Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik leśnik
  • Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 12:54
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:06

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Właściwość upraw sztucznie zakładanych jest oceniana obowiązkowo w

A. piątym roku ich funkcjonowania
B. drugim roku ich funkcjonowania
C. trzecim roku ich funkcjonowania
D. czwartym roku ich funkcjonowania
Udatność upraw zakładanych sztucznie, czyli takich, które zostały wprowadzone przez człowieka w ekosystem, jest oceniana obligatoryjnie w piątym roku ich istnienia. To podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami w zakresie monitorowania i oceny udatności upraw, które zakładają, że dopiero po pewnym czasie można rzetelnie ocenić, jak dane uprawy przystosowują się do lokalnych warunków środowiskowych oraz jakie przynoszą korzyści ekonomiczne. W praktyce, w piątym roku istnienia uprawy, można już zaobserwować stabilizację jej produkcji, co pozwala na dokładną analizę jej wydajności oraz jakości. Tego typu oceny są istotne nie tylko dla potwierdzenia efektywności stosowanych technologii uprawy, ale także dla przyszłych decyzji inwestycyjnych, które mogą wpłynąć na dalszy rozwój rolnictwa w danym regionie. Przykładem jest zastosowanie wyników tej oceny do wprowadzenia lub modyfikacji strategii zarządzania uprawami, co ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa.
Pytanie 2

Symbol klasyfikacyjny 3–1, składający się z dwóch cyfr, w ocenie wartości upraw wskazuje na uprawę

A. przepadłej
B. bardzo dobrej
C. zadowalającej
D. dobrej
Dwucyfrowy symbol klasyfikacyjny 3–1 w ocenie udatności upraw oznacza, że dana uprawa została zakwalifikowana jako przepadła. Taki system klasyfikacji jest stosowany w celu oceny jakości i stanu upraw, co jest kluczowe dla producentów rolnych oraz instytucji zajmujących się doradztwem agronomicznym. Ocena udatności upraw jest niezbędna do podejmowania decyzji dotyczących dalszych działań, takich jak na przykład możliwość zbiorów, potrzeba zastosowania środków ochrony roślin czy decyzje o ewentualnym nawadnianiu. Przykładem zastosowania tej klasyfikacji może być sytuacja, gdy rolnik stwierdza, że uprawy zostały dotknięte chorobami grzybowymi lub szkodnikami, co skutkuje ich dużym uszczerbkiem. W takich przypadkach użycie wskaźników klasyfikacyjnych, takich jak 3–1, jest niezwykle pomocne w szybkiej identyfikacji problemu i reagowaniu na niego.
Pytanie 3

Rosiczka okrągłolistna jest gatunkiem odróżniającym

A. bór bagienny od boru wilgotnego
B. bór suchy od boru świeżego
C. bór świeży od boru mieszanego świeżego
D. bór wilgotny od boru mieszanego wilgotnego
Rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia) jest gatunkiem rośliny mięsożernej, który odgrywa kluczową rolę w ekosystemach torfowiskowych, szczególnie w różnicowaniu biotopów. Jej obecność w bioróżnorodnych środowiskach, takich jak bór bagienny, jest istotna dla ustalania granic między różnymi typami lasów. W przypadku boru bagiennego, roślinność jest przystosowana do wilgotnych warunków, co jest zgodne z wymaganiami ekologicznymi rośliny. Rosiczka okrągłolistna preferuje gleby ubogie w składniki odżywcze, co unaocznia jej rolę jako wskaźnika jakości środowiska. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma miejsce w zarządzaniu ochroną przyrody, gdzie monitorowanie występowania tego gatunku może być używane jako wskaźnik zdrowia ekosystemów torfowiskowych. Dlatego, odpowiedź wskazująca na różnicowanie boru bagiennego od boru wilgotnego jest poprawna, ponieważ te dwa typy lasów mają różne właściwości hydrologiczne i chemiczne, które wpływają na bioróżnorodność.
Pytanie 4

Organizmy żywe, które korzystają z aparatu asymilacyjnego drzew, to

A. saprofity
B. ksylofagi
C. foliofagi
D. kambiofagi
Foliofagi to organizmy, które odżywiają się liśćmi roślin, co czyni je kluczowymi elementami ekosystemów leśnych. Ich rola jest niezwykle istotna, ponieważ przyczyniają się do cyklu obiegu materii, wspomagając mineralizację i przetwarzanie materii organicznej. Przykładami foliofagów są różne gatunki owadów, takie jak gąsienice motyli czy niektóre chrząszcze, które żywią się liśćmi drzew. W praktyce, zrozumienie roli foliofagów jest istotne dla biologii ochrony środowiska oraz zarządzania lasami, ponieważ ich aktywność może wskazywać na zdrowie ekosystemu. Ochrona foliofagów oraz ich naturalnych wrogów, takich jak drapieżne owady, jest zgodna z dobrymi praktykami w zarządzaniu bioróżnorodnością. Warto również zauważyć, że foliofagi mogą wpływać na dynamikę wzrostu drzew, co z kolei ma konsekwencje dla całego lasu, a ich kontrola jest kluczowa w agrotechnikach, gdzie uprawy muszą być chronione przed nadmiernym żerowaniem.
Pytanie 5

W IV strefie przyrodniczo-leśnej (Mazowiecko-Podlaskiej) na siedlisku BMśw w składzie gatunkowym odnowień dominują

A. Bk
B. So
C. Św
D. Db
Wybierając inne gatunki, można napotkać szereg nieporozumień dotyczących specyfiki siedliska BMśw, które ma swoje unikalne cechy. Na przykład, odpowiedź wskazująca na brzozę (Bk) opiera się na błędnym założeniu, że gatunki liściaste mogą dominować w tym typie siedliska. Brzoza, choć jest gatunkiem pionierskim, preferuje siedliska o bardziej wilgotnym podłożu, a nie te, gdzie sosna ma przewagę. W przypadku dębu (Db), należy zauważyć, że jest to gatunek preferujący cieplejsze i bardziej urodzajne gleby, co również sprawia, że nie jest on typowy dla siedlisk BMśw. Ponadto odpowiedź polegająca na świerku (Św) pomija kluczowy fakt, że świerk preferuje chłodniejsze, górskie klimaty i nie jest tak dobrze przystosowany jak sosna do zmiennych warunków glebowych w nizinach. Te błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienie dotyczące ekosystemów leśnych oraz ich dynamiki. Zrozumienie, jakie gatunki dominują w określonych warunkach, jest kluczowe, aby podejmować właściwe decyzje dotyczące zarządzania lasami, co odpowiada na zrównoważony rozwój i zdrowie ekosystemów leśnych. Ignorowanie odporności i adaptacji poszczególnych gatunków do warunków środowiskowych może prowadzić do niewłaściwych praktyk leśnych i destabilizacji siedlisk.
Pytanie 6

Osoba zatrudniona w Zakładzie Usług Leśnych, pracująca w młodniku przy użyciu wycinarki na wysięgniku, powinna być zaopatrzona w

A. rękawice z wkładką przecięcia
B. spodnie z wkładką przeciwwstrząsową
C. obuwie z wkładką przeciwwstrząsową
D. kask z ochroną słuchu i twarzy
Wybór kasku z ochronnikami słuchu i twarzy jako odpowiedniego wyposażenia dla pracownika Zakładu Usług Leśnych pracującego z wycinarką na wysięgniku jest kluczowy z perspektywy bezpieczeństwa. Kask ten nie tylko chroni głowę przed uderzeniami, ale także zapewnia ochronę słuchu przed hałasem generowanym przez maszyny, co jest istotne w kontekście długotrwałej ekspozycji na głośne dźwięki. Ponadto, osłona twarzy zabezpiecza przed odłamkami oraz wszelkimi innymi zagrożeniami, które mogą wystąpić w trakcie pracy w terenie. Zgodnie z normami BHP, odpowiednie wyposażenie ochronne jest obowiązkowe w pracy w lesie, gdzie ryzyko wypadków jest podwyższone. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie środków ochrony indywidualnej, które są regularnie kontrolowane, w celu zapewnienia ich skuteczności. Kask z ochronnikami jest więc nie tylko standardowym elementem wyposażenia, ale również kluczowym elementem kultury bezpieczeństwa w branży leśnej.
Pytanie 7

Surowcem wykorzystywanym w farmacji jest kora

A. jarzębiny
B. bzu czarnego
C. lipa
D. szykowca
Wybór odpowiedzi bzu czarnego, jarzębiny oraz lipy jako surowców farmaceutycznych jest wynikiem powszechnego błędnego rozumienia ich właściwości oraz zastosowań. Bez czarny (Sambucus nigra) jest znany ze swoich właściwości przeciwzapalnych oraz przeciwwirusowych, ale nie jest klasyfikowany jako surowiec przeczyszczający. Jego kwiaty oraz owoce są wykorzystywane w medycynie ludowej do łagodzenia objawów przeziębienia, co nie ma związku z działaniem przeczyszczającym. Jarzębina (Sorbus aucuparia), z kolei, jest również ceniona w medycynie ludowej, ale jej owoce są stosowane głównie jako środek wspomagający trawienie, a nie w formie kory jako surowiec farmaceutyczny. Lipa (Tilia), znana z kojącego działania na układ oddechowy, często stosowana jest w herbatkach, jednak nie ma zastosowania jako surowiec przeczyszczający. Typowym błędem w takich odpowiedziach jest łączenie różnych roślin na podstawie ich popularności w ziołolecznictwie, a nie ich rzeczywistych właściwości farmaceutycznych. Osoby udzielające takich odpowiedzi często nie mają świadomości różnic w działaniu poszczególnych surowców, co prowadzi do ich mylnego postrzegania jako równorzędnych w kontekście zastosowania w medycynie. Właściwe zrozumienie tematu wymaga znajomości składników aktywnych oraz ich rzeczywistych efektów terapeutycznych, co jest kluczowe w każdej praktyce związanej z farmakoterapią.
Pytanie 8

W czteroletnich uprawach zakładanych sztucznie, dodatkowe wprowadzenie sadzonek klasyfikuje się jako

A. dolesień
B. zalesień
C. uzupełnień
D. poprawek
Poprawna odpowiedź to 'poprawki', które odnosi się do działań podejmowanych w celu uzupełnienia brakujących sadzonek w uprawach. W kontekście czteroletnich drzewostanów, z których niektóre sadzonki mogą obumrzeć lub nie rozwijać się prawidłowo, wykonanie poprawek jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej gęstości drzewostanu. Poprawki obejmują dosadzanie nowym materiałem sadowniczym, co jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi oraz najlepszymi praktykami zarządzania lasami. Poprawki powinny być przeprowadzane w odpowiednich okresach wegetacyjnych, aby zapewnić maksymalne szanse na aklimatyzację nowych roślin. Przykładowo, w lasach gospodarczych, gdzie dąży się do uzyskania zdrowych i pełnowartościowych drzewostanów, regularne wykonywanie poprawek jest standardem. Dzięki temu, struktura ekosystemu leśnego zostaje zachowana, a jego funkcje ekologiczne są w pełni wykorzystywane, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 9

Region przyrodniczo-leśny, określany jako kraina świerkowa, ze względu na niemal 70 % obecność tego gatunku w drzewostanach, to region

A. II Mazursko-Podlaska
B. VII Sudecka
C. I Bałtycka
D. VIII Karpacka
Odpowiedź "VII Sudecka" jest poprawna, ponieważ ta kraina przyrodniczo-leśna charakteryzuje się dominacją gatunku świerka, który zajmuje około 70% drzewostanów. Sudecka kraina leśna, z uwagi na swoje specyficzne warunki klimatyczne oraz geograficzne, sprzyja rozwojowi świerka, który jest anizotropowy i dobrze przystosowany do miejscowych warunków glebowych. Z tego względu, w praktyce leśnej, na obszarze VII Sudeckiej często prowadzi się hodowlę i pielęgnację drzewostanów świerkowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz ochrony bioróżnorodności. Warto również zauważyć, że świerk jest istotnym elementem zarówno dla ekosystemów leśnych, jak i dla lokalnej gospodarki, ponieważ drewno świerkowe jest cenione w budownictwie oraz przemyśle meblarskim. Ponadto, kraina ta odgrywa ważną rolę w edukacji ekologicznej, gdzie promuje się wiedzę o lokalnych ekosystemach oraz ich ochronie.
Pytanie 10

Podczas odnawiania sztucznego, minimalna ilość sadzonek z zakrytym systemem korzeniowym w stosunku do szacunkowej liczby sadzonek z odkrytym systemem korzeniowym nie powinna wynosić mniej niż

A. 70 %
B. 90 %
C. 80 %
D. 60 %
Wybór odpowiedzi 90%, 60% lub 80% wynika z niedostatecznego zrozumienia zasad dotyczących odnowienia sztucznego oraz wpływu systemu korzeniowego na przeżywalność sadzonek. Odpowiedź 90% sugeruje, że wymagane jest znaczne zwiększenie liczby sadzonek z zakrytym systemem korzeniowym, co może prowadzić do nieefektywności w warunkach, gdzie ich adaptacja jest kluczowa. Zbyt wysokie wymagania mogą zniechęcić do stosowania tej metody, co z kolei wpłynie negatywnie na efektywność zalesień. Odpowiedź 60% mogłaby sugerować, że sadzonki z odkrytym systemem korzeniowym są równie efektywne, co jest niezgodne z praktyką, ponieważ ich przeżywalność jest często znacznie niższa. Wybór 80% nie uwzględnia faktu, że optymalna proporcja powinna być dostosowana do warunków siedliskowych oraz specyficznych potrzeb gatunków. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wyższy procent sadzonek z zakrytymi korzeniami jest zawsze lepszy, co nie znajduje potwierdzenia w badaniach terenowych. Należy pamiętać, że zbyt duża liczba sadzonek z zakrytymi korzeniami w porównaniu do tych z odkrytymi może prowadzić do nieodpowiedniego układu roślinności, co w konsekwencji może wpłynąć na konkurencję między roślinami oraz ich zdolność przetrwania w danym ekosystemie. Dlatego ważne jest, aby stosować się do ustalonych norm i badań, które rekomendują stosunek 70% jako najbardziej optymalny dla sukcesu odnowienia sztucznego.
Pytanie 11

Dokumentem ewidencjonującym drewno, sporządzanym bezpośrednio w terenie, który zawiera informacje dotyczące klasyfikacji oraz pomiaru, jest

A. asygnata AS
B. kwit zrywkowy KW
C. rejestr odebranego drewna ROD
D. wykaz odbiorczy drewna WOD
Rejestr odebranego drewna (ROD) jest kluczowym dokumentem ewidencyjnym w procesie gospodarki leśnej, który odzwierciedla rzeczywisty stan drewna odebranego z lasu. Dokument ten jest sporządzany bezpośrednio w terenie, co pozwala na bieżące uaktualnianie informacji dotyczących klasyfikacji i pomiaru drewna. ROD zawiera szczegółowe dane, takie jak gatunek drewna, objętość, miejsce pozyskania oraz datę odbioru. Dzięki temu stanowi nie tylko narzędzie ewidencyjne, ale także podstawę do dalszej analizy i raportowania. W praktyce, ROD jest wykorzystywany przez leśników oraz przedsiębiorstwa zajmujące się obrotem drewnem, umożliwiając im skuteczne zarządzanie zasobami leśnymi oraz przestrzeganie przepisów prawa dotyczących ochrony środowiska. Dodatkowo, ROD wspiera monitorowanie i kontrolowanie procesu pozyskiwania drewna, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zrównoważonej gospodarki leśnej.
Pytanie 12

Choroba grzybowa, która manifestuje się tworzeniem u sosen starszych niż 30 lat tzw. suchych wierzchołków, to

A. skrętak sosny
B. rdza kory sosny
C. rdza pęcherzykowata igieł sosny
D. wiosenna osutka sosny
Rdza kory sosny, wywoływana przez patogeny z grupy Cronartium, jest poważną chorobą grzybową, która może prowadzić do występowania tzw. suchoczubów, szczególnie u sosen powyżej 30. roku życia. Objawy tej choroby manifestują się w postaci uszkodzenia pędów, w wyniku czego igły ulegają zasychaniu i opadaniu. Zastosowanie praktycznych metod diagnostycznych, takich jak badania mikroskopowe i obserwacja symptomów, pozwala na wczesne wykrycie choroby. Dobre praktyki w zarządzaniu lasami obejmują regularne monitorowanie stanu drzewostanu oraz stosowanie środków ochrony roślin, takich jak fungicydy, w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się patogenu. Kluczowym aspektem jest także odpowiednia selekcja materiału sadzeniowego oraz unikanie miejsc o wysokiej wilgotności, które sprzyjają rozwojowi grzybów. Znajomość cyklu życia patogenów oraz ich interakcji z warunkami środowiskowymi jest istotna dla skutecznego zarządzania zdrowiem drzew w lasach sosnowych.
Pytanie 13

Jakie jest przybliżone odstępstwo w wysokości rzazu ścinającego i rzazu podcinającego poziomego, dla drzewa o średnicy w miejscu cięcia 60 cm?

A. 12 cm
B. 24 cm
C. 6 cm
D. 20 cm
Różnica w wysokości rzazu ścinającego i rzazu podcinającego poziomego dla drzewa o średnicy w miejscu cięcia 60 cm wynosi około 6 cm. Rzaz podcinający jest stosowany w celu precyzyjnego określenia kierunku, w którym drzewo ma upaść. Zwykle znajduje się on na wysokości około 1/3 średnicy drzewa, co w tym przypadku odpowiada 20 cm. Rzaz ścinający, natomiast, wykonuje się równolegle do podłoża i jest niższy o standardową różnicę, która w praktyce oscyluje wokół 6 cm. Przykładowo, w sytuacjach, gdy drzewo ma złożoną strukturę korony lub jest pod wpływem wiatru, ten różnicowy parametr jest kluczowy dla bezpieczeństwa operacji. Właściwe wykonanie tych cięć zgodnie z normami, takimi jak ANSI Z133 oraz OSHA, zapewnia nie tylko skuteczność akcji, ale również minimalizuje ryzyko. Dlatego znajomość tych różnic jest niezbędna dla profesjonalnych arborystów i pracowników leśnictwa.
Pytanie 14

Podczas używania siekier na obszarze wyrębu, strefa, w której występuje niebezpieczeństwo, wynosi przynajmniej

A. 5 m
B. 20 m
C. 10 m
D. 2 m
Odpowiedź 5 m jest prawidłowa, ponieważ strefa niebezpieczna przy pracy siekierami na powierzchni zrębowej wynosi co najmniej 5 metrów. Taka odległość jest rekomendowana przez różne standardy BHP, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka obrażeń. W przypadku pracy z siekierą, materiał odrzucany w wyniku uderzenia lub błędnego ruchu może osiągnąć znaczną prędkość, co czyni bliskie sąsiedztwo niebezpiecznym. W praktyce, zachowanie odpowiedniej odległości od osoby pracującej z siekierą pozwala na uniknięcie potencjalnych kontuzji, takich jak uderzenia lub przypadkowe zranienia. Przy organizacji pracy w lesie, strefy bezpieczeństwa powinny być jasno określone i egzekwowane, aby zapewnić bezpieczeństwo wszystkich obecnych. Dobrą praktyką jest również informowanie innych pracowników o prowadzonych pracach, co zwiększa świadomość i bezpieczeństwo. Właściwe zastosowanie takich zasad jest kluczowe w każdym środowisku roboczym, w szczególności w branży leśnej, gdzie ryzyko wypadków jest znaczne.
Pytanie 15

Znaki zabraniające wejścia do lasu przy drogach sąsiadujących z zrębem powinny być ustawiane w odległości nie mniejszej niż granica zrębu odległości

A. 50 m
B. 100 m
C. 25 m
D. 500 m
Odpowiedź 100 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ochrony lasów i bezpieczeństwa publicznego, znaki zakazujące wstępu do lasu powinny być umieszczane w odpowiedniej odległości od granicy zrębu. Taka odległość ma na celu minimalizowanie ryzyka, że osoby postronne mogą przypadkowo wejść na teren, gdzie prowadzone są prace leśne, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak kontakt z maszynami czy pracownikami. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy w okolicy prowadzone są prace związane z cięciem drzew – obecność znaku w odległości 100 m daje ludziom wystarczająco dużo czasu na zdystansowanie się od potencjalnych zagrożeń. Ponadto, standardy branżowe, jak te określone przez Ministerstwo Środowiska, zalecają stosowanie takich odległości, aby chronić zarówno leśników, jak i turystów. W praktyce, odpowiednie oznakowanie terenów leśnych oraz zachowanie odpowiednich odległości są kluczowe dla efektywnego zarządzania lasami oraz zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników tych terenów.
Pytanie 16

Wstęp na stałe jest zabroniony na

A. powierzchniach, na których odbywa się pozyskiwanie drewna.
B. powierzchniach, na których prowadzone są działania związane z ochroną lasów.
C. uprawach leśnych o wysokości do 4 m.
D. powierzchniach po klęskach.
Uprawy leśne do 4 m wysokości są objęte stałym zakazem wstępu ze względu na konieczność ich ochrony oraz zapewnienia optymalnych warunków wzrostu. W przypadku tych młodych drzew, ich delikatna struktura i wrażliwość na zmiany środowiskowe sprawiają, że obecność ludzi może prowadzić do uszkodzeń, które mają długotrwały wpływ na ekosystem leśny. W praktyce, w wielu krajach wprowadzono regulacje prawne oraz standardy dotyczące ochrony młodych upraw leśnych. Na przykład, w Polsce w ramach Ustawy o lasach, określono zasady korzystania z lasów, które mają na celu minimalizowanie wpływu działalności człowieka na młode uprawy. Przykładem stosowania tych zasad jest wprowadzenie stref ochronnych wokół młodych drzew, co pozwala na ich naturalny rozwój oraz wspiera bioróżnorodność. Ochrona młodych upraw leśnych jest kluczowym elementem w strategiach zrównoważonego zarządzania lasami, co przekłada się na długoterminowy dobrostan ekosystemów leśnych.
Pytanie 17

Czas trwania bezpośrednich działań w zakresie ochrony przeciwpożarowej w lesie wynosi

A. od 1 kwietnia do 30 września
B. od 1 marca do 31 października
C. od 1 marca do 30 września
D. od 1 kwietnia do 31 października
Wybór odpowiedzi wskazującej na inne daty, jak np. od 1 kwietnia do 30 września, od 1 kwietnia do 31 października lub od 1 marca do 30 września, opiera się na błędnym zrozumieniu dynamiki sezonowości w kontekście zagrożeń pożarowych w lasach. Warto zauważyć, że ważnym aspektem jest analiza warunków klimatycznych oraz biologicznych, które wskazują na konkretny okres wzmożonego ryzyka pożarowego. Wiosna, szczególnie marzec, wiąże się z rosnącą temperaturą oraz spadkiem wilgotności, co w naturalny sposób tworzy dogodne warunki dla rozwoju pożarów. Okres od 1 kwietnia do września jest zbyt późny, aby objąć pełne ryzyko, ponieważ do końca września pożary mogą nadal występować w wyniku suszy oraz ciepłych dni. Przeciąganie okresu ochrony do października również jest problematyczne, ponieważ w tym czasie zmieniają się warunki atmosferyczne, co może wprowadzać w błąd co do rzeczywistego zagrożenia. Prawidłowe zaplanowanie działań ochrony przeciwpożarowej wymaga zatem szczegółowej analizy i znajomości lokalnych warunków, a także stosowania się do wytycznych, które są oparte na solidnych podstawach naukowych oraz doświadczonych praktyków w tej dziedzinie.
Pytanie 18

Używanie otwartego ognia jest zabronione w lasach, na terenach leśnych oraz w odległości krótszej niż

A. 150 m
B. 50 m
C. 200 m
D. 100 m
Odpowiedź 100 m jest zdecydowanie właściwa. Korzystanie z ognia w pobliżu lasu to naprawdę poważna sprawa, bo może łatwo dojść do pożaru. W Polsce mamy sporo zasad, które dotyczą tego, jak dbać o nasze lasy. Odległość 100 m od granicy lasu uznaje się za bezpieczną, co zmniejsza ryzyko, że coś się zapali. Na przykład, gdy organizujesz biwak czy ognisko, musisz przestrzegać tych zasad. Lepszym pomysłem są kuchnie turystyczne, bo są znacznie bezpieczniejsze. W czasie, gdy jest wysokie ryzyko pożaru, władze mogą wprowadzać dodatkowe ograniczenia, które warto uwzględnić. Pamiętaj, że zachowanie odpowiednich odległości od lasu jest kluczowe dla bezpieczeństwa ludzi i ochrony środowiska. Czasem trzeba też zdobyć pozwolenie na używanie otwartego ognia, co dodatkowo zwiększa nasze bezpieczeństwo.
Pytanie 19

Na zrębach, na których działa więcej niż jeden zespół roboczy, powinno się ustalać działki robocze w taki sposób, aby dystans między stanowiskami w każdej fazie prac wynosił co najmniej

A. 25 m
B. 50 m
C. pojedynczą wysokość drzew
D. podwójną wysokość drzew
Odpowiedź "podwójna wysokość drzew" jest prawidłowa, ponieważ zapewnia odpowiednią odległość między stanowiskami roboczymi na powierzchniach zrębowych. W przypadku pracy kilku zespołów roboczych, istotne jest, aby minimalna odległość między stanowiskami umożliwiała swobodne manewrowanie maszynami oraz minimalizowała ryzyko uszkodzenia drzew i sprzętu. Podwójna wysokość drzew stanowi praktyczną miarę, ponieważ uwzględnia zarówno wysokość drzew, jak i ich korony, co jest kluczowe w zarządzaniu przestrzenią roboczą. Przykładowo, w przypadku drzew o wysokości 15 metrów, minimalna odległość między stanowiskami powinna wynosić 30 metrów. W praktyce, taka odległość sprzyja efektywnej organizacji pracy, zmniejsza ryzyko kolizji oraz umożliwia zachowanie odpowiednich standardów bezpieczeństwa. W branży leśnej, stosowanie się do zasad dotyczących odległości między pracującymi zespołami jest kluczowe dla zachowania zdrowia ekosystemu oraz efektywności prowadzonych prac leśnych, co jest zgodne z regulacjami i standardami zarządzania lasami.
Pytanie 20

Jedną z pośrednich metod na określenie liczby zwierząt w łowisku jest

A. systematyczna obserwacja
B. metoda próbnych pędzeń
C. tropienie na "białej stopie"
D. liczenie z powietrza
Tropienie na "białej stopie" to jedna z najskuteczniejszych metod pośredniego określania liczebności zwierzyny w łowisku, polegająca na analizie śladów pozostawionych przez zwierzęta. Metoda ta zakłada identyfikację i monitorowanie odcisków łap, które są pozostawiane na śniegu lub w wilgotnym podłożu. W praktyce, tropienie na "białej stopie" pozwala na ocenę nie tylko liczebności konkretnego gatunku, ale również jego aktywności i zachowań. Przykładowo, poprzez śledzenie liczby śladów w określonym czasie można oszacować, ile osobników przemieszcza się przez dany teren. Warto również zaznaczyć, że ta metoda wspiera zarządzanie populacjami zwierzyny, ponieważ umożliwia monitorowanie zagrożeń, takich jak choroby czy zmiany w siedliskach. Dobrą praktyką jest współpraca z doświadczonymi tropicielami, którzy posiadają umiejętności analizy śladów oraz mogą dostarczyć cennych informacji o stanie zdrowia zwierzyny. To podejście jest zgodne z najlepszymi standardami stosowanymi w ekologii i zarządzaniu dziką fauną.
Pytanie 21

Dokument potwierdzający rejestrację pozyskanego surowca drzewnego, czyli przyjęcie drewna do magazynu, to

A. AS
B. KW
C. ROD
D. WOD
WOD, czyli Wydanie Drewna do Odbioru, jest dokumentem niezbędnym w procesie ewidencji pozyskanego surowca drzewnego. Stanowi on formalne potwierdzenie wprowadzenia drewna na magazyn i jest kluczowym elementem w obiegu dokumentów w branży leśnej oraz drzewnej. Dokument ten ma na celu zapewnienie rzetelnej ewidencji surowca, co jest istotne zarówno dla przedsiębiorstw zajmujących się obrotem drewnem, jak i dla instytucji kontrolujących ich działalność. WOD umożliwia ścisłe monitorowanie ilości surowca drzewnego, a także pomaga w zarządzaniu zapasami, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo leśne dostarcza drewno do zakładu przetwórczego, dokument ten stanowi podstawę do ustalenia ilości i rodzaju drewna dostarczonego, co jest istotne w kontekście dalszego przetwarzania oraz sprzedaży. Ponadto, zgodnie z obowiązującymi normami, WOD powinien być archiwizowany i dostępny do kontroli, co sprzyja przejrzystości i legalności operacji leśnych.
Pytanie 22

W jakich miesiącach należy zbierać nasiona świerka pospolitego?

A. wrzesień - listopad
B. marzec - maj
C. październik - grudzień
D. czerwiec - sierpień
Zbieranie nasion świerka pospolitego od października do grudnia to naprawdę dobry pomysł i ma swoje powody. W tym czasie nasiona są już w pełni dojrzałe, co oznacza, że mają lepszą jakość i są bardziej skłonne do kiełkowania. Kiedy zbieramy je w tym okresie, to trzymamy się najlepszych praktyk, które mówią, że trzeba to robić, gdy nasiona są już rozwinięte. Jesień i wczesna zima to też czas, kiedy ryzyko uszkodzeń czy chorób grzybowych jest mniejsze, a to ważne, bo w cieplejszych miesiącach to ryzyko wzrasta. Dzięki tym zasadom możemy uzyskać zdrowsze sadzonki, co jest kluczowe, szczególnie w leśnictwie i uprawach komercyjnych. Moim zdaniem, leśnicy i ogrodnicy, którzy trzymają się tych zaleceń, mają lepsze efekty przy regeneracji lasów i sadzeniu nowych drzew.
Pytanie 23

Żer silny oznacza usunięcie liści z koron drzew w zakresie

A. 91÷100%
B. 31÷60%
C. 11÷30%
D. 61÷90%
Odpowiedź 61÷90% jest prawidłowa, ponieważ żer silny to stan wskazujący na znaczną defoliację koron drzew, co ma istotny wpływ na ich zdrowie oraz wydajność. Defoliacja na poziomie 61÷90% oznacza, że drzewo traci większość swojego liścia, co z kolei ogranicza jego zdolność do przeprowadzania fotosyntezy. W praktyce, tak głęboka defoliacja powoduje, że drzewo jest bardzo osłabione, co może prowadzić do jego śmierci, jeśli warunki się nie poprawią. Na przykład, po ataku owadów, takich jak szkodniki liściaste, drzewa mogą wykazywać taki stopień defoliacji. W branży leśnej i ekologii, monitorowanie stanu zdrowia drzew oraz ocena defoliacji są kluczowe dla zarządzania lasami, ponieważ pozwalają na wczesne wykrycie i reakcję na szkodniki oraz choroby. Zgodnie z najlepszymi praktykami, regularne oceny zdrowotności drzew oraz ich otoczenia są niezbędne dla zachowania bioróżnorodności i stabilności ekosystemów leśnych.
Pytanie 24

Na jaki okres sporządzany jest plan urządzenia lasu dla nadleśnictwa?

A. 10 lat
B. 5 lat
C. 1 rok
D. 20 lat
Plan urządzenia lasu dla nadleśnictwa sporządza się na okres 10 lat, co jest zgodne z wymaganiami określonymi w przepisach prawa dotyczących gospodarki leśnej. Taki okres umożliwia długoterminowe planowanie działań związanych z zarządzaniem lasem, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i ochrony bioróżnorodności. Przykładowo, w ciągu dekady można ocenić skutki różnych działań gospodarczych, takich jak cięcia, nasadzenia czy ochrona przyrody. Długoterminowe planowanie pozwala również na dostosowanie strategii do zmieniających się warunków środowiskowych, takich jak zmiany klimatyczne, co jest niezbędne w kontekście aktualnych wyzwań, z jakimi boryka się leśnictwo. Ponadto, planowanie na 10 lat ułatwia koordynację z innymi instytucjami oraz interesariuszami, co sprzyja lepszej realizacji celów ochrony lasów oraz przyczynia się do bardziej efektywnego zarządzania zasobami leśnymi.
Pytanie 25

U samców występuje poroże w kształcie łopat

A. łosia i daniela
B. sarny i daniela
C. sarny i jelenia
D. łosia i jelenia
Poroże w formie łopat jest charakterystyczne dla samców łosia oraz daniela. U łosia poroże ma formę szerokich, płaskich łopat, które są używane nie tylko do walk w okresie godowym, ale także do poruszania się w gęstym lesie. Poroże daniela z kolei, choć nieco mniejsze, również przyjmuje formę łopat, co jest unikalne wśród innych gatunków jeleni. Te adaptacje są wynikiem ewolucyjnych potrzeb tych zwierząt, które muszą używać swoich poroży do rywalizacji, ale również do obrony przed drapieżnikami. Poznanie różnych form poroża u zwierząt jest istotne dla biologów zajmujących się ekologią i zachowaniem zwierząt, ponieważ kształt poroża może wpływać na ich przetrwanie i sukces reprodukcyjny. Badania nad porożem mogą również dostarczyć cennych informacji na temat zdrowia populacji i ich interakcji w ekosystemie.
Pytanie 26

Jakie drzewo występuje naturalnie w całej Polsce?

A. jodła pospolita
B. dąb szypułkowy
C. buk zwyczajny
D. dąb bezszypułkowy
Wybór buk zwyczajnego, dębu bezszypułkowego albo jodły pospolitej jako drzew, które występują naturalnie w Polsce, jest chyba pomyłką. Buk jest faktycznie popularny, ale nie dominuje w lasach w całym kraju – głównie rośnie na południu i zachodzie. Dąb bezszypułkowy też nie jest zbyt powszechny, a jodła pospolita to drzewo górskie, więc znów, nie znajdziesz go wszędzie. Złe wybory mogą prowadzić do błędnych wniosków na temat bioróżnorodności w danym miejscu. Dobry wybór gatunków drzew jest super ważny dla ochrony środowiska i planowania przestrzennego. Ignorowanie tych informacji? To może skutkować kiepskim zarządzaniem lasami i negatywnym wpływem na bioróżnorodność.
Pytanie 27

Nie wolno ręcznie układać stosów drewna na wysokość większą niż (mierzoną od miejsca, gdzie stoi pracownik)

A. 2,5 m
B. 2 m
C. 3 m
D. 1,5 m
Odpowiedź 1,5 m jest jak najbardziej w porządku, jeśli chodzi o bezpieczeństwo przy układaniu stosów drewna. Przepisy są tu po to, żeby ograniczyć ryzyko kontuzji i różnych wypadków, które mogą się zdarzyć, gdy stosy się przewracają. Wysokość 1,5 m została ustalona jako bezpieczna, tak żeby pracownicy mogli łatwo kontrolować, czy wszystko jest stabilne. W branży drzewnej kluczowe jest, żeby stosować odpowiednie techniki układania i trzymać się tych limitów, bo to wpływa na efektywność pracy i bezpieczeństwo. Z mojego doświadczenia, przestrzeganie przepisów BHP to podstawa, jeśli chcemy uniknąć wypadków i poprawić organizację pracy. Warto o tym pamiętać, bo nie tylko chodzi o zdrowie, ale też o lepszą wydajność zespołu.
Pytanie 28

Na wszystkich obwodach łowieckich przez cały rok dopuszcza się polowanie na

A. norki amerykańskie
B. kuny leśne
C. lisy
D. borsuki
Wybór borsuków, lisów czy kun leśnych jako zwierząt, na które można polować przez cały rok, jest błędny z kilku powodów. Borsuki (Meles meles) oraz lisy (Vulpes vulpes) są objęte sezonami łowieckimi, które regulują, kiedy można na nie polować. Sezony te są wprowadzone w celu ochrony populacji oraz zapewnienia ich zdrowia i dobrostanu. Borsuki gromadzą zasoby na zimę i ich odłowy poza sezonem mogą prowadzić do destabilizacji ich populacji. Lisy, chociaż są dość powszechne, również podlegają kontrolom w oparciu o ich liczebność, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego gospodarowania przyrodą. Kuny leśne (Martes martes) także są poddawane regulacjom sezonowym, ponieważ ich populacje mogą łatwo ulec osłabieniu, jeśli nie będą odpowiednio chronione. Często błędnym jest myślenie o polowaniach jako o jedynym sposobie na kontrolowanie populacji zwierząt. Zrównoważone zarządzanie gatunkami wymaga dokładnych analiz i wiedzy o ekosystemach, a także o biologii i ekologicznym zachowaniu danych zwierząt. Ignorując te zasady, myśliwi mogą nie tylko zaszkodzić poszczególnym gatunkom, ale również wpłynąć na cały ekosystem, co prowadzi do długofalowych konsekwencji dla bioróżnorodności.
Pytanie 29

Oparzenia oraz poparzenia słoneczne są najbardziej niebezpieczne dla następujących rodzajów drzew:

A. buka i jodły
B. olszy oraz wiązu
C. dębu oraz jawora
D. jesionu i sosny
Odpowiedź wskazująca na buk i jodłę jako gatunki drzew najbardziej narażone na oparzenia i zgorzel słoneczną jest prawidłowa z kilku powodów. Buki i jodły, będące drzewami liściastymi i iglastymi, są szczególnie wrażliwe na ekstremalne warunki atmosferyczne, w tym intensywną ekspozycję na słońce, co może prowadzić do uszkodzenia ich kory i liści. W przypadku buka, jego delikatna kora może łatwo ulegać uszkodzeniom w wyniku wysokich temperatur i silnego nasłonecznienia, co sprawia, że drzewo to jest bardziej podatne na choroby. Jodła, z kolei, ma tendencję do rosnąć w wilgotnych i zacienionych warunkach, dlatego nagłe wystawienie na intensywne światło może prowadzić do stresu i obumierania tkanek. Praktycznym przykładem jest stosowanie osłon przeciwsłonecznych w szkółkach leśnych, aby chronić młode sadzonki buka i jodły przed oparzeniami słonecznymi. W kontekście standardów ochrony roślin, istotne jest stosowanie technik, które minimalizują ryzyko uszkodzeń termicznych, co pozwala na lepszy rozwój i przetrwanie tych gatunków.
Pytanie 30

Jaką minimalną średnicę górną bez kory można zaobserwować w drewnie wielkowymiarowym iglastym?

A. 16 cm
B. 14 cm
C. 10 cm
D. 12 cm
Minimalna średnica górna bez kory w drewnie wielkowymiarowym iglastym wynosząca 14 cm jest zgodna z normami branżowymi, które określają wymagania jakościowe dla drewna stosowanego w budownictwie i przemyśle drzewnym. Drewno wielkowymiarowe, używane w konstrukcjach, takich jak belki czy słupy, musi spełniać określone standardy, aby zapewnić odpowiednią wytrzymałość i stabilność. W praktyce, drewno o średnicy 14 cm jest wystarczające do wielu aplikacji, w tym budowy domów, mostów czy innych konstrukcji inżynieryjnych. Takie drewno charakteryzuje się także dobrą jakością fizyczną i mechaniczną, co jest kluczowe dla zachowania trwałości konstrukcji w zmiennych warunkach atmosferycznych. Zgodnie z normami PN-EN 338, drewno iglaste o średnicy powyżej 14 cm jest klasyfikowane jako drewno do zastosowań strukturalnych, co dodatkowo podkreśla jego wartość w branży budowlanej.
Pytanie 31

Aby przeprowadzić konserwację przez zanurzenie, drewno powinno być

A. w korze, wysuszone
B. pozbawione kory, w stanie świeżym
C. pozbawione kory, wysuszone
D. w korze, w stanie świeżym
Poprawna odpowiedź wskazuje na konieczność użycia drewna w korze i w stanie świeżym do procesu konserwacji przez zatapianie. Drewno w stanie świeżym zawiera naturalne oleje i żywice, które działają jako substancje ochronne, wspomagające proces konserwacji. Zatapianie w tym kontekście polega na umieszczeniu drewna w specjalnych roztworach ochronnych, co pozwala na skuteczne wnikanie substancji do struktury drewna. W przypadku drewna okorowanego, proces konserwacji mógłby być mniej skuteczny ze względu na utratę tych naturalnych substancji. W branży budowlanej i meblarskiej powszechnie stosuje się tę technikę, zwłaszcza w przypadku drewna używanego na zewnątrz, gdzie narażone jest na działanie warunków atmosferycznych. Przykładem mogą być elementy konstrukcyjne drewniane w budynkach, które wymagają długotrwałej ochrony przed wilgocią i insektami, co można osiągnąć przez odpowiednie zatapianie w roztworach konserwujących.
Pytanie 32

Kategoria zagrożenia pożarem lasu (KZPL) dla danego terenu ustalana jest na podstawie

A. częstości opadów deszczowych, systemu dróg przeciwpożarowych oraz zabezpieczeń przeciwpożarowych lasu.
B. rozmiaru kompleksu leśnego oraz struktury gatunkowej drzewostanów.
C. wilgotności ściółki w obrębie drzewostanu, względnej wilgotności powietrza oraz współczynnika opadów.
D. częstości występowania pożarów, warunków związanych z drzewostanem oraz klimatem, a także średniej liczby ludności.
Podejścia zaprezentowane w niepoprawnych odpowiedziach nie oddają pełnego obrazu czynników, które wpływają na kategorię zagrożenia pożarowego lasu. Wspomniana wilgotność ściółki czy wilgotność powietrza są istotne, ale nie są wystarczające do kompleksowej oceny zagrożenia. Wilgotność ściółki jest tylko jednym z wielu elementów, które powinny być brane pod uwagę; sama w sobie nie może determinować KZPL, ponieważ nie uwzględnia innych istotnych czynników, takich jak historia pożarów w danym regionie. Również skład gatunkowy drzewostanów, choć może wpływać na zachowanie ognia, nie daje pełnego obrazu ryzyka pożarowego, jeśli nie jest analizowany w kontekście klimatycznym i lokalnym. Częstotliwość opadów atmosferycznych i infrastruktura, jak sieć dróg pożarowych, są ważne, ale powinny być one rozpatrywane w szerszym kontekście, obejmującym także czynniki ludzkie, jak liczba mieszkańców. Ignorowanie tych elementów prowadzi do niekompletnych analiz i potencjalnych zaniedbań w zakresie prewencji pożarowej, co może mieć katastrofalne skutki w przypadku wystąpienia pożaru. Utrzymanie wysokich standardów oceny zagrożenia pożarowego wymaga zatem całościowego podejścia, które uwzględnia wiele zmiennych oraz ich wzajemne interakcje.
Pytanie 33

Na jakim poziomie zagrożenia pożarowego można wprowadzić zakaz wstępu do lasu?

A. 2
B. 1
C. 3
D. 0
Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ w Polsce decyzję o wprowadzeniu zakazu wstępu do lasów podejmuje się przy stopniu zagrożenia pożarowego wynoszącym 3. W tym przypadku zagrożenie pożarowe jest uznawane za wysokie, co stwarza poważne ryzyko wystąpienia pożarów w lasach. Wprowadzenie zakazu wstępu ma na celu nie tylko ochronę osób przebywających w pobliskich rejonach leśnych, ale także minimalizowanie ryzyka zapalenia się lasu, które może prowadzić do katastrofalnych skutków ekologicznych i ekonomicznych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami i regulacjami, właściwe służby leśne oraz straż pożarna monitorują warunki atmosferyczne oraz stan wilgotności podłoża, co wpływa na klasyfikację stopnia zagrożenia. Przykładem mogą być sytuacje, gdy w okresie letnim, przy długotrwałych upałach, wilgotność gleby spada, a prowadzona działalność turystyczna może łatwo doprowadzić do pożaru. Warto również zaznaczyć, że w przypadku wprowadzenia zakazu, może być on publikowany w mediach lokalnych oraz na stronach internetowych odpowiednich instytucji, co zwiększa świadomość społeczeństwa o zagrożeniach związanych z pożarami w lasach.
Pytanie 34

W trakcie realizacji trzebieży w lasach usytuowanych na terenach rolnych dokonuje się wyboru drzew

A. dorodne
B. pożyteczne
C. przeszkadzające
D. o najwyższej żywotności
Wybór drzew pożytecznych, dorodnych czy przeszkadzających w kontekście trzebieży w drzewostanach porolnych nie jest podejściem zgodnym z zasadami właściwego zarządzania lasami. Drzewa pożyteczne, choć mogą wydawać się korzystne, nie zawsze są najlepszym wyborem, gdyż ich usunięcie może osłabić ekosystem, w którym pełnią ważne funkcje, takie jak dostarczanie pokarmu dla zwierząt czy stabilizacja gleby. Z kolei wybór drzew dorodnych na pierwszy rzut oka może wydawać się atrakcyjny, jednak te drzewa mogą być w najlepszej kondycji, co oznacza, że ich usunięcie może ograniczyć potencjał wzrostu młodszych pokoleń drzew, które potrzebują więcej światła i przestrzeni. Podejście do usuwania drzew przeszkadzających jest również mylące. Tego rodzaju drzewa mogą pełnić ważne role w ekosystemie, na przykład jako osłona czy habitat dla wielu organizmów. Każde nieprzemyślane działanie w zakresie trzebieży może prowadzić do destabilizacji całego drzewostanu, a zastosowanie niewłaściwych kryteriów wyboru drzew do usunięcia przynosi długofalowe negatywne skutki dla przyrody i gospodarki leśnej. Dlatego kluczowe jest kierowanie się w procesie trzebieży zasady wyboru drzew o najwyższej żywotności, co pozwala na optymalizację zdrowia i produktywności drzewostanu.
Pytanie 35

Jeżeli obszar lasu, który został objęty ogniem, wynosi 1,2 ha, to mamy do czynienia z pożarem

A. bardzo dużym
B. średnim
C. małym
D. dużym
Odpowiedź 'średnim' jest poprawna, ponieważ według klasyfikacji pożarów lasów, powierzchnia pożaru wynosząca 1,2 ha kwalifikuje się do kategorii średnich pożarów. W praktyce oznacza to, że pożary średnie mogą wpływać na lokalne ekosystemy, wymagając bardziej zaawansowanych technik gaszenia oraz większego zaangażowania służb ratunkowych. Zgodnie z systemem klasyfikacji pożarów, pożary te mogą prowadzić do znacznych strat w biomasie i różnorodności gatunkowej. Przykładem może być sytuacja, w której pożar średniej wielkości występuje w obszarze z dużą ilością suchych materiałów roślinnych, co może prowadzić do jego szybkiego rozprzestrzenienia się. W takich przypadkach istotne jest, aby służby przeciwpożarowe stosowały odpowiednie techniki monitorowania oraz zarządzania ryzykiem, aby zapobiec dalszym szkodom. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie regularnych inspekcji oraz tworzenie stref buforowych, które mogą zmniejszyć ryzyko pożaru.
Pytanie 36

Organizmy żywe, które żywią się łykiem oraz miazgą, to

A. kambiofagi
B. fylofagi
C. foliofagi
D. ksylofagi
Kambiofagi to dość ciekawe organizmy, które żyją sobie, odżywiając się łykiem i miazgą roślin. Ich głównym 'jedzeniem' jest kambium – tkanka, która pozwala roślinom rosnąć i rozwijać się. To naprawdę ważne, bo kambiofagi pomagają w rozkładzie materii organicznej i w obiegu składników odżywczych w ekosystemie. Na przykład mszyce to jedne z tych owadów, które są kambiofagami i potrafią wysysać sok z łyka roślin, co może negatywnie wpłynąć na ich zdrowie i wzrost. Wiedza na temat kambiofagów jest naprawdę przydatna, gdy myślimy o ochronie roślin i walce ze szkodnikami. Z mojego doświadczenia wynika, że badania nad tymi organizmami mogą pomóc w tworzeniu lepszych strategii ochrony roślin, które są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Dzięki temu korzystają nie tylko rolnicy, ale i całe nasze środowisko.
Pytanie 37

Pomnik przyrody ustanawia się w sposób

A. decyzji nadleśniczego
B. uchwały rady gminy
C. rozporządzenia ministra środowiska
D. zarządzenia dyrektora RDLP
Rozpatrując inne odpowiedzi, należy zauważyć, że decyzja nadleśniczego nie odnosi się do ustanawiania pomników przyrody, lecz dotyczy zarządzania zasobami leśnymi w ramach kompetencji nadleśnictwa. Nadleśniczy podejmuje decyzje dotyczące gospodarowania lasami, ale nie ma uprawnień do ustanawiania pomników przyrody, co jest zarezerwowane dla organów samorządowych. Zarządzenie dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych również nie może być stosowane do tego celu, ponieważ dotyczy ono jedynie działań administracyjnych w zakresie zarządzania lasami, a nie ochrony przyrody w lokalnym kontekście. Z kolei rozporządzenie ministra środowiska, choć ma na celu regulację różnych aspektów ochrony przyrody na poziomie krajowym, nie odnosi się bezpośrednio do ustanawiania pomników przyrody w ramach lokalnych społeczności. W praktyce, nieporozumienia wynikają z mylnego przeświadczenia, że jednostki administracyjne wyższego szczebla mają pełnię kompetencji w zakresie ochrony przyrody, podczas gdy kluczowe decyzje powinny wynikać z lokalnych potrzeb i uwarunkowań, co jest realizowane przez rady gmin. Właściwe podejście do ochrony przyrody opiera się na zrozumieniu hierarchii aktów prawnych oraz kompetencji poszczególnych organów, co jest istotne dla efektywnej ochrony cennych zasobów naturalnych.
Pytanie 38

Aby stworzyć ROD, trzeba uruchomić na rejestratorze leśniczego program

A. Acer
B. M-las inżynier
C. Leśnik
D. Notatnik leśniczego
Odpowiedź 'Leśnik' jest prawidłowa, ponieważ aplikacja ta została stworzona z myślą o leśniczych i stanowi kluczowe narzędzie w procesie sporządzania Rodzaju Ochrony Dendrologicznej (ROD). Aplikacja Leśnik umożliwia sprawne gromadzenie i przetwarzanie danych dotyczących stanu lasów, co jest niezbędne do zachowania odpowiednich standardów zarządzania lasami. Przykładem zastosowania tej aplikacji jest możliwość dokumentowania i monitorowania zmian w ekosystemach leśnych, co wpływa na podejmowanie decyzji dotyczących ochrony i gospodarki leśnej. Zgodnie z dobrymi praktykami w tej dziedzinie, korzystanie z dedykowanych narzędzi informatycznych, takich jak Leśnik, pozwala na optymalizację pracy leśniczych oraz zgodność z obowiązującymi przepisami prawnymi. Wspiera to także bieżące zarządzanie zasobami leśnymi oraz utrzymanie równowagi ekologicznej w lasach, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju. Dlatego aplikacja Leśnik odgrywa istotną rolę w codziennej pracy leśniczych.
Pytanie 39

Na jak długo opracowuje się plan zagospodarowania lasu?

A. 5 lat
B. 10 lat
C. 20 lat
D. 15 lat
Plan urządzenia lasu jest dokumentem, który określa zasady i cele gospodarowania lasem na dany okres. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi, plan ten sporządza się na okres dziesięciu lat. Takie podejście umożliwia długoterminowe planowanie, które uwzględnia cykle wzrostu drzew oraz zmiany w ekosystemie leśnym. Przykładem zastosowania tego planu może być zrównoważona gospodarka leśna, która ma na celu nie tylko produkcję drewna, ale także ochronę bioróżnorodności oraz zachowanie zdrowia lasów. Podczas tworzenia planu, leśnicy uwzględniają takie czynniki jak wiek drzewostanów, ich kondycję, a także obecność gatunków chronionych. Dobrze skonstruowany plan urządzenia lasu wspiera także działania związane z edukacją ekologiczną i zarządzaniem zasobami naturalnymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 40

Ekologiczną metodą zwalczania pędraków w szkółce jest zasiew

A. gryki
B. rzepaku
C. traw szlachetnych
D. łubinu żółtego
Wysiew gryki jako metody ekologicznej walki z pędrakami na szkółkach jest rozwiązaniem, które przynosi wiele korzyści. Gryka, jako roślina odporniejsza na choroby i szkodniki, działa jako naturalny odstraszacz dla pędraków, które są larwalnymi stadiów chrabąszcza. Dodatkowo, wysiew gryki poprawia strukturę gleby i zwiększa jej żyzność, co jest niezbędne w uprawach szkółkarskich. Gryka przyciąga również pożyteczne owady, takie jak pszczoły, co zwiększa bioróżnorodność w danym ekosystemie. Ponadto, gryka można stosować w płodozmianie, co zapobiega rozwojowi chorób glebowych. Z perspektywy dobrych praktyk rolniczych, ekologiczne metody, takie jak wysiew gryki, są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz ochrony środowiska, co czyni je idealnym wyborem dla nowoczesnych szkółkarzy.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej