Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 07:19
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 07:44

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na jakim formularzu należy złożyć do Urzędu Skarbowego dane o wspólnikach spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej lub o spółkach tworzących podatkową grupę kapitałową?

A. NIP-D
B. NIP-2
C. ZAP-3
D. CIT-7
Formularze CIT-7, NIP-2 oraz ZAP-3 są często mylone z NIP-D, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście zgłaszania informacji o wspólnikach spółek. CIT-7 jest stosowany w przypadku zeznań podatkowych dla osób prawnych, co nie odnosi się do sytuacji wspólników spółek osobowych. Wypełnienie CIT-7 w kontekście wspólników spółek cywilnych czy jawnych byłoby niezgodne z przepisami, ponieważ ten formularz dotyczy wyłącznie podatków dochodowych od osób prawnych. NIP-2 jest formularzem przeznaczonym dla osób fizycznych oraz prawnych do zgłaszania zmian w danych identyfikacyjnych i nie służy do zgłaszania informacji o wspólnikach. Z kolei ZAP-3 jest używany do zgłaszania danych o podatnikach, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT, co również nie jest adekwatne do kontekstu zgłoszenia informacji o wspólnikach spółek. Typowym błędem w myśleniu jest pomylenie charakteru i przeznaczenia tych formularzy, co prowadzi do składania niewłaściwych dokumentów w urzędzie skarbowym. Rzetelność w doborze formularza jest kluczowa dla zapewnienia zgodności z obowiązującymi przepisami oraz uniknięcia niepotrzebnych komplikacji w przyszłości.
Pytanie 2

Jeśli kierowca ciężarówki ma do pokonania 750 km, poruszając się z przeciętną prędkością 50 km/h i uwzględniając skrócony odpoczynek trwający 9 godzin, to jaki będzie łączny minimalny czas pracy?

A. 25 h 30 min
B. 25 h 15 min
C. 24 h 30 min
D. 23 h 15 min
Obliczenia dotyczące czasu pracy kierowcy mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza gdy nie uwzględnia się dokładnych regulacji prawnych i praktyk branżowych. Wiele osób może błędnie założyć, że czas jazdy nie wymaga dodatkowego odpoczynku, co jest niezgodne z przepisami. Na przykład, jeżeli ktoś przyjmuje, że kierowca może jechać przez 24 godziny bez odpoczynku, jest to fundamentalny błąd. Przepisy unijne jasno określają maksymalny czas jazdy i obowiązkowe przerwy, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz zminimalizowanie ryzyka zmęczenia kierowcy. Odpowiednia kalkulacja czasu jazdy powinna zawsze zawierać również czas odpoczynku, który jest obligatoryjny po określonym okresie jazdy. Niewłaściwe oszacowanie odpoczynku może prowadzić do nielegalnego przekroczenia dozwolonych godzin pracy, co niesie ze sobą konsekwencje prawne oraz może zagrażać bezpieczeństwu. W przypadku podanych odpowiedzi, błędne oszacowanie prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia całkowitego czasu pracy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 24 h 30 min czy 23 h 15 min nie uwzględniają skróconego okresu odpoczynku, co wskazuje na niezrozumienie przepisów. Aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się systematyczne przyswajanie wiedzy na temat regulacji prawnych oraz praktyczne ćwiczenia w obliczaniu czasu pracy kierowców w kontekście rzeczywistych sytuacji transportowych.
Pytanie 3

Zgodnie z konwencją CMR (fragment powyżej) nadawca ma prawo żądać od przewoźnika sprawdzenia

Artykuł 8

1. Przy przyjęciu towaru przewoźnik jest obowiązany sprawdzić:

a) dokładność danych listu przewozowego dotyczących ilości sztuk, jak również ich cech i numerów;

b) widoczny stan towaru i jego opakowania.

2. Jeżeli przewoźnik nie ma możności sprawdzenia w wystarczający sposób ścisłości danych przewidzianych w ustępie 1 a) niniejszego artykułu, wpisuje do listu przewozowego zastrzeżenia, które powinny być uzasadnione. Powinien on także uzasadnić wszelkie zastrzeżenia, jakie uczynił w przedmiocie widocznego stanu towaru i jego opakowania. Zastrzeżenia te nie wiążą nadawcy, jeżeli nie przyjął on ich wyraźnie w liście przewozowym.

3. Nadawca ma prawo żądać sprawdzenia przez przewoźnika wagi brutto albo inaczej wyrażonej ilości towaru. Może on także żądać sprawdzenia zawartości sztuk przesyłki. Przewoźnik może domagać się zapłacenia kosztów sprawdzenia. Wynik sprawdzenia wpisuje się do listu przewozowego.

A. dokładność danych kontrahentów podanych w licie przewozowym.
B. wagi brutto lub ilości sztuk przesyłki.
C. sposobu opakowania i zabezpieczenia ładunku na samochodzie.
D. stanu opakowania i zawartości przesyłki.
Odpowiedź dotycząca wagi brutto lub ilości sztuk przesyłki jest poprawna, ponieważ Artykuł 8 Konwencji CMR wyraźnie przyznaje nadawcy prawo do żądania od przewoźnika weryfikacji tych danych. Jest to kluczowe dla zapewnienia, że towar jest odpowiednio dokumentowany oraz że jego transport odbywa się zgodnie z ustaleniami. Stosowanie się do tych przepisów ma na celu minimalizowanie ryzyka nieporozumień między stronami, co jest szczególnie istotne w przypadku ewentualnych roszczeń. Na przykład, jeśli nadawca nie ma pewności co do wagi przesyłki, może to prowadzić do problemów z naliczaniem kosztów transportu lub naruszeniem warunków umowy. Dobrą praktyką jest także podawanie dokładnych informacji dotyczących ilości sztuk, aby zapewnić zgodność z dokumentacją oraz pełną przejrzystość w procesie transportowym. Dlatego też, znajomość i stosowanie przepisów Konwencji CMR jest istotne dla każdego profesjonalisty w branży transportowej.
Pytanie 4

Wymienne nadwozie w samochodzie ciężarowym

A. nie może być pozostawione z ładunkiem na podporach
B. nie może być piętrzone
C. może być piętrzone do trzech poziomów bez ładunku
D. może być piętrzone do dwóch poziomów
Odpowiedź, że nadwozie wymienne pojazdu ciężarowego nie może być piętrzone, jest poprawna. W kontekście transportu drogowego, bezpieczeństwo ładunku jest kluczowe, a piętrzenie nadwozi może prowadzić do niestabilności pojazdu oraz ryzyka wypadków. Zgodnie z obowiązującymi standardami, jak na przykład normami ISO oraz regulacjami krajowymi, nadwozia wymienne powinny być transportowane w sposób zapewniający ich integralność oraz bezpieczeństwo. Praktycznym przykładem jest sytuacja, gdy nadwozie jest stosowane do przewozu ładunków o zmiennych kształtach i wymiarach; w takim przypadku nadwozie nie tylko musi być stabilne, ale jego konstrukcja powinna umożliwiać łatwe załadunek i rozładunek. Właściwe praktyki obejmują również stosowanie odpowiednich podpór oraz zabezpieczeń, aby uniknąć jakiegokolwiek ruchu nadwozia podczas transportu. Znajomość zasad dotyczących transportu nadwozi wymiennych jest niezbędna dla wszystkich operatorów logistycznych i kierowców, aby zapewnić skuteczną i bezpieczną obsługę procesów transportowych.
Pytanie 5

W tabeli przedstawiono koszty poniesione przez przedsiębiorstwo z branży TSL w IV kwartale 2019 roku. W I kwartale 2020 roku przedsiębiorstwo przewiduje wzrost kosztów o 10% w stosunku do IV kwartału 2019 roku. Ile wyniosą całkowite koszty czynności w tym okresie?

Koszty czynności transportowo-spedycyjnych
Magazynowanie
[zł]		Koszt paliwa
[zł]		Procesy informatyczne
[zł]
520 000280 000200 000
A. 1 100 000 zł
B. 1 010 000 zł
C. 11 000 000 zł
D. 1 001 000 zł
Poprawna odpowiedź to 1 100 000 zł, co jest wynikiem obliczenia całkowitych kosztów w I kwartale 2020 roku po uwzględnieniu wzrostu o 10%. W IV kwartale 2019 roku całkowite koszty wyniosły 1 000 000 zł. Aby uwzględnić prognozowany wzrost kosztów, należy obliczyć 10% z tej kwoty, co daje 100 000 zł. Następnie dodając tę wartość do początkowych kosztów, uzyskujemy 1 100 000 zł. Takie podejście jest standardem w branży TSL, gdzie prognozowanie kosztów jest kluczowe dla podejmowania decyzji finansowych. Przykładowo, w przypadku planowania budżetu na nowy kwartał, przedsiębiorstwa często uwzględniają wzrosty kosztów, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i uniknięcie nieprzewidzianych wydatków. Warto również monitorować zmiany w kosztach operacyjnych, aby szybko reagować na zmieniające się warunki rynkowe, co jest niezbędne dla utrzymania konkurencyjności na rynku TSL.
Pytanie 6

Głównym kryterium klasyfikacji spedycji jest

A. czas wykonania usługi
B. typ transportowanego ładunku
C. typ zastosowanego środka transportu
D. ilość transportowanego ładunku
Ilość przewożonego ładunku, czas realizacji usługi oraz rodzaj przewożonego ładunku są elementami, które mogą wpływać na proces spedycji, jednak nie stanowią podstawowego kryterium jej podziału. Podejście do klasyfikacji spedycji na podstawie ilości przewożonego ładunku jest nieadekwatne, gdyż niezależnie od wielkości, każdy ładunek wymaga odpowiedniego środka transportu i organizacji. Często można spotkać się z sytuacjami, gdy niewielki ładunek transportowany drogą lotniczą jest droższy niż duży ładunek transportowany drogą morską, co podkreśla, że samo spojrzenie na ilość nie oddaje złożoności procesów logistycznych. Również czas realizacji usługi nie jest kryterium podziału, ponieważ w zależności od wybranego środka transportu, czas ten może się znacznie różnić, niezależnie od metody spedycji. Warto również zauważyć, że rodzaj przewożonego ładunku ma znaczenie w kontekście odpowiednich przepisów i norm, ale nie jest decydującym kryterium w podziale spedycji, gdyż każdy ładunek wymaga wyboru odpowiedniego środka transportu. Dlatego kluczowym czynnikiem w spedycji pozostaje wybór środka transportu, który jest najważniejszy dla zapewnienia efektywności i ekonomiczności całego procesu logistycznego.
Pytanie 7

Jak wygląda właściwa sekwencja wymiany dokumentów oraz działań między zleceniodawcą a zleceniobiorcą?

A. Zamówienie —> zapytanie o ofertę —> oferta —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> realizacja usługi
B. Zapytanie o ofertę —> oferta —> zamówienie —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> realizacja usługi
C. Oferta —> zapytanie o ofertę —> zamówienie —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> realizacja usługi
D. Realizacja usługi —> oferta —> zamówienie —> potwierdzenie przyjęcia zamówienia —> zapytanie o ofertę
Prawidłowa kolejność wymiany dokumentów pomiędzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą zaczyna się od zapytania o ofertę. Zleceniodawca, poszukując dostawcy usług lub produktów, najpierw kieruje zapytanie do potencjalnych zleceniobiorców, aby uzyskać szczegółowe informacje dotyczące oferowanych usług i cen. Następnie, na podstawie otrzymanych zapytań, zleceniobiorca przygotowuje ofertę, która jest przedstawiana zleceniodawcy. Po zaakceptowaniu oferty, zleceniodawca składa zamówienie, które formalizuje chęć zakupu usługi. Kiedy zleceniobiorca przyjmuje zamówienie, wysyła potwierdzenie, co jest kluczowe dla obu stron, aby mieć jasność co do warunków realizacji. Ostatecznie następuje realizacja usługi, co potwierdza wykonanie umowy. Taka sekwencja działań jest nie tylko zgodna z dobrymi praktykami biznesowymi, ale również wspiera transparentność i efektywność współpracy. Przykładem mogą być procesy zakupu w firmach produkcyjnych, gdzie każde z tych działań musi być dobrze udokumentowane, aby zapewnić prawidłowy przebieg realizacji zamówienia.
Pytanie 8

Zasady handlowe, które odnoszą się głównie do szczegółowego rozliczania kosztów związanych z transportem ładunków w kontenerach, od momentu zakupu do punktu docelowego, to

A. combiterms
B. FIATA
C. formuły OPWS
D. regulacje CEMT
Wybór odpowiedzi dotyczącej regulacji CEMT, FIATA lub formuł OPWS może prowadzić do nieporozumień związanych z zasadami odpowiedzialności w transporcie międzynarodowym. Regulacje CEMT dotyczą głównie transportu drogowego i dotyczą ograniczeń w zakresie ruchu międzynarodowego, co nie odnosi się bezpośrednio do podziału kosztów transportu kontenerowego. FIATA jest organizacją zrzeszającą agencje spedycyjne, której standardy i dokumenty nie precyzują szczegółowych zasad podziału kosztów transportowych, a raczej koncentrują się na regulacjach dotyczących pracy spedytorów. Formuły OPWS, z kolei, odnoszą się do procedur w zakresie transportu ładunków, ale nie definiują jednoznacznych zasad dotyczących podziału kosztów transportu. Stosując te nieprecyzyjne odpowiedzi, można dojść do wniosku, że mają one zastosowanie w kontekście transportu kontenerowego, co jest błędne. Często mylnie utożsamia się różne regulacje z zasadami związanymi z kosztami, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania logistyką i nieporozumień między partnerami handlowymi. W praktyce, brak zrozumienia zasad combiterms może skutkować nieprzewidywalnymi kosztami dla przedsiębiorstw, które nie potrafią odpowiednio zaplanować swoich działań w oparciu o dobrze zdefiniowane reguły handlowe.
Pytanie 9

Posiadając informacje o posiadanych urządzeniach do mechanizacji prac i ofertach złożonych przez potencjalnych kontrahentów, dokonaj wyboru najkorzystniejszej oferty umożliwiającej załadunek 20 paletowych jednostek ładunkowych o jednostkowej masie brutto 900 kg każda, z magazynu na kryty samochód ciężarowy.

Kontrahent A.Kontrahent B.Kontrahent C.Kontrahent D.
Suwnica podwieszana – udźwig 10 t;
Wózek widłowy spalinowy – udźwig 800 kg.		Suwnica bramowa – udźwig 20 t;
Przenośnik rolkowy – udźwig 1500 kg.		Żuraw – udźwig 10 t;
Wózek widłowy elektryczny – udźwig 2,2 t.		Wózek ręczny – udźwig 850 kg;
Paletyzator.
A. A.
B. B.
C. C.
D. D.
Wybór niewłaściwych ofert odzwierciedla częste błędy w ocenie udźwigu i dostosowaniu sprzętu do załadunku. Odpowiedzi A, B i D bazują na niewłaściwej interpretacji wymagań dotyczących maksymalnej masy ładunku. Oferowana przez kontrahenta A suwnica o udźwigu 10 ton oraz wózek widłowy o udźwigu 800 kg nie są wystarczające, ponieważ całkowita masa ładunku wynosi 18 ton. Takie zestawienie może prowadzić do ryzyka przeciążenia, co jest niezgodne z przepisami bezpieczeństwa. Kontrahent B, mimo że oferuje suwnicę o udźwigu 20 ton, nie zapewnia wystarczającej nośności wózka, co również może stwarzać zagrożenie operacyjne. Wózek widłowy o udźwigu 1500 kg nie jest w stanie unieść 900 kg na paletę z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa. Oferowany przez kontrahenta D wózek ręczny o udźwigu 850 kg kompletnie nie spełnia wymagań, co jednoznacznie wskazuje na brak zrozumienia zasad transportu i załadunku. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji dokładnie obliczyć całkowite wymagania dotyczące udźwigu oraz upewnić się, że dostępne urządzenia są zgodne z normami bezpieczeństwa oraz wydajności, aby uniknąć potencjalnych wypadków i strat w procesie logistycznym. W praktyce, nieprzemyślany dobór sprzętu może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym do uszkodzeń ładunku oraz sprzętu, co podkreśla wagę staranności w analizie ofert związanych z mechanizacją prac.
Pytanie 10

Jaki symbol jest używany, aby potwierdzić, że opakowanie do transportu materiałów niebezpiecznych spełnia wymagania ONZ?

A. PL
B. EU
C. UE
D. UN
Symbol UN, oznaczający Organizację Narodów Zjednoczonych, jest kluczowym elementem w oznakowaniu opakowań przeznaczonych do transportu materiałów niebezpiecznych. Oznaczenie to wskazuje, że opakowanie spełnia określone normy i wymagania międzynarodowe, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno przewoźników, jak i osób trzecich. Przykładami zastosowania tego symbolu są kontenery transportowe, które są używane do przewozu chemikaliów, gazów, czy materiałów radioaktywnych. Wiele krajów i organizacji transportowych, takich jak Międzynarodowe Zrzeszenie Przewoźników Drogowych (IRU) czy Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO), kieruje się wytycznymi ONZ w zakresie oznakowania i pakowania materiałów niebezpiecznych. Dzięki temu, użycie symbolu UN zwiększa transparentność oraz ułatwia identyfikację niebezpiecznych substancji podczas transportu, co ma kluczowe znaczenie w kontekście ochrony środowiska i bezpieczeństwa publicznego.
Pytanie 11

W międzynarodowym transporcie morskim dokumentem przewozowym jest list

A. AWB
B. B/L
C. CMR
D. CIM
Dokumentem przewozowym w międzynarodowym transporcie morskim jest B/L, czyli Bill of Lading. Jest to kluczowy dokument, który pełni trzy podstawowe funkcje: dowodu odbioru towaru przez przewoźnika, umowy przewozu oraz dokumentu własności. B/L potwierdza, że towary zostały załadowane na statek i określa warunki ich transportu. W praktyce, B/L jest niezwykle ważny, ponieważ pozwala na przeprowadzenie procedur celnych oraz realizację płatności między stronami. Istnieją różne rodzaje B/L, takie jak B/L imienny czy B/L na zlecenie, co wpływa na sposób obrotu towarem. W międzynarodowych praktykach branżowych, standardy takie jak Incoterms często odnoszą się do B/L jako niezbędnego dokumentu w transakcjach, co podkreśla jego istotność w logistyce morskim. Przykładem zastosowania B/L może być sytuacja, w której importer musi przedstawić ten dokument, aby odebrać towar w porcie docelowym.
Pytanie 12

Towar, który został zakupiony i posiada fakturę, wraca do dostawcy, który w tej sytuacji jest zobowiązany do wystawienia kontrahentowi

A. dokument RW
B. paragon
C. fakturę korygującą
D. duplikat faktury
Faktura korygująca jest dokumentem, który służy do zmiany warunków wcześniej wystawionej faktury. Jeżeli towar został zwrócony, nadawca ma obowiązek wystawić fakturę korygującą, aby zaktualizować dane dotyczące transakcji. W przypadku zwrotu towaru, faktura korygująca umożliwia zarówno zmniejszenie przychodu ze sprzedaży, jak i korektę podatku VAT, co jest kluczowe z punktu widzenia przepisów podatkowych. Warto zaznaczyć, że faktura korygująca powinna zawierać wszystkie istotne dane, takie jak numer faktury, której dotyczy, powód korekty oraz odpowiednie kwoty. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której klient zwraca wadliwy towar - w takim przypadku sprzedawca wystawia fakturę korygującą, a następnie wykazuje zmniejszenie przychodu w swoim księgowości. Przyznanie się do błędów oraz ich korekta są również zgodne z zasadą rzetelności w prowadzeniu ksiąg rachunkowych, co stanowi standard w obszarze zarządzania finansami.
Pytanie 13

Podstawowym celem prowadzenia rozmów handlowych jest

A. obrażenie drugiego negocjatora
B. zrozumienie konkurencji
C. wsparcie konkurencji
D. uzyskanie porozumienia między stronami
Głównym celem prowadzenia negocjacji handlowych jest osiągnięcie porozumienia stron, co jest kluczowe dla budowania długotrwałych relacji biznesowych. Negocjacje mają na celu znalezienie rozwiązania, które zaspokaja potrzeby obu stron, co prowadzi do współpracy i zwiększenia efektywności działań. Przykładowo, w negocjacjach dotyczących umowy dostaw, obie strony mogą negocjować warunki cenowe, terminy dostaw oraz jakość produktów. Osiągnięcie porozumienia, które zadowoli zarówno dostawcę, jak i odbiorcę, prowadzi do stabilności i wzajemnych korzyści. W praktyce skuteczni negocjatorzy stosują techniki takie jak aktywne słuchanie, które pozwala na lepsze zrozumienie potrzeb drugiej strony, oraz kreatywne myślenie, które może pomóc w znalezieniu nietypowych, ale korzystnych rozwiązań. Standardy negocjacyjne, takie jak BATNA (Best Alternative to a Negotiated Agreement), podkreślają znaczenie przygotowania się do negocjacji, co zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia satysfakcjonującego wyniku dla obu stron.
Pytanie 14

Formuła handlowa FOB (Free On Board) jest używana w przypadku transakcji handlowych, które obejmują transport

A. drogowy
B. lotniczy
C. morski
D. kolejowy
Formuła handlowa FOB (Free On Board) odnosi się do sytuacji, w której sprzedawca ponosi odpowiedzialność za towar do momentu, gdy zostanie on załadunkowy na statek w porcie załadunku. Po przekroczeniu krawędzi burty statku, odpowiedzialność za towar przechodzi na kupującego. Ta formuła jest szczególnie popularna w transporcie morskim, gdzie koszty i ryzyko związane z transportem są ściśle związane z miejscem załadunku i wyładunku. Przykładem zastosowania FOB może być sytuacja, w której firma importowa zleca zakup towarów w Chinach, a sprzedawca w Chinach organizuje transport do portu morskiego. Gdy towary zostaną załadowane na statek, odpowiedzialność za jakiekolwiek straty czy uszkodzenia przechodzi na kupującego. Takie podejście jest zgodne z Incoterms 2020, które definiują zasady odpowiedzialności za transport w handlu międzynarodowym, promując przejrzystość i odpowiedzialność stron w transakcjach handlowych.
Pytanie 15

House Air Waybill stanowi dokument przewozowy wykorzystywany w transporcie

A. morskim
B. kolejowym
C. lotniczym
D. drogowym
House Air Waybill (HAWB) jest istotnym dokumentem wykorzystywanym w transporcie lotniczym, który pełni funkcję listu przewozowego. HAWB zawiera szczegółowe informacje o przesyłce, takie jak dane nadawcy, odbiorcy, opis towarów, waga oraz warunki przewozu. W transporcie lotniczym, HAWB jest niezbędny do załatwienia formalności celnych oraz do monitorowania przesyłki w trakcie transportu. Dokument ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami IATA, co zapewnia ujednolicenie procedur w branży. Przykładowo, gdy firma wysyła paczkę z Warszawy do Nowego Jorku, HAWB jest wykorzystywany przez przewoźnika lotniczego do śledzenia przesyłki i zapewnienia, że dotrze ona na czas do odbiorcy. HAWB różni się od Master Air Waybill (MAWB), który jest stosowany przez przewoźników do zarządzania przewozami i agregowania przesyłek. Zrozumienie roli HAWB w transporcie lotniczym jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się logistyką i transportem, gdyż wpływa na efektywność i bezpieczeństwo operacji transportowych.
Pytanie 16

Jakie jest obliczenie tury kontenera, gdy całkowita masa kontenera wraz z ładunkiem wynosi 28 520 kg, a masa towaru umieszczonego w kontenerze to 24 540 kg?

A. 2 450 kg
B. 3 980 kg
C. 8 520 kg
D. 4 540 kg
Dobra robota! Odpowiedź 3 980 kg to wynik, który dostajemy dzięki prostej zasadzie obliczania tury kontenera. Tara kontenera to po prostu jego masa bez ładunku. W tym przypadku do obliczenia jej używamy całkowitej masy kontenera z ładunkiem, czyli 28 520 kg, i odejmujemy od niej masę towaru, która wynosi 24 540 kg. Licząc: 28 520 kg - 24 540 kg dostajemy 3 980 kg. W logistyce to ważne, bo jeśli dobrze rozumiemy, jak to działa, to lepiej zarządzamy ładunkiem. Dzięki temu mamy pewność, że kontenery są dobrze załadowane i transportowane zgodnie z normami bezpieczeństwa. W branży logistycznej musimy też pamiętać, że błędy w obliczeniach mogą bardzo podnieść koszty transportu. Podsumowując, znajomość i umiejętność liczenia tury to fundament, który naprawdę się przydaje, żeby uniknąć problemów z nadwagą kontenerów przy transportach.
Pytanie 17

Jakiego typu marketingu używają sprzedawcy produktów i usług, gdy swoje działania mające na celu dotarcie do konkretnych grup odbiorców opierają na wykorzystaniu takich mediów, jak telewizja, radio czy Internet?

A. Wirusowy
B. Wielopoziomowy
C. Sensorowy
D. Cyfrowy
Odpowiedź 'cyfrowy' jest poprawna, ponieważ marketing cyfrowy odnosi się do wszelkich działań promocyjnych, które wykorzystują media elektroniczne, takie jak telewizja, radio, Internet oraz inne platformy cyfrowe. Główne cechy marketingu cyfrowego to możliwość precyzyjnego targetowania odbiorców oraz analiza wyników w czasie rzeczywistym. Przykłady zastosowań obejmują kampanie reklamowe w mediach społecznościowych, reklamy display w sieci oraz marketing treści. Firmy mogą wykorzystać dane demograficzne, zachowania użytkowników i preferencje, aby skuteczniej docierać do swoich klientów. Dobre praktyki w marketingu cyfrowym obejmują segmentację rynku, personalizację komunikacji oraz ciągłe testowanie i optymalizację kampanii. Kluczowym elementem jest także integracja różnych kanałów komunikacji, co pozwala na spójne doświadczenie dla użytkowników. W dobie rosnącej konkurencji w internecie, skuteczne wykorzystanie marketingu cyfrowego stało się niezbędne dla osiągnięcia sukcesu biznesowego.
Pytanie 18

W międzynarodowym handlu pisemnym zobowiązanie banku importera do wypłaty eksporterowi środków w zamian za dostarczenie dokumentów potwierdzających towar to

A. polecenie przelewu
B. akredytywa dokumentowa
C. rozliczenie saldami
D. przekaz pocztowy
Akredytywa dokumentowa to instrument finansowy, który pełni kluczową rolę w międzynarodowym handlu, zapewniając bezpieczeństwo zarówno dla eksportera, jak i importera. Jest to pisemne zobowiązanie banku importera do zapłaty określonej kwoty pieniędzy eksporterowi, pod warunkiem dostarczenia odpowiednich dokumentów, które potwierdzają wysyłkę towaru. Przykładowo, jeśli importer zamawia towar od zagranicznego dostawcy, może zlecić swojemu bankowi otwarcie akredytywy na rzecz dostawcy. W ten sposób, eksporter zyskuje pewność, że otrzyma zapłatę, gdy tylko dostarczy wymagane dokumenty, takie jak faktura, list przewozowy czy certyfikat jakości. Akredytywy dokumentowe są zgodne z Międzynarodowymi Regułami i Zwyczajami w Sprawie Akredytyw (UCP 600), co zapewnia ujednolicenie praktyk w handlu międzynarodowym i minimalizuje ryzyko związane z transakcjami między stronami z różnych krajów.
Pytanie 19

Który typ magazynu znajduje się w miejscu produkcji danych zapasów?

A. Zakładowy
B. Wysyłkowy
C. Centralny
D. Regionalny
Odpowiedź "Zakładowy" jest prawidłowa, ponieważ magazyn zakładowy jest miejscem, w którym przechowywane są zapasy produkcyjne bezpośrednio związane z działalnością danego zakładu. W praktyce oznacza to, że wszelkie surowce, półprodukty oraz gotowe wyroby są składowane w przestrzeni, która umożliwia efektywne zarządzanie ich obiegiem. Magazyny zakładowe często stosują różne systemy zarządzania zapasami, takie jak FIFO (First In, First Out) czy LIFO (Last In, First Out), które pomagają w utrzymaniu porządku i optymalizacji procesów logistycznych. Przykładowo, w branży produkcyjnej, gdzie czasami zachodzi konieczność szybkiego wprowadzenia towarów do obrotu, magazyn zakładowy jest kluczowym punktem, który umożliwia sprawne skompletowanie zamówień. Dobre praktyki w zarządzaniu magazynem zakładowym obejmują także wdrażanie systemów ERP (Enterprise Resource Planning), które integrują procesy zarządzania zapasami z innymi obszarami działalności przedsiębiorstwa, co prowadzi do poprawy efektywności operacyjnej.
Pytanie 20

W ciągu miesiąca zrealizowano 180 zleceń transportowych, a parametr niezawodności transportu wynosił 95%. Ile z tych zleceń zostało zrealizowanych po terminie?

A. 10 zleceń
B. 9 zleceń
C. 8 zleceń
D. 7 zleceń
Odpowiedź 9 zleceń jest jak najbardziej trafna. Żeby policzyć, ile zleceń było realizowanych nieterminowo, musimy wziąć pod uwagę, że mamy 95% niezawodności transportu. To znaczy, że 95% zleceń dotarło na czas. Przy 180 zleceniach łatwo to obliczyć – bierzemy 0,95 * 180 i wychodzi nam 171 zleceń zrealizowanych na czas. Żeby znaleźć te nieterminowe, po prostu odejmujemy 171 od 180, co daje nam 9. Ta metoda jest zgodna z tym, co się stosuje w logistyce, gdzie ważne jest, by śledzić, jak dobrze wszystko działa. Jeśli będziemy analizować takie dane, firmy mogą wprowadzać zmiany w transporcie, żeby poprawić efektywność i zmniejszyć opóźnienia. To na pewno podniesie satysfakcję klientów i poprawi wizerunek marki.
Pytanie 21

Jaką ilość pracy przewozowej zrealizował pociąg złożony z 18 wagonów węglarek, z których każdy przewoził 50 000 kg węgla, jeśli odległość transportu wyniosła 625 km?

A. 11 250 tkm
B. 562 500 tkm
C. 31 250 tkm
D. 225 000 tkm
Aby obliczyć pracę przewozową pociągu, musimy uwzględnić zarówno ładowność wagonów, jak i przebywaną trasę. Pociąg składa się z 18 wagonów węglarek, z których każdy transportuje 50 000 kg węgla. Łączna masa ładunku wynosi więc: 18 wagonów x 50 000 kg = 900 000 kg. Praca przewozowa (w tkm) oblicza się, mnożąc masę ładunku (w tonach) przez długość trasy (w kilometrach). Zatem 900 000 kg to 900 ton, a zatem: 900 ton x 625 km = 562 500 tkm. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce, ponieważ pozwalają na określenie efektywności przewozów i zarządzania zasobami transportowymi. Praca przewozowa jest istotnym wskaźnikiem wydajności, który pomaga w optymalizacji kosztów transportu oraz planowaniu tras. W praktyce, wiedza ta jest wykorzystywana do oceny efektywności różnych środków transportu i strategii logistycznych.
Pytanie 22

Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym, określ na jaką maksymalną odległość, od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu, może wystawać ładunek umieszczony w skrzyni ładunkowej środka transportu, tak, aby nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnych norm.

Art.61.

6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:

1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;

2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;

3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.

8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony. Dotyczy to również ładunku wystającego poza tylną płaszczyznę obrysu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m.

A. 2,00 m
B. 2,55 m
C. 0,23 m
D. 3,00 m
Poprawna odpowiedź to 2,00 m, co jest zgodne z artykułem 61 pkt 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z tym przepisem, ładunek umieszczony w skrzyni ładunkowej pojazdu nie może wystawać z tyłu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu. Przekroczenie tej odległości może skutkować nie tylko naruszeniem przepisów, ale także zwiększa ryzyko wypadków drogowych. W praktyce, aby zapewnić bezpieczeństwo na drodze, ważne jest, aby ładunek był odpowiednio zabezpieczony oraz aby kierowca miał pełną świadomość wymogów dotyczących jego transportu. W przypadku transportu długich przedmiotów, takich jak rury czy belki, zaleca się również stosowanie odpowiednich oznaczeń, które informują innych uczestników ruchu o wystającym ładunku. To podejście nie tylko spełnia wymogi prawne, ale również przyczynia się do ogólnego bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
Pytanie 23

Obrys płaskiej figury, który jest podstawą do ustalenia wolnej przestrzeni dla ruchu pojazdów szynowych, powinien być otoczony przez wszystkie budowle i przedmioty znajdujące się przy torze, co określa się mianem skrajni.

A. lokomotywy
B. ładunku
C. budowli
D. wagonu
Obrys figury płaskiej, który wyznacza wolną przestrzeń dla ruchu pojazdów szynowych, nazywamy skrajnią. To taka granica, gdzie nie powinno być żadnych przeszkód ani budowli, żeby wszystko działało bezpiecznie i sprawnie. To jest bardzo ważne, zwłaszcza gdy projektujemy tory i całą infrastrukturę kolejową. Jeśli nie będziemy przestrzegać tych zasad, to może być niebezpiecznie, nawet mogą zdarzyć się kolizje. Na przykład, przy projektowaniu peronów czy innych elementów blisko torów, trzeba trzymać się tych odległości. W Polsce są dokładne normy dotyczące skrajni, które trzeba mieć na uwadze przy budowie i modernizacji linii kolejowych. Skrajnia dla szybkich pociągów różni się od tej dla regionalnych, co pokazuje, jak ważne jest stosowanie odpowiednich standardów. Odpowiednia skrajnia zapewnia bezpieczeństwo pasażerów i sprawne działanie całego systemu kolejowego.
Pytanie 24

Firma zajmująca się spedycją i transportem otrzymała zlecenie na przewozy na dystansie 40 000 km. Koszty realizacji usługi oszacowano na 160 000 zł. Jaka powinna być jednostkowa stawka przewozowa netto, uwzględniając, że firma planuje zysk w wysokości 10%?

A. 4,40 zł/km
B. 5,60 zł/km
C. 5,00 zł/km
D. 4,20 zł/km
Aby obliczyć jednostkową stawkę przewozową netto, należy uwzględnić zarówno koszty wytworzenia usługi, jak i planowany zysk. Koszty wytworzenia wynoszą 160 000 zł, a zysk zaplanowany na poziomie 10% oznacza, że należy obliczyć 10% z tej kwoty, co daje 16 000 zł. Łączne koszty, które muszą być pokryte przez przewoźnika, wynoszą zatem 160 000 zł + 16 000 zł = 176 000 zł. Następnie, aby znaleźć stawkę jednostkową, dzielimy łączną kwotę przez całkowity dystans, czyli 40 000 km. W obliczeniach: 176 000 zł / 40 000 km = 4,40 zł/km. Taka stawka pokrywa zarówno koszty operacyjne, jak i generuje planowany zysk, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej. Ustalanie stawek przewozowych powinno zawsze uwzględniać zarówno koszty, jak i rentowność, aby zapewnić stabilność finansową przedsiębiorstwa.
Pytanie 25

Kierowca może podzielić regularny dzienny czas odpoczynku na dwie części, przy czym druga z nich musi nieprzerwanie wynosić co najmniej 9 godzin, a pierwsza przynajmniej

A. 4 godziny
B. 5 godzin
C. 2 godziny
D. 3 godziny
Poprawna odpowiedź to 3 godziny, ponieważ zgodnie z przepisami regulującymi czas pracy kierowców, regularny dzienny okres odpoczynku można podzielić na dwie części, gdzie pierwsza część musi trwać co najmniej 3 godziny. Zgodnie z normami Unii Europejskiej, kierowcy mają obowiązek przestrzegania zasad dotyczących odpoczynku, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Przykładowo, jeżeli kierowca zdecyduje się na podział odpoczynku, może spędzić pierwsze 3 godziny odpoczynku w ciągu dnia, a następnie wykorzystać kolejne 9 godzin na odpoczynek nocny. Taki system umożliwia elastyczność w planowaniu tras, ale także wymaga staranności, aby nie naruszyć regulacji dotyczących czasu pracy. Prawidłowe zarządzanie odpoczynkiem jest kluczowe nie tylko dla zdrowia kierowcy, ale również dla bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego. Warto również zauważyć, że niewłaściwe zarządzanie czasem odpoczynku może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym kar finansowych i negatywnego wpływu na reputację firmy transportowej.
Pytanie 26

W firmie transportowej, nazwy oraz adresy współpracujących przedsiębiorstw (podwykonawców) zostały zastąpione numerami (losami) i umieszczone w pojemniku, z którego wylosowano trzy, z którymi firma nawiąże współpracę. Jaką metodę doboru podwykonawców zastosowano w tej firmie?

A. Losową
B. Średniej ważonej
C. Maksimum-minimum
D. Pozycjonowania
W przedsiębiorstwie transportowym zastosowano metodę losową przy doborze podwykonawców, co jest zgodne z praktykami, które zmniejszają ryzyko stronniczości i zapewniają obiektywność procesu selekcji. Losowanie firm współpracujących może być wykorzystywane w sytuacjach, gdzie nie ma wyraźnych kryteriów, które pozwalałyby na ocenę podwykonawców. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo nie ma wystarczających danych na temat jakości usług oferowanych przez potencjalnych współpracowników. W takim przypadku losowanie staje się skutecznym narzędziem, które pozwala na sprawiedliwy i równy dostęp dla wszystkich potencjalnych partnerów. Tego rodzaju podejście jest przydatne zwłaszcza w branżach, gdzie istnieje duża konkurencja i różnorodność firm, co sprawia, że ocena ich oferty może być subiektywna. Dobrą praktyką w takich procesach jest również dokumentowanie wyników losowania oraz ewaluacja współpracy po zakończeniu zlecenia, co pozwala na lepsze przygotowanie do przyszłych wyborów.
Pytanie 27

Jaką minimalną pojemność powinna mieć cysterna, aby po załadunku do niej 25 000 litrów ładunku stopień napełnienia nie przekroczył 80%?

A. 18 750 litrów
B. 30 000 litrów
C. 31 250 litrów
D. 20 000 litrów
Poprawna odpowiedź to 31 250 litrów, ponieważ aby obliczyć minimalną pojemność cysterny, w której 25 000 litrów ładunku nie przekroczy 80% wypełnienia, należy skorzystać z wzoru: minimalna pojemność = ładunek / procent wypełnienia. Wstawiając wartości, otrzymujemy: minimalna pojemność = 25 000 litrów / 0,8 = 31 250 litrów. Cysterny oraz inne zbiorniki służące do transportu płynów muszą być projektowane z zachowaniem odpowiednich marginesów bezpieczeństwa, aby uniknąć przelania, co może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak zanieczyszczenie środowiska. Stosowanie standardów, takich jak normy ISO dotyczące transportu substancji niebezpiecznych, zapewnia, że zbiorniki są odpowiedniej wielkości i wykonane z materiałów odpornych na różne chemikalia. W praktyce, w przypadku transportu cieczy, ciągłe monitorowanie poziomu wypełnienia cysterny przy użyciu nowoczesnych systemów pomiarowych jest kluczowe dla bezpiecznego i efektywnego zarządzania ładunkiem.
Pytanie 28

Maksymalna dozwolona szerokość środków transportu drogowego (z wyjątkiem chłodni) poruszających się po drogach w Polsce nie może być większa niż

A. 2,0 m
B. 1,5 m
C. 2,55 m
D. 2,35 m
Maksymalna dopuszczalna szerokość środków transportu drogowego w Polsce wynosi 2,55 m, co jest zgodne z przepisami Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym oraz z normami europejskimi. Szerokość ta dotyczy głównie pojazdów towarowych oraz autobusów. Przekroczenie tej wartości skutkuje koniecznością uzyskania specjalnych zezwoleń, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i ograniczeniami w ruchu. W praktyce, pojazdy o szerokości do 2,55 m są w stanie swobodnie poruszać się po większości dróg krajowych, co ułatwia organizację transportu i logistyki. Przykładem są standardowe ciężarówki, które często osiągają szerokość 2,5 m, umożliwiając efektywne załadunki i rozładunki towarów. Dodatkowo, zgodność z tymi normami sprzyja bezpieczeństwu na drogach, ponieważ ogranicza ryzyko kolizji. Warto również zauważyć, że w przypadku pojazdów specjalistycznych, takich jak chłodnie, dopuszczalne szerokości mogą być inne, co należy uwzględnić w planowaniu transportu.
Pytanie 29

Jaką maksymalną ilość skrzyń o wymiarach zewnętrznych 1,8 x 1,6 x 1,5 m (dł. x szer. x wys.) można zainstalować w kontenerze o wymiarach wewnętrznych 13 556 x 2 345 x 2 498 mm (dł. x szer. x wys.)?

A. 7 szt.
B. 8 szt.
C. 6 szt.
D. 9 szt.
To, że wybrałeś złą odpowiedź, może wynikać z nieporozumienia w obliczeniach dotyczących wymiarów i układania skrzyń. Wydaje mi się, że niektórzy mogą nie uwzględniać wszystkich wymiarów kontenera, przez co dochodzą do błędnych wniosków. Na przykład, jeśli ktoś zaznacza 9 lub 7 skrzyń, to pewnie nie przeliczył dobrze długości czy szerokości kontenera, albo po prostu nie spojrzał na wymiary skrzyń. Często też pojawia się błąd, że myśli się, że można wsadzić więcej skrzyń tylko przez to, że kontener jest długi, a pomija się przy tym szerokość i wysokość, co jest dość podstawowym błędem. W praktyce, jak się planuje transport, to warto nie tylko znać wymiary, ale także analizować, jak najlepiej wykorzystać dostępną przestrzeń. W branży logistycznej umiejętność efektywnego układania towarów ma spory wpływ na koszty transportu i szybkość dostawy. Dobrze poukładane skrzynie mogą znacznie zwiększyć ładunek, a przy tym nie można zapominać o bezpieczeństwie towarów. Każdy błąd w tej kwestii może prowadzić do marnowania przestrzeni i zwiększania kosztów, a to jest coś, czego w logistyce nikt nie chce.
Pytanie 30

Na czas realizacji dostawy wpływa bezpośrednio czynność, która jest

A. złożenie oferty przez firmę transportową
B. wystawienie faktury za usługę
C. sporządzenie zapytania ofertowego
D. przeładunek na inny środek transportu
Złożenie oferty przez firmę transportową, wystawienie faktury za usługę oraz sporządzenie zapytania ofertowego, choć są ważnymi elementami procesu transportowego, nie mają one bezpośredniego wpływu na czas trwania dostawy. Złożenie oferty to etap, który odbywa się przed podjęciem decyzji o wyborze konkretnej firmy transportowej i jej usług. Na tym etapie nie ma jeszcze mowy o fizycznym przemieszczaniu towaru, co czyni tę czynność mniej istotną dla czasu dostawy. Wystawienie faktury jest procesem administracyjnym, który zazwyczaj odbywa się po zrealizowanej usłudze transportowej i również nie wpływa na faktyczny czas potrzebny na przewiezienie towaru. Sporządzenie zapytania ofertowego to etap, w którym klient poszukuje ofert różnych firm transportowych; nie ma to bezpośredniego wpływu na realizację transportu. Ważne jest, aby zrozumieć, że czas dostawy jest głównie determinowany przez procesy logistyczne, takie jak załadunek, transport, przeładunek i rozładunek, a nie przez działania administracyjne, które są częścią planowania transportu. Typowe błędne myślenie polega na myleniu etapów planowania z rzeczywistym procesem logistycznym, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących wpływu różnych czynności na czas trwania dostawy.
Pytanie 31

Jakie dane powinny zostać wprowadzone w polu "Zamówienie" w dokumencie magazynowym przychód zewnętrzny?

A. Datę, kiedy złożono zamówienie u dostawcy na towar, którego dotyczy dokument Pz
B. Numer zamówienia złożonego u dostawcy na towar, którego dotyczy dokument Pz
C. Nazwisko i imię osoby, która składa zamówienie
D. Ilość oraz typ zamówionego towaru
Wprowadzenie do dokumentu magazynowego przychód zewnętrzny informacji o ilości i rodzaju zamówionego towaru, imieniu i nazwisku osoby składającej zamówienie oraz dacie jego złożenia, mimo że mogą wydawać się istotne, nie są kluczowe do skutecznego śledzenia zamówienia i kontroli procesów magazynowych. Ilość i rodzaj towaru powinny być zawarte w innych częściach dokumentacji, takich jak opisy towarów czy specyfikacje dostawy. Mylne jest również przekonanie, że imię i nazwisko osoby składającej zamówienie jest istotne w kontekście dokumentacji magazynowej; bardziej adekwatne jest przypisanie odpowiedzialności za zamówienie do konkretnego działu lub systemu, a nie do jednostki. Data złożenia zamówienia, choć ważna z perspektywy planowania i zarządzania czasem, nie jest bezpośrednio związana z identyfikacją zamówienia w dokumentach przychodowych. Dlatego wybierając informacje do pól dokumentu, istotne jest skupienie się na danych, które umożliwiają jednoznaczną identyfikację zamówienia i jego statusu, co znacząco wpływa na efektywność i płynność operacyjną w magazynie.
Pytanie 32

Jednolity Dokument Administracyjny SAD stanowi wszechstronny formularz statystyczny, który pełni rolę

A. prognozy przychodów i wydatków
B. wniosku o wszczęcie postępowania celnego
C. faktury pro forma
D. dowodu przeprowadzenia analizy konkurencyjności usług
Odpowiedzi, które nie wskazują na rolę Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD jako wniosku o wszczęcie postępowania celnego, opierają się na mylnych założeniach. Na przykład, traktowanie SAD jako faktury pro forma jest błędne, ponieważ faktura pro forma jest dokumentem handlowym, który nie ma bezpośredniego wpływu na procedury celne. Faktura ta jest używana głównie w obrocie towarami dla celów informacyjnych i nie jest uznawana za dokument celny. Z kolei dowód badania konkurencyjności usług nie ma związku z procedurami celnymi, a jego rola koncentruje się na analizie rynku, co jest całkowicie odmiennym kontekstem. Prognoza przychodów i rozchodów również nie pasuje do definicji SAD, ponieważ jest to narzędzie finansowe, a nie dokument celny. Typowym błędem w myśleniu o tych odpowiedziach jest pomylenie celów i funkcji różnych dokumentów używanych w handlu i administracji. Każdy z wymienionych dokumentów pełni inną rolę i ma swoje konkretne zastosowanie, co podkreśla znaczenie znajomości procedur celnych oraz ich dokumentacji w kontekście międzynarodowego handlu.
Pytanie 33

Jaki będzie koszt netto transportu 1 tony ładunku przy użyciu pojazdu o nośności 24 ton, którego ładowność została wykorzystana w 45%, jeśli całkowity koszt przewozu wyniósł 1 080,00 zł netto?

A. 180,00 zł
B. 100,00 zł
C. 300,00 zł
D. 200,00 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, często dochodzi do pomyłek związanych z podstawową koncepcją obliczania kosztów transportu. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą opierać się na myśleniu, że koszt netto przewozu 1 tony oblicza się wyłącznie na podstawie całkowitego kosztu przewozu, ignorując rzeczywistą ładowność pojazdu. Osoby mogą źle interpretować dane dotyczące procentowego wykorzystania ładowności, co prowadzi do przyjęcia niewłaściwych wartości. W transporcie kluczowe jest zrozumienie zarówno nośności pojazdów, jak i efektywności ich wykorzystania. Nieprawidłowe podejście do takich obliczeń może skutkować znacznymi różnicami w wycenach i utrudnić procesy decyzyjne w logistyce. Warto również zauważyć, że w praktyce stosuje się różne metody kalkulacji kosztów, a nieznajomość właściwych zasad może prowadzić do błędnych oszacowań, które nie odzwierciedlają rzeczywistych wydatków związanych z transportem. Dlatego istotne jest przyswojenie odpowiednich metod obliczeniowych oraz ich zastosowanie w rzeczywistych operacjach logistycznych.
Pytanie 34

Dokument stanowiący nieodwracalne zobowiązanie banku importera do uregulowania płatności na rzecz eksportera po spełnieniu warunków określonych w tym dokumencie to

A. akredytywa dokumentowa
B. umowa spedycji
C. packing list
D. umowa dzierżawy
Akredytywa dokumentowa to coś w rodzaju umowy, która daje pewność, że bank zapłaci eksporterowi, jak dostarczy odpowiednie dokumenty. To znaczy, że jeśli eksporter wyśle towar i przekaże bankowi faktury czy inne potrzebne papiery, to dostanie zapłatę. W międzynarodowym biznesie to jest naprawdę ważne, bo nigdy nie wiadomo, czy kontrahent z drugiego końca świata jest godny zaufania. Dzięki akredytywie, obie strony czują się bezpieczniej. Warto też wspomnieć, że są pewne zasady, jak UCP 600, które ustalają, jak te akredytywy powinny działać, więc są uznawane na całym świecie. Na przykład, jeśli firma sprzedaje towary do innego kraju, to bank importera otwiera akredytywę i to znacznie ułatwia całą sytuację. Nie tylko zmniejsza ryzyko, ale też przyspiesza płatności. Uważam, że to świetne rozwiązanie, które buduje zaufanie między sprzedającym a kupującym.
Pytanie 35

Do czego służy etykieta logistyczna?

A. do oznaczania transportowych symboli manipulacyjnych
B. do identyfikacji ładunku w różnych etapach procesu transportowego
C. do oznaczania miejsc, w których mocuje się ładunek
D. do oznaczania ładunku niebezpiecznego w trakcie transportu
Chociaż odpowiedzi dotyczące oznaczenia miejsc mocowania ładunku, transportowych znaków manipulacyjnych oraz oznaczenia ładunku niebezpiecznego mają swoje miejsce w logistyce, żadne z tych podejść nie odpowiada na kluczową funkcję etykiety logistycznej, jaką jest identyfikacja ładunku. Oznaczenie miejsc mocowania ładunku koncentruje się na aspektach fizycznych transportu, takich jak stabilność i bezpieczeństwo ładunku w trakcie przewozu, jednak nie dostarcza informacji o samym ładunku, co jest fundamentalne dla śledzenia przesyłek. Z kolei transportowe znaki manipulacyjne, które informują o sposobie postępowania z ładunkiem, również są ważne, ale ich rola ogranicza się do instrukcji dotyczących zachowania ostrożności, a nie identyfikacji samego ładunku. Oznaczenie ładunku niebezpiecznego jest istotne z perspektywy bezpieczeństwa, jednak dotyczy tylko specyficznej kategorii ładunków. Takie rozumienie etykiety logistycznej, jako dokumentu pomocniczego, a nie głównego narzędzia identyfikacji, może prowadzić do poważnych błędów w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Etykiety logistyczne powinny być postrzegane jako integralna część systemu, który umożliwia monitorowanie i kontrolowanie przesyłek na każdym etapie ich drogi, co jest kluczowe dla efektywności procesów logistycznych.
Pytanie 36

Jaką grupę znaków reprezentują symbole (np: oznaczające miejsce zamocowania haku) informujące o sposobie traktowania towaru w trakcie transportu i składowania?

A. Manipulacyjnych
B. Reklamowych
C. Niebezpiecznych
D. Handlowych
Odpowiedź 'Manipulacyjnych' jest prawidłowa, ponieważ znaki manipulacyjne są kluczowe w kontekście transportu i magazynowania towarów. Informują one o odpowiednim sposobie obchodzenia się z danym ładunkiem, co jest niezbędne dla zapewnienia jego integralności oraz bezpieczeństwa. Przykłady obejmują znaki informujące o tym, że towar jest kruchy, wymaga ostrożnego traktowania, bądź musi być przewożony w określonej pozycji. Zgodnie z normą ISO 780, znaki te powinny być dobrze widoczne i zrozumiałe, aby minimalizować ryzyko uszkodzeń i strat. Ponadto stosowanie odpowiednich znaków manipulacyjnych jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również dobrym praktyką w logistyce, co przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej. Umożliwiają one wszystkim uczestnikom procesu transportowego, od producentów po odbiorców, zrozumienie specyficznych potrzeb dotyczących traktowania towaru. Ich prawidłowe zastosowanie jest kluczowe dla zachowania jakości i bezpieczeństwa dostarczanych produktów.
Pytanie 37

Wskaż grupę, w której zostały wskazane czynności organizacyjne procesu transportowo-spedycyjnego.

Grupa A.Grupa B.
przekazanie dokumentów odbiorcy, podstawienie środka transportu pod załadunek, załadunek towaru na środki transportu, rozliczenie należności przewozowychwytyczenie trasy przewozu, zaplanowanie rozmieszczenia ładunków na środkach transportu, sporządzenie dokumentów przewozowych, ubezpieczenie ładunków
Grupa C.Grupa D.
załadunek, zabezpieczenie ładunków na środkach transportu, przewóz, rozładunek, rozliczenie należności, przyjęcie reklamacjizabezpieczenie ładunków na środkach transportu, przewóz, rozładunek, przejazd środka transportu do nowego miejsca załadunku
A. C.
B. D.
C. B.
D. A.
Grupa B jest prawidłowa, ponieważ zawiera kluczowe czynności organizacyjne, które są niezbędne w procesie transportowo-spedycyjnym. Wytyczenie trasy przewozu jest podstawowym elementem, który zapewnia efektywność transportu, minimalizując czas i koszty. Planowanie rozmieszczenia ładunków na środkach transportu jest również istotne, ponieważ wpływa na stabilność ładunku oraz bezpieczeństwo w trakcie transportu. Sporządzanie dokumentów przewozowych, takich jak listy przewozowe, jest konieczne dla legalności przewozu oraz ułatwia proces kontroli i ewidencji. Ubezpieczenie ładunków zabezpiecza interesy nadawcy i odbiorcy w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń. Wszystkie te czynności są odzwierciedleniem dobrych praktyk w branży transportowej, zgodnych z normami ISO oraz regulacjami prawa transportowego, co czyni Grupę B najwłaściwszą odpowiedzią.
Pytanie 38

Jaką przeciętną prędkość miał pociąg, który przejechał 525 km w ciągu 5 godzin?

A. 102 km/h
B. 105 km/h
C. 100 km/h
D. 85 km/h
Aby obliczyć średnią prędkość pociągu, należy skorzystać z wzoru: prędkość = odległość / czas. W tym przypadku odległość wynosi 525 km, a czas to 5 godzin. Zatem obliczamy średnią prędkość: 525 km / 5 h = 105 km/h. Taki wzór jest powszechnie stosowany w fizyce oraz inżynierii transportu, aby ocenić efektywność środków transportu. Zrozumienie obliczeń średniej prędkości jest kluczowe w logistyce i planowaniu transportu, gdzie precyzyjne przewidywanie czasów przejazdu ma istotne znaczenie dla optymalizacji procesów. Na przykład, w branży kolejowej, znajomość średnich prędkości pociągów pozwala na lepsze zarządzanie rozkładami jazdy, co z kolei wpływa na efektywność całego systemu transportowego. Wiedza na temat obliczeń średniej prędkości ma również zastosowanie w codziennym życiu, na przykład podczas wyboru najlepszego środka transportu na danej trasie.
Pytanie 39

Progresywna taryfa przewozowa (zł/km) wskazuje, że cena jednostkowa

A. rośnie w miarę wydłużania się odległości
B. różni się w zależności od poszczególnych stref odległości
C. pozostaje taka sama na całej trasie przewozu
D. maleje w miarę wydłużania się odległości
Propozycje zmniejszenia ceny jednostkowej w miarę wzrostu odległości są błędne, ponieważ nie uwzględniają rzeczywistych dynamik kosztów w branży transportowej. Stawki za przewozy ustalane są na podstawie różnych czynników, w tym kosztów paliwa, wynagrodzenia pracowników oraz utrzymania floty. Zmniejszająca się cena jednostkowa sugerowałaby, że przewoźnicy mogą zredukować swoje koszty w miarę zwiększania odległości, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Dla wielu przewoźników większe dystanse wiążą się z wyższymi wydatkami operacyjnymi, co powoduje, że stawki muszą być odpowiednio wyższe. Oferowanie tej samej stawki na całej trasie, chociaż może wydawać się uczciwe, nie odzwierciedla wzrastających wydatków na dłuższe kursy. To podejście może prowadzić do niedofinansowania usług transportowych oraz ograniczenia jakości oferowanych usług. Z kolei różne stawki dla poszczególnych stref odległości mogą być mylone z tym, co nazywamy strefami cenowymi, jednak również nie oddaje to zasady progresywności, która zakłada wzrost ceny jednostkowej w miarę wydłużania się trasy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie kontekstu i mechanizmów rynkowych, które wpływają na ustalanie cen w branży transportowej.
Pytanie 40

Jednoosobowa ekipa pojazdu transportującego ładunek z Łodzi do Gdańska na dystansie 350 km musi zgłosić się na odprawę promową o godzinie 15:00. O której najwcześniej, biorąc pod uwagę wymagane przerwy w trakcie jazdy, powinien nastąpić wyjazd z Łodzi, jeśli przeciętna prędkość pojazdu wynosi 70 km/godz.?

A. O 10:15
B. O 10:00
C. 0 9:15
D. O 8:45
Odpowiedzi, które wskazują na wcześniejsze godziny wyjazdu, nie uwzględniają kluczowego aspektu planowania podróży, jakim jest czas przeznaczony na odpoczynek kierowcy. Przy obliczaniu czasu przejazdu, ważne jest, aby nie tylko skupić się na czasie jazdy, ale również wziąć pod uwagę obowiązkowe przerwy, które są regulowane przez przepisy prawa. Na przykład, jeżeli kierowca wyjeżdża o 8:45, dotrze do Gdańska o 13:45, co nie uwzględnia czasu na przerwę, zwłaszcza przy długotrwałej jeździe. Bez wątpienia, przestrzeganie przepisów dotyczących czasu pracy kierowców ma na celu zminimalizowanie ryzyka wypadków spowodowanych zmęczeniem. Dodatkowo, z perspektywy organizacyjnej, planowanie wyjazdu z odpowiednim zapasem czasowym, w tym uwzględnienie przerw, jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania transportem. Niezrozumienie potrzeby przerw oraz ignorowanie ich wpływu na czas przyjazdu jest częstym błędem, który może prowadzić do nieplanowanego opóźnienia i stresu w trakcie podróży. Dlatego kluczowe jest, aby przy planowaniu trasy i momentu wyjazdu, uwzględniać wszystkie znaczące czynniki, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz terminowość dostawy.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej