Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
  • Data rozpoczęcia: 22 grudnia 2025 11:40
  • Data zakończenia: 22 grudnia 2025 11:49

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W językach C++ bądź C# termin virtual można wykorzystywać w kontekście

A. atrybutów klasy
B. funkcji zaprzyjaźnionych
C. destruktorów
D. metod klasy
W kontekście języków C++ i C# pojęcie 'virtual' jest często błędnie kojarzone z różnymi składnikami klasy, takimi jak atrybuty czy funkcje zaprzyjaźnione. Jednakże, w praktyce i zgodnie ze standardami tych języków, nie istnieje możliwość oznaczenia atrybutów klasy (czyli jej pól, zmiennych członkowskich) jako wirtualnych – nie ma to sensu, ponieważ dziedziczenie i polimorfizm dotyczą zachowania, czyli metod, a nie danych. Wiele osób myli też funkcje zaprzyjaźnione z metodami klas tylko dlatego, że mają dostęp do prywatnych członków, ale 'friend' w C++ służy tylko do udzielania dodatkowych uprawnień, a nie do realizacji polimorfizmu – nie można więc użyć 'virtual' w takim kontekście. Jeśli chodzi o destruktory, to temat jest trochę bardziej złożony. W C++ destruktory rzeczywiście mogą być wirtualne i często powinny być, jeśli klasa ma dziedziczyć, żeby poprawnie usuwać obiekty przez wskaźniki do klasy bazowej. Jednak w C# wszystkie destruktory są niejako „wirtualne” z definicji i nie używa się tam słowa kluczowego 'virtual' przy destruktorach, bo zarządzanie pamięcią działa inaczej. Niestety, to też bywa źródłem nieporozumień. Całe zamieszanie bierze się z nieintuicyjnych różnic między tymi dwoma językami oraz z mylenia składników klasy z ich zachowaniem. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęstszy błąd polega na traktowaniu 'virtual' jako czegoś, co można dodać „gdziekolwiek”, podczas gdy de facto jest to narzędzie skierowane ściśle do deklarowania i nadpisywania metod (funkcji członkowskich) klasy. Jeśli nie zrozumie się tej różnicy, łatwo później wpaść w pułapkę pisania nieczytelnego i nieefektywnego kodu. Warto więc trzymać się dobrych praktyk i nie kombinować tam, gdzie nie jest to przewidziane przez specyfikację języka.

Pytanie 2

Które z wymienionych stwierdzeń najcelniej opisuje proces uruchamiania aplikacji?

A. Przetwarzanie kodu źródłowego przez kompilator
B. Generowanie pliku źródłowego
C. Wykonywanie programu na podstawie przetłumaczonego kodu maszynowego
D. Tłumaczenie kodu źródłowego na język pośredni
Uruchomienie programu to naprawdę ważny moment, bo w tym czasie procesor zaczyna działać na kodzie maszynowym. Ten kod powstaje podczas kompilacji, która zamienia kod źródłowy na coś, co komputer rozumie. W tym etapie program trafia do pamięci, a także przygotowywane są różne dane do działania. Tak więc, to jest kluczowy krok w całej historii programu, bo decyduje, jak dobrze będzie działać.

Pytanie 3

Które z wymienionych stwierdzeń najtrafniej charakteryzuje klasę dziedziczącą?

A. Klasa, która umożliwia wielokrotne dziedziczenie pól prywatnych
B. Klasa, która wykorzystuje pola i metody innej klasy bez ich ponownej definicji
C. Klasa, która dzieli swoje pola z klasami zaprzyjaźnionymi
D. Klasa, która nie może posiadać konstruktorów ani destruktorów
Dziedziczenie w programowaniu obiektowym pozwala na tworzenie nowych klas na podstawie istniejących. Klasa dziedziczona (klasa pochodna) automatycznie uzyskuje dostęp do publicznych i chronionych pól oraz metod klasy bazowej, co eliminuje potrzebę ich ponownego definiowania. Dzięki dziedziczeniu można rozszerzać funkcjonalność istniejących klas, co prowadzi do bardziej efektywnego i modułowego kodu. Przykładem może być klasa 'Pojazd', po której dziedziczy klasa 'Samochód', zachowując wszystkie właściwości pojazdu i dodając specyficzne dla samochodu metody lub pola.

Pytanie 4

Który z wymienionych poniżej typów danych stanowi przykład typu stałoprzecinkowego?

A. decimal
B. float
C. double
D. int
Typ danych 'int' (integer) to przykład typu stałoprzecinkowego, który przechowuje liczby całkowite. Stałoprzecinkowe typy danych są podstawą w programowaniu, ponieważ pozwalają na efektywne przechowywanie wartości bez części ułamkowej, co przyspiesza obliczenia i redukuje zużycie pamięci. Typ 'int' jest szeroko stosowany w językach takich jak C, C++, Java i Python, a jego główną zaletą jest szybkość operacji arytmetycznych oraz przewidywalność wyników. Stałoprzecinkowe typy danych znajdują zastosowanie w algorytmach, systemach sterowania i aplikacjach embedded, gdzie precyzja obliczeń jest kluczowa.

Pytanie 5

Co zostanie wyświetlone w konsoli po wykonaniu poniższego kodu?

console.log(typeof null);
console.log(typeof undefined);
console.log(typeof []);
console.log(typeof NaN);
A. object, undefined, object, number
B. null, undefined, object, NaN
C. object, undefined, array, number
D. null, undefined, array, number
Typowe błędy związane z błędnymi odpowiedziami wynikają często z mylnych koncepcji dotyczących typów danych w JavaScript. Warto zauważyć, że odpowiedź sugerująca, że null jest typem 'null' nie jest zgodna z rzeczywistością. Null nie jest odrębnym typem, lecz jest klasyfikowany jako obiekt, co jest wynikają z tego, że w JavaScript wszystko jest obiektowe z wyjątkiem prostych typów. Również opinia, że NaN powinien być uznawany za typ 'NaN' jest myląca. NaN jest specjalnym przypadkiem liczby, co można zobaczyć przy użyciu typeof. Tablica z kolei nie ma własnego typu w JavaScript, jest traktowana jako obiekt. To jest powód, dla którego typeof zwraca 'object' dla tablic. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do błędnych konkluzji i może wpływać na jakość kodu. W praktyce powinno się zawsze stosować typeof do sprawdzania typów zmiennych, co zapewnia lepszą kontrolę nad danymi i eliminuje potencjalne błędy podczas wykonywania operacji na różnych typach. Warto zwracać uwagę na te aspekty, ponieważ wpływają one na wydajność i stabilność aplikacji.

Pytanie 6

Co to jest GraphQL?

A. System zarządzania bazami grafowymi
B. Język zapytań do API oraz środowisko wykonawcze do obsługi tych zapytań
C. Format danych podobny do JSON używany w komunikacji między aplikacjami
D. Biblioteka do tworzenia grafów i diagramów w aplikacjach webowych
GraphQL to innowacyjny język zapytań do API oraz środowisko wykonawcze, które umożliwia efektywne i elastyczne pobieranie oraz manipulowanie danymi. W przeciwieństwie do tradycyjnych API REST, gdzie każde zapytanie zwraca predefiniowany zbiór danych, GraphQL pozwala klientowi na zdefiniowanie dokładnie tego, co chce otrzymać. Oznacza to, że aplikacja może uniknąć nadmiarowych danych lub wielokrotnych zapytań do serwera. Przykładowo, w aplikacji mobilnej, która wyświetla profil użytkownika, możemy za pomocą jednego zapytania uzyskać wszystkie potrzebne informacje, takie jak imię, nazwisko, zdjęcie oraz listę znajomych, zamiast wysyłać osobne zapytania dla każdego z tych elementów. Tego rodzaju elastyczność jest kluczowa w skalowalnych architekturach, gdzie różne klienci mogą potrzebować różnych zbiorów danych. GraphQL promuje również dobre praktyki w zakresie wersjonowania API, umożliwiając jego rozwój bez wprowadzania niekompatybilnych zmian dla bieżących klientów.

Pytanie 7

W przedsiębiorstwie IT obowiązują określone zasady dotyczące zarządzania projektami, co wskazuje, że firma wykorzystuje model zarządzania

  • Prace dzielimy na sprinty 1 tygodniowe.
  • Każdy sprint obejmuje mały fragment funkcjonalności aplikacji.
  • Sprint rozpoczynamy od podziału prac i dyskusji.
  • Sprint kończymy na zatwierdzeniu testów przez klienta.
A. spiralny
B. zwinny
C. prototypowy
D. kaskadowy
W zarządzaniu projektami IT bardzo łatwo pomylić różne modele, zwłaszcza gdy pojawiają się podobne pojęcia, takie jak iteracje czy testowanie. Model prototypowy polega na szybkim tworzeniu wstępnych wersji produktu (prototypów), które następnie są pokazywane klientowi w celu zebrania opinii i stopniowego dopracowania finalnej wersji. Jednak nie ma tam stałej struktury czasowej jak np. sprinty, a główny nacisk jest na iteracyjne budowanie kolejnych wersji, a nie regularne, powtarzalne cykle pracy. Model kaskadowy (waterfall) jest wręcz przeciwieństwem zwinności – to sztywny, liniowy proces, gdzie każda faza (analiza, projektowanie, implementacja, testowanie, wdrożenie) musi być ukończona przed przejściem do następnej. Tutaj nie ma miejsca na podział na krótkie sprinty ani na regularne zatwierdzanie przez klienta po każdej iteracji – klient zazwyczaj widzi produkt dopiero na końcu projektu. Spiralny to z kolei model ryzyka, gdzie projektowanie, budowanie i testowanie odbywa się cyklicznie, ale głównym celem jest minimalizacja ryzyka przy każdej „spirali”, a nie iteracyjna budowa małych fragmentów systemu. W praktyce, błędne przypisanie tych modeli do opisanej sytuacji często wynika z utożsamiania jakiejkolwiek iteracyjności z podejściem zwinnym. Ale tylko zwinność (agile) stawia na krótki, powtarzalny cykl (sprint), ciągły kontakt z klientem i szybkie dostarczanie drobnych przyrostów funkcjonalności, przy czym klient aktywnie uczestniczy w każdym etapie, a nie tylko na początku i końcu. No i najważniejsze – to właśnie zwinne metody jak Scrum czy Kanban są obecnie standardem w większości firm IT zatrudniających zespoły programistyczne. Pozostałe modele stosuje się raczej tam, gdzie wymagania są z góry bardzo dobrze znane, albo tam, gdzie ryzyko musi być zarządzane w wyjątkowo formalny sposób, np. w branży lotniczej czy militarnej.

Pytanie 8

Jaką rolę pełni debugger w trakcie programowania?

A. Do kontrolowania wersji kodu źródłowego
B. Do konwersji kodu źródłowego na język maszynowy
C. Do automatycznego generowania dokumentacji projektu
D. Do wykrywania błędów w czasie działania programu
Debugger to takie narzędzie, które pomaga programistom w znajdowaniu błędów i śledzeniu, co się dzieje z programem, kiedy go uruchamiamy. Można go zatrzymać w dowolnym momencie, co nazywamy breakpoints, i wtedy można zobaczyć, jakie zmienne mają jakie wartości. Dzięki temu można łatwiej dostrzegać błędy logiczne czy składniowe. Wydaje mi się, że to naprawdę ważne narzędzie w pracy każdego programisty, bo ułatwia życie!

Pytanie 9

Co to jest lazy loading w kontekście aplikacji webowych?

A. Technika przechowywania danych w pamięci podręcznej przeglądarki
B. Metoda kompresji obrazów na stronach internetowych
C. Strategia optymalizacji, która opóźnia ładowanie zasobów do momentu, gdy są faktycznie potrzebne
D. Narzędzie do testowania wydajności ładowania strony
Lazy loading to technika optymalizacji wydajności, która polega na opóźnieniu ładowania zasobów, takich jak obrazy, filmy czy skrypty, do momentu, gdy są one rzeczywiście potrzebne. Dzięki temu zwiększa się szybkość ładowania strony, co jest szczególnie ważne w kontekście doświadczeń użytkowników i SEO. Przykładem zastosowania lazy loading może być strona z długą listą produktów, gdzie obrazy dla produktów znajdujących się poza ekranem są ładowane dopiero, gdy użytkownik przewinie stronę w dół. Praktyka ta nie tylko poprawia czas reakcji strony, lecz także redukuje zużycie pasma, co jest korzystne dla użytkowników na urządzeniach mobilnych. Stosując lazy loading, warto pamiętać o dobrych praktykach, takich jak użycie odpowiednich bibliotek JavaScript, które wspierają tę technikę, oraz zapewnienie odpowiednich fallbacków dla starszych przeglądarek. Wprowadzenie lazy loading jest zgodne z zaleceniami optymalizacji wydajności publikowanymi przez Google, które podkreślają znaczenie ładowania tylko niezbędnych zasobów i poprawę UX.

Pytanie 10

Jakie są różnice między testami funkcjonalnymi a niefunkcjonalnymi?

A. Testy funkcjonalne oceniają zgodność działania aplikacji z założeniami, a niefunkcjonalne analizują aspekty wydajności, bezpieczeństwa i użyteczności
B. Testy funkcjonalne koncentrują się na interfejsie, a niefunkcjonalne na backendzie aplikacji
C. Testy funkcjonalne są realizowane tylko przez końcowych użytkowników, natomiast niefunkcjonalne przez programistów
D. Testy funkcjonalne oceniają wydajność aplikacji, podczas gdy niefunkcjonalne weryfikują poprawność kodu
Testy funkcjonalne sprawdzają, czy aplikacja działa zgodnie z założeniami i spełnia określone wymagania użytkownika. Obejmują one testowanie interfejsu, przepływu pracy oraz funkcji kluczowych dla działania oprogramowania. Testy niefunkcjonalne koncentrują się na aspektach takich jak wydajność, skalowalność, bezpieczeństwo i użyteczność. Różnica polega na tym, że testy funkcjonalne oceniają 'co' robi aplikacja, podczas gdy testy niefunkcjonalne oceniają 'jak dobrze' aplikacja działa w różnych warunkach. Testy niefunkcjonalne obejmują testy obciążeniowe (load testing), testy penetracyjne oraz analizy UX. Oba typy testów są niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości oprogramowania i jego niezawodności w środowisku produkcyjnym.

Pytanie 11

Jaka jest składnia komentarza jednoliniowego w języku Python?

A. //
B. !
C. #
D. ""
Komentarz jednoliniowy w Pythonie zaczynamy od znaku hash, czyli #. To jest taki uniwersalny sposób na szybkie dodanie uwagi lub wyjaśnienia bez wpływu na działanie kodu. Moim zdaniem to bardzo praktyczne – wystarczy po prostu wpisać # i reszta linii jest ignorowana przez interpreter. W dużych projektach często spotyka się krótkie komentarze obok wyrażeń, np. x += 1 # inkrementacja liczby porządkowej. Co ciekawe, Python nie posiada stricte blokowych komentarzy, jak niektóre inne języki (np. /* ... */ w C lub Java), więc hashe naprawdę często się stosuje. To niesamowicie pomaga przy czytelności kodu, szczególnie gdy wracamy do własnych plików po kilku tygodniach albo pracujemy w zespole. PEP 8, czyli oficjalny przewodnik stylu Pythona, zaleca wręcz regularne używanie komentarzy do wyjaśniania „dlaczego” coś robimy, nie tylko „co” robimy. Dobrze napisany komentarz może skrócić czas szukania błędów albo tłumaczenia rozwiązań innym. Z mojego doświadczenia, warto pilnować, by komentarze nie były przestarzałe – łatwo zapomnieć o ich aktualizacji po zmianach w kodzie. Jeśli kiedyś napotkasz kod bez #, a z innymi znakami, to od razu czerwona lampka: to raczej nie jest Python.

Pytanie 12

Z analizy złożoności obliczeniowej algorytmów sortowania dla dużych zbiorów danych (powyżej 100 elementów) wynika, że najefektywniejszą metodą jest algorytm sortowania:

sortowanie bąbelkoweO(n²)
sortowanie przez wstawianieO(n²)
sortowanie przez scalanieO(n log n)
sortowanie przez zliczanieO(n)
sortowanie kubełkoweO(n²)
A. przez scalanie
B. bąbelkowego
C. kubełkowego
D. przez zliczanie
Sortowanie przez zliczanie (Counting Sort) to jeden z najszybszych algorytmów sortowania dla dużych zbiorów danych, jeśli zakres wartości jest ograniczony. Algorytm działa w czasie O(n+k), gdzie n to liczba elementów, a k to zakres wartości. Jest to algorytm stabilny, co oznacza, że zachowuje kolejność elementów o tej samej wartości. Counting Sort jest szczególnie efektywny w przypadku danych numerycznych o ograniczonym przedziale wartości, co czyni go idealnym rozwiązaniem do sortowania dużych zbiorów danych w krótkim czasie.

Pytanie 13

Jaki typ pamięci RAM powinno się wybrać do efektywnego komputera do gier?

A. DDR5
B. DDR4
C. LPDDR4
D. DDR3
Wybór odpowiedniego rodzaju pamięci RAM jest kluczowy dla osiągnięcia maksymalnej wydajności w komputerze gamingowym. DDR5, najnowszy standard pamięci dynamicznej RAM, oferuje znaczące ulepszenia w porównaniu do swoich poprzedników. Główne różnice dotyczą prędkości, efektywności energetycznej oraz pojemności. DDR5 może oferować prędkości sięgające 8400 MT/s, co przyczynia się do szybszego transferu danych, co ma bezpośredni wpływ na wydajność gier i aplikacji wymagających wysokiej przepustowości. Ponadto, DDR5 wprowadza architekturę, która pozwala na zwiększenie ilości pamięci w jednym module, co umożliwia konfiguracje do 128 GB na pojedynczy moduł, co jest niezwykle korzystne dla graczy korzystających z bardziej wymagających tytułów. Przykłady gier, które potrafią w pełni wykorzystać możliwości DDR5 to Cyberpunk 2077 czy Call of Duty: Warzone, gdzie wydajność pamięci jest kluczowym elementem w uzyskiwaniu płynności rozgrywki. Stosowanie DDR5 nie tylko poprawia wydajność, ale również zwiększa przyszłościowość sprzętu, co sprawia, że jest to najlepszy wybór na dzisiejszym rynku komputerów gamingowych.

Pytanie 14

Kolor Pale Green w modelu RGB przedstawia się jako RGB(152, 251, 152). Jaki jest szesnastkowy kod tego koloru?

A. 98 FB 98
B. 98 FE 98
C. A0 FE A0
D. A0 FB A0
Wybór nieprawidłowego kodu szesnastkowego dla koloru RGB(152, 251, 152) najczęściej wynika z niepełnego zrozumienia konwersji wartości dziesiętnych RGB na ich odpowiedniki w systemie szesnastkowym. W odpowiedziach pojawiły się kody takie jak A0 FB A0, A0 FE A0 czy 98 FE 98, które świadczą o błędnym przeliczaniu przynajmniej jednej składowej. Problem zwykle pojawia się podczas przekładania wartości dziesiętnych (w zakresie 0-255) na szesnastkowe – tutaj największy błąd robi się przy zamianie wartości 152 oraz 251. W wielu przypadkach, przez nieuwagę, ktoś potrafi zamienić 152 na A0, ale to jest 160 w dziesiętnym, a nie 152. Podobnie, 251 nie daje FE (bo FE to 254!), tylko FB. W mojej praktyce często widzę, że takie pomyłki biorą się albo z korzystania z nieprecyzyjnych kalkulatorów online, albo z pośpiechu. Często też myli się kolejność bajtów albo nie zwraca uwagi na to, czy wartości są z zakresu RGB, czy może np. RGBA, co wprowadza dodatkowe zamieszanie. Trzeba pamiętać, że każdy kolor w modelu RGB składa się z trzech osobnych wartości, które muszą być niezależnie przeliczone na szesnastki i dopiero wtedy składane w końcowy kod HEX. Z mojego doświadczenia, błędy tego typu mogą prowadzić do zupełnie innych efektów wizualnych w gotowym projekcie – niby kolor podobny, ale jednak coś nie gra, szczególnie przy projektowaniu interfejsów czy layoutów stron internetowych. Branżowe standardy, takie jak te opisane przez W3C i w dokumentacjach narzędzi Adobe lub GIMP, zawsze zalecają dokładność i niepoleganie wyłącznie na automatycznych konwerterach w tego typu zadaniach. Najlepiej zawsze przeliczyć sobie ręcznie lub używać sprawdzonych narzędzi, wtedy mamy pewność, że odwzorowanie koloru będzie zgodne ze specyfikacją. Takie drobiazgi potrafią realnie wpłynąć na odbiór strony czy aplikacji, więc warto ćwiczyć te konwersje i mieć świadomość, gdzie można popełnić błąd.

Pytanie 15

Który z poniższych opisów najlepiej charakteryzuje Node.js?

A. Środowisko uruchomieniowe JavaScript poza przeglądarką, używające silnika V8 z Chrome
B. Framework do budowania aplikacji mobilnych przy użyciu JavaScript
C. Biblioteka do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach webowych
D. System zarządzania bazami danych NoSQL
Każda z pozostałych opcji opisuje inne technologie, które nie mają związku z Node.js. Opis sugerujący, że Node.js jest frameworkiem do budowania aplikacji mobilnych z użyciem JavaScript, jest mylny, ponieważ Node.js jest narzędziem serwerowym, a nie środowiskiem do tworzenia aplikacji mobilnych. W rzeczywistości, do tworzenia aplikacji mobilnych najczęściej wykorzystuje się frameworki takie jak React Native czy Ionic, które pozwalają na tworzenie interfejsów użytkownika w JavaScript, ale operują w zupełnie innym kontekście. Kolejnym błędnym podejściem jest traktowanie Node.js jako biblioteki do tworzenia interfejsów użytkownika w aplikacjach webowych. Interfejsy użytkownika są zwykle tworzone z użyciem frameworków takich jak Angular, Vue.js lub React, które współpracują z Node.js w celu budowy pełnych aplikacji webowych. Ostatnia z ofert, czyli system zarządzania bazami danych NoSQL, jest jeszcze jednym błędnym podejściem. Node.js nie jest bazą danych; zamiast tego, może współdziałać z bazami danych NoSQL, takimi jak MongoDB, ale jego główną rolą jest obsługa logiki serwera. Typowe nieporozumienia, które prowadzą do tych błędnych koncepcji, obejmują mylenie kontekstu zastosowania oraz funkcjonalności różnych technologii, co może skutkować nieprawidłowym zrozumieniem ich ról w architekturze aplikacji.

Pytanie 16

W zestawieniu zaprezentowano doświadczenie zawodowe pracowników firmy IT. Do stworzenia aplikacji front-end powinien/powinna zostać wyznaczony/a

PracownikZnajomość technologii lub programów
AnnaInkscape, Corel Draw
KrzysztofAngular
PatrykHTML, CSS
EwaDjango, .NET
A. Krzysztof
B. Anna
C. Ewa
D. Patryk
Krzysztof to naprawdę świetny wybór na budowę aplikacji front-end, bo zna Angulara, który jest jednym z najpopularniejszych frameworków do aplikacji jednostronicowych. Dzięki Angularowi można tworzyć dynamiczne i responsywne interfejsy, co jest mega ważne w projektach front-end. Ogólnie rzecz biorąc, ten framework opiera się na komponentach, co zdecydowanie ułatwia pracę z kodem i pozwala na jego ponowne wykorzystanie. W połączeniu z TypeScriptem, Angular daje duże możliwości, bo mocne typowanie zmniejsza ryzyko błędów i poprawia czytelność kodu. Zrozumienie, jak działa aplikacja i jakie są dobre praktyki, takie jak modularność czy testowanie, też jest istotne, żeby wykorzystać Angulara w pełni. Krzysztof ma tę wiedzę i potrafi wdrażać najlepsze praktyki, jak architektura MVC, co sprawia, że aplikacje są bardziej skalowalne i łatwiejsze w utrzymaniu. Dodatkowo, Angular robi też sporo, żeby aplikacje działały szybko, co jest ważne dla doświadczenia użytkownika. Dlatego wybierając Krzysztofa, mamy pewność, że projekt będzie zgodny z nowymi standardami i spełni oczekiwania użytkowników w zakresie interfejsu.

Pytanie 17

Która z wymienionych reguł należy do netykiety?

A. Unikanie używania dużych liter w komunikacji
B. Stosowanie nieformalnego języka w każdej rozmowie
C. Udostępnianie treści bez zgody właścicieli
D. Zaniechanie odpowiadania na wiadomości od innych użytkowników
Unikanie pisania wielkimi literami w wiadomościach jest kluczowym elementem netykiety, ponieważ tekst pisany dużymi literami w internecie jest powszechnie interpretowany jako krzyk. To zasada, która ma na celu utrzymanie kultury komunikacji online oraz zapewnienie komfortu odbiorcy. Gdy użytkownik korzysta z wielkich liter, może to być odbierane jako agresywne lub dominujące, co może prowadzić do nieporozumień oraz negatywnych reakcji. Przykładem może być sytuacja, w której osoba, pisząc do grupy na forum internetowym, używa wyłącznie wielkich liter, co może zniechęcić innych do interakcji. Dobrą praktyką jest pisanie w sposób przystępny i zrozumiały, co sprzyja pozytywnej atmosferze w komunikacji. Standardy netykiety, takie jak te przedstawione w dokumentach związanych z etyką w internecie, podkreślają znaczenie szacunku i zrozumienia w interakcjach online, co obejmuje również sposób formułowania wiadomości. Warto także pamiętać o tym, że różne platformy społecznościowe mają swoje zasady, które podkreślają unikanie pisania krzykiem, co potwierdza ogólne podejście do netykiety.

Pytanie 18

Który z poniższych przykładów ilustruje deklarację złożonego typu w języku C++?

A. class Student {};
B. bool status;
C. float ocena = 4.5;
D. int wynik = 100;
Deklaracja `class Student {};` w języku C++ przedstawia przykład tworzenia typu złożonego w postaci klasy. Klasa to podstawowy element programowania obiektowego, który pozwala na łączenie danych (pól) i funkcji (metod) w jednej strukturze. Klasy umożliwiają modelowanie rzeczywistych obiektów i ich zachowań, co prowadzi do bardziej zorganizowanego i skalowalnego kodu. Klasy mogą być rozszerzane przez dziedziczenie, co jest kluczową zaletą programowania obiektowego.

Pytanie 19

Jaką rolę odgrywa pamięć operacyjna (RAM) w komputerowym systemie?

A. Trwałe przechowywanie systemu operacyjnego
B. Umożliwienie tworzenia kopii zapasowej danych użytkownika
C. Zarządzanie transferem danych pomiędzy urządzeniami wejścia/wyjścia
D. Tymczasowe magazynowanie danych i instrukcji dla procesora
Pamięć operacyjna, znana jako RAM (Random Access Memory), odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu systemu komputerowego. Jej głównym zadaniem jest tymczasowe przechowywanie danych i instrukcji, które są niezbędne dla procesora w trakcie wykonywania programów. Kiedy uruchamiamy aplikację, jej kod oraz dane są ładowane z pamięci masowej (np. dysku twardego) do pamięci RAM, co umożliwia szybki dostęp do nich przez procesor. Dzięki dużej prędkości działania pamięć operacyjna znacząco przyspiesza procesy obliczeniowe, ponieważ operacje na danych przechowywanych w RAM są wielokrotnie szybsze niż na danych znajdujących się na dysku twardym. Współczesne komputery często wyposażone są w kilka gigabajtów pamięci RAM, co pozwala na efektywne zarządzanie wieloma uruchomionymi aplikacjami jednocześnie. Standardy takie jak DDR4 i DDR5 określają nie tylko wydajność, ale również szybkość przesyłania danych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście wydajności systemu komputerowego. W efekcie, pamięć operacyjna jest niezbędna do płynnego działania systemu operacyjnego oraz aplikacji, a jej pojemność i szybkość mają bezpośredni wpływ na ogólną wydajność komputera.

Pytanie 20

Jakie kwestie związane z percepcją są uwzględnione w rekomendacjach standardu WCAG 2.0?

A. jasności i dokładności w dostarczonych treściach na stronie
B. prezentacji elementów interfejsu użytkownika
C. umożliwienia interakcji między elementami użytkownika za pomocą klawiatury
D. zapewnienia odpowiedniego czasu na zapoznanie się i przetworzenie informacji
Odpowiedzi odnoszące się do zapewnienia odpowiedniego czasu na zapoznanie się z informacjami, umożliwienia interakcji poprzez klawiaturę czy jasności i dokładności treści są ważne w kontekście dostępności stron, ale nie dotyczą bezpośrednio percepcji według standardu WCAG 2.0. Często zdarza się, że osoby uczące się mylą pojęcia percepcji z innymi zasadami WCAG, na przykład zrozumiałością (understandable) czy funkcjonalnością (operable). Percepcja w WCAG skupia się na tym, jak treści są postrzegane przez zmysły – głównie wzrok i słuch, ale czasem też dotyk, gdy mowa np. o wyświetlaczach brajlowskich. Zapewnienie odpowiedniego czasu i interakcji klawiaturą to typowe wymagania dla użytkowników z ograniczeniami motorycznymi, i chociaż są one bardzo istotne, to WCAG klasyfikuje je w innych kategoriach niż percepcja. Jasność i dokładność treści to cecha istotna dla zrozumiałości, jednak nie gwarantuje, że użytkownik w ogóle tę treść zauważy lub rozpozna – do tego potrzebna jest właśnie prawidłowa prezentacja elementów interfejsu. Tu najczęściej pojawia się błąd myślowy: zakłada się, że jak coś jest napisane jasno, to każdy to zobaczy i zrozumie, ale wielu użytkowników ma problemy z odbiorem samych wizualnych aspektów strony. WCAG 2.0 podkreśla, żeby nie polegać tylko na jednym kanale percepcji, np. kolorze, dźwięku czy obrazie. Dopiero dbałość o prezentację elementów interfejsu – kontrast, czytelność, alternatywy tekstowe – sprawia, że strona jest dostępna percepcyjnie. Warto zapamiętać, że kategorie WCAG są celowo podzielone właśnie w ten sposób, aby każda istotna kwestia była rozpatrywana osobno i nie mieszana z innymi.

Pytanie 21

Jaki modyfikator dostępu umożliwia dostęp do pól klasy tylko za pomocą jej metod?

A. Public
B. Protected
C. Private
D. Static
Modyfikator `public` umożliwia dostęp do pól i metod z dowolnego miejsca w programie, co narusza zasadę hermetyzacji i ukrywania danych wewnętrznych obiektu. `protected` pozwala na dostęp do pól i metod klasy w ramach dziedziczenia, ale nie ogranicza dostępu wyłącznie do metod tej samej klasy. `static` to modyfikator, który oznacza, że pole lub metoda należy do klasy, a nie do instancji obiektu, co nie jest związane z ograniczaniem dostępu. Tylko `private` zapewnia pełną kontrolę nad dostępem do danych wewnątrz klasy.

Pytanie 22

Jaką cechę powinien posiadać dobry negocjator?

A. brak pewności
B. przechwalanie się
C. spokój
D. myślenie tylko o sobie
Cechą dobrego negocjatora jest opanowanie, które odgrywa kluczową rolę w procesie negocjacji. Osoba potrafiąca zachować spokój w trudnych sytuacjach może lepiej ocenić sytuację, zrozumieć potrzeby drugiej strony oraz zidentyfikować potencjalne punkty konfliktu. Opanowanie pozwala na skuteczne zarządzanie emocjami, co jest niezbędne w celu osiągnięcia korzystnych rezultatów. Przykładem może być sytuacja, w której negocjator musi zmierzyć się z agresywnym przeciwnikiem; zachowanie zimnej krwi pozwala na analizę sytuacji bez emocjonalnych impulsów. Ponadto, opanowanie wpływa na postrzeganie osoby negocjującej przez innych, budując zaufanie i respekt. W kontekście standardów negocjacyjnych, takich jak BATNA (Best Alternative to a Negotiated Agreement), opanowanie umożliwia lepsze podejmowanie decyzji w trudnych sytuacjach. Dlatego umiejętność zachowania spokoju jest fundamentem skutecznych negocjacji.

Pytanie 23

Który z poniższych języków programowania jest statycznie typowany?

A. TypeScript
B. PHP
C. Ruby
D. JavaScript
TypeScript jest językiem programowania, który został zaprojektowany jako nadzbiór JavaScriptu. Jednym z jego kluczowych wyróżników jest statyczne typowanie, co oznacza, że zmienne, funkcje i obiekty mogą mieć zdefiniowane typy, które są sprawdzane w czasie kompilacji, zanim kod zostanie uruchomiony. Dzięki temu programiści mogą wychwycić wiele typowych błędów, takich jak niezgodność typów, co zwiększa bezpieczeństwo kodu oraz ułatwia jego utrzymanie. TypeScript pozwala na korzystanie z typów prostych, obiektowych, a także umożliwia definiowanie własnych typów, co daje większą elastyczność. Przykładowo, definiując funkcję w TypeScript, można określić typy argumentów oraz typ zwracany, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w programowaniu, zachęcając do bardziej strukturalnego podejścia do pisania kodu. W praktyce, projektowanie aplikacji w TypeScript pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian i refaktoryzację, ponieważ zmiany w typach są automatycznie sprawdzane przez kompilator. Warto również zauważyć, że TypeScript jest szeroko stosowany w dużych projektach, zwłaszcza w kontekście aplikacji frontendowych opartych na frameworkach takich jak Angular czy React, gdzie zarządzanie złożonością kodu jest kluczowe.

Pytanie 24

Która z wymienionych zasad jest istotna dla bezpiecznego użytkowania portali społecznościowych?

A. Regularne kontrolowanie ustawień prywatności
B. Zgłaszanie treści, które naruszają regulamin
C. Udostępnianie jak największej ilości informacji osobowych
D. Unikanie stosowania silnych haseł do konta
Regularne sprawdzanie ustawień prywatności jest kluczowym aspektem bezpiecznego korzystania z portali społecznościowych, ponieważ to właśnie te ustawienia decydują o tym, jakie informacje udostępniamy innym użytkownikom. Użytkownicy powinni być świadomi, że domyślne ustawienia prywatności często są skonfigurowane w sposób, który umożliwia szeroką dostępność ich danych osobowych. Przykładowo, wiele platform społecznościowych domyślnie ustawia profile jako publiczne, co oznacza, że każdy może zobaczyć ich zawartość. Zmieniając te ustawienia, użytkownicy mogą ograniczyć widoczność swoich postów, zdjęć, a także informacji osobistych tylko do wybranej grupy osób, co znacząco zwiększa ich bezpieczeństwo. Warto także regularnie aktualizować te ustawienia, ponieważ platformy często wprowadzają nowe funkcje, które mogą zmieniać domyślne zasady dotyczące prywatności. Zgodnie z wytycznymi RODO oraz innymi standardami ochrony danych osobowych, użytkownicy mają prawo do kontrolowania swoich informacji, co czyni regularne sprawdzanie ustawień prywatności nie tylko zaleceniem, ale również obowiązkiem każdego świadomego użytkownika internetu.

Pytanie 25

Który z poniższych przypadków stanowi test niefunkcjonalny?

A. Testowanie wydajności aplikacji pod dużym obciążeniem
B. Sprawdzenie obsługi formularza rejestracji
C. Sprawdzenie działania przycisku
D. Weryfikacja poprawności logowania użytkownika
Testowanie wydajności aplikacji pod dużym obciążeniem to przykład testu niefunkcjonalnego. Jego celem jest ocena, jak aplikacja zachowuje się przy dużej liczbie użytkowników lub operacji jednocześnie. Testy te pozwalają na identyfikację wąskich gardeł i optymalizację kodu oraz infrastruktury serwerowej. W ramach testów obciążeniowych analizowane są parametry takie jak czas odpowiedzi, zużycie zasobów (CPU, RAM) oraz stabilność aplikacji w warunkach skrajnego obciążenia. Testowanie wydajności jest kluczowe w aplikacjach webowych, e-commerce oraz systemach o dużej liczbie transakcji, gdzie każdy przestój może generować straty finansowe i negatywnie wpływać na doświadczenia użytkownika.

Pytanie 26

Które z wymienionych stanowi przykład zagrożenia fizycznego w miejscu pracy?

A. Obciążenie psychiczne
B. Nieodpowiednie relacje w zespole
C. Promieniowanie UV
D. Brak ergonomicznych miejsc pracy
Zagrożenia fizyczne w środowisku pracy obejmują czynniki, które mogą prowadzić do obrażeń ciała lub problemów zdrowotnych. Przykładem takiego zagrożenia jest promieniowanie UV, które może powodować oparzenia skóry, uszkodzenia oczu oraz zwiększać ryzyko nowotworów skóry. Ochrona przed promieniowaniem UV jest kluczowa w zawodach wymagających pracy na zewnątrz lub przy urządzeniach emitujących intensywne światło UV. Stosowanie odpowiednich środków ochrony, takich jak okulary przeciwsłoneczne z filtrem UV, odzież ochronna i kremy z filtrem, jest niezbędne do minimalizacji ryzyka. Pracodawcy są zobowiązani do wdrażania procedur bezpieczeństwa i zapewniania odpowiednich środków ochrony pracowników narażonych na działanie promieniowania UV.

Pytanie 27

Co oznacza termin 'polimorfizm' w programowaniu obiektowym?

A. Dziedziczenie metod z klasy bazowej
B. Zdolność do przyjmowania wielu form przez obiekt
C. Ustanowienie tylko jednego typu dla klasy
D. Ograniczenie do jednej formy dla obiektu
Polimorfizm to jedno z fundamentalnych pojęć w programowaniu obiektowym, które pozwala na tworzenie elastycznych i skalowalnych aplikacji. Dzięki polimorfizmowi możemy pisać kod, który operuje na obiektach, nie znając ich dokładnego typu w momencie kompilacji. To bardzo przydatne, gdy mamy do czynienia z hierarchią klas, gdzie różne klasy dziedziczą po jednej bazowej. Praktycznym przykładem może być system, w którym mamy klasę bazową 'Zwierzę' i klasy pochodne, takie jak 'Pies' i 'Kot'. Dzięki polimorfizmowi możemy stworzyć funkcję, która przyjmuje parametr typu 'Zwierzę', a następnie wywołuje metodę, która jest specyficzna dla danej klasy pochodnej. To umożliwia nam pisanie bardziej ogólnego i mniej związanego z konkretnymi typami kodu. Polimorfizm pozwala również na wdrażanie wzorców projektowych, takich jak strategia czy fabryka, które zwiększają modularność i reużywalność kodu. Korzystanie z polimorfizmu jest zgodne z zasadami SOLID, szczególnie zasadą podstawienia Liskov, która mówi, że obiekty klasy bazowej mogą być zastępowane obiektami klasy pochodnej bez wpływu na poprawność działania programu.

Pytanie 28

Wskaż fragment kodu, który stanowi realizację przedstawionego algorytmu w języku C++.

Kod 1
do {
  suma = suma + i;
} while (suma <= liczba);
cout << suma;
Kod 2
if (suma <= liczba) {
  suma = suma + i;
  i++;
}
else
  cout << suma;
Kod 3
for (i = suma; i <= liczba; i++)
  suma = suma + i;
else
  cout << suma;
Kod 4
while (suma <= liczba) {
  suma = suma + i;
  i++;
}
cout << suma;
Ilustracja do pytania
A. kod 3
B. kod 1
C. kod 2
D. kod 4
Wybrałeś fragment kodu, który faktycznie odwzorowuje logikę schematu blokowego: najpierw sprawdzamy warunek suma <= liczba, a dopiero gdy jest spełniony, wchodzimy do pętli, dodajemy i do zmiennej suma, inkrementujemy licznik i i wracamy do ponownego sprawdzenia warunku. To jest klasyczne zastosowanie pętli while, czyli sytuacji, kiedy nie znamy liczby iteracji z góry, ale wiemy, kiedy mamy skończyć – w tym wypadku, gdy suma przekroczy wartość graniczną liczba. Z mojego doświadczenia właśnie tak wygląda typowy fragment kodu sumujący kolejne liczby naturalne, dopóki nie zostanie osiągnięty limit. Ważne jest też to, że instrukcja wypisania wyniku znajduje się dopiero za pętlą, więc zostanie wykonana dokładnie raz, po zakończeniu obliczeń, co idealnie zgadza się z blokiem pisz suma na schemacie. W dobrych praktykach programistycznych zawsze pilnujemy, żeby warunek pętli dokładnie odpowiadał opisowi w algorytmie, a modyfikacja zmiennych sterujących, takich jak suma i i, była wykonywana wewnątrz pętli w spójny sposób. Taka konstrukcja jest potem łatwa w utrzymaniu, przeniesieniu do innych języków czy modyfikacji, na przykład można bez problemu zmienić warunek na suma < liczba albo dodać dodatkowe sprawdzenie, czy i nie rośnie za szybko. W praktycznych projektach, np. przy obliczaniu sum kontrolnych, limitów budżetowych, punktów gracza w grze, dokładnie taki wzorzec while warunek, obliczenia, inkrementacja, wypisz wynik pojawia się naprawdę często.

Pytanie 29

Jaka będzie wartość zmiennej x po wykonaniu poniższego kodu?

let x = 0;
for (let i = 0; i < 10; i++) {
  if (i % 2 === 0) continue;
  x += i;
}
A. 45
B. 20
C. 25
D. 30
Wartości 45, 30 i 20 uznawane za odpowiedzi na pytanie są wynikiem błędnych założeń dotyczących działania pętli oraz sposobu sumowania wartości. Niektórzy mogą pomyśleć, że wszystkie liczby od 0 do 9 powinny być sumowane, co prowadzi do błędnego wyniku. Zrozumienie tego, jak działa instrukcja continue, jest kluczowe. Instrukcja ta sprawia, że aktualna iteracja pętli jest przerywana w momencie, gdy i jest parzyste, co skutkuje pominięciem tych wartości w sumie. To istotny aspekt, ponieważ nie ma możliwości dodania parzystych liczb do zmiennej x. Kolejną pomyłką jest błędne obliczanie sumy nieparzystych liczb. Zamiast prawidłowego wyniku 25, niektórzy mogą zyskać liczbę 45, co sugeruje, że do sumy dodano również parzyste liczby, co jest niezgodne z logiką pętli. Podobnie, suma 30 pojawia się, gdy ktoś myśli, że bierze tylko niektóre liczby, ale źle oblicza ich sumę. Ostatecznie 20 również nie znajduje uzasadnienia, ponieważ w najlepszym przypadku można uzyskać sumę tylko niektórych nieparzystych liczb, co w rzeczywistości nie jest zgodne z kodem przedstawionym w pytaniu. Warto nauczyć się analizować kod na poziomie instrukcji i zrozumieć, jakie elementy są sumowane, a jakie są pomijane. Umożliwi to unikanie takich potknięć w przyszłości.

Pytanie 30

Zajmując się pracą w zespole oraz dbając o jego efektywne funkcjonowanie, nie powinniśmy

A. skupiać się jedynie na własnych korzyściach
B. wspierać się nawzajem
C. sumiennie i w ustalonym terminie realizować swoje zadania
D. przyjmować odpowiedzialności za swoje decyzje
Dokładnie o to chodzi – skupianie się tylko na własnych korzyściach prawie zawsze działa na szkodę zespołu. W praktyce, gdy ktoś patrzy wyłącznie na siebie, najczęściej zaniedbuje współpracę, co prowadzi do napięć i spadku efektywności grupy. W zespole liczy się wspólny cel, a nie indywidualne interesy, bo to właśnie dzięki wzajemnemu wsparciu i otwartej komunikacji można osiągnąć lepsze wyniki. Z mojego doświadczenia wynika, że projekty, w których członkowie współpracowali i dzielili się odpowiedzialnością, szły sprawniej i bez zbędnych spięć. Profesjonalne standardy, np. metodyki Scrum czy Agile, akcentują wartość pracy zespołowej i transparentności – jeśli każdy ciągnie w swoją stronę, cały model współpracy się sypie. Warto pamiętać, że nawet najlepszy specjalista sam nie pociągnie projektu, jeśli nie będzie działał fair wobec innych. Najlepiej się sprawdza takie podejście, gdzie ludzie podchodzą do pracy z otwartością, potrafią poprosić o pomoc i wspólnie świętują sukcesy, a nie tylko skupiają się na własnych liczbach czy bonusach. To naprawdę widać w praktyce – zespoły, gdzie nie liczy się tylko własny interes, mają zwykle znacznie lepsze efekty i atmosferę pracy.

Pytanie 31

Co to jest BEM w kontekście CSS?

A. Backend Encryption Method - metoda szyfrowania danych w backendzie
B. Bootstrap Element Manager - narzędzie do zarządzania elementami Bootstrap
C. Browser Extension Module - moduł rozszerzeń przeglądarki
D. Metodologia nazewnictwa klas CSS: Block, Element, Modifier
Wybór innych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące koncepcji BEM oraz jego zastosowania w CSS. Browser Extension Module, czyli moduł rozszerzeń przeglądarki, jest całkowicie niepowiązany z tematyką stylizacji stron internetowych. Takie podejście do ładowania lub tworzenia stylów w przeglądarkach nie dotyczy metodologii organizacji kodu CSS, jaką jest BEM. Backend Encryption Method natomiast odnosi się do bezpieczeństwa i szyfrowania danych w systemach serwerowych, co także nie ma związku z front-endowym podejściem do stylizacji. Pojęcie Bootstrap Element Manager mogłoby sugerować narzędzie do zarządzania komponentami w frameworku Bootstrap, jednak nie odnosi się do BEM, który jest niezależny od konkretnego frameworka i koncentruje się na organizacji kodu CSS. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest skupienie się na technologiach związanych z przeglądarką lub backendem, zamiast na metodologii stylistycznej, która ma na celu ułatwienie pracy z CSS. Kluczowe jest zrozumienie, że BEM jest narzędziem używanym do poprawy struktury i czytelności kodu CSS, co jest niezbędne w procesie tworzenia nowoczesnych, skalowalnych aplikacji webowych. Zwracanie uwagi na te różnice jest istotne dla każdej osoby zajmującej się front-endem, aby uniknąć zamieszania w terminologii i użyciu odpowiednich narzędzi do właściwych zadań.

Pytanie 32

Która z poniższych technologii służy do tworzenia aplikacji mobilnych za pomocą języków webowych?

A. React Native
B. ASP.NET Core
C. Spring Boot
D. Django
React Native to popularna technologia opracowana przez Facebook, która umożliwia tworzenie aplikacji mobilnych z wykorzystaniem języków webowych, takich jak JavaScript oraz biblioteki React. React Native umożliwia programistom pisanie kodu raz i uruchamianie go na różnych platformach mobilnych, w tym iOS i Android, co znacząco przyspiesza proces developmentu. Dzięki temu, aplikacje stworzone w React Native zyskują natywną wydajność oraz dostęp do natywnych komponentów, co jest kluczowe dla uzyskania dobrego doświadczenia użytkownika. Przykłady zastosowania React Native obejmują znane aplikacje, takie jak Facebook, Instagram czy Skype, które wykorzystują tę technologię, aby szybko wprowadzać zmiany i aktualizacje. W branży uznaje się, że stosowanie React Native przyczynia się do oszczędności czasu i zasobów, a także wspiera dobre praktyki związane z wielokrotnym użyciem kodu. Warto również zauważyć, że React Native wspiera hot reloading, co pozwala programistom na bieżąco obserwować zmiany w kodzie bez potrzeby ponownego uruchamiania aplikacji.

Pytanie 33

Pierwszym krokiem w procesie tworzenia aplikacji jest

A. analiza wymagań klienta
B. opracowanie architektury systemu
C. stworzenie przypadków testowych
D. wybór zestawu typów i zmiennych dla aplikacji
Analiza wymagań klienta to taki trochę fundament całego procesu tworzenia aplikacji. Bez niej ciężko ruszyć dalej, bo nie wiadomo, co właściwie trzeba zbudować i jakie cele ma spełniać projekt. Z mojego doświadczenia wynika, że rozmowy z klientem potrafią odkryć wiele niewypowiedzianych oczekiwań – czasem nawet takie, o których sam klient nie pomyślał, ale są kluczowe dla sukcesu produktu. Bez szczegółowego zrozumienia, czego dokładnie potrzebuje użytkownik końcowy, łatwo wpaść w pułapkę budowania funkcjonalności na ślepo lub tworzenia rozwiązań, które nikomu się nie przydadzą. W branży IT mówi się, że im lepsza analiza na starcie, tym mniej poprawek i niespodzianek później w trakcie realizacji. Standardy takie jak IEEE 830 czy metodyki typu Agile i Scrum mocno podkreślają rolę rozmów z klientem oraz dokumentowania wymagań, zanim przejdzie się dalej. Praktycznie każda większa firma najpierw zbiera wymagania – czy to poprzez warsztaty, wywiady, czy analizę procesów biznesowych. Takie podejście pozwala lepiej zaplanować zakres projektu, oszacować koszty i ustalić priorytety. Bez tego nawet najlepsza architektura czy testy nie uratują projektu przed nieporozumieniami i opóźnieniami.

Pytanie 34

Jaką rolę odgrywa program Jira?

A. Zarządzanie edycjami systemu operacyjnego
B. Modyfikowanie arkuszy kalkulacyjnych
C. Produkcja grafik 3D
D. Planowanie, śledzenie oraz raportowanie zadań projektowych
Jira to jedno z najpopularniejszych narzędzi do zarządzania projektami, wykorzystywane głównie w metodykach Agile i Scrum. Umożliwia planowanie, monitorowanie i raportowanie zadań projektowych na różnych etapach ich realizacji. Dzięki elastycznym tablicom kanban i sprintom, Jira pozwala zespołom programistycznym śledzić postępy, zarządzać backlogiem oraz efektywnie przydzielać zasoby. Funkcjonalności takie jak automatyzacja procesów, śledzenie błędów (bug tracking) i integracja z innymi narzędziami (np. GitHub, Bitbucket) sprawiają, że Jira jest wszechstronnym rozwiązaniem do zarządzania nawet najbardziej złożonymi projektami. Dzięki generowanym raportom i wykresom burndown, menedżerowie mogą dokładnie analizować tempo pracy i podejmować decyzje w oparciu o dane.

Pytanie 35

Która z poniższych deklaracji w języku C++ poprawnie opisuje tablicę dwuwymiarową?

A. int matrix[3][3];
B. int matrix[3];
C. int matrix[];
D. int matrix[3][3][3];
Deklaracja 'int matrix[3][3];' poprawnie definiuje tablicę dwuwymiarową w języku C++. Tablice dwuwymiarowe to kluczowe narzędzie do przechowywania macierzy i danych tabelarycznych. Każdy element macierzy jest dostępny poprzez dwa indeksy, co umożliwia łatwe odwzorowanie układów współrzędnych lub plansz w grach. Tablice tego rodzaju są wykorzystywane w algorytmach obliczeniowych, grafice komputerowej oraz analizie danych. Struktura 'matrix[3][3]' tworzy siatkę 3x3, która może przechowywać 9 elementów, co czyni ją efektywnym rozwiązaniem dla problemów wymagających przestrzennych danych.

Pytanie 36

Który element HTML5 służy do osadzania wideo na stronie?

A. &lt;movie&gt;
B. &lt;video&gt;
C. &lt;media&gt;
D. &lt;player&gt;
Element HTML5 &lt;video&gt; jest standardowym tagiem służącym do osadzania wideo na stronach internetowych. Umożliwia on integrację multimediów w sposób, który jest zgodny z aktualnymi standardami sieciowymi. W porównaniu do starszych metod, które wymagały użycia zewnętrznych wtyczek, takich jak Flash, &lt;video&gt; pozwala na bezproblemowe odtwarzanie wideo w przeglądarkach nowej generacji, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność. Element ten oferuje wiele atrybutów, takich jak controls, autoplay, loop, preload, oraz width i height, które pozwalają na dostosowanie odtwarzacza do potrzeb użytkownika. Na przykład, używając atrybutu controls, można dodać przyciski odtwarzania, zatrzymywania lub regulacji głośności, co poprawia interaktywność i użyteczność. Dodatkowo, aby zapewnić dostępność treści wideo, warto stosować atrybuty takie jak &lt;track&gt;, który umożliwia dodawanie napisów, co jest szczególnie ważne dla osób z niepełnosprawnościami słuchowymi. Używanie &lt;video&gt; w projektach webowych to najlepsza praktyka, która wspiera rozwój dostępnych i przyjaznych dla użytkownika doświadczeń wizualnych.

Pytanie 37

Co to jest lazy loading?

A. Technika optymalizacji polegająca na ładowaniu zasobów dopiero wtedy, gdy są potrzebne
B. Proces opóźnionego ładowania bibliotek JavaScript
C. Algorytm kompresji obrazów w aplikacjach webowych
D. Metoda przechowywania danych w pamięci podręcznej przeglądarki
Odpowiedź wskazująca na technikę optymalizacji polegającą na ładowaniu zasobów dopiero wtedy, gdy są one potrzebne, jest prawidłowa, ponieważ lazy loading skutecznie zwiększa wydajność aplikacji webowych. Ta metoda minimalizuje ilość danych przesyłanych na początku ładowania strony, co znacząco poprawia czas ładowania oraz doświadczenie użytkownika. Przykładowo, w przypadku stron z dużą ilością obrazów, lazy loading zapewnia, że grafiki są pobierane tylko wtedy, gdy zbliżają się do obszaru widocznego w przeglądarce. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami optymalizacji wydajności, jak określone w dokumentach Web Performance Optimization. W praktyce często implementuje się lazy loading za pomocą różnych bibliotek JavaScript, takich jak Intersection Observer API, co pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz ich asynchroniczne ładowanie. Dzięki temu aplikacje mogą działać bardziej responsywnie, co jest kluczowe w czasie, gdy użytkownicy oczekują szybkiej oraz płynnej interakcji ze stronami internetowymi.

Pytanie 38

Błędy w interpretacji kodu stworzonego za pomocą React.js lub Angular można wykryć dzięki

A. konsoli przeglądarki internetowej
B. narzędziom zainstalowanym po stronie serwera aplikacji
C. wbudowanemu debuggerowi w danym środowisku
D. kompilatorowi języka JavaScript
Konsola przeglądarki to naprawdę super narzędzie do śledzenia błędów w JavaScript, a szczególnie przydatna jest, gdy piszemy coś w React.js albo Angular. Dzięki niej możesz łatwo sprawdzać logi i błędy, a nawet na żywo testować różne fragmenty swojego kodu. To naprawdę szybki sposób, żeby znaleźć problemy, bez potrzeby grzebania w całym kodzie aplikacji.

Pytanie 39

Który z wymienionych typów kolekcji pozwala na dostęp do ostatnio dodanego elementu w pierwszej kolejności?

A. Stos
B. Lista
C. Kolejka
D. Tablica dwuwymiarowa
Lista to struktura liniowa, która umożliwia dostęp do dowolnego elementu, ale nie działa na zasadzie LIFO. Kolejka działa zgodnie z zasadą FIFO (First In First Out) i przechowuje elementy w kolejności ich dodania. Tablica dwuwymiarowa to struktura do przechowywania danych w postaci macierzy, ale nie działa na zasadzie LIFO ani FIFO, lecz umożliwia dostęp do danych za pomocą indeksów.

Pytanie 40

Jakie narzędzie wspiera tworzenie aplikacji desktopowych?

A. Angular
B. Symfony
C. Xamarin
D. WPF
WPF, czyli Windows Presentation Foundation, to narzędzie, które zdecydowanie kojarzy się z aplikacjami desktopowymi na platformie Windows. Pozwala budować nowoczesne, bogate graficznie interfejsy użytkownika, wykorzystując deklaracyjny język XAML oraz logikę programistyczną w C#. Moim zdaniem WPF to nadal bardzo solidny wybór, jeśli chcemy robić rozbudowane aplikacje okienkowe, które muszą korzystać z możliwości systemu operacyjnego, takich jak obsługa plików, drukowanie czy integracja z innymi aplikacjami Windows. Co ciekawe, wielu dużych graczy rynkowych wciąż używa WPF w swoich rozwiązaniach – choćby aplikacje biurowe, narzędzia branżowe do projektowania graficznego, systemy zarządzania produkcją czy rozbudowane panele administracyjne. Osobiście doceniam fakt, że WPF pozwala stosować wzorzec MVVM, co w realnych projektach pomaga utrzymać kod w porządku i łatwo zarządzać złożonymi aplikacjami. No i jeszcze jedno – dzięki bogatej bazie komponentów oraz możliwości stylizacji, z WPF można wycisnąć naprawdę ciekawe UI. Warto też wiedzieć, że choć pojawiły się nowsze technologie (jak WinUI czy .NET MAUI), to w praktyce WPF jest nadal szeroko wspierany i rozwijany. Jeśli ktoś chce zacząć z aplikacjami desktopowymi na Windows, to moim zdaniem WPF to po prostu dobry start.