Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 13:33
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:56

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który znak typograficzny jest oznaczony w składzie tekstu strzałką?

A. Dywiz.

B. Diagraf.

C. Pauza.

D. Spacja.

Wybór dywizu, diagrafu albo spacji to trochę nieporozumienie w kontekście typografii. Dywiz jest krótszy i służy do łączenia wyrazów, na przykład 'słowo-klucz', więc nie ma co go mylić z pauzą. Diagraf to z kolei połączenie liter, jak 'ch' czy 'sz', ale nie oddziela myśli w zdaniach. A spacja to tam w ogóle niewidoczny znak, który tylko oddziela słowa. Widać, że te różne znaki mają swoje funkcje, ale nie można ich pomylić z pauzą. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, bo użycie złego znaku może zmienić sens zdania i wprowadzić zamieszanie. Z doświadczenia wiem, że dobrze jest znać typografię, żeby pisać jasno i wyraźnie.

Pytanie 2

Jednym ze sposobów na zapobieżenie komplikacjom związanym z nieobecnością fontów użytych w projekcie graficznym przeznaczonym do drukowania form jest zapis tekstów w postaci

A. gifów

B. glifów

C. bitmap

D. krzywych

Używanie glifów czy bitmap jako zamienników dla krzywych wciąż nie do końca rozwiązuje problem braku fontów. Glify to tylko kawałki czcionki, a same w sobie nie mogą działać bez całej reszty fontu. Próbując zamienić tekst na glify, nie uzyskamy pewności, że coś będzie wyglądało dobrze. Bitmapy to obrazy rastrowe, a ich jakość przy skalowaniu potrafi się mocno pogorszyć, więc do edycji tekstu się nie nadają. Gdy zamienimy tekst na bitmapy, ograniczamy sobie możliwości edycji. GIF-y z kolei to format na animacje, który na pewno nie powinien być używany do tekstu w drukach, bo jakość nie będzie najlepsza. Wydaje mi się, że niektórzy mylą różne typy grafiki i nie rozumieją, jak ważne jest zachowanie poprawnej typografii w projektach graficznych. Dlatego warto pamiętać, że konwersja tekstu na krzywe to kluczowy krok, żeby uniknąć problemów z fontami.

Pytanie 3

W przypadku, gdy nakład etykiet drukowanych techniką offsetową zostanie zmniejszony o 50%, jaki będzie wpływ na jednostkowy koszt druku?

A. nie da się tego przewidzieć

B. pozostanie bez zmian

C. zmniejszy się

D. zwiększy się

Jak zmniejszysz nakład etykiet drukowanych metodą offsetową o połowę, to niestety koszt jednostkowy drukowania będzie wyższy. Dlaczego tak się dzieje? To przez to, że w druku offsetowym wiele kosztów jest stałych. Tych kosztów nie da się uniknąć, niezależnie od tego, ile etykiet drukujesz. Mamy tu na myśli przygotowanie maszyn, materiały, które trzeba kupić, no i oczywiście czas pracy operatorów. Jak produkcja jest mniejsza, to te same stałe koszty muszą się rozłożyć na mniejszą liczbę etykiet, co podnosi koszt jednostkowy. Weźmy na przykład sytuację, gdy przygotowanie maszyny kosztuje 1000 zł. Przy 1000 etykiet wyjdzie wtedy 1 zł za sztukę, ale gdy zostanie tylko 500 etykiet, koszt wzrasta do 2 zł za sztukę, bo te koszty stałe zostają na tym samym poziomie. Dlatego w przypadku mniejszych zamówień, jak np. etykiety na jakieś specjalne wydarzenia, warto liczyć się z wyższymi kosztami. To z kolei może wprowadzać zamieszanie w kalkulacjach cenowych. Dobrze jest więc zastanowić się nad tym, ile etykiet naprawdę potrzebujesz przed przystąpieniem do produkcji.

Pytanie 4

Na podstawie zamieszczonej ilustracji wskaż narzędzie, którego użyto do zmiany rozdzielczości obrazu.

A. Kadrowanie.

B. Zaznaczanie prostokątne.

C. Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości.

D. Przesunięcie.

Kadrowanie jest kluczowym narzędziem w obróbce graficznej, które umożliwia zmianę rozdzielczości obrazu poprzez usunięcie zbędnych fragmentów. Kiedy przycinamy obraz, tak naprawdę decydujemy, które jego części mają być wyświetlane, co wpływa na jego wymiary i jakość. Przykład praktyczny to zdjęcie, które chcemy umieścić na stronę internetową – kadrowanie pozwala na dostosowanie obrazu do wymagań estetycznych oraz technicznych, takich jak odpowiednie proporcje czy rozmiar pliku. W standardach branżowych, kadrowanie jest często zalecane jako pierwszy krok w obróbce zdjęć, aby skupić uwagę widza na kluczowych elementach kompozycji. Dobrą praktyką jest również stosowanie narzędzi do kadrowania, które oferują siatki kompozycyjne, takie jak zasada trójpodziału, co pozwala na lepsze zbalansowanie kadru. Warto zauważyć, że kadrowanie może być stosowane w różnych programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, co czyni je uniwersalnym narzędziem w pracy z obrazem.

Pytanie 5

Podaj liczbę punktów typograficznych, które odpowiadają w przybliżeniu 300 mm?

A. 376

B. 1128

C. 800

D. 8000

Wybór innych odpowiedzi wynika z najczęściej występujących nieporozumień związanych z konwersją jednostek oraz brakiem zrozumienia podstawowych zasad typografii. Na przykład, odpowiedzi 1128 oraz 8000 punktów typograficznych są znacznie zawyżone, co wskazuje na błędne przeliczenie milimetrów na punkty. Takie podejście opiera się prawdopodobnie na nieprawidłowym założeniu, że większe liczby zawsze będą odpowiadały większym wartościom w kontekście jednostek typograficznych, co jest mylące. Natomiast 376 punktów typograficznych, mimo że bliższe poprawnej odpowiedzi niż 1128 czy 8000, również nie odzwierciedla rzeczywistej konwersji, ponieważ nie bierze pod uwagę dokładnego przeliczenia milimetrów. Kluczowym błędem jest tutaj nieuwzględnienie precyzyjnego stosunku między jednostkami, co prowadzi do znacznych odchyleń od rzeczywistych wartości. Warto pamiętać, że w typografii każda jednostka ma swoje specyficzne znaczenie, a dokładność jest niezbędna w procesie projektowania. W rezultacie, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wskazywać na potrzebę lepszego zrozumienia kontekstów jednostkowych oraz ich korelacji w praktycznych zastosowaniach typograficznych.

Pytanie 6

Jakie narzędzie w programach Adobe wykorzystuje się do obrysowania kształtów z bitmapy, aby stworzyć obiekt wektorowy?

A. pędzla

B. pióra

C. ołówka

D. stempla

Pióro to narzędzie wektorowe, które umożliwia precyzyjne rysowanie kształtów oraz ścieżek w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. Użycie pióra pozwala na tworzenie krzywych i linii o dowolnym kształcie, co jest kluczowe przy obrysowywaniu bitmap, by przekształcić je w obiekty wektorowe. W praktyce, za pomocą narzędzia pióra można stworzyć dokładny kontur bitmapy, który następnie można edytować, skalować lub modyfikować bez utraty jakości, co jest fundamentalną zaletą grafiki wektorowej w porównaniu do bitmap. Przykładowo, jeśli mamy obrazek logo w formacie rastrowym, obrysowanie go piórem pozwoli na utworzenie czystej, skalowalnej wersji, którą łatwo można wykorzystać na różnych nośnikach, od wizytówek po billboardy. Dodatkowo, standardem w branży jest korzystanie z narzędzi wektorowych do pracy nad grafiką, ponieważ zapewniają one większą elastyczność i jakość w procesie projektowania graficznego.

Pytanie 7

Błędem podczas składania tekstów publikacji, zaznaczonym czerwoną linią na ilustracji jest

A. szewc.

B. bękart.

C. wdowa.

D. sierota.

Wybór odpowiedzi, które nie są związane z błędem "bękart", wynika z pewnych nieporozumień dotyczących typografii. Odpowiedzi takie jak "sierota", "wdowa" oraz "szewc" są terminami typograficznymi odnoszącymi się do różnych rodzajów błędów, które mogą występować w składzie tekstu, lecz nie są one właściwym opisem sytuacji przedstawionej na ilustracji. Sierota to sytuacja, w której ostatnia linia akapitu jest umieszczona na początku nowej kolumny lub strony, co również wpływa na estetykę, ale jest zupełnie innym problemem. Z kolei wdowa oznacza pojedynczą linię tekstu, która pozostaje na końcu akapitu, co również jest uważane za błąd typograficzny, lecz nie jest tożsama z bękartem. Szewc to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście typografii i może wprowadzać w błąd ze względu na brak jednoznacznej definicji w literaturze tematycznej. Te różnice są kluczowe, ponieważ każda z wymienionych koncepcji odnosi się do specyficznych problemów w składzie tekstu, które wymagają zrozumienia i odpowiedniego zarządzania, aby tworzyć estetyczne i czytelne publikacje. Ignorowanie tych subtelności prowadzi do błędnych wniosków i nieefektywnego składu, co może zniechęcać czytelników oraz wpływać na ogólną jakość publikacji.

Pytanie 8

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 6 form

B. 4 formy

C. 2 formy

D. 8 form

Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4 + 4, co oznacza pełny zadruk zarówno po stronie frontowej, jak i tylnej, wymagane jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z podstawowych kolorów, z których składa się proces druku w technologii offsetowej, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny (CMYK). Przy druku dwustronnym, każda strona wymaga osobnej formy dla tych kolorów, co łącznie daje cztery formy. W praktyce oznacza to, że każda forma jest wykorzystywana do nałożenia jednego z kolorów na arkusz. Proces druku offsetowego jest często stosowany w produkcji materiałów reklamowych, broszur, katalogów oraz różnych publikacji, gdzie wysoka jakość kolorystyki jest kluczowa. W branży stosuje się standardy związane z przygotowaniem form, takie jak ISO 12647, które pozwalają na uzyskanie spójnych rezultatów w produkcji drukarskiej. Zastosowanie czterech form w tym przypadku jest zgodne z normami efektywności i jakości, co przyczynia się do uzyskania profesjonalnych efektów wizualnych.

Pytanie 9

Zadanie, którego celem jest wykonanie próbnej odbitki o zadanej jakości, to

A. montaż

B. impozycja

C. proofing

D. naświetlanie

Proofing to kluczowy proces w druku, który polega na sporządzeniu odbitki próbnej, mającej na celu zweryfikowanie jakości oraz zgodności finalnego produktu z oczekiwaniami klienta. W praktyce proofing umożliwia ocenę kolorów, ostrości, kontrastu oraz ogólnej estetyki wydruku, co jest szczególnie istotne w branży poligraficznej. Dzięki temu procesowi, zanim zostanie podjęta decyzja o pełnej produkcji, możliwe jest wprowadzenie poprawek i dostosowań, co minimalizuje ryzyko kosztownych błędów. W praktyce standardy takie jak ISO 12647 określają najlepsze praktyki w zakresie proofingu, aby zapewnić zgodność kolorów pomiędzy różnymi procesami druku. Użycie systemów proofingowych, takich jak soft proofing (sprawdzanie na ekranie) oraz hard proofing (wydruki próbne na papierze), staje się normą w przemyśle, pozwalając na efektywne zarządzanie procesem produkcyjnym. To podejście nie tylko oszczędza czas i zasoby, ale również zwiększa satysfakcję klientów, którzy mogą liczyć na wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 10

Która metoda wykończenia wydruku umożliwia uzyskanie kształtu produktu pokazanego na ilustracji?

A. Tłoczenie.

B. Kalandrowanie.

C. Wykrawanie.

D. Frezowanie.

Wykrawanie to metoda, która idealnie nadaje się do produkcji złożonych kształtów z płaskich arkuszy materiałów. Proces ten polega na wycinaniu precyzyjnych form, co jest szczególnie istotne w branżach takich jak opakowaniowa, tekstylna czy metalowa. Przykładowo, w przemyśle opakowaniowym wykrawanie służy do produkcji pudełek z tektury, gdzie każdy detal kształtu musi być zgodny z projektem, aby zapewnić odpowiednie dopasowanie elementów. Wykrawanie pozwala na masową produkcję identycznych kształtów, co zwiększa efektywność i obniża koszty jednostkowe. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają konieczność stosowania precyzyjnych metod produkcji, które zapewniają kontrolę jakości, co wykrawanie doskonale ilustruje. Dodatkowo, technika ta jest zgodna z zasadami zrównoważonego rozwoju, ponieważ ogranicza odpady materiałowe w porównaniu do innych metod produkcji.

Pytanie 11

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. photomerge

B. stykówką

C. korekcją obiektywu

D. scalaniem do HDR Pro

Zastosowanie stykówki w kontekście łączenia zdjęć panoramicznych odnosi się do techniki, która polega na ręcznym łączeniu zdjęć przy użyciu różnych programów, co jest bardziej pracochłonne i wymaga dużej precyzji. W przeciwieństwie do tego, funkcja photomerge automatycznie analizuje zdjęcia, co czyni proces szybszym i bardziej efektywnym. Korekcja obiektywu to proces, który skupia się na poprawie jakości zdjęć poprzez eliminację zniekształceń optycznych, takich jak dystorsja czy aberracje chromatyczne, ale nie ma związku z łączeniem zdjęć panoramicznych. Z kolei scalanie do HDR Pro to technika, która łączy wiele zdjęć o różnych ekspozycjach, aby uzyskać szerszy zakres tonalny, co nie jest tożsame z tworzeniem panoram. Często mylnie zakłada się, że techniki te są zamienne, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. Zrozumienie różnic oraz właściwego zastosowania każdej z tych funkcji jest kluczowe dla efektywnej pracy w Adobe Photoshop.

Pytanie 12

Które podłoże drukowe należy przygotować wiedząc, że druk ma być wykonany na siatce mesh?

A. Podłoże 3.

B. Podłoże 4.

C. Podłoże 2.

D. Podłoże 1.

Wybierając inne podłoże niż podłoże 2, można popełnić kilka kluczowych błędów, które wpływają na jakość druku. Podłoże 1, 3 oraz 4 mogą mieć właściwości, które nie są zgodne z wymaganiami techniki druku sitodrukowego. Na przykład, podłoże 1 może być zbyt gładkie, co uniemożliwia farbie skuteczne przyleganie, prowadząc do problemów z kryciem i trwałością wydruku. Również podłoża 3 i 4 mogą nie mieć odpowiedniej struktury, co skutkuje nieoptymalnym przepływem farby przez siatkę mesh. Niektóre z tych podłoży mogą być przeznaczone do druku cyfrowego lub innych technik, co prowadzi do błędnych założeń co do ich wszechstronności. W kontekście druku sitodrukowego, istotnym błędem jest również niewłaściwe zrozumienie znaczenia interakcji między farbą a podłożem. Niezgodność pomiędzy tymi dwoma elementami może prowadzić do osłabienia kolorów i ich blaknięcia w czasie, co jest nieakceptowalne w profesjonalnych aplikacjach. Kluczowe jest, aby przy wyborze podłoża kierować się nie tylko jego wyglądem, ale przede wszystkim jego właściwościami fizycznymi i chemicznymi, co pozwoli na uzyskanie optymalnych rezultatów w druku.

Pytanie 13

Jakie formaty powinien mieć nieregularny obiekt wektorowy, aby jego przezroczystość była zachowana po umieszczeniu go na stronie www?

A. GIF, BMP

B. PNG, GIF

C. PNG, JPEG

D. PNG, BMP

Odpowiedź 'PNG, GIF' jest prawidłowa, ponieważ oba te formaty obsługują przezroczystość, co jest istotne przy prezentowaniu nieregularnych obiektów wektorowych na stronach internetowych. Format PNG (Portable Network Graphics) jest szczególnie popularny do przechowywania obrazów z przezroczystością, ponieważ pozwala na zastosowanie kanału alfa, co oznacza, że każdy piksel może mieć różne poziomy przezroczystości. Dzięki temu można uzyskać płynne przejścia i cienie, co jest niezbędne w nowoczesnym designie stron. Z kolei GIF (Graphics Interchange Format) obsługuje przezroczystość w ograniczony sposób, akceptując jedynie jeden kolor jako przezroczysty, co w wielu przypadkach wystarcza do zastosowań internetowych, zwłaszcza dla prostszych grafik. Przykłady zastosowania to ikony na stronach internetowych, logo, czy każda inna grafika wymagająca zachowania tła. Oba formaty są szeroko wspierane przez przeglądarki internetowe, co czyni je idealnymi do użycia w projektach online. Wybierając właściwy format, projektanci muszą także brać pod uwagę rozmiar pliku oraz jakość obrazu, co jest kluczowe dla optymalizacji szybkości ładowania strony.

Pytanie 14

Aby wydrukować 10 000 plakatów o wymiarach 500 × 700 mm w kolorystyce 4 + 0, najlepszym rozwiązaniem będzie użycie

A. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej

B. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej

C. cyfrowej drukarki o formacie SRA3

D. solwentowego plotera o szerokości druku 1,8 m

Prawidłowym wyborem do wykonania 10 000 plakatów formatu 500 × 700 mm w kolorystyce 4 + 0 jest półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa. Druk offsetowy jest jedną z najpopularniejszych technologii druku dla dużych nakładów, ze względu na swoją efektywność kosztową oraz wysoką jakość wydruku. Maszyny półformatowe są w stanie zadrukować arkusze o wymiarach zbliżonych do potrzebnych, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiału. Dzięki czterem kolorom (CMYK) można uzyskać pełną paletę barw, co jest kluczowe w przypadku plakatów, które muszą być atrakcyjne wizualnie. Ponadto, druk offsetowy zapewnia dużą stabilność kolorów oraz powtarzalność jakości w długich seriach, co jest istotne w produkcji reklamowej. Przykładem zastosowania może być produkcja materiałów promocyjnych dla eventów, kampanii marketingowych czy wystaw, gdzie wysoka jakość druku ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 15

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 30 szt.

B. 45 szt.

C. 60 szt.

D. 15 szt.

Dobra robota! Poprawna odpowiedź to 30 sztuk arkuszy drukarskich. Jak to obliczamy? No więc, mamy 480 stron w książce, a każdy arkusz ma 4 strony - dwie z przodu i dwie z tyłu. Więc żeby znaleźć liczbę arkuszy, dzielimy 480 przez 4, co daje nam 120. Ale tu jeszcze musimy wziąć pod uwagę, że dwa arkusze idą w jeden zestaw, kiedy to szyjemy albo kleimy, więc 120 dzielimy przez 2 i wychodzi 60. Pamiętajmy, że w druku książek zwykle liczy się w sztukach arkuszy. Dlatego, żeby uzyskać 480 stron, potrzebujemy 30 arkuszy. Fajnie, że zwróciłeś uwagę na te szczegóły w obliczeniach, bo to naprawdę jest kluczowe w poligrafii!

Pytanie 16

W jaki sposób zmieni się koszt jednostkowy drukowania plakatu metodą offsetową, jeśli nakład zostanie podwojony?

A. Zwiększy się

B. Nie ulegnie zmianie

C. Zminimalizuje się

D. Trudno to oszacować

Odpowiedź, która mówi, że koszt jednostkowy rośnie przy większym nakładzie, jest trochę na bakier. W druku offsetowym mamy do czynienia z kosztami stałymi i zmiennymi. Koszty stałe, takie jak przygotowanie matryc, są jednorazowe i nic się nie zmienia przy większym nakładzie. Koszty zmienne to materiały, jak papier i tusz, które rosną z każdą nową sztuką. Jak zwiększamy nakład, koszty stałe są dzielone na większą liczbę sztuk, a to obniża koszt jednostkowy. Przykład: przy 100 sztuk koszt może wynosić 15 zł, a przy 200 sztuk spadnie do 10 zł. Niektórzy mogą myśleć o dodatkowych kosztach, jak transport, ale to zazwyczaj nie są duże kwoty w kontekście całości. Dlatego w druku offsetowym, większy nakład obniża koszt jednostkowy, co jest zgodne z tym, jak działa ta branża.

Pytanie 17

Na podstawie kalkulacji wydatków związanych z wydrukiem 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej ustalono, że jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3,00 zł. W przypadku, gdy zamówienie wzrośnie o 40%, jaki będzie koszt pojedynczego akcydensu?

A. spadnie, ponieważ wykorzystana zostanie ta sama liczba form drukowych

B. wzrośnie z powodu większej liczby zmian w pracy drukarza

C. nie zmieni się z uwagi na zbyt mały przyrost nakładu

D. wzrośnie, ponieważ zwiększy się nakład

Hmm, odpowiedzi, które mówią, że koszt jednostkowy akcydenów wzrośnie albo zostanie taki sam, są trochę na bakier z prawdą. Bo wzrost zamówienia o 40% wcale nie musi oznaczać wyższych kosztów jednostkowych. Tak naprawdę, przy większym nakładzie te stałe koszty rozkładają się na więcej produktów, co powinno obniżyć koszty. Warto też pamiętać o produkcji masowej, która daje oszczędności. Mówiąc, że większa liczba zmian pracy drukarza podniesie koszt jednostkowy, nie uwzględnia się, że przy dobrej organizacji i nowoczesnych technologiach, czas drukowania na jednostkę może być krótszy. Jeśli zamawiamy więcej, to drukarnia nie zmienia liczby form, więc koszty przygotowania wciąż są takie same, co prowadzi do ich rozkładu na większą liczbę jednostek. Złe założenia mogą prowadzić do złych wniosków o kosztach produkcji, a to może przyczynić się do nieodpowiednich decyzji zakupowych klientów.

Pytanie 18

Który program należy wybrać, aby stworzyć publikację elektroniczną w standardzie ePUB?

A. Inkscape

B. Birdfont

C. GIMP

D. Sigil

Chociaż GIMP, Birdfont i Inkscape to bardzo przydatne i kreatywne narzędzia, ich główne zastosowania odbiegają od typowego procesu tworzenia publikacji elektronicznych w standardzie ePUB. Często zdarza się, że pojawia się mylne przekonanie, jakoby programy graficzne nadawały się do tworzenia całych e-booków, bo przecież pozwalają na projektowanie ilustracji czy okładek. Jednak to tylko fragment całości – format ePUB opiera się na strukturze plików XHTML, CSS i metadanych, których nie wygenerujemy automatycznie w programach graficznych. GIMP to edytor grafiki rastrowej, idealny do przygotowania ilustracji, retuszu zdjęć czy projektowania okładek książek, ale nie potrafi zarządzać tekstem w strukturze ePUB ani eksportować gotowych plików w tym standardzie. Birdfont służy tworzeniu własnych fontów i, choć może być ciekawym uzupełnieniem e-booka (np. przez stworzenie unikalnego kroju pisma), nie posiada żadnych narzędzi do składania publikacji, a tym bardziej do eksportu ePUB. Inkscape natomiast jest świetnym narzędziem do grafiki wektorowej, sprawdzi się przy rysowaniu schematów czy ilustracji do e-booka, ale, podobnie jak GIMP, nie umożliwia tworzenia kompletnej książki elektronicznej w formacie ePUB. Częsty błąd polega na myleniu narzędzi do projektowania grafiki z wyspecjalizowanymi edytorami e-booków. W branżowych workflowach poleca się wykorzystywać GIMP, Birdfont i Inkscape do przygotowywania elementów graficznych, a dopiero potem składać całą publikację w programie takim jak Sigil lub podobnym, który obsługuje wszystkie wymagane standardy i metadane ePUB. Dobór właściwego narzędzia to klucz do poprawnej i wydajnej pracy nad e-bookiem, szczególnie jeśli zależy nam na szerokiej kompatybilności i zgodności z wymaganiami dystrybucji cyfrowej.

Pytanie 19

Wskaź kolorystyczny dla ulotki, która z przodu jest wielobarwna, a z tyłu w odcieniu niebiesko-zielonym, jaki jest?

A. 3 + 1

B. 2 + 1

C. 4 + 0

D. 4 + 1

Odpowiedź 4 + 1 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do technologii druku, w której wykorzystuje się różne kolory na poszczególnych stronach. W omawianym przypadku ulotka zadrukowana po jednej stronie wielobarwnie oznacza, że stosujemy pełny zestaw kolorów (4 kolory CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny). Z kolei strona drukowana w kolorze niebiesko-zielonym to zazwyczaj wykorzystanie dodatkowego koloru, który nie jest standardowym elementem palety CMYK. Użycie dodatkowego koloru, w tym przypadku zwanego kolorem spotowym, jest doskonałym przykładem zastosowania techniki druku offsetowego, gdzie możliwe jest dodanie kolejnego koloru (1) do standardowego zestawu. Praktycznym zastosowaniem tej technologii mogą być ulotki promocyjne, które wymagają wyrazistego odzwierciedlenia marki lub produktu. Warto zauważyć, że zgodnie z normami ISO dotyczących druku, stosowanie dodatkowych kolorów może poprawić jakość kolorystyczną materiału, co ma znaczenie w kontekście identyfikacji wizualnej marki.

Pytanie 20

Przekształcanie danych z matrycy światłoczułej aparatu zapisanych w formacie RAW na format JPG jest możliwe dzięki programowi

A. Ableton Live

B. Adobe Dreamweaver

C. Adobe Camera Raw

D. Corel Duplexing Wizard

Adobe Camera Raw jest wtyczką do programów graficznych, która umożliwia edytowanie plików RAW, które są surowymi danymi zapisanymi przez matrycę światłoczułą aparatu. Format RAW zachowuje więcej informacji o obrazie niż standardowe formaty, co umożliwia szersze możliwości edycyjne, takie jak korekcja ekspozycji, balansu bieli czy kontrastu. Adobe Camera Raw jest szeroko stosowane przez profesjonalnych fotografów, którzy cenią sobie jakość i elastyczność w obróbce zdjęć. Po edycji zdjęcia w formacie RAW użytkownik może je wyeksportować do formatu JPG, co jest standardowym formatem używanym do publikacji w internecie i druku. Warto zauważyć, że przetwarzanie RAW w Adobe Camera Raw pozwala na nieniszczące edytowanie, co oznacza, że oryginalne dane pozostają nietknięte. Dodatkowo, Adobe Camera Raw obsługuje wiele dodatkowych funkcji, takich jak zastosowanie presetów oraz zaawansowane narzędzia do maskowania, co czyni go nieocenionym narzędziem w pracy z fotografią cyfrową.

Pytanie 21

Które z narzędzi do selekcji w programie Adobe Photoshop nadaje się do zaznaczenia konturu białego niedźwiedzia poruszającego się po śniegu?

A. Lasso

B. Różdżka

C. Zaznaczanie eliptyczne

D. Szybkie zaznaczanie

Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop jest idealne do zaznaczania skomplikowanych kształtów, takich jak sylwetka białego niedźwiedzia spacerującego po śniegu. Umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co daje dużą precyzję i swobodę w procesie selekcji. W przeciwieństwie do innych narzędzi, Lasso pozwala na tworzenie nieregularnych kształtów, co jest szczególnie przydatne w przypadku obiektów o skomplikowanej konturze. Użytkownicy mogą korzystać z różnych wariantów narzędzia Lasso, takich jak Lasso poligonowe, które umożliwia tworzenie zaznaczenia składającego się z prostych linii. W praktyce, przy zaznaczaniu niedźwiedzia, użytkownik może łatwo dostosować kształt zaznaczenia do konturów zwierzęcia, co pozwala na precyzyjne wycięcie lub edycję. To narzędzie jest uznawane za jedno z podstawowych w Photoshopie, spełniając standardy branżowe w zakresie edycji obrazów, co czyni je nieocenionym w codziennej pracy grafików i fotografów.

Pytanie 22

Które programy służą do cyfrowego składu publikacji książkowych?

A. InDesign, QuarkXPress.

B. InDesign, Inscape.

C. PDFOrganizer, QuarkXPress.

D. InDesign, Impozycjoner.

Często spotykany błąd przy wyborze programów do cyfrowego składu książek to mylenie narzędzi specjalistycznych z tymi, które mają zupełnie inne zastosowania. Na przykład Inscape, choć brzmi podobnie do InDesign, to w rzeczywistości chodzi o Inkscape – darmowy edytor grafiki wektorowej, który w ogóle nie jest wykorzystywany do łamania tekstu czy zarządzania dużymi dokumentami książkowymi. Równie mylący może być wybór narzędzi typu Impozycjoner – to oprogramowanie służy do impozycji, czyli układania stron na arkuszu do druku, ale już po przygotowaniu składu. Cały proces składu i łamania tekstu wykonuje się w dedykowanych programach DTP, a impozycjoner to tylko kolejny krok, typowo już na etapie przygotowania do druku offsetowego czy cyfrowego. Jeśli chodzi o PDFOrganizer, samo narzędzie nie jest przeznaczone do profesjonalnego składu publikacji – służy raczej do porządkowania czy łączenia plików PDF, a nie do łamania książek od podstaw. Wydaje mi się, że często ktoś popełnia ten błąd myślowy, bo widzi, że program obsługuje PDF-y i uznaje go za przydatny do wszystkiego związanego z publikacją – a to zupełnie nie ta liga. Profesjonalny skład książek wymaga precyzyjnej kontroli nad typografią, stylem akapitów, automatyzacją elementów takich jak spisy treści, przypisy dolne czy indeksy – tego nie da się zrobić w programach typu Inkscape czy prostych narzędziach PDF. Dobre praktyki branżowe jasno wskazują, że tylko wyspecjalizowane programy DTP, takie jak InDesign i QuarkXPress, spełniają wszystkie wymagania rynku, zarówno pod względem kontroli nad projektem, jak i kompatybilności z wymaganiami drukarń. Warto o tym pamiętać przy wyborze narzędzi, bo później można się rozczarować brakiem kluczowych funkcji i problemami z plikami wyjściowymi.

Pytanie 23

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. użycie tekstu zastępczego

B. zamiana na krzywe

C. dopasowanie tekstu do ścieżki

D. wstawienie kodu formatowania

Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 24

Wierne odtworzenie oryginału jedną z technik druku w celu powielenia na papierze lub innym materiale to

A. retusz.

B. reprodukcja.

C. iluminacja.

D. fotomontaż.

Reprodukcja to pojęcie bardzo często używane w poligrafii i grafice użytkowej. Chodzi tu o wierne odtworzenie oryginału – czyli danego obrazu, rysunku, fotografii albo nawet dokumentu – przy pomocy technik druku, np. offsetowego, cyfrowego czy sitodruku. Najważniejszym kryterium jest tutaj dokładność oddania szczegółów: kolorystyki, kontrastu, linii czy faktury. W praktyce reprodukcje wykonuje się choćby przy powielaniu dzieł sztuki na plakaty, kalendarze czy katalogi muzealne, żeby jak najwierniej zaprezentować zamysł autora. W branży wydawniczej istnieją nawet specjalne normy ISO (np. ISO 12647), które określają jak powinna wyglądać prawidłowa reprodukcja obrazu na papierze. To właśnie reprodukcja pozwala na masowe udostępnianie ilustracji czy fotografii bez utraty jakości, co jest kluczowe przy produkcji książek albumowych, naukowych czy materiałów promocyjnych. Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że duża część pracy grafika czy operatora DTP to właśnie przygotowanie plików do profesjonalnej reprodukcji – z odpowiednim profilem barwnym, rozdzielczością i korektą kolorów. To takie trochę rzemiosło, które wymaga zarówno wiedzy technicznej, jak i wyczucia estetyki.

Pytanie 25

Oblicz koszt produkcji form drukarskich CtP, które są niezbędne do zadrukowania arkusza w kolorystyce 4 + 2, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 32 zł?

A. 128 zł

B. 192 zł

C. 160 zł

D. 144 zł

Aby policzyć, ile będą kosztować formy drukowe dla zadrukowania arkusza w kolorach 4 + 2, trzeba najpierw ogarnąć, o co chodzi z tymi liczbami. 4 + 2 oznacza, że używamy czterech standardowych kolorów (czyli CMYK: cyan, magenta, yellow, black) oraz dwóch dodatkowych kolorów. W sumie daje to sześć form, które musimy przygotować. Koszt jednej takiej formy to 32 zł, więc jak pomnożymy 6 form przez 32 zł, to dostajemy 192 zł. W świecie drukarstwa takie obliczenia są baaardzo ważne, bo pomagają ogarnąć, ile trzeba wydać, a to z kolei ma duży wpływ na to, czy projekt będzie opłacalny. Przykład? Kiedy przygotowujesz ofertę dla klienta, takie szczegółowe kalkulacje mogą naprawdę pomóc w ustaleniu konkurencyjnej ceny. Poza tym, znajomość tych kosztów jest mega ważna przy wyborze technologii druku i materiałów, bo to potem wpływa na jakość finalnego produktu i czas realizacji.

Pytanie 26

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 16 m

B. 32 m

C. 64 m

D. 8 m

Aby obliczyć długość drutu introligatorskiego potrzebnego do oprawy 2000 zeszytów formatu A5, bierzemy pod uwagę liczbę zszywek oraz długość pojedynczej zszywki. Każdy zeszyt wymaga 2 zszywek, co oznacza, że dla 2000 zeszytów potrzebujemy 4000 zszywek (2000 zeszytów x 2 zszywki/zeszyt). Długość każdej zszywki wynosi 16 mm, co w przeliczeniu na metry daje 0,016 m. Zatem całkowita długość drutu introligatorskiego wynosi 4000 zszywek x 0,016 m/zszywkę = 64 m. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży introligatorskiej, gdzie precyzja w szacowaniu materiałów jest kluczowa dla efektywności produkcji oraz kosztów. Zastosowanie powyższej metodologii zapewnia, że do każdej partii książek czy zeszytów starczy odpowiednia ilość materiałów, co przekłada się na oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 27

Aby stworzyć automatyczną numerację dla 16-stronicowego katalogu w programie Adobe InDesign, której strony należy użyć?

A. nieparzystej

B. wzorcowej

C. tytułowej

D. parzystej

Aby utworzyć automatyczną numerację w 16-stronnicowym katalogu w programie Adobe InDesign, należy skorzystać ze stron wzorcowych. Strony wzorcowe (master pages) w InDesign umożliwiają projektowanie układów, które mogą być jednocześnie stosowane na wielu stronach dokumentu. Kiedy dodasz numerację stron na stronie wzorcowej, automatycznie zaktualizuje się ona na wszystkich stronach, które korzystają z tego wzorca. Przykładem zastosowania może być stworzenie wzorca dla katalogu, gdzie numeracja jest umieszczona w rogu strony. Dzięki temu, zmieniając projekt jednej strony wzorcowej, wszystkie strony powiązane będą aktualizowane jednocześnie, co znacząco przyspiesza proces edycji. Zgodnie z dobrymi praktykami projektowania, stosowanie stron wzorcowych pozwala na efektywniejsze zarządzanie dużymi dokumentami i zapewnia spójność wizualną. Ponadto, automatyczna numeracja stron minimalizuje ryzyko pomyłek, które mogą występować podczas ręcznego wprowadzania numerów na poszczególnych stronach.

Pytanie 28

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 2 + 2

B. 4 + 1

C. 2 + 1

D. 4 + 2

Odpowiedź 2 + 1 jest na pewno dobrze dobrana, bo świetnie oddaje kolorystykę zaproszenia w technice CMYK. Zielononiebieski kolor, który tu mamy, składa się z zielonego (C) i niebieskiego, więc mamy łącznie dwa kolory na jednej stronie. Na drugiej stronie jest czarny (K), co daje nam jeszcze jeden kolor. Więc wychodzi 2 na pierwszej stronie i 1 na drugiej, czyli 2 + 1. Jak się projektuje zaproszenia, to warto pamiętać o tym modelu kolorów, żeby efekt wizualny był taki, jak planowaliśmy. W poligrafii często korzysta się z różnych kombinacji kolorów, i to powinno być zgodne z normami prepress, żeby końcowy produkt wyglądał tak, jak w projekcie. Na przykład, przy druku offsetowym, istotne jest, żeby rozumieć, jak kolory będą ze sobą współgrać - to klucz do ładnego i funkcjonalnego efektu.

Pytanie 29

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Minus

B. Półpauzę

C. Dywiz

D. Myślnik

Wybór dywizu jako znaku oddzielającego człony w wyrazie "polsko-angielski" jest zgodny z polskimi normami ortograficznymi. Dywiz jest używany do tworzenia wyrazów złożonych, które składają się z dwóch lub więcej członów, z których każdy zachowuje swoją tożsamość. Stosowanie dywizu w kontekście przymiotników i nazw krajów jest powszechną praktyką, co można zaobserwować w wielu słownikach oraz publikacjach. Dzięki zastosowaniu dywizu, wyraz "polsko-angielski" stanowi spójną całość, wskazując na związek pomiędzy Polską a Anglią. Przykładem poprawnego użycia dywizu w innych kontekstach może być termin "franco-rosyjski" lub "turko-arabski", co również ilustruje, jak dywiz łączy różne kultury czy języki. Warto zwrócić uwagę, że niepoprawne jest użycie myślnika, ponieważ myślnik ma inne znaczenie i stosuje się go do wydzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniu. Znajomość tych zasad ortograficznych jest istotna dla poprawnej komunikacji w języku polskim, co podkreśla profesjonalizm w pisaniu tekstów oraz tworzeniu formalnych dokumentów.

Pytanie 30

Jaki symbol odpowiada rozmiarowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm?

A. B3

B. A4

C. A5

D. B4

Symbol B3 odpowiada formatowi gazety o wymiarach 353 × 500 mm, co czyni go odpowiednim dla tego konkretnego wymiaru. Warto zauważyć, że formaty papieru są ustandaryzowane w systemach A i B, gdzie system B jest szerszy i zazwyczaj stosowany w przypadku większych publikacji, takich jak gazety i czasopisma. Format B3, z wymiarami 353 × 500 mm, jest idealny dla wielu zastosowań drukarskich, zwłaszcza w kontekście druku offsetowego, gdzie efektywne wykorzystanie arkuszy papieru jest kluczowe. Przykładem zastosowania formatu B3 może być produkcja gazet, które muszą być łatwe w czytaniu i jednocześnie dobrze edytowalne. W praktyce, znając odpowiedni format, drukarnie mogą optymalizować proces produkcji, co przyczynia się do oszczędności materiałowych oraz czasu. Dodatkowo, umiejętność doboru właściwego formatu papieru jest ważną kompetencją w branży poligraficznej, pomagając w dostosowywaniu projektów do specyficznych potrzeb klientów.

Pytanie 31

Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?

A. 115 lpi

B. 150 lpi

C. 600 lpi

D. 300 lpi

Przy wyborze liniatury rastra do druku offsetowego, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wartości wpływają na jakość końcowego produktu. Liniatura 600 lpi jest zazwyczaj stosowana w druku wysokiej jakości, jednak wymaga to wyjątkowo precyzyjnych maszyn i materiałów, co czyni ją niepraktyczną dla typowych materiałów reklamowych. Zbyt wysoka liniatura może prowadzić do problemów z wyrazistością i detali, ponieważ w przypadku standardowych mediów, takich jak papier powlekany, nie ma wystarczającej zdolności do rejestrowania tak drobnych detali. Odpowiedź 300 lpi, choć teoretycznie pozwala na lepszą jakość, w praktyce jest zbędna i nieekonomiczna dla większości zastosowań marketingowych. Z kolei 115 lpi, chociaż może być użyteczne w specyficznych przypadkach, takich jak druki z dużymi plamami koloru, nie oferuje wystarczającej jakości dla bardziej złożonych projektów, gdzie detale są istotne. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwej liniatury, co z kolei wpływa na estetykę i funkcjonalność materiałów reklamowych. Ponieważ każda linia i detal mają znaczenie w druku, ważne jest, aby dostosować liniaturę do specyficznych wymagań projektu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie 150 lpi jako optymalnego rozwiązania dla standardowych materiałów reklamowych.

Pytanie 32

Jak należy postępować z przestrzenią przed znakami interpunkcyjnymi?

A. nie wstawia się spacji

B. wstawia się spację firetową

C. wstawia się spację twardą

D. wstawia się spację półfiretową

W polskim piśmie nie stawia się spacji przed znakami interpunkcyjnymi, co jest zgodne z obowiązującymi normami typograficznymi. Przykładem może być zdanie: 'To jest test, który musisz zdać.' Zauważ, że przed przecinkiem oraz kropką nie ma spacji. Stosowanie spacji przed tymi znakami nie tylko narusza zasady poprawnego zapisu, ale może również wprowadzać w błąd czytelników, sugerując, że zdanie jest w inny sposób zorganizowane. Ponadto, w kontekście profesjonalnych dokumentów, takich jak raporty czy publikacje, przestrzeganie tych zasad jest niezwykle istotne, aby utrzymać spójność i klarowność tekstu. Używanie odpowiednich znaków interpunkcyjnych oraz przestrzeganie zasad typograficznych wpływa na estetykę oraz profesjonalizm dokumentów, co jest szczególnie ważne w komunikacji biznesowej, akademickiej oraz literackiej.

Pytanie 33

W jednym z projektów klient wymaga, aby plik graficzny mógł być bezstratnie skalowany do różnych rozmiarów bez utraty jakości. Jakiego typu grafiki należy użyć?

A. Mapy bitowej 8-bitowej

B. Grafiki wektorowej

C. Animowanego pliku GIF

D. Grafiki rastrowej

<strong>Grafika wektorowa</strong> to jedyny rodzaj grafiki, który pozwala na swobodne skalowanie bez żadnej utraty jakości czy pikselizacji. Wynika to z jej matematycznej struktury – obrazy wektorowe są opisywane przez krzywe, linie i kształty zapisane w postaci równań matematycznych, zamiast sztywno określonych pikseli. Dzięki temu, niezależnie od tego, czy wydrukujesz taki obraz na małej wizytówce, czy na wielkim billboardzie, linie i kształty pozostaną zawsze ostre i wyraźne. W praktyce grafiki wektorowe są wykorzystywane w projektowaniu logotypów, ikon, infografik oraz wszędzie tam, gdzie wymagana jest elastyczność rozmiaru bez kompromisów w jakości. Przykładowe formaty to SVG, AI czy EPS. W branży graficznej przyjmuje się zasadę, że elementy, które mogą być powiększane lub pomniejszane, zawsze powinny być tworzone w wektorze – to znacznie ułatwia późniejszą pracę i daje swobodę w przygotowywaniu publikacji na różne media. Moim zdaniem, każdy profesjonalny grafik powinien dobrze zrozumieć różnice między grafiką rastrową a wektorową, bo to naprawdę kluczowa sprawa w codziennej pracy przy przygotowaniu materiałów do druku i do publikacji cyfrowych.

Pytanie 34

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Corel Draw

B. Puzzle Flow

C. Adobe Photoshop

D. Adobe Illustrator

Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.

Pytanie 35

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. kerningiem

B. justowaniem

C. interlinią

D. podkreślaniem

Kerning to dość ważna sprawa w typografii. Chodzi o to, żeby odpowiednio ustawić przestrzeń między literami w danym wyrazie. Dobrze dopasowane litery wyglądają lepiej i łatwiej się je czyta, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w projektowaniu graficznym. Na przykład, słowo "Avenue" może wyglądać dużo lepiej, gdy zmniejszymy odstęp między "A" a "v" – wtedy tekst jest bardziej spójny i przyjemniejszy dla oka. W typografii, np. w zasadach Adobe Type, kerning jest czymś, na co projektanci muszą zwracać uwagę, bo to wpływa na profesjonalny wygląd ich dzieł. Jak dobrze wszystko zrobimy, to tekst nie tylko będzie ładniejszy, ale też łatwiejszy do przeczytania, co jest kluczowe w każdej formie publikacji, zarówno drukowanej, jak i cyfrowej.

Pytanie 36

Jakie technologie mogą być zastosowane do wykonania odbitek próbnych?

A. fotochemicznej oraz cyfrowej

B. polimerowej i tradycyjnej

C. fotoutwardzalnej i mechanicznej

D. fotopolimerowej oraz cyfrowej

Wybór niepoprawnych technologii, takich jak "polimerowa i klasyczna" czy "fotoutwardzalna i mechaniczna", nie oddaje rzeczywistości współczesnych procesów produkcji odbitek próbnych. Technologia polimerowa, choć jest stosowana w niektórych procesach druku, nie jest typowo używana do odbitek próbnych. W kontekście druku, polimery są bardziej związane z metodami takimi jak druk fleksograficzny, gdzie wykorzystuje się elastyczne formy drukarskie, a nie bezpośrednio do wywoływania obrazów na bazie światłoczułych materiałów. Klasyczna technologia daje nam do czynienia z tradycyjnymi metodami, jak sitodruk czy offset, które mogą mieć ograniczenia w zakresie szybkości i elastyczności w porównaniu do nowoczesnych technik. Odpowiedzi takie jak "fotochemiczna" są bliskie, jednak nie uwzględniają pełnego spektrum dostępnych rozwiązań. Ostatecznie stosowanie technologii fotoutwardzalnej i mechanicznej odzwierciedla przestarzałe podejścia, które są mniej efektywne w porównaniu do metod cyfrowych, które pozwalają na szybsze prototypowanie i testowanie projektów. Kluczowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie tych technologii z nowoczesnym podejściem do produkcji odbitek, co prowadzi do nieadekwatnych wniosków na temat ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 37

Czcionka, której oczko zawiera tak jak na rysunku połączone litery w postaci wspólnego nowego znaku, to

A. kolofon.

B. akcent.

C. ligatura.

D. abrewiatura.

Czcionka, której oczko zawiera połączone litery, to ligatura, co oznacza, że dwa lub więcej znaków zostały zintegrowane w jeden. Ligatury są powszechnie stosowane w typografii, aby poprawić estetykę tekstu oraz zwiększyć czytelność. Przykładem ligatury jest połączenie liter 'f' i 'i', które jest często zapisywane jako 'fi'. W praktyce, ligatury redukują przestrzeń między znakami, co zapobiega niepożądanym przerwaniom w linii tekstu. W typografii na wysokim poziomie, takiej jak w książkach artystycznych czy czasopismach, ligatury są używane, aby nadać tekstowi elegancki i spójny wygląd. Warto zwrócić uwagę, że wiele nowoczesnych czcionek, szczególnie tych zaprojektowanych na potrzeby druku i projektowania graficznego, zawiera zestawy ligatur, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Wiedza o ligaturach jest kluczowa dla typografów i projektantów, ponieważ może znacząco wpłynąć na ostateczny wygląd publikacji.

Pytanie 38

Do stworzenia projektu 3D kartonowego pojemnika na flakon perfum należy wykorzystać program

A. Blender

B. Illustrator

C. WordPress

D. AutoCAD

Blender to zaawansowane oprogramowanie z otwartym kodem źródłowym, które głównie służy do modelowania 3D, animacji oraz renderowania. Choć może być użyteczne do tworzenia wizualizacji produktów, nie jest idealnym wyborem do projektowania kartonowych pudełek. Jego skomplikowane narzędzia i interfejs są bardziej dostosowane do animacji i efektów specjalnych, a nie do precyzyjnego projektowania graficznego, co może prowadzić do frustracji, zwłaszcza dla osób, które nie mają doświadczenia w modelowaniu 3D. WordPress to platforma do zarządzania treścią, która jest używana głównie do tworzenia stron internetowych i blogów. Nie ma związku z projektowaniem graficznym ani tworzeniem wizualizacji produktów, co sprawia, że jest zupełnie nieodpowiednia w kontekście pytania. AutoCAD to program zaprojektowany do projektowania CAD, którego głównym celem jest tworzenie szczegółowych rysunków technicznych. Chociaż może być użyty do projektowania pudełek w sensie technicznym, jego interfejs i możliwości są bardziej skoncentrowane na inżynierii i architekturze, co sprawia, że nie jest tak efektywny jak Illustrator w kontekście wizualizacji i graficznego podejścia do projektów. Często projektanci mogą pomylić funkcje tych programów, nie zdając sobie sprawy z różnic w ich przeznaczeniu i zastosowaniach, co prowadzi do wyboru niewłaściwego narzędzia dla danego projektu.

Pytanie 39

Na rysunku zamieszczono zrzut ekranowy, obrazujący fazę próbkowania kolorów bitmapy. Wskaż kolor o składowych: C:100 M:80 Y:0 K:40.

A. Zielony.

B. Niebieski.

C. Czarny.

D. Żółty.

Tutaj chodzi o zrozumienie, jak system CMYK opisuje kolory w grafice rastrowej, zwłaszcza w kontekście przygotowania do druku. Składowe C:100 M:80 Y:0 K:40 oznaczają, że w mieszance dominuje cyjan (C), magenta (M) i czerń (K), natomiast żółci (Y) praktycznie nie ma. Jeżeli odejmujemy składową żółtą przy wysokim cyjanie i magencie, wychodzi nam mieszanka, która w CMYK daje odcień czystego, głębokiego niebieskiego – to klasyka w poligrafii. Takie ustawienia spotyka się często w projektach logo, identyfikacji wizualnej czy materiałach reklamowych, gdzie niebieski musi być wyrazisty i powtarzalny niezależnie od urządzenia drukującego. Moim zdaniem, opanowanie odczytywania tych wartości to podstawa dla każdego, kto poważnie myśli o pracy z grafiką do druku. W praktyce przydatne jest też, że znając te proporcje, można świadomie modyfikować projekty pod konkretne profile barwne lub technologie druku. To też dobra okazja, żeby przypomnieć: na monitorze widzisz RGB, ale do druku wszystko sprowadza się do CMYK i takie niuanse decydują o profesjonalizmie wykonania.

Pytanie 40

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 10 elementów.

B. 9 elementów.

C. 12 elementów.

D. 8 elementów.

Aby obliczyć, ile użytków o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym formatu B1, należy najpierw zrozumieć wymiary formatu B1, które wynoszą 707 × 1000 mm. Przekształcając wymiary użytków do wymiarów arkusza, możemy spróbować zmieścić je w różnych orientacjach. W orientacji pionowej zmieszczą się 3 użytki w poziomie (3 × 190 mm = 570 mm) oraz 5 użytków w pionie (5 × 330 mm = 1650 mm), co razem daje 15 użytków. Jednak w rzeczywistości, biorąc pod uwagę marginesy i przestrzeń pomiędzy użytkami, zmieści się 10 użytków. W branży poligraficznej stosowanie formatu B1 oraz dokładne obliczenia dotyczące produkcji są kluczowe dla optymalizacji materiałów i minimalizacji odpadów. Umiejętność efektywnego projektowania układów arkuszy ma istotne znaczenie dla zarządzania kosztami i maksymalizacji wykorzystania materiałów. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być proces przygotowania do druku, gdzie precyzyjne obliczenie liczby użytków na arkuszu pozwala na lepszą kontrolę nad kosztami produkcji oraz zwiększenie efektywności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej