Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 18:04
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 18:17

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie materiały wykorzystuje się do realizacji izolacji przeciwwilgociowych?

A. płyty pilśniowe i emulsje asfaltowe

B. roztwory asfaltowe oraz włókna celulozowe

C. pasty asfaltowe i płyty wiórowe

D. folie izolacyjne i lepiki asfaltowe

Izolacja przeciwwilgociowa jest kluczowym aspektem w budownictwie, który ma na celu ochronę obiektów przed negatywnym wpływem wilgoci. Folie izolacyjne oraz lepiki asfaltowe to sprawdzone materiały, które skutecznie zapobiegają przenikaniu wilgoci do wnętrza budynków. Folie izolacyjne są często stosowane w fundamentach, gdzie zabezpieczają przed wodą gruntową, a ich właściwości paroprzepuszczalne pozwalają na odprowadzanie nadmiaru wilgoci. Lepiki asfaltowe, z kolei, służą do uszczelniania różnorodnych powierzchni budowlanych, takich jak dachy, tarasy czy fundamenty. Dzięki elastyczności i odporności na zmiany temperatury, lepiki te zachowują swoje właściwości w różnorodnych warunkach atmosferycznych. W branży budowlanej standardami stosowanymi przy izolacji przeciwwilgociowej są normy PN-B-03020 oraz PN-EN 15814, które określają wymagania oraz metody badań dla materiałów izolacyjnych. Przykładem praktycznego zastosowania tych materiałów może być budowa piwnic, gdzie odpowiednia izolacja przeciwwilgociowa jest kluczowa dla zapewnienia komfortu i trwałości budynku.

Pytanie 2

Zgodnie z zaleceniami producenta, z 25 kg zaprawy można uzyskać 1,4 m² tynku o grubości 10 mm. Jaką ilość zaprawy należy przygotować do otynkowania ścian pomieszczenia o powierzchni 56,7 m², aby osiągnąć tynk o tej samej grubości?

A. 10 125 kg

B. 101,25 kg

C. 1 012,5 kg

D. 10,125 kg

Właściwe obliczenie ilości zaprawy wymaga uwzględnienia zarówno powierzchni tynkowanej jak i wydajności zaprawy. Z instrukcji producenta wiemy, że 25 kg zaprawy pokrywa 1,4 m² tynku o grubości 10 mm. Aby obliczyć ilość zaprawy potrzebnej do pokrycia 56,7 m², najpierw obliczamy, ile m² można pokryć 1 kg zaprawy, co wynosi 1,4 m²/25 kg = 0,056 m²/kg. Następnie mnożymy tę wartość przez 56,7 m², co daje 1 012,5 kg zaprawy. Użycie dokładnych obliczeń jest istotne w praktyce budowlanej, aby uniknąć niedoborów lub nadmiaru materiału, co może wpływać na koszty i terminy realizacji. W branży budowlanej zaleca się również uwzględnianie niewielkiego zapasu materiału, aby pokryć ewentualne straty czy błędy przy aplikacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi.

Pytanie 3

Na podstawie danych zamieszczonych w tablicy z KNR 2-02 oblicz, ile zaprawy potrzeba do wymurowania czterech prostokątnych filarów o wymiarach 38×38 cm i wysokości 3,0 m każdy, na zaprawie cementowo-wapiennej.

Słupy i filary międzyokienne z cegieł budowlanych pełnych
Nakłady na 1 m			Tabela 0124 (fragment)
Lp.	Wyszczególnienie rodzaje materiałów i maszyn	Jednostki miary, oznaczenia literowe	Słupy i filary prostokątne na zaprawie wapiennej lub cementowo-wapiennej o wymiarach w cegłach
Lp.	Wyszczególnienie rodzaje materiałów i maszyn	Jednostki miary, oznaczenia literowe	1×1	1×1½	1½×1½	1½×2	2×2	2×2½	2½×2½
a	c	e	01	02	03	04	05	06	07
20	Cegły budowlane pełne	szt.	26,00	39,00	65,00	81,30	105,10	131,30	170,70
21	Zaprawa	m³	0,014	0,023	0,037	0,049	0,069	0,087	0,098
70	Wyciągi	m-g	0,10	0,15	0,25	0,43	0,43	0,53	0,67

A. 0,588 m3

B. 0,276 m3

C. 0,828 m3

D. 0,444 m3

W przypadku udzielenia innej odpowiedzi, może to wynikać z kilku typowych błędów obliczeniowych lub nieporozumień dotyczących metodyki obliczeń. Na przykład, jeżeli wzięto pod uwagę objętość jednego filaru bez uwzględnienia zaprawy, z pewnością uzyskano zaniżoną wartość. Istnieje również ryzyko nieuwzględnienia współczynnika, który wskazuje na objętość zaprawy w stosunku do muru, co w efekcie prowadzi do błędnych oszacowań. W praktyce budowlanej ważne jest, aby nie tylko zmierzyć wymiary, ale także zrozumieć, jak różne materiały współdziałają w konstrukcji. Kolejnym błędem jest błędne przeliczenie jednostek miar, co często zdarza się przy przejściu z centymetrów na metry. W szczególności, w przypadku budowy, należy upewnić się, że wszystkie wymiary są spójne i poprawnie przeliczone na jednostki metryczne. Zrozumienie, jak poszczególne elementy konstrukcyjne wpływają na całość, jest kluczowe. Aby uniknąć pomyłek, należy korzystać z aktualnych norm budowlanych oraz dobrych praktyk, takich jak standardy PN-EN dotyczące materiałów budowlanych, które dostarczają wytycznych w zakresie obliczania ilości materiałów. To ważne, aby nie tylko dążyć do uzyskania poprawnych wyników, ale także rozumieć, jak te obliczenia wpływają na kosztorys, jakość wykonania i trwałość obiektu budowlanego.

Pytanie 4

Zgodnie z zasadami przedmiarowania robót tynkarskich z powierzchni tynków nie odlicza się powierzchni otworów do 3 m², jeżeli ich ościeża są tynkowane. Oblicz powierzchnię ściany pokazanej na rysunku, zakładając, że ościeża będą otynkowane.

A. 22,0 m2

B. 24,0 m2

C. 18,8 m2

D. 20,8 m2

Odpowiedź 20,8 m2 jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami przedmiarowania robót tynkarskich, nie odlicza się powierzchni otworów do 3 m2, jeżeli ich ościeża są tynkowane. W omawianym przypadku mamy do czynienia z dwoma otworami okiennymi, każdy o powierzchni 1 m2, które nie są odliczane od całkowitej powierzchni ściany. Natomiast otwór drzwiowy o powierzchni 3,2 m2 jest większy niż 3 m2, co oznacza, że jego powierzchnia powinna zostać odjęta. Całkowita powierzchnia ściany przed odliczeniem otworów wynosi 24 m2. Po odjęciu 3,2 m2 uzyskujemy wynik 20,8 m2, co jest powierzchnią do tynkowania. Praktyczne zastosowanie tych zasad jest kluczowe w procesie kosztorysowania robót budowlanych, gdzie precyzyjne obliczenia wpływają na efektywność finansową projektu. Wiedza ta jest także istotna w kontekście przepisów budowlanych i standardów branżowych, które zalecają uwzględnianie tylko istotnych powierzchni w kosztorysach.

Pytanie 5

Na rysunku przedstawiono

A. wkrętarkę,

B. wiertarkę wolnoobrotową.

C. młot udarowy.

D. mieszarkę do zapraw,

Mieszarka do zapraw, przedstawiona na zdjęciu, jest narzędziem o charakterystycznym mieszadle, które zostało zaprojektowane specjalnie do mieszania różnych materiałów budowlanych, w tym zapraw, betonu i tynków. Jej konstrukcja umożliwia efektywne i jednorodne połączenie składników, co jest kluczowe w procesie budowlanym. W praktyce, stosowanie mieszarki do zapraw pozwala na zaoszczędzenie czasu i zwiększenie jakości wykonywanych prac. W porównaniu do ręcznego mieszania, maszyna ta zapewnia lepszą kontrolę nad proporcjami składników oraz ich dokładnością, co jest zgodne z normami budowlanymi. Używając mieszarki, można również zminimalizować ryzyko błędów ludzkich, które mogą prowadzić do nieprawidłowych właściwości mieszanki. W branży budowlanej, zaleca się korzystanie z mieszarek o odpowiedniej mocy i pojemności w zależności od skali projektu, aby zapewnić optymalne wyniki. Dobrą praktyką jest także regularne konserwowanie sprzętu, co zapewnia jego długą żywotność oraz niezawodność w trakcie użytkowania.

Pytanie 6

Na rysunku przedstawiono elementy stropu

A. Teriva.

B. Ceram.

C. Kleina.

D. Fert.

Wybór odpowiedzi innej niż "Teriva" świadczy o braku zrozumienia różnic między różnymi typami systemów stropowych. Na przykład, "Ceram" to system stropowy, który opiera się na tradycyjnych cegłach ceramicznych, co nie jest zgodne z przedstawionym na rysunku elementem prefabrykowanym. Użycie ceramiki w budownictwie ma swoje miejsce, jednak nie w kontekście nowoczesnych stropów gęstożebrowych. Z kolei "Fert" to inny typ prefabrykowanych stropów, który charakteryzuje się odmienną konstrukcją oraz sposobem łączenia elementów stropowych. Nie jest to rozwiązanie, które można by zastosować zamiennie z Terivą, ponieważ różnice w nośności i sposobie wykonania mogą prowadzić do niewłaściwego rozkładu obciążeń. Z kolei "Kleina" jest systemem, który również nie odpowiada charakterystyce elementów stropowych Teriva, a jego zastosowanie w budownictwie nie jest tak powszechne. Wybieranie niewłaściwego systemu stropowego może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych, takich jak niedostateczna nośność czy nieszczelności, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo całej budowli. Kluczowe jest, aby przy wyborze systemu stropowego kierować się nie tylko estetyką, ale także technicznymi wymaganiami i standardami budowlanymi, które zapewniają trwałość oraz bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 7

Przedstawioną na ilustracji łatę tynkarską typu H stosuje się do

A. wyznaczania powierzchni tynku.

B. wyrównywania tynku po lekkim związaniu.

C. nakładania poszczególnych warstw tynku.

D. zaciągania tynku bezpośrednio po nałożeniu zaprawy.

Łata tynkarska typu H jest kluczowym narzędziem w procesie tynkowania, szczególnie w fazie zaciągania tynku zaraz po nałożeniu zaprawy. Dzięki swoim specyficznym wymiarom i konstrukcji, łata ta umożliwia równomierne rozprowadzenie tynku na powierzchni ściany, co jest istotne dla uzyskania gładkiej i estetycznej powłoki. Używając łaty tynkarskiej, wykonawca może skutecznie zniwelować nierówności oraz kontrolować grubość nałożonej warstwy tynku, co przekłada się na lepszą przyczepność i trwałość. W praktyce, stosowanie łaty typu H pozwala na uzyskanie jednolitej struktury tynku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej. Niezbędnym elementem jest również zwrócenie uwagi na technikę pracy z łata - należy ją prowadzić w kierunku, w którym tynk jest nałożony, co ułatwia uzyskanie pożądanego efektu. Prawidłowe wykorzystanie tego narzędzia ma kluczowe znaczenie dla końcowego rezultatu oraz wydajności całego procesu tynkarskiego.

Pytanie 8

Na podstawie danych zawartych w tablicy z KNR oblicz, ile cementu potrzeba do wykonania 2 m3 zaprawy cementowej marki 5.

KNR 2-02 Zaprawy cementowe

Nakłady na 1 m³ zaprawyTablica1753

Lp.	Wyszczególnienie		Jednostki miary		Marka zaprawy i stosunek objętościowy składników
Lp.	symbole eto	Rodzaje zawodów, materiałów i maszyn	cyfrowe	literowe	3 1 : 5	5 1 : 4	8 1 : 3	10 1 : 2
a	b	c	d	e	01	02	03	04
01	343	Betoniarze - grupa II	149	r-g	2,25	2,25	2,25	2,25
		Razem	149	r-g	2,25	2,25	2,25	2,25
20	1800199	Cement 32,5 z dodatkami	034	t	0,268	0,327	0,412	0,539
21	1800200	Ciasto wapienne	060	m³	0,052	0,064	0,040	–
22	1810099	Piasek do zapraw	0,60	m³	1,290	1,250	1,190	1,030
23	2380899	Woda	060	m³	0,340	0,350	0,360	0,420
70	34312	Betoniarka 250 l	148	m-g	0,68	0,68	0,68	0,68

A. 654 kg

B. 824 kg

C. 327 kg

D. 536 kg

Aby prawidłowo obliczyć ilość cementu potrzebną do wykonania zaprawy cementowej, istotne jest zrozumienie danych zawartych w tabelach KNR (Katalog Norm Rad) oraz przeliczeń jednostkowych. W przypadku zaprawy marki 5, według tabeli KNR, na 1 m³ zaprawy potrzeba 0,327 t cementu. Przekształcając tony na kilogramy, uzyskujemy 327 kg na m³. W naszym przypadku, gdy zaprawa ma objętość 2 m³, wystarczy pomnożyć 327 kg przez 2, co daje 654 kg. Dokładne obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, ponieważ niewłaściwe ilości materiałów mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania surowców, a także negatywnie wpływać na jakość i trwałość konstrukcji. Przestrzeganie tych norm jest zgodne z dobrymi praktykami w inżynierii budowlanej, gdzie precyzyjne obliczenia materiałowe są fundamentalne dla osiągnięcia optymalnych rezultatów w procesach budowlanych.

Pytanie 9

Na podstawie fragmentu instrukcji producenta oblicz, ile bloczków gazobetonowych o wymiarach
240×240×590 mm potrzeba do wymurowania trzech ścian grubości 24 cm, długości 12 m i wysokości 4,5 m każda.

Fragment instrukcji producenta
Zużycie bloczków gazobetonowych
Wymiary bloczków [mm]	Zużycie [szt./m²]
240×240×590	7
120×240×590

A. 1134 sztuk.

B. 756 sztuk.

C. 2268 sztuk.

D. 378 sztuk.

Fajnie, że wybrałeś 1134 bloczki gazobetonowe. To odpowiednia liczba, a żeby do tego dojść, trzeba było dobrze policzyć. Zaczynamy od obliczenia powierzchni jednej ściany. Mamy 12 m na 4,5 m, co daje nam 54 m². Potem bierzemy pod uwagę, że robimy trzy ściany, więc całkowita powierzchnia to 162 m². Aż się prosi, żeby policzyć, ile bloczków potrzeba na każdy metr kwadratowy – w tym przypadku to 7. Przemnażając, dostajemy 1134 bloczki. To bardzo ważna wiedza w budownictwie, bo dokładne obliczenia pozwalają oszacować materiały, co wpływa na koszty i czas budowy. Warto znać takie zasady, bo dobrze przeprowadzona kalkulacja zwiększa efektywność i pozwala lepiej zarządzać zasobami.

Pytanie 10

Na fundamentowej ścianie budynku przeprowadzono pionową izolację poprzez dwukrotne pokrycie ściany lepikiem asfaltowym. Jakiego rodzaju jest to izolacja?

A. termiczna

B. przeciwwilgociowa

C. akustyczna

D. przeciwdrganiowa

Izolacja pionowa z lepikiem asfaltowym to naprawdę ważna rzecz, bo pomaga chronić nasz budynek przed wodą gruntową. Lepik asfaltowy dobrze działa jako materiał hydroizolacyjny, co jest kluczowe dla długowieczności fundamentów. Dzięki takiej izolacji zmniejszamy ryzyko różnych problemów, jak grzyby czy pleśnie, które mogą nie tylko zaszkodzić zdrowiu domowników, ale też samej konstrukcji. W praktyce, smarując ścianę lepikiem dwa razy, uzyskujemy lepszą szczelność i większą odporność na wodę gruntową. Z tego, co się orientuję, takie rozwiązanie jest standardem w budownictwie, zarówno przy domach jednorodzinnych, jak i w blokach. Warto też pamiętać, że żeby wszystko dobrze działało, trzeba odpowiednio przygotować podłoże i pomyśleć o dodatkowych elementach, jak drenaż, żeby ochrona przed wilgocią była skuteczna.

Pytanie 11

Na podstawie fragmentu instrukcji określ, jakiej długości pręty zbrojeniowe należy umieścić pod otworem okiennym o szerokości 150 cm?

Instrukcja wykonywania ścian zewnętrznych
w systemie Ytong
(fragment)

„ (...) W strefach podokiennych należy umieszczać zbrojenie poziome (firmowe do spoin wspornych lub dwa pręty ze stali żebrowanej o średnicy 8 mm). Należy pamiętać, aby zbrojenie przedłużyć co najmniej 0,5 metra poza krawędzie otworów."(...)

A. 150 cm

B. 200 cm

C. 250 cm

D. 225 cm

Odpowiedź 250 cm jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zasadami projektowania konstrukcji, pręty zbrojeniowe powinny wystawać poza otwór okienny, aby zapewnić odpowiednią nośność oraz stabilność. W tym przypadku, otwór o szerokości 150 cm wymaga, aby pręty zbrojeniowe były dłuższe o 0,5 metra z każdej strony, co daje dodatkowe 100 cm. Suma długości otworu i wystających prętów zbrojeniowych wynosi więc 250 cm. W praktyce, właściwe zbrojenie jest kluczowe dla zapobiegania pękaniu betonu oraz zwiększenia trwałości konstrukcji. Dobre praktyki w budownictwie zalecają stosowanie prętów zbrojeniowych zgodnie z normami Eurokod, które definiują szczegółowe wymagania dotyczące ich długości i umiejscowienia. Ponadto, prawidłowe zbrojenie wokół otworów, takich jak okna czy drzwi, jest niezbędne dla zachowania integralności strukturalnej budynku oraz zapewnienia bezpieczeństwa jego użytkowników.

Pytanie 12

Jak powinno się zregenerować stare, odpryskujące tynki?

A. Pomalować je farbą silikatową

B. Nałożyć na nie warstwę gładzi

C. Pokryć je warstwą zaczynu wapiennego

D. Skuć je i uzupełnić nowym tynkiem

Skuwanie starych tynków i ich uzupełnianie nowym tynkiem jest kluczowym krokiem w przywracaniu estetyki oraz funkcjonalności ścian. Stare tynki, które łuszczą się, mogą być wynikiem wielu czynników, takich jak wilgoć, nieodpowiednia aplikacja, a także naturalne procesy starzenia się materiałów budowlanych. Skuwanie pozwala na usunięcie uszkodzonego tynku oraz zapewnia lepszą przyczepność nowego materiału do podłoża. Po skuć, należy dokładnie oczyścić powierzchnię z resztek starego tynku, kurzu i innych zanieczyszczeń. Warto również zainstalować hydroizolację, jeśli problem wilgoci jest istotny, co jest zgodne z dobrą praktyką budowlaną. Po odpowiednim przygotowaniu podłoża, można nałożyć nowy tynk, dostosowany do konkretnej aplikacji, co zapewni trwałość i estetykę na długie lata. Dodatkowo, przed aplikacją, warto skonsultować się z ekspertami lub zapoznać się z lokalnymi normami budowlanymi, aby wybrać odpowiedni materiał i metodę aplikacji.

Pytanie 13

Jeżeli do wymurowania ścian zaplanowano 6 m3 zaprawy cementowo-wapiennej M 7 i 17 m³ zaprawy cementowej M 12, to łączny koszt zakupu zapraw, zgodnie z cennikiem, wyniesie

Cennik zakupu zapraw
zaprawa cementowo-wapienna M 7	– 175,00 zł/m³
zaprawa cementowa M 12	– 200,00 zł/m³

A. 2 975,00 zł

B. 3 400,00 zł

C. 4 450,00 zł

D. 4 600,00 zł

Aby obliczyć łączny koszt zakupu zapraw, niezbędne jest przemnożenie ilości zaprawy przez ich cenę jednostkową, co stanowi standardową praktykę w zarządzaniu kosztami budowy. W opisywanym przypadku mamy 6 m3 zaprawy cementowo-wapiennej M 7 i 17 m3 zaprawy cementowej M 12. Każdy z tych typów zapraw ma różne ceny, które powinny być znane z cennika. Pomnożenie objętości zaprawy przez jednostkową cenę daje koszt dla każdej z zapraw. Następnie, poprzez zsumowanie tych dwóch wartości, uzyskujemy łączny koszt zakupu. Przykładowo, jeżeli cena jednostkowa zaprawy M 7 wynosi 300 zł/m3, a zaprawy M 12 550 zł/m3, to koszt wynosi odpowiednio 1800 zł dla M 7 oraz 9350 zł dla M 12, co daje łączny koszt 11150 zł. Poprawne podejście do obliczeń kosztów materiałowych jest kluczowe w procesie budowlanym, ponieważ wpływa na ostateczny budżet projektu oraz jego rentowność. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie ewentualnych zniżek lub kosztów dodatkowych, co może pomóc w dokładniejszym szacowaniu.

Pytanie 14

Jakie właściwości wełny mineralnej mają wpływ na jej użycie jako materiału izolacyjnego termicznie?

A. Wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz paroprzepuszczalność

B. Wysoki współczynnik przewodzenia ciepła oraz nieprzepuszczalność pary

C. Niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz paroprzepuszczalność

D. Niski współczynnik przewodzenia ciepła oraz nieprzepuszczalność pary

Wełna mineralna jest materiałem o niskim współczynniku przewodności cieplnej, co oznacza, że skutecznie izoluje termicznie, minimalizując straty ciepła w budynkach. Niska przewodność cieplna sprawia, że jest to jeden z najbardziej efektywnych materiałów izolacyjnych, co przekłada się na oszczędności energii w eksploatacji obiektów. Dodatkowo, paroprzepuszczalność wełny mineralnej pozwala na regulację wilgotności wewnętrznej pomieszczeń, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowego mikroklimatu. Przykładowo, zastosowanie wełny mineralnej w dachach i ścianach budynków mieszkalnych oraz przemysłowych zapewnia nie tylko efektywność energetyczną, ale także ochronę przed kondensacją wilgoci. W zgodzie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 13162, wełna mineralna spełnia wymagania dotyczące izolacyjności cieplnej i akustycznej, co czyni ją często wybieranym materiałem w budownictwie ekologicznym i energooszczędnym.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Jakie konstrukcje uznawane są za obiekty inżynieryjne?

A. Budowle z konstrukcją szkieletową

B. Konstrukcje mostowe

C. Świątynie

D. Obiekty przemysłowe

Mosty to takie specjalne budowle, które zostały zaprojektowane po to, żebyśmy mogli przejeżdżać nad różnymi przeszkodami, jak rzeki czy doliny. W budowie mostów wykorzystuje się różne materiały, takie jak stal czy beton, bo muszą być mocne i trwałe. W inżynierii transportowej mosty są bardzo ważne, bo ułatwiają nam przemieszczanie się. Weźmy na przykład Most Golden Gate w San Francisco czy Most Millau we Francji - oba są nie tylko funkcjonalne, ale też piękne pod względem architektury. Kiedy projektuje się mosty, to trzeba wziąć pod uwagę różne normy i standardy, na przykład Eurokod, które mówią, jak powinny być bezpieczne i solidne. Budowa mostów to niełatwa sprawa, bo trzeba analizować różne czynniki, takie jak obciążenia, warunki gruntowe czy wpływ środowiska. Dlatego mosty są dość skomplikowanymi konstrukcjami, które wymagają wiedzy z różnych dziedzin.

Pytanie 17

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną, użyto 50 kg wapna. Jaką ilość cementu trzeba zastosować do tej zaprawy, jeśli proporcja objętościowa składników wynosi 1:2:4?

A. 50 kg

B. 150 kg

C. 25 kg

D. 100 kg

Aby obliczyć ilość cementu potrzebną do wykonania zaprawy cementowo-wapiennej, należy najpierw zrozumieć stosunek objętościowy składników, który wynosi 1:2:4. Oznacza to, że na każdą część cementu przypadają dwie części wapna i cztery części piasku. W tym przypadku, skoro przygotowano 50 kg wapna, to obliczamy ilość cementu w następujący sposób: jeśli 2 części to 50 kg, to 1 część (czyli cement) wynosi 25 kg (50 kg / 2 = 25 kg). Dodatkowo, dla zapewnienia właściwych właściwości zaprawy oraz trwałości konstrukcji, dobrym standardem jest stosowanie dokładnych proporcji, które zapewniają odpowiednią wytrzymałość i elastyczność mieszanki. Warto pamiętać, że w praktyce do wykonania zaprawy często korzysta się z gotowych mieszanek zapraw, które już mają zmierzone i dobrane składniki w odpowiednich proporcjach, co ułatwia pracę budowlaną.

Pytanie 18

Jakie narzędzie nie jest pomocne w mierzeniu kątów pomiędzy przecinającymi się płaszczyznami sąsiadujących murów?

A. Poziomnica

B. Trójkąt egipski

C. Kątownica i łata

D. Kątownik murarski

Poziomnica jest narzędziem służącym do pomiaru poziomości i pionowości powierzchni, co oznacza, że jej głównym celem jest zapewnienie, że elementy konstrukcyjne są ułożone w linii prostej wzdłuż osi wertykalnej lub horyzontalnej. W kontekście sprawdzania kątów między przecinającymi się płaszczyznami dwóch sąsiednich murów, poziomnica nie jest odpowiednim narzędziem, ponieważ nie ma zdolności do pomiaru kątów. Do takich pomiarów niezbędne są narzędzia, które mogą określić, czy kąty są prostokątne, takie jak kątownica lub kątownik murarski. Poziomnica odgrywa kluczową rolę w budownictwie, szczególnie podczas stawiania ścian czy układania podłóg, gdzie precyzyjne wypoziomowanie jest istotne dla stabilności konstrukcji. Dzięki zastosowaniu poziomnicy, można zminimalizować ryzyko deformacji, które mogłyby prowadzić do większych problemów w przyszłości, takich jak osiadanie budynku. W standardach budowlanych podkreśla się znaczenie używania poziomicy w każdym etapie budowy w celu zapewnienia jakości i bezpieczeństwa.

Pytanie 19

Strzępia zazębione tworzy się, pozostawiając w każdej drugiej warstwie muru puste miejsce o głębokości

A. 1 cegła

B. 2 cegły

C. 1/4 cegły

D. 1/2 cegły

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi, jak na przykład 1 cegły, 1/2 cegły czy 2 cegieł, wynika z nieporozumienia dotyczącego zasadności głębokości pustek w strzępiach zazębionych. W przypadku głębokości 1 cegły, mur staje się zbyt słaby, ponieważ zbyt duże szczeliny mogą prowadzić do problemów z integralnością strukturalną. Z kolei 1/2 cegły również jest zbyt dużą głębokością, co może powodować, że mur będzie podatny na deformacje, a tym samym na uszkodzenia pod wpływem obciążeń. Zastosowanie większych pustek prowadzi do niekorzystnych warunków izolacyjnych, co może wpływać na wilgotność i trwałość materiałów budowlanych. Odpowiednia głębokość pustek jest kluczowym czynnikiem projektowym, a wszelkie odstępstwa od norm mogą skutkować poważnymi problemami strukturalnymi. W praktyce, ważne jest, aby murarz był świadomy tego, jak różne głębokości pustek wpływają na całość konstrukcji oraz jakie są zalecenia w dokumentach normatywnych i branżowych. Zrozumienie tych zależności pozwala na lepsze planowanie i realizację projektów, co jest kluczowe w budownictwie. Dlatego też, pozostawienie pustek o głębokości 1/4 cegły jest najlepszą praktyką, która gwarantuje zarówno wytrzymałość, jak i estetykę wykonanej pracy.

Pytanie 20

Aby przygotować betonową mieszankę o objętościowej proporcji składników 1:2:4, jakie składniki należy zgromadzić?

A. 1 część żwiru, 2 części cementu i 4 części wody

B. 1 część piasku, 2 części żwiru i 4 części cementu

C. 1 część cementu, 2 części wody i 4 części żwiru

D. 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru

Poprawna odpowiedź dotycząca proporcji składników do wykonania mieszanki betonowej o stosunku 1:2:4 odnosi się do zastosowania odpowiednich materiałów budowlanych. W tej proporcji 1 część cementu, 2 części piasku i 4 części żwiru zapewniają optymalną wytrzymałość i trwałość betonu. Cement działa jako spoiwo, które wiąże pozostałe składniki, piasek wypełnia przestrzenie między ziarnami żwiru, a żwir zapewnia odpowiednią strukturę oraz odporność na obciążenia. W praktyce, takie proporcje są powszechnie stosowane w budownictwie do wytwarzania betonu konstrukcyjnego, który jest używany w fundamentach, ścianach nośnych oraz elementach prefabrykowanych. Rekomendacje dotyczące mieszania betonu, takie jak norma PN-EN 206, podkreślają znaczenie starannego doboru składników oraz właściwego ich wymieszania, co wpływa na finalne właściwości mechaniczne betonu. Warto również zauważyć, że dobór odpowiedniej wody jest kluczowy, gdyż jej nadmiar może prowadzić do zmniejszenia wytrzymałości betonu, a zbyt mała ilość utrudnia prawidłowe wiązanie materiałów. Dlatego istotne jest przestrzeganie tych proporcji w praktyce budowlanej, by uzyskać trwałe i solidne konstrukcje.

Pytanie 21

Który z rodzajów tynków można zaklasyfikować jako trójwarstwowy zwykły kat. IV, charakteryzujący się równą i gładką, bardzo starannie wygładzoną powierzchnią uzyskaną przy użyciu packi?

A. Wypalany

B. Surowy

C. Pospolity

D. Doborowy

Odpowiedzi 'pospolity', 'surowy' oraz 'wypalany' nie odnoszą się do tynku trójwarstwowego zwykłego kat. IV, który jest określany jako doborowy. Tynk pospolity nie jest klasyfikowany na tym samym poziomie jakościowym, co tynk doborowy. Charakteryzuje się on często niższą jakością wykonania oraz mniejszą gładkością powierzchni, co wpływa negatywnie na estetykę oraz trwałość wykończeń. Tynk surowy, z kolei, jest nieprzetworzonym materiałem, co uniemożliwia uzyskanie odpowiedniego wykończenia oraz równości powierzchni, a tym samym nie spełnia wymogów dla tynku trójwarstwowego kat. IV. Tynk wypalany jest stosowany w zupełnie innych kontekstach, często w odniesieniu do ceramiki i materiałów budowlanych, nie mając zastosowania w klasycznej technologii tynkarskiej. Typowymi błędami myślowymi przy wyborze niewłaściwego tynku są niejednoznaczne zrozumienie klasyfikacji tynków oraz ich przeznaczenia, co prowadzi do podejmowania decyzji na podstawie niepełnych informacji. Aby uniknąć takich pomyłek, zaleca się dokładne zapoznanie się ze specyfikacjami technicznymi i klasyfikacjami materiałów budowlanych przed podjęciem decyzji o wyborze tynku do konkretnego projektu.

Pytanie 22

Na podstawie danych zawartych w tablicy z KNR oblicz, ile cegieł pełnych należy zamówić do wykonania 30 m²ścianek pełnych o grubości ¼cegły.

A. 861 sztuk.

B. 1 443 sztuki.

C. 858 sztuk.

D. 1 458 sztuk.

Poprawna odpowiedź to 858 cegieł, ponieważ do obliczenia liczby cegieł niezbędnych do wykonania 30 m² ścianek pełnych o grubości ¼ cegły, korzystamy z danych zawartych w tabeli KNR 2-02. W tej tabeli ustalono, że do wykonania 1 m² ściany pełnej o grubości ¼ cegły potrzeba 28,60 cegieł. Mnożąc tę wartość przez powierzchnię, którą chcemy pokryć (30 m²), otrzymujemy: 28,60 cegieł/m² × 30 m² = 858 cegieł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne oszacowanie materiałów potrzebnych do realizacji projektu, co z kolei wpływa na koszty oraz czas realizacji. Dobrą praktyką jest również uwzględnianie pewnego zapasu materiałów, aby zminimalizować ryzyko niedoboru w trakcie budowy.

Pytanie 23

Masa asfaltowa dostępna jest w pojemnikach 10-litrowych w cenie 74,90 zł za pojemnik.
Oblicz koszt zakupu masy asfaltowej niezbędnej do przeprowadzenia dwuwarstwowej hydroizolacji na dwóch ścianach fundamentowych o powierzchni 25,0 m² każda, jeśli zużycie masy w pierwszej warstwie wynosi 0,5 l/m², a w drugiej 0,4 l/m².

A. 149,80 zł

B. 299,60 zł

C. 224,70 zł

D. 374,50 zł

Aby obliczyć całkowity koszt zakupu masy asfaltowej do wykonania dwuwarstwowej hydroizolacji, należy najpierw policzyć, ile masy potrzebujemy na obydwie warstwy. Powierzchnia jednej ściany fundamentowej wynosi 25 m², więc dla dwóch ścian potrzebujemy 50 m². Zużycie masy w pierwszej warstwie wynosi 0,5 l/m², co daje 0,5 l/m² * 50 m² = 25 l na pierwszą warstwę. W drugiej warstwie zużycie wynosi 0,4 l/m², co daje 0,4 l/m² * 50 m² = 20 l na drugą warstwę. Łącznie potrzebujemy 25 l + 20 l = 45 l masy asfaltowej. Masa asfaltowa sprzedawana jest w opakowaniach 10-litrowych, co oznacza, że potrzebujemy 5 opakowań (45 l / 10 l = 4,5, zaokrąglając w górę do 5). Koszt jednego opakowania wynosi 74,90 zł, więc całkowity koszt zakupu to 5 opakowań * 74,90 zł = 374,50 zł. Takie obliczenia są niezwykle istotne w praktyce budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów, co jest kluczowe dla zachowania budżetu i efektywności projektów budowlanych.

Pytanie 24

Układ cegieł, który zastosowano do wykonania parapetu przedstawionego na rysunku, jest rolką

A. stojącą.

B. stojącą zazębioną.

C. leżącą.

D. leżącą zazębioną.

Odpowiedź "stojąca zazębiona" sugeruje, że cegły są ustawione pionowo i się zazębiają, ale to raczej kiepski pomysł. W przypadku parapetów lepiej, żeby cegły były ułożone w poziomie, bo takim układzie obciążenie jest równomiernie rozłożone, a stabilność jest kluczowa. Jak są ustawione w sposób stojący, to obciążenie jest na mniejszej powierzchni, co zwiększa ryzyko pęknięć. To może prowadzić do problemów z parapetem, jak uszkodzenia albo zniekształcenia. Odpowiedzi dotyczące "leżąca zazębiona" i "stojąca" też nie są dobre, bo nie odzwierciedlają tego, co widać na rysunku. Zazębienie to sytuacja, gdzie cegły się wspierają, ale w parapetach liczy się bardziej ciągłość i estetyka. Często mylimy różne układy cegieł, a nie każdy da się zastosować wszędzie. W praktyce wybór układu cegieł zawsze powinien być związany z tym, co ten element budowli ma robić.

Pytanie 25

Przedstawiony na rysunku sprzęt służy do

A. suszenia tynków.

B. zmywania tynków kamyczkowych.

C. odkurzania powierzchni muru przed tynkowaniem.

D. nakrapiania tynków.

Ważne jest, żeby dobrze rozumieć, do czego służy agregat tynkarski. Jak ktoś sugeruje inne funkcje tego sprzętu, to może popełnić poważne błędy w pracach budowlanych. Proces suszenia tynków niestety nie ma nic wspólnego z używaniem agregatu, bo to się dzieje dopiero po nałożeniu tynku. Nakrapianie tynków to pierwszy krok zanim tynki będą wysychać. Chociaż zmywanie tynków kamyczkowych może wydawać się na miejscu, to w rzeczywistości potrzebne są do tego inne narzędzia. Odkurzanie ścian przed tynkowaniem ma sens, ale do tego wystarczą podstawowe rzeczy jak odkurzacz budowlany czy szczotka, a nie agregat. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, jak działają różne narzędzia budowlane - to pozwoli uniknąć kosztownych błędów i zapewnić lepszą jakość pracy.

Pytanie 26

Jaki rodzaj nadproża łukowego przedstawiono na rysunku?

A. Odcinkowy.

B. Półkolisty.

C. Koszowy.

D. Ostrołukowy.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do ostrołukowego nadproża, prowadzi do licznych nieporozumień związanych z architekturą i konstrukcją. Nadproże odcinkowe, na przykład, ma kształt fragmentu linii prostej, co sprawia, że jest ono mniej efektywne w rozkładaniu obciążeń. W zastosowaniach, gdzie występują duże siły, takie nadproża mogą być bardziej narażone na uszkodzenia. Półkoliste nadproża, chociaż stosowane w architekturze klasycznej, tworzą kształt półkola, co nie pozwala na takie same możliwości rozkładu obciążeń, jak nadproża ostrołukowe. Ich zastosowanie w nowoczesnych budynkach ogranicza się głównie do dekoracyjnych elementów. Z kolei nadproża koszowe są wydłużonymi łukami, które mają swoje miejsce w architekturze, ale ich struktura jest znacznie bardziej skomplikowana i mniej powszechnie stosowana w standardowych budynkach. Typowe błędy w myśleniu, które prowadzą do wyboru tych odpowiedzi, obejmują niepełne zrozumienie różnic między tymi typami nadproży oraz ich wpływu na stabilność i estetykę konstrukcji. Warto zwrócić uwagę na to, jak różne kształty nadproży wpływają na cały projekt budowlany oraz jakie są ich praktyczne zastosowania w różnych stylach architektonicznych.

Pytanie 27

Jaką ilość zaprawy należy nabyć do zbudowania ścian o grubości ½ cegły oraz powierzchni 28 m², przy założeniu, że zużycie wskazane przez producenta wynosi 35 kg zaprawy na 1 m² ściany tej grubości?

A. 490 m2

B. 490 kg

C. 980 kg

D. 980 m2

Aby obliczyć, ile zaprawy potrzebujemy do wymurowania ścian o powierzchni 28 m² i grubości ½ cegły, musimy pomnożyć zużycie zaprawy przez powierzchnię. Producent podaje, że na 1 m² ściany o tej grubości potrzebne jest 35 kg zaprawy. Zatem, dla 28 m² obliczenia będą wyglądać następująco: 28 m² * 35 kg/m² = 980 kg. To oznacza, że do wykonania tego zadania musimy zakupić 980 kg zaprawy. W praktyce, znajomość zużycia materiałów budowlanych na jednostkę powierzchni jest kluczowa dla prawidłowego planowania budowy. Umożliwia to nie tylko skuteczne zarządzanie kosztami, ale także minimalizowanie odpadów materiałowych. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnienie dodatkowego zapasu zaprawy, aby pokryć ewentualne straty podczas transportu oraz nieprzewidziane okoliczności na budowie, takie jak błędy w obliczeniach lub zmiany w planie budowy.

Pytanie 28

Na podstawie danych zawartych w tablicy z KNR 2-02, oblicz wynagrodzenie tynkarza za wykonywanie tynku zwykłego kategorii III na ścianach o powierzchni 200 m², jeżeli stawka godzinowa pracy tynkarza wynosi 25,00 zł.

Nakłady na 100 m²na podstawie Tablicy 0802

Lp.	Wyszczególnienie		Jednostki miary, oznaczenia		Ściany i słupy
	symbole eto	rodzaje zawodów, materiałów i maszyn	cyfrowe	literowe	kategoria tynku
	symbole eto	rodzaje zawodów, materiałów i maszyn	cyfrowe	literowe	II	III
a	b	c	d	e	01	02
01	999	Robotnicy	149	r-g	45,90	53,80

A. 2690,00 zł

B. 2475,00 zł

C. 2295,00 zł

D. 2915,00 zł

Wszystkie inne odpowiedzi, mimo że mogą wydawać się uzasadnione, opierają się na błędnych założeniach dotyczących obliczeń. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych wyników obejmują nieprawidłowe mnożenie liczby roboczogodzin oraz niewłaściwe zastosowanie stawki godzinowej. Na przykład, niektórzy mogą pomylić jednostki i obliczyć wynagrodzenie na podstawie powierzchni mniejszej niż rzeczywista lub źle interpretować dane w KNR 2-02. Istotne jest, aby dokładnie analizować tabelę KNR 2-02 i stosować odpowiednie wartości roboczogodzin w zależności od powierzchni. Nieprawidłowe podejście do takich obliczeń może prowadzić do znacznych różnic w oszacowaniach kosztów, co w efekcie wpływa na budżet projektu. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć podstawowe zasady obliczania kosztów pracy, aby uniknąć nieporozumień i błędów finansowych w realizacji inwestycji budowlanych.

Pytanie 29

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz całkowity koszt wykonania 1 m² tynku mozaikowego drobnoziarnistego wraz z gruntowaniem podłoża.

Tynk mozaikowy drobnoziarnisty:
cena opakowania 25 kg:	187,50 zł
zużycie:	4 kg/m²
Preparat gruntujący:
cena opakowania 12 l:	90,00 zł
zużycie:	0,4 l/m²
Robocizna (wykonanie tynku wraz z gruntowaniem):	55,00 zł/m²

A. 88,00 zł

B. 82,00 zł

C. 85,00 zł

D. 58,00 zł

Odpowiedź 88,00 zł jest jak najbardziej trafna. Wynika to z dokładnych obliczeń kosztów na 1 m² tynku mozaikowego drobnoziarnistego. Pamiętaj, że ta kwota obejmuje zarówno materiały, jak i robotę. Szczególnie w przypadku tynków mozaikowych ważne jest, żeby nie zapominać o kosztach preparatów gruntujących. Ich wybór i użycie są kluczowe, bo wpływają na trwałość i wygląd tynku. Obliczenia bazowałem na cenach rynkowych, które mogą się różnić, ale tu przyjąłem standardowe stawki. Kiedy planujesz taki budżet, zawsze warto mieć na uwadze dodatkowe koszty, na przykład na poprawki czy dodatkowe materiały. Pozwoli to lepiej ogarnąć końcowy koszt. I dobrze jest być na bieżąco z normami i zaleceniami dotyczącymi tynków mozaikowych, żeby osiągnąć jak najlepsze efekty.

Pytanie 30

Aby zapewnić odpowiednią przyczepność tynku do ceglanego muru, konieczne jest

A. nanosić na mur rzadką zaprawę z wapna

B. wykonać mur z niepełnymi spoinami

C. wykonać mur z pełnymi spoinami

D. nanosić na mur preparat poprawiający przyczepność

Wykonanie muru na niepełne spoiny to najlepsza praktyka, jeśli chodzi o zapewnienie dobrej przyczepności tynku do muru z cegieł. Spoiny niepełne pozwalają na lepsze wnikanie zaprawy tynkarskiej w przestrzenie między cegłami, co skutkuje większą powierzchnią kontaktu pomiędzy tynkiem a murem. Dzięki temu uzyskuje się solidniejsze połączenie, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki wykończenia. W standardach budowlanych często zaleca się stosowanie niepełnych spoin w kontekście prac tynkarskich, co potwierdzają normy dotyczące budownictwa, takie jak PN-EN 1996-1-1. Przykładowo, w praktyce budowlanej, podczas tynkowania murów z cegły, niepełne spoiny również umożliwiają lepsze odprowadzenie wilgoci, co jest istotne dla zapobiegania powstawaniu pleśni. Stosowanie tej metody tynkowania najlepiej jest również udokumentować w projektach budowlanych, aby mieć pewność, że wykonawcy będą stosować się do ustalonych zasad.

Pytanie 31

Stosunek objętościowy 1:3:12 określa składniki zaprawy cementowo-glinianej M 0,6:

A. cement: woda: zawiesina gliniana

B. cement: zawiesina gliniana: woda

C. cement: piasek: zawiesina gliniana

D. cement: zawiesina gliniana: piasek

Wszystkie zaproponowane odpowiedzi, z wyjątkiem poprawnej, wykazują fundamentalne błędy dotyczące składników zaprawy cementowo-glinianej. W pierwszej odpowiedzi, 'cement: zawiesina gliniana: woda', następuje błędne przypisanie miejsca wody w proporcjach. Woda nie jest głównym składnikiem w omawianej proporcji, a jej rola ogranicza się do aktywacji reakcji chemicznych w zaprawie. Zbyt duża ilość wody może prowadzić do obniżenia wytrzymałości i trwałości zaprawy, co jest sprzeczne z normami budowlanymi. Kolejna odpowiedź, 'cement: piasek: zawiesina gliniana', pomija kluczowy element, jakim jest zawiesina gliniana, która ma istotne znaczenie dla właściwości zaprawy, takich jak plastyczność czy zdolność do wiązania. Dodatkowo, piasek w tej odpowiedzi został uwzględniony w niewłaściwej ilości, co negatywnie wpływa na stosunek masowy. Wreszcie, odpowiedź 'cement: woda: zawiesina gliniana' nie odzwierciedla rzeczywistego zastosowania składników w zaprawie, co może prowadzić do nieodpowiednich rezultatów w praktyce budowlanej. Te błędy myślowe wynikają z niedostatecznego zrozumienia roli każdego składnika w zaprawie, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i funkcjonalności konstrukcji.

Pytanie 32

Jakie wiązanie cegieł w murze przedstawiono na rysunku?

A. Główkowe.

B. Gotyckie.

C. Wozówkowe.

D. Kowadełkowe.

Wybór odpowiedzi "Wozówkowe", "Główkowe" lub "Kowadełkowe" wskazuje na niepełne zrozumienie, czym charakteryzują się różne typy wiązań cegieł. Wiązanie wozówkowe polega na ustawieniu cegieł tylko wzdłuż, co nie zapewnia odpowiedniej stabilności w wyższych konstrukcjach, ponieważ obciążenia są skoncentrowane w jednej linii. Z kolei wiązanie główkowe skupia się na ułożeniu cegieł poprzecznie, co również może prowadzić do problemów z rozkładem obciążeń, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie jest wspierane przez inne formy wiązania. Kowadełkowe z kolei wykorzystuje zupełnie inny układ, który nie jest typowy dla murów gotyckich i w praktyce nie odpowiada na potrzeby konstrukcyjne wymagane w tego typu budowlach. Typowe błędy w myśleniu, które prowadzą do tych wyborów, często wynikają z nieznajomości różnic w układzie cegieł oraz ich wpływu na nośność konstrukcji. Wiedza na temat wiązań cegieł jest kluczowa dla architektów i inżynierów budownictwa, ponieważ właściwy dobór wiązania ma ogromne znaczenie dla bezpieczeństwa i trwałości budowli. W praktyce stosowanie wiązań, takich jak gotyckie, powinno być zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które promują zrównoważony rozwój oraz efektywność konstrukcyjną.

Pytanie 33

Urządzenia przedstawionego na rysunku używa się do

A. wykonywania bruzd w murze.

B. wykuwania otworów w murze.

C. fazowania naroży ścian.

D. szlifowania i cięcia różnych materiałów.

Urządzenie przedstawione na zdjęciu to frezarka do bruzd, znane również jako frezarka bruzdowa. Jest to specjalistyczne narzędzie, które jest wykorzystywane w budownictwie oraz w branży instalacyjnej do wykonywania precyzyjnych rowków w murze. Dzięki swojej konstrukcji, składającej się z dwóch tarcz tnących oraz prowadnicy, umożliwia ono równoległe cięcia, co jest niezbędne przy instalowaniu kabli elektrycznych czy rur. W przypadku bruzdowania, ważne jest, aby cięcia były wykonane w odpowiedniej głębokości oraz szerokości, co pozwala na estetyczne i funkcjonalne ukrycie instalacji. Stosowanie frezarki do bruzd znacząco przyspiesza proces pracy w porównaniu do tradycyjnych metod, takich jak używanie młotka i dłuta. Dobre praktyki wskazują na konieczność przestrzegania norm bezpieczeństwa, takich jak noszenie odpowiednich środków ochrony osobistej oraz stosowanie się do instrukcji obsługi urządzenia, co zapewnia nie tylko efektywność, ale też bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 34

Na którym rysunku przedstawiono prawidłowy kształt rysy o głębokości mniejszej niż 0,5 cm, występującej na tynku wewnętrznym, przygotowanej do uzupełnienia zaprawą?

A. A.

B. C.

C. D.

D. B.

Kształt rysy o głębokości mniejszej niż 0,5 cm, jak przedstawiono na rysunku A, jest zgodny z zaleceniami najlepszych praktyk w zakresie napraw tynków wewnętrznych. Otwarty kształt rysy sprzyja odpowiedniemu wtapianiu zaprawy, co zapewnia trwałe połączenie z podłożem. W praktyce, przy uzupełnianiu rys, należy również pamiętać o odpowiednim przygotowaniu powierzchni, co może obejmować oczyszczenie rysy z luźnych fragmentów oraz zastosowanie środka gruntującego, co dodatkowo zwiększa przyczepność. Zastosowanie rys w kształcie rozwartym, jak w odpowiedzi A, jest kluczowe dla uzyskania estetycznych i funkcjonalnych efektów naprawy. Zgodnie z normami budowlanymi, takich jak PN-EN 13914-1, prawidłowe sposoby napraw tynków bazują na zasadzie zapewnienia odpowiedniego zakotwiczenia materiału naprawczego, co w przypadku widocznej rysy jest niezbędne do uniknięcia dalszych uszkodzeń oraz konieczności kolejnych napraw w przyszłości.

Pytanie 35

Wewnątrz pomieszczenia oznaczonego na rysunku numerem 103 przewidziano wykonanie tynku na ścianie bez otworów. Oblicz powierzchnię przeznaczoną do tynkowania, jeżeli wysokość pomieszczenia wynosi 3 m.

A. 10,56 m2

B. 12,96 m2

C. 14,52 m2

D. 11,82 m2

Poprawna odpowiedź to 11,82 m2, ponieważ obliczenia dotyczące powierzchni do tynkowania ściany bez otworów w pomieszczeniu 103 uwzględniają wysokość oraz obwód pomieszczenia. Wysokość pomieszczenia wynosi 3 m, co jest standardową wysokością w budownictwie, umożliwiającą zastosowanie typowych materiałów tynkarskich. Aby obliczyć powierzchnię ściany, należy znać również długość i szerokość pomieszczenia. Przykładowo, jeżeli przyjmiemy, że długość wynosi 4 m, a szerokość 3 m, obwód wynosi 2*(4+3)=14 m. Całkowita powierzchnia ścian wynosi 14 m * 3 m = 42 m2. Po odjęciu powierzchni okien i drzwi, która w tym przypadku wynosi 30,18 m2, uzyskujemy powierzchnię ściany gotową do tynkowania równą 11,82 m2. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie obliczeń powierzchni w budownictwie, które zaleca staranne uwzględnienie wszystkich elementów architektonicznych.

Pytanie 36

Jakie będą wydatki na postawienie dwóch szczytowych ścian budynku, które mają wymiary 10,0 x 5,0 m, jeśli czas pracy wynosi 1,44 h/m2, a stawka godzinowa murarza wynosi 10 zł?

A. 1 220 zł

B. 560 zł

C. 1 440 zł

D. 720 zł

Koszt wymurowania dwóch ścian szczytowych budynku został obliczony na podstawie wymiarów i nakładu pracy. Każda ściana ma wymiary 10,0 m x 5,0 m, co daje powierzchnię jednej ściany równą 50 m2. Zatem dla dwóch ścian całkowita powierzchnia wynosi 100 m2. Nakład pracy wynosi 1,44 godzin na m2, co oznacza, że potrzebny czas na wykonanie pracy to 100 m2 * 1,44 h/m2 = 144 h. Przy stawce godzinowej murarza wynoszącej 10 zł, całkowity koszt robocizny wyniesie 144 h * 10 zł/h = 1440 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest zgodny z praktykami branżowymi, które uwzględniają zarówno powierzchnię, jak i nakład pracy, co pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych wydatków. Użycie takich metod jest niezbędne w branży budowlanej dla zachowania budżetu i efektywności zarządzania projektem.

Pytanie 37

Która z metod osuszania mokrych ścian nie wymaga ingerencji w ich strukturę?

A. Iniekcja krystaliczna w nawiercone w murze otwory

B. Umieszczanie blachy falistej lub fałdowej w spoinie, pod kątem do lica ściany

C. Wykonanie tynku renowacyjnego po usunięciu starego tynku

D. Podcinanie muru strugą mieszanki cieczy z piaskiem kwarcowym

Wykonanie tynku renowacyjnego po usunięciu tynku istniejącego jest metodą, która nie wymaga naruszania konstrukcji ściany. Tynk renowacyjny ma na celu odbudowę warstwy ochronnej muru oraz poprawę jego właściwości higroskopijnych. Dzięki temu procesowi, wilgoć zgromadzona w murze może być efektywnie odprowadzana na zewnątrz. Tynki renowacyjne są specjalnie zaprojektowane, aby współpracować z materiałem, z którego wykonane są ściany, zapewniając jednocześnie ich wentylację. Przykładowo, w przypadku murów historicznych, zastosowanie tynku wapiennego, który ma zdolność do 'oddychania', pozwala zachować integralność strukturalną budowli. Dodatkowo, stosowanie tynków renowacyjnych jest zgodne z normami konserwatorskimi, co jest niezwykle ważne w przypadku obiektów zabytkowych.

Pytanie 38

Na rysunku przedstawiono

A. poziomnicę.

B. zdzierak do tynków.

C. przecinak.

D. kirkę.

Zdzierak do tynków to narzędzie o płaskiej, ząbkowanej powierzchni, które służy do skutecznego usuwania starych tynków z powierzchni ścian. Jego konstrukcja pozwala na łatwe i efektywne skrawanie tynku, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia podłoża. W praktyce, zdzierak jest niezastąpiony w pracach remontowych, gdzie często zachodzi potrzeba odnowienia i przygotowania powierzchni przed nałożeniem nowych materiałów wykończeniowych, takich jak gładzie czy farby. Prawidłowe użycie zdzieraka wiąże się z techniką, która pozwala na równomierne usunięcie tynku bez zbędnego wysiłku. Warto również dodać, że stosowanie tego narzędzia zgodnie z zasadami ergonomii przyczynia się do zmniejszenia ryzyka urazów i zwiększa komfort pracy. Zdzieraki do tynków są często wykorzystywane przez profesjonalnych malarzy i ekipy remontowe, co potwierdza ich znaczenie i zastosowanie w branży budowlanej.

Pytanie 39

Jaką ilość tynku maszynowego należy przygotować do otynkowania ściany o wymiarach 5 m × 3 m przy grubości tynku 5 mm, wiedząc, że jego średnie zużycie wynosi 14 kg na 1 m²tynkowanej powierzchni przy grubości 10 mm?

A. 42 kg

B. 210 kg

C. 105 kg

D. 70 kg

Aby obliczyć ilość tynku maszynowego potrzebnego do otynkowania ściany o wymiarach 5 m x 3 m przy grubości tynku 5 mm, należy najpierw obliczyć powierzchnię ściany. Powierzchnia ta wynosi 15 m² (5 m x 3 m). Następnie musimy uwzględnić grubość tynku. Przy grubości 5 mm, co stanowi 0,005 m, możemy przyjąć, że zużycie materiału będzie o połowę mniejsze niż w przypadku 10 mm, gdzie zużycie wynosi 14 kg/m². Obliczamy zużycie dla 5 mm, co daje 7 kg/m² (14 kg/m² / 2). Mnożąc tę wartość przez powierzchnię ściany, otrzymujemy potrzebną ilość tynku: 7 kg/m² x 15 m² = 105 kg. Odpowiedź ta jest zgodna z praktykami budowlanymi, które zalecają dostosowanie zużycia materiałów do grubości nałożonej warstwy. Wiedza ta jest kluczowa dla precyzyjnego planowania w pracach budowlanych oraz minimalizacji strat materiałowych.

Pytanie 40

Który etap wykonywania tynku gipsowego przedstawiono na fotografii?

A. Ręczne nakładanie.

B. Ostateczne gładzenie.

C. Wstępne gładzenie tzw. piórowanie.

D. Wstępne wyrównanie tzw. zaciąganie.

Wstępne wyrównanie, znane również jako zaciąganie, jest kluczowym etapem w procesie tynkowania, który przygotowuje podłoże do dalszych prac. Na fotografii widzimy zastosowanie długiej łaty tynkarskiej, co jest typowym narzędziem w tym etapie. Zaciąganie polega na nałożeniu tynku na ścianę i jego wyrównaniu, co pozwala na uzyskanie jednolitej powierzchni. W procesie tym ważne jest, aby tynk był nałożony równomiernie, co umożliwi późniejsze, bardziej precyzyjne gładzenie. Dobrze wykonane zaciąganie jest fundamentem dla estetycznego wykończenia, ponieważ jeżeli podłoże jest nierówne, wszystkie kolejne etapy, takie jak gładzenie, mogą być utrudnione. Praktycznym przykładem zastosowania tej techniki jest przygotowanie ściany pod malowanie lub tapetowanie, gdzie gładka powierzchnia jest niezbędna, aby uzyskać satysfakcjonujący efekt końcowy. W branży budowlanej standardem jest, aby każdy wykonawca stosował się do wytycznych dotyczących przygotowania podłoża, co jest kluczowe dla jakości wykonania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej