Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 20 grudnia 2025 18:43
  • Data zakończenia: 20 grudnia 2025 19:05

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Informacja o wysłaniu ładunku awizo jest skierowana przez

A. kierowcę do spedytora
B. dostawcę do odbiorcy
C. odbiorcę do dostawcy
D. kierowcę do nadawcy
Zawiadomienie o wysyłce ładunku, znane również jako awizo, jest istotnym dokumentem w procesie logistycznym, który potwierdza, że ładunek został przygotowany do transportu. Właściwym nadawcą takiego awizo jest dostawca, który informuje odbiorcę o wysyłce towaru. Praktyka ta jest zgodna z zasadami zarządzania łańcuchem dostaw, gdzie komunikacja między stronami odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu płynności procesów logistycznych. Poprawne zawiadomienie o wysyłce powinno zawierać szczegółowe informacje, takie jak numer przesyłki, rodzaj towaru, datę wysyłki oraz dane kontaktowe, co ułatwia odbiorcy planowanie odbioru ładunku. W branży logistycznej stosuje się różne systemy informacyjne, które automatyzują procesy wysyłki i informowania odbiorców, co zwiększa efektywność i ogranicza ryzyko pomyłek. Przykładem takiego systemu mogą być platformy TMS (Transport Management System), które integrują różne etapy transportu, w tym awizowanie przesyłek, co jest standardem najlepszych praktyk w logistyce.

Pytanie 2

Firma zajmująca się transportem ładunków planuje osiągnąć przychód ze zrealizowanych przewozów w bieżącym miesiącu na poziomie 8 000 PLN. Koszt jednostkowy wykonania usługi oszacowano na 0,16 PLN za 1 tkm. Jaką ilość tkm powinno przewieźć, aby uzyskać zakładany przychód?

A. 1 280 tkm
B. 50 000 tkm
C. 8 000 tkm
D. 10 000 tkm
Aby obliczyć, ile tonokilometrów (tkm) należy wykonać, aby osiągnąć zakładany przychód w wysokości 8000 PLN, należy skorzystać z wzoru: Przychód = Ilość tkm * Cena za tkm. Przekładając to na nasz przypadek, mamy: 8000 PLN = Ilość tkm * 0,16 PLN. Rozwiązując równanie, otrzymujemy Ilość tkm = 8000 PLN / 0,16 PLN = 50000 tkm. Dlatego poprawna odpowiedź to 50 000 tkm. Zrozumienie tych obliczeń ma ogromne znaczenie w zarządzaniu kosztami i przychodami w logistyce, gdzie precyzyjne prognozowanie przewozów jest kluczowe dla rentowności firmy. Przykładowo, jeśli przewoźnik ustala stawki wyżej niż koszty, zwiększa swoją marżę, co powinno być monitorowane na bieżąco, aby rozwijać efektywność operacyjną i strategiczną firmę. Wzory i obliczenia tego typu są standardem w branży transportowej, co pozwala na dokładne planowanie finansowe.

Pytanie 3

Która instytucja jest odpowiedzialna za ustalanie reguł kalkulacji opłat za transport w lotnictwie?

A. IATA
B. IMO
C. IMDGC
D. ICAO
IATA, czyli Międzynarodowe Stowarzyszenie Transportu Lotniczego, jest kluczową organizacją w branży lotniczej, odpowiedzialną za ustalanie standardów i zasad dotyczących przewozów lotniczych, w tym obliczania należności za przewozy. IATA opracowuje zasady, które ułatwiają współpracę pomiędzy przewoźnikami a agentami frachtowymi oraz innymi uczestnikami rynku. Przykładem zastosowania tych zasad jest system obliczania taryf, który uwzględnia różnorodne czynniki, takie jak odległość, rodzaj frachtu, a także zmieniające się przepisy regulacyjne. Dzięki standardom IATA, firmy transportowe mogą efektywniej zarządzać kosztami, co przekłada się na większą przejrzystość i konkurencyjność na rynku. IATA również promuje najlepsze praktyki, takie jak zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie lotniczym oraz zrównoważony rozwój, co jest niezbędne w obliczu rosnących wymagań środowiskowych. Wiedza na temat zasad IATA jest niezbędna dla profesjonalistów w branży, aby skutecznie operować w skomplikowanym świecie transportu lotniczego.

Pytanie 4

Na placu kontenerowym do czynności manipulacyjnych są stosowane 4 typy wozów podsiębiernych. Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, który wóz uzyskał największą wydajność na godzinę?

Typy wozów podsiębiermychLiczba godzin pracy wozu podsiębiermego
[h]
Liczba przemieszczonych kontenerów
[szt.]
A.4707 050
B.1201 200
C.3504 550
D.6307 560
A. Wóz D.
B. Wóz C.
C. Wóz B.
D. Wóz A.
Jeśli wybrałeś wóz B, C albo D, to możliwe, że nie do końca rozumiesz, jak się liczy wydajność. Wóz B może wyglądać na wydajny, ale nie liczy się tu kluczowego wskaźnika, czyli liczby kontenerów, które przewozi w czasie. Natomiast wóz C, choć przydatny w niektórych specyficznych sytuacjach, nie wypada dobrze w porównaniu z wózem A w ogólnym ujęciu. Wóz D też nie spełnia wymagań, bo jego parametry robocze mogą być zbyt niskie w tej sytuacji. Głównym błędem jest skupienie się na rzeczach, które nie są miarodajne w kontekście wydajności. Ważne jest, żeby oceniać wydajność na podstawie konkretnych liczb, a nie tylko na podstawie wrażeń czy osobistych opinii. Jak się nie umie analizować wydajności, to mogą być problemy z podejmowaniem decyzji i zarządzaniem zasobami. Warto też zauważyć, że każda z tych odpowiedzi, mimo że może się wydawać sensowna w jakimś kontekście, nie jest poparta solidnymi obliczeniami, a to jest kluczowe w zarządzaniu procesami na placu kontenerowym.

Pytanie 5

Jakiego rodzaju ubezpieczenie wykorzystuje się w transporcie krajowym, aby chronić interesy osoby związanej z towarem w kontekście szkód materialnych, z którego można skorzystać po zgłoszeniu szkody w ładunku, niezależnie od odpowiedzialności przewoźnika?

A. OC przewoźnika
B. "C" terms
C. OC spedytora
D. CARGO
Wybór odpowiedzi OC przewoźnika nie jest poprawny, ponieważ to ubezpieczenie odnosi się do odpowiedzialności przewoźnika za szkody wyrządzone w towarze w trakcie transportu. Inaczej mówiąc, OC przewoźnika chroni przewoźnika przed roszczeniami ze strony nadawców lub odbiorców towaru, a więc nie zabezpiecza interesu właściciela towaru w sposób, jaki robi to ubezpieczenie CARGO. Kolejna niepoprawna odpowiedź, "C" terms, jest myląca, ponieważ odnosi się do warunków handlowych i obowiązków stron w transporcie międzynarodowym, które nie są bezpośrednio związane z ubezpieczeniem ładunku. Warunki te mogą wpływać na odpowiedzialność, ale nie stanowią ochrony przed szkodami materialnymi. OC spedytora również nie jest odpowiednią odpowiedzią, ponieważ to ubezpieczenie dotyczy odpowiedzialności spedytora, a nie ochrony towaru. Klienci często mylą te ubezpieczenia, nie rozumiejąc, że każde z nich ma inny zakres odpowiedzialności. Dobrze jest zauważyć, że wybór odpowiedniego ubezpieczenia powinien być oparty na dokładnej analizy ryzyk związanych z transportem oraz na specyfice przewożonych towarów. Ubezpieczenie CARGO zapewnia kompleksową ochronę, co czyni je najodpowiedniejszym wyborem w omawianym kontekście.

Pytanie 6

Jakie urządzenie służy do mechanizacji procesów załadunkowych w trybie ciągłym?

A. wciągarka
B. suwnica
C. przenośnik rolkowy
D. wózek widłowy
Przenośnik rolkowy jest urządzeniem mechanizacyjnym, które służy do transportu materiałów w sposób ciągły. Jego budowa opiera się na szeregu rolek, które umożliwiają przesuwanie ładunków, co znacząco zwiększa efektywność procesów logistycznych i produkcyjnych. Przenośniki rolkowe sprawdzają się w magazynach, liniach montażowych oraz w zakładach produkcyjnych, gdzie wymagany jest szybki i efektywny transport towarów. Dzięki swojej konstrukcji przenośniki te mogą transportować różnorodne materiały, od opakowań po elementy produkcyjne. W branży produkcyjnej i logistycznej, ich zastosowanie przyczynia się do redukcji kosztów pracy oraz minimalizacji czasu przestojów. Przenośniki rolkowe są zgodne z normami bezpieczeństwa, co czyni je odpowiednim wyborem w kontekście ergonomii pracy, zmniejszając ryzyko urazów związanych z ręcznym transportem. Ponadto, łatwość w integracji z innymi systemami automatyki przemysłowej czyni je kluczowym elementem nowoczesnych linii produkcyjnych.

Pytanie 7

Czas załadunku jednego kontenera 40’ o masie brutto 32 tony z placu składowego na środek transportu drogowego nie może przekroczyć 2 minut. Odległość na którą przenoszony jest kontener wynosi 180 m. Które urządzenie należy zastosować do przeniesienia kontenera?

Urządzenie IUrządzenie IIUrządzenie IIIUrządzenie IV
Średnia prędkość pracy [km/h]81065
Maksymalny udźwig [kg]29 00020 00035 00037 000
A. Urządzenie III
B. Urządzenie I
C. Urządzenie II
D. Urządzenie IV
Urządzenie III zostało wybrane jako właściwe z uwagi na jego odpowiedni udźwig oraz zdolność do szybkiego przenoszenia kontenera. Posiada ono udźwig wynoszący 35 000 kg, co przewyższa masę brutto kontenera wynoszącą 32 tony. W praktyce, wybór odpowiedniego urządzenia do transportu kontenerów jest kluczowy, aby zapewnić efektywność operacyjną i bezpieczeństwo. W branży logistycznej, standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi, aby zrealizować czas załadunku. W przypadku przenoszenia kontenerów na takich odległościach jak 180 m, urządzenie powinno również umożliwiać sprawną manewrowość i nie generować dużych opóźnień. Urządzenie III, dzięki swoim parametrom, jest w stanie zrealizować tę operację w wymaganym czasie poniżej 2 minut, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw oraz transportu. Warto zaznaczyć, że w sytuacjach wymagających szybkiego przenoszenia ładunków, dokładne zrozumienie specyfikacji technicznych urządzeń transportowych jest kluczowe dla skutecznego działania.

Pytanie 8

Dokumentem, który jest wystawiany w ramach zlecenia spedycyjnego, jest

A. kierowca
B. magazynier
C. zleceniodawca
D. spedytor
Zrozumienie roli dokumentów w procesie spedycji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania transportem. Wybór niewłaściwego podmiotu do wystawienia zlecenia spedycyjnego, jak magazynier czy kierowca, może prowadzić do poważnych problemów organizacyjnych. Magazynier, choć zajmuje się zarządzaniem towarami w magazynie, nie jest odpowiedzialny za ustalanie warunków przewozu ani za podejmowanie decyzji o transporcie. Jego rola ogranicza się do fizycznego składowania i ewidencjonowania towarów. Kierowca, z drugiej strony, jest odpowiedzialny za realizację transportu, ale nie ma kompetencji do sporządzania umowy przewozu, co jest istotne w kontekście ochrony interesów zleceniodawcy. Spedytor, mimo że odgrywa kluczową rolę w organizacji transportu, nie jest w pierwszej kolejności zlecającym przewóz. Spedytorzy działają jako pośrednicy, którzy organizują transport na podstawie zlecenia otrzymanego od zleceniodawcy. W praktyce, błędne przypisanie odpowiedzialności za wystawienie zlecenia spedycyjnego może skutkować nieporozumieniami, opóźnieniami lub nawet utratą towaru, co podkreśla znaczenie znajomości struktury i funkcji poszczególnych uczestników procesu logistycznego.

Pytanie 9

Na podstawie jakiego dokumentu wystawca zobowiązuje inną osobę do bezwarunkowego uiszczenia określonej kwoty w ustalonym miejscu i czasie na rzecz osoby trzeciej?

A. Czeku imiennego
B. Weksla własnego
C. Weksla trasowanego
D. Czeku rozrachunkowego
Weksle trasowane to dokumenty, które zobowiązują wystawcę do dokonania bezwarunkowej zapłaty określonej kwoty pieniężnej w wyznaczonym terminie na rzecz osoby trzeciej. W przypadku weksla trasowanego istnieje wyraźna hierarchia pomiędzy osobami zaangażowanymi: trasant (wystawca) wskazuje trasatowi, aby ten uiścił płatność beneficjentowi, czyli osobie trzeciej. Ten rodzaj weksla jest szeroko stosowany w transakcjach handlowych, gdzie płatności muszą być dokonywane do określonego terminu, co czyni go narzędziem zaufania w obrocie gospodarczym. Na przykład, w praktyce biznesowej, jeśli firma A sprzedaje towary firmie B i wystawia weksel trasowany na rzecz firmy C, to firma C może być pewna, że otrzyma zapłatę od firmy B w ustalonym terminie. Takie regulacje są zgodne z międzynarodowymi standardami w zakresie instrumentów finansowych, co potwierdza ich znaczenie w globalnym handlu.

Pytanie 10

Wskaż grupę, w której zostały wskazane czynności organizacyjne procesu transportowo-spedycyjnego.

Grupa A.Grupa B.
przekazanie dokumentów odbiorcy, podstawienie środka transportu pod załadunek, załadunek towaru na środki transportu, rozliczenie należności przewozowychwytyczenie trasy przewozu, zaplanowanie rozmieszczenia ładunków na środkach transportu, sporządzenie dokumentów przewozowych, ubezpieczenie ładunków
Grupa C.Grupa D.
załadunek, zabezpieczenie ładunków na środkach transportu, przewóz, rozładunek, rozliczenie należności, przyjęcie reklamacjizabezpieczenie ładunków na środkach transportu, przewóz, rozładunek, przejazd środka transportu do nowego miejsca załadunku
A. A.
B. D.
C. C.
D. B.
Grupa B jest prawidłowa, ponieważ zawiera kluczowe czynności organizacyjne, które są niezbędne w procesie transportowo-spedycyjnym. Wytyczenie trasy przewozu jest podstawowym elementem, który zapewnia efektywność transportu, minimalizując czas i koszty. Planowanie rozmieszczenia ładunków na środkach transportu jest również istotne, ponieważ wpływa na stabilność ładunku oraz bezpieczeństwo w trakcie transportu. Sporządzanie dokumentów przewozowych, takich jak listy przewozowe, jest konieczne dla legalności przewozu oraz ułatwia proces kontroli i ewidencji. Ubezpieczenie ładunków zabezpiecza interesy nadawcy i odbiorcy w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń. Wszystkie te czynności są odzwierciedleniem dobrych praktyk w branży transportowej, zgodnych z normami ISO oraz regulacjami prawa transportowego, co czyni Grupę B najwłaściwszą odpowiedzią.

Pytanie 11

Jaką informację o przewozie zleconego ładunku powinien przekazać klient posiadający gestię transportową spedytorowi?

A. Metodę rozliczeń między nadawcą a odbiorcą
B. Jednostkową cenę ładunku
C. Warunki dostawy zgodne z zasadami handlowymi
D. Przewidywane terminy kolejnych transportów ładunków
Wybór 'Warunki dostawy zgodnie z regułami handlowymi' jest jak najbardziej na miejscu. Spedytor naprawdę potrzebuje wiedzieć, jakie są warunki dostawy, bo to właśnie określa, kto co robi w transakcjach transportowych. Reguły handlowe, takie jak Incoterms, jasno mówią, kto ponosi koszty i ryzyko przy przewozie towarów. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tych warunków jest kluczowe, żeby operacje logistyczne działały bezproblemowo i żeby uniknąć niepotrzebnych kłótni między nadawcą a odbiorcą. Na przykład, jeśli towar idzie na zasadzie EXW (Ex Works), to sprzedawca nie odpowiada za transport, a odbiorca musi ogarnąć wszystkie formalności związane z przewozem. Wiedza o tym pozwala lepiej planować i wpływa na całą efektywność procesu. W praktyce, znajomość reguł handlowych bardzo ułatwia negocjacje i ustalanie warunków współpracy z innymi, co jest niezbędne w branży transportowej.

Pytanie 12

Tymczasowy eksport krajowych towarów poza polski obszar celny, mający na celu poddanie ich procesom przetwarzania oraz wprowadzenie do obrotu produktów uzyskanych w wyniku tych działań, z całkowitym lub częściowym zwolnieniem od cła, jest procedurą

A. uszlachetniania biernego
B. systemu zawieszeń
C. wywozu zarobkowego
D. uszlachetniania czynnego
Procedura uszlachetniania biernego polega na czasowym wywozie towarów krajowych poza polski obszar celny, aby poddać je procesom obróbki, a następnie wprowadzić do obrotu produkty, które powstały w wyniku tych procesów. Kluczowym aspektem tej procedury jest całkowite lub częściowe zwolnienie towarów z cła, co ma na celu wsparcie przedsiębiorstw w zakresie konkurencyjności na rynku międzynarodowym. Przykładem może być sytuacja, w której polska firma eksportuje części maszyn do obróbki w innym kraju, a następnie przywozi gotowe urządzenia do Polski bez opłat celnych. Tego rodzaju procedura jest szczególnie korzystna dla firm zajmujących się produkcją wyrobów wysokiej wartości, ponieważ pozwala im na obniżenie kosztów związanych z importem surowców oraz zwiększenie efektywności produkcji. Zgodnie z przepisami Unii Europejskiej, uszlachetnianie bierne jest uregulowane w odpowiednich dyrektywach celnych oraz przepisach dotyczących obrotu towarami, co zapewnia jednolitą interpretację i stosowanie procedur w całej UE.

Pytanie 13

Spedytor otrzymuje prowizję w wysokości 12% od każdego zrealizowanego zlecenia. Jaką kwotę zarobi spedytor, jeśli wartość zlecenia, które zrealizował, wynosiła 3 120,00 zł?

A. 374,40 zł
B. 122,20 zł
C. 280,85 zł
D. 317,30 zł
Aby obliczyć wysokość wynagrodzenia spedytora, należy zastosować odpowiedni procent prowizji do wartości zlecenia. W tym przypadku, prowizja wynosi 12%, a wartość zlecenia to 3 120,00 zł. Obliczenia wykonujemy, mnożąc wartość zlecenia przez procent prowizji: 3 120,00 zł * 0,12 = 374,40 zł. Takie obliczenia są standardem w branży spedycyjnej i pozwalają na precyzyjne ustalenie wynagrodzenia spedytora, które powinno być zgodne z ustalonymi warunkami zlecenia. W praktyce, wiedza na temat obliczania prowizji ma kluczowe znaczenie dla efektywności zarządzania kosztami w przedsiębiorstwach transportowych. Zrozumienie mechanizmów wynagradzania w branży spedycyjnej nie tylko wpływa na motywację spedytorów, ale także na ich wydajność oraz konkurencyjność firmy na rynku.

Pytanie 14

Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją w zakresie homologacji, samochody osobowe przystosowane do transportu ładunków, z wyjątkiem przyczep oraz naczep, należą do

A. kategorii O
B. kategorii P
C. kategorii N
D. kategorii M
Prawidłowa odpowiedź to kategoria N, która obejmuje pojazdy samochodowe przeznaczone do przewozu ładunków, w tym, ale nie ograniczając się do, samochodów ciężarowych oraz furgonów dostawczych. Klasyfikacja ta jest zgodna z Międzynarodową Organizacją Normalizacyjną (ISO) oraz innymi regulacjami międzynarodowymi, które definiują kategorie pojazdów w kontekście ich przeznaczenia i konstrukcji. Pojazdy kategorii N są projektowane z myślą o efektywnym transporcie ładunków, więc ich parametry techniczne, takie jak nośność, moc silnika czy wielkość przestrzeni ładunkowej, są zgodne z wymaganiami branżowymi. Przykładami pojazdów w tej kategorii są ciężarówki, które mogą być używane do transportu towarów na długie dystanse, a także małe furgony wykorzystywane w dystrybucji miejskiej. Klasyfikacja pojazdów według kategorii ma kluczowe znaczenie w procesie homologacji, co zapewnia zgodność z normami bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska.

Pytanie 15

Wagon kieszeniowy wykorzystywany jest do transportu naczep w systemie

A. pionowym
B. na barana
C. bimodalnym
D. ruchomej drogi
Wagon kieszeniowy, znany również jako wagon do przewozu naczep, jest kluczowym elementem w systemie transportu "na barana". W tym systemie naczepy są przewożone na odpowiednio przystosowanych wagonach, co pozwala na efektywne wykorzystanie zarówno transportu kolejowego, jak i drogowego. Taka metoda transportu zapewnia znaczne oszczędności czasowe i kosztowe, eliminując potrzebę przeładunku towarów. Dodatkowo, umożliwia to przewóz towarów o dużych gabarytach, które w tradycyjnym transporcie mogłyby napotkać trudności. Przykładem zastosowania wagonów kieszeniowych są połączenia intermodalne, gdzie transport naczep jest zintegrowany w jedną logistyczną całość, co zwiększa efektywność łańcucha dostaw. Zastosowanie tego rozwiązania jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, które promują zrównoważony rozwój oraz optymalizację procesów transportowych. Warto również zauważyć, że taki system transportowy przyczynia się do zmniejszenia emisji CO2, co jest istotnym aspektem w kontekście ekologii i odpowiedzialności społecznej branży transportowej.

Pytanie 16

Polisa zabezpieczająca mienie (towar, ładunek) w transporcie drogowym, kolejowym, powietrznym oraz wodnym realizowanym na terenie RP lub poza nim to

A. OPWS
B. ubezpieczenie CARGO
C. ubezpieczenie AC
D. gestia transportowa
Ubezpieczenie CARGO jest specjalistycznym produktem, który chroni mienie, takie jak towar czy ładunek, podczas transportu różnymi środkami lokomocji, w tym drogą, koleją, powietrzem oraz wodami śródlądowymi, zarówno na terenie Polski, jak i poza jej granicami. Ta forma ubezpieczenia jest niezwykle istotna dla przedsiębiorstw zajmujących się logistyką i transportem, ponieważ minimalizuje ryzyko finansowe związane z utratą lub uszkodzeniem ładunku w trakcie przewozu. Ubezpieczenie CARGO może obejmować różnorodne zdarzenia, takie jak kradzież, uszkodzenie podczas transportu, opóźnienia czy straty wynikające z działania siły wyższej. Na przykład, firma transportowa przewożąca elektronikę z Polski do Niemiec może skorzystać z tego ubezpieczenia, aby zabezpieczyć się przed ewentualnymi stratami finansowymi, jakie mogłyby wyniknąć z uszkodzenia towaru w trakcie transportu. Warto także zaznaczyć, że w praktyce, ubezpieczenie CARGO jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Instytutowy Warunki Ubezpieczenia CARGO (Institute Cargo Clauses), które precyzują zakres ochrony oraz wyłączenia odpowiedzialności. Regularne przeglądanie warunków ubezpieczenia oraz dostosowywanie ich do zmieniających się potrzeb biznesowych jest kluczowym elementem zarządzania ryzykiem w transporcie.

Pytanie 17

Towar przetworzony oraz produkt gotowy, który transportowany jest w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych, określa się mianem ładunku

A. dłużycowy
B. całopojazdowy
C. drobnicowy
D. ponadgabarytowy
Odpowiedź 'drobnicowy' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do ładunków, które są transportowane w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych, co oznacza, że zawierają różne mniejsze elementy, a ich waga lub objętość nie jest wystarczająca do zajmowania całej przestrzeni transportowej. Drobnicowy ładunek często wymaga zastosowania standardów logistycznych, które pozwalają na efektywne zarządzanie i optymalizację przestrzeni ładunkowej, a także minimalizację kosztów transportu. Przykłady drobnicowych ładunków mogą obejmować paczki, palety z różnorodnym asortymentem towarów, czy też przesyłki kurierskie. W branży logistycznej stosuje się dobre praktyki, takie jak efektywne planowanie tras, aby zapewnić, że drobnicowe ładunki są dostarczane na czas, a także odpowiednie oznakowanie i pakowanie towarów, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Zrozumienie charakterystyki drobnicowych ładunków jest kluczowe dla wpływania na efektywność operacji transportowych oraz zarządzania zasobami w magazynach.

Pytanie 18

Firma ma do załadunku 64 paletowe jednostki ładunkowe (pjł) z użyciem wózka widłowego czołowego. Średnia długość jednego cyklu pracy wózka wynosi 1 minutę i 30 sekund. Równocześnie transportowane są 2 pjł. Jak długo minimalnie potrzebuje operator na załadunek wszystkich pjł?

A. 96 minut
B. 48 minut
C. 41 minut 36 sekund
D. 83 minut 12 sekund
Aby obliczyć czas potrzebny na załadunek 64 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) przy pomocy wózka widłowego, należy najpierw określić, ile cykli pracy wózek musi wykonać. Skoro w jednym cyklu wózek przenosi 2 pjł, to do załadunku 64 pjł operator musi wykonać 32 cykle (64 pjł / 2 pjł na cykl). Średni czas jednego cyklu wynosi 1 minutę i 30 sekund, co przekłada się na 90 sekund. Następnie mnożymy liczbę cykli przez czas jednego cyklu: 32 cykle * 90 sekund = 2880 sekund. Przeliczając sekundy na minuty, otrzymujemy 48 minut (2880 sekund / 60). W praktyce, znajomość efektywności operacyjnej i umiejętność optymalizacji procesów załadunkowych są kluczowe w logistyce. Umożliwia to nie tylko oszczędność czasu, ale również redukcję kosztów operacyjnych. W branży logistyki, zgodnie z zasadami Lean Management, dąży się do eliminacji marnotrawstwa, co w tym przypadku oznacza zwiększenie efektywności cykli załadunkowych.

Pytanie 19

W skład systemów kancelaryjnych wchodzi system

A. dziennikowy
B. bezgotówkowy
C. metryczny
D. księgowy
Odpowiedź 'dziennikowy' jest poprawna, ponieważ systemy kancelaryjne obejmują różnorodne mechanizmy służące do rejestracji oraz zarządzania dokumentami. System dziennikowy, jako kluczowy element w administracji, umożliwia systematyczne ewidencjonowanie wszystkich wpływających i wychodzących dokumentów. Przykładem zastosowania systemu dziennikowego może być tworzenie rejestru korespondencji, w którym zapisuje się datę, nadawcę, odbiorcę oraz krótki opis treści dokumentu. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność zarządzania dokumentami, ale także sprzyja przestrzeganiu standardów dotyczących przechowywania informacji, takich jak normy ISO 15489 dotyczące zarządzania dokumentacją. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują również regularne audyty systemu dziennikowego oraz szkolenia dla pracowników, co pozwala na minimalizację ryzyka błędów oraz zagubienia ważnych dokumentów. Zastosowanie systemu dziennikowego jest kluczowe dla zapewnienia transparentności oraz zgodności z przepisami prawnymi.

Pytanie 20

Styl negocjacji określany jako dominacja charakteryzuje się

A. dążeniem do zaspokojenia własnych potrzeb
B. uległością wobec partnera negocjacyjnego
C. dążeniem do spełnienia oczekiwań drugiej strony
D. dbałością o relacje między uczestnikami
Podejmując się analizy niepoprawnych odpowiedzi, należy zauważyć, że każda z nich reprezentuje istotne, lecz błędne koncepcje dotyczące stylów negocjacji. Dążenie do realizacji interesów drugiej strony, które sugeruje pierwsza odpowiedź, jest podejściem opartym na współpracy, gdzie jedna strona stara się zaspokoić potrzeby drugiej, co w kontekście dominacji jest sprzeczne z jej istotą. Styl dominacji polega na prioritetyzacji własnych celów. Uległość wobec drugiej strony, przedstawiona w drugiej odpowiedzi, również nie ma miejsca w podejściu dominującym. Uległość to postawa, która zakłada rezygnację z własnych interesów, co stoi w opozycji do dążenia do ich maksymalizacji. Trzecia odpowiedź, która mówi o trosce o wzajemne stosunki, odnosi się do stylów bardziej współpracy i kompromisu, gdzie budowanie długotrwałych relacji jest kluczowe. W dominacji takie podejście często jest zaniedbywane na rzecz doraźnych korzyści. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie asertywności z uległością oraz brak zrozumienia, że cele negocjacyjne różnią się w zależności od kontekstu. W praktyce warto mieć na uwadze, że każdy styl negocjacji ma swoje miejsce, a skuteczność dominacji zależy od okoliczności, w jakich jest stosowany, oraz długofalowych konsekwencji takich wyborów.

Pytanie 21

Na jakie narzędzie z marketingu mix powinno zwrócić uwagę przedsiębiorstwo, gdy dla jego przyszłych klientów kluczowa jest jakość oferowanych usług?

A. Dystrybucję
B. Cenę
C. Promocję
D. Produkt
W kontekście marketingu mix, odpowiedź "produkt" jest kluczowa, gdyż jakość świadczonych usług jest fundamentalnym atrybutem, który przyciąga klientów. Klient, który poszukuje wysokiej jakości usług, oczekuje, że produkt, czyli usługa, będzie spełniać jego oczekiwania pod względem efektywności, użyteczności oraz zadowolenia. Przykładem może być branża hotelarska, gdzie jakość usług, takich jak obsługa klienta, czystość czy dostępność udogodnień, ma bezpośredni wpływ na satysfakcję gości oraz ich decyzje o powrocie. Dobre praktyki sugerują, że przedsiębiorstwa powinny inwestować w szkolenia personelu oraz monitorować opinie klientów, co pozwala na ciągłe doskonalenie oferty. Wysoka jakość produktów jest również często związana z innowacyjnością oraz dostosowaniem do zmieniających się potrzeb klientów, co może prowadzić do zwiększenia lojalności i przewagi konkurencyjnej. Dlatego kluczowe jest, aby przedsiębiorstwo skupiło się na jakości oferowanych usług jako centralnym punkcie swojego marketingu mix.

Pytanie 22

Jakie barwy ma tabliczka umieszczona na pojazdach drogowych, transportujących towary objęte osłoną karnetu TIR?

A. Białe tło z czarnym napisem TIR
B. Niebieskie tło z białym napisem TIR
C. Pomarańczowe tło z czarnym napisem TIR
D. Czerwone tło z białym napisem TIR
Białe tło z czarnym napisem TIR, czerwone tło z białym napisem TIR oraz pomarańczowe tło z czarnym napisem TIR to kolory, które nie są zgodne z normami dotyczącymi oznaczeń stosowanych w transporcie drogowym. W przypadku białego tła, które może być mylone z innymi oznaczeniami, brak wyrazistego kontrastu z czarnym napisem obniża jego widoczność, co może prowadzić do pomyłek w identyfikacji pojazdów. Czerwone tło z białym napisem, chociaż powszechnie stosowane w innych kontekstach, może być mylone z oznaczeniami zakazu oraz innymi sygnałami drogowymi, co może wprowadzać kierowców w błąd. Pomarańczowe tło z czarnym napisem również nie jest standardem w kontekście oznaczania środków transportu TIR, gdyż pomarańczowy kolor jest zazwyczaj używany dla oznaczeń tymczasowych lub ostrzegawczych, co może sugerować, że dany pojazd jest w ruchu wyjątkowym lub w stanie awaryjnym. Dlatego też, nieprzestrzeganie standardów w oznaczeniach może prowadzić do nieporozumień oraz zwiększonego ryzyka w ruchu drogowym. W branży transportowej kluczowe jest stosowanie się do uznanych norm, co w praktyce przekłada się na bezpieczeństwo i efektywność operacji, dlatego właściwe oznaczenie pojazdów TIR ma tak istotne znaczenie.

Pytanie 23

Kto stworzył reguły INCOTERMS?

A. Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych
B. Polska Izba Spedycji i Logistyki
C. Międzynarodowa Unia Transportu Drogowego
D. Międzynarodowa Izba Handlowa
Reguły INCOTERMS, czyli Międzynarodowe Reguły Handlu, zostały stworzone przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC) w celu ułatwienia handlu międzynarodowego poprzez ujednolicenie zasad dotyczących dostaw i kosztów transportu. Te reguły definiują obowiązki kupującego i sprzedającego, co pozwala na klarowność w relacjach handlowych. Zastosowanie INCOTERMS minimalizuje ryzyko nieporozumień oraz sporów w transakcjach, ponieważ jasno określa, kto ponosi odpowiedzialność za różne aspekty transportu, takie jak załadunek, transport, ubezpieczenie oraz odprawę celno-skarbową. Przykładem zastosowania INCOTERMS jest klauzula EXW (Ex Works), która oznacza, że sprzedający udostępnia towar w swoim zakładzie, a kupujący przejmuje wszelkie koszty i ryzyko związane z transportem towaru do miejsca przeznaczenia. INCOTERMS są powszechnie akceptowane w branży logistycznej, a ich znajomość jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się handlem międzynarodowym.

Pytanie 24

W jakim przypadku czynności wykonywane przez kierowcę, załadowcę lub rozładowcę były realizowane poprawnie?

A. Kierowca uniemożliwił dodanie uwagi na liście przewozowym po wykryciu przez rozładowcę niezgodności w ilości sztuk przewozowych
B. Załadowca pozwolił kierowcy na kontrolowanie załadunku i liczenie sztuk przewozowych przyjętych
C. Załadowca nie stosował się do wskazówek kierowcy dotyczących rozmieszczenia ładunku oraz jego mocowania
D. Załadunek mechaniczny z magazynu za pomocą rampy był przeprowadzany przez kierowcę
Odpowiedź, w której załadowca umożliwił kierowcy nadzorowanie załadunku i liczenie sztuk przewozowych, jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami logistycznymi, współpraca pomiędzy kierowcą a załadowcą jest kluczowym elementem bezpiecznego i efektywnego procesu transportowego. Umożliwienie kierowcy nadzorowania załadunku pozwala na bieżąco weryfikować poprawność załadunku, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialności i zabezpieczeń w trakcie transportu. Dobrą praktyką jest, aby kierowca również kontrolował ilość i rodzaj załadunku, aby uniknąć niezgodności, które mogą prowadzić do problemów na etapie rozładunku. Właściwe mocowanie ładunku i jego rozmieszczenie ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa podczas transportu, co jest szczególnie istotne w kontekście przepisów prawnych dotyczących transportu drogowego. Umożliwienie kierowcy tych działań wzmacnia również odpowiedzialność za ładunek, co jest istotne w przypadku ewentualnych reklamacji bądź strat.

Pytanie 25

W podanym fragmencie ustawy definiowany jest transport

13) transport ........................- przewóz rzeczy, podczas którego samochód ciężarowy, przyczepa, naczepa z jednostką ciągnącą lub bez jednostki ciągnącej, nadwozie wymienne lub kontener 20-stopowy lub większy korzysta z drogi w początkowym lub końcowym odcinku przewozu, a na innym odcinku z usług kolei, żeglugi śródlądowej lub transportu morskiego, przy czym odcinek morski przekracza 100 km w linii prostej; odcinek przewozu początkowego lub końcowego oznacza przewóz:

a) pomiędzy punktem, gdzie rzeczy są załadowane, i najbliższą odpowiednią kolejową stacją załadunkową dla odcinka początkowego oraz pomiędzy najbliższą odpowiednią kolejową stacją wyładunkową a punktem, gdzie rzeczy są wyładowane, dla końcowego odcinka lub

b) wewnątrz promienia nieprzekraczającego 150 km w linii prostej ze śródlądowego lub morskiego portu załadunku lub wyładunku;
A. intermodalny.
B. multimodalny.
C. kombinowany.
D. kontynentalny.
Transport kombinowany, definiowany w ustawie o transporcie drogowym, obejmuje takie formy przewozu, które integrują różne środki transportu, co zwiększa efektywność oraz elastyczność w logistyce. W praktyce oznacza to, że towar może być transportowany na przykład samochodem do stacji kolejowej, a następnie przetransportowany koleją do innego miasta, gdzie dostarczany jest do odbiorcy za pomocą ciężarówki. Taki model przewozu pozwala na optymalne wykorzystanie różnych środków transportu, minimalizując przy tym koszty i czas transportu, co jest kluczowe w branży logistycznej. Warto zauważyć, że transport kombinowany jest szczególnie istotny w kontekście zrównoważonego rozwoju, ponieważ pozwala na zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez efektywniejsze wykorzystanie transportu kolejowego czy wodnego, które są mniej szkodliwe dla środowiska niż transport drogowy. W związku z tym, zrozumienie tej definicji ma istotne znaczenie dla profesjonalistów zajmujących się logistyką i transportem.

Pytanie 26

Jaką średnią prędkość osiąga wózek widłowy, jeśli pokonuje 250 m w czasie 3 minut?

A. 8 km/h
B. 10 km/h
C. 5 km/h
D. 15 km/h
Średnia prędkość wózka widłowego została obliczona na podstawie odniesienia długości przebytej drogi do czasu jej pokonania. W tym przypadku, wózek widłowy pokonał dystans 250 m w czasie 3 minut. Aby obliczyć średnią prędkość, możemy użyć wzoru: prędkość = droga / czas. Przekształcamy czas z minut na godziny, co daje nam 3 min / 60 = 0,05 godziny. Następnie obliczamy prędkość: 250 m / 0,05 h = 5000 m/h, co po przeliczeniu na kilometry na godzinę daje 5 km/h. Jest to zgodne z normami operacyjnymi w logistyce, gdzie prędkość wózków widłowych nie powinna przekraczać określonych limitów dla zapewnienia bezpieczeństwa pracowników oraz efektywności operacji magazynowych. Zrozumienie tej koncepcji ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania flotą wózków widłowych w różnych środowiskach pracy, gdzie bezpieczeństwo i wydajność są priorytetami.

Pytanie 27

Kilka sztuk stalowych rur o długości 2,5 m połączonych w jedną całość z wykorzystaniem pasów spinających tworzy

A. jednostkę ładunkową kontenerową
B. jednostkę ładunkową pakietową
C. jednostkę ładunkową mikro
D. jednostkę ładunkową paletową
Pakietowa jednostka ładunkowa to termin odnoszący się do zgrupowania kilku elementów ładunkowych w jedną całość w celu ułatwienia transportu i składowania. W przypadku kilkunastu sztuk rur stalowych o długości 2,5 m, zastosowanie pasów spinających w celu ich połączenia w jedną jednostkę jest typowym przykładem takiej praktyki. Pakietowe jednostki ładunkowe są szeroko stosowane w różnych branżach, w tym w budownictwie i przemyśle metalowym, gdzie elementy długie i ciężkie, takie jak rury, muszą być transportowane w sposób zorganizowany. Zgodnie z normami transportowymi, pakietowanie elementów ładunkowych zwiększa efektywność załadunku i rozładunku, a także minimalizuje ryzyko uszkodzeń podczas transportu. Przykłady zastosowania pakietowych jednostek ładunkowych obejmują transport rur, profili stalowych czy innych konstrukcji, które ze względu na swoją długość i wagę muszą być odpowiednio zabezpieczone i zgrupowane. Warto również dodać, że odpowiednie oznakowanie i dokumentacja pakietowych jednostek ładunkowych są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa podczas ich transportu.

Pytanie 28

Reguły transportu żywności zostały opisane w Umowie dotyczącej międzynarodowych przewozów szybko psujących się produktów spożywczych oraz specjalnych środków transportu przeznaczonych do realizacji tych przewozów. Umowa ta nosi skrót

A. AGN
B. ADR
C. ATP
D. ADN
Umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych, znana pod skrótem ATP (Accord Transport Perissables), reguluje zasady transportu żywności, która wymaga szczególnych warunków w celu zachowania jej jakości i bezpieczeństwa. Dokument ten definiuje wymagania dotyczące środków transportu, takich jak pojazdy, opakowania i systemy chłodnicze, które muszą być używane w transporcie szybko psujących się towarów. Przykładem zastosowania tych przepisów jest transport owoców i warzyw, które muszą być przewożone w temperaturach kontrolowanych, aby uniknąć ich zepsucia. W praktyce, przewoźnicy są zobowiązani do przestrzegania norm określonych w ATP, co przynosi korzyści zarówno dla producentów, jak i konsumentów, zapewniając, że żywność dociera do odbiorców w odpowiednim stanie. Ponadto, umowa ta jest uznawana w wielu krajach i wspiera międzynarodowy handel, co jest kluczowe dla globalnych łańcuchów dostaw.

Pytanie 29

Przepisy dotyczące transportu lotniczego ładunków niebezpiecznych są regulowane przez

A. ATP
B. RIV
C. ICAO
D. IATA/DGR
Odpowiedź IATA/DGR jest jak najbardziej trafiona. Te przepisy to istna podstawa, kiedy mówimy o przewozie ładunków niebezpiecznych samolotami. W IATA/DGR znajdziesz szczegółowe wytyczne odnośnie klasyfikacji, pakowania, oznakowania i papierków, które są potrzebne przy transporcie takich materiałów. Na przykład kwasy czy materiały łatwopalne muszą być transportowane z zachowaniem odpowiednich norm, żeby zminimalizować ryzyko dla bezpieczeństwa lotu oraz osób na pokładzie. Ciekawe jest to, że przewoźnicy lotniczy często muszą szkolić swoich pracowników zgodnie z tymi regulacjami, żeby wszystko było zgodne z wysokimi standardami bezpieczeństwa. Te przepisy to nie tylko kwestia prawa, ale też odpowiedzialności społecznej w dążeniu do ochrony życia, zdrowia ludzi i samego środowiska. Przestrzeganie IATA/DGR rzeczywiście wpływa na poprawę ogólnego bezpieczeństwa w transporcie lotniczym.

Pytanie 30

Aby kierowca mógł wziąć udział w dokształcającym kursie początkowym dotyczącym przewozu materiałów niebezpiecznych ADR, musi mieć ukończone przynajmniej

A. 20 lat
B. 21 lat
C. 18 lat
D. 26 lat
Warunkiem przyjęcia kierowcy na dokształcający kurs początkowy w zakresie przewozu materiałów niebezpiecznych ADR jest ukończenie 21 lat. Wymóg ten jest podyktowany koniecznością posiadania odpowiedniego poziomu dojrzałości oraz doświadczenia, co jest kluczowe przy obsłudze i przewozie towarów, które mogą stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi oraz środowiska. Osoby w wieku 21 lat mają zazwyczaj większe umiejętności w zakresie podejmowania decyzji oraz radzenia sobie w sytuacjach stresowych, co jest niezbędne w kontekście transportu materiałów niebezpiecznych. Zgodnie z regulacjami ADR, kurs ten obejmuje nie tylko teorię, ale również praktykę, w tym zasady bezpieczeństwa, postępowanie w sytuacjach awaryjnych oraz odpowiednie procedury transportowe. Ponadto, w wielu krajach istnieją dodatkowe regulacje, które mogą wymagać od kierowców odpowiednich szkoleń i certyfikacji, co podkreśla znaczenie tego wymogu w zapewnieniu bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 31

Międzynarodowy samochodowy list przewozowy CMR, wykorzystywany w transporcie samochodowym, jest wypełniany

A. częściowo przez przewoźnika, a częściowo przez nadawcę
B. wyłącznie przez nadawcę
C. częściowo przez spedytora, a częściowo przez nadawcę
D. wyłącznie przez przewoźnika
Międzynarodowy samochodowy list przewozowy CMR jest dokumentem, który reguluje zasady przewozu towarów drogą lądową w ramach międzynarodowego transportu. Wypełniany jest on częściowo przez przewoźnika, który odgrywa kluczową rolę w realizacji transportu oraz częściowo przez nadawcę, który inicjuje przewóz. Nadawca jest odpowiedzialny za dostarczenie wszystkich niezbędnych informacji dotyczących ładunku, takich jak jego rodzaj, ilość, oraz szczegóły dotyczące odbiorcy. Z kolei przewoźnik uzupełnia list o informacje związane z jego usługą, takie jak daty transportu, numery rejestracyjne pojazdów oraz informacje o ewentualnych opóźnieniach czy uszkodzeniach towaru. Taki model współpracy między nadawcą a przewoźnikiem jest zgodny z międzynarodowymi standardami transportowymi, które promują przejrzystość i odpowiedzialność. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której nadawca musi zgłosić szczególne wymagania dotyczące transportu towarów niebezpiecznych, co wymaga współpracy obu stron w zakresie wypełniania dokumentacji CMR.

Pytanie 32

Pozostawienie reklamacji bez odpowiedzi po upływie 30 dni od dnia przyjęcia pisma dotyczącego tej sprawy skutkuje

§ 5. 1. Reklamację składa się w formie pisemnej.
§ 6. 1. Odpowiedź na reklamację powinna być udzielona niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia przyjęcia reklamacji przez przewoźnika.
§ 10. Nieudzielenie przez przewoźnika odpowiedzi na reklamację w wymaganym terminie skutkuje uwzględnieniem reklamacji.
A. odrzuceniem reklamacji.
B. wszczęciem postępowania sądowego w sprawie zgłoszonej reklamacji.
C. wezwaniem reklamującego do ponownego zgłoszenia reklamacji w formie pisemnej.
D. uznaniem reklamacji.
Uznanie reklamacji po upływie 30 dni od daty jej złożenia jest zgodne z § 10 Rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa, które określa zasady postępowania reklamacyjnego. W przypadku, gdy przewoźnik nie udzieli odpowiedzi na reklamację w tym terminie, reklamacja zostaje uznana za zasadną bez konieczności dalszego postępowania. Taka regulacja ma na celu ochronę konsumentów i zapewnienie, że ich prawa nie będą lekceważone. W praktyce oznacza to, że jeśli klient zgłosi reklamację dotyczącą usługi transportowej, a przewoźnik nie odpowie w ciągu 30 dni, klient może być pewien, że jego roszczenie zostanie automatycznie uwzględnione. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony konsumentów, które promują transparentność i odpowiedzialność w relacjach między przewoźnikami a ich klientami. Należy więc dbać o terminowe odpowiadanie na reklamacje, aby uniknąć nieporozumień oraz potencjalnych roszczeń ze strony klientów.

Pytanie 33

W międzynarodowym transporcie morskim dokumentem przewozowym jest list

A. AWB
B. CIM
C. CMR
D. B/L
Dokumentem przewozowym w międzynarodowym transporcie morskim jest B/L, czyli Bill of Lading. Jest to kluczowy dokument, który pełni trzy podstawowe funkcje: dowodu odbioru towaru przez przewoźnika, umowy przewozu oraz dokumentu własności. B/L potwierdza, że towary zostały załadowane na statek i określa warunki ich transportu. W praktyce, B/L jest niezwykle ważny, ponieważ pozwala na przeprowadzenie procedur celnych oraz realizację płatności między stronami. Istnieją różne rodzaje B/L, takie jak B/L imienny czy B/L na zlecenie, co wpływa na sposób obrotu towarem. W międzynarodowych praktykach branżowych, standardy takie jak Incoterms często odnoszą się do B/L jako niezbędnego dokumentu w transakcjach, co podkreśla jego istotność w logistyce morskim. Przykładem zastosowania B/L może być sytuacja, w której importer musi przedstawić ten dokument, aby odebrać towar w porcie docelowym.

Pytanie 34

Jakie działanie, poza czynnościami związanymi z powołaniem podmiotu gospodarczego i jego rejestracją, powinno zostać wykonane?

A. Uzyskanie zgody Państwowej Inspekcji Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej
B. Powiadomienie Krajowego Rejestru Sądowego o szacowanej liczbie kontrahentów
C. Poinformowanie ZUS o przewidywanej liczbie klientów w nadchodzących 12 miesiącach
D. Zgłoszenie działalności gospodarczej w urzędzie skarbowym
Zgłoszenie działalności gospodarczej w urzędzie skarbowym jest kluczowym krokiem, który należy podjąć po zarejestrowaniu podmiotu gospodarczego. To formalność, która umożliwia nadanie przedsiębiorcy statusu podatnika oraz określenie formy opodatkowania. W Polsce, każda osoba, która zamierza prowadzić działalność gospodarczą, musi złożyć formularz CEIDG-1 w odpowiednim urzędzie skarbowym. Przykładowo, przedsiębiorca może wybrać opodatkowanie na zasadach ogólnych, ryczałtem czy kartą podatkową, co ma istotny wpływ na przyszłe zobowiązania podatkowe. Warto również zaznaczyć, że zgłoszenie w urzędzie skarbowym jest nie tylko obowiązkowe, ale także pozwala na korzystanie z ulg podatkowych czy refundacji, co może być korzystne dla rozwoju firmy. Przekazanie tych informacji do urzędów jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa oraz budowania jego zaufania wśród klientów oraz kontrahentów.

Pytanie 35

Czym zajmuje się konwencja COTIF?

A. przewozem towarów wymagających szybkiego transportu wodnego.
B. przewozem towarów samolotami.
C. międzynarodowym przewozem towarów koleją.
D. transportem morskim.
Konwencja COTIF (Convention concerning International Carriage by Rail) stanowi kluczowy dokument regulujący międzynarodowy przewóz towarów koleją. Przyjęta w 1980 roku, konwencja ta ma na celu uproszczenie procedur związanych z przewozem towarów oraz zapewnienie spójnych zasad odpowiedzialności przewoźników. Przykładowo, w praktyce COTIF zdefiniowała zasady dotyczące umowy przewozu, prawa i obowiązki przewoźnika oraz nadawcy, a także zasady dochodzenia roszczeń w przypadku utraty lub uszkodzenia towaru. Współczesne podejście do transportu kolejowego kładzie duży nacisk na efektywność logistyczną, co czyni COTIF istotnym narzędziem w międzynarodowym handlu. Wiedza na temat COTIF jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się logistyką oraz prawem transportowym, a także dla firm przewozowych, które operują na rynku międzynarodowym. Znajomość konwencji pozwala na lepsze zrozumienie przepisów dotyczących odpowiedzialności oraz procedur celnych, co przekłada się na bardziej efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw.

Pytanie 36

Ile wynosi termin przedawnienia roszczeń z tytułu umowy spedycji?

Fragment Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Art. 802. Ustawowe prawo zastawu przysługujące spedytorowi

§ 1. Dla zabezpieczenia roszczeń o przewoźne oraz roszczeń o prowizję, o zwrot wydatków i innych należności wynikłych ze zleceń spedycyjnych, jak również dla zabezpieczenia takich roszczeń przysługujących poprzednim spedytorom i przewoźnikom, przysługuje spedytorowi ustawowe prawo zastawu na przesyłce, dopóki przesyłka znajduje się u niego lub u osoby, która ją dzierży w jego imieniu, albo dopóki może nią rozporządzać za pomocą dokumentów.

§ 2. (uchylony)

Art. 803. Termin przedawnienia roszczeń z umowy spedycji

§ 1. Roszczenia z umowy spedycji przedawniają się z upływem roku.

§ 2. Termin przedawnienia zaczyna biec: w wypadku roszczeń z tytułu uszkodzenia lub ubytku przesyłki - od dnia dostarczenia przesyłki; w wypadku całkowitej utraty przesyłki lub jej dostarczenia z opóźnieniem - od dnia, w którym przesyłka miała być dostarczona; we wszystkich innych wypadkach - od dnia wykonania zlecenia.

Art. 804. Termin przedawnienia roszczeń między spedytorem a przewoźnikami

Roszczenia przysługujące spedytorowi przeciwko przewoźnikom i dalszym spedytorom, którymi się posługiwał przy przewozie przesyłki, przedawniają się z upływem sześciu miesięcy od dnia, kiedy spedytor naprawił szkodę, albo od dnia, kiedy wytoczono przeciwko niemu powództwo. Przepis ten stosuje się odpowiednio do wymienionych roszczeń między osobami, którymi spedytor posługiwał się przy przewozie przesyłki.

A. 2 lata.
B. 1 rok.
C. 3 lata.
D. 10 lat.
Termin przedawnienia roszczeń z tytułu umowy spedycji wynosi zgodnie z art. 803 § 1 Kodeksu cywilnego jeden rok. Oznacza to, że wszelkie roszczenia związane z umową spedycji należy zgłosić w ciągu roku od daty dostarczenia przesyłki. Taki krótki okres przedawnienia jest specyficzny dla umów spedycyjnych i ma na celu zapewnienie szybkiego rozwiązania spraw związanych z transportem towarów. Przykładowo, jeżeli przedsiębiorstwo zleciło transport towaru do klienta i towar nie dotarł na czas lub został uszkodzony, to przedsiębiorstwo ma jedynie rok na zgłoszenie roszczenia przeciwko spedytorowi. W praktyce oznacza to, że firmy muszą skrupulatnie dokumentować wszystkie operacje transportowe oraz monitorować terminy, aby uniknąć utraty prawa do dochodzenia swoich roszczeń. Dobrą praktyką jest również zawieranie umów spedycyjnych, które precyzyjnie określają zasady odpowiedzialności oraz terminy zgłaszania ewentualnych roszczeń, co może pomóc w uniknięciu nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 37

Jak wygląda właściwa sekwencja wymiany dokumentów oraz działań między zleceniodawcą a zleceniobiorcą?

A. Realizacja usługi —> oferta —> zamówienie —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> zapytanie o ofertę
B. Zamówienie —> zapytanie o ofertę —> oferta —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> realizacja usługi
C. Zapytanie o ofertę —> oferta —> zamówienie —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> realizacja usługi
D. Oferta —> zapytanie o ofertę —> zamówienie —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> realizacja usługi
Prawidłowa kolejność wymiany dokumentów pomiędzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą zaczyna się od zapytania o ofertę. Zleceniodawca, poszukując dostawcy usług lub produktów, najpierw kieruje zapytanie do potencjalnych zleceniobiorców, aby uzyskać szczegółowe informacje dotyczące oferowanych usług i cen. Następnie, na podstawie otrzymanych zapytań, zleceniobiorca przygotowuje ofertę, która jest przedstawiana zleceniodawcy. Po zaakceptowaniu oferty, zleceniodawca składa zamówienie, które formalizuje chęć zakupu usługi. Kiedy zleceniobiorca przyjmuje zamówienie, wysyła potwierdzenie, co jest kluczowe dla obu stron, aby mieć jasność co do warunków realizacji. Ostatecznie następuje realizacja usługi, co potwierdza wykonanie umowy. Taka sekwencja działań jest nie tylko zgodna z dobrymi praktykami biznesowymi, ale również wspiera transparentność i efektywność współpracy. Przykładem mogą być procesy zakupu w firmach produkcyjnych, gdzie każde z tych działań musi być dobrze udokumentowane, aby zapewnić prawidłowy przebieg realizacji zamówienia.

Pytanie 38

Która z Instytutowych Klauzul Ładunkowych (ICC) oferuje najszerszy zakres ochrony ubezpieczeniowej dla ładunków transportowanych drogą?

A. Klauzula wojenna
B. Klauzula A
C. Klauzula air cargo
D. Klauzula C
Wybierając Klauzulę C, można sądzić, że oferuje ona ochronę, jednak w rzeczywistości zapewnia ona tylko ograniczone ubezpieczenie, obejmujące szkody powstałe na skutek wybranych ryzyk, takich jak ogień, wybuch czy kradzież. Oznacza to, że wiele potencjalnych zagrożeń może pozostać niechronionych, co stawia w niekorzystnej sytuacji przewoźników i zleceniodawców. Z kolei Klauzula wojenna, choć przydatna w kontekście transportu w obszarach konfliktów zbrojnych, nie zapewnia kompleksowej ochrony przed innymi, codziennymi ryzykami, które mogą wystąpić podczas transportu. W odniesieniu do Klauzuli air cargo, jej nazwa może sugerować szeroki zakres ochrony, ale w rzeczywistości jest ona stworzona z myślą o specyficznych warunkach transportu lotniczego, które nie zawsze pasują do transportu drogowego. Wybór niewłaściwej klauzuli może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych w przypadku wystąpienia szkody, dlatego kluczowe jest, aby dokładnie rozumieć różnice między dostępnych opcjami ubezpieczeniowymi. Zrozumienie tych klauzul jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji w kontekście zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowym.

Pytanie 39

Osoba wysyłająca towar nie jest odpowiedzialna za szkody wynikające z

A. błędnego wypełnienia dokumentacji związanej z przekazaniem towaru
B. wadliwej jakości towaru
C. niewłaściwego zapakowania towaru
D. nienależytego wykonania usług transportowych przez zleceniobiorcę
Wybierając wadliwy stan towaru jako powód odpowiedzialności nadawcy, pomijamy kluczowy aspekt normatywny dotyczący odpowiedzialności w transporcie. Zgodnie z zasadą, że nadawca ponosi odpowiedzialność za stan towaru w momencie jego wysyłki, wszelkie wady, które były widoczne przed nadaniem, powinny zostać zgłoszone zleceniobiorcy lub przewoźnikowi. W przypadku nieprawidłowego opakowania towaru, odpowiedzialność spoczywa na nadawcy, ponieważ to on jest odpowiedzialny za odpowiednie przygotowanie towaru do transportu. Z kolei nieprawidłowe wypełnienie dokumentów to również odpowiedzialność nadawcy, gdyż dokumentacja przewozowa jest jego obowiązkiem i ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego przebiegu transportu. Te koncepcje często prowadzą do błędnych wniosków, gdyż nadawcy mogą sądzić, że ich odpowiedzialność kończy się w momencie przekazania towaru przewoźnikowi. W rzeczywistości, odpowiedzialność nadawcy jest bardzo szeroka i obejmuje nie tylko stan towaru, ale także jego odpowiednie opakowanie oraz prawidłowe wypełnienie dokumentacji. Często występuje mylne przekonanie, że odpowiedzialność w transporcie jest ograniczona wyłącznie do uszkodzeń powstałych w trakcie przewozu, co nie znajduje potwierdzenia w przepisach prawa. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ryzykiem w procesie transportowym oraz dla minimalizowania ewentualnych strat.

Pytanie 40

Jakim skrótem określa się konwencję celną z dnia 14 listopada 1975 r. dotyczącą międzynarodowego przewozu towarów, która ma na celu uproszczenie procedur na granicach oraz w urzędach celnych, aby zwiększyć efektywność transportów drogowych?

A. ADN
B. INTERBUS
C. IMDG
D. TIR
Skrót TIR odnosi się do Międzynarodowej Konwencji dotyczącej transportu drogowego towarów w systemie TIR, podpisanej 14 listopada 1975 roku. Konwencja ta ma na celu uproszczenie procedur celnych oraz przyspieszenie transportu towarów przez granice. W praktyce oznacza to, że pojazdy korzystające z procedury TIR mogą przewozić towary przez wiele krajów, korzystając z jednego dokumentu transportowego, co znacznie ułatwia formalności celne. Dzięki temu zmniejsza się czas oczekiwania na granicach, co jest szczególnie korzystne w przypadku transportu międzynarodowego. Przykładem zastosowania TIR mogą być transporty towarów między krajami Unii Europejskiej a krajami spoza niej, gdzie procedura TIR pozwala na szybsze i bardziej efektywne przejście odprawy celnej. Ponadto, Konwencja TIR promuje stosowanie specjalnych pojazdów i kontenerów, które zapewniają bezpieczeństwo i integralność przewożonych towarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży logistycznej.