Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 29 października 2025 13:11
Data zakończenia: 29 października 2025 13:51

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pomiary padającego światła wykonuje się przy użyciu światłomierza, gdzie czujnik tego urządzenia

A. bez dyfuzora, skierowany jest w stronę źródła światła

B. z dołączonym dyfuzorem skierowany jest w stronę źródła światła

C. bez dyfuzora, skierowany jest w stronę aparatu

D. z dołączonym dyfuzorem skierowany jest w stronę fotografowanego obiektu

Pomiar światła padającego za pomocą światłomierza z dyfuzorem skierowanym w stronę źródła światła jest prawidłową metodą, ponieważ dyfuzor pełni kluczową rolę w równomiernym rozpraszaniu światła. Dzięki temu czujnik światłomierza otrzymuje próbkę całkowitego oświetlenia, które wpływa na fotografowany obiekt. Zastosowanie dyfuzora minimalizuje wpływ punktowych źródeł światła i pozwala na dokładniejszy pomiar średniego natężenia światła w danym obszarze. W praktyce, na przykład w fotografii produktowej, pomiar światła z dyfuzorem pozwala uzyskać bardziej naturalne i zrównoważone efekty oświetleniowe, co jest zgodne z zaleceniami profesjonalnych fotografów. Warto również pamiętać, że standardy pomiaru światła, takie jak te określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), podkreślają znaczenie użycia odpowiednich akcesoriów, takich jak dyfuzory, aby uzyskać wiarygodne wyniki pomiarów.

Pytanie 2

Publikacja wizerunku znanej osoby na stronie internetowej w trakcie sprawowania funkcji publicznych

A. wymaga uzyskania pisemnej zgody od danej osoby

B. wymaga dokonania zapłaty osobie za użycie wizerunku

C. nie wymaga uzyskania od danej osoby pisemnej zgody

D. wymaga uzyskania zgody osoby na poprawę ekspozycji zdjęcia

Rozważając temat wykorzystania wizerunku osób powszechnie znanych, można napotkać rozmaite nieporozumienia związane z potrzebą uzyskiwania zgód na publikację. Wiele osób myli wizerunek osoby publicznej z osobą prywatną i błędnie uważa, że każda publikacja zdjęcia wymaga formalnej zgody. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że konieczne jest uzyskanie pisemnej zgody, ignoruje fakt, że prawo daje pewne wyjątki dla osób pełniących funkcje publiczne. W sytuacji, gdy osoba znana publicznie wykonuje swoje obowiązki, jej wizerunek można wykorzystywać w kontekście relacji z wydarzeń. Poza tym, zgoda na poprawę ekspozycji zdjęcia czy konieczność zapłaty za wykorzystanie wizerunku są błędnymi koncepcjami, które mogą wynikać z mylnego zrozumienia przepisów dotyczących ochrony wizerunku. Warto zaznaczyć, że nie każde wykorzystanie wizerunku musi być związane z wynagrodzeniem, a prawo nie nakłada obowiązku uzyskania zgody w kontekście osób publicznych, jeżeli wykorzystanie ma charakter informacyjny lub edukacyjny. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla poprawnego poruszania się w obszarze prawa autorskiego oraz ochrony wizerunku w mediach.

Pytanie 3

Jakie filtry powinny być użyte przy kopiowaniu negatywów na czarno-biały papier wielogradacyjny, aby uzyskać pozytywowe kopie o odmiennym kontraście?

A. Niebieskozielony i czerwony

B. Żółty i niebieskozielony

C. Purpurowy i zielony

D. Żółty i purpurowy

Wybór innych filtrów, takich jak purpurowy i zielony, nie prowadzi do uzyskania zamierzonych efektów w kopiowaniu negatywów na czarno-biały papier wielogradacyjny. Filtr purpurowy, jak wspomniano, jest skuteczny w absorpcji światła niebieskiego, ale jego połączenie z zielonym nie jest właściwe w kontekście kontrastowania obrazu. Zielony filtr wpływa na tonację obrazu, ale nie jest w stanie skutecznie modyfikować kontrastu w taki sposób, jak jest to potrzebne w procesach kopiowania negatywów. Niebieskozielony i czerwony filtry również nie są odpowiednie, ponieważ ich zastosowanie może prowadzić do zbyt dużego zmiękczenia obrazu. W rzeczywistości filtry te mogą ograniczać zakres tonów i prowadzić do utraty szczegółów w obszarach zarówno jasnych, jak i ciemnych, co jest sprzeczne z celem uzyskania kopii o różnym kontraście. Filtr żółty w połączeniu z purpurowym jest standardem w tej dziedzinie, ponieważ optymalnie komponują się w kontekście regulacji kontrastu i tonalności. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że inne filtry będą miały porównywalny wpływ na wynik końcowy, co nie jest zgodne z dobrą praktyką w fotografii analogowej. Zrozumienie roli, jaką pełnią poszczególne filtry, jest kluczowe dla uzyskania pożądanych rezultatów, dlatego zaleca się testowanie i adaptację metod w oparciu o konkretne potrzeby procesu twórczego.

Pytanie 4

W jakim formacie powinno się zapisać zdjęcie, aby zachować przezroczyste tło?

A. BMP

B. WMA

C. PNG

D. JPEG

Format PNG (Portable Network Graphics) jest najczęściej zalecanym wyborem do zapisywania obrazów z przezroczystym tłem. PNG obsługuje alfa kanał, co pozwala na zachowanie przezroczystości w obrazie. Jest to szczególnie ważne w przypadku grafik, które mają być umieszczane na różnych tłach, ponieważ przezroczystość zapewnia elastyczność w projektowaniu. Przykłady zastosowania formatu PNG obejmują logo firm, ikony aplikacji oraz wszelkie elementy graficzne używane w interfejsach użytkownika, które wymagają precyzyjnego dopasowania do tła. Dodatkowo, format PNG obsługuje bezstratną kompresję, co oznacza, że jakość obrazu nie ulega pogorszeniu w trakcie zapisywania, w przeciwieństwie do niektórych innych formatów. Z tego powodu, w branży graficznej oraz web designie, PNG jest standardem dla wszelkich projektów wymagających przezroczystości. Warto również wspomnieć, że w przypadku druku, przezroczystość może być przetwarzana na różne sposoby w zależności od technologii druku, stąd najlepiej zawsze upewnić się, że wybrany format odpowiada finalnym wymaganiom projektu.

Pytanie 5

Aby wykonać portret rodzinny pięciu osób, konieczne jest zastosowanie oświetlenia rozproszonego przy użyciu

A. stożkowego tubusu

B. srebrnej blendy

C. softboxu z wrotami

D. transparentnych parasolek

Srebrna blenda, mimo że może być przydatna w niektórych sytuacjach, nie jest optymalnym narzędziem do uzyskiwania miękkiego światła na grupowych portretach. Srebrna powierzchnia odbija światło w sposób intensywny, co może prowadzić do ostrego oświetlenia i niepożądanych cieni. To podejście często skutkuje nadmiernym kontrastem, co w przypadku portretów rodzinnych, które mają podkreślać bliskość i harmonię, jest niewskazane. Stożkowy tubus, z kolei, jest narzędziem, które kieruje światło w konkretnym kierunku, co sprawia, że jest to rozwiązanie bardziej odpowiednie do oświetlenia szczegółów lub obiektów, a nie całych grup ludzi. Użycie tubusu w fotografii portretowej może prowadzić do problemów z równomiernością oświetlenia, co jest kluczowe, gdy fotografujemy pięcioosobową grupę, gdzie różne odległości od źródła światła mogą powodować zróżnicowane naświetlenie poszczególnych osób. Softbox z wrotami to także narzędzie, które może być użyteczne, ale w przypadku portretów rodzinnych może być zbyt skomplikowane w ustawieniu, a zastosowanie wrotów ogranicza możliwość uzyskania pełnego rozproszenia światła, co może prowadzić do niepożądanych cieni. Wybór odpowiednich narzędzi do oświetlenia w fotografii rodzinnej powinien być przemyślany, aby zapewnić komfort i naturalność w ujęciach, a transparentne parasolki idealnie spełniają te wymagania, oferując łatwość użycia oraz efektywność w tworzeniu przyjemnych, zharmonizowanych portretów.

Pytanie 6

Fotografując w studiu portret pięcioosobowej rodziny, najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie światła rozproszonego, używając

A. stożkowego tubusu

B. srebrnej blendy

C. transparentnych parasolek

D. lampy z wrotami

Parasolki transparentne są idealnym narzędziem do tworzenia światła rozproszonego, co jest kluczowe w przypadku fotografii portretowej rodzinnej. Dzięki swojej konstrukcji, parasolki te rozpraszają światło, co pozwala na uzyskanie łagodnych cieni i naturalnych tonów skóry, co jest istotne przy fotografowaniu większej grupy osób. W praktyce, gdy używamy parasolek transparentnych, światło jest równomiernie rozprowadzane na wszystkich osobach w kadrze, co eliminuje ryzyko, że jedna osoba będzie oświetlona zbyt mocno, podczas gdy inna pozostanie w cieniu. Zastosowanie tego rodzaju oświetlenia jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, gdzie naturalność i harmonia tonalna są priorytetowe. Efekty uzyskane przy użyciu parasolek transparentnych są często stosowane w sesjach zdjęciowych rodzinnych, które mają na celu uchwycenie autentycznych emocji i interakcji między członkami rodziny. Takie podejście sprawia, że zdjęcia są bardziej przyjemne dla oka oraz lepiej oddają charakter relacji między osobami.

Pytanie 7

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10×15 cm, jakie urządzenie powinno zostać użyte?

A. aparat wielkoformatowy

B. powiększalnik z głowicą filtracyjną

C. kopiarkę stykową

D. kolumnę reprodukcyjną

Wybór kolumny reprodukcyjnej, aparatu wielkoformatowego czy powiększalnika z głowicą filtracyjną na wykonanie pozytywów w skali 1:1 z negatywów 10×15 cm jest nieodpowiedni. Kolumna reprodukcyjna, choć użyteczna w reprodukcji płaskich obrazów, nie jest optymalna do zachowania pełnej skali, ponieważ przeważnie wykorzystuje obiektywy, które mogłyby wprowadzać zniekształcenia podczas reprodukcji. Ponadto, aparat wielkoformatowy jest przeznaczony do wykonywania zdjęć w dużych formatach, co w kontekście negatywów 10×15 cm jest niepraktyczne i może prowadzić do utraty jakości, a także niepotrzebnego komplikowania procesu. Z kolei powiększalnik z głowicą filtracyjną, choć doskonały do powiększania i korekcji tonalnej, nie jest właściwym narzędziem do uzyskania pozytywów w skali 1:1, ponieważ jest stworzony do pracy z negatywami, a jego głównym celem jest generowanie większych odbitek. Te podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, jak przekonanie, że skala odwzorowania może być osiągnięta przez inne techniki, które w rzeczywistości wnoszą tylko dodatkowe komplikacje i niepewności w procesie reprodukcji. Zrozumienie, że kopiarka stykowa jest jedynym odpowiednim narzędziem do tej konkretnej aplikacji, jest kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących i profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 8

Przygotowane zapotrzebowanie na sprzęt i materiały do realizacji zdjęć w plenerze z wykorzystaniem promieniowania podczerwonego powinno zawierać aparat fotograficzny z zestawem obiektywów oraz statyw, a także

A. filtr IR i film ortochromatyczny

B. filtr IR i film czuły na promieniowanie długofalowe

C. filtr jasnoczerwony i film ortochromatyczny

D. filtr UV i film wrażliwy na promieniowanie długofalowe

Wybór filtrów i filmów w fotografii podczerwonej jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych. Odpowiedzi, które wskazują na filtr UV i film czuły na promieniowanie długofalowe, są błędne, ponieważ filtr UV nie jest użyteczny w kontekście fotografii IR. Filtry UV przeznaczone są do blokowania promieniowania ultrafioletowego, co ma na celu ochronę obiektywu i poprawę jakości zdjęć w standardowej fotografii, a nie w rejestracji promieniowania podczerwonego. Z kolei film czuły na promieniowanie długofalowe jest rzeczywiście pożądany, ale nie współdziała z filtrem UV, co sprawia, że ten zestaw nie jest odpowiedni dla fotografii podczerwonej. W przypadku wskazania filtru jasnoczerwonego i filmu ortochromatycznego, również pojawiają się istotne nieścisłości. Filtr jasnoczerwony przepuszcza większą ilość światła w zakresie czerwonym, a film ortochromatyczny jest czuły na różne długości fal w widzialnym spektrum, co uniemożliwia rejestrację promieniowania podczerwonego. Te pomyłki pokazują typowe błędy w myśleniu, które często prowadzą do nieprawidłowych wyborów sprzętowych. W rzeczywistości, aby uzyskać efektywną fotografię w podczerwieni, niezbędne jest zastosowanie sprzętu zaprojektowanego z myślą o tym specyficznym zakresie fal elektromagnetycznych.

Pytanie 9

Jaki jest czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową w studio?

A. 1/30 s

B. 1/125 s

C. 1/1600 s

D. 1/500 s

Czas synchronizacji otwarcia migawki z lampą błyskową studyjną wynoszący 1/125 s jest standardem w fotografii, który zapewnia optymalne warunki do uzyskania prawidłowego naświetlenia zdjęcia. W momencie, gdy migawka jest otwarta, lampa błyskowa emituje błysk światła, co pozwala na oświetlenie obiektu fotografowanego. Ustalony czas synchronizacji 1/125 s jest wynikiem obliczeń mających na celu maksymalizację efektywności lampy błyskowej, przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka powstania niedoświetlonych lub prześwietlonych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że w przypadku dłuższych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/30 s czy 1/500 s, lampa błyskowa może nie zadziałać w pełni, co prowadzi do niewłaściwego naświetlenia. Użycie 1/1600 s skutkuje tym, że lampa błyskowa może nie zdążyć wyemitować światła w tym krótkim czasie, co skutkuje ciemnym zdjęciem. W studiu fotograficznym, gdzie oświetlenie jest kluczowe, przestrzeganie tego standardu pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów i jest powszechnie uznawane za najlepszą praktykę.

Pytanie 10

Na ilustracji przedstawiono zastosowanie filtra

A. redukcja szumów.

B. wyostrzenie.

C. usuwanie przeplotu.

D. solaryzacja.

Solaryzacja to technika, która polega na częściowej inwersji kolorów w obrazie, co prowadzi do uzyskania niezwykłego, surrealistycznego efektu. Na przedstawionej ilustracji widzimy, jak różne obszary obrazu zyskują nietypowy rozkład kolorów, co jest kluczowym znakiem solaryzacji. Tego typu efekty są szeroko stosowane w fotografii artystycznej oraz w grafice cyfrowej, gdzie celem jest uzyskanie unikalnego wyrazu i emocjonalnego przekazu. W praktyce, solaryzacja może być osiągnięta zarówno za pomocą filtrów w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, jak i przez odpowiednie ustawienia w aparatach fotograficznych. Efekt ten może również być wykorzystywany w reklamie oraz w projektach multimedialnych, gdzie istotne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto jednak pamiętać, że solaryzacja wymaga umiejętności oraz wyczucia estetycznego, aby nie zdominowała pierwotnej treści obrazu, a jedynie ją wzbogaciła. Zgłębiając techniki solaryzacji, warto zwrócić uwagę na aspekty kompozycji oraz użycie kolorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie sztuki wizualnej.

Pytanie 11

Technika remote tethering w fotografii profesjonalnej pozwala na

A. równoczesne sterowanie wieloma aparatami w studiu

B. zdalne sterowanie aparatem i podgląd zdjęć na urządzeniu mobilnym przez internet

C. automatyczne wysyłanie zdjęć do chmury natychmiast po wykonaniu

D. łączenie ekspozycji z wielu aparatów w jeden obraz HDR

Technika remote tethering w fotografii profesjonalnej jest niezwykle użytecznym narzędziem, które umożliwia zdalne sterowanie aparatem przez urządzenie mobilne. Dzięki temu fotograf może na bieżąco podglądać ujęcia na ekranie telefonu lub tabletu, co znacząco ułatwia proces twórczy. Przykładowo, podczas sesji zdjęciowej w trudnych warunkach, gdzie nie ma możliwości dostępu do aparatu, fotograf zdalnie ustawia parametry takie jak przysłona, czas naświetlania czy ISO. Dodatkowo, możliwość podglądu zdjęć w czasie rzeczywistym pozwala na szybką ocenę jakości ujęć i wprowadzenie niezbędnych korekt. W branży fotograficznej standardy takie jak Wi-Fi, Bluetooth oraz aplikacje dedykowane do remote tethering są kluczowe, ponieważ umożliwiają efektywną współpracę między sprzętem a oprogramowaniem. Praktyczne zastosowanie tej techniki sprawia, że fotografowie mogą zrealizować bardziej złożone projekty, na przykład w reklamie czy modzie, gdzie precyzyjne kadrowanie i natychmiastowa weryfikacja ujęć są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości efektów.

Pytanie 12

Podczas fotografowania górskiego krajobrazu przyjęto następujące ustawienia ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz przysłona f/11. Jakie parametry ekspozycji powinny zostać użyte po umieszczeniu filtru o współczynniku krotności 2 na obiektywie?

A. 1/60 s, f/8

B. 1/60 s, f/11

C. 1/125 s, f/5,6

D. 1/125 s, f/16

Poprawna odpowiedź to 1/60 s, f/11. W przypadku zastosowania filtru o współczynniku krotności 2, należy uwzględnić jego wpływ na ilość światła docierającego do matrycy aparatu. Filtr ten redukuje ilość światła o jedną pełną wartość EV (ekspozycji), co oznacza, że musimy zrekompensować tę stratę poprzez wydłużenie czasu naświetlania lub otwarcie przysłony. W tej sytuacji, aby uzyskać poprawną ekspozycję, musimy zwiększyć czas naświetlania z 1/125 s do 1/60 s, co pozwoli na wpuszczenie większej ilości światła. Z kolei liczba przesłony f/11 pozostaje taka sama, ponieważ zmiana wartości f-stop nie jest konieczna w tej sytuacji. Praktyczne zastosowanie tej zasady jest istotne w fotografii krajobrazowej, gdzie precyzyjne zarządzanie światłem jest kluczowe dla uzyskania idealnych zdjęć. Fotografowie często korzystają z filtrów w celu redukcji odblasków czy polepszenia kontrastu, co może wymagać dostosowania parametrów ekspozycji, aby zachować właściwą jasność obrazu.

Pytanie 13

Naświetlenie materiału światłoczułego uzależnione jest od

A. wartości przysłony i długości naświetlania

B. typy aparatu fotograficznego

C. użycia telekonwertera

D. formatu zapisu obrazu

W fotografii ważne jest, ile światła pada na materiał światłoczuły, na przykład na film czy sensor. Zależy to głównie od przysłony i czasu naświetlania. Przysłona to ta mała dziurka w obiektywie – im mniejsza liczba f, tym więcej światła wpada do aparatu. Przykładowo, przysłona f/2.8 wpuszcza znacznie więcej światła niż f/8. Czas naświetlania mówi nam, jak długo światło pada na sensor. Krótszy czas (np. 1/1000 s) ogranicza naświetlenie, co jest przydatne, gdy chcemy uchwycić coś w ruchu, jak na przykład w sportowej fotografii. Tam często używa się małej przysłony i krótkiego czasu, żeby zdjęcia były ostre. Dobrze jest wiedzieć, że te dwa parametry są kluczowe w kontrolowaniu ekspozycji. Dzięki nim można uzyskać różne efekty artystyczne oraz dobrze naświetlone zdjęcia.

Pytanie 14

W jakim modelu kolorów oraz w jakiej rozdzielczości powinno być zapisane zdjęcie, które ma być umieszczone w Internecie?

A. CMYK i 72 dpi

B. CMYK i 150 dpi

C. RGB i 72 dpi

D. RGB i 150 dpi

Wybierając tryb kolorów RGB i ustawiając rozdzielczość na 72 dpi, trafiłeś bardzo dobrze, jeśli chodzi o zdjęcia do wrzucenia w sieć. RGB, czyli czerwień, zieleń i niebieski, to standard, który świetnie się sprawdza na ekranach, bo tak właśnie działają monitory. Kolory w RGB wyglądają lepiej i są bardziej żywe niż w CMYK, który jest raczej do druku stworzony. A co do rozdzielczości - 72 dpi to w sam raz na internet, bo wygląda dobrze, a plik nie jest za duży. Jak wrzucasz zdjęcia na strony czy social media, to szybkie ładowanie jest kluczowe i 72 dpi w tym pomaga. Warto też pamiętać o kompresji zdjęć, bo to jeszcze bardziej przyspiesza ładowanie. W skrócie, RGB i 72 dpi to dobre połączenie jakości i wydajności, co ważne dla osób, które korzystają z internetu.

Pytanie 15

Aby uzyskać materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu, koreks powinien być załadowany

A. przy oświetleniu pomarańczowym

B. w oświetleniu oliwkowym

C. w całkowitej ciemności

D. pod światłem żółtym

Zastosowanie jakiegokolwiek źródła światła podczas wywoływania materiału negatywowego o uczuleniu panchromatycznym jest fundamentalnym błędem, który może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń obrazu. Oświetlenie oliwkowe, żółte czy pomarańczowe, mimo że są one mniej wrażliwe na niektóre długości fal światła, nadal mogą oddziaływać na materiały panchromatyczne, co prowadzi do niepożądanych efektów naświetleń. Materiały te zostały zaprojektowane tak, aby reagować na szeroki zakres długości fal, co oznacza, że nawet minimalna ekspozycja na światło, które może wydawać się bezpieczne, może skutkować utratą szczegółów lub kontrastu na finalnym obrazie. W konsekwencji, korzystanie z oświetlenia w procesie wywoływania damperszy wrażliwość materiału negatywowego. Często producenci materiałów fotograficznych dostarczają szczegółowe instrukcje dotyczące warunków wywoływania, które wskazują na konieczność całkowitej ciemności. Sądzenie, że słabsze źródło światła może być wystarczające, to typowy błąd, który wynika z niedostatecznej wiedzy na temat działania materiałów światłoczułych. Aby uniknąć takich sytuacji, kluczowe jest zrozumienie właściwości używanych materiałów oraz przestrzeganie standardów branżowych, które zalecają wywoływanie w całkowitej ciemności, co zapewnia maksymalne bezpieczeństwo i jakość finalnych odbitek.

Pytanie 16

W przypadku, gdy podczas obróbki chemicznej C-41 naświetlony klasyczny czarno-biały materiał negatywowy zostanie przetworzony, jaki będzie rezultat negatywu?

A. czarny

B. niebieski

C. zadymiony

D. przezroczysty

Odpowiedzi takie jak "niebieski", "zadymiony" oraz "czarny" są nieprawidłowe i wynikają z nieporozumienia dotyczącego natury procesu wywoływania negatywów czarno-białych. Materiały czarno-białe działają na zasadzie reakcji emulsji na światło, co oznacza, że naświetlony materiał generuje obraz poprzez proces utleniania i redukcji, a nie przez zmiany kolorystyczne jak w przypadku materiałów kolorowych. Odpowiedź "niebieski" może sugerować źle zrozumiane procesy chemiczne, które są stosowane w filmach kolorowych, gdzie niebieski ton może być wynikiem jednego z etapów obróbki. Jednak w przypadku czarno-białych negatywów, efektem wywołania powinno być uzyskanie przezroczystego lub czarnego negatywu. Odpowiedź "zadymiony" wskazuje na nieprawidłowe rozumienie, ponieważ nie istnieje standardowy proces wywoływania, który prowadziłby do powstania zadymionego efektu w negatywach czarno-białych. Możliwość uzyskania negatywu czarnego to także błędne myślenie, ponieważ czarne negatywy są zazwyczaj rezultatem wywołania materiałów stworzonych z myślą o tym procesie. Błędy te wynikają z braku zrozumienia, jak różne chemikalia oddziałują na różne typy materiałów oraz jak procesy wywoływania są dostosowywane do specyfiki użytych emulsji. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla każdego fotografa, który chce osiągać oczekiwane efekty w swojej pracy.

Pytanie 17

Który format zapisu obrazu pozwala na zachowanie przezroczystości z jednoczesną kompresją stratną?

A. PNG-8

B. TIFF LZW

C. JPEG

D. BMP

Wybór formatu JPEG może wydawać się kuszący ze względu na jego efektywną kompresję bezstratną, ale nie obsługuje on przezroczystości. JPEG jest formatem zaprojektowanym głównie do przechowywania zdjęć i obrazów z dużą ilością kolorów, co czyni go dobrym wyborem dla fotografii, jednak w kontekście przezroczystości jego zastosowanie jest ograniczone. Z kolei BMP to format bitmapowy, który zazwyczaj zajmuje dużo miejsca i nie oferuje kompresji. BMP w zasadzie przechowuje obraz w jego czystej formie, co sprawia, że pliki w tym formacie są duże i nieefektywne do przesyłania w sieci. Z kolei TIFF LZW to format, który obsługuje kompresję bezstratną i przezroczystość, ale jego rozmiar pliku jest znacznie większy od PNG-8, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach internetowych. Użytkownicy często mają błędne przekonanie, że każdy format graficzny umożliwiający kompresję może także obsługiwać przezroczystość, co jest mylne. W rzeczywistości, wsparcie dla przezroczystości jest cechą specyficzną dla niektórych formatów graficznych i nie można zakładać, że wszystkie formaty zobowiązują się do tego samego. Kluczowe zatem jest świadome dobieranie formatu do konkretnego zastosowania, aby uzyskać najlepsze rezultaty w kontekście zarówno jakości, jak i wydajności pliku."

Pytanie 18

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest używane do tworzenia selekcji?

A. Lasso magnetyczne

B. Smużenie

C. Magiczna gumka

D. Gradient

Lasso magnetyczne to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia tworzenie precyzyjnych zaznaczeń obiektów na zdjęciach lub obrazach. Działa ono na zasadzie detekcji krawędzi, co pozwala na szybkie i łatwe zaznaczanie skomplikowanych kształtów poprzez przeciąganie kursora wzdłuż konturów obiektów. Dzięki temu użytkownicy mogą z łatwością wyodrębniać elementy z tła lub modyfikować ich wygląd. Przykładem zastosowania lassa magnetycznego jest wycinanie postaci z tła w celu przeniesienia jej do innego obrazu lub tworzenia kompozycji graficznych. W praktyce, dobrze jest używać lassa magnetycznego w sytuacjach, gdy obiekt ma wyraźne kontury, co ułatwia narzędziu precyzyjne zaznaczenie. Aby uzyskać najlepsze wyniki, warto dostosować opcje narzędzia, takie jak tolerancja, co pozwala na lepsze dopasowanie do krawędzi zaznaczanego obiektu. Lasso magnetyczne jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie edycji graficznej, gdzie precyzja zaznaczeń jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości efektów wizualnych.

Pytanie 19

Kiedy wykonujemy fotografie w pomieszczeniach, w jakim celu stosuje się odbicie światła od sufitu za pomocą lampy błyskowej?

A. by przyciemnić cienie w obiektach znajdujących się we wnętrzu.

B. aby wyrównać kontrast oświetlenia naturalnego.

C. w celu modyfikacji temperatury barwowej dostępnych źródeł światła.

D. żeby zwiększyć kontrast oświetlenia fotografowanej sceny.

Odbijanie światła lampy błyskowej od sufitu to technika, która ma na celu wyrównanie kontrastu oświetlenia zastanego, co jest szczególnie istotne w fotografii wnętrz. W praktyce, gdy wykonujemy zdjęcia w pomieszczeniach, często spotykamy się z nierównomiernym oświetleniem, gdzie niektóre obszary są zbyt jasne, a inne zbyt ciemne. Odbicie światła od sufitu pomaga zmiękczyć i rozproszyć światło, co przyczynia się do bardziej naturalnego i harmonijnego wyglądu zdjęcia. Ta technika jest szczególnie cenna, gdy fotografujemy w pomieszczeniach z dużymi oknami, gdzie światło zewnętrzne może tworzyć mocne kontrasty. Dobrą praktyką jest stosowanie jasnych, matowych sufitów, które lepiej odbijają światło, w przeciwieństwie do sufitów ciemnych, które mogą pochłaniać światło. W rezultacie, zdjęcia z taką techniką oświetleniową mają bardziej jednolity wygląd, co jest pożądane w profesjonalnej fotografii wnętrz. Warto również pamiętać, że użycie lampy błyskowej w ten sposób pozwala na uzyskanie lepszej jakości kolorów, ponieważ naturalne światło i sztuczne oświetlenie są lepiej zharmonizowane.

Pytanie 20

W czarno-białej fotografii, aby przyciemnić zieleń i czerwień na obrazie, a rozjaśnić niebieski kolor, stosuje się filtr

A. żółtego

B. czerwonego

C. zielonego

D. niebieskiego

Odpowiedź niebieskiego filtru jest poprawna, ponieważ w fotografii czarno-białej filtry kolorowe wpływają na tonację zdjęcia poprzez absorpcję i przepuszczanie światła o różnych długościach fal. Filtr niebieski przyciemnia kolory czerwony i zielony, co skutkuje ich ciemniejszym odzwierciedleniem na zdjęciu, podczas gdy kolor niebieski zostaje rozjaśniony. Przykładowo, użycie filtru niebieskiego podczas fotografowania krajobrazów, gdzie dominują zielone drzewa i czerwone kwiaty, pozwoli na uzyskanie większego kontrastu i wyrazistości w czarno-białej fotografii. W praktyce, ten filtr jest często stosowany, gdy artysta pragnie wydobyć szczegóły niebieskiego nieba, tworząc dramatyczne efekty w kompozycji. Zgodnie z technikami stosowanymi przez znanych fotografów, takich jak Ansel Adams, wykorzystanie filtrów kolorowych w czarno-białej fotografii jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych oraz dla kontroli tonalności obrazu.

Pytanie 21

Jakiego koloru tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Niebieskie

B. Purpurowe

C. Białe

D. Zielone

Zielone tło, mimo że może wydawać się atrakcyjne, nie jest najlepszym wyborem do uzyskania wyraźnej różnicy jasności. W przypadku czerwonego jabłka, zielony kolor znajduje się blisko spektrum czerwieni, co prowadzi do efektu zmniejszonego kontrastu. Kolor zielony, będąc komplementarnym do czerwonego, powoduje, że czerwony obiekt traci na intensywności, przez co może wydawać się mniej wyraźny. Purpurowe tło również nie jest optymalne, ponieważ purpura jest kolorem o dużej długości fali, co sprawia, że kontrast z czerwonym jabłkiem nie jest wystarczający, a efekt wizualny może być nieco przytłumiony. Podobnie, niebieskie tło, chociaż różni się od czerwonego, nie zapewnia wystarczającej jasności, ponieważ niebieski i czerwony są kolorami o niższej jasności, co prowadzi do ich zbliżenia w percepcji. W rzeczywistości, nieoptymalny wybór tła może skutkować rozmyciem szczegółów oraz utratą głębi obrazu, co jest częstym problemem w fotografii, gdy nie zwraca się uwagi na zasady kontrastu kolorystycznego. W kontekście praktycznych zastosowań, ważne jest, aby zwracać uwagę na korespondencje kolorystyczne, ponieważ mogą one znacząco wpłynąć na odbiór wizualny i komunikację wizualną, co jest kluczowe w marketingu i designie.

Pytanie 22

W cyfrowej postprodukcji obrazu technika przechowywania dużych bibliotek zdjęć zwana smart previews pozwala na

A. edycję mniejszych wersji proxy zdjęć bez konieczności dostępu do oryginalnych plików

B. automatyczne katalogowanie zdjęć według rozpoznanych obiektów

C. jednoczesną synchronizację edycji na wielu urządzeniach

D. kompresję plików RAW bez utraty możliwości edycji

Odpowiedzi, które wskazują na automatyczne katalogowanie zdjęć według rozpoznanych obiektów, jednoczesną synchronizację edycji na wielu urządzeniach czy kompresję plików RAW bez utraty możliwości edycji, wprowadzają w błąd, ponieważ nie odnoszą się do istoty technologii smart previews. Automatyczne katalogowanie zdjęć należy do innego obszaru technologii, często związane z algorytmami sztucznej inteligencji, które skanują obrazy i klasyfikują je na podstawie zawartych w nich obiektów. Tego rodzaju funkcje są niezwykle przydatne, ale nie mają bezpośredniego związku z edycją proxy. Synchronizacja edycji na wielu urządzeniach to kolejny temat, który dotyczy platform, a nie samej techniki smart previews, która raczej koncentruje się na lokalnej edycji plików. Co do kompresji plików RAW, smart previews nie mają na celu zmiany formatu oryginalnych plików, a raczej umożliwiają pracę na ich mniejszych wersjach, co nie wpływa na jakość edytowanych zdjęć. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do nieporozumień dotyczących tego, jak działają nowoczesne technologie w postprodukcji. Kluczowe jest zrozumienie, że smart previews służą jako narzędzie wspierające efektywność, a nie jako mechanizm do katalogowania czy synchronizacji.

Pytanie 23

Techniką mocowania obiektywów nie jest system mocowania

A. gwintowe

B. adapterowe

C. zatrzaskowe

D. bagnetowe

Mocowania gwintowe, bagnetowe oraz adapterowe to popularne metody mocowania obiektywów stosowane w fotografii. Mocowanie gwintowe polega na wkręceniu obiektywu w gniazdo aparatu, co zapewnia stabilne połączenie, ale wymaga więcej czasu na montaż i demontaż. W przypadku mocowania bagnetowego, obiektywy są wyposażone w specjalne zaczepy, które umożliwiają szybkie zatrzaskowanie obiektywu na aparacie, co jest niezwykle praktyczne w dynamicznych warunkach fotografowania. Adaptery natomiast umożliwiają korzystanie z obiektywów zaprojektowanych dla różnych systemów mocowania, co daje fotografom większą elastyczność i możliwość eksperymentowania z różnymi rodzajami obiektywów. Wybór odpowiedniego systemu mocowania powinien być dostosowany do stylu pracy fotografa oraz specyfiki jego sprzętu. Często zdarza się, że nowi użytkownicy nie mają świadomości, że niektóre mocowania, jak zatrzaskowe, nie są standardowo stosowane w kontekście obiektywów, co prowadzi do błędnych założeń. Kluczowe jest zrozumienie różnorodności systemów mocowania obiektywów oraz ich właściwego zastosowania, co ma istotne znaczenie w codziennej pracy fotografa.

Pytanie 24

Aby uzyskać efekt podkreślenia chmur oraz przyciemnienia nieba na negatywie czarno-białym podczas fotografowania krajobrazów, jaki filtr należy zastosować?

A. UV

B. szary neutralny

C. niebieski

D. czerwony

Filtr czerwony jest idealnym narzędziem do uwypuklenia kontrastu między niebem a chmurami w fotografii czarno-białej. Jego działanie opiera się na zasadzie absorpcji światła niebieskiego i zielonego, co prowadzi do przyciemnienia nieba oraz wyraźniejszego zdefiniowania chmur, które stają się bardziej wyraziste na zdjęciu. Użycie filtra czerwonego w połączeniu z odpowiednimi ustawieniami ekspozycji pozwala na uzyskanie dramatycznych efektów wizualnych, które są często pożądane w krajobrazowej fotografii czarno-białej. Przykładem może być zdjęcie przedstawiające górski krajobraz, gdzie chmury będą miały intensywniejszy odcień bieli, a niebo zyska głęboki, ciemny ton. Warto również zwrócić uwagę, że w standardach fotografii analogowej, zastosowanie filtrów kolorowych w czarno-białej fotografii jest często zalecane przez profesjonalnych fotografów, ponieważ jakość uzyskanych efektów w znacznym stopniu podnosi walory artystyczne obrazu.

Pytanie 25

W procesie chemicznej obróbki materiałów barwnych odwracalnych występują następujące etapy

A. wywoływanie czarno-białe, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie, płukanie

B. wywoływanie barwne, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie czarno-białe, utrwalanie, płukanie

C. wywoływanie barwne, odbielanie, utrwalanie, płukanie

D. wywoływanie czarno-białe, przerywanie, utrwalanie, płukanie

Odpowiedź wywoływanie czarno-białe, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie, płukanie jest poprawna, ponieważ opisuje sekwencję procesów typowych dla obróbki chemicznej materiałów odwracalnych barwnych. W pierwszym etapie, wywoływanie czarno-białe, materiał fotograficzny jest przekształcany w obraz monochromatyczny poprzez działanie odpowiednich chemikaliów. Następnie następuje przerywanie, które zatrzymuje reakcję chemiczną, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów. Odbielanie usuwa pewne obszary barwne, co jest istotne, aby uzyskać czystość obrazów. Działanie zadymiania dodaje specyfikę wizualną poprzez wprowadzenie efektów światłocienia. Wywoływanie barwne to kluczowy moment, w którym barwniki są aktywowane, co pozwala na uzyskanie pełnokolorowych obrazów. Utrwalanie zabezpiecza obraz przed dalszymi reakcjami chemicznymi, a płukanie usuwa resztki chemikaliów, co jest niezbędne dla trwałości finalnego produktu. Właściwe wykonanie każdego z tych kroków zgodnie z przyjętymi standardami zapewnia wysoką jakość zdjęć oraz ich długotrwałość, co jest kluczowe w praktyce fotograficznej i obrazowej.

Pytanie 26

Aby uzyskać kierunkową wiązkę światła o równomiernym natężeniu w każdym punkcie przekroju poprzecznego z możliwością płynnej regulacji kąta rozsyłu, należy na lampę nałożyć

A. soczewkę Fresnela

B. stożkowy tubus

C. sześciokątny softbox

D. metalowe wrota

Soczewka Fresnela jest specjalnym rodzajem soczewki, która pozwala na uzyskanie równomiernej wiązki światła o stałym natężeniu w każdym punkcie przekroju poprzecznym. Dzięki swojej konstrukcji, składającej się z wielu cienkowarstwowych segmentów, soczewka Fresnela posiada zdolność skupiania światła o dużej efektywności, co czyni ją idealnym narzędziem do regulacji kąta rozsyłu. Przykładem zastosowania soczewki Fresnela może być oświetlenie teatralne, gdzie precyzyjne kierowanie wiązki światła na konkretny obiekt jest kluczowe. W praktyce, wykorzystuje się je również w projektach filmowych, gdzie wymagana jest elastyczność w ustawieniach oświetleniowych. Soczewki te są zgodne z normami branżowymi, takimi jak ISO 9001, które definiują standardy jakości dla produktów optycznych, co potwierdza ich niezawodność i efektywność w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 27

Plan portretowy, na którym widoczna jest cała postać fotografowanej osoby, nazywany jest planem

A. bliskim

B. pełnym

C. średnim

D. ogólnym

Plan portretowy, który obejmuje całą sylwetkę osoby, nazywamy planem pełnym. To dlatego, że pokazuje postać w kontekście otoczenia, co pozwala zobaczyć nie tylko detale, ale też jak ta osoba współgra z tym, co ją otacza. W fotografii ten rodzaj ujęcia jest bardzo ceniony w portretach, bo mamy wgląd w całość - ciało i kontekst. Na przykład, zdjęcie osoby stojącej w parku pokazuje nie tylko jej rysy, ale też, jak się odnosi do tła. Warto pamiętać, że dobry plan pełny nie tylko pokazuje postać, ale również wpływa na to, jak widz interpretuje obraz, dając mu szersze znaczenie. Takie podejście często widzimy w reklamach czy fotografii modowej, gdzie cała sylwetka modela w połączeniu z otoczeniem może być kluczowym elementem całej prezentacji.

Pytanie 28

Który kolor filtru powinien być użyty przy kopiowaniu negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Żółty

B. Szary

C. Purpurowy

D. Zielony

Wybór niewłaściwego filtru podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny może prowadzić do nieodpowiednich efektów wizualnych. Na przykład, filtr szary nie zmienia barw ani kontrastu, a jedynie redukuje ilość światła docierającego do papieru. Taki filtr nie wpływa na obraz, co często prowadzi do efektu płaskiego, bez wyrazistych różnic tonalnych. Użytkownicy mogą sądzić, że użycie filtru szarego pomoże w uzyskaniu lepszej jakości, jednak w rzeczywistości nie wnosi nic do kontrastu obrazu. Z kolei filtr żółty, choć może poprawić niektóre aspekty obrazu, nie jest wystarczająco skuteczny w podnoszeniu kontrastu jak filtr purpurowy. Żółty filtr redukuje niebieskie i fioletowe pasma światła, co może być przydatne w niektórych scenariuszach, ale nie w kontekście ogólnego zwiększenia kontrastu. Podobnie, filtr zielony nie jest optymalny, ponieważ absorbuje czerwone światło, co może prowadzić do utraty szczegółów w jasno oświetlonych partiach zdjęcia. W rezultacie, nieprawidłowy wybór filtrów często wynika z braku zrozumienia ich właściwości oraz wpływu na finalny obraz, co jest kluczowe w procesie tworzenia profesjonalnej fotografii.

Pytanie 29

Gromadząc sprzęt potrzebny do robienia zdjęć lustrzanką jednoobiektywową małych obiektów z podkreśleniem ich szczegółów, trzeba uwzględnić

A. obiektyw zmiennoogniskowy

B. obiektyw stałoogniskowy z oznaczeniem Makro

C. filtr UV

D. soczewkę nakładaną

Obiektyw stałoogniskowy z oznaczeniem Makro to idealny wybór do fotografowania małych przedmiotów z uwidocznieniem ich detali. Tego typu obiektywy charakteryzują się dużą zdolnością do odwzorowywania szczegółów oraz umożliwiają fotografię z bliskiej odległości. W standardach fotografii makro, kluczowe znaczenie ma także niska głębia ostrości, co pozwala na uzyskanie efektu bokeh, tła pięknie rozmytego, co podkreśla detale fotografowanego obiektu. Przykładem zastosowania obiektywu makro może być fotografia biżuterii, gdzie detale takie jak kamienie szlachetne czy faktura materiałów są kluczowe dla estetyki zdjęcia. Obiektywy makro są również często wykorzystywane w dokumentacji naukowej i przyrodniczej, gdzie precyzyjne odwzorowanie szczegółów jest niezbędne. Dodatkowo, stosując obiektyw makro, warto zwrócić uwagę na oświetlenie, które również odgrywa istotną rolę w fotografii detali, dlatego zaleca się użycie lamp makro lub pierścieniowe lampy LED.

Pytanie 30

W technice fotografii studyjnej spill oznacza

A. połączenie dwóch źródeł światła dla uzyskania efektu kluczowego

B. niepożądane rozproszenie światła na obszary, które powinny pozostać nieoświetlone

C. ustawienie świateł w trójkąt oświetleniowy dla portretu

D. celowe prześwietlenie tła dla uzyskania efektu high-key

Odpowiedź dotycząca spill w fotografii studyjnej jest prawidłowa, ponieważ spill odnosi się do niepożądanego rozproszenia światła na obszary, które powinny pozostać nieoświetlone. W praktyce oznacza to, że światło, które powinno oświetlać jedynie wyznaczone elementy kompozycji (takie jak model czy obiekt), przypadkowo pada na inne fragmenty tła, co może prowadzić do nieestetycznych efektów. Aby uniknąć spill, fotografowie często korzystają z modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które kierują światło dokładnie tam, gdzie to potrzebne. Dobre praktyki w fotografii studyjnej sugerują również użycie odpowiednich kątów oraz odległości między źródłami światła a obiektami, co pozwala na kontrolę nad tym, jak światło się rozprzestrzenia. Przykładem może być ustawienie świateł w taki sposób, aby uniknąć przypadkowego oświetlania tła, co jest kluczowe dla uzyskania czystych i profesjonalnych zdjęć.

Pytanie 31

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. PSD

B. TIFF

C. PNG

D. JPEG

Odpowiedź JPEG jest całkowicie na miejscu. Ten format wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a przy tym jakość obrazu jest wciąż akceptowalna. W praktyce JPEG jest mega popularny w fotografii cyfrowej i wszędzie tam, gdzie musimy wrzucać zdjęcia do internetu, bo wszyscy chcą, żeby strona ładowała się szybko, a miejsce na dysku też jest cennym towarem. Wiesz, zdjęcia w JPEG mogą mieć rozmiar od paru kilobajtów do kilku megabajtów, więc są naprawdę wygodne do używania w sieci. Ciekawe, że JPEG sprawdza się najlepiej przy obrazach z bogatymi kolorami i różnymi przejściami, ale jak mamy do czynienia z dużymi płaszczyznami jednolitych barw, to może warto pomyśleć o innym formacie, np. PNG. Standard JPEG, wymyślony przez grupę JPEG, jest jednym z najczęściej używanych formatów na świecie, co tylko pokazuje, że jest niezawodny i sprawdzony w praktyce.

Pytanie 32

Którą metodę uzyskiwania obrazu pozytywowego stosowano w dagerotypii?

A. Obraz utajony jest poddawany działaniu pary jodu

B. Obraz utajony jest poddawany działaniu pary rtęci

C. Posrebrzaną płytkę miedzianą poddaje się działaniu pary jodu

D. Miedziana płytka poddawana jest trawieniu w kwasie siarkowym

W niepoprawnych odpowiedziach pojawia się kilka koncepcji, które nie są zgodne z rzeczywistością procesu dagerotypowego. W pierwszej z nich sugeruje się, że obraz utajony poddawany jest działaniu pary jodu. Jod był używany w początkowych etapach przygotowania płytki, aby stworzyć warstwę światłoczułą, lecz nie był to proces wywołania. Działanie pary jodu miało na celu jedynie wytworzenie warstwy srebra halogenków, co jest tylko jednym z etapów produkcji dagerotypu, a nie jego wywołania. Kolejną omówioną koncepcją jest trawienie miedzianej płytki kwasem siarkowym, co również jest nieprawidłowe. Trawienie nie wchodzi w grę w kontekście dagerotypii, ponieważ proces ten dotyczy technik chemicznych wykorzystywanych w druku, a nie w wywołaniu obrazów. Typowym błędem w rozumieniu tego procesu jest mylenie przygotowania płytki z jej późniejszym wywołaniem. W rzeczywistości każde z tych podejść nie odnosi się do kluczowego etapu wywołania negatywu na pozytyw, czyli oddziaływania z parą rtęci, co stanowi nieodłączny element dagerotypii. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że proces tworzenia obrazu w dagerotypii jest złożony i składa się z wielu etapów, a każdy z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie.

Pytanie 33

Jakiej techniki należy użyć, aby uzyskać efekt miękkiej, rozmytej wody w fotografii krajobrazowej?

A. Długiego czasu naświetlania

B. Wysokiej wartości ISO

C. Niskiej wartości przysłony

D. Stosowania lampy błyskowej

Aby w fotografii krajobrazowej uzyskać efekt miękkiej, rozmytej wody, kluczowe jest wykorzystanie długiego czasu naświetlania. Jest to technika, która pozwala na uchwycenie ruchu wody w sposób płynny i subtelny. Gdy stosujemy długi czas naświetlania, każdy ruch elementów w kadrze, takich jak woda, zostaje rozmyty, co tworzy efekt jedwabistej, delikatnej tekstury. W praktyce oznacza to, że woda w rzece, wodospadzie lub morzu, zamiast być zamrożona w jednym momencie, wygląda na miękką i płynącą. Aby uzyskać ten efekt, często stosuje się statyw, który zapobiega poruszeniu aparatu i utrzymuje ostrość innych elementów kadru. Długi czas naświetlania to jedna z ulubionych technik profesjonalistów, ponieważ dodaje zdjęciu dynamiki i artystycznego wyrazu. Można również użyć filtra ND (neutral density), który redukuje ilość światła wpadającego do obiektywu, co pozwala na wydłużenie czasu naświetlania w warunkach jasnego oświetlenia. Ta technika to nie tylko kwestia sprzętu, ale także wyczucia i umiejętności przewidywania, jak ruchy wody ułożą się na zdjęciu.

Pytanie 34

W programie Adobe Photoshop można skorygować błędy perspektywy wynikające z nachylenia aparatu przy użyciu filtra

A. rozmycie w kierunku radialnym

B. eliminacja szumu

C. odkrywanie krawędzi

D. korekcja obiektywu

Korekcja obiektywu w Photoshopie to naprawdę przydatne narzędzie. Umożliwia nam pozbycie się tych wszystkich dziwnych zniekształceń, które mogą się pojawić, zwłaszcza przy użyciu szerokokątnych obiektywów. Niekiedy obiekty przy krawędziach kadru wyglądają na zniekształcone lub nawet spłaszczone. Dzięki filtrze korekcji obiektywu możemy poprawić te geometryczne proporcje obrazu, co sprawia, że zdjęcia wyglądają znacznie bardziej naturalnie. Weźmy na przykład zdjęcia budynków – korekcja obiektywu pozwala na prostowanie linii pionowych i poziomych. To jest istotne, bo gdy robimy zdjęcia architektury, musimy dbać o realistyczną perspektywę. W praktyce często wykorzystuje się również różne techniki jak warstwowanie i maskowanie, żeby móc dokładnie kontrolować efekt końcowy. Moim zdaniem, warto również zwracać uwagę na to, żeby zdjęcie przed i po korekcji porównać, żeby mieć pewność, że wszystkie zniekształcenia zostały usunięte i obraz nadal wygląda autentycznie.

Pytanie 35

W fotografii studyjnej Beauty do modelowania światła na twarzy modelki najczęściej używa się

A. czaszy beauty dish z honeycomb

B. softboxu prostokątnego 60×90 cm

C. strumienicy z filtrem czerwonym

D. reflektora z soczewką Fresnela

Czasza beauty dish z honeycomb jest uznawana za jeden z najlepszych modyfikatorów światła w fotografii studyjnej beauty, ponieważ pozwala na bardzo precyzyjne modelowanie światła na twarzy modelki. Dzięki swojej charakterystycznej, spłaszczonej formie, beauty dish generuje miękkie, ale wyraźne cienie, co jest kluczowe w tym typie fotografii. Honeycomb, czyli siatka, która można założyć na czaszę, dodatkowo kieruje światło, ograniczając jego rozpraszanie i tworząc bardziej kontrolowane oświetlenie. To umożliwia lepsze podkreślenie rysów twarzy oraz uzyskanie efektu trójwymiarowości, co jest szczególnie ważne przy pracy z modelkami. W praktyce, używając takiego rozwiązania, możesz uzyskać bardzo atrakcyjne zdjęcia, które dobrze oddają zarówno detale makijażu, jak i naturalny blask skóry. Beauty dish z honeycomb jest więc standardem w branży, idealnie wpisującym się w potrzeby fotografów zajmujących się portretami i sesjami beauty.

Pytanie 36

Aby przygotować diapozytyw metodą stykową, należy skorzystać z

A. skanera

B. kopioramki

C. rzutnika

D. wizualizatora

Kopioramka jest kluczowym narzędziem w procesie tworzenia diapozytywu metodą stykową, gdyż umożliwia bezpośrednie przeniesienie obrazu z negatywu na materiał światłoczuły. W praktyce, kopioramka działa na zasadzie umieszczenia negatywu na szkle, a następnie naświetlenia go w kontrolowany sposób, co pozwala uzyskać dokładną reprodukcję. W standardach branżowych, stosowanie kopioramki jest zalecane ze względu na jej precyzję i możliwość uzyskania wysokiej jakości obrazu. Przykładem zastosowania kopioramki jest przygotowanie stykówek, które są niezbędne w pracy fotografa oraz w laboratoriach graficznych, gdzie ocena jakości negatywu jest kluczowa przed przystąpieniem do dalszej obróbki. Warto również zauważyć, że kopioramki umożliwiają wykorzystanie różnych formatów negatywów, co czyni je wszechstronnym narzędziem w grafice i fotografii. Współczesne kopioramki mogą również oferować funkcje automatyzacji, co zwiększa efektywność i skraca czas produkcji diapozytywu.

Pytanie 37

Jeżeli fotograf planuje realizację zdjęć katalogowych produktów na materiałach negatywowych przeznaczonych do światła żarowego, to asystent fotograficzny powinien przygotować oświetlenie

A. błyskowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy

B. halogenowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą

C. halogenowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy

D. błyskowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi wskazują na błędne zrozumienie wymogów dotyczących oświetlenia w kontekście fotografii katalogowej. Odpowiedzi sugerujące użycie lamp błyskowych są nieadekwatne, ponieważ błyskowe źródła światła generują intensywną, ale krótkotrwałą iluminację, co może prowadzić do niepożądanych efektów w przypadku materiałów negatywowych, które są bardziej wrażliwe na nagłe zmiany oświetlenia. W kontekście fotografii produktowej, gdzie kluczowe jest zachowanie prawidłowego odwzorowania kolorów oraz detali, lampy halogenowe zapewniają stabilne i przewidywalne oświetlenie. Oprócz tego, blendy srebrne i złote są używane z reguły w celu odbicia światła i dostosowania temperatury barwowej, co nie jest konieczne przy pracy z halogenami, które same w sobie produkują odpowiednie ciepłe światło. Typowe myślenie prowadzące do wyboru błysków czy blend nie opiera się na pełnym zrozumieniu wpływu różnych typów oświetlenia na jakość zdjęć, a także na materiałach używanych w procesie. W fotografii katalogowej, gdzie szczegóły są kluczowe, stosowanie statywów do stabilizacji lamp halogenowych, a także stołów bezcieniowych, jest standardem, który pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazów, co jest niezbędne dla profesjonalnego wizerunku produktu.

Pytanie 38

Jaką lampę oświetleniową należy wybrać do zapewnienia równomiernego oświetlenia dużego obiektu za pomocą światła rozproszonego?

A. Błyskową z wrotami

B. Błyskową z softboksem

C. Światła ciągłego z tubusem

D. Światła ciągłego z reflektorem

Błyskowa lampa z softboksem to najlepsze rozwiązanie do równomiernego oświetlenia dużego obiektu światłem rozproszonym. Softboksy są konstrukcją, która pozwala na rozprzestrzenienie światła, co minimalizuje cienie i zapewnia jednolite oświetlenie. Używanie błyskowych źródeł światła powoduje, że możemy uzyskać bardzo wysoką moc błysku, a dzięki softboksowi, światło staje się łagodniejsze i bardziej naturalne. Jest to szczególnie ważne w fotografii portretowej, produktowej czy też w przypadku oświetlania dużych scen. W praktyce, softboksy są wykorzystywane w studio fotograficznym oraz w warunkach zewnętrznych, gdzie wymagane jest oświetlenie o wysokiej jakości. Warto także zwrócić uwagę na różnorodność rozmiarów softboksów, co pozwala na dostosowanie ich do konkretnych potrzeb. Standardy branżowe podkreślają, że równomierne oświetlenie przyczynia się do uzyskania lepszej jakości obrazu oraz umożliwia łatwiejszą postprodukcję, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 39

W programie Adobe Photoshop do eliminacji drobnego przebarwienia na policzku należy zastosować narzędzie

A. lasso

B. gumka

C. pędzel

D. stempel

Gumka, pędzel oraz lasso to narzędzia, które nie są odpowiednie do usuwania niewielkich przebarwień na skórze z powodu różnicy w ich funkcjonalności i zastosowaniu. Gumka jest narzędziem przeznaczonym do usuwania pikseli z obrazu, co może prowadzić do powstawania nieestetycznych miejsc, zwłaszcza na skórze, gdzie wymagana jest delikatność. Użycie gumki na wrażliwych obszarach, takich jak policzki, może spowodować utratę tekstury i koloru, co jest niewskazane w profesjonalnej edycji. Pędzel natomiast służy do malowania lub retuszowania obrazów poprzez dodawanie koloru lub tekstur, ale nie jest narzędziem do usuwania niedoskonałości. Jego zastosowanie w przypadku przebarwień może prowadzić do nienaturalnego efektu, jeśli nie zostanie użyty z odpowiednią techniką i precyzją. Lasso to narzędzie do zaznaczania obszarów obrazu, które umożliwia selekcję, jednak samo w sobie nie prowadzi do usunięcia plam. Użycie lassa do zaznaczania obszaru przebarwienia, a następnie np. wycięcia go, może doprowadzić do powstania ostrych krawędzi, co w przypadku retuszu skóry jest niepożądane. Kluczowe w edytowaniu portretów jest stosowanie narzędzi, które pozwalają na zachowanie naturalnych proporcji i tekstur, co stempel zapewnia poprzez jego unikalną funkcjonalność i technikę pracy.

Pytanie 40

Metoda uzyskiwania zdjęć na posrebrzonej miedzianej płycie w pojedynczym, unikalnym egzemplarzu, bez możliwości reprodukcji, nosi nazwę

A. talbotypia

B. kalotypia

C. cyjanotypia

D. dagerotypia

Dagerotypia to jedna z pierwszych technik fotograficznych, która polega na tworzeniu obrazów na posrebrzonej płycie miedzianej. Proces ten polega na naświetlaniu płyty pokrytej warstwą srebra, co powoduje utworzenie trwałego obrazu w jednym egzemplarzu, bez możliwości powielenia. Dagerotypie charakteryzują się wyjątkową szczegółowością oraz głębią tonalną, co czyni je atrakcyjnymi dla artystów i kolekcjonerów. Technika ta była szczególnie popularna w XIX wieku, a jej zastosowania obejmowały portrety, zdjęcia krajobrazów oraz dokumentację historyczną. Dagerotypia wprowadziła nową jakość do sztuki fotograficznej, a jej standardy produkcji, takie jak odpowiednie naświetlenie i obróbka chemiczna, stały się fundamentem dla późniejszych technik. Znalezienie dagerotypu w kolekcji muzealnej czy prywatnej to skarb, ponieważ każdy egzemplarz jest unikalny i niepowtarzalny, co ma swoje odzwierciedlenie w wartości kolekcjonerskiej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej