Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
Data rozpoczęcia: 22 grudnia 2025 11:27
Data zakończenia: 22 grudnia 2025 11:51

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaka jest minimalna wielkość nośnika, na którym można zarejestrować materiał audio oraz wideo, gdy czas trwania transmisji to 74 minuty, a prędkość transmisji wynosi 8 Mb/s?

A. 2,7 GB

B. 1,7 GB

C. 3,7 GB

D. 4,7 GB

Wybór innej pojemności, takiej jak 1,7 GB, 2,7 GB lub 3,7 GB, jest wynikiem niepoprawnego oszacowania wymagań dotyczących pojemności nośnika. Często błędy te wynikają z niedoszacowania czasu trwania transmisji lub błędnego przeliczenia jednostek. Na przykład, przyjmując, że materiał audio-wideo trwa 74 minuty, nie można pomijać przeliczenia minut na sekundy. Niedostateczne zrozumienie pojęcia przepustowości i jej związku z pojemnością nośnika prowadzi do błędnych wniosków. Przy 8 Mb/s, każdy dodatkowy margines na ewentualne straty lub dodatkowe informacje, takie jak kodeki czy formaty, powinien być brany pod uwagę. Należy również pamiętać, że standardowe nośniki, takie jak płyty DVD, mają określone minimalne pojemności, które są projektowane w sposób, aby zaspokajały potrzeby rynku w zakresie przechowywania materiałów multimedialnych. Dlatego, aby prawidłowo określić, jaka pojemność jest wystarczająca, kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad konwersji jednostek oraz praktycznych aspektów dotyczących pojemności nośnika. Użycie nieodpowiednich wartości może skutkować niedoborem miejsca na nośniku, co w praktyce uniemożliwi zapisanie całego materiału lub wpłynie na jego jakość.

Pytanie 2

Metoda addytywna uzyskiwania kolorów polega na

A. odejmowaniu świateł o kolorach: niebieskozielonym, purpurowym, żółtym

B. dodawaniu świateł o kolorach podstawowych: czerwonym, zielonym, niebieskim

C. odejmowaniu świateł o kolorach: czerwonym, zielonym, niebieskim

D. dodawaniu świateł o kolorach podstawowych: niebieskozielonym, purpurowym, żółtym

Addytywna metoda mieszania barw, znana także jako metoda addytywna, polega na łączeniu świateł o barwach podstawowych: czerwonej, zielonej i niebieskiej (RGB). Ta technika jest powszechnie stosowana w technologii wyświetlania, jak monitory komputerowe, telewizory i urządzenia mobilne. W praktyce oznacza to, że różne intensywności tych trzech kolorów mogą być łączone, tworząc szeroką gamę barw. Na przykład, połączenie intensywnego czerwonego i zielonego światła skutkuje powstaniem żółtego koloru, a połączenie wszystkich trzech kolorów w równych ilościach generuje białe światło. Metoda ta opiera się na właściwościach percepcji kolorów przez ludzkie oko, które jest wrażliwe na różne długości fal świetlnych. W kontekście standardów branżowych, metoda RGB jest używana w systemach komputerowych oraz w grafice cyfrowej, gdzie precyzyjna kontrola nad barwą jest kluczowa dla uzyskania oczekiwanych efektów wizualnych.

Pytanie 3

W programie Photoshop paleta Histogram przedstawia

A. krzywą barw widmowych.

B. wielkość i rozdzielczość obrazu.

C. wyciąg dla prób kolorów.

D. rozkład jasności pikseli obrazu.

Niektóre koncepcje dotyczące funkcji palety Histogram w programie Photoshop mogą być mylące. Wiele osób błędnie interpretuje histogram jako narzędzie do oceny rozmiaru i rozdzielczości obrazu. Jednak histogram nie odnosi się do tych parametrów, gdyż jego głównym zadaniem jest analizowanie rozkładu jasności pikseli, a nie fizycznych właściwości obrazu. Odpowiedź wskazująca na wielkość i rozdzielczość obrazu wprowadza w błąd, ponieważ te aspekty dotyczą wymiarów pliku i liczby pikseli, które nie mają bezpośredniego związku z tym, jak intensywnie różne poziomy jasności są obecne w obrabianym obrazie. Inną często spotykaną nieprawidłowością jest mylenie histogramu z krzywą barw widmowych, co jest zupełnie innym narzędziem wykorzystywanym do analizy kolorów, a nie jasności. Wreszcie, odpowiedzi sugerujące wyciąg kolorów również są błędne, gdyż histogram koncentruje się wyłącznie na jasności, a nie na samych kolorach czy ich proporcjach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnej pracy z obrazami w Photoshopie i unikania typowych pułapek w analizie graficznej.

Pytanie 4

Które polecenie programu Adobe Photoshop umożliwia poprawienie zniekształceń geometrycznych przedstawionych na zdjęciach?

A. Utwórz nową warstwę wypełnienia lub korekcyjną.

B. Filtr/punkt zbiegu.

C. Filtr/korekta obiektywu.

D. Warstwa/styl warstwy/opcje mieszania.

Wybrane odpowiedzi, takie jak 'Utwórz nową warstwę wypełnienia lub korekcyjną', 'Warstwa/styl warstwy/opcje mieszania', czy 'Filtr/punkt zbiegu', wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące narzędzi i funkcji dostępnych w programie Adobe Photoshop. Utworzenie nowej warstwy wypełnienia lub korekcyjnej to krok, który ma na celu zastosowanie ogólnych efektów kolorystycznych lub tonalnych, ale nie koryguje zniekształceń geometrycznych. Takie podejście nie rozwiązuje problemów związanych z aberracjami optycznymi, które mogą zniekształcać perspektywę obrazu. Z kolei style warstwy i opcje mieszania służą do tworzenia efektów wizualnych na warstwach, jednak nie mają zastosowania w kontekście korygowania zniekształceń optycznych. Odpowiedź związana z filtrem punktu zbiegu również jest myląca, ponieważ odnosi się do korekty perspektywy, ale nie do zniekształceń wynikających z użycia obiektywów. W rzeczywistości, zastosowanie filtru korekty obiektywu jest zintegrowane z zasadami prawidłowej obróbki zdjęć, które powinny uwzględniać korekcję błędów optycznych jako kluczowy krok w procesie edycji. Ignorowanie tego narzędzia może prowadzić do nieprawidłowej reprezentacji obrazu oraz niskiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 5

Aby uzyskać cyfrową wersję fotografii czarno-białej, należy wykonać proces

A. skanowania oryginału transparentnego

B. kopiowania optycznego

C. skanowania oryginału refleksyjnego

D. kopiowania stykowego

Skanowanie oryginału refleksyjnego to proces digitizacji, który polega na przekształceniu fizycznych odcisków czarno-białych fotografii w postać cyfrową. Używa się w tym celu skanera, który oświetla zdjęcie i rejestruje odbite światło. To podejście jest standardem w profesjonalnej archiwizacji i konserwacji fotografii, ponieważ pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazów z zachowaniem detali oraz tonalności. W praktyce, podczas skanowania oryginału refleksyjnego, istotne jest dobranie odpowiednich ustawień skanera, takich jak rozdzielczość (najlepiej minimum 300 dpi dla zdjęć) oraz głębia kolorów. Dobrą praktyką jest także stosowanie skanerów dedykowanych dla fotografii, które często oferują funkcje poprawy jakości obrazu. Dzięki temu możemy uzyskać wierne odwzorowanie oryginału, co jest niezwykle ważne w kontekście archiwizacji dzieł sztuki czy dokumentów historycznych. Skanowane obrazy mogą być następnie edytowane czy publikowane w zasobach internetowych, co otwiera nowe możliwości ich popularyzacji.

Pytanie 6

Technologia umożliwiająca regulację ostrości bez fizycznej zmiany długości obiektywu oznaczana jest symbolem

A. FF

B. IF

C. CF

D. AF

Odpowiedź oznaczona symbolem AF (Auto Focus) jest poprawna, ponieważ odnosi się do technologii automatycznego ustawiania ostrości w obiektywach. Technologia AF pozwala na precyzyjne ustawianie ostrości na obiektach bez potrzeby ręcznej interwencji. Obiektywy z systemem AF wykorzystują różne metody, takie jak detekcja kontrastu oraz detekcja fazy, co sprawia, że są niezwykle efektywne w różnych warunkach oświetleniowych. Przykładem zastosowania AF jest fotografowanie dynamicznych scen, takich jak sport czy przyrody, gdzie szybka i dokładna zmiana ostrości jest kluczowa. Nowoczesne aparaty, w tym lustrzanki oraz bezlusterkowce, są wyposażone w zaawansowane systemy AF, które umożliwiają śledzenie ruchomych obiektów, co zwiększa szanse na uzyskanie doskonałych zdjęć. Ważne jest, aby użytkownicy byli świadomi, że technologie AF mogą różnić się między producentami i modelami, dlatego warto zapoznać się z specyfikacją danego obiektywu oraz aparatu, aby w pełni wykorzystać ich możliwości związane z automatycznym ustawianiem ostrości.

Pytanie 7

Jakie urządzenie umożliwia zyskanie materiałów cyfrowych w formacie wideo?

A. Aparat bezlusterkowy

B. Skaner optyczny

C. Kolorymetr

D. Tablet graficzny

Skaner optyczny to urządzenie przeznaczone do digitalizacji dokumentów i zdjęć w formie statycznej. Jego funkcjonalność ogranicza się do wprowadzania danych w postaci obrazów, a więc nie ma możliwości rejestrowania materiałów wideo. Użytkownicy często mylą skanery z aparatami fotograficznymi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich zastosowania. Tablet graficzny, z kolei, jest narzędziem stosowanym głównie do tworzenia grafiki komputerowej. Pozwala on na rysowanie bezpośrednio na ekranie za pomocą pióra cyfrowego, ale nie jest przeznaczony do rejestrowania obrazu w czasie rzeczywistym, jak ma to miejsce w przypadku nagrywania wideo. Kolorymetr natomiast to specjalistyczne urządzenie używane do pomiaru kolorów, które ma zastosowanie głównie w grafice komputerowej, druku oraz przemyśle malarskim. Nie jest w stanie rejestrować ani przetwarzać materiałów wideo. Zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania technologii w praktyce. Często spotykanym błędem jest mylenie różnych typów sprzętu i ich funkcji, co może prowadzić do niewłaściwego doboru narzędzi w pracy czy produkcji. Kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o zakupie lub użyciu konkretnego urządzenia, dobrze rozpoznać jego właściwe zastosowanie oraz możliwości.

Pytanie 8

Program, w którym tworzone są pliki FLA, to

A. Photoshop

B. Bridge

C. Flash

D. InDesign

Chociaż InDesign, Photoshop i Bridge są częścią Adobe, to jednak są to zupełnie inne narzędzia. InDesign służy bardziej do układania treści w dokumentach, jak czasopisma czy ulotki. Photoshop natomiast zajmuje się głównie grafiką rastrową, a nie animacjami. Przy używaniu Bridge, mamy do czynienia raczej z organizacją plików, a nie tworzeniem treści. Często ludzie mylą te programy, co nie jest dziwne, bo każdy z nich ma swoją specyfikę. Szkoda, bo zrozumienie, co który program potrafi, jest super istotne, zwłaszcza w kontekście pracy z FLA. Każde z tych narzędzi ma swoje miejsce, ale ważne, żeby wiedzieć, kiedy ich używać.

Pytanie 9

Który z poniższych formatów nie jest formatem plików wideo?

A. MOV

B. AVI

C. FLV

D. RAW

Format RAW nie jest standardowym formatem plików wideo, lecz odnosi się do surowych danych, które są często generowane przez aparaty fotograficzne lub skanery. Pliki RAW zawierają nieprzetworzone informacje o obrazie, a ich głównym celem jest zapewnienie maksymalnej jakości i elastyczności podczas edycji. W kontekście wideo, pliki RAW mogą być używane przez profesjonalne kamery filmowe, jednak w tym przypadku są one zazwyczaj poddawane dalszej obróbce i kodowaniu w bardziej powszechnych formatach, takich jak ProRes czy DNxHD. Użycie plików RAW w produkcji filmowej pozwala na uzyskanie lepszej kontroli nad kolorami, ekspozycją i innymi parametrami obrazu, co jest szczególnie cenione w pracy postprodukcyjnej. W przeciwieństwie do RAW, formaty takie jak MOV, FLV i AVI są standardowymi formatami plików wideo, które zawierają skompresowane dane wideo oraz audio, co czyni je bardziej odpowiednimi do szerokiego zastosowania w odtwarzaniu i dystrybucji multimediów.

Pytanie 10

W jakim formacie powinien być zapisany projekt modelu 3D, aby został prawidłowo odczytany przez oprogramowanie do drukarek 3D?

A. CDR

B. PDF

C. SVG

D. STL

Format STL (stereolitografia) jest standardowym formatem plików używanym w technologii druku 3D. Jego główną zaletą jest to, że jest on zrozumiały dla większości programów służących do przygotowania modeli do druku, a także dla samych drukarek 3D. Pliki STL przechowują informacje o geometrii modelu w postaci trójkątów, co pozwala na dokładne odwzorowanie skomplikowanych kształtów. Dzięki temu, że format ten jest szeroko stosowany, praktycznie wszystkie systemy CAD (Computer-Aided Design) oraz slicery, które konwertują modele do formatu zrozumiałego dla drukarek 3D, obsługują pliki STL. W praktyce, korzystając z programów takich jak Blender, Tinkercad czy SolidWorks, użytkownicy mogą łatwo eksportować swoje projekty do formatu STL, co jest kluczowe dla dalszego procesu druku. Warto pamiętać, że aby model był poprawnie wydrukowany, musi być również odpowiednio przygotowany – m.in. musi być zamknięty (nie mieć żadnych dziur) oraz odpowiednio wyważony, aby uniknąć problemów podczas druku. W związku z tym, STL jest uznawany za najlepszy wybór w kontekście druku 3D, a jego znajomość jest niezbędna dla każdego, kto chce pracować z drukarkami 3D.

Pytanie 11

Aby uzyskać bliskie ujęcie kamienicy, który obiektyw będzie najlepszy?

A. 35 mm

B. 130 mm

C. 300 mm

D. 50 mm

Obiektywy o ogniskowej 50 mm i 35 mm są popularne w fotografii ogólnej, jednak nie są one optymalnym wyborem do fotografowania kamienic w dużym zbliżeniu. Ogniskowa 50 mm, często określana jako 'standardowa', zbliża się do kąta widzenia ludzkiego oka, co sprawia, że zdjęcia robione tym obiektywem mogą nie oddać pełnej skali i detali architektonicznych. Dodatkowo, przy takiej ogniskowej, zbliżenie do budynku może prowadzić do zniekształcenia perspektywy, co jest niepożądane w fotografii architektury. Ogniskowa 35 mm daje nieco szersze pole widzenia, co również nie sprzyja kompresji przestrzeni i może skutkować nadmiernym rozciągnięciem obiektów na zdjęciu. Fotografia architektoniczna wymaga użycia dłuższych ogniskowych, aby uchwycić detale z odpowiedniej odległości, unikając przy tym efektów zniekształcenia. Ogniskowa 130 mm, choć bliższa optymalnej, wciąż nie zapewnia wystarczającej odległości do uzyskania pełnych detali kamienic w dużym zbliżeniu, co może skutkować brakiem klarowności zdjęć. Wybierając obiektyw, istotne jest zrozumienie, jak ogniskowa wpływa na perspektywę i głębię ostrości, co jest kluczowe w celu uzyskania profesjonalnych efektów w fotografii architektonicznej.

Pytanie 12

Jaki format należy zastosować do kompresji materiałów wideo?

A. MPEG

B. MP3

C. RealAudio

D. JPEG

Wybierając inne formaty niż MPEG do kompresji wideo, można się pogubić w tym, gdzie i jak je stosować. RealAudio to głównie format do dźwięku, więc nie nadaje się do wideo. Można myśleć, że to multimedia, ale jego przeznaczenie ogranicza się do audio, przez co nie nadaje się do kompresji wideo. MP3 też jest formatem do dźwięku, więc nie możemy go używać do wideo, co może wprowadzać w błąd, gdy chcemy zarządzać danymi. JPEG to zupełnie inna sprawa, bo to format graficzny, który działa tylko na statycznych obrazach. Nie ma sensu myśleć, że JPEG da się wykorzystać do wideo, bo on nie radzi sobie z ruchem. Jak wybierzesz formaty inne niż MPEG, może się pojawić więcej problemów z jakością obrazu i kompresją, co w profesjonalnym świecie nie jest najlepszym pomysłem. Trzeba zrozumieć, że każdy format ma swoje miejsce i ograniczenia, by skutecznie zarządzać multimediami.

Pytanie 13

Wskaż prawidłowy zapis dotyczący tworzenia akapitu tekstu w języku HTML.

A. Pierwszy akapit. Drugi akapit.

B. Pierwszy akapit . Drugi akapit.

C. Pierwszy akapit. Drugi akapit.

D. Pierwszy akapit. Drugi akapit.

To właśnie taki zapis, jak Pierwszy akapit.Drugi akapit., jest zgodny ze standardem HTML. Każdy akapit w dokumencie oznaczamy osobnym tagiem otwierającym i zamykającym . Dzięki temu przeglądarka jednoznacznie wie, gdzie zaczyna i kończy się dany fragment tekstu. To bardzo praktyczne – jak masz większy artykuł czy instrukcję, rozdzielasz go na czytelne sekcje, a czytelnik nie gubi się w ścianie tekstu. Co ciekawe, tag jest tzw. semantycznym elementem HTML, czyli ma określone znaczenie – przeglądarka, czytniki ekranu czy nawet Google wiedzą, że zawartość tego tagu to właśnie akapit. Moim zdaniem, przy tworzeniu stron warto zawsze trzymać się takiego schematu, bo wtedy kod jest czytelny i zgodny z dobrymi praktykami. Spotkałem się z sytuacjami, gdzie ktoś próbował zamykać akapit tylko jednym znacznikiem , albo robił zagnieżdżenia – efekt bywał dość niespodziewany, a strona w różnych przeglądarkach wyglądała zupełnie inaczej. W rozwijaniu projektów webowych to wręcz podstawa, żeby używać poprawnie zamykanych elementów, bo to wpływa na dostępność i kompatybilność. Warto też wiedzieć, że w CSS możesz łatwo stylować każdy akapit, np. nadając mu odstęp czy inną czcionkę, właśnie dlatego, że są dobrze opisane w HTML.

Pytanie 14

Jakie zestawienie formatów umożliwia zapisanie dźwięków, tekstów oraz grafiki wektorowej?

A. CDR, MP3, DOC

B. PSD, DOC, MP3

C. DOC, JPG, MP3

D. DOC, CDR, PSD

Wybór innych odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących zdolności do przechowywania różnych typów materiałów cyfrowych. Na przykład, odpowiedź zawierająca PSD jako format pliku jest nieodpowiednia, ponieważ PSD (Photoshop Document) jest przeznaczony głównie do edycji obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Choć może być użyteczny w pracy z grafiką, nie pokrywa wymagań dotyczących formatów wektorowych, takich jak CDR. Odpowiedzi z kombinacjami JPG i DOC również są niewłaściwe, ponieważ JPG to format kompresji stratnej, który nie nadaje się do grafiki wektorowej, a jego użycie w kontekście materiałów wymagających edycji prowadzi do utraty jakości. Ostatecznie, korzystanie tylko z DOC i JPG nie uwzględnia potrzeb związanych z przechowywaniem dźwięku, co ogranicza uniwersalność zestawu formatów. Ponadto, wybór formatów, które są niekompatybilne z określonymi rodzajami danych, może prowadzić do utraty informacji lub obniżenia jakości, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami zarządzania treścią cyfrową. W praktyce, kluczowe jest, aby wybierać formaty, które są dostosowane do specyficznych potrzeb danego projektu, co pomaga w zachowaniu jakości i dostępności materiałów.

Pytanie 15

Jaki materiał eksploatacyjny wykorzystuje się do druku na drukarce 3D?

A. Toner

B. Tusz solwentowy

C. Folia wylewana

D. Filament

W przypadku materiałów eksploatacyjnych używanych w drukarkach 3D, pojawiają się często nieporozumienia dotyczące innych technologii druku, takich jak drukowanie laserowe czy atramentowe. Toner, na przykład, jest specyficznym materiałem stosowanym w drukarkach laserowych, gdzie pigment jest w postaci proszku i jest przeprowadzany przez proces fuzji na papierze. Jest to podejście całkowicie różne od druku 3D, które polega na tworzeniu obiektów przestrzennych poprzez nakładanie materiału warstwa po warstwie. Tusz solwentowy, z kolei, jest wykorzystywany głównie w druku wielkoformatowym do tworzenia grafik na różnych podłożach, takich jak banery czy plakaty. Jego zastosowanie również nie ma związku z drukiem 3D, ponieważ jest bardziej przeznaczone do aplikacji płaskich. Folia wylewana to materiał używany w technice wytłaczania lub termoformowania, a nie w druku 3D. Pojęcia te są często mylone, co prowadzi do błędnych wniosków o technologii druku 3D. Każda z tych odpowiedzi dotyczy innych procesów druku i materiałów, które nie są kompatybilne z metodą FDM, co powinno być jasne dla każdego, kto ma zamiar pracować z zarządzaniem materiałami w druku 3D. Właściwe zrozumienie różnicy między tymi technologiami jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania drukarek 3D.

Pytanie 16

Jakie aspekty powinny być brane pod uwagę przy projektowaniu układu strony internetowej?

A. Niestandardowe style czcionek

B. Obrazy o wysokiej jakości

C. Duża liczba elementów animacyjnych

D. Przejrzysty i prosty layout strony

Prosty i czytelny układ strony jest kluczowy dla skutecznej nawigacji i doświadczeń użytkowników. Taki layout umożliwia użytkownikom szybkie odnalezienie potrzebnych informacji, co zwiększa ich satysfakcję oraz czas spędzony na stronie. Przykładem dobrego układu może być zastosowanie siatki (grid) w projektowaniu, co pozwala na łatwe rozmieszczanie elementów w sposób uporządkowany. Standardy takie jak WCAG (Web Content Accessibility Guidelines) podkreślają znaczenie czytelności w kontekście dostępności treści dla osób z różnymi niepełnosprawnościami. Dobrze zorganizowany layout powinien także uwzględniać hierarchię informacji, co oznacza, że najważniejsze elementy powinny być bardziej wyróżnione. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich odstępów, kontrastów kolorystycznych oraz typografii wpływa na estetykę i użyteczność strony, co jest istotne dla utrzymania uwagi użytkowników.

Pytanie 17

Ilustracja przedstawia obraz zapisany z głębią

A. 1 bitową.

B. 48 bitową.

C. 8 bitową.

D. 24 bitową.

Poprawna odpowiedź wskazuje na głębię 1 bitową, co oznacza, że każdy piksel w obrazie może przyjąć jedną z dwóch wartości: czarną lub białą. Takie ograniczenie bitowe jest typowe dla obrazów monochromatycznych, w których wszystkie inne kolory są reprezentowane poprzez różne odcienie szarości. W praktyce, obrazy w głębi 1 bitowej są często wykorzystywane w skanowaniu dokumentów oraz w niektórych zastosowaniach związanych z OCR (optyczne rozpoznawanie znaków). Na przykład, podczas digitalizacji dokumentów tekstowych w formacie czarno-białym, obraz w 1 bitowej głębi pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a jednocześnie zachowuje czytelność tekstu. Warto również zauważyć, że w kontekście standardów branżowych, szczególnie w skanowaniu i archiwizowaniu, głębia 1 bitowa jest zalecana, ponieważ pozwala na optymalizację przestrzeni dyskowej, co jest kluczowe w systemach zarządzania dokumentami.

Pytanie 18

Jakiego oprogramowania należy użyć do stworzenia logo z możliwością bezstratnego zwiększania jego rozmiaru?

A. Picasa

B. Corel Draw

C. PhotoPerfect

D. Corel Photo-Paint

Corel Draw to program graficzny oparty na wektorach, co oznacza, że tworzone w nim obiekty graficzne można powiększać lub zmniejszać bez utraty jakości. Dzięki temu idealnie nadaje się do projektowania znaków firmowych, które często muszą być dostosowywane do różnych formatów, od wizytówek po billboardy. W przypadku Corel Draw, wykorzystując narzędzia takie jak Path, Shapes oraz Text, można tworzyć zaawansowane projekty, które są zgodne z branżowymi standardami, takimi jak PDF/X, co ułatwia współpracę z drukarniami. Warto również zauważyć, że Corel Draw umożliwia łatwe eksportowanie grafiki do różnych formatów, co jest istotne w kontekście przygotowywania materiałów reklamowych. Użycie wektorów w projektowaniu to dobra praktyka, ponieważ pozwala na zachowanie ostrości i szczegółowości grafiki niezależnie od rozmiaru, co jest kluczowe w profesjonalnej identyfikacji wizualnej firmy.

Pytanie 19

Jakie formaty zapisu broszury informacyjnej w formie publikacji elektronicznej są przeznaczone do wyświetlania w sieci?

A. AI, PDF

B. PDF, EPUB

C. CSV, PSD

D. DWG, EPUB

Zrozumienie, które formaty są odpowiednie do publikacji elektronicznych, wymaga znajomości ich specyfiki i zastosowania. Odpowiedzi, które wskazują na formaty takie jak CSV czy PSD, nie są odpowiednie w kontekście broszur informacyjnych. CSV (Comma-Separated Values) to format wykorzystywany głównie do przechowywania danych w formacie tekstowym, co czyni go idealnym do importu i eksportu danych między aplikacjami, ale nie nadaje się do tworzenia wizualnie atrakcyjnych publikacji. Nie zawiera on możliwości formatowania tekstu ani grafiki, co czyni go niepraktycznym dla broszur, które wymagają estetycznego układu. PSD (Photoshop Document) to natomiast format plików edytowalnych wykorzystywany w programie Adobe Photoshop, który jest idealny do pracy z grafiką, ale nie jest standardem do publikacji elektronicznych, ponieważ wymaga specjalistycznego oprogramowania do otwarcia i edycji. Z kolei AI (Adobe Illustrator) to format wektorowy, który również służy głównie do projektowania graficznego, a nie do publikacji. DWG, będący formatem plików CAD, jest wykorzystywany do rysunków technicznych i inżynieryjnych, co jest zupełnie innym zastosowaniem niż broszury informacyjne. Często błędna interpretacja tych formatów prowadzi do mylnego wniosku, że wszystkie pliki graficzne lub tekstowe nadają się do publikacji, co w praktyce nie jest zgodne z wymaganiami użytkowników i oczekiwaniami rynku. Właściwe formaty publikacji powinny być dostosowane do ich funkcji i zapewniać odpowiednią jakość oraz formatowanie treści, co jest kluczowe w kontekście komunikacji wizualnej.

Pytanie 20

Co oznacza ekspozycja w kontekście rejestracji obrazu?

A. rozszczepienie światła na składnikowe barwy

B. wyświetlenie obrazu na wyświetlaczu LCD aparatu

C. zapisanie obrazu optycznego na nośniku danych

D. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu

Próby zrozumienia procesu rejestracji obrazu poprzez inne aspekty, takie jak rozszczepienie światła na barwy składowe, mogą prowadzić do błędnych wniosków. Chociaż rozszczepienie światła jest ciekawym zjawiskiem fizycznym, które można zaobserwować w kontekście pryzmatów czy filtrów, nie jest to proces stosowany bezpośrednio w rejestracji obrazu w aparatach fotograficznych. Zrozumienie, że ekspozycja polega na naświetlaniu detektora obrazu, jest kluczem do właściwego postrzegania procesu fotografowania. Inne odpowiedzi, takie jak zapisanie obrazu optycznego na karcie pamięci lub wyświetlenie obrazu na ekranie LCD, również odzwierciedlają nieporozumienie dotyczące kolejności działań w fotografii. Rejestracja obrazu to etap, w którym światło pada na detektor, co następnie prowadzi do zapisu danych na nośniku pamięci. Właściwe pojmowanie tych procesów ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia, jak działają aparaty cyfrowe oraz jak można je efektywnie wykorzystywać. Wiele osób myśli, że ekspozycja to po prostu zapis obrazów, ignorując kluczową rolę, jaką odgrywa naświetlenie detektora. Tego typu myślenie może prowadzić do niepoprawnego ukierunkowania na techniki, które nie wpływają bezpośrednio na jakość obrazów, przez co istotne jest zrozumienie sekwencji procesów w rejestracji obrazu.

Pytanie 21

Jaki kolor będą miały teksty akapitów utworzone na podstawie przedstawionego arkusza stylów?
<style>
p{color: yellow;}
p{color: black;}
p{color: red;}
</style>

A. Zielony.

B. Czarny.

C. Żółty.

D. Czerwony.

W tym pytaniu wszystko rozgrywa się o tzw. specyfikę oraz kolejność deklaracji CSS. Kiedy kilka reguł stylów dotyczy tego samego selektora, a nie mają różnej specyficzności, przeglądarka stosuje tę, która pojawia się jako ostatnia w kodzie. W arkuszu stylów przedstawionym w pytaniu wszystkie selektory to po prostu „p”, więc dotyczą każdego akapitu. Najpierw przypisano im kolor żółty, potem czarny, a na końcu czerwony. I to właśnie ta ostatnia wartość — color: red — będzie miała zastosowanie, bo nadpisuje poprzednie. W praktyce to bardzo częsta sytuacja, zwłaszcza gdy rozbudowujemy projekt lub podpinamy wiele plików CSS — jeśli ten sam selektor występuje wielokrotnie, ostateczny wygląd zależy od tego, która reguła jest ostatnia. Branżowo mówi się, że CSS działa na zasadzie „ostatni wygrywa” (ang. last rule wins), co potwierdzają oficjalne standardy W3C. Warto pilnować porządku w swoich stylach, bo nieświadome nadpisywanie może prowadzić do trudnych do wykrycia błędów wizualnych. Takie zachowanie CSS jest też przydatne przy tworzeniu tzw. motywów lub dynamicznego przewijania stylu, gdzie dokładnie na tej zasadzie można łatwo zmieniać wygląd całych sekcji strony. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby początkujące często są zaskoczone tym mechanizmem i długo nie mogą znaleźć, dlaczego jakiś kolor nie działa — a to po prostu kwestia kolejności w kodzie.

Pytanie 22

Jaki kolor reprezentuje zapis #00FF00?

A. Biały

B. Czerwony

C. Czarny

D. Zielony

Odpowiedź zielona (#00FF00) jest prawidłowa, ponieważ kod HEX #00FF00 oznacza kolor zielony w systemie kolorów RGB, gdzie pierwsza para cyfr (00) reprezentuje wartość czerwonego, druga para (FF) wartość zielonego, a ostatnia para (00) wartość niebieskiego. W praktyce, kolor zielony jest szeroko stosowany w projektowaniu graficznym, tworzeniu stron internetowych i w aplikacjach mobilnych. Jego intensywność i jasność mogą być dostosowywane przy użyciu różnych wartości HEX, co daje projektantom elastyczność w osiąganiu pożądanych efektów wizualnych. W standardach webowych, takich jak CSS, kolor zielony jest często używany jako kolor akcentujący lub tło, szczególnie w kontekście reprezentacji natury, zdrowia i zrównoważonego rozwoju. Wiedza o kolorach i ich kodach HEX jest niezbędna w pracy kreatywnych profesjonalistów, aby skutecznie komunikować przekazy wizualne i budować estetykę marki.

Pytanie 23

Jaki sprzęt pozwala na profesjonalną digitalizację zbiorów muzealnych o charakterze bibliotecznym?

A. Stół bezcieniowy

B. Stół do reprodukcji

C. Namiot bezcieniowy

D. Lampa do makrofotografii

Stół do reprodukcji jest kluczowym narzędziem w procesie profesjonalnej digitalizacji fotograficznej zasobów muzealnych, zwłaszcza tych o charakterze bibliotecznym. Jego konstrukcja pozwala na precyzyjne ustawienie obiektów, co jest niezwykle istotne dla uzyskania wysokiej jakości reprodukcji. W przeciwieństwie do innych sprzętów, stół do reprodukcji zapewnia stabilność oraz kontrolowane warunki pracy, co minimalizuje ryzyko zniekształceń i błędów optycznych. W praktyce, użycie stołu do reprodukcji umożliwia fotografowanie książek, dokumentów i innych cennych materiałów w sposób, który nie narusza ich struktury, co jest kluczowe dla ich zachowania. Wysokiej jakości reprodukcje są nie tylko niezbędne dla archiwizacji, ale również dla publikacji oraz udostępniania zasobów szerszej publiczności. Standardy, takie jak ISO 19264-1, wskazują na znaczenie właściwego sprzętu oraz technik w procesie digitalizacji, co potwierdza rolę stołu do reprodukcji jako elementu zapewniającego zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 24

Jakie są zewnętrzne arkusze stylów dla języka HTML?

A. BASIC

B. PHP

C. JAVA

D. CSS

Wybór odpowiedzi BASIC, PHP oraz JAVA jako zewnętrznych arkuszy stylów dla HTML jest niewłaściwy z kilku powodów. BASIC to język programowania, który nie jest używany w kontekście stylizacji stron internetowych. To podejście do programowania proceduralnego, które ma zastosowanie głównie w starych systemach, ale nie ma żadnego związku z tworzeniem stylów i układów stron. PHP, z drugiej strony, to język skryptowy działający po stronie serwera, który służy do generowania dynamicznych treści w HTML, ale nie jest odpowiedzialny za stylizację. W przypadku PHP, style są nadal definiowane w CSS, a język ten jedynie przetwarza dane i wysyła je jako HTML. JAVA, pomimo że jest językiem programowania ogólnego przeznaczenia, również nie jest związana z bezpośrednim stylingiem dokumentów HTML. Użycie Javy w kontekście webowym odbywa się głównie poprzez technologię JavaServer Pages (JSP) lub servlety, natomiast sama jej natura nie obejmuje stylizacji. Kluczowym błędem w myśleniu jest mylenie języków programowania z językiem stylów. W rzeczywistości, CSS jako język dedykowany do stylizacji jest jedynym standardem, który pozwala na osiągnięcie celu oddzielania treści od prezentacji w HTML. Zrozumienie różnicy między tymi technologiami jest kluczowe dla efektywnego tworzenia stron internetowych i poprawnego wykorzystania dostępnych narzędzi.

Pytanie 25

Kaskadowe arkusze stylów pozwalają na

A. określanie pędzli i wzorów

B. określanie animacji przejść w nieliniowych prezentacjach

C. tworzenie szablonów prezentacji nieliniowych z opcją powiększania obrazu oraz zmiany jego lokalizacji

D. tworzenie szablonów definiujących wygląd elementów wyświetlanych na stronie internetowej

Kaskadowe arkusze stylów (CSS) są kluczowym elementem w projektowaniu stron internetowych, ponieważ umożliwiają oddzielanie treści od prezentacji. Dzięki CSS można definiować wygląd elementów HTML, co pozwala na tworzenie atrakcyjnych i responsywnych interfejsów użytkownika. Przykładowo, za pomocą CSS można ustawić kolory, czcionki, marginesy, paddingi oraz inne właściwości stylizacji, co umożliwia nie tylko estetyczne, ale i funkcjonalne dostosowanie strony do różnych urządzeń. W praktyce, dobre praktyki związane z używaniem CSS obejmują stosowanie selektorów klasowych i identyfikatorów dla lepszej organizacji kodu, a także korzystanie z preprocesorów, takich jak SASS czy LESS, które ułatwiają zarządzanie stylami w większych projektach. Warto także podkreślić, że stosowanie CSS zgodnie z W3C (World Wide Web Consortium) zapewnia lepszą dostępność i zgodność z różnymi przeglądarkami.

Pytanie 26

Kolorymetr to sprzęt, który pozwala na

A. optymalizację karty dźwiękowej

B. optymalizację karty graficznej

C. czyszczenie głowicy drukarki

D. kalibrację rzutnika lub monitora

Kolorymetr to urządzenie, które służy do kalibracji rzutników i monitorów, co jest kluczowe w zapewnieniu odpowiedniej jakości wyświetlanego obrazu. Kalibracja polega na dostosowywaniu ustawień urządzenia wyświetlającego, aby uzyskać jak najwierniejsze odwzorowanie kolorów. Dzięki zastosowaniu kolorymetru możliwe jest osiągnięcie zgodności z normami kolorystycznymi, takimi jak sRGB, Adobe RGB czy DCI-P3, co jest niezwykle istotne w branży filmowej, fotograficznej oraz w projektowaniu graficznym. Przykładowo, profesjonalni graficy i fotografowie wykorzystują kolorymetry do dokładnego ustawienia kolorów w monitorach, co pozwala na precyzyjne edytowanie zdjęć i grafik. W praktyce, kolorymetr mierzy wartości kolorów wyświetlanych przez monitor, a następnie generuje profil kolorów, który jest używany przez system operacyjny do korekty tych wartości w celu uzyskania bardziej realistycznego obrazu. Właściwe kalibrowanie sprzętu jest kluczowe w kontekście produkcji multimedialnej, aby zapewnić spójność kolorystyczną na różnych urządzeniach.

Pytanie 27

Która z kart pamięci charakteryzuje się najwyższą pojemnością?

A. microSD

B. SD (Secure Digital)

C. SDXC (Secure Digital Extended Capacity)

D. SDHC (Secure Digital High Capacity)

Karta pamięci SDXC (Secure Digital Extended Capacity) to standard, który został wprowadzony, aby zapewnić wyższą pojemność danych w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak SDHC czy klasyczne karty SD. SDXC obsługuje pojemności od 32 GB do 2 TB, co czyni go idealnym wyborem dla profesjonalnych zastosowań, takich jak nagrywanie wideo w wysokiej rozdzielczości, zdjęcia w formacie RAW czy przechowywanie dużych baz danych. Warto również zauważyć, że karty SDXC są zgodne z protokołem exFAT, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie przestrzenią dyskową i eliminację ograniczeń związanych z systemem FAT32, takich jak maksymalna wielkość pliku wynosząca 4 GB. W praktyce oznacza to, że użytkownicy, którzy potrzebują dużych pojemności, powinni wybierać karty SDXC, szczególnie w kontekście nowoczesnych urządzeń, takich jak lustrzanki cyfrowe, kamery 4K i systemy do przechowywania danych.

Pytanie 28

Celem użycia kolorów neutralnych w prezentacji jest

A. zmiękczenie oraz stonowanie zastosowanych kolorów

B. podkreślenie świeżości oraz estetyki prezentacji

C. wywołanie odczucia spokoju i odprężenia

D. zwrócenie uwagi oraz uwydatnienie treści

Kolory neutralne, takie jak odcienie szarości, beżu czy bieli, pełnią kluczową rolę w prezentacjach wizualnych, ponieważ pomagają w zmiękczaniu i stonowaniu intensywnych kolorów, które mogłyby dominować w przekazie. Użycie neutralnych tonów pozwala skupić uwagę odbiorców na istotnych treściach, minimalizując wizualne zakłócenia. W praktyce, stosowanie neutralnych kolorów może być widoczne w różnych elementach prezentacji, takich jak tło slajdów, co ułatwia akcentowanie głównych punktów i informacji. Dobrze dobrane kolory neutralne sprzyjają także lepszej czytelności tekstu, co jest zgodne z zasadami projektowania graficznego. W kontekście standardów branżowych, wiele wytycznych dotyczących projektowania prezentacji zaleca stosowanie kolorów neutralnych, aby utrzymać profesjonalny wygląd oraz zapewnić klarowność przekazu. Przy planowaniu prezentacji warto również rozważyć zastosowanie schematów kolorów, które uwzględniają zarówno kolory główne, jak i neutralne, aby tworzyć zharmonizowane i estetyczne kompozycje wizualne.

Pytanie 29

Elementy wyrazu, takie jak kluczowe słowa, nagłówki oraz wskazówki, używane w projektach multimedialnych, mają na celu

A. zaprezentowanie potencjalnych interakcji

B. zademonstrowanie struktury treści oraz organizacji komunikatu

C. prowadzenie po układzie projektu

D. wyróżnienie najważniejszych informacji

Wybór odpowiedzi dotyczącej pokazania struktury treści i organizacji komunikatu, nawigacji po strukturze projektu, czy pokazania możliwych interakcji, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli środków wyrazu w projektach multimedialnych. Zrozumienie, że te elementy służą do porządkowania treści, nie uwzględnia faktu, że ich podstawowym zadaniem jest skuteczne przekazywanie kluczowych informacji i umożliwienie ich łatwego przyswajania. Struktura treści jest ważna, ale to nie ona, a właściwe akcentowanie najważniejszych informacji pozwala na efektywne docieranie do odbiorcy. W przypadku nawigacji po projekcie, chociaż elementy takie jak przyciski i linki są niezbędne, sama nawigacja nie jest celem, lecz środkiem do osiągnięcia głównego celu, jakim jest przekazanie istotnych treści. Pokazywanie możliwych interakcji, jak w przypadku interaktywnych elementów, również ma swoje miejsce, jednak nie jest to kluczowa funkcja środków wyrazu. Prawidłowe podejście powinno skupiać się na tym, jak wyróżnienie najważniejszych informacji, a nie tylko struktury czy interakcji, wpływa na zrozumienie i percepcję treści przez użytkowników. W praktyce, pomijając akcentowanie, możemy prowadzić do chaosu informacyjnego, co może wywoływać frustrację u odbiorcy i ograniczać jego zaangażowanie w treści multimedialne.

Pytanie 30

W celu opublikowania rastrowego obrazu cyfrowego w internecie należy nadać mu parametry:

A. tryb barwny CMYK, rozdzielczość 96 ppi, jak największy rozmiar pliku.

B. tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku.

C. tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak największy rozmiar pliku.

D. tryb barwny CMYK, rozdzielczość 96 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku.

Wiele osób mylnie sądzi, że do internetu wystarczy wrzucić obrazek w najwyższej możliwej jakości, bo przecież im większy plik, tym lepszy efekt końcowy. Tymczasem to podejście przynosi więcej szkód niż pożytku – zbyt duże pliki graficzne wydłużają czas ładowania strony, co jest frustrujące dla użytkownika i negatywnie wpływa na SEO. W środowisku internetowym absolutnym standardem jest tryb RGB, bo to właśnie tak wyświetlają kolory ekrany komputerów i urządzeń mobilnych. Zastosowanie trybu CMYK nie tylko jest zupełnie niepotrzebne, ale też może prowadzić do dziwnie wyblakłych lub przekłamanych kolorów po konwersji na RGB przez przeglądarkę. W druku, owszem, CMYK rządzi, ale online jest wręcz zbędny. Jeśli chodzi o rozdzielczość, 96 ppi bywa spotykane w niektórych kontekstach (zwłaszcza Windows), ale większość przeglądarek i narzędzi webowych traktuje rozdzielczość obrazu w pikselach, a nie w ppi – liczy się faktyczna liczba pikseli poziomych i pionowych, a 72 ppi to wciąż praktyczny standard, minimalnie obciążający rozmiar pliku. Powielany jest też błąd, że im większy rozmiar pliku, tym lepiej – to nie dotyczy internetu. Celem jest możliwie najmniejszy plik przy zachowaniu akceptowalnej jakości. Z mojego doświadczenia wynika, że dobry kompromis pomiędzy jakością a wagą pliku to podstawa – szczególnie, gdy użytkownik korzysta z wolniejszego łącza albo przegląda stronę na telefonie. Złe dobieranie trybu kolorów i nieoptymalna kompresja są częstymi błędami początkujących, dlatego warto od razu nauczyć się – RGB, 72 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku. To naprawdę robi różnicę, nawet jeśli wydaje się mało spektakularne na pierwszy rzut oka.

Pytanie 31

Wskaż obowiązek spoczywający na właścicielu strony internetowej, który zamierza wykorzystać na stronie zdjęcia oznaczone zamieszczonymi symbolami licencji creative commons.

A. Użycia komercyjnego, na tych samych warunkach.

B. Użycia w celach niekomercyjnych.

C. Uznania autorstwa, na tych samych warunkach.

D. Wyłącznie uznania autorstwa.

Prawidłowa odpowiedź wynika z zasad licencji Creative Commons oznaczonych symbolami BY (uznanie autorstwa) oraz SA (na tych samych warunkach). Kiedy właściciel strony internetowej zamierza wykorzystać zdjęcia z taką licencją, musi nie tylko podać autora (np. w opisie zdjęcia, stopce strony, albo metadanych), ale też – i to jest istotne – jeśli modyfikuje, edytuje albo tworzy na podstawie tego zdjęcia coś nowego (np. kolaż, przeróbkę), efekt tej pracy również udostępnia na identycznej licencji, czyli „na tych samych warunkach”. Oznacza to, że inni użytkownicy mają potem takie same prawa do dalszego wykorzystywania tego utworu. To bardzo chroni otwarty obieg twórczości, bo uniemożliwia „zamknięcie” przerobionych wersji – zawsze muszą być dostępne na takich samych zasadach, jak oryginał. Spotykałem się z sytuacjami, gdzie to przeoczenie prowadziło do konfliktów, bo ktoś zmienił zdjęcie, ale nie udostępnił swojej wersji dalej w duchu CC-SA i był problem. Moim zdaniem warto dodać, że ta zasada promuje otwarty dostęp i wspólne budowanie zasobów. W praktyce trzeba przy każdym wykorzystaniu wskazać twórcę (np. „fot. Jan Kowalski, CC BY-SA 4.0”) i, jeśli zdjęcie zostało zmodyfikowane, dopisać: „na podstawie: ...”. Dla osób prowadzących strony firmowe czy blogi to standardowa, bardzo dobra praktyka – w sieci liczy się transparentność. Bez takiego oznaczenia można narazić się na roszczenia prawne, a tego raczej nikt nie chce.

Pytanie 32

Który kolor odpowiada zapisowi #00FF00?

A. Biały.

B. Czarny.

C. Czerwony.

D. Zielony.

Kolor zapisany w formacie szesnastkowym #00FF00 to zielony. Wynika to z tego, jak działa model RGB, który jest podstawą do określania barw w grafice komputerowej czy w projektowaniu stron internetowych. W modelu tym każdy z kolorów podstawowych (Red – czerwony, Green – zielony, Blue – niebieski) jest reprezentowany przez dwie cyfry w zakresie od 00 do FF (czyli od 0 do 255 w systemie dziesiętnym). W przypadku #00FF00, pierwsze dwie cyfry (00) oznaczają, że czerwony jest wyzerowany, kolejne dwie (FF) to maksymalna wartość zielonego, a ostatnie dwie cyfry (00) to brak niebieskiego. Czyli mamy pełne nasycenie zieleni przy braku pozostałych barw – daje to czystą zieleń. Taki zapis powszechnie wykorzystuje się w CSS, grafice rastrowej, nawet w programowaniu mikrokontrolerów sterujących LEDami RGB. Moim zdaniem to jeden z tych kodów, które warto zapamiętać, bo #00FF00 często pojawia się przy testach monitorów albo w materiałach do nauki kolorystyki. W praktyce, jak projektujesz UI albo tworzysz prostą stronę www, to szybkie rozpoznanie kodów RGB/HEX bardzo ułatwia pracę. Najlepsi graficy, z mojego doświadczenia, od razu rozpoznają, że FF w środkowej parze cyfr daje soczystą zieleń – i to jest taki branżowy klasyk.

Pytanie 33

Jakie narzędzie w grafice wektorowej sprawia, że obiekt wygląda na trójwymiarowy?

A. Środki artystyczne

B. Głębia

C. Wypełnienie

D. Obwiednia

Głębia jest kluczowym elementem w grafice wektorowej, który pozwala na nadanie obiektom wrażenia trójwymiarowości. Dzięki zastosowaniu gradientów, cieni, oraz różnych poziomów przezroczystości, projektanci mogą stworzyć iluzję głębokości i przestrzeni. Praktycznie, techniki te są powszechnie używane w logo, ilustracjach oraz interfejsach użytkownika, gdzie trójwymiarowość może przyciągać uwagę i zwiększać estetykę projektu. Przykłady zastosowania obejmują tworzenie przycisków o wyglądzie 3D, gdzie cienie i refleksy imitują światło padające na obiekt. Warto również wspomnieć o standardach branżowych, takich jak zasady projektowania UI/UX, które kładą nacisk na przejrzystość i intuicyjność wizualną, co często wymaga umiejętnego wykorzystania głębi. Dobrze zastosowana głębia może również wzmacniać hierarchię wizualną, prowadząc wzrok użytkownika w kierunku najważniejszych elementów projektu.

Pytanie 34

Jak nazywa się pochyła wersja pisma?

A. wersaliki

B. majuskuła

C. minuskuła

D. kursywa

Kursywa to styl pisma, który charakteryzuje się pochyleniem liter w prawo. Jest szeroko stosowana w typografii, aby wyróżnić fragmenty tekstu, takie jak tytuły książek, nazwy dzieł sztuki, terminy obcojęzyczne czy inne istotne elementy. W praktyce, kursywa pozwala na subtelne odróżnienie tych fragmentów od reszty tekstu bez konieczności używania większych liter lub zmiany kroju pisma. Kursywa jest także przydatna w kontekście pisania akademickiego, gdzie często stosuje się ją do podkreślenia terminów technicznych lub specjalistycznych. W standardach typograficznych, takich jak wytyczne APA czy MLA, kursywa odgrywa kluczową rolę w formatowaniu cytatów i odniesień. Jej odpowiednie wykorzystanie poprawia czytelność tekstu oraz jego estetykę. Warto również zauważyć, że w niektórych językach, takich jak włoski czy hiszpański, kursywa jest używana do oznaczania słów, które są istotne dla kontekstu, co może być przydatne w tłumaczeniach i nauczaniu języków obcych.

Pytanie 35

Jakie oprogramowanie jest odpowiednie do tworzenia grafiki w formacie SVG?

A. Gimp

B. Photoshop Elements

C. Inkscape

D. Adobe Photoshop

Adobe Photoshop, Gimp i Photoshop Elements to programy, które różnią się znacznie od Inkscape pod względem przeznaczenia i obsługi formatów grafiki. Photoshop, będący jednym z najpopularniejszych programów do edycji grafiki rastrowej, nie obsługuje natywnie formatu SVG ani nie jest zoptymalizowany do pracy z grafiką wektorową. Jego głównym zastosowaniem jest edycja zdjęć i tworzenie grafik rastrowych, co sprawia, że nie nadaje się do tworzenia skalowalnych obrazów, takich jak te w formacie SVG. Gimp, chociaż również obsługuje wiele formatów graficznych, jest bardziej ukierunkowany na edycję rastrową, a jego wsparcie dla SVG jest ograniczone i nie tak zaawansowane jak w Inkscape. Z kolei Photoshop Elements to uproszczona wersja Photoshopa, która także nie ma funkcji związanych z grafiką wektorową. Wybierając niewłaściwe narzędzie do projektu graficznego, można napotkać problemy z jakością i skalą tworzonych grafik, co w kontekście nowoczesnego projektowania webowego jest kluczowe. Użytkownicy często mylą pojęcia grafiki rastrowej i wektorowej, co prowadzi do wyboru niewłaściwych programów do realizacji ich potrzeb. Warto podkreślić, że wybór odpowiedniego narzędzia do tworzenia grafiki wektorowej, takiego jak Inkscape, jest istotny dla uzyskania najlepszej jakości i funkcjonalności stworzonych projektów.

Pytanie 36

W projekcie prezentacji autor ma prawo umieścić zdjęcie z koncertu

A. tylko po dokonaniu odpowiednich zmian na zdjęciu

B. bez uzyskania zgody osób widocznych na zdjęciu koncertowym

C. po otrzymaniu zgody od organizatora koncertu

D. po uzyskaniu zgody osób umieszczonych na zdjęciu koncertowym

Wiele osób uważa, że publikacja zdjęcia z koncertu w prezentacji nie wymaga zgody osób przedstawionych na zdjęciu, co jest błędnym podejściem. W pierwszej kolejności, przepis prawa mówi, że każdy ma prawo do ochrony swojego wizerunku. Można to interpretować jako konieczność uzyskania zgody osób, które są widoczne na zdjęciu, niezależnie od kontekstu. Wydaje się, że niektórzy błędnie myślą, że modyfikacje zdjęcia, takie jak przycięcie lub stosowanie filtrów, mogą zwolnić z obowiązku uzyskania zgody, co jest nieprawda. Prawo do wizerunku nie zależy od tego, czy zdjęcie jest zmodyfikowane, a raczej od tego, czy osoba jest na nim rozpoznawalna. Zgoda organizatora koncertu na publikację zdjęcia również nie wystarczy, ponieważ organizator może nie mieć prawa do reprezentowania osób, które występują na zdjęciach. Często występuje mylne przekonanie, że zdjęcia wykonane w przestrzeni publicznej mogą być wykorzystywane bez ograniczeń, co jest kolejnym niedopatrzeniem. W rzeczywistości, przestrzeń publiczna nie oznacza automatycznie braku praw do ochrony wizerunku. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przed publikacją zdjęć uzyskać odpowiednie zgody i przestrzegać standardów etycznych oraz prawnych, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych oraz naruszeń prywatności osób trzecich.

Pytanie 37

Aby umieścić na stronie internetowej z tłem w kolorze kremowym logo firmy w postaci czerwono-czarnej grafiki na białym tle, należy najpierw przeskalować logo, a następnie

A. ustawić przezroczystość na biały kolor tła i zapisać grafikę w formacie JPG lub TIFF

B. ustawić przezroczystość na biały kolor tła i zapisać grafikę w formacie GIF89a lub PNG

C. ustawić kanał alfa na kolory czerwony lub czarny i zapisać plik w formacie PNG

D. wystarczy zapisać grafikę w formacie GIF89a lub PNG

Poprawna odpowiedź polega na ustawieniu przezroczystości na biały kolor tła oraz zapisaniu pliku grafiki w formacie GIF89a lub PNG. Wybór formatu PNG jest szczególnie korzystny, gdyż obsługuje on kanał alfa, co pozwala na precyzyjne definiowanie przezroczystości poszczególnych pikseli. Zastosowanie przezroczystości na białym tle pozwoli na harmonijne wkomponowanie logo w kremowe tło strony, eliminując nieestetyczne krawędzie. Format GIF89a, mimo iż ma swoje ograniczenia w zakresie palety kolorów, również może być użyty w sytuacji, gdy logo nie wymaga skomplikowanej przezroczystości. W branży projektowania graficznego kluczowe jest, aby końcowy efekt wizualny był spójny i profesjonalny; dlatego wybór odpowiedniego formatu i ustawienia przezroczystości ma istotne znaczenie. Przykładem praktycznego zastosowania jest przygotowanie bannerów reklamowych, gdzie estetyka połączenia różnych kolorów tła i grafik jest kluczowa dla przyciągnięcia uwagi odbiorców.

Pytanie 38

Jednolity rozkład luminancji pikseli na całym histogramie zazwyczaj sugeruje, że zdjęcie jest

A. niedoświetlone

B. z niepełnym zakresem tonów

C. prześwietlone

D. z pełnym zakresem tonów

Równomierny rozkład jasności pikseli w histogramie pomaga zrozumieć, że zdjęcie ma pełen zakres tonów. To znaczy, że są tam cienie, średnie tony i światła, co jest naprawdę ważne, bo dzięki temu można zachować szczegóły zarówno w ciemnych, jak i jasnych częściach zdjęcia. Weźmy na przykład zdjęcia krajobrazów – tam warto, żeby było widać detale w cieniu drzew, ale też musimy mieć jasne niebo. Z tego, co wiem, dobry histogram jest często uznawany za oznakę świetnie wyważonego zdjęcia, co zgadza się z tym, co mówił Ansel Adams o zakresie tonalnym. Fotografowie używają histogramu, żeby sprawdzić, jak wygląda ekspozycja i dostosować ustawienia aparatu, co naprawdę pomaga w uzyskaniu lepszych efektów wizualnych. Dlatego ważne jest, żeby histogram miał równomierny rozkład jasności, bo to klucz do wysokiej jakości zdjęcia.

Pytanie 39

Efekt specjalny pokazany na zamieszczonym zrzucie ekranowym został uzyskany przez zastosowanie

A. stylu warstwy.

B. maski warstwy.

C. warstwy korekcyjnej.

D. trybu mieszania warstw.

Kiedy rozważamy inne podejścia do osiągnięcia efektu specjalnego, które nie uwzględniają trybów mieszania, napotykamy na nieporozumienia, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Warstwy korekcyjne, na przykład, są narzędziem do wprowadzania ogólnych zmian w kolorze i tonacji obrazu, ale nie oferują one tej samej elastyczności, co tryby mieszania. Użytkownicy mogą pomylić te pojęcia, sądząc, że stosowanie warstw korekcyjnych może zreplikować efekty uzyskiwane przez mieszanie warstw. Maski warstwy, choć niezwykle przydatne w selektywnym edytowaniu, również nie generują efektów kolorystycznych, które są wynikiem mieszania, lecz raczej pozwalają na ukrywanie lub ujawnianie części warstwy. Styl warstwy, z drugiej strony, wprowadza efekty takie jak cień, blask czy gradient, ale nie zmienia sposobu, w jaki warstwy ze sobą współpracują. Przyczyny tych błędów myślowych często opierają się na niepełnym zrozumieniu interakcji między warstwami w programach graficznych. Kluczowe jest, aby uzmysłowić sobie, że tryby mieszania są unikalnym sposobem na uzyskanie złożonych efektów wizualnych, a ignorowanie ich w procesie edycji graficznej może znacząco ograniczyć kreatywność i możliwości artystyczne projektanta.

Pytanie 40

Deklaracja CSS: li span {font-size:10pt; color:green;} wskazuje, że rozmiar 10 pt dotyczy

A. tekstu wewnątrz wszystkich znaczników li oraz span

B. jedynie tekstu wewnątrz wszystkich znaczników li, które są osadzone w znacznikach span

C. tekstu wewnątrz wszystkich znaczników span

D. wyłącznie tekstu znajdującego się wewnątrz znaczników span umieszczonych w znacznikach li

Wybór odpowiedzi dotyczącej zastosowania reguły CSS jest poprawny, ponieważ selektor 'li span' odnosi się do wszystkich znaczników 'span', które znajdują się wewnątrz znaczników 'li'. W praktyce oznacza to, że reguła ta wpływa tylko na tekst w tych specyficznych elementach, co pozwala na precyzyjne stylizowanie zawartości list. Zastosowanie takich selektorów jest szczególnie ważne w przypadku pisania złożonych dokumentów HTML, gdzie precyzyjne stylizowanie elementów może znacznie poprawić czytelność i estetykę strony. Na przykład, jeżeli chcielibyśmy, aby tylko niektóre fragmenty tekstu w liście miały inny rozmiar czcionki lub kolor, użycie tej reguły pozwala na pełną kontrolę nad formatowaniem. Tego typu techniki są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie kaskadowych arkuszy stylów (CSS), które promują modularność i elastyczność w projektowaniu stron internetowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej