Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.01 - Wykonywanie robót zbrojarskich i betoniarskich
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 14:57
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 15:25

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie do przygotowania stali zbrojeniowej przedstawione na schemacie jest

A. prościarką ręczną.

B. wciągarką mechaniczną.

C. prościarką mechaniczną.

D. giętarką mechaniczną.

Prościarka mechaniczna to urządzenie, które ma na celu wyprostowanie elementów stalowych, w tym stali zbrojeniowej. W procesie tym stal przechodzi przez rolki, które są charakterystyczne dla tego typu urządzenia. Umożliwiają one precyzyjne wyprostowanie materiału, co jest kluczowe w produkcji konstrukcji stalowych, gdzie zachowanie odpowiednich wymiarów oraz właściwości mechanicznych jest niezwykle istotne. W praktyce, prościarki mechaniczne są szeroko stosowane w halach produkcyjnych oraz warsztatach obróbczych, gdzie stal zbrojeniowa musi być dostosowana do określonych wymiarów i standardów budowlanych. Warto również zaznaczyć, że stosowanie prościarek mechanicznych pozwala na zwiększenie efektywności produkcji oraz redukcję odpadów, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami zarządzania jakością i efektywnością produkcji w przemyśle metalowym.

Pytanie 2

Podstawą do przyjęcia końcowego ułożenia prętów zbrojeniowych w deskowaniu jest

A. deklaracja zgodności

B. rysunek roboczy

C. dokumentacja inwestycyjna

D. dokumentacja technologiczna

Deklaracja zgodności, dokumentacja technologiczna i inwestycyjna, mimo że są ważne w budownictwie, to nie są podstawą do odbioru końcowego ułożenia prętów zbrojeniowych. Deklaracja zgodności ma na celu potwierdzenie, że materiały spełniają normy, ale nie odnosi się bezpośrednio do wykonania. Dokumentacja technologiczna opisuje procesy produkcji, ale też nie daje konkretnych danych na temat układu zbrojenia, które są kluczowe podczas odbioru. Z kolei dokumentacja inwestycyjna, która obejmuje różne informacje o projekcie, budżecie czy harmonogramie, nie daje wykonawcom konkretnych wytycznych na temat ułożenia prętów. Często zdarza się, że ludzie mylą te dokumenty z rysunkiem roboczym, który jest dostosowaniem projektu do konkretnej realizacji. Takie pomyłki mogą prowadzić do błędów, które mogą wpływać na bezpieczeństwo całej konstrukcji. Jeśli nie rozumiemy roli rysunków roboczych, możemy się narazić na poważne konsekwencje, jak źle ustawione pręty czy użycie niewłaściwych materiałów, co może wymagać kosztownych poprawek.

Pytanie 3

Świeży beton umieszczony w temperaturze otoczenia około +20°C powinien być chroniony przed zbyt szybkim wysychaniem w sposób

A. nałożenie preparatu antyadhezyjnego na jego powierzchnię

B. częste nawadnianie jego powierzchni wodą

C. położenie warstwy drobnego piasku na jego powierzchni

D. obfite polewanie wodą powierzchni deskowania

Częste zraszanie powierzchni świeżego betonu wodą jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków dla procesu hydratacji cementu. Wysoka temperatura otoczenia sprzyja szybkiemu odparowywaniu wody z powierzchni betonu, co może prowadzić do zjawiska zwanego "wysychaniem". To zjawisko jest szczególnie niebezpieczne, ponieważ zbyt szybkie odparowanie wody może skutkować powstawaniem rys i pęknięć w betonie, a także negatywnie wpłynąć na jego wytrzymałość. Częste zraszanie nie tylko utrzymuje wilgotność, ale także minimalizuje ryzyko krystalizacji soli na powierzchni betonu, co może prowadzić do dalszych uszkodzeń. W praktyce, zgodnie z normami branżowymi, zaleca się zraszanie betonu co kilka godzin, szczególnie w upalne dni, aby zapewnić równomierne nawilżenie całej powierzchni. Dodatkowo, warto stosować foliowe osłony lub specjalne maty chłonące, które pomagają zredukować odparowanie wody, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej.

Pytanie 4

Proces montażu zbrojenia w płytach dwukierunkowo zbrojonych powinien zaczynać się od umiejscowienia prętów

A. głównych

B. narożnych

C. montażowych

D. rozdzielczych

Rozpoczynanie montażu zbrojenia od prętów rozdzielczych, narożnych lub montażowych jest niewłaściwe i może prowadzić do poważnych problemów strukturalnych. Pręty rozdzielcze są elementami, które mają na celu ograniczenie rys oraz poprawę rozkładu naprężeń w płycie, ale ich umieszczenie przed prętami głównymi prowadzi do nieodpowiedniego wsparcia dla całego zbrojenia. Narożne pręty zbrojeniowe, mimo że pełnią istotną rolę w miejscach, gdzie zmienia się geometria konstrukcji, także nie powinny być układane w pierwszej kolejności, ponieważ ich funkcja polega na wzmocnieniu miejsc newralgicznych, a nie na kształtowaniu podstawowej struktury nośnej. Z kolei pręty montażowe, które mają służyć jako prowadnice dla innych elementów, nie mogą zastąpić głównych prętów zbrojeniowych, gdyż ich wytrzymałość i sztywność są niewystarczające. Prawidłowe podejście do montażu zbrojenia polega na strategicznym planowaniu kolejności układania prętów, co powinno być zgodne z wytycznymi projektowymi oraz standardami branżowymi. Ustawienie prętów głównych jako pierwszych zapewnia integralność strukturalną i prawidłowe rozkładanie obciążeń, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa całej konstrukcji.

Pytanie 5

Na podstawie informacji zawartych w tabeli wskaż minimalny czas twardnienia betonu w warunkach suchych, przy lekkim wietrze, w temperaturze +8°C.

Czas twardnienia betonu przy minimalnej temperaturze +10°C
Zewnętrzne warunki
ochrona przed słońcem i wiatrem, wilgotno	trochę słońca, lekki wiatr, sucho	silne słońce, silny wiatr, bardzo sucho
min. 2 dni*	min. 3 dni*	min. 4 dni*
* przy temperaturze od +5°C do +10°C czas twardnienia wydłuża się dwukrotnie

A. 2 dni.

B. 6 dni.

C. 8 dni.

D. 4 dni.

Minimalny czas twardnienia betonu w warunkach suchych, przy lekkim wietrze oraz w temperaturze +8°C wynosi 6 dni. Wartość ta została ustalona na podstawie tabeli, w której standardowy czas twardnienia wynosi 3 dni w optymalnych warunkach. W niskich temperaturach, takich jak +8°C, proces twardnienia betonu ulega znacznemu wydłużeniu, co jest zgodne z zasadami technologii budowlanej. Niska temperatura wpływa na reakcje chemiczne zachodzące w trakcie wiązania betonu, co skutkuje wolniejszym utwardzaniem się mieszanki. W praktyce oznacza to, iż w przypadku projektów budowlanych, gdzie występują niskie temperatury, należy uwzględnić dodatkowy czas na pełne twardnienie, aby zapewnić odpowiednią jakość i wytrzymałość konstrukcji. Zastosowanie się do tych norm jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa budowli oraz długotrwałej wytrzymałości materiałów. Warto również pamiętać o dobrych praktykach, takich jak osłanianie świeżego betonu przed niskimi temperaturami oraz stosowanie dodatków przyspieszających twardnienie, co może dodatkowo wspierać proces utwardzania.

Pytanie 6

Który z opisanych rodzajów stali zbrojeniowej zakwalifikowany jest do klasy A-0?

A. St3S-b

B. 34GS

C. St0S-b

D. BST 500

Odpowiedź St0S-b jest prawidłowa, ponieważ należy do klasy stali A-0, która charakteryzuje się niską zawartością węgla oraz doskonałą plastycznością. Stale te są stosowane głównie w budownictwie, zwłaszcza w konstrukcjach żelbetowych, gdzie ich elastyczność i zdolność do absorpcji obciążeń dynamicznych są kluczowe. St0S-b, jako stal zbrojeniowa, spełnia normy określone w dokumentach takich jak PN-EN 10080, co zapewnia jej odpowiednie właściwości mechaniczne i wytrzymałościowe. Dzięki tym cechom, stal St0S-b jest szeroko stosowana w projektach budowlanych, w których wymagana jest wysoka jakość materiałów oraz ich zdolność do pracy w trudnych warunkach atmosferycznych. W praktyce, znajomość właściwości różnych gatunków stali zbrojeniowej, w tym St0S-b, jest niezbędna dla inżynierów budowlanych, aby zapewnić bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Korzystając z danych zawartych w tabeli określ, które kruszywo należy zastosować do przygotowania betonu izolacyjnego.

Kruszywa zwykłe i specjalne
kruszywo zwykłe	gęstość 2,2 – 3,0 kg/dm³	Z zasobów naturalnych, np. koryta rzek, żwir z moren polodowcowych i inne. Materiał niekruszony lub kruszony, np. urobek skalny przy budowie tunelu.
kruszywo ciężkie	gęstość > 3,0 kg/dm³	Takie jak baryty, rud żelaza, granulat stalowy. Do produkcji betonu ciężkiego ograniczającego przenikanie promieniowania radioaktywnego.
kruszywo lekkie	gęstość < 2,0 kg/dm³	Takie jak ekspandowane gliny, pumeks, polistyren. Do betonu lekkiego, betonów izolacyjnych.
kruszywo twarde	gęstość > 2,0 kg/dm³	Takie jak kwarc, karborund. Stosowane przeważnie do warstwowych posadzek betonowych.
kruszywo z recyklingu	gęstość około 2,4 kg/dm³	Powstałe w wyniku przeróbki nieorganicznego materiału stosowanego uprzednio w budownictwie, zwykle betonu.

A. Kruszywo ciężkie.

B. Kruszywo twarde.

C. Kruszywo zwykłe.

D. Kruszywo lekkie.

Kruszywo lekkie to materiał o gęstości poniżej 2,0 kg/dm3, co czyni je idealnym do produkcji betonu izolacyjnego. Dzięki swojej niskiej masie i wyjątkowym właściwościom izolacyjnym, kruszywo lekkie pozwala na uzyskanie betonu, który nie tylko ma korzystne parametry mechaniczne, ale także doskonałe właściwości cieplne. W praktyce, wykorzystywanie betonu lekkiego z kruszywem lekkim, takiego jak perlitu czy keramzyt, jest powszechną praktyką w budownictwie, zwłaszcza w konstrukcjach, gdzie wymagane jest zmniejszenie ciężaru, np. w budynkach wielokondygnacyjnych czy w elementach prefabrykowanych. Zgodność z normami budowlanymi (np. PN-EN 206) oraz dobrymi praktykami inżynieryjnymi potwierdzają, że kruszywo lekkie efektywnie wspiera izolacyjność termiczną i akustyczną, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych standardów budownictwa energooszczędnego.

Pytanie 9

Aby naprawić uszkodzoną powierzchnię betonu, należy użyć zaprawy

A. gipsowo-wapiennej

B. cementowej

C. gipsowej

D. cementowo-wapiennej

Wybór zaprawy gipsowej do naprawy uszkodzonej powierzchni elementu betonowego jest niewłaściwy, ponieważ gips, mimo że jest łatwy w obróbce i dobrze przylega do różnych powierzchni, nie zapewnia wystarczającej wytrzymałości ani odporności na wilgoć. Gips nie jest materialem odpornym na czynniki atmosferyczne i może łatwo ulegać uszkodzeniom, co czyni go nieodpowiednim dla zastosowań zewnętrznych lub w wilgotnych środowiskach. Zastosowanie zaprawy gipsowo-wapiennej również nie jest rekomendowane, ponieważ choć może oferować lepsze właściwości niż czysty gips, nadal nie dorównuje zaprawom cementowym pod względem wytrzymałości i trwałości. Wapno może wprowadzać dodatkową porowatość, co negatywnie wpływa na przyczepność i odporność na uszkodzenia mechaniczne. Z kolei zaprawa cementowo-wapienna, choć jest bardziej solidna niż gipsowe odpowiedniki, nie jest tak wytrzymała jak czysta zaprawa cementowa, która stanowi idealny materiał do odbudowy i naprawy uszkodzeń w betonie. W kontekście standardów branżowych, wybór zaprawy odpowiedniej do danego zastosowania jest kluczowy dla zachowania integralności strukturalnej elementów betonowych. Dlatego ważne jest, aby podejść do tematu wyboru materiałów budowlanych z należytą starannością, kierując się ich właściwościami oraz specyfiką zastosowania.

Pytanie 10

Na podstawie przedstawionego zestawienia siatek zbrojeniowych określ, ile sztuk siatek typu R513 długości 3 m i szerokości 2,15 m należy przygotować do wykonania zbrojenia żelbetowej płyty stropowej.

Zestawienie siatek zbrojeniowych dla płyty stropowej
Poz.	Sztuk	Typ siatki	Długość [mm]	Szerokość [mm]	Masa [kg]
1.	9	R221	5000	2150	235,103
2.	22	R513	3000	2150	644,226
3.	1	R221	2400	2150	12,539
4.	5	R513	3000	1075	73,207
5.	10	R221	1500	2150	78,370
6.	1	R221	1100	2150	5,747
Razem					978,659

A. 22 szt.

B. 10 szt.

C. 9 szt.

D. 5 szt.

Odpowiedź 22 szt. jest poprawna, ponieważ wynika bezpośrednio z analizy zestawienia siatek zbrojeniowych. W dokumentacji technicznej, która została dołączona do pytania, jasno określono wymagania dotyczące ilości siatek typu R513 o wymiarach 3 m na 2,15 m, które są niezbędne do zbrojenia żelbetowej płyty stropowej. Siatki te są projektowane zgodnie z normą PN-EN 10080, która określa wymagania dotyczące materiałów i metod stosowanych w konstrukcjach żelbetowych. Przygotowując płyty stropowe, ważne jest, aby uwzględnić odpowiednią ilość materiału, aby zapewnić ich trwałość i nośność. Przykładowo, w przypadku dużych powierzchni stropowych, użycie większej liczby siatek pozwala na lepsze rozłożenie obciążeń oraz zmniejsza ryzyko pęknięć. W standardach budowlanych zaleca się również, aby zawsze stosować się do wskazówek zawartych w projekcie technicznym, co w tym przypadku potwierdza konieczność zastosowania 22 sztuk siatek.

Pytanie 11

Ile wynosi dopuszczalne odchylenie powierzchni stropu żelbetowego o rozpiętości 4 m od płaszczyzny poziomej we wszystkich kierunkach?

Dopuszczalne odchyłki od wymiarów i położenia konstrukcji betonowych i żelbetowych
Odchylenia	Dopuszczalna odchyłka [mm]
Odchylenie płaszczyzn i krawędzi ich przecięcia od projektowanego pochylenia a) na 1 m wysokości b) na całą wysokość konstrukcji i w fundamentach c) w ścianach wzniesionych w deskowaniu	5 20 15
Odchylenia płaszczyzn poziomych od poziomu a) na 1 m płaszczyzny w dowolnym kierunku b) na całą płaszczyznę	5 15

A. 15 mm

B. 20 mm

C. 5 mm

D. 10 mm

Wybór innej wartości odchyleń od płaszczyzny poziomej może wynikać z błędnej analizy normatywnej oraz braku zrozumienia wpływu tych odchyleń na jakość wykonania i bezpieczeństwo konstrukcji. Odpowiedzi o wartości 10 mm, 5 mm, czy 20 mm są niepoprawne, ponieważ nie spełniają wymogów określonych w normach budowlanych. Przyjęcie odchylenia mniejszego niż 15 mm, jak w przypadku 10 mm czy 5 mm, może sugerować nadmierne wymogi jakościowe, które w praktyce utrudniają realizację projektów budowlanych, a także prowadzą do zbędnych kosztów. Z kolei odchylenie wynoszące 20 mm jest zbyt duże i może negatywnie wpłynąć na stabilność konstrukcji, prowadząc do późniejszych uszkodzeń lub problemów eksploatacyjnych. Zrozumienie właściwych tolerancji budowlanych jest kluczowe dla inżynierów, ponieważ niewłaściwe odchylenia mogą prowadzić do defektów w budynku, takich jak pęknięcia w stropie, nierówności podłogi, a także mogą wpłynąć na działanie instalacji elektrycznych czy hydraulicznych. Dlatego ważne jest, aby wszyscy uczestnicy procesu budowlanego mieli świadomość tych standardów oraz potrafili je zastosować w praktyce.

Pytanie 12

Na podstawie tabeli zawierającej orientacyjne normy odpadów stali zbrojeniowej, oblicz ilość odpadów powstałych podczas obróbki 50 kg stali zbrojeniowej okrągłej o średnicy 10 mm dostarczonej w kręgach.

Orientacyjne normy odpadów stali zbrojeniowej
Rodzaj stali	Dopuszczalny % odpadów
stal okrągła w kręgach:
a) o średnicy do 7 mm	0,7
b) o średnicy 8÷14 mm	2,5
stal w prętach o średnicy 8÷26 mm:	5,1

A. 12,50 kg

B. 1,250 kg

C. 2,550 kg

D. 0,350 kg

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia procesu obliczania norm odpadów. Niektóre z błędnych odpowiedzi opierają się na założeniu, że odpady są większe niż rzeczywiste wartości z tabeli, co jest typowe dla myślenia, które nie uwzględnia standardów branżowych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące wartości rzędu 12,50 kg lub 2,550 kg nie uwzględniają właściwego zastosowania procentowego wskaźnika odpadów. W praktyce, mylenie procentów z wartościami bezwzględnymi często prowadzi do znaczących przeszacowań. Zrozumienie, że 2,5% z 50 kg to nic innego jak 1,25 kg, jest kluczowe, aby uniknąć analizy innych danych, które nie mają związku z obliczeniami. Takie nieprawidłowe wnioski mogą prowadzić do nieefektywności w planowaniu produkcji i zarządzaniu zapasami materiałów, co obciąża procesy produkcyjne. Warto zwrócić uwagę na konieczność znajomości oraz umiejętności posługiwania się danymi normatywnymi, które są niezbędne w każdym aspekcie obróbki materiałów budowlanych. Dobre praktyki wskazują, że regularne przeglądanie i aktualizacja wiedzy dotyczącej norm odpadów jest kluczowe dla poprawy efektywności i minimalizacji strat w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Aby uzyskać mieszankę betonową przy użyciu metody grawitacyjnej, należy wykorzystać betoniarkę.

A. o mieszaniu ciągłym

B. przeciwbieżną

C. o mieszaniu wymuszonym

D. wolnospadową

Zastosowanie betoniarki przeciwbieżnej, wymuszającej czy ciągłej do mieszania mieszanki betonowej metodą grawitacyjną prowadzi do nieporozumień i błędnych wniosków dotyczących technik mieszania. Betoniarki przeciwbieżne, jako urządzenia, w których wirniki obracają się w przeciwnych kierunkach, są zaprojektowane do intensywnego mieszania, co może prowadzić do nadmiernego rozdrobnienia składników. Nie jest to zatem efektywne w kontekście mieszania betonów, które wymagają zachowania odpowiedniej struktury kruszywa oraz jednolitości. Z kolei betoniarki o mieszaniu wymuszonym, gdzie mieszanie odbywa się za pomocą mechanicznych wirników, mogą być wykorzystywane do bardziej zaawansowanych aplikacji, takich jak mieszanie betonów o dużej lepkości, ale nie są odpowiednie do metod grawitacyjnych. Betoniarki o mieszaniu ciągłym stosowane są zazwyczaj w dużych projektach budowlanych, gdzie wymagana jest stała produkcja betonu, ale ich działanie nie odpowiada zasadom metody grawitacyjnej. Kluczowym błędem w myśleniu jest nieodróżnianie metod mieszania i ich odpowiednich zastosowań. Każda z wymienionych technik ma swoje specyficzne przeznaczenie i nie mogą być stosowane zamiennie. Wiedza na temat odpowiednich technologii mieszania jest istotna dla zapewnienia wysokiej jakości betonu, co jest zgodne z normami budowlanymi oraz praktykami branżowymi.

Pytanie 15

Czym charakteryzuje się optymalne zagęszczenie mieszanki betonowej?

A. wystąpienie na powierzchni mieszanki dużej ilości pęcherzyków powietrza, rozdzielone elementy mieszanki

B. wystąpienie na powierzchni mieszanki dużej ilości pęcherzyków powietrza, dokładnie wypełnione deskowanie

C. wystąpienie na powierzchni mieszanki zaczynu cementowego, dokładnie wypełnione deskowanie

D. wystąpienie na powierzchni mieszanki zaczynu cementowego, rozdzielone elementy mieszanki

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące procesu zagęszczania mieszanki betonowej. Pojawienie się pęcherzyków powietrza na powierzchni mieszanki oraz rozsegregowane składniki są oznaką złego zagęszczenia. Pęcherzyki powietrza mogą powstawać w wyniku niewystarczającego wibrowania mieszanki, co prowadzi do osłabienia struktury betonu. Takie niepożądane zjawisko wpływa negatywnie na wytrzymałość i jednorodność materiału, co może skutkować występowaniem defektów, takich jak spękania czy odspojenia w trakcie użytkowania. Ponadto, rozsegregowane składniki mieszanki, które nie są równomiernie rozmieszczone, mogą powodować nieprzewidywalne zmiany właściwości mechanicznych betonu. Właściwe praktyki inżynieryjne wymagają, aby mieszanka była jednorodna oraz dobrze wymieszana, co można osiągnąć poprzez zastosowanie odpowiednich proporcji składników oraz technik mieszania. Ostatecznie, kluczowym aspektem jest utrzymanie właściwych warunków podczas wylewania oraz zagęszczania betonu, aby zagwarantować, że osiągnie on zamierzony poziom wytrzymałości i trwałości.

Pytanie 16

Na podstawie zamieszczonej specyfikacji określ, ile wynosi maksymalna dopuszczalna różnica w rozstawie strzemion.

Warunki techniczne wykonania i odbioru robót zbrojarsich (fragment)
[…]
–	Dopuszczalna wielkość miejscowego wykrzywienia wynosi ±4 mm, prostopadle od teoretycznej osi.
–	Dopuszczalna różnica długości pręta, liczoną wzdłuż osi od odgięcia do odgięcia w stosunku do podanych na rysunku, wynosi ±10 mm.
–	Dopuszczalne odchylenie strzemion od linii prostopadłej do zbrojenia podłużnego wynosi 3%.
–	Różnice w rozstawie strzemion nie powinny przekraczać 2 cm.
–	Różnica w wymiarach oczek siatki nie powinna przekraczać 3 mm.
–	Dopuszczalna różnica w wykonaniu siatki na jej długości wynosi ±25 mm.
–	Liczba uszkodzonych skrzyżowań w dostarczanych na budowę siatkach nie powinna przekraczać 20% w stosunku do wszystkich skrzyżowań w siatce.
–	Liczba uszkodzonych skrzyżowań na jednym pręcie nie może przekraczać 25% ogólnej ich liczby na tym pręcie.
–	Różnice w rozstawie między prętami głównymi w belkach nie powinny przekraczać 0,5 cm.
[…]

A. 10 mm

B. 20 mm

C. 3 mm

D. 2 mm

Dobra odpowiedź to 20 mm. To dlatego, że maksymalna różnica w rozstawie strzemion nie powinna przekraczać 2 cm, co właśnie daje nam 20 mm. To jest ważne, bo w budowlance i inżynierii taki rozstaw jest kluczowy dla stabilności całej konstrukcji. Na przykład, przy projektowaniu stalowych konstrukcji, trzeba dbać o odpowiednie odstępy między strzemionami, żeby uniknąć problemów z odkształceniem materiału i równomiernie rozkładać obciążenia. Jak się przestrzega tych norm, to można usprawnić proces budowy i zmniejszyć ryzyko uszkodzeń w trakcie użytkowania. A to z kolei wpływa na bezpieczeństwo ludzi. Wydaje mi się, że znajomość takich specyfikacji to podstawa dla inżynierów, którzy muszą stosować to w swoich projektach.

Pytanie 17

Przyspieszenie procesu twardnienia zaczynu cementowego można uzyskać poprzez zastosowanie domieszek, które zawierają

A. chlorek wapnia

B. mączkę ceglaną

C. glinę bentonitową

D. pył krzemionkowy

Mączka ceglana, będąca produktem ubocznym przemysłu ceramicznego, nie ma właściwości przyspieszających wiązanie cementu. Jej zastosowanie w betonie przeważnie wiąże się z poprawą właściwości izolacyjnych oraz redukcją kosztów surowcowych. Nie wpływa jednak na szybkość tężenia, co może prowadzić do mylnych wniosków o jej pozytywnym wpływie na proces wiązania. Gliny bentonitowe, znane przede wszystkim z właściwości plastycznych, również nie są skuteczne w przyspieszaniu wiązania. Ich główną rolą jest poprawa plastyczności mieszanki oraz zwiększenie jej przyczepności, co nie przekłada się na czas wiązania. Pył krzemionkowy, chociaż może poprawić wytrzymałość betonu, działa na zasadzie reakcji puzolanowej, co wiąże się z dłuższym czasem wiązania, a nie jego skracaniem. To często prowadzi do błędu logicznego, zakładającego, że każdy dodatek poprawiający wytrzymałość może również przyspieszać proces tężenia. Dlatego istotne jest zrozumienie, że nie każda domieszka ma takie samo działanie, a ich efekty należy analizować w kontekście konkretnego zastosowania i rodzaju cementu. Właściwe podejście do doboru składników mieszanki betonowej jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych parametrów technicznych i trwałości konstrukcji.

Pytanie 18

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, o ile należy zmniejszyć przed docięciem długość przedstawionego na rysunku pręta Ø22 mm ze względu na wydłużenie podczas gięcia.

Wydłużenie prętów stalowych wskutek gięcia w cm
Średnica pręta [mm]	Kąt odgięcia
Średnica pręta [mm]	180°	135°	90°	45°
16	2,5	2,0	1,5	0,5
20	3,0	2,0	1,5	1,0
22	4,0	3,0	2,0	1,0
30	6,0	5,0	3,5	2,5

A. O 10,0 cm

B. O 7,0 cm

C. O 6,0 cm

D. O 17,0 cm

Wybierając inne opcje, można popełnić kilka błędów dotyczących obliczeń wydłużenia pręta podczas gięcia. Zbyt niska wartość zmniejszenia długości pręta, jak w przypadku odpowiedzi 7,0 cm czy 6,0 cm, może wynikać z niepełnej analizy procesów mechanicznych zachodzących podczas gięcia. W praktyce, nie uwzględnienie odpowiednich parametrów materiałowych oraz geometrii pręta prowadzi do zaniżenia wartości wydłużenia. Wartości takie jak 17,0 cm mogą wydawać się zbyt wysokie, jednak niepoprawne są na ogół ze względu na niewłaściwe podejście do obliczeń, które nie uwzględniają specyfiki materiału, jakim jest stal lub inny materiał wykorzystywany w daną aplikację. W kontekście praktycznym, pomijanie tych zjawisk może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak deformacje elementów konstrukcyjnych czy też osłabienie ich wytrzymałości. Standardy inżynieryjne, takie jak ISO 9001, podkreślają wagę rzetelnych pomiarów i obliczeń, które są niezbędne dla uzyskania jakości w procesie produkcji. Kluczowe jest zatem, aby zawsze przeprowadzać dokładne analizy, opierając się na doświadczeniu inżynierskim oraz normach branżowych, aby uniknąć błędów w obliczeniach.

Pytanie 19

Jaką ilość betonu trzeba przygotować do stworzenia ławy betonowej o wymiarach 50 x 50 cm i długości 40 m, jeśli jej zużycie wynosi 1,015 m3 na 1 m3 betonowanego elementu?

A. 10,150 m3

B. 10,000 m3

C. 1,000 m3

D. 1,015 m3

Aby obliczyć ilość mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania ławy betonowej o wymiarach 50 x 50 cm i długości 40 m, należy najpierw obliczyć objętość ławy. Objętość można policzyć korzystając ze wzoru: V = długość × szerokość × wysokość. W tym przypadku, szerokość i wysokość ławy wynoszą 0,5 m. Zatem: V = 40 m × 0,5 m × 0,5 m = 10 m3. Następnie należy uwzględnić współczynnik zużycia mieszanki betonowej, który wynosi 1,015 m3 na 1 m3 betonowanego elementu. Dlatego całkowita ilość mieszanki wyniesie: 10 m3 × 1,015 = 10,150 m3. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w procesie budowlanym, gdyż odpowiednie obliczenie ilości materiałów ma bezpośredni wpływ na koszty oraz efektywność realizacji projektu budowlanego. Takie obliczenia są standardem w branży budowlanej, co jest potwierdzane przez różnorodne normy, takie jak Eurokod 2, które traktują o projektowaniu konstrukcji betonowych.

Pytanie 20

Wewnętrzne powierzchnie szalunku powinny być pokryte środkiem przeciwprzyczepnym w celu

A. ochrony mieszanki betonowej przed utratą wilgoci

B. ułatwienia demontażu wykonanego elementu

C. ułatwienia równomiernego rozkładu mieszanki betonowej

D. ochrony mieszanki betonowej przed wyciekiem zaczynu cementowego

Nie do końca jest tak, jak piszesz. Używanie środka antyadhezyjnego tylko po to, żeby zabezpieczyć beton przed utratą wody, to nieco nieporozumienie. Bo to bardziej zależy od tego, jak zrobimy beton – proporcje składników i ochrona przed warunkami, a nie tylko od środków antyadhezyjnych. Poza tym, te preparaty nie mają wpływu na równomierne rozkładanie mieszanki. To bardziej zależy od technik wylewania czy właściwości betonu. Jak nie rozumiemy, co robi ten środek, to możemy dojść do błędnych wniosków, że tylko jego użycie wystarczy, by mieć super jakość betonu, a to nie jest prawda. A ochrona przed wyciekiem zaczynu? No cóż, to nie ich rola – głównie pomagają w demontażu deskowania. Dobrze jest mieć świadomość, jak to wszystko działa, żeby nie popełnić tego błędu w budownictwie.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

W czasie zimy do przygotowania betonowych mieszanek należy podgrzewać przede wszystkim kruszywo oraz wodę, której temperatura nie może być wyższa niż

A. 70 °C

B. 80 °C

C. 60 °C

D. 50 °C

Kiedy pracujemy z betonem w zimie, musimy pamiętać, że temperatura składników ma ogromne znaczenie. Woda, którą podgrzewamy, powinna mieć maksymalnie 80 °C, bo jak ją przegniemy, to cement może nie zareagować tak, jak powinien, a to obniży jakość naszego betonu. Chodzi o to, żeby podnieść temperaturę mieszanki, co przyspiesza hydratację i sprawia, że beton jest mocniejszy i trwalszy. Dobrze jest mieć pod ręką termometr, żeby kontrolować temperaturę, no i warto też używać materiałów izolacyjnych, żeby ciepło nie uciekało. Według norm PN-EN musimy utrzymać temperaturę co najmniej na poziomie 5 °C, bo inaczej woda w betonie może zamarznąć. Więc pamiętaj, kontrola temperatury to klucz do sukcesu, a 80 °C to taki bezpieczny, maksymalny limit.

Pytanie 23

Ile wynosi objętość żelbetowej ławy fundamentowej o długości 10 m oraz przekroju poprzecznym przedstawionym na rysunku?

A. 54000 m3

B. 5,40 m3

C. 0,54 m3

D. 5400 m3

Obliczenie objętości żelbetowej ławy fundamentowej o długości 10 m oraz określonym przekroju poprzecznym jest kluczowe w projektach budowlanych, ponieważ wpływa na stabilność i trwałość konstrukcji. Poprawna odpowiedź, wynosząca 5,40 m3, została uzyskana poprzez dokładne obliczenie pola przekroju poprzecznego, które następnie pomnożyliśmy przez długość ławy. W praktyce, stosując wzory do obliczania objętości, musimy pamiętać o konwersji jednostek - w tym przypadku z centymetrów sześciennych na metry sześcienne. Zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak Eurokod 2, projektowanie fundamentów uwzględnia nie tylko obciążenia statyczne, ale także dynamiczne, co może wpłynąć na dobór odpowiednich materiałów i technologii wykonania. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest zaprojektowanie ław fundamentowych pod większe budowle, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności kosztowej.

Pytanie 24

Na którym rysunku przedstawiono użebrowanie prętów zbrojeniowych o najwyższej klasie wytrzymałości?

A. Na rysunku 2.

B. Na rysunku 3.

C. Na rysunku 1.

D. Na rysunku 4.

Rysunek 3 został wybrany jako przedstawiający pręty zbrojeniowe o najwyższej klasie wytrzymałości ze względu na jego złożoną strukturę użebrowania. Użebrowanie prętów zbrojeniowych odgrywa kluczową rolę w ich zdolności do przenoszenia obciążeń oraz zapewnienia przyczepności do betonu. W przypadku rysunku 3, złożona geometria użebrowania sugeruje, że pręty te będą miały lepsze właściwości mechaniczne, w tym większą wytrzymałość na rozciąganie i odporność na zginanie. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, odpowiednia przyczepność zbrojenia do betonu jest kluczowym czynnikiem wpływającym na trwałość i nośność elementów betonowych. W praktyce, zastosowanie prętów o wyższej klasie wytrzymałości jest korzystne zwłaszcza w konstrukcjach wymagających dużej odporności na działanie sił dynamicznych, takich jak mosty czy budynki wysokie, gdzie ryzyko deformacji jest znaczące. Wybór odpowiednich prętów zbrojeniowych jest zatem podstawą dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji budowlanych.

Pytanie 25

Na podstawie fragmentu specyfikacji określ, ile wynosi minimalna grubość zewnętrznej otuliny betonowej prętów głównych w masywnej ścianie fundamentowej.

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót zbrojarskich (fragment)
Montaż zbrojenia	Układ zbrojenia w konstrukcji musi umożliwić jego dokładne otoczenie przez jednorodny beton. Po ułożeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem siebie i względem deskowania nie może ulec zmianie. [...] Minimalna grubość otuliny zewnętrznej w świetle prętów i powierzchni przekroju elementu żelbetowego powinna być zgodna z dokumentacją projektową i powinna wynosić co najmniej: [...] 0,07 m - dla zbrojenia głównego fundamentów i podpór masywnych, 0,055 m - dla strzemion fundamentów i podpór masywnych, 0,05 m - dla prętów głównych lekkich podpór i pali, 0,03 m - dla zbrojenia głównego dźwigarów, 0,025 m - dla strzemion dźwigarów głównych i zbrojenia płyt pomostów. [...]

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót zbrojarskich (fragment)

Montaż zbrojenia

Układ zbrojenia w konstrukcji musi umożliwić jego dokładne otoczenie przez jednorodny beton.

Po ułożeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem siebie i względem deskowania nie może ulec zmianie. [...]

Minimalna grubość otuliny zewnętrznej w świetle prętów i powierzchni przekroju elementu żelbetowego powinna być zgodna z dokumentacją projektową i powinna wynosić co najmniej:

[...]

0,07 m - dla zbrojenia głównego fundamentów i podpór masywnych,
0,055 m - dla strzemion fundamentów i podpór masywnych,
0,05 m - dla prętów głównych lekkich podpór i pali,
0,03 m - dla zbrojenia głównego dźwigarów,
0,025 m - dla strzemion dźwigarów głównych i zbrojenia płyt pomostów.

[...]

A. 50 mm

B. 25 mm

C. 30 mm

D. 70 mm

Poprawna odpowiedź to 70 mm, co wynika z fragmentu specyfikacji technicznej dotyczącej wykonania i odbioru robót zbrojarskich. Minimalna grubość otuliny zewnętrznej dla prętów głównych w konstrukcjach żelbetowych, takich jak masywne ściany fundamentowe, jest kluczowym parametrem, który wpływa na trwałość oraz odporność na korozję zbrojenia. Otulina chroni pręty zbrojeniowe przed działaniem czynników atmosferycznych, chemicznych, a także przed uszkodzeniami mechanicznymi. W praktyce budowlanej, odpowiednia grubość otuliny ma kluczowe znaczenie także dla zapewnienia odpowiedniej ochrony przed ognioodpornością konstrukcji. Standardy budowlane, takie jak Eurokod 2, jasno określają minimalne wymagania dla otulin w zależności od klasy środowiskowej i rodzaju konstrukcji. W związku z tym, stosowanie otuliny o grubości 70 mm w fundamentach nie tylko spełnia normy, ale również zwiększa bezpieczeństwo i żywotność obiektu budowlanego.

Pytanie 26

W jakiej sekwencji dodaje się komponenty do betonu, wytwarzanego w sposób przemysłowy?

A. Drobne kruszywo, grube oraz cement, a potem woda

B. Cement z wodą, drobne kruszywo, a na końcu grube kruszywo

C. Drobne kruszywo z wodą, a następnie cement z grubym kruszywem

D. Grube kruszywo z wodą, a następnie cement z drobnym kruszywem

Twoje pomysły na dozowanie składników mieszanki betonowej nie do końca się zgadzają z tym, jak to powinno wyglądać. Na przykład, mieszanie kruszywa drobnego z wodą i potem cementu z kruszywem grubym nie zadziała najlepiej. To, że najpierw dodajesz kruszywo, a potem cement, może sprawić, że nie pokryje ono dobrze cząstek zaczynu, co potem wpływa na wytrzymałość betonu. Warto zapamiętać, że kolejność ma znaczenie, bo kruszywo drobne może utrudnić mieszanie z wodą. W praktyce, jeśli źle dobierzesz kolejność, możesz mieć problemy z jakością betonu, co potem wiąże się z kosztami napraw. Dlatego dobrze jest trzymać się tych zasad i praktyk, żeby wyeliminować błędy w produkcji.

Pytanie 27

Stal węglowa zwykła do spawania jest oznaczana symbolem

A. St3S

B. 25G2S

C. BSt500S

D. RB500W

Odpowiedzi 25G2S, BSt500S oraz RB500W sugerują różne klasy stali, które różnią się od stali węglowej zwykłej spawalnej. 25G2S to stal stopowa, która zawiera dodatki takie jak chrom czy molibden, co wpływa na jej odporność na wysokie temperatury i korozję, ale nie jest optymalna do spawania w standardowych warunkach. BSt500S to stal zbrojeniowa, która jest używana głównie w budownictwie do produkcji zbrojenia betonu, a jej właściwości mechaniczne są dostosowane do innych zastosowań niż spawanie. Z kolei RB500W to stal zbrojeniowa o podwyższonej wytrzymałości, podobnie jak BSt500S, która również nie jest przeznaczona do procesów spawania, lecz do wzmacniania konstrukcji betonowych. Częstym błędem jest mylenie stali węglowej z stalami stopowymi oraz zbrojeniowymi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich zastosowań. W rzeczywistości, każda z tych stali ma specyfikacje i właściwości, które są dostosowane do konkretnych zastosowań, a ich niewłaściwe zastosowanie może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych, w tym zmniejszenia wytrzymałości i trwałości elementów. Zrozumienie różnic między rodzajami stali jest kluczowe dla inżynierów oraz specjalistów zajmujących się projektowaniem i budową konstrukcji.

Pytanie 28

Szkielety zbrojenia płyt stropowych, które zostały zmontowane, należy unosić żurawiem w orientacji

A. pionowej przy użyciu zawiesia 4-linowego

B. pionowej przy zaangażowaniu zawiesia 2-linowego

C. poziomej przy użyciu zawiesia 4-linowego

D. poziomej korzystając z zawiesia 2-linowego

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi, należy zwrócić uwagę na problemy związane z wybraną pozycją podnoszenia oraz zastosowaniem niewłaściwych zawiesi. Odpowiedź sugerująca podnoszenie w pozycji pionowej za pomocą zawiesia 2-linowego jest nieodpowiednia, ponieważ zwiększa ryzyko przechyleń i niestabilności. Tego typu podejście może prowadzić do niekontrolowanego ruchu elementu, co w efekcie prowadzi do uszkodzeń materiału oraz stwarza zagrożenie dla osób pracujących w pobliżu. Zgodnie z zasadami BHP i normami dotyczącymi transportu ładunków, w przypadku dużych i ciężkich elementów należy stosować odpowiednie metody podnoszenia, które gwarantują stabilność. Zawiesie 2-linowe w tym kontekście nie jest w stanie zapewnić dostatecznej nośności, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Warto również zauważyć, że podnoszenie na płask, jak sugerowane w poprawnej odpowiedzi, pozwala na lepszą kontrolę nad transportowanym elementem, co jest kluczowe w pracy na placu budowy. Ważnym aspektem jest również zastosowanie odpowiednich technik montażowych, które są zgodne z normami i wytycznymi branżowymi, co minimalizuje ryzyko wypadków oraz uszkodzeń podczas wykonywania prac budowlanych.

Pytanie 29

Zastosowanie środka antyadhezyjnego do smarowania wewnętrznych powierzchni deskowania przed wylewaniem mieszanki betonowej ma na celu

A. zmniejszenie przyczepności mieszanki betonowej do deskowania.

B. ochronę mieszanki betonowej przed utratą wody.

C. usprawnienie procesu wylewania mieszanki betonowej w deskowaniu.

D. zwiększenie przyczepności mieszanki betonowej do deskowania.

Smarowanie wewnętrznych powierzchni deskowania środkiem antyadhezyjnym jest kluczowym krokiem w procesie budowy z zastosowaniem betonu. Głównym celem tego działania jest zmniejszenie przyczepności mieszanki betonowej do deskowania. Dzięki zastosowaniu odpowiednich środków antyadhezyjnych, takich jak oleje lub emulsje, możliwe jest uniknięcie problemów związanych z usuwaniem deskowania po stwardnieniu betonu. W praktyce, zbyt silna przyczepność mogłaby prowadzić do uszkodzeń betonowych elementów przy demontażu deskowania, co zwiększa ryzyko wad konstrukcyjnych. Ponadto, smarowanie deskowania pozwala na uzyskanie gładkiej i estetycznej powierzchni betonu, co jest istotne w kontekście architektonicznym. W branży budowlanej stosuje się różne rodzaje środków antyadhezyjnych, których wybór zależy od specyfiki projektu oraz rodzaju używanego betonu. Warto również zaznaczyć, że stosowanie tych środków jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, co wpływa na zwiększenie efektywności procesu budowlanego oraz na trwałość wykonanego obiektu.

Pytanie 30

Aby przygotować 1 tonę zbrojenia ze stali żebrowanej, zbrojarz potrzebuje 50 godzin pracy. Stawka za godzinę pracy wynosi 20 zł. Jaką kwotę należy zapłacić za robociznę zbrojarza, który zamontuje zbrojenie w 3 żelbetowych belkach? Masa zbrojenia jednej belki to 200 kg.

A. 200 zł

B. 1000 zł

C. 600 zł

D. 3000 zł

Aby obliczyć koszt robocizny zbrojarza, który wykonuje zbrojenie dla trzech żelbetowych belek, należy najpierw ustalić całkowitą masę zbrojenia. Skoro jedna belka wymaga 200 kg zbrojenia, to dla trzech belek potrzebujemy 600 kg. Zbrojenie ze stali żebrowanej jest produktem, który wymaga określonej ilości pracy oraz czasu na jego przygotowanie i montaż. Zgodnie z danymi, zbrojarz potrzebuje 50 godzin na ułożenie 1 tony (1000 kg) zbrojenia. Przekładając tę informację na 600 kg, otrzymujemy: 50 godzin/tonę * 0,6 tony = 30 godzin pracy. Koszt 1 godziny pracy zbrojarza wynosi 20 zł, więc całkowity koszt robocizny to: 30 godzin * 20 zł/godzinę = 600 zł. Taka kalkulacja jest niezbędna w praktyce budowlanej, aby właściwie szacować koszty projektów budowlanych oraz zlecać odpowiednie prace wykonawcom, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi.

Pytanie 31

Na podstawie zestawienia stali zbrojeniowej oblicz koszt zakupu prętów 6 ze stali B500SP niezbędnych do wykonania zbrojenia ścian fundamentowych, jeżeli cena jednostkowa tych prętów wynosi 2500,00 zł/tonę.

A. 51,75 zł

B. 387,50 zł

C. 174,25 zł

D. 38,75 zł

Niepoprawne odpowiedzi związane są z błędnymi założeniami i niedokładnościami w obliczeniach kosztów zakupu prętów ze stali B500SP. W przypadku odpowiedzi, które oferują wartości znacznie wyższe niż rzeczywisty koszt, można zauważyć, że osoba odpowiadająca najprawdopodobniej nie uwzględniła właściwego przeliczenia masy prętów na podstawie ich średnicy oraz długości. Często występującym błędem jest również pomijanie jednostek miary oraz niepoprawne założenie, że cena jednostkowa dotyczy wyłącznie zakupu minimalnej ilości materiału, co prowadzi do zawyżenia kosztów. W praktyce inżynieryjnej kluczowe jest zrozumienie, jak obliczać koszty materiałów budowlanych przy uwzględnieniu ich specyfikacji technicznych, a także standardów jakości, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji. Przykładem złej praktyki jest przyjmowanie wartości jednostkowych bez przeliczeń, co prowadzi do błędnych wniosków finansowych i planistycznych, a w konsekwencji do potencjalnych problemów na budowie. Zrozumienie zasad obliczania kosztów oraz ich praktycznych zastosowań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 32

Dozowanie objętościowe składników mieszanki betonowej w proporcji 1:2:4 oznacza, że powinno się użyć

A. jednej części cementu, dwóch części wapna i czterech części piasku

B. jednej części cementu, dwóch części żwiru i czterech części piasku

C. jednej części cementu, dwóch części piasku i czterech części żwiru

D. jednej części cementu, dwóch części piasku i czterech części wody

Dobra robota! Odpowiednia odpowiedź pokazuje, że znasz klasyczne proporcje składników w betonie. W systemie 1:2:4, na jedną część cementu przypadają dwie części piasku i cztery części żwiru. Te proporcje są podstawą w budownictwie, bo sprawiają, że beton jest mocny i trwały. Cement działa jak spoiwo, a piasek i żwir to wypełniacze, które nadają odpowiednią konsystencję. Stosując te proporcje w praktyce, osiągasz beton o solidnych parametrach, co jest mega ważne dla stabilności budowli. Pamiętaj, by zawsze przestrzegać norm budowlanych, jak PN-EN 206-1. To kluczowe dla jakości betonu i jego trwałości!

Pytanie 33

Udoskonalenie urabialności mieszanki betonowej bez zwiększania ilości wody i cementu w niej jest możliwe dzięki wykorzystaniu domieszek

A. uplastyczniających

B. przeciwmrozowych

C. opóźniających wiązanie

D. przyspieszających wiązanie

Wybór niewłaściwych domieszek do poprawy urabialności mieszanki betonowej często wiąże się z mylnym rozumieniem ich funkcji. Domieszki przyspieszające wiązanie są zaprojektowane do skracania czasu, w którym beton osiąga początkowe parametry wytrzymałościowe. Ich zastosowanie w kontekście poprawy urabialności jest błędne, gdyż mogą one prowadzić do szybszego związania mieszanki, co utrudnia jej formowanie i obróbkę. Z kolei domieszki przeciwmrozowe są stosowane w celu ochrony betonu przed negatywnym wpływem niskich temperatur, a nie do polepszania jego urabialności. Ich funkcją jest zapewnienie, że beton nie zamarznie podczas wiązania, co jest kluczowe w zimowych warunkach budowlanych, ale nie wpływają na łatwość obróbki mieszanki. Domieszki opóźniające wiązanie, choć mogą wydawać się atrakcyjne w kontekście wydłużania czasu pracy z mieszanką, mogą prowadzić do problemów z uzyskaniem odpowiedniej wytrzymałości na wczesnym etapie, co również nie jest pożądane w kontekście poprawy urabialności. Wybór odpowiednich domieszek powinien być oparty na ich specyficznych właściwościach oraz zastosowaniu, a nie na ogólnych założeniach. Rozumienie funkcji poszczególnych domieszek oraz ich wpływu na mieszankę betonową jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w praktyce budowlanej.

Pytanie 34

Sprzęt przedstawiony na zdjęciu służy do

A. odpowietrzania mieszanki betonowej.

B. zagęszczania mieszanki betonowej.

C. usuwania raków z powierzchni betonu.

D. szlifowania powierzchni betonu.

Wybór odpowiedzi związanych z odpowietrzaniem mieszanki betonowej, szlifowaniem powierzchni betonu czy usuwaniem raków z powierzchni betonu jest niewłaściwy i wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji sprzętu zaprezentowanego na zdjęciu. Odpowietrzanie mieszanki betonowej to proces, który nie jest realizowany przez wibrator, lecz wymaga innych metod, takich jak stosowanie odpowiednich dodatków chemicznych lub mechanicznych rozwiązań. Szlifowanie powierzchni betonu to zupełnie odmienny proces, który ma na celu wygładzenie i nadanie estetyki, co nie jest funkcją wibratora. Ponadto, usuwanie raków z powierzchni betonu dotyczy etapu obróbki po związaniu betonu, a nie procesu formowania mieszanki. Kluczowym błędem w takim rozumieniu jest mylenie etapów pracy z betonem oraz narzędzi dedykowanych do tych konkretnych zadań. W rzeczywistości wibrator do betonu ma na celu poprawę gęstości mieszanki, co jest fundamentalne dla jakości i trwałości końcowego produktu budowlanego. Brak zrozumienia tych podstawowych funkcji sprzętu może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania dostępnych narzędzi oraz obniżenia jakości wykonania prac budowlanych.

Pytanie 35

Czas pracy normowy na montaż zbrojenia dla 10 stóp fundamentowych wynosi 17 r-g. Całkowity koszt robocizny wyniósł 255,00 zł. Jaką stawkę za 1 r-g przyjęto w kalkulacji?

A. 17,00 zł

B. 15,00 zł

C. 10,00 zł

D. 25,50 zł

Poprawna stawka za 1 roboczogodzinę w tym przypadku wynosi 15,00 zł, co wynika z prostego obliczenia. Łączny koszt robocizny wyniósł 255,00 zł, a normowy czas pracy montażu zbrojenia to 17 roboczogodzin. Aby obliczyć stawkę za 1 roboczogodzinę, wystarczy podzielić całkowity koszt robocizny przez normowy czas pracy: 255,00 zł / 17 r-g = 15,00 zł. Ta metoda kalkulacji jest standardowa w branży budowlanej, gdzie precyzyjne określenie kosztów pracy jest kluczowe dla zarządzania budżetem projektu. Warto również zauważyć, że takie analizy pomagają w optymalizacji procesów budowlanych oraz w planowaniu przyszłych projektów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi. Przykładowo, jeżeli w przyszłości planujesz podobne zadania, znajomość stawki robocizny pozwoli na lepsze prognozowanie kosztów i efektywniejsze planowanie zasobów.

Pytanie 36

Aby przyspieszyć proces wiązania oraz utwardzania betonu, należy wzbogacić mieszankę betonową o

A. hydrofix.

B. hydrozol.

C. hydrolit.

D. hydrobet.

Odpowiedzi takie jak hydrobet, hydrolit i hydrozol są często mylnie uważane za odpowiednie dodatki do betonu, jednak w rzeczywistości nie przyspieszają one procesu wiązania ani twardnienia. Hydrobet jest znany jako produkt do modyfikacji powierzchniowych, a nie jako dodatek do mieszanki betonowej. Jego zastosowanie polega głównie na poprawie właściwości hydrofobowych powierzchni betonu, co nie wpływa na proces wiązania wewnętrznego. Podobnie hydrolit, często stosowany w innych branżach, nie ma zastosowania jako dodatek przyspieszający hydratację cementu. Hydrozol, mimo że brzmi podobnie jak hydrofix, nie jest dodatkiem, który ma na celu przyspieszenie wiązania, lecz jest to produkt do ochrony przed wilgocią. Użytkownicy często mylą funkcje tych dodatków, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji w zakresie doboru materiałów budowlanych. Kluczowe jest, aby inżynierowie i wykonawcy budowlani dokładnie rozumieli, jakie dodatki stosują i jakie mają one właściwości. Wymienione błędne odpowiedzi ilustrują powszechne nieporozumienia dotyczące właściwych praktyk w branży budowlanej, co może prowadzić do obniżenia jakości konstrukcji oraz problemów w ich eksploatacji.

Pytanie 37

Do wygładzania stali zbrojeniowej o średnicy większej niż 20 mm należy zastosować

A. wciągarki mechaniczne

B. wciągarki kozłowe

C. klucze zbrojarskie

D. prostownice mechaniczne

Wciągarki mechaniczne i kozłowe, choć użyteczne w różnych zastosowaniach budowlanych, nie są odpowiednie do prostowania stali zbrojeniowej o średnicy powyżej 20 mm. Wciągarki mechaniczne są głównie wykorzystywane do podnoszenia i transportowania ciężkich przedmiotów, a ich działanie opiera się na mechanizmach dźwigowych, które nie są przystosowane do prostowania. Wciągarka kozłowa, z kolei, cieszy się popularnością w pracach związanych z transportem materiałów budowlanych, ale nie posiada funkcji prostowania stali. Użycie kluczy zbrojarskich jest również niewłaściwe, ponieważ narzędzia te służą głównie do łączenia elementów zbrojenia, a nie do ich prostowania. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każde narzędzie do obróbki stali może być używane w każdych warunkach. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i może zwiększać ryzyko uszkodzenia materiałów. Właściwe narzędzia do konkretnego zadania są kluczowe dla jakości wykonywanych prac oraz dla bezpieczeństwa całej konstrukcji. W kontekście norm budowlanych, ważne jest stosowanie odpowiednich metod i narzędzi, aby zapewnić, że wszystkie prace są wykonywane zgodnie z wymaganiami technicznymi i jakościowymi.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Obróbka cieplna betonu, która polega na jego naparzaniu w warunkach podwyższonego ciśnienia, jest metodą

A. redukcji nasiąkliwości betonu

B. opóźniania procesu wiązania i twardnienia betonu

C. przyspieszania procesu dojrzewania świeżego betonu

D. konserwacji świeżo wylanego betonu

Obróbka cieplna betonu poprzez naparzanie pod podwyższonym ciśnieniem jest skuteczną metodą przyspieszania dojrzewania świeżego betonu. Proces ten zwiększa temperaturę i ciśnienie otaczające beton, co sprzyja reakcji hydratacji cementu. W wyniku tego procesu beton osiąga wyższą wytrzymałość w krótszym czasie, co jest szczególnie istotne w warunkach budowlanych, gdzie czas realizacji inwestycji jest kluczowy. W praktyce, zastosowanie tej metody pozwala na szybkie formowanie elementów betonowych, które mogą być używane w budowie z minimalnym opóźnieniem. Dzięki naparzaniu można również zmniejszyć ryzyko powstawania pęknięć wskutek zbyt szybkiego odparowywania wody w gorącym klimacie. Metoda ta jest zgodna z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak normy PN-EN 13670, które zalecają odpowiednie techniki pielęgnacji betonu w celu uzyskania optymalnej wytrzymałości i trwałości. Przykłady zastosowania tej technologii obejmują produkcję prefabrykatów betonowych oraz konstrukcje wymagające szybkiego wprowadzenia do użytkowania, takie jak w budownictwie drogowym czy infrastrukturalnym.

Pytanie 40

Korzystając z informacji zawartych we fragmencie specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót betoniarskich, określ maksymalną wysokość, z której może być układana mieszanka betonowa o konsystencji plastycznej przy betonowaniu słupa o przekroju 50x50 cm, bez krzyżującego się zbrojenia.

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót betoniarskich
(Fragment)
1.	Wysokość swobodnego zrzucania mieszanki betonowej o konsystencji wilgotnej i gęsto plastycznej nie powinna przekraczać 3 m.
2.	Słupy o przekroju co najmniej 40x40 cm, lecz nie większym niż 80x80 cm, bez krzyżującego się zbrojenia, mogą być betonowane od góry z wysokości nie większej niż 5,0 m. Przy stosowaniu mieszanki o konsystencji plastycznej lub ciekłej betonowanie słupów od góry może odbywać się z wysokości nie przekraczającej 3,5 m.
3.	W przypadku układania mieszanki betonowej z większych wysokości niż podane w pkt. 1 i 2 należy stosować rynny, rury teleskopowe, rury elastyczne (rękawy) itp.

A. 3 m

B. 3,5 m

C. 5 m

D. 0,5 m

Kiedy analizujemy błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że każda z nich opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących wysokości, z jakiej można układać mieszankę betonową. Zbytnie uproszczenie tego zagadnienia prowadzi do notorycznego pomijania kluczowych aspektów związanych z parametrami technicznymi materiałów budowlanych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące wysokości 0,5 m oraz 5 m nie uwzględniają specyfikacji dotyczących zachowania mieszanki betonowej o konsystencji plastycznej. Mieszanki te, charakteryzujące się niską lepkością, wymagają szczególnej uwagi, aby uniknąć segregacji i niedostatecznego utwardzenia. Wysokość 3 m również jest nieadekwatna, ponieważ w tym przypadku nadal przekracza maksymalną dopuszczalną wysokość, co w praktyce może prowadzić do uszkodzenia struktury betonu. W rezultacie, nieodpowiednie dobieranie tych wartości może skutkować nie tylko zwiększeniem ryzyka błędów budowlanych, ale również wpływać na bezpieczeństwo całej konstrukcji. W branży budowlanej, zgodność z normami i specyfikacjami technicznymi jest kluczowa, a zrozumienie praktycznych implikacji związanych z mieleniem betonu z odpowiednich wysokości może zadecydować o jakości i trwałości wykonanych robót budowlanych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej