Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 20 grudnia 2025 18:56
Data zakończenia: 20 grudnia 2025 18:59

Egzamin niezdany

Wynik: 6/40 punktów (15,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uzyskać zdjęcie biometryczne, obiekt w studio powinien być ustawiony

A. na ciemnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami

B. na jednolitym tle, en face z odkrytym czołem i lewym uchem

C. na jednolitym tle, na wprost obiektywu z odkrytym czołem i prawym uchem

D. na jasnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami

Ustawienie obiektu na ciemnym tle oraz w pozycji en face z odsłoniętym czołem i lewym uchem wprowadza szereg błędów w kontekście wymogów dla zdjęć biometrycznych. Ciemne tło może powodować problemy z kontrastem, co utrudnia rozpoznawanie cech twarzy, a także może prowadzić do niejednoznaczności w analizie obrazu. Takie tło nie spełnia standardów określających wymagania dla zdjęć biometrycznych, gdzie jasne tło jest preferowane. Ponadto, ustawienie obiektu z odsłoniętym lewym uchem zamiast prawym, jak w przypadku poprawnej odpowiedzi, może wpływać na symetrię twarzy w ujęciu, co jest kluczowe dla algorytmów analizy obrazu. Nieprawidłowe podejście do perspektywy, jak na przykład niewłaściwe ustawienie głowy, może skutkować zniekształceniem danych, co jest szczególnie istotne w kontekście automatycznych systemów identyfikacji. Zrozumienie, że zdjęcia biometryczne muszą być maksymalnie neutralne, z zamkniętymi ustami i bez dodatkowych akcesoriów, jest istotne dla uzyskania spójnych i akceptowalnych wyników. W przypadku biometrii, każde odstępstwo od normy może prowadzić do problemów z identyfikacją, co może mieć poważne konsekwencje w kontekście bezpieczeństwa i tożsamości.

Pytanie 2

Do prawidłowego wykonania zdjęcia panoramicznego z kilku ujęć należy

A. zmieniać ogniskową obiektywu między ujęciami

B. zachować około 30% nakładania się sąsiednich kadrów

C. stosować różne parametry ekspozycji dla każdego ujęcia

D. fotografować bez użycia statywu

Aby poprawnie wykonać zdjęcie panoramiczne z kilku ujęć, kluczowe jest zachowanie odpowiedniego nakładania się kadrów. Zaleca się, aby to nakładanie wynosiło około 30%. Dzięki temu programy do łączenia zdjęć mają wystarczająco dużo informacji do precyzyjnego dopasowania kadrów, co minimalizuje ryzyko powstania widocznych złączy i artefaktów. Przykładowo, podczas fotografowania panoramicznego krajobrazu, jeśli robisz zdjęcia z lewej do prawej strony, upewnij się, że każdy nowy kadr ma około jedną trzecią powierzchni, która pokrywa się z poprzednim. Dobre praktyki sugerują również, aby nie zmieniać ustawień aparatu pomiędzy ujęciami, co pomaga w zachowaniu spójności kolorystycznej i ekspozycyjnej. Zawsze warto używać statywu, aby utrzymać stabilność i równą wysokość między ujęciami. Takie podejście zwiększa szansę na uzyskanie płynnej i estetycznej panoramy, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 3

Na ilustracjach przedstawiono efekt zastosowania w programie Adobe Potoshop filtra

A. solaryzacja.

B. płaskorzeźba.

C. krystalizacja.

D. wyostrzenie.

To jest dokładnie efekt filtra „krystalizacja” w Adobe Photoshop. Z mojego doświadczenia wynika, że jest to narzędzie bardzo przydatne, gdy chcemy uzyskać efekt przypominający rozbite szkło albo mozaikę. Procedura działania tego filtra polega na dzieleniu obrazu na wiele drobnych, nieregularnych fragmentów przypominających kryształy, przez co szczegóły stają się rozmyte, a całość wygląda dość abstrakcyjnie. Taki efekt często wykorzystuje się w grafice komputerowej do stylizacji zdjęć, żeby nadać im artystyczny, nieco nierealistyczny charakter. W branży graficznej krystalizacja jest stosowana także wtedy, gdy chcemy ukryć pewne detale obrazu bez całkowitej utraty rozpoznawalności kompozycji. Moim zdaniem, umiejętne użycie tego filtra może być świetnym sposobem na podkreślenie kreatywności w projektowaniu – np. w materiałach promocyjnych, plakatach czy okładkach książek. Warto pamiętać, że dobrym standardem pracy jest testowanie różnych ustawień filtra, bo dzięki temu można dopasować efekt końcowy do stylu projektu i oczekiwań klienta.

Pytanie 4

Jaki symbol w aparatach cyfrowych wskazuje na tryb automatyki z wyborem czasu ekspozycji?

A. M

B. P

C. A

D. S

Odpowiedź S oznacza tryb automatyki z preselekcją czasu otwarcia migawki, co jest istotnym aspektem w fotografii cyfrowej. W tym trybie fotograf ma możliwość ustalenia czasu otwarcia migawki, a aparat dobiera odpowiednią wartość przysłony, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy fotograficy chcą uchwycić ruch, na przykład w przypadku sportów lub dynamicznych scen. Wybierając czas migawki, użytkownik może kontrolować efekt rozmycia ruchu - krótsze czasy migawki (np. 1/1000 sekundy) pozwalają na zamrożenie akcji, podczas gdy dłuższe czasy (np. 1/30 sekundy) mogą wprowadzać efekt ruchu. Wartości te są zgodne z dobrymi praktykami w fotografii, co pozwala na artystyczne wyrażanie się poprzez kontrolę nad parametrami ekspozycji. Tryb S jest popularny wśród zaawansowanych fotografów, którzy chcą mieć większą kontrolę nad swoimi zdjęciami.

Pytanie 5

Aby zmniejszyć kontrast obrazu przy kopiowaniu na papierze o różnym kontraście, używa się filtra

A. fioletowy

B. błękitnozielony

C. szary

D. żółty

Odpowiedź "żółty" jest poprawna, gdyż filtr żółty obniża kontrast obrazu na papierze wielokontrastowym, co jest istotne w procesie kopiowania. Filtry kolorowe stosowane w fotografii czarno-białej wpływają na tonalność oraz zakres szarości w obrazie. Filtr żółty absorbuje niebieskie światło, co prowadzi do redukcji kontrastu w obszarach o wysokim kontraście, takich jak niebo czy woda, a przy tym potrafi poprawić szczegółowość w obszarach cieni. W praktyce, wykorzystując papier wielokontrastowy w połączeniu z filtrem żółtym, fotograf lub operator druku uzyskuje lepszą kontrolę nad efektem końcowym, co pozwala na uzyskanie bardziej harmonijnych obrazów. Ponadto, w standardach branżowych zaleca się stosowanie filtrów kolorowych w zależności od efektu, jaki ma być osiągnięty. Żółty filtr jest wszechstronny i często używany w czarno-białej fotografii, aby zmiękczyć ostre przejścia tonalne oraz dodać głębi obrazom, co jest kluczowe w profesjonalnej pracy z fotografią i drukiem.

Pytanie 6

Który format zapisu obrazu pozwala na zachowanie przezroczystości z jednoczesną kompresją stratną?

A. JPEG

B. BMP

C. PNG-8

D. TIFF LZW

Wybór formatu JPEG może wydawać się kuszący ze względu na jego efektywną kompresję bezstratną, ale nie obsługuje on przezroczystości. JPEG jest formatem zaprojektowanym głównie do przechowywania zdjęć i obrazów z dużą ilością kolorów, co czyni go dobrym wyborem dla fotografii, jednak w kontekście przezroczystości jego zastosowanie jest ograniczone. Z kolei BMP to format bitmapowy, który zazwyczaj zajmuje dużo miejsca i nie oferuje kompresji. BMP w zasadzie przechowuje obraz w jego czystej formie, co sprawia, że pliki w tym formacie są duże i nieefektywne do przesyłania w sieci. Z kolei TIFF LZW to format, który obsługuje kompresję bezstratną i przezroczystość, ale jego rozmiar pliku jest znacznie większy od PNG-8, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach internetowych. Użytkownicy często mają błędne przekonanie, że każdy format graficzny umożliwiający kompresję może także obsługiwać przezroczystość, co jest mylne. W rzeczywistości, wsparcie dla przezroczystości jest cechą specyficzną dla niektórych formatów graficznych i nie można zakładać, że wszystkie formaty zobowiązują się do tego samego. Kluczowe zatem jest świadome dobieranie formatu do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w kontekście zarówno jakości, jak i wydajności pliku."

Pytanie 7

Jaki jest czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową w studio?

A. 1/1600 s

B. 1/125 s

C. 1/30 s

D. 1/500 s

Czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową studyjną wynoszący 1/125 s jest standardem w fotografii, który zapewnia optymalne warunki do uzyskania prawidłowego naświetlenia zdjęcia. W momencie, gdy migawka jest otwarta, lampa błyskowa emituje błysk światła, co pozwala na oświetlenie obiektu fotografowanego. Ustalony czas synchronizacji 1/125 s jest wynikiem obliczeń mających na celu maksymalizację efektywności lampy błyskowej, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstania niedoświetlonych lub prześwietlonych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że w przypadku dłuższych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30 s czy 1/500 s, lampa błyskowa może nie zadziałać w pełni, co prowadzi do niewłaściwego naświetlenia. Użycie 1/1600 s skutkuje tym, że lampa błyskowa może nie zdążyć wyemitować światła w tym krótkim czasie, co skutkuje ciemnym zdjęciem. W studiu fotograficznym, gdzie oświetlenie jest kluczowe, przestrzeganie tego standardu pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę.

Pytanie 8

W celu wykonania zdjęć obiektywem standardowym podczas fotografowania aparatem średnioformatowym na materiale o formacie klatki 6 x 6 cm należy zastosować obiektyw o ogniskowej

A. 180 mm

B. 80 mm

C. 50 mm

D. 125 mm

Odpowiedź 80 mm jest tutaj strzałem w dziesiątkę, bo właśnie taka ogniskowa uznawana jest za standardową w średnim formacie 6 x 6 cm. To trochę jak 50 mm w klasycznym małym obrazku, czyli popularnym formacie 35 mm. Kiedy fotografujesz aparatem średnioformatowym, cała magia polega na tym, że większa powierzchnia klatki wpływa na pole widzenia i perspektywę. Obiektyw 80 mm daje nam naturalne odwzorowanie perspektywy, takie, jak widzimy oczami, bez niepotrzebnego ściskania czy rozciągania obrazu. W praktyce – czy portretujesz ludzi, czy robisz zdjęcia uliczne, taki obiektyw nie wprowadza przesadnej kompresji i pozwala zachować proporcje. To nie jest przypadek, że niemal każdy producent średnioformatowych aparatów oferuje właśnie 80 mm jako podstawowy obiektyw zestawowy. Moim zdaniem, warto pamiętać, że długość ogniskowej, która jest standardowa dla danego systemu, zawsze zależy od rozmiaru klatki – więc nie ma się co dziwić, że przy średnim formacie ten zakres przesuwa się w górę. Fotografowie, którzy zaczynają z 6 x 6 cm, często są zdziwieni, jak naturalnie wygląda kadr z 80 mm w porównaniu do znanego im 50 mm w małym obrazku. To nie jest przypadek – to czysta optyka i matematyka obrazu. Sam bardzo lubię ten efekt – zdjęcia mają swój charakter, są jakby bardziej „mięsiste”.

Pytanie 9

Technika fotografowania w podczerwieni wymaga zastosowania

A. lampy błyskowej z funkcją podczerwieni aktywnej

B. specjalnego filtra IR przepuszczającego tylko promieniowanie podczerwone

C. obiektywu o zwiększonej jasności minimum f/1.2

D. filtra polaryzacyjnego o zwiększonej przepuszczalności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Technika fotografowania w podczerwieni, znana również jako fotografia IR, wymaga zastosowania specjalnego filtra IR, który przepuszcza tylko promieniowanie podczerwone, blokując jednocześnie inne długości fal. Działa to na zasadzie separacji fal elektromagnetycznych, co pozwala na uchwycenie obrazów, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykładem zastosowania takiej techniki jest fotografia krajobrazowa, gdzie IR może wydobyć ciekawe detale w roślinności, sprawiając, że zielone liście stają się jasne, a niebo może przybrać dramatyczny kontrast. Użycie filtra IR jest kluczowe, aby uzyskać czyste i wyraźne obrazy, ponieważ bez niego zdjęcia będą przesiąknięte światłem widzialnym, co zniekształci zamierzony efekt. Warto zaznaczyć, że nie wystarczy sam aparat do rejestracji podczerwieni – wiele kamer wymaga modyfikacji, by mogły prawidłowo rejestrować takie obrazy. Dlatego, aby uzyskać najlepsze rezultaty, specjaliści często korzystają z dedykowanych kamer IR, które są w stanie wychwycić szerszy zakres fal w podczerwieni.

Pytanie 10

Jakie ustawienia parametrów ekspozycji powinny być zastosowane w fotografii portretowej przy użyciu światła błyskowego, aby uzyskać efekt rozmytego tła?

A. f/11, 1/60 s

B. f/5,6, 1/250 s

C. f/22, 1/125 s

D. f/2,8, 1/125 s

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź f/2,8, 1/125 s jest prawidłowa, ponieważ szeroka przysłona (f/2,8) pozwala na uzyskanie efektu małej głębi ostrości, co jest kluczowe w fotografii portretowej, szczególnie przy wykorzystaniu oświetlenia błyskowego. Szeroka przysłona wpuszcza więcej światła, co pozwala na zarejestrowanie szczegółów twarzy modela, jednocześnie rozmywając tło. Przy takiej wartości przysłony tło staje się mniej wyraźne, co podkreśla postać i przyciąga uwagę do jej cech. Czas ekspozycji 1/125 s jest odpowiedni, aby zminimalizować ryzyko ruchu, zarówno ze strony modela, jak i aparatu, zwłaszcza w warunkach oświetlenia błyskowego. Używając tej kombinacji parametrów, można uzyskać portret o estetycznym wyglądzie, gdzie tło nie odciąga uwagi od głównego obiektu.

Pytanie 11

Urządzenie umożliwiające kontrolowaną ekspozycję materiału wrażliwego na światło oraz obliczenie jego światłoczułości, to

A. luksometr.

B. sensytometr.

C. densytometr.

D. fotometr.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sensytometr to specjalistyczne urządzenie służące do oceny światłoczułości materiałów światłoczułych, takich jak filmy fotograficzne czy materiały graficzne. Dzięki kontrolowanej ekspozycji na światło, sensytometr umożliwia dokładne określenie charakterystyki filmu, co jest niezbędne w procesach fotograficznych oraz w grafice komputerowej. W praktyce, sensytometr pozwala na ustalenie krzywej charakterystycznej materiału, co jest kluczowe dla optymalizacji parametrów naświetlania w różnych warunkach. Profesjonaliści w dziedzinie fotografii i druku graficznego wykorzystują sensytometry do doskonalenia technik naświetlania oraz do zapewnienia wysokiej jakości reprodukcji kolorów. Przykładem zastosowania sensytometru jest przygotowanie materiałów do druku, gdzie dokładne dopasowanie światłoczułości jest kluczowe dla uzyskania właściwych efektów końcowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 6 czy ISO 9, wskazują na znaczenie tych pomiarów w zachowaniu jakości obrazu i zgodności z normami.

Pytanie 12

W celu rekonstrukcji zniszczonego zdjęcia należy wykorzystać komputer z oprogramowaniem do obróbki grafiki

A. rastrowej oraz ploter laserowy.

B. rastrowej oraz skaner optyczny.

C. wektorowej oraz skaner przestrzenny.

D. wektorowej oraz ploter grawerujący.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest trafiona, bo do rekonstrukcji uszkodzonego zdjęcia naprawdę niezbędne jest połączenie dwóch kluczowych narzędzi – komputera z oprogramowaniem do obróbki grafiki rastrowej oraz skanera optycznego. Najpierw zdjęcie trzeba przenieść do postaci cyfrowej. Skaner optyczny jest tutaj niezastąpiony, bo pozwala uzyskać dokładny obraz uszkodzonej fotografii w wysokiej rozdzielczości. Potem wkracza oprogramowanie do grafiki rastrowej, takie jak Adobe Photoshop czy GIMP – to właśnie w nim można retuszować, usuwać zabrudzenia, rekonstruować brakujące fragmenty czy poprawiać kolory. W praktyce każdy profesjonalny grafik czy konserwator dokumentów działa właśnie tym schematem, bo grafika rastrowa najlepiej nadaje się do pracy z obrazami fotograficznymi, gdzie liczy się szczegółowość i możliwość edycji na poziomie pojedynczych pikseli. Moim zdaniem, kto raz spróbował pracy w Photoshopie nad starym zdjęciem, ten już wie, że bez narzędzi rastrowych ani rusz – no i skaner optyczny bywa wręcz nieoceniony. Branżowe standardy konserwacji cyfrowej i archiwistyki także wskazują to podejście jako najbardziej efektywne i pozwalające zachować jak najwięcej oryginalnych detali. Na co dzień korzysta się z takich metod np. w muzeach, bibliotekach, a nawet w prywatnych pracowniach zajmujących się odnawianiem rodzinnych fotografii.

Pytanie 13

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które wystąpiły na fotografii budynku z niewielkiej odległości?

A. Skraplanie

B. Malowanie pędzlem

C. Korekcja obiektywu

D. Zmiana rozmiaru

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Korekcja obiektywu to zaawansowane narzędzie w Adobe Photoshop, które służy do eliminacji zniekształceń perspektywicznych i aberracji optycznych, często występujących przy fotografowaniu budynków i innych obiektów z bliskiej odległości. Poniżej przedstawiam kilka kluczowych aspektów tego narzędzia. Przede wszystkim, pozwala ono na dostosowanie kątów widzenia, co skutkuje bardziej realistycznym odwzorowaniem obiektów. Na przykład, w przypadku fotografii architektury, zniekształcenia mogą spowodować, że prostokątne obiekty będą wyglądały na trapezowe. Korekcja obiektywu umożliwia precyzyjne prostowanie linii i kształtów, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej fotografii nieruchomości, gdzie dokładność jest kluczowa. Dodatkowo, dzięki możliwości zastosowania profili korekcji dla konkretnych obiektywów, użytkownik może szybko i efektywnie skorygować zdjęcia, co znacznie podnosi jakość finalnego obrazu. Używanie tego narzędzia jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, co sprawia, że jest ono niezbędne dla każdego profesjonalnego fotografa.

Pytanie 14

Funkcja zebra pattern w zaawansowanych aparatach cyfrowych służy do

A. automatycznej korekcji balansu bieli

B. porównywania dwóch różnych ekspozycji tego samego kadru

C. wizualnej pomocy przy ustawianiu ostrości na matówce

D. wizualnego ostrzegania o prześwietlonych obszarach obrazu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja zebra pattern w zaawansowanych aparatach cyfrowych jest kluczowym narzędziem dla fotografów, którzy chcą uniknąć prześwietlenia swoich zdjęć. Ta technika wizualizuje obszary obrazu, które są zbyt jasne, co skutkuje utratą szczegółów. Dzięki temu użytkownik ma możliwość szybkiego reagowania, np. poprzez dostosowanie ekspozycji, przysłony czy czułości ISO, co pozwala na lepsze uchwycenie detali w jasnych partiach zdjęcia. W praktyce, gdy fotografuje się w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak oświetlenie słoneczne, zebra pattern staje się nieocenionym wsparciem. Warto dodać, że stosowanie tej funkcji powinno być zgodne z zasadami dobrego fotografowania, które zalecają regularne kontrolowanie ekspozycji, co przyczynia się do lepszej jakości kompozycji. Wiedza o tym, jak korzystać z zebra pattern, jest standardem w pracy profesjonalnych fotografów, ponieważ pozwala uniknąć późniejszych rozczarowań przy edytowaniu zdjęć.

Pytanie 15

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które występują na zdjęciu budowli wykonanym z niewielkiej odległości?

A. Skraplanie

B. Skalowanie

C. Pociągnięcie pędzlem

D. Korekcja obiektywu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Korekcja obiektywu w programie Adobe Photoshop to narzędzie, które pozwala na usunięcie zniekształceń perspektywicznych, które mogą wystąpić w przypadku fotografowania budynków z bliskiej odległości. Te zniekształcenia, zwane często 'efektem beczkowym' lub 'efektem podłogi', sprawiają, że budynki mogą wyglądać na przewrócone lub rozwichrzone. Korekcja obiektywu działa na zasadzie analizy metadanych zdjęcia oraz algorytmów, które dostosowują perspektywę obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy wysoki budynek z dołu, możemy zauważyć, że jego górna część wydaje się być znacznie mniejsza w porównaniu do podstawy. Używając opcji Korekcji obiektywu, możemy zniekształcenia te skorygować, przywracając proporcje i równą perspektywę. To narzędzie jest szczególnie przydatne w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie precyzyjne oddanie kształtów i proporcji jest kluczowe. Warto również zaznaczyć, że użytkownicy powinni korzystać z profili korekcyjnych specyficznych dla używanych obiektywów, co zwiększa efektywność korekcji.

Pytanie 16

Zmniejszenie wielkości plików grafiki rastrowej bez utraty jakiejkolwiek informacji można przeprowadzić z użyciem programu

A. Adobe InDesign.

B. Adobe Dreamweaver.

C. Paint.

D. File Optimizer.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybranie programu File Optimizer jest w tym przypadku jak najbardziej zasadne, bo właśnie takie narzędzia służą do bezstratnej optymalizacji plików graficznych rastrowych. File Optimizer wykorzystuje specjalistyczne algorytmy kompresji bezstratnej, które redukują rozmiar pliku bez jakiejkolwiek utraty jakości obrazu czy informacji zawartych w grafice. To się szczególnie przydaje, kiedy ktoś chce zoptymalizować np. PNG albo BMP, które już same w sobie mogą być duże – zastosowanie File Optimizer sprawia, że plik zajmuje mniej miejsca, a obraz wygląda identycznie. Jest to podejście bardzo zgodne z branżowymi dobrymi praktykami, zwłaszcza w środowisku webowym albo kiedy przygotowuje się grafiki do archiwizacji, gdzie nie można sobie pozwolić na jakąkolwiek utratę danych. Z mojego doświadczenia wynika, że korzystanie z takich narzędzi to też oszczędność miejsca na dyskach i szybsze ładowanie stron internetowych. Warto pamiętać, że File Optimizer obsługuje różne formaty, nie tylko graficzne, ale akurat w kontekście grafiki rastrowej ta bezstratna kompresja naprawdę robi robotę i jest doceniana przez profesjonalistów.

Pytanie 17

Które parametry powinien posiadać plik zdjęciowy przeznaczony do zamieszczenia w Internecie?

A. Tryb barwny sRGB oraz rozdzielczość 72 ppi

B. Tryb barwny RGB oraz rozdzielczość 600 dpi

C. Tryb barwny LAB oraz rozdzielczość 300 dpi

D. Tryb barwny CMYK oraz rozdzielczość 96 ppi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tryb barwny sRGB i rozdzielczość 72 ppi to absolutny standard, jeśli chodzi o przygotowanie zdjęć do Internetu. Moim zdaniem czasami ludzie trochę się tym ppi pogubią, ale w praktyce większość monitorów i tak wyświetla w okolicy 72–96 ppi, więc nie ma sensu wrzucać zdjęć w wyższej rozdzielczości, bo to tylko niepotrzebnie zwiększa wagę pliku. Co do trybu barwnego — sRGB powstał właśnie na potrzeby ekranów komputerowych i urządzeń mobilnych. Każda przeglądarka, Facebook, Instagram czy inne serwisy internetowe ‘rozumieją’ sRGB najlepiej. Gdy wrzucisz plik w innym trybie, kolory potrafią się rozjechać, robią się jakieś dziwne odcienie czy przygaszone barwy. Z mojego doświadczenia, grafik czy fotograf, która nie przekonwertuje zdjęcia do sRGB, często jest potem rozczarowana efektem końcowym na stronie. Warto też pamiętać, żeby nie przesadzać z rozdzielczością, bo im większa, tym dłużej ładuje się strona — a przecież nikt nie chce czekać na zdjęcia w internecie. Standard sRGB i 72 ppi daje nie tylko dobre odwzorowanie kolorów, ale i szybkie ładowanie. To taki kompromis pomiędzy jakością a wydajnością, dlatego zawsze polecam ten zestaw parametrów przy pracy z plikami na WWW.

Pytanie 18

Który z formatów plików graficznych pozwala na archiwizację fotografii z kompresją bezstratną, jednocześnie zachowując delikatne przejścia tonalne w obrazie?

A. PNG

B. TIFF

C. GIF

D. JPEG

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest idealnym rozwiązaniem dla fotografów oraz profesjonalnych grafików, gdyż zapewnia bezstratną kompresję, co oznacza, że nie traci żadnych informacji o obrazie. W przeciwieństwie do formatów takich jak JPEG, gdzie zachodzi kompresja stratna, TIFF pozwala na zachowanie pełnej jakości obrazu, co jest kluczowe w przypadku subtelnych przejść tonalnych. Takie właściwości sprawiają, że TIFF jest często używany w branży fotograficznej, archiwizacji oraz w drukarstwie wysokiej jakości. W praktyce, gdy fotografowie wykonują zdjęcia w formacie TIFF, mogą być pewni, że ich obrazy zachowają pełne detale i bogactwo kolorów, co jest niezbędne przy późniejszym edytowaniu lub druku. Warto także zauważyć, że TIFF obsługuje wiele warstw i kanałów kolorów, co daje szerokie możliwości edycyjne, sprawiając, że format ten jest standardem w zawodowej obróbce zdjęć. Użycie TIFF w archiwizacji zdjęć to dobra praktyka, ponieważ wiele aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, obsługuje ten format, co ułatwia współpracę i wymianę plików między różnymi programami.

Pytanie 19

W profesjonalnej fotografii zbliżeń term Diffraction Limited Aperture (DLA) oznacza

A. wartość przysłony, powyżej której dyfrakcja zaczyna znacząco wpływać na ostrość obrazu

B. specjalną przysłonę eliminującą aberracje chromatyczne

C. wartość przysłony skorygowaną o współczynnik crop matrycy

D. minimalną wartość przysłony umożliwiającą uzyskanie maksymalnej głębi ostrości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca, że Diffraction Limited Aperture (DLA) to wartość przysłony, powyżej której dyfrakcja zaczyna znacząco wpływać na ostrość obrazu, jest jak najbardziej trafna. DLA odnosi się do granicy, w której efekty fizyczne związane z dyfrakcją światła zaczynają dominować nad innymi czynnikami, takimi jak aberracje optyczne. W praktyce oznacza to, że przy przesłonie szerszej, uzyskujemy lepszą ostrość i kontrast. Dla różnych obiektywów wartość DLA zmienia się, w zależności od ich konstrukcji i jakości optycznej. Z reguły, dla obiektywów z dużą średnicą soczewek DLA jest większa, co oznacza, że można stosować szersze przysłony bez obawy o utratę ostrości. Dla fotografów uwzględnienie DLA jest kluczowe, zwłaszcza przy pracy w warunkach wymagających dużej precyzji obrazu, na przykład w makrofotografii, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładowo, używając obiektywu makro, warto znać jego DLA, aby móc w pełni wykorzystać możliwości sprzętu i uzyskać zdjęcia o znakomitej ostrości.

Pytanie 20

W trakcie kopiowania metodą subtraktywną barwnego negatywu na wzornik barwnego pozytywu uzyskano dominację purpurową. Aby zlikwidować tę dominację, konieczne jest użycie filtru

A. purpurowego o wyższej gęstości optycznej

B. żółtego o niższej gęstości optycznej

C. niebiesko-zielonego o wyższej gęstości optycznej

D. purpurowego o niższej gęstości optycznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór filtra purpurowego o większej gęstości optycznej jest właściwy w kontekście subtraktywnego modelu kolorów, gdzie priorytetem jest usunięcie dominujących barw poprzez absorpcję. Filtr purpurowy absorbuje część widma światła, co pozwala na redukcję intensywności purpurowej dominacji. Zastosowanie filtra o większej gęstości optycznej skutkuje głębszym wchłanianiem promieniowania, co jest kluczowe w kontekście zrównoważenia kolorów. W praktyce, przy pracy z materiałami fotograficznymi, takie podejście jest zgodne z zasadami kolorymetrii, które sugerują, że aby zneutralizować pewne kolory, należy stosować filtry w kolorze przeciwnym na kole barw. W przypadku purpury, żółty jest kolorem komplementarnym, a zastosowanie filtra purpurowego o większej gęstości pozwala na efektywne zmniejszenie nasycenia tej barwy. Jest to praktyka powszechnie stosowana w fotografii, w druku oraz w przemyśle graficznym, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 21

Zdjęcie wykonano przy oświetleniu

A. przednim.

B. tylnym.

C. bocznym.

D. górno-bocznym.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "górno-bocznym" jest poprawna, ponieważ na zdjęciu można dostrzec charakterystyczne cechy oświetlenia, które wskazują na jego położenie. Zauważalne cienie, które są dłuższe i skierowane w dół oraz w bok, sugerują, że źródło światła znajduje się powyżej obiektu oraz z boku. W praktyce, górno-boczne oświetlenie jest często wykorzystywane w fotografii architektonicznej, aby podkreślić detale budynków, a także w portretach, w celu uzyskania efektu trójwymiarowości i głębi. Kluczowe jest zrozumienie, jak kąt padania światła wpływa na percepcję obiektów. W standardach sztuki wizualnej i fotografii, górno-boczne oświetlenie jest zalecane do tworzenia efektów dramatycznych, co znajduje zastosowanie w wielu technikach artystycznych i komercyjnych.

Pytanie 22

Aby wykonać portretowe zdjęcia studyjne aparatem małoobrazkowym, powinno się zastosować obiektyw portretowy o określonej długości ogniskowej

A. 120 mm

B. 18 mm

C. 80 mm

D. 50 mm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiektyw o długości ogniskowej 80 mm jest uważany za idealny do wykonywania zdjęć portretowych, ponieważ znajduje się w tzw. zakresie portretowym. Umożliwia on uzyskanie naturalnych proporcji twarzy, unikając zniekształceń, które mogą wystąpić przy użyciu krótszych ogniskowych, takich jak 50 mm czy 18 mm. Długość 80 mm pozwala również na uzyskanie ładnego rozmycia tła (bokeh), co jest istotne w fotografii portretowej, ponieważ pozwala skupić uwagę widza na modelu, a nie na rozpraszających elementach otoczenia. W praktyce, korzystając z obiektywu 80 mm, fotograf może pracować w różnych warunkach, zachowując komfortową odległość od modela, co z kolei sprzyja lepszemu uchwyceniu naturalnych emocji. Dodatkowo warto zwrócić uwagę, że standardowe obiektywy portretowe w zakresie od 70 mm do 100 mm są polecane przez profesjonalnych fotografów, co potwierdzają liczne publikacje i kursy w branży. Użycie obiektywu 80 mm jest zatem zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii portretowej.

Pytanie 23

W celu zachowania etapów tworzenia obrazu oraz możliwości bezpośredniej edycji jego elementów należy do zapisania obrazu cyfrowego wybrać format

A. CDR

B. JPEG

C. DjVu

D. PSD

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format PSD, czyli Photoshop Document, został stworzony właśnie z myślą o zachowaniu pełnej struktury projektu graficznego. W praktyce to oznacza, że zapisując obraz w PSD, masz dostęp do wszystkich warstw, masek, efektów, przezroczystości i wszelkich ustawień użytych podczas tworzenia grafiki. Tego typu pliki są wręcz fundamentem pracy w profesjonalnych studiach graficznych czy drukarniach, bo pozwalają wrócić do projektu w dowolnej chwili i bez problemu zmodyfikować każdy element osobno. Z mojego doświadczenia, gdy klient po tygodniu wraca z prośbą o podmianę tekstu lub drobną korektę koloru, tylko plik PSD zapewnia komfort i bezpieczeństwo takich edycji bez ryzyka utraty jakości czy przypadkowego zniszczenia kompozycji. Co ciekawe, PSD jest szeroko obsługiwany nie tylko przez programy firmy Adobe, ale także przez sporo alternatywnych aplikacji graficznych, co czyni ten format bardzo uniwersalnym w branży. Jeśli na poważnie myślisz o pracy z obrazami bitmapowymi, to trzymanie oryginału właśnie w PSD jest taką trochę niepisaną zasadą – zawsze zostawia się sobie furtkę do zmian, bo życie grafików potrafi być nieprzewidywalne. Oczywiście dopiero na sam koniec, gdy jesteś pewien efektu, eksportujesz gotowe pliki np. do JPEG czy PNG, bo one są przeznaczone już tylko do prezentacji czy publikacji, a nie dalszej obróbki.

Pytanie 24

W najnowszych systemach zarządzania kolorem termin Gamut Mapping odnosi się do

A. określania dominanty barwnej w zdjęciu

B. tworzenia map kolorów dla drukarek wielkoformatowych

C. pomiaru zakresu dynamicznego matrycy aparatu

D. procesu konwersji kolorów pomiędzy różnymi przestrzeniami barwnymi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gamut Mapping odnosi się do procesu konwersji kolorów pomiędzy różnymi przestrzeniami barwnymi, co jest kluczowe w zarządzaniu kolorem w dzisiejszym świecie. W praktyce, różne urządzenia, takie jak monitory, drukarki czy aparaty, używają różnych przestrzeni kolorów do przedstawiania barw. Przykładowo, przestrzeń barw RGB (używana w monitorach) różni się od CMYK (stosowanej w druku). Gamut Mapping pozwala na przekształcenie kolorów tak, aby wyglądały jak najlepiej na danym urządzeniu, zachowując jednocześnie jak najwięcej detali i wierności kolorystycznej. W branży graficznej i fotograficznej, poprawnie przeprowadzony Gamut Mapping jest niezbędny, aby uniknąć problemów z odwzorowaniem kolorów, które mogą prowadzić do rozczarowań klientów oraz dodatkowymi kosztami związanymi z poprawkami. Standardy, takie jak ICC (International Color Consortium), promują odpowiednie praktyki w zakresie zarządzania kolorem, co sprawia, że Gamut Mapping staje się kluczowym elementem w procesie przygotowywania materiałów do druku czy edycji zdjęć.

Pytanie 25

Podczas wykonywania zdjęcia owoców na tle koszyka zachowując ostry pierwszy i drugi plan ustalono parametry ekspozycji: – czas naświetlania 1/30 s – przysłona f/8 W celu uzyskania rozmytego tła, przy zachowaniu takiej samej ilości światła padającego na matrycę, należy ustawić parametry:

A. 1/125 s, f/5,6

B. 1/250 s, f/2,8

C. 1/250 s, f/5,6

D. 1/60 s, f/22

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobrze wybrana odpowiedź, bo właśnie takie parametry pozwolą uzyskać rozmyte tło, zachowując tę samą ekspozycję. Jeśli chcesz mieć rozmyte tło (czyli płytką głębię ostrości), musisz otworzyć przysłonę – czyli wybrać niższą liczbę f, w tym przypadku f/2,8. To jest standardowa praktyka w fotografii portretowej czy produktowej, kiedy chcesz, żeby główny motyw był ostry, a tło miękko się rozmywało. Ale, żeby zdjęcie nie wyszło prześwietlone (bo więcej światła wpada przez szeroko otwartą przysłonę), trzeba skrócić czas naświetlania – i właśnie stąd 1/250 s. W praktyce to jest typowy kompromis – balans światła między przysłoną i czasem ekspozycji zawsze musi się zgadzać, żeby nie „przepalić” lub nie „niedoświetlić” zdjęcia. Ustalając ekspozycję, korzysta się z tzw. zasady wzajemności – jeżeli otwierasz przysłonę o dwa stopnie (np. z f/8 na f/2,8), to czas skracasz o tyle samo stopni (w tym przypadku z 1/30 s do 1/250 s). Moim zdaniem to bardzo praktyczna umiejętność – szybko dobierać parametry zależnie od efektu, jaki chcesz osiągnąć. Fotografowie często automatycznie to wyliczają, ale dobrze jest zrozumieć, co się dzieje „pod maską”. W większości aparatów cyfrowych można to zrobić manualnie lub korzystać z trybu preselekcji przysłony, ale świadomość, jak te ustawienia wpływają na zdjęcie, daje dużo większą kontrolę i kreatywność.

Pytanie 26

Którą wartość czułości matrycy należy ustawić w aparacie fotograficznym, do wykonania fotografii studyjnej przy oświetleniu błyskowym?

A. ISO 1600

B. ISO 800

C. ISO 1400

D. ISO 200

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ustawienie czułości ISO 200 podczas fotografii studyjnej przy oświetleniu błyskowym to praktyka, którą można spotkać właściwie w każdym profesjonalnym studiu. ISO 200 uznaje się za kompromis między niskim poziomem szumów a wystarczającą czułością matrycy, szczególnie że światło błyskowe jest bardzo intensywne i daje dużą swobodę w doborze parametrów ekspozycji. Moim zdaniem, jeśli tylko nie ma super nietypowych sytuacji, ISO 200 pozwala uzyskać najlepszą jakość obrazu – zdjęcia są czyste, bez niepożądanych szumów cyfrowych, które pojawiają się przy wyższych wartościach ISO. Do tego, przy odpowiedniej mocy lamp błyskowych, nie ma potrzeby podbijania ISO wyżej, bo i tak można łatwo doświetlić scenę, balansując mocą lamp oraz przysłoną. W praktyce, większość lustrzanek i bezlusterkowców daje najładniejszy, najbardziej „plastyczny” obraz właśnie na niskich czułościach – to jest taka trochę złota zasada pracy w studiu. Wielu fotografów nawet ustawia ISO 100, ale niektóre aparaty mają natywne ISO 200 jako najniższe – i wtedy właśnie to jest najlepszy wybór. Dobrą praktyką jest trzymać ISO jak najniżej wszędzie tam, gdzie mamy zapas światła, czyli właśnie w warunkach studyjnych z błyskiem.

Pytanie 27

Największą gwarancję uzyskania efektu bokeh na fotografii uzyska się po ustawieniu przysłony na wartość

A. f/11

B. f/8

C. f/1.4

D. f/22

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Efekt bokeh, czyli to charakterystyczne rozmycie tła na zdjęciu, jest najbardziej wyraźny, gdy użyjemy szeroko otwartej przysłony – właśnie takiej jak f/1.4. To dlatego w profesjonalnych portretach czy fotografii artystycznej często korzysta się z jasnych obiektywów, które pozwalają uzyskać małą głębię ostrości. Przy f/1.4 tylko niewielki fragment kadru (najczęściej oczy lub twarz modela) będzie ostry, a reszta stopniowo przechodzi w przyjemnie rozmyte tło. Takie ustawienie sprzyja separacji fotografowanego obiektu od otoczenia i skupia uwagę widza dokładnie tam, gdzie chcesz. Moim zdaniem trudno przebić to rozwiązanie w warunkach, gdy zależy na klimatycznych kadrach czy zdjęciach z wyraźnym poczuciem głębi. W branży przyjmuje się, że jeśli chcesz bokeh – otwierasz przysłonę najszerzej, jak się da, oczywiście z zachowaniem ostrożności, bo wtedy łatwo o nietrafienie w punkt ostrości. Często też amatorzy próbują uzyskać bokeh przez kombinowanie z dystansem czy ogniskową, ale to właśnie przysłona ma największy wpływ. Szerokie wartości, jak f/1.4, są standardem w jasnych stałkach i polecane zawsze tam, gdzie istotny jest efekt rozmycia i estetyka tła.

Pytanie 28

Rejestrację obrazów w technologii HDR należy wykonać, gdy

A. zakres tonalny fotografowanej sceny jest mniejszy od zakresu tonalnego przenoszonego przez matrycę

B. zakres tonalny fotografowanej sceny przewyższa zakres tonalny przenoszony przez matrycę

C. konieczne jest wykorzystanie bracketingu głębi ostrości

D. konieczne jest zastosowanie formatu RAW przy zdjęciach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rejestracja obrazów w technice HDR (High Dynamic Range) jest kluczowa w sytuacjach, gdy rozpiętość tonalna fotografowanej sceny przewyższa możliwości matrycy aparatu. Matryce cyfrowe mają ograniczoną rozpiętość tonalną, co oznacza, że mogą uchwycić tylko określony zakres jasności. Technika HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć tej samej sceny z różnymi ustawieniami ekspozycji, co pozwala na uchwycenie zarówno najciemniejszych, jak i najjaśniejszych szczegółów. Przykładowo, w sceneriach z silnym kontrastem, takich jak zachody słońca czy wnętrza z jasnymi oknami, standardowe zdjęcie może stracić detale w cieniach lub prześwietlić jasne obszary. Przy użyciu HDR można połączyć te ujęcia w jedno zdjęcie, które wyeksponuje szczegóły w całym zakresie tonalnym. Standardem w fotografii HDR jest stosowanie formatu RAW, który oferuje większą elastyczność w postprodukcji, jednak kluczowym aspektem jest zawsze odpowiedni dobór wartości ekspozycji.

Pytanie 29

Na zdjęciu wykorzystano perspektywę

A. zbieżną.

B. pasową.

C. topograficzną.

D. kulisową.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota! Zobacz, na tym zdjęciu widać linie, które zdają się schodzić w jednym punkcie na horyzoncie. To jest właśnie ta perspektywa zbieżna, która sprawia, że wszystko wygląda realistycznie. Wiesz, w architekturze i sztuce to jest mega ważne, bo pozwala uzyskać głębię w obrazach. Architekci często z tego korzystają, żeby pokazać, jak budynki będą wyglądały w rzeczywistości. A artyści w malarstwie? Oni też lubią tę technikę, bo kierują wzrok widza tam, gdzie chcą. Takie zrozumienie perspektywy zbieżnej jest naprawdę przydatne w wielu dziedzinach, jak fotografia czy projektowanie, bo przestrzeń musi być przedstawiona w sposób przemyślany.

Pytanie 30

Na jakim nośniku danych można zapisać plik o rozmiarze 20 GB?

A. CD-RW

B. DVD

C. DVD-RW

D. HD DVD

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
HD DVD to format optyczny, który został zaprojektowany z myślą o przechowywaniu dużych ilości danych, co czyni go idealnym nośnikiem do zapisywania plików o wielkości 20 GB. Standard HD DVD pozwala na zapis do 30 GB danych na pojedynczej warstwie, a nawet do 51 GB na nośnikach dwuwarstwowych, co zdecydowanie przewyższa wymagania dotyczące przechowywania pliku tej wielkości. HD DVD był wykorzystywany głównie do przechowywania filmów w wysokiej rozdzielczości, gier oraz innych aplikacji multimedialnych. Jego wprowadzenie na rynek miało miejsce w czasach, gdy technologia DVD była już ustabilizowana, a zapotrzebowanie na wyższe pojemności danych rosyjską znaczenie. Z perspektywy branżowej, HD DVD jest doskonałym przykładem ewolucji nośników optycznych, które musiały dostosować się do rosnących potrzeb użytkowników, w tym standardów takich jak Blu-ray, które ostatecznie przejęły dominację na rynku. Dlatego wybór HD DVD jako nośnika dla pliku o wielkości 20 GB jest całkowicie uzasadniony i zgodny z obowiązującymi standardami.

Pytanie 31

Jakiego z wymienionych materiałów należy użyć do oczyszczania ekranu monitora LCD z kurzu, smug i tłuszczu?

A. Chusteczki do higieny osobistej

B. Gąbka

C. Papierowy ręcznik

D. Ściereczka z microfibry

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ściereczki z microfibry to naprawdę super wybór, gdy chodzi o czyszczenie monitorów LCD. Są stworzone z myślą o delikatnych powierzchniach, co jest mega istotne. Te cienkie włókna świetnie zbierają kurz, plamy i tłuszcz, a jednocześnie nie zarysowują ekranu. Wiesz, dzięki swojej konstrukcji potrafią wchłonąć dużo więcej brudu niż zwykłe materiały, a na dodatek nie zostawiają smug. Żeby wyczyścić monitor, wystarczy lekko zwilżyć ściereczkę wodą lub jakimś specjalnym preparatem do czyszczenia i delikatnie przetrzeć ekran. Ważne, żeby unikać mocnych środków czyszczących albo twardych materiałów, bo to może uszkodzić ekran. Z własnego doświadczenia polecam regularne czyszczenie, żeby monitor długo działał i wyglądał dobrze. W branży elektronicznej wszyscy korzystają z tych ściereczek, a ich efektywność potwierdzają liczne testy. Naprawdę warto mieć je pod ręką.

Pytanie 32

Który format pliku należy wybrać, jeśli zdjęcia przed edycją do publikacji mają być skompresowane bezstratnie?

A. PNG

B. TIFF

C. MP3

D. CDR

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format TIFF jest jednym z najczęściej wybieranych przez profesjonalistów w sytuacji, gdy zależy im na bezstratnej kompresji zdjęć przed dalszą edycją lub publikacją. To, co wyróżnia TIFF-a, to możliwość zachowania pełnej jakości obrazu, co jest niezwykle ważne przy pracy z materiałami do druku czy dalszej obróbki graficznej. Moim zdaniem, jeśli chcesz być pewny, że żadne detale nie zostaną utracone, właśnie ten format powinieneś wybrać. TIFF wspiera 16-bitową głębię kolorów, obsługuje warstwy i profile kolorów ICC, co jest praktycznie standardem w branży poligraficznej czy fotograficznej. W praktyce bardzo często agencje reklamowe, drukarnie lub studia graficzne przyjmują pliki właśnie w tym formacie, bo to daje pewność, że nie będzie nieprzyjemnych niespodzianek z jakością. Co ciekawe, TIFF pozwala na wybór różnych metod kompresji, w tym LZW, która jest bezstratna i szeroko rekomendowana w środowiskach, gdzie jakość to podstawa. Także nawet jeśli plik będzie trochę większy niż np. JPEG, to naprawdę warto – szczególnie do archiwizacji albo pracy z plikami, które będą jeszcze modyfikowane. Trochę stary format, ale mam wrażenie, że nadal ciężko go czymkolwiek zastąpić tam, gdzie jakość musi być na 100%.

Pytanie 33

Zwiększenie mocy błysku lamp błyskowych w studio pozwala na

A. wydłużenie czasu ekspozycji

B. lepsze ustawienie ostrości

C. uzyskanie większej głębi ostrości

D. skrócenie czasu ekspozycji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jak to działa? Większa energia błysku lamp błyskowych daje fajną głębię ostrości, co jest mega ważne w fotografii. Wysoka moc pozwala na krótsze czasy otwarcia migawki, a to z kolei daje możliwość, żeby zwiększyć przysłonę. W praktyce to znaczy, że można uzyskać większą głębię ostrości i przy tym mieć wszystko dobrze naświetlone. Na przykład, w fotografii portretowej, gdy chcemy, żeby model był wyraźny, a tło rozmyte, musimy odpowiednio ustawić przysłonę i moc lamp błyskowych. W studiu fajnie jest też używać filtrów ND, bo one pomagają lepiej kontrolować głębię ostrości, zwłaszcza przy trudnych warunkach oświetleniowych. Wykorzystanie silnego błysku pomaga też zminimalizować wpływ ruchu, co jest ważne, jeśli model się porusza. Dlatego umiejętność dostosowywania mocy lampy do efektu, jaki chcemy uzyskać, jest kluczowa dla każdego fotografa.

Pytanie 34

Aby poprawnie uchwycić detale w cieniach i światłach na zdjęciu, należy skorzystać z techniki łączenia kilku ekspozycji, znanej jako

A. ISO Bracketing

B. Timelapse

C. Cross-processing

D. HDR

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Technika HDR (High Dynamic Range) jest szeroko stosowana w fotografii do zwiększania zakresu dynamicznego zdjęć. Jest to proces łączenia kilku zdjęć tego samego ujęcia, wykonanych przy różnych wartościach ekspozycji - zwykle jednym, które dobrze naświetla cienie, drugim, które dobrze naświetla światła, i trzecim, które balansuje pomiędzy tymi dwoma. Dzięki temu można uzyskać efekt, który wygląda bardziej naturalnie dla ludzkiego oka, które jest w stanie postrzegać szeroki zakres tonalny. W praktyce HDR pozwala na wydobycie szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu, które na jednym zdjęciu mogłyby zostać utracone. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie tej techniki w scenach z dużą rozpiętością tonalną, takich jak krajobrazy oświetlone przez słońce i cień, wnętrza z widokiem przez okna, czy sceny nocne z jasnymi światłami.

Pytanie 35

Technika brenizera (Brenizer method) polega na

A. zastosowaniu filtru połówkowego neutralnie szarego

B. zastosowaniu techniki wielokrotnej ekspozycji

C. wykonaniu wielu zdjęć z małą głębią ostrości i połączeniu ich w panoramę

D. użyciu lampy pierścieniowej przy fotografii makro

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Technika brenizera, znana też jako Brenizer method, jest innowacyjnym podejściem w fotografii, które łączy w sobie elementy portretowe i panoramiczne. Polega na wykonaniu wielu zdjęć z użyciem małej głębi ostrości, co daje możliwość uchwycenia detali i miękkiego rozmycia tła - to kluczowy element, który tworzy efekt „kitoskópowy”, często pożądany przez fotografów portretowych. Gdy zdjęcia są już zrobione, są one łączone w jedno, za pomocą specjalistycznego oprogramowania, co pozwala na uzyskanie jednego obrazu o dużej rozdzielczości i charakterystycznej estetyce. Taka technika jest szczególnie przydatna w plenerze, gdzie możemy uchwycić piękne tło, jednocześnie izolując główny obiekt. W praktyce, dobrze jest mieć na uwadze, aby zdjęcia były robione z jednego punktu, co zwiększa szanse na ich późniejsze złożenie. Technika ta cieszy się dużym uznaniem wśród profesjonalnych fotografów, którzy chcą uzyskać efektowne portrety z przyjemnym bokeh i przestrzenią w tle. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór obiektywu, zazwyczaj o dużej światłosiłę, jest kluczowy dla uzyskania pożądanego efektu.

Pytanie 36

Które z narzędzi w Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do miejscowej korekcji cieni i świateł?

A. Color Picker (Próbnik koloru)

B. Crop Tool (Kadrowanie)

C. Magic Wand (Różdżka)

D. Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Narzędzie Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie) w Adobe Photoshop jest doskonałym wyborem do miejscowej korekcji cieni i świateł, ponieważ pozwala na precyzyjne manipulowanie jasnością i kontrastem wybranych obszarów obrazu. Umożliwia to artystyczne podejście do retuszu zdjęć, gdzie można podkreślić detale w cieniach lub wyeksponować jaśniejsze fragmenty bez wpływu na całe zdjęcie. Na przykład, jeśli chcemy uwydatnić rysy twarzy modela, używamy narzędzia Rozjaśnianie na wybranych partiach, a następnie narzędzia Ściemnianie w miejscach, gdzie chcemy dodać głębi. Warto pamiętać, że przez nadmierne rozjaśnianie lub ściemnianie można uzyskać niepożądane efekty, dlatego ważne jest, aby zawsze pracować na warstwach i dostosowywać intensywność efektu. Zastosowanie tych narzędzi w odpowiednich proporcjach i z umiarem to klucz do uzyskania naturalnych i efektownych rezultatów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obróbce zdjęć.

Pytanie 37

Niedoświetlone zdjęcie cyfrowe można skorygować w programie Adobe Photoshop za pomocą funkcji

A. kontrast.

B. nasycenie.

C. balans bieli.

D. poziomy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to „poziomy”, bo właśnie ta funkcja w Photoshopie daje największą kontrolę nad rozjaśnianiem niedoświetlonych zdjęć. Narzędzie Poziomy (Levels) pozwala ustawić punkty czerni, szarości i bieli, przez co można skutecznie podnieść jasność w ciemnych partiach obrazu, nie przepalając tych już jasnych. To jedno z podstawowych narzędzi każdego, kto obróbką zdjęć zajmuje się choć trochę na poważnie. Bardzo często z Poziomów korzysta się wtedy, gdy histogram zdjęcia jest przesunięty mocno w lewo, co oznacza braki w jasnych tonach. Z mojego doświadczenia wynika, że właśnie Levels najlepiej pozwala uzyskać naturalny efekt bez sztuczności, szczególnie gdy robisz zdjęcia w RAW-ach i masz więcej informacji w cieniach. Branżowe standardy, na przykład workflow w profesjonalnych studiach graficznych albo zalecenia Adobe, mówią jasno – najpierw Poziomy, potem dopiero korekty kontrastu czy drobne poprawki koloru. Warto przy okazji wspomnieć, że umiejętne korzystanie z tego narzędzia pozwala też poprawić głębię obrazu i wydobyć detale, które teoretycznie „zniknęły” w zbyt ciemnych miejscach. Naprawdę, jeśli chodzi o ratowanie niedoświetlonych fotografii, poziomy biją na głowę inne podstawowe funkcje. Zawsze warto zerknąć na histogram i świadomie manipulować suwakiem wejściowej jasności.

Pytanie 38

Które z akcesoriów fotograficznych zastosowane podczas rejestracji obrazu cyfrowego pozwala określić poprawność odwzorowania barw na zdjęciu?

A. Wzornik barw.

B. Zielone tło.

C. Blenda.

D. Światłomierz.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wzornik barw, czyli tzw. color checker, to naprawdę podstawowe i bardzo praktyczne narzędzie w profesjonalnej fotografii cyfrowej. Moim zdaniem, jeśli chcesz na poważnie zabrać się za zarządzanie kolorem i zależy Ci na wiernym odwzorowaniu barw, to bez wzornika prędzej czy później trafisz na ścianę. Podczas sesji zdjęciowej umieszcza się wzornik w kadrze, zwykle na początku, by potem na etapie edycji – np. w Lightroomie albo Capture One – za pomocą odpowiednich narzędzi skalibrować balans bieli oraz kolorystykę na podstawie znanych i neutralnych pól barwnych wzornika. To pozwala na uzyskanie powtarzalnych rezultatów, niezależnie od zmiennych warunków oświetleniowych. Branżowo stosuje się je w fotografii produktowej, portretowej, a szczególnie tam, gdzie klient wymaga wysokiej zgodności kolorystycznej – np. e-commerce czy reprodukcje dzieł sztuki. Standardy takie jak X-Rite ColorChecker czy SpyderCHECKR są uznawane na całym świecie właśnie z tego powodu. Często spotykam się z sytuacją, że początkujący fotografowie pomijają wzorniki, a potem nie mogą dojść do ładu z kolorami – szczególnie, jeśli zdjęcia mają być publikowane w druku lub na różnych ekranach. Wzornik nie tylko ułatwia życie, ale wręcz gwarantuje spójność barw, co moim zdaniem jest kluczowe, jeśli chcesz być postrzegany jako profesjonalista.

Pytanie 39

Wykonując w studio fotograficznym zdjęcie portretowe pięcioosobową rodzinę najkorzystniej oświetlić światłem rozproszonym, stosując

A. lampę z wrotami.

B. tubus stożkowy.

C. parasolki transparentne.

D. blendę srebrną.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Parasolki transparentne to naprawdę świetne rozwiązanie w fotografii portretowej, szczególnie gdy pracujemy z większą grupą, jak pięcioosobowa rodzina. Ich największą zaletą jest równomierne rozpraszanie światła, co daje bardzo miękki, naturalny efekt na skórze i eliminuje ostre cienie. Moim zdaniem, niezależnie od tego, czy dopiero zaczynasz zabawę z lampami studyjnymi, czy już masz trochę doświadczenia, korzystanie z parasolki transparentnej pozwala osiągnąć profesjonalny rezultat niemal od ręki. W praktyce taki modyfikator światła nie wymaga specjalnych umiejętności – po prostu ustawiasz lampę, kierujesz przez parasolkę, a światło samo pięknie się rozchodzi. To szczególnie ważne, gdy chcesz, żeby każdy członek rodziny wyglądał dobrze, niezależnie od miejsca w kadrze. W branży przyjmuje się, że światło rozproszone jest „kluczem” do udanych portretów, bo niweluje niedoskonałości i daje wrażenie miękkości. Parasolki transparentne są tanie, lekkie i błyskawicznie się je rozstawia, co w studiu jest dużym atutem. Warto pamiętać, że profesjonalni fotografowie bardzo często stosują je przy sesjach rodzinnych czy grupowych, bo zmniejszają ryzyko powstania nieestetycznych kontrastów lub prześwietleń na twarzach. Z mojego doświadczenia wynika, że użycie parasolki transparentnej to najprostszy sposób, by uzyskać naturalne zdjęcie, które przypadnie do gustu każdemu klientowi.

Pytanie 40

Metoda uchwytywania zdjęć, których zakres tonalny przewyższa zdolności matrycy aparatu cyfrowego to

A. DSLR

B. HD

C. Ultra HD

D. HDR

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
HDR, czyli High Dynamic Range, to technika, która pozwala na rejestrowanie obrazów o znacznie szerszej rozpiętości tonalnej, niż jest to w stanie uchwycić pojedyncza klatka aparatu. Dzięki HDR, możliwe jest uchwycenie zarówno jasnych, jak i ciemnych szczegółów w jednej kompozycji, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej czy architektonicznej, gdzie często występują duże różnice w oświetleniu. W praktyce HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć tego samego obiektu z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie połączeniu ich w programie graficznym, co pozwala uzyskać obraz z szerszym zakresem tonalnym. Zastosowanie HDR jest szerokie, od tradycyjnej fotografii po filmy, gdzie technika ta pozwala uzyskać bardziej realistyczne odwzorowanie sceny. Warto również wspomnieć, że wiele nowoczesnych aparatów i smartfonów ma wbudowane funkcje HDR, co znacząco upraszcza proces fotografowania i pozwala uzyskać lepsze rezultaty bez konieczności posiadania zaawansowanej wiedzy o edycji zdjęć. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie HDR staje się standardem w fotografii profesjonalnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej