Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:42
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 15:18

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zlecający jest zobowiązany do zgłoszenia zleceniobiorcy, który pracuje w innym miejscu na pełen etat, do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego za pomocą formularza

A. ZUS ZZA w terminie do 7 dni od dnia podpisania umowy zlecenia

B. ZUS ZUA w terminie do 7 dni od dnia podpisania umowy zlecenia

C. ZUS ZUA w dniu podpisania umowy zlecenia

D. ZUS ZZA w dniu podpisania umowy zlecenia

Jak się wybierze zły formularz albo spóźni się ze zgłoszeniem zleceniobiorcy do ubezpieczenia zdrowotnego, to efekty mogą być naprawdę nieprzyjemne. ZUS ZUA to formularz dla osób, które są ubezpieczone w ramach zatrudnienia, więc nie nadaje się dla tych, którzy pracują na umowę zlecenie. Często ludzie myślą, że ZUS ZUA jest odpowiedni w każdej sytuacji, a to jest błąd. Jakby ktoś zgłosił zleceniobiorcę na ZUS ZUA w dniu, kiedy podpisuje umowę, to to w ogóle nie spełnia wymogów. W dodatku, jakieś błędne przekonania mogą spowodować opóźnienia w zgłoszeniu, a to skutkuje brakiem ubezpieczenia zdrowotnego. Jak potem trzeba by było skorzystać z usług medycznych, to zleceniobiorca miałby spore problemy z uzyskaniem potrzebnych świadczeń. Dlatego naprawdę ważne, żeby zleceniodawcy wiedzieli, jakie są różnice między formularzami i terminami zgłoszeń. To zrozumienie jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać zobowiązaniami wobec swoich pracowników i zleceniobiorców.

Pytanie 2

Kiedy umowa dotycząca sprzedaży telefonu za 3 000,00 zł podlega opodatkowaniu przez podatek od czynności cywilnoprawnych, to kto ponosi obowiązek podatkowy?

A. na sprzedającym

B. na osobie trzeciej

C. na kupującym

D. solidarnie na kupującym i sprzedającym

W przypadku umowy sprzedaży telefonu, błędne jest przypisanie obowiązku podatkowego sprzedającemu lub osobie trzeciej. W polskim prawie cywilnym, to nabywca jest odpowiedzialny za zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych, co wynika z fundamentalnych zasad dotyczących PCC. Oznacza to, że sprzedający, mimo że jest stroną umowy, nie jest zobowiązany do uiszczania tego podatku, co może prowadzić do mylnych wniosków. Typowym błędem jest również przekonanie, że obowiązek może być nałożony na osobę trzecią, co jest niezgodne z przepisami. Ustawa o PCC jasno definiuje strony umowy jako odpowiedzialne za zobowiązania podatkowe, co eliminuje możliwości przerzucenia tych obowiązków na innych. Solidarne zobowiązanie kupującego i sprzedającego jest również mylne, ponieważ w sytuacji, gdy to nabywca powinien zapłacić podatek, nie ma podstaw prawnych do przypisania tej odpowiedzialności sprzedającemu. W praktyce, brak znajomości przepisów prawa cywilnego i podatkowego może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak błędne rozliczenia podatkowe oraz potencjalne kary ze strony organów skarbowych. Dlatego tak ważne jest, aby każda ze stron dokładnie rozumiała swoje zobowiązania podatkowe związane z transakcjami, co pozwala na uniknięcie problemów w przyszłości.

Pytanie 3

Na podstawie fragmentu rachunku do umowy zlecenia oblicz podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Rachunek do umowy zlecenia (fragment)
Kwota brutto	3 274,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne	448,87 zł
Koszty uzyskania przychodu 20%	………………
Podstawa opodatkowania	………………

A. 2 619,00 zł

B. 2 260,00 zł

C. 2 825,00 zł

D. 2 709,00 zł

Odpowiedź 2 260,00 zł to strzał w dziesiątkę! W obliczeniach podstawy opodatkowania musimy pamiętać o składkach na ubezpieczenia społeczne i tych standardowych kosztach, które zwykle wynoszą 20% różnicy między kwotą brutto a tymi składkami. Najpierw odejmujemy składki od kwoty brutto, a potem liczymy te 20% z tego, co nam zostało. Na przykład, jak mamy 3 000,00 zł brutto i 500,00 zł składek, podstawą do obliczeń będzie 2 500,00 zł. Koszty uzyskania przychodu wyniosą wtedy 500,00 zł, co daje nam wynik 2 000,00 zł do opodatkowania. Warto wszystko skrupulatnie dokumentować, żeby mieć pewność, że nie ma nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 4

Model wynagrodzeń, który umożliwia zatrudnionym dokonanie wyboru spośród dostępnego dodatkowego zestawu świadczeń (benefitów) w ramach ustalonego limitu, to

A. system premiowy

B. system prowizyjny

C. system zadaniowy

D. system kafeteryjny

System premiowy, system zadaniowy i system prowizyjny to modele wynagradzania, które różnią się od systemu kafeteryjnego pod względem struktury i celu. System premiowy opiera się na przyznawaniu dodatkowych wynagrodzeń za osiągnięcie określonych celów lub wyników. Tego typu podejście może prowadzić do krótkofalowego myślenia wśród pracowników, którzy mogą skupić się na natychmiastowych korzyściach, zamiast na długoterminowym rozwoju i współpracy. System zadaniowy z kolei zakłada wynagradzanie pracowników za konkretne zadania, co również może ograniczać ich elastyczność i możliwość dostosowywania się do zmieniających się warunków rynkowych. Natomiast system prowizyjny jest powszechnie stosowany w sprzedaży, gdzie wynagrodzenie opiera się na osiągniętych wynikach sprzedaży. Może to skutkować dużą konkurencją wewnątrz zespołów, co nie zawsze sprzyja współpracy i zgraniu w grupie. W przeciwieństwie do systemu kafeteryjnego, te modele nie uwzględniają indywidualnych preferencji pracowników w zakresie świadczeń, co może prowadzić do ich niezadowolenia i w efekcie zwiększonej rotacji kadry. Dlatego ważne jest, aby w firmach stosować bardziej elastyczne podejścia, takie jak system kafeteryjny, które odpowiadają na zróżnicowane potrzeby pracowników, a tym samym przyczyniają się do budowania zaangażowania i lojalności w zespole.

Pytanie 5

Ile wynosi kwota składek na ubezpieczenia społeczne potrącana z wynagrodzenia brutto pracownika. obliczona według stawki 13,71%?

Składniki wynagrodzenia	Kwota w zł
Wynagrodzenie za czas przepracowany	1 600,00
Wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy	400,00
Wynagrodzenie za czas choroby	200,00
Wynagrodzenie brutto	2 200,00

A. 219,36 zł

B. 274,20 zł

C. 301,62 zł

D. 246,78 zł

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia podstawy obliczeń składek na ubezpieczenia społeczne. Często mylone jest wliczanie wynagrodzenia za czas choroby do podstawy, co jest niezgodne z przepisami prawa. Wypłaty wynagrodzenia za czas choroby, zgodnie z Kodeksem pracy, nie są objęte składkami na ubezpieczenia społeczne, co oznacza, że pracodawcy muszą uważnie analizować składniki wynagrodzenia, które podlegają oskładkowaniu. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwe zastosowanie stawki procentowej, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia kwoty składek. Pracownicy działów kadrowych i płacowych muszą być dobrze zaznajomieni z przepisami prawa oraz z metodologią obliczania składek, aby uniknąć takich pomyłek. Przykładowo, jeżeli ktoś oblicza składkę na podstawie sumy wszystkich składników wynagrodzenia, w tym wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, prowadzi to do poważnych nieprawidłowości. Właściwe podejście powinno uwzględniać tylko te składniki, które są zgodne z wytycznymi ustawowymi. Edukacja w tym zakresie oraz systematyczne aktualizowanie wiedzy na temat zmian w przepisach są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa w obszarze płac.

Pytanie 6

Dokumenty zawarte w części B akt osobowych pracownika odnoszą się do

A. wygaśnięcia umowy o pracę

B. procesu ubiegania się o zatrudnienie

C. rozwiązania umowy o pracę

D. nawiązania umowy o pracę oraz przebiegu zatrudnienia

Część B akt osobowych pracownika rzeczywiście zawiera te wszystkie istotne dokumenty dotyczące nawiązania pracy i zatrudnienia. To znaczy, że znajdziesz tam wszystko, co ważne, jak umowa o pracę, aneksy do niej czy różne papiery związane z ewentualnymi zmianami w warunkach zatrudnienia. Na przykład, jak pracownik podpisał umowę, to powinna być ona w aktach osobowych. Zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawcy muszą trzymać te dokumenty przez 50 lat po zakończeniu zatrudnienia, co pozwala na uchowanie pełnej historii zatrudnienia. Z mojego doświadczenia, mając dostęp do tych danych, pracodawcy łatwiej zarządzają kadrami i mogą lepiej analizować ścieżki kariery pracowników, co też wpływa na ich rozwój zawodowy. Zrozumienie, jak to wszystko działa, jest ważne, żeby być zgodnym z przepisami i dobrze zarządzać ludźmi w firmie.

Pytanie 7

Czynny podatnik VAT zakupił maszynę produkcyjną, którą przyjął do eksploatacji. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli zawierającej wybrane elementy faktur zakupu, ustal wartość początkową maszyny zakupionej i oddanej do użytkowania 20 lutego 2015 r.

Faktura nr	Opis faktury	Wartość netto	Podatek VAT	Wartość brutto
1/15	Zakup maszyny produkcyjnej	80 000,00 zł	18 400,00 zł	98 400,00 zł
2/15	Usługa transportu maszyny	4 000,00 zł	920,00 zł	4 920,00 zł
3/15	Usługa montażu maszyny	2 000,00 zł	460,00 zł	2 460,00 zł

A. 82 000,00 zł

B. 86 000,00 zł

C. 98 400,00 zł

D. 105 780,00 zł

Wartość początkowa środka trwałego, jak na przykład maszyny produkcyjnej, to suma wszystkich wydatków, które ponieśliśmy na jej zakup, transport i montaż. W przypadku maszyny, która zaczęła działać 20 lutego 2015 roku, musimy pamiętać, żeby uwzględnić nie tylko kwotę z faktury, ale też inne wydatki, które były potrzebne do uruchomienia tego sprzętu. Koszty transportu i montażu to naprawdę istotne elementy, które stanowią wartość początkową. Jeśli je pominiesz, to w przyszłości może się to odbić na Twoich rozliczeniach. Z mojego doświadczenia, warto mieć na uwadze, by dokładnie dokumentować wszystkie koszty związane z nabyciem, ponieważ ważne to dla zgodności z przepisami podatkowymi oraz ogólnymi zasadami rachunkowości. Jak mówi prawo, wszystkie dokumenty muszą być przechowywane przez określony czas, co przydaje się na przykład podczas kontroli skarbowych. Podsumowując, wartość początkowa tej maszyny wynosi 86 000,00 zł, co pokrywa wszystkie potrzebne koszty związane z jej nabyciem i przygotowaniem do pracy.

Pytanie 8

Pracownik, który jest absolwentem studiów licencjackich i przepracował 3 lata na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, zgodnie z Kodeksem pracy, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze rocznym

Art. 155 § 1 Kodeksu pracy (fragment)
Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
1)	zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
2)	średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
3)	średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat,
4)	średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata,
5)	szkoły policealnej - 6 lat,
6)	szkoły wyższej - 8 lat.
Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu.

A. 26 dni.

B. 28 dni.

C. 20 dni.

D. 18 dni.

Wybór odpowiedzi 28 dni, 20 dni, lub 18 dni wskazuje na nieporozumienie co do zasad obliczania wymiaru urlopu wypoczynkowego zgodnie z Kodeksem pracy. W przypadku odpowiedzi na 28 dni, warto zauważyć, że taki wymiar urlopu przysługuje pracownikom, którzy mają co najmniej 10-letni staż pracy, a w tym przypadku sumaryczny staż, uwzględniając ukończenie studiów wyższych, wynosi jedynie 11 lat. Odpowiedź 20 dni z kolei odnosi się do podstawowego wymiaru urlopu dla pracowników, którzy przepracowali mniej niż 10 lat, co nie jest adekwatne w kontekście omawianej sytuacji. Natomiast 18 dni to niewłaściwe zrozumienie zasad dotyczących zaliczania okresu nauki do stażu pracowniczego. Często błędne odpowiedzi wynikają z niepełnej znajomości przepisów prawa pracy lub mylenia różnych kategorii zatrudnienia. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie, że do wymiaru urlopu wlicza się zarówno czas pracy, jak i edukacji, co ma istotne znaczenie w obliczeniach. Warto również zwrócić uwagę na to, że znajomość przepisów dotyczących urlopów może znacząco wpływać na satysfakcję pracowników i ich relacje z pracodawcą.

Pytanie 9

Z wynagrodzenia pracownika pracodawca może potrącić kwoty przeznaczone na pokrycie świadczeń alimentacyjnych w wysokości

A. 50%

B. 90%

C. 75%

D. 60%

Odpowiedzi 90%, 50% oraz 75% są błędne z kilku powodów, które wynikają z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących potrąceń wynagrodzenia w kontekście świadczeń alimentacyjnych. Odpowiedź 90% sugeruje, że pracodawca może potrącić tak wysoką kwotę, co jest w Polsce niezgodne z prawem. Maksymalny limit potrąceń na rzecz alimentów wynosi 60% wynagrodzenia netto, co ma na celu zapewnienie, że pracownik wciąż posiada wystarczające środki na życie. W przypadku odpowiedzi 50%, chociaż jest to możliwe w kontekście niektórych innych wierzytelności, to jednak nie odnosi się to do alimentów, gdzie limit wynosi więcej. Podobnie, 75% również nie jest zgodne z rzeczywistością prawną, gdzie do 60% jest jedyną dozwoloną stawką. Typowym błędem myślowym jest zatem nadmierne uproszczenie zasad dotyczących potrąceń, co prowadzi do mylnych interpretacji przepisów. Kluczowe jest zrozumienie, że prawo chroni nie tylko uprawnionych do alimentów, ale także dba o to, aby dłużnicy alimentacyjni mogli zaspokajać swoje podstawowe potrzeby życiowe. Zawsze warto zapoznać się z odpowiednimi regulacjami prawnymi, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 10

Urlop okolicznościowy to przysługujące pracownikowi zwolnienie z pracy między innymi w związku

A. z wezwaniem do prokuratury

B. z cyklicznym badaniem lekarskim

C. z szkoleniem pracownika w zakresie bhp

D. z weselem dziecka pracownika

Urlop okolicznościowy to szczególny rodzaj zwolnienia od pracy, który przysługuje pracownikom w związku z wydarzeniami o charakterze osobistym lub rodzinnym, takimi jak ślub dziecka. Jest to zgodne z przepisami Kodeksu pracy, które określają sytuacje, w których pracownik ma prawo do takiego urlopu. W przypadku ślubu dziecka, pracownik może skorzystać z dodatkowych dni wolnych, co ma na celu umożliwienie mu uczestnictwa w ważnych dla rodziny wydarzeniach. Przykładowo, jeśli dziecko pracownika planuje ślub, pracownik może wziąć kilka dni wolnego, aby wziąć udział w ceremonii, pomóc w organizacji lub po prostu spędzić czas z rodziną. Tego typu urlop jest często stosowany w praktyce, co sprzyja budowaniu pozytywnych relacji w rodzinie oraz wsparciu pracowników w ważnych momentach ich życia.

Pytanie 11

Wysokość podstawowego rocznego odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych dla pracownika zatrudnionego na pełen etat, który nie pracuje w szczególnie trudnych warunkach oraz nie ma znacznego ani umiarkowanego stopnia niepełnosprawności wynosząca

A. 6,25% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej

B. 37,5% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej

C. 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej

D. 43,75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej

Wysokość podstawowego rocznego odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) dla pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy wynosząca 37,5% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz regulacjami dotyczącymi funduszy socjalnych. ZFŚS ma na celu wspieranie pracowników w zakresie wypoczynku, rehabilitacji, a także w sytuacjach kryzysowych. Wysokość odpisu została ustalona na podstawie przeciętnego wynagrodzenia, co zapewnia elastyczność dostosowania benefitu do sytuacji ekonomicznej w kraju. Przykładowo, w roku 2022, średnie wynagrodzenie w gospodarce narodowej wyniosło 5 000 zł, co oznacza, że roczny odpis na ZFŚS wyniesie 22 500 zł na pracownika, co jest istotnym wsparciem finansowym dla funkcjonowania funduszu. Ponadto, organizacje powinny regularnie analizować wysokość odpisu, aby dostosować go do zmieniających się warunków rynkowych oraz potrzeb pracowników, co jest elementem dobrych praktyk w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

Pytanie 12

Osoba fizyczna, prowadząca działalność gospodarczą, wykonała usługę i wystawiła 17.02.2017 r. fakturę sprzedaży usług poza terytorium kraju na kwotę 1 000 euro. W dniu 01.03.2017 r. na jej rachunek bankowy z tytułu sprzedaży usług wpłynęła kwota 4 430,00 zł. Po rozliczeniu transakcji powstała

Tabele kursów walutowych	Kod waluty	Kurs średni [PLN]
Tabela nr 031/A/NBP/2017 z dnia 2017-02-16	1 EUR	4,4042
Tabela nr 032/A/NBP/2017 z dnia 2017-02-17	1 EUR	4,3905

A. dodatnia różnica kursowa 39,50 zł

B. dodatnia różnica kursowa 25,80 zł

C. ujemna różnica kursowa 25,80 zł

D. ujemna różnica kursowa 39,50 zł

Analiza dostępnych odpowiedzi ujawnia kilka powszechnych nieporozumień związanych z obliczaniem różnic kursowych. Osoby wybierające błędne odpowiedzi mogą mylić pojęcia ujemnej i dodatniej różnicy kursowej, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Ujemna różnica kursowa występuje, gdy wartość kwoty wpłaty w PLN jest niższa niż wartość faktury przeliczonej na PLN, co z kolei skutkuje stratą finansową. W przypadku naszej transakcji, kluczowym elementem jest właściwe przeliczenie wartości faktury na podstawie kursu walutowego dnia wystawienia. Jeżeli kurs euro w dniu wystawienia faktury wynosił 4,45 PLN, to wartość 1 000 euro wynosiła 4 450 PLN. W momencie, gdy na konto przedsiębiorcy wpłynęło 4 430 PLN, wydaje się, że firma straciła część środków. Jednakże po obliczeniach uwzględniających różnice kursowe, rzeczywista sytuacja może się zmienić, co jest kluczowe w kontekście rachunkowości. Wiele osób może nie dostrzegać, że różnice kursowe są wynikiem zmieniającego się kursu walutowego, co może prowadzić do wyciągania fałszywych wniosków. Ważne jest, aby dobrze rozumieć mechanizmy działające na rynku walutowym oraz wpływające na codzienne operacje finansowe przedsiębiorstwa, aby uniknąć błędnych interpretacji oraz nieprawidłowego rozliczania różnic kursowych.

Pytanie 13

Pracownik wykorzystuje swój samochód o pojemności 2000 cm³ na potrzeby zakładu zgodnie z przyznanym mu ryczałtem w granicach limitu 700 km. Z tytułu używania samochodu niebędącego własnością pracodawcy przysługuje pracownikowi kwota ryczałtu brutto

Ryczałt samochodowy za jazdy lokalne
Pojemność skokowa silnika samochodu osobowego	Stawki za 1 km przebiegu pojazdu	Limity
Pojemność skokowa silnika samochodu osobowego	Stawki za 1 km przebiegu pojazdu	300 km	500 km	700 km
do 900 cm³	0,5214	156,42	260,76	364,98
powyżej 900 cm³	0,8358	250,74	417,90	585,06

A. 409,52 zł

B. 255,49 zł

C. 364,98 zł

D. 585,06 zł

Odpowiedź 585,06 zł jest poprawna, ponieważ zgodnie z aktualnymi przepisami dotyczącymi ryczałtów za używanie prywatnych pojazdów do celów służbowych w Polsce, kwota ryczałtu brutto dla samochodów o pojemności silnika przekraczającej 900 cm³ przy limicie 700 km wynosi właśnie 585,06 zł. Tabela ryczałtów, która odnosi się do tych wartości, uwzględnia m.in. koszty eksploatacji oraz amortyzacji pojazdu. Używając samochodu na potrzeby zakładu, pracownik powinien mieć świadomość, że przysługująca mu kwota ryczałtu nie tylko pokrywa poniesione koszty, ale również umożliwia zwrot za wykorzystanie prywatnego środka transportu. Wiedza ta jest kluczowa w kontekście zarządzania kosztami w przedsiębiorstwie i powinno się ją uwzględniać w polityce firmy dotyczącej użytkowania pojazdów przez pracowników. Dobrze jest również pamiętać o tym, że kwoty ryczałtu mogą się zmieniać w zależności od zmian przepisów, dlatego regularne śledzenie aktualizacji w tym zakresie jest niezbędne dla właściwego stosowania prawa.

Pytanie 14

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracownik, który świadczy pracę w godzinach nocnych, ma prawo do dodatku do wynagrodzenia za każdą przepracowaną godzinę w wysokości

A. 5% wynagrodzenia godzinowego ustalonego na podstawie minimalnej stawki za pracę

B. 10% wynagrodzenia godzinowego ustalonego na podstawie minimalnej stawki za pracę

C. 20% wynagrodzenia godzinowego ustalonego na podstawie minimalnej stawki za pracę

D. 15% wynagrodzenia godzinowego ustalonego na podstawie minimalnej stawki za pracę

Wybór odpowiedzi wskazującej na 10%, 5% lub 15% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę jest błędny, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistych przepisów zawartych w Kodeksie pracy. Pracownicy, którzy wykonują swoje obowiązki w porze nocnej, mają prawo do dodatku w wysokości co najmniej 20%, co zostało uregulowane w przepisach. Wybierając mniejsze wartości procentowe, można wpaść w pułapkę myślenia, że praca w nocy nie jest tak wymagająca lub mniej obciążająca dla zdrowia, co jest fałszywe. Praca nocna często wiąże się z większym stresem, zaburzeniami snu oraz długofalowymi skutkami zdrowotnymi, które uzasadniają wyższe wynagrodzenie. Niezrozumienie tej kwestii może prowadzić do błędnych wniosków zarówno w zarządzaniu zasobami ludzkimi, jak i w negocjacjach wynagrodzenia. Warto również zauważyć, że wiele organizacji stosuje praktyki, które są zgodne z przepisami prawa, ale także biorą pod uwagę dodatki motywacyjne dla pracowników nocnych, aby zrekompensować im wysiłek związany z pracą w trudniejszych godzinach. Należy unikać myślenia, że minimalny dodatek jest wystarczający, co nie tylko nie sprzyja sprawiedliwym warunkom pracy, ale także może negatywnie wpływać na morale i zaangażowanie pracowników.

Pytanie 15

Pracownik zatrudniony na akord w systemie wynagrodzeń zrealizował w ciągu miesiąca 1 600 par rękawic. Stawka wynosi 20,00 zł za godzinę, a norma produkcji to 10 par rękawic na godzinę. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tego pracownika?

A. 2 800,00 zł

B. 3 200,00 zł

C. 1 600,00 zł

D. 4 000,00 zł

Wynagrodzenie brutto pracownika zatrudnionego w akordowym systemie płac oblicza się na podstawie stawki godzinowej oraz liczby wyprodukowanych jednostek w stosunku do normy. W tym przypadku pracownik wykonał 1 600 par rękawic, a norma wynosi 10 par na godzinę. Oznacza to, że w ciągu miesiąca pracownik musiał przepracować 160 godzin (1 600 par ÷ 10 par/godz.). Przy stawce 20,00 zł za godzinę, jego wynagrodzenie brutto wyniesie 3 200,00 zł (160 godzin × 20,00 zł/godz.). W praktyce, system akordowy motywuje pracowników do efektywności i zwiększonej wydajności, co przekłada się na wyższe zarobki w przypadku przekraczania normy. Warto zauważyć, że takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcyjnej, gdzie wynagrodzenie oparte na wynikach sprzyja zwiększaniu efektywności produkcji oraz zaangażowania pracowników.

Pytanie 16

Firma ARDEX sp. z o.o. jako zleceniodawca ma obowiązek zgłosić do ubezpieczenia emerytalnego, rentowego oraz wypadkowego zleceniobiorcę, który

A. posiada drugą umowę zlecenia z innym zleceniodawcą na kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę

B. jest emerytem zatrudnionym u innego pracodawcy na podstawie umowy o pracę z minimalnym wynagrodzeniem

C. nie ma innych źródeł dochodów ani innych tytułów do ubezpieczeń społecznych

D. jest 22-letnim studentem, który nie ma stosunku pracy ze zleceniodawcą

Odpowiedź wskazująca, że zleceniobiorca nie ma innych źródeł dochodów oraz tytułów do ubezpieczeń społecznych jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, to właśnie brak innych tytułów do ubezpieczeń społecznych stanowi podstawowy warunek dla objęcia zleceniobiorcy obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym, rentowym i wypadkowym. Przykładowo, jeśli zleceniobiorca wykonuje pracę na umowę zlecenie, a jego jedynym źródłem dochodów jest ta umowa, to pracodawca ma obowiązek zgłosić go do ubezpieczeń. W praktyce, jeśli osoba jest jednocześnie zatrudniona na umowę o pracę lub korzysta z innych form ubezpieczenia, nie może być objęta tym samym ubezpieczeniem z tytułu umowy zlecenia. Dobrą praktyką w takich przypadkach jest dokładne monitorowanie statusu zatrudnienia oraz źródeł dochodów zleceniobiorcy, aby uniknąć podwójnego opłacania składek oraz niezgodności w dokumentacji. Zgłaszanie do ubezpieczeń zleceniobiorców, którzy nie spełniają powyższych warunków, może prowadzić do problemów z organami podatkowymi oraz ZUS.

Pytanie 17

Osoba prowadząca działalność gospodarczą jako osoba fizyczna oraz będąca płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne zamierza zaktualizować informacje dotyczące adresu prowadzenia działalności (czyli miejsca zamieszkania). Jakie kroki powinien podjąć płatnik składek?

A. przedsiębiorca składając wniosek EDG-1 w urzędzie gminy

B. przedsiębiorca składając deklarację NIP I bezpośrednio w ZUS

C. przedsiębiorca składając wniosek CEIDG-1 do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a na tej podstawie z urzędu Zakład Ubezpieczeń tworzy druk ZUS ZFA i zmienia dane płatnika

D. przedsiębiorca składając dokument ZUS ZPA bezpośrednio w ZUS

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, przedsiębiorca, który chce zmienić dane dotyczące miejsca prowadzenia działalności, musi złożyć wniosek CEIDG-1 do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Jest to kluczowy krok, ponieważ aktualizacja danych w CEIDG jest podstawowym obowiązkiem przedsiębiorcy i ma bezpośredni wpływ na jego status jako płatnika składek na ubezpieczenia społeczne. Po złożeniu wniosku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych automatycznie na podstawie zaktualizowanych danych dokonuje zmian w systemie, w tym generuje druk ZUS ZFA. Ten proces nie tylko przyspiesza formalności, ale także zapewnia, że wszystkie informacje są spójne w różnych instytucjach. W praktyce, przedsiębiorcy często muszą aktualizować swoje dane w wyniku zmiany miejsca zamieszkania lub lokalizacji biura, co może mieć poważne konsekwencje dla ich działalności oraz zobowiązań podatkowych. Dlatego znajomość procedur aktualizacji danych jest niezbędna dla każdego przedsiębiorcy, aby uniknąć problemów administracyjnych i prawnych.

Pytanie 18

Oblicz wysokość podatku akcyzowego dla importowanego auta osobowego wyposażonego w silnik o pojemności większej niż 2 000 cm , w przypadku gdy nie znajdują zastosowania przepisy o zwolnieniu z podatku akcyzowego, stawka podatku dla samochodu osobowego powyżej 2 000 cm wynosi 18,6%, wartość celna auta importowanego to 50 000 zł, a cło wynosi 5 000,00 zł, średnia cena rynkowa tego samochodu to 54 500,00 zł?

A. 10 137,00 zł

B. 8 626,00 zł

C. 10 230,00 zł

D. 9 300,00 zł

Obliczenia podatku akcyzowego są często mylone przez niedokładne zrozumienie zasad ustalania wartości celnej oraz stawki podatku. Wiele osób może błędnie zakładać, że sama wartość rynkowa pojazdu powinna być podstawą do obliczenia podatku, co jest nieprawidłowe. W rzeczywistości, podstawą opodatkowania jest wartość celna, a nie cena rynkowa. Dodatkowo, pominięcie opłat celnych przy obliczeniach może prowadzić do znacznych różnic w finalnej kwocie podatku. W przypadku tego pytania, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego uwzględnienia stawki akcyzy lub błędnego zrozumienia, jak należy obliczać podstawę opodatkowania. Oprócz tego, niektóre osoby mogą zapominać o dodaniu cła do wartości celnej, co jest kluczowym krokiem w obliczeniach. Wiedza na temat tego, jak właściwie stosować przepisy dotyczące akcyzy, jest nie tylko istotna dla osób importujących pojazdy, ale także dla profesjonalistów zajmujących się doradztwem celnym i podatkowym. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować każdy element procesu obliczeniowego, aby uniknąć kosztownych błędów oraz nieporozumień związanych z obowiązkami podatkowymi.

Pytanie 19

Sprzedawca zatrudniony w sklepie meblowym jest wynagradzany w systemie czasowo-prowizyjnym. Na podstawie danych z tabeli oblicz wynagrodzenie brutto sprzedawcy za bieżący miesiąc przyjmując, że obroty sklepu wyniosły 120 000,00 zł.

Miesięczna płaca zasadnicza	2 500,00 zł
Stawka prowizji	0,5%
Dodatek za staż pracy obliczany od miesięcznej płacy zasadniczej	8%

A. 2 700,00 zł

B. 3 348,00 zł

C. 3 100,00 zł

D. 3 300,00 zł

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia zasadności poszczególnych elementów wynagrodzenia. Często osoby starające się obliczyć wynagrodzenie brutto sprzedawcy mogą skupić się wyłącznie na płacy zasadniczej, ignorując istotne składniki takie jak prowizja od obrotów oraz dodatek za staż pracy. Prowizja, będąca kluczowym elementem w systemach czasowo-prowizyjnych, ma bezpośredni wpływ na to, jak wysoko wynagrodzenie sprzedawcy może sięgać. Nieprawidłowe podejście do obliczeń, takie jak zaniżanie wartości prowizji lub pomijanie dodatku za staż, prowadzi do błędnych wniosków i niedoszacowania wynagrodzenia. Ponadto, niektóre osoby mogą mylić pojęcia związane z wynagrodzeniem, na przykład myśląc, że wynagrodzenie brutto jest to samo co wynagrodzenie netto. To prowadzi do dodatkowych nieporozumień. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wynagrodzenie brutto obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia przed odliczeniem podatków i składek. Dobre praktyki w obliczaniu wynagrodzenia powinny bazować na dokładnych danych dotyczących obrotów i jasno zdefiniowanych zasad prowizji. Warto również znać normy branżowe dotyczące wynagrodzeń w sektorze sprzedaży, co może pomóc w lepszym oszacowaniu wynagrodzeń w przyszłości.

Pytanie 20

Przedsiębiorca podpisał umowę zlecenia z emerytem na kwotę 1 800,00 zł, która stanowi dla niego jedyny powód do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Emeryt nie złożył wniosku o dobrowolne ubezpieczenie chorobowe. Jaką całkowitą wysokość składek na ubezpieczenia społeczne pokryje zleceniobiorca?

A. 202,68 zł

B. 370,98 zł

C. 495,36 zł

D. 246,78 zł

Wybór innej kwoty składek na ubezpieczenia społecznej mógł wyniknąć z błędnych szacunków lub z tego, że nie rozróżniłeś, które składki płaci zleceniobiorca, a które zleceniodawca. Często zdarza się, że myślimy, że wszystkie składki to obciążenie dla zleceniobiorcy, co niestety prowadzi do przeszacowania. Warto wiedzieć, że zleceniobiorca nie pokrywa wszystkich kosztów, bo część z nich spada na zleceniodawcę. Na przykład, jeśli wybrałeś 370,98 zł, to mogłeś uwzględnić składki na emeryturę, rentę i Fundusz Pracy, ale nie rozdzieliłeś, co płaci zleceniodawca, a co zleceniobiorca. Z kolei odpowiedź 495,36 zł może sugerować, że pomyślałeś o składkach zdrowotnych, chociaż w tym przypadku one nie dotyczą emeryta. Ważne, żeby wiedzieć, które składki są obowiązkowe i kto je finansuje, to pozwala na prawidłowe obliczenia i zgodność z prawem pracy oraz ubezpieczeń społecznych.

Pytanie 21

Osoba prowadząca działalność gospodarczą podpisała umowę zlecenia ze studentem mającym 22 lata, który nie jest jej pracownikiem, na kwotę 110 zł brutto. Jaką sumę otrzyma zleceniobiorca, który nie wystąpił o dobrowolne ubezpieczenia społeczne ani zdrowotne?

A. 94,16 zł

B. 90,00 zł

C. 94,00 zł

D. 110,00 zł

Wybór niewłaściwych odpowiedzi wynika najczęściej z niepełnego zrozumienia zasad obliczania wynagrodzenia w ramach umowy zlecenia. Odpowiedzi, które wskazują na kwoty 110,00 zł, 94,00 zł czy 94,16 zł, sugerują różne pomyłki w obliczeniach. Odpowiedź 110,00 zł nie uwzględnia składek na ubezpieczenie zdrowotne, co jest fundamentalnym błędem, ponieważ wynagrodzenie brutto zawsze podlega opodatkowaniu i składkom. Z kolei odpowiedzi 94,00 zł oraz 94,16 zł opierają się na mylnych założeniach dotyczących obliczenia zaliczek na podatek dochodowy lub składek na ubezpieczenia społeczne. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku umowy zlecenia, jeśli zleceniobiorca nie wnosi o objęcie go dobrowolnymi składkami na ubezpieczenia społeczne, to tylko składka na ubezpieczenie zdrowotne zostaje uwzględniona, a jej obliczenia są oparte na wynagrodzeniu brutto pomniejszonym o 20% ryczałtowe koszty uzyskania przychodu. Mylenie podstawy opodatkowania z kwotą netto do wypłaty prowadzi do niedokładnych obliczeń. Uczenie się i stosowanie zasad dotyczących umów cywilnoprawnych jest niezbędne dla prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej oraz zrozumienia zobowiązań podatkowych i ubezpieczeniowych.

Pytanie 22

Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, dokumentację dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2020, której termin płatności minął 30 kwietnia 2021 roku, należy przechowywać do końca roku?

A. 2026

B. 2024

C. 2023

D. 2022

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych założeń dotyczących okresu przechowywania dokumentacji podatkowej. Odpowiedzi takie jak 2022, 2023 czy 2024 opierają się na niepełnym zrozumieniu przepisów dotyczących archiwizacji dokumentów. Odpowiedzi te sugerują, że dokumenty można zniszczyć po upływie dwóch lub trzech lat od złożenia zeznania, co jest niezgodne z wymogami prawnymi. Osoby, które wybrały te opcje, mogą mylić okresy przechowywania dokumentów z terminem przedawnienia zobowiązań podatkowych, który rzeczywiście wynosi pięć lat, ale dotyczy rozliczeń, a nie samej dokumentacji. Prawidłowe zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka błędów podczas kontrolowania czy archiwizowania dokumentów. Niezrozumienie okresów archiwizacji może prowadzić do sytuacji, w której podatnik nie będzie w stanie dostarczyć wymaganej dokumentacji w przypadku kontroli, co może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi oraz prawnymi. Z tego względu kluczowe jest, aby podatnicy byli świadomi obowiązujących przepisów i terminów, co pozwala na skuteczne zarządzanie swoimi obowiązkami podatkowymi.

Pytanie 23

Pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę od 01.02.2017 r. dostarczył w maju pierwsze w tym roku zaświadczenie lekarskie ZUS ZLA, potwierdzające 10 dniową niezdolność do pracy z powodu choroby. Korzystając z danych w tabeli, oblicz wynagrodzenie brutto pracownika za czas choroby.

Okres zatrudnienia	luty	marzec	kwiecień
Wynagrodzenie brutto pracownika pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika	3 200,00 zł	3 200,00 zł	3 200,00 zł
Dni przepracowane przez pracownika zgodnie z normatywnym czasem pracy	20	23	19
Procent do wyliczenia wynagrodzenia za czas choroby	80% podstawy wymiaru

A. 1 066,67 zł

B. 853,33 zł

C. 1 238,51 zł

D. 736,30 zł

Wybór innych kwot może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania wynagrodzenia za czas choroby. Zazwyczaj błędy te mogą wynikać z założenia, że wynagrodzenie powinno być obliczane na podstawie jedynie ostatniego miesiąca lub błędnego uwzględnienia stawki wynagrodzenia. Na przykład, kwota 1 066,67 zł może wydawać się atrakcyjna, jednak opiera się na błędnej podstawie obliczeniowej, nieodzwierciedlającej rzeczywistych zasad ustalania wynagrodzenia w przypadku choroby. Rozważanie wynagrodzenia za czas choroby na poziomie 736,30 zł lub 1 238,51 zł również może być wynikiem nieporozumień dotyczących podstawy wymiaru oraz obowiązujących przepisów, które mówią o 80% wynagrodzenia. Warto zauważyć, że wynagrodzenie chorobowe nie może przekraczać 80% tego, co pracownik otrzymałby, gdyby pracował, co czyni każdą odpowiedź powyżej tej wartości niewłaściwą. Kluczowym błędem, który często pojawia się w tych obliczeniach, jest mylenie wynagrodzenia brutto z wynagrodzeniem netto, co może prowadzić do zawyżania kwot. Zrozumienie, jak obliczana jest podstawa wynagrodzenia oraz jakie są zasady dotyczące wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, jest niezbędne, aby uniknąć takich pułapek w przyszłości.

Pytanie 24

Gdzie osoba fizyczna składa deklarację dotyczącą podatku od środków transportowych?

A. do odpowiedniej Izby Skarbowej

B. do odpowiedniego Urzędu Celnego

C. do odpowiedniego Urzędu Skarbowego

D. do odpowiedniego Urzędu Miasta lub Gminy

Deklarację na podatek od środków transportowych osoba fizyczna składa do właściwego Urzędu Miasta lub Gminy, ponieważ to właśnie te urzędy są odpowiedzialne za lokalne podatki od nieruchomości i innych środków transportowych. W Polsce, w przypadku pojazdów, to gminy ustalają wysokość podatku oraz jego stawki, co oznacza, że to właśnie tam składane są wszystkie związane z tym dokumenty. Przykładowo, osoba posiadająca samochód ciężarowy powinna złożyć deklarację w gminie, w której jest zameldowana lub w której samochód jest zarejestrowany. Dobre praktyki w zakresie składania takich deklaracji obejmują terminowe uzupełnianie formularzy oraz regularne konsultacje z pracownikami urzędów w celu uzyskania informacji o ewentualnych zmianach w przepisach lokalnych dotyczących podatków.

Pytanie 25

Tabela przedstawia obligatoryjne i fakultatywne potrącenia w liście płac. Ile wynosi kwota potrąceń fakultatywnych (nieobowiązkowych)?

Składki na ubezpieczenie społeczne w zł	Składka na ubezpieczenie zdrowotne pobrana w zł	Należna zaliczka na podatek dochodowy w zł	Składka na związki zawodowe w zł
219,36	124,26	75,00	50,00

A. 75,00 zł

B. 124,26 zł

C. 219,36 zł

D. 50,00 zł

Odpowiedź 50,00 zł jest poprawna, ponieważ to właśnie ta kwota odpowiada wysokości składki na związki zawodowe, która jest jedynym potrąceniem fakultatywnym w przedstawionej tabeli. Związki zawodowe działają na rzecz pracowników, a przynależność do nich jest opcjonalna, co oznacza, że pracownik ma prawo zdecydować, czy chce być członkiem takiej organizacji. W praktyce oznacza to, że osoba, która decyduje się na przynależność do związku, dobrowolnie wyraża zgodę na potrącenie tej składki z wynagrodzenia. Warto zauważyć, że pozostałe potrącenia, takie jak składki na ubezpieczenia społeczne czy zdrowotne, są obligatoryjne, co oznacza, że pracownik nie ma wpływu na ich wysokość ani na to, czy zostaną od niego potrącone. Zrozumienie różnicy między potrąceniami obligatoryjnymi a fakultatywnymi jest kluczowe w kontekście zarządzania wynagrodzeniami oraz praw pracowniczych, dlatego warto być świadomym tych różnic i ich konsekwencji.

Pytanie 26

Przedsiębiorca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej od 1 stycznia 2022 r. i wybrał opodatkowanie na zasadach ogólnych podatkiem liniowym. Na podstawie fragmentu podatkowej księgi przychodów i rozchodów ustal dochód za styczeń 2022 r.

Podatkowa księga przychodów i rozchodów za styczeń 2022 r. (fragment)
Podsumowanie narastające z miesiąca	Przychód			Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu	Koszty uboczne zakupu	Wydatki (Koszty)
	Wartość sprzedanych towarów i usług	Pozostałe przychody	Razem przychód	Zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu	Koszty uboczne zakupu	Wynagro dze-nia w gotówce i w naturze	Pozostałe wydatki	Razem wydatki
	zł	zł	zł	zł	zł	zł	zł	zł
styczeń	12 500,00	200,00	12 700,00	3 700,00	200,00	0,00	900,00	900,00

A. 8 800,00 zł

B. 8 100,00 zł

C. 4 800,00 zł

D. 7 900,00 zł

Odpowiedź 7 900,00 zł jest jak najbardziej OK. Dochód przedsiębiorcy to nic innego jak przychód minus wydatki. W tym przypadku mamy przychód 12 700,00 zł, który obejmuje wszystko, co firma zarobiła ze sprzedaży. Od tej kwoty odejmujemy wydatki, które wynoszą 4 800,00 zł. Te wydatki to koszty związane z zakupem towarów i inne koszty operacyjne. Więc mamy: 12 700,00 zł (przychód) minus 4 800,00 zł (wydatki) daje nam 7 900,00 zł (dochód). Tak to działa i jest zgodne z zasadami rachunkowości oraz przepisami podatkowymi, które wymagają, żeby przedsiębiorcy dokładnie dokumentowali przychody i wydatki. Dzięki temu można lepiej zarządzać finansami firmy i obliczać podatki.

Pytanie 27

Kobieta w wieku 53 lat była na zwolnieniu lekarskim z powodu przeziębienia w następujących okresach:
− od 01 do 10 października 2022 r.,
− od 10 listopada do 05 grudnia 2022 r.

Od którego dnia pracownicy przysługiwał zasiłek chorobowy?

A. 01 października 2022 r.

B. 02 grudnia 2022 r.

C. 14 listopada 2022 r.

D. 10 listopada 2022 r.

Odpowiedź 14 listopada 2022 r. jest prawidłowa, ponieważ pracownica, przebywając na zwolnieniu lekarskim w okresie od 10 listopada do 5 grudnia 2022 r., ma prawo do zasiłku chorobowego, który przysługuje jej od dnia rozpoczęcia zwolnienia. W polskim systemie prawnym zasiłek chorobowy przysługuje pracownikowi od dnia, w którym dostarczy on pracodawcy zaświadczenie lekarskie. W tym przypadku zasiłek zaczyna obowiązywać od 10 listopada 2022 r., ale zgodnie z zasadą, że prawo do zasiłku chorobowego jest ograniczone czasowo i uwzględnia jedynie okresy, w których pracownik nie jest w stanie pracować, zatem za datę początkową uznaje się 14 listopada 2022 r. Zasada ta pozwala na prawidłowe obliczenie, kiedy zasiłek się rozpoczął, biorąc pod uwagę ewentualne przerwy pomiędzy zwolnieniami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne zarówno dla pracowników, jak i pracodawców, ponieważ pozwala na prawidłowe planowanie i dokumentowanie nieobecności oraz zapewnienie odpowiednich świadczeń w razie choroby.

Pytanie 28

Płatnicy składek są zobowiązani do przechowywania deklaracji rozliczeniowych z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych przez

A. 10 lat od daty ich przesłania do lokalnej jednostki organizacyjnej ZUS

B. 5 lat od daty ich przesłania do lokalnej jednostki organizacyjnej ZUS

C. 1 rok od daty ich przesłania do lokalnej jednostki organizacyjnej ZUS

D. 50 lat od daty ich przesłania do lokalnej jednostki organizacyjnej ZUS

Prawidłowa odpowiedź dotycząca obowiązku przechowywania deklaracji rozliczeniowych z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych przez 5 lat wynika z regulacji zawartych w przepisach prawa. Zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, płatnicy składek są zobowiązani do archiwizacji tych dokumentów przez określony czas, aby zapewnić możliwość ich weryfikacji w przypadku kontroli ze strony ZUS. Przechowywanie dokumentów przez pięć lat stanowi standardową praktykę w obszarze zarządzania dokumentami w wielu branżach, co pozwala na zachowanie zgodności z wymogami prawnymi, a także na uproszczenie procesów audytowych. Warto zaznaczyć, że dokumenty takie jak deklaracje ZUS są istotne zarówno dla płatników składek, jak i dla pracowników, ponieważ stanowią potwierdzenie opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, co ma wpływ na przyszłe świadczenia. Przykładowo, w przypadku ubiegania się o emeryturę lub rentę, posiadanie poprawnie przechowywanych dokumentów może przyspieszyć proces rozpatrywania wniosku.

Pytanie 29

Firma z o.o. zatrudniająca pracowników, jest zobowiązana jako płatnik składek przedstawić deklarację rozliczeniową ZUS DRA za marzec 2015 r. najpóźniej do dnia

A. 15 kwietnia 2015 r.

B. 6 kwietnia 2015 r.

C. 31 marca 2015 r.

D. 10 kwietnia 2015 r.

Ta odpowiedź z 15 kwietnia 2015 r. jest jak najbardziej w porządku. To właśnie ten dzień jest terminem, do którego spółka z o.o. musi złożyć deklarację ZUS DRA za miniony miesiąc. Z tego, co wiem, wg przepisów ustawy, płatnicy mają czas do 15. dnia miesiąca po okresie rozliczeniowym. Jeśli zatrudniasz pracowników, to musisz też pamiętać, żeby składki były opłacone na czas, bo w przeciwnym razie mogą się pojawić jakieś odsetki i inne nieprzyjemności. Przykład? Jeśli firma regularnie składa deklaracje, to buduje dobrą opinię w ZUS-ie, a i mniej problemów z kontrolami skarbowymi. No i to wszystko pomaga lepiej zaplanować budżet, co jest kluczowe, żeby firma miała stabilność finansową.

Pytanie 30

Firma ABC sprzedała produkty (buty kobiece) firmie XYZ na podstawie zamówienia z dnia 30.04.2014 r. Transakcja miała miejsce w krajowym obrocie. Firma XYZ nie uiściła zaliczki za buty. Sprzedawca wydał towar z magazynu 27.05.2014 r., fakturę wystawił 02.06.2014 r., a nabywca uregulował płatność przelewem 16.07.2014 r. Firma ABC jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się co miesiąc, składając deklarację VAT-7. Wskaź miesiąc, w którym powinno się uwzględnić tę transakcję w ewidencji VAT sprzedaży.

A. Maj 2014 roku

B. Lipiec 2014 roku

C. Czerwiec 2014 roku

D. Kwiecień 2014 roku

Poprawna odpowiedź to maj 2014 roku, ponieważ zgodnie z przepisami o VAT w Polsce, obowiązuje zasada, że obowiązek podatkowy powstaje w momencie dokonania dostawy towaru, a nie w momencie wystawienia faktury lub zapłaty. W przedstawionym przypadku towar został wydany z magazynu 27 maja 2014 roku, co oznacza, że obowiązek podatkowy powstał właśnie w tym momencie. Przedsiębiorstwo ABC, jako czynny płatnik VAT, musi ująć tę transakcję w ewidencji VAT za miesiąc, w którym dokonano dostawy. Dodatkowo, fakt, iż faktura została wystawiona 2 czerwca 2014 roku, nie wpływa na moment powstania obowiązku podatkowego, gdyż jest on determinowany przez datę dostawy. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny ścisłe przestrzegać tych zasad, aby uniknąć nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych, co może prowadzić do dotkliwych konsekwencji finansowych oraz prawnych.

Pytanie 31

Z kwoty brutto wynoszącej 2 200 zł, od której odjęto składki na ubezpieczenia społeczne w wysokości 301,62 zł, jaka będzie składka na ubezpieczenie zdrowotne przekazywana do ZUS?

A. 147,12 zł

B. 170,85 zł

C. 198,00 zł

D. 142,38 zł

Obliczenie składki na ubezpieczenie zdrowotne wymaga uwzględnienia wynagrodzenia brutto oraz potrąceń na ubezpieczenia społeczne. W Polsce składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9% podstawy wymiaru, którą stanowi wynagrodzenie brutto pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne. Zatem, podstawą do obliczeń jest kwota wynagrodzenia brutto (2200 zł) minus składki na ubezpieczenia społeczne (301,62 zł). Po obliczeniu podstawy wynosi ona 1898,38 zł. Przemnażając tę kwotę przez 9%, otrzymujemy składkę zdrowotną równą 170,85 zł. Przykład ten ilustruje, jak istotne jest zrozumienie, jakie składki są potrącane, aby poprawnie obliczyć dalsze zobowiązania względem ZUS. Zastosowanie tej wiedzy jest niezbędne zarówno dla pracowników, jak i pracodawców, aby prawidłowo zarządzać finansami osobistymi oraz obowiązkami wynikającymi z przepisów prawa pracy.

Pytanie 32

W marcu 2016 roku osoba fizyczna uzyskała przychody w wysokości 15 772,96 zł, które objęte były 3% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W dniu 10 marca 2016 roku uiściła składki na:
- ubezpieczenia społeczne: 772,96 zł,
- Fundusz Pracy: 59,61 zł,
- ubezpieczenie zdrowotne 9%: 288,95 zł (ubezpieczenie zdrowotne 7,75%: 248,82 zł).

Jaka była wysokość podatku do zapłaty za marzec 2016 roku?

A. 224,00 zł

B. 201,00 zł

C. 250,00 zł

D. 199,00 zł

Podane niepoprawne odpowiedzi sugerują różne błędy w obliczeniach lub w interpretacji przepisów dotyczących ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Warto zwrócić uwagę na to, że niektóre z tych odpowiedzi mogą wynikać z pomyłek w zakresie odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Na przykład, obliczając podatek na podstawie przychodu, częścią tego procesu jest uwzględnienie, które składki można odliczyć od podatku. Składki na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy są różne i nie wszystkie są odliczane zgodnie z przepisami. Kolejnym częstym błędem jest nieuwzględnienie odpowiedniej stawki ryczałtu przy obliczeniach, co może prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia wysokości podatku. Ważne jest również, aby zrozumieć zasady funkcjonowania ryczałtu oraz mechanizm odliczania składek zdrowotnych, które mają swoje specyficzne regulacje. Często spotyka się również mylne założenie, że wszystkie składki powinny być odliczane, co jest niezgodne z przepisami. Użytkownicy powinni być świadomi, że w celu prawidłowego obliczenia podatku, konieczne jest dokładne zrozumienie przepisów oraz praktycznych zasad, które regulują te kwestie. W związku z tym, aby uzyskać właściwe wyniki w przyszłości, istotne jest korzystanie z rzetelnych źródeł wiedzy oraz konsultacja z ekspertem w dziedzinie podatków.

Pytanie 33

W trakcie trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę, pracownik ma prawo do zwolnienia na poszukiwanie nowego zatrudnienia, przy zachowaniu wynagrodzenia, w wymiarze

A. 1 dnia roboczego

B. 2 dni roboczych

C. 3 dni roboczych

D. 4 dni roboczych

Odpowiedź 3 dni roboczych jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracownikowi przysługuje prawo do zwolnienia na poszukiwanie pracy w trakcie trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę. Wymiar tego zwolnienia wynosi 3 dni robocze. To prawo ma na celu umożliwienie pracownikom aktywnego poszukiwania nowego zatrudnienia oraz zabezpieczenie ich interesów w sytuacji utraty pracy. W praktyce oznacza to, że pracownik może skorzystać z tych dni, aby uczestniczyć w rozmowach kwalifikacyjnych, spotkaniach z doradcami zawodowymi czy też w działaniach związanych z aplikowaniem na nowe stanowiska. Tego typu regulacje są standardem w wielu krajach, mając na celu ochronę praw pracowników oraz wspieranie ich w trudnych momentach. Dodatkowo, takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi, gdzie dbałość o pracowników w trakcie zmian zawodowych jest kluczowa dla budowania pozytywnej kultury organizacyjnej.

Pytanie 34

W grudniu 2014 r. wynagrodzenie brutto pracownika obejmuje: płacę podstawową, dodatek za wysługę lat, wynagrodzenie za nadgodziny oraz dodatek funkcyjny. Który z wymienionych składników jest zmienną częścią wynagrodzenia brutto?

A. wynagrodzenie za nadgodziny

B. płaca podstawowa

C. dodatek za wysługę lat

D. dodatek funkcyjny

Płaca podstawowa, dodatek za wysługę lat oraz dodatek funkcyjny są stałymi składnikami wynagrodzenia, co oznacza, że ich wysokość nie zmienia się w zależności od sytuacji czy obciążenia pracą. Płaca podstawowa jest wynagrodzeniem ustalonym w umowie o pracę, które pracownik otrzymuje regularnie. Dodatek za wysługę lat jest przyznawany pracownikom w zależności od długości stażu pracy w danej firmie, co również czyni go stałym składnikiem wynagrodzenia. Podobnie, dodatek funkcyjny jest wynagrodzeniem przypisanym do konkretnej funkcji lub stanowiska i nie zmienia się w zależności od ilości przepracowanych godzin. Często mylnie sądzimy, że dodatki, takie jak dodatek funkcyjny, mogą być traktowane jako zmienne składniki wynagrodzenia, jednak w praktyce są one ustalane z góry i nie są uzależnione od dodatkowego wysiłku pracownika. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych założeń o możliwości negocjacji wynagrodzenia oraz wpływu na wynagrodzenie w kontekście nadgodzin. Kluczowe jest zrozumienie terminologii związanej z wynagrodzeniami w celu właściwego zarządzania oczekiwaniami oraz obowiązkami zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy.

Pytanie 35

Który element wynagrodzenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym?

A. Wynagrodzenie za nadgodziny.

B. Kwota wolna od podatku.

C. Dodatek funkcyjny.

D. Płaca podstawowa.

Kwota wolna od podatku to część dochodu, która nie jest opodatkowana. W Polsce, podobnie jak w wielu innych krajach, istnieje ustalona kwota dochodu, która jest zwolniona z obowiązku podatkowego. To oznacza, że do określonej wysokości dochodu nie płacisz podatku dochodowego. Jest to mechanizm stosowany w celu ochrony osób o niższych dochodach, aby zwiększyć ich dochód rozporządzalny. Kwota wolna może się różnić w zależności od polityki fiskalnej i jest ustalana na poziomie centralnym. W praktyce oznacza to, że jeśli Twoje dochody nie przekraczają tej kwoty, nie płacisz podatku dochodowego. To narzędzie jest istotne w planowaniu finansów osobistych, ponieważ pozwala na lepsze zarządzanie budżetem domowym, a także w odpowiedni sposób zachęca do pracy, oferując realne korzyści finansowe. W kontekście prowadzenia spraw kadrowo-płacowych, znajomość kwoty wolnej od podatku jest kluczowa przy obliczaniu wynagrodzeń netto pracowników.

Pytanie 36

Osoba odpowiedzialna za składki była zobowiązana do złożenia w ZUS deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych za kwiecień 2017 r. dla zatrudnionych pracowników najpóźniej do dnia

A. 5 maja 2017 r.

B. 10 maja 2017 r.

C. 15 maja 2017 r.

D. 30 kwietnia 2017 r.

Złożenie deklaracji rozliczeniowej oraz imiennych raportów miesięcznych za miesiąc kwiecień 2017 r. do ZUS miało być dokonane najpóźniej do dnia 15 maja 2017 r. Jest to zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, które określają terminy składania dokumentów rozliczeniowych przez płatników składek. Zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych, płatnicy mają obowiązek dostarczać te dokumenty do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składki są naliczane. Na przykład, dla płatności za kwiecień, termin ten przypada na 15 maja. Dlatego też, w praktyce, ważne jest, aby płatnicy zbierali wszystkie niezbędne informacje o zatrudnionych pracownikach i wysokości należnych składek w odpowiednim czasie, aby uniknąć opóźnień w składaniu deklaracji, co może prowadzić do kar i odsetek za zwłokę. Uświadomienie sobie tych terminów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania obowiązkami wobec ZUS.

Pytanie 37

Na podstawie informacji zawartych w tabeli oblicz kwotę odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w 2021 r., jeżeli spółka zatrudnia 60 pracowników na pełne etaty, w tym 10 pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach.

Odpisy obligatoryjne na ZFŚS w 2021 r.	Stawka	Kwota
odpis podstawowy na jednego zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach pracy	37,5%	1 550,26 zł
odpis podstawowy na jednego pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze – w rozumieniu przepisów o emeryturach pomostowych	50%	2 067,01 zł

A. 98 183,10 zł

B. 93 015,60 zł

C. 20 670,10 zł

D. 77 513,00 zł

Obliczenie kwoty odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) jest kluczowym elementem zarządzania finansami przedsiębiorstwa, szczególnie w kontekście odpowiedzialności socjalnej pracodawcy. W tym przypadku spółka zatrudnia 60 pracowników, z czego 10 znajduje się w grupie pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach. Aby dokładnie obliczyć kwotę odpisu, należy najpierw ustalić wartość podstawowego odpisu przypadającego na pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach, a następnie pomnożyć tę wartość przez odpowiednią liczbę pracowników. Następnie, dla pozostałych pracowników, stosujemy standardowy odpis. Po zsumowaniu obu wartości uzyskujemy całkowitą kwotę odpisu, która wynosi 98 183,10 zł. Proces ten jest zgodny z ustawą o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych, która stanowi o obowiązku tworzenia tego funduszu przez pracodawców. Zrozumienie i prawidłowe obliczenie odpisu na ZFŚS jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również przyczynia się do poprawy warunków socjalnych pracowników w firmie.

Pytanie 38

Zatrudniający, który w dniu 28 lutego 2017 r. zawarł z pracownikiem umowę o pracę, określając datę rozpoczęcia pracy na 1 marca 2017 r., powinien zgłosić pracownika do ubezpieczeń społecznych oraz zdrowotnych najpóźniej w dniu

A. 15 marca 2017 r. (środa)

B. 28 lutego 2017 r. (wtorek)

C. 14 marca 2017 r. (wtorek)

D. 08 marca 2017 r. (środa)

Niezrozumienie terminów zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń społecznych może prowadzić do wielu nieprawidłowości. W przypadku odpowiedzi wskazujących 14 marca 2017 r., 28 lutego 2017 r. i 15 marca 2017 r. występują poważne nieścisłości. Pracodawcy często mylą moment podpisania umowy z datą rozpoczęcia pracy. W rzeczywistości, umowa o pracę, mimo że została podpisana 28 lutego, nie oznacza, że pracownik jest zgłoszony do ubezpieczeń społecznych przed datą rozpoczęcia pracy, którą w tym przypadku ustalono na 1 marca. W mylnym założeniu 28 lutego 2017 r. jako daty zgłoszenia, pracodawcy nie uwzględniają, że do momentu rozpoczęcia pracy nie ma obowiązku zgłaszania pracownika. Z kolei wybierając 14 marca, łamią zasadę, że zgłoszenie musi być dokonane najpóźniej w dniu rozpoczęcia pracy, co prowadzi do konsekwencji prawnych. Istotne jest, aby pracodawcy byli świadomi regulacji i terminów, aby uniknąć kar i problemów z płynnością finansową, które mogą wynikać z niedopełnienia obowiązków. Praktycznym podejściem jest prowadzenie systematycznej dokumentacji i kalendarza zdarzeń związanych z zatrudnieniem, co pomoże w terminowym zgłaszaniu pracowników oraz ułatwi zarządzanie kwestiami kadrowymi.

Pytanie 39

Osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym według stawki liniowej 19%. Składki na ubezpieczenia społeczne osoby prowadzącej działalność zostały zapłacone i zaksięgowane w koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wysokość zaliczki na podatek dochodowy osoby prowadzącej działalność gospodarczą za luty 2016 r.

Miesiąc	Dochód narastająco od początku roku	Zapłacona składka na ubezpieczenie zdrowotne 7,75% narastająco od początku roku	Podatek dochodowy narastająco od początku roku	Zapłacona zaliczka na podatek dochodowy
styczeń	30 000,00 zł	240,60 zł	5 700,00 zł	5 459,00 zł
luty	50 000,00 zł	489,42 zł	9 500,00 zł	?

A. 3 327,00 zł

B. 4 041,00 zł

C. 3 552,00 zł

D. 9 011,00 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wyniknąć z błędnego zrozumienia procesu obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Ważnym aspektem jest to, że podatek dochodowy w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oblicza się jako procent od dochodu, a nie od przychodu. Niektóre z błędnych odpowiedzi mogłyby sugerować, że odpowiednie obliczenia należy wykonać bez uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu, co jest fundamentalnym błędem. Dodatkowo, pominięcie wpływu składek na ubezpieczenia społeczne na wysokość zaliczki może prowadzić do znacznych rozbieżności w obliczeniach. Zastosowanie błędnych danych dotyczących dochodu lub kosztów może również skutkować niewłaściwym oszacowaniem podatku. Często w praktyce przedsiębiorcy nie uwzględniają wszystkich niezbędnych informacji w swoich obliczeniach, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Ważne jest, aby wszystkie składki oraz koszty były dokładnie udokumentowane i uwzględnione w księgowości, ponieważ tylko wtedy można prawidłowo określić wysokość zaliczki na podatek dochodowy. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do błędów, które mogą mieć poważne konsekwencje w kontekście zobowiązań podatkowych przedsiębiorcy.

Pytanie 40

Na podstawie danych zawartych w tabeli, dotyczących rozliczenia podatku VAT w deklaracji VAT-7 za maj 2017 r. podatnik wykaże nadwyżkę podatku VAT

Dane z rejestrów VAT za maj 2017 r.
Wartość netto	Podatek VAT
Sprzedaż opodatkowana stawką 23%	77 000,00 zł	17 710,00 zł
Zakup opodatkowany stawką 23%	55 500,00 zł	12 765,00 zł
Sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT przez nabywcę (odwrotne obciążenie)	10 000,00 zł

A. należnego nad naliczonym 4 945,00 zł

B. naliczonego nad należnym 6 745,00 zł

C. naliczonego nad należnym 4 945,00 zł

D. należnego nad naliczonym 5 175,00 zł

Analizując odpowiedzi, które zostały uznane za niepoprawne, można zauważyć kilka typowych błędów w myśleniu, które mogą prowadzić do błędnych wniosków w kontekście obliczania nadwyżki podatku VAT. W przypadku opcji wskazujących nadwyżkę VAT naliczonego nad należnym, należy zrozumieć, że taka sytuacja nie odzwierciedla rzeczywistego stanu rozliczeń podatkowych. Takie podejście sugeruje, że firma ma więcej podatku VAT do odzyskania niż musi zapłacić, co w rzeczywistości nie powinno mieć miejsca w tej konkretnej analizie. Dla przedsiębiorstw, które nieprawidłowo interpretują te dane, może to prowadzić do błędnych wpisów w deklaracji VAT-7, co z kolei może wiązać się z konsekwencjami finansowymi oraz prawnymi. Warto zaznaczyć, że obliczenia dotyczące VAT powinny być zawsze oparte na precyzyjnych danych, a pomyłki mogą prowadzić do nieprawidłowego wykazywania zobowiązań podatkowych. Często błędy te wynikają z pomieszania pomiędzy pojęciami podatku należnego a naliczonego, co może prowadzić do chaosu w rozliczeniach i utrudniać działalność finansową firmy. Aby uniknąć takich pomyłek, kluczowe jest zrozumienie, że podatek VAT należny odnosi się do kwot, które przedsiębiorstwo powinno zapłacić od swoich sprzedaży, podczas gdy podatek naliczony odnosi się do kwot, które mogą być odzyskane od dostawców, a poprawne obliczenia bazują na sumach nadwyżek wynikających z tych dwóch kategorii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej