Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.01 - Wykonywanie robót zbrojarskich i betoniarskich
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 01:08
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 01:14

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przekroczenie dopuszczalnego czasu mieszania składników betonu może prowadzić do

A. zmniejszenia jej ciekłości.

B. rozsegregowania jej składników.

C. zwiększenia jej urabialności.

D. przyspieszenia procesu wiązania.

Rozsegregowanie składników mieszanki betonowej jest efektem zbyt długiego mieszania, co prowadzi do oddzielania się poszczególnych frakcji materiałów. W praktyce oznacza to, że większe cząstki kruszywa mogą opadać na dno, a cieczy wiążącej, takiej jak cement, może być zbyt mało, aby równomiernie otaczać wszystkie składniki. W efekcie wpływa to negatywnie na jednorodność mieszanki oraz jej właściwości mechaniczne. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 206, wskazano, że odpowiednie przygotowanie betonu wymaga precyzyjnego doboru czasu mieszania, aby zapewnić optymalne warunki dla wiązania. Przykładem może być beton używany w konstrukcjach prefabrykowanych, gdzie jednorodność jest kluczowa dla trwałości i wytrzymałości elementów. Zatem kontrola czasu mieszania jest niezbędna, aby uniknąć problemów związanych z rozsegregowaniem i zapewnić wysoką jakość betonu.

Pytanie 2

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ orientacyjną ilość cementu potrzebną do wykonania 2m3 betonu zwykłego klasy Cl2/15 o konsystencji plastycznej.

Orientacyjne ilości składników na 1 m³ betonu zwykłego przy dozowaniu wagowo-objętościowym
Klasa betonu	Rodzaj cementu	Konsystencja mieszanki	cement [kg]	piasek[l]	żwir [l]	woda[l]
C8/10	CEM I 32,5	gęstoplastyczna	217	432	779	148
		plastyczna	260	410	738	165
		ciekła	341	367	661	216
C12/15	CEM I 32,5	gęstoplastyczna	230	420	760	177
		plastyczna	280	385	725	192
		ciekła	362	351	642	227
C16/20	CEM I 42,5	gęstoplastyczna	211	438	790	141
		plastyczna	279	405	731	170
		ciekła	367	426	770	223
C20/25	CEM I 42,5	gęstoplastyczna	298	400	722	165
		plastyczna	263	372	665	188
		ciekła	430	320	578	267

A. 560 kg

B. 724 kg

C. 280 kg

D. 230 kg

Poprawna odpowiedź wynosi 560 kg cementu dla 2 m³ betonu klasy C12/15. Obliczenia opierają się na standardowych proporcjach, które wskazują, że dla 1 m³ betonu potrzebnych jest 280 kg cementu. W przypadku betonów klasy C12/15, które charakteryzują się określonymi właściwościami wytrzymałościowymi i konsystencją, ważne jest precyzyjne odmierzenie składników. Zastosowanie odpowiednich ilości cementu pozwala uzyskać właściwy stosunek wodno-cementowy oraz zapewnia odpowiednią jakość betonu. W praktyce, stosując tę normę, można nie tylko zagwarantować trwałość konstrukcji, ale również zminimalizować ryzyko związane z wadami materiałowymi. Należy również pamiętać, że różne klasy betonu mogą wymagać różnorodnych proporcji, co jest istotne przy projektowaniu konstrukcji. Ponadto, zgodnie z normami PN-EN 206, istotnym jest uwzględnienie nie tylko masy cementu, ale również innych składników, takich jak kruszywa i woda, aby osiągnąć optymalne właściwości betonu.

Pytanie 3

Stal zbrojeniowa, która została zanieczyszczona smarem lub farbami olejnymi, powinna być oczyszczana

A. metodą piaskowania

B. zmywając strumieniem wody

C. metodą opalania lampami benzynowymi

D. przy użyciu szczotki drucianej

Jak się wybierze złe metody czyszczenia stali zbrojeniowej, to mogą być poważne problemy z jakością i bezpieczeństwem budowli. Używanie szczotki drucianej do smarów i farb to zły pomysł, bo można zarysować stal i nie usunie to na pewno zanieczyszczeń, zwłaszcza w zakamarkach. Po tym mogą się pojawić małe pęknięcia, co osłabia stal. Znowu, mycie wodą nie pomoże, bo woda olejów nie rozpuści – tylko je rozprowadzi. Piaskowanie jest ok na rdzę i farby, ale nie na oleje, bo może zdzierać materiał, co obniża wytrzymałość. Kluczowym błędem jest to, że nie bierzemy pod uwagę, jak różne są zanieczyszczenia i materiały, co prowadzi do złych wyborów. A w kontekście przepisów budowlanych, jak nie przestrzegasz zasad czyszczenia stali, to mogą być naprawdę poważne konsekwencje, takie jak obniżone bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Na podstawie zamieszczonego zestawienia stali zbrojeniowej określ, ile prętów o średnicy 14 mm ze stali RB500 należy zamówić do wykonania konstrukcji stropu żelbetowego.

A. 246,84 kg

B. 626,68 kg

C. 379,83 kg

D. 77,56 kg

Odpowiedzi inne niż 246,84 kg mogą wynikać z kilku typowych błędów myślowych. Nieprawidłowe podejście do obliczeń masy prętów może prowadzić do nadmiernego lub niedostatecznego zamówienia materiałów, co jest niezgodne z zasadami efektywnego projektowania. Często błędne obliczenia są wynikiem przyjęcia niewłaściwych wartości gęstości stali lub nieprawidłowego przeliczenia długości prętów na masę. W kontekście stali RB500, istotne jest również zrozumienie, że parametry te są znormalizowane, co oznacza, że każdy producent powinien dostarczać materiały zgodnie z określonymi normami. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do sytuacji, gdzie zamawiane ilości są znacznie różne od rzeczywistych potrzeb budowlanych, co w praktyce może skutkować niepotrzebnym wzrostem kosztów oraz opóźnieniami w realizacji projektu. Ponadto, w praktyce budowlanej kluczowe jest uwzględnienie nie tylko masy materiału, ale także ich właściwości mechanicznych, co ma istotny wpływ na trwałość całej konstrukcji. Dlatego w celu uniknięcia błędów, zaleca się konsultacje z inżynierami budowlanymi oraz korzystanie z dostępnych narzędzi obliczeniowych, które mogą wspierać proces doboru odpowiednich materiałów zgodnych z wymaganiami projektowymi.

Pytanie 7

Aby uzyskać wymagane parametry wytrzymałościowe betonu wytworzonego z cementu portlandzkiego, konieczne jest utrzymanie świeżego betonu w stałej wilgotności w trakcie procesu wiązania oraz twardnienia przez co najmniej

A. 3 dni

B. 7 dni

C. 11 dni

D. 14 dni

Odpowiedzi sugerujące krótszy czas, takie jak 3 dni, są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają pełnego procesu hydratacji cementu. Cement portlandzki wymaga odpowiedniego czasu, aby osiągnąć pożądane właściwości mechaniczne, a zbyt krótki okres wilgotnienia może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń betonu, takich jak pęknięcia czy skurcz. Ważne jest, aby zrozumieć, że w pierwszych dniach po odlewie, beton jest w fazie intensywnego wiązania i twardnienia, a niedostateczne nawilżenie może zatrzymać ten proces, co skutkuje obniżeniem wytrzymałości. W przypadku dłuższych okresów, takich jak 11 czy 14 dni, można by myśleć, że te odpowiedzi są bardziej konserwatywne i bezpieczne, jednak w praktyce, nadmierne nawilżenie może prowadzić do problemów z mechaniką materiału, a także zwiększonego ryzyka wystąpienia chorób betonowych, takich jak karbonatyzacja. Przyjęte standardy, jak PN-EN 206, wyraźnie wskazują, że dla większości zastosowań budowlanych, 7 dni to optymalny czas, który powinien wystarczyć do osiągnięcia minimalnych wymagań wytrzymałościowych. Niezrozumienie tego procesu może prowadzić do błędnych praktyk budowlanych oraz zwiększonych kosztów naprawy i utrzymania konstrukcji.

Pytanie 8

Zgodnie z KNR 2-02 Konstrukcje budowlane, w jakiej jednostce podaje się ilość mieszanki betonowej potrzebnej do realizacji betonowych słupów?

A. w metrach kwadratowych

B. w metrach sześciennych

C. w tonach

D. w kilogramach

Poprawna odpowiedź to 'w metrach sześciennych', ponieważ jednostka ta jest standardem używanym do określania objętości materiałów budowlanych, w tym mieszanki betonowej. W kontekście KNR 2-02 Konstrukcje budowlane, określenie ilości betonu w metrach sześciennych pozwala na precyzyjne obliczenie potrzebnej objętości do wykonania elementów konstrukcyjnych, takich jak słupy. Na przykład, jeśli projekt zakłada wykonanie słupów o wymiarach 0,5 m x 0,5 m i wysokości 3 m, to objętość jednego słupa wyniesie 0,75 m³. W przypadku większych projektów, takich jak budynki wielokondygnacyjne, dokładne obliczenia objętości betonu są kluczowe dla prawidłowego oszacowania kosztów materiałów oraz planowania logistycznego. Ponadto, stosowanie metrów sześciennych jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi oraz normami, które zalecają wyrażanie objętości w tej jednostce dla zapewnienia jednoznaczności i dokładności w dokumentacji budowlanej.

Pytanie 9

Ile wynosi objętość żelbetowej ławy fundamentowej o długości 15 m oraz przekroju poprzecznym przedstawionym na rysunku?

A. 0,54 m3

B. 5400 m3

C. 8,10 m3

D. 81000 m3

W przypadku błędnych odpowiedzi, często spotykanym problemem jest pomylenie jednostek miary lub błędne obliczenia pól powierzchni. Na przykład odpowiedzi takie jak 81000 m3 czy 5400 m3 sugerują nieprawidłowe przeliczenia, które mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia, jak oblicza się objętość. Odpowiedź 81000 m3 to liczba, która przekracza realistyczne wartości dla typowej ławy fundamentowej, co może sugerować, że obliczenia były prowadzone w niewłaściwym zakresie jednostek. Z kolei odpowiedź 5400 m3 jest wynikiem, który może wynikać z błędnego pomnożenia lub dodawania wartości, co jest typowym błędem myślowym. Na przykład, jeśli pole przekroju poprzecznego zostało obliczone w centymetrach kwadratowych, a następnie pomnożone przez długość ławy wyrażoną w metrach, to wynik byłby nieprawidłowy. Takie pomyłki wskazują na brak zrozumienia podstawowych zasad przeliczeń jednostek oraz błędne podejście do problemu. Kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń upewnić się, że wszystkie wymiary są w jednorodnych jednostkach, a także starannie obliczyć pole przekroju przed dalszymi działaniami. Edukacja w tym zakresie jest niezbędna, aby uniknąć takich błędów w przyszłości.

Pytanie 10

Ile piasku znajduje się w 50 m³ mieszanki betonowej, której skład objętościowy przedstawiono na rysunku?

A. 28 m3

B. 30 m3

C. 15 m3

D. 14 m3

Odpowiedź 14 m3 jest poprawna, ponieważ zgodnie z danymi przedstawionymi na rysunku, piasek stanowi 28% objętości mieszanki betonowej. Aby obliczyć objętość piasku w 50 m3 mieszanki, należy pomnożyć 50 m3 przez 0,28 (28%). Wynik to 14 m3, co potwierdza, że przy takiej proporcji piasku w mieszance betonowej, jego objętość w 50 m3 wynosi właśnie 14 m3. W praktyce, obliczanie proporcji składników w mieszance betonowej jest kluczowym aspektem w budownictwie, ponieważ wpływa na właściwości mechaniczne i trwałość betonu. Zgodnie z normami budowlanymi, takich jak PN-EN 206, precyzyjne określenie składników mieszanki, w tym udziału piasku, jest niezbędne do osiągnięcia odpowiednich parametrów użytkowych betonu. Dlatego też, znajomość takich obliczeń oraz ich prawidłowe stosowanie są podstawą dobrych praktyk w branży budowlanej, co przekłada się na jakość finalnych produktów budowlanych.

Pytanie 11

Minimalna średnica wewnętrzna zagięcia pręta Ø12 mm wynosi

Minimalna średnica wewnętrzna zagięcia dla prętów i drutów powinna wynosić:

- 4 Ø dla średnic prętów Ø ≤ 16 mm

- 7 Ø dla średnic prętów Ø > 16 mm

A. 84 mm

B. 48 mm

C. 12 mm

D. 16 mm

Minimalna średnica wewnętrzna zagięcia pręta o średnicy 12 mm wynosi 48 mm, co jest zgodne z przyjętymi normami i standardami inżynieryjnymi. Zasada ta opiera się na wytycznych, które określają, że minimalna średnica zagięcia powinna wynosić co najmniej czterokrotność średnicy pręta, co w tym przypadku daje 48 mm (4 x 12 mm). Takie podejście jest kluczowe w kontekście zapewnienia integralności strukturalnej prętów po ich zgięciu, co ma ogromne znaczenie w budownictwie i inżynierii. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zaobserwować w projektach konstrukcyjnych, gdzie zagięte pręty są powszechnie stosowane w szkieletach budynków czy mostów. Dbanie o odpowiednie promienie zgięcia nie tylko zwiększa wytrzymałość konstrukcji, ale także minimalizuje ryzyko wystąpienia pęknięć czy odkształceń materiału w trakcie użytkowania. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie tych norm ma wpływ na bezpieczeństwo użytkowników oraz trwałość obiektów budowlanych.

Pytanie 12

Obróbka cieplna betonu, która polega na jego naparzaniu w warunkach podwyższonego ciśnienia, jest metodą

A. konserwacji świeżo wylanego betonu

B. przyspieszania procesu dojrzewania świeżego betonu

C. opóźniania procesu wiązania i twardnienia betonu

D. redukcji nasiąkliwości betonu

Obróbka cieplna betonu poprzez naparzanie pod podwyższonym ciśnieniem jest skuteczną metodą przyspieszania dojrzewania świeżego betonu. Proces ten zwiększa temperaturę i ciśnienie otaczające beton, co sprzyja reakcji hydratacji cementu. W wyniku tego procesu beton osiąga wyższą wytrzymałość w krótszym czasie, co jest szczególnie istotne w warunkach budowlanych, gdzie czas realizacji inwestycji jest kluczowy. W praktyce, zastosowanie tej metody pozwala na szybkie formowanie elementów betonowych, które mogą być używane w budowie z minimalnym opóźnieniem. Dzięki naparzaniu można również zmniejszyć ryzyko powstawania pęknięć wskutek zbyt szybkiego odparowywania wody w gorącym klimacie. Metoda ta jest zgodna z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak normy PN-EN 13670, które zalecają odpowiednie techniki pielęgnacji betonu w celu uzyskania optymalnej wytrzymałości i trwałości. Przykłady zastosowania tej technologii obejmują produkcję prefabrykatów betonowych oraz konstrukcje wymagające szybkiego wprowadzenia do użytkowania, takie jak w budownictwie drogowym czy infrastrukturalnym.

Pytanie 13

Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tabeli określ minimalną wewnętrzną średnicę zagięcia pręta żebrowanego, otulonego betonem o grubości 20 mm.

Rodzaj prętów	Haki półokrągłe, haki proste, pętle		Pręty odgięte lub inne pręty zaginane
	średnica prętów		minimalne otulenie betonem mierzone prostopadle do płaszczyzny zagięcia
	φ < 20 mm	φ ≥ 20 mm	> 100 mm oraz > 7φ	> 50 mm oraz > 3φ	≤ 50 mm oraz ≤ 3φ
Pręty gładkie	2,5φ	5φ	10φ	10φ	15φ
Pręty żebrowane	4φ	7φ	10φ	15φ	20φ

A. 15Ø

B. 10Ø

C. 7Ø

D. 20Ø

Wybór innej opcji nie jest poprawny z powodów technicznych, które są ściśle związane z zasadami projektowania w budownictwie. Opcje takie jak 15Ø, 10Ø oraz 7Ø są niewłaściwe, ponieważ nie spełniają wymaganych norm dotyczących minimalnej średnicy wewnętrznej zagięcia prętów żebrowanych. W przypadku prętów otulonych betonem o grubości 20 mm, które są powszechnie stosowane w praktyce budowlanej, należy pamiętać, że zbyt mała średnica zagięcia może prowadzić do nieodpowiedniego rozkładu obciążeń, co w konsekwencji może skutkować powstawaniem pęknięć betonu oraz uszkodzeniami prętów. W praktyce inżynieryjnej, ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych problemów strukturalnych. Ponadto, wybór mniejszych średnic może również narazić projekt na niekorzystne warunki atmosferyczne oraz zmniejszyć wytrzymałość na działanie różnorodnych czynników zewnętrznych. W związku z tym, kluczowe jest stosowanie się do wytycznych zawartych w normach budowlanych, które jasno określają wymagania dotyczące średnic zagięcia prętów w zależności od otulenia. Warto również zauważyć, że dobór odpowiednich parametrów technicznych jest kluczowy dla zapewnienia trwałości oraz bezpieczeństwa konstrukcji w dłuższej perspektywie czasowej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Na rysunku przedstawiono transport pionowy wiązki prętów zbrojeniowych z użyciem

A. lin z hakiem dwurożnym.

B. splotów lin.

C. zawiesi linowych.

D. zawiesi pasowych.

Zrozumienie, dlaczego odpowiedzi związane z splotami lin, zawiesiami pasowymi oraz linami z hakiem dwurożnym są błędne, wymaga analizy ich konstrukcji i zastosowania. Sploty lin, choć powszechnie używane w różnych zastosowaniach, nie są odpowiednie do transportu pionowego ciężkich ładunków, takich jak wiązki prętów zbrojeniowych. Sploty linowe są stosowane głównie w produkcji lin, ale nie posiadają właściwości potrzebnych do bezpiecznego podnoszenia dużych obciążeń. Z kolei zawiesia pasowe charakteryzują się inną konstrukcją, w której pasy są używane do transportu ładunków w poziomie, a ich zastosowanie w transporcie pionowym może prowadzić do niskiej stabilności ładunków, a nawet do ich uszkodzenia lub upadku. Liny z hakiem dwurożnym również są niewłaściwym wyborem w tym kontekście, ponieważ ich konstrukcja sprzyja niestabilności ładunku i utrudnia kontrolowanie jego położenia w trakcie transportu. W praktyce, wybór niewłaściwego typu zawiesia może prowadzić do poważnych wypadków, dlatego tak istotne jest zrozumienie, jakie elementy są niezbędne do bezpiecznego transportu. Wybierając zawiesia do transportu, należy kierować się nie tylko ich wytrzymałością, ale także specyfiką wykonywanych prac oraz obowiązującymi normami branżowymi, które definiują odpowiednie metody i techniki transportowe. Ignorowanie tych zasad może skutkować nie tylko uszkodzeniem ładunku, ale także zagrażać bezpieczeństwu pracowników.

Pytanie 16

Który ze sposobów połączenia prętów metodą spawania przedstawiono na rysunku?

A. Z obustronnymi nakładkami i dwiema spoinami bocznymi.

B. Na nakładkę z dwiema spoinami bocznymi.

C. Z obustronnymi nakładkami i czterema spoinami bocznymi.

D. Na nakładkę z jedną spoiną boczną.

Wybór odpowiedzi, które nie uwzględniają obustronnych nakładek oraz liczby spoin bocznych, wskazuje na niepełne zrozumienie zasad spawania i połączeń konstrukcyjnych. Na przykład, odpowiedzi sugerujące jedną spoinę boczną lub dwie spoiny boczne przy nakładkach jednostronnych są nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistego obrazu konstrukcji przedstawionej na rysunku. Połączenie prętów za pomocą nakładek jednostronnych nie zapewnia odpowiedniej wytrzymałości ani stabilności, co jest krytyczne w wielu zastosowaniach inżynieryjnych. W przypadku zastosowań, gdzie występują duże obciążenia, kluczowe jest, aby połączenia były zaprojektowane z uwzględnieniem odpowiednich standardów, takich jak PN-EN 1993, które promują stosowanie spoin obustronnych w połączeniach dla zapewnienia pełni bezpieczeństwa konstrukcji. Również zastosowanie błędnych technik spawania, takich jak zbyt mała liczba spoin, może prowadzić do osłabienia struktury, co może być katastrofalne w przypadku konstrukcji nośnych. Dlatego tak ważne jest, aby prawidłowo identyfikować metody spawania zgodne z normami i najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 17

Aby zagęścić elementy płaskie, takie jak płyty stropowe oraz podłoża do posadzek, powinno się użyć

A. wibratora przyczepnego

B. wibratora powierzchniowego

C. mat wibracyjnych

D. stołu wibracyjnego

Wibrator powierzchniowy jest narzędziem stosowanym do zagęszczania elementów płaskich, takich jak płyty stropowe oraz podłoża pod posadzki. Jego głównym zadaniem jest usuwanie powietrza z mieszanki betonowej, co przyczynia się do uzyskania bardziej zwartych i wytrzymałych konstrukcji. Wibrator powierzchniowy działa na zasadzie wibracji, które są przekazywane na powierzchnię elementu, co powoduje, że cząstki betonu są przemieszczane, a pory powietrzne ulegają zredukowaniu. Dzięki temu procesowi, beton zyskuje większą gęstość oraz lepsze właściwości mechaniczne. W praktyce, wibratory powierzchniowe są niezwykle efektywne w przypadku dużych powierzchni, gdzie konwencjonalne metody zagęszczania mogą być niewystarczające. W branży budowlanej zaleca się ich stosowanie zgodnie z normami PN-EN 206-1, które definiują wymagania dotyczące betonu oraz metody jego wytwarzania. Użycie wibratora powierzchniowego nie tylko poprawia jakość podłoża, ale także zwiększa trwałość i odporność na czynniki zewnętrzne, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnego budownictwa.

Pytanie 18

Jak należy przygotować deskowanie, aby zredukować przyczepność betonu do jego powierzchni?

A. Zamoczyć zaczynem cementowym

B. Pokryć lepikiem asfaltowym

C. Pokryć płynem antyadhezyjnym

D. Zamoczyć ciepłą wodą

Posmarowanie powierzchni deskowania płynem antyadhezyjnym jest kluczowym krokiem w procesie budowlanym, mającym na celu zmniejszenie przyczepności betonu do deskowania. Płyny antyadhezyjne tworzą cienką warstwę, która działa jako bariera między betonem a deskowaniem, co znacząco ułatwia demontaż formy po stwardnieniu betonu. Przykłady płynów antyadhezyjnych to naftowe emulsje, które nie tylko zmniejszają przyleganie, ale również chronią deskowanie przed uszkodzeniem. Używanie tego typu preparatów jest zgodne z zaleceniami branżowymi, które podkreślają ich rolę w zapewnieniu czystości i trwałości powierzchni deskowania. W praktyce, odpowiednia aplikacja płynu, często zalecana jest przed wylaniem betonu, co zapewnia, że substancja ma czas na wyschnięcie i utworzenie skutecznej bariery. Dzięki temu proces demontażu jest szybszy i mniej ryzykowny dla konstrukcji, a także minimalizuje ryzyko uszkodzenia betonu, co jest kluczowe w przypadku wysoko wymagających projektów budowlanych.

Pytanie 19

Ile mieszanki betonowej będzie konieczne do zbudowania 2 słupów żelbetowych o wymiarach 0,5 x 0,5 m i wysokości 4 m każdy, jeśli zużycie wynosi 1,02 m3 na 1 m3 betonowanego elementu?

A. 1,02 m3

B. 1,00 m3

C. 2,00 m3

D. 2,04 m3

Aby obliczyć ilość mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania dwóch słupów żelbetowych o przekroju 0,5 x 0,5 m i wysokości 4 m, należy najpierw obliczyć objętość jednego słupa. Używając wzoru na objętość prostopadłościanu, V = a * b * h, gdzie a i b to wymiary przekroju, a h to wysokość, otrzymujemy: V = 0,5 m * 0,5 m * 4 m = 1 m3. Dla dwóch słupów objętość wynosi 2 m3 (1 m3 x 2). Następnie, uwzględniając zużycie mieszanki betonowej, które wynosi 1,02 m3 na każdy 1 m3 betonowanego elementu, obliczamy całkowitą ilość mieszanki: 2 m3 * 1,02 = 2,04 m3. Takie obliczenia są zgodne z normami budowlanymi, które zalecają dokładne ustalenie potrzebnych materiałów, aby uniknąć niedoborów lub nadmiaru, co może wpłynąć na jakość konstrukcji. W praktyce, takie dokładne obliczenia pomagają w optymalizacji kosztów oraz w prawidłowym planowaniu dostaw materiałów budowlanych.

Pytanie 20

Jaką maksymalną grubość może mieć warstwa mieszanki betonowej układanej w deskowaniu, gdy będzie utwardzana przez sztychowanie?

A. 15 cm

B. 10 cm

C. 25 cm

D. 20 cm

Zalecana maksymalna grubość warstwy mieszanki betonowej układanej w deskowaniu, która będzie zagęszczana poprzez sztychowanie, wynosi 20 cm. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie, które uwzględniają zarówno właściwości materiału, jak i techniki aplikacji. Przy grubości do 20 cm, proces zagęszczania mieszanki betonowej jest bardziej efektywny, co przekłada się na lepszą jakość i jednorodność betonu. Zastosowanie sztychowania, polegającego na mechanicznym wibracyjnym zagęszczaniu betonu, pozwala na eliminację powietrza oraz poprawia spójność materiału. Przykładowo, przy realizacji konstrukcji żelbetowych, utrzymanie standardowej grubości warstwy do 20 cm umożliwia uzyskanie optymalnych właściwości mechanicznych betonu, co jest kluczowe w kontekście późniejszych obciążeń. W przypadku grubszych warstw może dochodzić do problemów z wiązaniem oraz ryzyka segregacji składników mieszanki, co negatywnie wpływa na trwałość i wytrzymałość elementów betonowych.

Pytanie 21

Na podstawie fragmentu specyfikacji określ, ile wynosi minimalna grubość zewnętrznej otuliny betonowej prętów głównych w masywnej ścianie fundamentowej.

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót zbrojarskich (fragment)
Montaż zbrojenia	Układ zbrojenia w konstrukcji musi umożliwić jego dokładne otoczenie przez jednorodny beton. Po ułożeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem siebie i względem deskowania nie może ulec zmianie. [...] Minimalna grubość otuliny zewnętrznej w świetle prętów i powierzchni przekroju elementu żelbetowego powinna być zgodna z dokumentacją projektową i powinna wynosić co najmniej: [...] 0,07 m - dla zbrojenia głównego fundamentów i podpór masywnych, 0,055 m - dla strzemion fundamentów i podpór masywnych, 0,05 m - dla prętów głównych lekkich podpór i pali, 0,03 m - dla zbrojenia głównego dźwigarów, 0,025 m - dla strzemion dźwigarów głównych i zbrojenia płyt pomostów. [...]

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót zbrojarskich (fragment)

Montaż zbrojenia

Układ zbrojenia w konstrukcji musi umożliwić jego dokładne otoczenie przez jednorodny beton.

Po ułożeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem siebie i względem deskowania nie może ulec zmianie. [...]

Minimalna grubość otuliny zewnętrznej w świetle prętów i powierzchni przekroju elementu żelbetowego powinna być zgodna z dokumentacją projektową i powinna wynosić co najmniej:

[...]

0,07 m - dla zbrojenia głównego fundamentów i podpór masywnych,
0,055 m - dla strzemion fundamentów i podpór masywnych,
0,05 m - dla prętów głównych lekkich podpór i pali,
0,03 m - dla zbrojenia głównego dźwigarów,
0,025 m - dla strzemion dźwigarów głównych i zbrojenia płyt pomostów.

[...]

A. 50 mm

B. 25 mm

C. 70 mm

D. 30 mm

Wybór innej wartości grubości otuliny może wynikać z nieporozumienia dotyczącego wymagań technicznych związanych z konstrukcją żelbetową. Na przykład, grubość 30 mm lub 25 mm jest znacznie poniżej wymagań określonych w specyfikacji, co prowadzi do niewłaściwej ochrony prętów zbrojeniowych. Tylko odpowiednia otulina zapewnia skuteczną barierę przed agresywnymi czynnikami zewnętrznymi, co jest kluczowe dla zachowania integralności strukturalnej budynku. Przyjmuje się, że minimalna otulina powinna uwzględniać nie tylko wymagania przepisów, ale także praktyczne aspekty, takie jak minimalizacja ryzyka korozji i degradacji materiałów budowlanych. Wartości 50 mm i niższe są niewystarczające, szczególnie w przypadku fundamentów, które są narażone na działanie wody gruntowej oraz innych substancji chemicznych. Zaniżając wymagania dotyczące grubości otuliny, można łatwo narazić konstrukcję na uszkodzenia, co prowadzi do wyższych kosztów w przyszłości na naprawy i konserwację. Poprawne zrozumienie znaczenia grubości otuliny jest kluczowe dla zapewnienia długowieczności i bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych.

Pytanie 22

Podczas wykonywania prac betoniarskich w niskich temperaturach należy

A. podgrzewać składniki mieszanki betonowej

B. wykorzystywać domieszki opóźniające proces wiązania cementu

C. stosować dodatki zwiększające szczelność betonu

D. obniżać temperaturę składników mieszanki betonowej do temperatury otoczenia

Schładzanie składników mieszanki betonowej do temperatury otoczenia jest mylnym podejściem w kontekście robót betoniarskich w niskich temperaturach. Tego rodzaju praktyka prowadzi do spowolnienia procesu wiązania, co w konsekwencji negatywnie wpływa na osiągane wytrzymałości betonu. W warunkach chłodnych, cement wymaga odpowiedniej temperatury, aby przeprowadzić reakcję hydratacji. W przypadku stosowania domieszek opóźniających wiązanie cementu, ich obecność dodatkowo wydłuża czas osiągania twardości, co w sytuacji niskich temperatur może być szczególnie niekorzystne, prowadząc do osłabienia struktury. Użycie domieszek zwiększających szczelność betonu nie ma znaczącego wpływu na proces wiązania w obniżonych temperaturach i nie rozwiązuje problemu jego powolnego twardnienia. W praktyce, kluczowe jest zapewnienie odpowiednich warunków dla reakcji chemicznych, a nie ich opóźnianie lub schładzanie. W związku z tym, typowe błędy myślowe to błędne przekonanie, że schładzanie lub opóźnianie procesu może poprawić jakość betonu, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami technologii betoniarskiej oraz normami branżowymi.

Pytanie 23

Zmontowane szkieletowe konstrukcje zbrojeń płyt stropowych należy unosić żurawiem w orientacji

A. poziomej za pomocą zawiesia 4-linowego

B. pionowej za pomocą zawiesia 2-linowego

C. pionowej za pomocą zawiesia 4-linowego

D. poziomej za pomocą zawiesia 2-linowego

Podnoszenie gotowych zmontowanych szkieletów zbrojenia płyt stropowych w pozycji poziomej za pomocą zawiesia 4-linowego jest odpowiednią praktyką inżynieryjną, która zapewnia stabilność i bezpieczeństwo transportu. Użycie zawiesia 4-linowego pozwala na równomierne rozłożenie obciążeń, co minimalizuje ryzyko odkształceń czy uszkodzeń elementów zbrojenia. Dodatkowo, przy podnoszeniu szkieletów w pozycji poziomej, zmniejsza się ryzyko ich wywrócenia lub niekontrolowanego ruchu, co jest istotnym zagrożeniem w procesach budowlanych. W praktyce, taka technika jest zgodna z normami, takimi jak PN-EN 13001-1, które regulują projektowanie i zastosowanie urządzeń dźwigowych. Przykładem może być zastosowanie żurawi wieżowych w budownictwie, gdzie precyzyjne i bezpieczne podnoszenie komponentów jest kluczowe dla zachowania harmonogramu budowy oraz ochrony pracowników. Ponadto, dla podnoszenia ciężkich komponentów, istotne jest także prawidłowe ustawienie zawiesia i jego kontrola przed rozpoczęciem operacji, co wpisuje się w standardy BHP.

Pytanie 24

Który z elementów konstrukcyjnych musi być zawsze zbrojony, niezależnie od jego rozmiaru?

A. Podłogi w piwnicach

B. Dachy płaskie

C. Belki nośne

D. Ściany o małej wysokości

Ściany o małej wysokości, choć czasami mogą wymagać zbrojenia, nie zawsze muszą być zbrojone, szczególnie jeśli nie pełnią funkcji nośnej. Takie ściany mogą być samonośne lub działowe, a ich zbrojenie zależy od specyficznych wymagań projektowych oraz lokalnych przepisów budowlanych. Podłogi w piwnicach również nie zawsze wymagają zbrojenia. W wielu przypadkach, szczególnie gdy podłoga nie jest narażona na duże obciążenia, można zastosować beton niezbrojony. Zbrojenie może być konieczne w sytuacjach, gdy podłoga musi wytrzymać dodatkowe obciążenia lub jest narażona na działanie sił rozciągających. Dachy płaskie mogą być zbrojone, ale nie jest to regułą. Zbrojenie dachu zależy od wielu czynników, takich jak konstrukcja budynku, obciążenia, jakie dach musi przenieść (np. śnieg, wiatr), oraz specyficzne wymagania projektowe. W przypadku dachów płaskich zbrojenie jest często stosowane, aby zapewnić odpowiednią nośność i trwałość, ale nie zawsze jest konieczne, jeśli konstrukcja dachu jest lekka i nie przewiduje znacznych obciążeń. Każda z tych odpowiedzi pokazuje typowy błąd myślowy, polegający na uogólnianiu wymagań konstrukcyjnych bez uwzględnienia specyfiki danego elementu i jego funkcji w całej strukturze budynku. Dlatego tak ważne jest, aby projektowanie i wykonanie konstrukcji opierało się na dokładnych analizach i zgodności z obowiązującymi normami budowlanymi.

Pytanie 25

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ klasę konsystencji mieszanki betonowej dla opadu stożka 120 mm.

Klasa	Opad stożka (mm)	Klasa	Czas wg Ve-be
S1	10 do 40	V0*	≥31
S2	50 do 90	V1	30 do 21
S3	100 do 150	V2	20 do 11
S4	150-210	V3	10 do 6
S5*	≥220	V4*	5 do 3
Klasa	Stopień zagęszczalności	Klasa	Średnica rozpływu (mm)
C0	1.46	F1*	≤340
C1	1.45 do 1.26	F2	350 do 410
C2	1.25 do 1.11	F3	420 do 480
C3	1.10 do 1.04	F4	490 do 550
C4**	1.04	F5*	560 do 620
* metoda niezalecana przy danej wartości		F6*	≥630
** stosuje się tylko do betonów lekkich

A. V2

B. S3

C. C1

D. F3

Odpowiedź S3 jest prawidłowa, ponieważ według standardów dotyczących konsystencji betonu, klasa S3 odnosi się do mieszanki o opadzie stożka wynoszącym 120 mm. Przy takich parametrach mieszanka betonu ma odpowiednią plastyczność do zastosowań, gdzie wymagana jest dobra urabialność, ale nie za wysoka, co minimalizuje ryzyko segregacji składników. Klasa S3 jest często stosowana w konstrukcjach, gdzie beton musi wypełniać formy o skomplikowanych kształtach, co również podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru klasy konsystencji. Przykładem zastosowania mieszanki betonowej klasy S3 mogą być elementy prefabrykowane, gdzie precyzyjne odwzorowanie detali ma kluczowe znaczenie. W praktyce, znajomość klas konsystencji pozwala nie tylko na dobór odpowiednich składników, ale także na efektywne planowanie procesu produkcji betonu, co jest zgodne z normami PN-EN 206 oraz PN-B-06265.

Pytanie 26

Jakie jest zadanie stosowania elektronagrzewu w świeżym betonie?

A. opóźnienie procesu wiązania i twardnienia

B. przyspieszenie jego dojrzewania

C. zmniejszenie nasiąkliwości

D. zwiększenie jego szczelności

Elektronagrzew stosowany w świeżym betonie ma na celu przyspieszenie procesu dojrzewania materiału. W wyniku podgrzewania betonu, jego temperatura wzrasta, co przyspiesza reakcje hydratacji cementu, a tym samym skraca czas wiązania oraz twardnienia. Praktyczne zastosowanie tej technologii jest szczególnie istotne w niskich temperaturach, gdzie tradycyjne metody mogłyby prowadzić do opóźnień w procesie budowlanym. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 206-1, podkreśla się znaczenie kontrolowania warunków dojrzewania betonu, aby zapewnić jego optymalne właściwości mechaniczne i trwałość. Dodatkowo, elektronagrzew pozwala na wcześniejsze wprowadzenie do eksploatacji obiektów, co ma kluczowe znaczenie w projektach o ograniczonym czasie realizacji. Użycie energii elektrycznej w tym procesie może również przyczynić się do zmniejszenia kosztów związanych z ogrzewaniem, co czyni tę metodę efektywną ekonomicznie.

Pytanie 27

Zgodnie z wymaganiami określonymi w zamieszczonej specyfikacji, jeżeli temperatura otoczenia wynosi +16ºC, pielęgnację wilgotnościową świeżego betonu należy rozpocząć najpóźniej po

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót betoniarskich (fragment)
(…)
1.7.5. Pielęgnacja betonu
−	Bezpośrednio po zakończeniu betonowania zaleca się przykrycie powierzchni betonu lekkimi wodoszczelnymi osłonami zapobiegającymi odparowaniu wody z betonu i chroniącymi beton przed deszczem i nasłonecznieniem.
−	Przy temperaturze otoczenia wyższej niż +5°C należy nie później niż po 24 godzinach od zakończenia betonowania rozpocząć pielęgnację wilgotnościową betonu i prowadzić ją co najmniej przez 7 dni (przez polewanie co najmniej 3 razy na dobę).
−	Przy temperaturze otoczenia +15°C i wyższej należy rozpocząć pielęgnację wilgotnościową betonu nie później niż po 12 godzinach i prowadzić ją w ciągu pierwszych 3 dni co 3 godziny w dzień i co najmniej 1 raz w nocy, a w następne dni co najmniej 3 razy na dobę.
−	W czasie dojrzewania betonu elementy powinny być chronione przed uderzeniami i drganiami przynajmniej do chwili uzyskania przez niego wytrzymałości na ściskanie co najmniej 15 MP.
(…)

A. 3 dniach.

B. 7 dniach.

C. 24 godzinach.

D. 12 godzinach.

Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 24 godzinach, 7 dniach czy 3 dniach, opierają się na błędnym zrozumieniu zasad pielęgnacji świeżego betonu oraz wpływu czasu na jego właściwości mechaniczne. Rozpoczęcie pielęgnacji wilgotnościowej po 24 godzinach skutkuje zbyt późnym interweniowaniem w proces hydratacji, co może prowadzić do poważnych problemów, w tym powstawania pęknięć skurczowych, które obniżają trwałość betonu. Odpowiedzi wskazujące na interwały 7 lub 3 dni również nie biorą pod uwagę konieczności rozpoczęcia pielęgnacji w odpowiednim czasie, co jest kluczowe w pierwszych godzinach po betonowaniu. W branży budowlanej przyjęto, że wilgotność betonu jest najbardziej krytyczna w pierwszych dobach, a opóźnienie w pielęgnacji może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń. Niezrozumienie tych zasad często wynika z braku znajomości procesów chemicznych zachodzących podczas wiązania betonu oraz niewłaściwego podejścia do interpretacji norm i standardów budowlanych. Dlatego tak ważne jest, aby każdy, kto pracuje z betonem, był świadomy znaczenia terminowego rozpoczęcia pielęgnacji, aby zapewnić wysoką jakość wykonanego wyrobu oraz jego długowieczność.

Pytanie 28

Pręt nośny prosty belki oznaczono na rysunku cyfrą

A. 3

B. 2

C. 4

D. 1

Odpowiedź 3 jest poprawna, ponieważ pręt oznaczony numerem 3 pełni kluczową rolę w strukturze belki. W analizie statycznej konstrukcji inżynierskich, pręty nośne są odpowiedzialne za przenoszenie obciążeń, które mogą pochodzić z różnych źródeł, takich jak ciężar własny budowli, obciążenia użytkowe czy dynamiczne. W tym przypadku, pręt 3 jest najbardziej masywny i biegnie wzdłuż całej długości belki, co jest zgodne z zasadą, że elementy nośne powinny być odpowiednio wzmocnione, aby mogły efektywnie transferować obciążenia. W praktyce inżynierskiej, projektanci muszą zwracać szczególną uwagę na dobór odpowiednich materiałów oraz grubości prętów nośnych, aby zapewnić odpowiednią nośność i stabilność konstrukcji. Na przykład, w budownictwie stalowym, często stosuje się pręty o przekroju prostokątnym lub okrągłym, które są projektowane zgodnie z normami Eurokodów, co gwarantuje ich odporność na różnorodne obciążenia.

Pytanie 29

Maksymalnie ile strzemion, o kształcie i wymiarach przedstawionych na rysunku, można wykonać z pręta o średnicy 8 mm i długości 6,0 m?

A. 5 strzemion.

B. 4 strzemiona.

C. 3 strzemiona.

D. 6 strzemion.

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z różnych błędów obliczeniowych lub nieprawidłowego zrozumienia problemu. Często mylone jest pojęcie całkowitej długości pręta z długością potrzebną do wykonania strzemion. Na przykład, odpowiedzi sugerujące wykonanie 3, 5 lub 6 strzemion mogą być efektem niepoprawnego podziału długości pręta na długość jednego strzemienia lub braku uwzględnienia faktu, że nie można wykonać ułamkowej części strzemiona. W rzeczywistości, aby dokładnie obliczyć, ile strzemion można wyciąć z danego pręta, należy pamiętać o dokładnym pomiarze i ostatecznej długości wymaganego materiału. Zastosowanie zaokrągleń w obliczeniach może prowadzić do błędnych wniosków, co jest szczególnie groźne w kontekście projektów budowlanych, gdzie każdy błąd może mieć poważne konsekwencje. Kluczowe jest zatem nie tylko wykonanie właściwych obliczeń, ale także zrozumienie, że użycie całego materiału w sposób efektywny jest niezbędne dla sukcesu projektu oraz bezpieczeństwa konstrukcji. Prawidłowe podejście do takich zadań może również wpływać na oszczędności w kosztach oraz minimalizację odpadów, co ma ogromne znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności ekologicznej.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Na którym etapie prac zbrojarskich przeprowadza się kontrolę wymiarów zbrojenia, jego położenia w deskowaniu, rozstawu strzemion, umiejscowienia złączy oraz długości zakotwienia?

A. Przed betonowaniem zbrojenia w deskowaniu

B. Podczas montażu konstrukcji zbrojenia

C. Po gięciu elementów stali zbrojeniowej

D. Podczas składowania gotowych konstrukcji zbrojenia

Odpowiedź "Przed betonowaniem zbrojenia w deskowaniu" jest właściwa, ponieważ kontrola wymiarów zbrojenia przeprowadzana jest przed wylaniem betonu, aby upewnić się, że wszystkie elementy zbrojeniowe zostały prawidłowo ułożone i spełniają wymagania projektowe. Na tym etapie istotne jest sprawdzenie dokładności wykonania oraz zgodności z dokumentacją techniczną, co pozwala uniknąć potencjalnych błędów, które mogłyby wpłynąć na wytrzymałość i trwałość konstrukcji. Przykładem może być kontrola odległości między strzemionami, która ma kluczowe znaczenie dla rozkładu naprężeń w betonie. Dobre praktyki wymagają również dokumentacji wyników kontroli, co jest zgodne z normami budowlanymi i standardami jakości, takimi jak PN-EN 1992-1-1. Tylko przez staranne sprawdzenie zbrojenia przed betonowaniem można zapewnić bezpieczeństwo i długowieczność konstrukcji budowlanych.

Pytanie 32

Do ręcznego wyginania prętów zbrojeniowych O8 mm należy zastosować

A. klucza zbrojarskiego

B. spawarki elektrycznej

C. obcążków zbrojarskich

D. wciągarki ręcznej

Obcążki zbrojarskie, wciągarka ręczna i spawarka elektryczna to narzędzia, które nie nadają się do ręcznego gięcia prętów zbrojeniowych o średnicy 8 mm. Obcążki zbrojarskie, choć przydatne w procesie cięcia prętów, nie są przeznaczone do ich gięcia. Ich konstrukcja nie zapewnia odpowiedniej dźwigni ani kontroli, co prowadzi do nieefektywnych zgięć, które mogą osłabić stal. Wciągarka ręczna z kolei służy do podnoszenia i transportowania ciężkich elementów, a nie do ich formowania. Użycie wciągarki do gięcia prętów zbrojeniowych wiązałoby się z ryzykiem uszkodzenia materiału oraz zagrożeniem dla bezpieczeństwa, ponieważ sprzęt ten nie jest przystosowany do tego celu. Spawarka elektryczna to technika łączenia metali, a nie gięcia, co oznacza, że nie można jej zastosować do tego rodzaju pracy. Stosowanie niewłaściwych narzędzi do gięcia prętów zbrojeniowych może prowadzić do błędów w konstrukcji, a także zwiększać ryzyko nieprawidłowego rozkładu obciążeń w budowli, co w konsekwencji może prowadzić do katastrof budowlanych. Dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak klucz zbrojarski, które zostały zaprojektowane do tego konkretnego celu.

Pytanie 33

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wynosi masa pręta o średnicy 14 mm przedstawionego na rysunku.

Średnica pręta [mm]	6	8	10	12	14	16
Masa jednostkowa [kg/m]	0,222	0,395	0,617	0,888	1,210	1,579

A. 3,552 kg

B. 6,316 kg

C. 4,598 kg

D. 4,840 kg

Poprawna odpowiedź to 4,840 kg. Aby obliczyć masę pręta o średnicy 14 mm, należy zastosować wzór, w którym masa pręta jest wynikiem iloczynu długości pręta oraz jego masy jednostkowej. W tym przypadku, masa jednostkowa dla średnicy 14 mm wynosi 1,210 kg/m. Jeśli zsumujemy długości wszystkich segmentów pręta, uzyskujemy 4 m. Zatem obliczamy: 4 m * 1,210 kg/m = 4,840 kg. Tego rodzaju obliczenia są istotne w inżynierii mechanicznej i budowlanej, gdzie dokładne oszacowanie masy elementów metalowych ma kluczowe znaczenie dla stabilności konstrukcji oraz efektywności transportu. Przy projektowaniu maszyn i budowli, znajomość masy prętów oraz innych elementów umożliwia optymalizację materiałów oraz kosztów produkcji, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 34

W trakcie betonowania schodów do zagęszczenia betonu oraz wyrównania powierzchni stopni konieczne jest zastosowanie

A. zacieraczki mechanicznej do betonu

B. wibratora powierzchniowego

C. sztychówki i kielni

D. ubijaka i packi

Wybór innych narzędzi do zagęszczania mieszanki betonowej oraz wyrównywania powierzchni schodów może wydawać się kuszący, jednak nie są to rozwiązania optymalne. Ubijak i packi, mimo że są przydatne w innych kontekstach, nie zapewniają odpowiedniego zagęszczenia betonu. Ubijak ręczny nie jest w stanie skutecznie usunąć powietrza z mieszanki, co prowadzi do powstawania bąbelków i pustek w strukturze betonu, co z kolei wpływa na osłabienie jego wytrzymałości. Sztychówka i kielnia są narzędziami przeznaczonymi przede wszystkim do formowania i kształtowania betonu, ale nie są wyposażone w mechanizmy, które efektywnie wprowadzałyby drgania w mieszankę, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej jakości. Zacieraczka mechaniczna, choć może być używana do wygładzania powierzchni, nie ma właściwości zagęszczających, co również negatywnie wpływa na ostateczny rezultat. Wybierając niewłaściwe narzędzia, można popełnić błąd myślowy polegający na założeniu, że wystarczy jedynie wygładzić powierzchnię, aby uzyskać wysokiej jakości beton. Należy pamiętać, że kluczowym etapem jest odpowiednie zagęszczenie mieszanki, co zapewnia jej jednorodność i trwałość. Dlatego, aby uniknąć problemów z jakością betonu, warto korzystać z wibratorów powierzchniowych, które są standardem w branży budowlanej.

Pytanie 35

Zespół składający się z 2 betoniarzy oraz 3 pomocników zrealizował betonowanie ław fundamentowych w ciągu 5 dni roboczych. Pracownicy pracowali przez 10 godzin dziennie. Jakie będzie wynagrodzenie netto zespołu, jeśli stawka godzinowa netto dla wykwalifikowanego betoniarza wynosi 25,00 zł/r-g, a dla pomocnika betoniarza 20,00 zł/r-g?

A. 2 500,00 zł

B. 2 000,00 zł

C. 5 000,00 zł

D. 5 500,00 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie netto brygady, należy najpierw ustalić ilość przepracowanych godzin przez każdego z pracowników. Brygada składa się z 2 betoniarzy oraz 3 pomocników, którzy pracowali przez 5 dni po 10 godzin dziennie. Łączna liczba godzin pracy wynosi: (2 betoniarzy * 5 dni * 10 godzin) + (3 pomocników * 5 dni * 10 godzin) = 100 godzin (betoniarze) + 150 godzin (pomocnicy) = 250 godzin. Stawka godzinowa netto dla betoniarza to 25,00 zł, a dla pomocnika 20,00 zł. Łączne wynagrodzenie netto brygady można obliczyć jako: (2 betoniarzy * 100 godzin * 25,00 zł) + (3 pomocników * 150 godzin * 20,00 zł) = 5000,00 zł (betoniarze) + 3000,00 zł (pomocnicy) = 8000,00 zł. Po uwzględnieniu, że wynagrodzenie netto za pięć dni wynosi 5500,00 zł, można zauważyć, że wynagrodzenie jest obliczane jako suma wynagrodzenia za przepracowane dni. Taki sposób naliczania wynagrodzenia jest zgodny z zasadami wynagradzania w budownictwie, które uwzględniają nie tylko stawki godzinowe, ale także różnice w kwalifikacjach oraz rodzaj prac wykonywanych przez pracowników.

Pytanie 36

Na prętach zbrojeniowych należy usunąć zanieczyszczenia w postaci olejnych farb oraz smarów

A. używając strumienia ciepłej wody

B. realizując piaskowanie

C. zastosowując strumień ciepłego powietrza

D. wykonując opalanie lampą benzynową

Opalanie lampą benzynową to naprawdę fajny sposób na pozbycie się zanieczyszczeń, jak farby olejne czy smary, z prętów zbrojeniowych. W skrócie, używamy wysokotemperaturowego płomienia, który szybko spala organiczne substancje, co ułatwia ich usunięcie. W praktyce, często stosuje się to na placach budowy, gdzie trzeba przygotować stal do dalszej obróbki. Pamiętaj jednak, że praca z ogniem to nie żarty – musisz przestrzegać zasad BHP, żeby nie narazić się na pożar. Zresztą, według norm PN-EN ISO 8501-1, powierzchnie stali muszą być odpowiednio przygotowane, żeby powłoki ochronne dobrze się trzymały. Opalanie to też dobry pomysł, gdy inne metody, na przykład czyszczenie chemiczne, nie działają albo są niebezpieczne. Tak więc, w kontekście jakości prac budowlanych, opalanie lampą benzynową to naprawdę jedna z lepszych metod przygotowania prętów do użytku.

Pytanie 37

Zgodnie z przedstawionym rysunkiem długość prętów Nr 1 wynosi

A. 250 mm

B. 600 mm

C. 1330 mm

D. 2345 mm

Odpowiedź 2345 mm jest prawidłowa, ponieważ długość pręta Nr 1 została jasno określona na rysunku technicznym. Rysunki techniczne są kluczowym narzędziem w inżynierii i budownictwie, służą do precyzyjnego przedstawienia wymiarów oraz detali konstrukcyjnych. Wartości wymiarowe powinny być zawsze podawane na rysunkach, co zapewnia jednoznaczność i unika nieporozumień. W tym przypadku długość pręta została dokładnie wskazana, co eliminuje potrzebę jakichkolwiek dodatkowych obliczeń czy założeń. W praktyce, taka precyzyjność jest niezbędna przy realizacji projektów budowlanych czy inżynieryjnych, gdzie każdy milimetr ma znaczenie. Zastosowanie takich standardów, jak ISO 128 dotyczący rysunków technicznych, gwarantuje, że każdy inżynier czy technik będzie w stanie odczytać i zrozumieć przekazane informacje. W przypadku użycia prętów w konstrukcjach stalowych, ich długość wpływa na stabilność i nośność całej konstrukcji, dlatego tak ważne jest, aby wielkości były precyzyjnie określone i przestrzegane.

Pytanie 38

Na rysunku przedstawiono silos przy mobilnym węźle betoniarskim służący do przechowywania

A. betonu.

B. wody.

C. cementu.

D. kruszywa.

Silosy w mobilnych węzłach betoniarskich są kluczowym elementem do przechowywania cementu, który jest podstawowym składnikiem betonu. Cement musi być przechowywany w suchym miejscu, aby uniknąć jego zbrylaniu, co mogłoby negatywnie wpłynąć na jakość mieszanki betonowej. W praktyce, silosy są projektowane z myślą o zachowaniu optymalnych warunków przechowywania, a ich konstrukcja zapewnia łatwy dostęp do materiału oraz efektywne dozowanie. W kontekście standardów budowlanych, odpowiednie przechowywanie cementu jest regulowane przepisami dotyczącymi jakości materiałów budowlanych, co podkreśla znaczenie silosów w procesie produkcji betonu. Dodatkowo, stosowanie silosów pozwala na minimalizację strat materiałowych oraz zwiększa efektywność operacyjną mobilnych węzłów betoniarskich, co jest istotne w kontekście szybkości realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 39

Ile cementu i wody należy użyć do wykonania 0,5 m³ mieszanki betonowej zgodnie z zamieszczoną recepturą?

Receptura mieszanki betonowej
Beton C20/25
Lp.	Składnik	Ilość na 1 m³
1.	Piasek 0/2 mm	728 kg
2.	Żwir 2-16 mm	1115 kg
3.	Cement CEM II B-V 32,5 R-HSR	320 kg
4.	Woda	182 l

A. 180 kg cementu i 91 l wody.

B. 160 kg cementu i 91 l wody.

C. 64 kg cementu i 36 l wody.

D. 320 kg cementu i 182 l wody.

Wybór niewłaściwych proporcji cementu i wody, takich jak 180 kg cementu i 91 l wody, czy 64 kg cementu i 36 l wody, wynika z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących receptur mieszanki betonowej. Cement i woda w odpowiednich proporcjach są kluczowe dla uzyskania betonu o wymaganych właściwościach, a nieprawidłowe ich dobranie może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak osłabienie struktury, jej pękanie lub przedwczesne zużycie. Typowym błędem jest próba dostosowania składników na podstawie nielogicznych założeń, takich jak intuicyjne przypuszczenia dotyczące ilości potrzebnego cementu w odniesieniu do wody, co nie ma podstaw w praktyce inżynieryjnej. W kontekście norm budowlanych, każde pomieszczenie, w którym stosuje się beton, powinno być odpowiednio zaprojektowane i obliczone, a stosowanie receptur jest kluczowe dla zachowania tych standardów. Dobrą praktyką jest zawsze stosowanie wypróbowanych i przetestowanych proporcji, co pozwoli uniknąć potencjalnych problemów w przyszłości. W przypadku projektów budowlanych, które wymagają konkretnych właściwości mechanicznych, polegaj na sprawdzonych przepisach i dokładnych obliczeniach, aby zapewnić odpowiednią jakość mieszanki.

Pytanie 40

Ile wynosi rozstaw strzemion w strefie przypodporowej belki żelbetowej, której przekrój podłużny przedstawiono na rysunku?

A. 400 mm

B. 200 mm

C. 120 mm

D. 100 mm

Wybór rozstawu strzemion innego niż 100 mm często wynika z nieporozumień dotyczących zasad projektowania konstrukcji żelbetowych. W przypadku opcji 120 mm, 200 mm i 400 mm, można zauważyć, że każdy z tych rozstawów nie spełnia wymagań normatywnych dla stref przypodporowych. Użycie zbyt dużego rozstawu, jak 400 mm, może prowadzić do nieodpowiedniego rozkładu sił, co znacznie zwiększa ryzyko powstawania pęknięć i osłabienia konstrukcji. W praktyce, zbyt duża odległość pomiędzy strzemionami nie tylko zmniejsza ich efektywność w stabilizacji belki, ale także może wpływać na ogólną nośność elementu. Użytkownicy mogą mylić wymagania dotyczące rozstawu strzemion z innymi elementami konstrukcyjnymi, co prowadzi do błędnych wniosków. Niezrozumienie zasadności określonych rozstawów w kontekście właściwości materiałów i obciążeń działających na belkę jest powszechnym błędem. Warto zwrócić uwagę, że odpowiednie rozmieszczenie strzemion nie tylko zwiększa trwałość konstrukcji, ale również jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa użytkowników obiektu. Należy zatem zawsze kierować się normami i praktykami inżynieryjnymi, aby uniknąć takich nieprawidłowości w projektowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej