Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: EE8 - Kwalifikacja EE8
  • Data rozpoczęcia: 19 listopada 2025 22:42
  • Data zakończenia: 19 listopada 2025 22:54

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W systemie Windows 7 aplikacja trybu poleceń Cipher.exe jest przeznaczona do

A. wyświetlania plików tekstowych
B. zarządzania uruchamianiem systemu
C. szyfrowania oraz odszyfrowywania plików i folderów
D. przełączania monitora w stan oczekiwania
Stwierdzenia zawarte w odpowiedziach są mylące i niewłaściwe w kontekście funkcji narzędzia Cipher.exe. Na przykład, zarządzanie rozruchem systemu to zagadnienie z zakresu konfiguracji systemu operacyjnego, które nie ma żadnego związku z szyfrowaniem danych. W tym kontekście, użytkownicy mogą mylnie zakładać, że Cipher.exe ma wpływ na ustawienia rozruchowe systemu. Kolejna odpowiedź, dotycząca przełączania monitora w tryb oczekiwania, błędnie interpretuje cel narzędzia, które nie ma żadnych funkcji związanych z zarządzaniem energiami urządzeń zewnętrznych. Podobnie, podgląd plików tekstowych to funkcja typowa dla edytorów tekstowych, a nie dla narzędzi szyfrujących. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia specyfiki zadań, które przypisane są różnym narzędziom w systemie Windows. Kluczowe jest zrozumienie, że Cipher.exe jest specjalistycznym narzędziem zaprojektowanym do ochrony danych, co stanowi jego fundamentalną funkcję. W związku z tym, błędne koncepcje mogą prowadzić do niewłaściwego wykorzystania systemu, co z kolei zwiększa ryzyko naruszenia bezpieczeństwa danych.

Pytanie 2

Na jakich nośnikach danych najczęściej uszkodzenia powierzchni są przyczyną problemów?

A. W dyskach SSD
B. W pamięciach zewnętrznych Flash
C. W dyskach twardych HDD
D. W kartach pamięci SD
W przypadku pamięci zewnętrznych Flash oraz kart pamięci SD, uszkodzenia najczęściej wynikają z błędów logicznych, a nie powierzchniowych. Pamięci te działają na zasadzie elektronicznego przechowywania danych, co oznacza, że nie mają ruchomych części, jak to ma miejsce w dyskach twardych. W związku z tym, uszkodzenie powierzchni nie jest problemem, ale mogłyby wystąpić problemy z pamięcią NAND, takie jak degradacja komórek pamięci lub błędy w oprogramowaniu. Dyski SSD (Solid State Drive) również nie cierpią na uszkodzenia powierzchni, ponieważ są zbudowane z pamięci flash i nie mają mechanicznych komponentów, co czyni je bardziej odpornymi na wstrząsy. Typowe usterki w przypadku SSD to problemy z kontrolerem lub zasilaniem, a także degradacja pamięci flash. Często błędnie postrzega się, że nośniki te są narażone na te same rodzaje uszkodzeń, co dyski HDD, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich użytkowania i konserwacji. Aby poprawnie ocenić ryzyko uszkodzeń, ważne jest, aby zrozumieć różnice w technologii, w tym zastosowania i zalecenia dotyczące ich użycia. Przy korzystaniu z różnych nośników pamięci należy uwzględniać ich specyfikę oraz odpowiednie metody zabezpieczania danych, aby unikać niebezpieczeństw związanych z każdą z tych technologii.

Pytanie 3

Jakie uprawnienie musi mieć użytkownik systemu plików NTFS, aby móc uruchamiać pliki wykonywalne?

A. zapis
B. odczyt i wykonanie
C. odczyt
D. wykonanie
Aby użytkownik mógł uruchamiać pliki wykonywalne w systemie plików NTFS, musi posiadać przynajmniej uprawnienie do odczytu oraz wykonania. Uprawnienie do odczytu pozwala na dostęp do zawartości pliku, natomiast uprawnienie do wykonania umożliwia uruchomienie pliku jako programu. W systemach opartych na Windows, NTFS zarządza uprawnieniami w sposób, który pozwala administratorom na precyzyjne określenie, co każdy użytkownik może robić z danym plikiem. Przykładowo, jeśli użytkownik ma jedynie uprawnienie do odczytu, może przeglądać zawartość pliku, ale nie będzie w stanie go uruchomić. Z kolei, samo uprawnienie do wykonania bez dostępu do odczytu nie pozwoli na zrozumienie, co plik zawiera, co może prowadzić do potencjalnych problemów z bezpieczeństwem lub błędów w działaniu oprogramowania. Dobre praktyki polegają na przyznawaniu minimalnych niezbędnych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Ponadto, w środowiskach korporacyjnych ważne jest, aby administratorzy regularnie przeglądali i aktualizowali uprawnienia, aby zapewnić zgodność z politykami bezpieczeństwa organizacji.

Pytanie 4

Jakiej funkcji powinno się użyć, aby stworzyć kopię zapasową rejestru systemowego w edytorze regedit?

A. Eksportuj
B. Importuj
C. Załaduj gałąź rejestru
D. Kopiuj nazwę klucza
Korzystanie z funkcji "Kopiuj nazwę klucza" nie jest odpowiednie w kontekście tworzenia kopii zapasowej rejestru, ponieważ ta opcja jedynie duplikuje nazwę wybranego klucza, a nie jego zawartość. Takie podejście prowadzi do mylnego przekonania, że sama nazwa klucza wystarczy do późniejszego przywrócenia ustawień. Kolejną błędną koncepcją jest myślenie, że "Załaduj gałąź rejestru" umożliwia wykonanie kopii zapasowej. Ta funkcja jest przeznaczona do wczytywania już istniejących plików rejestru, co nie ma zastosowania w kontekście ich tworzenia. Użytkownicy mogą sądzić, że to wystarczy, ale w rzeczywistości to działanie odnosi się jedynie do operacji na już zaimportowanych danych. Również wybór opcji "Importuj" jest niepoprawny, gdyż ta funkcja służy do wprowadzania danych z pliku rejestru, a nie do ich tworzenia. Użytkownicy często mylą te operacje, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania rejestrem oraz potencjalnie poważnych problemów z systemem operacyjnym. Aby skutecznie zarządzać rejestrem, istotne jest zrozumienie różnicy pomiędzy funkcjami, które mają na celu modyfikację, a tymi, które umożliwiają zabezpieczenie danych. Właściwe podejście do kopii zapasowej rejestru, przy użyciu opcji eksportu, jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz standardami bezpieczeństwa, co zapewnia integralność systemu.

Pytanie 5

Fragment analizy systemu:

HKEY_CURRENT_USER\SOFTWARE\KOK09RV94Z (Trojan.FakeAlert)
C:\_OTL_\MovedFiles\11712200_170139\C_WINDOWS\Ezegya.exe (Rootkit.TDSS)

Jakie oprogramowanie powinno być użyte, aby zlikwidować zagrożenie oraz przywrócić prawidłowe działanie systemu?

A. Harmonogram zadań
B. Zaporę sieciową
C. Anti-malware
D. Zaporę systemową
Odpowiedzi takie jak 'Zaporę sieci', 'Harmonogram zadań' oraz 'Zaporę systemu' nie są odpowiednie w kontekście usuwania złośliwego oprogramowania. Zapora sieciowa, zarówno sprzętowa, jak i programowa, jest zaprojektowana do monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego, ale nie ma funkcji skanowania ani usuwania złośliwych plików, które już mogą być obecne w systemie. Jej zastosowanie jest kluczowe w zapobieganiu atakom z sieci, jednak nie pomoże w przypadku, gdy złośliwe oprogramowanie już zainfekowało komputer. Harmonogram zadań to narzędzie do automatyzacji zadań w systemie operacyjnym, ale nie jest przeznaczone do ochrony przed złośliwym oprogramowaniem. Jego funkcje mogą być użyteczne w zarządzaniu zadaniami, ale nie w kontekście bezpieczeństwa. Z kolei zapora systemu może chronić przed nieautoryzowanym dostępem do systemu, lecz nie jest w stanie wykrywać ani usunąć już istniejącego zagrożenia. Przy podejmowaniu decyzji o zabezpieczeniu systemu niezwykle ważne jest zrozumienie różnicy między narzędziami do ochrony a tymi, które są przeznaczone do wykrywania i usuwania złośliwych programów. Skuteczne zabezpieczenie systemu wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi, takich jak oprogramowanie antymalware, które są dedykowane do zwalczania złośliwego oprogramowania.

Pytanie 6

Symbol umieszczony na tabliczce znamionowej urządzenia jest oznaczeniem

Ilustracja do pytania
A. separacji obwodów urządzenia.
B. izolacji roboczej.
C. zabezpieczenia różnicowo-prądowego.
D. izolacji dodatkowej.
Doskonale! Wybrałeś/aś prawidłową odpowiedź, czyli izolację dodatkową. Symbol, który widnieje na tabliczce znamionowej urządzenia to kwadrat wpisany w inny kwadrat, który jest międzynarodowym symbolem oznaczającym izolację dodatkową. Oznacza to, że urządzenie zostało zaprojektowane tak, aby zapewnić dodatkowe środki ochrony przed porażeniem elektrycznym, oprócz podstawowej izolacji. To zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa dla urządzeń elektrycznych. Izolacja dodatkowa to szczególnie ważna cecha dla urządzeń, które mogą być narażone na uszkodzenia mechaniczne lub ekstremalne warunki, takie jak wilgotność czy temperatura. Dodatkowe zabezpieczenie pomaga zapobiegać porażeniu elektrycznym, nawet jeżeli podstawowa izolacja zostanie przerwana.

Pytanie 7

Pierwszym krokiem w udzielaniu pomocy osobie, która doświadczyła porażenia prądem, jest

A. odłączenie źródła prądu
B. wezwanie lekarza
C. opatrzenie oparzeń
D. sprawdzenie pulsu
Odłączenie źródła prądu jest kluczowym i najważniejszym krokiem w przypadku udzielania pomocy osobie porażonej prądem. Bezpośrednie kontaktowanie się z osobą, która doznała porażenia, jest niebezpieczne, jeśli źródło prądu nie zostało najpierw usunięte. Ponieważ prąd elektryczny może nadal płynąć przez ciało ofiary, wszelkie działania pomocnicze mogłyby narazić na niebezpieczeństwo zarówno poszkodowanego, jak i udzielającego pomocy. W praktyce, bezpiecznymi metodami odłączenia źródła prądu mogą być wyłączenie odpowiedniego bezpiecznika, odłączenie przewodu zasilającego lub wykorzystanie izolatorków, aby uniknąć kontaktu ze źródłem energii. Ważne jest także, aby zawsze korzystać z odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak rękawice izolacyjne w celu zwiększenia bezpieczeństwa. Udzielając pomocy osobie porażonej prądem, należy pamiętać o zasadzie „zawsze najpierw odłącz prąd”, aby zminimalizować ryzyko poważnych konsekwencji zdrowotnych. W przypadku sytuacji kryzysowych, znajomość protokołów postępowania według wytycznych organizacji, takich jak Europejska Rada Resuscytacji, jest niezwykle cenna.

Pytanie 8

Funkcje z różnych obszarów (daty i czasu, finansowe, tekstowe, matematyczne, statystyczne) są składnikami

A. edytora tekstu
B. arkusza kalkulacyjnego
C. programów do tworzenia prezentacji multimedialnych
D. przeglądarki internetowej
Arkusz kalkulacyjny to program, który umożliwia wykonywanie obliczeń i analizę danych przy użyciu różnorodnych funkcji, w tym funkcji związanych z datą i czasem, finansowych, tekstowych, matematycznych i statystycznych. Funkcje daty i czasu pozwalają na manipulację danymi czasowymi, co jest niezwykle przydatne w analizie trendów w danych finansowych. Przykładowo, funkcja SUMA.WARUNKÓW może być używana do sumowania wartości w określonych warunkach, co jest kluczowe w analizie finansowej. Z kolei funkcje tekstowe, takie jak ZŁĄCZ.TEKSTY, umożliwiają przetwarzanie danych tekstowych, co jest istotne w przypadku konieczności analizy danych zawierających opisy czy kategorie. Zastosowanie tych funkcji w arkuszu kalkulacyjnym jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie analizy danych, co pozwala użytkownikom na efektywne przetwarzanie i wizualizację danych.

Pytanie 9

Aby umożliwić odtwarzanie dźwięków w zakresie od 16 Hz do 20 kHz, karta dźwiękowa musi mieć częstotliwość próbkowania

A. 16 kHz
B. 20 kHz
C. 40 kHz
D. 32 kHz
Wybierając odpowiedzi, które nie spełniają wymogu częstotliwości próbkowania 40 kHz, można zauważyć szereg nieporozumień dotyczących podstaw akustyki i technologii dźwięku. Odpowiedź 32 kHz nie pozwala na wierne odtworzenie sygnałów w pełnym zakresie ludzkiego słuchu, ponieważ przy tej częstotliwości próbkowania najwyższa rejestrowana częstotliwość wynosi jedynie 16 kHz. Wybór 20 kHz również jest niewłaściwy, ponieważ ta częstotliwość próbkowania umożliwia odtwarzanie dźwięków tylko do 10 kHz, co znacznie ogranicza zakres słyszalnych dźwięków. Odpowiedź 16 kHz jest jeszcze mniej odpowiednia, gdyż pozwala na odtwarzanie jedynie do 8 kHz, co jest daleko niewystarczające dla pełnej reprodukcji dźwięków muzycznych czy efektów dźwiękowych. Te błędne odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia zasady Nyquista, która jest fundamentalna w inżynierii dźwięku. W praktyce, stosowanie odpowiednich częstotliwości próbkowania jest kluczowe, aby zapewnić wysoką jakość dźwięku, co jest szczególnie istotne w kontekście produkcji audio, broadcasting oraz w zastosowaniach multimedialnych. Wybór niewłaściwej częstotliwości nie tylko prowadzi do utraty jakości, ale także może skutkować artefaktami dźwiękowymi, które są delektowane przez profesjonalnych słuchaczy oraz audiofilów.

Pytanie 10

Osobę porażoną prądem, która jest nieprzytomna i oddycha, należy ułożyć

A. na plecach i rozluźnić odzież
B. na plecach i rozpocząć akcję sztucznego oddychania
C. na brzuchu i nieprzerwanie obserwować
D. na boku i rozluźnić ubranie
Ułożenie osoby nieprzytomnej, która nadal oddycha, na boku jest najlepszą praktyką w sytuacjach zagrożenia życia, zwłaszcza po porażeniu prądem elektrycznym. Pozycja na boku, znana jako pozycja bezpieczna, zapewnia drożność dróg oddechowych oraz minimalizuje ryzyko zadławienia się w wyniku ewentualnego wymiotowania. Dodatkowo, rozluźnienie ubrania jest kluczowe, aby zapobiec uciskowi na klatkę piersiową, co może wspierać wentylację. Standardy pierwszej pomocy, określone przez Międzynarodową Organizację Ratunkową oraz lokalne przepisy, wskazują, że pozycjonowanie poszkodowanego w taki sposób jest priorytetem, aby umożliwić swobodny przepływ powietrza. W przypadku, gdy poszkodowany nie oddycha, konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jednak w opisywanej sytuacji, oddychanie wskazuje na możliwość stabilizacji poszkodowanego. Przykładami zastosowania tej wiedzy mogą być sytuacje w pracy, w domu, a także w miejscach publicznych, gdzie szybka reakcja może uratować życie.

Pytanie 11

Jakie środki powinny być stosowane w trakcie montażu, aby chronić komponenty elektryczne komputera przed wyładowaniami elektrostatycznymi?

A. specjalny strój, na przykład bluza z polaru.
B. opaska antystatyczna.
C. rękawice wykonane z gumy.
D. mata izolacyjna termicznie.
Mata izolacji termicznej, choć użyteczna w specyficznych zastosowaniach, nie ma związku z ochroną przed wyładowaniami elektrostatycznymi. Jej funkcja polega na izolacji termicznej, co jest istotne w kontekście ochrony przed przegrzewaniem, lecz nie bierze pod uwagę problemu ESD, który polega na nagromadzeniu ładunków elektrostatycznych. Rękawice gumowe również nie są odpowiednie w tym kontekście. Chociaż zapewniają one izolację elektryczną, ich użycie nie odprowadza ładunków elektrostatycznych. Technicy mogą być mylnie przekonani, że gumowe rękawice zapewniają pełną ochronę, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, szczególnie podczas pracy z delikatnymi komponentami elektronicznymi. Specjalny ubiór, taki jak bluza z polaru, nie jest skuteczną barierą przed ESD, a wręcz przeciwnie, materiały syntetyczne, z których wykonane są takie ubrania, mogą generować ładunki elektrostatyczne. Dobre praktyki inżynieryjne oraz standardy branżowe, takie jak IEC 61340, jasno wskazują, że aby zapewnić ochronę przed ESD, należy stosować dedykowane rozwiązania, takie jak opaski antystatyczne i maty ESD. Ignorowanie tych standardów prowadzi do wzrostu ryzyka uszkodzenia komponentów oraz zwiększenia kosztów operacyjnych. Dlatego kluczowe jest stosowanie skutecznych metod ochrony przed ESD, a nie opieranie się na innowacyjnych, ale nieefektywnych rozwiązaniach.

Pytanie 12

Po wykonaniu podanego polecenia w systemie Windows, wartość 11 zostanie przypisana dla

net accounts /MINPWLEN:11

A. maksymalnej liczby dni, przez które konto może być aktywne
B. minimalnej liczby znaków w użytkowniczych hasłach
C. minimalnej liczby minut, w czasie których użytkownik może być zalogowany
D. maksymalnej liczby dni między zmianami haseł użytkowników
Wybór odpowiedzi dotyczącej maksymalnej liczby dni ważności konta jest mylny, ponieważ wartość 11 ustawiana za pomocą polecenia 'net accounts /MINPWLEN:11' odnosi się wyłącznie do długości haseł, a nie do zarządzania kontami czy ich ważnością. W praktyce maksymalna liczba dni ważności konta wiąże się z polityką użytkowania, która określa, jak często konto musi być odnawiane, natomiast długość hasła to zupełnie inny aspekt bezpieczeństwa. Niezrozumienie tego rozróżnienia jest powszechnym błędem wśród użytkowników, którzy mogą mylić różne parametry związane z zarządzaniem kontami. Kolejna koncepcja, która może prowadzić do nieporozumienia, to mylenie długości hasła z minimalnym czasem, przez jaki użytkownik musi być zalogowany, co również nie ma zastosowania w kontekście tego polecenia. Właściwe zarządzanie hasłami i kontami użytkowników wymaga jasności w rozumieniu, jakie parametry wpływają na bezpieczeństwo i jak je prawidłowo stosować. Inne niepoprawne odpowiedzi, które sugerują minimalną liczbę minut logowania czy maksymalną liczbę dni między zmianami haseł, również wskazują na brak wiedzy na temat rzeczywistych funkcji systemowych. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, organizacje powinny prowadzić szkolenia dla pracowników, aby na bieżąco informować ich o zasadach bezpieczeństwa oraz aktualnych politykach dotyczących haseł i kont użytkowników.

Pytanie 13

Jaką liczbę naturalną w systemie dziesiętnym reprezentuje zapis szesnastkowy 41?

A. 65
B. 91
C. 75
D. 81
Odpowiedzi sugerujące liczby 75, 81 i 91 mogą być wynikiem typowych pomyłek przy przeliczaniu systemów liczbowych. Często przy konwersji z systemu szesnastkowego na dziesiętny pomija się istotny krok obliczeniowy, co prowadzi do błędnych rezultatów. Na przykład, 75 mogłoby być wybrane przez niewłaściwe dodanie wartości '4' i '1', bez uwzględnienia, że '4' jest wielokrotnością szesnastki. Analogicznie, wybierając 81, można błędnie założyć, że suma występujących wartości w systemie szesnastkowym jest po prostu dodawana bez odpowiedniego przeliczenia. W przypadku 91, błąd może wynikać z zamiany miejscami wartości lub ich niewłaściwego pomnożenia, co jest częstym błędem w obliczeniach. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy system liczbowy ma swoją unikalną bazę i zasady, które należy przestrzegać przy przeliczaniu. Właściwe zrozumienie tej konwersji jest niezbędne, szczególnie w programowaniu, gdzie błędy mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w działaniu aplikacji. Warto też zaznaczyć, że znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest standardem w branży informatycznej i jest kluczowa w kontekście rozwoju oprogramowania oraz analizy danych.

Pytanie 14

Czy w programie można generować niezależne animacje dla różnych slajdów?

A. rodzaju arkusz kalkulacyjny
B. rodzaju edytor tekstu
C. do tworzenia prezentacji
D. rodzaju baza danych
Wybór odpowiedzi "do tworzenia prezentacji" jest poprawny, ponieważ programy tego rodzaju, takie jak Microsoft PowerPoint, Google Slides czy Prezi, oferują zaawansowane możliwości tworzenia animacji, które można zastosować niezależnie dla każdego slajdu. Umożliwia to tworzenie dynamicznych i atrakcyjnych wizualnie prezentacji, co jest niezbędne w wielu dziedzinach, takich jak edukacja, marketing czy sprzedaż. Użytkownicy mogą dostosować animacje do swoich potrzeb, wybierając efekty przejścia, animacje obiektów oraz synchronizując je z narracją. Dobrą praktyką jest stosowanie animacji w sposób umiarkowany, aby nie przytłoczyć odbiorców. Istotnym aspektem jest również wykorzystanie animacji do podkreślenia kluczowych punktów lub przyciągnięcia uwagi do istotnych informacji, co może znacznie zwiększyć skuteczność prezentacji. Ponadto, znajomość narzędzi do tworzenia prezentacji oraz ich funkcji animacyjnych jest istotna w kontekście współczesnych standardów komunikacji wizualnej, co czyni tę umiejętność cenną na rynku pracy.

Pytanie 15

Ile wyniesie całkowity koszt wymiany karty graficznej w komputerze, jeśli cena karty to 250 zł, czas wymiany wynosi 80 minut, a każda rozpoczęta godzina pracy serwisu kosztuje 50 zł?

A. 250 zł
B. 300 zł
C. 400 zł
D. 350 zł
Koszt wymiany karty graficznej wynosi 350 zł, ponieważ składa się z dwóch głównych elementów: kosztu samej karty graficznej oraz kosztu robocizny. Karta graficzna kosztuje 250 zł. Pracownik serwisu potrzebuje 80 minut na wykonanie wymiany, co oznacza 1 godzinę i 20 minut. Koszt robocizny oblicza się, biorąc pod uwagę, że każda rozpoczęta roboczogodzina kosztuje 50 zł. W tym przypadku, ponieważ 80 minut to ponad 60 minut, musimy zaokrąglić do 2 godzin roboczych, co daje dodatkowe 100 zł. W sumie: 250 zł (karta) + 100 zł (robocizna) = 350 zł. Warto zwrócić uwagę, że w takich sytuacjach często korzysta się z szacunków kosztów w serwisach komputerowych, co jest praktyką stosowaną w branży. Umożliwia to użytkownikom lepsze planowanie wydatków na konserwację sprzętu.

Pytanie 16

W systemie binarnym suma liczb 10011012 oraz 110012 daje

A. 1101101
B. 1101100
C. 1110001
D. 1100110
Jakbyś miał błędną odpowiedź, to pewno wyszedł Ci zły wynik sumowania liczb binarnych. Często problem leży w przenoszeniach. Na przykład, jak dodasz 1 + 0 i myślisz, że to 1, a potem 1 + 1 i wrzucisz 1 zamiast przenieść, to już masz zły wynik. W systemie binarnym, podobnie jak w dziesiętnym, musisz pamiętać o przenoszeniach, gdy suma jest większa niż 1. Często ludzie mylą pozycje bitowe, co może spowodować, że wynik będzie przesunięty. Generalnie, jak nie zrozumiesz podstaw arytmetyki binarnej i przeniesień, to możesz dojść do błędnych wniosków. Żeby takich rzeczy uniknąć, dobrze jest regularnie ćwiczyć dodawanie liczb binarnych i używać różnych narzędzi, które pomogą w obliczeniach, żebyś mógł się skupić na logice, a nie na dodawaniu. W projektowaniu systemów ważne jest, by programiści mieli dobrze opanowaną arytmetykę binarną, bo błędy w tym zakresie mogą narobić sporych problemów z algorytmami i systemami wbudowanymi.

Pytanie 17

Wskaż standardową kombinację klawiszy, która umożliwia zaznaczenie wszystkich elementów w otwartym folderze programu Eksplorator Windows.

A. Ctrl + Z
B. Ctrl + X
C. Ctrl + A
D. Ctrl + O
Kombinacje klawiszy, które zostały podane jako niepoprawne odpowiedzi, często są mylone przez użytkowników z innymi funkcjami, co może prowadzić do frustracji i obniżenia wydajności. Na przykład, kombinacja Ctrl + X służy do wycinania zaznaczonego obiektu, co oznacza, że elementy są usuwane z bieżącego miejsca, ale jednocześnie kopiowane do schowka. Takie podejście może mylić, ponieważ użytkownicy mogą myśleć, że wycinanie plików w dużej liczbie jest równoważne ich zaznaczeniu. W rzeczywistości, wycinanie nie wchodzi w grę, gdy celem jest tylko zaznaczenie. Z kolei Ctrl + O otwiera okno dialogowe, które pozwala na otwarcie pliku, co jest zupełnie inną operacją niż zaznaczanie. Może to wynikać z nieporozumień dotyczących funkcji skrótów klawiaturowych w różnych aplikacjach. Kolejna kombinacja, Ctrl + Z, służy do cofania ostatniej akcji, co również nie ma związku z zaznaczaniem obiektów. W praktyce, niepoprawne wybory skrótów klawiaturowych mogą prowadzić do nieefektywności, dlatego ważne jest, aby użytkownicy dobrze rozumieli ich funkcje i zastosowanie. Wiedza na temat właściwych skrótów jest kluczowa dla sprawnego poruszania się w środowisku komputerowym i może znacznie poprawić komfort pracy.

Pytanie 18

Jak wynosi suma dwóch liczb binarnych 10012 i 00112?

A. 1100
B. 1011
C. 1001
D. 1101
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi wynika z nieporozumień w zakresie dodawania liczb binarnych, co jest kluczowym elementem zrozumienia systemów numerycznych. Odpowiedzi 1001, 1011 i 1101 sugerują błędne obliczenia, które mogą wynikać z przekształcenia systemu dziesiętnego na binarny lub niedostatecznego uwzględnienia przeniesienia, które jest istotną częścią dodawania w systemie binarnym. Na przykład, odpowiedź 1001 sugeruje, że dodano 9 i 3, nie uwzględniając faktu, że suma przekracza 9. Odpowiedź 1011 (11 w systemie dziesiętnym) może wynikać z dodania 1001 i 0010, co jest błędne, ponieważ nieprawidłowo dodano wartości. Wybór 1101, co odpowiada 13 w systemie dziesiętnym, wskazuje na błędne dodawanie, które mogło być spowodowane myleniem wartości przeniesienia, a także liczenia bitów. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują nieuznawanie przeniesienia i nieprawidłowe interpretowanie wartości binarnych. Zrozumienie zasad dodawania w systemie binarnym jest niezbędne w kontekście inżynierii komputerowej, inżynierii oprogramowania oraz technologii cyfrowej, gdzie dokładne operacje na liczbach binarnych mają kluczowe znaczenie dla działania procesorów i systemów komputerowych.

Pytanie 19

Głównym założeniem mechanizmu Plug and Play jest

A. automatyczne tworzenie kopii danych na nowo podłączonym urządzeniu do przechowywania.
B. automatyczne usuwanie sterowników, które nie były używane przez dłuższy czas.
C. automatyczne uruchomienie ostatniej używanej gry.
D. rozpoznanie dopiero co podłączonego sprzętu oraz automatyczne przypisanie mu zasobów.
Mechanizm Plug and Play (PnP) jest kluczowym elementem nowoczesnych systemów operacyjnych, który umożliwia automatyczne wykrywanie i konfigurowanie nowo podłączonego sprzętu bez potrzeby interwencji użytkownika. Głównym celem PnP jest uproszczenie procesu instalacji urządzeń, takich jak drukarki, myszki czy karty graficzne. Po podłączeniu nowego urządzenia, system operacyjny rozpoznaje je dzięki unikalnym identyfikatorom i automatycznie przydziela mu odpowiednie zasoby, takie jak przerwania (IRQ) i adresy pamięci. To pozwala na natychmiastowe korzystanie z nowego sprzętu. Przykładem zastosowania PnP jest podłączenie zewnętrznego dysku twardego, który po fizycznym podłączeniu do portu USB jest natychmiast widoczny w systemie, a użytkownik nie musi przeprowadzać dodatkowych kroków, takich jak instalacja sterowników. Taki mechanizm jest zgodny z normami branżowymi, co zapewnia szeroką kompatybilność urządzeń i zwiększa efektywność pracy.

Pytanie 20

Aplikacja, która udaje programy użytkowe i dodatkowo wprowadza niechciane oraz ukryte przed użytkownikiem funkcje, to

A. rootkit
B. wabbit
C. dialer
D. trojan
Trojan, znany również jako koń trojański, to złośliwe oprogramowanie, które podszywa się pod legalne aplikacje, wprowadzając niepożądane funkcje, które są ukryte przed użytkownikiem. Trojany nie próbują się same zainstalować, ale często są dostarczane przez social engineering, czyli manipulację psychologiczną, która ma na celu skłonienie użytkownika do pobrania i zainstalowania złośliwego oprogramowania. Przykładem może być program, który wydaje się być oferującym korzystne narzędzia, takie jak optymalizatory systemu, ale w rzeczywistości instaluje keyloggery, które rejestrują wprowadzane dane. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko infekcji, zaleca się instalowanie oprogramowania jedynie z zaufanych źródeł oraz regularne aktualizowanie systemów zabezpieczeń. Świadomość zagrożeń oraz przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, takich jak nieklikanie w podejrzane linki czy załączniki w e-mailach, są kluczowe. W kontekście najlepszych praktyk warto też regularnie szkolić użytkowników w zakresie identyfikacji potencjalnych zagrożeń, co jest zgodne z normami NIST dotyczących zarządzania ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 21

Odpady z tworzyw sztucznych, które pozostają po serwisie komputera, powinny być umieszczane w pojemnikach o kolorze

A. żółtym
B. niebieskim
C. czerwonym
D. zielonym
Odpady z tworzyw sztucznych, które pozostają po naprawie komputerów, powinny być wyrzucane do pojemników oznaczonych kolorem żółtym, ponieważ właśnie w tych pojemnikach zbierane są odpady plastikowe. Zgodnie z obowiązującymi standardami segregacji odpadów, tworzywa sztuczne należy oddzielać od innych materiałów, aby mogły być poddane skutecznemu procesowi recyklingu. Recykling tworzyw sztucznych jest kluczowy dla ochrony środowiska, ponieważ pozwala na ponowne wykorzystanie surowców, co z kolei zmniejsza zapotrzebowanie na nowe materiały i ogranicza emisję gazów cieplarnianych. Przykłady tworzyw sztucznych, które można poddawać recyklingowi, to PET, HDPE i PVC, które są powszechnie używane w różnych produktach. Właściwe segregowanie odpadów przyczynia się do zwiększenia efektywności recyklingu oraz oszczędności surowców naturalnych. Warto również pamiętać o lokalnych regulacjach dotyczących segregacji odpadów, ponieważ mogą się one różnić w zależności od regionu. Przestrzeganie zasad segregacji jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i ochrony naszej planety.

Pytanie 22

Co oznacza parametr katalogowy procesora Intel FSB 800 w kontekście przesyłania danych?

A. częstotliwość taktowania szyny FSB równą 200 MHz
B. częstotliwość taktowania szyny FSB równą 400 MHz z wykorzystaniem techniki DDR
C. częstotliwość taktowania szyny FSB równą 800 MHz
D. częstotliwość przesyłania danych równą 200 MHz
No, wszystkie błędne odpowiedzi na to pytanie są oparte na niewłaściwych założeniach dotyczących FSB. Ta, w której mówisz, że częstotliwość taktowania FSB to 800 MHz, jest myląca, bo to nie jest ta rzeczywista częstotliwość, ale efekt działania DDR. Z kolei opcja, że FSB ma 400 MHz, też jest zła. To by miało sens przy innym rodzaju pamięci, ale w naszym przypadku FSB 800 ma rzeczywistą częstotliwość 200 MHz, a 400 MHz to tylko suma danych w trybie DDR. Te 200 MHz sugeruje, że to jednorazowa transmisja, a to nie uwzględnia podwójnego przesyłania danych. W praktyce, by zrozumieć, jak działa szyna FSB, trzeba wziąć pod uwagę, że dzięki DDR, wydajność przesyłania danych znacznie rośnie, co jest ważne w kontekście komunikacji między procesorem a innymi komponentami. Dlatego warto dokładnie przemyśleć, jak działają te szyny systemowe i ich wpływ na wydajność komputerów, żeby uniknąć błędnych interpretacji.

Pytanie 23

Jakim skrótem na schemacie logicznym sieci określany jest element okablowania strukturalnego, który oznacza miejsce, w którym kończą się budynkowe kable szkieletowe?

A. TO
B. CD
C. MDF
D. IDF
MDF, czyli Main Distribution Frame, to kluczowy element okablowania strukturalnego, który pełni rolę głównego punktu rozdzielczego w budynku. Zakończenie budynkowych kabli szkieletowych w MDF oznacza, że wszystkie główne połączenia, w tym te od dostawców usług telekomunikacyjnych, są kierowane do jednego centralnego punktu. Dzięki temu możliwe jest efektywne zarządzanie siecią oraz minimalizacja zakłóceń sygnału. W praktyce, MDF jest miejscem, w którym można łatwo przeprowadzać konserwację, rozbudowę lub modyfikację systemów sieciowych. W kontekście standardów, takie jak ANSI/TIA-568, MDF powinien być zorganizowany w sposób umożliwiający łatwe identyfikowanie kabli i ich ścieżki. Dodatkowo, MDF często współpracuje z innymi strukturami, takimi jak IDF (Intermediate Distribution Frame), co pozwala na efektywne zarządzanie większymi sieciami i zapewnienie ich stabilności oraz wydajności.

Pytanie 24

Aplikacją służącą do monitorowania, rejestrowania różnych pakietów sieciowych oraz ich analizy jest

A. tracker
B. konqueror
C. whireshark
D. finder
Odpowiedź 'whireshark' jest poprawna, ponieważ Wireshark to bardzo popularny program służący do analizy i monitorowania ruchu sieciowego. Umożliwia przechwytywanie pakietów danych w czasie rzeczywistym oraz ich szczegółową analizę. Dzięki temu narzędziu można zrozumieć, jakie informacje są przesyłane w sieci, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów sieciowych, audytach bezpieczeństwa oraz w nauce o protokołach komunikacyjnych. Wireshark obsługuje wiele protokołów, co pozwala na analizę ruchu w różnych warunkach sieciowych. Użytkownicy mogą filtrować dane, aby skupić się na interesujących ich pakietach, co zwiększa efektywność analizy. Przykład zastosowania Wiresharka to analiza ataków DDoS, gdzie można dokładnie prześledzić, które pakiety są wysyłane do serwera i w jakim celu. Dodatkowo, Wireshark spełnia standardy branżowe, co czyni go niezastąpionym narzędziem w pracy administratorów sieci i specjalistów ds. bezpieczeństwa.

Pytanie 25

Zespolony formularz w bazie danych ACCESS to

A. formularz powiązany z raportem
B. formularz z podformularzem
C. grupa formularzy połączonych w jeden formularz
D. formularz powiązany z arkuszem kalkulacyjnym
Wybór odpowiedzi mówiącej o formularzu połączonym z raportem jest błędny, ponieważ wskazuje na niewłaściwe zrozumienie relacji między formularzami a raportami w kontekście baz danych. Raporty służą do prezentacji danych w formie zorganizowanej, natomiast formularze są narzędziem do wprowadzania i edytowania danych. Nie istnieje formalna koncepcja formularza połączonego z raportem, co może prowadzić do dezorientacji co do ich roli i zastosowania. Kolejna odpowiedź, sugerująca formularz połączony z arkuszem kalkulacyjnym, również jest myląca. Arkusze kalkulacyjne to narzędzia do analizy danych, a nie do bezpośredniego zarządzania danymi w bazie. Łączenie formularza z arkuszem nie jest typowym rozwiązaniem w Accessie, co stawia pod znakiem zapytania praktyczność takiego podejścia. Odpowiedź, która wskazuje na kilka formularzy równorzędnych scalonych do jednego formularza, jest niepoprawna, ponieważ nie oddaje natury 'formulariości zespolonej'. W rzeczywistości, formularze w Accessie mogą zawierać jedynie podformularze, a nie wiele równorzędnych formularzy scalonych, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania danymi i komplikacji w ich przetwarzaniu. To podejście nie jest zgodne z zasadami prawidłowego projektowania baz danych, które zalecają utrzymanie logicznej struktury danych dla łatwego dostępu i analizy.

Pytanie 26

Zgodnie z przedstawionym w tabeli standardem opisu pamięci PC-100 wskaż pamięć, która ma maksymalny czas dostępu 6 nanosekund i minimalne opóźnienie między sygnałami CAS i RAS wynoszące 2 cykle zegara: Specyfikacja wzoru: PC 100-abc-def jednolitego sposobu oznaczania pamięci.

Specyfikacja wzoru: PC 100-abc-def jednolitego sposobu oznaczania pamięci.
aCL
(ang. CAS Latency)
minimalna liczba cykli sygnału taktującego, liczona podczas operacji odczytu, od momentu uaktywnienia sygnału CAS, do momentu pojawienia się danych na wyjściu modułu DIMM (wartość CL wynosi zwykle 2 lub 3);
btRCD
(ang. RAS to CAS Delay)
minimalne opóźnienie pomiędzy sygnałami RAS i CAS, wyrażone w cyklach zegara systemowego;
ctRP
(ang. RAS Precharge)
czas wyrażony w cyklach zegara taktującego, określający minimalną pauzę pomiędzy kolejnymi komendami, wykonywanymi przez pamięć;
dtACMaksymalny czas dostępu (wyrażony w nanosekundach);
eSPD Revspecyfikacja komend SPD (parametr może nie występować w oznaczeniach);
fParametr zapasowyma wartość 0;
A. PC100-333-60
B. PC100-332-70
C. PC100-322-60
D. PC100-323-70
Opcje 'PC100-333-60', 'PC100-323-70' i 'PC100-332-70' nie spełniają wymagań z pytania. Pierwsza i ostatnia mają opóźnienie między sygnałami CAS i RAS na poziomie 3 cykli zegara, co jest zbyt dużo, bo potrzebujemy 2 cykle. A druga z opcji ma maksymalny czas dostępu 7 nanosekund, co też jest za dużo, bo powinno być 6 nanosekund. Wybór pamięci o nieodpowiednich parametrach może spowodować, że system nie będzie działał jak należy. W praktyce, te opóźnienia i czas dostępu mają spory wpływ na szybkość przetwarzania w komputerze, więc warto to zrozumieć.

Pytanie 27

WLAN to skrót, który oznacza

A. bezprzewodową lokalną sieć komputerową
B. wirtualną lokalną sieć komputerową
C. metropolitarną sieć komputerową
D. przewodową lokalną sieć komputerową
Przypisanie akronimu WLAN do przewodowej lokalnej sieci komputerowej jest błędne, ponieważ termin ten odnosi się wyłącznie do rozwiązań bezprzewodowych. Przewodowe sieci lokalne to LAN (Local Area Network), które wykorzystują kable do komunikacji między urządzeniami. Wybór technologii przewodowej ma swoje zalety, takie jak stabilność połączenia i wyższa prędkość transferu danych, ale nie jest adekwatny do definicji WLAN. Odpowiedź dotycząca wirtualnej lokalnej sieci komputerowej wprowadza dodatkowe zamieszanie, ponieważ wirtualizacja w sieciach odnosi się do VLAN (Virtual Local Area Network), a nie WLAN. VLAN umożliwia segmentację sieci w ramach tej samej infrastruktury fizycznej, ale nie zmienia podstawowej definicji WLAN jako technologii bezprzewodowej. Twierdzenie o metropolitarnej sieci komputerowej (MAN) również jest niewłaściwe, gdyż MAN odnosi się do większych obszarów geograficznych niż lokalna sieć, łącząc wiele LAN. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych typów sieci i ich zastosowań, co skutkuje nieporozumieniami w zakresie projektowania i implementacji systemów sieciowych. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest kluczowe w pracy z infrastrukturą sieciową oraz przy planowaniu rozwiązań teleinformatycznych.

Pytanie 28

Czym jest licencja OEM?

A. licencja umożliwiająca użytkownikowi instalację zakupionego oprogramowania jedynie na jednym komputerze, z zakazem udostępniania go w sieci oraz na innych niezależnych komputerach
B. dokument, który pozwala na korzystanie z oprogramowania na dowolnych urządzeniach komputerowych w określonej w nim liczbie stanowisk, bez nośników instalacyjnych takich jak dyskietki czy płyty CD
C. licencja oprogramowania przeznaczona wyłącznie na komputer, na którym zostało pierwotnie zainstalowane, dotyczy oprogramowania sprzedawanego wraz z nowymi komputerami lub odpowiednimi komponentami
D. licencja, która czyni oprogramowanie własnością publiczną, w której twórcy oprogramowania rezygnują z praw do dystrybucji na rzecz wszystkich użytkowników
Nieprawidłowe odpowiedzi dotyczą różnych aspektów licencjonowania oprogramowania, które nie mają związku z definicją licencji OEM. Pierwsza koncepcja dotycząca licencji, która czyni oprogramowanie własnością ogółu, jest bliska idei licencji open source, gdzie autorzy udostępniają swoje oprogramowanie bez ograniczeń. Licencje OEM nie mają nic wspólnego z upowszechnianiem oprogramowania, ponieważ są ściśle przypisane do konkretnego sprzętu. Druga z pomyłek odnosi się do zakazu udostępniania oprogramowania i jego instalacji na wielu komputerach, co w rzeczywistości jest bardziej charakterystyczne dla licencji typu per-seat, a nie OEM. Licencje OEM zezwalają na użycie oprogramowania tylko na jednym komputerze, ale nie wprowadzają dodatkowych restrykcji na udostępnianie oprogramowania dla innych użytkowników. Ostatni błąd dotyczy dokumentu, który zezwala na używanie oprogramowania na różnych stanowiskach bez instalacyjnych nośników. Licencje OEM wymagają, aby oprogramowanie było zainstalowane wyłącznie na sprzęcie, z którym zostało sprzedane, co wyklucza możliwość korzystania z niego na wielu stanowiskach. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji zakupowych oraz uniknięcia problemów związanych z niezgodnością licencji.

Pytanie 29

Ile bitów trzeba przejąć z części hosta, aby adres IPv4 10.0.10.0/24 mógł zostać podzielony na
16 podsieci?

A. 4
B. 5
C. 2
D. 3
Przy podejmowaniu decyzji, ile bitów należy przejąć z części hosta, istotne jest zrozumienie zasady działania adresacji IP oraz samego modelu klasy C, w którym z reguły sieci o masce /24 mają 256 adresów IP. Wybór mniejszej liczby bitów, jak 2 lub 3, prowadzi do niepoprawnych wniosków, ponieważ 2^2 daje tylko 4 podsieci, a 2^3 daje 8 podsieci. Żaden z tych wyników nie spełnia wymogu 16 podsieci. Często występuje błąd w zrozumieniu, że w miarę jak liczba podsieci wzrasta, liczba bitów, które musimy przejąć, również musi być odpowiednio większa. W praktyce, de facto nie można podzielić sieci o masce /24 na 16 podsieci bez odebrania czterech bitów z części hosta. W związku z tym przyjęcie, że wystarczy przejąć 2 lub 3 bity, jest błędne, ponieważ nie zapewnia wystarczającej liczby unikalnych identyfikatorów dla podsieci. Ponadto, ważne jest, aby przy projektowaniu sieci brać pod uwagę nie tylko liczbę podsieci, ale także ich przyszły rozwój i możliwość dodawania nowych urządzeń. Wybór odpowiedniej ilości bitów do przejęcia jest zatem kluczem do prawidłowego zarządzania adresacją IP w sieciach komputerowych.

Pytanie 30

Który interfejs stanowi port równoległy?

A. USB
B. RS232
C. IEEE1394
D. IEEE 1294
IEEE 1294 to standard portu równoległego, który umożliwia przesyłanie danych pomiędzy komputerem a urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak drukarki. Port równoległy wyróżnia się tym, że przesyła wiele bitów danych jednocześnie, co czyni go szybszym niż porty szeregowe, takie jak RS232. W praktyce porty równoległe były powszechnie używane do podłączania drukarek do komputerów w latach 80. i 90. XX wieku. Standard IEEE 1294 wprowadził dodatkowe funkcjonalności, takie jak możliwość dwukierunkowej komunikacji, co pozwoliło na bardziej zaawansowane interakcje z urządzeniami peryferyjnymi. Choć z biegiem czasu porty równoległe zostały w dużej mierze zastąpione przez interfejsy USB, znajomość ich działania i zastosowania jest nadal istotna, zwłaszcza w kontekście analizy starszych systemów czy sprzętu. Warto również zauważyć, że standard ten jest zgodny z wcześniejszymi wersjami, co ułatwia integrację z istniejącymi rozwiązaniami. Dobrą praktyką jest zrozumienie ograniczeń i możliwości różnych typów portów, aby móc efektywnie planować rozwój infrastruktury komputerowej.

Pytanie 31

Aby stworzyć formułę w arkuszu kalkulacyjnym, która odnosi się do ściśle zdefiniowanej komórki, konieczne jest użycie adresowania

A. automatycznego
B. względnego
C. standardowego
D. bezwzględnego
Wybór innych form adresowania, takich jak automatyczne, względne czy standardowe, prowadzi do nieporozumień w kontekście jednoznacznego ustalania lokalizacji komórek w arkuszu kalkulacyjnym. Adresowanie względne, na przykład, jest podejściem, które pozwala na automatyczne dostosowywanie odwołań do komórek w miarę kopiowania formuły w inne miejsca arkusza. Oznacza to, że jeśli skopiujemy formułę, która odnosi się do komórki A1, to po przeniesieniu tej formuły do wiersza poniżej, odwołanie zmieni się na A2. Tego rodzaju elastyczność może być korzystna w bardziej dynamicznych zastosowaniach, ale nie sprawdzi się w sytuacjach, gdy wymagane jest stałe odniesienie do konkretnej wartości. Z kolei termin "standardowe" jest nieprecyzyjny w kontekście adresowania komórek; nie odnosi się on do konkretnego rodzaju adresowania. W praktyce, użycie nieodpowiedniego typu adresowania może prowadzić do błędnych obliczeń oraz nieprzewidywalnych wyników, co jest szczególnie problematyczne w finansowych analizach czy statystycznych zestawieniach. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi metodami, aby skutecznie wykorzystywać arkusze kalkulacyjne w codziennej pracy.

Pytanie 32

Którego rodzaju oprogramowanie powinien stosować dział kadr firmy do obsługi danych osobowych pracowników?

A. Program edukacyjny
B. Program komunikacyjny
C. Program do edycji tekstu
D. Program bazodanowy
Wybór programów takich jak edytory tekstu, edukacyjne czy komunikacyjne do przetwarzania danych osobowych pracowników nie jest odpowiedni z kilku powodów. Edytory tekstu, choć przydatne do tworzenia dokumentów, nie oferują struktury ani funkcjonalności wymaganej do zarządzania dużymi zbiorami danych. Używanie takich narzędzi prowadzi do chaotycznego przechowywania informacji, co z kolei zwiększa ryzyko zgubienia danych lub naruszenia zasad ochrony danych. Narzędzia edukacyjne, mimo że mogą być użyteczne w kontekście szkoleń, nie są przeznaczone do zarządzania danymi osobowymi ani do ich przetwarzania. Z kolei programy komunikacyjne mogą wspierać wymianę informacji, ale nie są one zaprojektowane do przechowywania ani analizy danych kadrowych. Wszystkie te programy mogą wspierać pracę działu kadr w pewnym zakresie, jednak brak im kluczowych funkcji, takich jak możliwość tworzenia relacji między danymi, zapewnienia bezpieczeństwa i integralności danych, a także wsparcia w generowaniu raportów. Właściwe podejście do zarządzania danymi osobowymi powinno opierać się na narzędziach stworzonych specjalnie z myślą o tego typu zadaniach, które spełniają standardy branżowe i regulacje prawne. W przeciwnym razie, przedsiębiorstwo naraża się na ryzyko niezgodności z przepisami oraz utraty ważnych informacji.

Pytanie 33

W firmie została zainstalowana lokalna sieć komputerowa z dostępem do Internetu. Jeden z komputerów pełni rolę routera. Na tym urządzeniu udało się nawiązać połączenie z Internetem (można przeglądać strony WWW). Adresy oraz maski kart sieciowych zostały poprawnie skonfigurowane. Niestety, mimo to przeglądanie stron WWW na pozostałych komputerach jest niemożliwe. Przeprowadzono test połączenia, "pingując" hosta wp.pl. Wynik testu okazał się negatywny. Co może być przyczyną takiego rezultatu?

A. Użytkownik tego urządzenia nie zalogował się do sieci lokalnej
B. Brak serwera WINS
C. Brak adresu bramy lub serwera DNS
D. Brak ustawionego serwera proxy w3cache
Brak adresu bramy lub serwera DNS jest kluczowym czynnikiem utrudniającym dostęp do internetu w lokalnej sieci komputerowej. Adres bramy (gateway) jest odpowiedzialny za przekazywanie pakietów danych między lokalną siecią a siecią zewnętrzną, taką jak Internet. W przypadku jego braku, komputery w sieci lokalnej nie są w stanie nawiązać komunikacji z zewnętrznymi hostami, co skutkuje brakiem możliwości przeglądania stron WWW. Serwer DNS (Domain Name System) z kolei przekształca nazwy domenowe na adresy IP, co umożliwia odnajdywanie zasobów internetowych. Jeśli komputer nie ma wskazanego serwera DNS, nie będzie w stanie rozpoznać adresów URL, co dodatkowo może prowadzić do błędów przy próbie dostępu do stron internetowych. Praktycznym przykładem zastosowania tych zasad jest konfigurowanie trasowania i DNS na routerach zgodnie z zaleceniami producentów oraz standardami sieciowymi, aby zapewnić płynność komunikacji w sieci. Utrzymywanie poprawnej konfiguracji adresów IP, bramek oraz serwerów DNS jest więc niezbędne dla właściwego funkcjonowania lokalnych sieci komputerowych.

Pytanie 34

Symbol LGA 775, znajdujący się w dokumentacji technicznej płyty głównej, określa typ złącza dla procesorów,

A. których obudowa ma pola stykowe.
B. które łączą się z szyną systemową o maksymalnej częstotliwości taktowania do 1 333 MHz.
C. które zawierają mniej połączeń zasilających niż gniazdo dla procesorów mające obudowę PGA
D. których obudowa ma piny.
Stwierdzenie, że LGA 775 obsługuje procesory z obudową, która posiada piny, jest nieprawidłowe, ponieważ ten typ gniazda nie współpracuje z taką konstrukcją. Obudowy z pinami, jak PGA (Pin Grid Array), są zupełnie innym rozwiązaniem technicznym, gdzie to procesor ma wyprowadzenia w postaci pinów, które wchodzą w gniazdo na płycie głównej. W gniazdach LGA, jak w przypadku gniazda LGA 775, procesor korzysta z pól stykowych, a nie pinów, co ma istotny wpływ na trwałość i niezawodność połączenia. Kolejnym błędem jest sugestia, że LGA 775 wiąże się z maksymalną częstotliwością szyny systemowej do 1333 MHz. W rzeczywistości, LGA 775 obsługuje różne częstotliwości, w tym 800, 1066 oraz 1333 MHz, a zastosowanie odpowiednich procesorów w tej samej rodzinie pozwala na różnorodność ustawień. Ponadto, twierdzenie, że LGA 775 ma mniej połączeń zasilających niż PGA, nie jest prawdziwe. W rzeczywistości LGA 775, z uwagi na swoją konstrukcję, może mieć skomplikowane wymagania dotyczące zasilania, co czyni je bardziej wymagającym systemem w kontekście dostarczania energii do procesora. Zrozumienie różnic między tymi typami gniazd jest kluczowe dla prawidłowego doboru komponentów oraz optymalizacji wydajności systemu komputerowego.

Pytanie 35

Aby podłączyć projektor multimedialny do komputera, nie można zastosować złącza

A. D-SUB
B. USB
C. HDMI
D. SATA
Złącza D-SUB, HDMI i USB to standardowe interfejsy wykorzystywane do przesyłania sygnałów wideo i audio, co czyni je odpowiednimi do podłączania projektorów multimedialnych. Złącze D-SUB, znane również jako VGA, jest powszechnie stosowane w starych monitorach i projektorach, umożliwiając przesyłanie sygnału wideo analogowego. Jest ono jednak ograniczone pod względem jakości obrazu w porównaniu do nowoczesnych rozwiązań. Złącze HDMI to obecnie złoty standard dla urządzeń multimedialnych, pozwalające na przesyłanie sygnału wideo i audio w wysokiej rozdzielczości w jednym kablu. Umożliwia również przesyłanie danych o zwiększonej jakości, co sprawia, że wiele projektorów dzisiaj korzysta z tego interfejsu. Z kolei złącza USB, choć nie są typowo używane do przesyłania sygnału wideo do projektora, mogą służyć do podłączania urządzeń zewnętrznych, takich jak pendrive'y czy kamery internetowe, co czyni je przydatnym w różnych scenariuszach. Błąd w myśleniu polega na tym, że niektóre osoby mogą mylnie sądzić, że każde złącze może być używane do każdego celu. W rzeczywistości, każde złącze ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia, co w kontekście sprzętu komputerowego i projektorów jest kluczowe do zrozumienia.

Pytanie 36

Włączenie usługi "Udostępniania połączenia internetowego" w systemie Windows uruchamia automatyczne nadawanie adresów IP dla komputerów (hostów) z niej korzystających. W tym celu wykorzystywana jest usługa

A. DHCP
B. WINS
C. NFS
D. DNS
Brawo za wybranie prawidłowej odpowiedzi, DHCP! Dynamic Host Configuration Protocol, czyli DHCP, jest protokołem sieciowym wykorzystywanym w systemie Windows (i nie tylko), który automatycznie przypisuje urządzeniom w sieci adresy IP. Dzięki temu, możliwe jest szybkie i efektywne udostępnianie połączenia internetowego dla wielu komputerów (hostów) jednocześnie, bez konieczności ręcznego konfigurowania każdego z nich. Protokół ten operuje w czterech krokach: odkrycie, oferowanie, zapytanie i potwierdzenie, co zapewnia dynamikę procesu i pozwala na płynne zarządzanie adresami IP. DHCP jest standardem sieciowym i zgodnie z najlepszymi praktykami, jego wykorzystanie ułatwia administrację sieci i zwiększa jej wydajność. Ważne jest zrozumienie, jak kluczowe usługi sieciowe, takie jak DHCP, działają, aby efektywnie zarządzać siecią i rozwiązywać potencjalne problemy.

Pytanie 37

Udostępniono w sieci lokalnej jako udział specjalny folder o nazwie egzamin znajdujący się na komputerze o nazwie SERWER_2 w katalogu głównym dysku C:\. Jak powinna wyglądać ścieżka dostępu do katalogu egzamin, w którym przechowywany jest folder macierzysty dla konta użytkownika o określonym loginie?

A. \\SERWER_2\$egzamin\%USERNAME%
B. \\SERWER_2\egzamin$\%$USERNAME%
C. \\SERWER_2\egzamin$\%USERNAME%
D. \\SERWER_2\$egzamin$\%USERNAME%
Odpowiedź \SERWER_2\egzamin$\%USERNAME% jest poprawna, ponieważ przedstawia właściwą składnię ścieżki UNC (Universal Naming Convention) do folderu udostępnionego w sieci lokalnej. W tym przypadku, 'SERWER_2' to nazwa komputera, na którym znajduje się folder o nazwie 'egzamin', a '$' po nazwie folderu oznacza, że jest to folder udostępniony. Użycie zmiennej %USERNAME% pozwala na dynamiczne dostosowanie ścieżki do konkretnego użytkownika, co jest praktyczne w sytuacjach, gdy wielu użytkowników potrzebuje dostępu do tego samego zasobu, ale z osobistym katalogiem. Dobrą praktyką jest stosowanie takich zmiennych w skryptach logowania lub podczas konfigurowania dostępu do zasobów w sieci, co zwiększa elastyczność i ułatwia zarządzanie dostępem. W środowiskach korporacyjnych lub edukacyjnych, gdzie zasoby są współdzielone, takie podejście znacznie upraszcza administrację i zwiększa bezpieczeństwo danych.

Pytanie 38

TCP (ang. Transmission Control Protocol) to rodzaj protokołu

A. transferu, który establishing połączenia z siecią za pośrednictwem sieci telefonicznej
B. komunikacyjnego, który jest używany do wymiany danych pomiędzy procesami działającymi na różnych komputerach
C. międzysieciowego, który obsługuje dostarczanie pakietów dla UDP oraz ICMP
D. przesyłania plików, który pozwala na ich wymianę między serwerem a klientem w obydwie strony
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym elementem modelu OSI i zestawu protokołów internetowych, który zapewnia niezawodne przesyłanie danych pomiędzy procesami działającymi na różnych maszynach w sieci. TCP jest protokołem połączeniowym, co oznacza, że przed wysłaniem danych nawiązywane jest stałe połączenie między nadawcą a odbiorcą. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie integralności przesyłanych informacji poprzez mechanizmy potwierdzania odbioru oraz retransmisji pakietów w przypadku ich zgubienia. TCP obsługuje również kontrolę przepływu, co zapobiega przeciążeniu sieci i pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów. Typowe zastosowania TCP obejmują protokoły takie jak HTTP, FTP oraz SMTP, które są fundamentalne dla funkcjonowania rozwoju aplikacji webowych oraz komunikacji e-mail. Zgodnie z dokumentem RFC 793, TCP zapewnia szereg usług, które są niezbędne dla współczesnych aplikacji sieciowych, co czyni go jednym z najważniejszych protokołów w Internecie.

Pytanie 39

Jaka liczba dziesiętna została przedstawiona w jednym bajcie w kodzie znak-moduł 1 1111111?

A. -127
B. 128
C. -100
D. 256
Odpowiedź -127 jest prawidłowa, ponieważ w systemie kodowania znaków za pomocą jednego bajta, wykorzystuje się metodę reprezentacji liczb ze znakiem, znaną jako kod uzupełnień do dwóch. W tej metodzie, najbardziej znaczący bit (MSB) jest przeznaczony na znak, gdzie '0' oznacza liczbę dodatnią, a '1' liczbę ujemną. Dla bajtu 1 1111111, MSB wynosi '1', co wskazuje na liczbę ujemną. Aby przekształcić tę liczbę do postaci dziesiętnej, należy najpierw znaleźć liczbę, którą reprezentuje w uzupełnieniu do dwóch. Zmiana wszystkich bitów i dodanie 1 do wyniku daje 0 0000001, co przekłada się na 1 w systemie dziesiętnym. Następnie z uwzględnieniem znaku, otrzymujemy -1. W związku z tym liczba 1 1111111 odpowiada -127 w systemie dziesiętnym, co pokazuje, że zakres reprezentowanych liczb w tym systemie wynosi od -128 do 127. Praktycznym zastosowaniem tego systemu jest jego wykorzystanie w programowaniu niskopoziomowym oraz w protokołach komunikacyjnych, gdzie istotne jest efektywne zarządzanie pamięcią i umożliwienie kodowania znaków w ograniczonej przestrzeni.

Pytanie 40

Jakie złącze jest wykorzystywane w sieciach komputerowych, gdzie medium transmisyjne stanowi kabel UTP (skrętka nieekranowana)?

A. RJ-11
B. DIN
C. 8P8C
D. RS-232
Złącze RS-232 to takie stare interfejsy szeregowe, co kiedyś często używano do różnych urządzeń jak modemy czy drukarki. Mówiąc szczerze, jego konstrukcja jest dość przestarzała i nie nadaje się do nowoczesnych sieci komputerowych, zwłaszcza tych korzystających z UTP. RJ-11, który głównie kojarzy się z telefonami, też nie nadaje się do sieci komputerowych, bo ma tylko cztery piny, co ogranicza jego możliwości w porównaniu do 8P8C. A złącze DIN, chociaż się używa w różnych elektronikach, jak niektóre złącza MIDI, też nie wpasowuje się w sieci komputerowe oparte na kablu UTP. Wiele osób myli te złącza z sieciowymi, bo nie do końca rozumie, jak działają przesyły danych. Nieznajomość różnic między standardami gniazd i kabli może skutkować złym wyborem komponentów, co może prowadzić do problemów z komunikacją w sieci, a nawet do całkowitego braku połączenia. Dlatego warto wiedzieć, jakie złącza są dobre do konkretnego medium transmisyjnego.