Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 29 października 2025 23:55
  • Data zakończenia: 30 października 2025 00:33

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do zadań, które wykonują banki komercyjne, należy między innymi

A. obsługa rachunków bankowych instytucji publicznych.
B. wydawanie gotówki.
C. udzielanie kredytów zarówno osobom fizycznym, jak i przedsiębiorcom.
D. określanie wysokości stopy rezerw obowiązkowych.
Emitowanie pieniądza gotówkowego to zadanie, które leży w gestii banków centralnych, a nie komercyjnych. Banki komercyjne nie mają prawa do emitowania pieniądza; ich działalność opiera się na zarządzaniu depozytami i udzielaniu kredytów. Ustalanie wysokości stopy rezerw obowiązkowych jest również funkcją banku centralnego, który decyduje o tym, ile pieniędzy banki komercyjne muszą przechowywać w rezerwie. W praktyce, banki komercyjne działają na rynku kredytowym, wykorzystując środki, które pozyskują z depozytów klientów, aby udzielać kredytów. Prowadzenie rachunków bankowych instytucji państwowych to także zadanie, które nie definiuje podstawowej funkcji banków komercyjnych. Te instytucje mogą współpracować z bankami, ale głównym celem banków komercyjnych jest obsługa sektora prywatnego, a ich sukces zależy od zdolności do efektywnego zarządzania ryzykiem oraz pozyskiwania klientów. Udzielanie kredytów jest kluczowe dla ich działalności, ponieważ wpływa na rentowność i stabilność finansową. Ignorowanie tych podstawowych różnic oraz mylenie ról banków komercyjnych i centralnych prowadzi do nieporozumień i błędnych wniosków o funkcjonowaniu systemu finansowego.

Pytanie 2

Na koniec miesiąca pracownikom przedsiębiorstwa jest naliczana premia proporcjonalnie do przepracowanego przez nich czasu pracy. Oblicz wynagrodzenie brutto każdego z pracowników, jeżeli na premię pracodawca przeznaczył 600,00 zł.

Imię i nazwiskoCzas pracy
w godzinach
Stawka
godzinowa
Jan Konarski16815 zł/godz.
Marek Walczak8414 zł/godz.
A. Jan Konarski 2 720,00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł
B. Jan Konarski 2 520.00 zł, Marek Walczak 1 176,00 zł
C. Jan Konarski 2 920,00 zł, Marek Walczak 1 576,00 zł
D. Jan Konarski 2 920.00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł
Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnych założeń dotyczących proporcjonalności premii oraz obliczeń wynagrodzenia podstawowego. Wiele osób myli kwoty premii z wynagrodzeniem brutto, co prowadzi do dużych rozbieżności w obliczeniach. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że premia nie jest stałą kwotą, lecz zależy od przepracowanego czasu przez każdego pracownika. Użytkownicy mogą również nie uwzględniać całkowitego czasu pracy wszystkich pracowników przy ustalaniu premii, co jest istotnym krokiem w procesie obliczeniowym. Inny typowy błąd to pomylenie obliczeń proporcjonalnych z wartościami absolutnymi, co prowadzi do niepoprawnych wyników w kwotach. Ustalając wynagrodzenie brutto, należy pamiętać, że kwoty te powinny być sumą wynagrodzenia podstawowego oraz premii, co nie jest zawsze jasne w analizach. Zrozumienie mechanizmu naliczania premii oraz jego praktycznych zastosowań jest kluczowe w zarządzaniu wynagrodzeniami, co wpływa nie tylko na satysfakcję pracowników, ale także na efektywność całego zespołu.

Pytanie 3

Do kompetencji Rady Polityki Pieniężnej nie wchodzi

A. akceptowanie rocznego raportu finansowego NBP
B. nadzorowanie wykonania budżetu państwowego
C. określanie zasad działań na otwartym rynku
D. ustalanie poziomu stóp procentowych NBP
Rada Polityki Pieniężnej to instytucja, która zajmuje się polityką monetarną w Polsce, ale często ludzie mylą jej rolę z Ministerstwem Finansów. RPP ustala stopy procentowe i prowadzi operacje otwartego rynku, ale to nie znaczy, że odpowiada za budżet państwa. Ustalanie stóp procentowych NBP ma duży wpływ na inflację i stabilność ekonomiczną, ale jeśli się je zmienia, nie zawsze każdy to rozumie. Co więcej, przyjmowanie rocznego sprawozdania finansowego NBP jest bardziej kwestią przejrzystości i odpowiedzialności, a nie bezpośrednio zadaniem RPP. Często można spotkać się z mylnym postrzeganiem tych instytucji jako równych sobie, więc warto się z tym zapoznać, żeby lepiej rozumieć politykę monetarną i co naprawdę robi RPP w kontekście naszej gospodarki.

Pytanie 4

Przedstawione elementy zapisu księgowego dotyczą

Lp.Nazwa i symbol kontaobrotysalda
DtCtDtCt
A. układu konta "in folio".
B. układu konta "in pagina".
C. zestawienia obrotów i sald.
D. bilansu uproszczonego.
Zestawienie obrotów i sald jest kluczowym elementem w księgowości, który umożliwia monitorowanie wszystkich transakcji finansowych w danym okresie. Zawiera ono szczegółowe informacje o wszystkich operacjach, które miały miejsce na kontach, prezentując zarówno obroty debetowe, jak i kredytowe oraz aktualne salda. Dzięki temu zestawieniu księgowy jest w stanie szybko i efektywnie ocenić sytuację finansową jednostki. Praktyczne zastosowanie tego narzędzia obejmuje przygotowywanie raportów finansowych, analizy dotyczące płynności finansowej oraz wsparcie w podejmowaniu decyzji kierowniczych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zestawienie obrotów i sald powinno być regularnie aktualizowane oraz weryfikowane, co pozwala na eliminację błędów i nieścisłości w zapisie księgowym. Zrozumienie tego elementu jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w dziedzinie rachunkowości, jako że stanowi fundament do dalszych analiz oraz sporządzania sprawozdań finansowych.

Pytanie 5

Kto uchwala budżet państwowy?

A. Rada Ministrów
B. Sejm
C. Senat
D. Prezydent Rzeczypospolitej
Budżet państwa jest kluczowym dokumentem finansowym, który określa planowane przychody i wydatki na dany rok. Jego uchwalenie przez Sejm jest wynikiem procesu legislacyjnego, który obejmuje m.in. przygotowanie projektu budżetu przez Radę Ministrów oraz jego przedstawienie Sejmowi. Sejm, jako izba niższa polskiego parlamentu, ma prawo do zatwierdzenia lub odrzucenia budżetu. Po zatwierdzeniu przez Sejm, budżet trafia do Senatu, gdzie może być zmieniany, a następnie do Prezydenta, który ma prawo go podpisać. Umożliwia to efektywne zarządzanie finansami publicznymi oraz zapewnienie przejrzystości wydatków. Praktycznym przykładem zastosowania tej wiedzy są publiczne konsultacje i debaty nad budżetem, które angażują społeczeństwo i pozwalają na lepsze zrozumienie priorytetów rządu oraz wpływają na decyzje finansowe na poziomie lokalnym i krajowym.

Pytanie 6

Zgodnie z Kodeksem pracy, łączny czas pracy w tygodniu, w tym godziny nadliczbowe, nie może w przyjętym okresie rozliczeniowym przekraczać przeciętnie

A. 48 godzin
B. 150 godzin
C. 8 godzin
D. 40 godzin
Wybór niewłaściwych odpowiedzi wynika z niezrozumienia zasad dotyczących maksymalnego czasu pracy. Odpowiedzi sugerujące 40 godzin, 8 godzin lub 150 godzin nie uwzględniają kontekstu przepisów Kodeksu pracy. Przede wszystkim, 40 godzin to standardowy czas pracy, ale nie obejmuje on godzin nadliczbowych, co wprowadza w błąd. Ustalenie, że maksymalny czas pracy to tylko 40 godzin, ignoruje możliwość pracy w nadgodzinach, które są dopuszczalne w określonych warunkach. Ponadto, sugerowanie 8 godzin jako maksymalnego czasu pracy jest absolutnie nieprawidłowe, ponieważ odnosi się jedynie do dobowego limitu, a nie tygodniowego. Wreszcie, 150 godzin jako tygodniowy czas pracy to całkowity nonsens, gdyż przekracza to wszelkie normy ustawowe i zdrowotne, co może prowadzić do wypalenia zawodowego i naruszenia praw pracowników. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania czasem pracy oraz zapewnienia ochrony zdrowia pracowników. Ogólnie rzecz biorąc, najczęstszym błędem jest nieodróżnianie norm dobowych od norm tygodniowych oraz nieznajomość przepisów dotyczących godzin nadliczbowych.

Pytanie 7

Firma akcyjna NEPTUN z siedzibą w Gdańsku dysponuje kapitałem akcyjnym wynoszącym 2 000 000 zł i emituje 4 000 akcji. W roku 2011 uzyskała zysk, z którego 160 000 zł przeznaczyła na wypłatę dywidendy. Pani Alicja Goździk, która posiada 200 akcji tej firmy, otrzyma dywidendę w wysokości

A. 60 000 zł
B. 6 000 zł
C. 16 000 zł
D. 8 000 zł
Obliczenie dywidendy na akcję oraz całkowitego zysku z posiadanych akcji wymaga zrozumienia podstawowych zasad związanych z podziałem zysku w spółkach akcyjnych. Wiele osób może błędnie odczytać dostępne dane lub źle zinterpretować sposób obliczania dywidendy. W niektórych odpowiedziach można by pomylić całkowitą kwotę dywidendy z kwotą przypadającą na akcję. Na przykład, oszacowanie dywidendy na poziomie 16 000 zł lub 60 000 zł mogłoby wynikać z błędnego pomnożenia liczby akcji przez zły wskaźnik dywidendy lub z mylnego pomysłu, że Pani Alicja ma większy wpływ na podział zysku niż pozwala na to liczba posiadanych akcji. Ponadto, odpowiedzi sugerujące 6 000 zł mogłyby wynikać z niepoprawnych obliczeń, gdzie dywidenda na jedną akcję mogłaby zostać źle oszacowana. Kluczowym błędem jest również zrozumienie, że dywidenda jest zawsze określona w odniesieniu do liczby akcji, które inwestor posiada, co oznacza, że niewłaściwe podejście do tego tematu może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Dobrą praktyką jest przyswojenie sobie wzorów na obliczanie dywidend oraz zrozumienie, jak przedsiębiorstwa podejmują decyzje o podziale zysków, co jest niezbędne dla każdego, kto planuje inwestycje w akcje.

Pytanie 8

Która sekcja biznesplanu dostarcza szczegółowych informacji potencjalnym inwestorom na temat zdolności finansowej przedsiębiorstwa, jego zyskowności, przewidywanych wydatków operacyjnych oraz możliwości uzyskania zwrotu z inwestycji?

A. Plan organizacyjny
B. Plan finansowy
C. Plan techniczny
D. Plan marketingowy
Plan finansowy jest kluczowym elementem każdego biznesplanu, który dostarcza inwestorom szczegółowych informacji na temat aspektów finansowych działalności. Obejmuje on prognozy przychodów, zestawienia kosztów operacyjnych, analizę rentowności oraz plany dotyczące płynności finansowej. Przykładowo, w planie finansowym można zawrzeć prognozy cash flow, które wskazują, jak firma zamierza zarządzać swoimi środkami pieniężnymi, co jest istotne dla oceny jej zdolności do regulowania bieżących zobowiązań. Dodatkowo, plan finansowy pokazuje potencjalnym inwestorom, kiedy mogą oczekiwać zwrotu z inwestycji, co jest kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Dlatego opracowanie solidnego planu finansowego jest nie tylko wymogiem formalnym, ale i praktycznym narzędziem, które może znacząco zwiększyć atrakcyjność projektu w oczach inwestorów oraz pomóc w monitorowaniu i zarządzaniu finansami firmy zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 9

Klient nabył produkt z rabatem wynoszącym 5%, za który zapłacił 855,00 zł. Jaką kwotę miał towar przed zastosowaniem rabatu?

A. 812,25 zł
B. 769,50 zł
C. 900,00 zł
D. 940,50 zł
Aby obliczyć cenę towaru przed udzieleniem rabatu, musimy zrozumieć, w jaki sposób rabaty wpływają na cenę finalną. Klient zapłacił 855,00 zł, co stanowi 95% wartości towaru (100% - 5% rabatu). Można to obliczyć, dzieląc kwotę zapłaconą przez 0,95. Zatem cena przed rabatem wynosi: 855,00 zł / 0,95 = 900,00 zł. To podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi metodami obliczania cen po rabacie w handlu, gdzie rabat jest reprezentowany jako procent. W praktyce, znajomość tego obliczenia jest niezwykle przydatna dla sprzedawców i menedżerów, którzy muszą ustalać marże i promocje, a także dla klientów, aby mogli ocenić, jakie oszczędności uzyskują na zakupach. Ponadto, umiejętność obliczania wartości rabatu i ceny przed rabatem jest kluczowa w kontekście negocjacji handlowych oraz analizowania ofert konkurencji.

Pytanie 10

Gdy przedsiębiorca zajmujący się działalnością w branży gastronomicznej planuje zakup nowej witryny chłodniczej o wartości 15 000,00 zł, to powinien starać się o kredyt

A. konsolidacyjny
B. hipoteczny
C. inwestycyjny
D. lombardowy
Kredyt konsolidacyjny jest przeznaczony do połączenia kilku istniejących zobowiązań w jedno, co nie ma zastosowania w przypadku zakupu nowego sprzętu. W kontekście działalności gastronomicznej, kredyt lombardowy oparty jest na zabezpieczeniu w postaci ruchomości, co również nie jest optymalnym rozwiązaniem dla takiej inwestycji, jak witryna chłodnicza. Kredyt hipoteczny z kolei jest przeznaczony na zakup nieruchomości i wiąże się z obciążeniem hipotecznym na danej nieruchomości, co nie ma związku z finansowaniem zakupu sprzętu. Często przedsiębiorcy popełniają błąd, myląc różne rodzaje kredytów, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami. Właściwy dobór rodzaju kredytu jest kluczowy dla zachowania płynności finansowej i rozwoju firmy. W związku z tym, ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o zaciągnięciu kredytu dokładnie zrozumieć jego przeznaczenie i warunki, aby wybrać najbardziej odpowiednią opcję dla swoich potrzeb.

Pytanie 11

Zakłady Obuwnicze dostarczyły kontrahentowi obuwie damskie, wystawiając fakturę z terminem płatności przelewem wynoszącym 8 miesięcy. Kwota z tej transakcji będzie figurować w bilansie sprzedawcy jako

A. należności krótkoterminowe
B. zobowiązania krótkoterminowe
C. zobowiązania długoterminowe
D. należności długoterminowe
Zarówno odpowiedzi sugerujące 'zobowiązania długoterminowe', 'zobowiązania krótkoterminowe', jak i 'należności długoterminowe', są niepoprawne w kontekście tej transakcji. Kluczowym błędem jest zrozumienie, czym są zobowiązania i należności. Zobowiązania oznaczają długi, które firma musi spłacić, natomiast należności to kwoty, które firma ma otrzymać. W przypadku tej transakcji, sprzedawca wystawia fakturę, co oznacza, że ma prawo do otrzymania płatności, a nie do jej uregulowania. Odpowiedź dotycząca zobowiązań długoterminowych jest błędna, ponieważ odnosi się do długów, które firma ma spłacić w terminie dłuższym niż 12 miesięcy. Sprzedawca w tej sytuacji nie ma żadnych zobowiązań, a jedynie oczekiwane wpływy. Z kolei odpowiedź dotycząca zobowiązań krótkoterminowych również nie jest właściwa, ponieważ wskazuje na długi, a nie na należności. Należności długoterminowe z kolei odnosiłyby się do płatności, które są oczekiwane w okresie przekraczającym 12 miesięcy, co również nie ma zastosowania w tym przypadku. W praktyce, nieprawidłowe rozróżnienie między tymi pojęciami może prowadzić do błędnych decyzji finansowych oraz fałszywego obrazu płynności firmy, co może negatywnie wpłynąć na jej reputację i zdolność do pozyskiwania finansowania.

Pytanie 12

Zarządzanie rozwojem organizacji w dłuższym okresie, ukierunkowane na wykorzystanie możliwości i minimalizowanie ryzyk związanych z otoczeniem, to

A. planowanie taktyczne
B. zarządzanie strategiczne
C. zarządzanie taktyczne
D. planowanie operacyjne
Zarządzanie strategiczne to proces długoterminowego planowania oraz podejmowania decyzji, który ma na celu osiągnięcie celów organizacji. W przeciwieństwie do planowania operacyjnego i taktycznego, które koncentrują się na krótkoterminowych działaniach i operacjach, zarządzanie strategiczne uwzględnia szersze otoczenie rynkowe oraz potencjalne zagrożenia i szanse. Przykłady zastosowania zarządzania strategicznego obejmują analizę SWOT, która pozwala na identyfikację mocnych i słabych stron organizacji oraz szans i zagrożeń w otoczeniu. Dzięki temu menedżerowie mogą podejmować świadome decyzje, które będą miały długofalowy wpływ na rozwój firmy. W praktyce, firmy takie jak Apple czy Google stosują zarządzanie strategiczne, aby dostosować swoje strategie do zmieniającego się rynku technologicznego, co umożliwia im utrzymanie konkurencyjności i innowacyjności. Warto również zaznaczyć, że zarządzanie strategiczne jest zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak model Balanced Scorecard, który pozwala na monitorowanie realizacji strategii poprzez różne perspektywy.

Pytanie 13

Zobowiązania rządowe wobec krajowych i zagranicznych wierzycieli, które wynikają z finansowania deficytu budżetowego, określane są mianem

A. zrównoważonego budżetu
B. dotacji celowej
C. długu publicznego
D. kosztu alternatywnego
Zarządzanie długiem publicznym jest kluczowym elementem polityki finansowej państwa. Dług publiczny to suma zobowiązań państwa wobec wierzycieli krajowych i zagranicznych, które wynikają z finansowania deficytu budżetowego. Deficyt budżetowy pojawia się, gdy wydatki państwa przewyższają jego dochody, co zmusza rząd do zaciągania zobowiązań. Dług publiczny może być emitowany w formie obligacji, kredytów czy pożyczek. Przykładem praktycznym jest emisja obligacji skarbowych, które są sprzedawane inwestorom, a uzyskane środki są wykorzystywane do pokrywania deficytu. Właściwe zarządzanie długiem publicznym jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak zasady OECD dotyczące dobrego zarządzania finansami publicznymi, które podkreślają znaczenie przejrzystości, odpowiedzialności i zrównoważonego podejścia do finansów publicznych. W kontekście współczesnej gospodarki, istotne jest, aby państwa utrzymywały dług publiczny na poziomie, który nie zagraża stabilności ekonomicznej, a jednocześnie umożliwia inwestycje w rozwój infrastruktury i usług publicznych.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

W zakładzie pracy 100 pracowników wykonujących jedną ośmiogodzinną zmianę wytworzyło 40 000 czekolad. Jaką wydajność pracy obliczamy na jedną roboczogodzinę?

A. 5 000 szt.
B. 50 szt.
C. 300 szt.
D. 600 szt.
Poprawna odpowiedź to 50 sztuk czekolad na roboczogodzinę. Aby obliczyć wydajność pracy, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę przepracowanych roboczogodzin. W fabryce zatrudniono 100 robotników, którzy pracowali na ośmiogodzinnej zmianie, co daje łącznie 800 roboczogodzin (100 robotników * 8 godzin). Następnie, aby uzyskać wydajność, wystarczy podzielić całkowitą produkcję czekolad (40 000 sztuk) przez liczbę roboczogodzin (800). Obliczenia wyglądają następująco: 40 000 sztuk / 800 roboczogodzin = 50 sztuk na roboczogodzinę. Taki wskaźnik wydajności jest istotny w kontekście zarządzania produkcją, ponieważ pozwala na ocenę efektywności pracy załogi oraz może być podstawą do wprowadzania usprawnień w procesach produkcyjnych. W praktyce, monitorowanie wydajności pracy jest kluczowe dla optymalizacji kosztów i zwiększenia konkurencyjności przedsiębiorstwa.

Pytanie 17

Do transakcji finansowych w formie bezgotówkowej zalicza się

A. polecenie zapłaty.
B. dowód wypłaty, kasa wyda.
C. dowód wpłaty, kasa przyjmie.
D. bankowy dowód wpłaty.
Polecenie zapłaty to instrument płatniczy, który umożliwia zlecenie transferu środków z konta płatnika na konto odbiorcy w sposób zautomatyzowany. Jest to forma rozliczeń bezgotówkowych, która jest powszechnie wykorzystywana w transakcjach cyklicznych, takich jak opłaty za media, subskrypcje czy raty kredytów. Dzięki poleceniu zapłaty, płatnik nie musi pamiętać o terminach płatności, ponieważ proces ten odbywa się automatycznie, co minimalizuje ryzyko opóźnień. Jest to zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania płynnością finansową, gdyż pozwala na lepsze planowanie wydatków. Dodatkowo, takie rozwiązanie jest korzystne dla odbiorcy, który ma pewność, że płatności będą realizowane na czas, co przyczynia się do stabilności finansowej przedsiębiorstwa. Warto również wspomnieć, że polecenie zapłaty jest regulowane przez dyrektywy unijne, co zapewnia jego szeroką akceptację i bezpieczeństwo transakcji.

Pytanie 18

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. określenie celów
B. nadzór nad realizacją planu
C. poszukiwanie różnych rozwiązań
D. ocena otoczenia konkurencyjnego
Ustalenie celów jest fundamentalnym krokiem w procesie planowania, ponieważ to właśnie na tym etapie definiujemy, co chcemy osiągnąć. Cele powinny być SMART, co oznacza, że powinny być Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Realistyczne i Terminowe. Przykładowo, zamiast mówić 'chcemy zwiększyć sprzedaż', lepiej określić 'chcemy zwiększyć sprzedaż o 20% w ciągu następnych 12 miesięcy'. Takie podejście pozwala nie tylko na precyzyjne zdefiniowanie kierunku działań, ale także ułatwia późniejszą ocenę efektywności podejmowanych działań. W praktyce, wiąże się to z analizą dotychczasowych wyników, badaniem potrzeb klientów oraz trendów rynkowych. Firmy, które skutecznie ustalają cele, często korzystają z narzędzi takich jak Balanced Scorecard, które pomagają w monitorowaniu realizacji celów oraz ich zgodności z wizją i misją organizacji. Dobrze ustalone cele stanowią fundament strategii i motywują zespół do działania, co jest kluczowe w dynamicznych warunkach rynkowych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Stanisław Nowakowski, który rozpoczyna działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, składa zgłoszenie identyfikacyjne w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej (NIP) w ramach wniosku o wpis do

A. Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej
B. właściwego urzędu statystycznego w danym rejonie
C. właściwego urzędu gminy w danej lokalizacji
D. Krajowego Rejestru Sądowego (KRS)
Stanisław Nowakowski, rozpoczynając działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, musi złożyć zgłoszenie identyfikacyjne w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), aby uzyskać numer identyfikacji podatkowej (NIP). CEIDG jest kluczowym rejestrem, w którym przedsiębiorcy mogą formalizować swoją działalność, co umożliwia im legalne funkcjonowanie na rynku. W ramach zgłoszenia przedsiębiorca podaje niezbędne dane, takie jak imię, nazwisko, adres miejsca zamieszkania oraz informacje dotyczące planowanej działalności. Warto zauważyć, że w procesie tym następuje automatyczna wymiana informacji z urzędami skarbowymi, co przyspiesza uzyskanie NIP. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy przedsiębiorca zamierza prowadzić sklep internetowy. Wypełniając formularz CEIDG, uzyskuje NIP, co jest niezbędne do wystawiania faktur oraz rozliczeń z urzędami skarbowymi. Ponadto, właściwe zarejestrowanie działalności w CEIDG jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają formalizację działalności w celu uniknięcia problemów prawnych w przyszłości.

Pytanie 21

Jednym z zadań Ministerstwa Finansów jest

A. Pobieranie podatków oraz innych należności budżetowych
B. Przygotowanie projektów prywatyzacyjnych
C. Udzielanie wsparcia finansowego bankom, które mogą stracić wypłacalność
D. Przyznawanie oraz wypłacanie zasiłków dla osób pozostających bez pracy
Odpowiedzi dotyczące udzielania pomocy finansowej bankom, poboru podatków oraz przyznawania zasiłków dla osób bezrobotnych są niepoprawne, ponieważ te zadania są przypisane innym instytucjom i nie są bezpośrednią odpowiedzialnością Ministerstwa Skarbu Państwa. Pomoc finansowa dla banków w sytuacjach kryzysowych, na przykład w przypadku zagrożenia wypłacalności, leży w gestii instytucji nadzorczych, takich jak Narodowy Bank Polski, który ma za zadanie stabilizację systemu finansowego. Podobnie, pobór podatków i innych należności budżetowych realizowany jest przez Krajową Administrację Skarbową, a nie Ministerstwo Skarbu. Zasiłki dla osób bezrobotnych są natomiast zadaniem Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, które zajmuje się kwestiami zatrudnienia i pomocy społecznej. Często popełnianym błędem jest mylenie ról i funkcji różnych organów władzy, co prowadzi do nieporozumień w zakresie odpowiedzialności administracyjnej. Właściwe zrozumienie kompetencji różnych ministerstw oraz ich zadań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania polityką gospodarczą i społeczną w kraju. Ważne jest, aby mieć świadomość, że każde ministerstwo odgrywa swoją unikalną rolę w systemie państwowym, co pozwala na bardziej skoordynowane i efektywne działania na rzecz obywateli.

Pytanie 22

Grupa doradców podatkowych zamierza wspólnie prowadzić działalność gospodarczą. Jaką formę spółki powinni wybrać, aby nie odpowiadać za długi spółki wynikające z działalności wolnego zawodu wykonywanej przez innych wspólników?

A. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością
B. Spółkę jawną
C. Spółkę komandytową
D. Spółkę partnerską
Spółka partnerska jest odpowiednią formą organizacyjną dla grupy doradców podatkowych, ponieważ została stworzona z myślą o wykonywaniu wolnych zawodów, takich jak doradztwo podatkowe, adwokatura czy architektura. W przypadku tej spółki, wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki tylko do wysokości wniesionych wkładów, co oznacza, że nie odpowiadają osobistym majątkiem za długi innych wspólników wynikające z wykonywanej przez nich działalności. Przykładowo, jeśli jeden z doradców podatkowych popełni błąd, który skutkuje roszczeniem finansowym, pozostali wspólnicy nie ponoszą za to odpowiedzialności, co chroni ich osobiste finanse. Taka struktura sprzyja współpracy i zaufaniu wśród partnerów, gdyż każdy może koncentrować się na swoim zakresie działania, minimalizując ryzyko. Warto również zauważyć, że spółka partnerska korzysta z uproszczonych procedur księgowych oraz podatkowych, co dodatkowo ułatwia działalność jej członków, zapewniając im większą elastyczność i efektywność w prowadzeniu biznesu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Podczas inwentaryzacji zauważono brak towarów w magazynie, którego wartość zakupu wynosi 1000 zł. Magazynier na piśmie zgodził się na uregulowanie tej kwoty po cenie sprzedaży (marża 20% od ceny zakupu) i wpłacił do kasy połowę wartości braku w wysokości

A. 500 zł
B. 600 zł
C. 1 000 zł
D. 1 200 zł
Dobra robota z wyborem 600 zł! Wiesz, że obliczenia dotyczące marży i ceny sprzedaży są mega ważne, kiedy mówimy o zarządzaniu magazynem? W przypadku niedoboru towarów za 1000 zł i przy marży 20%, cena sprzedaży towaru wychodzi na 1200 zł (czyli 1000 zł plus 20% z tej kwoty). Jak potem podzielisz tę cenę na pół, to dostajesz 600 zł. To jakby standardowe podejście do zarządzania ryzykiem i odpowiedzialnością finansową w firmach. A tak ogólnie, warto pamiętać, że inwentaryzacja to nie tylko sprawdzanie, co jest na stanie, ale trzeba też regularnie aktualizować procedury, żeby uniknąć niedoborów i strat finansowych. Dobre zarządzanie marżą oraz obliczenia wartości towarów są kluczowe dla utrzymania firm w dobrej kondycji finansowej.

Pytanie 25

Koszt jednostkowy wytworzenia produktu gotowego wynosił 60 zł. Produkcja wyrobów, która nie została zakończona do końca miesiąca, osiągnęła 20% realizacji. Jakie jest koszt jednostkowy wyrobu w trakcie produkcji?

A. 15 zł
B. 12 zł
C. 20 zł
D. 60 zł
Poprawna odpowiedź to 12 zł, co można obliczyć na podstawie jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu gotowego oraz stopnia zaawansowania produkcji wyrobów niezakończonych. Koszt jednostkowy wyrobu gotowego wynosi 60 zł. Wyroby, które nie zostały ukończone, są w 20% przerobione, co oznacza, że poniesiony koszt na te wyroby wynosi 20% z 60 zł. Obliczamy to: 60 zł x 20% = 12 zł. To podejście jest zgodne z praktykami rachunkowości zarządczej, które zalecają odzwierciedlanie kosztów według stopnia zaawansowania produkcji. W praktyce, znajomość jednostkowego kosztu wyrobu niezakończonego jest istotna dla podejmowania decyzji dotyczących kontynuacji produkcji oraz oceny efektywności procesów wytwórczych. Ponadto, umiejętność prawidłowego przyporządkowania kosztów do etapów produkcji wspiera dokładne prognozowanie kosztów i przychodów w przedsiębiorstwie.

Pytanie 26

Odbiorca towaru ma prawo do wystawienia noty korygującej, jeśli na fakturze sprzedawca

A. nie uwzględnił rabatu przyznanego odbiorcy
B. wpisał ilość towaru, która nie zgadza się z dostawą
C. zastosował błędną stawkę podatku VAT
D. popełnił błąd w numerze NIP odbiorcy
Nabywca towaru ma prawo wystawić notę korygującą w przypadku, gdy na fakturze wystąpił błąd w numerze NIP nabywcy. Zgodnie z przepisami prawa podatkowego, błędny numer identyfikacji podatkowej może prowadzić do problemów z prawidłowym rozliczeniem podatku VAT. W takich sytuacjach, aby uniknąć nieporozumień oraz potencjalnych konsekwencji podatkowych, nabywca powinien dostarczyć sprzedawcy poprawne dane. Przykładowo, jeżeli nabywca zauważy, że na fakturze został wpisany błędny NIP, powinien wystawić notę korygującą, która dostarczy sprzedawcy informację o konieczności skorygowania danych. Tego rodzaju działanie nie tylko pozwala na poprawne rozliczenie, ale również stanowi zgodność z dobrymi praktykami w obszarze księgowości i zarządzania dokumentacją. Warto zwrócić uwagę, że zgodność z danymi identyfikacyjnymi jest istotna również z perspektywy audytów podatkowych oraz kontroli skarbowych, gdzie błędy w tym zakresie mogą prowadzić do poważnych problemów.

Pytanie 27

Podmioty gospodarcze, których działalność opiera się na świadczeniu różnego rodzaju usług, to

A. huta żelaza, hurtownia oraz zakład energetyczny
B. przedsiębiorstwo handlowe i gospodarstwo rolne
C. przedsiębiorstwo transportowe, bank oraz hotel
D. fabryka makaronu oraz zakłady naprawcze
Zgubne jest utożsamianie jednostek gospodarczych z działalnością opartą na produkcji dóbr materialnych. Huta żelaza, hurtownia i zakład energetyczny są to przykłady przedsiębiorstw nastawionych na produkcję lub dystrybucję towarów, które nie mieszczą się w definicji jednostek świadczących usługi. Huta żelaza wytwarza stal, co jest procesem produkcyjnym, natomiast hurtownia zajmuje się handlem towarami, co również odnosi się do sektora handlowego, a nie usługowego. Zakład energetyczny produkuje energię, co również jest formą działalności produkcyjnej. Przedsiębiorstwo handlowe i gospodarstwo rolne również nie wpisują się w kategorię usług, ponieważ ich działalność koncentruje się na handlu towarami oraz produkcji żywności. Fabryka makaronu i zakłady naprawcze również należą do sektora produkcji i naprawy, co nie jest tożsame z działalnością usługową. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie różnorodnych form działalności gospodarczej oraz brak zrozumienia różnicy między produkcją a świadczeniem usług, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków w kontekście klasyfikacji jednostek gospodarczych. Współczesna gospodarka wymaga zrozumienia tych różnic, aby skutecznie funkcjonować na rynku.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Kto jest wystawcą weksla prostego?

A. remitent
B. akceptant
C. indosant
D. trasant
Wekslem prostym posługujemy się w kontekście obrotu papierami wartościowymi, a wystawca weksla prostego, znany jako trasant, jest osobą, która zobowiązuje się do zapłaty określonej kwoty w określonym terminie. Trasant ma kluczową rolę w tym dokumencie, ponieważ to on inicjuje zobowiązanie oraz wyznacza warunki płatności. Przykładowo, w praktyce biznesowej, trasant może być przedsiębiorcą, który wystawia weksel na rzecz swojego dostawcy, aby zabezpieczyć płatność za dostarczone towary. W momencie wystawienia weksla, trasant staje się odpowiedzialny za jego realizację, co w praktyce oznacza, że w przypadku braku płatności, wierzyciel może skorzystać z dochodzenia roszczeń. Weksle proste są często stosowane w transakcjach handlowych jako narzędzie zwiększające bezpieczeństwo płatności, a ich poprawne użycie jest zgodne z przepisami prawa cywilnego oraz regulacjami dotyczących obrotu papierami wartościowymi.

Pytanie 30

Przełożony, który prowadzi zespół, wykorzystując negatywne bodźce, narzucając zakres działań, nie pozwalając podwładnym na udział w podejmowaniu decyzji oraz nie określając kryteriów oceny, jest

A. demokratą
B. autokratą
C. doradcą
D. liberałem
Odpowiedź 'autokrata' jest poprawna, ponieważ ten styl zarządzania charakteryzuje się dominującą rolą lidera, który podejmuje wszystkie kluczowe decyzje, nie angażując zespołu w procesy decyzyjne. Przełożony, który stosuje bodźce negatywne oraz narzuca zakres czynności, działa w sposób, który może obniżać morale pracowników i prowadzić do frustracji. W środowisku pracy, które stawia na autokratyczne podejście, pracownicy czują się często niedoceniani, ponieważ ich opinie i pomysły nie są brane pod uwagę. Dobrym przykładem zastosowania tego stylu może być sytuacja, w której lider w kryzysie decyduje się na szybkie działania bez konsultacji z zespołem, co może być uzasadnione w sytuacjach wymagających natychmiastowej reakcji. Niemniej jednak, długofalowo takie podejście może prowadzić do wysokiej rotacji pracowników oraz obniżenia zaangażowania, co jest niezgodne z zaleceniami dobrych praktyk w zarządzaniu, które promują współpracę i zaangażowanie zespołu w podejmowanie decyzji.

Pytanie 31

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli wskaż wysokość całkowitych przychodów i całkowitych kosztów, przy których przedsiębiorstwo osiąga próg rentowności.

Ilość wytworzonych produktów
( w tys. sztuk)
102030405060
Przychody całkowite
( w tys. zł)
140160190250280300
Koszty całkowite
( w tys. zł)
250220190170150130
A. Przychody całkowite na poziomie 140 000 zł, koszty całkowite na poziomie 250 000 zł.
B. Przychody całkowite na poziomie 190 000 zł, koszty całkowite na poziomie 190 000 zł.
C. Przychody całkowite na poziomie 250 000 zł, koszty całkowite na poziomie 170 000 zł.
D. Przychody całkowite na poziomie 160 000 zł, koszty całkowite na poziomie 220 000 zł.
Twoja odpowiedź jest całkiem trafna! Przy przychodach wynoszących 190 000 zł i kosztach na tym samym poziomie, mamy do czynienia z progiem rentowności. To znaczy, że firma nie ma ani strat, ani zysku, a to jest bardzo ważny moment w zarządzaniu. Wiedza o tym, gdzie leży próg rentowności, pomoże menedżerom w planowaniu takich rzeczy jak budżet czy ceny produktów, a także w określaniu, ile muszą sprzedać, żeby wszystko się zgadzało. W praktyce to też przydaje się do analizowania różnych scenariuszy i przewidywania, jak zmiany w kosztach lub przychodach mogą wpłynąć na sytuację finansową firmy. Dlatego fajnie, że to rozumiesz! Trzymasz dobry kurs.

Pytanie 32

Negocjacje w twardym stylu opisują

A. poszukiwaniem takiego rozwiązania, które zostanie zaakceptowane przez drugą stronę
B. stawianiem drugiej stronie wyraźnych i konkretnych żądań
C. częstym stosowaniem uników oraz uległością jednego z uczestników negocjacji
D. godzeniem się na potencjalną stratę w dążeniu do uzyskania kompromisu
Negocjacje twarde, często nazywane również negocjacjami pozycyjnymi, opierają się na jasnym i zdecydowanym stawianiu wymagań. W tym podejściu negocjatorzy przyjmują mocne stanowisko i dążą do maksymalizacji swoich zysków bez względu na potrzeby drugiej strony. Przykładem mogą być negocjacje kontraktowe, gdzie jedna ze stron domaga się konkretnych warunków dostawy, ceny czy terminów realizacji, a druga strona jest zmuszona dostosować się do tych wymagań, aby osiągnąć porozumienie. Negocjacje twarde mogą prowadzić do szybkich wyników, ale często wiążą się z ryzykiem konfliktu, co może zniechęcać do dalszej współpracy. W kontekście standardów praktyk negocjacyjnych, kluczowe jest zrozumienie, że twarde podejście bywa skuteczne w sytuacjach, gdzie istnieje duża różnica interesów i gdzie długoterminowe relacje nie są priorytetem. Umiejętne stosowanie negocjacji twardych wymaga również znajomości technik perswazji i umiejętności argumentacji, aby skutecznie przedstawić swoje żądania.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Przedstawiciel sklepu obuwniczego uregulował zobowiązanie wobec hurtowni za towary o wartości 3 100 złotych, korzystając z weksla. Wartość nominalna tego weksla wynosi 3 200 złotych. Jaką kwotę stanowi dyskonto?

A. 300 złotych
B. 3 100 złotych
C. 3 200 złotych
D. 100 złotych
Kwota dyskonta to różnica między wartością nominalną weksla a tym, co faktycznie trzeba spłacić. Wiesz, w tym przypadku mamy wartość nominalną weksla na poziomie 3200 zł, a wartość, którą spłaca sklep, wynosi tylko 3100 zł. Jak to policzymy? Po prostu odejmujemy te kwoty: 3200 zł - 3100 zł, co daje nam dyskonto w wysokości 100 zł. Dyskonto to naprawdę ważna rzecz w finansach, zwłaszcza gdy mówimy o takich instrumentach jak weksle. Pomaga to lepiej zrozumieć koszty finansowania i ogólnie zarządzanie kapitałem. W praktyce każdy przedsiębiorca powinien zwracać uwagę na warunki umowy wekslowej, żeby wiedzieć, jakie to może przynieść korzyści, ale też jakie mogą być ryzyka. Dobre zrozumienie zasad dyskonta to klucz do podejmowania świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 36

Który z elementów przedstawionych w analizie SWOT dla firmy produkcyjnej stanowi dla niej szansę?

A. Wysoka wiedza pracowników na temat używanych technologii
B. Pojawienie się nowych rynków zbytu w wyniku integracji gospodarczej
C. Korzystanie z tradycyjnych przepisów oraz posiadanie własnej linii produktów
D. Przyjazna i spokojna atmosfera w pracy, przy równoczesnym nacisku na wykonanie zadań
Stosowanie tradycyjnych receptur i posiadanie własnej marki produktów, wysoki poziom wiedzy pracowników w zakresie wykorzystywanych technologii oraz spokojna atmosfera w pracy to aspekty, które mogą przyczynić się do stabilności i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa, jednak nie stanowią one szans w kontekście analizy SWOT. Tradycyjne receptury, choć mogą być walorem, niekoniecznie otwierają nowe możliwości rynkowe. Współczesne przedsiębiorstwa muszą się koncentrować na innowacjach i dostosowywaniu swoich produktów do zmieniających się potrzeb klientów. Wysoki poziom wiedzy pracowników jest z pewnością atutem, ale nie sam w sobie stwarza nowych możliwości rynkowych. Pracownicy mogą być doskonale wykwalifikowani, jednakże ich wiedza musi być stosowana w kontekście rozwoju produktów, a nie tylko utrzymywania istniejących procesów. Spokojna atmosfera w pracy sprzyja wydajności, ale sama w sobie nie przyczynia się do wzrostu sprzedaży czy zdobywania nowych klientów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mylenie stabilności z innowacyjnością oraz lokalne podejście do strategii rozwoju, które nie uwzględnia globalnych trendów i możliwości ekspansji.

Pytanie 37

Cukiernia SŁODEK nabyła ser do przygotowywania serników wiedeńskich. Wartość netto tego sera, przyjętego do magazynu na podstawie dokumentu PZ, powinna być zaksięgowana na kontach

A. "Materiały" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct
B. "Usługi obce" po stronie Dt i "Rozrachunki z dostawcami" po stronie Ct
C. "Wyroby gotowe" po stronie Dt i "Rozliczenie zakupu" po stronie Ct
D. "Towary" po stronie Ct i "Rozliczenie zakupu" po stronie Dt
Wybór innych odpowiedzi prowadzi do nieprawidłowej klasyfikacji transakcji zakupu sera, co jest istotne w kontekście poprawnego prowadzenia księgowości. Klasyfikowanie zakupu sera jako 'Towary' jest błędne, ponieważ towary to produkty, które są sprzedawane w niezmienionej formie, a zakup sera ma na celu jego przetworzenie na wyroby gotowe, co wyklucza taką klasyfikację. Odpowiedź sugerująca 'Wyroby gotowe' jest niewłaściwa, ponieważ wyroby gotowe to produkty końcowe, które są rezultatem procesu produkcji. Księgowanie zakupu sera na koncie 'Usługi obce' jest całkowicie błędne, gdyż usługi obce dotyczą czynności nieprodukcyjnych, w tym zleceń na usługi, a nie zakupów materiałów. W kontekście rachunkowości ważne jest zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi rodzajami aktywów. Użycie konta 'Rozrachunki z dostawcami' jako drugiej strony transakcji jest również mylące, ponieważ to konto powinno być wykorzystywane w przypadku zakupu usług lub towarów, które nie są związane z materiałami przeznaczonymi do przetwarzania. Kluczowym błędem w analizowanych odpowiedziach jest niezrozumienie znaczenia odpowiedniej klasyfikacji kont, co może prowadzić do zafałszowania wyników finansowych oraz niewłaściwego zarządzania zapasami.

Pytanie 38

Przedsiębiorca dostrzegł nadwyżkę jednego z produktów. Aby zrozumieć przyczyny tej sytuacji, zrealizował analizę

A. okresową
B. doraźną
C. wstępną
D. kompleksową
Wybór odpowiedzi wstępnej, okresowej lub kompleksowej jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do innego kontekstu analizy. Analiza wstępna jest zazwyczaj przeprowadzana na etapie planowania lub przed podjęciem decyzji dotyczących nowego projektu czy strategii. Jej celem jest zbadanie założeń i potencjalnych przeszkód jeszcze przed rozpoczęciem działań. W analizie okresowej, z kolei, koncentrujemy się na regularnym monitorowaniu i ocenie wyników w dłuższym horyzoncie czasowym, co nie odpowiada potrzebie szybkiego rozwiązania problemów związanych z aktualnymi zapasami. Wreszcie, analiza kompleksowa obejmuje szereg aspektów organizacyjnych i systemowych, co czyni ją zbyt rozbudowaną do szybkiego zbadania specyficznego problemu, jakim są nadmierne zapasy. Typowym błędem myślowym prowadzącym do wyboru tych odpowiedzi jest brak zrozumienia, że w sytuacjach kryzysowych wymagane są rozwiązania natychmiastowe, a nie szerokie i czasochłonne analizy. Zamiast tego, przedsiębiorcy powinni skupić się na doraźnych analizach, które są kluczowe do szybkiej identyfikacji i reakcji na problemy w zarządzaniu zapasami.

Pytanie 39

W końcowym bilansie wyroby gotowe są oceniane według

A. cen zakupu
B. cen nabycia
C. wartości godziwej
D. rzeczywistego kosztu wytworzenia
W bilansie końcowym wyroby gotowe są wyceniane według rzeczywistego kosztu wytworzenia, co oznacza, że ich wartość odzwierciedla wszystkie koszty związane z produkcją, takie jak koszty materiałów, robocizny oraz inne overheady. Przykładowo, jeśli firma produkuje meble, każdy element kosztów, od zakupu drewna po wynagrodzenia dla pracowników i koszty energii, jest uwzględniany w rzeczywistym koszcie wytworzenia. Ta metoda wyceny jest nie tylko zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), ale także zapewnia rzetelne i przejrzyste informacje finansowe. Pozwala to na dokładne oszacowanie rentowności produktów oraz podejmowanie decyzji na podstawie realnych kosztów produkcji, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy. Ponadto, stosowanie rzeczywistego kosztu wytworzenia pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz kontrolowanie wydatków, co jest niezbędne dla każdej organizacji dążącej do optymalizacji swoich procesów produkcyjnych.

Pytanie 40

W ostatnim kwartale 2020 roku firma otrzymała dostawy materiałów w poniższych odstępach: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni. Jaką wartość średniego cyklu dostaw otrzymamy, stosując metodę średniej arytmetycznej w IV kwartale 2020 roku?

A. 30 dni
B. 6 dni
C. 8 dni
D. 15 dni
Średni cykl dostaw oblicza się, sumując wszystkie czasy dostaw i dzieląc przez ich liczbę. W przypadku podanych danych: 14 dni, 16 dni, 14 dni, 18 dni, 15 dni, 13 dni, najpierw sumujemy te wartości, co daje 90 dni. Następnie dzielimy przez 6 (liczbę dostaw), co prowadzi do wyniku 15 dni. Taki średni czas dostaw jest istotny dla zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na efektywne planowanie zapasów oraz optymalizację procesów logistycznych. W praktyce, znając średni czas dostaw, przedsiębiorstwa mogą lepiej prognozować potrzeby produkcyjne oraz minimalizować ryzyko braków towarowych. Dobre praktyki branżowe podkreślają znaczenie monitorowania cyklu dostaw, gdyż może on ulegać zmianom sezonowym lub związanym z innymi czynnikami. Właściwe zarządzanie tym procesem wpływa na zadowolenie klientów oraz efektywność kosztową operacji logistycznych.