Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:25
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:35

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W metodzie archiwizacji danych nazwanej Dziadek – Ojciec – Syn na poziomie Dziadek przeprowadza się kopię danych na koniec

A. dnia
B. tygodnia
C. miesiąca
D. roku
Odpowiedź 'miesiąca' jest prawidłowa w kontekście strategii archiwizacji danych Dziadek – Ojciec – Syn, ponieważ na poziomie Dziadek zakłada się wykonywanie kopii zapasowych co miesiąc. Ta strategia jest stosunkowo szeroko akceptowana w branży IT, ponieważ pozwala na utrzymanie odpowiedniego balansu pomiędzy częstotliwością archiwizacji a ilością przechowywanych danych. Regularne archiwizowanie danych co miesiąc umożliwia organizacjom szybkie przywracanie pełnych zestawów danych w przypadku awarii lub utraty informacji. Przykłady zastosowania tej strategii można znaleźć w firmach, które wymagają stabilnych i długoterminowych kopii zapasowych, takich jak instytucje finansowe czy szpitale, dla których przechowywanie danych przez dłuższy czas jest kluczowe. W praktyce, przy odpowiednim zarządzaniu cyklem życia danych, strategia ta również pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową i ogranicza ryzyko przechowywania niepotrzebnych danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 2

Na komputerze, na którym zainstalowane są dwa systemy – Windows i Linux, po przeprowadzeniu reinstalacji systemu Windows drugi system przestaje się uruchamiać. Aby ponownie umożliwić uruchamianie systemu Linux oraz aby zachować wszystkie dane i ustawienia w nim zawarte, co należy zrobić?

A. ponownie zainstalować bootloadera GRUB
B. wykonać ponowną instalację systemu Windows
C. wykonać reinstalację systemu Linux
D. przeprowadzić skanowanie dysku programem antywirusowym
Reinstalacja bootloadera GRUB (Grand Unified Bootloader) jest kluczowym krokiem w przywracaniu możliwości uruchamiania systemu Linux po reinstalacji Windows. Reinstalacja Windows zazwyczaj nadpisuje MBR (Master Boot Record) lub EFI (Extensible Firmware Interface), co sprawia, że bootloader Linuxa nie jest już dostępny. GRUB jest odpowiedzialny za zarządzanie wieloma systemami operacyjnymi na komputerze, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma być uruchomiony. Aby ponownie zainstalować GRUB, można użyć nośnika instalacyjnego Linuxa (np. Live CD lub USB), uruchomić terminal i użyć komendy 'grub-install' w odpowiednim systemie plików. Praktycznie, po zainstalowaniu GRUB, można również zaktualizować jego konfigurację za pomocą 'update-grub', co zapewni, że wszystkie dostępne systemy operacyjne zostaną poprawnie wykryte. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych ważnych danych, co pozwala uniknąć ich utraty w przypadku problemów z systemem operacyjnym.

Pytanie 3

Osoba korzystająca z komputera udostępnia w sieci Internet pliki, które posiada. Prawa autorskie będą złamane, gdy udostępni

A. swoje filmowe materiały z demonstracji ulicznych
B. obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home
C. otrzymany dokument urzędowy
D. zdjęcia własnoręcznie wykonane obiektów wojskowych
Obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home jest objęty prawem autorskim, co w praktyce oznacza, że wrzucenie go do sieci bez zgody właściciela to zwyczajne łamanie prawa. Oprogramowanie, w tym systemy, musi być odpowiednio licencjonowane, czyli powinno mieć określone zasady użytkowania i dystrybucji. W przypadku Microsoftu, jeśli ktoś by udostępnił taki obraz, naruszyłby warunki umowy licencyjnej (EULA), która zazwyczaj zabrania dalszego dzielenia się tym. W świecie, gdzie wszystko jest tak łatwo kopiowane i przesyłane, przestrzeganie praw autorskich w kwestii oprogramowania jest naprawdę ważne. Powinniśmy pamiętać, że nielegalne udostępnienie oprogramowania może prowadzić do różnych problemów prawnych, jak kary finansowe czy nawet odpowiedzialność karna. Rozumienie tych zasad jest kluczowe, nie tylko dla ludzi indywidualnych, ale również dla firm, które mogą stracić sporo pieniędzy przez naruszenie praw autorskich.

Pytanie 4

Trudności w systemie operacyjnym Windows wynikające z konfliktów dotyczących zasobów sprzętowych, takich jak przydział pamięci, przerwań IRQ oraz kanałów DMA, najłatwiej zidentyfikować za pomocą narzędzia

A. menedżer urządzeń
B. przystawka Sprawdź dysk
C. edytor rejestru
D. chkdsk
Menedżer urządzeń to narzędzie systemowe w Windows, które umożliwia użytkownikom zarządzanie sprzętem zainstalowanym w komputerze. Jego główną funkcją jest monitorowanie i zarządzanie urządzeniami oraz ich sterownikami. W przypadku konfliktów zasobów sprzętowych, takich jak problemy z przydziałem pamięci, przydziałem przerwań IRQ i kanałów DMA, menedżer urządzeń oferuje graficzny interfejs, który wizualizuje stan poszczególnych urządzeń. Użytkownik może łatwo zidentyfikować urządzenia z problemami, co jest kluczowe przy rozwiązywaniu konfliktów. Przykładowo, jeśli dwa urządzenia próbują korzystać z tego samego przerwania IRQ, menedżer urządzeń wyświetli ikonę ostrzegawczą obok problematycznego urządzenia. Użytkownik może następnie podjąć działania, takie jak aktualizacja sterowników, zmiana ustawień urządzenia czy nawet odinstalowanie problematycznego sprzętu. Korzystanie z menedżera urządzeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemem, ponieważ pozwala na szybkie lokalizowanie i naprawianie problemów sprzętowych, co z kolei wpływa na stabilność i wydajność systemu operacyjnego.

Pytanie 5

Które z poniższych twierdzeń na temat protokołu DHCP jest poprawne?

A. Jest to protokół dostępu do bazy danych
B. Jest to protokół trasowania
C. Jest to protokół konfiguracji hosta
D. Jest to protokół transferu plików
Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu adresacją IP w sieciach komputerowych. Jego głównym zadaniem jest automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych, takich jak maska sieci, brama domyślna i serwery DNS, do urządzeń (hostów) w sieci. Dzięki zastosowaniu DHCP, administratorzy sieci mogą zredukować czas i wysiłek potrzebny do ręcznego konfigurowania tych ustawień na każdym urządzeniu. Protokół ten działa w modelu klient-serwer, gdzie klient DHCP wysyła żądanie do serwera DHCP, który odpowiada odpowiednimi informacjami konfiguracyjnymi. W praktyce, DHCP jest szeroko stosowany w sieciach lokalnych, w tym w domowych routerach, biurach oraz w środowiskach korporacyjnych, co pozwala na dynamiczne zarządzanie dużą liczbą urządzeń. Zgodnie z najlepszymi praktykami, korzystanie z DHCP zwiększa elastyczność oraz efektywność zarządzania siecią, a także minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP.

Pytanie 6

Jaki tryb funkcjonowania Access Pointa jest wykorzystywany do umożliwienia urządzeniom bezprzewodowym łączności z przewodową siecią LAN?

A. Most bezprzewodowy
B. Tryb klienta
C. Punkt dostępowy
D. Repeater
Punkt dostępowy (Access Point, AP) to urządzenie, które pełni kluczową rolę w zapewnieniu dostępu bezprzewodowego do sieci przewodowej, czyli LAN. Działa jako most łączący urządzenia bezprzewodowe z siecią przewodową, pozwalając na komunikację i wymianę danych. W praktyce, AP umożliwia użytkownikom korzystanie z internetu i zasobów sieciowych w miejscach, gdzie nie ma dostępu do przewodów Ethernetowych. Współczesne punkty dostępowe obsługują różne standardy, takie jak IEEE 802.11a/b/g/n/ac/ax, co zapewnia różnorodność prędkości przesyłania danych oraz zasięg. Przykładem zastosowania AP jest biuro, gdzie pracownicy korzystają z laptopów i smartfonów do podłączania się do lokalnej sieci bezprzewodowej. Dobrze skonfigurowany punkt dostępowy może znacząco poprawić wydajność sieci oraz umożliwić bezproblemową komunikację urządzeń mobilnych z zasobami w sieci lokalnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania sieciami. Warto zwrócić uwagę, że stosowanie AP w odpowiednich miejscach, z odpowiednim zabezpieczeniem (np. WPA3), jest kluczowe dla ochrony danych przesyłanych w sieci.

Pytanie 7

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. przyłączenie katalogu data  do dysku Z:
B. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:
C. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:
D. odłączenie katalogu  data92 od dysku Z:
W kontekście polecenia 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' istnieje wiele nieporozumień dotyczących jego działania oraz celu. W pierwszej kolejności, odpowiedzi sugerujące przyłączenie zasobów do dysku Z: są mylne, ponieważ użycie słowa '/delete' jednoznacznie wskazuje na operację usunięcia, a nie dodania. Osoby mogące mylić te pojęcia mogą sądzić, że wykonując operację, nawiązują nowe połączenie z zasobem, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu działania tego polecenia. Ponadto, istotnym aspektem jest zrozumienie, że 'data92' nie jest katalogiem, który odnosi się do zasobu wskazanego w pytaniu. Brak precyzyjnego określenia ścieżek i zasobów w pytaniach o połączenia sieciowe może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych decyzji. Często użytkownicy są nieświadomi, że litery dysków przypisuje się dla wygody i organizacji, a ich nieprawidłowe zarządzanie może prowadzić do utraty dostępu do ważnych zasobów. Ważne jest, aby przed wykonaniem operacji upewnić się, jakie zasoby są aktualnie połączone i jakie są ich przypisania, co jest kluczowym elementem zarządzania w sieci. Wpływa to na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo systemu, więc zrozumienie tych zależności jest niezbędne dla każdego administratora systemu.

Pytanie 8

Jak wygląda konwencja zapisu ścieżki do udziału w sieci, zgodna z UNC (Universal Naming Convention)?

A. //nazwa_zasobu/nazwa_komputera
B. \nazwa_komputera\nazwa_zasobu
C. //nazwa_komputera/nazwa_zasobu
D. \nazwa_zasobu\nazwa_komputera
Odpowiedź \nazwa_komputera\nazwa_zasobu jest na pewno właściwa. Zgodnie z konwencją UNC, ścieżka do udziału w sieci zaczyna się od dwóch ukośników wstecznych. Potem podajemy nazwę komputera lub serwera, a na końcu nazwę zasobu. To jest standard w Windows. Przykład? Chcesz otworzyć folder 'Dokumenty' na komputerze 'Serwer1', to ścieżka będzie wyglądać tak: \Serwer1\Dokumenty. Korzystanie z tej konwencji to świetny sposób na bezpieczne i sprawne dzielenie się plikami w sieci lokalnej. Co więcej, jest to zgodne z protokołem SMB, który jest mega ważny dla komunikacji między urządzeniami. Dobrze jest też wiedzieć, że admini sieci mogą łatwiej zarządzać zasobami, stosując te zasady.

Pytanie 9

Użytkownik systemu Windows może skorzystać z polecenia taskmgr, aby

A. zakończyć pracę nieprawidłowej aplikacji
B. zaktualizować sterowniki systemowe
C. naprawić problemy z systemem plików
D. odzyskać uszkodzone obszary dysku
Polecenie taskmgr, znane jako Menedżer zadań w systemie Windows, jest narzędziem umożliwiającym użytkownikom monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jedną z jego kluczowych funkcji jest możliwość zakończenia działania wadliwych aplikacji, które mogą wpływać na wydajność systemu lub uniemożliwiać jego prawidłowe funkcjonowanie. Przykładowo, gdy jakieś oprogramowanie przestaje odpowiadać, użytkownik może otworzyć Menedżera zadań, zlokalizować problematyczny proces i kliknąć „Zakończ zadanie”. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemem, które zalecają monitorowanie aplikacji oraz minimalizowanie wpływu błędów programowych na ogólne działanie systemu. Ponadto, Menedżer zadań umożliwia śledzenie zasobów systemowych, co pozwala na identyfikację aplikacji obciążających CPU, pamięć RAM czy dysk. To narzędzie jest nieocenione dla administratorów systemów oraz zaawansowanych użytkowników, którzy chcą utrzymywać system w optymalnym stanie.

Pytanie 10

Jakim adresem IPv6 charakteryzuje się autokonfiguracja łącza?

A. FE80::/10
B. 2000::/3
C. ::/128
D. FF00::/8
Adres IPv6 autokonfiguracji łącza to FE80::/10, co oznacza, że jest to zakres adresów przeznaczony do lokalnej komunikacji w sieciach. Adresy te są używane do autokonfiguracji węzłów w lokalnej sieci, umożliwiając im automatyczne przydzielanie adresów IP bez potrzeby interwencji administratora. Adresy te są obowiązkowe w przypadku IPv6 i są stosowane przez protokół Neighbor Discovery Protocol (NDP) do lokalizowania innych urządzeń w sieci oraz do rozwiązywania adresów. Przykładowo, gdy urządzenie podłącza się do nowej sieci, jest w stanie samodzielnie wygenerować lokalny adres IPv6, korzystając z informacji o prefiksie FE80:: i swojego unikalnego identyfikatora interfejsu (EUI-64). Dzięki temu, urządzenia mogą efektywnie komunikować się w lokalnej sieci bez potrzeby konfigurowania statycznych adresów IP, co jest zbieżne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami komputerowymi w dzisiejszych czasach.

Pytanie 11

Zasadniczym sposobem zabezpieczenia danych przechowywanych na serwerze jest

A. tworzenie kopii zapasowej
B. uruchomienie ochrony systemu
C. automatyczne wykonywanie kompresji danych
D. ustawienie punktu przywracania systemu
Tworzenie kopii bezpieczeństwa danych jest podstawowym mechanizmem ochrony danych znajdujących się na serwerze, ponieważ pozwala na ich odzyskanie w przypadku awarii, ataku cybernetycznego czy przypadkowego usunięcia. Regularne tworzenie kopii zapasowych jest uznawane za najlepszą praktykę w zarządzaniu danymi, a standardy takie jak ISO 27001 podkreślają znaczenie bezpieczeństwa danych. Przykładem wdrożenia tej praktyki może być stosowanie rozwiązań takich jak systemy RAID, które przechowują dane na wielu dyskach, lub zewnętrzne systemy kopii zapasowych, które wykonują automatyczne backupy. Oprócz tego, ważne jest, aby kopie bezpieczeństwa były przechowywane w różnych lokalizacjach, co zwiększa ich odporność na awarie fizyczne. Nie należy również zapominać o regularnym testowaniu odtwarzania danych z kopii zapasowych, co zapewnia pewność ich integralności i użyteczności w krytycznych momentach. Takie podejście nie tylko minimalizuje ryzyko utraty danych, ale także pozwala na szybsze przywrócenie ciągłości działania organizacji.

Pytanie 12

Aby użytkownik notebooka z systemem Windows 7 lub nowszym mógł używać drukarki za pośrednictwem sieci WiFi, powinien zainstalować drukarkę na porcie

A. COM3
B. LPT3
C. WSD
D. Nul
Port WSD (Web Services for Devices) to obecnie najbardziej uniwersalny sposób podłączania drukarek sieciowych w środowisku Windows, szczególnie od wersji 7 wzwyż. System samodzielnie wykrywa urządzenia obsługujące WSD, co mocno ułatwia życie – nie trzeba bawić się w manualne wpisywanie adresów IP czy wybieranie portów TCP/IP. W praktyce, jeżeli Twoja drukarka i komputer są w tej samej sieci WiFi, to instalacja przez WSD pozwala na automatyczną konfigurację – Windows sam nawiąże komunikację z drukarką, pobierze nawet sterowniki, o ile są dostępne. Z mojego doświadczenia, ten sposób sprawdza się świetnie w biurach i szkołach, gdzie użytkownicy nie zawsze znają się na konfiguracji sieci. Co ciekawe, WSD opiera się na protokołach takich jak WS-Discovery, więc integruje się z resztą ekosystemu Windows bardzo płynnie – nie trzeba korzystać z archaicznych rozwiązań jak LPT czy COM. Branżowe standardy od lat zalecają wykorzystywanie portów WSD do nowoczesnych drukarek sieciowych – to po prostu najwygodniejsze rozwiązanie. Warto przy tym pamiętać, że nie każda drukarka obsługuje WSD, ale w nowszych modelach to już praktycznie standard. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo i wygodę użytkownika – trudno obecnie znaleźć lepszą opcję.

Pytanie 13

W systemie Blu-ray nośnik przeznaczony do jednokrotnego zapisu jest oznaczany jako

A. BD-RE
B. BD-ROM
C. BD-R
D. BD
Odpowiedź BD-R (Blu-ray Disc Recordable) jest poprawna, ponieważ oznacza nośnik jednokrotnego zapisu, który pozwala na nagrywanie danych tylko raz. Po zapisaniu danych na płycie BD-R nie ma możliwości ich usunięcia ani ponownego nagrania. Płyty te są powszechnie stosowane w zastosowaniach domowych i profesjonalnych, takich jak archiwizacja danych, tworzenie kopii zapasowych czy nagrywanie filmów w wysokiej rozdzielczości. Standard Blu-ray, wprowadzony przez Blu-ray Disc Association, oferuje znacznie większą pojemność niż tradycyjne nośniki DVD, co czyni go idealnym rozwiązaniem do przechowywania dużych ilości danych. Płyty BD-R mogą pomieścić do 25 GB danych na jednej warstwie, a w przypadku płyt dwuwarstwowych nawet do 50 GB. Dzięki swojej zdolności do przechowywania danych w wysokiej jakości, BD-R jest szczególnie ceniony w branży filmowej, gdzie jakość obrazu i dźwięku jest kluczowa.

Pytanie 14

W systemie Linux, jak można znaleźć wszystkie pliki z rozszerzeniem txt, które znajdują się w katalogu /home/user i rozpoczynają się na literę a, b lub c?

A. ls /home/user/[!abc]*.txt
B. ls /home/user/[a-c]*.txt
C. ls /home/user/a?b?c?.txt
D. ls /home/user/abc*.txt
Odpowiedź 'ls /home/user/[a-c]*.txt' jest poprawna, ponieważ wykorzystuje wyrażenie regularne do określenia, że chcemy wyszukiwać pliki w katalogu /home/user, które zaczynają się na literę a, b lub c i mają rozszerzenie .txt. W systemach Unix/Linux, użycie nawiasów kwadratowych pozwala na definiowanie zbioru znaków, co w tym przypadku oznacza, że interesują nas pliki, których nazwy rozpoczynają się od wskazanych liter. Użycie znaku '*' na końcu oznacza, że wszystkie znaki po literze a, b lub c są akceptowane, co pozwala na wyszukiwanie dowolnych plików. Jest to przykład dobrych praktyk w posługiwaniu się powłoką Linux, gdzie umiejętność efektywnego wyszukiwania plików i folderów jest kluczowa dla zarządzania systemem. Przykładowe zastosowanie tego polecenia w codziennej pracy może obejmować wyszukiwanie dokumentów tekstowych, skryptów czy plików konfiguracyjnych, co znacznie przyspiesza proces organizacji i przetwarzania danych w systemie. Dodatkowo, znajomość wyrażeń regularnych jest niezbędna do automatyzacji zadań i pisania skryptów powłoki.

Pytanie 15

Czym jest licencja OEM?

A. licencja, która pozwala użytkownikowi na zainstalowanie zakupionego oprogramowania tylko na jednym komputerze, z zakazem udostępniania tego oprogramowania w sieci oraz na innych niezależnych komputerach
B. licencja, która czyni oprogramowanie własnością publiczną, na mocy której twórcy oprogramowania zrzekają się praw do jego rozpowszechniania na rzecz wszystkich użytkowników
C. licencja oprogramowania ograniczona tylko do systemu komputerowego, na którym zostało pierwotnie zainstalowane, dotyczy oprogramowania sprzedawanego razem z nowymi komputerami lub odpowiednimi komponentami
D. dokument, który umożliwia używanie oprogramowania na różnych sprzętach komputerowych w określonej w niej liczbie stanowisk, bez potrzeby instalacyjnych dyskietek czy płyt CD
Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) to szczególny rodzaj licencji na oprogramowanie, która jest przypisana wyłącznie do konkretnego komputera lub urządzenia, na którym oprogramowanie zostało pierwotnie zainstalowane. Oznacza to, że jeśli kupisz komputer z preinstalowanym systemem operacyjnym, licencja OEM jest związana z tym sprzętem i nie może być przenoszona na inny komputer. Licencje te są często stosowane w przypadku nowych komputerów i elementów hardware'u, co wpisuje się w praktyki sprzedaży w branży technologicznej. Warto podkreślić, że licencje OEM są zazwyczaj tańsze od standardowych wersji oprogramowania, co czyni je atrakcyjną opcją dla producentów komputerów. Przykładem zastosowania licencji OEM jest zakup laptopa z zainstalowanym systemem Windows, gdzie użytkownik ma prawo korzystać z oprogramowania tylko na tym laptopie, a nie może go zainstalować na innym urządzeniu. W kontekście dobrych praktyk, użytkownicy powinni być świadomi, że łamanie warunków licencji OEM, poprzez przenoszenie oprogramowania na inny komputer, może narazić ich na konsekwencje prawne oraz problemy z uzyskaniem wsparcia technicznego.

Pytanie 16

W dokumentacji jednego z komponentów komputera zamieszczono informację, że to urządzenie obsługuje OpenGL. Jakiego elementu dotyczy ta dokumentacja?

A. karty graficznej
B. mikroprocesora
C. dysku twardego
D. karty sieciowej
Odpowiedź dotycząca karty graficznej jest poprawna, ponieważ OpenGL (Open Graphics Library) to standard API (Application Programming Interface) przeznaczony do renderowania grafiki 2D i 3D. Karty graficzne są zaprojektowane do obsługi tego typu aplikacji, co czyni je kluczowymi komponentami w systemach graficznych. OpenGL umożliwia programistom korzystanie z funkcji sprzętowych kart graficznych w celu tworzenia interaktywnych aplikacji wizualnych, takich jak gry, programy do modelowania 3D oraz aplikacje inżynieryjne. Przykładem zastosowania OpenGL jest tworzenie realistycznych scen w grach komputerowych, gdzie efekty świetlne, cienie oraz tekstury są generowane na podstawie obliczeń przeprowadzanych przez kartę graficzną. Warto również zauważyć, że standard OpenGL jest szeroko stosowany w branży gier oraz w aplikacjach CAD (Computer-Aided Design), co świadczy o jego znaczeniu w codziennej pracy programistów oraz inżynierów. Karty graficzne, które wspierają OpenGL, są zgodne z wieloma platformami oraz systemami operacyjnymi, co umożliwia ich szerokie zastosowanie.

Pytanie 17

Jakie polecenie w systemie Windows służy do analizowania ścieżki, jaką pokonują pakiety w sieci?

A. route
B. tracert
C. netstat
D. ipconfig
Odpowiedź 'tracert' jest poprawna, ponieważ jest to polecenie systemu Windows służące do śledzenia trasy pakietów danych w sieci IP. Działa ono na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request do docelowego adresu IP, a następnie monitorowania odpowiedzi od każdego z pośrednich routerów. Dzięki temu użytkownicy mogą zobaczyć, przez które węzły (routery) przechodzą ich dane, co jest niezwykle przydatne w diagnostyce problemów z połączeniem. Przykładowo, jeżeli użytkownik doświadcza opóźnień w sieci, polecenie 'tracert' może pomóc zidentyfikować, na którym etapie trasy występują spowolnienia. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania sieciami, gdzie analiza trasy przesyłania danych pozwala na szybkie lokalizowanie i rozwiązywanie problemów. Dodatkowo, narzędzie 'tracert' wykorzystuje protokół ICMP, który jest standardem w komunikacji sieciowej, co sprawia, że jest to kluczowe narzędzie w arsenale każdego administratora sieci.

Pytanie 18

Serwer DNS pełni rolę

A. dynamicznego przydzielania adresów IP
B. usług terminalowych
C. zdalnego i szyfrowanego dostępu
D. który umożliwia przekształcenie nazw mnemonicznych (opisowych) na odpowiadające im adresy IP
Serwer DNS (Domain Name System) odgrywa kluczową rolę w internecie, umożliwiając konwersję nazw domenowych na odpowiadające im adresy IP, co jest niezbędne do komunikacji w sieci. Gdy użytkownik wpisuje adres strony internetowej w przeglądarkę, serwer DNS przetwarza tę nazwę na jej numeryczny odpowiednik, który jest zrozumiały dla maszyn. Przykładowo, podczas wpisywania www.example.com, serwer DNS przekształca tę nazwę na adres IP, np. 192.0.2.1, co pozwala na nawiązanie połączenia z odpowiednim serwerem. To przekształcenie jest realizowane poprzez hierarchiczny system serwerów DNS, które współpracują ze sobą, umożliwiając szybkie i efektywne odnajdywanie żądanych zasobów. Zgodnie z najlepszymi praktykami, konfiguracja serwera DNS powinna być przeprowadzana z uwzględnieniem bezpieczeństwa, aby zapobiegać atakom, takim jak spoofing DNS. W kontekście rozwoju technologicznym, znaczenie serwerów DNS rośnie, ponieważ coraz więcej usług internetowych opiera się na niezawodnym i szybkim dostępie do danych, co wymaga efektywnego zarządzania nazwami domenowymi i adresami IP.

Pytanie 19

Co oznacza oznaczenie kabla skrętkowego S/FTP?

A. Każda para osłonięta folią
B. Skrętka bez ekranu
C. Ekran wykonany z folii i siatki dla 4 par
D. Każda para osłonięta folią i 4 pary razem w ekranie z siatki
Odpowiedź 'Każda para ekranowana folią i 4 pary razem w ekranie z siatki' jest poprawna, ponieważ oznaczenie S/FTP (Shielded Foiled Twisted Pair) wskazuje na zastosowanie podwójnego ekranu. Każda para przewodów w kablu jest ekranowana folią, co minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne i zwiększa jakość sygnału. Dodatkowo, wszystkie cztery pary przewodów są otoczone wspólnym ekranem, który jest wykonany z siatki, co dodatkowo poprawia ochronę przed zakłóceniami zewnętrznymi. Tego typu kable są szczególnie zalecane w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń, takich jak biura, gdzie wiele urządzeń elektronicznych pracuje jednocześnie. Przykładem zastosowania S/FTP mogą być sieci lokalne (LAN) w dużych korporacjach, gdzie stabilność i jakość połączenia są kluczowe dla wydajności pracy oraz komunikacji. Warto także pamiętać, że zgodność z normami takimi jak ISO/IEC 11801 zapewnia wysoką jakość kabli, co jest istotne w kontekście nowoczesnych instalacji sieciowych.

Pytanie 20

Jaka jest nominalna moc wyjściowa (ciągła) zasilacza o parametrach zapisanych w tabeli?

Napięcie wyjściowe+5 V+3.3 V+12 V1+12 V2-12 V+5 VSB
Prąd wyjściowy18,0 A22,0 A18,0 A17,0 A0,3 A2,5 A
Moc wyjściowa120 W336W3,6 W12,5 W
A. 472,1 W
B. 336,0 W
C. 576,0 W
D. 456,0 W
Odpowiedź 472,1 W jest prawidłowa, bo wyznaczanie nominalnej (ciągłej) mocy wyjściowej zasilacza polega na zsumowaniu iloczynów napięcia i maksymalnego prądu dla każdego z dostępnych wyjść. Często producenci podają też sumaryczną moc jako ograniczenie, ale w tym przypadku mamy policzyć 5 V × 18 A, czyli 90 W; 3,3 V × 22 A, czyli 72,6 W; 12 V1 × 18 A, co daje 216 W; 12 V2 × 17 A, czyli 204 W; -12 V × 0,3 A, co wynosi 3,6 W; oraz 5 VSB × 2,5 A, czyli 12,5 W. Po zsumowaniu tych wartości mamy: 90 + 72,6 + 216 + 204 + 3,6 + 12,5 = 598,7 W. Ale w praktyce trzeba jeszcze zwrócić uwagę na ograniczenia producenta dotyczące sumarycznych mocy na liniach 3,3 V i 5 V – tutaj w tabeli podano 120 W jako maksymalną sumę dla tych dwóch linii. Zgodnie z dobrymi praktykami i normami ATX nie wolno przekraczać tej wartości. Więc dla 5 V i 3,3 V bierzemy razem 120 W (nie sumujemy 90 W + 72,6 W, tylko ograniczamy do 120 W). Dodajemy pozostałe moce: 120 + 216 + 204 + 3,6 + 12,5 = 556,1 W. Jednak z tabeli producenta dla tego typu zasilaczy często wynikają dodatkowe ograniczenia, które mogą wpływać na końcowy wynik. W tym zadaniu prawidłowa metoda to zsumowanie wartości podanych w kolumnie „Moc wyjściowa” (czyli 120 W, 336 W, 3,6 W, 12,5 W), co daje dokładnie 472,1 W. To typowe podejście w dokumentacji, gdzie wartości mocy dla poszczególnych linii są już ograniczone do bezpiecznych poziomów przez producenta. Tak naprawdę w praktyce zawodowej zawsze należy uwzględniać te limity z tabel, bo to one decydują o bezpieczeństwie i niezawodności całego zasilacza. Warto zapamiętać: nie sumuje się prądów i napięć „w ciemno”, tylko stosuje się kalkulacje zgodne z realnymi możliwościami urządzenia, tak jak określił to producent – dzięki temu sprzęt pracuje stabilnie i nie grozi mu przeciążenie.

Pytanie 21

Aby stworzyć bezpieczny wirtualny tunel pomiędzy dwoma komputerami korzystającymi z Internetu, należy użyć technologii

A. VLAN (Virtual Local Area Network)
B. VoIP (Voice over Internet Protocol)
C. VPN (Virtual Private Network)
D. EVN (Easy Virtual Network)
Wybór odpowiedzi związanych z EVN, VoIP oraz VLAN może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji i zastosowania tych technologii. EVN, czyli łatwa sieć wirtualna, nie jest standardowo uznawana za technologię umożliwiającą tworzenie bezpiecznych tuneli, a raczej odnosi się do prostszych form zdalnego dostępu. VoIP, czyli protokół głosowy w Internecie, skupia się głównie na przesyłaniu dźwięku, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście tworzenia bezpiecznych tuneli danych. Ta technologia ma zupełnie inną funkcję, koncentrując się na komunikacji głosowej, a nie na bezpieczeństwie przesyłanych informacji. VLAN, z kolei, to technologia stosowana do segmentacji sieci lokalnych, co pozwala na organizację ruchu w sieci, ale nie zapewnia szyfrowania ani bezpiecznego połączenia przez Internet. Często osoby mylą VLAN z VPN, nie dostrzegając kluczowej różnicy między nimi. Błędne przypisanie tych technologii do kontekstu bezpieczeństwa danych może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach. Dlatego ważne jest zrozumienie, że dla zapewnienia bezpieczeństwa komunikacji w Internecie, VPN jest niezbędnym narzędziem, podczas gdy inne wymienione technologie pełnią inne funkcje i nie są przeznaczone do zabezpieczania połączeń między komputerami.

Pytanie 22

Jaką funkcję serwera z grupy Windows Server trzeba dodać, aby serwer mógł realizować usługi rutingu?

A. Usługi domenowe w usłudze Active Directory
B. Usługi zarządzania dostępu w usłudze Active Directory
C. Serwer sieci Web (IIS)
D. Usługi zasad i dostępu sieciowego
Usługi NAP (czyli te od zasad i dostępu sieciowego) są naprawdę istotne, jak chodzi o to, kto ma dostęp do zasobów w sieci. Umożliwiają administratorom ustalanie reguł, które sprawdzają, czy użytkownicy i urządzenia są bezpieczne przed wejściem do sieci. Przykładowo, jeśli zmieniamy coś w naszej infrastrukturze, serwer z NAP może ocenić, czy klient ma aktualne oprogramowanie antywirusowe lub system operacyjny. Na tej podstawie decyduje, czy dać pełny dostęp, jakiś ograniczony, czy całkowicie zablokować. W praktyce dzięki tym usługom mamy lepszą kontrolę nad politykami dostępu, co zdecydowanie zwiększa bezpieczeństwo naszej sieci i ułatwia zarządzanie IT, zwłaszcza w środowisku Windows Server. Z mojego doświadczenia, to naprawdę ważne, żeby mieć to wszystko pod kontrolą.

Pytanie 23

W jakich jednostkach opisuje się przesłuch zbliżny NEXT?

A. w dżulach
B. w amperach
C. w decybelach
D. w omach
Przesłuch zbliżny NEXT, czyli Near-End Crosstalk, jest wyrażany w decybelach (dB). W kontekście telekomunikacji oraz sieci komputerowych, przesłuch zbliżny odnosi się do poziomu zakłóceń sygnału, które mogą wpływać na jakość transmisji danych w kablach wieloparowych. Decybele są używane jako jednostka miary, ponieważ umożliwiają one przedstawienie bardzo szerokiego zakresu wartości, co jest niezbędne w ocenie poziomu zakłóceń. W praktyce, zrozumienie poziomu crosstalk pozwala inżynierom na projektowanie bardziej efektywnych systemów transmisyjnych, które minimalizują wpływ zakłóceń na jakość sygnału. Na przykład, w standardach takich jak ISO/IEC 11801, definiuje się dopuszczalne poziomy NEXT, aby zapewnić odpowiednią jakość transmisji w systemach zakupu złącz i kabla. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w kontekście budowy i konserwacji nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, a także w monitorowaniu ich wydajności.

Pytanie 24

W jakiej topologii sieci fizycznej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma sąsiadującymi komputerami, bez użycia dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Pierścienia
B. Siatki
C. Magistrali
D. Gwiazdy
Topologia pierścienia to struktura, w której każdy komputer (lub węzeł) jest połączony z dokładnie dwoma sąsiednimi komputerami, tworząc zamknięty krąg. W tej konfiguracji dane przesyłane są w jednym kierunku, co minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładem zastosowania topologii pierścienia są starzejące się sieci token ring, gdzie token (znacznik) krąży w sieci, umożliwiając dostęp do medium transmisyjnego tylko jednemu urządzeniu na raz. Dzięki tej metodzie zapewniono porządek w przesyłaniu danych, co było kluczowe w środowiskach o dużym ruchu. Standardy IEEE 802.5 regulują techniczne aspekty takich sieci, wskazując na korzyści z używania topologii pierścienia w złożonych systemach wymagających synchronizacji. W praktyce, mimo że topologia pierścienia nie jest tak popularna jak inne, może być korzystna w określonych zastosowaniach, gdzie ważne są niski koszt i prostota instalacji.

Pytanie 25

Protokół poczty elektronicznej, który umożliwia zarządzanie wieloma skrzynkami pocztowymi oraz pobieranie i manipulowanie na wiadomościach przechowywanych na zdalnym serwerze, to

A. IMAP
B. SMTP
C. POP3
D. TCP
IMAP, czyli Internet Message Access Protocol, to protokół stosowany do zarządzania wiadomościami e-mail na serwerze. W przeciwieństwie do protokołu POP3 (Post Office Protocol), który pobiera wiadomości na lokalne urządzenie i często usuwa je z serwera, IMAP umożliwia synchronizację wiadomości oraz folderów pomiędzy różnymi urządzeniami. Dzięki temu użytkownicy mogą zarządzać swoimi skrzynkami pocztowymi w sposób bardziej elastyczny. Na przykład, jeśli użytkownik oznaczy wiadomość jako przeczytaną na jednym urządzeniu, ta zmiana zostanie odzwierciedlona na wszystkich pozostałych. IMAP jest szczególnie przydatny w kontekście pracy z wieloma klientami pocztowymi oraz na urządzeniach mobilnych. Standardy branżowe, takie jak RFC 3501, precyzują działanie IMAP, podkreślając jego rolę w bezproblemowym dostępie do wiadomości e-mail poprzez różnorodne urządzenia oraz aplikacje. Warto także zauważyć, że IMAP wspiera operacje na folderach, co pozwala na organizację wiadomości w sposób odpowiadający indywidualnym potrzebom użytkownika.

Pytanie 26

Aby zrealizować transfer danych pomiędzy siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną, która ma inną adresację IP, należy zastosować

A. ruter
B. przełącznik
C. koncentrator
D. punkt dostępowy
Ruter jest urządzeniem, które pełni kluczową rolę w wymianie danych pomiędzy różnymi sieciami, szczególnie gdy te sieci mają różne adresacje IP. Ruter analizuje pakiety danych i podejmuje decyzje na podstawie informacji zawartych w nagłówkach tych pakietów. W przypadku, gdy sieci mają różne adresy IP, ruter przeprowadza proces routingu, który umożliwia przesyłanie danych z jednej sieci do drugiej. Przykładem praktycznego zastosowania rutera może być sytuacja w szkolnej infrastrukturze, gdzie ruter łączy sieć lokalną z siecią ogólnoszkolną, co pozwala uczniom na dostęp do zasobów edukacyjnych w internecie. Dodatkowo, ruter często pełni funkcję zapory sieciowej (firewall), co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych. W branży IT obowiązują standardy, takie jak RFC 791 (IP) oraz RFC 1812 (IPv4 routing), które określają zasady działania ruterów oraz ich integracji z innymi elementami sieci. Dobre praktyki obejmują również zarządzanie trasami za pomocą protokołów takich jak OSPF czy BGP, co pozwala na efektywne zarządzanie dużymi sieciami. Zrozumienie funkcji rutera jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się administracją sieci.

Pytanie 27

Minimalna ilość pamięci RAM wymagana dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 1 GB
B. 1,5 GB
C. 2 GB
D. 512 MB
Wybór odpowiedzi wskazujących na wartości poniżej 2 GB, takie jak 512 MB, 1,5 GB czy 1 GB, opiera się na nieaktualnych założeniach dotyczących wymagań systemowych. W początkowych latach istnienia systemów operacyjnych, takie jak Windows Server 2003 czy starsze wersje, rzeczywiście mogły funkcjonować przy mniejszych ilościach pamięci RAM. Jednak wraz z rozwojem technologii oraz wzrostem wymagań aplikacji i usług, minimalne wymagania dotyczące pamięci RAM znacznie się zwiększyły. Użytkownicy często mylą 'minimalne' wymagania z 'zalecanymi', co prowadzi do nieporozumień. Używanie serwera z pamięcią niższą niż 2 GB w kontekście Windows Server 2008 może prowadzić do poważnych problemów wydajnościowych, takich jak wolniejsze działanie aplikacji, długie czasy odpowiedzi oraz częstsze przestoje. W systemach serwerowych pamięć RAM ma kluczowe znaczenie dla utrzymania wydajności i zdolności obsługi wielu jednoczesnych połączeń. Należy również pamiętać, że zbyt mała ilość pamięci może ograniczać możliwości zarządzania zasobami oraz wprowadzać ograniczenia w zakresie funkcjonalności serwera, co w konsekwencji może prowadzić do nieefektywności w operacjach biznesowych.

Pytanie 28

Jeśli w ustawieniach karty graficznej zostanie wybrane odświeżanie obrazu przewyższające zalecane wartości, monitor CRT, który spełnia normy TCO 99

A. przejdzie w tryb uśpienia lub wyświetli okno z powiadomieniem
B. nie wyłączy się, jedynie wyświetli fragment obrazu
C. może ulec uszkodzeniu
D. nie wyłączy się, wyświetli czarny ekran
Wybór odświeżania obrazu większego od zalecanego przez producenta monitora CRT może skutkować przejściem urządzenia w stan uśpienia lub wyświetleniem okna informacyjnego z komunikatem. Monitory CRT, które spełniają normy TCO 99, są zaprojektowane z myślą o ochronie użytkowników i samego sprzętu przed szkodliwymi skutkami zbyt dużego odświeżania. W sytuacji, gdy sygnał od karty graficznej nie jest zgodny z tym, co monitor może obsłużyć, monitor rozpoznaje problem i podejmuje działania ochronne. Przykładem może być sytuacja, w której użytkownik ustawia odświeżanie na 100 Hz, podczas gdy maksymalna wartość obsługiwana przez monitor wynosi 85 Hz. Monitor, zamiast generować zniekształcenia obrazu, które mogłyby prowadzić do uszkodzenia, przechodzi w stan uśpienia, co jest zgodne z zasadami projektowania zabezpieczeń. Takie podejście nie tylko chroni sprzęt, ale także zwiększa bezpieczeństwo użytkownika, minimalizując ryzyko długotrwałego eksponowania na nieprzyjemne efekty wizualne. Właściwe ustawienia odświeżania są kluczowe dla stabilności obrazu oraz komfortu pracy, dlatego zawsze warto dostosować je do specyfikacji monitora.

Pytanie 29

"Gorące podłączenie" ("Hot plug") oznacza, że urządzenie, które jest podłączane, ma

A. zgodność z komputerem.
B. gotowość do działania zaraz po podłączeniu, bez potrzeby wyłączania ani restartowania systemu.
C. kontrolę temperatury.
D. ważność po zainstalowaniu odpowiednich sterowników.
Termin "gorące podłączenie" (ang. "hot plug") odnosi się do możliwości podłączania urządzeń do systemu komputerowego bez konieczności jego wyłączania lub restartowania. Ta funkcjonalność jest szczególnie istotna w kontekście zarządzania infrastrukturą IT, gdzie minimalizacja przestojów jest kluczowa. Na przykład, podczas pracy z serwerami w centrum danych, administratorzy mogą dodawać lub wymieniać dyski SSD i inne komponenty, takie jak karty graficzne, bez wpływu na działanie systemu operacyjnego. Wspierają to standardy takie jak PCI Express, które zostały zaprojektowane z myślą o gorącym podłączaniu. W przypadku urządzeń peryferyjnych, takich jak drukarki czy skanery, ich podłączenie po włączeniu komputera automatycznie rozpozna urządzenie, co ułatwia i przyspiesza proces konfigurowania sprzętu. Dzięki gorącemu podłączaniu, użytkownicy zyskują większą elastyczność, co pozwala na sprawniejsze zarządzanie zasobami oraz polepsza efektywność operacyjną.

Pytanie 30

Które z urządzeń nie powinno być serwisowane podczas korzystania z urządzeń antystatycznych?

A. Dysk twardy.
B. Modem.
C. Pamięć.
D. Zasilacz.
Wybór modemu, pamięci lub dysku twardego jako urządzenia, które można naprawiać podczas korzystania z urządzeń antystatycznych, jest błędny z kilku powodów. Modem, jako urządzenie do komunikacji sieciowej, nie wiąże się bezpośrednio z zagrożeniem porażeniem prądem, jednak niewłaściwe podejście w czasie naprawy może prowadzić do uszkodzeń wynikających z wyładowań elektrostatycznych. Pamięć, szczególnie RAM, to komponenty, które są niezwykle wrażliwe na ładunki elektrostatyczne; ich naprawa lub wymiana bez użycia odpowiednich środków ochrony antystatycznej może prowadzić do ich uszkodzenia. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z tego, że elektrostatyka ma zdolność do uszkadzania chipów, co może skutkować całkowitą utratą danych lub koniecznością wymiany kosztownych komponentów. Dysk twardy z kolei, szczególnie w wersjach mechanicznych, jest podatny na uszkodzenia związane z wstrząsami oraz działaniem elektrostatycznym, co może prowadzić do utraty danych. W praktyce, błędne jest przekonanie, że każdy komponent można naprawiać w trakcie korzystania z antystatycznych środków ochrony. Kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do jakiejkolwiek naprawy wyłączyć urządzenie oraz odłączyć je od zasilania, a następnie użyć odpowiednich praktyk antystatycznych, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zachować integralność podzespołów.

Pytanie 31

Aby podłączyć 6 komputerów do sieci przy użyciu światłowodu, potrzebny jest kabel z co najmniej taką ilością włókien:

A. 24
B. 6
C. 12
D. 3
Aby podłączyć 6 komputerów za pomocą światłowodu, konieczne jest posiadanie kabla z co najmniej 12 włóknami. Każdy komputer wymaga jednego włókna na transmisję i jednego na odbiór, co daje łącznie 12 włókien, by umożliwić pełne duplexowe połączenie. W praktyce, w przypadku większych instalacji, często stosuje się więcej włókien, aby zapewnić przyszłą rozbudowę lub dodatkowe połączenia. Standardy branżowe, takie jak IEEE 802.3, sugerują, aby w projektach sieciowych uwzględniać zapasowe włókna na wypadek awarii lub konieczności rozbudowy. Użycie włókien wielomodowych lub jednomodowych również ma znaczenie, w zależności od odległości, jaką sygnał musi pokonać. Na przykład, w przypadku dużych odległości, zastosowanie włókien jednomodowych jest bardziej opłacalne z uwagi na mniejsze straty sygnału. Takie praktyki zwiększają niezawodność i elastyczność sieci, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach pracy.

Pytanie 32

Karta sieciowa w standardzie Fast Ethernet umożliwia przesył danych z maksymalną prędkością

A. 100 Mbps
B. 10 Mbps
C. 100 MB/s
D. 10 MB/s
Karta sieciowa standardu Fast Ethernet, oznaczana jako IEEE 802.3u, umożliwia transfer danych z maksymalną szybkością 100 Mbps. W praktyce oznacza to, że Fast Ethernet jest w stanie przesyłać dane dziesięć razy szybciej niż jego poprzednik, czyli 10 Mbps, który był standardem dla Ethernetu. Przykłady zastosowania Fast Ethernet obejmują lokalne sieci komputerowe (LAN), gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, takich jak multimedia, dokumentacja czy aplikacje wymagające intensywnej komunikacji między serwerami. Dodatkowo, standard ten jest powszechnie stosowany w małych i średnich przedsiębiorstwach, które potrzebują efektywnego rozwiązania do łączenia komputerów z serwerami oraz innymi urządzeniami sieciowymi. Warto zauważyć, że Fast Ethernet wykorzystuje kable UTP (Unshielded Twisted Pair) kategorii 5 lub lepszej, co zapewnia stabilne połączenia na odległościach do 100 metrów. W kontekście branżowych standardów i dobrych praktyk, Fast Ethernet stanowi kluczowy element w budowaniu wydajnych sieci komputerowych, oferując równocześnie kompatybilność z wcześniejszymi standardami Ethernetu.

Pytanie 33

W którym systemie operacyjnym może pojawić się komunikat podczas instalacji sterowników dla nowego urządzenia?

System.......nie może zweryfikować wydawcy tego sterownika. Ten sterownik nie ma podpisu cyfrowego albo podpis nie został zweryfikowany przez urząd certyfikacji. Nie należy instalować tego sterownika, jeżeli nie pochodzi z oryginalnego dysku producenta lub od administratora systemu.
A. Windows XP
B. Windows 98
C. Linux
D. Unix
Windows XP to system operacyjny, który wprowadził istotne zmiany w zarządzaniu bezpieczeństwem sterowników urządzeń. Jednym z kluczowych elementów było wprowadzenie wymagania podpisów cyfrowych dla sterowników jako środka zapewnienia ich autentyczności i integralności. Gdy instalowany sterownik nie posiadał poprawnego podpisu, system wyświetlał ostrzeżenie, co miało na celu ochronę użytkownika przed potencjalnie szkodliwym oprogramowaniem. Dzięki temu użytkownicy byli zachęcani do korzystania z certyfikowanych sterowników, co minimalizowało ryzyko problemów z kompatybilnością i stabilnością systemu. System Windows XP korzystał z infrastruktury klucza publicznego (PKI) do weryfikacji podpisów cyfrowych, co było zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT. Instalacja niepodpisanych sterowników była możliwa, lecz wymagała świadomego działania użytkownika, który musiał zaakceptować ryzyko. W praktyce, oznaczało to, że administratorzy systemów byli bardziej świadomi źródeł pochodzenia sterowników i ich potencjalnych zagrożeń. Takie podejście do zarządzania sterownikami pozwoliło na zwiększenie bezpieczeństwa systemu i jego użytkowników, co było istotnym krokiem w kierunku implementacji bardziej rygorystycznych standardów bezpieczeństwa w przyszłych wersjach Windows.

Pytanie 34

Możliwość odzyskania listy kontaktów na telefonie z systemem Android występuje, jeśli użytkownik wcześniej zsynchronizował dane urządzenia z Google Drive za pomocą

A. konta Microsoft
B. konta Google
C. konta Yahoo
D. jakiegokolwiek konta pocztowego z portalu Onet
Konta Google to świetna opcja, jeśli chodzi o synchronizację danych na telefonach z Androidem. Jak to działa? Kiedy synchronizujesz swoje konto, to automatycznie przesyłane są twoje kontakty, kalendarze i inne dane do chmury. Dzięki temu, jeśli zmienisz telefon lub coś stracisz, możesz w prosty sposób odzyskać wszystko. Na przykład, kupując nowy telefon, wystarczy, że zalogujesz się na konto Google, a wszystkie twoje kontakty wracają na miejsce. To naprawdę przydatne! Warto pamiętać, żeby zawsze mieć włączoną synchronizację kontaktów w ustawieniach, bo dzięki temu twoje dane są bezpieczne i na wyciągnięcie ręki.

Pytanie 35

Jakie polecenie w systemie Linux prawidłowo ustawia kartę sieciową, przypisując adres IP oraz maskę sieci dla interfejsu eth1?

A. ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 0.255.255.255.255
B. ifconfig eth1 192.168.1.1 netmask 255.255.255.0
C. ifconfig eth1 192.168.1.255 netmask 255.255.255.0
D. ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0
Pierwsza z błędnych odpowiedzi, 'ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0', jest niepoprawna, ponieważ adres 192.168.1.0 jest zarezerwowany jako adres sieciowy i nie może być przypisany do konkretnego urządzenia. Adresy sieciowe nie mogą być przypisane do interfejsów, ponieważ oznaczają one samą sieć, a nie jej hosty. Druga odpowiedź, 'ifconfig eth1 192.168.1.255 netmask 255.255.255.0', także jest błędna, ponieważ adres 192.168.1.255 jest adresem rozgłoszeniowym (broadcast), co oznacza, że jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci. Adres ten również nie może być przypisany do konkretnego interfejsu, gdyż jego funkcją jest komunikacja z wszystkimi urządzeniami w sieci. Ostatnia z odpowiedzi, 'ifconfig eth1 192.168.1.0 netmask 0.255.255.255.255', jest skrajnie niepoprawna, ponieważ maska 0.255.255.255.255 jest niezgodna z zasadami klasyfikacji adresów IP. Tego rodzaju maska nie definiuje żadnej podsieci i prowadzi do niejasności w komunikacji. Warto podkreślić, że przy konfiguracji interfejsów sieciowych zawsze należy przestrzegać zasad przydzielania adresów IP oraz rozumieć znaczenie adresów sieciowych i rozgłoszeniowych. Błędy w tej kwestii mogą prowadzić do problemów z łącznością i komunikacją w sieci.

Pytanie 36

Oprogramowanie komputerowe, które można używać bezpłatnie i bez czasowych ograniczeń, jest udostępniane na mocy licencji typu

A. trial
B. donationware
C. public domain
D. shareware
Odpowiedź "public domain" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do oprogramowania, które jest udostępniane publicznie, co oznacza, że każdy ma prawo do korzystania, modyfikowania i rozpowszechniania takiego oprogramowania bez żadnych ograniczeń czasowych czy kosztowych. Oprogramowanie w domenie publicznej nie jest objęte prawem autorskim, co sprawia, że jest dostępne dla wszystkich. Przykłady oprogramowania w domenie publicznej obejmują niektóre projekty open source, takie jak edytory tekstu czy narzędzia graficzne, które są używane przez wiele osób na całym świecie. Z perspektywy standardów branżowych, oprogramowanie w domenie publicznej często wspiera innowacje i współpracę w ramach społeczności programistycznych, przyczyniając się do szybszego rozwoju technologii. Działa to na zasadzie otwartego dostępu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie tworzenia oprogramowania, promując transparentność i współdzielenie zasobów.

Pytanie 37

Rekord typu A w systemie DNS

A. zawiera dane o serwerze DNS nadrzędnym
B. przypisuje nazwę domeny DNS do adresu serwera pocztowego
C. przechowuje alias dla danej nazwy domeny
D. mapuje nazwę hosta na odpowiadający jej 32-bitowy adres IPv4
Rekord typu A (Address Record) w systemie DNS jest kluczowym elementem, który umożliwia mapowanie nazw hostów na ich odpowiadające adresy IPv4. Oznacza to, że gdy użytkownik wpisuje nazwę domeny w przeglądarkę, serwer DNS, korzystając z rekordu A, przekształca tę nazwę w 32-bitowy adres IP, co pozwala na skuteczne nawiązanie połączenia z odpowiednim serwerem. Przykładem może być sytuacja, w której użytkownik wpisuje www.example.com. Serwer DNS zwraca jego adres IP, na przykład 192.0.2.1, co umożliwia przeglądarkom internetowym szybkie i efektywne dotarcie do zasobów tej domeny. Rekordy A są kluczowe dla funkcjonowania internetu, ponieważ pozwalają na łatwe korzystanie z nazw domenowych, które są bardziej przyjazne dla użytkowników niż numeryczne adresy IP. W praktyce, zarządzanie rekordami A jest częścią administracji serwerami DNS, co jest niezbędne dla zapewnienia dostępności usług online. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie i aktualizowanie tych rekordów, aby zapobiec problemom z dostępem do zasobów sieciowych.

Pytanie 38

Jakie miejsce nie jest zalecane do przechowywania kopii zapasowej danych z dysku twardego komputera?

A. Płyta CD/DVD
B. Inna partycja dysku tego komputera
C. Dysk zewnętrzny
D. Pamięć USB
Przechowywanie kopii bezpieczeństwa danych na innej partycji dysku tego samego komputera jest niezalecane z powodu ryzyka jednoczesnej utraty danych. W przypadku awarii systemu operacyjnego, usunięcia plików lub ataku złośliwego oprogramowania, dane na obu partycjach mogą być zagrożone. Dlatego najlepszym praktycznym podejściem do tworzenia kopii bezpieczeństwa jest używanie fizycznych nośników zewnętrznych, takich jak dyski zewnętrzne, pamięci USB czy płyty CD/DVD, które są oddzielne od głównego systemu. Zgodnie z zasadą 3-2-1, zaleca się posiadanie trzech kopii danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. Takie podejście znacząco zwiększa bezpieczeństwo danych i minimalizuje ryzyko ich utraty w wyniku awarii sprzętu lub cyberataków. Dobre praktyki obejmują również regularne aktualizowanie kopii zapasowych oraz ich szyfrowanie w celu ochrony przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 39

Literowym symbolem P oznacza się

A. częstotliwość
B. indukcyjność
C. rezystancję
D. moc
Symbol P to moc, która jest super ważnym parametrem w teorii obwodów elektrycznych i przy różnych instalacjach elektrycznych. Ogólnie mówiąc, moc elektryczna to ilość energii, którą się przesyła w jednostce czasu, mierzona w watach (W). Jak mamy prąd stały, to moc można obliczyć wzorem P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to natężenie prądu. A przy prądzie zmiennym sprawa wygląda trochę inaczej, bo moc czynna to P = U * I * cos(φ), gdzie φ to kąt między napięciem a prądem. Można to zobaczyć w różnych miejscach, od żarówek w domach po całe systemy energetyczne. W branżowych standardach, na przykład IEC 60038, podkreśla się znaczenie rozumienia mocy dla efektywności energetycznej i bezpieczeństwa instalacji. Jak dobrze zrozumiesz moc, to łatwiej będzie projektować systemy, a także unikać przeciążeń, co jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 40

Aby zatrzymać wykonywanie programu zapisanego w pliku wsadowym Windows do momentu naciśnięcia dowolnego klawisza, należy zastosować komendę

A. echo on
B. echo off
C. pause
D. stop
Odpowiedzi 'echo off' oraz 'echo on' dotyczą wyświetlania komunikatów w plikach wsadowych, a nie zatrzymywania działania programu. Komenda 'echo off' wyłącza wyświetlanie kolejnych poleceń na ekranie, co może być przydatne w sytuacjach, gdy chcemy, aby nasz skrypt był bardziej estetyczny i nie zaśmiecał ekranu zbędnymi informacjami. Z kolei 'echo on' przywraca to wyświetlanie. Użycie tych komend może prowadzić do błędnych założeń, jakoby były one w stanie zatrzymać wykonanie skryptu, co jest absolutnie nieprawidłowe. Komenda 'stop' nie istnieje w kontekście plików wsadowych Windows, co czyni ją zupełnie niewłaściwą odpowiedzią. Stosowanie tego typu niepoprawnych komend może prowadzić do frustracji i błędów w procesie automatyzacji, ponieważ nie tylko nie spełniają one zamierzonej funkcji, ale mogą także generować błędy wykonania. Warto zwrócić uwagę, że niektóre polecenia mogą być mylone z innymi, stąd istotne jest dobrze zrozumienie funkcji, jakie poszczególne komendy pełnią. Właściwe korzystanie z 'pause' zamiast prób stosowania niewłaściwych komend, jak 'stop' czy 'echo', jest kluczowe dla efektywności i prawidłowego działania skryptów wsadowych.