Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 21:50
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 22:00

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Weterynaryjne badanie poubojowe płuc bydła po ukończeniu 6. tygodnia życia polega na ich nacięciu

A. w 1/3 górnej części, prostopadle do głównej osi

B. w trzecim płacie tylnym, prostopadle do głównej osi

C. w trzecim płacie tylnym, równolegle do głównej osi

D. w 1/3 dolnej części, równolegle do głównej osi

Prawidłowa odpowiedź dotyczy techniki weterynaryjnego badania poubojowego płuc bydła, które należy przeprowadzać zgodnie z określonymi standardami. W kontekście nacięcia płuc, kluczowe jest, aby umiejscowić je w trzecim płacie tylnym, prostopadle do głównej osi. Taki sposób nacięcia umożliwia skuteczne zbadanie tkanki płucnej oraz identyfikację ewentualnych zmian patologicznych, takich jak stany zapalne, ropnie czy inne zmiany chorobowe. Zgodnie z zaleceniami branżowymi, prostopadłe nacięcie daje lepszy dostęp do boksów powietrznych oraz struktury oskrzeli, co jest istotne w diagnostyce. Praktyczne zastosowanie tej techniki wiąże się z regularnym przeprowadzaniem badań poubojowych, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz zdrowia publicznego. Dobre praktyki wskazują również na konieczność zachowania ostrożności, aby uniknąć uszkodzenia innych narządów wewnętrznych, co może mieć miejsce w przypadku niewłaściwego umiejscowienia nacięcia.

Pytanie 2

Które stado powinno być oficjalnie uznawane za wolne od brucelozy?

A. drobiu

B. zwierząt futerkowych

C. bydła

D. świń

Uznanie stada bydła za urzędowo wolne od brucelozy jest kluczowym aspektem w zarządzaniu zdrowiem zwierząt oraz w zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego. Bruceloza, wywoływana przez bakterie z rodzaju Brucella, stanowi poważny problem zdrowotny zarówno wśród zwierząt, jak i ludzi. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), stada bydła mogą zostać uznane za wolne od brucelozy po przeprowadzeniu rygorystycznych programów szczepień oraz regularnych badań diagnostycznych, które potwierdzają brak obecności patogenu. Przykładem może być program monitorowania zdrowia stad bydła w krajach Unii Europejskiej, gdzie systematyczne kontrole pozwalają na wczesne wykrywanie i eliminację ognisk choroby. W praktyce, takie działania nie tylko wspierają zdrowie zwierząt, ale także wpływają na obchodzenie się z produktami pochodzenia zwierzęcego, zwiększając ich wartość rynkową i zaufanie konsumentów.

Pytanie 3

Podawanie leku przez drogę enteralną oznacza jego aplikację

A. dożylnie

B. dowymieniowo

C. domacicznie

D. doodbytniczo

Drogi podawania leków to bardzo istotny temat w farmakologii, a enteralna droga dotyczy tylko tego, co przechodzi przez przewód pokarmowy. Odpowiedzi jak domaciczne czy dożylne to zupełnie różne metody, które nie mają nic wspólnego z enteralną. Podanie domaciczne to wkładanie leku do macicy, co jest typowe w ginekologii, ale nie dotyczy pokarmu. Z kolei podanie dowymieniowe to coś zupełnie innego, bo robimy to u zwierząt, podając lek do wymienia. A dożylne podawanie to wprowadzenie leku prosto do krwiobiegu, co jest drogą parenteralną. Problemy z rozumieniem dróg podawania mogą wynikać z nieznajomości różnic między nimi i jak to wszystko działa w praktyce. Biorąc pod uwagę, że wybór metody powinien opierać się na stanie pacjenta i rodzaju leku, to zrozumienie tych różnic jest naprawdę kluczowe dla skutecznej i bezpiecznej terapii.

Pytanie 4

Ile wynosi prawidłowa ilość oddechów na minutę u psa w stanie spoczynku?

A. 10-30 oddechów

B. 40-60 oddechów

C. 4-7 oddechów

D. 70-100 oddechów

Prawidłowa liczba oddechów psa w spoczynku to tak naprawdę 10-30 oddechów na minutę. Z tego, co wiem, to jest zgodne z tym, co mówią weterynarze o zdrowych psach dorosłych. Gdy pies odpoczywa, jego oddech powinien być regularny, a to jest ważny wskaźnik jego zdrowia. Zauważ, że na to, ile pies bierze oddechów, wpływają różne rzeczy, jak rasa, wiek czy wielkość. Mniejsze rasy mogą mieć nieco więcej oddechów, a duże psy, jak dogi, oddychają rzadziej. Ważne, żeby właściciele psów regularnie sprawdzali, ile razy ich pupil oddycha, zwłaszcza po jakimś wysiłku albo w sytuacjach stresowych, bo to może pomóc w szybkim zauważeniu problemów zdrowotnych.

Pytanie 5

Przemiany w mięśniach, nazywane PSE, najczęściej występują w wyniku

A. nadmiernego stresu

B. rozległych urazów

C. nieprawidłowego żywienia

D. chorób metabolicznych

Wiesz co, nadmierny stres, albo jak czasami się mówi przewlekły stres, naprawdę ma duży wpływ na mięśnie. Jak jesteśmy zestresowani, to nasze ciało zaczyna produkować różne hormony, na przykład adrenalinę i kortyzol, które mogą powodować napięcie w mięśniach. To z kolei sprawia, że mięsnie gorzej się regenerują. To trochę jak z sportowcami, którzy trenują na maksa – gdy mają za dużo stresu, mogą cierpieć na bóle, kontuzje czy mieć problemy z wydolnością. Dlatego fajnie jest znać różne techniki, które pomagają wyluzować, takie jak medytacja czy ćwiczenia oddechowe. W terapii często warto wprowadzać coś, co łączy aktywność fizyczną z relaksacją, bo to wspiera nasze mięśnie i ogólnie samopoczucie. Dobrze też jest mieć oko na to, jak się czujemy, i zmieniać coś w stylu życia, żeby zmniejszyć negatywny wpływ stresu.

Pytanie 6

Preparat Agrigerm'2000 używa się w wodnym roztworze o stężeniu od 0,75% do 3%. Jaką ilość koncentratu trzeba dodać do 10 litrów wody, aby otrzymać odkażający roztwór roboczy o stężeniu 3%?

A. 30 ml

B. 300 ml

C. 3 ml

D. 3 000 ml

Czasem zdarza się, że ludzie źle kalkulują i myślą, że mniejsze stężenie albo więcej koncentratu to lepsze rozwiązanie. Na przykład odpowiedź 30 ml jest nietrafiona, bo to za mało na uzyskanie wymaganej koncentracji. Z takim stężeniem to tylko 0,3% roztworu byśmy dostali, a to daleko od potrzebnych 3%. A 3 ml? To by było jeszcze gorzej, bo wyszłoby tylko 0,03% w 10 litrach, a to już kompletnie nie to, co powinniśmy mieć. Natomiast 3 000 ml to całkiem inna bajka, bo to znaczy, że dodajemy znacznie za dużo, i to już absolutnie nie ma sensu, bo takie nadmiarowe stężenie może powodować, że środki dezynfekcyjne nie będą działały jak trzeba. Warto zrozumieć, jak ważne są proporcje i stężenia w chemii, bo to się przekłada na bezpieczeństwo i efektywność działania preparatów chemicznych.

Pytanie 7

Jaką ilość mililitrów preparatu Enrobioflox 5% powinno się zastosować u psa ważącego 35 kg, który ma zapalenie ucha środkowego, jeśli dawka leku wynosi 0,1 ml na 1 kg masy ciała?

A. 1,0 ml

B. 10 ml

C. 35 ml

D. 3,5 ml

Aby obliczyć, ile mililitrów preparatu Enrobioflox 5% należy zastosować u psa o wadze 35 kg, musimy wykorzystać podane dawkowanie wynoszące 0,1 ml na każdy kilogram masy ciała. W tym przypadku, obliczenie wygląda następująco: 35 kg x 0,1 ml/kg = 3,5 ml. Taka dawka jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i jest istotna dla skutecznego leczenia zapalenia ucha środkowego. W rzeczywistości, stosowanie odpowiednich dawek leków jest kluczowe dla skuteczności terapii oraz minimalizacji ryzyka działań niepożądanych. Przykładem praktycznego zastosowania wiedzy o dawkowanie może być sytuacja, w której lekarz weterynarii precyzyjnie wylicza dawkę leku, co zapewnia nie tylko skuteczność leczenia, ale również bezpieczeństwo pacjenta. Przestrzeganie standardów dawkowania, takich jak te zalecane przez producentów leków weterynaryjnych oraz organizacje zdrowia, jest fundamentem odpowiedzialnej praktyki w medycynie weterynaryjnej.

Pytanie 8

Zabieg usunięcia gruczołu piersiowego to

A. laparotomia

B. embriotomia

C. mastektomia

D. histerektomia

Mastektomia to chirurgiczny zabieg usunięcia gruczołu mlekowego, który najczęściej przeprowadza się w leczeniu raka piersi. W przypadku wykrycia nowotworu, mastektomia może być konieczna, aby usunąć złośliwe komórki i zapobiec ich rozprzestrzenieniu się. Zabieg ten może mieć różne formy, w tym mastektomię całkowitą, gdzie usuwa się cały gruczoł, oraz mastektomię oszczędzającą pierś, gdy część tkanki jest usuwana, a reszta pozostaje nienaruszona. Mastektomia jest częścią szerszego planu leczenia, który może obejmować chemioterapię, radioterapię oraz terapie hormonalne. Standardy opieki onkologicznej zalecają, aby pacjentki były dokładnie informowane o rozważanych opcjach leczenia, co może wpłynąć na ich decyzje dotyczące leczenia. Ważne jest także, aby zrozumieć, że mastektomia ma nie tylko skutki zdrowotne, ale również psychologiczne i społeczne, dlatego wsparcie psychologiczne w trakcie i po zabiegu jest kluczowe dla pacjentek.

Pytanie 9

W jakim zakresie powinna wynosić prawidłowa liczba oddechów zdrowego konia w stanie spoczynku?

A. 8÷16

B. 20÷25

C. 33÷36

D. 25÷35

Wybór przedziału 33-36 lub 20-25 oddechów na minutę dla zdrowego konia w spoczynku jest nieadekwatny, ponieważ wartości te są znacznie wyższe od normy, co może prowadzić do mylnych wniosków na temat zdrowia konia. Zwiększona liczba oddechów może sugerować, że koń jest w stanie stresu, ma problemy zdrowotne lub nie jest w dobrej kondycji. Tego typu błędne myślenie może wynikać z niepełnego zrozumienia fizjologii koni, w której podstawowa liczba oddechów jest znacznie niższa w stanie spoczynku. Warto również zauważyć, że w porównaniu do innych gatunków zwierząt, takich jak psy czy koty, konie mają znacznie mniej oddechów na minutę, co jest związane z ich dużą masą ciała oraz wydolnością układu oddechowego. Z kolei przedział 25-35 również nie odpowiada standardowym wartościom dla zdrowego konia, gdyż nie uwzględnia dostatecznego zakresu normalnych wartości w spoczynku, co prowadzi do ryzyka błędnej oceny stanu zdrowia konia, zwłaszcza w kontekście jego wydolności czy reakcjami na stres. W praktyce weterynaryjnej ważne jest, aby mieć na uwadze te różnice i znać rzetelne standardy, aby poprawnie interpretować wyniki badań klinicznych.

Pytanie 10

Obecność związków ketonowych w moczu psa może wskazywać na

A. cukrzycę

B. hemoglobinurię

C. ketozy

D. anemię

Ketony w moczu psa to dość istotny temat, zwłaszcza jeżeli chodzi o jego metabolizm lipidów. Jeśli pojawiają się w moczu, może to świadczyć o stanie ketozy. Ale uwaga! W przypadku cukrzycy obecność tych ketonów to już powód do zmartwień. W cukrzycy insulinozależnej organizm ma problem z wykorzystaniem glukozy jako źródła energii, bo brakuje insuliny. To sprawia, że zaczyna się rozkład tłuszczów, co prowadzi do produkcji ketonów. I tutaj mogą pojawić się komplikacje, bożeli jest hiperglikemia, to może dojść do kwasicy ketonowej, a to już naprawdę groźny stan. Dobrze jest to rozumieć, szczególnie dla weterynarzy, którzy muszą znać objawy cukrzycy i jej powikłania. Dlatego regularne badanie poziomu glukozy i ketonów w moczu psów jest kluczowe, by w porę zauważyć ewentualne problemy metaboliczne.

Pytanie 11

Schemat przedstawia cykl życiowy

A. tasiemca psiego,

B. włosogłówki psiej.

C. glisty psiej.

D. tasiemca bąblowcowego.

Chociaż odpowiedzi mogą wydawać się zróżnicowane, każda z błędnych opcji opiera się na mylnych założeniach dotyczących cykli życiowych różnych pasożytów. Włosogłówka psia, będąca niepoprawnym wyborem, ma całkowicie odmienny cykl życiowy, który nie opiera się na interakcji z pchłami, lecz na innych formach zarażenia, takich jak kontakt ze zanieczyszczonym środowiskiem. Z kolei tasiemiec bąblowcowy (Echinococcus granulosus) ma złożony cykl życiowy, który obejmuje inne gatunki zwierząt, w tym owce i ludzi, a nie zwykłe psy, co czyni tę odpowiedź mylną. Glista psia (Toxocara canis) z kolei również nie jest związana z pchłami, a jej sposób zarażania związany jest z wydalanym jajem, które mogą być przypadkowo połykane przez inne zwierzęta. Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic w cyklach życiowych pasożytów oraz ich gospodarzy. Fundamentalną błędnością jest zatem mylenie pasożytów i ich specyficznych cykli życiowych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i utrudnia skuteczną profilaktykę oraz leczenie. Znajomość specyfiki każdego z pasożytów, ich gospodarzy i cykli rozwojowych jest kluczowa dla skutecznego zarządzania zdrowiem zwierząt oraz zapobiegania inwazjom pasożytniczym.

Pytanie 12

Żółtaczka miąższowa jest wynikiem

A. zwiększonego rozpadu erytrocytów

B. utrudnionego odpływu żółci

C. uszkodzenia tkanki śledziony

D. uszkodzenia hepatocytów

Uszkodzenia miąższu śledziony nie są bezpośrednio związane z występowaniem żółtaczki miąższowej. Śledziona pełni funkcje związane z filtracją krwi i usuwaniem uszkodzonych erytrocytów, ale nie jest głównym organem odpowiedzialnym za metabolizm bilirubiny. Z tego względu, nawet przy poważnych uszkodzeniach śledziony, żółtaczka miąższowa nie wystąpi, ponieważ to wątroba jest kluczowym miejscem dla przetwarzania tego pigmentu. Utrudniony odpływ żółci, nazywany także żółtaczką mechaniczną, jest innym rodzajem żółtaczki, który nie dotyczy uszkodzenia komórek wątrobowych, lecz problemów z przewodami żółciowymi, co prowadzi do zastoju żółci w wątrobie, ale nie jest to sytuacja związana bezpośrednio z uszkodzeniem hepatocytów. Wreszcie, wzmożony rozpad krwinek czerwonych, czyli hemoliza, prowadzi do tzw. żółtaczki hemolitycznej, która także nie jest związana z uszkodzeniem wątroby, a raczej z nadmiernym wytwarzaniem bilirubiny z rozpadłych erytrocytów. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami żółtaczek jest kluczowe w diagnostyce i leczeniu pacjentów, a skupienie się na symptomach i przyczynach jest niezbędne w praktyce klinicznej, aby uniknąć błędnych diagnoz i nieefektywnego leczenia.

Pytanie 13

Aby unieruchomić zwierzę, zabrania się używania prądu elektrycznego, który nie powoduje ogłuszenia ani nie prowadzi do śmierci w warunkach kontrolowanych, szczególnie mowa tu o prądzie elektrycznym, który nie przepływa przez

A. gałki oczne

B. serce

C. nozdrza

D. mózg

Zastosowanie prądu elektrycznego w unieruchamianiu zwierząt jest kwestią bardzo delikatną i wymaga zachowania szczególnych środków ostrożności. Właściwe zastosowanie prądu elektrycznego, które ma na celu ogłuszenie lub uśmiercenie, powinno być ściśle kontrolowane. Odpowiedź 'mózg' jest poprawna, ponieważ prąd elektryczny, który przepływa przez mózg, ma potencjał do szybkiego wywołania utraty przytomności, co jest kluczowe dla humanitarnego traktowania zwierząt. Przykładowo, w kontekście uboju zwierząt, stosuje się urządzenia do ogłuszania, które wykorzystują prąd o odpowiedniej intensywności, aby skutecznie i szybko znieczulić zwierzę. Właściwe organy regulacyjne, takie jak FAO czy OIE, zalecają użycie takich metod, które minimalizują cierpienie zwierząt i zachowują zasady dobrostanu zwierząt. Praktyki te są zgodne z etyką oraz przepisami prawa, co jest niezbędne w każdym procesie związanym z obsługą zwierząt.

Pytanie 14

Bradykardia to zjawisko polegające na obniżeniu

A. ilości oddechów

B. funkcji akcji serca

C. ciśnienia tętniczego

D. napięcia mięśniowego

Nieprawidłowe odpowiedzi często mogą wynikać z błędnego zrozumienia terminów medycznych oraz ich zastosowania. Ciśnienie krwi, napięcie mięśni czy liczba oddechów to wskaźniki, które mogą być powiązane z różnymi procesami fizjologicznymi, ale nie mają bezpośredniego związku z bradykardią. Obniżenie ciśnienia krwi może być wynikiem niewydolności serca, ale bradykardia sama w sobie nie definiuje tego zjawiska. Z kolei napięcie mięśniowe odnosi się do tonusu mięśni, co jest zupełnie inną kategorią w diagnostyce medycznej i nie jest związane z częstością akcji serca. Liczba oddechów jest wskaźnikiem oceniającym funkcję oddechową i może być zwiększona lub zmniejszona w zależności od stanu zdrowia pacjenta, ale nie wpływa bezpośrednio na rytm serca. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie objawów z przyczynami, co prowadzi do nieporozumień w diagnostyce i leczeniu. Znajomość różnorodnych wskaźników zdrowotnych oraz ich zrozumienie w kontekście całego organizmu jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych medycznych.

Pytanie 15

Przytoczony fragment instrukcji dotyczy pobierania próbek celem wykluczenia

Wszystkie gatunki mięsa dzikich zwierząt łownych innych niż dziki, takich jak niedźwiedzie, mięsożerne ssaki (włączając ssaki morskie) oraz gady bada się, pobierając próbkę z mięśni w miejscach szczególnie narażonych. Miejsca predylekcyjne to:

u niedźwiedzia: przepona, mięśnie żwaczy i język;
u morsa: język;
u krokodyli: mięśnie żwaczy, skrzydłowe i międzyżebrowe;
u ptaków: mięśnie głowy (np. mięśnie żwaczy i szyi).

Masa próbki pierwotnej pobranej z miejsc predylekcyjnych nie może być mniejsza niż 10g.

A. bąblowicy.

B. włośnicy.

C. wągrzycy.

D. sarkosporydiozy.

Wybór odpowiedzi związanych z sarkosporydiozą, bąblowicą i wągrzycą jest nieprawidłowy, ponieważ te choroby pasożytnicze różnią się od włośnicy zarówno pod względem etiologii, jak i metod diagnostycznych. Sarkosporydioza jest wywoływana przez pasożyty z rodziny Sarcocystidae, a jej diagnoza opiera się na identyfikacji cyst w tkankach mięśniowych, co nie jest związane z procedurą opisaną w fragmentach instrukcji dotyczących włośnicy. Bąblowica, wywoływana przez Echinococcus granulosus, dotyczy głównie narządów wewnętrznych i wymaga innych technik diagnostycznych, takich jak ultrasonografia czy tomografia komputerowa, w celu identyfikacji torbieli bąblowcowych. Z kolei wągrzyca, będąca wynikiem infestacji larwami tasiemca, także nie jest związana z pobieraniem próbek mięśni od zwierząt do diagnostyki włośnicy. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnic w biogeografii pasożytów oraz ich cyklach życiowych. Ważnym aspektem w diagnostyce chorób pasożytniczych jest zrozumienie, że każda z nich wymaga specyficznych protokołów oraz procedur pobierania próbek, które są dostosowane do rodzaju pasożyta i tkanki, w której może on być obecny. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do wytycznych i standardów branżowych, by zapewnić skuteczność diagnoz oraz podjąć odpowiednie kroki w zwalczaniu chorób pasożytniczych.

Pytanie 16

U krowy o masie 600 kilogramów zidentyfikowano zakażenie dróg oddechowych spowodowane przez Pasteurella multocida. Wprowadzono terapię preparatem Marbocyl S, którego zalecana dawka to 8 mg/kg masy ciała, co odpowiada 2 ml na 25 kg masy ciała. Ile wyniesie dawka leku dla tej krowy?

A. 62 ml

B. 58 ml

C. 52 ml

D. 48 ml

Obliczenie dawki leku Marbocyl S dla 600-kilogramowej krowy polega na zastosowaniu dawkowania wynoszącego 8 mg/kg masy ciała. Aby obliczyć całkowitą dawkę, należy pomnożyć masę ciała krowy przez wartość dawkowania: 600 kg x 8 mg/kg = 4800 mg. Następnie, aby przeliczyć miligramy na mililitry, musimy wiedzieć, że 2 ml leku odpowiada 25 kg masy ciała. Zatem dla 600 kg krowy obliczamy: 600 kg / 25 kg/ml = 24. Następnie mnożymy przez 2 ml: 24 x 2 ml = 48 ml. Dlatego dawka leku dla tej krowy wyniesie 48 ml. Obliczenia te są zgodne z dobrymi praktykami weterynaryjnymi, które kładą nacisk na precyzyjne dawkowanie leków, co ma kluczowe znaczenie dla skuteczności terapii oraz bezpieczeństwa zwierząt. W przypadku podawania leków, zawsze należy upewnić się, że stosuje się odpowiednie miary, aby uniknąć potencjalnych błędów w dawkowaniu, które mogą prowadzić do niepożądanych efektów lub braku skuteczności leczenia.

Pytanie 17

Czy koty muszą być szczepione przeciwko wściekliźnie?

A. Tak, raz na rok.

B. Tak, co 2 lata.

C. Nie.

D. Tak, tylko jeśli wychodzą na zewnątrz.

Obowiązkowe szczepienia przeciw wściekliźnie dla kotów, które są proponowane w niektórych odpowiedziach, są mylone z regulacjami dotyczącymi psów. W rzeczywistości, w Polsce koty nie są objęte obowiązkiem szczepienia, co często prowadzi do nieporozumień. Odpowiedzi sugerujące regularne szczepienia co roku lub co dwa lata nie są zgodne z zasadami, ponieważ takie zobowiązania dotyczą tylko psów. Koty mogą być narażone na wściekliznę, zwłaszcza jeśli mają kontakt z dzikimi zwierzętami, ale to nie oznacza, że każdy kot musi być obowiązkowo szczepiony. Także odpowiedź sugerująca, że szczepienie jest wymagane tylko dla kotów wychodzących z domu, jest myląca, ponieważ nie ma jednoznacznych przepisów dotyczących tego aspektu. Właściciele kotów, niezależnie od stylu życia swoich pupili, powinni być świadomi ryzyka związanego z wścieklizną i zachęceni do konsultacji z lekarzem weterynarii, aby ustalić, czy szczepienie jest odpowiednie w danym przypadku. Kluczowe jest, aby właściciele byli dobrze poinformowani o zasadach zdrowia zwierząt i podejmowali świadome decyzje, kierując się zaleceniami specjalistów.

Pytanie 18

W tabeli podano prawidłowe wskaźniki hematologiczne dla różnych gatunków zwierząt. Które ze zwierząt ma leukopenię?

Wskaźnik	Jednostka	Gatunek
Wskaźnik	Jednostka	Konie	Bydło	Owce	Kozy	Świnie	Psy	Koty
Leukocyty (LEU)	10³/l	6,0 – 12,0	4,0 – 10,0	4,0 – 12,0	5,0 – 13,0	10,0 – 22,0	6,0 – 17,0	5,0 – 20,0
	tys./mm³	6,0 – 12,0	4,0 – 10,0	4,0 – 12,0	5,0 – 13,0	10,0 – 22,0	6,0 – 17,0	5,0 – 20,0

A. Świnia - 8 tys./mm3

B. Koń - 7 tys./mm3

C. Krowa - 12 tys./mm3

D. Pies - 17tys./mm3

Odpowiedzi "Pies - 17 tys./mm3", "Koń - 7 tys./mm3" i "Krowa - 12 tys./mm3" są nieprawidłowe, ponieważ każdy z tych wyników mieści się w granicach normy dla ich gatunków. Pies ma podwyższoną liczbę leukocytów, co jest typowe w przypadku stanów zapalnych, a jego norma wynosi od 6 tys. do 17 tys./mm3. Koń z wynikiem 7 tys./mm3 jest w dolnej granicy normy, jednak wciąż nie kwalifikuje się jako leukopenia, której próg określany jest indywidualnie dla różnych ras i pomiarów, a norma dla koni wynosi zazwyczaj 5,0 - 12,0 tys./mm3. Krowa, ze względu na swój wynik 12 tys./mm3, również nie przejawia objawów leukopenii, ponieważ mieści się w normie wynoszącej 6,0 - 12,0 tys./mm3. Typowe błędy w ocenie tych wyników mogą wynikać z nieznajomości norm dla różnych gatunków, co jest kluczowe w diagnostyce weterynaryjnej. Zrozumienie, że leukopenia to stan patologiczny, a nie jedynie niska liczba białych krwinek, jest istotne. Należy pamiętać, że interpretacja wyników laboratoryjnych wymaga znajomości kontekstu klinicznego oraz norm specyficznych dla każdego gatunku. Dlatego należy zawsze konsultować wyniki z weterynarzem oraz zaktualizować wiedzę na temat norm hematologicznych dla różnych zwierząt.

Pytanie 19

Jaka jest prawidłowa temperatura ciała dorosłej owcy?

A. 38,5°C - 40,0°C

B. 40,5°C - 42,0°C

C. 35,5°C - 36,0°C

D. 36,0°C - 36,5°C

Temperatura ciała owcy, jeśli nie jest prawidłowo zrozumiana, może prowadzić do poważnych błędów w ocenie jej stanu zdrowia. Odpowiedzi wskazujące na temperatury poniżej 38,5°C nie tylko są błędne, ale mogą również wprowadzać w błąd, co do wymagań zdrowotnych tego gatunku. Na przykład, wartości 36,0°C - 36,5°C oraz 35,5°C - 36,0°C są znacznie zaniżone; temperatura ciała owcy poniżej normy może wskazywać na hipotermię, która jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia zwierzęcia. Z kolei poziom 40,5°C - 42,0°C, chociaż może wydawać się przekonywujący, jest zdecydowanie zbyt wysoki i wskazuje na stan gorączkowy, mogący być wynikiem infekcji czy stresu. W przypadku owiec, jak i innych zwierząt, zdrowotne normy temperatury są ustalane na podstawie badań naukowych i praktyki weterynaryjnej. Ponadto, nieprawidłowe oceny temperatury mogą prowadzić do nieodpowiednich decyzji dotyczących leczenia czy zarządzania stadem. Zbyt niska temperatura może wiązać się z ryzykiem infekcji, a zbyt wysoka z możliwością odwodnienia czy poważnych chorób. Dlatego tak ważne jest, aby hodowcy dobrze znali normalne wartości temperatury ciała oraz potrafili je odpowiednio interpretować w kontekście zdrowia owiec.

Pytanie 20

Jaką chorobę pasożytniczą mogą mieć bydła?

A. kokcydioza

B. fascioloza

C. bruceloza

D. melanoza

Kokcydioza to choroba wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Eimeria, która znacząco wpływa na zdrowie bydła, zwłaszcza cieląt. Jest to jednak zakażenie wewnętrzne, które nie jest klasyfikowane jako choroba pasożytnicza w kontekście tasiemców. Cielęta cierpiące na kokcydiozę mogą doświadczać objawów takich jak biegunka, utrata apetytu oraz spadek przyrostów masy ciała, co wpływa na ich rozwój oraz wydajność. Bruceloza, z kolei, jest bakteryjną chorobą zakaźną, wywołaną przez bakterie Brucella, która może prowadzić do poronień oraz problemów z płodnością u bydła. To schorzenie nie jest pasożytnicze, ale bakteryjne, i wymaga innego podejścia do kontroli i zapobiegania. Melanoza to natomiast termin odnoszący się do zaburzeń pigmentacyjnych, które nie są związane z pasożytami ani nie stanowią zagrożenia zdrowotnego dla zwierząt. Te koncepcje są czasami mylone w literaturze weterynaryjnej, co prowadzi do nieporozumień w diagnozowaniu oraz leczeniu chorób bydła. Kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy chorobami pasożytniczymi a innymi rodzajami zakażeń, co pozwala na skuteczne zarządzanie zdrowiem stada.

Pytanie 21

Nie zezwala się na stosowanie zwierzętom gospodarskim

A. tyreostatyków

B. sulfonamidów

C. kokcydiostatyków

D. neuroleptyków

Sulfonamidy, neuroleptyki i kokcydiostatyki to grupy substancji, które mogą być stosowane w weterynarii z pewnymi ograniczeniami, ale nie są one zakazane w hodowli zwierząt gospodarskich w takim samym stopniu jak tyreostatyki. Sulfonamidy to antybiotyki o szerokim działaniu, które stosuje się w leczeniu infekcji bakteryjnych u zwierząt; jednak ich stosowanie podlega restrykcjom, zwłaszcza w kontekście mięsa przeznaczonego do spożycia przez ludzi, ponieważ mogą pozytywnie wpływać na oporność bakterii. Neuroleptyki, z drugiej strony, są stosowane do uspokajania zwierząt, lecz ich podawanie w kontekście produkcji zwierzęcej wymaga ścisłej kontroli, ponieważ mogą one wpłynąć na jakość mięsa i jego bezpieczeństwo. Kokcydiostatyki to związki wykorzystywane w zapobieganiu i leczeniu kokcydiozy, choroby pasożytniczej, która dotyka ptaków i innych zwierząt; ich stosowanie jest akceptowane, ale wymaga przestrzegania określonych norm w celu minimalizacji ryzyka dla zdrowia ludzkiego. W każdym przypadku, kluczowe jest zrozumienie, że niektóre substancje, mimo że są stosowane w weterynarii, mogą nie być odpowiednie w kontekście hodowli zwierząt przeznaczonych do produkcji żywności. Ważne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących okresów karencji oraz monitorowanie pozostałości leków w produktach pochodzenia zwierzęcego, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów.

Pytanie 22

Nadzór dotyczący brucelozy obejmuje

A. konie

B. ptactwo

C. świnie

D. bydło

Bruceloza jest chorobą zakaźną, którą wywołują bakterie z rodzaju Brucella. Najczęściej dotyka bydło, co czyni monitoring w kierunku brucelozy w tej grupie zwierząt kluczowym elementem zapewnienia zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa produkcji zwierzęcej. Monitoring polega na regularnym badaniu zwierząt, co pozwala na wczesne wykrywanie przypadków zakażeń oraz ich kontrolowanie. Na przykład, w wielu krajach europejskich stosuje się rutynowe testy serologiczne w gospodarstwach, gdzie utrzymuje się bydło. W przypadku wykrycia zakażonych osobników, przeprowadza się dalsze działania, takie jak eliminacja chorych zwierząt i wprowadzenie ścisłych procedur sanitarno-epidemiologicznych. W Polsce kontrola brucelozy bydła jest regulowana przez odpowiednie przepisy prawa, które nakładają obowiązek monitorowania oraz ścisłej rejestracji przypadków choroby. Tego typu działania są zgodne z normami europejskimi i międzynarodowymi, co przyczynia się do ograniczenia ryzyka rozprzestrzenienia się tej choroby oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 23

Podczas inspekcji poubojowej bydła wykonuje się obowiązkowe nacięcia w mięśniach

A. żuchwowe

B. nadłopatkowe

C. lędźwiowe

D. międzyżebrowe

Wybór nacinania mięśni nadłopatkowych, lędźwiowych czy międzyżebrowych zamiast żuchwowych może wynikać z niepełnego zrozumienia anatomii oraz znaczenia poszczególnych grup mięśniowych w ocenie jakości mięsa. Mięśnie nadłopatkowe, które znajdują się w okolicy barkowej, są istotne dla ruchu kończyn przednich, jednak ich nacięcia nie dostarczają bezpośrednich informacji o stanie zdrowia całego zwierzęcia ani o jakości mięsa, gdyż nie są one tak reprezentatywne jak mięśnie żuchwowe. Podobnie, mięśnie lędźwiowe, chociaż istotne dla funkcji ruchowych, nie są optymalnym miejscem do przeprowadzania nacięć w kontekście badań poubojowych, ponieważ ich ocena nie odnosi się do jakości mięsa w takim stopniu jak mięśnie żuchwowe. Mięśnie międzyżebrowe również nie pełnią kluczowej roli w ocenie zdrowotności zwierzęcia w kontekście badań poubojowych. Wybór niewłaściwych mięśni do nacięcia może prowadzić do błędnych wniosków co do jakości mięsa oraz stanu zdrowia zwierzęcia. To może być wynikiem typowych błędów myślowych, takich jak mylenie lokalizacji mięśni z ich funkcjami w kontekście oceny poubojowej, co podkreśla potrzebę dokładnego przeszkolenia w zakresie anatomii zwierząt oraz standardów związanych z badaniami poubojowymi.

Pytanie 24

Dzik, u którego stwierdzono obecność wirusa ASF, zostanie wykorzystany

A. w formie nawozu organicznego

B. jako materiał do biogazowni

C. jako pasza dla zwierząt

D. poprzez spalenie

Zakażenie wirusem ASF (Afrykański Pomór Świń) stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia zwierząt oraz branży hodowlanej. W przypadku potwierdzenia zakażenia u dzika, najlepszą metodą zagospodarowania takiego zwierzęcia jest jego spalenie. Proces spalania jest zgodny z normami sanitarno-epidemiologicznymi i ma na celu zminimalizowanie ryzyka dalszego rozprzestrzenienia wirusa. Spalanie jako metoda utylizacji zwłok zwierząt chorych jest uznawane za najbardziej skuteczną formę, gdyż wysokotemperaturowe procesy eliminują patogeny i wirusy, zapewniając tym samym bezpieczeństwo sanitarno-epidemiologiczne. W praktyce spalenie odbywa się w wyspecjalizowanych piecach przystosowanych do utylizacji materiałów biologicznych, co gwarantuje, że nie dojdzie do ich przypadkowego uwolnienia do środowiska. Takie działania są zgodne z wytycznymi i regulacjami unijnymi, które podkreślają wagę właściwego zarządzania odpadami zwierzęcymi w kontekście ochrony zdrowia publicznego i zwierząt.

Pytanie 25

Aby zidentyfikować motylicę podczas badania poubojowego, należy wykonać nacięcie w

A. płucach

B. nerkach

C. wątrobę

D. języku

W wykrywaniu motylicy w badaniach poubojowych ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, jak działa anatomia i patofizjologia zwierząt. Motylica wątrobowa, znana jako Fasciola hepatica, to jeden z najczęściej występujących pasożytów, które mogą zaatakować wątrobę zwierząt, na przykład bydła czy owiec. Weterynarze, podczas badań poubojowych, sprawdzają wątrobę, bo to tam motylica się osiedla i rozwija, co prowadzi do różnych zmian, które można zauważyć. Jak już znajdą motylicę, lekarze patrzą na charakterystyczne zmiany, jak zwłóknienie czy jajka pasożyta. Zgodnie z wytycznymi OIE, ważne jest, żeby wykrywać takie pasożyty, bo to ma bezpośredni wpływ na zdrowie żywności oraz bezpieczeństwo zwierząt. Dzięki tej wiedzy możemy stosować odpowiednie leczenie i profilaktykę, by zmniejszyć ryzyko infestacji wśród zwierząt.

Pytanie 26

Do głównych surowców obróbczych zalicza się

A. tusza

B. krew

C. podroby

D. skóra

Krew, skóra i podroby to takie elementy, które są ważne w rzeźnictwie, ale raczej nie możemy ich nazwać podstawowymi surowcami rzeźnymi. Krew jest głównie produktem ubocznym i często idzie na pasze lub do różnych przetworów. Jej rola w tym wszystkim jest dosyć mała, a niektóre kraje mają nawet przepisy dotyczące jej utylizacji, bo chodzi o kwestie sanitarne. Skóra, choć można z niej zrobić różne wyroby skórzane, to jednak nie jest klasyfikowana jako surowiec mięsny. Jest raczej produktem wtórnym, który wymaga obróbki. Co do podrobów, jak wątroba czy serca, to też są raczej dodatkami do kuchni, a nie głównym surowcem rzeźnym. Z mojego doświadczenia, niektórzy myślą, że wszystkie części zwierzęcia mają taką samą wartość, ale to nie jest do końca prawda. W rynku mięsa tusza to kluczowy element w dalszej produkcji.

Pytanie 27

Tuberkulinizację u bydła przeprowadza się po ukończeniu

A. 3. tygodnia życia

B. 6. miesiąca życia

C. 3. miesiąca życia

D. 6. tygodnia życia

Tuberkulinizacja bydła jest kluczowym procesem w diagnostyce gruźlicy bydła, której wczesne wykrycie jest istotne dla zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego. Właściwe przeprowadzenie testu tuberkulinowego zaleca się stosować po 6. tygodniu życia bydła, ponieważ przed tym czasem układ odpornościowy młodych zwierząt nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. W praktyce oznacza to, że wyniki testu mogą być nieprawidłowe lub fałszywie negatywne, co utrudnia identyfikację zakażonych osobników. W Polsce standardy przeprowadzania tuberkulinizacji bydła są zgodne z wymogami Unii Europejskiej oraz krajowymi przepisami weterynaryjnymi, które nakładają obowiązek badań profilaktycznych. Przykładem zastosowania tuberkulinizacji jest rutynowa kontrola w stadach, co pozwala na wczesne wykrycie i eliminację źródeł zakażeń, a tym samym zabezpieczenie całego stada. Monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz ich właściwa diagnostyka są fundamentem skutecznego zarządzania gospodarstwem hodowlanym.

Pytanie 28

Minimalna temperatura wody w urządzeniach do sterylizacji w rzeźniach powinna wynosić

A. 100 °C

B. 55 °C

C. 63 °C

D. 82 °C

Temperatury poniżej 82 °C, takie jak 63 °C, 100 °C czy 55 °C, nie spełniają wymogów dla skutecznej sterylizacji w kontekście bezpieczeństwa żywności. Odpowiedź zawierająca 63 °C jest szczególnie myląca, ponieważ jest to minimalna temperatura potrzebna do pasteryzacji, a nie do pełnej sterylizacji, co oznacza, że nie eliminuje wszystkich patogenów. Podobnie, wybór 100 °C może sugerować, że wrzenie wody jest wystarczającą metodą sanitacji, co jest błędne; czas i temperatura są kluczowe. Utrzymywanie wody w temperaturze 55 °C jest niewystarczające do skutecznej eliminacji większości bakterii, co może prowadzić do skażenia produktów mięsnych. W przemyśle mięsno-spożywczym, niedostateczne ogrzewanie jest jednym z największych zagrożeń dla zdrowia publicznego, mogącym prowadzić do epidemii chorób przenoszonych przez żywność. Ważne jest, aby podchodzić do zagadnienia sterylizacji z pełnym zrozumieniem zasad bezpieczeństwa, ponieważ ignorowanie tych standardów może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi oraz prawnymi. W związku z tym, kluczowe jest, aby rzeźnie stosowały odpowiednie protokoły, aby zminimalizować ryzyko i zapewnić wysoką jakość produktów mięsnych.

Pytanie 29

Opis przedstawia badanie, za pomocą którego sprawdza się

Lewą rękę kładzie się na badanym miejscu, a prawą dłonią uciska się drugi koniec badanego miejsca. W ten sposób badający kontroluje, czy wewnątrz miejsca powiększenia obwodu można przemieścić płynną zawartość, czego potwierdzeniem jest unoszenie się i opadanie lewej ręki. Następnie bada się, czy powiększenie obwodu jest przesuwalne w stosunku do podłoża, czy też nie.

A. złamanie.

B. chełbotanie.

C. krepitacje.

D. atrofię.

Chełbotanie to termin medyczny, który odnosi się do charakterystycznego dźwięku powstającego podczas badania fizykalnego, gdy dochodzi do ruchu płynu w jamie ciała, na przykład w jamie brzusznej. Badanie to zwykle wykonuje się podczas oceny pacjentów z podejrzeniem wnęki płynowej, na przykład w przypadku ascites. Obecność płynu w jamie ciała można wykryć, wykonując tzw. test chełbotania, który polega na opukiwaniu brzucha pacjenta. Lekarz stuka w jedną stronę brzucha, co powoduje powstanie fal dźwiękowych spowodowanych ruchem płynu, które są następnie słyszalne w drugiej części jamy brzusznej. Zrozumienie tej techniki ma kluczowe znaczenie w diagnostyce, ponieważ pozwala na wczesne wykrycie poważnych stanów medycznych, takich jak zapalenie otrzewnej. W praktyce klinicznej, stosowanie odpowiednich technik badania fizykalnego oraz znajomość terminologii medycznej, jak chełbotanie, są zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce medycznej.

Pytanie 30

Jaką chorobę wirusową występującą u świń i dzików się opisuje?

A. t oksoplazmoza

B. afrykański pomór świń

C. wągrzyca

D. r óżyca

Różyca, toksoplazmoza i wągrzyca to choroby, które nie są specyficzne dla świń i dzików, co prowadzi do pomyłek w kontekście identyfikacji wirusowych zagrożeń zdrowotnych w hodowli zwierząt. Różyca to choroba bakteryjna wywołana przez bakterie z gatunku Rhodococcus, która może występować u różnych gatunków zwierząt, ale nie jest specyficzna dla świń czy dzików. Toksoplazmoza jest wywoływana przez pasożyta Toxoplasma gondii i najczęściej dotyczy ssaków i ptaków, nie mając bezpośredniego związku z wirusowymi chorobami świń. Wągrzyca to choroba wywoływana przez larwy tasiemca, która również nie jest związana z wirusami ani nie dotyczy głównie świń. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylnego wnioskowania o chorobach wirusowych mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy pomiędzy patogenami wirusowymi, bakteryjnymi i pasożytniczymi. Sytuacja ta podkreśla znaczenie edukacji w zakresie różnorodności chorób zwierzęcych oraz ich specyfiki, co jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki i kontroli zdrowia zwierząt. Zrozumienie etiologii i patogenezy chorób jest niezbędne dla zapobiegania ich rozprzestrzenieniu oraz skutecznego zarządzania zdrowiem w gospodarstwach rolnych.

Pytanie 31

Aby zlikwidować powierzchniowe zanieczyszczenia mikroorganizmami, stosowanie 2-5% roztworów kwasu mlekowego w formie spryskiwania jest dozwolone w odniesieniu do

A. tuszu końskich

B. tuszu wołowych

C. tuszków drobiowych

D. tuszu wieprzowych

Stosowanie 2-5% roztworów kwasu mlekowego w celu usunięcia powierzchniowych zanieczyszczeń drobnoustrojami jest dopuszczone w odniesieniu do tusz wołowych. Kwas mlekowy działa jako środek dezynfekujący, który skutecznie redukuje liczbę patogenów na powierzchni mięsa, co jest kluczowe z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności. W praktyce, rozpylanie takiego roztworu na tusze wołowe przed obróbką, np. przed krojeniem lub pakowaniem, może znacząco zmniejszyć ryzyko zakażeń bakteryjnych, takich jak Salmonella czy E. coli. Stosowanie kwasu mlekowego w przemyśle mięsnym jest zgodne z regulacjami unijnymi oraz z wytycznymi dotyczącymi dobrej praktyki higienicznej, co potwierdza jego akceptację przez wiele organów regulacyjnych. Ponadto, kwas mlekowy jest substancją naturalnie występującą, co dodatkowo podnosi jego akceptowalność w procesach technologicznych w porównaniu z syntetycznymi środkami dezynfekującymi. Takie działania są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów mięsnych i ochrony zdrowia konsumentów.

Pytanie 32

W procesie identyfikacji włośni, sedymentacja służy do

A. zabijania larw

B. rozcieńczania larw

C. opadania larw

D. ożywiania larw

Zastanawiając się nad innymi odpowiedziami, muszę powiedzieć, że rozcieńczenie larw to nie to, co robi sedymentacja. W rzeczywistości sedymentacja to proces, który wyodrębnia większe cząstki z cieczy, a nie je rozcieńcza. Może się to skończyć tym, że stracimy próbki pasożytów, co nie jest tym, co chcemy osiągnąć w diagnostyce. Ożywienie larw też nie pasuje do sedymentacji - to bardziej o separacji i identyfikacji, a nie o aktywacji larw. Może się wydawać, że ożywienie pomoże w wykrywaniu, ale naprawdę to może tylko utrudnić późniejsze oddzielanie i analizę. A zabicie larw? To już całkowicie mija się z celem wykrywania pasożytów. Musimy zidentyfikować, czy larwy w próbce są obecne i w jakiej liczbie, więc muszą być w nienaruszonym stanie. Typowym błędem jest mylenie celów diagnostycznych z eliminacją pasożytów, co może prowadzić do złych praktyk w laboratoriach. Dlatego tak ważne jest, aby stosować dobre praktyki w wykrywaniu pasożytów, bo to naprawdę pomaga uniknąć nieporozumień i daje nam wiarygodne wyniki.

Pytanie 33

Gazowe oszałamianie jest dozwolone w przypadku

A. bydła i trzody

B. koni i bydła

C. trzody i drobiu

D. drobiu i bydła

Oszałamianie gazowe, jako metoda uśmiercania zwierząt, jest dopuszczone w szczególności dla trzody chlewnej i drobiu. Ta technika polega na wprowadzeniu do komory ubojnej gazów, takich jak dwutlenek węgla, co prowadzi do szybkiego utraty przytomności zwierzęcia. Dzięki zastosowaniu odpowiednich stężeń gazu, proces ten jest uznawany za humanitarny, ponieważ minimalizuje stres i cierpienie zwierząt w porównaniu do tradycyjnych metod uboju. W praktyce, oszałamianie gazowe jest stosowane w dużych zakładach przetwórczych, gdzie zapewniona jest odpowiednia infrastruktura do przeprowadzenia tego procesu. Przykładowo, w zakładach zajmujących się ubojem drobiu, często stosuje się systemy automatyzacji, które monitorują stężenie gazu, co pozwala na precyzyjne dostosowanie metod zgodnie z normami dobrostanu zwierząt. Przepisy dotyczące uboju zwierząt, w tym rozporządzenia unijne, jasno określają wymogi dotyczące stosowania oszałamiania gazowego, co podkreśla znaczenie etyki w branży mięsnej.

Pytanie 34

Jaki pasożyt osiedla się w mięśniach poprzecznie prążkowanych?

A. włosień kręty

B. orzęsek

C. motylica

D. węgorek

Włosień kręty, znany również jako Trichinella spiralis, jest pasożytem, który osiedla się w mięśniach poprzecznie prążkowanych, takich jak mięśnie szkieletowe. Infekcja tym pasożytem następuje najczęściej w wyniku spożycia niedogotowanego lub surowego mięsa, zwłaszcza wieprzowiny, zawierającego larwy. Po wniknięciu do organizmu, larwy przekształcają się w dorosłe osobniki, które rozmnażają się w jelitach. Ich larwy następnie migrują do mięśni, gdzie mogą przetrwać przez wiele lat w formie cyst. Zrozumienie cyklu życia włosia krętego jest kluczowe w kontekście profilaktyki i kontroli zarażeń, szczególnie w branży gastronomicznej i przetwórstwa mięsnego, gdzie standardy sanitarno-epidemiologiczne odgrywają istotną rolę. Monitorowanie jakości mięsa oraz jego odpowiednie przygotowanie są praktykami, które mogą znacznie zmniejszyć ryzyko infekcji. Edukacja konsumentów na temat zagrożeń związanych z surowym mięsem jest również istotna w zapobieganiu zakażeniom.

Pytanie 35

Wartość pH treści żwacza wynosząca 7,5 wskazuje na

A. kwasicę

B. zasadowicę

C. normę

D. ketozę

Z tej treści żwacza, której pH wynosi 7,5, można wnioskować, że mamy do czynienia ze stanem zasadowicy. To oznacza, że w żwaczu jest za dużo alkalicznych substancji. Normalne pH powinno być w granicach 6,0 do 7,0, więc taki wynik jak 7,5 jest już trochę za wysoko. Przyczyny tego mogą być różne, na przykład dieta bogata w zasadowe składniki, jak alkaliczne pasze, co prowadzi do nadmiernej alkalizacji płynów żwacza. To z kolei może powodować różne problemy, na przykład zaburzenia mikroflory żwacza, co wpływa na fermentację i wchłanianie składników odżywczych przez zwierzęta. Dlatego warto kontrolować pH treści żwacza w kontekście diety, żeby utrzymać równowagę kwasowo-zasadową. Dokonanie zmian w diecie, na przykład ograniczenie pasz bogatych w węglowodany, a dodanie czegoś z włóknami, może pomóc w regulacji pH i zminimalizować ryzyko zasadowicy. Takie podejście to najlepsze praktyki w hodowli bydła.

Pytanie 36

Jakie narzędzie jest używane do usunięcia kamienia nazębnego z psa?

A. skalera

B. tarnika

C. pilnika

D. kleszczy

Tarniki, kleszcze i pilniki nie są odpowiednimi narzędziami do usuwania kamienia nazębnego u psów. Tarniki, które są stosowane w obróbce drewna lub metalu, nie mają zastosowania w stomatologii weterynaryjnej, ponieważ ich struktura i przeznaczenie nie odpowiadają potrzebom usuwania osadów nazębnych. Kleszcze, z kolei, są narzędziem przeznaczonym do chwytania lub trzymania obiektów, ale ich użycie w kontekście usuwania kamienia jest niewłaściwe, ponieważ nie są przystosowane do pracy w delikatnym środowisku jamy ustnej. Pilniki, które służą do wygładzania lub szlifowania powierzchni, również nie nadają się do usuwania twardych osadów na zębach zwierząt. Wykorzystanie tych narzędzi może prowadzić do uszkodzenia zębów lub tkanek otaczających, co zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań, takich jak infekcje lub ból. Zrozumienie, jakie narzędzia są odpowiednie do zabiegów stomatologicznych, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności leczenia. Dlatego ważne jest, aby weterynarze stosowali skalery, które są zaprojektowane do precyzyjnego usuwania kamienia, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w stomatologii weterynaryjnej.

Pytanie 37

Badaniu w kierunku TSE (pasażowalnych gąbczastych encefalopatii) podlegają zwierzęta

A. bydło i świnie

B. świnie i konie

C. świnie i owce

D. bydło i owce

Odpowiedź 'bydło i owce' jest poprawna, ponieważ TSE, czyli pasażowalne gąbczaste encefalopatie, obejmują określone gatunki zwierząt, w tym bydło i owce. Te choroby, takie jak choroba szalonych krów (BSE) w bydle i scrapie w owcach, są spowodowane nieprawidłowo zwiniętymi białkami, zwanymi prionami. Priony te mogą prowadzić do degeneracji mózgu, co skutkuje śmiercią zwierzęcia. W kontekście systemów nadzoru i kontroli zdrowia zwierząt, istotne jest prowadzenie regularnych badań w celu wykrycia tych chorób, aby zapobiec ich rozprzestrzenieniu. Dobre praktyki w zakresie bioasekuracji obejmują ścisłe monitorowanie i testowanie zwierząt, a także eliminację zarażonych osobników. Wiedza na temat TSE jest kluczowa dla zapewnienia zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa żywności, ponieważ niektóre priony mogą przenikać do łańcucha pokarmowego przez konsumpcję zainfekowanego mięsa. Dlatego regularne badania i przestrzeganie standardów weterynaryjnych są niezbędne.

Pytanie 38

Lokalizacja, w której znajdują się zwierzęta i gdzie urzędowy lekarz weterynarii wykrył jeden lub więcej przypadków choroby zakaźnej, to

A. kwarantanna

B. obszar zagrożony

C. ognisko choroby

D. wektor

Wektor to organizm, który przenosi choroby, ale nie jest miejscem, gdzie ta choroba się pojawia. W przypadku domowych zwierząt wektory to na przykład komary czy kleszcze, które przekazują patogeny. Utożsamienie wektora z lokalizacją choroby to błąd, bo wektory zajmują się przenoszeniem, a nie wyznaczaniem ognisk zakażeń. Mamy też terminy jak obszar zagrożony, które odnoszą się do miejsc mogących doświadczać epidemii, ale nie dotyczą już zidentyfikowanych przypadków. Kwarantanna to izolowanie zwierząt, które mogły mieć kontakt z chorymi, ale też nie mówi nam konkretnych miejsc, gdzie choroba występuje. Ważne jest, żebyśmy rozumieli te różnice, bo to pozwala lepiej zarządzać zdrowiem zwierząt i ochronić zdrowie publiczne.

Pytanie 39

Krew stanowi materiał do analizy w kierunku

A. nosicielstwa pałeczek Salmonella u ptactwa.

B. mastitis u owiec.

C. choroby Aujeszkyego u świń.

D. BSE u bydła.

Krew jest istotnym materiałem do badań w kierunku choroby Aujeszkyego, wirusowego schorzenia, które dotyka głównie świnie. Badania krwi pozwalają na wykrycie obecności przeciwciał przeciwko wirusowi, co jest kluczowe dla diagnozowania zarówno aktywnych, jak i przeszłych infekcji. W praktyce weterynaryjnej, testy serologiczne są standardową metodą wykrywania chorób wirusowych, a choroba Aujeszkyego jest jednym z głównych zagrożeń dla zdrowia świń. Dodatkowo, monitorowanie stanu zwierząt za pomocą analizy krwi jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) oraz lokalnych programów zwalczania chorób. Dzięki wczesnemu wykrywaniu choroby, można podjąć odpowiednie działania zdrowotne, co minimalizuje straty ekonomiczne hodowców. W przypadku potwierdzenia choroby, wdraża się programy zarządzania zdrowiem stada, które obejmują odpowiednie szczepienia i kontrole bioasekuracyjne, co jest istotne dla ochrony zarówno zwierząt, jak i całego przemysłu trzody chlewnej.

Pytanie 40

Mikologiczne badania przeprowadza się w celu znalezienia oraz rozpoznania

A. grzybów

B. wirusów

C. bakterii

D. pasożytów

Chociaż wirusy, pasożyty i bakterie są również patogenami, ich badania wymagają odmiennych metod diagnostycznych niż te stosowane w mikologii. Wirusy są znacznie mniejsze od grzybów i nie mogą być hodowane na standardowych pożywkach, ponieważ są organizmami obligatywnie wewnątrzkomórkowymi. Diagnostyka wirusów opiera się zazwyczaj na technikach takich jak PCR, serologia czy hodowla na komórkach, co czyni ją odmienną od badań mikologicznych. Pasożyty, z drugiej strony, są organizmami wielokomórkowymi, które również wymagają specyficznych metod diagnostycznych, takich jak badanie mikroskopowe kału czy serologia. Badania bakteriologiczne koncentrują się na identyfikacji bakterii, które są prokariotami, a ich hodowla odbywa się na różnych pożywkach, co również różni się od procedur związanych z grzybami. Wiele osób myli pojęcia związane z różnymi grupami patogenów, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących metod ich wykrywania. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych grup wymaga specjalistycznych podejść i technik, co podkreśla znaczenie wiedzy o mikologii w kontekście diagnostyki medycznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej