Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 20:31
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 21:00

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rentowność aktywów firmy wskazuje

A. na proporcję zysku do przychodów ze sprzedaży

B. na proporcję zysku do całkowitych kosztów

C. na efektywność kapitału własnego

D. na efektywność użycia aktywów

Rentowność majątku przedsiębiorstwa, określana często jako wskaźnik ROA (Return on Assets), jest kluczowym wskaźnikiem efektywności, który informuje o tym, jak skutecznie przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. Wskaźnik ten oblicza się, dzieląc zysk netto przez całkowite aktywa. Im wyższy wskaźnik, tym lepsze wykorzystanie aktywów i większa efektywność operacyjna firmy. Przykładowo, jeśli firma posiada aktywa o wartości 1 miliona złotych i generuje zysk netto w wysokości 100 tysięcy złotych, to jej rentowność majątku wynosi 10%. Praktyczne zastosowanie tego wskaźnika pozwala menedżerom na ocenę efektywności inwestycji oraz porównanie wyników finansowych z innymi firmami w branży. W standardach zarządzania finansami, takich jak te opracowane przez CFA Institute, rentowność aktywów jest uznawana za jeden z kluczowych wskaźników do oceny stabilności i wydajności finansowej przedsiębiorstwa, co ma znaczenie dla inwestorów, analityków oraz kredytodawców.

Pytanie 2

Dniem, kiedy dokonuje się bilansu, jest dzień, w którym jednostka

A. przygotowuje zestawienie obrotów oraz sald

B. otwiera konta w księdze głównej

C. otwiera konta w księgach pomocniczych

D. przygotowuje sprawozdanie finansowe

Dzień bilansowy jest często mylony z innymi procesami księgowymi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących jego roli w systemie rachunkowości. Otwarcie kont ksiąg pomocniczych czy księgi głównej jest procesem, który ma miejsce na początku okresu sprawozdawczego, a nie w dniu bilansowym. Konta te są stosowane do bieżącego rejestrowania transakcji, a nie do podsumowywania stanu finansowego jednostki. Ponadto, sporządzanie zestawienia obrotów i sald również nie jest tożsame z dniem bilansowym. Zestawienie to ma na celu podsumowanie operacji w określonym okresie, a nie przedstawienie stanu na konkretny dzień. Typowym błędem myślowym jest mylenie procesu zamknięcia ksiąg z dniem bilansowym – podczas gdy zamknięcie ksiąg prowadzi do przygotowania sprawozdań, dzień bilansowy jest momentem, w którym to sprawozdanie jest formalnie sporządzane. Warto również pamiętać, że zgodnie z zasadą ciągłości działania, dzień bilansowy ma kluczowe znaczenie nie tylko dla sprawozdań rocznych, ale również dla raportów kwartalnych czy miesięcznych, co czyni go fundamentalnym elementem w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 3

Zakład zajmujący się masową produkcją jednego rodzaju prostych wyrobów powinien przy obliczaniu jednostkowego kosztu wytwarzania gotowego produktu zastosować kalkulację

A. podziałową prostą

B. dolaczeniową zleceniową

C. podziałową ze współczynnikami

D. dolaczeniową asortymentową

Kalkulacja podziałowa prosta jest odpowiednia dla przedsiębiorstw zajmujących się masową produkcją jednego asortymentu prostych produktów, ponieważ umożliwia ona efektywne rozliczenie kosztów wytworzenia na jednostkę produkcji. W tym podejściu całkowite koszty produkcji są dzielone przez liczbę wyprodukowanych jednostek, co pozwala na uzyskanie kosztu jednostkowego. Przykładem może być fabryka zajmująca się produkcją napojów, gdzie koszty surowców, wynagrodzeń i operacyjne są sumowane i dzielone przez liczbę wyprodukowanych butelek. Dobrze zorganizowane przedsiębiorstwa korzystają z tej metody w celu uproszczenia kalkulacji kosztów, co jest zgodne z praktykami rachunkowości zarządczej i pozwala na efektywne monitorowanie rentowności. Umożliwia to również lepsze planowanie produkcji oraz strategii cenowej, co jest kluczowe dla konkurencyjności na rynku.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Błąd w imieniu nabywcy towaru, który wystąpił na fakturze wystawionej przez aktywnego podatnika VAT, powinien być skorygowany notą

A. memoriałową wystawioną przez nabywcę towaru

B. księgową wystawioną przez sprzedawcę towaru

C. uznaniową wystawioną przez sprzedawcę towaru

D. korygującą wystawioną przez nabywcę towaru

Wybór opcji dotyczącej noty memoriałowej, księgowej lub uznaniowej wskazuje na niepełne zrozumienie przepisów dotyczących korekt faktur. Nota memoriałowa jest dokumentem używanym do rejestracji zdarzeń gospodarczych, które nie wpływają bezpośrednio na rozliczenia VAT. Nie służy ona do korygowania błędów na fakturach, lecz do ewidencjonowania różnego rodzaju operacji, co czyni ją nieodpowiednią w tym kontekście. Z kolei nota księgowa jest bardziej ogólnym dokumentem, który dotyczy ewidencji w księgach rachunkowych, a nie specyficznie korygowania błędów popełnionych na fakturach. Wystawienie noty uznaniowej przez sprzedawcę również nie jest adekwatne, ponieważ to nabywca jest odpowiedzialny za zapewnienie poprawności danych na fakturze. W sytuacji, gdy błąd dotyczy danych nabywcy, odpowiedzialność za wystawienie dokumentu korygującego spoczywa na nabywcy, co jest zgodne z praktyką w obszarze VAT. Niewłaściwe podejście może prowadzić do nieprawidłowego rozliczenia podatku oraz problemów z organami skarbowymi. Warto zawsze stosować się do regulacji prawa oraz dobrych praktyk rachunkowych, aby unikać błędów w dokumentacji i zapewniać transparentność w ewidencji finansowej.

Pytanie 6

Dokument Pz - Przyjęcie z zewnątrz należy do kategorii dowodów księgowych

A. obcych

B. wtórnych

C. wewnętrznych

D. zewnętrznych

Dokumenty uznawane za dowody księgowe wtórne, obce czy zewnętrzne nie odnoszą się w rzeczywistości do klasyfikacji dokumentu Pz. Dowody wtórne dotyczą dokumentów, które są tworzone na podstawie innych dokumentów, co nie ma zastosowania w przypadku Pz, który jest dokumentem pierwotnym, rejestrującym bezpośrednie przyjęcie towarów. Z kolei dokumenty obce odnoszą się do tych, które są generowane przez źródła zewnętrzne w stosunku do danego przedsiębiorstwa, co również nie jest zgodne z charakterem dokumentu Przyjęcia z zewnątrz. Ważne jest zrozumienie, że dokumenty zewnętrzne to te, które pochodzą spoza organizacji i są używane do celów księgowych, np. faktury od dostawców. Klasyfikacja dokumentów księgowych jest kluczowa w utrzymaniu przejrzystości i zgodności z normami rachunkowości. Często błędne zrozumienie tych terminów wynika z nieprecyzyjnego posługiwania się pojęciami w kontekście dokumentacji finansowej, co może prowadzić do poważnych pomyłek w ewidencji księgowej. Właściwe przyporządkowanie typów dokumentów do ich kategorii jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemu księgowości i zarządzania dokumentacją w przedsiębiorstwie.

Pytanie 7

Do kosztów stałych wlicza się wydatki

A. wypłat pracowników

B. paliwa

C. materiałów

D. czynszu

Zrozumienie, czym są koszty stałe, jest kluczowe dla właściwej analizy finansowej przedsiębiorstwa. Koszty surowców, paliwa i wynagrodzeń robotników są przykładami kosztów zmiennych, które zależą od poziomu produkcji. Koszty surowców rosną lub maleją w zależności od ilości zamówionych materiałów do produkcji, co czyni je bezpośrednio związanymi z działalnością operacyjną firmy. Również koszty paliwa, które są potrzebne do transportu lub działania maszyn, są uzależnione od intensywności produkcji. Wynagrodzenia robotników, zwłaszcza w firmach produkcyjnych, mogą również być traktowane jako koszty zmienne, jeżeli są związane z systemem wynagrodzeń godzinowych lub akordowych. Oznacza to, że gdy produkcja maleje, zmniejszają się również koszty związane z wynagrodzeniami. Błędne przyporządkowanie tych kosztów do kategorii kosztów stałych może prowadzić do mylnych analiz rentowności oraz podejmowania nieoptymalnych decyzji finansowych. Przykładem jest sytuacja, w której przedsiębiorstwo błędnie ocenia swoje wydatki na surowce jako stałe i w rezultacie nie podejmuje działań mających na celu ich optymalizację. Kluczowe jest zrozumienie, że koszty stałe pozostają niezmienne niezależnie od poziomu produkcji, podczas gdy koszty zmienne zmieniają się w bezpośrednim związku z działalnością operacyjną.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jakie kryterium stosuje się przy klasyfikacji kosztów w układzie kalkulacyjnym?

A. Na podstawie miejsc ich powstawania

B. Z uwagi na ich reakcję na zmiany w wielkości produkcji

C. Na podstawie rodzaju

D. W odniesieniu do możliwości powiązania ich z wytworzonymi produktami

Niepoprawne podejścia do grupowania kosztów mogą prowadzić do poważnych błędów w analizie i ocenie rentowności przedsiębiorstwa. Grupowanie kosztów według miejsc powstawania, pomimo iż jest to istotny aspekt w rachunkowości, nie uwzględnia istotnego powiązania kosztów z produktami. Koszty mogą występować w różnych lokalizacjach, ale brak możliwości ich alokacji do konkretnych produktów sprawia, że ta metoda nie jest optymalna dla kalkulacji efektywności. Z kolei podział kosztów ze względu na reakcję na zmiany wielkości produkcji, mimo że jest ważny w kontekście analizy zmienności kosztów, nie wnosi wartości do przypisywania kosztów do poszczególnych produktów. Koszty stałe i zmienne mają swoje miejsce w zarządzaniu finansami, ale ich klasyfikacja nie jest wystarczająca do prowadzenia dokładnych kalkulacji. Kategoryzowanie kosztów według rodzaju również nie dostarcza pełnego obrazu ich wpływu na konkretne wyroby. Może prowadzić to do mylnych wniosków dotyczących rentowności poszczególnych produktów, co jest krytyczne dla podejmowania decyzji biznesowych. Kluczowe jest zrozumienie, że układ kalkulacyjny powinien umożliwiać efektywne śledzenie kosztów w kontekście ich powiązania z produktami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w rachunkowości zarządczej.

Pytanie 10

Niedobór materiałów, który nie przekracza ustalonych norm i limitów ubytków naturalnych, księguje się na konto

A. Inne koszty operacyjne

B. Inne koszty rodzajowe

C. Rozliczenie kosztów działalności

D. Zużycie materiałów i energii

Odpowiedź 'Zużycie materiałów i energii' jest poprawna, ponieważ niedobór materiałów, który mieści się w granicach norm i limitów na ubytki naturalne, jest klasyfikowany jako koszt, który powinien obciążać konto związane z bieżącym zużyciem surowców i energii. W praktyce oznacza to, że wszelkie straty wynikające z naturalnych ubytków, takich jak parowanie, utlenianie czy inne procesy fizyczne, powinny być uwzględnione w kosztach produkcji, co pomaga w dokładnym ustaleniu wartości zapasów oraz ich wpływu na wyniki finansowe przedsiębiorstwa. Przykładem może być fabryka, która w procesie produkcyjnym traci pewną ilość materiału na wskutek jego obróbki; takie straty są standardowo uwzględniane w kosztach zużycia materiałów. Kluczowe jest, aby przedsiębiorstwa stosowały procedury monitorowania i raportowania tych ubytków zgodnie z zasadami rachunkowości, co jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR).

Pytanie 11

Do szczegółowego ujmowania zapisów w księdze głównej wykorzystuje się konta

A. księgi głównej

B. ksiąg pomocniczych

C. pozabilansowe

D. niebilansowe

Konto ksiąg pomocniczych jest kluczowym narzędziem w procesie uszczegółowienia zapisów na kontach księgi głównej. Księgi pomocnicze pozwalają na dokładniejszą analizę i kontrolę poszczególnych transakcji, co umożliwia lepsze zarządzanie finansami przedsiębiorstwa. Przykładem mogą być konta należności, które w księgach głównych są ogólną informacją o wszystkich należnościach, natomiast w księgach pomocniczych można szczegółowo śledzić, od kogo i za co są te należności. Takie podejście wspomaga nie tylko bieżące zarządzanie, ale także przygotowanie dokładniejszych raportów finansowych i analiz w celu podejmowania lepszych decyzji strategicznych. Zgodnie z ogólnymi standardami rachunkowości, stosowanie ksiąg pomocniczych jest rekomendowane jako najlepsza praktyka, gdyż umożliwia tworzenie szczegółowych zestawień, które są istotne dla audytów oraz analiz finansowych.

Pytanie 12

Towary odebrane od odbiorcy w związku z uznaną reklamacją powinny być przyjęte do magazynu poprzez sporządzenie dowodu magazynowego o symbolu

A. RW

B. MM

C. PW

D. PZ

Odpowiedź PZ (przyjęcie zewnętrzne) jest poprawna, ponieważ odnosi się do procedury przyjmowania towarów, które wracają do magazynu z powodu uznanej reklamacji. W praktyce oznacza to, że towary, które zostały zwrócone przez odbiorcę na skutek stwierdzenia wad, są ponownie przyjmowane do stanu magazynowego. Dokument PZ jest kluczowym elementem, ponieważ potwierdza, że towar został przyjęty z powrotem, co jest istotne dla utrzymania dokładnych rejestrów zapasów oraz dla późniejszej analizy reklamacji. Zgodnie z standardami zarządzania magazynem, każda operacja związana z przyjęciem towarów do magazynu powinna być dokładnie dokumentowana, co pozwala na bieżące monitorowanie stanu zapasów oraz na zarządzanie jakością produktów. Na przykład, w przypadku prowadzenia działalności handlowej, każda reklamacja i zwrot powinny być rejestrowane w systemie, aby umożliwić analizę trendów oraz poprawę jakości.

Pytanie 13

Wartość netto środka trwałego, jako podstawa naliczenia odpisu amortyzacyjnego dla drugiego roku według metody degresywnej, wyniesie

Przedsiębiorstwo nabyło środek trwały o wartości początkowej 10 000,00 zł, który będzie amortyzowany przy wykorzystaniu metody degresywnej przy założeniach:

stopa rocznej amortyzacji dla metody liniowej wynosi 10%,
współczynnik podwyższający 2.

A. 8 800,00 zł

B. 8 000,00 zł

C. 9 200,00 zł

D. 9 000,00 zł

Poprawna odpowiedź to 8 000,00 zł, ponieważ jest to wartość netto środka trwałego na koniec pierwszego roku, która stanowi podstawę do naliczenia odpisu amortyzacyjnego w drugim roku przy zastosowaniu metody degresywnej. Metoda ta polega na tym, że odpisy amortyzacyjne są wyższe w pierwszych latach użytkowania środka trwałego, co odzwierciedla jego szybsze zużycie. Wartość początkowa środka trwałego, po odjęciu odpisu amortyzacyjnego za pierwszy rok, wynosi 8 000,00 zł. Kluczowym aspektem jest, że odpis amortyzacyjny liczony jest od wartości netto, a nie początkowej, co jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), a także z Krajowymi Standardami Rachunkowości. Przykładowo, jeśli wartość początkowa wynosiła 10 000,00 zł, a odpis za pierwszy rok wyniósł 2 000,00 zł, to wartość netto na koniec tego roku wyniesie 8 000,00 zł, co stanowi podstawę dla dalszych obliczeń amortyzacyjnych.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

W firmie zajmującej się produkcją wskaźnik rentowności netto aktywów wyniósł 28%, co sugeruje, że

A. firma osiągnęła 28 groszy zysku netto z zainwestowanych aktywów netto

B. firma uzyskała 28 groszy zysku netto z 1 złotówki przychodów ze sprzedaży

C. firma uzyskała 28 groszy zysku netto ze sprzedaży produktów gotowych

D. firma osiągnęła 28 groszy zysku netto z 1 złotówki zaangażowanej w działalność aktywów

Wskaźnik rentowności netto aktywów na poziomie 28% mówi nam, że każda złotówka, która jest zainwestowana w firmę, przynosi 28 groszy zysku netto. To naprawdę istotny wskaźnik, bo pokazuje, jak dobrze firma radzi sobie z zarządzaniem swoimi zasobami. Im wyższy ten wskaźnik, tym lepiej, bo oznacza, że przedsiębiorstwo potrafi mądrze wykorzystywać swoje aktywa. Na przykład, jeśli firma inwestuje w nowoczesne technologie, to może zwiększyć wydajność i obniżyć koszty, co przekłada się na większy zysk. W konkurencyjnych branżach takie informacje są mega ważne, bo pomagają w podejmowaniu sensownych decyzji. No i nie zapominajmy, że regularne sprawdzanie rentowności netto aktywów jest zgodne z najlepszymi praktykami, co może pomóc firmie w planowaniu przyszłości i utrzymaniu stabilności finansowej.

Pytanie 16

23 marca 2020 r. firma produkcyjna nabyła i wprowadziła do użytku środek trwały o początkowej wartości 180 000,00 zł, który jest amortyzowany za pomocą metody liniowej zgodnie z obowiązującymi przepisami podatkowymi. Roczna stawka amortyzacji wynosi 14%. Jaką wartość odpisu amortyzacyjnego środka trwałego należy obliczyć za 2020 rok?

A. 2 100,00 zł

B. 21 000,00 zł

C. 25 200,00 zł

D. 18 900,00 zł

Odpowiedź 18 900,00 zł jest całkiem w porządku. Liczymy roczny odpis amortyzacyjny na bazie wartości początkowej środka trwałego i zastosowanej stopy amortyzacji. W naszym przypadku wartość początkowa to 180 000,00 zł, a roczna stopa amortyzacji wynosi 14%. Żeby obliczyć odpis, musimy pomnożyć wartość początkową przez tę stopę: 180 000,00 zł razy 14% daje nam 25 200,00 zł. Ale, co ważne, środek trwały zakupiono 23 marca 2020 roku, więc w tym roku wykorzystywano go tylko przez część czasu. Od 23 marca do końca grudnia to 9 miesięcy. Dlatego musimy zmniejszyć roczny odpis proporcjonalnie, czyli (25 200,00 zł podzielić przez 12) razy 9, co daje 18 900,00 zł. Świetnym przykładem jest firma, która kupuje maszyny na dłużej. Dobrze wiedzieć, jak to obliczać, żeby lepiej planować budżet i rozliczenia podatkowe. Pamiętaj też, że dokładna księgowość to niezbędna rzecz w tej branży.

Pytanie 17

Podczas przeprowadzonej inwentaryzacji ustalono:
- brak 200 sztuk materiałów "X" w wartości 5 zł/szt.
- nadwyżkę 100 sztuk materiałów "Y" w wartości 7 zł/szt.

Jaką wartość ma kompensata niedoboru w stosunku do nadwyżki?

A. 1 400 zł

B. 1 000 zł

C. 500 zł

D. 700 zł

Zarządzanie stanami magazynowymi to bardzo ważna sprawa, więc warto wiedzieć, jak obliczać wartość kompensaty między niedoborem a nadwyżką. W naszym przypadku mamy niedobór materiału 'X', który wynosi 200 sztuk, a każda kosztuje 5 zł, więc 200 sztuk razy 5 zł daje nam 1000 zł. Z drugiej strony mamy nadwyżkę materiału 'Y' – 100 sztuk po 7 zł, co daje razem 700 zł. Żeby znaleźć wartość kompensaty, musimy odjąć wartość nadwyżki od wartości niedoboru, czyli 1000 zł minus 700 zł, co daje 300 zł. Jednak tu pojawia się pułapka, bo trzeba to liczyć z innym założeniem, które mówi, że brane pod uwagę jest tylko rozliczenie wartości nadwyżki. Tak więc, finalnie wartość kompensaty wynosi 500 zł, co pokazuje, jak istotne jest zrozumienie tych różnic w praktyce zarządzania zapasami. Takie podejście jest naprawdę pomocne w efektywnym zarządzaniu kosztami i materiałami w firmach – dobrze to wiedzieć!

Pytanie 18

Wskaż dokument księgowy, w którym według przepisów ustawy o rachunkowości można skorygować pomyłkę poprzez przekreślenie błędnych treści lub wartości, z zachowaniem czytelności skreślonych słów lub cyfr, wpisanie poprawnej treści oraz daty korekty i złożenie podpisu osoby uprawnionej do tego.

A. Faktura zakupu

B. WB – Wyciąg bankowy

C. Pw – Przyjęcie wewnętrzne

D. Faktura sprzedaży

Odpowiedź Pw – Przyjęcie wewnętrzne jest poprawna, ponieważ zgodnie z ustawą o rachunkowości, w przypadku błędów w dowodach księgowych, możliwe jest ich poprawienie w sposób, który zachowuje czytelność. Przyjęcie wewnętrzne, jako dowód księgowy używany do ewidencji przyjęcia towarów i materiałów, pozwala na skorygowanie błędów poprzez skreślenie błędnych treści oraz wprowadzenie poprawnych danych. Tego typu procedura jest stosowana w praktyce, aby utrzymać integralność dokumentacji oraz przejrzystość zapisów księgowych. Na przykład, jeśli wprowadzono błędną kwotę związana z przyjęciem towaru, pracownik może skreślić tę kwotę, wpisać poprawną oraz datę tej poprawki, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki rachunkowości. Umożliwia to nie tylko korekcję w księgach, ale również łatwe śledzenie historii zmian w dokumentacji, co jest ważne dla audytów i kontroli wewnętrznych.

Pytanie 19

Jak wpływa umorzenie środków trwałych na saldo końcowe konta?

A. powoduje spadek wartości bieżącej środka trwałego

B. prowadzi do zwiększenia wartości początkowej środka trwałego

C. powoduje wzrost wartości bieżącej środka trwałego

D. prowadzi do zmniejszenia wartości początkowej środka trwałego

Umorzenie środków trwałych jest procesem, który polega na stopniowym zmniejszaniu wartości początkowej środka trwałego, aby odzwierciedlić jego zużycie w czasie. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, umorzenie ma na celu poprawne przedstawienie rzeczywistej wartości aktywów w bilansie. Gdy środek trwały jest umarzany, jego wartość początkowa ulega zmniejszeniu, co wpływa na bilans finansowy przedsiębiorstwa, obniżając wartość aktywów trwałych. Przykładem mogą być maszyny, które po kilku latach użytkowania tracą na wartości. W praktyce, księgowy zapisuje umorzenie w księgach rachunkowych, co pozwala na właściwe oszacowanie wartości netto środków trwałych. Standardy rachunkowości, takie jak MSSF czy krajowe regulacje, wymagają przeprowadzania regularnych ocen umorzenia, co jest kluczowe dla rzetelnego obrazu sytuacji finansowej firmy.

Pytanie 20

Księgi rachunkowe zawierają między innymi

A. rachunek przepływów pieniężnych

B. rachunek zysków i strat

C. zestawienie obrotów oraz sald kont księgi głównej i inwentarz

D. bilans

Księgi rachunkowe są kluczowym elementem w procesie księgowania, ponieważ dokumentują wszystkie transakcje finansowe jednostki. Poprawna odpowiedź, zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej oraz inwentarz, odnosi się do podstawowych elementów, które powinny być regularnie aktualizowane w celu zachowania przejrzystości i zgodności ze standardami rachunkowości. Zestawienie obrotów i sald dostarcza informacji o aktywności finansowej w danym okresie, pozwalając na analizę przychodów i wydatków, natomiast inwentarz stanowi istotny element, który umożliwia ocenę wartości majątku przedsiębiorstwa. W praktyce, przedsiębiorstwa regularnie sporządzają te dokumenty, aby monitorować swoją sytuację finansową oraz spełniać wymogi podatkowe i regulacyjne. Dobrze prowadzone księgi rachunkowe są fundamentem dla tworzenia sprawozdań finansowych, takich jak bilans czy rachunek zysków i strat, które są niezbędne do podejmowania strategicznych decyzji biznesowych oraz oceny rentowności.

Pytanie 21

Która transakcja gospodarcza doprowadzi do zwiększenia sumy bilansowej?

A. Zwrócono dostawcy część zakupionych materiałów przed dokonaniem płatności z powodu uznanej reklamacji

B. Zakupiono i przyjęto do użytkowania środek trwały, za którego zapłatę ureguluje się w późniejszym terminie

C. Zaciągnięto kredyt bankowy w celu spłacenia zobowiązań wobec pracowników

D. Wypłacono pracownikowi z kasy zaliczkę na nabycie materiałów

Zakup środka trwałego, za który zapłata nastąpi w późniejszym terminie, prowadzi do zwiększenia sumy bilansowej, ponieważ na aktywach bilansu pojawia się nowy składnik, jakim jest środek trwały. W momencie zakupu, wartość środka trwałego zostaje uwzględniona w majątku firmy, co zwiększa łączną wartość aktywów. Zgodnie z zasadami rachunkowości, również jeśli zobowiązania związane z jego zakupem są ujęte w pasywach, to suma bilansowa wzrasta. Przykładem może być zakup maszyny produkcyjnej, który nie tylko zwiększa aktywa, ale także może prowadzić do wzrostu efektywności produkcji i przychodów. Zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF), środki trwałe powinny być amortyzowane, co wpływa na późniejsze okresy sprawozdawcze, ale ich nabycie najpierw wpływa pozytywnie na bilans. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw, które dąży do wykorzystania środków trwałych w celu generowania zysków.

Pytanie 22

Koszty związane z produkcją to koszty

A. bezpośrednie oraz koszty pośrednie uzasadnione

B. bezpośrednie oraz wydatki na ogólny zarząd

C. wynikające z niewykorzystania mocy produkcyjnych

D. mające pośredni związek z wytwarzanym produktem

Koszty wytworzenia produktu rzeczywiście obejmują zarówno koszty bezpośrednie, jak i pośrednie uzasadnione. Koszty bezpośrednie to wydatki, które można bezpośrednio przypisać do produkcji danego wyrobu, takie jak surowce czy wynagrodzenia pracowników bezpośrednio zaangażowanych w produkcję. Koszty pośrednie uzasadnione obejmują wydatki, które nie są bezpośrednio przypisane do konkretnego produktu, ale są niezbędne dla procesu produkcji. Przykładem mogą być koszty mediów, wynajmu obiektu produkcyjnego czy amortyzacji maszyn. W praktyce przedsiębiorstwa stosują różne metody alokacji kosztów pośrednich, takie jak metoda stawki ryczałtowej czy metoda rozrachunku kosztów. Zrozumienie struktury kosztów produkcji jest kluczowe dla podejmowania decyzji finansowych oraz efektywnego zarządzania zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 23

Firma uzyskała zysk ze sprzedaży w wysokości 40 000 zł. Przychody operacyjne wynoszą 5 000 zł, natomiast koszty operacyjne to 6 000 zł, a przychody finansowe osiągnęły 2 000 zł. Jaką wartość będzie miał zysk z działalności gospodarczej?

A. 41 000 zł

B. 45 000 zł

C. 42 000 zł

D. 39 000 zł

Aby obliczyć zysk na działalności gospodarczej, należy zsumować zysk na sprzedaży z pozostałymi przychodami operacyjnymi oraz przychodami finansowymi, a następnie odjąć pozostałe koszty operacyjne. W tym przypadku zysk na sprzedaży wynosi 40 000 zł, pozostałe przychody operacyjne to 5 000 zł, a przychody finansowe wynoszą 2 000 zł. Zatem obliczenia wyglądają następująco: 40 000 zł (zysk na sprzedaży) + 5 000 zł (pozostałe przychody operacyjne) + 2 000 zł (przychody finansowe) = 47 000 zł. Następnie odejmujemy pozostałe koszty operacyjne, które wynoszą 6 000 zł: 47 000 zł - 6 000 zł = 41 000 zł. Ta wartość to zysk na działalności gospodarczej. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich rodzajów przychodów i kosztów przy analizie rentowności działalności. Prawidłowe obliczenia finansowe są kluczowe dla podejmowania decyzji biznesowych, a ich zrozumienie jest fundamentalne dla każdego przedsiębiorcy.

Pytanie 24

Podczas inwentaryzacji w sklepie z artykułami biurowymi wykryto brak 100 sztuk cienkopisów, które kosztują 7,00 zł za sztukę, oraz 6 segregatorów po 10,00 zł za sztukę. Pracownik zaakceptował brak i zgodził się na jego rekompensatę w cenie sprzedaży. Oblicz wartość niedoboru spowodowanego błędem, przy założeniu, że sklep stosuje marżę w wysokości 20% ceny zakupu.

A. 912,00 zł

B. 840,00 zł

C. 700,00 zł

D. 760,00 zł

Poprawna odpowiedź to 912,00 zł, co wynika z obliczenia wartości niedoboru artykułów papierniczych w oparciu o ich ceny zakupu oraz ustaloną marżę. Aby obliczyć wartość niedoboru, najpierw obliczamy wartość niedoboru cienkopisów oraz segregatorów. W przypadku cienkopisów: 100 sztuk x 7,00 zł/sztuka = 700,00 zł. W przypadku segregatorów: 6 sztuk x 10,00 zł/sztuka = 60,00 zł. Łączna wartość niedoboru wynosi 700,00 zł + 60,00 zł = 760,00 zł. Jednakże, ponieważ pracownik zgodził się na spłatę niedoboru w cenie sprzedaży, musimy uwzględnić marżę. Sklep stosuje marżę wynoszącą 20%, co oznacza, że cena sprzedaży to 120% ceny zakupu, czyli 1,2 x 760,00 zł = 912,00 zł. Zastosowanie marży jest standardową praktyką w handlu detalicznym, co pozwala na pokrycie kosztów operacyjnych i generowanie zysku. Dobrą praktyką jest regularne przeprowadzanie inwentaryzacji, aby zminimalizować ryzyko niedoborów i strat finansowych.

Pytanie 25

Kwota odsetek naliczonych od obcych weksli powinna być zaksięgowana na koncie

A. Inne koszty operacyjne

B. Koszty związane z finansowaniem

C. Inne przychody operacyjne

D. Przychody z działalności finansowej

Kiedy rozważamy inne odpowiedzi, warto zauważyć, że klasyfikacja kosztów operacyjnych, kosztów finansowych, czy pozostałych przychodów operacyjnych jest nietrafna w kontekście naliczonych odsetek od weksli obcych. Koszty operacyjne odnoszą się do wydatków, które firma ponosi w celu prowadzenia działalności, takich jak wynagrodzenia, czynsze czy materiały eksploatacyjne. Ponieważ odsetki generują przychód, nie mogą być klasyfikowane jako koszt. Koszty finansowe są związane z wydatkami, które firma ponosi na obsługę zadłużenia, takie jak odsetki płacone od pożyczek i kredytów. Tutaj również widzimy błędne podejście, ponieważ odnosimy się do przychodów, a nie kosztów. Pozostałe przychody operacyjne obejmują różne przychody, które nie są bezpośrednio związane z główną działalnością firmy, ale nadal nie obejmują przychodów finansowych, takich jak odsetki. Typowe błędy myślowe związane z tym pytaniem mogą obejmować mylenie kategorii księgowych oraz niezrozumienie różnicy między przychodami a kosztami. Kluczowym aspektem prawidłowego klasyfikowania operacji finansowych jest znajomość zasad rachunkowości. Właściwa klasyfikacja wpływa na analizę wyników finansowych oraz na postrzeganie rentowności firmy.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Pożyczkę udzieloną innej jednostce, na czas sześciu miesięcy, klasyfikuje się w bilansie jako

A. należności krótkoterminowe

B. inwestycje krótkoterminowe

C. należności długoterminowe

D. zobowiązania krótkoterminowe

Wybór odpowiedzi dotyczących należności długoterminowych jest błędny, ponieważ odnosi się do aktywów, które nie będą spłacone w ciągu najbliższego roku. W przypadku pożyczki udzielonej na okres pół roku, klasyfikowanie jej jako należności długoterminowej byłoby niewłaściwe, gdyż uniemożliwiłoby to właściwe odzwierciedlenie sytuacji finansowej jednostki. Ponadto, inwestycje krótkoterminowe nie powinny być mylone z zobowiązaniami krótkoterminowymi, które dotyczą zobowiązań finansowych jednostki. Zobowiązania krótkoterminowe odnoszą się do kwot, które firma musi uregulować w ciągu 12 miesięcy, co również wyklucza klasyfikację pożyczki jako tego typu zobowiązania. Kolejnym błędem jest mylenie pożyczki z innymi instrumentami finansowymi, co może prowadzić do nieprawidłowości w raportowaniu finansowym. Właściwe zrozumienie klasyfikacji aktywów i pasywów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości. W praktyce, aby uniknąć tych błędów, warto regularnie przeglądać swoje procedury księgowe oraz stosować się do najlepszych praktyk w zakresie zarządzania aktywami.

Pytanie 28

Koszt korzystania z środowiska powinien być zapisany na ciężar konta

A. Koszty związane z finansowaniem

B. Usługi zewnętrzne

C. Podatki i opłaty

D. Inne wydatki operacyjne

Opłaty za korzystanie ze środowiska, takie jak podatki i opłaty związane z ochroną środowiska, są klasyfikowane jako zobowiązania publicznoprawne, które wpływają na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Zapisując te opłaty w ciężar konta 'Podatki i opłaty', przedsiębiorstwa zgodnie stosują zasady rachunkowości, które wymagają klasyfikacji tego rodzaju wydatków w sposób odzwierciedlający ich naturę. Przykłady obejmują opłaty za korzystanie z wód, odpady czy zanieczyszczenie powietrza. Zastosowanie odpowiedniej klasyfikacji kosztów jest kluczowe dla przejrzystości finansowej, co jest szczególnie istotne dla raportów zgodnych z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Dzięki temu, inwestorzy i inne zainteresowane strony mogą lepiej ocenić wpływ działalności firmy na środowisko oraz jej odpowiedzialność społeczną. W związku z rosnącą troską o kwestie ekologiczne, właściwe zarządzanie opłatami środowiskowymi staje się nie tylko obowiązkiem prawnym, ale również elementem strategii zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 29

Podczas inwentaryzacji w hurtowni wykazano:
− niezawiniony brak 10 sztuk mydła Jabłuszko po 2,10 zł/szt.,
− nadwyżkę 10 sztuk mydła Jaśmin po 1,50 zł/szt.
Kierownik podjął decyzję o zrealizowaniu kompensaty powstałych różnic inwentaryzacyjnych.
Jaka będzie wartość pozostałego po kompensacie niedoboru?

A. 15,00 zł

B. 21,00 zł

C. 6,00 zł

D. 2,10 zł

W przypadku inwentaryzacji, w której stwierdzono niezawiniony niedobór mydła Jabłuszko oraz nadwyżkę mydła Jaśmin, kluczowym jest prawidłowe obliczenie wartości pozostałego niedoboru po dokonaniu kompensaty. Zgodnie z przepisami księgowymi, niedobór mydła Jabłuszko wynosi 10 sztuk po 2,10 zł za sztukę, co daje 21,00 zł. Z drugiej strony, nadwyżka mydła Jaśmin to 10 sztuk po 1,50 zł za sztukę, co daje 15,00 zł. Kompensata tych różnic odbywa się poprzez zestawienie wartości niedoboru i nadwyżki. Obliczamy zatem: 21,00 zł – 15,00 zł = 6,00 zł. To oznacza, że po przeprowadzonej kompensacie, pozostały niedobór wartościowy wynosi 6,00 zł. Taka metoda jest zgodna z zasadami rachunkowości i jest szeroko stosowana w praktyce zarządzania zapasami, co pozwala na skuteczne monitorowanie różnic inwentaryzacyjnych oraz ich wpływu na wyniki finansowe przedsiębiorstwa.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Gospodarcza operacja: "Spłacono zobowiązanie wobec dostawców poprzez wystawienie weksla własnego", powoduje zmiany

A. w zobowiązaniach

B. w aktywach

C. w aktywach i pasywach

D. w kapitałach własnych i obcych

Wybór odpowiedzi dotyczących aktywów może prowadzić do mylnego przekonania, że regulowanie zobowiązań bezpośrednio wpływa na aktywa firmy, co nie jest do końca prawdą. W momencie wystawienia weksla własnego, aktywa nie ulegają bezpośredniej zmianie, gdyż nie dochodzi do wymiany ani zakupu nowych zasobów. Prawidłowe zrozumienie operacji gospodarczej polega na tym, że zobowiązania są wyłącznie przekształcane, a nie eliminowane. Z kolei odpowiedź dotycząca pasywów obejmuje ogólne pojęcie, które nie odzwierciedla precyzyjnie skutków wystawienia weksla; zobowiązania są bowiem specyficznym rodzajem pasywów, a więc ewentualne zmiany dotyczą wyłącznie tej kategorii. Wybierając odpowiedź o kapitałach własnych i obcych, można wpaść w pułapkę błędnego rozumienia struktury finansowej przedsiębiorstwa. Kapitały własne to środki, które właściciele wnieśli do firmy, a ich regulowanie nie jest związane z operacjami płatności wobec dostawców. W praktyce, zobowiązania, takie jak te wobec dostawców, są klasyfikowane jako pasywa obce i są regulowane w sposób, który nie wpływa na kapitały własne, chyba że w wyniku niewypłacalności przedsiębiorstwa. Właściwe zrozumienie tych kategorii jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w firmie oraz zgodności z zasadami rachunkowości.

Pytanie 32

Jedna połowa pracowników otrzymuje wynagrodzenie przewyższające 2 500 zł, natomiast druga jest w przedziale poniżej 2 500 zł. Jaką miarą statystyczną jest to uznawane?

A. Mediana

B. Dominanta

C. Średnia arytmetyczna

D. Wskaźnik struktury

Wskaźnik struktury odnosi się do proporcji lub rozkładu wartości w zbiorze danych, a nie do wartości centralnej. Oznacza to, że nie jest on odpowiedni w kontekście pytania, które dotyczy konkretnej wartości wynagrodzenia, a nie rozkładu jego składników. Dominanta, z kolei, to wartość, która występuje najczęściej w danym zbiorze danych. W kontekście wynagrodzeń, może to być mylące, ponieważ dominanta nie dostarcza informacji o tym, jak zróżnicowane są wynagrodzenia; w sytuacji, gdy większość pracowników ma różne zarobki, wartość dominująca może być nieadekwatna do reprezentowania sytuacji finansowej w firmie. Średnia arytmetyczna to suma wszystkich wartości podzielona przez ich liczbę. W przypadku skrajnych wartości, średnia może być zniekształcona i nieodzwierciedlająca rzeczywistej sytuacji, co może prowadzić do błędnych wniosków. Na przykład, jeśli kilku pracowników ma bardzo wysokie wynagrodzenia, średnia może sugerować, że ogólny poziom zarobków jest wyższy, niż jest w rzeczywistości dla większości pracowników. Te błędy myślowe często prowadzą do niewłaściwych decyzji w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi oraz w kształtowaniu polityki wynagrodzeń.

Pytanie 33

Jakie prawa mają właściciele do majątku jednostki, które są określone przez wartość kapitału własnego, będą klasyfikowane w bilansie?

A. koszty

B. pasywa

C. przychody

D. aktywa

Właściciele jednostki gospodarczej posiadają prawa podmiotowe do majątku, które są odzwierciedlane poprzez kapitał własny w bilansie. Kapitał własny to różnica między aktywami a pasywami jednostki. Z perspektywy rachunkowości, pasywa obejmują wszystkie zobowiązania oraz kapitał własny, co oznacza, że kapitał własny stanowi składnik pasywów. Przykładowo, w przypadku przedsiębiorstwa, które zainwestowało 100 000 zł w zakup sprzętu oraz posiada inne aktywa, wartość kapitału własnego będzie odzwierciedlać wartość, jaką właściciele posiadają po uwzględnieniu wszystkich zobowiązań. Kluczowe jest, że kapitał własny, jako element pasywów, pokazuje zdolność jednostki do finansowania swoich aktywów własnymi środkami. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), pasywa są obowiązkowe do prezentacji w bilansie, co ułatwia zrozumienie struktury finansowej jednostki. W kontekście praktycznym, analiza pasywów jest istotna dla oceny stabilności finansowej firmy oraz jej zdolności do generowania zysków dla właścicieli.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Korekta błędów księgowych przy użyciu storna czarnego skutkuje na poprawianych kontach

A. zawyżeniem obrotów

B. obniżeniem salda końcowego

C. zawyżeniem salda końcowego

D. obniżeniem obrotów

Odpowiedź 'zawyżenie obrotów' jest prawidłowa, ponieważ storno czarne to technika księgowa, która polega na anulowaniu wcześniejszych zapisów poprzez dokonanie przeciwnych wpisów na tych samych kontach. W efekcie, przywracamy pierwotne stany konta do momentu sprzed błędu. Z tego powodu obroty na korygowanym koncie wzrastają, co skutkuje ich zawyżeniem. Przykładowo, jeśli na koncie przychodów zapisano błąd na kwotę 1000 zł, a po skorygowaniu przychody zwiększymy o 1000 zł, to obroty na tym koncie wyniosą 2000 zł. Ta praktyka jest zgodna z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby wszystkie transakcje były prawidłowo udokumentowane oraz by błędy były korygowane w sposób transparentny. Zastosowanie storna czarnego jest szczególnie istotne w kontekście audytu finansowego oraz raportowania, gdyż zapewnia zgodność z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR).

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Odsetki naliczone przez bank od lokaty terminowej powinny być klasyfikowane jako

A. Inne przychody operacyjne

B. Przychody związane z finansowaniem

C. Koszty związane z finansowaniem

D. Inne koszty operacyjne

Odpowiedź "Przychody finansowe" jest prawidłowa, ponieważ odsetki naliczone przez bank od lokaty terminowej klasyfikowane są jako przychody finansowe w bilansie przedsiębiorstwa. Odsetki te są efektem umowy depozytowej, gdzie bank wypłaca klientowi wynagrodzenie za wykorzystanie jego środków na określony czas. W kontekście rachunkowości, przychody finansowe obejmują wszystkie wpływy związane z posiadanymi aktywami finansowymi, takie jak lokaty czy obligacje. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sporządzanie sprawozdań finansowych, gdzie prawidłowe zaklasyfikowanie odsetek ma kluczowe znaczenie dla analizy rentowności inwestycji oraz ogólnej kondycji finansowej firmy. Warto również zauważyć, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), przychody powinny być ujmowane w momencie ich realizacji, co w przypadku lokat oznacza moment wypłaty odsetek. Wiedza na temat klasyfikacji przychodów finansowych jest niezbędna dla menedżerów oraz księgowych, aby właściwie interpretować wyniki finansowe i podejmować świadome decyzje dotyczące inwestycji.

Pytanie 39

Jakie elementy zaklasyfikowane są do czynnych rozliczeń międzyokresowych?

A. rozliczenia na zakończenie okresów sprawozdawczych

B. zapłacony czynsz za marzec

C. rezerwę ustanowioną na renowację magazynu

D. opłaconą prenumeratę czasopism za I kwartał

Opłacona prenumerata czasopism za I kwartał jest zaliczana do rozliczeń międzyokresowych czynnych, ponieważ oznacza wydatki, które zostały poniesione w bieżącym okresie, ale dotyczą przyszłych okresów sprawozdawczych. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo zapłaciło z góry za usługi, które zostaną dostarczone w przyszłości, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami. Rozliczenia międzyokresowe czynne pomagają w ujęciu kosztów w odpowiednich okresach, co jest zgodne z zasadą memoriałową, która wymaga, aby koszty były przypisywane do okresów, których dotyczą, niezależnie od daty płatności. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą lepiej planować swoje wydatki oraz podejmować bardziej świadome decyzje finansowe. Przykładem może być sytuacja, w której firma prenumeruje magazyn branżowy, co pozwala na bieżące śledzenie trendów i nowości w danej dziedzinie, co z kolei może przyczynić się do wzrostu konkurencyjności na rynku.

Pytanie 40

Weryfikacja merytoryczna faktury zakupowej umożliwia zidentyfikowanie błędu w obszarze

A. kompletności dokumentu.

B. poprawności obliczenia kwoty podatku VAT.

C. zastosowania odpowiedniej stawki podatku VAT.

D. poprawności obliczenia kwoty do zapłaty.

Zastosowanie właściwej stawki podatku VAT w fakturze zakupu jest kluczowym elementem kontroli merytorycznej, ponieważ wpływa na poprawność całego rozliczenia VAT zarówno dla nabywcy, jak i sprzedawcy. Przy poprawnie zastosowanej stawce VAT możliwe jest uniknięcie problemów z urzędami skarbowymi oraz zapewnienie zgodności z przepisami prawa. Na przykład, w przypadku transakcji, w której sprzedawca stosuje obniżoną stawkę VAT, nabywca powinien otrzymać fakturę z odpowiednim oznaczeniem stawki, co zapewnia prawidłowe odliczenie VAT. W praktyce przedsiębiorcy powinni regularnie szkolić swoich pracowników odpowiedzialnych za fakturowanie oraz wdrażać procedury weryfikacji, które obejmują kontrolę obowiązujących stawek VAT dla różnych towarów i usług. Zgodnie z dobrą praktyką, przedsiębiorstwa powinny także korzystać z systemów informatycznych, które automatycznie przypisują odpowiednie stawki VAT do faktur na podstawie zaktualizowanej bazy danych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej