Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ochrony środowiska
Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 12:29
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:05

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Odpady komunalne powinny być składowane w obszarze otoczonym zielenią, której minimalna zalecana szerokość powinna wynosić

A. 100 m

B. 1 m

C. 10 m

D. 110 m

Odpowiedź 10 m jest prawidłowa, ponieważ składowiska odpadów komunalnych powinny być otoczone pasem zieleni o minimalnej szerokości 10 m w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony środowiska i zdrowia publicznego. Pas ten działa jako strefa buforowa, która zmniejsza negatywne oddziaływanie składowiska na otaczające tereny, w tym ogranicza hałas, emisję zanieczyszczeń oraz wpływ odorów. Zielona przestrzeń pomaga także w utrzymaniu bioróżnorodności oraz może być źródłem naturalnych barier dla pyłów i innych zanieczyszczeń. Przykładem zastosowania tej zasady są składowiska w krajach zachodnioeuropejskich, gdzie wprowadzono takie standardy, co przyczynia się do poprawy jakości życia mieszkańców w ich sąsiedztwie. Wskazuje to na zgodność z aktualnymi normami ochrony środowiska, które zalecają tworzenie stref buforowych wokół obiektów mogących wpływać na otoczenie. Dodatkowo, w kontekście planowania przestrzennego, uwzględnienie pasów zieleni jest istotne dla harmonijnego rozwoju urbanistycznego i ochrony terenów zielonych.

Pytanie 2

Kompaktor to sprzęt, który wykorzystuje się w trakcie eksploatacji

A. sortowni odpadów

B. składowiska odpadów

C. spalarni odpadów

D. kompostowni

Kompaktor to kluczowe urządzenie w procesie eksploatacji składowisk odpadów, które służy do zagęszczania materiałów. Jego główną funkcją jest zmniejszenie objętości odpadów poprzez ich sprasowanie, co prowadzi do efektywniejszego wykorzystania przestrzeni na składowisku. Praktyczne zastosowanie kompaktora pozwala na znaczące zwiększenie pojemności składowiska, co jest niezwykle istotne w kontekście ograniczających się zasobów terenów przeznaczonych na składowanie odpadów. Właściwe użycie kompaktora przyczynia się również do zmniejszenia wpływu na środowisko, gdyż gęstsze ułożenie odpadów minimalizuje ich ruch i osiadanie, co może prowadzić do emisji nieprzyjemnych zapachów. W standardach branżowych, takich jak ISO 14001 dotyczących zarządzania środowiskowego, podkreśla się znaczenie efektywnego zarządzania odpadami, a kompaktory odgrywają w tym kluczową rolę. Dobre praktyki wskazują, że regularne użycie kompaktora pozwala na efektywniejsze planowanie przestrzeni, co jest fundamentalne dla długoterminowego zarządzania składowiskami.

Pytanie 3

Oblicz ile ścieków dopłynie w ciągu doby do oczyszczalni przy założeniu, że do kanalizacji jest podłączonych 1000 mieszkańców. Do bilansu należy wliczyć także ścieki infiltracyjne.

Dane do obliczeń:
- ilość ścieków produkowanych przez mieszkańca dla ścieków dopływających kanalizacją - 120 l/M×d,
- ilość wód infiltracyjnych przedostających się do kanalizacji - 75 % średniego dopływu ścieków bytowych.

A. 127,50 m3/d

B. 210,00 m3/d

C. 170,00 m3/d

D. 250,55 m3/d

Aby zrozumieć, dlaczego odpowiedź 210,00 m3/d jest prawidłowa, należy przyjrzeć się metodologii obliczeń związanych z ilością ścieków dopływających do oczyszczalni. Zakładając, że każdy mieszkaniec generuje średnio 120 litrów ścieków na osobę dziennie, przy 1000 mieszkańców, całkowita produkcja ścieków bytowych wynosi 120 m3/d. Dodatkowo, uwzględniając ścieki infiltracyjne, które stanowią 75% wartości ścieków bytowych, dochodzimy do kolejnych 90 m3/d. Zsumowanie obu wartości daje 210 m3/d. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w projektowaniu systemów kanalizacyjnych oraz oczyszczalni ścieków, ponieważ pozwalają na odpowiednie wymiarowanie infrastruktury, a także na przewidywanie obciążenia oczyszczalni. W praktyce, znajomość takich wyliczeń jest niezbędna dla inżynierów zajmujących się gospodarką wodną, aby zapewnić efektywne i bezpieczne zarządzanie odpadami oraz utrzymanie standardów jakości wód. Dodatkowo, zgodnie z normami PN-EN 12056, projektowanie systemów kanalizacyjnych powinno opierać się na rzetelnych danych o obciążeniu oraz na prognozach dotyczących rozwoju urbanistycznego.

Pytanie 4

Zgodnie z decyzją wodnoprawną, użytkownik stacji uzdatniania wód gruntowych ma obowiązek

A. kwartalnego prowadzenia ewidencji wodno-kanalizacyjnej studni

B. kwartalnego prowadzenia rejestru eksploatacji studni

C. bieżącego prowadzenia rejestru eksploatacji studni

D. bieżącego prowadzenia ewidencji wodno-kanalizacyjnej studni

Wybór kwartalnego prowadzenia książki wodno-kanalizacyjnej studni, kwartalnego prowadzenia książki eksploatacji studni lub bieżącego prowadzenia książki wodno-kanalizacyjnej studni wskazuje na brak zrozumienia podstawowych wymogów wynikających z decyzji wodnoprawnej. Przede wszystkim, kwartalne prowadzenie dokumentacji może okazać się niewystarczające, ponieważ w przypadku eksploatacji studni istotne jest monitorowanie na bieżąco wszelkich zmian i aktualnych danych. Książka eksploatacji studni powinna zawierać szczegółowe informacje dotyczące każdej operacji wykonywanej na studni, a nie tylko okresowe sprawozdania. Zwiększa to ryzyko pominięcia istotnych informacji, które mogą prowadzić do problemów z jakością wody czy niewłaściwego zarządzania zasobami. Ponadto, prowadzenie książki wodno-kanalizacyjnej nie odnosi się bezpośrednio do eksploatacji studni, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności i procedur. W branży wodociągowej i kanalizacyjnej standardy wymagają bieżącego monitorowania i dokumentowania, co jest kluczowe dla utrzymania jakości wody oraz zgodności z regulacjami. Niewłaściwe podejście do dokumentacji może prowadzić do prawnych konsekwencji oraz naruszeń przepisów ochrony środowiska, co jest niekorzystne zarówno dla użytkownika, jak i dla lokalnych zasobów wodnych.

Pytanie 5

Pojawienie się zielonych smug, kożucha lub piany w otwartym zbiorniku, które wskazuje na masowy zakwit sinic, jest oznaką

A. podwyższonego zasolenia wody

B. niedostatecznego nasłonecznienia zbiornika

C. wysokiego natlenienia wody

D. znacznego zanieczyszczenia wody

Wybór odpowiedzi dotyczących słabego nasłonecznienia, dużego natlenienia wody oraz zasolenia wody nie odnosi się do rzeczywistych przyczyn masowego zakwitu sinic. Słabe nasłonecznienie może wpływać na fotosyntezę roślin i organizmów wodnych, ale nie jest bezpośrednim czynnikiem odpowiadającym za zakwit sinic. Wręcz przeciwnie, sinice zwykle preferują warunki dobrze oświetlone, co sprzyja ich rozmnażaniu. Duże natlenienie wody jest zjawiskiem korzystnym dla ekosystemu wodnego, ponieważ wspiera życie ryb i innych organizmów, a nie przyczynia się do zakwitów sinic. Z kolei zasolenie wody, choć może wpływać na niektóre organizmy, nie jest czynnikiem kluczowym w kontekście zakwitów sinic w zbiornikach słodkowodnych, gdzie sinice zazwyczaj występują. Dlatego błędne rozumienie przyczyn zakwitów sinic może prowadzić do niewłaściwych działań w zakresie zarządzania jakością wody, co w dłuższym okresie może pogłębiać problemy z zanieczyszczeniem wód. Kluczem do rozwiązania problemu eutrofizacji jest zrozumienie konieczności ograniczenia dopływu substancji odżywczych do zbiorników wodnych.

Pytanie 6

Do czynności związanych z obsługą domowej oczyszczalni ścieków nie wchodzi

A. czyszczenie lub wymiana filtra powietrznego

B. uzupełnienie kultur mikroorganizmów

C. okresowe opróżnianie osadnika z części stałych

D. pomiar objętości gromadzonych ścieków

Pomiar objętości gromadzonych ścieków rzeczywiście nie jest działaniem, które wchodzi w zakres regularnej obsługi przydomowej oczyszczalni ścieków. Właściwe zarządzanie tego rodzaju systemem koncentruje się na czynnościach, które bezpośrednio wpływają na efektywność oczyszczania oraz stan techniczny urządzeń. Do kluczowych działań należy czyszczenie lub wymiana filtra powietrza, aby zapewnić prawidłowy proces tlenowy oraz wspierać rozwój mikroorganizmów odpowiedzialnych za oczyszczanie. Uzupełnianie kultur mikroorganizmów jest istotne, zwłaszcza po przestojach lub awariach, aby przywrócić właściwą mikroflorę. Ponadto, okresowe opróżnianie osadnika z części stałych jest niezbędne dla uniknięcia przeciążeń i przedłużenia żywotności systemu. Te czynności są zgodne z dobrymi praktykami eksploatacyjnymi, które można odnaleźć w standardach dotyczących małych systemów oczyszczania ścieków, takich jak norma PN-EN 12566.

Pytanie 7

Określ na podstawie powyższego tekstu, kto jest właściwym organem do wydawania pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji.

Organem właściwym do wydawania pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji jest starosta, za wyjątkiem instalacji na terenach zamkniętych, dla których organem właściwym jest regionalny dyrektor ochrony środowiska.

Dla:
1) instalacji na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.) oraz
2) instalacji mogącej zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm.), realizowanego na terenach innych niż wymienione w pkt 1
organem właściwym jest marszałek województwa.

Przy ustalaniu właściwości organów ochrony środowiska instalacje powiązane technologicznie, eksploatowane przez różne podmioty, kwalifikuje się jako jedną instalację.

A. Starosta, wójt gminy.

B. Wojewoda, starosta.

C. Wójt gminy, burmistrz.

D. Marszałek województwa, starosta.

Wybór niewłaściwych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia kompetencji organów administracyjnych w zakresie ochrony środowiska. Na przykład, odpowiedzi takie jak 'Wojewoda, starosta.' sugerują, że wojewoda ma pełne uprawnienia do wydawania pozwoleń, co jest błędne. Wojewoda pełni rolę nadzorczą, ale to nie on wydaje pozwolenia w tym zakresie. Z kolei odpowiedź 'Wójt gminy, burmistrz.' pomija istotny aspekt, że te jednostki są odpowiedzialne za sprawy lokalne, a nie za kwestie, które mają potencjalnie istotny wpływ na środowisko na szerszą skalę. Ponadto, odpowiedź 'Starosta, wójt gminy.' również jest niekompletna, gdyż nie uwzględnia marszałka województwa, który ma kluczową rolę w kontekście instalacji znacząco oddziałujących na środowisko. Warto zauważyć, że zrozumienie tego podziału kompetencji jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemu ochrony środowiska. W praktyce, organ właściwy powinien być w stanie ocenić wpływ potencjalnych emisji na zdrowie ludzi oraz na lokalne ekosystemy, co jest kluczowe dla zachowania równowagi ekologicznej. Dlatego znajomość stosownych regulacji i kompetencji organów administracji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także odpowiedzialnością każdego przedsiębiorcy działającego w obszarze, który może wpływać na środowisko.

Pytanie 8

Inwestycje, które mogą negatywnie wpływać na środowisko naturalne oraz zdrowie ludzi, to

A. linia kolejowa pierwszorzędna

B. drogi powiatowe

C. drogi nieutwardzone

D. autostrady

Autostrady są inwestycjami, które mają znaczący wpływ na środowisko przyrodnicze oraz zdrowie ludzi. Są to szerokie drogi szybkiego ruchu, które często wymagają dużych gruntów i prowadzą do znacznych zmian w krajobrazie. Budowa autostrad wiąże się z koniecznością wycinania lasów, niszczenia siedlisk zwierząt, a także z ryzykiem zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych. W dodatku, intensyfikacja ruchu samochodowego generuje znaczne emisje spalin, które są szkodliwe dla zdrowia mieszkańców pobliskich obszarów. Zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju i dobrymi praktykami budowlanymi, planowanie inwestycji transportowych powinno uwzględniać analizę ich wpływu na środowisko, a także wprowadzać rozwiązania minimalizujące negatywne skutki, takie jak budowa ekranów akustycznych czy tworzenie korytarzy ekologicznych. Przykłady takich działań można znaleźć w projektach budowy autostrad w krajach skandynawskich, gdzie duży nacisk kładzie się na ochronę bioróżnorodności i zdrowia ludzi.

Pytanie 9

Czym nie zagraża osobom pracującym w kanale ściekowym?

A. przekroczenie dopuszczalnego stężenia siarkowodoru

B. podniesienie się poziomu ścieków

C. gwałtowne obniżenie się poziomu ścieków

D. przekroczenie dopuszczalnego stężenia metanu

W kontekście pracy w kanale ściekowym, występują różne zagrożenia, które mogą bezpośrednio wpływać na bezpieczeństwo pracowników. Przekroczenie dopuszczalnego stężenia metanu jest jednym z kluczowych zagrożeń, ponieważ ten gaz, będący produktem rozkładu organicznego, jest wysoce łatwopalny i może prowadzić do wybuchów. W praktyce, jego obecność wymaga ścisłego monitorowania, co wiąże się z procedurami wentylacyjnymi oraz systemami detekcji gazów, których zadaniem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa w miejscu pracy. Podobnie, siarkowodór, występujący w ściekach, jest gazem toksycznym, który, nawet w niewielkich stężeniach, może powodować poważne zagrożenie dla zdrowia. Przy długotrwałym narażeniu na jego działanie, pracownicy mogą doświadczać objawów zatrucia, co podkreśla konieczność stosowania środków ochrony indywidualnej oraz odpowiednich systemów wentylacyjnych. W związku z tym, wyjątkowo istotne jest, aby pracownicy byli przeszkoleni w zakresie identyfikacji i reagowania na tego typu zagrożenia, co powinno być zgodne z wymogami norm BHP oraz lokalnych przepisów dotyczących ochrony zdrowia w środowisku pracy. Te aspekty są kluczowe w kontekście zarządzania ryzykiem, które powinno obejmować identyfikację potencjalnych zagrożeń oraz wdrażanie skutecznych rozwiązań, aby minimalizować ryzyko wypadków i chronić zdrowie pracowników.

Pytanie 10

Analiza jakości powietrza w aglomeracjach z populacją przekraczającą 250 tysięcy mieszkańców odbywa się na podstawie pomiarów pozyskiwanych z sieci

A. pasywnych (miesięcznych).

B. automatycznych (ciągłych).

C. stacji roboczych zarządzanych przez firmy.

D. stacji Nadzoru Ogólnego Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Wybierając inne odpowiedzi na pytanie o metody pomiaru jakości powietrza w dużych aglomeracjach, widać, że nie do końca rozumiesz, jak działają te mechanizmy i standardy monitorowania środowiska. Stacje robocze, które są używane w zakładach, mogą dostarczać jakichś danych o lokalnym zanieczyszczeniu, ale nie są stworzone do systematycznego monitorowania jakości powietrza w dużych miastach. Pasywne stacje, które robią pomiary raz na miesiąc, nie dają nam wystarczającej ilości informacji, żeby analizować zmiany w jakości powietrza, a to jest ważne, zwłaszcza gdy warunki pogodowe się zmieniają. Te stacje nadzoru ogólnego od Państwowej Inspekcji Sanitarnej też są mniej skuteczne w monitorowaniu w czasie rzeczywistym, a to jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać jakością powietrza. Żeby poprawnie oceniać jakość powietrza, trzeba się opierać na międzynarodowych standardach, które mówią, że automatyczne, ciągłe pomiary to najbardziej wiarygodne źródło danych. Zrozumienie różnicy między tymi stacjami pomiarowymi i ich praktycznym zastosowaniem jest kluczowe dla skutecznego monitorowania powietrza i podejmowania odpowiednich działań ochronnych.

Pytanie 11

Na podstawie informacji przedstawionych w tabeli oceń jakość wody w rzece, w aspekcie środowiska życia ryb.

Wskaźnik	Jednostka	Wartości graniczne wskaźników wody w klasach jakości wód podziemnych
Wskaźnik	Jednostka	Klasa I	Klasa II	Klasa III	Klasa IV	Klasa V
chlorki	mgCl/l	60	150	250	500	>500
żelazo	mgFe/l	0,2	1	5	10	>10

A. Woda spełnia wymagania środowiska życia ryb łososiowatych i karpiowatych.

B. Woda spełnia wyłącznie wymagania środowiska życia ryb łososiowatych.

C. Woda nie spełnia wymagań środowiska życia ryb łososiowatych i karpiowatych.

D. Woda spełnia wyłącznie wymagania środowiska życia ryb karpiowatych.

Woda w rzece spełnia wyłącznie wymagania środowiska życia ryb karpiowatych ze względu na analizowane wartości chloru i żelaza. Ryby karpiowate, takie jak karp, amur czy wzdręga, są bardziej tolerancyjne na wyższe stężenia zanieczyszczeń i mają szeroką gamę warunków środowiskowych, w jakich mogą żyć. Wartości chloru w wodzie, które są zgodne z wymaganiami dla ryb karpiowatych, mogą wspierać rozwój tych gatunków, co jest istotne z perspektywy ekologii wód. Natomiast ryby łososiowate, jak łosoś czy pstrąg, są znacznie bardziej wrażliwe na zmiany jakości wody, w tym na wyższe stężenia metali ciężkich, co może negatywnie wpływać na ich rozwój i przetrwanie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla zarządzania zasobami wodnymi oraz dla ochrony środowiska, a także dla prowadzenia efektywnej akwakultury. Zastosowanie tych informacji w praktyce może pomóc w planowaniu działań ochronnych i monitorowaniu jakości wód, co jest zgodne z obowiązującymi normami ochrony środowiska oraz z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami wodnymi.

Pytanie 12

Aby zminimalizować ryzyko zagrożeń podczas nalewania i rozcieńczania stężonego kwasu siarkowego(VI), laborant powinien nałożyć:

A. fartuch ochronny, okulary typu gogle, jednorazowe rękawice z lateksu

B. fartuch ochronny, maskę przeciwgazową, rękawice z gumy

C. fartuch ochronny, okulary typu gogle, rękawice ochronne przed chemikaliami

D. fartuch ochronny, maskę przeciwgazową, rękawice ochronne przed chemikaliami

Wybór fartucha ochronnego, okularów typu gogle oraz rękawic chroniących przed chemikaliami jest kluczowy dla bezpieczeństwa laboranta podczas pracy z kwasem siarkowym(VI). Fartuch ochronny chroni odzież i skórę przed ewentualnymi oparzeniami, które mogą wystąpić w przypadku kontaktu z tym silnym kwasem. Okulary typu gogle stanowią skuteczną barierę dla oczu, które są szczególnie wrażliwe na szkodliwe działanie substancji chemicznych. Rękawice chroniące przed chemikaliami, wykonane z materiałów odpornych na działanie kwasów, zapewniają dodatkową ochronę dłoni, minimalizując ryzyko kontaktu z substancją niebezpieczną. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak OSHA (Occupational Safety and Health Administration) oraz GHS (Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals), stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej jest obowiązkowe w każdych warunkach, gdzie występuje ryzyko narażenia na substancje toksyczne. Przykładem zastosowania powyższych zasad może być procedura rozcieńczania kwasów, gdzie nieodpowiednie zabezpieczenie może prowadzić do poważnych wypadków. Zastosowanie właściwych środków ochrony osobistej nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również podnosi standardy pracy w laboratorium.

Pytanie 13

Przy wykonywaniu prac w głębokich zbiornikach lub podczas modernizacji systemu kanalizacyjnego, szczególnie niebezpiecznym czynnikiem dla pracowników może być

A. tlenek węgla

B. tlenek azotu

C. dwutlenek siarki

D. siarkowodór

Siarkowodór (H2S) to gaz, który naprawdę potrafi namieszać w organizmie, szczególnie w zamkniętych przestrzeniach, jak jakieś głębokie zbiorniki czy kanały. Można go spotkać w naturze, bo powstaje podczas rozkładu organicznych rzeczy i w obecności siarki oraz wody. Jego obecność w miejscu pracy jest dość niebezpieczna, bo może wyrządzić sporo szkód zdrowotnych, zwłaszcza z układem oddechowym i nerwowym. Siarkowodór jest bezbarwny, a jego zapach przypomina zgniłe jaja, co w niskich stężeniach ułatwia jego wykrycie. Ale uwaga! W wyższych stężeniach można szybko stracić węch, co czyni go jeszcze groźniejszym. W przemyśle i budownictwie używa się różnych metod do monitorowania, jak np. detektory gazów. Warto, żeby pracownicy mieli przeszkolenie na temat rozpoznawania zagrożeń związanych z siarkowodorem i wiedzieli, jak korzystać z odpowiednich środków ochrony, jak maski przeciwgazowe czy wentylacja. Standardy BHP nakładają obowiązek przeprowadzania ocen ryzyka, aby zminimalizować skutki narażenia. Dobre procedury bezpieczeństwa naprawdę mogą uratować życie.

Pytanie 14

W procesie oczyszczania wody, do eliminacji dużych ilości łatwo opadających zawiesin, stosuje się

A. osadniki

B. kratki

C. mieszadła

D. napowietrzacze

Osadniki są kluczowym elementem w procesie oczyszczania wody, szczególnie w usuwaniu dużych ilości zawiesin łatwo opadających. Działają na zasadzie grawitacyjnego osadzania cząstek stałych w zbiorniku, co pozwala na efektywne oddzielenie osadów od wody. W praktyce, osadniki są wykorzystywane w oczyszczalniach ścieków oraz w zakładach wodociągowych, gdzie następuje wstępne oczyszczanie wody. Występują różne typy osadników, takie jak osadniki sedymentacyjne, które są najczęściej stosowane w procesach jednostkowych i w instalacjach przemysłowych. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 12056, odpowiednie projektowanie osadników zapewnia optymalne warunki do sedimentacji, co przekłada się na wysoką skuteczność oczyszczania. Osadniki nie tylko poprawiają jakość wody, ale również wpływają na zmniejszenie obciążenia dalszych procesów oczyszczania, co jest istotne w kontekście zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi.

Pytanie 15

Osoba przebywająca w studzience rewizyjnej w celu zmierzenia wypływającej wody powinna być odpowiednio wyposażona

A. w hełm ochronny, kamizelkę odblaskową

B. w kombinezon, hełm ochronny, okulary ochronne

C. w aparat tlenowy, pelerynę

D. w kombinezon, aparat tlenowy, szelki ratownicze, hełm ochronny

Wybór odpowiedzi 'w kombinezon, aparat tlenowy, szelki ratownicze, hełm ochronny' jest właściwy, ponieważ bezpieczeństwo pracownika w trudnych warunkach takich jak studzienki rewizyjne wymaga kompleksowego podejścia do ochrony osobistej. Kombinezon zapewnia nie tylko ochronę przed czynnikami chemicznymi i fizycznymi, ale również zabezpiecza przed wilgocią. Aparat tlenowy jest niezbędny w przypadku niskiego poziomu tlenu lub obecności szkodliwych gazów, co jest ryzykowne w zamkniętych przestrzeniach. Szelki ratownicze stanowią istotny element systemu zabezpieczeń, umożliwiając szybkie i bezpieczne wydostanie pracownika w przypadku awarii. Hełm ochronny chroni głowę przed urazami mechanicznymi. Standardy BHP oraz normy takie jak PN-EN 397 dla hełmów ochronnych oraz PN-EN 1497 dla sprzętu ratowniczego podkreślają konieczność stosowania takich środków ochrony. Przykładowo, w przypadku awarii wodociągu, obecność tych urządzeń może uratować życie pracownika, zapewniając odpowiednie zabezpieczenia w sytuacjach zagrożenia.

Pytanie 16

Nadzór oraz koordynację działalności Państwowego Monitoringu Środowiska (PMŚ) w Polsce sprawuje

A. Komisja Europejska

B. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska

C. Marszałek województwa

D. Główny Inspektor Ochrony Środowiska

Wybór innych opcji do nadzorowania i koordynowania działalności PMŚ wskazuje na zrozumienie nieprawidłowej struktury zarządzania ochroną środowiska w Polsce. Marszałek województwa, mimo że odgrywa ważną rolę w regionalnym zarządzaniu środowiskiem, nie jest odpowiedzialny za ogólnopolskie koordynowanie działań monitorujących. Jego zadania koncentrują się na wdrażaniu regionalnych programów ochrony środowiska oraz współpracy z lokalnymi jednostkami samorządowymi. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska, z kolei, zajmuje się nadzorem nad przestrzeganiem przepisów ochrony środowiska na poziomie wojewódzkim, co sprawia, że jego kompetencje są bardziej lokalne niż centralne. Komisja Europejska, jako organ supranationalny, ma za zadanie tworzyć polityki i regulacje, ale nie pełni roli w krajowym monitoringu środowiska. Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z mylnego przekonania o równorzędności wszystkich wymienionych organów w kontekście monitorowania, co jest niezgodne z rzeczywistymi kompetencjami i obowiązkami. Zrozumienie hierarchii oraz ról poszczególnych instytucji w ochronie środowiska jest kluczowe dla właściwej interpretacji ich zadań i odpowiedzialności.

Pytanie 17

Najlepszymi wskaźnikami negatywnych zmian w składzie chemicznym oraz zanieczyszczeniach powietrza są

A. glony lądowe

B. mszaki

C. drzewa liściaste

D. porosty

Porosty są jednym z najbardziej efektywnych bioindykatorów zanieczyszczeń atmosferycznych ze względu na swoją wrażliwość na zmiany w składzie chemicznym powietrza. Te organizmy są symbiozą grzybów i glonów, co czyni je wyjątkowymi w kontekście oceny jakości środowiska. Ich zdolność do akumulacji metali ciężkich oraz innych zanieczyszczeń, takich jak dwutlenek siarki, sprawia, że mogą być używane do monitorowania zanieczyszczenia powietrza. Porosty reagują na zanieczyszczenia poprzez zmiany w morfologii, a także poprzez obniżenie liczby gatunków w danym obszarze. W praktyce, prowadzenie badań nad porostami umożliwia ocenę stanu ekologicznego terenów zarówno naturalnych, jak i silnie zanieczyszczonych. Na przykład, w wielu krajach europejskich porosty są wykorzystywane jako wskaźniki jakości powietrza, a ich obecność lub brak może świadczyć o stopniu zanieczyszczenia w danym regionie, zgodnie z zaleceniami Europejskiej Agencji Środowiska (EEA).

Pytanie 18

W trakcie fermentacji metanowej osad ściekowy nie podlega

A. higienizacji

B. zagęszczeniu

C. adsorpcji

D. odwodnieniu

W procesie fermentacji metanowej osad ściekowy przechodzi przez różne etapy, które mogą wprowadzać pewne nieporozumienia. Zagęszczenie osadu polega na zwiększeniu jego gęstości, co jest korzystne w kontekście późniejszego przetwarzania. W wielu systemach oczyszczania ścieków, zagęszczanie osadu jest standardową praktyką, która poprawia skuteczność fermentacji poprzez zwiększenie kontaktu mikroorganizmów z materiałem organicznym, co sprzyja produkcji biogazu. Odwodnienie to proces usuwania wody z osadów, co jest kluczowe dla ich późniejszego składowania i transportu. W kontekście przetwarzania osadów, odwodnienie pozwala na zmniejszenie objętości oraz masy, co redukuje koszty transportu i składowania. Higienizacja natomiast jest procesem, który ma na celu eliminację patogenów z osadów, co jest szczególnie istotne w kontekście ich późniejszego wykorzystania, np. jako nawozu. Zrozumienie tych procesów jest istotne dla skutecznego zarządzania osadami w instalacjach oczyszczania ścieków. Często popełnianym błędem jest mylenie tych procesów z adsorpcją, która jest zupełnie innym zjawiskiem i nie zachodzi w kontekście fermentacji metanowej, gdzie głównym celem jest biodegradacja organicznych składników, a nie ich przyleganie do powierzchni ciał stałych.

Pytanie 19

Która organizacja na podstawie ustawy ma możliwość koordynowania systemu krajowego monitoringu środowiska?

A. Lokalne władze terytorialne

B. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska

C. Minister środowiska

D. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej

Organy Inspekcji Ochrony Środowiska (OIOŚ) są mega ważne dla monitorowania stanu naszego środowiska w Polsce. Wynika to z przepisów ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska, które jasno określają ich kompetencje. OIOŚ mają uprawnienia do robienia pomiarów i analiz w różnych aspektach środowiskowych, jak jakość powietrza, wody czy gleby. Co więcej, one koordynują działania różnych instytucji i lokalnych władz, co pozwala na lepsze zarządzanie i szybsze reakcje na różne zagrożenia. Na przykład, tworzą raporty dotyczące jakości powietrza w miastach, co jest przydatne do wprowadzania programów ochrony zdrowia publicznego. OIOŚ są też częścią międzynarodowej współpracy w ochronie środowiska, przestrzegając unijnych standardów. Dzięki tym wszystkim działaniom, przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju i ochrony bioróżnorodności, co jest naprawdę zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 20

Często efektem działalności górniczej jest całkowite oraz nieodwracalne zniszczenie powierzchni ziemi. Ten proces nazywany jest

A. dewastacją

B. denudacją

C. degradacją

D. defoliacją

Dewastacja to termin odnoszący się do procesu, w którym dochodzi do znacznych i trwałych uszkodzeń w środowisku naturalnym, często w wyniku działalności ludzkiej, takiej jak górnictwo. Górnictwo, jako branża związana z wydobywaniem surowców mineralnych, może prowadzić do całkowitego zniszczenia powierzchni ziemi, co skutkuje nieodwracalnymi zmianami w krajobrazie oraz niszczeniem ekosystemów. Dewastacja nie tylko wpływa na bioróżnorodność, ale także na jakość gleby, wodę gruntową oraz lokalne społeczeństwa. W praktyce, stosowanie odpowiednich technologii, takich jak rekultywacja terenów poeksploatacyjnych, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży górniczej, mając na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Przykładem mogą być projekty rekultywacyjne, które przywracają naturalne siedliska oraz zwiększają bioróżnorodność, co jest zgodne z standardami zrównoważonego rozwoju w górnictwie.

Pytanie 21

Czego można użyć w procesie kompostowania?

A. grube gałęzie drzew

B. odpady pochodzące z budownictwa

C. popioły oraz żużle pochodzące z energetyki

D. osady ze ścieków z oczyszczalni komunalnych

Osady ściekowe z oczyszczalni komunalnych są doskonałym materiałem do kompostowania ze względu na swoją wysoką zawartość azotu oraz mikroelementów, które korzystnie wpływają na rozwój mikroorganizmów w kompoście. W procesie kompostowania, osady te ulegają rozkładowi, wspierając powstawanie wartościowego humusu. Warto jednak pamiętać, że przed wprowadzeniem osadów ściekowych do kompostu, powinny one spełniać odpowiednie normy sanitarno-epidemiologiczne, co zapewnia ich bezpieczeństwo. Przykładowo, w Polsce stosuje się standardy określone przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska, które regulują kwestie dotyczące jakości osadów, ich stosowania w rolnictwie czy w ogrodnictwie. Dobrą praktyką jest również mieszanie osadów z innymi materiałami organicznymi, takimi jak liście czy trawa, co przyspiesza proces kompostowania i poprawia jakość końcowego produktu. W rezultacie uzyskuje się wartościowy nawóz, który można wykorzystać w ogrodach, na działkach oraz w uprawach rolnych, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi i ochronie środowiska.

Pytanie 22

Metody: Clarka, Blachera, Warthy-Pfeiffera oraz wersenianowa mają zastosowanie podczas analizy wody do ustalenia jej

A. alkaliczności

B. koloru

C. twardości

D. zanieczyszczenia

Barwa wody jest analizowana przy użyciu metod optycznych, które mierzą długość fali światła pochłanianego lub odbijanego przez próbkę. To podejście jest nieadekwatne do określenia twardości, ponieważ nie uwzględnia obecności jonów wapnia i magnezu, które są kluczowe dla tej miary. Z kolei mętność wody, definiowana przez obecność zawiesin stałych, również nie jest miarą twardości. Mętność może wpływać na jakość wody, ale jej pomiar nie dostarcza informacji o zawartości mineralnej, co jest istotne dla twardości. Zestawiając te metody, można zauważyć, że ich zastosowanie nie jest właściwe w kontekście analizy twardości. W przypadku zasadowości, która odnosi się do zdolności wody do neutralizacji kwasów, również nie możemy mówić o twardości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do analizy jakości wody. Często błędne wnioski wynikają z nieprawidłowego zrozumienia definicji tych parametrów oraz ich wzajemnych relacji. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do analiz dobrze poznać specyfikę badanych parametrów oraz zastosowane metody, co pozwoli uniknąć nieporozumień i błędnych interpretacji wyników.

Pytanie 23

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ wpływ hałasu o natężeniu dźwięku 95 dB na organizm człowieka, który pracuje w hali produkcyjnej.

Kryteria zagrożenia hałasem
Środowisko	Efekt zdrowotny	Poziom dźwięku [dB]	Przedział czasu odniesienia [h]
Sypialnia	zaburzenia snu	30	8
Klasy szkolne	zaburzenia w komunikowaniu się	35	godziny lekcyjne
Muzyka w słuchawkach	uszkodzenia słuchu	85	1
Pomieszczenia mieszkalne	zrozumiałość mowy	35	16
Przedstawienia rozrywkowe	uszkodzenia słuchu	100	4
Strefa przemysłowa, komunikacyjna	uszkodzenia słuchu	70	24

A. Zrozumiałość mowy.

B. Zaburzenia w komunikowaniu się.

C. Zaburzenia snu.

D. Uszkodzenia słuchu.

Odpowiedź "Uszkodzenia słuchu" to strzał w dziesiątkę! Przy hałasie na poziomie 95 dB, jak w hali produkcyjnej, ryzyko, że coś się stanie ze słuchem, jest naprawdę duże. Z tego, co wiem, normy ochrony zdrowia mówią, że dźwięki powyżej 85 dB przez dłuższy czas mogą prowadzić do poważnych problemów ze słuchem. Dlatego osoby pracujące w głośnych miejscach powinny mieć na sobie odpowiednie ochraniacze, np. nauszniki lub wkładki douszne, żeby zminimalizować hałas. Fajnie też, że warto co jakiś czas kontrolować poziom hałasu w pracy i robić badania słuchu, żeby na czas zauważyć, czy coś jest nie tak. Dobre praktyki to np. organizowanie szkoleń o ochronie słuchu i wdrażanie procedur monitorowania hałasu - to naprawdę ważne w przemyśle.

Pytanie 24

Zanieczyszczenie wód w zbiornikach substancjami pochodzenia ropopochodnego, skutkujące tworzeniem się zanieczyszczeń na powierzchni wody, przyczynia się do

A. wzrostu stężenia tlenu

B. ograniczenia napływu światła słonecznego

C. zwiększenia liczby glonów

D. przyspieszenia procesu fotosyntezy

Odpowiedź dotycząca ograniczenia dopływu światła słonecznego do zbiorników wodnych jest prawidłowa, ponieważ zanieczyszczenia ropopochodne, takie jak oleje i inne substancje, tworzą na powierzchni wody cienką warstwę, która może działać jak bariera dla promieniowania słonecznego. To zjawisko ogranicza dostęp światła do wód, co ma negatywny wpływ na procesy ekologiczne, w tym fotosyntezę organizmów autotroficznych, takich jak rośliny wodne i fitoplankton. Zmniejszenie dostępności światła prowadzi do osłabienia powiązanych ekosystemów wodnych, obniżając ich zdolność do produkcji tlenu. Praktycznym przykładem są przypadki zanieczyszczeń spowodowanych wyciekami ropy naftowej, które skutecznie pokrywają powierzchnię wód, co prowadzi do krytycznych zmian w lokalnych ekosystemach. Standardy ochrony środowiska, takie jak normy UNEP dotyczące zanieczyszczeń wodnych, podkreślają znaczenie monitorowania i redukcji takich substancji w celu zachowania zdrowia ekosystemu wodnego i jego bioróżnorodności.

Pytanie 25

Proces zmiękczania wody kotłowej, który gwarantuje niezawodne i ekonomiczne funkcjonowanie kotła, odbywa się

A. w złożach biologicznych

B. w kolumnach jonitowych

C. w prasach filtracyjnych

D. w płuczkach barbotażowych

Zmiękczanie wody kotłowej w kolumnach jonitowych jest kluczowym procesem w zapewnieniu efektywnej i bezawaryjnej pracy kotłów. Kolumny jonitowe, zwane także złożami jonowymiennymi, wykorzystują żywice jonowymienne, które zamieniają jony wapnia i magnezu, odpowiedzialne za twardość wody, na jony sodu. Dzięki temu uzyskujemy wodę o niskiej twardości, co zapobiega osadzaniu się kamienia kotłowego, który może prowadzić do obniżenia efektywności kotła oraz jego uszkodzenia. Proces ten jest niezwykle istotny w przemyśle energetycznym oraz w systemach grzewczych, gdzie jakość wody ma bezpośredni wpływ na trwałość i efektywność urządzeń. Przykładem zastosowania kolumn jonitowych mogą być elektrownie, gdzie zmiękczona woda kotłowa jest używana do produkcji pary wykorzystywanej w turbinach. W standardach branżowych, takich jak ASME, rekomenduje się stosowanie tego typu technologii jako najlepszej praktyki w zarządzaniu jakością wody kotłowej.

Pytanie 26

Metoda komputerowa do wprowadzania, zbierania, przetwarzania oraz prezentacji danych, w tym o różnorodności przestrzennej elementów systemu człowiek-środowisko, to

A. System Monitoringu Przyrody

B. System Oceny Środowiska

C. System Informacji Geograficznej

D. System Zarządzania Środowiskiem

System Informacji Geograficznej (GIS) to komputerowa platforma, która umożliwia wprowadzanie, gromadzenie, przetwarzanie oraz prezentację danych geograficznych. Jego kluczową funkcjonalnością jest zdolność do analizy zróżnicowania przestrzennego elementów w interakcji między systemem człowiek-środowisko. Na przykład, GIS jest szeroko stosowany w planowaniu przestrzennym, gdzie pozwala na analizę rozkładu ludności, infrastruktury czy zasobów naturalnych, a także na ocenę wpływu różnych scenariuszy rozwoju. Dzięki technologii GIS, analitycy mogą tworzyć mapy tematyczne, które wizualizują dane takie jak zagrożenia środowiskowe, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu środowiskiem. Ponadto, standardy takie jak ISO 19115 dotyczące opisu danych geograficznych oraz OGC (Open Geospatial Consortium) zdefiniowały protokoły i formaty, które zapewniają interoperacyjność systemów GIS, co czyni je niezastąpionymi narzędziami w nowoczesnym zarządzaniu informacjami geograficznymi.

Pytanie 27

Czym są mogilniki?

A. silosy do przetwarzania odpadów zwierzęcych na mączkę mięsno-kostną

B. magazyny przechowywania posegregowanych odpadów

C. wybetonowane podziemne miejsca deponowania odpadów niebezpiecznych

D. metalowe zbiorniki na odpady w stanie ciekłym

Mogilniki to takie specjalne miejsca, gdzie przechowuje się niebezpieczne odpady. Są one robione tak, żeby jak najmniej wpływać na otoczenie. To jakby zgodne z tym, co mówi się w dobrym zarządzaniu odpadami, czyli na przykład z normą ISO 14001. W praktyce te mogilniki muszą być odpowiednio zabezpieczone, żeby nie przenikały niebezpieczne substancje do gleby czy wód gruntowych. Można tu podać przykład mogilników, które są używane do przechowywania chemikaliów powstających w przemyśle. Dzięki różnym zabezpieczeniom, jak chociażby systemy monitorujące, te mogilniki pomagają w ochronie zdrowia ludzi i dbają o środowisko. To ważne, żeby robić to wszystko zgodnie z prawem, bo zdrowe środowisko to klucz do przyszłości.

Pytanie 28

Kanalizację, w której znajdują się dwa różne typy sieci kanałów do odprowadzania osobno ścieków sanitarnych oraz deszczowych, określa się mianem kanalizacji

A. ogólnospławną

B. rozdzielczą

C. półrozdzielczą

D. deszczową

Kanalizacja rozdzielcza to system, w którym istnieją dwa oddzielne rodzaje sieci kanalizacyjnych: jedna do odprowadzania ścieków sanitarnych, a druga do odprowadzania wód opadowych. Taki podział jest kluczowy dla zachowania efektywności oraz ochrony środowiska. W praktyce, przy zastosowaniu kanalizacji rozdzielczej, ścieki sanitarne są kierowane do oczyszczalni, gdzie są poddawane procesowi uzdatniania, natomiast wody opadowe są odprowadzane bezpośrednio do odbiorników wodnych, co minimalizuje ryzyko ich zanieczyszczenia. Zastosowanie kanalizacji rozdzielczej jest zgodne z najnowszymi standardami budowlanymi oraz z praktykami zarządzania wodami, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi miejskich systemów kanalizacyjnych. Przykładem mogą być nowoczesne osiedla mieszkaniowe, które projektowane są z myślą o optymalnym wykorzystaniu przestrzeni i ochronie środowiska, implementując systemy rozdzielcze w swoich planach kanalizacyjnych.

Pytanie 29

Który z podanych sposobów nie zapobiega erozji gleb?

A. Tworzenie tarasów na zboczach

B. Zastosowanie płodozmianów

C. Umacnianie stromych skarp gabionami

D. Uprawa gleby w kierunku równoległym do stoków

Uprawianie gleby wzdłuż stoków to trochę zła zagrywka, bo może prowadzić do problemów z erozją. Gdy pada deszcz, woda spływa po stoku, co niestety zwiększa ryzyko osuwania się gleby oraz jej erozji. Lepiej zastosować inne metody, takie jak tarasowanie, umacnianie gabionami albo płodozmiany. Tarasowanie tworzy poziome poziomy na stromych zboczach, co spowalnia wodę, a gabiony stabilizują skarpy, tworząc zapory. A płodozmiany? To świetny sposób na dbanie o glebę, bo różnorodność roślin pomaga jej zdrowiu i strukturze, co znów hamuje erozję. Warto zrozumieć, jak różne techniki uprawy wpływają na erozję gleby, bo to klucz do właściwego zarządzania gruntami i ochrony naszej planety.

Pytanie 30

Aby pozbyć się szkodliwego dwutlenku węgla z wody, który prowadzi do korozji metali oraz zniszczenia wielu materiałów budowlanych, należy przeprowadzić proces

A. odkwaszania

B. wymiany jonowej

C. adsorpcji

D. chlorowania

Odpowiedź 'odkwaszania' jest prawidłowa, ponieważ proces ten skutecznie neutralizuje kwasy, w tym dwutlenek węgla rozpuszczony w wodzie. Dwutlenek węgla w wodzie tworzy kwas węglowy, który obniża pH i przyczynia się do korozji metali oraz degradacji materiałów budowlanych. Odkwaszanie polega na dodawaniu substancji alkalicznych, takich jak węglan wapnia, które podnoszą pH i redukują agresywność wody. Przykładem zastosowania odkwaszania jest przemysł wodociągowy, gdzie woda pitna jest często poddawana tym procesom, by zapewnić bezpieczeństwo i jakość wody. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, regularne monitorowanie pH w systemach wodociągowych jest kluczowe dla zapobiegania korozji zbiorników i rur, a także dla ochrony urządzeń przemysłowych. Dodatkowo, odkwaszanie może być istotne w procesach oczyszczania ścieków, gdzie unikanie niskiego pH jest kluczowe dla zachowania efektywności biologicznych metod oczyszczania.

Pytanie 31

Do pojemnika oznaczonego kolorem żółtym nie powinno się wrzucać

A. plastikowych nakrętek do butelek

B. plastikowych opakowań po lekach

C. zgniłych aluminiowych puszek po napojach

D. zgniłych, pustych plastikowych butelek po napojach

Wskazanie plastikowych opakowań po lekach jako czegoś, czego nie wrzucamy do żółtego pojemnika, jest jak najbardziej na miejscu. Żółty pojemnik to miejsce tylko na odpady z plastiku, które można potem przetworzyć. A te opakowania po lekach, często brudne resztkami substancji, są traktowane jako odpady niebezpieczne. Najlepiej oddać je do aptek, które zbierają takie rzeczy. To ważne dla ochrony środowiska, bo nieodpowiednie wyrzucanie ich może nam wszystkim zaszkodzić. Warto też sprawdzić miejscowe przepisy o segregacji, bo często mówią, jak się obchodzić z tymi niebezpiecznymi odpadami.

Pytanie 32

Ustal odczyn gleby o pH = 5,68.

Zakres pH	Odczyn
do 4,5	bardzo kwaśny
4,6÷5,5	kwaśny
5,6÷6,8	lekko kwaśny
6,9÷7,2	obojętny
powyżej 7,2	zasadowy

A. Obojętny.

B. Lekko kwaśny.

C. Zasadowy.

D. Kwaśny.

Odczyn gleby o pH 5,68 klasyfikowany jest jako lekko kwaśny. To ważne dla rolników i ogrodników, ponieważ pH gleby wpływa na dostępność składników odżywczych i zdrowie roślin. W praktyce, gleby o pH w tym zakresie sprzyjają wzrostowi wielu roślin, w tym niektórych warzyw, owoców i roślin ozdobnych. Na przykład, wiele gatunków borówek preferuje lekko kwaśne podłoża, co może znacząco wpłynąć na ich plony. Wiedza o pH gleby pomaga również w podejmowaniu decyzji dotyczących nawożenia. W przypadku gleby o pH 5,68, może być konieczne zastosowanie dolomitu lub wapna dla stabilizacji pH, co jest zgodne z praktykami zrównoważonego rolnictwa. Standardy branżowe, takie jak pH w zakresie 5,5-6,5, są rekomendowane dla upraw wielu roślin, a zrozumienie tych zasad wspiera efektywność produkcji rolniczej oraz ochronę środowiska.

Pytanie 33

Na jakiej wysokości nad poziomem terenu powinny być umiejscowione punkty pomiarowe natężenia hałasu w obszarze niezabudowanym?

A. 3,5 m

B. 0,5 m

C. 1,5 m

D. 2,5 m

Prawidłowa wysokość pomiaru natężenia hałasu na terenie niezabudowanym wynosi 1,5 m nad poziomem gruntu. Ta wartość jest zgodna z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 1996 oraz normami krajowymi, które zalecają przeprowadzanie pomiarów w tej wysokości, aby uzyskać reprezentatywne dane dotyczące hałasu, którego doświadczają ludzie. Pomiar na wysokości 1,5 m umożliwia uwzględnienie średniego poziomu hałasu, z którym mogą się zetknąć mieszkańcy w codziennym życiu. W praktyce, takie pomiary są często realizowane w kontekście monitorowania wpływu hałasu drogowym, kolejowym czy przemysłowym na otoczenie. Dzięki takim standardom, wyniki pomiarów mogą być porównywane w różnych lokalizacjach oraz w różnych warunkach, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji w zakresie ochrony środowiska i zdrowia publicznego. Ponadto, istnieje możliwość zastosowania tych pomiarów w projektach związanych z planowaniem przestrzennym oraz w procesach oceny oddziaływania na środowisko, co podkreśla znaczenie dokładności i poprawności metodologii pomiarowej.

Pytanie 34

Odpady niebezpieczne przywieziono do spalarni 10 maja oraz pobrano z nich próbkę. Zgodnie z zamieszczonym fragmentem ustawy o odpadach próbkę odpadów niebezpiecznych należy przechować co najmniej do

Fragment Ustawy o odpadach.
Art.160.3. Zarządzający spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów, przyjmując odpady niebezpieczne do termicznego przekształcenia, jest obowiązany również do: 1) zapoznania się z przekazanym przez posiadacza odpadów opisem odpadów 2) pobrania próbek, przed rozładowaniem odpadów, w celu zweryfikowania zgodności stanu fizycznego i składu chemicznego oraz właściwości odpadów z opisem 3) przechowywania próbek, o których mowa w pkt.2, przez okres co najmniej jednego miesiąca po termicznym przekształceniu odpadów.

Fragment Ustawy o odpadach.

Art.160.3. Zarządzający spalarnią odpadów lub współspalarnią odpadów, przyjmując odpady niebezpieczne do termicznego przekształcenia, jest obowiązany również do:
1) zapoznania się z przekazanym przez posiadacza odpadów opisem odpadów
2) pobrania próbek, przed rozładowaniem odpadów, w celu zweryfikowania zgodności stanu fizycznego i składu chemicznego oraz właściwości odpadów z opisem
3) przechowywania próbek, o których mowa w pkt.2, przez okres co najmniej jednego miesiąca po termicznym przekształceniu odpadów.

A. 10 czerwca.

B. 20 maja.

C. 17 maja.

D. 13 czerwca.

Odpowiedzi takie jak "17 maja", "20 maja" oraz "10 czerwca" są niepoprawne z przyczyn związanych z niepełnym zrozumieniem przepisów dotyczących przechowywania próbek odpadów niebezpiecznych. Wybór daty 17 maja sugeruje, że próbka mogłaby być przechowywana jedynie przez siedem dni, co jest zdecydowanie niezgodne z wymogiem przepisów. Ustawa wyraźnie wskazuje na miesiąc jako minimalny okres przechowywania, co oznacza, że jakiekolwiek wnioski oparte na krótszym czasie są błędne. Z kolei odpowiedź "20 maja" również narusza ten wymóg, jako że próba również nie spełnia minimalnego okresu przechowywania. Odpowiedź "10 czerwca" może wydawać się zrozumiała w kontekście daty, jednak brak zrozumienia wymogu przechowywania próbek do końca dnia 10 czerwca sprawia, że jest to odpowiedź nieadekwatna. Kluczowym błędem jest zaniedbanie szczegółowych regulacji prawnych dotyczących zarządzania odpadami, które są nie tylko wymogiem prawnym, ale także praktyką zabezpieczającą zdrowie publiczne i środowisko. Zrozumienie tych zasad jest niezwykle ważne dla profesjonalistów zajmujących się zarządzaniem odpadami, aby uniknąć nieodwracalnych konsekwencji dla środowiska oraz potencjalnych sankcji prawnych.

Pytanie 35

Ścieki generowane przez budynki mieszkalne, obiekty zbiorowego zakwaterowania oraz instytucje użyteczności publicznej, powstające w efekcie działalności człowieka lub funkcjonowania gospodarstw domowych, nazywane są ściekami

A. rolniczymi

B. przemysłowymi

C. bytowymi

D. opadowymi

Ścieki bytowe to te, które powstają głównie wskutek działalności domowej oraz związane są z funkcjonowaniem ludzkiego organizmu. Obejmuje to nie tylko odpady pochodzące z toalet, ale także z umywalek, pryszniców, kuchni i innych miejsc, w których korzystamy z wody. Z perspektywy zarządzania wodami i ochrony środowiska, ścieki bytowe są kluczowym elementem, który należy odpowiednio oczyścić przed ich wprowadzeniem do środowiska. Standardy oczyszczania, takie jak te zawarte w dyrektywie unijnej dotyczącej ścieków, wymagają, aby tego rodzaju ścieki były poddawane procesom biologicznym, chemicznym i fizycznym, aby zminimalizować ich wpływ na ekosystemy wodne. W praktyce, oczyszczalnie ścieków wykorzystują różne technologie, takie jak osady czynne czy separatory, aby skutecznie usuwać zanieczyszczenia organiczne. Dobre praktyki w zakresie zarządzania ściekami bytowymi obejmują także edukację mieszkańców na temat oszczędzania wody i segregacji odpadów, co wpływa na zmniejszenie obciążenia oczyszczalni.

Pytanie 36

Na podstawie informacji w tabeli, wskaż które z geosyntetyków stosowane są do uszczelniania składowiska odpadów.

Geosyntetyki stosowane w składowiskach odpadów
Rodzaj wyrobu	Funkcja
Rodzaj wyrobu	Filtrowanie	Drenaż	Rozdzielanie	Zbrojenie	Ochrona	Uszczelnianie
Geowłókniny	+	*	+		+
Geotkaniny	+		+	+
Geosiatki			*	+	*
Geokompozyty	*	+	*	*	+	+
Geomembrany						+
Geomaty						+
* Funkcja drugorzędna + funkcja podstawowa

A. Geowłókniny, geotkaniny, geosiatki.

B. Geokompozyty, geomembrany, geomaty.

C. Geowłókniny, geokompozytów, geomembrany.

D. Geotkaniny, geomaty, geosiatki.

Poprawna odpowiedź wskazuje na geokompozyty, geomembrany oraz geomaty jako kluczowe geosyntetyki stosowane do uszczelniania składowisk odpadów. Geokompozyty są materiałami, które łączą różne funkcje, co czyni je niezwykle efektywnymi w procesach uszczelniania. Mogą pełnić rolę zarówno barier, jak i warstw filtracyjnych, co zwiększa ich wszechstronność. Geomembrany natomiast to elastyczne lub sztywne folie, które zapewniają skuteczną barierę przed przenikaniem cieczy i gazów, co jest kluczowe w kontekście ochrony środowiska. Geomaty, z kolei, to struktury geosyntetyczne, które umożliwiają stabilizację gleby oraz ograniczają erozję, co jest niezbędne w obszarach składowisk. Zastosowanie tych materiałów zgodne jest z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi oraz normami, takimi jak norma PN-EN 13491, która określa wymagania dotyczące materiałów uszczelniających w inżynierii środowiskowej.

Pytanie 37

Farby, lakiery, emulsje, żywice oraz zużyte baterie są klasyfikowane jako odpady

A. przemysłowe

B. mineralne

C. komunalne

D. niebezpieczne

Odpady mineralne obejmują materiały pochodzące z procesów wydobywczych oraz budowlanych, takie jak beton, cegły czy odpady górnicze. Farby, lakiery, emulsje i żywice nie należą do tej kategorii, ponieważ nie mają charakterystyki mineralnej, a ich skład chemiczny różni się znacznie od substancji mineralnych. Z kolei odpady komunalne to materiały generowane przez gospodarstwa domowe, takie jak resztki jedzenia, plastikowe opakowania czy papier. Odpady te są zazwyczaj mniej niebezpieczne, a ich utylizacja odbywa się według innych zasad niż w przypadku substancji chemicznych zawierających toksyczne składniki. Odpady przemysłowe natomiast pochodzą z procesów produkcyjnych, jednak nie wszystkie odpady przemysłowe są niebezpieczne. Niektóre z nich mogą być poddawane recyklingowi lub powtórnemu wykorzystaniu, co czyni je mniej problematycznymi w kontekście ochrony środowiska. Błędne przypisanie farb i lakierów do tych kategorii może wynikać z braku zrozumienia, jakie właściwości chemiczne mają te substancje oraz jakie regulacje prawne dotyczą ich utylizacji. Istotne jest, aby wiedzieć, jakie odpady są klasyfikowane jako niebezpieczne, aby skutecznie zarządzać nimi i minimalizować ich wpływ na zdrowie i środowisko.

Pytanie 38

Jaki przedział pH ścieków jest wymagany do określenia biochemicznego zapotrzebowania na tlen?

A. 7 - 8

B. 4 - 5

C. 6 - 7

D. 9 - 10

Zakres pH 7-8 jest optymalny do oznaczania biochemicznego zapotrzebowania na tlen (BZT) w ściekach, ponieważ w tym przedziale pH enzymy i mikroorganizmy odpowiedzialne za biodegradację organicznych zanieczyszczeń działają najbardziej efektywnie. Przy pH równym 7, które jest neutralne, aktywność mikroorganizmów jest maksymalna, co pozwala na uzyskanie wiarygodnych wyników analizy. Wzrost lub spadek pH może wpływać na dostępność składników odżywczych oraz na toksyczność substancji chemicznych, co mogłoby zafałszować wyniki pomiarów. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy w laboratoriach zajmujących się analizą ścieków polega na regularnym monitorowaniu pH próbek przed przystąpieniem do oznaczania BZT, co jest zgodne z normą PN-EN 1899-1. W przypadku, gdy pH wychodzi poza ten zakres, laboratoria powinny zastosować odpowiednie metody buforowania, aby zapewnić właściwe warunki do przeprowadzenia analizy. Ponadto, znajomość tego zakresu pH jest kluczowa dla inżynierów środowiska, którzy projektują i optymalizują systemy oczyszczania, aby skutecznie redukować ładunek organiczny w ściekach.

Pytanie 39

Wartość pH danego roztworu wynosi 3. Co to mówi o badanym roztworze?

A. alkaliczny

B. kwaśny

C. nasycony

D. obojętny

pH jest miarą stężenia jonów wodorowych (H+) w roztworze. W skali pH wartości poniżej 7 oznaczają roztwory kwaśne, podczas gdy wartości powyżej 7 wskazują na alkaliczność. Odczyn pH na poziomie 3 oznacza, że stężenie jonów H+ jest znacznie wyższe niż w roztworze obojętnym (pH 7), co jednoznacznie klasyfikuje dany roztwór jako kwaśny. Przykładem substancji o odczynie pH 3 mogą być niektóre soki owocowe, takie jak sok z cytryny. W praktyce, wiedza o pH jest kluczowa w wielu dziedzinach, w tym w chemii, biologii, medycynie czy technologii żywności. Przykładowo, w przemyśle spożywczym kontrola pH jest niezbędna do zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz stabilności produktów. Dodatkowo, w laboratoriach często stosuje się wskaźniki pH do monitorowania procesów chemicznych, co umożliwia precyzyjne dostosowanie warunków reakcji. Zachowanie odpowiedniego odczynu pH jest kluczowe dla wielu procesów biologicznych, takich jak enzymatyczne reakcje biochemiczne.

Pytanie 40

Zawartość zawiesin ogólnych w analizowanej próbce ścieków wynosi 500 mg/m3. Jaka jest wartość odpowiadająca temu stężeniu?

A. 50,00 g/m3

B. 0,50 g/m3

C. 0,05 g/m3

D. 5,00 g/m3

Stężenie zawiesin ogólnych wynoszące 500 mg/m3 można przeliczyć na gramy na metr sześcienny (g/m3) przez podzielenie wartości przez 1000. W rezultacie uzyskujemy 0,50 g/m3. Taki sposób przeliczeń jest powszechnie stosowany w analizach chemicznych oraz ocenach jakości wód i ścieków, co jest kluczowe dla monitorowania wpływu zanieczyszczeń na środowisko. Zgodnie z normami ISO oraz zaleceniami Unii Europejskiej, odpowiednie stężenie zawiesin ogólnych jest istotnym wskaźnikiem jakości wód, co ma znaczenie dla ochrony środowiska i zdrowia publicznego. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest analiza próbek w ramach monitoringu zanieczyszczeń przemysłowych, gdzie dokładne określenie stężenia substancji jest kluczowe dla oceny skutków ich oddziaływania na ekosystemy wodne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej