Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 26 października 2025 09:36
Data zakończenia: 26 października 2025 09:46

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W trakcie leczenia ubytku przyszyjkowego u pacjenta doszło do uszkodzenia brodawki dziąsłowej, co spowodowało delikatne krwawienie. Preparat, który jest stosowany do tamowania krwawienia miejscowego w takich sytuacjach, to

A. Alustin

B. Jodoform

C. Grinazole

D. Eugenol

Alustin to preparat stosowany w stomatologii, który skutecznie hamuje miejscowe krwawienie, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku uszkodzeń tkanek miękkich, takich jak brodawki dziąsłowe. Jego działanie polega na szybkim tworzeniu skrzepu, co minimalizuje ryzyko dalszego krwawienia oraz przyspiesza proces gojenia. W praktyce, Alustin jest szczególnie cenny w sytuacjach wymagających natychmiastowej interwencji, na przykład podczas zabiegów chirurgicznych w obrębie jamy ustnej. Oprócz tego, preparat jest łatwy w aplikacji i wygodny dla pacjenta, co podnosi komfort procedury. W kontekście standardów branżowych, stosowanie Alustin jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi postępowania w przypadkach urazów tkanek miękkich, które zalecają stosowanie produktów wspomagających hemostazę. Dodatkowo, preparat ten może być używany w połączeniu z innymi metodami leczenia, co czyni go wszechstronnym narzędziem w pracy stomatologa.

Pytanie 2

Asystentka pragnie przekazać lekarzowi dane dotyczące zamówienia na preparaty dezynfekcyjne, które jest realizowane tego dnia, w momencie, gdy materiał kompozytowy polimeryzuje u pacjenta siedzącego na fotelu. Powinna to zrobić

A. szeptem do ucha lekarza w trakcie zabiegu

B. po wyjściu pacjenta z gabinetu

C. zdecydowanym tonem w czasie zabiegu

D. przy fotelu po zakończeniu polimeryzacji

Odpowiedź "po opuszczeniu gabinetu przez pacjenta" jest prawidłowa, ponieważ w sytuacji, gdy materiał kompozytowy jest polimeryzowany, kluczowe jest zapewnienie pełnej koncentracji zarówno pacjenta, jak i lekarza. Podczas polimeryzacji, która wymaga precyzyjnej kontroli czasu oraz warunków, wszelkie zakłócenia mogą wpłynąć na wynik końcowy. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi komunikacji w gabinetach lekarskich, wszelkie rozmowy dotyczące procedur powinny odbywać się w trakcie, gdy pacjent nie jest w bezpośrednim kontakcie z zabiegiem. Przykładem dobrych praktyk jest informowanie lekarza o zamówieniach lub innych sprawach administracyjnych w czasie, gdy pacjent nie jest obecny, co pozwala na zachowanie profesjonalizmu i komfortu pacjenta. W takich sytuacjach, aby uniknąć zbędnego stresu i niepewności, asystentka może wykorzystać czas po opuszczeniu gabinetu przez pacjenta, aby bez przeszkód przekazać wszystkie istotne informacje. Takie podejście sprzyja także budowaniu pozytywnej atmosfery w gabinecie oraz zwiększa satysfakcję pacjenta z świadczonych usług.

Pytanie 3

Igła Lentulo jest narzędziem wykorzystywanym do

A. osuszania kanałów

B. wypełniania kanałów

C. znieczuleń przewodowych

D. znieczuleń śródwięzadłowych

Igła Lentulo to specjalistyczne narzędzie dentystyczne, które służy do wypełniania kanałów korzeniowych w procesie leczenia endodontycznego. Jej unikalny kształt i konstrukcja umożliwiają precyzyjne aplikowanie materiałów wypełniających, takich jak gutaperka, do wnętrza kanałów zębowych. Wypełnianie kanałów jest kluczowym etapem w leczeniu endodontycznym, ponieważ pozwala na skuteczne zamknięcie przestrzeni, co z kolei zapobiega ponownemu zakażeniu oraz sprzyja prawidłowemu gojeniu. Przykładem praktycznego zastosowania igły Lentulo jest sytuacja, gdy stomatolog musi uzupełnić kanał korzeniowy po jego oczyszczeniu i dezynfekcji. Właściwe zastosowanie tego narzędzia, zgodne z przyjętymi standardami, znacząco wpływa na sukces całego leczenia, co jest ujęte w wytycznych takich jak te wydane przez American Association of Endodontists (AAE).

Pytanie 4

Aby zneutralizować warstwę mazistą zębiny w trakcie przygotowywania ubytku do założenia wypełnienia kompozytowego, lekarz powinien zastosować

A. coupling

B. conditioner

C. adhesive

D. primer

Odpowiedź 'primer' jest prawidłowa, ponieważ primer, czyli podkład, odgrywa kluczową rolę w procesie przygotowania zęba do wypełnienia kompozytowego. Jego głównym zadaniem jest zneutralizowanie warstwy mazistej zębiny, która powstaje podczas obróbki mechanicznej zęba. Warstwa ta, będąca wynikiem działania narzędzi stomatologicznych, może zawierać zanieczyszczenia oraz pozostałości organiczne, które utrudniają prawidłowe przyleganie materiału wypełniającego. Primer potrafi skutecznie penetrować tę warstwę, eliminując cząsteczki mogące osłabiać wiązanie materiałów. Przykładem zastosowania jest stosowanie primerów w połączeniu z systemami adhezyjnymi, co zapewnia zwiększoną trwałość i wytrzymałość wypełnienia. Zgodnie z aktualnymi standardami w stomatologii, stosowanie primerów w zabiegach restauracyjnych uznawane jest za najlepszą praktykę, co przyczynia się do dłuższego okresu eksploatacji wypełnień kompozytowych. Dbanie o odpowiednie przygotowanie powierzchni zęba, w tym zastosowanie primeru, jest kluczowym krokiem w zapewnieniu sukcesu leczenia stomatologicznego.

Pytanie 5

Który środek używany do dezynfekcji kanałów korzeniowych w trakcie terapii endodontycznej powinien być uwzględniony w zamówieniu przygotowanym przez asystentkę stomatologiczną?

A. Preparat ochronny

B. Podchloryn sodu

C. Eugenol

D. Środek trawiący

Podchloryn sodu jest najczęściej stosowanym środkiem odkażającym w endodoncji, szczególnie podczas leczenia kanałów korzeniowych. Jego skuteczność w niszczeniu bakterii oraz usuwaniu zanieczyszczeń organicznych czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie leczenia. Podchloryn sodu działa poprzez utlenianie, co prowadzi do denaturacji białek i zniszczenia drobnoustrojów. W praktyce, stosowanie podchlorynu sodu pozwala na uzyskanie lepszej sterylizacji kanałów, co z kolei zwiększa szanse na sukces leczenia endodontycznego. Ważne jest również, aby zachować odpowiednie stężenie (najczęściej 0,5-5,25%) oraz technikę aplikacji, aby nie uszkodzić tkanek okołowierzchołkowych. Standardy kliniczne rekomendują zastosowanie podchlorynu sodu w połączeniu z mechanicznym oczyszczaniem kanału, co daje najlepsze rezultaty. Warto również pamiętać o monitorowaniu pacjenta po aplikacji, aby zminimalizować ewentualne powikłania związane z reakcjami alergicznymi lub podrażnieniami chemicznymi.

Pytanie 6

Masa, która należy do materiałów wyciskowych twardych, to

A. silikonowa

B. elastomerowa

C. stentsowa

D. alginatowa

Masa stentsowa jest materiałem wyciskowym sztywnym, który znajduje zastosowanie w stomatologii oraz protetyce. Charakteryzuje się dużą precyzją odwzorowania detali anatomicznych, co jest niezwykle istotne w procesach protetycznych i ortodontycznych. Dzięki swojej strukturze, masa stentsowa zapewnia doskonałą stabilność wymiarową, co jest kluczowe w przypadku wykonywania uzupełnień protetycznych. Przykładowo, w przypadku odbudowy zębów, precyzyjnie wykonane wyciski stentsowe pozwalają na idealne dopasowanie koron czy mostów, co przekłada się na funkcjonalność oraz estetykę. Zgodnie z normami ISO i dobrą praktyką, materiały wyciskowe powinny być z wyboru dostosowane do specyficznych potrzeb pacjenta oraz warunków klinicznych, a masa stentsowa jest jednym z najczęściej wybieranych materiałów w tej dziedzinie, zwłaszcza tam, gdzie wymagana jest wysoka sztywność i precyzja.

Pytanie 7

Jakiego rodzaju masa wyciskowa stosowana jest do wykonywania wycisków ortodontycznych?

A. Cynkowo-eugenolowa

B. Alginatowa

C. Stensowa

D. Gipsowa

Alginatowa masa wyciskowa jest powszechnie stosowana w ortodoncji ze względu na swoje korzystne właściwości, takie jak łatwość przygotowania i stosunkowo niska cena. Charakteryzuje się ona wysoką elastycznością oraz zdolnością do dokładnego odwzorowywania detali anatomicznych, co jest kluczowe przy tworzeniu wycisków dla pacjentów. Alginat, będący głównym składnikiem tej masy, zapewnia szybkie wiązanie i można go łatwo usunąć z jamy ustnej pacjenta, minimalizując dyskomfort. Dodatkowo, wyciski wykonane z alginatu są odpowiednie do późniejszego odlewania modeli gipsowych, co jest istotne w procesie planowania leczenia ortodontycznego. Zgodnie z zaleceniami American Dental Association (ADA), alginat jest zalecany do wycisków w zastosowaniach ortodontycznych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja. W praktyce, jego zastosowanie pozwala na efektywne i dokładne zaplanowanie dalszego leczenia, co przyczynia się do sukcesu całego procesu ortodontycznego.

Pytanie 8

Choroba, dotycząca głównie zębów mlecznych, objawiająca się ciemnymi plamkami na wargowych powierzchniach zębów siecznych i kłów, której zmiany rozprzestrzeniają się na obrzeżach oraz ku zębinie, to

A. fluoroza

B. porfiria wrodzona

C. hipoplazja

D. melanodoncja

Melanodoncja to choroba zębów, która objawia się powstawaniem ciemnych plam na powierzchniach wargowych zębów mlecznych, szczególnie zębów siecznych i kłów. Zmiany te rozprzestrzeniają się ku obwodowi oraz w kierunku zębiny, co jest charakterystycznym objawem tej dolegliwości. Melanodoncja jest wynikiem nadmiernej produkcji melaniny w zębinie, co prowadzi do ciemnienia tkanek zęba. W praktyce dentystycznej rozpoznanie melanodoncji jest kluczowe, ponieważ wymaga różnicowania od innych schorzeń, takich jak fluoroza, hipoplazja czy porfiria wrodzona, które mogą mieć podobne objawy. Leczenie melanodoncji może obejmować zabiegi estetyczne, takie jak wybielanie lub zastosowanie licówek, co poprawia walory estetyczne uzębienia i przywraca pacjentowi pewność siebie. Wiedza na temat melanodoncji jest istotna dla stomatologów, zwłaszcza w kontekście profilaktyki i wczesnego wykrywania zmian w uzębieniu dzieci, co wpisuje się w standardy opieki stomatologicznej i praktyki kliniczne.

Pytanie 9

Który z preparatów ma działanie odontotropowe?

A. Chlorheksydyna

B. Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy

C. Cement cynkowo-siarczanowy

D. Dexadent

Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy (CEM) jest materiałem dentystycznym, który wykazuje działanie odontotropowe, co oznacza, że wpływa pozytywnie na tkanki miazgi zębowej. Jego unikalne właściwości chemiczne, takie jak zdolność do łagodzenia bólu oraz właściwości antyseptyczne, czynią go idealnym do zastosowania w leczeniu kanałowym oraz jako materiał wypełniający. CEM jest często stosowany w przypadkach, gdy istnieje ryzyko uszkodzenia miazgi, a jego biozgodność pozwala na stymulację regeneracji tkanek. Dzięki tym cechom cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy jest powszechnie rekomendowany w wytycznych takich jak Kodeks Etyki Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. W praktyce dentystycznej zastosowanie CEM ma kluczowe znaczenie w leczeniu zębów z uszkodzoną miazgą, a także w procedurach takich jak wypełnienia tymczasowe, co potwierdza jego wszechstronność i znaczenie w leczeniu stomatologicznym.

Pytanie 10

Jaką nazwę chemiczną ma żółty proszek o intensywnym zapachu, wykorzystywany w terapii kanałowej, posiadający m.in. działanie antybakteryjne?

A. Wodorotlenek wapnia

B. Jodoform

C. Jodotymol

D. Eugenolan cynku

Jodoform, znany też jako jodopropan, to ciekawy związek chemiczny o wzorze C3H5I. W stomatologii jest naprawdę przydatny, zwłaszcza podczas leczenia kanałowego zębów. Ma intensywny, dość drażniący zapach, a jego żółta barwa jest dosyć charakterystyczna. Najważniejsze jest to, że jego właściwości antybakteryjne pomagają w eliminowaniu bakterii i zapobieganiu infekcjom, co jest kluczowe w trakcie leczenia kanałów. Używa się go do wypełnienia kanałów korzeniowych, a ja zauważyłem, że naprawdę wspiera gojenie i regenerację tkanek. Działa, bo uwalnia jod, który ma świetne właściwości dezynfekujące. Myślę, że to ważne, aby stosować jodoform, bo jest zgodny z dobrymi praktykami w stomatologii – na bezpieczeństwo i efektywność kładzie się duży nacisk. No i jest jeszcze jedna rzecz, jodoform jest też używany przy leczeniu ran i infekcji, co pokazuje, jak wszechstronny potrafi być w różnych dziedzinach medycyny.

Pytanie 11

Aby dostosować wysokość zęba w zgryzie, asystentka powinna przygotować dla lekarza

A. pasek celuloidowy

B. pilnik

C. zwierak

D. kalkę zgryzową

Kalka zgryzowa jest narzędziem wykorzystywanym w stomatologii do analizy zgryzu oraz dopasowywania wysokości zębów. Umożliwia lekarzowi ocenę, w jaki sposób zęby górne i dolne stykają się ze sobą, co jest kluczowe w procesie protetyki oraz ortodoncji. Stosowanie kalki zgryzowej jest zgodne z powszechnie uznawanymi standardami w praktyce stomatologicznej, gdzie precyzyjne dopasowanie zębów jest niezbędne dla uzyskania prawidłowego zgryzu i funkcji żucia. Przykładem zastosowania kalki zgryzowej jest przygotowanie do wykonania protezy, gdzie lekarz może określić, jakie zmiany są potrzebne w wysokości zębów. Dodatkowo, kalka zgryzowa pomaga w identyfikacji obszarów, które mogą wymagać korekcji, co przyczynia się do lepszego komfortu pacjenta oraz estetyki uśmiechu. W praktyce klinicznej, analiza zgryzu za pomocą kalki zgryzowej jest istotnym elementem diagnostyki i planowania leczenia.

Pytanie 12

Preparat wybielający Endoperox należy wymieszać metalową szpatułką na matowej powierzchni szklanej płytki

A. z wodą destylowaną

B. z gliceryną

C. z eugenolem

D. z wodą utlenioną

Odpowiedzi takie jak 'z eugenolem', 'z wodą destylowaną' oraz 'z wodą utlenioną' są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych substancji wprowadza do procesu mieszania niepożądane właściwości, które mogą wpłynąć na efektywność działania preparatu wybielającego Endoperox. Eugenol, będący substancją aktywną w olejku goździkowym, ma właściwości analgetyczne i antyseptyczne, ale nie jest zalecany do mieszania z preparatami wybielającymi, ponieważ może wchodzić w interakcje z ich składnikami, co prowadzi do nieprzewidywalnych efektów oraz osłabienia działania wybielającego. Woda destylowana, choć czysta, nie zapewnia odpowiedniej konsystencji i właściwości chemicznych potrzebnych do skutecznego działania preparatu. Z kolei woda utleniona, jako silny utleniacz, może być stosowana w niektórych metodach wybielania, ale nie w połączeniu z Endoperox w sposób sugerowany w pytaniu. Może to prowadzić do nadmiernej reakcji chemicznej, co z kolei zwiększa ryzyko podrażnień tkanek. W praktyce, właściwe przygotowanie preparatu wymaga znajomości nie tylko składników, ale także ich interakcji oraz skutków końcowych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności zabiegów stomatologicznych.

Pytanie 13

Artykaina oraz mepiwakaina stanowią składniki preparatów

A. odkażających

B. znieczulających

C. impregnujących

D. hemostatycznych

Artykaina i mepiwakaina to dwa znane anestetyki miejscowe, które są powszechnie stosowane w praktyce stomatologicznej oraz medycynie ogólnej. Oba te związki chemiczne należą do grupy amidów, co zapewnia im specyficzne właściwości farmakologiczne, takie jak szybkie działanie i stosunkowo krótkotrwały efekt znieczulający. Ich zastosowanie obejmuje zabiegi stomatologiczne, w których precyzyjne znieczulenie jest kluczowe dla komfortu pacjenta. Przykładem może być ekstrakcja zęba, gdzie znieczulenie miejscowe jest niezbędne, aby zminimalizować ból i stres związany z zabiegiem. Ponadto, artykaina charakteryzuje się lepszą penetracją tkanek i szybszym działaniem w porównaniu do innych anestetyków, co czyni ją preferowanym wyborem w wielu procedurach. Użycie tych anestetyków jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak American Dental Association, które podkreślają znaczenie odpowiedniego znieczulenia w praktyce stomatologicznej dla poprawy doświadczeń pacjentów i efektywności zabiegów.

Pytanie 14

Jakiego materiału asystentka stomatologiczna użyje, aby lekarz dentysta mógł przeprowadzić remineralizację szkliwa dotkniętego próchnicą początkową?

A. Płynny lapis

B. Tlenek cynku

C. Lakier fluorowy

D. Wodorotlenek wapnia

Lakier fluorowy jest zalecanym materiałem do remineralizacji szkliwa w przypadku próchnicy początkowej. Jego główną funkcją jest dostarczanie fluoru, który wzmacnia strukturę szkliwa, wspomagając proces remineralizacji. Fluor działa na zęby, tworząc na ich powierzchni fluoroapatyt, który jest bardziej odporny na kwasy niż hydroksyapatyt, główny składnik szkliwa. Zastosowanie lakieru fluorowego jest zgodne z aktualnymi standardami i wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. W praktyce, lakier fluorowy jest łatwy do aplikacji — wystarczy nałożyć go na zęby za pomocą pędzelka, co zajmuje tylko kilka minut. Zastosowanie lakieru fluorowego jest szczególnie zalecane dla pacjentów z grupy ryzyka, takich jak dzieci i osoby z historią próchnicy. Regularne stosowanie lakieru może znacznie zmniejszyć ilość próchnicy oraz poprawić ogólną kondycję zębów. Dodatkowo, lakier fluorowy jest dostępny w różnych smakach, co ułatwia jego akceptację przez pacjentów, zwłaszcza dzieci.

Pytanie 15

Jakie narzędzia oraz materiały powinny być przygotowane do przeprowadzenia zabiegu zakładania kompozytowego wypełnienia utwardzanego światłem?

A. Końcówki wolnoobrotowe, zestaw szczoteczek na kątnicę, pasta do polerowania, skaler ultradźwiękowy

B. Końcówki robocze, wiertła, wytrawiacz, primer i bond, nakładacz, upychadło, lampa polimeryzacyjna

C. Końcówki robocze, kęsek do zgryzu, standardowe korony tymczasowe, kalka do zgryzu

D. Końcówki szybkoobrotowe, wiertła diamentowe, nakładacz, mieszalnik do amalgamatu

Odpowiedź, która wskazuje na zestaw instrumentów i materiałów niezbędnych do zakładania wypełnienia kompozytowego światłoutwardzalnego, jest poprawna, ponieważ zawiera wszystkie kluczowe elementy wymagane w tym procesie. Końcówki robocze są niezbędne do precyzyjnego modelowania i aplikacji wypełnienia, a wiertła służą do przygotowania ubytku, co jest kluczowym krokiem przed nałożeniem materiału. Wytrawiacz, primer i bond są istotne dla zapewnienia dobrego połączenia między zębem a materiałem wypełniającym, co znacząco wpływa na trwałość oraz szczelność wypełnienia. Nakładacz i upychadło są narzędziami, które umożliwiają precyzyjne umieszczanie i formowanie kompozytu w ubytku. Lampa polimeryzacyjna jest niezbędna do utwardzenia materiału, co kończy proces zakupu wypełnienia. Wszystkie te elementy są zgodne z aktualnymi standardami praktyki stomatologicznej, które nakładają nacisk na użycie odpowiednich technik oraz materiałów zapewniających długotrwałe efekty w stomatologii. Przykładem może być sytuacja, w której stomatolog, przygotowując ząb do wypełnienia, stosuje wytrawiacz na powierzchnię, co umożliwia lepszą adhezję materiału kompozytowego.

Pytanie 16

Asystentka stomatologiczna dysponuje środkiem dezynfekcyjnym w formie 100% koncentratu. Aby przygotować 2 litry 2% roztworu dezynfekcyjnego do wanienki dezynfekcyjnej, powinna wlać

A. 2000 ml wody i 20 ml koncentratu

B. 1980 ml wody i 20 ml koncentratu

C. 1960 ml wody i 40 ml koncentratu

D. 2000 ml wody i 40 ml koncentratu

Przygotowanie roztworu dezynfekcyjnego wymaga znajomości zasad rozcieńczania substancji czynnych. Odpowiedzi, które nie wskazują 1960 ml wody i 40 ml koncentratu, opierają się na błędnych założeniach co do proporcji składników. Na przykład, zbytnie zwiększenie ilości koncentratu, jak w niektórych odpowiedziach, prowadzi do uzyskania stężenia znacznie wyższego niż zamierzone 2%. Takie błędne przeliczenia mogą skutkować nieefektywnym środkiem dezynfekcyjnym, który nie zdoła skutecznie zabić bakterii i wirusów, co jest kluczowe podczas procedur stomatologicznych. Z kolei zbyt duża ilość wody zmniejsza stężenie środka czynnego do poziomu niewystarczającego do dezynfekcji. Ważne jest, aby pamiętać, że efektywność dezynfekcji zależy od zachowania odpowiednich proporcji, które są zgodne z normami i wytycznymi stosowanymi w ochronie zdrowia. W praktyce, asystentka stomatologiczna powinna być w stanie obliczać potrzebne ilości i rozumieć, jak różne stężenia wpływają na działanie środka dezynfekcyjnego, aby móc stosować je w sposób bezpieczny i skuteczny.

Pytanie 17

Aby przeprowadzić zabieg lapisowania, lekarz powinien przygotować

A. pasta czyszcząca oraz Fluor Protector

B. primer i kondycjoner

C. wytrawiacz oraz Helioseal F

D. azotan srebra oraz płyn Lugola

Azotan srebra i płyn Lugola są kluczowymi składnikami w zabiegu lapisowania, stosowanym w stomatologii do leczenia ubytków próchnicowych oraz w terapii nadwrażliwości zębów. Azotan srebra, znany ze swoich właściwości antybakteryjnych, działa na powierzchni zęba, tworząc warstwę, która zapobiega dalszemu rozwojowi bakterii. Płyn Lugola, zawierający jod, pomaga w dezynfekcji oraz wspiera proces mineralizacji tkanek, co jest istotne w kontekście regeneracji zębów. W praktyce, lekarze stomatolodzy przygotowują te substancje w odpowiednich proporcjach, aby skutecznie zminimalizować ryzyko infekcji oraz poprawić trwałość leczenia. Ważne jest, aby stosować te środki zgodnie z zaleceniami, aby osiągnąć optymalne rezultaty, a także przestrzegać zaleceń dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.

Pytanie 18

Jakiego typu próchnica powstaje w okolicy wypełnienia lub po jego utracie?

A. Okrągła

B. Wtórna

C. Początkowa

D. Niezwykła

Próchnica wtórna, czyli ta która powstaje wokół wypełnień, to dość powszechny problem. Zazwyczaj zdarza się, gdy wypełnienie jest uszkodzone lub po prostu zaczyna się psuć. W takich miejscach lubi gromadzić się płytka bakteryjna i resztki jedzenia, więc regularne kontroli u dentysty są kluczowe. Wiesz, jak to jest – jeśli nie zajmiesz się higieną jamy ustnej, to po pewnym czasie może się okazać, że wokół wypełnienia zaczyna powstawać ubytek, a to na pewno nie jest to, co chcielibyśmy mieć. Dlatego warto dbać o zęby, a szczególnie o te wypełnione. Mycie zębów, w tym przestrzeni międzyzębowych, to bardzo ważna sprawa. Często mówi się o edukacji pacjentów o profilaktyce, bo to naprawdę istotne, żeby utrzymać zęby w dobrym stanie.

Pytanie 19

Jaki materiał można zastosować do tymczasowego wypełnienia zainfekowanego kanału korzeniowego?

A. Płynna gutaperka

B. Sztyfty gutaperkowe

C. Ćwieki z chlorheksydyną

D. Sterylne sączki papierowe

Ćwieki z chlorheksydyną są materiałem rekomendowanym do czasowego wypełnienia zainfekowanego kanału korzeniowego, ponieważ ich skład chemiczny zapewnia działanie przeciwbakteryjne. Chlorheksydyna jest znana ze swojej skuteczności w zwalczaniu bakterii, co jest kluczowe w przypadku zakażeń endodontycznych. Zastosowanie tych ćwieków pozwala na kontrolowanie infekcji oraz stworzenie warunków sprzyjających regeneracji tkanek. W praktyce, lekarze stomatolodzy często wykorzystują ćwieki z chlorheksydyną jako tymczasowe wypełnienie po przeprowadzeniu wstępnej terapii, aby ograniczyć rozwój bakterii przed ostatecznym wypełnieniem kanałów. Tego rodzaju materiał powinien być stosowany zgodnie z ustalonymi protokołami, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i skuteczność leczenia, a także minimalizować ryzyko nawrotu infekcji w przyszłości. Warto również dodać, że stosowanie ćwieków z chlorheksydyną jest zgodne z aktualnymi wytycznymi dotyczących zarządzania zakażeniami w stomatologii i endodoncji.

Pytanie 20

Aby uzyskać wycisk orientacyjny, konieczne jest przygotowanie masy

A. termoplastycznej

B. alginatowej

C. silikonowej

D. agarowej

Masa alginatowa to naprawdę fajny materiał do pobierania wycisków orientacyjnych. Czemu? Bo ma świetne właściwości reologiczne, a przygotowanie i używanie go to żaden problem. Alginat, będący pochodną alg, wiąże się szybko, co jest mega ważne, gdy potrzebujemy uzyskać dobre wyciski w krótkim czasie. W stomatologii często wykorzystuje się go, by dokładnie odwzorować zęby, zarówno w ortodoncji, jak i protetyce. Jego elastyczność i zdolność do oddawania szczegółów anatomicznych są wręcz niezastąpione w sytuacjach, gdzie precyzja naprawdę się liczy. A usuwanie go z jamy ustnej pacjenta? Prosta sprawa, co zdecydowanie zmniejsza dyskomfort. W branży stomatologicznej alginat jest polecany przez różne towarzystwa jako materiał do wycisków, kiedy liczy się zarówno dokładność, jak i szybkość. No i jeszcze to, że są różne odmiany alginatu, co pozwala na dopasowanie go do konkretnych wymagań klinicznych.

Pytanie 21

W trakcie przygotowywania ubytku doszło do uszkodzenia miazgi. Asystentka stomatologiczna powinna na polecenie lekarza przyrządzić i podać Alcaliner przygotowany na sterylnej płytce sterylnej.

A. szpatułką metalową

B. szpatułką drewnianą

C. szpatułką plastikową

D. szpatułką agatową

Użycie metalowej szpatułki do przygotowania i podania Alcalinera jest uzasadnione z kilku powodów. Metalowe szpatułki są preferowane w stomatologii ze względu na ich trwałość, odporność na wysokie temperatury oraz łatwość w utrzymaniu sterylności. Stosując metalową szpatułkę, asystentka stomatologiczna ma pewność, że materiał nie wchodzi w reakcje chemiczne z produktami wykorzystywanymi w trakcie zabiegu, co jest kluczowe w kontekście zachowania ich skuteczności i bezpieczeństwa. Dodatkowo, metalowa szpatułka umożliwia precyzyjne dozowanie i mieszanie materiałów, co jest istotne podczas pracy z substancjami takimi jak Alcaliner, który może być stosowany do ochrony miazgi zęba. Stosowanie metalowych narzędzi jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi praktyk chirurgicznych, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości opieki stomatologicznej. Warto również zauważyć, że metalowe narzędzia można łatwo poddać procesowi sterylizacji, co dodatkowo zmniejsza ryzyko zakażeń podczas zabiegów dentystycznych.

Pytanie 22

Preparaty zawierające wodorotlenek wapnia są wykorzystywane

A. do dewitalizacji

B. do apeksyfikacji

C. do mumifikacji

D. do fluoryzacji

Fluoryzacja to proces polegający na wzmocnieniu struktury szkliwa zębowego poprzez aplikację związków fluoru, co jest istotne w profilaktyce próchnicy. Leki zawierające wodorotlenek wapnia nie mają zastosowania w tym kontekście, ponieważ ich działanie koncentruje się na dezynfekcji i mineralizacji w kontekście endodontycznym, a nie na remineralizacji szkliwa. W przypadku mumifikacji, chodzi o proces, w którym materiał zębowy jest umieszczany w substancji, która zatrzymuje jego degradację, co również nie jest związane z wodorotlenkiem wapnia. Dewitalizacja to z kolei proces, którego celem jest usunięcie nerwu zęba, co często prowadzi do martwicy. Metody te są stosowane w przypadkach, gdzie ma do czynienia z obumarciem miazgi, ale nie są one tożsame z apeksyfikacją. W związku z tym, wybór odpowiedniej metody leczenia powinien być oparty na dokładnej diagnozie i zrozumieniu procesów biologicznych zachodzących w zębie. Typowe błędy myślowe to mylenie celów tych różnych procedur, co może prowadzić do nieprawidłowego leczenia i niezadowalających wyników klinicznych.

Pytanie 23

Aby wykonać wycisk górny u pacjenta, który ma jedynie zęby przednie, trzeba przygotować łyżkę wyciskową z podniebienną częścią i zewnętrznymi krawędziami

A. wysokimi w części przedniej, niskimi w bocznych odcinkach

B. niskimi w odcinku przednim, wysokimi w bocznych odcinkach

C. wysokimi w bocznych odcinkach

D. niskimi w odcinku przednim

Poprawna odpowiedź to wysokie krawędzie w odcinku przednim i niskie w odcinkach bocznych, co jest zgodne z zasadami pobierania wycisków protetycznych. Tak skonstruowana łyżka wyciskowa umożliwia uzyskanie dokładnego odwzorowania struktury anatomicznej jamy ustnej pacjenta, co jest kluczowe dla przyszłych prac protetycznych. Wysokie krawędzie w odcinku przednim stabilizują łyżkę w miejscach, gdzie zęby przednie mogą działać jako punkt podparcia, co zwiększa precyzję wycisku. Z kolei niskie krawędzie w odcinkach bocznych pozwalają na lepsze dopasowanie łyżki do morfologii podniebienia, minimalizując ryzyko dyskomfortu dla pacjenta oraz błędów w wycisku. Dobre praktyki w protetyce dentystycznej zalecają również użycie odpowiednich materiałów wyciskowych, które przy zachowaniu odpowiedniej konsystencji zapewnią wierne odwzorowanie detali. Taki przykład techniki jest stosowany w przypadku pacjentów, którzy mają zachowane jedynie zęby przednie oraz w przypadku protetyki osiadającej, gdzie precyzyjny wycisk odgrywa kluczową rolę w sukcesie leczenia protetycznego.

Pytanie 24

Po ustaleniu średniej głębokości ubytku w zębie 16, lekarz zwrócił się z prośbą o dostarczenie kompozytu światłoutwardzalnego. Realizując prośbę lekarza, asystentka stomatologiczna powinna

A. podać pierwszą dawkę kompozytu na nakładaczu kulkowym

B. przekazać lekarzowi tubkę kompozytu oraz lampę polimeryzacyjną

C. przekazać na nakładaczu płaskim porcję kompozytu wystarczającą do wypełnienia całego ubytku

D. umieścić kompozyt w ubytku za pomocą nakładacza i szybko użyć lampy polimeryzacyjnej

Podanie pierwszej porcji kompozytu na nakładaczu kulkowym jest najbardziej właściwe w kontekście wypełniania ubytku w zębie. Nakładacz kulkowy pozwala na precyzyjne umiejscowienie materiału w ubytku, co jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i funkcjonalnego wypełnienia. Dzięki kształtowi kulkowemu można łatwiej dotrzeć do trudnych miejsc i równomiernie rozprowadzić kompozyt w obrębie ubytku. Dodatkowo, stosowanie nakładacza kulkowego przyczynia się do mniejszego ryzyka powstawania pęcherzyków powietrza, co mogłoby osłabić wiązanie materiału. W praktyce stomatologicznej, przestrzeganie zasad stosowania kompozytów światłoutwardzalnych, takich jak odpowiednia technika nakładania oraz szybkość w używaniu lampy polimeryzacyjnej, jest niezbędne do uzyskania optymalnych efektów leczenia, co podkreślają standardy kliniczne.

Pytanie 25

W trakcie przeprowadzania procedury metodą "duo" asystent przekazuje materiał tymczasowy na nakładaczu w obszarze

A. statycznej

B. asysty

C. operatora

D. demarkacyjnej

Odpowiedź "demarkacyjnej" jest prawidłowa, ponieważ w zabiegu metodą "duo" strefa demarkacyjna odgrywa kluczową rolę w estetyce i funkcjonalności finalnego efektu. Strefa ta wyznacza granice pomiędzy materiałem permanentnym a tymczasowym, co pozwala na precyzyjne umiejscowienie materiału tymczasowego na nakładaczu. W praktyce, odpowiednia aplikacja materiału w strefie demarkacyjnej jest istotna, ponieważ nieprawidłowe umiejscowienie może prowadzić do problemów z dopasowaniem i estetyką, a także wpłynąć na trwałość i właściwości mechaniczne odbudowy. Dobre praktyki w stomatologii sugerują, że należy zwrócić szczególną uwagę na wykończenie i przejrzystość granic pomiędzy różnymi rodzajami materiałów. Zastosowanie strefy demarkacyjnej zapewnia również lepsze kontrolowanie procesów polimeryzacji oraz przylegania materiału, co jest niezbędne dla długoterminowego sukcesu zabiegu.

Pytanie 26

Określ sposób przygotowania preparatu wodorotlenkowo-wapniowego do bezpośredniego pokrycia miazgi.

A. Na sterylną płytkę szklaną należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dodać sól fizjologiczną i wymieszać sterylną łopatką

B. Na papierek należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dolać wodę destylowaną i wymieszać sterylną łopatką

C. Na płytkę Petriego należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dodać sól fizjologiczną i wymieszać łopatką

D. Na płytkę szklaną należy wysypać proszek wodorotlenkowo-wapniowy, dolać wodę destylowaną i wymieszać łopatką

Poprawna odpowiedź dotyczy prawidłowego przygotowania preparatu wodorotlenkowo-wapniowego, który jest kluczowym materiałem stosowanym w endodoncji do bezpośredniego pokrycia miazgi zębowej. Wodorotlenek wapnia charakteryzuje się wysokim pH, co sprzyja odbudowie miazgi i działa antybakteryjnie. Wybór sterylnej płytki szklanej jako podłoża do przygotowania mieszanki jest istotny, ponieważ zapewnia aseptyczne warunki, minimalizując ryzyko zakażeń. Dodanie soli fizjologicznej umożliwia uzyskanie odpowiedniej konsystencji preparatu, co jest kluczowe dla skuteczności zabiegu. W praktyce dentystycznej, preparat ten stosuje się nie tylko w przypadku bezpośredniego pokrycia miazgi, ale również przy leczeniu perforacji korony czy w przypadku miażdżycy miazgi. Dobrze przygotowany wodorotlenek wapnia jest niezbędny dla sukcesu terapii endodontycznej i powinien być stosowany zgodnie z najlepszymi praktykami, aby zapewnić maksymalną efektywność i bezpieczeństwo zabiegu.

Pytanie 27

Aby uzyskać odciski anatomiczne do tworzenia modeli ortodontycznych, asystentka powinna przygotować masę

A. alginatową

B. elastomerową

C. Stentsa

D. gipsową

Alginat to super materiał, który najczęściej wykorzystujemy do robienia wycisków anatomicznych w ortodoncji. Dlaczego? Bo ma świetne właściwości fizyczne i jest łatwy w użyciu. Jest zrobiony z naturalnych polimerów i ma niską lepkość, dzięki czemu bez problemu wypełnia wszystkie te drobne detale w jamie ustnej. Dodatkowo, alginat szybko zastyga, co jest ważne, bo pacjent nie musi długo siedzieć na fotelu. To też materiał jednorazowy, co znacznie podnosi standardy higieny w gabinetach. W praktyce, często używamy alginatu do tworzenia modeli ortodontycznych, które pomagają w planowaniu leczenia i produkcji aparatów ortodontycznych. Co ciekawe, alginat występuje w różnych kolorach i smakach, co może poprawić komfort pacjenta. Osobiście uważam, że warto inwestować w alginat wysokiej jakości, bo to wpływa na dokładność odwzorowania struktury anatomicznej, a to w ortodoncji jest kluczowe.

Pytanie 28

Podczas wizyty w gabinecie protetycznym wykonano wyciski pod górną protezę szkieletową oraz zgryz w formie kęska zgryzowego. W zleceniu dla technika dentystycznego należy zaznaczyć, aby przygotował na kolejną wizytę

A. protezy w fazie wosku

B. wzorniki zwarciowe

C. łyżki indywidualne

D. próbę metalu

Próba metalu to kluczowy etap w procesie protetycznym, szczególnie w przypadku protez szkieletowych, które wymagają precyzyjnego dopasowania i właściwego wzornictwa. Wykonywanie prób metalu pozwala technikowi dentystycznemu na ocenę kształtu i estetyki protezy przed jej ostatecznym wykonaniem. Na tym etapie można skorygować ewentualne błędy lub niedoskonałości, co jest niezwykle istotne dla komfortu pacjenta oraz poprawnego funkcjonowania protezy. Standardy branżowe podkreślają znaczenie tego etapu, gdyż wczesne wykrycie i poprawienie problemów może znacznie wpłynąć na ostateczny efekt terapeutyczny. Przykładowo, podczas próby metalu technik może ocenić zarówno kolor, jak i kontur protezy, co pozwala na dostosowanie jej do indywidualnych potrzeb pacjenta. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie wszystkich uwag i poprawek, co ułatwia późniejszy proces produkcji finalnej protezy.

Pytanie 29

Substancją, która stymuluje odontoblasty do produkcji wtórnej zębiny, jest cement

A. cynkowo-siarczanowy

B. polikarboksylowy

C. cynkowo-fosforanowy

D. tlenkowo-cynkowo-eugenolowy

Tlenkowo-cynkowo-eugenolowy cement jest materiałem, który skutecznie stymuluje odontoblasty do produkcji wtórnej zębiny. Jest to kluczowy aspekt w stomatologii, zwłaszcza w kontekście leczenia zębów, gdzie istnieje potrzeba ochrony miazgi zęba oraz wspierania naturalnych procesów regeneracyjnych. Zastosowanie tego cementu w leczeniu endodontycznym lub jako materiał podkładowy pod wypełnienia zapewnia nie tylko odpowiednią barierę przed czynnikami zewnętrznymi, ale także pobudza odontoblasty do syntezy wtórnej zębiny, co jest szczególnie istotne w przypadku uszkodzenia zębiny. Przykładem może być sytuacja, gdy po leczeniu kanałowym zęba następuje nadwrażliwość; użycie tlenkowo-cynkowo-eugenolowego cementu może zmniejszyć tę nadwrażliwość poprzez stymulację tworzenia dodatkowej zębiny, co poprawia ogólną kondycję zęba i wydłuża jego żywotność. Ponadto, zgodnie z obowiązującymi standardami w stomatologii, tlenkowo-cynkowo-eugenolowy cement jest uznawany za materiał biozgodny, co sprawia, że jest bezpieczny w zastosowaniach klinicznych.

Pytanie 30

Jakiego materiału powinna użyć asystentka stomatologiczna, aby pomóc dentyście w remineralizacji szkliwa w przypadku początkowej próchnicy?

A. Wodorotlenek wapnia

B. Tlenek cynku

C. Płynny lapis

D. Lakier fluorowy

Lakier fluorowy jest najskuteczniejszym materiałem stosowanym w remineralizacji szkliwa w przypadku próchnicy początkowej. Zawiera fluor, który nie tylko wzmacnia strukturę szkliwa, ale również przyczynia się do jego remineralizacji poprzez procesy biochemiczne, które zwiększają odporność na kwasy produkowane przez bakterie próchnicotwórcze. Zastosowanie lakieru fluorowego jest szeroko zalecane w praktyce stomatologicznej, szczególnie w przypadku dzieci i młodzieży, gdzie ryzyko demineralizacji szkliwa jest wyższe. Proces aplikacji jest prosty i szybki, co czyni go idealnym rozwiązaniem w codziennej praktyce stomatologicznej. Po nałożeniu lakieru pacjent nie powinien jeść ani pić przez co najmniej 30 minut, aby zapewnić optymalne wchłanianie fluoru. Istotnym aspektem jest również to, że lakier fluorowy tworzy na powierzchni zęba barierę ochronną, co skutecznie ogranicza dalszy rozwój próchnicy. Warto również pamiętać, że regularne stosowanie lakierów fluorowych w połączeniu z higieną jamy ustnej oraz odpowiednią dietą stanowi klucz do zachowania zdrowych zębów.

Pytanie 31

Rehabilitacja obszaru stomatognatycznego polega na

A. przeprowadzeniu leczenia kanałowego zębów z zaawansowaną próchnicą

B. aplikowaniu profesjonalnych preparatów fluoru

C. wprowadzaniu oraz realizacji uzupełnień protetycznych

D. regularnym eliminowaniu złogów nazębnych

Rehabilitacja układu stomatognatycznego to proces, który ma na celu przywrócenie lub poprawienie funkcji żucia, mowy oraz estetyki w obrębie jamy ustnej. Wykonywanie i zastosowanie uzupełnień protetycznych jest kluczowym elementem tego procesu, ponieważ pozwala na odbudowę zębów, które zostały utracone na skutek urazów, chorób czy procesów degeneracyjnych. Uzupełnienia protetyczne mogą przyjmować różne formy, takie jak korony, mosty, protezy stałe czy ruchome, które są dostosowywane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Standardy w stomatologii protetycznej wymagają, aby wszystkie rozwiązania były zgodne z zasadami biomechaniki oraz estetyki, co w praktyce oznacza, że protetyk musi dokładnie ocenić funkcje zgryzowe oraz wygląd estetyczny pacjenta, aby osiągnąć jak najlepsze rezultaty. Przykładowo, pacjenci z brakami zębowymi mogą korzystać z mostów, które nie tylko przywracają funkcję żucia, ale także poprawiają estetykę uśmiechu, co wpływa na samopoczucie i jakość życia. Właściwe planowanie oraz skuteczna rehabilitacja są istotne dla długotrwałego sukcesu leczenia i powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych specjalistów.

Pytanie 32

Aby przeprowadzić wybielanie przebarwionych martwych zębów, konieczne jest przygotowanie

A. Endoperox

B. Opalescence Xtra

C. Whitening Gel

D. Haxyl-żel

Endoperox to specjalistyczny preparat stosowany w endodoncji do wybielania zębów martwych. Zawiera nadtlenek mocznika, który po nałożeniu na ząb wnika w strukturę zęba, rozkładając barwniki odpowiedzialne za przebarwienia. Przygotowanie do zabiegu wybielania z użyciem Endoperox obejmuje m.in. dokładne oczyszczenie kanałów zębowych oraz zastosowanie właściwej techniki aplikacji preparatu. Endoperox jest zgodny z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Stomatologicznej i innych organizacji, co potwierdza jego skuteczność i bezpieczeństwo. Przykładowo, w przypadku zębów, które uległy przebarwieniu po leczeniu kanałowym, terapia z użyciem Endoperox może przynieść satysfakcjonujące efekty estetyczne, przywracając naturalny kolor zęba. Warto pamiętać, że wybielanie martwych zębów wymaga staranności oraz konsekwencji w leczeniu, a efekty mogą być obserwowane dopiero po kilku tygodniach od zastosowania preparatu.

Pytanie 33

Materiał, który powstaje z połączenia kompozytu oraz cementu glass-onomerowego, a lekarz może go aplikować do ubytku bez wytrawiania, to

A. ormocer

B. silikat

C. kompomer

D. eugenolan

Kompomer to materiał, który łączy w sobie cechy kompozytów i cementów glass-onomerowych. Fajnym plusem kompomerów jest to, że mogą się wiązać z tkankami zęba bez wytrawiania, co naprawdę ułatwia zakładanie wypełnień. Zawierają też cząsteczki szkła uwalniające fluor, co jest super, bo to pomaga w remineralizacji zębów i zmniejsza ryzyko próchnicy. W praktyce najczęściej wykorzystuje się je w uzupełnieniach ubytków w zębach mlecznych oraz stałych, gdzie estetyka i łatwość aplikacji są mega ważne. Co ciekawe, kompomery są mniej wrażliwe na wilgoć, więc można je stosować w trudniejszych warunkach, co dla innych materiałów jest wyzwaniem. Z danych od organizacji stomatologicznych wynika, że mają dobre właściwości mechaniczne i chemiczne, więc są odpowiednie do mniej obciążających ubytków. Ale lekarze muszą pamiętać, żeby stosować się do zasad ich aplikacji, bo to klucz do skutecznego leczenia oraz długotrwałych efektów.

Pytanie 34

Skutkiem nieleczonej głębokiej próchnicy jest

A. hipoplazja szkliwa

B. zapalenie miazgi

C. ubytek abfrakcyjny

D. dysplazja zębiny

Zapalenie miazgi, będące następstwem nieleczonej próchnicy głębokiej, jest poważnym stanem zapalnym, który może prowadzić do bólu, obrzęku oraz potencjalnych powikłań, takich jak ropnie. Próchnica głęboka to proces demineralizacji tkanek zęba, który osiąga miazgę, powodując jej stan zapalny. W przypadku braku interwencji, bakterie mogą przedostać się do miazgi, co skutkuje zapaleniem. Leczenie zapalenia miazgi może obejmować leczenie kanałowe lub ekstrakcję zęba, co podkreśla znaczenie wczesnej diagnostyki i interwencji. Kluczowe jest regularne monitorowanie stanu zdrowia jamy ustnej oraz wdrażanie praktyk profilaktycznych, takich jak kontrolne wizyty u stomatologa i higiena jamy ustnej zgodna z zaleceniami. W dobie rosnącej liczby przypadków chorób jamy ustnej, znajomość konsekwencji próchnicy oraz ich skutków zdrowotnych staje się niezbędna dla każdego specjalisty w dziedzinie stomatologii.

Pytanie 35

Preparaty twardniejące na bazie wodorotlenku wapnia, takie jak Dycal, to

A. sealery

B. primery

C. linery

D. conditionery

Twardniejące preparaty wodorotlenkowo-wapniowe, takie jak Dycal, są klasyfikowane jako linery, ponieważ ich głównym zadaniem jest tworzenie barier ochronnych i wspieranie mineralizacji zębiny. Linery są stosowane w stomatologii do pokrywania odsłoniętych tkanek zęba, co pomaga w ochronie miazgi przed bodźcami termicznymi, chemicznymi oraz mechanicznymi. Preparaty te charakteryzują się właściwościami bioaktywnymi, co oznacza, że wspomagają procesy regeneracyjne oraz mineralizacyjne w tkankach zębowych. Przykłady zastosowania linera obejmują przypadki, gdy ząb jest narażony na uszkodzenia, a jego miazga może być zagrożona, na przykład podczas leczenia ubytków. Warto również zauważyć, że zgodnie z wytycznymi Amerykańskiej Akademii Stomatologii Dziecięcej, odpowiednie zastosowanie linerów może znacząco wpłynąć na sukces terapeutyczny zabiegów dentystycznych, co podkreśla ich istotną rolę w praktyce stomatologicznej.

Pytanie 36

Masy, które nie są przeznaczone do odtwarzania bezzębnego pola protetycznego oraz pobierania wycisków podścielających, to:

A. odwracalne hydrokoloidalne

B. elastomerowe

C. silikonowe

D. tlenkowo-cynkowo-eugenolowe

Odpowiedź "odwracalne hydrokoloidalne" jest poprawna, ponieważ masy odwracalne hydrokoloidalne, znane również jako agarowe, są specjalnie zaprojektowane do pobierania wycisków w stomatologii protetycznej. Charakteryzują się one możliwością wielokrotnego użytku, co oznacza, że po schłodzeniu mogą być ponownie przetworzone i wykorzystane do kolejnych odcisków. W odtwarzaniu bezzębnego pola protetycznego ich elastyczność i zdolność do odwzorowania detali anatomicznych jest niezwykle istotna, umożliwiając uzyskanie precyzyjnych wycisków, co jest kluczowe dla prawidłowego dopasowania protez. Użycie tych mas jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi standardów jakości w stomatologii, co zapewnia ich szeroką akceptację w praktyce klinicznej. Przykładem ich zastosowania może być sytuacja, w której protetyk musi uzyskać wycisk w trudnych warunkach anatomicznych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja.

Pytanie 37

Ile mililitrów koncentratu środka dezynfekcyjnego powinno się zastosować, aby otrzymać 1,5 litra roztworu wodnego o stężeniu 0,5%?

A. 12,5 ml

B. 15 ml

C. 5 ml

D. 7,5 ml

Obliczenia związane z przygotowaniem roztworu dezynfekcyjnego wymagają dokładnego zrozumienia stężenia oraz objętości. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na wartości takie jak 12,5 ml, 5 ml czy 15 ml, możemy zauważyć typowe błędy myślowe, które prowadzą do mylnego obliczania potrzebnej ilości koncentratu. Na przykład, wybierając 12,5 ml, można sądzić, że jest to wartość zbliżona do 0,5% stężenia, jednakże nie uwzględnia to prawidłowego przeliczenia, które wskazuje, że dla 1,5 litra roztworu 7,5 ml jest odpowiednią ilością. Z kolei 5 ml to zbyt mało, co prowadzi do stężenia poniżej wymaganego, a to może skutkować niewłaściwym działaniem środka dezynfekcyjnego. Użycie 15 ml z kolei skutkowałoby zbyt wysokim stężeniem, co może być groźne dla użytkowników oraz powierzchni, na które preparat jest aplikowany. To podkreśla znaczenie dokładnych obliczeń w kontekście przygotowania roztworów chemicznych, które powinny być oparte na precyzyjnych proporcjach. Zrozumienie i zastosowanie prawidłowych wartości jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa oraz efektywności środków dezynfekcyjnych w praktyce.

Pytanie 38

Aby uzyskać wycisk orientacyjny, należy wykorzystać masę wyciskową

A. silikonową

B. alginatową

C. stentsową

D. polieterową

Wybór masy wyciskowej to dość ważna sprawa w stomatologii i można łatwo popełnić błędy, jeśli sięgniesz po coś innego, jak silikon czy polieter. Silikon ma świetne właściwości odwzorowujące, ale nie nadaje się do wycisków orientacyjnych, bo jest za twardy i przez to może być problematyczny przy wyjmowaniu. Często zdarza się, że materiał zatrzymuje się w jamie ustnej, co może być nieprzyjemne dla pacjenta. Masy stentsowe, które są trochę bardziej skomplikowane i używane głównie w ortodoncji, też nie pasują do takich wycisków, bo wymagają więcej czasu i techniki. Polieterowe z kolei, mimo że mają stabilność, to są drogie i trudniejsze w obróbce. To wszystko sprawia, że nie są najlepszym wyborem do wycisków orientacyjnych, gdzie liczy się szybkość i ekonomiczność. Źle dobrany materiał nie tylko wpływa na komfort pacjenta, ale też na jakość leczenia, więc warto znać ich właściwości.

Pytanie 39

Pasta endodontyczna mająca właściwości uszczelniające to

A. coupling

B. sealer

C. liner

D. primer

Wybór błędnych odpowiedzi na pytanie o uszczelniającą pastę endodontyczną wskazuje na nieporozumienia w zakresie terminologii i funkcji materiałów stosowanych w endodoncji. Liner, będący pierwszą z propozycji, to materiał stosowany w stomatologii do pokrywania zębiny, mający na celu ochronę miazgi zęba oraz redukcję nadwrażliwości. Jego funkcja jest zasadniczo różna od sealerów, które muszą zapewnić szczelność w miejscach, gdzie istnieje ryzyko zakażenia. Primer to substancja, której zadaniem jest przygotowanie powierzchni do dalszych działań, np. w kontekście adhezji. W kontekście endodoncji, primer nie pełni roli uszczelniającej, a jego właściwości są bardziej związane z przygotowaniem powierzchni do aplikacji innych materiałów. Coupling, z kolei, odnosi się do procesów związanych z łączeniem różnych materiałów, co również nie ma bezpośredniego związku z uszczelnianiem kanałów korzeniowych. Te terminy pokazują, jak istotne jest zrozumienie różnic między poszczególnymi materiałami endodontycznymi oraz ich zastosowaniem w praktyce. Nieprawidłowe zrozumienie roli uszczelniaczy może prowadzić do wyboru niewłaściwych materiałów, co z kolei zwiększa ryzyko niepowodzenia leczenia endodontycznego oraz ponownych infekcji, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki stomatologicznej.

Pytanie 40

Zwapniała warstwa, która powstaje na powierzchniach zębów oraz w uzupełnieniach protetycznych to

A. nabyta osłona zębowa

B. biofilm

C. płytka nazębna

D. kamień nazębny

Kamień nazębny, znany również jako kalkulus, to mineralizowany złóg, który powstaje na powierzchniach zębów oraz uzupełnieniach protetycznych. Jego powstawanie jest wynikiem mineralizacji płytki nazębnej, która składa się z biofilmu bakterii, resztek pokarmowych oraz substancji organicznych. Proces ten zachodzi na skutek obecności soli mineralnych w ślinie, przede wszystkim wapnia i fosforanów, które przyczyniają się do utwardzenia płytki nazębnej. Praktyczne znaczenie kamienia nazębnego polega na jego negatywnym wpływie na zdrowie jamy ustnej; sprzyja on rozwojowi chorób periodontologicznych, takich jak zapalenie dziąseł czy choroba przyzębia. Regularna higiena jamy ustnej oraz profesjonalne usuwanie kamienia nazębnego w gabinetach stomatologicznych są kluczowe dla utrzymania zdrowia zębów i dziąseł, a także dla zapobiegania dalszym problemom stomatologicznym. Warto pamiętać, że kamień nazębny nie może być usunięty za pomocą tradycyjnego szczotkowania, dlatego ważne jest regularne odwiedzanie stomatologa oraz stosowanie odpowiednich technik higieny jamy ustnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej