraz ich potencjalnego przetworzenia, w ramach organizacji gospodarki odpadami wykorzystującej daną metodę?

A. selektywnej zbiórki odpadów

B. kompostowania

C. biodegradacji

D. nieselektywnej zbiórki odpadów

Kompostowanie, nieselektywna zbiórka odpadów oraz biodegradacja to różne techniki zarządzania odpadami, które, choć mają swoje miejsce w systemie gospodarki odpadami, nie są tak efektywne w kontekście ograniczenia ilości odpadów i ich przetwarzania jak selektywna zbiórka. Kompostowanie polega na przetwarzaniu organicznych odpadów biodegradowalnych, co jest korzystne w przypadku odpadów rolniczych czy kuchennych, jednak nie dotyczy większości frakcji odpadów, które można poddać recyklingowi. Nieselektywna zbiórka odpadów, z kolei, zakłada zbieranie wszystkich odpadów razem, co uniemożliwia ich późniejsze segregowanie i efektywne przetwarzanie. W wyniku tego, wiele materiałów nadających się do recyklingu trafia na wysypiska, co stoi w sprzeczności z celami zrównoważonego rozwoju. Biodegradacja, chociaż jest procesem naturalnym, nie jest wystarczająca do zarządzania odpadami, które nie ulegają rozkładowi, takich jak tworzywa sztuczne. Każde z tych podejść ma swoje ograniczenia i nie prowadzi do optymalizacji procesów związanych z gospodarką odpadami, co jest kluczowe w obecnych standardach ochrony środowiska. Właściwe podejście do gospodarki odpadami powinno uwzględniać selektywną zbiórkę jako fundament efektywnego recyklingu oraz zmniejszania ogólnej produkcji odpadów.

Pytanie 25

Produkcja paliw poprzez spalanie odpadków nazywana jest recyklingiem

A. organicznym

B. energetycznym

C. surowcowym

D. materiałowym

Odpowiedzi w kontekście recyklingu odpadów mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie uwzględniają odpowiednich definicji i zastosowań. Odpowiedź "surowcowy" sugeruje, że odpady są wykorzystywane do produkcji nowych surowców, co jest istotnym aspektem recyklingu materiałowego. Jednakże, w przypadku spalania, odpady są przetwarzane w celu pozyskania energii, a nie surowców. W ten sposób biomass, tworzywa sztuczne czy inne odpady nie są bezpośrednio przekształcane w nowe materiały, lecz spalane w celu generowania energii cieplnej lub elektrycznej. Odpowiedź "materiałowy" odnosi się do recyklingu, gdzie odpady są przetwarzane na nowe produkty, co różni się od idei recyklingu energetycznego, który dotyczy odzyskiwania energii. Ostatnia odpowiedź "organiczny" może sugerować odniesienie do biologicznych procesów, takich jak kompostowanie, co jest innym rodzajem przetwarzania odpadów. Jednak w kontekście pytania, które dotyczy spalania, jest to mylące, ponieważ recykling energetyczny obejmuje szeroką gamę materiałów, w tym odpady nieorganiczne. Często powodem do błędnych odpowiedzi jest nieprecyzyjne rozumienie terminologii związanej z różnymi rodzajami recyklingu, co prowadzi do zamieszania w ocenie procesów trwałego zarządzania odpadami. Warto zatem zaznajomić się z odpowiednimi klasyfikacjami i praktykami w zakresie zarządzania odpadami, aby lepiej zrozumieć rolę recyklingu energetycznego w zrównoważonym rozwoju.

Pytanie 26

Klej stosowany do łączenia mebli drewnianych to

A. paliwo produkcyjne

B. materiał podstawowy

C. odpad poprodukcyjny

D. materiał pomocniczy

Twoje odpowiedzi pokazują, że może nie do końca rozumiesz, jak klasyfikujemy materiały w produkcji mebli. Kleje nie są materiałami podstawowymi, bo nie są kluczowymi elementami, jak drewno czy płyty wiórowe. Materiały pomocnicze, jak właśnie klej, wspierają produkcję. Z kolei określenie kleju jako paliwa produkcyjnego jest błędne, bo paliwa to coś, co przekształca się w energię, a nie łączy części mebla. Odpadami poprodukcyjnymi są materiały, które powstają podczas obróbki, a kleje są świadomie używane w produkcji. Te błędy mogą brać się z braku zrozumienia technologii i klasyfikacji materiałów w przemyśle meblarskim. Warto jest nauczyć się, jak poprawnie przyporządkować funkcje różnych materiałów w całym procesie, co znacznie ułatwi planowanie oraz pracę w tej branży.

Pytanie 27

Znak ten umieszczony na opakowaniu oznacza, że opakowanie

A. zawiera produkty ulegające biodegradacji.

B. może być transportowane w obiegu przedsiębiorstwa.

C. ulega biodegradacji

D. jest przeznaczone do odzysku.

Zrozumienie oznaczeń na opakowaniach jest kluczowe dla odpowiedzialnego podejścia do zarządzania odpadami. Odpowiedzi, które sugerują, że opakowanie ulega biodegradacji, zawiera produkty ulegające biodegradacji lub może być transportowane w obiegu przedsiębiorstwa, prowadzą do istotnych nieporozumień. Biodegradacja jest procesem, w którym materia organiczna jest rozkładana przez mikroorganizmy lub inne czynniki biologiczne, co jest zupełnie innym procesem niż recykling. Oznaczenia wskazujące na biodegradację dotyczą materiałów, które same w sobie mogą się rozłożyć w środowisku naturalnym, natomiast symbol recyklingu informuje o możliwości przetworzenia opakowania w celu jego ponownego użycia. Wybór materiałów ulegających biodegradacji nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem z perspektywy ekologicznej; wiele z tych materiałów wymaga specyficznych warunków do degradacji, które mogą nie występować w standardowych warunkach środowiskowych. Wreszcie, koncepcja transportu w obiegu przedsiębiorstwa odnosi się do logistyki i zarządzania materiałami w obrębie firmy, a nie do właściwego oznakowania opakowań. Warto zwrócić uwagę, że takie myślenie może prowadzić do niewłaściwego gospodarowania odpadami oraz do ich niewłaściwego przetwarzania, co z kolei nadwyręża zasoby naturalne i negatywnie wpływa na środowisko.

Pytanie 28

Wtórne użycie odpadków jako surowców do produkcji nowych wyrobów o właściwościach użytkowych nazywa się recyklingiem

A. organiczny

B. termiczny

C. materiałowy

D. chemiczny

Chemiczny recykling to proces, który skupia się na przemianach chemicznych odpadów w celu ich przekształcenia w surowce, jednak nie jest stosowany do opisania ogólnej koncepcji recyklingu materiałowego. Odpady chemiczne, takie jak tworzywa sztuczne, mogą być poddawane dokładnym reakcjom chemicznym, ale nie zawsze prowadzi to do wytworzenia użytecznych produktów. Z kolei recykling organiczny dotyczy biodegradowalnych odpadów, jak resztki jedzenia, które są przekształcane w kompost lub biogaz, i nie odnosi się do przetwarzania surowców w celu ich ponownego wykorzystania w produkcji nowych materiałów. Ostatecznie, termiczny recykling polega na spalaniu odpadów w celu uzyskania energii, co również nie jest zgodne z definicją recyklingu materiałowego. W praktyce, wiele osób mylnie utożsamia te różne formy recyklingu z recyklingiem materiałowym, co prowadzi do nieporozumień i nieefektywnego zarządzania odpadami. Kluczowe jest zrozumienie, że recykling materiałowy koncentruje się na zachowaniu wartości materiałów, natomiast inne formy recyklingu mogą nie spełniać tego celu, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 29

W ciągu jednej godziny przyzakładowa oczyszczalnia ścieków ma zdolność do oczyszczenia 1 000 litrów wody z zanieczyszczeń poprodukcyjnych. Ile litrów wody jest w stanie oczyścić ta oczyszczalnia w ciągu tygodnia, jeśli pracuje przez 20 godzin każdego dnia?

A. 140 000 litrów

B. 168 000 litrów

C. 20 000 litrów

D. 70 000 litrów

Kiedy patrzymy na odpowiedzi, które są błędne, można zauważyć kilka poważnych pomyłek w obliczeniach dotyczących wydajności oczyszczalni. Na przykład, te odpowiedzi, które mówią o 168 000 litrów i 70 000 litrów, nie uwzględniają rzeczywistej wydajności, bo wynika to z błędnego myślenia o liczbie godzin pracy. Możesz się pomylić, myśląc, że tygodniowa liczba godzin pracy to to samo, co wydajność na godzinę. Oczyszczalnia, pracując 20 godzin na dobę przez 7 dni, to w sumie 140 godzin w tygodniu, więc ilość oczyszczonej wody powinna być znacznie większa. Często też zdarza się, że niektórzy nie biorą pod uwagę, że trzeba pomnożyć wydajność w litrach na godzinę przez łączny czas pracy w tygodniu, co prowadzi do zaniżenia wyników. Odpowiedzi mówiące o 20 000 litrach pomijają ważne aspekty, jak długoterminowe planowanie, które powinno pokazywać, co ta oczyszczalnia naprawdę może zrobić w codziennym i tygodniowym ujęciu. Zrozumienie tych obliczeń jest mega ważne dla skutecznego zarządzania procesami oczyszczania, bo to jest zgodne z najlepszymi praktykami w ochronie środowiska.

Pytanie 30

Jakie obszary regulacji obejmuje norma ISO 14001?

A. środowiska

B. higieny w miejscu pracy

C. przeciwpożarowej

D. bezpieczeństwa

Odpowiedzi związane z bezpieczeństwem, higieną pracy oraz ochroną przeciwpożarową wskazują na mylne zrozumienie zakresu normy ISO 14001. Bezpieczeństwo i higiena pracy to tematyką, która odnosi się do standardów takich jak ISO 45001, które koncentrują się na zarządzaniu zdrowiem i bezpieczeństwem pracowników. Z kolei ochrona przeciwpożarowa obejmuje procedury i normy związane z zapobieganiem pożarom oraz skutkami ich wystąpienia, co nie jest głównym celem ISO 14001. Często występującym błędem jest mylenie różnych obszarów zarządzania, co prowadzi do nieprawidłowego przypisywania odpowiedzialności w ramach organizacji. Ważne jest zrozumienie, że każdy z tych obszarów wymaga specyficznych standardów, aby skutecznie zarządzać ryzykiem w danej dziedzinie. Na przykład, nieprzestrzeganie przepisów BHP może spowodować negatywne skutki nie tylko dla pracowników, ale także dla reputacji firmy. Zrozumienie i rozróżnienie tych standardów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania organizacją oraz jej zgodności z wymaganiami prawnymi i branżowymi.

Pytanie 31

Procesy umożliwiające całkowite lub częściowe wykorzystanie odpadów, które prowadzą do odzyskania zawartych w nich substancji, materiałów lub energii bez stwarzania zagrożenia dla zdrowia i życia, to

A. odzysk.

B. biodegradacja.

C. unieszkodliwianie.

D. neutralizacja.

Odpowiedź 'odzysk' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesów, które umożliwiają ponowne wykorzystanie materiałów, substancji lub energii z odpadów. Odzysk można zdefiniować jako działania prowadzące do zmniejszenia ilości odpadów poprzez ich przetwarzanie i ponowne wykorzystanie, co jest kluczowym elementem zrównoważonego rozwoju. Przykłady odzysku obejmują recykling tworzyw sztucznych, gdzie odpady są przetwarzane na nowe produkty, oraz wykorzystywanie odpadów organicznych do produkcji biogazu. Takie praktyki są zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, które promują efektywne wykorzystanie zasobów i minimalizację odpadów. Warto również zwrócić uwagę na regulacje prawne dotyczące gospodarki odpadami, takie jak dyrektywy unijne, które wymagają od przedsiębiorstw podejmowania działań na rzecz odzysku. W ten sposób odzysk staje się nie tylko korzystny dla środowiska, ale także często ekonomicznie opłacalny, co sprzyja innowacjom w branży recyklingowej.

Pytanie 32

Przekształcanie odpadów w nowy produkt użytkowy to

A. redukcja

B. recykling

C. utylizowanie

D. unieszkodliwianie

W stosunku do pytania, które dotyczy ponownego przetwarzania odpadów w nowe produkty użytkowe, inne dostępne opcje nie odnoszą się do recyklingu. Redukcja polega na zmniejszaniu ilości wytwarzanych odpadów, co jest ważnym krokiem w kierunku zrównoważonego rozwoju, ale nie obejmuje ponownego przetwarzania. Utylizowanie i unieszkodliwianie to procesy, które eliminują odpady w sposób, który nie pozwala na ich dalsze wykorzystanie. Utylizacja zazwyczaj oznacza przetwarzanie odpadów z myślą o ich bezpiecznym usunięciu, co nie jest równoznaczne z ich przekształceniem w nowe produkty. Unieszkodliwianie zaś to ostateczne, często jedynie energetyczne przetwarzanie odpadów, które prowadzi do ich zniknięcia, ale nie do ich ponownego użycia. Wiele osób popełnia błąd myślowy, utożsamiając te terminy z recyklingiem, co prowadzi do nieporozumień. W praktyce, aby efektywnie zarządzać odpadami i ograniczać ich negatywny wpływ na środowisko, należy stosować wszystkie te podejścia, ale kluczowym elementem pozostaje recykling, który stanowi most między odpadem a nowym produktem użytkowym.

Pytanie 33

Materiały opakowaniowe charakteryzują się wrażliwością na: biodegradację, fotodegradację, rozpuszczanie w wodzie oraz utlenianie. Który z tych materiałów jest odporny na wszystkie wymienione procesy?

A. Celofan

B. Szkło

C. Kartka

D. Żelazo

Wybierając stal, papier lub celofan jako materiał opakowaniowy, można napotkać wiele problemów związanych z ich degradacją i interakcjami ze środowiskiem. Stal, choć jest materiałem trwałym, może korodować w wyniku utleniania, zwłaszcza w wilgotnych warunkach. To sprawia, że stalowe opakowania nie są idealnym rozwiązaniem dla produktów, które wymagają dłuższego okresu przechowywania bez kontaktu z powietrzem. Z kolei papier, będący materiałem organicznym, jest podatny na biodegradację, co może być korzystne w kontekście ekologicznego rozkładu, ale sprawia, że jest mniej trwały w porównaniu do szkła. Papierowe opakowania mogą również absorbować wilgoć, co prowadzi do utraty integralności strukturalnej. Celofan, jako materiał syntetyczny, może być odporny na działanie wody, jednak jego podatność na fotodegradację oznacza, że pod wpływem promieni UV może tracić swoje właściwości fizyczne. Zrozumienie właściwości tych materiałów jest kluczowe dla podejmowania właściwych decyzji w procesie wyboru odpowiednich opakowań, dlatego warto kierować się wytycznymi dobrych praktyk oraz normami branżowymi, które wskazują na korzyści płynące z użycia szkła w kontekście długoterminowej trwałości oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 34

Gospodarkę opakowaniami (a także ich odpadami) w krajach Unii Europejskiej porządkuje Dyrektywa Rady 94/62/WE. Dyrektywa nie obejmuje

Do celów niniejszej dyrektywy:

1) „Opakowania" oznaczają wszystkie wyroby wykonane z jakichkolwiek materiałów, przeznaczone do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania i prezentacji wszelkich towarów, od surowców do produktów przetworzonych, od producenta do użytkownika lub konsumenta.

Wyroby „niezwrotne" przeznaczone do tych samych celów uważa się również za opakowania.

„Opakowania" obejmują wyłącznie:

a) opakowania handlowe lub opakowania podstawowe tj. mające stanowić towar jednostkowy, sprzedawany użytkownikowi końcowemu lub konsumentowi w miejscu zakupu;

b) opakowania zbiorcze lub opakowania drugorzędne tj. stanowiące w miejscu zakupu zestaw określonej liczby towarów jednostkowych, niezależnie od tego czy są one sprzedawane w takiej postaci użytkownikowi końcowemu czy konsumentowi, czy też służą zaopatrywaniu punktów sprzedaży; można je zdjąć ze sprzedawanego produktu bez naruszania jego cech;

c) opakowania transportowe lub opakowania trzeciorzędne tj. mające ułatwić przenoszenie i transport pewnej liczby towarów jednostkowych lub opakowań zbiorczych, zapobiegając powstaniu uszkodzeń przy przenoszeniu i transporcie. Opakowanie transportowe nie obejmuje kontenerów do transportu drogowego, kolejowego, wodnego i lotniczego;

A. opakowań jakimi są kontenery, do transportu drogowego, kolejowego, wodnego i lotniczego.

B. opakowań transportowych, służących do transportu produktów w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych.

C. opakowań zbiorczych, zawierających wielokrotność opakowań jednostkowych produktów.

D. opakowań jednostkowych, służących do przekazywania produktu użytkownikowi w miejscu zakupu.

Odpowiedzi dotyczące opakowań transportowych są mylące, ponieważ nie uwzględniają kluczowego rozróżnienia między rodzajami opakowań objętymi dyrektywą a tymi, które są z niej wyłączone. Opakowania transportowe, takie jak opakowania zbiorcze lub jednostkowe, są ważne z punktu widzenia przepisów, ponieważ mają na celu ułatwienie przemieszczania towarów. W przypadku opakowań zbiorczych, zawierających wielokrotność opakowań jednostkowych, wiele osób może myśleć, że również one są wyłączone z regulacji, co jest błędne. Opakowania jednostkowe, które bezpośrednio służą do przekazania produktu użytkownikowi, są również niezbędnym elementem łańcucha dostaw i podlegają regulacjom, aby zminimalizować ich wpływ na środowisko. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie opakowania transportowe są traktowane jednakowo pod kątem przepisów. W rzeczywistości, różne rodzaje opakowań mają różne cele i zastosowania, co jest kluczowe dla ich klasyfikacji w kontekście dyrektywy. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć kontekst i zastosowanie przepisów, aby uniknąć takich nieporozumień.

Pytanie 35

Do elementów wewnętrznych, które wpływają na wysokość kosztów logistyki w firmie, należą

A. wysokość opłat ekologicznych

B. wielkość utrzymywanych zapasów

C. ceny usług logistycznych

D. stopa podatku od nieruchomości

Czynniki takie jak ceny usług logistycznych, wysokość opłat ekologicznych oraz stopa podatku od nieruchomości są elementami, które wpływają na ogólne koszty działalności przedsiębiorstwa, ale nie są one bezpośrednio związane z wewnętrznymi procesami logistycznymi. Ceny usług logistycznych są determinowane przez rynek zewnętrzny i mogą się zmieniać w zależności od podaży i popytu, ale nie mają wpływu na wewnętrzne decyzje zarządzające zapasami. Wysokość opłat ekologicznych oraz stawki podatku od nieruchomości są zewnętrznymi kosztami, które przedsiębiorstwa muszą uwzględniać w swoim budżecie, jednak nie są one bezpośrednio związane z zarządzaniem zapasami ani procesami logistycznymi. Często błędne jest postrzeganie tych kosztów jako wewnętrznych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zarządzania logistyką. W rzeczywistości, skuteczne zarządzanie kosztami logistyki wymaga analizy i optymalizacji wewnętrznych zasobów, takich jak poziom zapasów, co przyczynia się do lepszego wykorzystania kapitału i minimalizacji ryzyk związanych z dostępnością towarów. Pominięcie tego aspektu w strategii zarządzania może prowadzić do nieefektywności i niemożności odpowiedzenia na zmieniające się potrzeby rynku.

Pytanie 36

Do pojemnika w którym kolorze należy wrzucać puszki po napojach i konserwach?

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ żółty pojemnik z symbolem recyklingu jest przeznaczony do segregacji metali oraz tworzyw sztucznych. W Polsce segregacja odpadów jest regulowana przepisami prawa, które nakładają na mieszkańców obowiązek odpowiedniego klasyfikowania odpadów. Puszki po napojach i konserwach wykonane są z metalu, dlatego powinny być wrzucane do pojemnika oznaczonego symbolem metali. Przykładem dobrego praktycznego zastosowania segregacji jest lokalny program recyklingowy, który minimalizuje ilość odpadów trafiających na wysypiska i wspiera ochronę środowiska. Dobrze przeprowadzona segregacja pozwala na skuteczne przetwarzanie materiałów, co prowadzi do oszczędności surowców naturalnych oraz energii. Warto również pamiętać, że odpowiednia segregacja wpływa na jakość surowców wtórnych, co jest istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 37

Zgodnie z zasadą efektywnego gospodarowania odpadami, firma zajmująca się logistyką w branży meblarskiej podjęła działania mające na celu

A. minimalizację pozostałości, unikanie odpadów lub ograniczenie ich ilości oraz ich wielokrotne użycie

B. stosowanie materiałów nadających się do utylizacji oraz używanie oznaczeń preferowanych ze względu na ponowne przetwarzanie

C. przetwarzanie odpadów w wartościowy surowiec wtórny oraz organizowanie systemu zbierania poużytkowych opakowań

D. produkcję opakowań z materiałów wtórnych, segregację i oczyszczanie poużytkowych opakowań

Podejścia przedstawione w innych odpowiedziach, mimo że mogą wydawać się z pozoru sensowne, nie oddają w pełni idei racjonalnego gospodarowania odpadami. Na przykład, skupianie się jedynie na produkcji opakowań z tworzywa wtórnego czy segregacji opakowań poużytkowych może prowadzić do błędnego wniosku, że problem odpadów można rozwiązać jedynie na etapie końcowym, a nie w trakcie całego procesu produkcyjnego. To podejście ignoruje kluczowy aspekt, jakim jest prewencja powstawania odpadów u źródła. Zamiast jedynie przetwarzać odpady, lepiej jest zapobiegać ich powstawaniu poprzez bardziej zrównoważone procesy produkcyjne. Podobnie, skupienie się na stosowaniu materiałów przydatnych do utylizacji lub oznaczeń preferowanych ze względu na ponowne przetwórstwo pomija aspekt minimalizacji, który jest kluczowy w kontekście ochrony środowiska. Istotne jest, aby podejścia do zarządzania odpadami uwzględniały wszystkie etapy cyklu życia produktu, od projektowania, przez produkcję, aż po dystrybucję i utylizację. Właściwe podejście to takie, które integruje wszystkie te elementy i dąży do maksymalnej redukcji odpadów na każdym etapie, a nie tylko na końcu procesu.

Pytanie 38

W kontekście systemu ekologicznego "czystej produkcji poprzez ruch" nie powinno się podejmować działań, które wiążą się z

A. udoskonalaniem procesów produkcyjnych z perspektywy ich wpływu na środowisko.

B. zwiększaniem jakości i funkcjonalności produktu kosztem środowiska.

C. zmniejszeniem wpływu produktu na środowisko w trakcie całego cyklu życia, zaczynając od pozyskiwania surowców, poprzez procesy przetwarzania, aż do składowania lub wykorzystania zużytego produktu.

D. wykorzystywaniem technologii, które wytwarzają mniejsze ilości odpadów oraz szkodliwych emisji substancji do powietrza i wód.

Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują na działania, które są zgodne z ideą czystej produkcji i zrównoważonego rozwoju. Stosowanie technologii, które generują mniej odpadów i emisji, jest kluczowym elementem w dążeniu do ograniczenia negatywnego wpływu produkcji na środowisko. Optymalizacja procesów produkcyjnych z uwagi na ich oddziaływanie na środowisko to praktyka, która nie tylko przynosi korzyści ekologiczne, ale również ekonomiczne - zmniejszenie kosztów operacyjnych poprzez efektywne wykorzystanie surowców. Ograniczenie oddziaływania produktu na środowisko w całym cyklu życia, w tym identyfikacja punktów krytycznych, w których można wdrożyć zmiany, to fundamentalna zasada w ekologii przemysłowej. Wiele firm stosuje analizy cyklu życia (LCA), aby zrozumieć, gdzie występują największe obciążenia dla środowiska i w jaki sposób można je zredukować. Niestety, często zdarza się, że w imię krótkoterminowych zysków, przedsiębiorstwa ignorują te zasady, co prowadzi do typowego błędu myślowego: myślenia liniowego, które nie uwzględnia długofalowych konsekwencji dla planety. Przykładem mogą być firmy, które decydują się na obniżenie kosztów produkcji poprzez stosowanie tańszych, lecz mniej ekologicznych materiałów, co w efekcie obniża jakość produktu i przyczynia się do zwiększenia odpadów i zanieczyszczenia.

Pytanie 39

Związki chemiczne szkodliwe, które powstają w procesach przemysłowych, klasyfikowane są jako odpady

A. komunalnych

B. niebezpiecznych

C. szkodliwych

D. uciążliwych

Substancje toksyczne z produkcji przemysłowej nie powinny być mylone z odpadami szkodliwymi, komunalnymi czy uciążliwymi, gdyż każda z tych kategorii ma swoje specyficzne cechy i regulacje prawne. Odpady szkodliwe są definiowane jako odpady, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia lub środowiska, ale nie wszystkie odpady toksyczne są klasyfikowane w ten sposób. W rzeczywistości, odpady toksyczne to kategoria, która obejmuje substancje mające wysoką toksyczność, co czyni je bardziej niebezpiecznymi od pozostałych rodzajów odpadów. Odpady komunalne, z kolei, to odpady powstałe z działalności gospodarstw domowych, a ich skład niekoniecznie zawiera substancje toksyczne. Odpady uciążliwe to termin mniej formalny, odnoszący się do odpadów, które mogą być nieprzyjemne w obróbce lub uciążliwe do usunięcia, ale również niekoniecznie są toksyczne. Błędne zrozumienie klasyfikacji odpadów może prowadzić do niewłaściwego zarządzania, co w konsekwencji może skutkować poważnymi zagrożeniami dla zdrowia publicznego i ochrony środowiska. Prawo oraz standardy bezpieczeństwa wyraźnie określają, jak należy traktować odpady niebezpieczne, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji oraz postępowania zgodnie z przepisami.

Pytanie 40

Który znak należy umieścić na opakowaniu biodegradowalnym?

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Znak oznaczony literą "A" jest międzynarodowym symbolem biodegradowalności, który informuje konsumentów, że dane opakowanie może być biologicznie rozłożone przez mikroorganizmy. W praktyce oznacza to, że materiały te rozkładają się w naturalnym środowisku na substancje organiczne, co przyczynia się do zmniejszenia odpadów i wpływu na środowisko. Przykłady zastosowania tego symbolu można znaleźć w opakowaniach produktów spożywczych, takich jak torby papierowe czy niektóre rodzaje tworzyw sztucznych. W ostatnich latach coraz więcej firm wdraża ten symbol na swoich produktach, aby promować zrównoważony rozwój i odpowiedzialne podejście do ochrony środowiska. Zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej i standardami takich organizacji jak ISO, właściwe oznaczenie produktów biodegradowalnych jest kluczowe dla edukacji konsumentów oraz promowania recyklingu i zrównoważonego rozwoju. Warto również zauważyć, że wykorzystanie biodegradowalnych materiałów to nie tylko trend, ale również odpowiedź na globalne wyzwania związane z zanieczyszczeniem środowiska, co czyni ten symbol niezwykle istotnym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej