Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:40
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:12

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje parametry specyfikacji transmisyjnej

A. kabli koncentrycznych

B. fal radiowych

C. kabli UTP

D. światłowodów

Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje wymagania dotyczące kabli UTP (Unshielded Twisted Pair), które są powszechnie stosowane w sieciach lokalnych (LAN). Standard ten określa zarówno parametry transmisyjne, jak i wymagania dotyczące instalacji kabli UTP, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości sygnału oraz minimalizacji zakłóceń. Na przykład, kable UTP są używane w instalacjach Ethernet, gdzie poprawna jakość transmisji jest niezbędna dla efektywności komunikacji. W praktyce, przy projektowaniu sieci komputerowych, inżynierowie muszą przestrzegać tych norm, aby zapewnić niezawodność połączeń. Kable UTP dostępne są w różnych kategoriach (np. Cat5e, Cat6, Cat6a), co przekłada się na różne możliwości przesyłania danych. Zrozumienie tych norm jest istotne, aby projektować wydajne i zgodne z wymaganiami systemy transmisyjne, a także aby móc skutecznie diagnozować i rozwiązywać potencjalne problemy w sieci.

Pytanie 2

Za co odpowiada protokół DNS?

A. przekazywanie zaszyfrowanej wiadomości e-mail do serwera pocztowego

B. określenie adresu MAC na podstawie adresu IP

C. konwertowanie nazw mnemonicznych na adresy IP

D. ustalanie wektora ścieżki między różnymi autonomicznymi sieciami

Protokół DNS (Domain Name System) jest kluczowym elementem infrastruktury internetu, odpowiadającym za tłumaczenie nazw mnemonicznych, takich jak www.example.com, na adresy IP, które są używane do identyfikacji urządzeń w sieci. Proces ten umożliwia użytkownikom korzystanie z przyjaznych dla oka nazw, zamiast pamiętania skomplikowanych ciągów cyfr. Gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarkę, system operacyjny najpierw sprawdza lokalną pamięć podręczną DNS, a jeśli nie znajdzie odpowiedniej informacji, wysyła zapytanie do serwera DNS. Serwer ten przeszukuje swoją bazę danych i zwraca odpowiedni adres IP. Na przykład, gdy wpiszesz www.google.com, DNS tłumaczy tę nazwę na adres IP 172.217.0.46, co umożliwia przeglądarki połączenie się z serwerem Google. Zastosowanie protokołu DNS jest nie tylko praktyczne, ale również zabezpieczone poprzez implementacje takie jak DNSSEC (Domain Name System Security Extensions), które chronią przed atakami typu spoofing. Zrozumienie działania DNS jest fundamentalne dla każdego specjalisty IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie sieciami oraz zapewnienie ich bezpieczeństwa.

Pytanie 3

Który z wymienionych interfejsów stanowi port równoległy?

A. IEEE1394

B. IEEE1294

C. USB

D. RS232

Wybrane odpowiedzi nie są poprawnymi przykładami portu równoległego. USB, czyli Universal Serial Bus, to interfejs szeregowy, który zyskał ogromną popularność dzięki jego wszechstronności i łatwości użycia. USB przesyła dane w sposób szeregowy, co oznacza, że bity informacji są przesyłane jeden po drugim, co może być mniej efektywne w przypadku dużych ilości danych, ale pozwala na uproszczenie konstrukcji złącza i zmniejszenie kosztów produkcji. RS232 to również standard interfejsu szeregowego, który był szeroko stosowany w komunikacji komputerowej, lecz również nie jest portem równoległym. Jego zastosowanie obejmowało połączenia z modemami i innymi urządzeniami, jednak w dzisiejszych czasach jest już mniej powszechne. IEEE 1394, znany także jako FireWire, jest standardem interfejsu, również szeregowego, który umożliwia przesył danych w dużych prędkościach, głównie w zastosowaniach audio-wideo. Wybór tych interfejsów jako portów równoległych może być mylący, ponieważ mogą one oferować wysoką wydajność, jednak ich architektura jest oparta na przesyłaniu danych w trybie szeregowym, co jest fundamentalnie różne od metody równoległej, stosowanej w IEEE 1294. Warto pamiętać, że mylenie tych standardów może prowadzić do nieefektywnego doboru sprzętu oraz problemów z kompatybilnością w projektach technologicznych.

Pytanie 4

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to po uruchomieniu systemu w standardowym trybie klawiatura funkcjonuje prawidłowo. Co to oznacza?

A. uszkodzony kontroler klawiatury

B. uszkodzony zasilacz

C. nieprawidłowe ustawienia BIOS

D. uszkodzone porty USB

Uszkodzony kontroler klawiatury, uszkodzone porty USB i uszkodzony zasilacz są to możliwości, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się logicznymi przyczynami problemów z klawiaturą. Jednakże, w omawianej sytuacji, klawiatura działa prawidłowo w normalnym trybie uruchomienia, co wyklucza uszkodzenie urządzenia. Kontroler klawiatury jest odpowiedzialny za przetwarzanie sygnałów z klawiatury i ich przekazywanie do systemu operacyjnego. Skoro klawiatura działa po uruchomieniu systemu, oznacza to, że kontroler działa prawidłowo. Podobnie, jeśli porty USB były uszkodzone, klawiatura nie włączałaby się w żadnym trybie. Zasilacz z kolei dostarcza energię do komputera, a jego uszkodzenie spowodowałoby znacznie poważniejsze problemy, takie jak brak włączania się systemu lub niestabilna praca sprzętu. W tym przypadku to błędne myślenie, które prowadzi do fałszywych wniosków, opiera się na założeniu, że problemy z urządzeniami peryferyjnymi zawsze są związane z ich awarią. W rzeczywistości wiele problemów z dostępnością opcji w BIOS może wynikać z niewłaściwych ustawień, co pokazuje, jak kluczowe jest zrozumienie roli BIOS w procesie rozruchu i diagnostyki sprzętu. Warto zawsze analizować problem w szerszym kontekście i zrozumieć, które elementy systemu mogą wpływać na jego funkcjonowanie.

Pytanie 5

Jakim portem domyślnie odbywa się przesyłanie poleceń (command) serwera FTP?

A. 25

B. 110

C. 20

D. 21

Port 21 jest domyślnym portem dla protokołu FTP (File Transfer Protocol), który jest standardem służącym do transferu plików w sieciach. Użycie portu 21 jako portu kontrolnego jest zgodne z ustaleniami IETF (Internet Engineering Task Force) i jest szeroko stosowane w branży IT. Na tym porcie klient FTP nawiązuje połączenie z serwerem, aby wysłać polecenia, takie jak logowanie czy przeglądanie folderów. Przykładowo, podczas korzystania z oprogramowania FTP, takiego jak FileZilla, wpisując adres serwera, automatycznie używa portu 21, chyba że użytkownik wskaże inny. To standardowe podejście zapewnia łatwość konfiguracji i zgodność z różnorodnymi serwerami FTP. Warto również zauważyć, że dla bezpieczniejszego transferu danych, można używać FTP Secure (FTPS) lub SSH File Transfer Protocol (SFTP), które zajmują inne porty, jednak dla klasycznego FTP port 21 pozostaje powszechnie uznawanym standardem.

Pytanie 6

Co oznacza oznaczenie kabla skrętkowego S/FTP?

A. Skrętka bez ekranu

B. Ekran wykonany z folii i siatki dla 4 par

C. Każda para osłonięta folią

D. Każda para osłonięta folią i 4 pary razem w ekranie z siatki

Odpowiedź 'Każda para ekranowana folią i 4 pary razem w ekranie z siatki' jest poprawna, ponieważ oznaczenie S/FTP (Shielded Foiled Twisted Pair) wskazuje na zastosowanie podwójnego ekranu. Każda para przewodów w kablu jest ekranowana folią, co minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne i zwiększa jakość sygnału. Dodatkowo, wszystkie cztery pary przewodów są otoczone wspólnym ekranem, który jest wykonany z siatki, co dodatkowo poprawia ochronę przed zakłóceniami zewnętrznymi. Tego typu kable są szczególnie zalecane w środowiskach o wysokim poziomie zakłóceń, takich jak biura, gdzie wiele urządzeń elektronicznych pracuje jednocześnie. Przykładem zastosowania S/FTP mogą być sieci lokalne (LAN) w dużych korporacjach, gdzie stabilność i jakość połączenia są kluczowe dla wydajności pracy oraz komunikacji. Warto także pamiętać, że zgodność z normami takimi jak ISO/IEC 11801 zapewnia wysoką jakość kabli, co jest istotne w kontekście nowoczesnych instalacji sieciowych.

Pytanie 7

Na ilustracji przedstawiono tylną stronę

A. koncentratora

B. modemu

C. mostu

D. routera

Tylna część urządzenia przedstawiona na rysunku to router co można rozpoznać po charakterystycznych portach WAN i LAN które pozwalają na jednoczesne połączenie z siecią zewnętrzną i lokalną Router jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej w biurach i domach umożliwiającym kierowanie ruchem danych między sieciami wykorzystuje tablice routingu i różne protokoły sieciowe dla optymalizacji przepływu danych W praktyce routery mogą obsługiwać różne funkcje takie jak firewall zarządzanie pasmem czy tworzenie sieci VPN co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność sieci Zgodnie ze standardami IEEE routery są urządzeniami warstwy trzeciej modelu OSI co oznacza że operują na poziomie sieci dostarczając inteligentne funkcje routingu które są nieosiągalne dla innych urządzeń sieciowych jak mosty czy koncentratory które operują na niższych warstwach Routery często posiadają także funkcje bezprzewodowe obsługujące standardy Wi-Fi co pozwala na elastyczne tworzenie sieci bezprzewodowych integrując różne urządzenia końcowe w jednym punkcie dostępu

Pytanie 8

Każdy następny router IP na drodze pakietu

A. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

B. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

C. zmniejsza wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

D. zmniejsza wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ każdy router, który przetwarza pakiet IP, zmniejsza wartość pola Time to Live (TTL) o jeden. TTL to liczba, która jest używana do określenia maksymalnego czasu życia pakietu w sieci i zapobiega jego nieskończonemu krążeniu w przypadku błędów trasowania. Kiedy pakiet osiąga router, jego TTL jest zmniejszane o jeden, a gdy wartość TTL osiągnie zero, pakiet jest odrzucany. W praktyce pozwala to na zarządzanie ruchem sieciowym oraz na identyfikację i eliminację potencjalnych pętli w sieci. Warto pamiętać, że standardy takie jak RFC 791 definiują tę funkcjonalność, a jej poprawne działanie jest kluczowe dla stabilności i wydajności sieci. Przykładem zastosowania tej zasady może być analiza trasowania pakietów w protokołach takich jak traceroute, które umożliwiają administracji sieciowej monitorowanie i diagnozowanie problemów z routowaniem.

Pytanie 9

Jakiego rodzaju wkręt powinno się zastosować do przymocowania napędu optycznego o szerokości 5,25" w obudowie, która wymaga użycia śrub do mocowania napędów?

A. C

B. A

C. B

D. D

Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ wkręt przedstawiony jako opcja B to typowy wkręt M3 używany do mocowania napędów optycznych 5,25 cala w komputerach stacjonarnych. Wkręty M3 są standardem w branży komputerowej, co jest poparte specyfikacją ATX oraz innymi normami dotyczącymi budowy komputerów osobistych. Ich średnica oraz skok gwintu są idealnie dopasowane do otworów montażowych w obudowach przeznaczonych dla napędów optycznych i twardych dysków, zapewniając stabilne mocowanie bez ryzyka uszkodzenia sprzętu. Użycie odpowiedniego wkrętu jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej wentylacji oraz redukcji drgań, co wpływa na wydajność oraz żywotność sprzętu. Praktyczne zastosowania wkrętów M3 obejmują również montaż innych podzespołów, takich jak płyty główne czy karty rozszerzeń, co świadczy o ich uniwersalności. Dobre praktyki montażowe zalecają używanie odpowiednich narzędzi, takich jak wkrętaki krzyżakowe, aby uniknąć uszkodzenia gwintu, co dodatkowo podkreśla znaczenie wyboru odpowiedniego wkrętu dla danej aplikacji.

Pytanie 10

W drukarce laserowej do stabilizacji druku na papierze używane są

A. rozgrzane wałki

B. głowice piezoelektryczne

C. promienie lasera

D. bęben transferowy

Promienie lasera, bęben transferowy oraz głowice piezoelektryczne to technologie, które mogą być mylone z procesem utrwalania w drukarkach laserowych, jednak nie mają one kluczowego wpływu na ten etap. Promienie lasera są używane do naświetlania bębna światłoczułego, co jest pierwszym krokiem w procesie tworzenia obrazu na papierze, ale nie mają one bezpośredniego związku z utrwalaniem wydruku. Proces ten opiera się na zastosowaniu toneru, który następnie musi zostać utrwalony. Bęben transferowy również nie jest odpowiedzialny za utrwalanie, a raczej za przenoszenie obrazu z bębna światłoczułego na papier. Głowice piezoelektryczne są stosowane w drukarkach atramentowych i nie mają zastosowania w drukarkach laserowych. Często błędnie zakłada się, że wszystkie technologie związane z drukiem są ze sobą powiązane, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technologii pełni swoją rolę na różnych etapach procesu druku, a nie można ich mylić z fazą utrwalania. Dla efektywnego działania drukarki laserowej konieczne jest zrozumienie specyfiki pracy tych urządzeń oraz umiejętność identyfikacji ich poszczególnych elementów i procesów.

Pytanie 11

Lista sprzętu kompatybilnego z systemem operacyjnym Windows, publikowana przez firmę Microsoft to

A. GPT

B. DOS

C. HCL

D. DSL

HCL, czyli Hardware Compatibility List, to dokument publikowany przez firmę Microsoft, który zawiera szczegółową listę sprzętu komputerowego, który jest zgodny z określonymi wersjami systemu operacyjnego Windows. HCL jest niezwykle ważny dla administratorów IT oraz użytkowników końcowych, ponieważ pozwala na dokonanie świadomego wyboru sprzętu, który będzie w stanie prawidłowo współpracować z systemem operacyjnym. Przykładowo, przed zakupem nowego komputera lub komponentów, użytkownicy mogą sprawdzić HCL, aby upewnić się, że ich sprzęt jest wspierany przez wybraną wersję Windows, co minimalizuje ryzyko problemów z instalacją i działaniem oprogramowania. Dobrym przykładem zastosowania HCL w praktyce jest sytuacja, gdy firma planuje modernizację infrastruktury IT i potrzebuje zakupić nowe serwery. Konsultacja HCL pozwala na wybór modeli, które są oficjalnie wspierane przez Microsoft, co zapewnia stabilność oraz wsparcie techniczne w przypadku pojawiających się problemów.

Pytanie 12

Na ilustracji ukazano kartę

A. telewizyjną EISA

B. telewizyjną PCI Express

C. graficzną AGP

D. graficzną PCI

Karta graficzna PCI to urządzenie rozszerzeń komputera, które wykorzystuje magistralę PCI (Peripheral Component Interconnect) do komunikacji z płytą główną. PCI to standard interfejsu szeregowego, który pozwala na łatwe dodawanie kart rozszerzeń do komputerów osobistych. Karty graficzne PCI były popularne na przełomie lat 90. i 2000. zanim zostały zastąpione przez nowsze technologie takie jak AGP i PCI Express. PCI zapewnia przepustowość, która była wystarczająca dla wczesnych potrzeb graficznych. W praktyce karty graficzne PCI były stosowane w komputerach biurowych i domowych do obsługi wyświetlania grafiki 2D i podstawowej grafiki 3D. Wiedza o nich jest przydatna w zrozumieniu ewolucji technologii komputerowych oraz w kontekście modernizacji starszych systemów. Dobrą praktyką jest identyfikowanie kart na podstawie złącza, które w przypadku PCI jest charakterystycznym białym slotem umiejscowionym poziomo na płycie głównej, co ułatwia poprawną identyfikację i instalację.

Pytanie 13

Wartość liczby dziesiętnej 128(d) w systemie heksadecymalnym wyniesie

A. 128H

B. 10H

C. 10000000H

D. 80H

Liczba dziesiętna 128(d) w systemie heksadecymalnym jest reprezentowana jako 80H, co wynika z konwersji systemów numerycznych. Heksadecymalny system liczbowy, oparty na szesnastu cyfrach (0-9 oraz A-F), jest często stosowany w informatyce, szczególnie w kontekście programowania i adresacji pamięci. Aby przeliczyć liczbę dziesiętną 128 na system heksadecymalny, należy dzielić ją przez 16 i zapisywać reszty z tych dzielenia. 128 podzielone przez 16 daje 8 jako wynik i 0 jako resztę. To oznacza, że w systemie heksadecymalnym 128(d) to 80H. Przykłady zastosowania tego systemu obejmują kolorowanie stron internetowych, gdzie kolory są często określane za pomocą wartości heksadecymalnych, a także w programowaniu, gdzie adresy pamięci są często zapisywane w tym formacie. Zrozumienie konwersji między systemami numerycznymi jest kluczowe dla każdego programisty oraz inżyniera zajmującego się komputerami i elektroniką.

Pytanie 14

Jaką maksymalną długość kabla typu skrętka pomiędzy panelem krosowniczym a gniazdem abonenckim przewiduje norma PN-EN 50174-2?

A. 10 m

B. 50 m

C. 100 m

D. 90 m

Długości 10 m i 50 m są znacznie poniżej wymagań określonych w normach dla kabli skrętkowych, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń dotyczących instalacji sieciowych. Krótsze kable mogą wydawać się bardziej efektywne, jednak w praktyce mogą ograniczać elastyczność układu sieci. Na przykład, w biurze zaprojektowanym na 10 m długości kabli, może być trudno dostosować rozmieszczenie stanowisk pracy, co prowadzi do zwiększenia kosztów związanych z rozbudową lub przelokowaniem instalacji. Z drugiej strony, długość 100 m przekracza dopuszczalne limity określone przez normę PN-EN 50174-2, co może skutkować degradacją sygnału i obniżeniem wydajności sieci. Długie kable mogą generować większe straty sygnału, co jest szczególnie zauważalne w sieciach działających na wyższych prędkościach, takich jak 1 Gbps czy nawet 10 Gbps. Przekroczenie dopuszczalnej długości może prowadzić do błędów w transmisji danych, co w wielu sytuacjach kończy się koniecznością przeprowadzenia kosztownych napraw lub modyfikacji instalacji. Właściwe zrozumienie długości segmentów kabli i ich wpływu na jakość sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania systemów okablowania strukturalnego.

Pytanie 15

W sieci komputerowej działającej pod systemem Linux do udostępniania drukarek można zastosować serwer

A. Nginx

B. Samba

C. Coda

D. Firebird

Samba to oprogramowanie, które umożliwia współdzielenie zasobów między systemami operacyjnymi rodziny Unix (w tym Linux) a systemami Windows. Jest to implementacja protokołu SMB (Server Message Block), który pozwala na udostępnianie plików i drukarek w sieciach heterogenicznych. Dzięki Samba, użytkownicy systemów Linux mogą łatwo dzielić się drukarkami z komputerami działającymi w systemie Windows, co jest niezwykle praktyczne w środowiskach biurowych, gdzie różne systemy operacyjne współistnieją. Przykładem zastosowania Samba jest konfiguracja serwera druku, gdzie administratorzy mogą zdalnie zarządzać drukarkami oraz uprawnieniami użytkowników do korzystania z tych zasobów. W kontekście dobrych praktyk, Samba jest często używana w ramach infrastruktury sieciowej, aby zapewnić bezpieczne i efektywne zarządzanie zasobami, wspierając protokoły autoryzacji i szyfrowania. Dodatkowo, wprowadzenie Samba do środowiska IT może przyczynić się do redukcji kosztów operacyjnych, eliminując potrzebę posiadania osobnych serwerów druku dla różnych systemów operacyjnych, co w praktyce prowadzi do uproszczenia zarządzania systemami i zwiększenia efektywności pracy zespołów.

Pytanie 16

Instalacja systemów Linux oraz Windows 7 przebiegła bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się poprawnie z domyślnymi ustawieniami. Na tym samym komputerze, przy tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. nieprawidłowe ułożenie zworek w dysku twardym

B. brak sterowników

C. uszkodzenie logiczne dysku twardego

D. błędnie skonfigurowane bootowanie napędów

Złe ułożenie zworek w dysku twardym oraz uszkodzenie logiczne dysku twardego to potencjalne problemy, które mogą powodować błąd wykrycia dysków twardych, ale w tym konkretnym przypadku są mniej prawdopodobne. W przypadku złego ułożenia zworek, zazwyczaj prowadzi to do sytuacji, w której system w ogóle nie wykrywa dysku twardego, a nie do wyświetlania komunikatu o braku dysków podczas instalacji. Z kolei uszkodzenia logiczne, takie jak usunięcie partycji czy problem z systemem plików, zazwyczaj skutkują innymi rodzajami błędów lub ostrzeżeń, które pojawiają się po uruchomieniu systemu, a nie podczas samej instalacji. Ustawienie bootowania napędów ma kluczowe znaczenie, jednak w tym przypadku system Windows 7 oraz Linux zainstalowały się poprawnie, co sugeruje, że bootowanie było skonfigurowane właściwie. W związku z tym brak sterowników jest najbardziej oczywistą przyczyną, gdyż Windows XP, w przeciwieństwie do nowszych systemów operacyjnych, może nie być w stanie automatycznie rozpoznać nowoczesnych kontrolerów dysków. To często prowadzi do błędnych wniosków, gdzie użytkownicy skupiają się na sprzętowych aspektach zamiast na dostosowywaniu środowiska instalacyjnego poprzez zapewnienie odpowiednich sterowników. Warto również zauważyć, że w przypadku starszych systemów, takich jak Windows XP, zapewnienie zgodności sprzętowej i aktualności sterowników jest kluczowe, aby uniknąć problemów podczas instalacji.

Pytanie 17

Narzędziem do zarządzania usługami katalogowymi w systemach Windows Server, które umożliwia przeniesienie komputerów do jednostki organizacyjnej wskazanej przez administratora, jest polecenie

A. dsrm

B. redirusr

C. redircmp

D. dcdiag

Polecenie redircmp jest narzędziem wykorzystywanym w systemach Windows Server do przekierowywania komputerów do określonej jednostki organizacyjnej (OU) w Active Directory. Umożliwia to administratorom automatyzację procesu przypisywania nowych komputerów do odpowiednich OU, co jest kluczowe dla utrzymywania porządku w strukturze katalogowej oraz zapewniania właściwych zasad grupowych na poziomie kolejnych jednostek. Przykładowo, jeśli w organizacji istnieje potrzeba, aby wszystkie nowe komputery były automatycznie przypisywane do OU odpowiedzialnej za dział IT, administrator może użyć polecenia redircmp, aby skonfigurować to przekierowanie. Umożliwia to również uproszczenie zarządzania politykami grupowymi, ponieważ każda jednostka organizacyjna może mieć przypisane odmienne zasady. Dobre praktyki w zakresie zarządzania Active Directory zalecają stosowanie takich narzędzi, aby minimalizować błędy ludzkie i usprawniać procesy administracyjne. W skrajnych przypadkach, brak prawidłowego przypisania komputerów do OU może prowadzić do problemów z dostępem do zasobów czy zastosowaniem polityk bezpieczeństwa.

Pytanie 18

Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi karty graficznej, jej możliwości pracy z systemem AGP 2X/4X pozwalają na

A. transfer danych z maksymalną prędkością 1066 MB/s

B. działanie z maksymalną częstotliwością taktowania 55 MHz

C. działanie z maksymalną częstotliwością taktowania 44 MHz

D. transfer danych z maksymalną prędkością 256 MB/s

Odpowiedzi, które mówią o częstotliwościach jak 55 MHz czy 44 MHz, mogą być trochę mylące. To dlatego, że częstotliwość to nie wszystko, co powinno się brać pod uwagę przy AGP. Te wartości dotyczą podstawowego taktowania magistrali, ale nie pokazują pełnych możliwości. AGP, w przeciwieństwie do PCI, ma inną metodę przesyłania danych, która daje mu wyższą przepustowość przez szerszą magistralę i różne tryby pracy. Odpowiedzi, które mówią o 256 MB/s, też są nietrafione, bo to mogą być wartości dla starszych standardów, jak PCI, które oferują znacznie słabsze prędkości. W rzeczywistości, AGP 4X ma o wiele lepsze transfery, co jest kluczowe, gdy pracujemy z dużymi danymi. Dlatego ważne jest, żeby dobrze zrozumieć te parametry, bo błędne ich ocenienie może prowadzić do złego wyboru sprzętu, a to przecież wpływa na wydajność całego komputera. Częstotliwość i przepustowość są istotne, i warto wiedzieć, jak je oceniać, żeby mądrze dobierać komponenty.

Pytanie 19

Który standard sieci lokalnej określa dostęp do medium w oparciu o token (żeton)?

A. IEEE 802.3

B. IEEE 802.5

C. IEEE 802.1

D. IEEE 802.2

Standardy IEEE 802.2, IEEE 802.3 i IEEE 802.1 różnią się znacząco od IEEE 802.5 w kontekście zarządzania dostępem do medium. IEEE 802.2, znany jako Logical Link Control (LLC), definiuje warstwę kontrolną, która zarządza komunikacją w sieciach. Nie zajmuje się on jednak bezpośrednio dostępem do medium, lecz współpracuje z innymi standardami, takimi jak Ethernet, który jest obsługiwany przez IEEE 802.3. Ethernet opiera się na metodzie CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection), co oznacza, że urządzenia nasłuchują medium, a w przypadku wykrycia kolizji ponownie próbują wysłać dane. Taki model nie zapewnia tak skutecznej kontroli dostępu jak token ring, co może prowadzić do większej liczby kolizji w zatłoczonych sieciach. Z kolei IEEE 802.1 dotyczy głównie architektury sieciowej oraz protokołów zarządzania, takich jak VLAN, i nie ma bezpośredniego wpływu na metody dostępu do medium. Często błędnie zakłada się, że wszystkie standardy sieciowe związane z LAN są sobie równoważne, jednakże różnice w mechanizmach dostępu mogą prowadzić do znacznych różnic w wydajności i stabilności sieci. Zrozumienie tych standardów i ich zastosowań jest kluczowe dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów sieciowych.

Pytanie 20

Aby po załadowaniu systemu Windows program Kalkulator uruchamiał się automatycznie, konieczne jest dokonanie ustawień

A. pulpitu systemowego

B. harmonogramu zadań

C. pliku wymiany

D. funkcji Snap i Peak

Harmonogram zadań w systemie Windows to zaawansowane narzędzie, które umożliwia automatyzację zadań, takich jak uruchamianie aplikacji w określonych momentach. Aby skonfigurować automatyczne uruchamianie programu Kalkulator przy starcie systemu, należy otworzyć Harmonogram zadań, utworzyć nowe zadanie, a następnie wskazać, że ma się ono uruchamiać przy starcie systemu. Użytkownik powinien określić ścieżkę do pliku kalkulatora (calc.exe) oraz ustawić odpowiednie warunki, takie jak uruchamianie zadania tylko wtedy, gdy komputer jest zasilany z sieci elektrycznej. Użycie Harmonogramu zadań jest zgodne z najlepszymi praktykami administracyjnymi, ponieważ pozwala na zarządzanie różnymi procesami w sposób zautomatyzowany, co zwiększa efektywność operacyjną systemu. Dodatkowo, użytkownik może dostosować parametry zadania, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami systemowymi oraz ich optymalizację.

Pytanie 21

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254

B. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0

C. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254

D. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255

Adresy klasy C to zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co jest zgodne z definicją klasy C w protokole IP. Adresy te są powszechnie używane w małych sieciach lokalnych, co sprawia, że są niezwykle praktyczne. W klasycznej konfiguracji sieci, adres klasy C pozwala na posiadanie do 256 różnych adresów (od 192.0.0.0 do 192.0.0.255), z czego 254 mogą być przypisane urządzeniom końcowym, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieciowy, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Klasa C umożliwia również sieciowanie w sposób umożliwiający efektywne zarządzanie dużymi grupami urządzeń, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie złożoność sieci wzrasta. Dodatkowo, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), adresy klasy C mogą być elastycznie podzielone na mniejsze podsieci, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów IP. W praktyce, adresy klasy C są często używane w biurach i małych firmach, gdzie liczba urządzeń końcowych nie przekracza 254.

Pytanie 22

W celu zrealizowania instalacji sieciowej na stacjach roboczych z systemem operacyjnym Windows, należy na serwerze zainstalować usługi

A. terminalowe

B. pulpitu zdalnego

C. plików

D. wdrażania systemu Windows

Wdrażanie systemu Windows to usługa, która umożliwia instalację systemu operacyjnego Windows na stacjach roboczych w sieci. Aby zrealizować ten proces, serwer musi dysponować odpowiednimi narzędziami, które automatyzują i centralizują zarządzanie instalacjami. Przykładem takiego narzędzia jest Windows Deployment Services (WDS), które pozwala na rozsyłanie obrazów systemów operacyjnych przez sieć. Dzięki WDS możliwe jest zarówno wdrażanie systemu z obrazu, jak i przeprowadzanie instalacji w trybie Preboot Execution Environment (PXE), co znacznie ułatwia proces w dużych środowiskach, gdzie wiele stacji roboczych wymaga identycznej konfiguracji. Umożliwia to również oszczędność czasu oraz redukcję błędów związanych z ręcznym wprowadzaniem danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, WDS jest rekomendowane do zarządzania dużymi flotami komputerów, ponieważ zapewnia jednorodność i kontrolę nad wdrażanymi systemami.

Pytanie 23

Złącze zasilacza ATX12V jest przeznaczone do zasilania

A. stacji dyskietek

B. karty graficznej PCI-e 3.0

C. urządzeń SATA

D. procesora

Złącze zasilacza ATX12V, znane również jako złącze 4-pinowe lub 8-pinowe (w zależności od wersji), jest dedykowane do zasilania procesora w komputerach stacjonarnych. Jego głównym zadaniem jest dostarczenie stabilnego i wysokiego napięcia, które jest niezbędne do prawidłowego działania jednostki centralnej. W zależności od modelu płyty głównej, złącze to może mieć różne konfiguracje, ale zawsze zawiera przewody z napięciem +12V, które są kluczowe dla zasilania procesora. Współczesne procesory wymagają coraz więcej energii, co czyni to złącze kluczowym elementem w budowie wydajnych systemów komputerowych. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownik montuje nową płytę główną z procesorem obsługującym wiele rdzeni, gdzie odpowiednie zasilanie jest niezbędne dla stabilności systemu, zwłaszcza podczas intensywnych obliczeń czy gier. Zgodnie z normami ATX, złącze to powinno być solidnie podłączone, aby zminimalizować ryzyko problemów z zasilaniem, takich jak spadki napięcia czy niestabilność systemu.

Pytanie 24

W lokalnej sieci uruchomiono serwer odpowiedzialny za przydzielanie dynamicznych adresów IP. Jaką usługę należy aktywować na tym serwerze?

A. ISA

B. DNS

C. DHCP

D. DCHP

Odpowiedź o DHCP jest jak najbardziej na miejscu. DHCP, czyli Dynamic Host Configuration Protocol, to całkiem sprytny wynalazek, bo automatycznie przypisuje adresy IP w sieciach. Dzięki temu, każde urządzenie w lokalnej sieci dostaje swój adres i inne potrzebne info, jak maska podsieci czy serwery DNS. W praktyce, w biurach czy w domach, gdzie mamy sporo sprzętu podłączonego do netu, DHCP naprawdę ułatwia życie. Nie musimy biegać i ręcznie ustawiać adresy na każdym z urządzeń. To super rozwiązanie, które można znaleźć w różnych standardach, jak na przykład RFC 2131 i RFC 2132. Działa to na routerach, serwerach czy nawet w chmurze, co jeszcze bardziej upraszcza zarządzanie siecią. Z tego, co widziałem, to w wielu miejscach jest to teraz standard.

Pytanie 25

Który adres IP posiada maskę w postaci pełnej, zgodną z klasą adresu?

A. 140.16.5.18, 255.255.255.0

B. 180.12.56.1, 255.255.0.0

C. 118.202.15.6, 255.255.0.0

D. 169.12.19.6, 255.255.255.0

Adres IP 180.12.56.1 należy do klasy B, co oznacza, że standardowa maska podsieci dla tej klasy to 255.255.0.0. Klasa B obejmuje adresy IP od 128.0.0.0 do 191.255.255.255, gdzie pierwsze dwa oktety są przeznaczone do identyfikacji sieci, a dwa pozostałe do identyfikacji hostów w tej sieci. Użycie maski 255.255.0.0 dla adresu 180.12.56.1 jest zgodne z tą klasyfikacją i umożliwia utworzenie dużej liczby podsieci oraz hostów. W praktyce, taka konfiguracja jest często wykorzystywana w dużych organizacjach oraz dostawcach usług internetowych, gdzie potrzeba obsługiwać wiele urządzeń w ramach jednej sieci, a zarazem umożliwić łatwe zarządzanie i routing informacji. Zastosowanie pełnej maski klasy B pomaga w optymalizacji ruchu sieciowego oraz przydzielaniu zasobów. W związku z tym, znajomość klas adresów oraz powiązanych z nimi masek jest fundamentem efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 26

AC-72-89-17-6E-B2 to adres MAC karty sieciowej zapisany w formacie

A. oktalnej

B. heksadecymalnej

C. dziesiętnej

D. binarnej

Adres AC-72-89-17-6E-B2 to przykład adresu MAC, który jest zapisany w formacie heksadecymalnym. W systemie heksadecymalnym każda cyfra może przyjmować wartości od 0 do 9 oraz od A do F, co pozwala na reprezentację 16 różnych wartości. W kontekście adresów MAC, każda para heksadecymalnych cyfr reprezentuje jeden bajt, co jest kluczowe w identyfikacji urządzeń w sieci. Adresy MAC są używane w warstwie łącza danych modelu OSI i są istotne w takich protokołach jak Ethernet. Przykładowe zastosowanie adresów MAC to filtrowanie adresów w routerach, co pozwala na kontrolę dostępu do sieci. Zrozumienie systemów liczbowych, w tym heksadecymalnego, jest istotne dla profesjonalistów w dziedzinie IT, ponieważ wiele protokołów i standardów, takich jak IPv6, stosuje heksadecymalną notację. Ponadto, dobra znajomość adresowania MAC jest niezbędna przy rozwiązywaniu problemów z sieciami komputerowymi, co czyni tę wiedzę kluczową w pracy administratorów sieci.

Pytanie 27

Aby zapobiec uszkodzeniu sprzętu podczas modernizacji laptopa, która obejmuje wymianę modułów pamięci RAM, należy

A. przygotować pastę przewodzącą oraz równomiernie nałożyć ją na obudowę gniazd pamięci RAM

B. podłączyć laptop do zasilania awaryjnego, a następnie rozkręcić jego obudowę i przejść do montażu

C. przewietrzyć pomieszczenie oraz założyć okulary z powłoką antyrefleksyjną

D. rozłożyć i uziemić matę antystatyczną oraz założyć na nadgarstek opaskę antystatyczną

Wybór opcji polegającej na rozłożeniu i uziemieniu maty antystatycznej oraz założeniu opaski antystatycznej jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa sprzętu podczas modernizacji komputera przenośnego. Podczas pracy z delikatnymi komponentami elektronicznymi, takimi jak moduły pamięci RAM, istnieje ryzyko uszkodzenia ich w wyniku wyładowań elektrostatycznych (ESD). Zastosowanie maty antystatycznej i opaski antystatycznej skutecznie odprowadza ładunki elektryczne, minimalizując ryzyko wystąpienia ESD. Przykładowo, w profesjonalnych środowiskach serwisowych, zawsze stosuje się takie zabezpieczenia, aby chronić sprzęt oraz zapewnić długoterminową niezawodność. Warto również pamiętać o tym, aby unikać pracy w ubraniach z syntetycznych materiałów, które generują statykę. Wnioskując, przestrzeganie tych zasad jest standardem w branży, co zaleca wiele podręczników dotyczących serwisowania sprzętu komputerowego.

Pytanie 28

Nie można uruchomić systemu Windows z powodu błędu oprogramowania. Jak można przeprowadzić diagnozę i usunąć ten błąd w jak najmniej inwazyjny sposób?

A. wykonanie reinstalacji systemu Windows

B. przeprowadzenie diagnostyki podzespołów

C. przeprowadzenie wymiany podzespołów

D. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym

Wykonanie reinstalacji systemu Windows to podejście, które może wydawać się sensowne w obliczu problemów z uruchomieniem systemu, jednak jest to metoda znacznie bardziej inwazyjna. Reinstalacja systemu prowadzi do utraty wszystkich zainstalowanych aplikacji oraz danych użytkowników, co jest niepożądane, szczególnie jeśli problem można rozwiązać innym, mniej drastycznym sposobem. W przypadku wykonywania diagnostyki podzespołów, choć może to być konieczne w przypadku problemów sprzętowych, nie jest to pierwszy krok, gdyż usterka programowa niekoniecznie wskazuje na uszkodzenie sprzętu. Wymiana podzespołów, jako ostatnia opcja, powinna być stosowana wyłącznie wtedy, gdy inne metody nie przynoszą rezultatu, co w przypadku problemów programowych nie ma zastosowania. Często użytkownicy popełniają błąd w myśleniu, zakładając, że problem z uruchomieniem systemu wynika z uszkodzenia sprzętu, podczas gdy może być to efekt konfliktu oprogramowania lub problemów z konfiguracją. Z tego powodu, kluczowe jest, aby przed podjęciem bardziej radykalnych działań najpierw przeprowadzić diagnostykę w trybie awaryjnym, co pozwala na szybsze i mniej inwazyjne zidentyfikowanie źródła problemu.

Pytanie 29

Nie jest możliwe tworzenie okresowych kopii zapasowych z dysku serwera na przenośnych nośnikach typu

A. płyta CD-RW

B. karta SD

C. płyta DVD-ROM

D. karta MMC

Płyty DVD-ROM to takie nośniki, które można zapisać tylko raz. W przeciwieństwie do płyt CD-RW, które można edytować i zapisywać na nich wiele razy, DVD-ROM nie da się modyfikować ani usuwać. To sprawia, że nie są najlepszym wyborem do robienia regularnych kopii zapasowych, bo nie da się na nich nic zmieniać. Jak myślę o backupie, to zazwyczaj wybieram nośniki, na których mogę to robić wielokrotnie, jak na przykład dyski twarde czy taśmy. W praktyce dobrze jest mieć możliwość łatwego dostępu do danych i ich aktualizacji, żeby nie stracić cennych informacji.

Pytanie 30

Jaka jest maska podsieci dla adresu IP 217.152.128.100/25?

A. 255.255.255.0

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.224

D. 255.255.255.128

Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapisu CIDR /25, co oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu IP jest używane jako część adresu sieciowego. Przy masce podsieci 255.255.255.128, pierwsza część 25 bitów w zapisie binarnym to 11111111.11111111.11111111.10000000, co oznacza, że pierwsze 128 adresów (od 217.152.128.0 do 217.152.128.127) należy do tej samej podsieci. Maski podsieci są kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwalają na efektywne rozdzielenie ruchu sieciowego i zwiększają bezpieczeństwo. Na przykład, w dużych organizacjach, różne działy mogą być przypisane do różnych podsieci, co ułatwia zarządzanie dostępem do zasobów. Standardy takie jak RFC 950 definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP i przypisywania masek podsieci, co jest niezbędne w praktycznych zastosowaniach sieci komputerowych.

Pytanie 31

Który z poniższych mechanizmów zapewni najwyższy stopień ochrony sieci bezprzewodowych w standardzie 802.11n?

A. WPA2 (Wi-Fi Protected Access II)

B. WPA (Wi-Fi Protected Access)

C. WPS (Wi-Fi Protected Setup)

D. WEP (Wired Equivalent Privacy)

WPA2 (Wi-Fi Protected Access II) jest najbardziej zaawansowanym mechanizmem zabezpieczeń dla sieci bezprzewodowych standardu 802.11n. Wprowadza on silne algorytmy szyfrowania oparty na AES (Advanced Encryption Standard), który jest znacznie bezpieczniejszy od starszych standardów, takich jak WEP czy WPA. Dzięki zastosowaniu protokołu 802.1X, WPA2 zapewnia także lepszą autoryzację użytkowników, co pozwala na bardziej kontrolowany dostęp do zasobów sieciowych. W praktyce, WPA2 jest standardem stosowanym w większości nowoczesnych routerów i punktów dostępowych, co czyni go de facto normą w zabezpieczaniu sieci bezprzewodowych. Przykładem zastosowania WPA2 jest jego użycie w sieciach domowych oraz biurowych, gdzie użytkownicy mogą korzystać z silnego szyfrowania, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy podsłuchiwania przesyłanych danych. Warto również wspomnieć, że WPA2 obsługuje różne tryby pracy, w tym Personal i Enterprise, co pozwala na elastyczne dostosowanie zabezpieczeń do różnych środowisk i potrzeb organizacji.

Pytanie 32

Ikona błyskawicy widoczna na ilustracji służy do identyfikacji złącza

A. Thunderbolt

B. HDMI

C. DisplayPort

D. Micro USB

Symbol błyskawicy jest powszechnie używany do oznaczania złącza Thunderbolt, które jest nowoczesnym interfejsem opracowanym przez firmy Intel i Apple. Thunderbolt łączy w sobie funkcjonalności kilku innych standardów, takich jak DisplayPort i PCI Express, co pozwala na przesyłanie zarówno obrazu, jak i danych z dużą prędkością. Najnowsze wersje Thunderbolt pozwalają na przesył do 40 Gb/s, co czyni ten interfejs idealnym do profesjonalnych zastosowań, takich jak edycja wideo w wysokiej rozdzielczości czy szybki transfer danych. Dzięki obsłudze protokołu USB-C, Thunderbolt 3 i 4 są kompatybilne z wieloma urządzeniami, co jest wygodne dla użytkowników potrzebujących wszechstronności. Złącze to bywa stosowane w komputerach typu MacBook czy w niektórych laptopach z serii ultrabook, a jego wszechstronność i wysoka wydajność są cenione przez specjalistów z branży kreatywnej i IT. Warto wiedzieć, że Thunderbolt obsługuje kaskadowe łączenie urządzeń, co oznacza, że można podłączyć kilka urządzeń do jednego portu, co jest praktyczne w środowiskach wymagających intensywnej wymiany danych.

Pytanie 33

W dokumentacji jednego z komponentów komputera zawarto informację, że urządzenie obsługuje OpenGL. Jakiego elementu dotyczy ta dokumentacja?

A. mikroprocesora

B. karty graficznej

C. dysku twardego

D. karty sieciowej

Wybierając mikroprocesor jako odpowiedź, można wprowadzić się w błąd, myląc jego funkcje z wymaganiami grafiki. Mikroprocesor jest centralnym elementem systemu komputerowego, odpowiedzialnym za wykonywanie instrukcji i zarządzanie operacjami, ale sam w sobie nie wspiera OpenGL. To nie mikroprocesor, lecz karta graficzna jest odpowiedzialna za rendering grafiki, co jest kluczowe w kontekście OpenGL. Z kolei karta sieciowa zajmuje się komunikacją z innymi urządzeniami w sieci i nie ma związku z renderowaniem grafiki. Problematyczne może być również myślenie o dysku twardym jako elemencie wspierającym OpenGL. Dyski twarde służą do przechowywania danych, a nie do ich przetwarzania graficznego. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie komponenty komputerowe mają równorzędne zastosowanie w kontekście grafiki. Ważne jest zrozumienie, że różne elementy systemu pełnią specyficzne role i odpowiedzialności, dlatego kluczowe jest ich zrozumienie i umiejętność przyporządkowania ich do właściwych funkcji. W przypadku programowania grafiki, zrozumienie zasad działania i roli karty graficznej w ekosystemie komputerowym jest istotne dla tworzenia efektywnych aplikacji z wykorzystaniem OpenGL.

Pytanie 34

Jak nazywa się licencja oprogramowania pozwalająca na bezpłatne dystrybucję aplikacji?

A. MOLP

B. OEM

C. freware

D. shareware

Odpowiedź 'freware' jest poprawna, ponieważ odnosi się do kategorii oprogramowania, które jest udostępniane użytkownikom za darmo, co pozwala na jego swobodne rozpowszechnianie. W praktyce, użytkownicy mogą pobierać, instalować i używać tego oprogramowania bez konieczności ponoszenia żadnych kosztów. Przykłady oprogramowania freeware obejmują popularne narzędzia, takie jak GIMP, które jest darmową alternatywą dla Photoshopa, czy VLC Media Player, który pozwala na odtwarzanie różnorodnych formatów multimedialnych. Ważne jest, aby pamiętać, że freeware różni się od oprogramowania open source, które nie tylko jest darmowe, ale także umożliwia użytkownikom dostęp do kodu źródłowego i jego modyfikację. Standardy branżowe podkreślają znaczenie transparentności oraz dostępności oprogramowania, co jest zgodne z ideą freeware, która promuje innowacyjność i współpracę w społeczności technologicznej.

Pytanie 35

Czym jest kopia różnicowa?

A. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone lub zmienione od momentu utworzenia ostatniej kopii pełnej

B. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały zmodyfikowane od chwili utworzenia ostatniej kopii pełnej

C. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone od momentu ostatniej kopii pełnej

D. polega na kopiowaniu jedynie tej części plików, która została dodana od czasu utworzenia ostatniej kopii pełnej

Kopia różnicowa to technika backupu, która polega na kopiowaniu wyłącznie tych plików, które zostały utworzone lub zmienione od momentu ostatniej pełnej kopii zapasowej. To podejście jest korzystne, ponieważ znacznie zmniejsza czas potrzebny na wykonanie kopii oraz ilość zajmowanego miejsca na nośniku. Przykładem zastosowania kopii różnicowej jest sytuacja, w której użytkownik wykonuje pełną kopię zapasową w każdy poniedziałek, a następnie różnicowe kopie w pozostałe dni. Dzięki temu, w przypadku awarii systemu, wystarczy przywrócić pełną kopię z poniedziałku oraz najnowszą różnicową, co jest szybszym i bardziej efektywnym procesem niż przywracanie wielu pełnych kopii. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak ITIL czy COBIT, podkreślają znaczenie regularnych kopii zapasowych i ich różnorodności w kontekście zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 36

Medium transmisyjne oznaczone symbolem S/FTP wskazuje na skrętkę

A. bez ekranu.

B. z ekranem dla każdej pary oraz z ekranem z folii dla czterech par przewodów.

C. z ekranem z folii dla każdej pary przewodów oraz z ekranem z siatki dla czterech par.

D. tylko z ekranem z folii dla czterech par przewodów.

Odpowiedź wskazująca na medium transmisyjne o symbolu S/FTP jako skrętkę z ekranem z folii na każdej parze przewodów oraz ekranem z siatki na czterech parach jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla strukturę tego typu kabla. S/FTP oznacza, że każda para przewodów w kablu jest ekranowana osobno folią, co redukuje zakłócenia elektromagnetyczne, a dodatkowo cały kabel jest osłonięty ekranem z siatki, co zapewnia wysoką odporność na zewnętrzne źródła zakłóceń. Tego rodzaju konstrukcja jest szczególnie cenna w zastosowaniach wymagających dużej wydajności i niezawodności, takich jak sieci o wysokiej przepustowości (np. 10 GbE) i w środowiskach przemysłowych. Zgodnie z normą ISO/IEC 11801, kable S/FTP są rekomendowane do zastosowań w biurach i centrach danych, gdzie zakłócenia mogą znacząco wpływać na jakość sygnału. W praktyce, stosowanie ekranów poprawia jakość transmisji danych, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnych połączeń sieciowych.

Pytanie 37

Które medium transmisyjne charakteryzuje się najmniejszym ryzykiem narażenia na zakłócenia elektromagnetyczne przesyłanego sygnału?

A. Cienki kabel koncentryczny

B. Gruby kabel koncentryczny

C. Kabel światłowodowy

D. Czteroparowy kabel FTP

Kabel światłowodowy to medium transmisyjne, które wykorzystuje światło do przesyłania danych, co eliminuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, które mogą występować w tradycyjnych kablach miedzianych. Dzięki temu jest on idealnym rozwiązaniem w środowiskach, gdzie występują silne źródła zakłóceń, takich jak w biurach, centrach danych czy w pobliżu urządzeń elektrycznych. Światłowody mają również znacznie większą przepustowość niż kable miedziane, co pozwala na przesyłanie większej ilości danych na dłuższe odległości bez straty jakości sygnału. Zgodnie z normami ISO/IEC 11801, światłowody są rekomendowane do zastosowania w nowoczesnych instalacjach telekomunikacyjnych. W praktyce, firmy na całym świecie coraz częściej wybierają kable światłowodowe do budowy sieci, co pozwala na rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej oraz zapewnienie wysokiej jakości usług internetowych. W obliczu rosnących wymagań dotyczących szybkości i niezawodności transmisji danych, inwestycja w technologię światłowodową staje się zatem coraz bardziej opłacalna.

Pytanie 38

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest:

A. automatyczne usunięcie sterowników, które nie były wykorzystywane przez dłuższy czas

B. wykrycie nowego sprzętu i automatyczne przypisanie mu zasobów

C. automatyczne wykonywanie kopii zapasowych danych na nowo podłączonym nośniku

D. automatyczne uruchomienie ostatnio używanej gry

Twoja odpowiedź o tym, jak nowy sprzęt jest automatycznie rozpoznawany, jest jak najbardziej trafna. Mechanizm Plug and Play to naprawdę fajna rzecz, bo sprawia, że podłączanie różnych urządzeń do komputera jest prostsze. Kiedy podłączysz coś nowego, system od razu to widzi i instaluje potrzebne sterowniki, więc nie musisz nic ręcznie robić. Dobrym przykładem jest drukarka USB: wystarczy, że ją podepniesz, a komputer sam zajmie się resztą. Dzięki PnP podłączenie sprzętu jest szybkie i bezproblemowe, co jest ogromnym ułatwieniem dla każdego użytkownika. W dzisiejszych czasach, kiedy wszyscy chcemy mieć wszystko pod ręką, to naprawdę istotna funkcja, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 39

Ile symboli routerów i przełączników występuje na diagramie?

A. 4 przełączniki i 3 rutery

B. 3 przełączniki i 4 rutery

C. 4 przełączniki i 8 ruterów

D. 8 przełączników i 3 rutery

Prawidłowa odpowiedź wskazuje 4 przełączniki i 3 rutery. To kluczowe, by zrozumieć strukturę sieci komputerowej i jej komponenty. Przełączniki służą do łączenia urządzeń w tej samej podsieci i pracują na warstwie 2 modelu OSI. Rutery natomiast działają na warstwie 3 i są używane do łączenia różnych sieci. Na schemacie widzimy wyraźne rozgraniczenie między tymi urządzeniami dzięki ich symbolom. Prawidłowe rozpoznanie ich ilości jest istotne dla prawidłowej konfiguracji i diagnozowania sieci. W praktyce, wiedza o liczbie i rodzaju użytych urządzeń pozwala na ich efektywne zarządzanie, a także planowanie rozbudowy infrastruktury. Używanie właściwych urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak te opisane w dokumentach IEEE, zapewnia stabilność i wydajność sieci. Dlatego znajomość funkcji i umiejętność rozróżniania przełączników i ruterów jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, co może bezpośrednio wpływać na jakość i bezpieczeństwo sieci komputerowej.

Pytanie 40

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, trzeba obracać kółkiem myszy, jednocześnie trzymając klawisz

A. ALT

B. CTRL

C. TAB

D. SHIFT

Użycie klawisza CTRL w połączeniu z kręceniem kółkiem myszy to całkiem standardowy sposób w Windowsie na powiększanie lub zmniejszanie ikon na pulpicie. To fajna funkcjonalność, bo pozwala każdemu łatwo dostosować widok do swoich potrzeb. Na przykład, jeśli chcesz powiększyć ikonę, wystarczy przytrzymać CTRL i kręcić kółkiem myszy w górę. A jeśli kręcisz w dół, to ikona zrobi się mniejsza. To jest zgodne z zasadami użyteczności, czyli z tym, żeby wszystko było intuicyjne i łatwe do ogarnięcia. Co ciekawe, ta metoda nie tylko działa na pulpicie, ale też w wielu aplikacjach, jak edytory tekstu czy przeglądarki, gdzie możesz powiększać lub zmniejszać tekst. Dzięki temu masz większą kontrolę nad tym, co widzisz na ekranie, a to zdecydowanie poprawia komfort korzystania z komputera.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej