Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 17:42
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 18:24

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który dokument uprawnia do realizacji przewozów między państwami Unii Europejskiej?

A. Zezwolenie dwustronne

B. Wypis z licencji wspólnotowej

C. Wypis z licencji ogólnej

D. Zezwolenie jednostronne

Zezwolenie dwustronne oraz jednostronne, a także wypis z licencji ogólnej, to dokumenty, które nie są wystarczające do przeprowadzania przewozów międzynarodowych pomiędzy krajami Unii Europejskiej. Zezwolenie dwustronne jest dokumentem zatwierdzającym przewozy pomiędzy dwoma konkretnymi krajami, ale nie obejmuje one przewozów w obrębie całej Unii. Jest to ograniczone w czasie i zależne od umów między państwami, co znacznie komplikuje operacje transportowe na szerszą skalę. Zezwolenie jednostronne natomiast jest ograniczone do przewoźników z jednego kraju, co czyni je mało efektywnym narzędziem w kontekście międzynarodowego transportu w Unii Europejskiej. Wypis z licencji ogólnej nie uprawnia do prowadzenia działalności przewozowej za granicą, a jedynie dla krajowych operacji. W praktyce, posługiwanie się tymi dokumentami w kontekście transportu międzynarodowego prowadzi do licznych problemów prawnych i operacyjnych, takich jak ryzyko niezgodności z regulacjami unijnymi, co może skutkować karami finansowymi oraz utratą reputacji w branży transportowej. Właściwe zrozumienie i stosowanie licencji wspólnotowej jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz efektywności operacyjnej w międzynarodowym transporcie drogowym.

Pytanie 2

Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym licencję na wykonywanie transportu drogowego towarów na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej udziela

Fragment Ustawy o transporcie drogowym
Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2. Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest:
1) w krajowym transporcie drogowym — starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy, z zastrzeżeniem pkt. 2;
2) w przewozach taksówkowych:
a) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 1 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
b) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 2 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy,

A. wójt.

B. prezydent miasta.

C. starosta.

D. Główny Inspektor Transportu Drogowego.

Wybór 'starosta' to strzał w dziesiątkę! Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym, to on jest odpowiedzialny za wydawanie licencji na transport towarów w Polsce. Starosta, jako przedstawiciel samorządu, musi oglądać wnioski od firm i podejmować decyzje dotyczące licencji. Tak praktycznie, jak przedsiębiorca chce prowadzić usługi transportowe, to koniecznie musi złożyć wniosek do starosty. Ten oceni, czy spełnia wymagania techniczne i finansowe, a także ma prawo kontrolować, czy wszystko odbywa się zgodnie z przepisami. Fajnie jest znać zasady dotyczące transportu w Polsce, żeby mieć pewność, że nie będzie żadnych problemów z licencjonowaniem i prowadzeniem działalności.

Pytanie 3

Koszt transportu 20 ton ładunku na dystansie 250 km wynosi 2 500,00 zł. Ile wyniesie opłata za przewóz 1 tkm?

A. 0,50 zł

B. 125,00 zł

C. 25,00 zł

D. 10,00 zł

Wybór odpowiedzi 25,00 zł, 10,00 zł lub 125,00 zł na koszt przewozu za 1 tkm wskazuje na różne błędy w rozumieniu obliczeń związanych z transportem. Odpowiedź 25,00 zł mogła wynikać z nieprawidłowego podziału całkowitego kosztu przez 100 km, a nie przez całkowitą liczbę tkm. W rzeczywistości, aby uzyskać koszt na 1 tkm, musimy uwzględnić zarówno masę ładunku, jak i odległość, co jest często pomijane w powszechnych obliczeniach. Odpowiedź 10,00 zł mogła być uzyskana przez błędne założenie, że koszt jednostkowy powinien być wyższy w związku z większą odległością, co nie jest zgodne z zasadami kalkulacji kosztów transportu. Koszt 125,00 zł wskazuje na poważny błąd w obliczeniach, ponieważ to cena za przetransportowanie znacznie mniejszej ilości ładunku na dużą odległość, co jest niezgodne z rzeczywistością. W takich przypadkach ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, jak obliczenia tkm wpływają na efektywność i koszty działań logistycznych. Również, kluczowe jest zastosowanie odpowiednich wzorów matematycznych do analizy kosztów transportu, co pozwoli uniknąć błędnych wniosków i lepiej zrozumieć mechanizmy rządzące tym sektorem.

Pytanie 4

Na liście przewozowym ładunek opisano jako: "UN 1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), I, (C.D)". Jakiego rodzaju ładunek będzie transportowany w oparciu o podany dokument?

A. Szybko psujący się

B. Nienormowany

C. Niebezpieczny

D. Głęboko schłodzony

Odpowiedź 'Niebezpieczny' jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie 'UN 1098' wskazuje na substancję chemiczną, która jest klasyfikowana jako niebezpieczna. Alkohole allilowe, do których odnosi się to oznaczenie, są związkami chemicznymi, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia oraz środowiska. Klasyfikacja 6.1 oznacza, że substancja jest toksyczna, a numer 3 odnosi się do jej właściwości palnych. Materiały transportowane z takim oznaczeniem muszą spełniać rygorystyczne przepisy dotyczące bezpieczeństwa transportu, co obejmuje odpowiednie pakowanie, oznakowanie oraz dokumentację. W praktyce, przy przewozie takich substancji stosuje się specjalne kontenery oraz środki ochrony osobistej dla pracowników. Dobrą praktyką jest także szkolenie personelu zajmującego się transportem niebezpiecznych materiałów w zakresie postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz znajomości przepisów ADR, które regulują międzynarodowy transport materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 20 ton ładunku do czterech odbiorców, wykorzystując cztery pojazdy samochodowe. Jakie środki transportu powinny być użyte, aby masa dostawy do każdego odbiorcy była równa, a wykorzystanie ładowności maksymalne?

A. Małotonażowe

B. Wysokotonażowe

C. Nieprzystosowane

D. Średniotonażowe

Wybór średniotonażowych pojazdów do transportu 20 ton ładunku do czterech odbiorców jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie ładownością każdego z pojazdów. Średniotonażowe pojazdy, z typowym zakresem ładowności od 3,5 do 7,5 tony, umożliwiają przewóz stosunkowo dużych ilości ładunku jednocześnie, co sprzyja maksymalizacji wskaźnika wykorzystania ładowności. Przy równym podziale ładunku, każdy odbiorca otrzyma 5 ton, co oznacza, że dwa średniotonażowe pojazdy mogą w pełni zaspokoić potrzeby transportowe. Taki podział jest zgodny z zasadami logistyki i transportu, które zalecają minimalizację liczby kursów przy jednoczesnym zaspokojeniu potrzeb klientów. Dobre praktyki branżowe zalecają również monitorowanie wskaźników efektywności, takich jak wykorzystanie ładowności, co wpływa na obniżenie kosztów operacyjnych oraz redukcję emisji spalin. Ponadto, średniotonażowe pojazdy są bardziej uniwersalne w porównaniu do niskotonażowych czy wysokotonażowych, co zwiększa ich funkcjonalność w miejsko-wiejskich warunkach transportowych.

Pytanie 7

Zgodnie z obowiązującymi przepisami cysterna przewożąca aceton może być wypełniona maksymalnie w 90%. Określ, która cysterna nie została poprawnie załadowana pod względem ilości ładunku.

Cysterna	Pojemność cysterny w litrach	Ilość umieszczonego w cysternie acetonu w litrach
A.	21 000	18 900
B.	33 000	30 000
C.	34 000	29 920
D.	37 000	31 450

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące maksymalnych limitów wypełnienia cystern. Wiele osób może sądzić, że skoro inne cysterny, takie jak A, C i D, zawierają pojemności poniżej maksymalnego limitu, mogą być uznawane za poprawnie załadowane. Niestety, ten sposób myślenia nie uwzględnia znaczenia konkretnego kontekstu, jakim jest transport cieczy niebezpiecznych, w tym acetonu. Istotnym elementem jest znajomość pojemności cysterny, który musi być bezwzględnie przestrzegany. Często popełnianym błędem jest zrozumienie zasady maksymalnego wypełnienia jako jedynie sugerowanej wartości, a nie jako ścisłej granicy, co może prowadzić do realnych zagrożeń. Niezrozumienie tej regulacji może skutkować niebezpiecznymi sytuacjami, takimi jak niekontrolowane wycieki substancji chemicznych. W praktyce, każdy transport substancji niebezpiecznych wymaga dokładnej analizy nie tylko pojemności cysterny, ale także specyfiki przewożonego materiału. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, iż przestrzeganie przepisów dotyczących maksymalnego wypełnienia cystern jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również kwestią bezpieczeństwa dla wszystkich uczestników transportu oraz ochrony środowiska.

Pytanie 8

Do transportu ładunków masowych luzem przeznaczone są wagony

A. platformy

B. węglarki

C. chłodnie

D. bagażowe

Węglarki to specjalistyczne wagony towarowe, które zostały zaprojektowane do przewozu ładunków masowych luzem, szczególnie węgla, ale także innych surowców sypkich, takich jak rudy metali, piasek czy żwir. Ich konstrukcja charakteryzuje się dużą pojemnością i otwartym dnem, co umożliwia łatwe załadunek i wyładunek towaru. Węglarki są powszechnie używane w przemyśle węglowym oraz w branżach, gdzie transport surowców w dużych ilościach jest niezbędny. Właściwe użytkowanie węglarek przyczynia się do efektywności transportu kolejowego, a także minimalizacji kosztów przewozu. Stosowanie standardów takich jak UIC (Międzynarodowy Związek Kolei) w zakresie konstrukcji i eksploatacji węglarek gwarantuje bezpieczeństwo oraz niezawodność przewozu. W praktyce, węglarki są często integrowane z systemami logistyki, co pozwala na optymalizację procesów transportowych i magazynowych.

Pytanie 9

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym ładunek na pojeździe musi być umieszczony w taki sposób, aby

Fragment ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym

Art. 61. 1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu.

2. Ładunek na pojeździe umieszcza się w taki sposób, aby:

1) nie powodował przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi pojazdu na drogę;

2) nie naruszał stateczności pojazdu;

3) nie utrudniał kierowania pojazdem;

4) nie ograniczał widoczności drogi lub nie zasłaniał świateł, urządzeń sygnalizacyjnych, tablic rejestracyjnych lub innych tablic albo znaków, w które pojazd jest wyposażony.

3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.

4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy. (...)

A. naruszał stateczność pojazdu.

B. utrudniał kierowanie pojazdem.

C. przekroczył dopuszczalną ładowność pojazdu.

D. nie ograniczał widoczności drogi.

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że ładunek powinien utrudniać kierowanie pojazdem, jest nie tylko nieprawidłowy, ale także niebezpieczny. Prawidłowe umieszczenie ładunku na pojeździe ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Odpowiedzi, które sugerują, że ładunek może przekraczać dopuszczalną ładowność lub naruszać stateczność pojazdu, opierają się na błędnych założeniach dotyczących przepisów ruchu drogowego. Przekroczenie ładowności skutkuje nie tylko naruszeniem przepisów, ale również może prowadzić do katastrofalnych skutków, takich jak zwiększona droga hamowania, utrata kontroli nad pojazdem, a w skrajnych przypadkach nawet wypadki drogowe. Ponadto, umieszczanie ładunku w sposób, który naruszałby stateczność pojazdu, narażałoby kierowcę i innych uczestników ruchu na poważne niebezpieczeństwo. W praktyce, kierowcy powinni znać zasady dotyczące prawidłowego rozmieszczania ładunku i stosować się do nich, aby zapewnić bezpieczny transport. Ignorowanie tych zasad prowadzi nie tylko do potencjalnych konsekwencji prawnych, ale także zwiększa ryzyko wypadków, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Pytanie 10

Oblicz największą liczbę palet ładunkowych, z których każda waży 600 kg, jakie można załadować na pojazd o ładowności 20 t, przy założeniu, że maksymalne wykorzystanie ładowności pojazdu nie przekracza 80%?

A. 24 palety

B. 27 palet

C. 26 palet

D. 34 palety

Jak się zdarza, że wybierasz złe odpowiedzi, to najczęściej chodzi o mylenie jednostek miary albo jakieś błędne obliczenia. To często bywa tak, że osoby, które zaznaczają złą liczbę palet, mogą nie uwzględniać górnych limitów ładowności i przez to szacują możliwości pojazdu na wyższą wartość niż jest w rzeczywistości. Przykładowo, jeśli wybierzesz 27 palet, to może się wydawać, że nie trzeba się martwić dolnym limitem ładowności, a to jest spory błąd. Takie podejście może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i naruszania przepisów. Innym błędem jest źle przeliczanie kilogramów na tony, co może prowadzić do złych wniosków na temat tego, ile naprawdę możemy załadować. Niektórzy mogą nie rozumieć, że maksymalne wykorzystanie ładowności to 80% pojemności całkowitej, co sprawia, że zdarza się wybierać za dużą wartość, bo nie myślą o tych wszystkich ograniczeniach. W logistyce wszystko ma znaczenie, a znajomość zasad obliczeń ładowności to klucz do dobrego planowania transportu.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Na rysunku przedstawiono naklejkę ADR informującą o przewozie materiałów

A. toksycznego.

B. zakaźnych.

C. żrących.

D. trujących.

Odpowiedź "żrących" jest prawidłowa, ponieważ naklejka ADR z numerem 8 informuje o przewozie materiałów żrących, co jest kluczowe w kontekście transportu niebezpiecznych substancji. Materiały żrące mogą powodować poważne uszkodzenia ciała, w tym obrażenia skóry oraz zniszczenie materiałów, z którymi mają kontakt. Zgodnie z Europejskim Porozumieniem dotyczącym Międzynarodowego Przewozu Towarów Niebezpiecznych Drogą Lądową (ADR), oznaczenie to jest bardzo istotne, ponieważ informuje przewoźników oraz inne osoby znajdujące się w pobliżu o potencjalnym zagrożeniu. Przykłady substancji żrących to kwasy, zasady oraz inne chemikalia, które mogą prowadzić do korozji. W praktyce, stosowanie odpowiednich naklejek oraz ich prawidłowe umiejscowienie na pojeździe transportowym jest kluczowe dla bezpieczeństwa. Przed rozpoczęciem transportu, kierowcy powinni być przeszkoleni w zakresie rozpoznawania takich oznaczeń oraz wiedzieć, jak postępować w przypadku ich kontaktu z materiałami żrącymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 13

Ustal, na podstawie załączonego fragmentu rozporządzenia, wysokość opłaty za udzielenie 7-letniej licencji wspólnotowej na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy.

§ 3. 1. Za udzielenie licencji wspólnotowej na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy pobiera się następujące opłaty:

1) na okres do 5 lat – w wysokości 4 000 zł;

2) na okres powyżej 5 lat do 10 lat – w wysokości 8 000 zł.

2. Za udzielenie licencji wspólnotowej na wykonywanie międzynarodowego przewozu osób autobusem lub autokarem pobiera się następujące opłaty:

1) na okres do 5 lat – w wysokości 3 600 zł;

2) na okres powyżej 5 lat do 10 lat – w wysokości 7 200 zł.

A. 3 600,00 zł

B. 7 200,00 zł

C. 4 000,00 zł

D. 8 000,00 zł

Poprawna odpowiedź, czyli 8 000,00 zł, została określona na podstawie załączonego fragmentu rozporządzenia, który jednoznacznie wskazuje, że opłata za udzielenie licencji na okres od 5 do 10 lat wynosi 8 000 zł. W kontekście praktycznym, zrozumienie struktury opłat za licencje jest kluczowe dla firm zajmujących się międzynarodowym przewozem drogowym. Posiadanie odpowiedniej licencji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również dowodem na profesjonalizm przedsiębiorstwa. Warto również zauważyć, że przestrzeganie przepisów związanych z uzyskiwaniem licencji wpływa na reputację firmy oraz jej zdolność do konkurowania na rynku. Dobrze jest znać aktualne stawki opłat, aby móc odpowiednio planować budżet i unikać potencjalnych nieporozumień z organami regulacyjnymi. Przykładem stosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo transportowe planuje ekspansję na rynki europejskie, co wiąże się z koniecznością uzyskania licencji na dłuższy okres, co w tym przypadku przekłada się na wyższą opłatę.

Pytanie 14

Firma zamierza zrealizować transport 960 ton towarów w nadchodzących 30 dniach. Czas trwania jednego kursu pojazdu wynosi 3 dni. Ile pojazdów o ładowności 24 ton powinno posiadać przedsiębiorstwo, aby zrealizować planowane przewozy, jeżeli ładowność pojazdu wykorzystywana jest średnio w 80%?

A. 4 pojazdami

B. 2 pojazdami

C. 3 pojazdami

D. 5 pojazdami

Aby obliczyć potrzebną liczbę pojazdów do przewozu 960 ton ładunku w ciągu 30 dni, należy uwzględnić ładowność pojazdów oraz efektywność ich wykorzystania. Ładowność jednego pojazdu wynosi 24 tony, a przy założeniu 80% wykorzystania mamy do dyspozycji 19,2 tony na kurs (24 tony * 0,8). W ciągu 30 dni każdy pojazd może wykonać 10 kursów (30 dni / 3 dni na kurs). Zatem całkowita ilość ładunku, który jeden pojazd może przewieźć w ciągu 30 dni wynosi 192 tony (19,2 tony * 10 kursów). Aby przewieźć 960 ton, potrzebujemy 5 pojazdów (960 ton / 192 tony na pojazd). Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce, gdzie planowanie floty uwzględnia zarówno ładowność, jak i dostępność pojazdów. Optymalne planowanie przewozów pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów, co z kolei przekłada się na efektywność operacyjną i minimalizację kosztów.

Pytanie 15

W systemie kodowania EAN-13 trzeci zestaw cyfr reprezentuje numer

A. kraju

B. jednostki kodującej

C. systemu

D. indywidualny towaru

Kod EAN-13 jest systemem, który zapewnia jednoznaczną identyfikację produktów, jednakże koncepcje związane z odpowiedziami w kontekście błędnych opcji często prowadzą do nieporozumień. Rozważając, iż trzecia grupa cyfr dotyczy 'systemu', można pomylić pojęcia związane z różnymi standardami kodowania. Kod EAN-13 nie jest przypisany do konkretnego systemu, lecz jest jednym z wielu standardów, które służą do identyfikacji produktów na globalnym rynku. Z kolei odpowiedź sugerująca, że chodzi o 'kraj', może wprowadzać w błąd, gdyż to pierwsze trzy cyfry w kodzie EAN-13 są odpowiedzialne za identyfikację kraju pochodzenia. Ważne jest, aby zrozumieć, że struktura kodu jest starannie zaprojektowana, aby eliminować takie nieścisłości. Co więcej, koncepcja 'jednostki kodującej' odnosi się bardziej do zasadności przypisania kodu do produktu, a nie do konkretnego segmentu kodu w EAN-13. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie, które części kodu odpowiadają za co, może prowadzić do problemów w zakresie logistyki, zarządzania produktami oraz systemów sprzedaży. Z tego powodu kluczowe jest posługiwanie się właściwymi definicjami i zrozumienie struktury kodów, aby skutecznie poruszać się w obszarze identyfikacji towarów.

Pytanie 16

W ramach działań organizacyjnych związanych z transportem ładunków nienormatywnych przy użyciu środków transportu drogowego należy

A. pilotować przewóz

B. uzyskać zezwolenie na dany rodzaj przewozu

C. przekazać przesyłkę odbiorcy

D. monitorować proces przewozu

Przekazanie przesyłki odbiorcy, pilotowanie przewozu oraz monitorowanie procesu przewozu są czynnościami, które choć istotne w całym procesie transportowym, nie są kluczowymi krokami organizacyjnymi w kontekście przewozu ładunków nienormatywnych. Przekazanie przesyłki odbiorcy następuje dopiero po zrealizowaniu transportu, a zatem nie jest to czynność związana z początkowymi etapami organizacji przewozu. Pilotowanie przewozu, które obejmuje towarzyszenie ładunkowi nienormatywnemu w celu zapewnienia bezpieczeństwa, jest istotne, ale wymaga uprzedniego uzyskania stosownych zezwoleń, co pokazuje, że nie może być traktowane jako pierwszorzędna czynność organizacyjna. Monitorowanie procesu przewozu, choć ważne, koncentruje się na nadzorze nad realizacją transportu i może być wdrażane jedynie w sytuacji, gdy wcześniejsze etapy, takie jak uzyskanie zezwoleń, zostały pomyślnie zrealizowane. Niezrozumienie hierarchii tych czynności prowadzi do ryzykownych błędów, które mogą skutkować opóźnieniami, problemami prawnymi i zagrożeniem dla bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 17

W celu transportu kruszywa z wyrobiska w kamieniołomie na powierzchnię wykorzystuje się przenośniki

A. paskowe

B. taśmowe

C. rolkowe

D. łańcuchowe

Wybór przenośników rolkowych do transportu kruszywa nie jest odpowiedni ze względu na ich ograniczenia w kontekście masy i objętości materiałów, które mogą przemieszczać. Przenośniki rolkowe zazwyczaj znajdują zastosowanie w logistyce i transporcie, gdzie przenoszone są mniejsze, bardziej jednorodne produkty, takie jak paczki czy elementy przemysłowe. Ich konstrukcja nie jest przystosowana do transportu ciężkich i sypkich materiałów, jak kruszywo, co może prowadzić do szybkiej degradacji systemu. Z kolei przenośniki paskowe, choć bardziej elastyczne, również nie są idealnym rozwiązaniem w kontekście dużych obciążeń, gdyż paski mogą ulegać zużyciu pod wpływem ciężkich materiałów. Przenośniki łańcuchowe, z drugiej strony, są stosowane w niektórych zastosowaniach przemysłowych, ale ich konstrukcja jest bardziej skomplikowana i mniej efektywna w kontekście transportu kruszywa z wykopów, gdzie kluczowa jest prostota i efektywność w przenoszeniu dużych ilości materiału. Warto również zauważyć, że każdy z tych typów przenośników ma swoje specyfikacje, które decydują o ich zastosowaniu, a wybór odpowiedniego systemu transportowego powinien być oparty na dokładnych analizach potrzeb oraz warunków pracy.

Pytanie 18

Jaki skrót należy wpisać w umowie, zgodnie z formułami INCOTERMS 2010, jeżeli sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi jego koszty oraz ryzyko na całej trasie przewozu?

Opis znaczenia wybranych formuł INCOTERMS 2010
„Delivered Duty Paid" – sprzedający organizuje transport, pokrywa jego koszty, ponosi ryzyko i opłaca należności celne.
„Ex works" – sprzedający zostawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi koszty oraz ryzyko na całej trasie.
„Free Carier" – obowiązkiem sprzedającego jest dostarczenie towaru przewoźnikowi, ustalonemu i opłaconemu przez kupującego, w oznaczone miejsce.
„Free Alongside Ship" – kupujący posiada gestię transportową od momentu złożenia towaru przez sprzedającego na nabrzeżu w porcie załadowania.

A. DDP "Delivered Duty Paid"

B. EXW "Ex works"

C. FAS "Free Alongside Ship"

D. FCA "Free Carrier"

Odpowiedź "EXW" (Ex works) jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z formułami INCOTERMS 2010 oznacza, że sprzedający udostępnia towar w określonym miejscu, pozostawiając kupującemu pełną odpowiedzialność za dalszy transport. W praktyce oznacza to, że sprzedający nie jest zobowiązany do organizowania transportu ani pokrywania kosztów związanych z przewozem towaru. Kupujący samodzielnie zarządza transportem i ponosi wszelkie ryzyka oraz koszty na całej trasie. Taka forma współpracy jest szczególnie korzystna w transakcjach, gdzie kupujący ma lepszą znajomość lokalnych warunków transportowych lub korzysta z preferowanych przewoźników. Dobrze zaplanowany proces logistyczny oparty na zasadzie EXW może zredukować całkowite koszty transportu. Przykładem zastosowania EXW może być sytuacja, w której producent mebli w Polsce sprzedaje produkty do klienta w Niemczech, a klient zajmuje się organizacją transportu, co pozwala mu na wybór optymalnych rozwiązań transportowych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Aby przeprowadzić transport łatwo psujących się produktów spożywczych, konieczne jest zastosowanie przepisów zgodnych z konwencją

A. ATP

B. ADR

C. CMR

D. INTERBUS

Konwencja ATP (Aneks do Konwencji o międzynarodowym przewozie drogowym towarów, które wymagają szczególnego traktowania ze względu na ich szybko psującą się naturę) jest kluczowym dokumentem regulującym przewóz artykułów żywnościowych, które muszą być transportowane w ściśle określonych warunkach temperaturowych. Przepisy te gwarantują, że produkty, takie jak świeże owoce, warzywa, mięso czy nabiał, są transportowane w odpowiednich pojazdach zapewniających odpowiednią temperaturę. Przykładowo, przewóz mięsa wymaga, aby temperatura wewnątrz pojazdu nie przekraczała 4°C, co minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii i zapewnia bezpieczeństwo żywności. Implementacja standardów ATP jest również istotna w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz zgodności z przepisami prawnymi. Przewoźnicy są zobowiązani do przestrzegania tych norm, co zwiększa jakość usług logistycznych, a także zapewnia, że produkty dotrą do odbiorcy w stanie świeżym i bezpiecznym do spożycia.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Transport specjalnej naczepy samochodowej przy użyciu dedykowanych wózków wagonowych na torach kolejowych nazywa się systemem przewozu

A. ro-ro

B. bimodalnego

C. ro-la

D. ruchomej drogi

Odpowiedzi "ro-la" i "ro-ro" odnoszą się do specyficznych systemów transportowych, które mimo pewnych podobieństw, różnią się w kontekście przewozu naczep samochodowych. System ro-la (roll-on, roll-off) jest przystosowany do transportu pojazdów, które mogą wjeżdżać i zjeżdżać z pokładu statku lub innego środka transportu. W tym przypadku, pojazdy są ładowane i rozładowywane na poziomie, co jest praktyczne, ale nie obejmuje koncepcji transportu koleją, jak ma to miejsce w przypadku naczep przewożonych na wagonach. Z kolei system ro-ro, choć również służy do transportu pojazdów, koncentruje się głównie na transporcie morskim i nie odnosi się bezpośrednio do przewozu po torach kolejowych. Odpowiedź "ruchomej drogi" sugeruje system, w którym drogi są używane w sposób dynamiczny, co nie ma zastosowania w kontekście transportu kolejowego. Często mylenie tych terminów wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy transportem intermodalnym a multimodalnym, a także nieznajomości roli, jaką odgrywają różne formy transportu w logistyce. Ważnym aspektem jest, że w przypadku przewozu naczep samochodowych, odpowiednie zrozumienie, która metoda transportu jest najbardziej efektywna, ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji kosztów oraz czasu dostawy.

Pytanie 23

Na podstawie informacji podanych w tabeli oblicz wskaźnik terminowości realizacji zleceń.

Liczba zrealizowanych przewozów	Przewozy wykonane nieterminowo	Przewozy w których przesyłka została uszkodzona
250	50	10

A. 0,20

B. 0,80

C. 0,45

D. 0,04

Wskaźnik terminowości realizacji zleceń wynoszący 0,80 oznacza, że 80% przewozów zostało zrealizowanych zgodnie z planem. Obliczenie tego wskaźnika jest kluczowym elementem zarządzania logistyką i efektywnością operacyjną. Aby go obliczyć, odejmujemy liczbę przewozów nieterminowych od całkowitej liczby przewozów, a następnie dzielimy ten wynik przez całkowitą liczbę przewozów. Przykładowo, jeśli w danym okresie zrealizowano 100 przewozów, a 20 z nich było nieterminowych, wskaźnik wynosi 0,80. Taki poziom terminowości jest często uznawany za standard w branży transportowej i logistycznej, co przyczynia się do wysokiej satysfakcji klientów oraz lepszej reputacji firmy. W praktyce, monitorowanie wskaźnika terminowości pozwala na identyfikację obszarów do poprawy w procesach operacyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania jakością, takimi jak Six Sigma czy Lean Management, które mają na celu minimalizację strat i maksymalizację efektywności.

Pytanie 24

Do firmy transportowej wpłynęło zlecenie na przewóz 272 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Firma dysponuje naczepami, które mogą pomieścić 34 pjł w jednej warstwie, a ich wysokość pozwala na ustawienie ładunku w dwóch warstwach. Oblicz, ile naczep będzie potrzebnych do wykonania tego zlecenia?

A. 5 naczep

B. 4 naczepy

C. 2 naczepy

D. 3 naczepy

Podczas analizy odpowiedzi, które nie są poprawne, często popełniane są błędy związane z niewłaściwym zrozumieniem pojemności naczepy lub błędnym obliczaniem liczby wymaganych naczep. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że wystarczą 2 lub 3 naczepy, wynikają z pomyłek w obliczeniach, które mogą wynikać z nieprawidłowego podziału liczby pjł przez pojemność naczepy. Niektórzy mogą próbować zaokrąglać liczbę naczep, co jest błędnym podejściem w kontekście transportu, gdzie każda naczepa ma określoną, maksymalną ładowność i nie można jej zignorować. Użytkownicy mogą również ulegać przeświadczeniu, że wystarczy wziąć pod uwagę tylko jedną warstwę ładunku, co prowadzi do zaniżenia liczby wymaganych naczep. W praktyce, efektywne planowanie transportu wymaga dokładnych obliczeń oraz zrozumienia, jak różne czynniki wpływają na pojemność ładunkową, w tym wymogi dotyczące bezpieczeństwa i stabilności ładunku w czasie transportu. Dobre praktyki w branży transportowej obejmują również uwzględnienie dodatkowych aspektów, takich jak różnorodność ładunków i ich wymiary, co również wpływa na decyzję o liczbie naczep. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować wszystkie aspekty przed podjęciem decyzji o liczbie używanych naczep.

Pytanie 25

System HDS zainstalowany w ciężarówkach umożliwia

A. mierzenie masy ładunku umieszczonego w tym pojeździe

B. samodzielny załadunek oraz rozładunek cieczy do tego środka transportu

C. samodzielny załadunek oraz rozładunek materiałów stałych na ten pojazd

D. mierzenie temperatury towaru znajdującego się w tym pojeździe

Odpowiedź, która wskazuje na samodzielny załadunek i rozładunek materiałów stałych, jest prawidłowa, ponieważ system HDS (Hydrauliczny Dźwig Samochodowy) został zaprojektowany głównie do obsługi ciężarów stałych. HDS umożliwia efektywne i bezpieczne przenoszenie ładunków, co jest kluczowe w transporcie, budownictwie i logistyce. Przykładem praktycznego zastosowania HDS jest załadunek betonu czy prefabrykatów budowlanych, gdzie dźwig może samodzielnie podnieść materiały i umieścić je w odpowiednim miejscu, eliminując potrzebę angażowania dodatkowej siły roboczej. Ponadto, zgodnie z normami branżowymi, HDS musi spełniać określone standardy bezpieczeństwa i wydajności, co czyni go niezastąpionym narzędziem w transporcie i budowie. Właściwe użytkowanie HDS zapewnia nie tylko oszczędność czasu, ale również minimalizuje ryzyko wypadków związanych z ręcznym załadunkiem.

Pytanie 26

Jakie przepisy dotyczące transportu powinny obowiązywać przy przewozie komputerów z Wrocławia do Lwowa za pomocą transportu kolejowego?

A. SMGS

B. CMR

C. AETR

D. CIM

Odpowiedź SMGS (Umowa o międzynarodowym przewozie towarów koleją) jest poprawna, ponieważ dotyczy przewozu towarów, w tym komputerów, pomiędzy krajami, które są sygnatariuszami tej umowy, w tym Polski i Ukrainy. SMGS reguluje zasady transportu kolejowego towarów, w tym odpowiedzialność przewoźników, dokumentację oraz procedury celne. Przykładem zastosowania SMGS jest proces transportu komputerów, gdzie odpowiednia dokumentacja dostosowana do przepisów SMGS, taka jak list przewozowy, jest kluczowa do zapewnienia legalności i bezpieczeństwa transportu. W praktyce, znajomość SMGS jest niezbędna dla firm zajmujących się przewozem towarów, aby zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi oraz optymalizację kosztów transportu. Warto również zaznaczyć, że SMGS ma specyficzne zasady dotyczące ubezpieczenia ładunku, co jest szczególnie istotne przy przewozie wartościowych towarów, takich jak sprzęt komputerowy.

Pytanie 27

Na podstawie danych zawartych w tabeli, dobierz wózek widłowy, który najszybciej załaduje do naczepy 34 paletowe jednostki ładunkowe (pjł) o masie brutto 900 kg/pjł. Podczas jednego cyklu pracy wózek pokonuje 200 m i przewozi jednorazowo tyle pjł ile pozwala na to jego udźwig.

Wózek widłowy	Średnia prędkość jazdy [km/h]	Udźwig [t]
A.	8	1,9
B.	10	2,5
C.	12	2,0
D.	20	1,5

A. Wózek widłowy D

B. Wózek widłowy B

C. Wózek widłowy A

D. Wózek widłowy C

Wybór innych wózków, takich jak D, A czy B, może wydawać się atrakcyjny na pierwszy rzut oka, jednak w rzeczywistości nie zapewniają one optymalnych warunków załadunku w porównaniu do wózka C. Na przykład, wózek D, mimo najwyższej prędkości, ma ograniczony udźwig, co pociąga za sobą konieczność wykonania większej liczby cykli. W efekcie, czas potrzebny na załadunek 34 pjł zwiększa się znacznie, co może prowadzić do opóźnień w procesach logistycznych. Wózek A i B mogą również oferować różne parametry, ale ich wymiary udźwigu w połączeniu z prędkościami nie są wystarczające, aby zrekompensować czas potrzebny na dodatkowe cykle załadunkowe. Typowym błędem myślowym jest skupienie się wyłącznie na szybkości, ignorując udźwig, co prowadzi do nieefektywności. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywność operacji magazynowych zależy od harmonijnego połączenia obydwu tych parametrów. Wybór odpowiedniego wózka powinien opierać się na analizie i porównaniu wszystkich dostępnych opcji w kontekście specyficznych wymagań zadania transportowego. Ignorując te kryteria, można łatwo doprowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów, co kończy się zwiększeniem kosztów operacyjnych oraz obniżeniem wydajności pracy.

Pytanie 28

W tabeli zawarta jest charakterystyka

Opis drogi
Jest to droga o ograniczonej dostępności, czyli nie każdy pojazd może się po niej poruszać. Dla ruchu odbywającego się w przeciwnych kierunkach posiada ona jezdnie rozdzielone od siebie pasem terenu i najczęściej barierą. Drogi tej klasy są pozbawione jednopoziomowych, kolizyjnych skrzyżowań, sygnalizacji świetlnej, przejazdów kolejowych, chodników, czy przejść dla pieszych. Obowiązuje na nich zakaz ruchu poprzecznego, zawracania, zatrzymywania się poza pasem awaryjnym, poruszania się pieszo, pojazdami wolnobieżnymi i zaprzęgowymi oraz rowerami. Połączenie tej drogi z innymi drogami odbywa się poprzez węzeł drogowy.

Opis drogi

Jest to droga o ograniczonej dostępności, czyli nie każdy pojazd może się po niej poruszać. Dla ruchu odbywającego się w przeciwnych kierunkach posiada ona jezdnie rozdzielone od siebie pasem terenu i najczęściej barierą. Drogi tej klasy są pozbawione jednopoziomowych, kolizyjnych skrzyżowań, sygnalizacji świetlnej, przejazdów kolejowych, chodników, czy przejść dla pieszych. Obowiązuje na nich zakaz ruchu poprzecznego, zawracania, zatrzymywania się poza pasem awaryjnym, poruszania się pieszo, pojazdami wolnobieżnymi i zaprzęgowymi oraz rowerami. Połączenie tej drogi z innymi drogami odbywa się poprzez węzeł drogowy.

A. autostrady.

B. drogi ekspresowej.

C. drogi ogólnodostępnej.

D. drogi zakładowej.

Odpowiedzi "droga zakładowa", "droga ekspresowa" oraz "droga ogólnodostępna" są nieprawidłowe z kilku powodów. Drogi zakładowe są zazwyczaj przeznaczone do transportu wewnętrznego w obrębie zakładów przemysłowych, co oznacza, że nie spełniają kryteriów opisanych w tabeli, takich jak ograniczona dostępność i brak skrzyżowań. Drogi ekspresowe, choć również mają oddzielone pasy ruchu, różnią się od autostrad szczegółami takimi jak możliwość wprowadzania skrzyżowań oświetlonych sygnalizacją świetlną oraz dozwolony ruch pieszy w niektórych przypadkach. Z kolei drogi ogólnodostępne to kategorie dróg, które mają na celu umożliwienie dostępu dla wszystkich typów pojazdów, w tym pieszych i rowerzystów, co całkowicie kłóci się z cechami autostrady. Takie nieprecyzyjne myślenie może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż pomija kluczowe różnice w funkcji i regulacjach dotyczących poszczególnych kategorii dróg. Warto zatem zwrócić uwagę na normy klasyfikacji dróg oraz ich zastosowanie w praktyce, aby uniknąć podobnych nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 29

Który typ kodu kreskowego jest używany do identyfikacji opakowań zbiorczych produktów?

A. ITF-14

B. UPC-A

C. EAN-8

D. EAN-13

Wybór EAN-13, EAN-8 albo UPC-A do oznaczania opakowań zbiorczych to trochę chybiony pomysł. Każdy z tych kodów ma swoje konkretne przeznaczenie. EAN-13, na przykład, to 13-cyfrowy kod, który najczęściej spotykamy przy pojedynczych produktach w sklepach. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja towarów przy kasie, a nie zajmowanie się dużymi opakowaniami. Z kolei EAN-8 to skrócona wersja, mająca tylko 8 cyfr, co sprawia, że nadaje się raczej do mniejszych produktów, a nie do większych paczek. UPC-A to amerykański odpowiednik EAN i również odnosi się do pojedynczych produktów. Mieszanie tych kodów z ITF-14 może naprawdę wprowadzić zamieszanie w logistyce i obrocie towarami, bo nie są one przystosowane do identyfikacji zbiorczych opakowań. To może prowadzić do błędów w magazynowaniu i dystrybucji. Każdy z tych kodów ma swoje miejsce, ale używanie niewłaściwego do dużych opakowań może spowodować spore problemy.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Umowa ATP dotyczy przewozów drogowych na poziomie międzynarodowym?

A. materiałów niebezpiecznych w małych ilościach

B. ładunków, które nie mieszczą się w normach

C. żywych zwierząt

D. artykułów spożywczych szybko psujących się

Umowa ATP, czyli ta o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Szybko Psujących Się Artykułów Żywnościowych, jest naprawdę ważnym dokumentem. Jej celem jest regulowanie przewozu żywności, która szybko się psuje. Dzięki tej umowie mamy pewność, że artykuły takie jak mięso, ryby czy owoce są transportowane w odpowiednich warunkach. To znaczy, że muszą być przestrzegane konkretne normy, jak kontrola temperatury, co jest kluczowe, żeby uniknąć ich zepsucia. W branży spożywczej, gdzie te zasady są naprawdę rygorystyczne, producenci muszą pilnować, aby wszystko było zgodne z normami sanitarno-epidemiologicznymi. Dodatkowo, umowa ATP pomaga też w handlu międzynarodowym, upraszczając wiele procedur celnych i przyspieszając dostawy. A co ciekawe, jest zharmonizowana z innymi regulacjami, jak na przykład HACCP, które zajmują się analizą zagrożeń w łańcuchu dostaw. Myślę, że bez tego transporty artykułów szybko psujących się byłyby znacznie trudniejsze.

Pytanie 32

Aby przetransportować jednorodny ładunek o wadze 15 ton, jaki tabor powinien być użyty?

A. średniotonażowy

B. niskotonażowy

C. wysokotonażowy

D. dostawczy

Wybór innych typów taboru, jak dostawczy, niskotonażowy czy średniotonażowy, nie jest odpowiedni dla przewozu ładunku o masie 15 ton. Pojazdy dostawcze, zazwyczaj mające ładowność do 3,5 tony, są przeznaczone do mniejszych ładunków, co w przypadku 15 ton prowadziłoby do przeciążenia pojazdu, co jest niezgodne z przepisami prawa drogowym oraz stwarza poważne ryzyko w zakresie bezpieczeństwa. Niskotonażowy tabor, jak sama nazwa wskazuje, jest przeznaczony do przewozu ładunków o niewielkiej masie, co w przypadku 15 ton jest niewystarczające. Średniotonażowe pojazdy, które najczęściej mają ładowność od 3,5 do 12 ton, wciąż nie są w stanie dostarczyć odpowiedniej nośności, co może prowadzić do niespełnienia wymogów transportowych oraz potencjalnych konsekwencji prawnych. Wybór niewłaściwego taboru jest związany z typowymi błędami w ocenie wymagań transportowych, gdzie nie uwzględnia się rzeczywistej masy ładunku oraz regulacji dotyczących maksymalnych ładowności pojazdów. Warto zapoznać się z normami branżowymi oraz regulacjami prawnymi, które precyzują wymagania dotyczące transportu różnorodnych ładunków, co pozwoli uniknąć nieprawidłowych decyzji w przyszłości.

Pytanie 33

Ile wynosi maksymalny czas jazdy pojazdem przez dwuosobową ekipę, bez przerw i codziennego odpoczynku, przy wydłużonym czasie jazdy?

A. 20 godzin

B. 10 godzin

C. 9 godzin

D. 18 godzin

Maksymalny czas prowadzenia pojazdu przez załogę dwuosobową z wydłużonym czasem jazdy wynoszący 20 godzin jest zgodny z przepisami prawnymi, które pozwalają na dłuższy okres jazdy w przypadku obecności dwóch kierowców. W praktyce oznacza to, że jeden z kierowców może prowadzić przez 10 godzin, a drugi przez 10 godzin, co łącznie daje 20 godzin. Taki system pozwala na efektywniejsze wykorzystanie czasu transportu, co jest szczególnie istotne w branży logistycznej i przewozowej, gdzie czas dostawy ma kluczowe znaczenie. Warto zwrócić uwagę, że w trakcie tak długiej jazdy kierowcy powinni regularnie robić przerwy na odpoczynek, aby zminimalizować ryzyko zmęczenia oraz zapewnić bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu. Przepisy dotyczące czasu pracy kierowców są zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006, które reguluje maksymalne czasy jazdy oraz minimalne okresy odpoczynku, co podkreśla znaczenie przestrzegania norm w tej branży.

Pytanie 34

Przedsiębiorstwo wynajęło suwnicę do przeprowadzenia załadunku. Zaplanowano 5 dni wynajmu urządzenia bez operatora, jednak przedsiębiorstwo nie zrealizowało zadania w planowanym terminie 1 nastąpiło opóźnienie zwrotu urządzenia o 1 dzień. Koszt wynajmu, który zgodnie z cennikiem poniesie przedsiębiorstwo, jest równy

Cennik usług (obejmuje podatek VAT):
−	każdy dzień wynajmu bez operatora: 100 zł
−	każdy dzień wynajmu z operatorem: 100 zł + 20 zł za każdą godzinę pracy operatora
−	cena za jednorazowy próbny (obowiązkowy) rozruch urządzenia: 20 zł
−	kara umowna za każdy dzień opóźnienia związanego ze zwrotem przedmiotu umowy: 100 zł + opłata za dodatkowy dzień wynajmu zgodna z cennikiem

A. 720 zł

B. 600 zł

C. 500 zł

D. 620 zł

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnej analizy całkowitych kosztów związanych z wynajmem suwnicy. W przypadku 620 zł, można zauważyć, że nie uwzględniono kary za opóźnienie, co jest kluczowym elementem obliczeń. Każdy dzień opóźnienia powinien być traktowany jako dodatkowy koszt, a brak jego uwzględnienia prowadzi do zaniżenia całkowitych wydatków. Wynik 500 zł wskazuje na jedynie koszt podstawowego wynajmu na 5 dni, ale pomija opóźnienie oraz dodatkowe koszty, które są nieodłącznym elementem tego typu transakcji. Odpowiedź 600 zł sugeruje, że osoba udzielająca tej odpowiedzi mogła uwzględnić karę, ale błędnie oszacowała kwoty, nie dodając pełnego kosztu wynajmu oraz obowiązkowego rozruchu. Kluczowe jest zrozumienie, że wszelkie dodatkowe koszty, takie jak kary za opóźnienie, są standardową praktyką w branży wynajmu sprzętu budowlanego. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu budżetu oraz potencjalnych sporów z dostawcami. Dlatego dla prawidłowego zarządzania kosztami, istotne jest dokładne zapoznanie się z regulaminem wynajmu, aby nie narazić się na dodatkowe wydatki.

Pytanie 35

Jakie przepisy określają zasady transportu ładunków niebezpiecznych drogą morską?

A. IMDG-Code

B. RID

C. IATA-DGR

D. ADR

Odpowiedzi ADR, IATA-DGR i RID odnoszą się do transportu towarów niebezpiecznych, jednak dotyczą one innych środków transportu. ADR, czyli Europejska Umowa o Przewozie Towarów Niebezpiecznych Drogą Lądową, koncentruje się na transporcie drogowym. Wiele osób mylnie sądzi, że ADR ma zastosowanie również w przypadku transportu morskiego, co jest nieprawidłowe. Zastosowanie tych przepisów do transportu morskiego może prowadzić do zaniechań w zakresie wymagań dotyczących bezpieczeństwa, co może stwarzać zagrożenie dla życia ludzkiego i środowiska. IATA-DGR, z kolei, dotyczy transportu lotniczego i nie obejmuje transportu morskiego. Osoby, które mylnie uważają, że IATA-DGR mogą być stosowane w żegludze, narażają się na ryzyko niezgodności z obowiązującymi przepisami transportowymi, co w praktyce może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz operacyjnych. RID odnosi się do transportu kolejowego, a jego zastosowanie w kontekście transportu morskiego jest równie nieuzasadnione. Wszyscy, którzy pracują w branży transportowej, powinni być świadomi specyfiki przepisów dotyczących różnych środków transportu, aby uniknąć pomyłek i zagwarantować bezpieczeństwo operacji logistycznych. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z odpowiednim kodeksem dotyczącym konkretnego środka transportu, co zapewnia zgodność z obowiązującymi normami i zasadami.

Pytanie 36

Kierowca transportujący materiały niebezpieczne drogą lądową powinien przestrzegać regulacji konwencji

A. RID

B. DGR

C. ADR

D. IMDGC

Odpowiedź 2, czyli ADR, dotyczy przepisów międzynarodowych, które regulują przewóz towarów niebezpiecznych na drogach. To taka konwencja, która obowiązuje w wielu krajach. W zasadzie, ADR ustala zasady klasyfikacji, pakowania i oznakowania tych towarów, a także mówi, co trzeba mieć w dokumentach. Jak myślisz, co by się stało, gdyby kierowcy nie przestrzegali tych zasad? Pewnie byłoby sporo problemów z bezpieczeństwem na drogach, bo to przecież chodzi o nasze życie i zdrowie. W praktyce kierowcy muszą być przeszkoleni i mieć odpowiednie dokumenty, na przykład List Przewozowy, żeby móc przewozić materiały niebezpieczne. Bez tego ani rusz. Przykłady? Czasami transportują chemikalia albo materiały wybuchowe. Moim zdaniem, przestrzeganie konwencji ADR jest naprawdę kluczowe, bo dzięki temu unikamy niebezpieczeństw dla siebie i dla środowiska.

Pytanie 37

Na którym regale zmieści się, bez zachowania luzów manipulacyjnych, 6 sztuk paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. × szer. × wys.): 1,2 × 0,8 × 1,3 m? Jednostki te nie mogą być piętrzone.

Regał 1	Regał 2	Regał 3	Regał 4
Długość: 3,6 m Szerokość: 1,6 m	Długość: 2,4 m Szerokość: 1,6 m	Długość: 2,4 m Szerokość: 2,1 m	Długość: 4,8 m Szerokość: 0,8 m
A	B	C	D

A. A.

B. C.

C. B.

D. D.

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ regał 1 ma odpowiednie wymiary, aby pomieścić 6 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach 1,2 m długości i 0,8 m szerokości. Aby obliczyć, ile palet można umieścić na regale, należy spojrzeć na długość i szerokość regału. Przykładowo, jeśli regał ma długość 3,6 m, można umieścić 3 palety w jednym rzędzie, ponieważ 3 x 1,2 m = 3,6 m. Szerokość regału powinna wynosić co najmniej 1,6 m, aby pomieścić dwa rzędy palet, ponieważ 2 x 0,8 m = 1,6 m. W związku z tym, 3 palety w rzędzie i 2 rzędy obok siebie dają łącznie 6 palet. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce, gdzie efektywne wykorzystanie przestrzeni magazynowej ma ogromne znaczenie. W praktyce, takie podejście pozwala na optymalizację kosztów przechowywania oraz poprawę efektywności procesu magazynowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 38

Którą naklejkę ADR należy umieścić na opakowaniu transportowym zawierającym materiały wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne?

A. Naklejkę 3.

B. Naklejkę 2.

C. Naklejkę 1.

D. Naklejkę 4.

Odpowiedzi, które nie wskazują naklejki 3, są wynikiem braku zrozumienia klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz ich odpowiednich oznaczeń. Naklejka 1 jest używana dla substancji łatwopalnych, ale niekoniecznie reagujących z wodą, co czyni ją niewłaściwą w przypadku materiałów, które w reakcji z wodą wytwarzają gazy zapalne. Naklejka 2 dotyczy materiałów wybuchowych, które również nie są związane z opisanym zagrożeniem. Naklejka 4 jest stosowana dla substancji, które są niebezpieczne w kontakcie z wodą, ale niekoniecznie wytwarzają gazy łatwopalne, co również czyni ją nieadekwatną. Kluczowym błędem myślowym jest nieodróżnienie między substancjami łatwopalnymi a tymi, które w wyniku reakcji chemicznych z wodą stają się łatwopalne, co prowadzi do niewłaściwego oznakowania. W kontekście standardów ADR, dokładna znajomość właściwości chemicznych transportowanych materiałów oraz ich odpowiednich oznaczeń jest nie tylko wymagana, ale również kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu. Prawidłowe przyporządkowanie naklejek na podstawie ich właściwości może znacząco wpłynąć na zapobieganie wypadkom i minimalizowanie ryzyka w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 39

W jakim modelu organizacji transportu pojazd realizuje regularne kursy pomiędzy jednym nadawcą a jednym odbiorcą?

A. Sztafetowym

B. Promienistym

C. Obwodowym

D. Wahadłowym

Modele transportowe, takie jak promienisty, obwodowy i sztafetowy, różnią się zasadniczo od modelu wahadłowego, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących organizacji transportu. Model promienisty polega na organizacji transportu w formie promieni wychodzących z jednego centralnego punktu, co nie zapewnia regularnych kursów pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Zamiast tego, pojazdy mogą zmieniać kierunki w zależności od potrzeb, co wpływa na nieefektywność w przypadku stałych tras. Z kolei model obwodowy opiera się na trasach okrężnych, gdzie pojazdy obsługują wiele punktów na raz. Taka organizacja transportu wprowadza dodatkowe komplikacje, a czas dostawy może być mniej przewidywalny, co nie odpowiada wymaganiom regularności. Model sztafetowy natomiast, w którym pojazdy kursują w grupach, także nie zapewnia bezpośredniej linii między jednym nadawcą a jednym odbiorcą. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz wydłużenia czasu dostaw, co stoi w sprzeczności z trendami dążącymi do optymalizacji procesów logistycznych. W kontekście efektywności transportu, wszechstronność modelu wahadłowego, polegającego na stałym kursowaniu między dwoma punktami, staje się kluczowym atutem w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 40

Jaką największą ilość pracy przewozowej wyrażonej w tonokilometrach (tkm) może zrealizować dziennie firma transportowa, która posiada 4 pojazdy o nośności 15 ton oraz 5 pojazdów o nośności 24 tony, jeśli każdy pojazd wykonuje jeden transport dziennie na przeciętną odległość 200 km?

A. 18 000 tkm

B. 36 000 tkm

C. 12 000 tkm

D. 24 000 tkm

Wybierając nieprawidłową odpowiedź, można zauważyć, że nie uwzględniono pełnego potencjału przewozowego floty. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące takie zadania koncentrują się na jednym typie pojazdu lub dokonują obliczeń w sposób, który nie uwzględnia wszystkich dostępnych zasobów. Na przykład, odpowiedź 18 000 tkm mogłaby wynikać z błędnego założenia, iż tylko jedna kategoria pojazdów wykonuje transport, co prowadzi do zaniżenia całkowitej wydajności. Odpowiedzi takie jak 12 000 tkm i 24 000 tkm wskazują na niepełne zrozumienie, że wymagana jest suma pracy przewozowej dla obu typów pojazdów. W rzeczywistości, aby dokładnie obliczyć maksymalną pracę przewozową, należy włączyć wszystkie pojazdy i ich ładowności. Pominięcie któregokolwiek z nich prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowym błędem jest także nieuwzględnienie odległości transportu, co jest istotnym czynnikiem w obliczeniach. Efektywne zarządzanie transportem wymaga całościowego podejścia do analizy zasobów i ich wykorzystania, co pozwala na lepsze planowanie operacyjne oraz maksymalizację wydajności floty. Tylko w pełni uwzględniając wszystkie dostępne dane, można uzyskać miarodajne wyniki, które są fundamentem sukcesu w branży transportowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej