Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 10:39
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 10:51

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką formą stałą charakteryzuje się lek?

A. czopek.
B. maść.
C. żel.
D. mazidło.
Czopek to stała postać leku, która jest przeznaczona do podawania przez odbyt. Tego typu forma leku jest szczególnie użyteczna w przypadku pacjentów, którzy mają trudności z przyjmowaniem leków doustnie, na przykład z powodu nudności, wymiotów lub problemów z przełykaniem. Czopki są wytwarzane z substancji czynnej rozpuszczonej lub zawieszonej w materiale nośnym, który w temperaturze ciała ulega rozpuszczeniu i uwalnia lek do organizmu. Praktycznym zastosowaniem czopków jest ich stosowanie w pediatrii, gdzie dzieci mogą mieć problemy z przyjmowaniem leków w innej formie. Ponadto czopki stosowane są w leczeniu hemoroidów, jako środki przeciwbólowe lub w terapiach hormonalnych. Standardy dotyczące produkcji czopków są ściśle regulowane, co zapewnia ich jakość i bezpieczeństwo stosowania. Warto również wspomnieć, że czopki mogą mieć różne kształty i rozmiary w zależności od zastosowanej substancji czynnej oraz przeznaczenia terapeutycznego. Zgodność z dobrą praktyką wytwarzania (GMP) jest kluczowa dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa takich leków.
Pytanie 2

Aby przygotować rozmaz krwi, należy użyć

A. dwóch szkiełek nakrywkowych
B. dwóch szkiełek podstawowych
C. szkiełka podstawowego oraz nakrywkowego
D. komór Thoma i szkiełka nakrywkowego
Do przygotowania rozmazu krwi niezbędne są dwa szkiełka podstawowe. Szkiełka te służą do nanoszenia próbki krwi, co pozwala na uzyskanie cienkiego i równomiernego rozmazu. Kluczowym aspektem w tej procedurze jest właściwe nachylenie i ruch szkiełka, co zapewnia prawidłową morfologię komórek krwi. W praktyce, jedno szkiełko używane jest do pobrania próbki, a drugie do jej rozsunięcia, co umożliwia uzyskanie odpowiedniego rozmazu. Zgodnie z zaleceniami laboratoryjnymi, taki rozmaz powinien być jak najcieńszy, aby zapewnić wyraźne widzenie poszczególnych komórek pod mikroskopem. Ponadto, zastosowanie dwóch szkiełek podstawowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce hematologicznej, co pozwala na dokładną analizę i ocenę parametrów morfologicznych krwi, istotnych w diagnostyce wielu chorób, takich jak anemia czy białaczka. Rozmaz krwi stanowi także bazę do przeprowadzania dalszych badań, takich jak ocena liczby leukocytów, erytrocytów oraz płytek krwi.
Pytanie 3

Obecność arsenu i kadmu w paszach jest

A. pożądana, ponieważ przeciwdziała utlenianiu paszy
B. pożądana, gdyż korzystnie wpływa na metabolizm zwierząt
C. niepożądana, ponieważ przyspiesza utlenianie paszy
D. niepożądana, z uwagi na toksyczność dla zwierząt
Dobrze zauważasz, że obecność arsenu i kadmu w paszach to spory problem. Te pierwiastki są naprawdę toksyczne dla zwierząt i mogą prowadzić do różnych chorób, co nikomu na pewno się nie podoba. Na przykład, kadm może uszkadzać nerki, a przy tym powodować kłopoty z kośćmi. Arsen z kolei nie jest w porządku, bo ma właściwości rakotwórcze i może zagrażać zdrowiu. To dlatego w branży pasz najważniejsze jest trzymanie się norm, które pomagają chronić zwierzęta i nas jako konsumentów. W Unii Europejskiej ustalono maksymalne stężenia tych metali w paszach, co jest super ważne. Trzeba kontrolować skład pasz, żeby mieć pewność, że wszystko jest w porządku i że nie zaszkodzimy zwierzakom ani ludziom. Dlatego dobrze jest bazować na badaniach i standardach w produkcji pasz, żeby zminimalizować ryzyko.
Pytanie 4

Leukogram to termin odnoszący się do procentowego udziału poszczególnych typów

A. krwinek białych
B. krwinek czerwonych
C. płytek krwi
D. próbek osocza
Wybór jakiejkolwiek z pozostałych opcji, takich jak krwinki czerwone, płytki krwi czy próbki osocza, wskazuje na niezrozumienie kluczowej różnicy w funkcji i znaczeniu tych elementów morfotycznych. Krwinki czerwone, nazywane erytrocytami, są odpowiedzialne za transport tlenu i dwutlenku węgla w organizmie. Ich analiza, czyli hemogram, koncentruje się na liczbie, wielkości i kształcie tych komórek, co jest odrębnym procesem diagnostycznym. Płytki krwi, z kolei, odgrywają kluczową rolę w hemostazie i są analizowane w kontekście skłonności do krwawień lub zakrzepów. Zrozumienie ich funkcji jest ważne, ale nie ma związku z leukogramem. Osocze to płynna część krwi, która zawiera składniki odżywcze, hormony, białka oraz odpady metaboliczne, a jego analiza dotyczy głównie parametrów biochemicznych. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego postrzegania funkcji różnych elementów krwi. Kluczowe jest, aby w diagnostyce rozróżniać te różne analizy, ponieważ każda z nich dostarcza odmiennych informacji klinicznych. Zrozumienie tego podziału jest fundamentalne dla skutecznej interpretacji wyników oraz podejmowania właściwych decyzji medycznych.
Pytanie 5

Właściciel zwierzęcia powinien nosić fartuch ołowiany podczas przeprowadzania badania

A. rentgenowskiego
B. bioelektrycznej aktywności mózgu
C. elektrokardiograficznego
D. endoskopowego
Jeśli chodzi o bioelektryczną czynność mózgu, endoskopię i EKG, to nie potrzeba fartuchów ołowianych, bo nie ma tam promieniowania jonizującego. Bioelektryczna czynność mózgu, czyli EEG, to badań, które rejestruje aktywność elektryczną mózgu przez elektrody na głowie. Ta metoda jest bezpieczna i nie generuje promieniowania. Endoskopia wykorzystuje cieniutkie narzędzie z kamerą, żeby zbadać wnętrze ciała, również bez użycia promieniowania. W EKG rejestruje się aktywność serca i też nie ma tu ryzyka promieniowania. Więc zakładanie fartuchów w tych sytuacjach nie ma sensu. Ważne, żeby rozumieć, że fartuchy ołowiane są potrzebne tylko przy badaniach z promieniowaniem jonizującym, jak rentgen. W każdym innym przypadku to może prowadzić do zbędnych kosztów i dodatkowego obciążenia dla pacjentów i lekarzy.
Pytanie 6

Chłodzenie tuszek poprzez zanurzenie ich w zbiorniku z zimną wodą określa się jako chłodzenie

A. owiewowe
B. immersyjne
C. kriogeniczne
D. natryskowe
Odpowiedź immersyjne jest prawidłowa, ponieważ proces chłodzenia tuszek przez zanurzenie ich w zbiorniku z zimną wodą polega na bezpośrednim kontakcie produktu z medium chłodzącym. Chłodzenie immersyjne jest szeroko stosowane w przemyśle mięsnym, ponieważ zapewnia szybkie obniżenie temperatury tuszek, co jest kluczowe dla utrzymania jakości mięsa oraz minimalizacji ryzyka rozwoju bakterii. W praktyce, takie chłodzenie pozwala na osiągnięcie wymaganego poziomu temperatury w krótkim czasie, co jest zgodne z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Dobre praktyki w tym zakresie obejmują kontrolę temperatury wody, aby zapewnić jej odpowiednią czystość oraz uniknąć cross-contaminacji. Proces ten jest nie tylko efektywny, ale także ekonomiczny, gdyż pozwala na zmniejszenie strat surowca i wydłużenie jego trwałości poprzez odpowiednie przechowywanie w optymalnych warunkach temperatury.
Pytanie 7

Jaką chorobę wywołują pierwotniaki?

A. myksomatoza
B. włośnica
C. bruceloza
D. kokcydioza
Wybór odpowiedzi myksomatoza, bruceloza czy włośnica wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące klasyfikacji chorób wywoływanych przez organizmy jednokomórkowe. Myksomatoza jest chorobą wirusową, która dotyka głównie króliki, wywołaną przez wirus myksomatozy, a nie przez pierwotniaki. Bruceloza to infekcja bakteryjna, wywoływana przez bakterie z rodzaju Brucella, która ma znaczenie przede wszystkim w medycynie weterynaryjnej oraz może powodować poważne problemy zdrowotne u ludzi, a jej patogenność nie jest związana z pierwotniakami. Włośnica natomiast to choroba pasożytnicza wywołana przez larwy nicieni z rodzaju Trichinella, również nie mająca związku z pierwotniakami. Typowymi błędami myślowymi prowadzącymi do tych niepoprawnych odpowiedzi mogą być skojarzenia związane z nieprawidłowym zrozumieniem klasyfikacji organizmów patogennych. Zrozumienie różnorodności mikroorganizmów oraz mechanizmów ich działania jest kluczowe w kontekście diagnozy i terapii chorób zakaźnych. Dlatego ważne jest, aby w kontekście edukacji weterynaryjnej i medycznej zwracać uwagę na różnice pomiędzy chorobami wirusowymi, bakteryjnymi i pasożytniczymi oraz ich etiologię."
Pytanie 8

Tętno u bydła można zmierzyć na tętnicy

A. twarzowej
B. szczękowej
C. piszczelowej
D. udowej
Odpowiedź "twarzowej" jest naprawdę trafiona. Tętnica twarzowa, która powstaje z tętnicy szyjnej zewnętrznej, to jedno z tych miejsc, które często wykorzystuje się do pomiaru tętna u bydła. W weterynarii to bardzo ważna sprawa, bo tętno mówi nam bardzo dużo o stanie zdrowia zwierzęcia. Zazwyczaj u bydła tętno wynosi od 40 do 80 uderzeń na minutę, a regularne sprawdzanie tego parametru naprawdę może pomóc w wykryciu ewentualnych problemów zdrowotnych, jak stres czy różne choroby. Dlatego tętnica twarzowa jest świetnym wyborem – jest łatwo dostępna, co umożliwia dokładne pomiary. Z mojego doświadczenia, umiejętność sprawdzania tętna i rozumienia, co oznaczają wyniki, to absolutna podstawa w pracy weterynarza, aby móc szybko działać w razie potrzeby.
Pytanie 9

Hałas w pomieszczeniach, gdzie hodowane są świnie, nie powinien być wyższy niż

A. 95 dB
B. 85 dB
C. 100 dB
D. 65 dB
Poziom hałasu w pomieszczeniach, w których hodowane są świnie, nie powinien przekraczać 85 dB, ponieważ długotrwałe narażenie zwierząt na intensywny hałas może prowadzić do stresu, osłabienia ich systemu odpornościowego, a w skrajnych przypadkach do zaburzeń zachowania. Standardy dotyczące dobrostanu zwierząt, takie jak te określone przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz organizacje zajmujące się ochroną zwierząt, sugerują, że utrzymywanie poziomu hałasu poniżej 85 dB jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków hodowli. W praktyce oznacza to, że powinno się unikać głośnych maszyn i urządzeń w pobliżu pomieszczeń dla zwierząt, a także stosować odpowiednią izolację akustyczną. Przykładowo, w nowoczesnych oborach i chlewniach, zastosowanie tłumików hałasu oraz technologii cichych wentylatorów i podajników paszy może znacząco wpłynąć na redukcję hałasu, co z kolei prowadzi do poprawy dobrostanu zwierząt oraz ich wydajności produkcyjnej.
Pytanie 10

Tuberkulinizację u bydła przeprowadza się po ukończeniu

A. 3. miesiąca życia
B. 6. tygodnia życia
C. 6. miesiąca życia
D. 3. tygodnia życia
Tuberkulinizacja bydła jest kluczowym procesem w diagnostyce gruźlicy bydła, której wczesne wykrycie jest istotne dla zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego. Właściwe przeprowadzenie testu tuberkulinowego zaleca się stosować po 6. tygodniu życia bydła, ponieważ przed tym czasem układ odpornościowy młodych zwierząt nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. W praktyce oznacza to, że wyniki testu mogą być nieprawidłowe lub fałszywie negatywne, co utrudnia identyfikację zakażonych osobników. W Polsce standardy przeprowadzania tuberkulinizacji bydła są zgodne z wymogami Unii Europejskiej oraz krajowymi przepisami weterynaryjnymi, które nakładają obowiązek badań profilaktycznych. Przykładem zastosowania tuberkulinizacji jest rutynowa kontrola w stadach, co pozwala na wczesne wykrycie i eliminację źródeł zakażeń, a tym samym zabezpieczenie całego stada. Monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz ich właściwa diagnostyka są fundamentem skutecznego zarządzania gospodarstwem hodowlanym.
Pytanie 11

Gdy istnieje możliwość zbadania całej tuszy pod kątem obecności larw włośni, najpierw powinno się pobrać

A. ścięgna
B. mięśnie języka
C. mięśnie żuchwowe
D. filary przepony
Filary przepony stanowią jedną z kluczowych lokalizacji do analizy w kontekście badania na obecność larw włośni. Włókna mięśniowe w obrębie przepony są bardziej narażone na zakażenie przez larwy, ponieważ są one bezpośrednio związane z układem pokarmowym. Z biologicznego punktu widzenia, włośnica, wywołana przez pasożyta Trichinella spiralis, ma tendencję do osiedlania się w tkankach mięśniowych. Techniczne standardy dotyczące badań na obecność włośni zalecają, aby próbki były pobierane z miejsc, gdzie larwy mają największą szansę na wystąpienie. W przypadku tuszy zwierzęcej, filary przepony są istotnym miejscem, ponieważ ich struktura anatomiczna jest odpowiednia do przechowywania larw. Przykładowo, w badaniach rutynowych, analizując mięśnie przepony, możemy uzyskać wiarygodne wyniki dotyczące ewentualnego zakażenia, co ma znaczenie dla oceny bezpieczeństwa żywności. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe, zwłaszcza dla inspektorów weterynaryjnych oraz producentów żywności.
Pytanie 12

Czynnikiem wywołującym brucelozę jest

A. bakteria.
B. wirus.
C. prion.
D. prątek.
Bruceloza to choroba wywołana przez bakterie, co czyni odpowiedź dotyczącą wirusa błędną. Wirusy są inną grupą patogenów, które nie mają zdolności do samodzielnego rozmnażania się i wymagają komórek gospodarza, aby się namnażać. Stanowią one zupełnie inny mechanizm zakaźności niż bakterie, które mogą się mnożyć niezależnie. Ponadto, prątki odnoszą się do bakterii, które są odpowiedzialne za inne choroby, takie jak gruźlica, i ich mylne utożsamienie z brucelozą wskazuje na niedostateczną znajomość bakterii patogennych. Priony, z drugiej strony, to białka, które mogą wywoływać choroby neurodegeneracyjne, ale nie są odpowiedzialne za infekcje bakteryjne. Typowym błędem myślowym w tej kwestii jest generalizowanie objawów chorób zakaźnych oraz nieodróżnianie różnych rodzajów patogenów. Ostatecznie, zrozumienie, że bruceloza jest wywoływana przez konkretny rodzaj bakterii, pomaga w odpowiednim podejściu do diagnozowania oraz leczenia, a także w zapobieganiu chorobom zakaźnym w populacjach ludzi i zwierząt.
Pytanie 13

Do czego służą kleszcze Backhausa?

A. do przymocowania serwet wokół obszaru operacyjnego
B. do zatkania krwawiącego naczynia
C. do usuwania zębów
D. do stabilizacji dwóch fragmentów kostnych
Ekstrakcja zębów zazwyczaj wymaga użycia specjalistycznych narzędzi, takich jak kleszcze dentystyczne, które są dostosowane do specyfiki anatomicznej zębów i tkanek jamy ustnej. Kleszcze Backhausa nie są przystosowane do tego celu, ponieważ ich konstrukcja skupia się na chwytaniu tkanin, a nie na precyzyjnym działaniu w obrębie jamy ustnej. Przymocowanie serwet wokół pola operacyjnego jest kluczowe dla utrzymania aseptyki, a kleszcze Backhausa pełnią tę rolę, a nie funkcje związane z ekstrakcją. Zamknięcie krwawiącego naczynia wymaga zastosowania narzędzi, takich jak klipsy hemostatyczne, które są zaprojektowane do skutecznego ucisku na naczynia krwionośne w celu zatrzymania krwawienia. Użycie kleszczy Backhausa w tym przypadku nie byłoby ani efektywne, ani bezpieczne, ponieważ ich przeznaczenie nie obejmuje hemostazy. Stabilizacja odłamów kostnych to kolejny proces wymagający zastosowania narzędzi ortopedycznych, takich jak śruby, płytki czy różnego rodzaju opatrunki gipsowe, które skuteczniej wspierają proces gojenia. Kleszcze Backhausa nie mają zastosowania w stabilizacji złamań, a ich użycie w takim kontekście może prowadzić do niewłaściwego leczenia. Podsumowując, wybór odpowiednich narzędzi chirurgicznych jest kluczowy dla powodzenia zabiegu, a błędne przypisanie funkcji kleszczy Backhausa do ekstrakcji zębów, hemostazy czy stabilizacji kostnej wynika z niewłaściwego zrozumienia ich przeznaczenia i zastosowania w praktyce medycznej.
Pytanie 14

W badaniu tomografii komputerowej TK wykorzystuje się

A. promieniowanie rentgenowskie
B. silne pole elektryczne
C. fala ultradźwiękowa
D. silne pole magnetyczne
Badanie w tomografii komputerowej (TK) polega na wykorzystaniu promieniowania rentgenowskiego, które jest emitowane przez źródło rentgenowskie i przechodzi przez ciało pacjenta. TK umożliwia uzyskanie obrazów przekrojowych, które dostarczają szczegółowych informacji na temat struktury anatomicznej ciała oraz ewentualnych patologii. W trakcie badania, detektory rejestrują promieniowanie, które przeszło przez tkanki, a następnie komputer przetwarza te dane, tworząc obrazy w różnych płaszczyznach. Praktyczne zastosowania TK obejmują diagnostykę urazów, nowotworów, chorób układu oddechowego oraz oceny zmian w narządach wewnętrznych. Zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak American College of Radiology, TK jest standardem w diagnostyce medycznej, a jego stosowanie powinno być zawsze uzasadnione klinicznie. Przykładowo, TK głowy jest często wykorzystywane w diagnostyce udarów mózgu oraz urazów czaszkowo-mózgowych.
Pytanie 15

Obowiązkowo podlegają identyfikacji oraz rejestracji

A. krowy i króliki
B. świnie i owce
C. owce i psy
D. psy i krowy
Identyfikacja i rejestracja zwierząt, takich jak świnie czy owce, to naprawdę ważny temat. W Polsce każdy hodowca musi to robić, bo to pomaga w monitorowaniu zdrowia zwierząt i zapobieganiu chorobom. Jak zdarzy się epidemia, szybka reakcja jest kluczowa, zwłaszcza przy groźnych chorobach, jak afrykański pomór świń. Oprócz tego, identyfikacja zwierząt to też sposób na kontrolowanie, skąd pochodzi mięso i inne produkty, co ma ogromne znaczenie dla konsumentów. W praktyce, można to robić na różne sposoby – tatuaże, kolczyki czy mikroczipy. Każda zmiana stanu zdrowia albo właściciela zwierzęcia musi być też zgłoszona, co wcale nie jest takie proste. Ale to wszystko jest potrzebne dla naszego bezpieczeństwa żywnościowego.
Pytanie 16

Na płytce Petriego z agarowym pożywką krwawą przeprowadza się analizę

A. parazytologiczną
B. wirusologiczną
C. hematologiczną
D. bakteriologiczną
Odpowiedź "bakteriologiczne" jest jak najbardziej trafna. Agar krwawy to naprawdę popularne podłoże w mikrobiologii, które pomaga nam w hodowli i identyfikacji różnych bakterii. Dzięki obecności krwi, możemy obserwować hemolizę, co jest ważne dla rozróżnienia niektórych gatunków bakterii. Na przykład, bakterie z rodzaju Streptococcus mogą mieć różne typy hemolizy, co jest istotne w diagnostyce. Agar krwawy jest również zgodny z tymi wytycznymi, które są uznawane w laboratoriach, więc stosowanie go w badaniach mikrobiologicznych jest kluczowe dla walki z zakażeniami. Naprawdę, nie można sobie wyobrazić lepszego narzędzia w tej dziedzinie.
Pytanie 17

Zwierzęta nabyte w państwach Unii Europejskiej przy wjeździe do Polski

A. dostają nowe kolczyki
B. są pozbawiane kolczyków
C. dostają nowy tatuaż
D. zachowują dotychczasowe oznaczenie
Zwierzęta kupione w krajach Unii Europejskiej, które przybywają do Polski, zachowują swoje dotychczasowe oznakowanie, jak tatuaż czy kolczyki identyfikacyjne, które były zastosowane w kraju pochodzenia. Jest to zgodne z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi przemieszczania zwierząt, które mają na celu zapewnienie ciągłości identyfikacji oraz bezpieczeństwa zwierząt w transporcie. Przykładowo, jeżeli pies z Niemiec posiada identyfikację w postaci kolczyka, to przy przyjeździe do Polski nie jest konieczne wprowadzenie nowego oznakowania, o ile spełnia ono normy określone w przepisach europejskich. Takie podejście jest korzystne nie tylko z perspektywy prawnej, ale również logistycznej, ponieważ redukuje stres związany z dodatkowymi zabiegami dla zwierzęcia oraz sprzyja szybszemu osiedleniu się w nowym środowisku. Warto również dodać, że oznakowanie powinno być zgodne z międzynarodowymi standardami, co ułatwia identyfikację zwierzęcia w różnych krajach.
Pytanie 18

Na wyniku morfologii psa znajduje się informacja: WBC 21,3 <6,0-16,5>. Co ona oznacza?

A. o limfopenii
B. o limfocytozie
C. o leukopenii
D. o leukocytozie
Odpowiedź "o leukocytozie" jest prawidłowa, ponieważ w wynikach morfologii psa widnieje wartość WBC (białe krwinki) wynosząca 21,3. Wartość ta przekracza górny zakres normy, który wynosi 6,0-16,5. Leukocytoza, czyli podwyższony poziom białych krwinek, może być wynikiem różnych stanów patofizjologicznych, takich jak infekcje, stany zapalne, stres, reakcje alergiczne oraz niektóre nowotwory. W praktyce klinicznej, rozpoznawanie leukocytozy jest istotne, ponieważ może wskazywać na aktywną odpowiedź immunologiczną organizmu na patogeny lub inne czynniki. W przypadku psa, lekarz weterynarii może zlecić dodatkowe badania, aby ustalić przyczynę tego stanu, co może obejmować badania krwi na obecność patogenów, badania obrazowe czy inne analizy, aby dokładnie zdiagnozować i wdrożyć odpowiednie leczenie. Znajomość wartości referencyjnych jest kluczowa w diagnostyce i może pomóc w szybkiej reakcji na potencjalne zagrożenia zdrowotne.
Pytanie 19

Zgodnie z przepisami o ochronie zwierząt, w Polsce nie zezwala się na

A. tuczenie gęsi i kaczek na stłuszczone wątroby
B. ubój gospodarczy
C. chów klatkowy kur niosek
D. inseminację świń
Inseminacja świń, ubój gospodarczy i chów klatkowy kur niosek to kontrowersyjne tematy, ale w Polsce nie są zakazane. Co ciekawe, inseminacja świn jest całkiem popularna, bo pomaga poprawić ich cechy genetyczne, co jest ważne dla produkcji mięsa. Oczywiście, robi się to zgodnie z procedurami, żeby zminimalizować stres dla zwierząt. Z kolei ubój gospodarczy, mimo że budzi sprzeciw, również jest regulowany przez prawo dotyczące dobrostanu zwierząt, które nakłada wymogi co do humanitarnego traktowania ich. A chow klatkowy kur niosek, choć dostaje sporo krytyki za ograniczenia w ruchu, wciąż jest dozwolony, o ile przestrzega się norm. Dlatego mylenie tych praktyk z tymi, które są zakazane, pokazuje, że nie do końca rozumiesz zasady i przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt, które ciągle się zmieniają w odpowiedzi na większą świadomość społeczną.
Pytanie 20

Badanie tuberkulinowe bydła to monitorowanie w kierunku

A. białaczki
B. grypy
C. gruźlicy
D. otrętu
Wybierając białaczkę, otręt lub grypę jako odpowiedzi, można napotkać nieporozumienia dotyczące zasadności tych schorzeń w kontekście badań monitoringowych. Białaczka, jako nowotwór krwi, nie jest chorobą zakaźną, więc rutynowe badania w kierunku tej choroby nie są praktykowane w takiej samej formie jak w przypadku gruźlicy. W hodowli bydła nie stosuje się specjalistycznych testów, które mógłby monitorować białaczkę, ponieważ jej diagnozę można postawić głównie na podstawie obrazu klinicznego i badań laboratoryjnych, a nie rutynowych przesiewów. Otręt, z drugiej strony, to choroba wywołana przez pasożyty, a jej wykrywanie polega na różnych badaniach kału i nie jest monitorowane za pomocą tuberkulinizacji. Grypa natomiast, w kontekście bydła, odnosi się do wirusa, który rzadko jest badany w ramach rutynowych testów, ponieważ dotyczy głównie świń oraz ptaków. W związku z tym, wybór tych odpowiedzi opiera się na niepełnym zrozumieniu specyfiki chorób oraz odpowiednich metod diagnostycznych stosowanych w hodowli bydła, co może prowadzić do niewłaściwych wniosków na temat zdrowia zwierząt.
Pytanie 21

Aby zapobiec ketozie u bydła, należy

A. zwiększyć zawartość białka w paszy
B. uzupełnić braki witaminy D oraz wapnia
C. uzupełnić braki energii w formie węglowodanów
D. podnieść poziom karotenów w paszy
Zwiększenie ilości białka w paszy, mimo że może wydawać się korzystne, nie jest właściwym podejściem w walce z ketozą. Wysoka zawartość białka w paszy nie wpływa na podniesienie poziomu energii, a wręcz może prowadzić do sytuacji, w której krowa nie jest w stanie wykorzystać tego białka efektywnie, co w konsekwencji może prowadzić do dalszych problemów metabolicznych. Istotne jest, aby pamiętać, że ketoza jest wynikiem niedoborów energetycznych, a nie białkowych. Zwiększenie ilości karotenów również nie ma bezpośredniego wpływu na zapobieganie tej chorobie. Karotenoidy, w tym karoten, są ważne dla zdrowia, ale ich rola koncentruje się głównie na wspieraniu zdrowia wzroku i reprodukcji, a nie na pokryciu zapotrzebowania energetycznego. Uzupełnianie niedoborów witaminy D i wapnia, mimo że jest istotne dla ogólnego zdrowia i funkcji metabolicznych, również nie rozwiązuje problemu energetycznego, które leży u podstaw rozwoju ketoz. Kluczowym aspektem w zapobieganiu ketozie jest więc dostarczenie odpowiedniej ilości energii, co często wiąże się z przemyślanym doborem pasz wysokowęglowodanowych, jak np. zboża, które skutecznie zaspokajają potrzeby energetyczne bydła w okresie intensywnego wzrostu czy laktacji.
Pytanie 22

W trakcie identyfikacji włośni poprzez wytrawianie dochodzi do uwolnienia larw

A. z zawartości jelit.
B. z tkanki mięśniowej.
C. z krwi.
D. z płynu mózgowo-rdzeniowego.
Każda z zaproponowanych odpowiedzi sugeruje błędne źródło uwolnienia larw włośni podczas wykrywania ich metodą wytrawiania. W przypadku krwi, chociaż jest to płyn ustrojowy, to nie jest naturalnym miejscem bytowania larw Trichinella. Pasożyty te nie rozprzestrzeniają się poprzez krążenie wewnętrzne, lecz lokalizują się w tkankach mięśniowych. Odnosząc się do treści jelit, można zauważyć, że larwy włośni nie są wydalane w tej formie; opisywana metoda nie dotyczy jelit, a jedynie tkanki mięśniowej. W kontekście płynu mózgowo-rdzeniowego, takie podejście jest nieprawidłowe, gdyż włośnice nie dotyczą układu nerwowego w tym sensie. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi często obejmują mylenie miejsc bytowania pasożytów lub rozumienie mechanizmu ich przenoszenia. Zrozumienie biologii włośni oraz ich cyklu życiowego jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji wyników badań. Poprawna diagnoza i identyfikacja źródła zakażenia są niezbędne dla zapewnienia zdrowia publicznego i bezpieczeństwa żywności.
Pytanie 23

Umiejętność mikroorganizmów do przekraczania barier ochronnych organizmu, reprodukcji oraz rozprzestrzeniania się w nim, określa się jako

A. rozprzestrzenialność
B. zjadliwość
C. inwazyjność
D. agresywność
Wybór innych odpowiedzi może prowadzić do niejasności w zrozumieniu terminologii używanej w mikrobiologii. Napastliwość, choć może sugerować agresywne działanie, nie jest terminem powszechnie używanym w kontekście mikroorganizmów. Często mylona z inwazyjnością, napastliwość nie odnosi się konkretnie do zdolności do przenikania barier; zamiast tego, może być używana w odniesieniu do ogólnego zachowania patogenów, co jest niewystarczające do opisu ich mechanizmów działania. Rozsiewalność, z drugiej strony, odnosi się do zdolności mikroorganizmów do rozprzestrzeniania się w organizmie lub środowisku, ale nie wyjaśnia ich zdolności do wnikania w tkanki. Zjadliwość natomiast dotyczy zdolności mikroorganizmów do wywoływania chorób, co jest istotne, ale nie obejmuje aspektu inwazyjności. Te terminy są często mylone, co może prowadzić do błędnych interpretacji w kontekście chorób zakaźnych, a zrozumienie ich odrębnych definicji jest kluczowe dla poprawnej analizy sytuacji klinicznych oraz wyboru odpowiednich metod diagnostycznych i terapeutycznych. Dobrą praktyką jest zatem precyzyjne posługiwanie się terminami w kontekście ich specyficznych znaczeń, aby uniknąć dezinformacji w badaniach mikrobiologicznych.
Pytanie 24

Który z poniższych wskaźników nie jest stosowany w morfologii krwi?

A. PLT
B. Hb (HGB)
C. Ht (HCT)
D. OB
OB, czyli odczyn Biernackiego, jest wskaźnikiem używanym do oceny stanu zapalnego w organizmie, a nie bezpośrednio do analizy morfologii krwi. Badanie morfologiczne krwi obejmuje takie parametry jak hemoglobina (Hb), hematokryt (Ht) oraz liczba płytek krwi (PLT), które dostarczają informacji o ilości i jakości komórek krwi. Na przykład, Hb wskazuje na poziom tlenu transportowanego przez krew, Ht informuje o objętości krwi zajmowanej przez erytrocyty, a PLT ocenia krzepliwość krwi. OB jest natomiast testem ogólnym, który wskazuje na obecność stanu zapalnego, ale nie dostarcza szczegółowych informacji na temat kompozycji krwi. Zrozumienie różnic między tymi badaniami jest kluczowe w diagnostyce, ponieważ wyniki mogą wskazywać na różne schorzenia, takie jak anemia, infekcje czy choroby autoimmunologiczne. W praktyce klinicznej, często wykonuje się oba te badania, jednak ich interpretacja wymaga znajomości ich specyfiki.
Pytanie 25

U zwierząt z wodopiersiem można zaobserwować proces oddychania

A. przyspieszone i płytkie
B. wolne i płytkie
C. głębokie i przyspieszone
D. głębokie i wolne
Analiza oddychania u zwierząt z wodopiersiem ujawnia szereg nieporozumień dotyczących mechanizmów wymiany gazowej w ich organizmach. Głębokie i przyspieszone oddychanie, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, może być mylnie kojarzone z reakcją na stres, jednak w kontekście wodopiersia, takie podejście nie zyskuje potwierdzenia w praktyce biologicznej. Głębokie oddychanie zazwyczaj odnosi się do organizmów lądowych, które mają większą pojemność oddechową i potrzebują efektywnej wymiany gazów w warunkach atmosferycznych. W przeciwieństwie do tego, zwierzęta wodne, które polegają na płucach lub skrzelach, muszą dostosować swoją strategię oddychania do specyfiki środowiska wodnego, gdzie dostępność tlenu jest ograniczona. Odpowiedzi sugerujące wolne i płytkie oddychanie nie uwzględniają dynamicznego charakteru życia wodnego, w którym ryby często zmieniają częstotliwość oddychania w odpowiedzi na zmiany w poziomie tlenu oraz w obliczu zagrożeń. Pojęcie wolnego oddychania może wprowadzać w błąd, ponieważ nie oddaje aktywności metabolicznej tych organizmów w warunkach stresowych. Błędem jest również myślenie, że każda zmiana w zachowaniach oddechowych jest wynikiem prostych reakcji na stres, podczas gdy w rzeczywistości są one złożonymi adaptacjami do specyficznych warunków środowiskowych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak różne strategie oddychania są efektem długotrwałej adaptacji ewolucyjnej, co pozwala na lepsze zarządzanie i ochronę tych organizmów w ich naturalnym środowisku.
Pytanie 26

Badanie Terenowego Odczynu Komórkowego wykonuje się w celu identyfikacji

A. procesu zapalnego wymienia
B. bakterii w moczu
C. pasożytów w stolcu
D. procesu zapalnego skóry
Terenowy Odczyn Komórkowy (TOK) jest testem immunologicznym, którego celem jest ocena reakcji komórkowej organizmu na specyficzne antygeny. W kontekście stanu zapalnego wymienia, TOK pozwala na szybkie i efektywne wykrywanie reakcji zapalnych związanych z infekcją, co jest szczególnie istotne w praktyce weterynaryjnej, zwłaszcza w hodowli bydła. Test ten polega na wprowadzeniu antygenu do organizmu, co powinno wywołać odpowiedź immunologiczną, której wskaźnikiem jest obrzęk w miejscu podania. Odpowiedź organizmu na infekcję może być kluczowa dla zapewnienia zdrowia zwierząt, a także dla jakości produkcji mleka. W przypadku stanu zapalnego wymienia, TOK jest standardową procedurą, która pozwala na wykrycie chorób takich jak mastitis, co jest niezbędne do wdrożenia skutecznego leczenia i profilaktyki. Przykładem praktycznego zastosowania TOK jest monitorowanie zdrowia wymienia w stadach bydła mlecznego, co może znacząco wpłynąć na wydajność mleczną oraz zdrowie stada.
Pytanie 27

Oznaczenie określone jako "s.c." wymaga wskazania sposobu podania leku

A. domięśniowo
B. doustnie
C. dootrzewnowo
D. podskórnie
Odpowiedź "podskórnie" jest całkiem w porządku, bo chodzi tu o podawanie leków oznaczonych jako "s.c.". W tej metodzie wprowadza się lek do tkanki podskórnej, co sprawia, że substancja czynna powoli przechodzi do krwiobiegu. Weźmy na przykład insulinę dla osób z cukrzycą, gdzie zastrzyki robi się w tkankę tłuszczową na brzuchu albo udzie. W praktyce, podanie s.c. używa się też przy niektórych szczepionkach czy lekach biologicznych. Fajnie jest pamiętać o aseptyce, bo to zmniejsza ryzyko infekcji. No i wybór miejsca oraz technika iniekcji powinny być zgodne z wytycznymi, to pomaga w skutecznym leczeniu i bezpieczeństwie pacjentów.
Pytanie 28

Jak nazywamy opisaną mieszankę paszową?

„Mieszanka paszowa zaspokajająca szczególne potrzeby żywieniowe, która ze względu na specjalny skład fizykochemiczny lub sposób przygotowania różni się od powszechnie stosowanych mieszanek paszowych i jest przeznaczona dla zwierząt, u których procesy trawienia, przyswajania i metabolizmu są lub mogą być tymczasowo zakłócone lub uległy nieodwracalnym zmianom".

źródło: Ustawa z dnia 22.07.2006 roku „O paszach".

A. Leczniczą.
B. Dietetyczną.
C. Pełnoporcjową.
D. Uzupełniającą.
Odpowiedzi 'pełnoporcjowa', 'uzupełniająca' oraz 'lecznicza' wskazują na różne rodzaje pasz, które mają inne przeznaczenie i zastosowanie niż mieszanka dietetyczna. Pasza pełnoporcjowa zawiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach, które są wystarczające do zaspokojenia podstawowych potrzeb żywieniowych zwierząt, nie jest jednak skierowana na zaspokajanie szczególnych potrzeb zdrowotnych. Z kolei pasze uzupełniające są stosowane jako dodatki do pasz pełnoporcjowych, aby wzbogacić dietę w konkretne składniki, ale nie są dostosowane do indywidualnych potrzeb zdrowotnych zwierząt. Odpowiedź wskazująca na pasze lecznicze odnosi się do specjalnie opracowanych diet, które mają na celu leczenie określonych schorzeń, a nie do ogólnych potrzeb dietetycznych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji paszy z jej zastosowaniem. Kluczowe jest zrozumienie, że pasze dietetyczne są stosowane w sytuacjach wymagających szczególnej uwagi zdrowotnej, co odróżnia je od innych typów pasz, które koncentrują się na zaspokajaniu ogólnych potrzeb żywieniowych lub na wspomaganiu stanów zdrowotnych bez specyficznego celu terapeutycznego.
Pytanie 29

Wzrost stężenia mocznika oraz kreatyniny w surowicy krwi może wskazywać na chorobę

A. wątroby
B. nerek
C. trzustki
D. śledziony
Podwyższony poziom mocznika i kreatyniny w surowicy krwi jest istotnym wskaźnikiem funkcji nerek. Mocznik jest produktem przemiany białek, a kreatynina powstaje jako produkt uboczny metabolizmu mięśni. Obydwa te związki są normalnie usuwane z organizmu przez nerki. W przypadku, gdy ich poziom w surowicy jest podwyższony, może to świadczyć o osłabionej funkcji nerek, co jest kluczowe w diagnostyce takich schorzeń jak przewlekła choroba nerek, ostre uszkodzenie nerek czy też zespół nerczycowy. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie tych parametrów, zwłaszcza u pacjentów z ryzykiem chorób nerek, takich jak osoby z cukrzycą czy nadciśnieniem tętniczym. W takich przypadkach, znajomość poziomów mocznika i kreatyniny może prowadzić do wcześniejszego wykrywania problemów z nerkami oraz umożliwić odpowiednie interwencje medyczne, co może znacznie poprawić rokowania pacjentów.
Pytanie 30

Informacja dotycząca skażenia partii jaj zarażonych pałeczkami Salmonella będzie przekazywana przez system

A. RASFF
B. HACCP
C. ISO
D. EFSA
HACCP, czyli System Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli, to fajna metoda na zarządzanie bezpieczeństwem żywności. Skupia się ona na identyfikowaniu zagrożeń na różnych etapach produkcji. Tylko, że to nie jest to samo co RASFF, który działa bardziej jak system alarmowy, który informuje w czasie rzeczywistym o zagrożeniach. ISO to zbiór różnych standardów dotyczących jakości, w tym bezpieczeństwa żywności, ale nie daje takiej możliwości na szybkie przekazywanie informacji w razie wykrycia skażenia. EFSA, z kolei, zajmuje się oceną ryzyka związanego z żywnością, ale też nie ma funkcji, żeby od razu powiadamiać o zanieczyszczeniach. Ludzie często mylą te systemy, myśląc, że HACCP, ISO i EFSA działają tak samo jak RASFF, co jest mało trafne. Ważne, żeby zrozumieć, że RASFF to komunikacja kryzysowa, a inne systemy bardziej się koncentrują na prewencji i ocenie. Żeby dobrze zarządzać bezpieczeństwem żywności, trzeba wiedzieć, co każdy z tych systemów robi.
Pytanie 31

Przedsiębiorstwa sektora spożywczego zobowiązane są, aby mięso po badaniu poubojowym zostało niezwłocznie schłodzone w rzeźni do temperatury nie wyższej niż

Fragment Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 853/2004
Wszelkie prace przy obróbce mięsa muszą być zorganizowane w sposób zapobiegający zanieczyszczeniu lub je minimalizujący. W tym celu, przedsiębiorstwa sektora spożywczego muszą zapewnić, aby:
a) mięso przeznaczone do rozbioru było wnoszone do pomieszczeń roboczych stopniowo, w miarę potrzeb;
b) w trakcie rozbioru, oddzielania tuszy od kości, trybowania, porcjowania i krojenia, pakowania jednostkowego lub zbiorczego, temperatura mięsa wynosiła nie więcej niż 3°C dla podrobów i 7°C dla pozostałego mięsa, przez utrzymanie temperatury otoczenia nie wyższej niż 12°C lub za pomocą innego alternatywnego systemu o równoważnym skutku;
A. 3,7°C
B. 3°C
C. 7°C
D. 12°C
Wybór innej temperatury schłodzenia mięsa po badaniu poubojowym, niż 7°C, wskazuje na niepełne zrozumienie regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności. Wiele osób może uważać, że niższe temperatury, takie jak 3°C, są bardziej odpowiednie, jednak w kontekście przepisów prawnych dotyczących mięsa, tylko 7°C jest dopuszczalne dla jego przechowywania w rzeźniach. Wybierając 12°C czy 3°C, można wpaść w pułapkę myślenia, że im niższa temperatura, tym lepiej, co w rzeczywistości może prowadzić do nieprawidłowego przechowywania. Schłodzenie do 12°C nie spełnia wymogów najwyższej jakości produktów spożywczych, ponieważ w tej temperaturze ryzyko namnażania się bakterii znacząco rośnie. Dodatkowo, podczas transportu i sprzedaży mięsa, utrzymanie niewłaściwej temperatury może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla konsumentów. Niezrozumienie zasad dotyczących odpowiednich temperatur może prowadzić do poważnych błędów w procesie produkcji i dystrybucji, co jest nie tylko szkodliwe dla zdrowia publicznego, ale również zagraża reputacji i przyszłości przedsiębiorstwa w sektorze spożywczym.
Pytanie 32

Jakie narzędzie jest wykorzystywane do ujarzmiania bydła?

A. Klucz Harmsa
B. Hak oczodołowy
C. Dutka
D. Kleszcze Michalika
Hak oczodołowy to narzędzie używane w chirurgii, szczególnie w operacjach na oku, i nie ma zastosowania w kontekście poskramiania bydła. Często mylnie interpretowane jako narzędzie do kontrolowania zwierząt, w rzeczywistości jego zastosowanie jest całkowicie niezwiązane z hodowlą zwierząt. Kleszcze Michalika z kolei, są narzędziem stosowanym w weterynarii do usuwania zgubionych zębów lub w przypadku interwencji chirurgicznych, a ich użycie w poskramianiu bydła jest niewłaściwe i niepraktyczne. Z kolei dutka, to narzędzie wykorzystywane do chwytania i transportu zwierząt, jednak również nie nadaje się do precyzyjnego poskramiania bydła w kontekście weterynaryjnym. Często pojawia się błędne przekonanie, że narzędzia służące do innych celów mogą być alternatywą dla specjalistycznych narzędzi, takich jak klucz Harmsa. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i potencjalnych zagrożeń dla zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa ludzi. Właściwe zrozumienie dedykowanych narzędzi oraz ich zastosowania jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowej opieki nad bydłem oraz skuteczności interwencji weterynaryjnych.
Pytanie 33

W procesie identyfikacji włośni, sedymentacja służy do

A. opadania larw
B. rozcieńczania larw
C. ożywiania larw
D. zabijania larw
Zastanawiając się nad innymi odpowiedziami, muszę powiedzieć, że rozcieńczenie larw to nie to, co robi sedymentacja. W rzeczywistości sedymentacja to proces, który wyodrębnia większe cząstki z cieczy, a nie je rozcieńcza. Może się to skończyć tym, że stracimy próbki pasożytów, co nie jest tym, co chcemy osiągnąć w diagnostyce. Ożywienie larw też nie pasuje do sedymentacji - to bardziej o separacji i identyfikacji, a nie o aktywacji larw. Może się wydawać, że ożywienie pomoże w wykrywaniu, ale naprawdę to może tylko utrudnić późniejsze oddzielanie i analizę. A zabicie larw? To już całkowicie mija się z celem wykrywania pasożytów. Musimy zidentyfikować, czy larwy w próbce są obecne i w jakiej liczbie, więc muszą być w nienaruszonym stanie. Typowym błędem jest mylenie celów diagnostycznych z eliminacją pasożytów, co może prowadzić do złych praktyk w laboratoriach. Dlatego tak ważne jest, aby stosować dobre praktyki w wykrywaniu pasożytów, bo to naprawdę pomaga uniknąć nieporozumień i daje nam wiarygodne wyniki.
Pytanie 34

Ile wynosi prawidłowa liczba oddechów na minutę u psa?

A. 15 - 30
B. 40 - 45
C. 30 - 40
D. 6 - 10
Liczby oddechów wykazane w innych odpowiedziach są zbyt wysokie lub zbyt niskie w kontekście normalnego funkcjonowania psów. Odpowiedź "6 - 10" sugeruje znacznie zaniżoną częstość oddechów, co może wskazywać na poważne problemy zdrowotne lub niewłaściwe zrozumienie fizjologii psów. Zbyt mała liczba oddechów może prowadzić do niedotlenienia, co jest niebezpieczne dla organizmu. Odpowiedzi "30 - 40" oraz "40 - 45" z kolei sugerują, że pies może być w stanie stresu, emocjonalnego podniecenia, lub może zmagać się z chorobą. Taki wzrost częstości oddechów powinien być uważnie monitorowany, ponieważ może wskazywać na problemy z układem oddechowym, sercowym lub metabolicznym. Częstość oddechu jest jednym z kluczowych parametrów w diagnostyce weterynaryjnej, a jej niewłaściwe interpretowanie może prowadzić do błędnych wniosków i opóźnienia w leczeniu. Ponadto, nie uwzględniając rasy czy wielkości psa, można łatwo wprowadzić się w błąd. Każda rasa ma swoje specyficzne normy dotyczące liczby oddechów; na przykład, mniejsze rasy mogą naturalnie oddychać szybciej. Dlatego ważne jest, aby brać pod uwagę kontekst i indywidualne cechy psa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pielęgnacji i diagnostyce weterynaryjnej.
Pytanie 35

Parametry CTO przedstawione powyżej są prawidłowe dla

temperatura 37,5-38,5°Ctętno 28–40 / minoddechy 8–16 / min
A. bydła.
B. psa.
C. konia.
D. świni.
Wybór odpowiedzi na temat psa, świni lub bydła wskazuje na brak zrozumienia różnic w normach biologicznych pomiędzy tymi gatunkami a końmi. Psy mają inną temperaturę ciała, która wynosi średnio 37,8-39,2°C, oraz tętno sięgające nawet 70-120 uderzeń na minutę, co czyni je zwierzętami bardziej podatnymi na stres i zmiany w zdrowiu. Świnie, z kolei, mają temperaturę ciała w przedziale 38-39°C, a ich tętno oscyluje między 60 a 90 uderzeń na minutę. Natomiast bydło charakteryzuje się temperaturą ciała 38-39°C i tętna w zakresie 40-80 uderzeń na minutę. Różnice te wynikają z przystosowań ewolucyjnych oraz specyfiki metabolicznej każdego z tych gatunków. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że parametry CTO są specyficzne dla każdego gatunku, co oznacza, że nie można ich stosować zamiennie. Właściwe zrozumienie tych wartości jest kluczowe dla diagnostyki weterynaryjnej i oceny stanu zdrowia zwierząt. Błędne przypisanie norm CTO do koni może prowadzić do mylnych wniosków i nieodpowiednich działań, co w skrajnych przypadkach może zagrażać zdrowiu zwierząt.
Pytanie 36

Guzy o rozmiarze orzecha włoskiego, które pojawiają się na skórze bydła w okresie wiosennym, w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, to symptom

A. guzowatej choroby bydła
B. gławicy bydła
C. grzybicy skóry
D. gruźlicy skóry
Gruźlica skóry, to choroba, która jest spowodowana bakteriami Mycobacterium bovis. Atakują one skórę i inne tkanki, co prowadzi do powstawania wrzodów i guzków. Objawy nie są zawsze ograniczone do dolnej części pleców, dlatego może być to mniej prawdopodobne w przypadku naszego pytania. Inna sprawa to grzybica skóry, która jest wynikiem infekcji grzybiczej. Objawia się raczej łuszczącą się skórą niż guzkami jak w gzawicy. Grzybica nie jest związana z porą roku, a bakterie grzybowe lepiej czują się w wilgotnych miejscach. Guzowata choroba bydła może brzmieć podobnie, ale tak naprawdę to nie to samo co gzawica i ma inny sposób działania. Wiedza o różnicach między tymi chorobami i ich symptomami jest ważna, zwłaszcza w weterynarii. Często ludzie mylą te schorzenia, bo nie znają objawów i źródeł, co prowadzi do niepoprawnych wniosków.
Pytanie 37

Strefa otaczająca teren zagrożony, podlegająca ograniczeniom, szczególnie związanym z zakazami lub nakazami dotyczącymi ruchu zwierząt, to strefa

A. niezagrożony
B. zakaźny
C. zapowietrzony
D. buforowy
Odpowiedź 'buforowy' jest poprawna, ponieważ obszar buforowy to strefa ochronna, która otacza obszar zagrożony, na przykład strefę występowania chorób zakaźnych wśród zwierząt. Taki obszar jest istotny w zapobieganiu rozprzestrzenieniu się chorób, umożliwiając wprowadzenie ograniczeń w zakresie przemieszczania zwierząt. W praktyce oznacza to wprowadzenie kontroli weterynaryjnych oraz monitorowanie stanu zdrowia zwierząt w tej strefie. Na przykład, w przypadku wybuchu choroby takich jak afrykański pomór świń, ustanowienie obszaru buforowego pozwala na ograniczenie kontaktu z obszarami, gdzie choroba już występuje, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia zwierząt oraz przemysłu hodowlanego. Wymogi dotyczące obszarów buforowych są regulowane przez odpowiednie przepisy prawa, normy sanitarno-epidemiologiczne oraz wytyczne organizacji takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Praktyczne zastosowanie tej koncepcji w polityce zdrowotnej zwierząt jest niezbędne do efektywnego zarządzania epidemiami.
Pytanie 38

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. dotyczącą ochrony zdrowia zwierząt oraz zwalczania chorób zakaźnych u zwierząt, obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie podlegają

A. koty wychodzące, które mają więcej niż 6 miesięcy
B. lisy żyjące na wolności w całym kraju
C. fretki mające paszport
D. wszystkie psy, które są starsze niż 3 miesiące
Odpowiedź, że wszystkie psy w wieku powyżej 3 miesiąca podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie, jest zgodna z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. W Polsce szczepienie psów przeciwko wściekliźnie jest regulowane w celu zapobiegania rozprzestrzenieniu się tej niebezpiecznej choroby, która zagraża nie tylko zdrowiu zwierząt, ale również ludzi. Przykładowo, psy, które często przebywają na zewnątrz lub mają styczność z innymi zwierzętami, powinny być regularnie szczepione, aby zminimalizować ryzyko zakażenia. Właściciele są zobowiązani do przechowywania dokumentacji potwierdzającej szczepienie oraz do przestrzegania ustalonych terminów kolejnych szczepień. Dobrą praktyką jest również informowanie innych właścicieli o statusie szczepienia swoich zwierząt, co zwiększa bezpieczeństwo wśród społeczności. Ponadto, zgodnie z przepisami, psy muszą być szczepione co najmniej raz na trzy lata po ukończeniu pierwszego cyklu szczepień, co stanowi istotny element profilaktyki zdrowotnej.
Pytanie 39

Jakie urządzenie służy do analizy mięsa pod kątem obecności larw włośnia spiralnego?

A. stetoskop
B. plezimetr
C. otoskop
D. trychinoskop
Trychinoskop jest specjalistycznym urządzeniem wykorzystywanym w badaniach mięsa w celu wykrycia larw włośnia spiralnego, który jest pasożytem odpowiedzialnym za chorobę znaną jako włośnica. Zastosowanie trychinoskopu w praktyce polega na mikroskopowym badaniu próbek mięsa, co pozwala na identyfikację obecności larw tego pasożyta. Badania te są szczególnie istotne w przemyśle mięsnym, gdzie zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego jest kluczowe. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takim jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz różne agencje zdrowia publicznego, regularne badanie mięsa na obecność włośnia spiralnego jest obowiązkowe, zwłaszcza w przypadku mięsa wieprzowego. Przykładem zastosowania trychinoskopu może być kontrola jakości w zakładzie przetwórstwa mięsnego, gdzie każda partia mięsa jest badana celem zapewnienia zdrowia konsumentów. Dzięki temu możliwe jest wczesne wykrywanie i eliminowanie z rynku mięsa, które mogłoby stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi.
Pytanie 40

Artroskopia to metoda wziernikowania

A. oskrzeli
B. stawu
C. jamy brzusznej
D. jelita grubego
Artroskopia to procedura medyczna, która polega na wziernikowaniu stawu za pomocą specjalnych narzędzi, takich jak artroskop. Dzięki tej technice lekarze mogą dokładnie zdiagnozować i leczyć różnorodne schorzenia stawowe, takie jak uszkodzenia chrząstki, zapalenie stawów czy urazy więzadeł. Artroskopia jest minimalnie inwazyjna, co oznacza, że pacjent często odzyskuje sprawność szybciej w porównaniu do tradycyjnych operacji otwartych. Przykłady zastosowania artroskopii obejmują operacje w stawie kolanowym, barkowym czy skokowym. Standardy w tej dziedzinie medycyny wymagają, aby procedura była przeprowadzana przez wykwalifikowanych specjalistów, co zapewnia bezpieczeństwo oraz skuteczność leczenia. Według dobrych praktyk, przed przystąpieniem do artroskopii, pacjent powinien być dokładnie zdiagnozowany, co zazwyczaj obejmuje badania obrazowe i konsultacje z lekarzem ortopedą.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej