Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 15 grudnia 2025 10:44
Data zakończenia: 15 grudnia 2025 11:14

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas skanowania reprodukcji obrazu z magazynu, na skanie pojawiły się regularne wzory, zwane morą. Jaką funkcję skanera należy zastosować, aby pozbyć się mory?

A. Skanowania według krzywej tonalnej

B. Rozdzielczości interpolowanej

C. Odrastrowywania

D. Korekcji Gamma

Odpowiedzi, które podałeś, jak korekcja gamma, rozdzielczość interpolowana czy skanowanie według krzywej tonalnej, niestety nie są dobre do eliminacji efektu mori. Korekcja gamma to sprawa związana z jasnością i kontrastem obrazu, a nie z rozwiązywaniem problemów z nakładającymi się wzorami. To może poprawić widoczność detali, ale nie pomoże w przypadku strukturalnych problemów, jak mora. Rozdzielczość interpolowana to wypełnianie brakujących pikseli, co często prowadzi do rozmycia szczegółów, a w skanowaniu reprodukcji, gdzie detale są najważniejsze, to może wręcz pogorszyć jakość. A to skanowanie według krzywej tonalnej to po prostu manipulowanie tonami, co poprawia kontrast, ale nie ma nic wspólnego z usuwaniem wzorów mori. Fajnie jest znać różne techniki edycyjne, ale trzeba wiedzieć, że nie wszystkie mogą rozwiązać każdy problem z jakością obrazu. To zrozumienie funkcji skanera i ich zastosowań jest kluczowe, żeby osiągnąć dobre wyniki.

Pytanie 2

Funkcja systemu operacyjnego, która umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji w trybie podziału czasu, z tym że realizacja tego podziału odbywa się przez same aplikacje, nosi nazwę

A. wieloprogramowości

B. wielozadaniowości kooperatywnej

C. wielodostępowości

D. wielozadaniowości z wywłaszczeniem

Wielozadaniowość z wywłaszczeniem, choć brzmi podobnie, różni się fundamentalnie od kooperatywnej. W tym modelu system operacyjny samodzielnie przejmuje kontrolę nad procesorem, gdy jedna z aplikacji nie jest w stanie oddać czasu CPU, co skutkuje lepszym zarządzaniem zasobami. Wywłaszczenie pozwala na bardziej efektywne korzystanie z wielozadaniowości, eliminując ryzyko zamrożenia systemu przez nieodpowiadające programy. Przykładowo, w systemie Windows, jeżeli aplikacja nie reaguje, system operacyjny może przydzielić czas procesora innym aktywnym programom, co zapewnia płynność działania. Wielodostępność to koncepcja, która odnosi się do umożliwienia wielu użytkownikom korzystania z systemu jednocześnie, co nie jest bezpośrednio związane z zarządzaniem czasem procesora przez aplikacje. Również wieloprogramowość to termin, który odnosi się do możliwości uruchamiania wielu programów w systemie, ale nie definiuje konkretnego sposobu, w jaki te programy dzielą czas procesora. Typowym błędem jest mylenie tych terminów z koncepcją wielozadaniowości, co prowadzi do nieporozumień w kontekście projektowania i implementacji systemów operacyjnych. Aby zrozumieć różnice, kluczowe jest spojrzenie na sposób, w jaki aplikacje i system operacyjny współpracują w zakresie zarządzania czasem procesora i zasobami systemowymi.

Pytanie 3

W systemie Windows harmonogram zadań umożliwia przydzielenie

A. maksymalnie czterech terminów realizacji dla wskazanego programu

B. maksymalnie pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

C. maksymalnie trzech terminów realizacji dla wskazanego programu

D. więcej niż pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

Problemy z przypisaniem terminów wykonania w systemie Windows mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ograniczeń tego narzędzia. Niektóre odpowiedzi sugerują ograniczenie liczby terminów do trzech, czterech lub pięciu, co jest niezgodne z rzeczywistością oferowaną przez Harmonogram zadań. Takie podejście może prowadzić do mylnego przekonania, że zarządzanie zadaniami w systemie Windows jest bardziej ograniczone niż w rzeczywistości. W praktyce, użytkownicy powinni być świadomi, że mogą ustawiać wiele zadań z różnymi warunkami, co pozwala na bardziej elastyczne planowanie zadań, odpowiadające na złożone potrzeby administracyjne. Kolejnym błędem jest mylenie liczby terminów z ich funkcjonalnością; użytkownicy mogą zatem zakładać, że ograniczona liczba terminów oznacza lepszą kontrolę, podczas gdy w rzeczywistości większa liczba terminów umożliwia stworzenie bardziej złożonego harmonogramu, co jest korzystne w wielu scenariuszach, takich jak zarządzanie aktualizacjami, backupami czy innymi cyklicznymi zadaniami. Warto zatem zwrócić uwagę na pełną funkcjonalność narzędzia i nie ograniczać się do myślenia o prostych liczbowych ograniczeniach, co może prowadzić do niewłaściwego wykorzystywania możliwości systemu.

Pytanie 4

Który z protokołów umożliwia bezpieczne połączenie klienta z zachowaniem anonimowości z witryną internetową banku?

A. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)

B. FTPS (File Transfer Protocol Secure)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. SFTP (SSH File Transfer Protocol)

HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) jest protokołem stosowanym do bezpiecznej komunikacji w Internecie, który wykorzystuje szyfrowanie za pomocą TLS (Transport Layer Security). Dzięki temu, kiedy użytkownik łączy się z witryną bankową, jego dane, takie jak hasła i informacje finansowe, są chronione przed przechwyceniem przez osoby trzecie. HTTPS zapewnia integralność danych, co oznacza, że przesyłane informacje nie mogą być zmieniane w trakcie transferu. Przykładowo, podczas logowania do banku, wszystkie dane są zaszyfrowane, co minimalizuje ryzyko ataków typu „man-in-the-middle”. Standardy branżowe, takie jak PCI DSS (Payment Card Industry Data Security Standard), wymagają stosowania HTTPS w wszelkich transakcjach finansowych online. Implementacja HTTPS jest obecnie uważana za najlepszą praktykę w budowaniu zaufania wśród użytkowników, zwiększając tym samym bezpieczeństwo serwisów internetowych. Warto również zauważyć, że wiele przeglądarek internetowych sygnalizuje użytkownikom, gdy strona nie używa HTTPS, co może wpłynąć na decyzje odwiedzających.

Pytanie 5

Do konserwacji elementów optycznych w komputerach zaleca się zastosowanie

A. izopropanolu

B. żywicy

C. oleju wazelinowego

D. smaru

Izopropanol, znany również jako alkohol izopropylowy, jest powszechnie uznawany za najlepszy środek czyszczący do układów optycznych w sprzęcie komputerowym. Jego właściwości sprawiają, że skutecznie usuwa kurz, odciski palców i inne zanieczyszczenia bez ryzyka uszkodzenia delikatnych powierzchni soczewek. Dzięki szybko parującej formule, izopropanol nie pozostawia smug ani resztek, co jest kluczowe w zachowaniu wysokiej jakości obrazu. W praktyce, czyszczenie za pomocą izopropanolu polega na nasączeniu miękkiej ściereczki lub wacika i delikatnym przetarciu powierzchni optycznych, takich jak obiektywy kamer, soczewki mikroskopów czy układów optycznych w laptopach. Ponadto, zgodnie z zaleceniami producentów sprzętu, warto stosować izopropanol o stężeniu 70-90%, co zapewnia optymalne działanie czyszczące. Regularne czyszczenie układów optycznych za pomocą izopropanolu to nie tylko kwestia estetyki, ale także kluczowy element dbałości o wydajność i trwałość sprzętu. Wprowadzenie tego standardu do praktyki użytkowników sprzętu komputerowego pozwala na utrzymanie jego najwyższej wydajności przez dłuższy czas.

Pytanie 6

Jakie napięcie zasilające mogą mieć urządzenia wykorzystujące port USB 2.0?

A. 3,55V - 4,15V

B. 5,35V - 5,95V

C. 4,15V - 4,75V

D. 4,75V - 5,35V

Odpowiedzi 3,55V - 4,15V oraz 4,15V - 4,75V są błędne, ponieważ wartości te są zbyt niskie w porównaniu do wymagań standardu USB 2.0. Standardowe napięcie zasilania dla portu USB 2.0 wynosi 5V z tolerancją od 4,75V do 5,25V. Wartości poniżej 4,75V mogą prowadzić do problemów z zasilaniem podłączonych urządzeń, co w praktyce objawia się ich nieprawidłowym działaniem. Urządzenia, które zasilane są napięciem poniżej minimalnego progu, mogą nie działać wcale lub funkcjonować w trybie awaryjnym, co jest ogromnym ograniczeniem. Z kolei wartości 5,35V - 5,95V są również nieprawidłowe, ponieważ przekraczają maksymalny poziom napięcia określony przez standard USB 2.0. Zasilanie powyżej 5,25V może prowadzić do uszkodzenia podłączonego urządzenia z powodu nadmiernego napięcia, co jest częstym błędem myślowym, w którym użytkownicy myślą, że wyższe napięcie zawsze będzie korzystne. Istotne jest, aby zrozumieć, że standardy technologiczne, takie jak USB 2.0, zostały opracowane w celu zapewnienia kompatybilności i bezpieczeństwa urządzeń, dlatego kluczowe jest ich przestrzeganie w praktyce.

Pytanie 7

Na ilustracji ukazany jest komunikat systemowy. Jakie kroki powinien podjąć użytkownik, aby naprawić błąd?

A. Odświeżyć okno Menedżera urządzeń

B. Zainstalować sterownik do karty graficznej

C. Podłączyć monitor do złącza HDMI

D. Zainstalować sterownik do Karty HD Graphics

Zainstalowanie sterownika do karty graficznej jest kluczowe, ponieważ urządzenia komputerowe, takie jak karty graficzne, wymagają odpowiednich sterowników do prawidłowego działania. Sterownik to oprogramowanie, które umożliwia komunikację między systemem operacyjnym a sprzętem. Gdy system operacyjny nie posiada odpowiednich sterowników, nie jest w stanie w pełni wykorzystać możliwości sprzętu, co może prowadzić do problemów z wydajnością czy błędami w działaniu. Zainstalowanie najnowszego sterownika od producenta karty graficznej pozwoli na optymalizację jej działania, zapewniając poprawne wyświetlanie grafiki oraz wsparcie dla zaawansowanych funkcji, takich jak akceleracja sprzętowa. Dodatkowo, aktualizacja sterowników jest zgodna z dobrymi praktykami w zarządzaniu IT i zwiększa bezpieczeństwo systemu, gdyż nowoczesne sterowniki często zawierają poprawki zabezpieczeń. Warto regularnie sprawdzać dostępność nowych wersji sterowników i instalować je, aby uniknąć potencjalnych konfliktów systemowych i poprawić stabilność komputera.

Pytanie 8

Symbol przedstawiony na ilustracji oznacza rodzaj złącza

A. HDMI

B. COM

C. FIRE WIRE

D. DVI

Symbol pokazany na rysunku przedstawia złącze FireWire które jest znane również jako IEEE 1394. FireWire jest standardem komunikacyjnym opracowanym przez firmę Apple w latach 90. XX wieku. Służy do szybkiego przesyłania danych między urządzeniami multimedialnymi takimi jak kamery cyfrowe komputery czy dyski zewnętrzne. W porównaniu do innych standardów takich jak USB FireWire oferuje wyższą przepustowość i bardziej zaawansowane funkcje zarządzania danymi co czyni go idealnym wyborem do zastosowań wymagających dużej przepustowości. FireWire był popularny w branży wideo zwłaszcza przy profesjonalnym montażu wideo i transmisji danych w czasie rzeczywistym. Standard ten obsługuje tzw. hot swapping co oznacza że urządzenia mogą być podłączane i odłączane bez wyłączania komputera. W praktyce złącza FireWire można spotkać w dwóch wersjach: 4-pinowej i 6-pinowej przy czym ta druga oferuje zasilanie dla podłączonych urządzeń. Mimo że technologia ta została w dużej mierze zastąpiona przez nowsze standardy takie jak Thunderbolt czy USB 3.0 FireWire wciąż znajduje zastosowanie w niektórych niszowych aplikacjach dzięki swojej niezawodności i szybkości.

Pytanie 9

Jak w systemie Windows Professional można ustalić czas działania drukarki oraz jej uprawnienia do drukowania?

A. parametry drukarki

B. dzielenie wydruku

C. katalog wydruku

D. ustawienia drukowania

Zrozumienie roli, jaką odgrywają różne elementy konfiguracji drukarek w systemie Windows, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania drukiem. Wydaje się, że odpowiedzi takie jak "kolejka wydruku" czy "preferencje drukowania" mogą być logicznymi wyborami, jednak nie są one właściwe w kontekście pytania. Kolejka wydruku odnosi się do zarządzania dokumentami oczekującymi na wydruk, a nie do ustawiania godzin pracy drukarki czy uprawnień. Choć kolejka jest istotnym elementem w procesie drukowania, nie daje możliwości zmiany ustawień czasowych ani przydzielania dostępów użytkownikom. Podobnie, preferencje drukowania dotyczą głównie ustawień specyficznych dla dokumentów, takich jak jakość druku czy format, ale nie obejmują one zarządzania dostępnością drukarki. Z kolei "udostępnianie wydruku" ma na celu umożliwienie innym użytkownikom dostępu do drukarki w sieci, ale nie pozwala na konfigurację jej pracy w określonych godzinach. Typowym błędem jest mylenie różnych poziomów konfiguracji – właściwości drukarki to miejsce, gdzie można precyzyjnie ustawić te parametry. Wiedza o tym, jak odpowiednio zarządzać dostępem i czasem pracy drukarki, jest niezbędna dla optymalizacji i bezpieczeństwa procesów drukowania, co jest szczególnie ważne w środowisku biurowym, gdzie wiele osób korzysta z tych samych zasobów.

Pytanie 10

Przedstawiony schemat przedstawia zasadę działania

A. plotera grawerującego.

B. skanera płaskiego.

C. drukarki laserowej.

D. drukarki 3D.

Schemat, który widzisz, w prosty, ale bardzo techniczny sposób pokazuje zasadę działania skanera płaskiego. Cały proces zaczyna się od umieszczenia dokumentu lub zdjęcia na szklanej powierzchni – to jest właśnie ten charakterystyczny „flatbed”. Lampa podświetla oryginał, a odbite światło kierowane jest przez system luster do soczewki, która skupia obraz na matrycy CCD. To właśnie ta matryca CCD (Charge-Coupled Device) zamienia światło na sygnał elektryczny – to taki standardowy element w profesjonalnych urządzeniach biurowych, bo daje dobrą jakość i odwzorowanie kolorów. Potem sygnał ten trafia do przetwornika analogowo-cyfrowego (ADC), który tłumaczy go na postać rozumianą przez komputer. Cały ten układ – lampa, lustro, CCD, ADC – jest wręcz książkowym przykładem konstrukcji skanera płaskiego, zgodnym z normami ISO dotyczącymi urządzeń peryferyjnych. W praktyce takie skanery są wykorzystywane niemal wszędzie: w biurach, do archiwizacji dokumentów, w grafice komputerowej i przy digitalizacji zdjęć. Moim zdaniem, znajomość schematu i zasady działania skanera płaskiego to absolutna podstawa dla każdego, kto chce rozumieć, jak przebiega konwersja dokumentu papierowego na plik cyfrowy. Warto wiedzieć, że dobre skanery płaskie pozwalają uzyskać bardzo dużą rozdzielczość i świetną jakość barw, co ma znaczenie chociażby w poligrafii czy muzealnictwie. Typowa rozdzielczość optyczna takich urządzeń to minimum 600 dpi, co spełnia wymagania większości zastosowań profesjonalnych. Sam kiedyś próbowałem rozebrać taki skaner – prosta mechanika, ale precyzja wykonania luster i prowadnic robi wrażenie.

Pytanie 11

Analiza uszkodzonych elementów komputera poprzez ocenę stanu wyjściowego układu cyfrowego pozwala na

A. sonda logiczna

B. impulsator

C. kalibrator

D. sonometr

Sonda logiczna to wyspecjalizowane narzędzie diagnostyczne, które umożliwia sprawdzenie stanu logicznych poziomów sygnałów w układach cyfrowych. Dzięki niej można skutecznie diagnozować uszkodzenia komponentów komputerowych poprzez analizę sygnałów danych oraz sygnałów sterujących. Działa na zasadzie podłączania do punktów testowych na płytce drukowanej, co pozwala na bezpośrednie odczytywanie stanów logicznych (wysoki/niski). Przykładem zastosowania sondy logicznej może być diagnozowanie płyt głównych komputerów, gdzie można szybko zidentyfikować problemy z szynami danych lub błędami w obwodach sterujących. W praktyce, sonda logiczna może być używana do analizy protokołów komunikacyjnych, takich jak I2C czy SPI, co czyni ją nieocenionym narzędziem w warsztatach elektronicznych i przy projektach inżynieryjnych. Użycie sondy logicznej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają weryfikację stanu komponentów przed ich wymianą, co pozwala na oszczędność czasu i zasobów.

Pytanie 12

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. przyłączenie katalogu data do dysku Z:

B. odłączenie katalogu data92 od dysku Z:

C. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

D. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:

W kontekście polecenia 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' istnieje wiele nieporozumień dotyczących jego działania oraz celu. W pierwszej kolejności, odpowiedzi sugerujące przyłączenie zasobów do dysku Z: są mylne, ponieważ użycie słowa '/delete' jednoznacznie wskazuje na operację usunięcia, a nie dodania. Osoby mogące mylić te pojęcia mogą sądzić, że wykonując operację, nawiązują nowe połączenie z zasobem, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu działania tego polecenia. Ponadto, istotnym aspektem jest zrozumienie, że 'data92' nie jest katalogiem, który odnosi się do zasobu wskazanego w pytaniu. Brak precyzyjnego określenia ścieżek i zasobów w pytaniach o połączenia sieciowe może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych decyzji. Często użytkownicy są nieświadomi, że litery dysków przypisuje się dla wygody i organizacji, a ich nieprawidłowe zarządzanie może prowadzić do utraty dostępu do ważnych zasobów. Ważne jest, aby przed wykonaniem operacji upewnić się, jakie zasoby są aktualnie połączone i jakie są ich przypisania, co jest kluczowym elementem zarządzania w sieci. Wpływa to na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo systemu, więc zrozumienie tych zależności jest niezbędne dla każdego administratora systemu.

Pytanie 13

Industry Standard Architecture to standard magistrali, który określa, że szerokość szyny danych wynosi:

A. 32 bitów

B. 64 bitów

C. 128 bitów

D. 16 bitów

Odpowiedzi, które wskazują na inne szerokości magistrali, jak 32 bity czy 64 bity, mogą być wynikiem pewnych nieporozumień o tym, jak rozwijały się architektury komputerowe. Wiele osób myśli, że nowsze technologie zawsze muszą mieć większe szerokości magistrali, a to nie zawsze jest prawda. Różne standardy architektoniczne są zaprojektowane pod konkretne potrzeby i wymagania. Na przykład 32 bity to już nowsze architektury x86, które zaczęły się pojawiać na początku lat 90. i dawały większą wydajność oraz możliwość pracy z większą ilością pamięci. Z kolei architektury 64-bitowe, które stały się normą w XXI wieku, radzą sobie z ogromnymi zbiorami danych, co jest super ważne w dzisiejszych czasach, gdy chodzi o obliczenia naukowe czy zarządzanie bazami danych. Ale te standardy nie pasują do kontekstu ISA, który opiera się na 16-bitowej szerokości magistrali. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do złych decyzji w projektach IT, co może mieć wpływ na wydajność i koszty systemu. Warto znać tło historyczne rozwoju architektur, żeby podejmować lepsze decyzje technologiczne.

Pytanie 14

Jaką maksymalną liczbę kanałów z dostępnego pasma kanałów standardu 802.11b można stosować w Polsce?

A. 9 kanałów

B. 10 kanałów

C. 13 kanałów

D. 11 kanałów

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak 9, 10 czy 11 kanałów, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad funkcjonowania sieci bezprzewodowych oraz przepisów regulujących ich użycie. W przypadku odpowiedzi mówiącej o 11 kanałach można zauważyć, że jest to liczba kanałów dostępnych w niektórych innych krajach, takich jak Stany Zjednoczone, gdzie obowiązują inne regulacje. Z kolei 10 czy 9 kanałów są jeszcze bardziej nieprecyzyjne i nie mają oparcia w rzeczywistych regulacjach obowiązujących w Polsce. Warto również zauważyć, że ograniczenie liczby kanałów może prowadzić do zwiększonej konkurencji o dostępne pasmo, co negatywnie wpływa na jakość sygnału i stabilność połączenia. Przy projektowaniu sieci bezprzewodowej istotne jest, aby uwzględnić lokalne przepisy oraz możliwości techniczne sprzętu, a także znać zasady planowania kanałów, aby uniknąć nakładania się sygnałów i zakłóceń. Dlatego zrozumienie pełnego zakresu dostępnych kanałów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami Wi-Fi oraz optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 15

Co otrzymujemy po zsumowaniu liczb 33(8) oraz 71(8)?

A. 1100101(2)

B. 1010100(2)

C. 1010101(2)

D. 1001100(2)

Dodawanie liczb w systemie ósemkowym (8) polega na stosowaniu zasad analogicznych do dodawania w systemie dziesiętnym, ale z uwzględnieniem, że każda cyfra w tym systemie może przyjmować wartości od 0 do 7. W przypadku dodawania 33(8) oraz 71(8), najpierw konwertujemy te liczby na system dziesiętny. Liczba 33(8) to 3*8^1 + 3*8^0 = 24 + 3 = 27, a liczba 71(8) to 7*8^1 + 1*8^0 = 56 + 1 = 57. Dodając te wartości, otrzymujemy 27 + 57 = 84 w systemie dziesiętnym. Następnie przekształcamy tę liczbę z systemu dziesiętnego na system binarny. Liczba 84 w systemie binarnym to 1010100(2). Wiedza o konwersji między systemami liczbowymi jest niezwykle istotna w programowaniu, informatyce oraz przy projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie często zachodzi potrzeba pracy z różnymi reprezentacjami danych.

Pytanie 16

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci podanymi w tabeli?

Adres IPv4	Maska
10.120.16.10	255.255.0.0
10.120.18.16	255.255.0.0
10.110.16.18	255.255.255.0
10.110.16.14	255.255.255.0
10.130.16.12	255.255.255.0

A. 4

B. 5

C. 2

D. 3

Błędne rozumienie liczby sieci, do których należą komputery, wynika często z nieprawidłowej analizy adresów IP i masek sieciowych. Kluczowym elementem jest zrozumienie, jak maska sieciowa definiuje zakres adresów w danej sieci. Maski takie jak 255.255.0.0 oznaczają, że sieć jest określana przez pierwsze dwa oktety, a pozostałe są dostępne dla urządzeń w tej samej lokalnej sieci. W przypadku maski 255.255.255.0 sieć jest określana przez trzy oktety. Zatem błędne podejścia mogą wynikać z nieuwzględnienia tej zależności lub z pomylenia części sieciowej z częścią hosta. Inny typowy błąd to założenie, że każda różnica w adresie IP tworzy nową sieć, co jest nieprawidłowe, gdyż to maska sieciowa określa precyzyjnie granice sieci. Aby uniknąć tych błędów, ważne jest praktyczne ćwiczenie analizy adresów IP i ich klasyfikacji według masek, co jest podstawą planowania sieci i zarządzania nimi według standardów IETF i dobrych praktyk w zakresie projektowania sieci komputerowych. Dokładna analiza adresów i masek umożliwia optymalizację użycia przestrzeni adresowej oraz poprawę skalowalności i bezpieczeństwa infrastruktury sieciowej. Zrozumienie, jak maski wpływają na podział sieci, jest kluczowe w nowoczesnym zarządzaniu siecią, ponieważ pozwala na efektywne projektowanie i implementację rozwiązań sieciowych zgodnych z wymaganiami biznesowymi i technologicznymi. To podejście zwiększa również zdolność do szybkiego rozwiązywania problemów i adaptacji sieci do zmieniających się warunków operacyjnych.

Pytanie 17

Wskaż poprawną kolejność czynności prowadzących do zamontowania procesora w gnieździe LGA na nowej płycie głównej, odłączonej od źródła zasilania.

Nr czynności	Działanie
1	Odgięcie dźwigni i otwarcie klapki
2	Montaż układu chłodzącego
3	Zamknięcie klapki i dociśnięcie dźwigni
4	Podłączenie układu chłodzącego do zasilania
5	Lokalizacja gniazda procesora
6	Nałożenie pasty termoprzewodzącej
7	Włożenie procesora do gniazda

A. 5, 2, 3, 4, 1, 6, 7

B. 5, 7, 6, 1, 4, 3, 2

C. 5, 6, 1, 7, 2, 3, 4

D. 5, 1, 7, 3, 6, 2, 4

Aby poprawnie zamontować procesor w gnieździe LGA na nowej płycie głównej, należy rozpocząć od lokalizacji gniazda procesora, co jest kluczowe dla dalszych działań. Po zidentyfikowaniu gniazda, odginamy dźwignię i otwieramy klapkę, co umożliwia umiejscowienie procesora w gnieździe. Następnie należy ostrożnie włożyć procesor, uważając na odpowiednie dopasowanie pinów oraz kierunek montażu, co jest zgodne z oznaczeniami na płycie głównej. Po umieszczeniu procesora, zamykamy klapkę i dociągamy dźwignię, co zapewnia stabilne połączenie. W kolejnych krokach nakładamy pastę termoprzewodzącą, co jest niezbędne do efektywnego odprowadzania ciepła, a następnie montujemy układ chłodzący, który powinien być odpowiednio dobrany do specyfikacji procesora. Na końcu podłączamy układ chłodzący do zasilania, co jest kluczowe dla prawidłowego działania systemu. Taka struktura montażu jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży i zapewnia długotrwałą wydajność systemu komputerowego.

Pytanie 18

Jak najlepiej chronić zebrane dane przed dostępem w przypadku kradzieży komputera?

A. przygotować punkt przywracania systemu

B. wdrożyć szyfrowanie partycji

C. ustawić atrybut ukryty dla wszystkich istotnych plików

D. ochronić konta za pomocą hasła

Zastosowanie atrybutu ukrytego dla plików nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony danych. Chociaż pliki z atrybutem ukrytym są mniej widoczne dla przeciętnego użytkownika, nie są one chronione przed dostępem, a to oznacza, że osoba z odpowiednią wiedzą techniczną może je łatwo odkryć. Z kolei punkt przywracania systemu służy głównie do przywracania stanu systemu operacyjnego w przypadku awarii, co nie ma bezpośredniego wpływu na bezpieczeństwo danych w kontekście ich kradzieży. Zabezpieczenie kont hasłem również nie jest wystarczające, ponieważ w przypadku kradzieży sprzętu, fizyczny dostęp do komputera umożliwia potencjalnemu złodziejowi ominięcie zabezpieczeń systemowych. Oparcie się tylko na hasłach nie chroni przed atakami typu brute force czy phishing, które mogą prowadzić do utraty dostępu do danych. Dlatego ważne jest, aby podejść do ochrony danych w sposób kompleksowy, stosując szyfrowanie, które nie tylko ukrywa dane, ale i skutecznie je zabezpiecza przed nieautoryzowanym dostępem. Współczesne standardy bezpieczeństwa wskazują, że szyfrowanie jest podstawowym elementem każdego systemu ochrony informacji, co czyni je niezastąpionym narzędziem w ochronie danych.

Pytanie 19

Protokół pakietów użytkownika, który zapewnia dostarczanie datagramów w trybie bezpołączeniowym, to

A. IP

B. TCP

C. UDP

D. ARP

Wybór IP, ARP lub TCP jako protokołów dostarczania datagramów w kontekście bezpołączeniowego przesyłania danych może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich rzeczywistej funkcji i charakterystyki. Protokół IP (Internet Protocol) odpowiada za adresację oraz routing pakietów w sieci, ale nie jest protokołem transportowym, co oznacza, że nie zapewnia transportu danych pomiędzy aplikacjami. IP jest odpowiedzialne za dostarczenie pakietów do odpowiedniego adresu, ale nie gwarantuje, że pakiety dotrą w odpowiedniej kolejności, ani że nie zostaną utracone. ARP (Address Resolution Protocol) służy do mapowania adresów IP na adresy MAC i jest wykorzystywane na poziomie warstwy łącza danych, a nie transportu. Z kolei TCP (Transmission Control Protocol) to protokół transportowy, który zapewnia połączenie między aplikacjami, a także gwarantuje dostarczenie danych, ich poprawność oraz kolejność. TCP jest zatem protokołem połączeniowym, co stoi w sprzeczności z zasadą bezpołączeniowego dostarczania datagramów. Typowym błędem myślowym jest mylenie protokołów transportowych z protokołami sieciowymi oraz założenie, że wszystkie protokoły transportowe muszą gwarantować dostarczenie danych. W praktyce, wybór odpowiedniego protokołu jest kluczowy dla optymalizacji działania aplikacji i zrozumienie tych różnic jest fundamentem dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 20

Która z usług na serwerze Windows umożliwi użytkownikom końcowym sieci zaprezentowanej na ilustracji dostęp do Internetu?

A. Usługa rutingu

B. Usługa LDS

C. Usługa udostępniania

D. Usługa drukowania

Usługa rutingu jest kluczowym elementem umożliwiającym urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do Internetu poprzez przekierowywanie pakietów sieciowych pomiędzy różnymi segmentami sieci. Na serwerach Windows funkcja rutingu jest realizowana poprzez rolę Routing and Remote Access Services (RRAS). Umożliwia ona nie tylko tradycyjny routing, ale także implementację funkcji takich jak NAT (Network Address Translation), co jest niezbędne w przypadku, gdy sieć lokalna korzysta z adresów IP prywatnych. Dzięki NAT, adresy IP prywatne mogą być translokowane na publiczne, co umożliwia komunikację z Internetem. W praktyce, aby skonfigurować serwer do pełnienia roli routera, należy zainstalować usługę RRAS i odpowiednio skonfigurować tablice routingu oraz reguły NAT. Dobrym przykładem zastosowania jest mała firma, gdzie serwer z zainstalowanym RRAS pozwala wszystkim komputerom w sieci lokalnej na dostęp do Internetu, jednocześnie zabezpieczając sieć poprzez kontrolowanie przepływu pakietów i filtrowanie ruchu, zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 21

W trakcie użytkowania przewodowej myszy optycznej wskaźnik nie reaguje na ruch urządzenia po podkładce, a kursor zmienia swoje położenie dopiero po właściwym ustawieniu myszy. Te symptomy sugerują uszkodzenie

A. przycisków

B. baterii

C. kabla

D. ślizgaczy

Baterie są elementem, który jest typowy dla urządzeń bezprzewodowych, a nie dla przewodowych myszy optycznych. Użytkownicy często mylą te dwa typy urządzeń, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących przyczyny problemu. W przypadku bezprzewodowych myszy, to faktycznie uszkodzona bateria mogłaby uniemożliwić działanie urządzenia, jednak w sytuacji, gdy mysz jest przewodowa, bateria nie odgrywa żadnej roli w komunikacji z komputerem. Ślizgacze natomiast odpowiadają za gładkie przesuwanie myszy po powierzchni, ale ich uszkodzenie nie wpływa na reakcję kursora na ruch. Ślizgacze są odpowiedzialne za mechaniczną część ruchu, a nie za przesyłanie danych. Uszkodzenie przycisków mogłoby wpłynąć na ich funkcjonalność, ale nie zakłóciłoby sygnału do komputera dotyczącego ruchu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to brak zrozumienia różnicy między elementami sprzętowymi odpowiedzialnymi za komunikację a tymi, które wpływają na fizyczne użytkowanie urządzenia. Użytkownicy powinni mieć świadomość, że w przypadku przewodowych myszy, kluczową rolę odgrywa kabel, który jest bezpośrednim łącznikiem z komputerem.

Pytanie 22

Zgodnie z normą 802.3u w sieciach FastEthernet 100Base-FX stosuje się

A. przewód UTP kat. 5

B. przewód UTP kat. 6

C. światłowód wielomodowy

D. światłowód jednomodowy

Światłowód jednomodowy, przewód UTP kat. 6 oraz przewód UTP kat. 5 to media transmisyjne, które nie są odpowiednie dla technologii 100Base-FX zgodnie z normą 802.3u. W przypadku światłowodu jednomodowego, chociaż jest on używany w innych standardach sieciowych, 100Base-FX wymaga zastosowania światłowodu wielomodowego, który charakteryzuje się szerszym rdzeniem. Użycie przewodów UTP, takich jak kat. 5 czy kat. 6, odnosi się do technologii Ethernet, ale nie są one przeznaczone do FastEthernet w technologii 100Base-FX. Wybór niewłaściwego medium może prowadzić do problemów z przepustowością i zasięgiem, co jest szczególnie istotne w systemach komunikacyjnych. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych standardów i mediów transmisyjnych, co może wynikać z braku precyzyjnego zrozumienia charakterystyki transmisji optycznej i miedzianej. Ważne jest, aby przy projektowaniu sieci brać pod uwagę specyfikacje i ograniczenia każdego z mediów, aby zapewnić optymalną wydajność i niezawodność sieci. Zastosowanie niewłaściwej technologii może prowadzić do nieefektywnego działania oraz dodatkowych kosztów związanych z naprawami i modernizacjami sieci.

Pytanie 23

Aby zrealizować sieć komputerową w pomieszczeniu zastosowano 25 metrów skrętki UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią ilość wtyków RJ45 niezbędnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt użytych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe stosowanych materiałów można znaleźć w tabeli.

Materiał	Cena jednostkowa	Koszt
Skrętka UTP	1,00 zł/m	25 zł
Gniazdo RJ45	5,00 zł/szt.	25 zł
Wtyk RJ45	3,00 zł/szt.	30 zł

A. 90 zł

B. 50 zl

C. 75 zł

D. 80 zł

Koszt wykonanych materiałów do sieci komputerowej obliczamy na podstawie jednostkowych cen podanych w tabeli. Wykorzystano 25 metrów skrętki UTP, co przy cenie 1 zł za metr daje 25 zł. Następnie mamy 5 gniazd RJ45, które kosztują 10 zł za sztukę, co daje łącznie 50 zł. Jeśli chodzi o wtyki RJ45, musimy zarobić 5 kabli patchcord, a każdy kabel wymaga jednego wtyku na każdym końcu, co oznacza, że potrzebujemy 10 wtyków. Cena jednego wtyku wynosi 0,50 zł, więc 10 wtyków kosztuje 5 zł. Teraz sumując wszystkie koszty: 25 zł (skrętka UTP) + 50 zł (gniazda) + 5 zł (wtyki) = 80 zł. To podejście ilustruje, jak ważne jest dokładne przeliczenie kosztów materiałów w projektach sieciowych oraz zastosowanie praktycznej znajomości cen jednostkowych w budżetowaniu. Dobrze jest również mieć świadomość, że w branży IT i telekomunikacyjnej, precyzyjne szacowanie kosztów materiałów przyczynia się do efektywnego zarządzania budżetami projektów.

Pytanie 24

Wtyczka zasilająca SATA ma uszkodzony żółty przewód. Jakie to niesie za sobą konsekwencje dla napięcia na złączu?

A. 12 V

B. 3,3 V

C. 8,5 V

D. 5 V

Wybór napięcia 5 V, 3.3 V lub 8.5 V jako odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie standardowych wartości napięć wykorzystywanych w złączach zasilania SATA. Przewód czerwony odpowiada za napięcie 5 V, które jest używane głównie do zasilania logiki i niektórych komponentów o niskim poborze mocy. Napięcie 3.3 V, reprezentowane przez pomarańczowy przewód, jest również kluczowe dla niektórych nowoczesnych rozwiązań, takich jak pamięć RAM. Jednak, co istotne, żaden z tych przewodów nie odnosi się do 12 V, które jest kluczowe dla dysków twardych i innych urządzeń wymagających wyższego napięcia. Napięcie 8.5 V nie jest standardowym napięciem w zasilaniu komputerowym; może być wynikiem pomyłki, ponieważ w praktyce nie występuje w złączach zasilających. Typowe błędy myślowe w tej kwestii obejmują mylenie funkcji i wartości napięć w złączach oraz niewłaściwe przypisanie ich do poszczególnych przewodów. Wiedza na temat organizacji i funkcji zasilania w komputerze jest niezbędna dla prawidłowej konserwacji oraz diagnostyki, a także dla unikania potencjalnych uszkodzeń sprzętu.")

Pytanie 25

W trakcie działania komputera doszło do samoczynnego twardego resetu. Przyczyną tego resetu może być najprawdopodobniej

A. odwołanie do nieistniejącego pliku

B. problemy związane z zapisem/odczytem dysku twardego

C. przegrzanie procesora

D. zablokowanie klawiatury

Przegrzanie procesora jest jedną z najczęstszych przyczyn samoczynnych twardych resetów komputera. Procesor, jako centralna jednostka obliczeniowa, generuje dużą ilość ciepła podczas pracy. Każdy procesor ma określony limit temperatury, powyżej którego może dojść do uszkodzenia sprzętu lub błędów w działaniu systemu. W momencie, gdy temperatura osiąga krytyczny poziom, system komputerowy podejmuje działania zapobiegawcze, co często skutkuje natychmiastowym resetem. Przykładem może być sytuacja, w której komputer jest używany do intensywnych obliczeń lub gier, a wentylacja obudowy jest niewystarczająca. W takich przypadkach ważne jest monitorowanie temperatury CPU oraz utrzymanie odpowiednich warunków chłodzenia, co może obejmować regularne czyszczenie systemu chłodzenia oraz używanie wydajnych wentylatorów. Rekomendowane jest także stosowanie past termoprzewodzących, które poprawiają przewodnictwo cieplne między procesorem a chłodzeniem. Standardy branżowe sugerują, aby temperatura procesora nie przekraczała 80-85 stopni Celsjusza podczas intensywnego użytkowania, co zapewnia długowieczność sprzętu oraz stabilność pracy systemu.

Pytanie 26

Jakie urządzenie umożliwia połączenie sieci lokalnej z siecią rozległą?

A. Koncentrator

B. Router

C. Przełącznik

D. Most

Mosty, przełączniki i koncentratory to urządzenia, które często są mylone z routerami, jednak ich funkcje i zastosowanie różnią się istotnie. Mosty, na przykład, służą do łączenia dwóch segmentów tej samej sieci lokalnej, co pozwala na zwiększenie zasięgu oraz wydajności sieci poprzez redukcję kolizji. Nie mają one jednak zdolności do zarządzania ruchem pomiędzy sieciami o różnych adresach IP, co jest kluczowe dla funkcjonowania Internetu. Przełączniki, nazywane również switchami, operują na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, co oznacza, że ich główną rolą jest przekazywanie danych na podstawie adresów MAC. Nie są one w stanie zarządzać ruchem pomiędzy różnymi sieciami, co czyni je niewłaściwym wyborem do łączenia LAN z WAN. Koncentratory, z kolei, to urządzenia pasywne, które przekazują wszystkie sygnały do wszystkich portów, co prowadzi do dużej liczby kolizji i znacznie obniża wydajność sieci. Współczesne sieci praktycznie nie korzystają z koncentratorów, a ich miejsce zajęły bardziej wydajne przełączniki. Typowym błędem jest przekonanie, że wszystkie te urządzenia funkcjonują na podobnych zasadach lub że mogą pełnić te same funkcje, co routery, co jest niezgodne z podstawową wiedzą na temat architektury sieci. Przykładami zastosowania routerów są scenariusze, w których wymagana jest optymalizacja routingu, zarządzanie różnymi protokołami oraz bezpieczeństwo dostępu do Internetu, co znacząco różni się od funkcjonalności mostów, przełączników czy koncentratorów.

Pytanie 27

Jakie polecenie powinien zastosować użytkownik systemu Linux, aby wydobyć zawartość archiwum o nazwie dane.tar?

A. gunzip –r dane.tar

B. gzip –r dane.tar

C. tar –xvf dane.tar

D. tar –cvf dane.tar

Wybór polecenia 'tar –cvf dane.tar' jest nieprawidłowy, ponieważ ta komenda służy do tworzenia nowego archiwum, a nie do jego ekstrakcji. Opcje 'c' i 'v' oraz 'f' wskazują, odpowiednio, że mamy do czynienia z tworzeniem archiwum (create), wyświetlaniem postępu oraz wskazaniem pliku archiwum. Użycie 'cvf' oznacza, że zamierzamy skompresować pliki i zapisać je do nowego archiwum, co jest zupełnie inną operacją niż wydobycie danych z istniejącego archiwum. Z tego powodu, takie podejście prowadzi do pomyłek, szczególnie w kontekście zarządzania plikami oraz automatyzacji zadań w skryptach. Podobnie, wybór 'gunzip –r dane.tar' jest błędny, ponieważ 'gunzip' jest narzędziem przeznaczonym do dekompresji plików, ale działa głównie z plikami skompresowanymi w formacie gzip (.gz), a nie archiwami tar. Wreszcie, polecenie 'gzip –r dane.tar' również jest niepoprawne, ponieważ 'gzip' nie obsługuje archiwów tar, lecz tylko kompresję plików. W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie zastosowania tych narzędzi może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi i frustracji w pracy, dlatego istotne jest, aby przed użyciem polecenia dobrze zrozumieć jego funkcjonalności i konteksty zastosowania.

Pytanie 28

W jakich jednostkach opisuje się przesłuch zbliżny NEXT?

A. w dżulach

B. w amperach

C. w omach

D. w decybelach

Jednostki omy, ampery oraz dżule nie są właściwe do wyrażania przesłuchu zbliżnego NEXT. Omy to jednostka oporu elektrycznego, która odnosi się do tego, jak trudno jest przepuścić prąd przez materiał. W kontekście crosstalk, omy nie mają zastosowania, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do zakłóceń sygnału, lecz do oporu przewodnika. Z kolei ampery to jednostka miary natężenia prądu, która reprezentuje ilość ładunku elektrycznego przepływającego przez przewodnik w jednostce czasu. Oczywiście, natężenie prądu ma znaczenie w kontekście ogólnej analizy sieci, ale nie jest miarą zakłóceń, które dotyczą interakcji pomiędzy różnymi sygnałami w przewodach. Dżule są jednostką energii, co jest całkowicie innym zagadnieniem, ponieważ koncentrują się na pracy wykonanej przez dany prąd elektryczny w określonym czasie. Pomieszanie tych pojęć prowadzi do nieprawidłowych wniosków w zakresie analizy sieci. Każda z tych jednostek pełni swoją rolę w różnych aspektach elektrotechniki, jednak nie są one odpowiednie do oceny przesłuchu zbliżnego, który wymaga innej perspektywy pomiarowej. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki zakłóceń sygnału oraz ich wpływu na funkcjonowanie systemów komunikacyjnych, aby uniknąć błędów w analizie i projektowaniu sieci.

Pytanie 29

Który standard z rodziny IEEE 802 odnosi się do sieci bezprzewodowych, zwanych Wireless LAN?

A. IEEE 802.5

B. IEEE 802.11

C. IEEE 802.15

D. IEEE 802.3

Standard IEEE 802.11 jest kluczowym standardem z grupy IEEE 802, który definiuje zasady komunikacji w bezprzewodowych sieciach lokalnych (Wireless LAN). Wprowadza on różne metody transmisji danych, w tym różne częstotliwości oraz protokoły zabezpieczeń, co czyni go elastycznym rozwiązaniem dostosowanym do różnych potrzeb środowiskowych. Przykłady zastosowania IEEE 802.11 obejmują sieci Wi-Fi w domach, biurach oraz miejscach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska. Standard ten, w wersjach takich jak 802.11n, 802.11ac i najnowszy 802.11ax (Wi-Fi 6), zapewnia różne prędkości i zasięg, umożliwiając użytkownikom wygodne łączenie się z internetem bez kabli. Dzięki adaptacyjnym technikom modulacji oraz technologiom, takim jak MIMO (Multiple Input Multiple Output), standard ten gwarantuje wysoką wydajność oraz stabilne połączenia. W kontekście dobrych praktyk, wdrożenie sieci IEEE 802.11 powinno uwzględniać aspekty zabezpieczeń, takie jak WPA3, aby chronić dane przesyłane w sieci bezprzewodowej.

Pytanie 30

Które z połączeń zaznaczonych strzałkami na diagramie monitora stanowi wejście cyfrowe?

A. Połączenie 2

B. Połączenia 1 i 2

C. Połączenie 1

D. Żadne z połączeń

Złącze DVI, które oznaczone jest jako 2, to cyfrowe wejście, które używamy w monitorach do przesyłania sygnału wideo. Fajnie, że przesyła dane w formie cyfrowej, dzięki czemu nie ma potrzeby konwersji sygnału, jak w złączach analogowych, np. DSUB. To sprawia, że obraz jest lepszy, bo unikamy strat związanych z tą konwersją. Standard DVI ma różne tryby, jak DVI-D (cyfrowy) i DVI-I (cyfrowy i analogowy), co daje nam sporą elastyczność, w zależności od tego, co podłączamy. Wiesz, korzystanie z DVI to też dobry krok w przyszłość, bo wspiera nowoczesne standardy cyfrowe, przez co jest dość uniwersalne. Poza tym, DVI działa z protokołem TMDS, co pozwala na szybki przesył danych oraz zmniejsza zakłócenia elektromagnetyczne. Dlatego jest świetnym wyborem, kiedy chcemy przesyłać obraz na większe odległości, co jest przydatne w zawodach takich jak edycja wideo. W kontekście wysokiej jakości obrazu, jak w grafice czy multimediach, złącze DVI jest naprawdę ważnym elementem.

Pytanie 31

Strzałka na diagramie ilustrującym schemat systemu sieciowego według normy PN-EN 50173 wskazuje na rodzaj okablowania

A. pionowe

B. poziome

C. kampusowe

D. szkieletowe zewnętrzne

Okablowanie pionowe, zgodnie z normą PN-EN 50173, jest kluczowym komponentem infrastruktury sieciowej w budynkach. Dotyczy ono połączeń między głównymi punktami dystrybucyjnymi (BD) a piętrowymi punktami dystrybucyjnymi (PD) w ramach tego samego budynku. Okablowanie pionowe jest istotne ze względu na jego rolę w zapewnieniu stabilnej transmisji danych między różnymi piętrami budynku. W praktyce stosuje się zazwyczaj kable światłowodowe lub miedziane o wysokiej jakości, aby zagwarantować minimalne straty sygnału na długich dystansach. Również zgodność z normami pozwala na zachowanie uniwersalności i skalowalności infrastruktury sieciowej, co jest kluczowe w dużych obiektach komercyjnych i przemysłowych. Optymalna konfiguracja okablowania pionowego przyczynia się do efektywnego zarządzania przepustowością oraz elastyczności w przypadku rozbudowy sieci. Warto wspomnieć, że właściwe zarządzanie kablami pionowymi może znacząco poprawić czas reakcji systemu i zmniejszyć potencjalne zakłócenia, co jest istotne w kontekście nowoczesnych wymagań dotyczących przesyłu danych w szybkich sieciach komputerowych.

Pytanie 32

Sprzęt sieciowy umożliwiający połączenie pięciu komputerów w tej samej sieci, minimalizując ryzyko kolizji pakietów, to

A. przełącznik.

B. ruter.

C. koncentrator.

D. most.

Wybór mostu jako urządzenia sieciowego nie jest najlepszym rozwiązaniem w kontekście łączenia pięciu komputerów w celu eliminacji kolizji pakietów. Most (bridge) działa na poziomie drugiego modelu OSI i ma na celu łączenie dwóch segmentów sieci, co może prowadzić do nieefektywnego przesyłania danych i zwiększonego ryzyka kolizji, ponieważ most nie segreguje ruchu na poziomie poszczególnych portów. Ruter, z kolei, jest urządzeniem, które operuje na poziomie trzecim modelu OSI i jest odpowiedzialne za kierowanie ruchu pomiędzy różnymi sieciami. Ruter analizuje adresy IP, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do zarządzania ruchem w jednej lokalnej sieci, w której kolizje są problemem. Koncentrator (hub) to jeszcze bardziej podstawowe urządzenie, które jedynie transmituje dane do wszystkich podłączonych urządzeń, co z definicji prowadzi do dużego ryzyka kolizji, ponieważ nie segreguje on ruchu. Każde z tych urządzeń ma swoje zastosowania, ale żadne z nich nie spełnia wymogów dotyczących efektywnego zarządzania przesyłem danych w lokalnej sieci tak, jak przełącznik. Typowe błędy myślowe przy wyborze niewłaściwego urządzenia często wynikają z niezrozumienia różnicy pomiędzy funkcjami i poziomami działania tych urządzeń, co skutkuje nieefektywnymi rozwiązaniami sieciowymi.

Pytanie 33

Po wykonaniu instalacji z domyślnymi parametrami system Windows XP NIE OBSŁUGUJE formatu systemu plików

A. FAT32

B. EXT

C. FAT16

D. NTFS

Wybór odpowiedzi FAT16, NTFS lub FAT32 wskazuje na niepełne zrozumienie różnic między systemami plików a ich obsługą przez system Windows XP. FAT16 i FAT32 to starsze systemy plików, które były szeroko stosowane w systemach operacyjnych Microsoftu. FAT16 obsługuje mniejsze dyski i partycje, a jego maksymalny rozmiar pliku wynosi 2 GB, co czyni go mało praktycznym w dobie nowoczesnych dysków twardych. FAT32 rozwiązuje wiele ograniczeń FAT16, umożliwiając obsługę większych partycji i plików do 4 GB, jednak wciąż nie ma funkcji takich jak zarządzanie uprawnieniami w plikach. NTFS, z drugiej strony, wprowadza zaawansowane mechanizmy zarządzania danymi, takie jak systemy uprawnień, szyfrowanie plików oraz możliwość odzyskiwania usuniętych danych. Użytkownicy mogą mieć skłonność do mylenia pojęcia obsługi systemów plików z ich wydajnością czy zastosowaniem, co prowadzi do błędnych wniosków. Warto zaznaczyć, że system Windows XP nie komunikuje się z systemem plików EXT, co jest kluczowe w kontekście wszechstronności i wymiany danych między różnymi systemami operacyjnymi. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby uniknąć problemów z dostępem do danych i ich zarządzaniem w złożonych środowiskach IT.

Pytanie 34

Na rysunku widać ustawienia protokołu TCP/IP serwera oraz komputera roboczego. Na serwerze działa rola serwera DNS. Wykonanie polecenia ping www.cke.edu.pl na serwerze zwraca wynik pozytywny, natomiast na stacji roboczej wynik jest negatywny. Co należy zmienić, aby usługa DNS na stacji pracowała poprawnie?

A. serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.10

B. bramy na stacji roboczej na 192.168.1.10

C. bramy na serwerze na 192.168.1.11

D. serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.11

W analizowanym przypadku kluczowym elementem jest prawidłowe skonfigurowanie usługi DNS. Adres bramy domyślnej nie ma bezpośredniego wpływu na działanie usługi DNS, ponieważ odpowiada za przekazywanie ruchu sieciowego z lokalnej sieci do innych sieci, w tym Internetu. Niewłaściwe skonfigurowanie bramy na serwerze czy stacji roboczej mogłoby prowadzić do problemów z dostępnością zasobów poza lokalną siecią, jednakże nie wpłynęłoby to na wewnętrzne rozwiązywanie nazw DNS, co jest sednem problemu przedstawionego w pytaniu. Ponadto, adres 127.0.0.1 jest adresem lokalnym, używanym przez serwer DNS do obsługi własnych zapytań, co oznacza, że nie może być używany przez inne urządzenia w sieci. Dlatego też, ustawienie go jako adresu DNS na stacji roboczej jest nieprawidłowe. Typowym błędem jest niezrozumienie, że każda stacja robocza w lokalnej sieci powinna być skonfigurowana tak, aby korzystać z adresu serwera DNS, który faktycznie obsługuje zapytania, dlatego wskazanie na wewnętrzny adres serwera jest kluczowe. Adres 192.168.1.10 jest właściwym adresem IP serwera w sieci lokalnej, który powinien być użyty jako serwer DNS na stacji roboczej, aby zapewnić prawidłowe działanie usługi DNS, co zgodne jest z dobrymi praktykami sieciowymi i zapewnia poprawne działanie całej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 35

Który protokół odpowiada za bezpieczne przesyłanie danych w sieciach komputerowych?

A. FTP

B. SMTP

C. HTTPS

D. HTTP

HTTPS to rozszerzenie protokołu HTTP, które umożliwia bezpieczne przesyłanie danych w sieciach komputerowych. Działa w oparciu o protokół SSL/TLS, co zapewnia szyfrowanie komunikacji między klientem a serwerem. Dzięki temu, nawet jeśli ktoś przechwyci dane przesyłane w sieci, nie będzie w stanie ich odczytać bez klucza deszyfrującego. HTTPS jest powszechnie stosowany na stronach internetowych, które wymagają przesyłania wrażliwych informacji, takich jak dane logowania, numery kart kredytowych czy dane osobiste. Użycie HTTPS jest obecnie standardem w branży, a przeglądarki internetowe często ostrzegają użytkowników przed witrynami, które nie korzystają z tego protokołu. Z mojego doświadczenia wynika, że wdrożenie HTTPS jest jednym z podstawowych kroków zapewnienia bezpieczeństwa w sieci. Same certyfikaty SSL/TLS można uzyskać z różnych źródeł, w tym darmowych, co czyni ten protokół łatwo dostępnym dla każdej organizacji dbającej o bezpieczeństwo swoich użytkowników. Również Google faworyzuje strony korzystające z HTTPS w wynikach wyszukiwania, co dodatkowo motywuje do jego wdrożenia.

Pytanie 36

Który standard w połączeniu z odpowiednią kategorią kabla skrętki jest skonfigurowany w taki sposób, aby umożliwiać maksymalny transfer danych?

A. 10GBASE-T oraz Cat 7

B. 1000BASE-T oraz Cat 3

C. 10GBASE-T oraz Cat 5

D. 1000BASE-T oraz Cat 5

Odpowiedź, która mówi o 10GBASE-T i kablu Cat 7, jest na pewno trafna. Standard 10GBASE-T jest stworzony do przesyłania danych z prędkością do 10 Gb/s na odległość do 100 metrów. Używa się go zazwyczaj z kablami kategorii 6a albo 7. Skrętka Cat 7 ma naprawdę niezłe parametry, bo świetnie chroni przed zakłóceniami i pozwala na większą przepustowość. To czyni ją dobrym wyborem, zwłaszcza w miejscach, gdzie mamy dużo sprzętu generującego zakłócenia, jak na przykład w serwerowniach. Dzięki temu mamy stabilniejsze połączenia, co jest super ważne, gdy trzeba przesyłać sporo danych. Warto też wiedzieć, że 10GBASE-T jest zgodny z normą IEEE 802.3an, co podkreśla jego rolę w sieciach Ethernet. Przy użyciu tego standardu, można dobrze zrealizować połączenia między serwerami wirtualnymi, a to wpływa na lepszą wydajność działań IT.

Pytanie 37

Zjawisko przenikania, które ma miejsce w sieciach komputerowych, polega na

A. przenikaniu sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów

B. opóźnieniach w propagacji sygnału w trakcie przesyłania

C. utratach sygnału w ścieżce transmisyjnej

D. niedoskonałości ścieżki, spowodowanej zmianą konfiguracji par przewodów

Przenikanie sygnału między sąsiadującymi parami przewodów to zjawisko, które występuje w kontekście transmisji danych w sieciach komputerowych, zwłaszcza w kablach ekranowanych i skrętkach. W praktyce, gdy sygnały elektryczne przepływają przez przewody, mogą one wpływać na siebie nawzajem, co prowadzi do niepożądanych zakłóceń. Przykładem mogą być systemy Ethernet, które korzystają z kabli kategorii 5e lub 6, gdzie jakość transmisji jest kluczowa. Standardy takie jak ANSI/TIA-568 i ISO/IEC 11801 określają wymagania dotyczące minimalnych wartości tłumienia i parametrów, które muszą być spełnione, aby zminimalizować efekty przenikania. Właściwe zarządzanie torami transmisyjnymi, takie jak zachowanie odpowiednich odległości między przewodami oraz stosowanie odpowiednich ekranów, umożliwia maksymalne ograniczenie przenikania, co przyczynia się do poprawy jakości sygnału oraz wydajności systemów komunikacyjnych. Zrozumienie zjawiska przenikania jest kluczowe dla projektantów systemów sieciowych, aby zapewnić niezawodność i stabilność połączeń.

Pytanie 38

Jaką czynność konserwacyjną należy wykonywać przy użytkowaniu skanera płaskiego?

A. podłączenie urządzenia do listwy przepięciowej

B. uruchomienie automatycznego pobierania zalecanych sterowników do urządzenia

C. czyszczenie dysz kartridża

D. systematyczne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej

Regularne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej jest kluczowym elementem konserwacji skanera płaskiego. Utrzymanie czystości tych powierzchni ma bezpośredni wpływ na jakość skanowanych obrazów. Zanieczyszczenia, takie jak kurz, odciski palców czy smugi, mogą prowadzić do powstawania artefaktów w skanach, co znacznie obniża ich użyteczność, zwłaszcza w zastosowaniach profesjonalnych, takich jak archiwizacja dokumentów czy skanowanie zdjęć. Zgodnie z zaleceniami producentów, czyszczenie powinno być przeprowadzane regularnie, w zależności od intensywności użytkowania skanera. Praktyka ta nie tylko poprawia jakość pracy, ale również wydłuża żywotność urządzenia. Warto stosować dedykowane środki czyszczące oraz miękkie ściereczki, aby uniknąć zarysowań i uszkodzeń. Ponadto, regularna konserwacja zgodna z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak przegląd i czyszczenie komponentów, może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów na wczesnym etapie, co zapobiega poważniejszym awariom.

Pytanie 39

Zainstalowanie w komputerze wskazanej karty pozwoli na

A. zwiększenie przepustowości magistrali komunikacyjnej w komputerze

B. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego

C. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN przy użyciu interfejsu BNC

D. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, na przykład skanera lub plotera

Odpowiedź dotycząca rejestracji przetwarzania oraz odtwarzania obrazu telewizyjnego jest prawidłowa ponieważ karta przedstawiona na zdjęciu to karta telewizyjna często używana do odbioru sygnału telewizyjnego w komputerze. Tego typu karty pozwalają na dekodowanie analogowego sygnału telewizyjnego na cyfrowy format przetwarzany w komputerze co umożliwia oglądanie telewizji na ekranie monitora oraz nagrywanie programów TV. Karty takie obsługują różne standardy sygnału analogowego jak NTSC PAL i SECAM co umożliwia ich szerokie zastosowanie w różnych regionach świata. Montaż takiej karty w komputerze jest szczególnie przydatny w systemach do monitoringu wideo gdzie może służyć jako element do rejestracji obrazu z kamer przemysłowych. Dodatkowo karty te często oferują funkcje takie jak timeshifting pozwalające na zatrzymanie i przewijanie na żywo oglądanego programu. Stosowanie kart telewizyjnych w komputerach stacjonarnych jest praktyką umożliwiającą integrację wielu funkcji multimedialnych w jednym urządzeniu co jest wygodne dla użytkowników domowych oraz profesjonalistów zajmujących się edycją wideo.

Pytanie 40

Do sprawdzenia, czy zainstalowana karta graficzna komputera przegrzewa się, użytkownik może wykorzystać program

A. HD Tune

B. CHKDSK

C. CPU-Z

D. Everest

Everest to taki program, który już od wielu lat jest wykorzystywany przez użytkowników komputerów do monitorowania różnych parametrów sprzętowych. Najważniejsze w kontekście tego pytania jest to, że Everest potrafi odczytać temperaturę różnych podzespołów, w tym właśnie karty graficznej. Dzięki integracji z czujnikami sprzętowymi możemy bardzo łatwo sprawdzić, czy karta graficzna nie przekracza zalecanych wartości temperatur, co jest mega ważne w utrzymaniu stabilności i wydajności systemu. Często w serwisach komputerowych czy przy diagnostyce domowej Everest (teraz znany jako AIDA64) jest jednym z pierwszych narzędzi, po które się sięga. Z mojego doświadczenia, regularne sprawdzanie temperatur pomaga zapobiegać poważniejszym awariom sprzętu, bo przegrzanie GPU potrafi po jakimś czasie doprowadzić nawet do uszkodzenia karty. Fajnie też, że program pokazuje nie tylko temperaturę, ale też obroty wentylatorów czy napięcia, więc mamy podgląd na cały system chłodzenia. W branży IT to wręcz standard, żeby korzystać z takich narzędzi podczas diagnostyki, szczególnie jeśli komputer zaczyna działać głośniej lub pojawiają się artefakty na ekranie. Warto też wiedzieć, że Everest nie ogranicza się tylko do kart graficznych – można sprawdzić też CPU, płyty głównej i inne kluczowe elementy. Bardzo praktyczna sprawa, szczególnie w starszych komputerach, gdzie chłodzenie bywa już niewydolne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej