Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 13:53
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 14:01

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z parametrów należy użyć w poleceniu netstat, aby uzyskać statystyki interfejsu sieciowego dotyczące liczby przesłanych oraz odebranych bajtów i pakietów?

A. -a

B. -e

C. -o

D. -n

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania parametrów polecenia netstat. Parametr -a, na przykład, jest używany do wyświetlania wszystkich aktywnych połączeń oraz portów, ale nie dostarcza szczegółowych informacji o statystykach interfejsów sieciowych. Użycie tego parametru prowadzi do zbyt ogólnych danych, które mogą nie być pomocne w analizie wydajności poszczególnych interfejsów sieciowych. Z kolei parametr -n służy do wyświetlania adresów IP w postaci numerycznej, co również nie odpowiada na potrzebę analizy statystyk interfejsów. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że informacje w formie numerycznej są bardziej użyteczne, jednak w kontekście wydajności interfejsów bezpośrednie statystyki są kluczowe. Parametr -o, z drugiej strony, jest używany do wyświetlania identyfikatorów procesów (PID) związanych z połączeniami, co także nie ma związku z ilościami przesyłanych bajtów i pakietów. Właściwe zrozumienie tych parametrów jest niezbędne do skutecznego monitorowania i rozwiązywania problemów w sieciach, a niepoprawne interpretacje mogą prowadzić do utraty cennych informacji podczas diagnostyki.

Pytanie 2

W komputerach obsługujących wysokowydajne zadania serwerowe, konieczne jest użycie dysku z interfejsem

A. USB

B. SAS

C. SATA

D. ATA

Wybór nieprawidłowego interfejsu dysku może znacznie wpłynąć na wydajność i niezawodność systemu serwerowego. Dyski ATA (Advanced Technology Attachment) są przestarzałym rozwiązaniem stosowanym głównie w komputerach stacjonarnych, a ich wydajność nie spełnia wymogów nowoczesnych aplikacji serwerowych. ATA ma ograniczoną prędkość transferu danych, co czyni go niewłaściwym wyborem dla zadań wymagających intensywnego dostępu do danych. USB (Universal Serial Bus) jest interfejsem zaprojektowanym głównie do podłączania urządzeń peryferyjnych, a nie do pracy z dyskami twardymi w środowisku serwerowym, gdzie liczy się szybkość i wydajność. Użycie USB w tym kontekście może prowadzić do wąskich gardeł i niskiej wydajności. Z kolei SATA (Serial ATA) jest lepszym wyborem niż ATA, ale nadal nie dorównuje SAS, szczególnie w środowiskach, gdzie wymagana jest wysoka dostępność i niezawodność. SATA jest bardziej odpowiedni dla jednostek desktopowych i mniejszych serwerów, gdzie wymagania dotyczące wydajności są mniejsze. Wybierając dysk do serwera, należy zwrócić szczególną uwagę na specyfikacje i charakterystykę obciążenia, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji. Rekomendowane jest korzystanie z dysków SAS w poważnych zastosowaniach serwerowych, aby zapewnić optymalną wydajność i niezawodność.

Pytanie 3

Kabel pokazany na ilustracji może być zastosowany do realizacji okablowania sieci o standardzie

A. 100Base-TX

B. 10Base-T

C. 100Base-SX

D. 10Base2

Kabel przedstawiony na rysunku to światłowód, który jest używany w standardzie 100Base-SX. Standard ten jest częścią rodziny Fast Ethernet i wykorzystuje światłowody do transmisji danych. 100Base-SX jest powszechnie stosowany w sieciach lokalnych na krótkie dystanse, zazwyczaj w obrębie budynków biurowych, gdzie światłowody oferują lepszą wydajność w porównaniu do miedzianego okablowania. Światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni je idealnym rozwiązaniem w środowiskach z wysokim poziomem zakłóceń elektronicznych. Dodatkowo, światłowody charakteryzują się większą przepustowością i mogą obsługiwać większe odległości bez utraty jakości sygnału. W praktyce oznacza to, że sieci wykorzystujące 100Base-SX mogą być bardziej niezawodne i efektywne, co jest szczególnie ważne w krytycznych aplikacjach biznesowych. Warto również zauważyć, że instalacja światłowodów staje się coraz bardziej powszechna ze względu na spadek kosztów i rosnącą potrzebę na szybkie i stabilne połączenia sieciowe.

Pytanie 4

Na rysunkach technicznych dotyczących instalacji sieci komputerowej oraz dedykowanej instalacji elektrycznej, symbolem pokazanym na rysunku oznaczane jest gniazdo

A. telefoniczne

B. komputerowe

C. elektryczne bez styku ochronnego

D. elektryczne ze stykiem ochronnym

Symbol na rysunku przedstawia gniazdo elektryczne ze stykiem ochronnym co jest zgodne z normami bezpieczeństwa obowiązującymi w instalacjach elektrycznych. Styk ochronny znany również jako uziemienie to dodatkowy przewód w gniazdku który ma na celu ochronę przed porażeniem elektrycznym. Jego obecność jest kluczowa w urządzeniach elektrycznych które mogą mieć części przewodzące dostępne dla użytkownika. W praktyce takie gniazda stosowane są powszechnie w gospodarstwach domowych i budynkach komercyjnych zapewniając dodatkowe zabezpieczenie przed przepięciami czy błędami w instalacji. Zgodnie z normą PN-IEC 60364 instalacje elektryczne powinny być projektowane i wykonane w sposób zapewniający ochronę podstawową i ochronę przy uszkodzeniu. Dodatkowo symbol ten jest powszechnie rozpoznawany w dokumentacji technicznej co ułatwia identyfikację typu gniazda w projektach i schematach instalacji.

Pytanie 5

W dokumentacji płyty głównej zapisano „Wsparcie dla S/PDIF Out”. Co to oznacza w kontekście tego modelu płyty głównej?

A. cyfrowe złącze sygnału audio

B. analogowe złącze sygnału wejścia video

C. cyfrowe złącze sygnału video

D. analogowe złącze sygnału wyjścia video

Wybór odpowiedzi dotyczącej analogowego złącza sygnału wyjścia video, analogowego złącza sygnału wejścia video czy cyfrowego złącza sygnału video jest błędny, ponieważ nie odnoszą się one do standardu S/PDIF, który jest wyłącznie związany z sygnałem audio. Analogowe złącza sygnałów wideo, takie jak RCA czy komponentowe, mają zupełnie inną charakterystykę i przeznaczenie. Złącza te są zaprojektowane do przesyłania sygnałów wideo w formacie analogowym, co nie jest kompatybilne z cyfrowym standardem S/PDIF. Typowe nieporozumienia mogą wynikać z mylenia standardów audio z wideo, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o funkcjonalności danego złącza. Ponadto, cyfrowe złącze sygnału video nie jest związane z S/PDIF, gdyż to standardy takie jak HDMI lub DisplayPort są odpowiedzialne za przesyłanie sygnałów wideo w formacie cyfrowym. Dlatego ważne jest zrozumienie podstawowych różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowań w praktyce. Prawidłowe zrozumienie standardów audio i wideo jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów multimedialnych oraz zapewnienia wysokiej jakości dostarczanych sygnałów.

Pytanie 6

Co oznacza określenie średni czas dostępu w dyskach twardych?

A. suma średniego czasu wyszukiwania oraz opóźnienia

B. suma czasu skoku pomiędzy dwoma cylindrami oraz czasu przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku

C. czas, w którym dane są przesyłane z talerza do elektroniki dysku

D. czas niezbędny do ustawienia głowicy nad odpowiednim cylindrem

Zrozumienie pojęcia średniego czasu dostępu w dyskach twardych jest kluczowe dla oceny ich wydajności. Odpowiedzi, które sugerują, że ten czas dotyczy tylko jednego aspektu działania dysku, są mylne. Na przykład, wskazanie, że średni czas dostępu to czas przesyłania danych z talerza do elektroniki dysku, pomija istotne komponenty, takie jak wyszukiwanie danych oraz opóźnienia spowodowane ruchem mechanicznym głowic. Pominięcie średniego czasu wyszukiwania, który odpowiada za ruch głowicy do odpowiedniego cylindry podczas odczytu, prowadzi do niedokładnego obrazu działania dysku. Inna mylna koncepcja to czas potrzebny na ustawienie głowicy nad cylindrem; choć jest to istotny proces, sam w sobie nie wyczerpuje definicji średniego czasu dostępu. Kolejnym błędnym podejściem jest pojęcie sumy czasu przeskoku pomiędzy cylindrami oraz czasu przesyłania danych. Taka definicja nie uwzględnia opóźnienia rotacyjnego, które jest kluczowe dla pełnego zrozumienia wydajności dysku. W kontekście standardów branżowych, ważnym podejściem jest uwzględnienie wszystkich elementów procesu odczytu danych, aby uzyskać realistyczny obraz wydajności dysków twardych. Dlatego, aby właściwie ocenić średni czas dostępu, należy łączyć wszystkie te elementy w jedną całość.

Pytanie 7

Który z poniższych zapisów reprezentuje adres strony internetowej oraz przypisany do niego port?

A. 100.168.0.1:8080

B. 100.168.0.1:AH1

C. 100.168.0.1-AH1

D. 100.168.0.1-8080

Odpowiedź 100.168.0.1:8080 jest poprawna, ponieważ jest to standardowy format zapisu adresu IP z przypisanym portem. W tym przypadku '100.168.0.1' jest adresem IP, który identyfikuje unikalne urządzenie w sieci, a ':8080' to zapis portu, na którym nasłuchuje server. Port 8080 jest często wykorzystywany do działań związanych z aplikacjami webowymi, zwłaszcza gdy standardowy port 80 jest już zajęty. Dzięki zastosowaniu odpowiedniego portu, możliwe jest jednoczesne uruchamianie wielu usług na tym samym adresie IP. W praktyce, zrozumienie tego zapisu jest kluczowe w kontekście administracji sieciami, gdzie często musimy łączyć się z różnymi serwisami działającymi na różnych portach. Poprawny zapis portu umożliwia nie tylko dostęp do danych, ale również pozwala na prawidłowe skonfigurowanie zapory sieciowej, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa. Używając standardów takich jak RFC 793, możemy lepiej zrozumieć funkcjonowanie protokołów komunikacyjnych, co przyczynia się do efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 8

Jaki adres IPv4 identyfikuje urządzenie funkcjonujące w sieci o adresie 14.36.64.0/20?

A. 14.36.80.1

B. 14.36.17.1

C. 14.36.65.1

D. 14.36.48.1

Adres IPv4 14.36.65.1 pasuje do sieci 14.36.64.0/20. Z maską /20 pierwsze 20 bitów to część adresu sieciowego, a pozostałe 12 bitów to miejsca, które można wykorzystać dla urządzeń w tej sieci. Czyli w zakładanym zakresie od 14.36.64.1 do 14.36.79.254 adres 14.36.65.1 jak najbardziej się mieści. W praktyce to ważne, żeby mieć pojęcie o adresach IP, bo przydaje się to przy przydzielaniu adresów dla urządzeń i konfigurowaniu routerów czy switchów. Dobrze jest też pamiętać, że używanie odpowiednich masek podsieci to dobry sposób na zorganizowanie sieci, co pomaga lepiej wykorzystać dostępne adresy.

Pytanie 9

Oprogramowanie OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisane do

A. komputera (lub podzespołu), na którym zostało zainstalowane.

B. systemu operacyjnego zamontowanego na danym komputerze.

C. właściciela lub kupującego komputer.

D. wszystkich komputerów w danym domu.

Odpowiedź, że oprogramowanie OEM jest przypisane do komputera (lub jego części), na którym jest zainstalowane, jest poprawna, ponieważ oprogramowanie tego typu jest licencjonowane w sposób specyficzny dla konkretnego sprzętu. Oznacza to, że licencja na oprogramowanie jest związana z danym urządzeniem i nie może być przenoszona na inne komputery bez naruszania warunków umowy licencyjnej. Przykładem może być system operacyjny Windows preinstalowany na laptopie – użytkownik nabywa prawo do korzystania z tej wersji systemu wyłącznie na tym sprzęcie. W praktyce oznacza to, że jeśli użytkownik zdecyduje się na wymianę komputera, będzie musiał zakupić nową licencję na oprogramowanie. Dobre praktyki w branży IT zalecają, aby użytkownicy zapoznawali się z warunkami licencji, aby unikać nieautoryzowanego użycia oprogramowania, co może prowadzić do konsekwencji prawnych. Oprogramowanie OEM jest powszechnie stosowane w przemyśle komputerowym i jest istotnym elementem strategii sprzedażowych producentów sprzętu. Ponadto, zastosowanie oprogramowania OEM sprzyja obniżeniu kosztów, co jest korzystne zarówno dla producentów, jak i dla konsumentów, którzy mogą nabyć sprzęt z już zainstalowanym oprogramowaniem.

Pytanie 10

Jaką liczbą oznaczono procesor na diagramie płyty głównej komputera?

A. 3

B. 2

C. 4

D. 1

W rozważanym zagadnieniu prawidłowość odpowiedzi zależy od zrozumienia, jak komponenty na płycie głównej są ze sobą powiązane i jakie pełnią funkcje. Cyfra 1 nie jest poprawnym oznaczeniem procesora, ponieważ na standardowych schematach płyty głównej często oznacza się w ten sposób inne komponenty, takie jak chipset obsługujący szynę danych. Z kolei cyfra 3 często reprezentuje złącza RAM, które są odpowiedzialne za przechowywanie danych tymczasowych, a nie za przetwarzanie instrukcji jak procesor. Cyfra 4 może oznaczać inne układy scalone lub kontrolery na płycie głównej, które pełnią funkcje wspierające, jednak nie odpowiadają za główną moc obliczeniową systemu. Procesor jest centralną jednostką przetwarzającą, która wykonuje polecenia i zarządza przepływem danych w systemie komputerowym. Błędne zidentyfikowanie procesora może wynikać z niewłaściwego rozpoznania jego fizycznej lokalizacji na schemacie płyty głównej, co jest kluczowe dla osób zajmujących się składaniem i naprawą sprzętu komputerowego. Wiedza o rozmieszczeniu poszczególnych elementów na płycie głównej jest istotna przy diagnozowaniu problemów sprzętowych i optymalizacji konfiguracji systemu, dlatego zrozumienie tej topologii jest podstawą efektywnej pracy w dziedzinie informatyki i elektroniki użytkowej. Prawidłowe oznaczenie procesora jest kluczowe dla diagnozy i optymalizacji, co prowadzi do bardziej efektywnego zarządzania zasobami i wydajności komputera. Zrozumienie, jak poszczególne komponenty są ze sobą powiązane, jest nieocenione w kontekście rozwiązywania problemów i modernizacji sprzętu. Dopiero solidna wiedza na temat struktury płyty głównej pozwala na sprawne poruszanie się po zagadnieniach związanych z technologią komputerową i jej praktycznym zastosowaniem w codziennej pracy.

Pytanie 11

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.96

B. 255.255.255.228

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.64

Maska podsieci 255.255.255.192 jest poprawną postacią maski, ponieważ jest zgodna ze standardami IPv4 i prawidłowo definiuje podział sieci na podsieci. Maska ta, w zapisie binarnym, wygląda następująco: 11111111.11111111.11111111.11000000. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów jest zarezerwowanych dla adresu sieciowego, a pozostałe 6 bitów dla adresów hostów. Dzięki temu możemy utworzyć 4 podsieci (2^2) z grupy adresów, co daje nam możliwość przypisania do 64 adresów hostów w każdej z nich (2^6). Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna w dużych organizacjach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności zarządzania. Używanie odpowiednich masek podsieci pozwala również na lepsze wykorzystanie dostępnej puli adresów IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również wspomnieć, że w kontekście routingu, użycie poprawnych masek podsieci umożliwia routerom efektywne kierowanie ruchu, co jest kluczowe dla utrzymania wydajności sieci.

Pytanie 12

Podczas wyboru zasilacza do komputera kluczowe znaczenie

A. Ma rodzaj procesora

B. Maję specyfikację zainstalowanego systemu operacyjnego

C. Ma łączna moc wszystkich komponentów komputera

D. Ma współczynnik kształtu obudowy

Zgadza się, poprawna odpowiedź to 'Ma łączna moc wszystkich podzespołów komputerowych'. Wiesz, zasilacz w komputerze musi dawać taką moc, żeby wszystko działało jak trzeba. Każdy element, czyli procesor, karta graficzna, RAM i dyski twarde, potrzebują swojej energii, więc musimy to wszystko zsumować, żeby wiedzieć, jak mocny zasilacz musimy kupić. Rekomenduję wybierać zasilacz z zapasem, tak z 20-30% więcej niż całkowite zapotrzebowanie. Na przykład, jak wszystkie komponenty łącznie biorą 400 W, to lepiej wziąć zasilacz na 500-600 W. A jeśli do tego weźmiesz zasilacz z certyfikatem 80 Plus, to jeszcze zaoszczędzisz na rachunkach za prąd, bo mniej energii się zmarnuje. Czyli dobrze dobrany zasilacz to naprawdę kluczowa sprawa dla stabilności i długiego życia komputera.

Pytanie 13

Pamięć RAM ukazana na grafice jest instalowana w płycie głównej z gniazdem

A. DDR

B. DDR3

C. DDR4

D. DDR2

Pamięć RAM typu DDR2 jest stosowana w starszych komputerach osobistych i serwerach które wymagają tego konkretnego standardu. DDR2 oznacza Double Data Rate 2 i jest następcą pamięci DDR. Charakteryzuje się ona wyższą prędkością transferu danych oraz niższym napięciem zasilania w porównaniu do poprzedniej generacji co pozwala na bardziej efektywną pracę i mniejsze zużycie energii. DDR2 wykorzystuje technologię podwójnego transferu czyli przesyła dane zarówno na zboczu opadającym jak i narastającym sygnału zegara co podwaja efektywną przepustowość pamięci. Typowe zastosowania DDR2 to komputery stacjonarne laptopy i serwery które nie wymagają najnowszych technologii pamięciowych. Instalacja pamięci DDR2 na płycie głównej wymaga odpowiedniego gniazda które jest zaprojektowane specjalnie do tego typu modułów z typowym kluczem pozwalającym na prawidłowe zamontowanie tylko w jednym kierunku co eliminuje ryzyko nieprawidłowej instalacji. Przy wyborze pamięci DDR2 ważne jest także dopasowanie częstotliwości pracy i pojemności do specyfikacji płyty głównej aby zapewnić optymalną wydajność systemu. W ten sposób DDR2 pozostaje ważnym elementem w starszych systemach wymagających konkretnego wsparcia technologicznego.

Pytanie 14

Jednym z narzędzi zabezpieczających system przed oprogramowaniem, które bez wiedzy użytkownika pozyskuje i wysyła jego autorowi dane osobowe, numery kart płatniczych, informacje o adresach stron WWW odwiedzanych przez użytkownika, hasła i używane adresy mailowe, jest program

A. HDTune

B. Reboot Restore Rx

C. Spyboot Search & Destroy

D. FakeFlashTest

Spybot Search & Destroy to narzędzie wyspecjalizowane w wykrywaniu i usuwaniu oprogramowania szpiegującego, znanego szerzej jako spyware. Takie zagrożenia potrafią działać całkowicie niezauważalnie, rejestrując aktywność użytkownika, zapisując hasła, numery kart płatniczych czy adresy odwiedzanych stron WWW i przesyłając je do cyberprzestępców. Moim zdaniem, nawet najlepszy antywirus nie zawsze wyłapie typowe spyware, bo ten typ zagrożenia bywa mocno wyspecjalizowany i często jest aktualizowany szybciej niż bazy klasycznych programów AV. Praktyka pokazuje, że Spybot Search & Destroy bywał nieoceniony na starszych komputerach, gdzie typowy użytkownik nie miał świadomości zagrożeń z sieci. To narzędzie analizuje rejestr systemu Windows, pliki, procesy działające w tle i pozwala usuwać niechciane komponenty. Co ważne, w branżowych środowiskach rekomenduje się używanie dedykowanych programów antyspyware jako uzupełnienie dla klasycznego antywirusa, bo każdy z nich wyłapuje inny typ zagrożeń. Warto też dodać, że Spybot był jednym z pionierskich programów tego typu – moim zdaniem, ciągle warto znać jego koncepcję i możliwości, nawet jeśli dziś coraz częściej korzysta się z rozwiązań zintegrowanych w systemie czy nowoczesnych pakietów bezpieczeństwa. Ochrona przed spyware to podstawa cyberhigieny – bez niej nasze dane osobowe są narażone na poważne ryzyko, a skutki mogą być dotkliwe zarówno prywatnie, jak i w środowisku pracy.

Pytanie 15

Co wskazuje oznaczenie danego procesora?

A. niskim poborze energii przez procesor

B. jego niewielkich rozmiarach obudowy

C. wersji mobilnej procesora

D. braku blokady mnożnika (unlocked)

Procesor z literką 'K' to świetna sprawa, bo oznacza, że nie ma blokady mnożnika. To znaczy, że można go podkręcać, co jest super dla tych, którzy chcą uzyskać z niego więcej mocy. Fajnie jest mieć możliwość zwiększenia częstotliwości taktowania, bo w grach czy przy obrabianiu wideo to naprawdę się przydaje. Takie procesory są trochę droższe, ale można je dostosować do swoich potrzeb, co jest dużą zaletą. Oczywiście, żeby podkręcanie działało, trzeba mieć też odpowiednie chłodzenie i płytę główną. Procesor i7-6700K to przykład takiego modelu, który daje pełną kontrolę nad wydajnością. Ważne, żeby przy podkręcaniu monitorować temperatury, bo to standard w branży IT. To wszystko sprawia, że taki procesor naprawdę może zdziałać cuda, jeśli się go dobrze ustawi.

Pytanie 16

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania

A. skanera płaskiego

B. drukarki termosublimacyjnej

C. cyfrowego aparatu fotograficznego

D. myszy optycznej

Mysz optyczna korzysta z zaawansowanej technologii optycznej bazującej na diodach LED i czujnikach obrazowych takich jak matryce CMOS lub CCD aby precyzyjnie śledzić ruch. Podstawową zasadą działania myszy optycznej jest emitowanie światła przez diodę LED które odbija się od powierzchni i wraca przez soczewki do sensora optycznego. Sensor przetwarza odbite światło na obraz który następnie jest analizowany przez układ DSP w celu określenia kierunku i prędkości ruchu myszy. Cały proces odbywa się w czasie rzeczywistym co zapewnia płynność i precyzję działania. Praktyczne zastosowanie tej technologii można zaobserwować w szerokim wachlarzu urządzeń od komputerów osobistych po specjalistyczne zastosowania w grach komputerowych gdzie precyzja i szybkość reakcji są kluczowe. Standardowe praktyki branżowe obejmują stosowanie matryc o wyższej rozdzielczości aby zwiększyć precyzję śledzenia oraz wykorzystywanie bardziej zaawansowanych algorytmów do poprawy dokładności działania co jest szczególnie ważne na powierzchniach o niskiej jakości optycznej. Dzięki temu mysz optyczna jest niezawodnym narzędziem w codziennej pracy i rozrywce.

Pytanie 17

W systemie Windows zastosowanie zaprezentowanego polecenia spowoduje chwilową modyfikację koloru

A. tła okna wiersza poleceń, które zostało uruchomione z domyślnymi ustawieniami

B. czcionki wiersza poleceń, która była uruchomiona z ustawieniami domyślnymi

C. paska tytułowego okna Windows

D. tła oraz tekstu okna Windows

Rozważając użycie polecenia color w systemie Windows, konieczne jest zrozumienie jego specyfiki i zakresu działania. Częstym błędem jest zakładanie, że zmiana dotyczy całego systemu operacyjnego. W rzeczywistości polecenie to zmienia jedynie kolory czcionki i tła w oknie wiersza poleceń, które zostało uruchomione z domyślnymi ustawieniami. Nie wpływa na żadne inne elementy interfejsu użytkownika systemu Windows, takie jak pasek nazwy okna, ani na tło i czcionki okien systemowych. Takie rozumienie jest zgodne z dobrymi praktykami, które wymagają precyzyjnego zrozumienia zakresu działania narzędzi systemowych. Zakładając, że polecenie wpływa na systemowe elementy interfejsu, można doprowadzić do błędnych konfiguracji, szczególnie w kontekście automatyzacji i skryptowania. Administracja systemami Windows wymaga wiedzy o tym, jak lokalne zmiany w konsoli mogą być używane do konfiguracji środowiska pracy, bez wpływu na globalne ustawienia użytkownika czy systemu. Zrozumienie tych niuansów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem i dostosowywania go do potrzeb użytkownika oraz organizacji.

Pytanie 18

Kluczowe znaczenie przy tworzeniu stacji roboczej, na której ma funkcjonować wiele maszyn wirtualnych, ma:

A. Wysokiej jakości karta sieciowa

B. Mocna karta graficzna

C. Ilość rdzeni procesora

D. System chłodzenia wodnego

Wybór wysokiej klasy karty sieciowej, silnej karty graficznej lub zespołu chłodzenia wodą nie jest kluczowy w kontekście budowy stacji roboczej obsługującej wiele wirtualnych maszyn. Chociaż te elementy mogą poprawić wydajność w określonych zastosowaniach, ich wpływ na wirtualizację jest ograniczony w porównaniu do liczby rdzeni procesora. Wysokiej klasy karta sieciowa jest istotna dla zwiększenia przepustowości i minimalizacji opóźnień w komunikacji sieciowej, co jest ważne w przypadku intensywnie działających aplikacji sieciowych, ale sama w sobie nie zapewni wydajności procesora wymaganej do równoległego przetwarzania zadań przez wiele wirtualnych maszyn. Silna karta graficzna wspiera aplikacje wymagające dużej mocy obliczeniowej w zakresie grafiki, na przykład w projektach CAD czy renderowaniu 3D, nie jest natomiast priorytetem w kontekście wirtualizacji, gdzie kluczowe jest przetwarzanie CPU. Zespół chłodzenia wodą, chociaż efektywnie odprowadza ciepło i poprawia stabilność systemu, jest elementem drugorzędnym w odniesieniu do liczby rdzeni procesora, ponieważ wydajność obliczeniowa jest kluczowa dla obsługi wielu wirtualnych maszyn. Pomijanie znaczenia rdzeni procesora w ocenie wydajności stacji roboczej może prowadzić do niewłaściwego doboru komponentów i w konsekwencji do niedostatecznej wydajności systemu w zastosowaniach wirtualizacji.

Pytanie 19

Jakiej klasy adresów IPv4 dotyczą adresy, które mają dwa najbardziej znaczące bity ustawione na 10?

A. Klasy A

B. Klasy C

C. Klasy D

D. Klasy B

Adresy IPv4, których najbardziej znaczące dwa bity mają wartość 10, należą do klasy B. Klasa B obejmuje adresy, które zaczynają się od bitów 10 w pierwszym bajcie, co odpowiada zakresowi adresów od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy tej klasy są wykorzystywane przede wszystkim w średnich i dużych sieciach, gdzie konieczne jest przydzielenie większej liczby hostów. W praktyce, klasa B pozwala na zaadresowanie do 65,534 hostów w jednej sieci, co czyni ją idealnym rozwiązaniem dla organizacji o większych potrzebach. W przypadku planowania sieci, administratorzy często korzystają z klasy B, aby zapewnić odpowiednią ilość adresów IP dla urządzeń w danej lokalizacji. Zrozumienie klas adresów IP jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i przydzielania zasobów sieciowych oraz dla unikania kolizji adresowych. Warto również zauważyć, że klasy adresów IPv4 są coraz mniej stosowane w erze IPv6, jednak ich znajomość jest nadal istotna dla historycznego kontekstu i niektórych systemów.

Pytanie 20

Na którym z zewnętrznych nośników danych nie dojdzie do przeniknięcia wirusa podczas przeglądania jego zawartości?

A. na kartę SD

B. na pamięć Flash

C. na płytę DVD-ROM

D. na dysk zewnętrzny

Płyta DVD-ROM jest nośnikiem danych, który jest zapisywany raz i odczytywany wielokrotnie. W odróżnieniu od pamięci Flash, dysków zewnętrznych i kart SD, które są aktywnymi nośnikami danych, płyty DVD-ROM działają w oparciu o technologię optyczną. Oznacza to, że podczas odczytu danych, nie ma możliwości zapisania nowych danych ani modyfikacji istniejących, co ogranicza ryzyko przeniesienia wirusa. Wirusy komputerowe zazwyczaj wymagają środowiska, w którym mogą się zainstalować, co w przypadku DVD-ROM jest niemożliwe. W praktyce, korzystając z płyt DVD-ROM do przechowywania danych, możemy zminimalizować ryzyko infekcji, co jest zgodne z zaleceniami w zakresie bezpieczeństwa informatycznego. Dobrym przykładem użycia DVD-ROM może być archiwizacja ważnych dokumentów lub danych, które nie wymagają częstych aktualizacji, co zwiększa bezpieczeństwo ich przechowywania.

Pytanie 21

Wykonanie na komputerze z systemem Windows poleceń ipconfig /release oraz ipconfig /renew umożliwia weryfikację, czy usługa w sieci działa poprawnie

A. serwera DHCP

B. serwera DNS

C. rutingu

D. Active Directory

Wybór serwera DNS jako odpowiedzi na to pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ serwer DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Nie zajmuje się on przydzielaniem adresów IP, co jest główną rolą serwera DHCP. W związku z tym polecenia ipconfig /release i ipconfig /renew, które odpowiadają za interakcję z serwerem DHCP, nie mają bezpośredniego wpływu na funkcjonalność serwera DNS. Kolejna odpowiedź dotycząca rutingu także jest myląca; routing to proces przesyłania danych między różnymi sieciami, a nie przydzielania adresów IP. Narzędzia takie jak ipconfig nie są używane do testowania funkcji routingu, lecz służą do zarządzania konfiguracją IP na pojedynczych urządzeniach. W odniesieniu do Active Directory, jest to system zarządzania zasobami w sieci, który również nie ma związku z funkcją przydzielania adresów IP. Chociaż Active Directory może współpracować z serwerami DHCP, to jednak nie jest to jego główny cel. Wszelkie nieporozumienia w tym kontekście mogą wynikać z braku zrozumienia różnych ról, jakie pełnią poszczególne komponenty infrastruktury sieciowej oraz ich wzajemnych relacji. Aby skutecznie zarządzać siecią, istotne jest zrozumienie, jak różne usługi i protokoły współdziałają ze sobą, oraz jakie są ich specyficzne funkcje.

Pytanie 22

Co oznacza kod BREAK odczytany przez układ elektroniczny klawiatury?

A. zwolnienie klawisza

B. konieczność ustawienia wartości opóźnienia powtarzania znaków

C. uruchomienie funkcji czyszczącej bufor

D. awarię kontrolera klawiatury

Kod BREAK, używany w układzie elektronicznym klawiatury, oznacza zwolnienie klawisza. W kontekście działania klawiatury, kod ten jest interpretowany przez system operacyjny jako sygnał, że użytkownik przestał naciskać dany klawisz, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania aplikacji i systemów operacyjnych. Przykładowo, w programowaniu w językach takich jak C++ czy Python, w momencie odczytu tego kodu, program może odpowiednio zaktualizować stan interfejsu użytkownika, co jest szczególnie istotne w przypadku gier komputerowych czy aplikacji wymagających dynamicznego reagowania na działania użytkownika. Znajomość kodów klawiszy oraz ich interpretacja jest zgodna z zasadami standardów sprzętowych, takich jak PS/2 czy USB, które definiują sposób komunikacji między urządzeniami wejściowymi a komputerem. Dzięki temu możliwe jest np. implementowanie skrótów klawiszowych, które znacznie ułatwiają korzystanie z aplikacji, a także poprawiają ergonomię pracy.

Pytanie 23

W systemie Linux, aby uzyskać informację o nazwie aktualnego katalogu roboczego, należy użyć polecenia

A. pwd

B. cat

C. echo

D. finger

Polecenie 'pwd' (print working directory) jest kluczowym narzędziem w systemach Unix i Linux, które umożliwia użytkownikom wyświetlenie pełnej ścieżki do bieżącego katalogu roboczego. Użycie 'pwd' dostarcza informacji o lokalizacji, w której aktualnie znajduje się użytkownik, co jest nieocenione w kontekście nawigacji w systemie plików. Przykładowo, po zalogowaniu się do terminala i wpisaniu 'pwd', użytkownik otrzyma wynik taki jak '/home/użytkownik', co wskazuje na to, że obecnie znajduje się w swoim katalogu domowym. W praktyce dobrym zwyczajem jest regularne sprawdzanie bieżącego katalogu, zwłaszcza gdy wykonuje się różnorodne operacje na plikach i katalogach, aby uniknąć błędów związanych z odniesieniami do niewłaściwych lokalizacji. Użycie tego polecenia jest zgodne z najlepszymi praktykami w administracji systemem, pozwalając użytkownikom na lepsze zarządzanie strukturą plików i organizację pracy.

Pytanie 24

Jakim interfejsem można osiągnąć przesył danych o maksymalnej przepustowości 6Gb/s?

A. USB 2.0

B. SATA 3

C. USB 3.0

D. SATA 2

Interfejs SATA 3, znany również jako SATA 6 Gb/s, jest standardowym interfejsem do przesyłania danych pomiędzy komputerami a dyskami twardymi oraz innymi urządzeniami pamięci masowej. Jego maksymalna przepustowość wynosi 6 Gb/s, co oznacza, że może efektywnie przenosić dane z prędkością sięgającą 600 MB/s. W praktyce oznacza to, że SATA 3 jest idealnym rozwiązaniem dla nowoczesnych dysków SSD oraz dysków HDD, które wymagają szybkiego przesyłania danych, szczególnie w zastosowaniach takich jak gaming, edycja wideo czy obróbka grafiki. Ponadto, dzięki wstecznej kompatybilności, SATA 3 może być używany z urządzeniami starszych standardów, co pozwala na łatwe aktualizacje systemów bez konieczności wymiany całej infrastruktury. Standard ten jest szeroko stosowany w branży, a jego wdrożenie uznawane jest za najlepszą praktykę w kontekście zwiększania wydajności systemów komputerowych.

Pytanie 25

Tester strukturalnego okablowania umożliwia weryfikację

A. mapy połączeń

B. obciążenia ruchu w sieci

C. liczby komputerów w sieci

D. ilości przełączników w sieci

Tester okablowania strukturalnego to coś w rodzaju detektywa w sieci. Sprawdza, jak różne elementy, jak kable, gniazda czy przełączniki, są połączone. Dzięki temu można znaleźć błędy, takie jak przerwy czy zbyt duże tłumienie sygnału. Wyobraź sobie, że zakładasz nową sieć. Po zrobieniu wszystkiego, dobrze jest użyć testera, żeby upewnić się, że wszystko działa jak należy i nic się nie rozłącza. W końcu, jeśli coś jest źle podłączone, sieć może kuleć. Sprawdzanie mapy połączeń to podstawa, bo błędy mogą prowadzić do kłopotów z prędkością i dostępnością internetu. Regularne testowanie to też dobry sposób, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak trzeba i że gdzieś tam nie ma jakichś żmudnych problemów, które mogłyby namieszać w infrastrukturze informatycznej.

Pytanie 26

Router Wi-Fi działający w technologii 802.11n umożliwia osiągnięcie maksymalnej prędkości przesyłu danych

A. 1000 Mb/s

B. 54 Mb/s

C. 600 Mb/s

D. 11 Mb/s

Odpowiedzi 11 Mb/s, 54 Mb/s oraz 1000 Mb/s są nieprawidłowe w kontekście maksymalnej prędkości transmisji dostępnej dla standardu 802.11n. Standard 802.11b, który działa na prędkości 11 Mb/s, był jednym z pierwszych standardów Wi-Fi, a jego ograniczenia w zakresie prędkości są znane i zrozumiałe w kontekście starszych technologii. Z kolei standard 802.11g, który osiąga maksymalnie 54 Mb/s, zapewnia lepszą wydajność od 802.11b, ale nadal nie dorównuje możliwościom 802.11n. Zrozumienie tych wartości jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków o wydajności sieci. Ponadto, odpowiedź wskazująca na 1000 Mb/s jest myląca, ponieważ odnosi się do standardów, które nie są jeszcze powszechnie implementowane w użytkowanych routerach. W rzeczywistości maksymalna prędkość 1000 Mb/s odnosi się do standardu 802.11ac, który wprowadza jeszcze bardziej zaawansowane technologie, takie jak MU-MIMO oraz lepsze wykorzystanie pasma 5 GHz. Typowym błędem jest postrzeganie routerów Wi-Fi jako jedynie komponentów sprzętowych, bez zrozumienia ich pełnych możliwości oraz ograniczeń wynikających z zastosowanych technologii. Użytkownicy powinni być świadomi, że różne standardy mają różne zastosowania i mogą wpływać na to, jak wpływają na codzienne korzystanie z internetu. Dobrze jest również regularnie monitorować wydajność swojego routera oraz dostosowywać jego ustawienia, aby zapewnić optymalną prędkość i niezawodność połączenia.

Pytanie 27

Na którym obrazku przedstawiono panel krosowniczy?

A. rys. C

B. rys. B

C. rys. A

D. rys. D

Panel krosowniczy widoczny na rysunku B to kluczowy element infrastruktury sieciowej stosowany w centrach danych oraz serwerowniach. Jego główną funkcją jest organizowanie i zarządzanie połączeniami kablowymi. Umożliwia szybkie i łatwe przepinanie kabli bez konieczności zmiany fizycznych połączeń w urządzeniach aktywnych. Dzięki temu optymalizuje zarządzanie siecią i przyspiesza proces rozwiązywania problemów. Panele krosownicze są zgodne z wieloma standardami, takimi jak TIA/EIA-568, co zapewnia ich kompatybilność z różnymi systemami i urządzeniami sieciowymi. W praktyce ich zastosowanie pozwala na efektywne rozszerzanie sieci, redukcję zakłóceń oraz minimalizację błędów połączeń. Stosowanie paneli krosowniczych jest jedną z dobrych praktyk w projektowaniu infrastruktury IT, co wpływa na zwiększenie niezawodności i wydajności systemów. Panel ten ułatwia również przyszłą modernizację infrastruktury i jest nieodzowny w skalowalnych rozwiązaniach sieciowych.

Pytanie 28

Rozmiar pliku wynosi 2 KiB. Co to oznacza?

A. 16384 bitów

B. 2048 bitów

C. 2000 bitów

D. 16000 bitów

Odpowiedź 16384 bitów jest poprawna, ponieważ 1 KiB (kibibajt) to 1024 bajty, a każdy bajt składa się z 8 bitów. Zatem, aby przeliczyć 2 KiB na bity, należy wykonać następujące obliczenia: 2 KiB * 1024 bajtów/KiB * 8 bitów/bajt = 16384 bitów. Znajomość jednostek miary danych jest kluczowa w informatyce, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie pamięcią oraz transferem danych. W praktyce, przy projektowaniu systemów informatycznych, programiści i inżynierowie muszą uwzględniać rozmiar danych, aby zoptymalizować wydajność systemu, zarówno pod względem szybkości przetwarzania, jak i zużycia zasobów. Stosowanie standardowych jednostek, takich jak KiB, MiB czy GiB, jest zgodne z normami ustalonymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co zapewnia spójność i jasność w komunikacji technicznej. Dlatego też, zrozumienie tego przelicznika jest niezbędne w codziennej pracy inżynierów oprogramowania, administratorów systemów oraz specjalistów IT.

Pytanie 29

Według normy PN-EN 50174 maksymalna całkowita długość kabla połączeniowego między punktem abonenckim a komputerem oraz kabla krosowniczego A+C) wynosi

A. 10 m

B. 5 m

C. 6 m

D. 3 m

Warto zrozumieć, dlaczego inne wartości długości kabli nie są odpowiednie zgodnie z normą PN-EN 50174. Krótsze długości, takie jak 3 m i 5 m, mogą być wystarczające w niektórych małych instalacjach, ale nie oferują one elastyczności wymaganą w bardziej złożonych systemach sieciowych. Taka krótka długość kabla może ograniczać możliwości adaptacji infrastruktury w przyszłości. Z kolei długość 6 m może być myląca, ponieważ nie jest zgodna z wymaganiami normy, która przewiduje 10 m jako maksymalną długość. Często spotykanym błędem jest niedocenianie znaczenia tłumienia sygnału i jego wpływu na jakość połączenia. Nieodpowiednia długość kabli może prowadzić do zwiększonego opóźnienia i utraty pakietów, co bezpośrednio wpływa na wydajność sieci. Ponadto, nieprzestrzeganie norm może prowadzić do problemów przy certyfikacji i audytach jakości sieci. W praktyce inżynierowie muszą brać pod uwagę zarówno wymagania techniczne, jak i przyszłe potrzeby rozwijającej się infrastruktury IT, co czyni przestrzeganie ustalonych standardów kluczowym elementem w projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych. Normy takie jak PN-EN 50174 są tworzone, aby unikać problemów związanych z kompatybilnością i stabilnością systemów połączonych w sieci. Dlatego ważne jest, aby stosować się do tych standardów, zapewniając jednocześnie możliwość skalowania i adaptacji sieci do przyszłych potrzeb technologicznych.

Pytanie 30

Jakie urządzenie w sieci lokalnej nie wydziela segmentów sieci komputerowej na kolizyjne domeny?

A. Most

B. Przełącznik

C. Koncentrator

D. Router

Koncentrator to urządzenie, które działa na warstwie fizycznej modelu OSI, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest transmitowanie sygnałów elektrycznych lub optycznych pomiędzy podłączonymi urządzeniami w sieci lokalnej. W przeciwieństwie do innych urządzeń, takich jak mosty, przełączniki czy routery, koncentrator nie filtruje ani nie przechowuje danych, a jedynie przekazuje je do wszystkich portów. To oznacza, że nie dzieli obszaru sieci na domeny kolizyjne, co skutkuje tym, że wszystkie urządzenia podłączone do koncentratora dzielą tę samą domenę kolizyjną. Przykładem zastosowania koncentratora może być niewielka sieć lokalna, w której nie ma dużego ruchu danych, co sprawia, że prostota oraz niski koszt jego wdrożenia są atutami. W nowoczesnych sieciach lokalnych rzadko spotyka się koncentratory, ponieważ zastępują je przełączniki, które są bardziej efektywne i pozwalają na lepsze zarządzanie ruchem danych. Zaleca się korzystanie z przełączników w większych i bardziej złożonych infrastrukturach sieciowych, aby zminimalizować kolizje i poprawić wydajność sieci.

Pytanie 31

W komputerze połączonym z Internetem, w oprogramowaniu antywirusowym aktualizację bazy wirusów powinno się przeprowadzać minimum

A. raz w tygodniu

B. raz do roku

C. raz w miesiącu

D. raz dziennie

Zarządzanie bezpieczeństwem systemów komputerowych wymaga świadomego podejścia do aktualizacji programów antywirusowych, a wybór interwałów aktualizacji jest kluczowy. Wybór aktualizacji bazy wirusów raz w miesiącu lub raz do roku stawia system w poważnym niebezpieczeństwie, ponieważ złośliwe oprogramowanie rozwija się w zastraszającym tempie. Nieaktualna baza wirusów może nie wykrywać nowych zagrożeń, co prowadzi do potencjalnych infekcji. Co więcej, w przypadku zaproponowanej odpowiedzi o aktualizacji raz w tygodniu, istnieje znaczne ryzyko, że wirusy lub złośliwe oprogramowanie, które pojawiły się w ciągu tygodnia, nie zostaną zidentyfikowane na czas. Takie podejście opiera się na błędnym przekonaniu, że zagrożenia są stabilne i nie zmieniają się dramatycznie w krótkim okresie, co nie jest zgodne z rzeczywistością. W praktyce, codzienna aktualizacja to najlepsza praktyka, którą zaleca wiele instytucji zajmujących się bezpieczeństwem IT, takich jak CERT. Ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym utraty danych, kradzieży tożsamości oraz uszkodzenia reputacji firmy lub osoby. Dlatego kluczowe jest wdrożenie strategii, która zapewnia regularne, codzienne aktualizacje, aby zminimalizować ryzyko i skutecznie chronić system przed dynamicznie zmieniającym się krajobrazem zagrożeń.

Pytanie 32

Na ilustracji widać zrzut ekranu ustawień strefy DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer z adresem IP 192.168.0.106

A. będzie zabezpieczony firewallem

B. zostanie zamaskowany w lokalnej sieci

C. straci dostęp do Internetu

D. będzie publicznie widoczny w Internecie

Włączenie opcji DMZ na routerze oznacza, że wybrany komputer z sieci lokalnej zostanie wystawiony na bezpośredni kontakt z Internetem bez ochrony standardowego firewalla. Komputer z adresem IP 192.168.0.106 będzie mógł odbierać przychodzące połączenia z sieci zewnętrznej, co jest typowym działaniem przydatnym w przypadku serwerów wymagających pełnego dostępu, takich jak serwery gier czy aplikacji webowych. W praktyce oznacza to, że ten komputer będzie pełnił rolę hosta DMZ, czyli znajdzie się w strefie buforowej pomiędzy siecią lokalną a Internetem. To rozwiązanie choć skuteczne dla specyficznych zastosowań, niesie ze sobą ryzyko, ponieważ host DMZ jest bardziej narażony na ataki. Dlatego ważne jest, aby taki komputer miał własne zabezpieczenia, takie jak odpowiednio skonfigurowany firewall oraz aktualne oprogramowanie antywirusowe i systemowe. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie i audytowanie aktywności w DMZ, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń i wdrożenie niezbędnych środków zapobiegawczych. Host DMZ musi być również zgodny ze standardami bezpieczeństwa, takimi jak ISO/IEC 27001 czy NIST, co zapewnia odpowiednią ochronę danych i zasobów informatycznych.

Pytanie 33

Jakie polecenie powinien zastosować użytkownik systemu Linux, aby wydobyć zawartość archiwum o nazwie dane.tar?

A. tar –xvf dane.tar

B. gzip –r dane.tar

C. tar –cvf dane.tar

D. gunzip –r dane.tar

Polecenie 'tar –xvf dane.tar' jest prawidłowe, ponieważ 'tar' jest standardowym narzędziem w systemach Unix/Linux służącym do archiwizacji i dearchiwizacji plików. Opcje użyte w tym poleceniu mają następujące znaczenie: 'x' oznacza 'ekstrakcję', 'v' to 'verbose', co powoduje, że proces ekstrakcji jest wyświetlany na ekranie (informacje o rozpakowywanych plikach), a 'f' wskazuje, że następny argument to nazwa pliku archiwum, w tym przypadku 'dane.tar'. Użycie polecenia 'tar' w takiej formie jest zgodne z dobrymi praktykami, gdyż pozwala na skuteczne wydobycie plików oraz umożliwia użytkownikowi śledzenie postępu operacji. Na przykład, jeśli archiwum zawiera wiele plików, użytkownik może łatwo zobaczyć, które z nich są aktualnie rozpakowywane, co jest szczególnie przydatne w sytuacji, gdy archiwum jest duże lub gdy nawigacja po plikach zajmuje dużo czasu. Dodatkowo, 'tar' obsługuje wiele formatów kompresji, co czyni go elastycznym narzędziem do zarządzania danymi w systemach Linux.

Pytanie 34

Jaką bramkę logiczną reprezentuje to wyrażenie?

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Wyrażenie A ⊕ B = Y opisuje bramkę logiczną XOR. Jest to ekskluzywna alternatywa, która daje wynik prawdziwy tylko wtedy, gdy dokładnie jedno z wejść jest prawdziwe. W diagramie odpowiednim symbolem dla bramki XOR jest bramka przedstawiona w odpowiedzi B. Bramki XOR są kluczowe w projektowaniu układów cyfrowych, szczególnie w operacjach arytmetycznych i algorytmach kryptograficznych. Na przykład są używane w sumatorach binarnych do obliczania bitów sumy. Bramki te są również wykorzystywane w systemach wykrywania błędów, takich jak kody parzystości. Podstawową własnością jest to, że XOR z dwoma identycznymi wejściami daje wynik fałszywy, co jest przydatne w porównywaniu bitów. Dzięki swojej unikalnej funkcji, bramka XOR jest fundamentem dla wielu bardziej złożonych operacji logicznych, gdzie selektywne odwracanie bitów jest wymagane. W praktyce bramki te są implementowane w układach scalonych jako część większych systemów cyfrowych.

Pytanie 35

Jakie ustawienia dotyczące protokołu TCP/IP zostały zastosowane dla karty sieciowej, na podstawie rezultatu uruchomienia polecenia IPCONFIG /ALL w systemie Windows?

A. Karta sieciowa nie ma zdefiniowanego adresu bramy

B. Karta sieciowa nie posiada skonfigurowanego adresu serwera DNS

C. Karta sieciowa ma przypisany statyczny adres IP

D. Karta sieciowa otrzymała adres IP w sposób automatyczny

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że karta sieciowa uzyskała adres IP automatycznie. W systemie Windows polecenie IPCONFIG /ALL pozwala na wyświetlenie szczegółowych informacji o konfiguracji sieciowej. W przedstawionym wyniku można zauważyć, że opcja DHCP jest włączona, co oznacza, że karta sieciowa pobiera swój adres IP z serwera DHCP automatycznie. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest standardowym protokołem używanym do automatycznego przydzielania adresów IP oraz innych parametrów sieciowych, takich jak maska podsieci i brama domyślna, do urządzeń w sieci. Dzięki DHCP zarządzanie dużymi sieciami staje się bardziej efektywne, a błędy wynikające z ręcznego przypisywania adresów IP są zminimalizowane. Używanie DHCP jest szczególnie korzystne w środowiskach, gdzie urządzenia często się zmieniają, jak w biurach czy instytucjach edukacyjnych. Dzięki temu sieć jest bardziej elastyczna i mniej podatna na problemy związane z konfliktami adresów IP. Włączenie DHCP jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią w większości współczesnych infrastruktur IT.

Pytanie 36

Zastosowanie programu w różnych celach, badanie jego działania oraz wprowadzanie modyfikacji, a także możliwość publicznego udostępniania tych zmian, to charakterystyka licencji typu

A. ADWARE

B. MOLP

C. GNU GPL

D. FREEWARE

MOLP (Managed Online Licensing Programs) nie jest licencją open source; jest to typ licencji, która skupia się na zarządzaniu dostępem do oprogramowania w modelu subskrypcyjnym. Użytkownicy zazwyczaj nie mają prawa do modyfikacji ani rozpowszechniania programu, co sprzeciwia się zasadom otwartości i współpracy. ADWARE to model monetizacji oprogramowania, w którym użytkownik jest bombardowany reklamami, co nie ma nic wspólnego z licencjonowaniem w kontekście modyfikacji czy rozpowszechniania. Freeware natomiast odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne bezpłatnie, ale niekoniecznie pozwala na modyfikacje czy dostęp do kodu źródłowego. Często użytkownicy mylą te terminy, co prowadzi do błędnych wniosków o prawach, jakie posiadają wobec oprogramowania. Pamiętaj, że otwarte licencje, takie jak GPL, nie tylko promują swobodę użytkowania, ale także odpowiedzialność za dzielenie się poprawkami i ulepszeniami, co nie jest cechą innych modeli licencyjnych, które ograniczają lub uniemożliwiają te działania. Dlatego ważne jest zrozumienie różnic między tymi licencjami oraz ich wpływu na rozwój oprogramowania i społeczności programistycznej.

Pytanie 37

Na podstawie wyników działania narzędzia diagnostycznego chkdsk, które są przedstawione na zrzucie ekranu, jaka jest wielkość pojedynczego klastra na dysku?

Typ systemu plików to FAT32.
Wolumin FTP utworzono 12-11-2005 18:31
Numer seryjny woluminu: 3CED-3B31
Trwa sprawdzanie plików i folderów...
Zakończono sprawdzanie plików i folderów.
Trwa sprawdzanie wolnego miejsca na dysku...
Zakończono sprawdzanie wolnego miejsca na dysku.
System Windows sprawdził system plików i nie znalazł żadnych problemów.
  8 233 244 KB całkowitego miejsca na dysku.
      1 KB w 13 plikach ukrytych.
      2 KB w 520 folderach.
  1 537 600 KB w 4 952 plikach.
  6 690 048 KB jest dostępnych.

      4 096 bajtów w każdej jednostce alokacji.
  2 058 311 ogółem jednostek alokacji na dysku.
  1 672 512 jednostek alokacji dostępnych na dysku.

C:\>

A. 4 kB

B. 8 kB

C. 1 972 kB

D. 2 140 kB

Odpowiedź 4 kB jest jak najbardziej ok, bo narzędzie chkdsk pokazuje, że rozmiar klastra to 4096 bajtów, czyli właśnie 4 kB. Klaster to taka najmniejsza jednostka, która przydziela miejsce na dysku w systemie plików, a jego rozmiar ma spory wpływ na to, jak przechowujemy i zarządzamy danymi. Mniejsze klastry mogą ograniczać marnotrawstwo przestrzeni, ale przez to trzeba więcej razy wykonywać operacje wejścia-wyjścia. Z kolei większe klastry przyspieszają operacje na dużych plikach, ale mogą powodować fragmentację, zwłaszcza jeśli mamy sporo małych plików. Stary system plików FAT32, który był używany w Windows 95 czy 98, ma swoje ograniczenia dotyczące rozmiaru i liczby klastrów, co z kolei wpływa na maksymalną pojemność dysków. Wiedza o tym, jak duży jest klaster, jest ważna, jeśli chcemy zoptymalizować wydajność systemu. W praktyce dobór rozmiaru klastra zależy od tego, co przechowujemy i jak korzystamy z danych, więc często stosuje się różne strategie do optymalizacji.

Pytanie 38

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. biblioteki

B. inicjalizacyjnego

C. uruchamialnego

D. dziennika zdarzeń

Wybór odpowiedzi związanych z dziennikiem zdarzeń, plikami inicjalizacyjnymi czy uruchamialnymi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki plików w systemie Windows. Dzienniki zdarzeń są odpowiedzialne za rejestrowanie działań systemowych i nie mają związku z dynamicznymi bibliotekami, które są z natury współdzielonymi zasobami programowymi. Pliki inicjalizacyjne, takie jak .ini, pełnią rolę konfiguracji aplikacji, a nie zawierają kodu wykonywalnego, co jest fundamentalną cechą bibliotek .dll. Z kolei pliki uruchamialne, takie jak .exe, są bezpośrednio wykonywane przez system operacyjny, w przeciwieństwie do .dll, które muszą być załadowane przez inne aplikacje. Istotnym błędem jest łączenie tych terminów, ponieważ każdy z nich odnosi się do innych ról i funkcji w ekosystemie systemu operacyjnego. Aby prawidłowo zrozumieć te zagadnienia, warto zgłębić funkcje różnych typów plików oraz ich interakcje w kontekście architektury systemu, co wykazuje znaczenie plików .dll jako centralnych elementów elastyczności i efektywności działania aplikacji w środowisku Windows.

Pytanie 39

Aby na Pasku zadań pojawiły się ikony z załączonego obrazu, trzeba w systemie Windows ustawić

A. obszar Action Center

B. obszar powiadomień

C. funkcję Pokaż pulpit

D. funkcję Snap i Peek

Obszar powiadomień w systemie Windows, znany również jako zasobnik systemowy, znajduje się na pasku zadań i umożliwia szybki dostęp do ikonek programów uruchomionych w tle. Jest to kluczowy element interfejsu użytkownika, pozwalający na monitorowanie stanu systemu, powiadomienia od aplikacji oraz szybki dostęp do funkcji takich jak połączenia sieciowe czy ustawienia dźwięku. Konfiguracja obszaru powiadomień obejmuje dostosowanie widoczności ikon, co pozwala użytkownikowi na ukrywanie mniej istotnych elementów, aby zachować porządek. W praktyce oznacza to, że użytkownik może skonfigurować, które ikony będą widoczne zawsze, a które będą ukryte, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania środowiskiem pracy. Dzięki temu użytkownik ma szybki i wygodny dostęp do najczęściej używanych funkcji bez potrzeby przeszukiwania całego systemu. Zasobnik systemowy jest integralną częścią doświadczenia użytkownika, wpływającą na efektywność pracy z komputerem, dlatego też jego prawidłowa konfiguracja jest kluczowa dla optymalnego wykorzystania możliwości systemu operacyjnego.

Pytanie 40

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych o 600m?

A. skrętka UTP

B. przewód koncentryczny

C. światłowód

D. skretkę STP

Światłowód to najefektywniejsze medium transmisyjne do przesyłania danych na dużych odległościach, takich jak 600 metrów. Jego główną zaletą jest zdolność do przesyłania danych z bardzo dużą prędkością oraz niską latencją, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku połączeń między punktami dystrybucyjnymi. Przewody światłowodowe są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co sprawia, że są znacznie bardziej niezawodne w porównaniu do tradycyjnych kabli miedzianych, takich jak UTP czy STP. W praktyce, światłowody są powszechnie stosowane w sieciach telekomunikacyjnych, dostępie do internetu oraz w systemach monitoringu. Warto również zaznaczyć, że standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz ISO/IEC 11801 wskazują na odpowiednie zastosowanie światłowodów w infrastrukturze sieciowej, co podkreśla ich istotność w nowoczesnych rozwiązaniach IT. Dodatkowo, światłowody pozwalają na przesyłanie sygnałów na odległości sięgające nawet kilku kilometrów bez utraty jakości sygnału.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej