Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik farmaceutyczny
  • Kwalifikacja: MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 12:32
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 14:17

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z wymienionych preparatów nie może być wydany przez technika farmaceutycznego?

A. Digoxinum
B. Allopurinolum
C. Doxycyclinum
D. Ampicillinum
Wybór ampicyliny, allopurynolu lub doksycykliny jako leków, które mogą być wydawane przez technika farmaceutycznego, może wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących uprawnień zawodowych w farmacji. Ampicylina to antybiotyk, który, choć wymaga ostrożnego stosowania ze względu na ryzyko oporności bakterii, jest lekiem, który technik farmaceutyczny może wydawać. Allopurynol, stosowany w leczeniu dny moczanowej, również nie jest ograniczony do wydania przez farmaceutę, natomiast wymaga edukacji pacjenta na temat stosowania i potencjalnych skutków ubocznych. Z kolei doksycyklina, antybiotyk z grupy tetracyklin, również podlega regulacjom, ale technik farmaceutyczny może go wydawać, jeśli lekarz wyda stosowne zalecenia. Pojęcie wąskiego zakresu terapeutycznego jest często mylone z pojęciem leków, które wymagają szczególnej uwagi, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych leków ma swoje miejsce w klasyfikacji i nie ma tak surowych ograniczeń jak w przypadku digoksyny, co wymaga stałego nadzoru i przemyślanej obsługi pacjenta. Wiedza na temat tych różnic jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej i zapewnienia pacjentom maksymalnego bezpieczeństwa w leczeniu.
Pytanie 2

Tabletki, które uwalniają substancję czynącą w opóźniony sposób po ich przyjęciu doustnie, to

A. dojelitowe
B. musujące
C. podpoliczkowe
D. niepowlekane
Tabletki dojelitowe to takie, które mają opóźnione uwalnianie składników czynnych. Oznacza to, że zaczynają działać dopiero w jelicie cienkim. Mają specjalną powłokę, która nie rozpuszcza się w żołądku przez kwasy, co pozwala na ich efektywne wchłanianie. Dzięki temu, medykamenty te są lepiej wykorzystane przez organizm. Przykłady takich tabletek można znaleźć w leczeniu chorób zapalnych jelit – tam naprawdę ważne jest, żeby lek dotarł do jelita, a nie został zneutralizowany w żołądku. Projektując takie leki, farmaceuci muszą pamiętać o tym, żeby były one bezpieczne i miały dobrą biodostępność. Odpowiednie stosowanie takich tabletek daje lepsze efekty terapeutyczne i ogranicza ryzyko działań ubocznych, co potwierdzają aktualne zalecenia Europejskiej Agencji Leków (EMA).
Pytanie 3

Co oznacza skrót "IU" w kontekście wartości liczbowej?

A. wariancję
B. średnią ważoną
C. współczynnik korelacji
D. jednostkę międzynarodową
Określenie "IU" oznacza jednostkę międzynarodową, co jest standardem stosowanym w medycynie oraz farmacji do wyrażania aktywności biologicznej substancji. IU jest miarą, która pozwala na porównywanie działania różnych substancji, niezależnie od ich stężenia czy masy, co ma kluczowe znaczenie w leczeniu pacjentów. Na przykład, witaminy i niektóre hormony są często podawane w jednostkach międzynarodowych, co umożliwia lekarzom i farmaceutom precyzyjne dawkowanie oraz monitorowanie ich efektów. Użycie IU jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), co zapewnia spójność w komunikacji medycznej na międzynarodowym poziomie. W praktyce, na przykład, witamina D jest zalecana w określonych dawkach w IU, co ułatwia pacjentom oraz specjalistom w zakresie zdrowia zrozumienie, ile danej substancji jest potrzebne, aby osiągnąć pożądany efekt terapeutyczny.
Pytanie 4

Według zamieszczonej recepty, sporządzony lek recepturowy to

Rp.
Acidi salicylici        2,0
Zinci oxidi            25,0
Vaselini albi      ad 100,0
A. mazidło.
B. emulsja.
C. roztwór.
D. pasta.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ pasta, jako forma leku recepturowego, charakteryzuje się obecnością substancji stałych, które są nierozpuszczalne w podłożu. W przedstawionej recepturze mamy do czynienia z kwasem salicylowym i tlenkiem cynku, które są substancjami stałymi. Wazelinę białą stosuje się jako podłoże. W praktyce farmaceutycznej, pasty są często stosowane w dermatologii do leczenia stanów zapalnych skóry oraz do ochrony przed czynnikami zewnętrznymi. Tworzą one na skórze warstwę ochronną, co jest istotne w przypadku oparzeń, otarć czy odparzeń. Oprócz tego, z uwagi na właściwości adsorpcyjne tlenku cynku, takie preparaty mogą również wykazywać działanie wysuszające. Dobrą praktyką w aptece jest korzystanie z past w przypadku schorzeń wymagających lokalnego działania substancji czynnych, co czyni je efektywnym rozwiązaniem w farmakoterapii.
Pytanie 5

Surowcem wykorzystywanym do uzyskania Capsici tinctura normata jest owoc

A. głogu
B. kolendry
C. róży
D. pieprzowca
Odpowiedź dotycząca pieprzowca (Capsicum) jest prawidłowa, ponieważ Capsici tinctura normata jest przygotowywana z owoców tego rodzaju rośliny. Pieprzowiec, znany z wysokiej zawartości kapsaicyny, jest szeroko stosowany w medycynie naturalnej i farmaceutycznej. Kapsaicyna jest substancją czynną, która wykazuje właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne i pobudzające metabolizm. Preparaty na bazie pieprzowca są stosowane w terapiach bólowych, a także w kosmetykach do poprawy krążenia krwi. Warto zaznaczyć, że produkcja tinktury zgodnie z normami farmakopealnymi zapewnia standaryzację ilości substancji czynnych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i skuteczności terapii. W branży farmaceutycznej istnieją ścisłe wytyczne dotyczące ekstrakcji składników aktywnych, co pozwala na uzyskanie preparatów wysokiej jakości, które mogą być stosowane w leczeniu oraz profilaktyce wielu schorzeń.
Pytanie 6

Jakie jest przeczyszczające lekarstwo działające na zasadzie osmozy?

A. bisakodyl
B. rycynowy olej
C. liść senesu
D. makrogol
Olej rycynowy, bisakodyl i liść senesu to inne leki przeczyszczające, ale nie działają osmotycznie, więc nie są najlepszym wyborem w tym kontekście. Olej rycynowy działa głównie poprzez podrażnienie błony śluzowej jelit, co powoduje ruchy perystaltyczne. Często to prowadzi do bólu i dyskomfortu, a długotrwałe stosowanie może uszkodzić jelita. Z kolei bisakodyl to lek kontaktowy, też stymuluje jelita, ale skurcze mogą być odczuwalne, więc nie polecałbym go przy przewlekłych zaparciach. Liść senesu działa podobnie do bisakodylu, stymulując perystaltykę przez antrachinony, co też może wywoływać skurcze. Z mojego punktu widzenia, warto znać różnice między tymi środkami, bo leki osmotyczne, jak makrogol, są zwykle lepszym wyborem ze względu na ich łagodniejsze działanie oraz lepszy profil bezpieczeństwa.
Pytanie 7

Zamknięty hermetycznie aparat do pracy pod ciśnieniem, mający specyficzną konsystencję i wyposażony w manometry oraz termometry, to:

A. kolba
B. infuzorka
C. autoklaw
D. unguator
Autoklaw to aparat ciśnieniowy, który hermetycznie zamyka wnętrze, co pozwala na osiągnięcie wysokiej temperatury oraz ciśnienia, co jest niezbędne do skutecznej sterylizacji narzędzi medycznych, laboratoryjnych oraz innych przedmiotów. Termometry i manometry zamontowane w autoklawie umożliwiają monitorowanie temperatury oraz ciśnienia, co jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności procesu sterylizacji. Przykładowo, w klinikach dentystycznych autoklawy są niezbędne do sterylizacji narzędzi, aby zapobiec zakażeniom. Zgodnie z normami ISO oraz zaleceniami CDC, stosowanie autoklawu jest standardem w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny w praktykach medycznych. Warto również dodać, że autoklawy są wykorzystywane nie tylko w medycynie, ale także w laboratoriach, gdzie sterylizacja materiałów jest kluczowa dla poprawności przeprowadzanych badań.
Pytanie 8

Jakie są właściwości odwaru z liści szałwii?

A. W celu wspomagania laktacji
B. W celu podniesienia poziomu glukozy
C. Jako środek na wszawicę
D. Przy stanach zapalnych dziąseł
Odwar z liści szałwii ma zastosowanie w leczeniu zapaleń dziąseł ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, antyseptyczne oraz ściągające. Szałwia, dzięki swoim naturalnym składnikom, takim jak olejki eteryczne i flawonoidy, skutecznie łagodzi podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej oraz wspomaga proces gojenia ran. Przykładowo, płukanie ust odwarem z szałwii może przynieść ulgę pacjentom cierpiącym na zapalenie dziąseł, eliminując bakterie i zmniejszając obrzęk. W praktyce stomatologicznej odwar ten może być zalecany jako uzupełnienie standardowego leczenia, a jego stosowanie znajduje potwierdzenie w literaturze medycznej, co jest zgodne z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. Dodatkowo, regularne stosowanie odwaru może wspierać ogólną higienę jamy ustnej, co jest istotne dla profilaktyki chorób przyzębia.
Pytanie 9

Roślina zawierająca antocyjany, która wspiera poprawę mikrokrążenia w obrębie gałki ocznej, to

A. Myrtilli fructus
B. Aloe barbadensis
C. Frangulae cortex
D. Gentianae radix
Myrtilli fructus, czyli owoce borówki czernicy, są bogate w antocyjany, które są naturalnymi barwnikami roślinnymi o silnych właściwościach przeciwutleniających. Antocyjany mają zdolność do wspierania zdrowia oczu poprzez poprawę mikrokrążenia w gałce ocznej, co może przyczynić się do ochrony przed chorobami oczu, takimi jak zaćma czy zwyrodnienie plamki żółtej. W praktyce, stosowanie ekstraktów z borówki czernicy jest często rekomendowane w suplementacji diety osób z problemami wzrokowymi oraz w zapobieganiu ich wystąpieniu. Badania kliniczne potwierdzają, że regularne spożywanie borówek może prowadzić do poprawy ostrości widzenia oraz zmniejszenia zmęczenia oczu, co czyni je cennym składnikiem diety. Ponadto, zgodnie z dobrą praktyką w medycynie naturalnej, stosowanie produktów zawierających Myrtilli fructus powinno być poparte odpowiednią wiedzą na temat ich działania oraz zaleceniami specjalistów.
Pytanie 10

Który z leków jest wykorzystywany w terapii cukrzycy typu I?

A. metformina
B. Insulina
C. Gliklazyd
D. Glimepiryd
Insulina jest kluczowym lekiem w leczeniu cukrzycy typu I, ponieważ jest hormonem odpowiedzialnym za regulację poziomu glukozy we krwi. Pacjenci z tym typem cukrzycy nie produkują insuliny z powodu zniszczenia komórek beta w trzustce przez własny układ odpornościowy. Dlatego muszą regularnie przyjmować insulinę, aby zrekompensować brak tego hormonu. Insulina dostępna jest w różnych formach, takich jak insulina krótko działająca, długo działająca oraz mieszane preparaty, co pozwala na dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta. Kontrola glikemii jest kluczowym elementem terapii, a odpowiednie monitorowanie poziomu cukru we krwi oraz dostosowanie dawek insuliny są niezbędne do uniknięcia powikłań. Ponadto, edukacja pacjentów na temat diety, aktywności fizycznej i zasad zarządzania cukrzycą jest niezbędna dla skuteczności leczenia i poprawy jakości życia. Warto również podkreślić znaczenie współpracy z zespołem medycznym, aby dostosować leczenie do zmieniających się potrzeb organizmu.
Pytanie 11

Maceraty z materiałów roślinnych otrzymuje się, poddając je działaniu

A. 45 minut wrzącą wodą
B. 30 minut na łaźni wodnej w temperaturze 100°C
C. 45 minut na łaźni olejowej przy temp. 75°C
D. 30 minut wodą w temperaturze pokojowej
Odpowiedź, że maceraty z surowców roślinnych uzyskuje się poprzez wytrawianie ich wodą o temperaturze pokojowej przez 30 minut, jest poprawna, ponieważ ten proces pozwala na delikatne wydobycie substancji czynnych z roślin. Woda w temperaturze pokojowej nie powoduje denaturacji białek ani zniszczenia wrażliwych związków bioaktywnych, co jest istotne dla zachowania pełnej wartości odżywczej i właściwości leczniczych maceratów. Z tego powodu, w praktyce fitoterapeutycznej oraz w produkcji kosmetyków, często stosuje się macerację w zimnej wodzie. Przykładem może być przygotowywanie naparów z ziół, gdzie kluczowe jest zachowanie naturalnych olejków eterycznych i innych cennych składników. Dobrą praktyką jest także monitorowanie czasu maceracji, aby uniknąć nadmiernego wyciągania substancji gorzkich czy garbników, co mogłoby negatywnie wpłynąć na smak czy działanie wyciągu.
Pytanie 12

Do dezynfekcji nienaruszonej skóry należy używać alkoholu etylowego o stężeniu

A. 96% v/v
B. 50% v/v
C. 70% v/v
D. 40% v/v
Alkohol etylowy o stężeniu 70% v/v jest uważany za optymalny do odkażania nieuszkodzonej skóry ze względu na swoje właściwości biobójcze. Stężenie 70% pozwala na skuteczne zniszczenie większości bakterii, wirusów oraz grzybów, ponieważ umożliwia alkoholowi penetrację przez ściany komórkowe mikroorganizmów. W wyższych stężeniach, takich jak 96% v/v, alkohol zbyt szybko paruje, co ogranicza jego zdolność do efektywnego wnikania w komórki drobnoustrojów. W praktyce, 70% roztwór etanolu jest szeroko stosowany w szpitalach i ośrodkach medycznych do dezynfekcji rąk oraz powierzchni, będąc zgodnym z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Ponadto, 70% alkohol etylowy jest wykorzystywany jako środek do dezynfekcji przed zabiegami chirurgicznymi czy iniekcjami, co podkreśla jego znaczenie w zapewnieniu bezpieczeństwa pacjentów oraz zapobieganiu zakażeniom. Warto również zaznaczyć, że takie stężenie alkoholu nie tylko skutecznie niszczy patogeny, ale również minimalizuje ryzyko podrażnień skóry, co jest istotne w kontekście długotrwałego stosowania.
Pytanie 13

Przykładem synergii hiperaddycyjnej jest zestawienie

A. sulfatiazolu z trimetoprimem
B. sulfometoksazolu z trimetoprimem
C. sulfometoksazolu z tazobactamem
D. soli srebrowej sulfadiazyny z trimetoprimem
Połączenia sulfometoksazolu z tazobactamem, sulfatiazolu z trimetoprimem oraz soli srebrowej sulfadiazyny z trimetoprimem nie wykazują synergizmu hiperaddycyjnego, co czyni je mniej skutecznymi w porównaniu do kombinacji sulfometoksazolu z trimetoprimem. Tazobaktam jest inhibitorem β-laktamaz, który działa w połączeniu z antybiotykami β-laktamowymi, a nie z sulfometoksazolem, co ogranicza jego zastosowanie w terapii zakażeń, w których kluczowa jest synteza kwasu foliowego. Sulfatiazol, chociaż jest również inhibitorem syntezy kwasu foliowego, nie współdziała z trimetoprimem w sposób, który prowadziłby do hiperaddycyjnego efektu terapeutycznego. Połączenie soli srebrowej sulfadiazyny z trimetoprimem również nie jest uzasadnione, ponieważ mechanizm działania soli srebrowej opiera się na działaniu bakteriobójczym, a nie na hamowaniu syntezy kwasu foliowego. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że każde połączenie leków z tej samej klasy lub działających na podobne mechanizmy przyniesie korzystniejszy efekt terapeutyczny. Rzeczywistość jest bardziej złożona, a efektywność połączeń terapeutycznych zależy nie tylko od ich mechanizmów działania, ale również od ich wzajemnych interakcji, które mogą prowadzić do antagonizmu lub braku efektu. Dlatego ważne jest, aby w terapii antybakteryjnej opierać się na solidnych dowodach i aktualnych wytycznych praktyki klinicznej.
Pytanie 14

Diosmina, hesperydyna i kwercetyna to powszechnie spotykane w przyrodzie substancje lecznicze, które klasyfikowane są jako

A. garbniki
B. saponiny
C. flawonoidy
D. kardenoidy
Diosmina, hesperydyna i kwercetyna należą do grupy flawonoidów, które są naturalnymi związkami roślinnymi charakteryzującymi się silnymi właściwościami antyoksydacyjnymi oraz przeciwzapalnymi. Flawonoidy odgrywają kluczową rolę w ochronie komórek przed stresem oksydacyjnym, co jest istotne w zapobieganiu wielu chorobom, w tym chorobom sercowo-naczyniowym i nowotworom. Diosmina, na przykład, jest szeroko stosowana w terapii żylaków oraz niewydolności żylnej, poprawiając krążenie i wzmacniając ściany naczyń krwionośnych. Hesperydyna, obecna w cytrusach, może wspierać zdrowie serca poprzez obniżanie ciśnienia krwi i poziomu cholesterolu. Kwercetyna, z kolei, znana jest z działania przeciwhistaminowego i może być korzystna w leczeniu alergii. W kontekście zdrowia publicznego i medycyny naturalnej, substancje te są często badane pod kątem ich potencjalnych korzyści oraz zastosowania w profilaktyce i terapii różnych schorzeń. Warto również zauważyć, że flawonoidy stanowią ważny element diety, a ich spożycie można zwiększać poprzez regularne jedzenie owoców i warzyw, co jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi WHO dotyczących zdrowego stylu życia.
Pytanie 15

Osoba wydająca lek receptorowy z apteki przeprowadza

A. analizę jakościową składników leku
B. analizę ilościową składników leku
C. kontrolę wizualną leku
D. kontrolę uwalniania substancji leczniczej
Kontrola wizualna leku jest kluczowym etapem w procesie jego wydawania z apteki, który pozwala na ocenę jego wyglądu, stanu opakowania oraz oznaczeń. W praktyce farmaceutycznej, farmaceuta dokonuje oceny, czy lek spełnia standardy jakości związane z estetyką, co może obejmować sprawdzenie, czy nie występują zmiany koloru, uszkodzenia opakowania czy zanieczyszczenia. Zgodnie z zapisami regulacyjnymi, farmaceuci są zobowiązani do stosowania się do wytycznych dotyczących kontroli jakości leków, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której farmaceuta zauważy, że lek ma inny kolor niż ten, który jest widoczny na etykiecie – może to sugerować problem z jakością lub niewłaściwe przechowywanie leku. Tego rodzaju kontrola jest również często dokumentowana w procedurach wewnętrznych apteki, co sprzyja zachowaniu wysokich standardów jakości.
Pytanie 16

Jakie surowce są poddawane 30-minutowemu wytrawianiu wodą w temperaturze pokojowej w celu uzyskania składników?

A. Koszyczek rumianku i korzeń kozłka lekarskiego
B. Liść mięty oraz liść melisy
C. Nasiona lnu i korzeń prawoślazu
D. Kora dębowa oraz liść brzozy
Nasiona lnu i korzeń prawoślazu są idealnymi surowcami do ekstrakcji składników czynnych poprzez wytrawianie wodą w temperaturze pokojowej na przestrzeni 30 minut. Nasiona lnu zawierają cenne kwasy tłuszczowe omega-3, błonnik oraz lignany, które w tej metodzie ekstrakcji są uwalniane do rozpuszczalnika. Korzeń prawoślazu z kolei jest znany ze swoich właściwości łagodzących, dzięki wysokiej zawartości śluzów roślinnych, które również dobrze rozpuszczają się w wodzie. Takie podejście, stosowane w ziołolecznictwie, ma na celu uzyskanie najkorzystniejszych właściwości terapeutycznych, które są obecnie potwierdzane w literaturze naukowej oraz praktykach medycyny naturalnej. W praktyce, preparaty z nasion lnu i korzenia prawoślazu są wykorzystywane w leczeniu problemów trawiennych, stanów zapalnych oraz w celu wsparcia układu odpornościowego. Zgodnie z dobrymi praktykami w ekstrakcji roślinnej, istotne jest, aby wybrać odpowiednią temperaturę i czas, co pozwala na zachowanie wartości odżywczych oraz bioaktywnych składników.
Pytanie 17

Skąd można uzyskać informacje na temat przynależności substancji do grupy A, B lub N?

A. Rejestr Produktów Leczniczych.
B. Ustawa o Farmacji.
C. pozycja Leki Współczesnej Terapii
D. Farmakopea Polska X.
Farmakopea Polska X jest kluczowym dokumentem regulującym zasady dotyczące substancji czynnych, w tym ich klasyfikacji do wykazów A, B i N. Te wykazy odnoszą się do substancji kontrolowanych i ich obrotu, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa leków oraz ochrony zdrowia publicznego. Wykaz A obejmuje substancje, które mogą być stosowane wyłącznie w ściśle określonych warunkach, natomiast wykaz B dotyczy substancji, które są dostępne w ograniczonym zakresie. Z kolei wykaz N zazwyczaj zawiera substancje, które nie są uznawane za leki, ale mogą mieć zastosowanie w terapii. Przykładem praktycznego zastosowania wiedzy z Farmakopei jest konieczność przestrzegania przepisów dotyczących obrotu substancjami kontrolowanymi w aptekach oraz placówkach medycznych, co wpływa na bezpieczeństwo pacjentów oraz zgodność z przepisami prawa farmaceutycznego. Zrozumienie tych klasyfikacji jest niezbędne dla farmaceutów, którzy muszą znać status prawny substancji, aby odpowiednio informować pacjentów oraz stosować je w praktyce medycznej.
Pytanie 18

Po ukończeniu 2-letniego stażu zawodowego technik farmaceutyczny ma prawo do samodzielnego wykonania

A. płynu wieloelektrolitowego
B. rozcieńczenia perhydrolu
C. maści z neomycyną
D. kropli do oczu z siarczanem atropiny
Maść z neomycyną to preparat, który technicy farmaceutyczni mogą samodzielnie przygotować po odbyciu 2-letniej praktyki zawodowej, ponieważ jej wytwarzanie wpisuje się w zakres ich kompetencji oraz umiejętności nabytych w trakcie nauki. Neomycyna jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu infekcji bakteryjnych, a jej zastosowanie w postaci maści jest powszechne w dermatologii oraz w leczeniu ran. Przygotowując maść, technik farmaceutyczny wykonuje kilka kluczowych czynności, od ważenia surowców, przez ich mieszanie, aż po pakowanie finalnego produktu. Dobrą praktyką wytwarzania leków (GMP) wymaga, aby każdy etap był odpowiednio udokumentowany, co zapewnia jakość i bezpieczeństwo preparatu. Współpraca z farmaceutą w tym procesie jest istotna, ponieważ to farmaceuta odpowiada za zatwierdzenie składu oraz wskazania do stosowania. W kontekście maści z neomycyną, jej zastosowanie w praktyce klinicznej obejmuje leczenie zmian skórnych, co czyni ją istotnym narzędziem w arsenale terapeutycznym. Zrozumienie właściwości składników aktywnych oraz ich interakcji z pacjentem jest kluczowe w pracy technika farmaceutycznego.
Pytanie 19

Odwar przygotowany z liści szałwii, stosowany na zewnątrz, ma właściwości

A. ściągające
B. przeciwgorączkowe
C. napotne
D. nawilżające
Odwar z liści szałwii wykazuje działanie ściągające, co oznacza, że pomaga w obkurczaniu tkanek oraz zmniejsza wydzielanie płynów ustrojowych. To działanie jest szczególnie istotne w przypadku stanów zapalnych skóry, oparzeń czy podrażnień, gdzie nadmierna wilgoć może pogarszać stan chorego miejsca. Szałwia, znana ze swoich właściwości antyseptycznych i przeciwzapalnych, jest często wykorzystywana w formie okładów czy przemywań, aby przyspieszyć proces gojenia i zmniejszyć obrzęk. Przykładowo, odwar z liści szałwii może być stosowany w terapii hemoroidów, gdzie jego działanie ściągające przyczynia się do zmniejszenia obrzęku i bólu. Dobrą praktyką jest przygotowanie odwaru poprzez gotowanie liści w wodzie przez około 10 minut, a następnie schłodzenie i przefiltrowanie przed zastosowaniem. Tego rodzaju naturalne metody są zgodne z rosnącym trendem stosowania ziół w medycynie alternatywnej oraz integracyjnej, gdzie pacjenci poszukują bezpiecznych i skutecznych rozwiązań dla swoich dolegliwości.
Pytanie 20

Adnotacja lekarza na recepcie w formie zwrotu "Repetatur x 2" umożliwia sporządzenie dla pacjenta leku recepturowego

A. dwa razy w aptece, w której przygotowano lek oraz sporządzono odpis recepty
B. z użyciem dwukrotnie większej ilości substancji czynnej
C. w dwóch różnych aptekach, na podstawie kopii recepty
D. w ilości dwukrotnie większej na jeden ryczałt
Adnotacja "Repetatur x 2" na recepcie odnosi się do możliwości przygotowania leku recepturowego dwa razy w aptece, w której został on pierwotnie sporządzony. Oznacza to, że farmaceuta może wykonać lek ponownie na podstawie oryginalnej recepty oraz sporządzonego odpisu, co jest zgodne z zasadami praktyki farmaceutycznej. Przykładowo, jeśli pacjent potrzebuje regularnych dawek leku, który jest sporządzany w aptece, farmaceuta może wykonać go dwukrotnie, co jest zarówno praktyczne, jak i zgodne z potrzebami pacjenta. Ważne jest, aby każdy odpis był odpowiednio dokumentowany, co zapewnia bezpieczeństwo i zgodność z przepisami prawnymi. Standardy farmaceutyczne wymagają również, aby recepty były przechowywane i że każdy powtarzalny lek powinien być wydawany zgodnie z zaleceniami lekarza oraz z obowiązującymi normami prawnymi, co zapewnia pacjentowi dostęp do potrzebnych mu leków.
Pytanie 21

Kompleks flawolignanów, pozyskiwanych z owoców ostropestu plamistego, to

A. sylimaryna, o właściwościach hepatoprotekcyjnych
B. kurkumina, mająca działanie żółciotwórcze i żółciopędne
C. lecytyna, stanowiąca źródło choliny
D. podofilotoksyna, charakteryzująca się działaniem cytotoksycznym
Sylimaryna to coś w rodzaju super składnika, który pochodzi z ostropestu plamistego, a jego działania są naprawdę fajne, gdy chodzi o wątrobę. Chodzi o to, że ochroni ona komórki wątroby przed różnymi szkodliwymi rzeczami, jak toksyny czy alkohol. Z tego, co słyszałem, badania pokazują, że sylimaryna potrafi pomóc w regeneracji komórek wątroby i poprawić, jak one funkcjonują. Używa się jej na przykład przy stłuszczeniu wątroby albo wirusowym zapaleniu wątroby typu C, gdzie te jej właściwości ochronne naprawdę robią robotę. W praktyce bardzo dużo ludzi korzysta z sylimaryny w suplementach diety czy ziołach, co pokazuje, że ma swoje miejsce w medycynie naturalnej. Ważne jest też, by suplementy z sylimaryną były dobrze badane pod kątem czystości i skuteczności, bo to kluczowe dla bezpieczeństwa tych, którzy je przyjmują.
Pytanie 22

Etanol występuje w składzie

A. Aluminii subacetatis solutio
B. Bismuthi subgallatis unguentum
C. Linimentum saponato-camphoratum
D. Iodi solutio aquosa
Linimentum saponato-camphoratum to preparat stosowany w medycynie, który zawiera etanol jako jeden z głównych składników. Etanol w tym kontekście pełni rolę rozpuszczalnika oraz środka konserwującego, co jest zgodne z zasadami formulacji farmaceutycznych. Preparat wykorzystywany jest do łagodzenia bólów mięśniowych oraz stawowych dzięki działaniu przeciwzapalnemu i chłodzącemu. W praktyce, linimentum jest stosowane przez pacjentów z dolegliwościami reumatycznymi oraz sportowcami w celu szybszej regeneracji po wysiłku fizycznym. Stosowanie preparatów zawierających etanol w formularzach farmaceutycznych jest zgodne z normami jakości, takimi jak GMP (Good Manufacturing Practices), które zapewniają bezpieczeństwo i skuteczność produktów. Ponadto, etanol jako składnik działa również na skórę, ułatwiając wchłanianie innych substancji czynnych zawartych w preparacie. Przykłady zastosowania obejmują również inne linimenta, które mogą być stosowane w podobnych sytuacjach, co potwierdza znaczenie etanolu w tworzeniu skutecznych rozwiązań terapeutycznych.
Pytanie 23

Morfina jest zaliczana do pochodnych

A. izochinoliny
B. fenantrenu
C. tetracenu
D. antracenu
Morfina to alkaloid, a pochodzi z opium. Jej struktura chemiczna to tak naprawdę pochodna fenantrenu, który jest węglowodorem aromatycznym z trzema pierścieniami benzenowymi w szeregu. To właśnie ta struktura jest podstawą dla sporej liczby związków biologicznych, w tym opiatów. Morfina ma bardzo silne działanie przeciwbólowe i jest kluczowa w terapii bólu, co czyni ją ważnym lekiem, zwłaszcza w przypadkach silnych bólów u pacjentów z nowotworami czy w opiece paliatywnej. Zrozumienie, że morfina pochodzi od fenantrenu, to istotna sprawa dla farmaceutów i osób pracujących w ochronie zdrowia, bo wpływa na to, jak te substancje są klasyfikowane oraz jak można je stosować w leczeniu. Dodatkowo, wiedza o chemicznym pochodzeniu morfiny jest istotna, gdy mówimy o badaniach nad opioidami i ich potencjalnym uzależniającym działaniem.
Pytanie 24

Niesteroidowe leki przeciwzapalne powinny być stosowane z ostrożnością w połączeniu

A. z cefalosporynami
B. z lekami przeciwhistaminowymi
C. z pochodnymi kumaryny
D. z opioidami
Wybór innych opcji do połączenia z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, takimi jak leki przeciwhistaminowe, cefalosporyny czy opioidy, nie prowadzi typowo do tak poważnych interakcji jak w przypadku pochodnych kumaryny. Leki przeciwhistaminowe, takie jak ceteryzyna, są stosowane w leczeniu alergii i nie wykazują istotnych interakcji z NLPZ, co czyni je bezpiecznymi do stosowania razem z tymi lekami w kontekście bólu i stanu zapalnego. Cefalosporyny to grupa antybiotyków, która generalnie nie wpływa na działanie NLPZ ani nie zwiększa ryzyka krwawień. Opioidy, takie jak morfina czy oksykodon, są często stosowane w połączeniu z NLPZ w celu uzyskania synergicznego efektu przeciwbólowego. Trzeba jednak pamiętać, że chociaż można je stosować razem, to ich połączenie może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, takich jak depresja oddechowa. Typowym błędem myślowym jest zatem zakładanie, że wszystkie leki przeciwbólowe i przeciwzapalne mają takie samo ryzyko interakcji. W rzeczywistości, kluczowa jest znajomość mechanizmów działania oraz potencjalnych interakcji pomiędzy lekami, co pozwala na ich odpowiednie łączenie w terapii. W każdej sytuacji należy dążyć do zapewnienia pacjentowi najbezpieczniejszej terapii, co wymaga dokładnej analizy historii choroby i aktualnie stosowanych leków.
Pytanie 25

Ile etakrydyny mleczanu trzeba odważyć, by przygotować lek według podanej recepty?

Rp.
0,2% Sol. Ethacridini lactatis  25,0
M.f.sol.
D.S. Zewnętrznie
A. 0,50 g
B. 0,05 g
C. 0,80g
D. 0,20g
Poprawna odpowiedź to 0,05 g etakrydyny mleczanu. Aby zrozumieć, dlaczego ta ilość jest właściwa, warto przypomnieć sobie zasady obliczania stężenia roztworów. W przypadku 0,2% roztworu etakrydyny mleczanu, oznacza to, że w 100 g roztworu znajduje się 0,2 g substancji aktywnej. Zatem, aby obliczyć ilość etakrydyny potrzebną do przygotowania 25 g tego roztworu, stosujemy proporcję. Przykładowo, jeśli 100 g roztworu zawiera 0,2 g substancji, to 25 g roztworu będzie zawierać 0,05 g etakrydyny mleczanu (0,2 g x 25 g / 100 g = 0,05 g). Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w farmacji, gdzie precyzyjne dawkowanie substancji czynnych wpływa na skuteczność terapii oraz bezpieczeństwo pacjentów. Poprawne przygotowanie leków zgodnie z receptą jest fundamentem dobrej praktyki farmaceutycznej, a umiejętność obliczania ilości substancji czynnych jest niezbędna do zapewnienia jakości i efektywności stosowanych terapii.
Pytanie 26

Jakie substancje mają właściwości higroskopijne?

A. Camphorae spiritus
B. Belladonnae extractum siccum
C. Absinthi tinctura
D. Pini sirupus compositus
Belladonnae extractum siccum, czyli suchy ekstrakt z pokrzyku wilczej jagody, wykazuje właściwości higroskopijne, co oznacza, że ma zdolność do absorbowania wilgoci z otoczenia. Higroskopijność jest istotna w farmacji i przemyśle kosmetycznym, ponieważ wpływa na stabilność i trwałość produktów. W praktyce, substancje higroskopijne mogą zmieniać swoje właściwości w wyniku wchłaniania wody, co może prowadzić do zmniejszenia skuteczności leku lub kosmetyku. W związku z tym, podczas formulacji produktów zawierających Belladonnae extractum siccum, należy zapewnić odpowiednie warunki przechowywania oraz zabezpieczenia przed wilgocią. Warto również zauważyć, że substancje higroskopijne często są dodawane do różnych preparatów w celu poprawy ich stabilności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży farmaceutycznej. Przykładem mogą być postacie leku, takie jak tabletki czy proszki, które muszą być odpowiednio pakowane, aby zminimalizować ich kontakt z wilgocią.
Pytanie 27

W maściach na bazie hydrofilowej jako środek konserwujący wykorzystuje się

A. alkohol cetostearylowy
B. glikol propylenowy
C. hydroksybenzoesan metylu
D. laurylosiarczan sodu
Hydroksybenzoesan metylu, znany również jako metyloparaben, jest powszechnie stosowanym konserwantem w maściach o podłożu hydrofilowym, ponieważ skutecznie zapobiega rozwojowi mikroorganizmów. Działa jako inhibitor wzrostu bakterii i grzybów, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa produktów farmaceutycznych. Przykładem zastosowania hydroksybenzoesanu metylu jest jego obecność w różnych formulacjach kosmetycznych oraz w lekach stosowanych na skórę, gdzie jego właściwości konserwujące wpływają na zwiększenie trwałości preparatów. Zgodnie z normami oraz wytycznymi, takimi jak te opracowane przez Europejską Agencję Leków (EMA) czy Amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA), stosowanie konserwantów, takich jak hydroksybenzoesan metylu, w odpowiednich stężeniach jest niezbędne dla zachowania jakości produktów. Hydroksybenzoesan metylu jest także preferowany ze względu na swoje niskie ryzyko alergiczne oraz dobre profil bezpieczeństwa, co czyni go odpowiednim wyborem w wielu formulacjach farmaceutycznych.
Pytanie 28

Do opakowania, które zawiera, należy dołączyć białą etykietę

A. płyn do pędzlowania jamy ustnej
B. płyn do inhalacji
C. krople do płukania gardła
D. wodny roztwór jodu
Biała etykieta jest stosowana w przypadku wodnego roztworu jodu, ponieważ jest to preparat zaliczany do grupy leków stosowanych w leczeniu i dezynfekcji. Roztwór jodu jest często używany w medycynie jako środek antyseptyczny, a jego zastosowanie wymaga jasnego oznaczenia zawartości w opakowaniu. Dołączenie białej etykiety zapewnia łatwe identyfikowanie tego leku oraz informowanie użytkowników o jego właściwościach i zastosowaniach. Przykładowo, wodny roztwór jodu może być wykorzystany do dezynfekcji ran, co jest istotne w praktykach medycznych. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi etykietowania produktów farmaceutycznych, każda substancja czynna powinna być oznakowana w sposób umożliwiający jej łatwe zidentyfikowanie, co jest niezbędne dla bezpieczeństwa pacjentów oraz zgodności z regulacjami prawnymi. Dodatkowo, biała etykieta ułatwia farmaceutom i personelowi medycznemu szybkie odnalezienie informacji o preparacie, co jest kluczowe w sytuacjach awaryjnych.
Pytanie 29

Skrót trit. w polskim znaczeniu to

A. nalewka
B. roztarty
C. tabletka
D. trzy
Skrót <i>trit.</i> pochodzi od łacińskiego "trituratio", co oznacza 'roztarcie'. W farmacji i naukach o zdrowiu termin ten odnosi się do procesu mechanicznego, w którym substancje stałe są redukowane do postaci proszku lub drobnych cząsteczek poprzez tarcie. Przykładowo, w przygotowywaniu niektórych leków, roztarcie składników aktywnych jest kluczowe dla poprawy ich biodostępności. Dobre praktyki farmaceutyczne wskazują, że prawidłowe rozdrobnienie substancji może zwiększyć ich rozpuszczalność, co jest istotne dla skuteczności terapii. Warto zwrócić uwagę na to, że proces ten powinien być przeprowadzany z zachowaniem odpowiednich norm, takich jak czystość narzędzi i środowiska pracy, aby uniknąć kontaminacji. Zrozumienie tego terminu jest niezbędne dla osób pracujących w branży farmaceutycznej, ponieważ precyzyjne przygotowanie leków ma kluczowe znaczenie dla ich skuteczności.
Pytanie 30

Lanolina jest wykorzystywana w składzie czopków jako

A. główny składnik nośnika
B. substancja wypełniająca
C. emulgator
D. rozpuszczalnik

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Lanolina, znana również jako wosk owczy, jest naturalnym produktem tłuszczowym pozyskiwanym z wełny owiec. Jej zastosowanie w recepturze czopków jako emulgatora jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i jednorodności formulacji. Emulgatory są substancjami, które pozwalają na połączenie dwóch faz, takich jak woda i olej, co jest istotne w przypadku czopków, które muszą być jednocześnie skuteczne i łatwe do aplikacji. Lanolina tworzy z lipidami w czopkach emulsje, które poprawiają wchłanianie aktywnych substancji czynnych przez błony śluzowe. Dodatkowo, lanolina działa jako środek nawilżający, co zwiększa komfort stosowania preparatu. W przemyśle farmaceutycznym stosuje się ją zgodnie z normami jakości, takimi jak GMP (Good Manufacturing Practice), co zapewnia bezpieczeństwo i efektywność produktów. W praktyce, czopki zawierające lanolinę mogą być wykorzystywane w terapii, takich jak leczenie hemoroidów czy bólów menstruacyjnych, gdzie kluczowe jest szybkie działanie i dobre wchłanianie.
Pytanie 31

Najmniejsza ilość leku, która wywołuje reakcję ze strony organizmu po jego podaniu w określonej formie, określana jest mianem dawki

A. minimalną
B. dobową
C. maksymalną
D. jednorazową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'minimalną' jest poprawna, ponieważ odnosi się do najmniejszej ilości substancji leczniczej, która jest wystarczająca do wywołania reakcji farmakologicznej w organizmie. Dawka minimalna jest kluczowa w terapii, zwłaszcza przy określaniu skuteczności leku oraz jego bezpieczeństwa. W praktyce klinicznej ustalenie dawki minimalnej pozwala uniknąć efektów ubocznych związanych z nadmiernym podawaniem leków. Na przykład, w przypadku leków przeciwbólowych, znajomość dawki minimalnej pozwala na efektywne zarządzanie bólem bez ryzyka toksyczności. Dawkowanie powinno być zawsze zgodne z aktualnymi wytycznymi i standardami, takimi jak zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) czy lokalnych instytucji zdrowotnych, które wskazują na optymalne dawki w kontekście różnych schorzeń. Ponadto, każdy pacjent jest inny, dlatego dawki minimalne mogą się różnić w zależności od indywidualnych cech pacjenta, takich jak wiek, waga ciała, stan zdrowia czy współistniejące choroby. Zrozumienie tego pojęcia jest niezbędne dla farmaceutów i lekarzy, aby skutecznie prowadzić leczenie i monitorować reakcje pacjentów na leczenie.
Pytanie 32

Sprzęt medyczny jednorazowego użytku, wykonany z plastiku, poddawany jest procesowi dezynfekcji

A. metodą wyżarzania
B. tlenkiem etylenu
C. suchym gorącym powietrzem
D. nasyconą parą wodną pod ciśnieniem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na tlenek etylenu jako metodę wyjaławiania jednorazowego sprzętu medycznego wykonane z tworzywa sztucznego jest poprawna. Tlenek etylenu (EtO) jest gazem o właściwościach dezynfekujących, który jest szeroko stosowany w branży medycznej do wyjaławiania sprzętu wrażliwego na wysoką temperaturę i wilgoć. Proces ten polega na wystawieniu sprzętu na działanie tlenku etylenu w kontrolowanych warunkach, co pozwala na skuteczne eliminowanie patogenów, w tym bakterii, wirusów i grzybów. Ważnym atutem tej metody jest jej zdolność do penetracji materiałów, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla złożonych instrumentów medycznych. Ponadto, tlenek etylenu jest zgodny z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 11135, które regulują procesy wyjaławiania. Przykładem zastosowania tej metody jest dezynfekcja sprzętu chirurgicznego, który nie może być poddawany innym metodom wyjaławiania, takim jak autoklawowanie, z uwagi na ryzyko uszkodzenia. Dlatego tlenek etylenu odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa pacjentów i skuteczności procedur medycznych.
Pytanie 33

Do określenia utraty masy w wyniku suszenia materiału roślinnego niezbędne jest zastosowanie:

A. tygli porcelanowego, wyparki próżniowej, eksykatora
B. kolby okrągłodennej, chłodnicy zwrotnej, suszarki
C. autoklawu, tygla porcelanowego, suszarki fluidalnej
D. naczynia wagowego, suszarki laboratoryjnej, eksykatora

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Strata masy po suszeniu substancji roślinnej to naprawdę ważny krok, jeśli chodzi o analizę jakości i ilości różnych materiałów roślinnych. Dobór naczynia wagowego, suszarki laboratoryjnej i eksykatora ma sens, bo są to podstawowe urządzenia w laboratoriach chemicznych i biologicznych. Naczynie wagowe pomaga nam dokładnie zmierzyć masę przed i po suszeniu, co jest kluczowe do obliczenia straty masy. Suszarka laboratoryjna umożliwia kontrolowane suszenie, co zmniejsza ryzyko zmiany właściwości chemicznych i fizycznych próbki. Eksykator natomiast przydaje się do przechowywania osuszonych próbek w warunkach niskiej wilgotności, co zapobiega ich nawilżeniu. To wszystko jest zgodne z dobrymi praktykami labolatoryjnymi, które podkreślają znaczenie dokładności w przygotowaniu i analizie próbek. Przykładem może być analiza wilgotności w ziołach, gdzie dokładne określenie straty masy jest kluczowe dla ich jakości i skuteczności.
Pytanie 34

Z korzenia rośliny wytwarzana jest

A. Arnicae tinctura
B. Tormentillae tinctura
C. Cinchonae tinctura
D. Crataegi tinctura

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tormentillae tinctura, czyli nalewka z pięciornika, jest pozyskiwana z kłącza rośliny o nazwie Potentilla erecta. Kłącza tej rośliny są bogate w substancje czynne, takie jak garbniki, flawonoidy oraz kwasy organiczne, które wykazują właściwości ściągające, przeciwzapalne i antyseptyczne. Nalewka z pięciornika znajduje zastosowanie w terapii biegunek, stanów zapalnych błony śluzowej jelit oraz w leczeniu ran i owrzodzeń. W praktyce farmaceutycznej, tormentillae tinctura jest zalecana jako środek wspomagający w terapii chorób układu pokarmowego, a także w dermatologii. Standardy wytwarzania takich preparatów wymagają stosowania wysokiej jakości surowca roślinnego oraz przestrzegania procedur ekstrakcji, co zapewnia wysoką efektywność terapeutyczną produktu. Wiedza na temat właściwości farmakologicznych kłącza pięciornika jest istotna zarówno dla farmaceutów, jak i specjalistów z dziedziny fitoterapii, którzy poszukują naturalnych metod leczenia.
Pytanie 35

Po otrzymaniu preparatu insuliny "Insulinum Mixtard 30 HM Penfill" należy przechować lek

A. w sejfie
B. w zamkniętej szafce
C. na półce w aptece
D. w lodówce o temp. od 2 do 8°C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'w lodówce o temp. od 2 do 8°C' jest prawidłowa, ponieważ insulina, w tym preparat 'Insulinum Mixtard 30 HM Penfill', wymaga przechowywania w odpowiednich warunkach temperaturowych, aby zachować swoją skuteczność i stabilność. Zgodnie z zaleceniami producentów oraz standardami przechowywania leków, insulina powinna być trzymana w chłodnym miejscu, najlepiej w lodówce, gdzie temperatura jest utrzymywana w przedziale 2-8°C. W takich warunkach insulina może zachować swoje właściwości przez dłuższy czas, co jest kluczowe dla pacjentów z cukrzycą, którzy polegają na tym leku w codziennym leczeniu. Na przykład, jeśli insulina zostanie wystawiona na działanie wyższych temperatur, istnieje ryzyko denaturacji białek, co prowadzi do zmniejszenia jej działania. Z tego względu, aby zapewnić optymalne warunki przechowywania, warto zainwestować w specjalnie przystosowane lodówki do przechowywania leków lub stosować przenośne torby chłodnicze podczas transportu insuliny. Warto także regularnie sprawdzać temperaturę w lodówce oraz unikać umieszczania leku blisko ścianek, gdzie temperatura może być niższa.
Pytanie 36

Jakie substancje pełnią rolę korrigens w procesie przygotowywania mieszanek?

A. czwartorzędowe związki amoniowe
B. pochodne celulozy
C. nipaginy
D. syropy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Syropy są powszechnie stosowane jako corrigens smaku w przemyśle spożywczym. Pełnią one funkcję nie tylko poprawiającą smak, ale także wpływają na teksturę oraz stabilność produktów. Przykładem mogą być syropy owocowe, które dodawane są do napojów, deserów i przetworów, aby zwiększyć ich słodkość oraz nadać charakterystyczny aromat. Wybór odpowiedniego syropu zależy od pożądanej profilu smakowego oraz zastosowania końcowego produktu. Standardy branżowe, takie jak HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), podkreślają znaczenie jakości składników używanych w produkcji, dlatego syropy muszą spełniać określone normy czystości i bezpieczeństwa. Użycie syropów w mieszankach smakowych jest uzasadnione ich zdolnością do łatwego rozpuszczania oraz mieszania z innymi składnikami, co czyni je efektywnym narzędziem w kreowaniu pożądanych smaków.
Pytanie 37

Jaka jest zawartość bizmutu galusanu zasadowego w medykamencie przygotowanym według podanej receptury?

Rp.
Bismuthi subgallatis        0,3
3% Sol. Acidi borici       10,0
Eucerini                ad 50,0
M.f. ung.
D.S. Zewnętrznie.
A. 0,30%
B. 0,75%
C. 0,15%
D. 0,60%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W leku mamy stężenie bizmutu galusanu zasadowego na poziomie 0,6%. To znaczy, że w 100 gramach leku jest 0,6 grama tej substancji czynnej. Dobrze jest wiedzieć, że takie obliczenia są super ważne w farmacji. Dokładne stężenie pozwala na skuteczne leczenie i minimalizuje ryzyko niepożądanych efektów. Farmaceuci korzystają z różnych metod obliczeń, w tym chemicznych pomiarów, żeby wszystko było na tip-top. Muszą też trzymać się standardów z Farmakopei, aby jakość leków była na najwyższym poziomie. Dla przykładu, podczas robienia zawiesiny leku, precyzyjne obliczenia stężenia mają ogromny wpływ na to, jak pacjent odbierze lek. Dlatego rozumienie, jak to wszystko działa, jest kluczowe w pracy z substancjami w farmacji.
Pytanie 38

Który z poniższych terminów nie jest synonimem Thiocolum?

A. Kalii guaiacosulfonas
B. Kalium Sulfoguaiacolum
C. Sulfaguanidinum
D. Sulfoguaiacolum

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'Sulfaguanidinum' jest poprawna, ponieważ nie jest synonimem Thiocolum. Thiocolum, znany również jako kalium guaiacosulfonas, jest stosowany w terapii jako środek mukolityczny, który pomaga w rozrzedzaniu i usuwaniu wydzieliny z dróg oddechowych. Sulfoguaiacolum oraz Kalium Sulfoguaiacolum to substancje pokrewne, które również pełnią funkcje wspomagające w leczeniu schorzeń układu oddechowego. W praktyce klinicznej, rozróżnienie tych substancji ma kluczowe znaczenie dla skuteczności terapii oraz minimalizacji potencjalnych interakcji lekowych. Przy wyborze leku istotne jest zwrócenie uwagi na jego właściwości farmakokinetyczne, oraz na to, jak działa w organizmie pacjenta. Zrozumienie różnic między tymi substancjami jest niezbędne dla farmaceutów i lekarzy, aby podejmować świadome decyzje dotyczące terapii, które są zgodne z aktualnymi wytycznymi i najlepszymi praktykami w medycynie. Ponadto, znajomość właściwych synonimów i ich zastosowania może pomóc w unikaniu pomyłek w przepisywaniu i podawaniu leków.
Pytanie 39

Która z wymienionych informacji na temat opłat za leki jest niezgodna z zasadami refundacji leków, które obowiązują w Polsce?
(UWAGA: W tym pytaniu mogą wystąpić nieścisłości - na egzaminie przyznany jest 1 punkt niezależnie od odpowiedzi)

A. Inwalidzi wojenni, osoby represjonowane oraz ich małżonkowie utrzymywani wyłącznie przez te osoby nie dopłacają do limitu cen leków
B. Ostateczna cena leku stanowi różnicę między ceną detaliczną a kwotą refundacji
C. Do limitu cen leków dopłacają osoby ubiegające się o status żołnierza zawodowego
D. Limit cen leków określa tę część, którą pokrywa Fundusz z funduszy osób ubezpieczonych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że do limitu cen leków nie dopłacają inwalidzi wojenni, osoby represjonowane oraz ich współmałżonkowie, jest zgodna z zasadami refundacji leków obowiązującymi w Polsce. Zgodnie z przepisami, osoby te są traktowane jako grupy o szczególnych potrzebach zdrowotnych i są objęte dodatkowymi przywilejami w zakresie dostępu do leków. W praktyce oznacza to, że nie muszą ponosić dodatkowych kosztów związanych z refundacją, co jest formą wsparcia dla ich sytuacji życiowej oraz zdrowotnej. Takie podejście jest zgodne z zasadami sprawiedliwości społecznej oraz równym dostępem do opieki zdrowotnej. Przykładem może być sytuacja, w której inwalida wojenny potrzebuje leku na przewlekłą chorobę; w takim przypadku nie ponosi on kosztów powyżej limitu ustalonego przez NFZ, co zapewnia mu dostęp do niezbędnych terapii. To podejście jest uznawane w branży jako najlepsza praktyka w zakresie wsparcia osób z niepełnosprawnościami.
Pytanie 40

Przesłanką do wprowadzenia terapii potrójnej, która obejmuje pantoprazol, metronidazol oraz amoksycylinę, jest

A. kiła
B. angina
C. rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
D. zakażenie Helicobacter pylori

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zakażenie Helicobacter pylori jest wskazaniem do zastosowania terapii potrójnej z użyciem pantoprazolu, metronidazolu oraz amoksycyliny. Taka terapia jest standardem w eradykacji H. pylori, gdyż pantoprazol, jako inhibitor pompy protonowej, zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego, co sprzyja działaniu antybiotyków. Metronidazol i amoksycylina działają synergistycznie, eliminując bakterie i minimalizując ryzyko oporności. Zastosowanie takiej kombinacji jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz lokalnymi standardami leczenia chorób układu pokarmowego, które zalecają terapię potrójną jako podstawową metodę w przypadku stwierdzenia zakażenia H. pylori. W praktyce klinicznej istotne jest także monitorowanie skuteczności terapii oraz ewentualnych działań niepożądanych, co podnosi jakość opieki nad pacjentem.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej