Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 23:19
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 23:27

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Linux do bieżącego monitorowania aktywnych procesów wykorzystuje się polecenie

A. ps

B. sysinfo

C. proc

D. sed

'sed', 'proc' i 'sysinfo' to takie narzędzia, które raczej nie nadają się do monitorowania procesów w Linuxie. 'Sed' to bardziej do edytowania tekstu, coś jak korektor tekstów, a nie do śledzenia procesów. 'Proc' to z kolei taki wirtualny katalog, który trzyma różne info o systemie i procesach, ale to nie działa jak normalne polecenie monitorujące. No i 'sysinfo', cóż, podaje info o systemie, ale też nie ma nic wspólnego z konkretnym monitorowaniem procesów. Jak używasz tych narzędzi do takich celów, to możesz się mocno pogubić, bo są do czego innego. Dlatego ważne jest, żeby rozumieć, że polecenie 'ps' to jednak to, czego szukasz, gdy mówimy o śledzeniu procesów w Linuxie.

Pytanie 2

Wyższą efektywność aplikacji multimedialnych w systemach z rodziny Windows zapewnia technologia

A. DirectX

B. GPU

C. CUDA

D. jQuery

Wybór odpowiedzi spośród jQuery, GPU oraz CUDA często wynika z niepełnego zrozumienia różnic między technologiami. jQuery jest biblioteką JavaScript, która została stworzona do ułatwienia manipulacji dokumentami HTML oraz obsługi zdarzeń w aplikacjach webowych. Nie ma jednak bezpośredniego wpływu na wydajność programów multimedialnych w systemie Windows, ponieważ nie obsługuje akceleracji sprzętowej wymaganej dla zaawansowanej grafiki. Z kolei GPU, czyli procesor graficzny, jest kluczowy w renderowaniu grafiki, ale sam w sobie nie jest technologią, która ustala standardy wydajności w kontekście programów multimedialnych; to, jak efektywnie wykorzystywany jest GPU, zależy od interfejsów API, takich jak DirectX. CUDA to platforma obliczeniowa stworzona przez NVIDIĘ do programowania równoległego na GPU, która głównie służy do obliczeń naukowych i inżynieryjnych, a niekoniecznie do aplikacji multimedialnych. Wybór tych opcji jako odpowiedzi może wynikać z zamieszania między różnymi technologiami i ich zastosowaniami, a także z braku znajomości sposobów, w jakie technologie takie jak DirectX optymalizują pracę z multimediami w systemie Windows. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla poprawnego określenia, która z nich rzeczywiście wpływa na wydajność programów multimedialnych.

Pytanie 3

Jak będzie wyglądać liczba 29A16 w systemie binarnym?

A. 1010011010

B. 1010010110

C. 1000011010

D. 1001011010

Podczas analizy błędnych odpowiedzi, należy zwrócić uwagę na kilka typowych pułapek, które mogą prowadzić do niepoprawnych wyników. Wiele osób popełnia błąd w interpretacji cyfr szesnastkowych, nie zdając sobie sprawy z ich wartości dziesiętnych. Na przykład, nie uwzględniając wartości cyfry A w systemie szesnastkowym, co skutkuje błędnym przeliczeniem. Zamiast traktować A jako 10, niektórzy mogą mylnie użyć wartości 11 lub innej, co prowadzi do błędnych wyników. Dodatkowo, konwersja z systemu szesnastkowego do binarnego wymaga znajomości odpowiednich reprezentacji binarnych dla każdej cyfry. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, mogły one wyniknąć z pomyłek w tej konwersji, na przykład poprzez złą kombinację binarną dla cyfr 2, 9 i A. Ważne jest również, aby przy konwersji nie zapominać o zerach wiodących, które są istotne w kontekście liczby binarnej. Błąd w dodawaniu lub pomijaniu zer może prowadzić do znacznej różnicy w końcowym wyniku. Takie pomyłki są częste wśród osób uczących się, dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły i upewnić się, że każda cyfra jest poprawnie przetłumaczona na jej równowartość binarną. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe w programowaniu oraz w pracy z systemami informatycznymi, gdzie precyzyjna reprezentacja danych jest niezbędna.

Pytanie 4

Która z kopii w trakcie archiwizacji plików pozostawia ślad archiwizacji?

A. Zwykła

B. Całkowita

C. Różnicowa

D. Przyrostowa

Kopia różnicowa w procesie archiwizacji plików jest jednym z kluczowych podejść, które zapewniają efektywność w zarządzaniu danymi. Główna cecha kopii różnicowej polega na tym, że archiwizuje ona tylko te pliki, które zmieniły się od ostatniej pełnej kopii zapasowej, co pozwala zaoszczędzić czas i przestrzeń dyskową. W praktyce oznacza to, że po wykonaniu pełnej kopii zapasowej, każda kolejna kopia różnicowa będzie zawierała jedynie te dane, które zostały zmodyfikowane lub dodane po tej pełnej archiwizacji. Umożliwia to szybsze przywracanie danych, ponieważ użytkownik musi przywrócić tylko ostatnią pełną kopię oraz ostatnią kopię różnicową. W branży IT uznaje się, że takie podejście jest zgodne z zasadą 3-2-1, czyli posiadania trzech kopii danych w dwóch różnych miejscach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. To nie tylko minimalizuje ryzyko utraty danych, ale również ułatwia ich ochronę i zarządzanie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 5

Jaki adres IPv4 wykorzystuje się do testowania protokołów TCP/IP na jednym hoście?

A. 128.0.0.1

B. 127.0.0.1

C. 1.1.1.1

D. 224.0.0.9

Adres IPv4 127.0.0.1, znany również jako 'localhost' lub 'adres loopback', jest specjalnym adresem używanym do komunikacji wewnętrznej w obrębie jednego hosta. Dzięki temu adresowi aplikacje mogą wysyłać i odbierać dane bez konieczności interakcji z siecią zewnętrzną. Jest to kluczowe w testowaniu i diagnostyce aplikacji sieciowych, ponieważ umożliwia sprawdzenie, czy stos protokołów TCP/IP działa poprawnie na danym urządzeniu. Na przykład, programiści mogą korzystać z tego adresu do testowania serwerów aplikacyjnych, ponieważ pozwala to na symulację działania aplikacji bez potrzeby zakupu zewnętrznego dostępu do sieci. Adres 127.0.0.1 jest zarezerwowany przez standardy IETF w RFC 1122 i nie może być przypisany do fizycznego interfejsu sieciowego, co czyni go idealnym do lokalnych testów. W praktyce, aby przetestować działanie serwera HTTP, można użyć przeglądarki internetowej, wpisując 'http://127.0.0.1', co spowoduje połączenie z lokalnym serwerem, jeśli taki jest uruchomiony.

Pytanie 6

Martwy piksel, który jest defektem w monitorach LCD, to punkt, który ciągle ma ten sam kolor

A. szarym

B. żółtym

C. fioletowym

D. czarnym

Odpowiedzi szary, żółty i fioletowy nie są adekwatne w kontekście martwych pikseli, ponieważ każde z tych kolorów może sugerować, że piksel wciąż jest aktywny, ale wyświetla niewłaściwe informacje. Piksel, który wyświetla szary kolor, może wskazywać na problem z przesyłaniem sygnału lub niewłaściwe ustawienia kontrastu, co nie jest równoznaczne z martwym pikselem. W przypadku żółtego lub fioletowego, piksel mógłby reagować w sposób, który wskazuje na awarię, ale nie jest to objaw typowego martwego piksela. Ostatecznie te kolory mogą być spowodowane różnymi rodzajami usterek, w tym uszkodzeniami matrycy lub problemami z podświetleniem, które mogą prowadzić do błędnych interpretacji stanu piksela. Ponadto, należy pamiętać, że martwe piksele są definiowane przez ich brak aktywności w odpowiedzi na przesyłane sygnały, co oznacza, że nie powinny emitować żadnego koloru, w tym szarego, żółtego czy fioletowego. Zrozumienie różnic między rodzajami uszkodzeń pikseli jest istotne dla diagnozowania problemów z wyświetlaczami, a także dla podejmowania odpowiednich działań w celu ich naprawy lub wymiany.

Pytanie 7

Aby Jan mógł zmienić właściciela drukarki w systemie Windows, musi mu zostać przypisane prawo do w opcjach zabezpieczeń

A. modyfikacji uprawnień do drukowania

B. administrowania drukarkami

C. uprawnień specjalnych

D. manipulacji dokumentami

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują niepełne zrozumienie struktury uprawnień w systemie Windows, co może prowadzić do problemów z zarządzaniem zasobami IT. Odpowiedź "zmiany uprawnień drukowania" wskazuje na pewne ograniczenie, ponieważ dotyczy jedynie dostępu do funkcji drukowania, a nie do zarządzania drukarką jako całością. Użytkownik nie może przyznać ani zmienić uprawnień innym użytkownikom, co jest kluczowe w kontekście zarządzania środowiskiem wieloużytkownikowym. Z kolei odpowiedź "zarządzania dokumentami" jest myląca, ponieważ dotyczy jedynie dokumentów w kolejce drukowania, a nie samej drukarki. Oznacza to, że użytkownik wciąż może mieć ograniczony dostęp do modyfikacji ustawień drukarki. Odpowiedź "zarządzania drukarkami" może wydawać się logiczna, ale nie zapewnia pełnej kontroli nad systemem zarządzania uprawnieniami, co jest konieczne do zmiany właściciela drukarki. Wiele osób nie docenia znaczenia uprawnień specjalnych i myli je z bardziej podstawowymi opcjami, co prowadzi do typowych błędów myślowych w przydzielaniu uprawnień. W rzeczywistości, zarządzanie uprawnieniami wymaga precyzyjnego zrozumienia hierarchii i dostępności uprawnień, a także ich wpływu na codzienne operacje drukowania w środowisku pracy.

Pytanie 8

Ile wyniesie całkowity koszt wymiany karty sieciowej w komputerze, jeżeli cena karty to 40 zł, czas pracy serwisanta wyniesie 90 minut, a koszt każdej rozpoczętej roboczogodziny to 60 zł?

A. 200 zł

B. 130 zł

C. 40 zł

D. 160 zł

Koszt wymiany karty sieciowej można pomylić, gdyż nie uwzględnia się wszystkich elementów składających się na ostateczną cenę. Odpowiedzi, które oscylują wokół kwot 40 zł, 130 zł czy 200 zł, nie przywiązują odpowiedniej wagi do kalkulacji czasu pracy technika oraz jego wpływu na całkowity koszt usługi. Na przykład, wybierając 40 zł, można pomylić się, sądząc, że wystarczy tylko zakupić nową kartę. W rzeczywistości jednak usługa wymiany wymaga czasu, co powinno być wzięte pod uwagę. W przypadku odpowiedzi 130 zł, błąd polega na niewłaściwym oszacowaniu czasu robocizny, gdzie nie uwzględniono pełnych dwóch godzin pracy technika, co jest standardem przy takich operacjach. Wreszcie, odpowiedź 200 zł wynika z nadmiernego zaokrąglenia lub błędnego policzenia czasu pracy, co jest typowym błędem w ocenie kosztów. Doświadczeni technicy serwisowi zawsze podchodzą do wyceny w sposób systematyczny, uwzględniając zarówno koszty materiałów, jak i czasu pracy, co jest kluczowe dla rzetelnego zarządzania finansami w obszarze IT.

Pytanie 9

W sieci z maską 255.255.255.128 można przypisać adresy dla

A. 127 urządzeń

B. 254 urządzenia

C. 126 urządzeń

D. 128 urządzeń

Wybór liczby 128 hostów do zaadresowania w podsieci z maską 255.255.255.128 opiera się na niepoprawnym zrozumieniu, jak oblicza się dostępne adresy hostów. Aby zrozumieć, dlaczego taka odpowiedź jest błędna, warto przyjrzeć się zasadzie, która mówi, że liczba dostępnych adresów hostów oblicza się jako 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W przypadku maski /25, mamy 7 bitów dla hostów, co daje 2^7 = 128 możliwych adresów, ale musimy odjąć 2 z tego wyniku, co prowadzi do 126 dostępnych adresów. Z kolei wybór odpowiedzi 254 hosty wskazuje na nieporozumienie związane z maską podsieci 255.255.255.0, która rzeczywiście pozwala na 254 adresy hostów, ale nie dotyczy podanej maski. Wybierając 127 hostów, mylnie zakłada się, że również jeden adres sieciowy i jeden rozgłoszeniowy są ujęte w tej liczbie, co przeocza rzeczywisty sposób obliczania adresów w sieci. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania adresami IP w organizacji, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w dziedzinie sieci komputerowych.

Pytanie 10

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to po uruchomieniu systemu w standardowym trybie klawiatura funkcjonuje prawidłowo. Co to oznacza?

A. uszkodzone porty USB

B. uszkodzony kontroler klawiatury

C. nieprawidłowe ustawienia BIOS

D. uszkodzony zasilacz

Uszkodzony kontroler klawiatury, uszkodzone porty USB i uszkodzony zasilacz są to możliwości, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się logicznymi przyczynami problemów z klawiaturą. Jednakże, w omawianej sytuacji, klawiatura działa prawidłowo w normalnym trybie uruchomienia, co wyklucza uszkodzenie urządzenia. Kontroler klawiatury jest odpowiedzialny za przetwarzanie sygnałów z klawiatury i ich przekazywanie do systemu operacyjnego. Skoro klawiatura działa po uruchomieniu systemu, oznacza to, że kontroler działa prawidłowo. Podobnie, jeśli porty USB były uszkodzone, klawiatura nie włączałaby się w żadnym trybie. Zasilacz z kolei dostarcza energię do komputera, a jego uszkodzenie spowodowałoby znacznie poważniejsze problemy, takie jak brak włączania się systemu lub niestabilna praca sprzętu. W tym przypadku to błędne myślenie, które prowadzi do fałszywych wniosków, opiera się na założeniu, że problemy z urządzeniami peryferyjnymi zawsze są związane z ich awarią. W rzeczywistości wiele problemów z dostępnością opcji w BIOS może wynikać z niewłaściwych ustawień, co pokazuje, jak kluczowe jest zrozumienie roli BIOS w procesie rozruchu i diagnostyki sprzętu. Warto zawsze analizować problem w szerszym kontekście i zrozumieć, które elementy systemu mogą wpływać na jego funkcjonowanie.

Pytanie 11

Jakim złączem zasilany jest wewnętrzny dysk twardy typu IDE?

A. ATX

B. PCIe

C. Molex

D. SATA

Złącze Molex jest standardowym złączem zasilającym, które było powszechnie stosowane w komputerach stacjonarnych do zasilania różnych komponentów, w tym dysków twardych IDE. Złącze to składa się z czterech pinów, które dostarczają napięcie 5V i 12V, co jest zgodne z wymaganiami zasilania dla dysków twardych IDE. W praktyce, złącza Molex charakteryzują się dużą wytrzymałością i prostotą konstrukcji, co czyni je idealnym rozwiązaniem do trwałego zasilania urządzeń. Wiele starszych komputerów oraz urządzeń peryferyjnych, takich jak napędy CD/DVD, również korzysta z tego typu złącza. Dobrą praktyką w branży jest dbanie o odpowiednie połączenie kabli zasilających, aby uniknąć problemów z zasilaniem komponentów oraz ich uszkodzeniem. Warto zauważyć, że choć standard Molex jest coraz rzadziej używany w nowoczesnych konstrukcjach, jego znajomość pozostaje istotna dla specjalistów serwisujących starsze systemy komputerowe.

Pytanie 12

Bęben światłoczuły stanowi istotny komponent w funkcjonowaniu drukarki

A. Laserowej

B. Igłowej

C. Atramentowej

D. Sublimacyjnej

Bęben światłoczuły stanowi kluczowy komponent drukarki laserowej, odpowiadając za transfer obrazu na papier. Działa na zasadzie elektrostatycznego przyciągania cząsteczek tonera do naładowanej powierzchni bębna, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości wydruków. W procesie tym bęben najpierw zostaje naładowany elektrycznie, a następnie naświetlony przez laser, co tworzy na jego powierzchni obraz do druku. Po naświetleniu toner zostaje nałożony na bęben, a następnie przeniesiony na papier poprzez proces fuzji. Warto zauważyć, że bębny są często projektowane z myślą o długotrwałej eksploatacji i wydajności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie dąży się do minimalizacji kosztów eksploatacyjnych i zwiększenia efektywności. Standardy dotyczące jakości wydruków, takie jak ISO 19752, podkreślają znaczenie bębna w osiąganiu wysokiej rozdzielczości oraz nasycenia kolorów, co czyni drukarki laserowe idealnym rozwiązaniem dla biur oraz środowisk wymagających dużej wydajności.

Pytanie 13

Jakie są wartości zakresu częstotliwości oraz maksymalnej prędkości przesyłu danych w standardzie 802.11g WiFi?

A. 5 GHz 54 Mbps

B. 2,4 GHz 300 Mbps

C. 2,4 GHz 54 Mbps

D. 5 GHz 300 Mbps

Standard 802.11g jest częścią rodziny standardów IEEE 802.11, który definiuje zasady komunikacji w sieciach bezprzewodowych. Działa w paśmie 2,4 GHz, co jest korzystne, ponieważ to pasmo jest powszechnie dostępne i może być używane przez wiele urządzeń bez potrzeby uzyskiwania zezwoleń. Maksymalna szybkość transmisji danych w standardzie 802.11g wynosi 54 Mbps, co czyni go znacznym ulepszeniem w porównaniu do starszego standardu 802.11b, który oferował maksymalnie 11 Mbps. Użycie standardu 802.11g jest szczególnie praktyczne w środowiskach domowych i biurowych, gdzie wiele urządzeń, takich jak laptopy, smartfony i tablety, korzysta z sieci Wi-Fi. Standard ten jest również zgodny wstecz z 802.11b, co pozwala na współpracę starszych urządzeń z nowymi. W praktyce, mimo że teoretyczna prędkość wynosi 54 Mbps, rzeczywiste prędkości mogą być niższe z powodu interferencji, przeszkód fizycznych oraz liczby urządzeń podłączonych do sieci. Zrozumienie tych parametrów pozwala administratorom sieci i użytkownikom lepiej planować oraz optymalizować ich konfiguracje sieciowe.

Pytanie 14

Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi karty graficznej, jej możliwości pracy z systemem AGP 2X/4X pozwalają na

A. transfer danych z maksymalną prędkością 256 MB/s

B. transfer danych z maksymalną prędkością 1066 MB/s

C. działanie z maksymalną częstotliwością taktowania 44 MHz

D. działanie z maksymalną częstotliwością taktowania 55 MHz

Odpowiedzi, które mówią o częstotliwościach jak 55 MHz czy 44 MHz, mogą być trochę mylące. To dlatego, że częstotliwość to nie wszystko, co powinno się brać pod uwagę przy AGP. Te wartości dotyczą podstawowego taktowania magistrali, ale nie pokazują pełnych możliwości. AGP, w przeciwieństwie do PCI, ma inną metodę przesyłania danych, która daje mu wyższą przepustowość przez szerszą magistralę i różne tryby pracy. Odpowiedzi, które mówią o 256 MB/s, też są nietrafione, bo to mogą być wartości dla starszych standardów, jak PCI, które oferują znacznie słabsze prędkości. W rzeczywistości, AGP 4X ma o wiele lepsze transfery, co jest kluczowe, gdy pracujemy z dużymi danymi. Dlatego ważne jest, żeby dobrze zrozumieć te parametry, bo błędne ich ocenienie może prowadzić do złego wyboru sprzętu, a to przecież wpływa na wydajność całego komputera. Częstotliwość i przepustowość są istotne, i warto wiedzieć, jak je oceniać, żeby mądrze dobierać komponenty.

Pytanie 15

W jaki sposób powinny być skonfigurowane uprawnienia dostępu w systemie Linux, aby tylko właściciel mógł wprowadzać zmiany w wybranym katalogu?

A. rwxr-xr-x

B. r-xr-xrwx

C. r-xrwxr-x

D. rwxrwxr-x

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich wprowadza niepożądane uprawnienia, co prowadzi do niewłaściwego dostępu do katalogu. Odpowiedź r-xrwxr-x przyznaje grupie pełne prawo do zapisu, co oznacza, że każdy użytkownik w tej grupie mógłby modyfikować zawartość katalogu, a tym samym narazić dane na ryzyko. Również rwxrwxr-x daje grupie i innym użytkownikom pełne prawa do zapisu, co jest dalekie od celu, jakim jest ochrona katalogu. Odpowiedź r-xr-xrwx wskazuje, że inni użytkownicy mogliby zapisywać w tym katalogu, co również stawia w niebezpieczeństwie integralność danych. Kluczowy błąd polega na mylnym rozumieniu hierarchii uprawnień w Linuxie, gdzie prawa dostępu są krytycznym elementem zarządzania bezpieczeństwem. Właściwe zabezpieczenie danych wymaga, aby jedynie właściciel posiadał prawo do modyfikacji, co ogranicza ryzyko błędów oraz mniej bezpiecznych praktyk, które mogą prowadzić do utraty danych lub wykorzystania ich w nieodpowiedni sposób. W kontekście bezpieczeństwa IT, kluczowe jest stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć jedynie te uprawnienia, które są niezbędne do ich pracy.

Pytanie 16

Na ilustracji zaprezentowane jest urządzenie do

A. zaciskania wtyczek RJ-45

B. zaciskania wtyczek BNC

C. usuwania izolacji z przewodów

D. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym

Wybierając narzędzie do zaciskania złącz RJ-45, należy zwrócić uwagę, że tego typu urządzenia są specjalistycznie zaprojektowane do pracy z konkretnego rodzaju złączami sieciowymi, które są powszechnie używane w instalacjach sieci komputerowych. Narzędzia te nie mają funkcji zdejmowania izolacji, lecz ich kluczowym zadaniem jest zaciskanie końcówek przewodów w odpowiednich złączach, co wymaga precyzyjnego dopasowania do standardów, takich jak T568A czy T568B. Z kolei narzędzia do zaciskania złącz BNC stosowane są głównie w systemach kablowych wideo i są również zaprojektowane do specyficznego typu złącz. BNC to złącze bagnetowe używane w różnych aplikacjach audiowizualnych, które wymaga specjalistycznych narzędzi do montażu. Jeśli chodzi o montaż okablowania w gniazdach sieciowych, to tego typu praca wymaga specjalnych narzędzi, takich jak punch down tools, które umożliwiają wciśnięcie przewodów w odpowiednie sloty w gniazdach keystone. Każde z tych narzędzi pełni odmienną funkcję i stosowanie ich zamiennie prowadzi do błędów instalacyjnych. Właściwe zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości instalacji oraz zgodności ze standardami branżowymi. Błędne przypisanie funkcji urządzeniom może skutkować nie tylko uszkodzeniem sprzętu, ale również naruszeniem norm bezpieczeństwa, co w długiej perspektywie jest nieakceptowalne w profesjonalnym środowisku pracy.

Pytanie 17

Komunikat tekstowy BIOS POST od firmy Award o treści "Display switch is set incorrectly" sugeruje

A. problem z pamięcią operacyjną

B. brak urządzenia do bootowania

C. nieprawidłowy tryb wyświetlania obrazu

D. usterkę podczas inicjalizacji dysku twardego

Błędy w interpretacji komunikatu BIOS POST mogą prowadzić do nieprawidłowych diagnoz. Na przykład, błędne rozpoznanie problemu jako usterki pamięci operacyjnej może wynikać z niezrozumienia, że komunikat dotyczy wyłącznie ustawień obrazu. Pamięć operacyjna jest odpowiedzialna za przechowywanie danych używanych przez system operacyjny i aplikacje, a jej problemy zazwyczaj manifestują się poprzez różne błędy podczas ładowania systemu, a nie przez komunikaty dotyczące wyświetlania. Usterka pamięci operacyjnej może prowadzić do niestabilności systemu lub całkowitego braku jego uruchomienia, ale nie jest to związane bezpośrednio z komunikatem o nieprawidłowym ustawieniu przełącznika wyświetlania. Również błędna diagnoza błędu inicjalizacji dysku twardego wydaje się nie mieć związku z wyświetlaniem, ponieważ taki problem manifestuje się przez komunikaty o braku bootowania lub problemach z dyskiem. To samo dotyczy braku urządzenia rozruchowego, który sprowadza się do problemów z nośnikiem, a nie z wyjściem wideo. Dlatego kluczowe jest dokładne czytanie komunikatów BIOS-u i ich kontekstu, co może znacząco skrócić czas diagnozy i podjęcia skutecznych działań naprawczych.

Pytanie 18

Aby zapobiegać i eliminować szkodliwe oprogramowanie, takie jak exploity, robaki oraz trojany, konieczne jest zainstalowanie oprogramowania

A. antyspyware.

B. antyspam.

C. antymalware.

D. adblok.

Odpowiedzi 'antyspyware', 'antyspam' i 'adblok' nie są w tym przypadku odpowiednie. Antyspyware zajmuje się głównie złośliwym oprogramowaniem, które śledzi użytkowników i zbiera ich dane, ale nie radzi sobie z innymi typami zagrożeń. Dlatego to nie wystarczy, żeby mieć pełną ochronę. Antyspam z kolei, działa na zasadzie filtrowania niechcianych wiadomości e-mail, które mogą mieć złośliwe linki, jednak to nie zabezpiecza nas przed samym złośliwym oprogramowaniem. Myślę, że dużo osób myli te pojęcia, przez co sądzą, że antyspam może zapewnić pełną ochronę, co oczywiście nie jest prawdą. Adblok zabezpiecza przed reklamami w internecie, ale też nie ma nic wspólnego z złośliwym oprogramowaniem. Wiele złośliwych programów nie ma nic wspólnego z reklamami, więc ich obecność nie powinno być mylona z brakiem zagrożeń. Właściwe podejście do ochrony danych to użycie narzędzi takich jak antymalware, które są stworzone do walki z różnymi zagrożeniami w sieci.

Pytanie 19

Jakie narzędzie pozwala na zarządzanie menadżerem rozruchu w systemach Windows od wersji Vista?

A. BCDEDIT

B. GRUB

C. AFFS

D. LILO

Inne narzędzia, jak GRUB, LILO czy AFFS, działają w innych systemach operacyjnych, więc nie nadają się do Windows. GRUB to popularny bootloader w Linuxie, który radzi sobie z wieloma systemami. Ale w Windowsie? Bez szans. Podobnie LILO, który jest już trochę stary i też działa tylko w Linuxie. A AFFS to system plików dla Amigi, więc w świecie Windowsa to w ogóle nie ma sensu. Często ludzie mylą te narzędzia i zakładają, że każde z nich można używać zamiennie, co zazwyczaj kończy się problemami. Dlatego ważne, żeby wiedzieć, co do czego służy, bo każda z tych aplikacji miała swoje wymagania i działają w konkretnych systemach.

Pytanie 20

Na zdjęciu widać

A. przełącznik

B. most

C. router

D. punkt dostępowy

Przełącznik jest kluczowym urządzeniem sieciowym, które działa w warstwie drugiej modelu OSI, czyli w warstwie łącza danych. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Przełączniki wykorzystują adresy MAC, aby skutecznie przesyłać dane, co pozwala na minimalizację kolizji i efektywniejsze zarządzanie ruchem sieciowym. Typowy przełącznik, jak ten na zdjęciu, posiada wiele portów Ethernet, co umożliwia podłączenie wielu urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy serwery, do jednej sieci LAN. Przełączniki mogą być stosowane w różnych środowiskach – od małych sieci domowych po duże korporacyjne centra danych, gdzie zarządzają setkami urządzeń. Ponadto, współczesne przełączniki oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN-y, które poprawiają bezpieczeństwo i elastyczność sieci, oraz PoE (Power over Ethernet), które umożliwia zasilanie urządzeń sieciowych bez dodatkowych kabli. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie przełączników w sieciach pozwala na zwiększenie wydajności oraz lepsze zarządzanie ruchem sieciowym, co jest kluczowe w środowiskach wysokoobciążeniowych.

Pytanie 21

Jakie są nazwy licencji, które umożliwiają korzystanie z programu w pełnym zakresie, ale ograniczają liczbę uruchomień do określonej, niewielkiej ilości od momentu instalacji?

A. Donationware

B. Adware

C. Trialware

D. Box

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych typów licencji oprogramowania. Donationware to model, w którym program jest dostępny za darmo, jednak autorzy zachęcają użytkowników do dobrowolnego wsparcia finansowego. W tym przypadku brak jest ograniczeń co do liczby uruchomień, a użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania bez obaw o wygaszenie dostępu. Adware to rodzaj oprogramowania, które w zamian za darmowe korzystanie wyświetla reklamy. W przeciwieństwie do trialware, adware nie ogranicza liczby uruchomień, lecz może wpływać na doświadczenia użytkownika poprzez irytujące reklamy. Box zaś odnosi się do tradycyjnych modeli dystrybucji oprogramowania, które jest sprzedawane na fizycznych nośnikach, a nie licencji. W tym kontekście nie jest to odpowiedź, która odnosiłaby się do funkcji ograniczonych licencji. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru nieprawidłowych odpowiedzi to mylenie funkcji trialowych z innymi modelami licencyjnymi lub brak zrozumienia podstawowych różnic pomiędzy nimi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla poprawnego identyfikowania i korzystania z różnych modeli licencji w praktyce.

Pytanie 22

Jakie urządzenie sieciowe reprezentuje ten symbol graficzny?

A. Hub

B. Switch

C. Router

D. Access Point

Switch to takie urządzenie, które działa w drugiej warstwie modelu OSI. On przełącza ramki danych w lokalnej sieci Ethernet. W skrócie, switche używają adresów MAC i są super ważne do tworzenia segmentów sieciowych, dzięki czemu łatwiej zarządzać przepływem danych. Ich rola jest inna niż routerów, bo one nie kierują pakietami między sieciami, tylko pozwalają komunikować się w jednej sieci LAN. Access Point to sprzęt, który daje urządzeniom bezprzewodowym dostęp do sieci przewodowej. W bezprzewodowych sieciach full funkcjonują jak mostki łączące Wi-Fi z siecią kablową, ale nie zajmują się już kierowaniem ruchem jak routery. Huby? To najprostsze urządzenia, które działają w warstwie fizycznej OSI, łącząc wiele sprzętów w jedną sieć i przesyłają sygnał do wszystkich portów naraz. Problem z hubami polega na tym, że nie potrafią kierować ruchem, przez co powodują większy ruch w sieci w porównaniu do switchy i routerów. Często myli się te funkcje, a to może prowadzić do kłopotów z wydajnością i bezpieczeństwem. Dlatego warto znać różnice między tymi urządzeniami, by dobrze planować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Pytanie 23

Czym jest VOIP?

A. protokół służący do tworzenia połączenia VPN

B. protokół do dynamicznego routingu

C. protokół przeznaczony do przesyłania materiałów wideo przez Internet

D. protokół przeznaczony do przesyłania dźwięku w sieci IP

Wybór innej odpowiedzi często wynika z mylnego zrozumienia funkcji protokołów w sieciach komputerowych. Na przykład, protokół służący do przesyłania treści wideo w Internecie nie jest bezpośrednio związany z VOIP, który koncentruje się na transmisji dźwięku. Protokół, który służy do przesyłania treści wideo, to zazwyczaj RTSP (Real-Time Streaming Protocol) lub HTTP Live Streaming, które są zaprojektowane do obsługi multimediów. Protokół routingu dynamicznego, z kolei, odnosi się do sposobów, w jakie routery w sieci wymieniają informacje o dostępnych trasach, co nie ma związku z przesyłaniem głosu. Przykładami takich protokołów są OSPF (Open Shortest Path First) i BGP (Border Gateway Protocol), które służą do optymalizacji routingu. Kiedy mówimy o protokole zestawienia połączenia VPN, odnosimy się do technologii, która ma na celu zapewnienie bezpiecznych połączeń w Internecie przez szyfrowanie danych, co również nie jest związane z VOIP. Zrozumienie różnicy między tymi technologiami jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków, które mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania narzędzi komunikacyjnych. Warto zainwestować czas w naukę na temat różnych protokołów i ich funkcji, aby poprawić swoje umiejętności w zakresie technologii sieciowych.

Pytanie 24

Jakie są skutki działania poniższego polecenia ```netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53```?

A. Otworzenie portu 53 dla protokołu TCP

B. Wyłączenie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej

C. Zaimportowanie ustawienia zapory sieciowej z katalogu in action

D. Blokowanie działania usługi DNS opartej na protokole TCP

Większość z pozostałych odpowiedzi jest po prostu błędna, bo źle interpretują to polecenie dotyczące reguły zapory. Sformułowanie 'otwarcie portu 53 dla TCP' to kompletne nieporozumienie, bo to polecenie nie otwiera, tylko blokuje port. Otwarcie portu oznacza, że ruch na nim jest dozwolony, a to sprzeczne z tym, co mówi akcja 'deny'. A ta odpowiedź, co mówi 'usunięcie z zapory reguły Open', też jest myląca. To polecenie dodaje nową regułę, a nie usuwa jakąkolwiek. To dość ważne, żeby to wiedzieć. Co do importowania ustawień zapory z katalogu in action, to w ogóle nie pasuje, bo to polecenie nie dotyczy importu, a tworzenia reguły. Sporo osób myli blokowanie ruchu z jego otwieraniem lub usuwaniem, co prowadzi do błędnego rozumienia mechanizmów zabezpieczeń. Uważam, że kluczowe jest, żeby przed jakimiś zmianami w ustawieniach zapory dobrze zrozumieć, co każda reguła robi, żeby nie zablokować czegoś ważnego w sieci.

Pytanie 25

Jakie urządzenie sieciowe widnieje na ilustracji?

A. Adapter IrDA

B. Karta sieciowa bezprzewodowa

C. Modem USB

D. Moduł Bluetooth

Adapter Bluetooth oraz adapter IrDA to urządzenia służące do bezprzewodowej komunikacji pomiędzy różnymi urządzeniami lecz działają na zupełnie innych zasadach niż modem USB. Adapter Bluetooth umożliwia łączenie się z urządzeniami w bliskiej odległości jak słuchawki czy klawiatury w oparciu o technologię radiową działającą w paśmie ISM 2,4 GHz. Jest znany z niskiego zużycia energii i krótkiego zasięgu co sprawia że nie nadaje się do przesyłania dużych ilości danych jak internet mobilny. Adapter IrDA natomiast wykorzystuje technologię podczerwieni do komunikacji na bardzo krótkie odległości co jest praktycznie przestarzałe w nowoczesnych zastosowaniach sieciowych. Karta sieciowa WiFi służy do łączenia się z lokalnymi sieciami bezprzewodowymi dzięki czemu umożliwia dostęp do internetu przez router WiFi. Chociaż zapewnia mobilność w obrębie sieci lokalnej nie korzysta z technologii mobilnych i nie posiada funkcji modemu co ogranicza jej zastosowanie w porównaniu do modemu USB. Wybór niewłaściwego urządzenia często wynika z mylenia różnych technologii bezprzewodowych i ich zastosowań co może prowadzić do nieoptymalnego wykorzystania sprzętu w określonych sytuacjach. Ważne jest aby zrozumieć specyfikę i przeznaczenie każdego typu urządzenia co pozwala lepiej dopasować je do indywidualnych potrzeb sieciowych szczególnie tam gdzie liczy się mobilność i dostępność do szerokopasmowego internetu mobilnego. Stąd kluczowe jest rozpoznawanie różnic pomiędzy technologiami i ich praktycznymi zastosowaniami w rzeczywistych scenariuszach użytkowania.

Pytanie 26

Zilustrowany na obrazku interfejs to

A. S-Video

B. D-Sub

C. HDMI

D. DisplayPort

Odpowiedź HDMI jest prawidłowa ponieważ interfejs HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest najczęściej używanym standardem przesyłania cyfrowego sygnału audio i wideo bez kompresji. HDMI jest znany z obsługi wysokiej rozdzielczości obrazu i wielokanałowego dźwięku. Posiada charakterystyczny kształt wtyczki z 19 pinami co zapewnia jednoczesne przesyłanie obrazu i dźwięku przy użyciu jednego kabla. HDMI jest szeroko stosowany w nowoczesnych telewizorach monitorach komputerowych konsolach do gier oraz dekoderach ponieważ zapewnia wysoką jakość obrazu i dźwięku. Wersje HDMI od 1.4 do 2.1 oferują różne ulepszenia takie jak wsparcie dla 4K 8K oraz technologii 3D. Standard HDMI jest preferowany w branży ze względu na swoją wszechstronność i łatwość użycia w porównaniu do starszych analogowych interfejsów. Dzięki temu HDMI stał się kluczowym elementem w dziedzinie multimediów wprowadzając bardziej zintegrowane cyfrowe rozwiązania audio-wideo zgodne z nowoczesnymi standardami technologicznymi i użytkowymi

Pytanie 27

Aby wykonać ręczne ustawienie interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy użyć polecenia

A. ifconfig

B. route add

C. ipconfig

D. eth0

Odpowiedzi takie jak 'eth0', 'ipconfig' oraz 'route add' są niewłaściwe w kontekście ręcznej konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux. 'eth0' odnosi się do jednego z typowych nazw interfejsów sieciowych, ale nie jest poleceniem, które można wykonać w terminalu. Użytkownicy często mylą tę nazwę z działaniem, co prowadzi do błędnych wniosków, że sama znajomość nazwy interfejsu wystarczy do jego konfiguracji. 'ipconfig' to polecenie używane w systemach Windows do wyświetlania i konfigurowania parametrów sieciowych, co nie ma zastosowania w środowisku Linux. Może to prowadzić do frustracji i błędów podczas pracy z siecią w systemie Linux, ponieważ użytkownicy mogą próbować używać narzędzi, które nie są zgodne z ich systemem. 'route add' jest poleceniem do modyfikacji tablicy routingu, a nie do konfigurowania interfejsów sieciowych. Często zdarza się, że nowi użytkownicy mylą zadania związane z konfiguracją interfejsów z zarządzaniem trasami sieciowymi, co prowadzi do nieefektywnego rozwiązywania problemów. Prawidłowe narzędzia i ich zrozumienie są kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią i uniknięcia pomyłek w przyszłości.

Pytanie 28

Aby chronić systemy sieciowe przed atakami z zewnątrz, należy zastosować

A. protokołu SSH

B. serwera DHCP

C. zapory sieciowej

D. menedżera połączeń

Menedżer połączeń nie jest odpowiednim narzędziem do zabezpieczania systemów sieciowych. Jego główną funkcją jest zarządzanie połączeniami sieciowymi i nie ma możliwości ochrony przed zagrożeniami z zewnątrz. Takie podejście może prowadzić do mylnych wniosków, że administracja połączeniami wystarczy do zapewnienia bezpieczeństwa. Z kolei protokół SSH, choć istotny w kontekście zabezpieczania komunikacji, szczególnie w zdalnym dostępie do systemów, nie jest narzędziem ochrony przed atakami z zewnątrz. SSH jest protokołem umożliwiającym szyfrowaną komunikację, ale nie blokuje niepożądanego ruchu czy ataków, dlatego jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. Serwer DHCP również nie ma zastosowania w kontekście zabezpieczeń. Jego rola polega na dynamicznym przydzielaniu adresów IP urządzeniom w sieci, ale nie dostarcza on mechanizmów ochrony przed intruzami ani nie monitoruje ruchu sieciowego. Często pojawia się błędne przekonanie, że jedynie technologie komunikacyjne mogą zapewnić bezpieczeństwo, podczas gdy kluczowym elementem jest właśnie zapora sieciowa, która zapewnia aktywną ochronę przed różnorodnymi zagrożeniami.

Pytanie 29

Magistrala PCI-Express stosuje do przesyłania danych metodę komunikacji

A. asynchroniczną Full duplex

B. synchroniczną Half duplex

C. asynchroniczną Simplex

D. synchroniczną Full duplex

Wybór asynchronicznej metody Simplex jest błędny, ponieważ Simplex pozwala na przesył danych tylko w jednym kierunku. W kontekście nowoczesnych technologii, takich jak PCIe, ta koncepcja nie jest wystarczająca, ponieważ wymaga się zdolności do równoczesnego przesyłania danych w obie strony, co jest niezbędne dla dużych prędkości komunikacji. Z kolei synchroniczna metoda Half duplex również nie sprawdza się w przypadku PCIe, gdyż pozwala na przesył danych w obu kierunkach, ale nie równocześnie, co ogranicza wydajność systemu, zwłaszcza w aplikacjach wymagających dużej przepustowości. Wreszcie, asynchroniczna metoda Full duplex, choć teoretycznie brzmi poprawnie, jest błędna, ponieważ PCIe korzysta z architektury, która łączy cechy asynchroniczności i równoczesnego przesyłu danych w obie strony, co czyni ją nieodpowiednią dla tego standardu. Te błędne podejścia mogą wynikać z nieprzemyślanej analizy charakterystyk komunikacji, gdzie brak znajomości podstawowych zasad transmisji danych prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Każda z omawianych metod ma swoje zastosowania, ale w kontekście PCIe, kluczowe jest zrozumienie, dlaczego asynchroniczna komunikacja Full duplex jest najbardziej odpowiednia dla zapewnienia wysokiej wydajności i elastyczności w przesyle danych.

Pytanie 30

Użycie polecenia net accounts w Wierszu poleceń systemu Windows, które ustawia maksymalny czas ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /MAXPWAGE

B. /TIMES

C. /EXPIRES

D. /FORCELOGOFF

Odpowiedzi, które nie dotyczą opcji /MAXPWAGE, pokazują powszechnie występujące nieporozumienia dotyczące polecenia net accounts oraz zarządzania hasłami w systemie Windows. Opcja /TIMES jest używana do definiowania godzin, w których konto użytkownika może być używane, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Jej zastosowanie nie wpływa na politykę wymiany haseł, ale raczej na dostępność konta w określonych porach. Z kolei opcja /EXPIRES, która ustala datę wygaśnięcia konta użytkownika, również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem hasłami, a raczej dotyczy całkowitego zablokowania dostępu do konta. Natomiast /FORCELOGOFF to opcja, która wymusza wylogowanie użytkownika po upływie określonego czasu, co może być pomocne w zarządzaniu sesjami użytkowników, ale nie dotyczy mechanizmu wymiany haseł. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków na temat bezpieczeństwa systemów informatycznych. Administratorzy powinni zrozumieć, że skoncentrowanie się na zarządzaniu hasłami jako kluczowym elemencie polityki bezpieczeństwa to klucz do ochrony danych. Użycie niewłaściwych opcji przy konfiguracji haseł może prowadzić do luk w zabezpieczeniach, dlatego tak ważne jest, aby dobrze znać dostępne polecenia i ich funkcje.

Pytanie 31

Jakim materiałem eksploatacyjnym dysponuje ploter solwentowy?

A. element tnący

B. atrament w żelu

C. farba na bazie rozpuszczalników

D. zestaw metalowych narzędzi tnących

Wybór niewłaściwego materiału eksploatacyjnego w kontekście ploterów solwentowych może prowadzić do wielu problemów, w tym obniżenia jakości druku i zwiększenia kosztów. Głowica tnąca, mimo że jest istotnym elementem w procesie cięcia, nie jest materiałem eksploatacyjnym, lecz komponentem, który wykonuje fizyczne cięcie materiałów, takich jak folie lub papier. Wybór zestawu metalowych rylców również nie ma zastosowania w ploterach solwentowych, ponieważ są to narzędzia bardziej związane z innego rodzaju technologiami użytkowymi, jak np. plotery tnące. Atrament żelowy jest przeznaczony do innych typów drukarek, w szczególności tych, które wykorzystują technologię druku atramentowego opartą na wodzie. Często błędem myślowym jest mylenie różnych technologii druku oraz materiałów eksploatacyjnych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania sprzętu. Warto zaznaczyć, że dobór odpowiednich materiałów eksploatacyjnych powinien opierać się na znajomości specyfikacji urządzeń oraz wymagań dotyczących jakości i trwałości wydruków. W branży druku wielkoformatowego, znajomość odpowiednich norm i praktyk jest kluczowa dla osiągnięcia pożądanych rezultatów.

Pytanie 32

Celem złocenia styków złącz HDMI jest

A. stworzenie produktu o ekskluzywnym charakterze, aby osiągnąć wyższe zyski ze sprzedaży

B. ulepszenie przewodności oraz trwałości złącza

C. zapewnienie przesyłu obrazu w rozdzielczości 4K

D. zwiększenie przepustowości powyżej wartości ustalonych w standardach

Wiele osób uważa, że złocenie styków HDMI wpływa wprost na jakość obrazu, możliwość przesyłania wysokich rozdzielczości, czy wręcz zwiększa przepustowość złącza ponad parametry ustalone przez standard. W rzeczywistości nie jest to do końca prawda, bo za takie cechy odpowiada sam standard HDMI, jakość przewodnika, ekranowanie kabla czy ogólna konstrukcja wtyczki. Złocenie nie dodaje żadnych magicznych możliwości – nie sprawi, że sygnał 4K przejdzie przez słaby kabel, a przepustowość fizycznych linii nie ulegnie przez to zwiększeniu. To typowy błąd myślowy, wynikający często z reklam czy opisów w sklepach, gdzie złoto traktuje się jak super-dodatek wpływający na wszystko. Oczywiście, są też osoby, które uważają, że złocenie to tylko chwyt marketingowy, mający na celu podniesienie ceny produktu i nadanie mu bardziej luksusowego charakteru. Tyle że branża elektroniczna od lat korzysta ze złocenia w złączach nie dla prestiżu, tylko dla praktycznej ochrony styków przed korozją i zapewnienia niezawodnego transferu sygnału. Złoto nie poprawia możliwości technicznych kabla ponad normy HDMI – nie dostaniemy dzięki temu wyższej rozdzielczości czy mocniejszego sygnału, ale za to mamy mniejsze ryzyko powstawania przerw w połączeniu przy częstym użytkowaniu. Warto więc znać prawdziwą rolę złocenia: to zabezpieczenie przed utlenianiem i poprawa trwałości, a nie cudowne zwiększenie parametrów pracy. Takie podejście jest spójne z zaleceniami producentów sprzętu profesjonalnego i praktyką serwisową.

Pytanie 33

Analizując zrzut ekranu prezentujący ustawienia przełącznika, można zauważyć, że

A. minimalny czas obiegu komunikatów protokołu BPDU w sieci wynosi 25 sekund

B. czas pomiędzy wysyłaniem kolejnych wiadomości o prawidłowej pracy urządzenia wynosi 3 sekundy

C. maksymalny interwał pomiędzy zmianami stanu łącza wynosi 5 sekund

D. maksymalny czas obiegu komunikatów protokołu BPDU w sieci wynosi 20 sekund

W analizie konfiguracji przełącznika widzimy że czas wysyłania komunikatów Hello Time w protokole STP jest kluczowy dla sprawnego działania sieci Ethernet. Hello Time ustawiony na 3 sekundy określa częstotliwość z jaką główny most wysyła komunikaty BPDU co jest niezbędne do monitorowania stanu sieci. Błędne interpretacje innych wartości jak minimalny czas krążenia protokołu BPDU czy maksymalny czas pomiędzy zmianami statusu łącza wynikają z nieporozumień dotyczących funkcji i znaczenia parametru Max Age czy Forward Delay. Max Age odnosi się do maksymalnego czasu przez który przełącznik przechowuje informacje o topologii sieci zanim uzna je za nieaktualne co nie jest związane z czasem krążenia BPDU. Forward Delay to czas potrzebny do przejścia portu w stan przekazywania co istotne jest w procesie rekonfiguracji sieci i nie należy mylić z Hello Time. Również czas TxHoldCount określa ilość BPDU które można wysłać w danym czasie co wpływa na ogólne obciążenie sieci a nie bezpośrednio na częstotliwość wysyłania komunikatów. Zrozumienie różnicy między tymi parametrami jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci i zapewnienia jej stabilności i wydajności. W ten sposób możemy uniknąć niepotrzebnych przerw w działaniu sieci i zapewnić jej optymalną pracę.

Pytanie 34

W instalacjach kablowych z wykorzystaniem skrętki UTP kat. 6, jakie gniazda sieciowe powinny być stosowane?

A. BNC

B. RJ-11

C. 8P8C

D. F

Odpowiedź 8P8C jest prawidłowa, ponieważ złącze to, znane również jako RJ-45, jest standardowym typem złącza stosowanym w sieciach Ethernet, a zwłaszcza w okablowaniu strukturalnym opartym na skrętce UTP kategorii 6. Skrętka UTP kat. 6 jest przeznaczona do przesyłania danych z prędkościami do 10 Gb/s na odległości do 55 metrów, co czyni ją odpowiednią do zastosowań wymagających wysokiej wydajności. Gniazda 8P8C umożliwiają prawidłowe podłączenie kabli, które są używane do tego rodzaju okablowania, zapewniając stabilne połączenia oraz minimalizując straty sygnału. W praktyce, w biurach oraz innych obiektach, gniazda 8P8C są powszechnie stosowane do podłączania komputerów, telefonów IP oraz innych urządzeń sieciowych. Zastosowanie standardowych gniazd 8P8C zgodnie z normami TIA/EIA-568-A oraz TIA/EIA-568-B jest kluczowe dla zapewnienia interoperacyjności i wydajności systemów sieciowych.

Pytanie 35

Adres IP 192.168.2.0/24 został podzielony na 8 podsieci. Jaką maskę należy zastosować dla tych nowych podsieci?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.224

D. 255.255.255.128

Odpowiedź 255.255.255.224 jest prawidłowa, ponieważ aby podzielić sieć o adresie IP 192.168.2.0/24 na 8 podsieci, musimy zwiększyć liczbę bitów w masce podsieci. W przypadku adresu /24 mamy 24 bity dla części sieci i 8 bitów dla części hostów, co daje 256 adresów (od 192.168.2.0 do 192.168.2.255). Aby podzielić tę sieć na 8 podsieci, potrzebujemy 3 dodatkowych bitów (2^3 = 8). Zmieniając maskę z 255.255.255.0 na 255.255.255.224 (czyli z /24 na /27), uzyskujemy 8 podsieci, z których każda ma 32 adresy (30 adresów hostów, 1 adres sieci i 1 adres rozgłoszeniowy). Taka praktyka jest zgodna z zasadami zarządzania sieciami i używana w bankach, firmach i innych organizacjach, gdzie segmentacja sieci zwiększa bezpieczeństwo i efektywność. Przykładem zastosowania może być wydzielenie działów w firmie, gdzie każda podsieć może reprezentować osobny dział firmy, co ułatwia zarządzanie i zabezpieczanie danych.

Pytanie 36

Który rekord DNS powinien zostać dodany w strefie wyszukiwania do przodu, aby skojarzyć nazwę domeny DNS z adresem IP?

A. NS lub CNAME

B. MX lub PTR

C. A lub AAAA

D. SRV lub TXT

Odpowiedzi zawierające rekordy NS, CNAME, SRV, TXT, MX oraz PTR, nie są odpowiednie dla mapowania nazw domen na adresy IP. Rekord NS (Name Server) wskazuje na serwery DNS odpowiedzialne za daną strefę, ale nie konwertuje bezpośrednio nazw na adresy IP. Rekord CNAME (Canonical Name) służy do aliasowania jednej nazwy domeny do innej, co może wprowadzać zamieszanie w kontekście bezpośredniego przypisania adresu IP. Rekordy SRV (Service) służą do lokalizowania usług w sieci, a TXT (Text) są używane do przechowywania dodatkowych informacji o domenie, takich jak rekordy SPF dla ochrony przed spoofingiem. Rekord MX (Mail Exchange) z kolei jest używany do wskazywania serwerów pocztowych odpowiedzialnych za odbieranie wiadomości e-mail, a PTR (Pointer) jest stosowany w odwrotnym mapowaniu, gdzie przekształca adres IP na nazwę domeny. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylenie celów poszczególnych rekordów DNS. Wiedza na temat ich funkcji jest kluczowa dla skutecznej konfiguracji systemów DNS, co wpływa na dostępność i efektywność usług internetowych. Dla prawidłowego funkcjonowania sieci, niezbędne jest rozróżnienie między tymi rekordami a rekordami A i AAAA, które są jedynymi odpowiednimi dla tego konkretnego zastosowania.

Pytanie 37

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci mającej adres IPv4 192.168.0.0/20?

A. 192.168.15.254

B. 192.168.255.254

C. 192.168.255.255

D. 192.168.15.255

Adresem rozgłoszeniowym w podsieci IPv4 192.168.0.0/20 jest 192.168.15.255. Aby zrozumieć, dlaczego ta odpowiedź jest poprawna, należy przyjrzeć się strukturze adresacji IPv4 oraz zasadom tworzenia podsieci. Adres 192.168.0.0/20 oznacza, że mamy 20 bitów przeznaczonych na część sieci, co pozostawia 12 bitów na część hosta. Obliczając zakres adresów, możemy stwierdzić, że adresy hostów w tej podsieci zaczynają się od 192.168.0.1 i kończą na 192.168.15.254, gdzie 192.168.15.255 jest adresem rozgłoszeniowym. Adres rozgłoszeniowy jest wykorzystywany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci. W praktyce, gdy urządzenie w sieci chce skomunikować się z innymi urządzeniami jednocześnie, wykorzystuje ten adres. Uwzględniając standardy IETF, takie jak RFC 791, właściwe określenie adresów sieciowych i rozgłoszeniowych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania i konfiguracji sieci.

Pytanie 38

Czym jest serwer poczty elektronicznej?

A. MySQL

B. PostgreSQL

C. Postfix

D. Firebird

MySQL, Firebird oraz PostgreSQL to systemy zarządzania bazami danych, a nie serwery poczty e-mail. MySQL i PostgreSQL są przykładami relacyjnych baz danych, które przechowują dane w tabelach i umożliwiają wykonywanie skomplikowanych zapytań SQL. MySQL jest szczególnie popularny w aplikacjach internetowych, natomiast PostgreSQL wyróżnia się zaawansowanymi funkcjami, jak obsługa JSON oraz rozszerzenia geograficzne. Firebird to kolejny system baz danych, również bazujący na modelu relacyjnym. Pomimo że wszystkie te systemy są istotnymi narzędziami w ekosystemach informatycznych, ich funkcjonalność nie ma nic wspólnego z przesyłaniem wiadomości e-mail. Użytkownicy mogą mylnie uznawać, że baza danych jest w stanie obsłużyć zadania związane z e-mailem, co jest błędnym podejściem. W rzeczywistości, serwery poczty e-mail, takie jak Postfix, mają odrębne zadania i architekturę, które są zaprojektowane specjalnie do obsługi wiadomości, podczas gdy systemy baz danych są skoncentrowane na przechowywaniu i zarządzaniu danymi. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi technologiami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów informatycznych.

Pytanie 39

Urządzenie używane do zestawienia 6 komputerów w sieci lokalnej to:

A. przełącznik

B. most

C. transceiver

D. serwer

Transceiver to urządzenie, które ma za zadanie konwertować sygnały między różnymi typami kabli, ale nie zajmuje się routowaniem danych w sieci lokalnej. To coś, co najczęściej spotyka się przy łączeniu kabli albo w komunikacji optycznej. A serwer? To komputer, który udostępnia różne usługi innym urządzeniom, ale nie jest jakimś łącznikiem między nimi. W lokalnej sieci server może przechowywać dane lub uruchamiać aplikacje, ale głównie zajmuje się zarządzaniem danymi, nie komunikacją. Most to kolejne urządzenie, które łączy dwa segmenty sieci, ale też nie jest najlepszym wyborem do łączenia komputerów w lokalnej sieci. Działa na drugiej warstwie modelu OSI, ale w odróżnieniu od przełącznika, przesyła pakiety między segmentami, co może wprowadzać dodatkowe opóźnienia i problemy z wydajnością. Często ludzie mylą te urządzenia i ich funkcje, co może prowadzić do kłopotów przy projektowaniu sieci. Dlatego tak ważne jest, żeby dobrze wybierać urządzenia do budowy lokalnej sieci.

Pytanie 40

Active Directory w systemach MS Windows Server 2000 oraz MS Windows Server 2003 to

A. logiczna zbiorowość komputerów, które mają możliwość wzajemnej komunikacji w sieci oraz dzielenia się zasobami

B. grupa komputerów połączonych w infrastrukturę sieciową, składająca się z serwera działającego jako kontroler oraz stacji roboczych – klientów

C. usługa katalogowa, która przechowuje dane dotyczące obiektów w sieci i udostępnia je użytkownikom oraz administratorom sieci

D. baza danych zawierająca dane o użytkownikach sieci, ich hasłach oraz uprawnieniach

Active Directory, czyli AD, to coś w stylu katalogu w systemach MS Windows Server 2000 i 2003. Pełni ważną rolę w zarządzaniu różnymi zasobami w sieci. Właściwie trzyma wszelkie info o obiektach, jak użytkownicy, grupy czy komputery, i to jest udostępnione dla administratorów i użytkowników. Dzięki AD, organizacje mogą lepiej zarządzać dostępem do różnych zasobów, przydzielając konkretne uprawnienia. Na przykład, administratorzy mają możliwość tworzenia grup użytkowników z różnymi uprawnieniami, co ułatwia zarządzanie dostępem do plików czy drukarek. AD wspiera też standardy LDAP, co jest fajne, bo można go zintegrować z innymi systemami. Dobrą praktyką jest regularne audytowanie kont użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo i zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Wydaje mi się, że to bardzo przydatna funkcjonalność.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej