Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.11 - Eksploatacja urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:36
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:55

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Lokalizację tzw. gorących punktów w działających modułach fotowoltaicznych można dokładnie ustalić za pomocą

A. pomiarów temperatury modułów PV przy użyciu kamery termowizyjnej

B. pomiarów temperatury na powierzchni modułów PV za pomocą termometru stykowego

C. dotykania powierzchni modułów PV ręką

D. analizy nagrania prezentującego moduły PV zrealizowanego przy użyciu drona

Pomiary temperatury modułów PV kamerą termowizyjną to najskuteczniejsza metoda identyfikacji gorących punktów, które mogą znacząco wpływać na wydajność systemu fotowoltaicznego. Kamery termograficzne umożliwiają wizualizację rozkładu temperatury na powierzchni paneli, co pozwala na szybką detekcję anomalii. Gorące punkty mogą powstawać w wyniku uszkodzeń, wadliwych połączeń elektrycznych lub zanieczyszczeń, które mogą prowadzić do lokalnych przegrzewów, co z kolei może skrócić żywotność modułów i obniżyć ich efektywność. W branży stosuje się tę metodę zgodnie z normami, takimi jak IEC 61215, które wskazują na konieczność regularnych inspekcji termograficznych. Przykładem zastosowania może być przeprowadzanie inspekcji w trakcie użytkowania instalacji, aby szybko zidentyfikować i usunąć potencjalne problemy, co przekłada się na dłuższy czas eksploatacji i wyższe zyski z inwestycji. Warto również zauważyć, że kamery termograficzne są w stanie uchwycić dane, które mogą być analizowane w czasie rzeczywistym, co zwiększa efektywność monitorowania systemów PV.

Pytanie 2

Która z wymienionych funkcji nie jest częścią zadań związanych z instalacją wentylacji w kotłowni?

A. Zapewnienie odpowiedniej jakości powietrza w kotłowni

B. Usuwanie gazów spalinowych z kotła

C. Dostarczanie powietrza do paleniska w kotle

D. Obniżanie temperatury powietrza w pomieszczeniu kotłowni

Usuwanie gazów spalinowych z kotła jest zadaniem, które nie należy do funkcji wentylacyjnych, lecz do systemów kominowych. Wentylacja w kotłowni ma na celu zapewnienie odpowiednich warunków pracy dla urządzeń grzewczych oraz utrzymanie jakości powietrza, które jest niezbędne do efektywnego spalania paliwa. Do głównych funkcji wentylacji należy doprowadzanie powietrza do paleniska, co zapewnia właściwe spalanie, obniżanie temperatury w pomieszczeniach oraz utrzymywanie jakości powietrza poprzez jego wymianę i filtrowanie. Poprawne projektowanie systemów wentylacyjnych w kotłowni zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 15251, pozwala na uzyskanie optymalnych warunków pracy urządzeń oraz bezpieczeństwa użytkowników. Przykładowo, odpowiednia wentylacja zapobiega powstawaniu niebezpiecznych sytuacji związanych z nadmiernym nagrzewaniem się kotła. Warto również wspomnieć, że systemy wentylacyjne muszą być zgodne z lokalnymi przepisami budowlanymi oraz normami ochrony środowiska, co zapewnia ich efektywność i bezpieczeństwo.

Pytanie 3

W piecu z wodnym płaszczem powinno się palić

A. wilgotnym drewnem liściastym

B. suchym drewnem liściastym

C. suchym drewnem iglastym

D. wilgotnym drewnem iglastym

Palenie wilgotnym drewnem, niezależnie od jego rodzaju, prowadzi do wielu problemów związanych z efektywnością i bezpieczeństwem. Wilgotne drewno iglaste i liściaste posiada dużą zawartość wody, co powoduje, że proces spalania jest mniej efektywny. Podczas spalania wilgotnego drewna energia cieplna uwalniana jest nie tylko w wyniku reakcji chemicznych, ale także na skutek odparowywania wody, co znacząco obniża temperaturę w kominku. To oznacza, że kominek nie osiąga optymalnej wydajności, a użytkownik musi zużywać więcej opału, aby uzyskać potrzebne ciepło. Ponadto, spalanie wilgotnego drewna generuje większą ilość dymu, co prowadzi do osadzania się sadzy i zanieczyszczeń w kominie, co może skutkować pożarem. W praktyce, wilgotne drewno powoduje nie tylko zwiększone ryzyko uszkodzenia pieca, ale również negatywnie wpływa na środowisko poprzez wyższe emisje zanieczyszczeń. Zastosowanie wilgotnego drewna jest sprzeczne z zaleceniami branżowymi, które kładą nacisk na używanie drewna o wilgotności poniżej 20%, co jest kluczowe dla zachowania efektywności energetycznej oraz ochrony środowiska.

Pytanie 4

Dokumentacja powykonawcza instalacji z wykorzystaniem pompy ciepła powinna obejmować między innymi

A. protokół odbioru budowy

B. umowę na wykonanie prac budowlanych

C. rozliczenie kosztów montażu instalacji

D. certyfikaty oraz aprobaty techniczne dotyczące materiałów i urządzeń

Dokumentacja powykonawcza instalacji z pompą ciepła jest kluczowym elementem zapewniającym prawidłowe funkcjonowanie systemu oraz jego zgodność z obowiązującymi normami. Certyfikaty i aprobaty techniczne materiałów i urządzeń potwierdzają, że zastosowane komponenty spełniają określone wymagania jakościowe oraz normy branżowe. Przykładem może być stosowanie urządzeń posiadających certyfikaty CE, które gwarantują zgodność z unijnymi dyrektywami. Dodatkowo, aprobaty techniczne dostarczają informacji na temat zastosowania materiałów w określonych warunkach, co jest istotne dla bezpieczeństwa eksploatacji instalacji. W praktyce, brak odpowiednich certyfikatów może prowadzić do problemów z uzyskaniem pozwoleń na użytkowanie obiektu oraz odpowiedzialności prawnej w przypadku awarii. Odpowiednia dokumentacja to nie tylko formalność, ale również gwarancja trwałości i efektywności działania systemu, co przekłada się na zadowolenie użytkowników oraz oszczędności energetyczne.

Pytanie 5

Hamowanie odzyskowe prądnicy w elektrowni wiatrowej polega na

A. przekazaniu do sieci wytwarzanej dodatkowo energii elektrycznej

B. odzyskiwaniu energii elektrycznej traconej podczas hamowania oraz ładowaniu nią akumulatorów

C. chłodzeniu komponentów hamujących prądnicy

D. pobieraniu energii elektrycznej z sieci w celu zatrzymania działania prądnicy

Hamowanie odzyskowe prądnicy w siłowni wiatrowej polega na wykorzystaniu energii, która jest wytwarzana podczas procesu hamowania prądnicy. W sytuacji, gdy wirnik prądnicy kręci się z nadmierną prędkością, system hamowania odzyskowego umożliwia zwrócenie tej energii do sieci. Dzięki temu, zamiast tracić energię w postaci ciepła, co ma miejsce w tradycyjnych systemach hamulcowych, energia ta może być przekazana do ogólnej sieci energetycznej. W praktyce, takie rozwiązanie nie tylko zwiększa efektywność energetyczną siłowni wiatrowej, ale także przyczynia się do stabilizacji sieci, szczególnie w obliczu zmiennego charakteru energii wiatrowej. Współczesne standardy branżowe promują takie systemy jako część inteligentnych sieci (smart grids), co pozwala na lepsze zarządzanie i wykorzystanie zasobów energii odnawialnej, co jest kluczowe w kontekście globalnych wysiłków na rzecz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 6

Podczas inspekcji systemu solarnego sprawdza się temperaturę zamarzania cieczy solarnej. Wymiana jest konieczna, gdy zamarza w temperaturze

A. -28°C

B. -40°C

C. -33°C

D. -20°C

Wybór innych temperatur zamarzania, takich jak -40°C, -28°C czy -33°C, sugeruje brak zrozumienia właściwości płynów solarnych oraz ich zastosowania w praktyce. Płyny, których punkt zamarzania wynosi -40°C, są zazwyczaj zbyt drogie i nieefektywne dla standardowych instalacji solarnych, które w większości przypadków nie wymagają tak ekstremalnych parametrów. Z kolei płyny o punkcie zamarzania -28°C oraz -33°C, choć teoretycznie mogą wydawać się atrakcyjne, nie są powszechnie stosowane w praktyce głównie z powodu ich właściwości chemicznych, które mogą prowadzić do korozji lub osadów w instalacjach. Ponadto, wybór zbyt niskiej temperatury zamarzania może prowadzić do niepotrzebnych wydatków na płyny, które nadają się do zastosowań w innych warunkach, ale nie są ekonomicznie uzasadnione w przypadku standardowych instalacji solarnych. Dobrze skonstruowana instalacja powinna zawsze uwzględniać lokalne warunki klimatyczne, co podkreśla znaczenie analizy i projektowania systemów z myślą o rzeczywistych warunkach użytkowania. Niezrozumienie tych aspektów prowadzi do błędnych wyborów, które mogą skutkować daleko idącymi konsekwencjami, w tym uszkodzeniem instalacji oraz zwiększeniem kosztów eksploatacji.

Pytanie 7

W trakcie prawidłowego i nieprzerwanego działania instalacji solarnej z kolektorem cieczowym do podgrzewania c.w.u. w słoneczny dzień, praca pompy obiegowej została zatrzymana. Może to być spowodowane

A. niskim ciśnieniem glikolu w systemie

B. zapowietrzeniem systemu

C. uszkodzeniem czujnika temperatury na kolektorze

D. osiągnięciem maksymalnej temperatury c.w.u. w zbiorniku

Twoja odpowiedź na pytanie o maksymalną temperaturę w zbiorniku c.w.u. jest jak najbardziej trafiona. Systemy solarne po prostu wykorzystują słońce do podgrzewania wody, więc jak tylko woda osiągnie odpowiednią temperaturę, pompa powinna się zatrzymać. To ważne, żeby nie było przegrzewania ani za dużego ciśnienia. W praktyce używa się czujników, które cały czas monitorują temperaturę. Jak temperatura przekroczy jakąś wartość, pompa się wyłącza. Dzięki temu oszczędzamy energię i unikamy problemów z instalacją. Takie rozwiązania są teraz standardem w systemach solarnych i naprawdę pomagają w zarządzaniu energią oraz wydłużają czas działania systemu.

Pytanie 8

Pompa obiegowa o mocy 80 W, działająca przez 15 godzin każdego dnia od 1 października do 28 lutego, zużyła energię elektryczną

A. 0,026 kWh

B. 60 kWh

C. 181,2 kWh

D. 24 kWh

Odpowiedzi 0,026 kWh oraz 24 kWh są wynikiem błędnego zrozumienia zasad obliczeń związanych z mocą i czasem pracy urządzenia. W przypadku pompy o mocy 80 W, kluczowym jest zrozumienie, że moc należy przeliczyć na kilowaty, a następnie pomnożyć przez czas pracy. Odpowiedź 0,026 kWh sugeruje, że czas pracy został znacznie zaniżony lub moc nie została poprawnie przeliczona, co jest poważnym błędem. Natomiast odpowiedź 24 kWh wynika z błędnego rozrachunku czasowego – prawdopodobnie obliczenia te opierają się na założeniu jednej doby pracy, co jest nieadekwatne do rzeczywistego okresu działania pompy. Takie uproszczenia mogą prowadzić do zniekształcenia analizy efektywności energetycznej systemów. W praktyce, zrozumienie, jak długo urządzenia działają oraz jakie mają parametry techniczne jest kluczowe dla oceny ich wydajności. W branży energetycznej kluczowe jest stosowanie standardowych wzorów i metod obliczeniowych, aby można było rzetelnie ocenić zużycie energii oraz jego wpływ na koszty eksploatacji. Prawidłowe obliczenia są nie tylko istotne dla oszacowania wydatków, ale także dla planowania działań mających na celu zwiększenie efektywności energetycznej i tym samym zmniejszenie negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 9

W kotle retortowym zasilanym peletami reduktor ma na celu obniżenie

A. temperatury spalania paliwa.

B. prędkości obrotowej silnika podajnika.

C. ilości paliwa dostarczanego przez podajnik.

D. ciśnienia wody w wymienniku.

W kotle retortowym opalanym peletami, reduktor prędkości obrotowej silnika podajnika jest kluczowym elementem, który pozwala na precyzyjne kontrolowanie ilości paliwa dostarczanego do komory spalania. Dzięki temu można utrzymać optymalne warunki spalania, co przekłada się na efektywność energetyczną urządzenia. W praktyce, regulacja ta pozwala na dostosowanie pracy kotła do zmieniających się warunków, takich jak zapotrzebowanie na ciepło czy jakość paliwa. Standardowa procedura ustawiania reduktora opiera się na obliczeniach dotyczących wydajności kotła oraz analizy spalania, co wpisuje się w dobre praktyki branżowe dotyczące eksploatacji instalacji grzewczych. Przykładem mogą być instalacje, w których zastosowanie rozwiązań automatycznych, takich jak regulacja PID (proporcjonalno–całkująco–różniczkująca), pozwala na dynamiczne dostosowanie prędkości podajnika, co z kolei prowadzi do redukcji emisji spalin i zwiększenia efektywności energetycznej. To podejście jest zgodne z aktualnymi normami ekologicznymi i technicznymi w branży energetycznej.

Pytanie 10

Jakiej z poniższych czynności użytkownik instalacji fotowoltaicznej nie powinien podejmować samodzielnie, aby nie stracić gwarancji na instalację?

A. Pierwszego uruchomienia instalacji

B. Czyszczenia powierzchni modułów

C. Uruchamiania i wyłączania instalacji

D. Zmiany trybu pracy na regulatorze po odbiorze instalacji

Pierwszy rozruch instalacji fotowoltaicznej to kluczowy proces, który powinien być przeprowadzony przez wykwalifikowanego specjalistę. Właściwe uruchomienie systemu wymaga znajomości szczegółowego schematu podłączeń, parametrów pracy komponentów oraz ich wzajemnych interakcji. Nieprawidłowe podłączenie lub błędna konfiguracja mogą prowadzić do uszkodzenia modułów, inwertera czy innych elementów instalacji, co może skutkować utratą gwarancji. Dobrą praktyką jest, aby rozruch był przeprowadzany zgodnie z wytycznymi producenta oraz normami branżowymi, takimi jak PN-EN 62446, które precyzują wymagania dotyczące systemów fotowoltaicznych. Przykładem zastosowania wiedzy w tym zakresie jest współpraca z certyfikowanymi instalatorami, którzy nie tylko zapewniają odpowiednią jakość wykonania, ale również dokumentację potwierdzającą poprawność montażu, co jest niezbędne w przypadku ewentualnych roszczeń gwarancyjnych.

Pytanie 11

Jakimi metodami można dokonać pomiaru strat ciepła w ogrzewanym obiekcie?

A. za pomocą kamery termowizyjnej

B. z wykorzystaniem amperomierza

C. dzięki luksomierzowi

D. przy użyciu woltomierza

Pomiar strat ciepła z ogrzewanego obiektu przy użyciu kamery termowizyjnej jest nowoczesną i efektywną metodą, która pozwala na wizualizację rozkładu temperatury na powierzchniach. Kamery termograficzne działają na zasadzie detekcji promieniowania podczerwonego emitowanego przez obiekty, co pozwala na identyfikację miejsc, w których następuje utrata ciepła. Na przykład, w budynkach mieszkalnych, analiza przeprowadzona za pomocą kamery termograficznej może wskazać nieszczelności w izolacji, mostki termiczne czy problemy z wentylacją. Tego typu inspekcje są zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie, a także ze standardami energetycznymi, które promują efektywność energetyczną i zmniejszenie emisji CO2. Dodatkowo, kamery termograficzne są wykorzystywane do monitorowania stanu obiektów przemysłowych, co pozwala na wczesne wykrywanie problemów z urządzeniami grzewczymi i wentylacyjnymi, a tym samym na zmniejszenie kosztów eksploatacji.

Pytanie 12

Trójłopatowa elektrownia wiatrowa o mocy 2 MW może funkcjonować bezpiecznie przy prędkości wiatru nieprzekraczającej

A. 35 m/s

B. 10 m/s

C. 15 m/s

D. 25 m/s

Odpowiedź 25 m/s jest prawidłowa, ponieważ większość nowoczesnych elektrowni wiatrowych, w tym trójłopatowe turbiny o mocach rzędu 2 MW, jest projektowana w taki sposób, aby mogły pracować efektywnie do prędkości wiatru wynoszącej właśnie 25 m/s. Przekroczenie tej prędkości może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych turbiny, dlatego projektanci uwzględniają dodatkowe czynniki bezpieczeństwa. W praktyce, elektrownie wiatrowe są wyposażane w systemy zabezpieczeń, które automatycznie zatrzymują turbinę w przypadku zbyt dużej prędkości wiatru, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa zawartymi w standardach IEC 61400. Przy prędkościach wiatru powyżej tej granicy, turbiny mogą zostać narażone na nadmierne obciążenia strukturalne, co może prowadzić do ich awarii. Odpowiednia wiedza na temat zachowań turbin w różnych warunkach atmosferycznych jest kluczowa dla efektywności oraz bezpieczeństwa operacyjnego elektrowni wiatrowych, co pozwala na ich długotrwałe i niezawodne działanie.

Pytanie 13

Na skutek jakich działań można stracić gwarancję producenta na pompę ciepła?

A. przerw w dostawie energii elektrycznej do pompy

B. wykonywania przeglądów przez uprawniony serwis

C. samodzielnej zmiany ustawień trybu pracy na sterowniku przez użytkownika pompy

D. samodzielnego przeprowadzenia pierwszego uruchomienia przez użytkownika pompy

Kiedy użytkownik samodzielnie uruchamia pompę ciepła, może to niestety sprawić, że straci gwarancję. Wiele firm wymaga, żeby pierwsze uruchomienie robił autoryzowany serwisant. Dlaczego? Bo to ważne, żeby urządzenie było dobrze zainstalowane i skonfigurowane. Jak coś jest nie tak z ustawieniami, to może nie działać tak, jak powinno. I wiesz, jak to jest - jak się coś popsuje, to mogą być spore koszty naprawy. Na przykład, jeśli zły tryb pracy spowoduje, że pompa będzie chodzić na zbyt dużych obrotach, to może się szybko zniszczyć. Więc lepiej, żeby użytkownicy podchodzili do tego z rozwagą i korzystali z pomocy specjalistów, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy i żeby uniknąć dodatkowych problemów.

Pytanie 14

Jakie dokumenty są niezbędne do zgłoszenia reklamacji dotyczącej pompy ciepła?

A. dowodu dostawy oraz instrukcji obsługi

B. instrukcji obsługi oraz paragonu

C. faktury zakupu oraz protokołu odbioru technicznego

D. karty gwarancyjnej oraz faktury zakupu

Zgłoszenie reklamacyjne na pompę ciepła powinno być oparte na solidnych podstawach dokumentacyjnych, co jest szczególnie istotne w kontekście zasadności roszczeń. Niektóre odpowiedzi sugerują, że inne dokumenty, takie jak instrukcja obsługi czy dowód dostawy, są wystarczające do złożenia reklamacji. Jednakże, nie uwzględniają one kluczowych elementów, jakimi są karta gwarancyjna i faktura zakupu. Instrukcja obsługi, chociaż istotna dla prawidłowego użytkowania urządzenia, nie jest dokumentem potwierdzającym warunki gwarancji ani nie odnosi się do daty zakupu. Dowód dostawy, z kolei, jest dokumentem na etapie transportu, który nie potwierdza zasadności reklamacji ani nie dostarcza informacji o warunkach serwisowych. Zrozumienie, jakie dokumenty są wymagane, jest kluczowe dla skutecznego zgłaszania reklamacji. Typowym błędem myślowym jest mylenie dokumentów dotyczących zakupu z dokumentami gwarancyjnymi, co prowadzi do niepełnej lub nieprawidłowej procedury reklamacyjnej. W branży HVAC, w tym dla pomp ciepła, standardy jasno określają potrzebę posiadania odpowiednich dowodów zakupu oraz dokumentów gwarancyjnych. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do odmowy reklamacji, co potrafi być frustrujące dla konsumentów. Dlatego tak ważne jest, aby przed złożeniem reklamacji upewnić się, że wszystkie wymagane dokumenty są kompletnie przygotowane i spełniają określone kryteria.

Pytanie 15

Parametry elektryczne ogniw fotowoltaicznych w dużym stopniu zależą od warunków atmosferycznych. Który z poniższych przyrządów jest używany do pomiaru natężenia promieniowania słonecznego?

A. Pirometr

B. Pyranometr

C. Amperomierz

D. Luksomierz

Pirometr, luksomierz oraz amperomierz to przyrządy, które nie są przeznaczone do pomiaru natężenia promieniowania słonecznego, co jest kluczowe dla efektywnej pracy systemów fotowoltaicznych. Pirometr służy do pomiaru temperatury obiektów, wykorzystując promieniowanie cieplne emitowane przez te obiekty. Nie jest odpowiedni do oceny promieniowania słonecznego, ponieważ nie uwzględnia długości fali promieniowania, które jest kluczowe w kontekście energii słonecznej. Luksomierz jest narzędziem używanym do pomiaru oświetlenia, szczególnie w zakresie widzialnym, ale jego zastosowanie w kontekście pomiarów fotowoltaicznych jest ograniczone, ponieważ nie mierzy całkowitego promieniowania słonecznego. Amperomierz z kolei to urządzenie przeznaczone do pomiaru natężenia prądu elektrycznego, co również nie ma bezpośredniego związku z pomiarem promieniowania słonecznego. Wybierając odpowiednie przyrządy do pomiarów, ważne jest zrozumienie ich specyfikacji i przeznaczenia, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zastosować właściwe narzędzia do konkretnych zadań pomiarowych. W kontekście efektywności systemów PV, korzystanie z niewłaściwych przyrządów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących wydajności i potencjału instalacji, co z kolei wpływa na decyzje inwestycyjne i strategie zarządzania energią.

Pytanie 16

Podczas okresowego audytu instalacji słonecznego systemu grzewczego osoba sprawdzająca mocowanie kolektora na dachu dwuspadowym powinna być obowiązkowo zaopatrzona w

A. rękawice ochronne

B. gogle przeciwodpryskowe

C. półmaskę filtrującą

D. szelki bezpieczeństwa

Szelki bezpieczeństwa są kluczowym elementem wyposażenia osoby kontrolującej zamocowanie kolektora słonecznego na dachu. Prace na wysokości, w tym montaż lub serwisowanie instalacji na dwuspadowym dachu, niosą ze sobą wysokie ryzyko upadków, które mogą prowadzić do poważnych obrażeń. Stosowanie szelek bezpieczeństwa, zgodnych z normą PN-EN 361, zapewnia odpowiednie zabezpieczenie przed tym ryzykiem. Przykładowo, podczas inspekcji kolektora, pracownik powinien być przymocowany do stałego punktu kotwiczenia, co zapewnia mu stabilność i ochronę przed upadkiem. Warto również zaznaczyć, że szelki powinny być zawsze stosowane w połączeniu z innymi elementami systemu ochrony, takimi jak liny asekuracyjne czy systemy asekuracji dynamicznej, co tworzy kompleksowy zestaw zabezpieczeń. Takie podejście jest zgodne z zasadami BHP oraz praktykami branżowymi, które nakładają na pracodawców obowiązek zapewnienia bezpiecznych warunków pracy. Dlatego, w kontekście przeglądów i konserwacji instalacji solarnych, wyposażenie w szelki bezpieczeństwa jest niezbędne, aby zminimalizować ryzyko i chronić zdrowie pracowników.

Pytanie 17

Spalanie wilgotnego i zanieczyszczonego pelletu nie spowoduje

A. zmniejszenia dopływu powietrza do kotła

B. zatykania podajnika ślimakowego

C. powstawania większej ilości popiołu

D. nagromadzenia zgorzeliny w kotle

Spalanie pelletu zanieczyszczonego i wilgotnego rzeczywiście prowadzi do różnych problemów w instalacji grzewczej, ale nie wpływa na dopływ powietrza do kotła. Odpowiedzi sugerujące odkładanie się zgorzeliny w kotle, powstawanie zwiększonej ilości popiołu oraz blokowanie podajnika ślimakowego są oparte na rzeczywistych konsekwencjach używania niewłaściwego paliwa. Wilgotne pellety charakteryzują się niższą wartością opałową, co powoduje, że proces spalania jest mniej efektywny. W rezultacie może dochodzić do gromadzenia się niepalnych pozostałości, takich jak zgorzelina, w obrębie kotła, co w dłuższej perspektywie prowadzi do jego uszkodzenia i obniżenia wydajności. Ponadto, wilgotne pellety generują więcej popiołu, co zatyka systemy odprowadzania, a także może prowadzić do zatorów w podajniku ślimakowym. Te problemy mogą przekładać się na dodatkowe koszty eksploatacyjne oraz konieczność częstszej konserwacji. Kluczowe jest więc stosowanie pelletów o odpowiedniej wilgotności, zgodnie z normami branżowymi, aby zapewnić optymalną pracę urządzenia oraz minimalizować ryzyko awarii i przestojów.

Pytanie 18

Przemieszczający się cień przez znaczną część dnia nad modułami fotowoltaicznymi skutkuje

A. zwiększeniem zanieczyszczenia modułu

B. zwiększeniem bezpośredniego wpływu prądów wyładowczych

C. wzrostem natężenia prądu

D. obniżeniem natężenia prądu

Cień na modułach fotowoltaicznych rzeczywiście może zmniejszać natężenie prądu, bo zakłóca to, jak one generują energię elektryczną. Moduły te działają tak, że przekształcają energię słoneczną w prąd, korzystając ze zjawiska fotowoltaicznego. Jeśli cień pada na część modułu, to zazwyczaj mniej komórek jest aktywowanych, co prowadzi do mniejszej ilości wytwarzanego prądu. Na przykład, gdy cień pokrywa 10% modułu, to możemy stracić około 10% maksymalnej mocy prądowej. Żeby zminimalizować te straty, w praktyce używa się optymalizatorów mocy i mikroinwerterów. One pomagają lepiej zarządzać cieniami i zwiększają efektywność systemu. Przy projektowaniu instalacji ważne jest, żeby dobrze ustawić moduły, czyli zwrócić uwagę na ich kąt nachylenia i unikać zacienienia przez otaczające obiekty. No i nie zapominajmy o tym, że regularne czyszczenie tych modułów również może pomóc w ograniczaniu problemów, które wynikają z cieni.

Pytanie 19

Reklamacja dotycząca instalacji grzewczej na energię słoneczną może zostać uznana za zasadną, jeśli w trakcie jej użytkowania przeglądów dokonywał

A. monter.

B. autoryzowany serwisant.

C. inspektor nadzoru.

D. właściciel.

Wybór autoryzowanego serwisanta do przeprowadzania przeglądów słonecznej instalacji grzewczej jest kluczowy dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu oraz dla uzyskania pozytywnego rozpatrzenia reklamacji. Autoryzowani serwisanci posiadają odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie w zakresie instalacji i serwisowania systemów grzewczych opartych na energii słonecznej. Ich praca opiera się na standardach branżowych, co zapewnia zgodność z przepisami oraz bezpieczeństwo użytkowania. Regularne przeglądy przez autoryzowanego serwisanta pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych problemów i ich naprawę, co minimalizuje ryzyko awarii i zwiększa efektywność systemu. W praktyce autoryzowani serwisanci są w stanie również dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz potwierdzenia wykonanych przeglądów, co może być niezbędne w przypadku jakichkolwiek roszczeń reklamacyjnych. Prawidłowe utrzymanie instalacji grzewczej przekłada się nie tylko na jej dłuższą żywotność, ale także na oszczędności w eksploatacji, co czyni ten wybór najlepszym z możliwych.

Pytanie 20

W specyfikacjach producentów znajduje się maksymalna moc modułu fotowoltaicznego P_max, określona w warunkach STC i podana w jednostce

A. A

B. V

C. War

D. Wp

Wybór jednostek V, A oraz War jako odpowiedzi na pytanie o maksymalną moc modułu fotowoltaicznego jest nieprawidłowy z kilku powodów. Przede wszystkim, jednostka V (wolt) odnosi się do napięcia, a nie do mocy. Napięcie jest jednym z parametrów, które należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu systemu fotowoltaicznego, ale nie jest równoważne z mocą, która jest wynikiem mnożenia napięcia przez prąd (P = U × I). Z kolei A (amper) to jednostka natężenia prądu, która również nie wyraża mocy. Choć natężenie prądu jest istotnym parametrem dla działania systemu fotowoltaicznego, nie informuje nas o maksymalnej wydajności modułu. Odpowiedź War (wat a) nie jest uznaną jednostką w kontekście mocy fotowoltaicznej, co sprawia, że również nie może być poprawnym wyborem. W kontekście energetyki odnawialnej i fotowoltaiki, właściwe zrozumienie tych jednostek oraz ich zastosowania jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów. Prawidłowe użycie jednostki Wp (wat peak) pozwala na jednoznaczne określenie wydajności oraz porównywalności modułów, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych w energię słoneczną. Powinno się zatem zwracać szczególną uwagę na jednostki oraz ich znaczenie w kontekście analizy danych technicznych modułów.

Pytanie 21

Jakie parametry sprawiają, że płyn solarny nie wymaga wymiany?

A. Odporność na zamarzanie -10°C oraz pH = 6,5

B. Odporność na zamarzanie -30°C oraz pH = 4,5

C. Odporność na zamarzanie -35°C oraz pH = 9,5

D. Odporność na zamarzanie -10°C oraz pH = 7,5

Analiza parametrów płynów solarnych wykazuje, że niektóre z zaproponowanych odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedź wskazująca na odporność na zamarzanie -10°C i pH = 6,5 nie jest wystarczająca, ponieważ zbyt wysokie ryzyko zamarzania w warunkach zimowych stwarza poważne zagrożenie dla instalacji. W takich temperaturach płyn może zamarzać, co prowadzi do uszkodzenia rur oraz wymienników ciepła, a w skrajnych przypadkach do całkowitej awarii systemu. Natomiast odpowiedź z pH = 7,5, chociaż może wydawać się akceptowalna, nie zapewnia optymalnych warunków dla ochrony przed korozją. pH w tym zakresie może prowadzić do zwiększonego uwalniania metali z elementów instalacji, co z kolei może wpływać na ich trwałość. Opinia dotycząca odporności na zamarzanie -30°C i pH = 4,5 również jest problematyczna, ponieważ pH poniżej 7 wskazuje na zakwaszenie płynu, co jest szkodliwe dla metalowych komponentów systemu. Zbyt kwaśne pH prowadzi do intensywnej korozji, co jest niezgodne z zasadami prawidłowego doboru płynów do instalacji solarnych. Warto zauważyć, że stosowanie niewłaściwie dobranych płynów może nie tylko skrócić żywotność instalacji, ale również prowadzić do dodatkowych kosztów związanych z ich wymianą oraz naprawami. Ogólnie rzecz biorąc, dobór odpowiednich parametrów płynu solarnego jest kluczowy dla zapewnienia efektywności, trwałości oraz bezpieczeństwa systemów solarnych.

Pytanie 22

Należy regularnie sprawdzać stan anody magnezowej w zbiorniku emaliowanym

A. co 5-10 lat

B. co 1-2 lata

C. co 20 lat

D. co 50 lat

Kontrola stanu anody magnezowej w zbiorniku emaliowanym co 1-2 lata jest kluczowa dla zapewnienia efektywności ochrony katodowej. Anody magnezowe służą do zapobiegania korozji zbiornika poprzez dostarczanie elektronów, a ich żywotność zależy od wielu czynników, takich jak jakość wody, temperatura oraz obecność zanieczyszczeń. Regularne przeglądy pozwalają na wczesne wykrycie zużycia anody, co jest szczególnie istotne w kontekście utrzymania integralności zbiornika. Przykładowo, w przypadku systemów wodociągowych, niewłaściwa kontrola anody może prowadzić do poważnych uszkodzeń, zagrażających zarówno infrastrukturze, jak i bezpieczeństwu użytkowników. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się dokumentowanie stanu anody w formularzach przeglądów, co umożliwia śledzenie jej zużycia i podejmowanie odpowiednich działań naprawczych lub wymiany. Dodatkowo, w kontekście przepisów dotyczących ochrony środowiska i bezpieczeństwa, regularne kontrole mogą pomóc w minimalizacji ryzyka wycieków oraz związanych z nimi konsekwencji.

Pytanie 23

W trakcie fermentacji w biogazowni najważniejsze jest kontrolowanie i rejestrowanie

A. zasadowości

B. masy substratu

C. wilgotności

D. temperatury

Podczas procesu fermentacji w biogazowni temperatura odgrywa kluczową rolę w efektywności produkcji biogazu. Optymalne wartości temperatury zapewniają odpowiednie warunki dla mikroorganizmów odpowiedzialnych za rozkład materii organicznej, co prowadzi do maksymalnej produkcji metanu. W praktyce, proces fermentacji najczęściej odbywa się w temperaturach od 30°C do 60°C, w zależności od rodzaju fermentacji (mesofilna czy termofilna). W przypadku fermentacji mesofilnej, optymalny zakres temperatury to około 35-40°C, natomiast w fermentacji termofilnej 50-60°C. Właściwe monitorowanie i kontrola temperatury są istotne nie tylko dla osiągnięcia wysokiej wydajności, ale także dla zapewnienia stabilności procesu oraz zapobiegania niepożądanym reakcjom, które mogą prowadzić do zahamowania fermentacji. Rekomendowane praktyki obejmują zastosowanie systemów automatycznego monitorowania, które pozwalają na bieżąco śledzić zmiany temperatury oraz wprowadzać odpowiednie korekty, co jest zgodne z standardami dobrych praktyk w branży biogazowej.

Pytanie 24

W trakcie częściowego odbioru instalacji grzewczej, która współpracuje z kotłem na biomasę, dokonuje się oceny

A. całości robót instalacyjnych zrealizowanych w obiekcie

B. nachyleń przewodów

C. standardu wykorzystanych materiałów

D. fragmentu prac, które zostaną zakryte

Wybór innych odpowiedzi, takich jak ocena jakości zastosowanych materiałów, całości robót instalacji czy spadków przewodów, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zasad odbioru częściowego. Oceniając jedynie jakość materiałów, można przeoczyć kluczowe aspekty montażu i ich zgodności z projektowymi wymaganiami, co może prowadzić do awarii w przyszłości. Ważne jest, aby zrozumieć, że podczas odbioru częściowego nie badamy tylko jednego aspektu, ale analizujemy konkretne fragmenty instalacji, które będą niewidoczne po zakończeniu prac. Dotyczy to na przykład złączeń rur, które, jeśli nie zostały prawidłowo wykonane, mogą stać się źródłem wycieków. W przypadku oceny całości robót instalacji również pojawia się problem, gdyż takie podejście nie pozwala na szczegółową analizę istotnych fragmentów, które mogą zagrażać funkcjonalności systemu. Z kolei spadki przewodów są istotnym elementem, ale ich ocena jest częścią szerszego procesu, który powinien obejmować właściwe rozmieszczenie i zabezpieczenie wszystkich elementów instalacji. W rezultacie, skupienie się na fragmentach robót, które są zakryte, jest kluczem do zapewnienia, że cała instalacja będzie działała zgodnie z zamierzeniami projektowymi i spełniała normy bezpieczeństwa oraz efektywności energetycznej.

Pytanie 25

Z dokumentacji dotyczącej pompy ciepła wynika, że napięcie zasilające może się różnić w zakresie +/- 5% od wartości nominalnej w polskiej sieci elektroenergetycznej. Pomiar napięcia fazowego wykazał 237 V. Jakie jest zmierzone napięcie zasilania?

A. zbyt niskie dla poprawnej pracy pompy

B. niższe od nominalnego, lecz w granicach akceptowalnych odchyleń

C. wyższe od nominalnego, ale w granicach akceptowalnych odchyleń

D. zbyt wysokie dla poprawnej pracy pompy

Pompa ciepła, jako urządzenie energetyczne, jest projektowana tak, aby działać w określonym zakresie napięcia zasilania. W polskiej sieci elektroenergetycznej nominalne napięcie wynosi 230 V, co oznacza, że dopuszczalne wahania napięcia powinny mieścić się w granicach +/- 5%. Oznacza to, że przy nominalnym napięciu 230 V, akceptowane wahanie wynosi od 218,5 V do 241,5 V. Mierzony poziom 237 V mieści się w tym zakresie, co oznacza, że jest większy od nominalnego, ale akceptowalny dla prawidłowego działania pompy ciepła. W praktyce oznacza to, że urządzenie będzie funkcjonować efektywnie, nie powodując nadmiernego obciążenia ani uszkodzenia. Wartość napięcia jest istotna nie tylko dla samej pompy, ale również dla jej efektywności energetycznej. Właściwe napięcie zasilania przyczynia się do optymalnej pracy systemów grzewczych i chłodzących, co ma znaczenie zarówno z perspektywy operacyjnej, jak i ekonomicznej. W przypadkach, gdy napięcie zasilania przekracza dopuszczalne normy, może to prowadzić do awarii sprzętu oraz zwiększonego zużycia energii, dlatego monitorowanie parametrów zasilania jest kluczowe w eksploatacji urządzeń tego typu.

Pytanie 26

Turbina Kapłana funkcjonuje przy wysokości spadku H = 10 m oraz objętościowym natężeniu przepływu Q_v = 3 m3/s, a jej efektywność wynosi η = 0,9. Przyjmując gęstość wody p = 1000 kg/m3 oraz przyspieszenie ziemskie g = 10 m/s2, moc na wale turbiny obliczona zgodnie z równaniem P = (g*p*Q_v*H*η)[W] wynosi

A. 270 kW

B. 33,3 kW

C. 333 kW

D. 27 kW

No więc, 270 kW to rzeczywiście właściwa odpowiedź. Moc na wale turbiny oblicza się według wzoru P = (g*p*Q_v*H*η). Tu g to przyspieszenie ziemskie, p to gęstość wody, Q_v to objętościowe natężenie przepływu, H to wysokość spadu, a η to sprawność turbiny. Jak podstawimy te dane: g = 10 m/s², p = 1000 kg/m³, Q_v = 3 m³/s, H = 10 m, η = 0,9, to wychodzi nam P = (10 * 1000 * 3 * 10 * 0,9) = 270000 W, czyli 270 kW. Takie obliczenia są mega ważne, jeśli chodzi o projektowanie systemów hydroenergetycznych, bo dzięki nim możemy dokładnie oszacować, jak wydajna będzie turbina. Jak inżynierowie dobrze to wszystko policzą, to mogą zoptymalizować efektywność energetyczną i zredukować straty energii. To jest kluczowe w takich miejscach jak elektrownie wodne, gdzie chodzi o maksymalne uzyskanie mocy przy jak najmniejszym nakładzie energii. W praktyce, różne parametry turbiny mogą wpłynąć na to, jak dobrze te maszyny będą działały w rzeczywistości.

Pytanie 27

Jak często należy przeprowadzać przegląd techniczny pompy ciepła?

A. przynajmniej dwa razy do roku.

B. co trzy lata.

C. raz w roku, najlepiej po zakończeniu sezonu grzewczego.

D. raz w roku, najlepiej przed rozpoczęciem sezonu grzewczego.

Przegląd techniczny pompy ciepła raz w roku, zwłaszcza przed sezonem grzewczym, jest kluczowym elementem utrzymania efektywności i niezawodności tego systemu. Regularne przeglądy pozwalają na wczesne wykrywanie potencjalnych usterek, co przekłada się na dłuższą żywotność urządzenia oraz optymalizację jego pracy. Przykładowo, podczas przeglądu technik może ocenić stan izolacji, sprawdzić ciśnienie czynnika chłodniczego oraz dokonać analizy wydajności. W praktyce, takie działania prowadzą do zmniejszenia kosztów eksploatacji oraz zapewnienia stabilności systemu grzewczego. Standardy takie jak EN 12309-1, dotyczące pomp ciepła, sugerują regularne serwisowanie, co potwierdza znaczenie tej praktyki w kontekście normatywnym. Dbanie o urządzenie oraz jego regularne przeglądy to nie tylko kwestia zgodności z regulacjami, ale także odpowiedzialnego podejścia do inwestycji w technologie grzewcze.

Pytanie 28

W dokumentacji siłowni wiatrowej podano, że uzyskuje ona najwyższą efektywność przy prędkości wiatru wynoszącej 14 m/s, co w przybliżeniu odpowiada

A. 140 km/h

B. 80 km/h

C. 30 km/h

D. 50 km/h

Wybór odpowiedzi 30 km/h, 80 km/h lub 140 km/h może wynikać z nieprawidłowych konwersji jednostek prędkości lub błędnych założeń dotyczących prędkości wiatru osiągających maksimum wydajności. Odpowiedź 30 km/h jest znacząco niższa niż rzeczywista prędkość 14 m/s, co wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie konwersji jednostek; 14 m/s to wartość wyraźnie wyższa. Z kolei odpowiedź 80 km/h jest zbyt wysoka, a wybór 140 km/h wskazuje na zupełne zignorowanie oferowanej wartości prędkości, co może prowadzić do wielu nieporozumień. W praktyce, przy obliczeniach prędkości wiatru należy pamiętać o kluczowej roli, jaką odgrywają jednostki. Często zdarza się, że osoby nieprzyzwyczajone do rzetelnych przeliczeń między m/s a km/h popełniają błąd, co może prowadzić do ich niesłusznych decyzji dotyczących wyboru urządzeń do produkcji energii. Warto przypomnieć, że każdy system wiatrowy ma ustalone punkty, w których jego wydajność jest maksymalna, a ich zrozumienie jest niezbędne do efektywnego wykorzystania energii wiatrowej. Dlatego tak ważne jest, aby przy każdej analizie i podejmowaniu decyzji opierać się na precyzyjnych danych oraz stosować odpowiednie metody konwersji jednostek.

Pytanie 29

Substrat stosowany do inokulacji (nazywany również inoculum) w biogazowni, to taki który,

A. inicjuje i uruchamia proces fermentacji metanowej w trakcie startu biogazowni

B. rozcieńcza mieszaninę fermentującą

C. zwiększa gęstość mieszaniny fermentacyjnej

D. hamuje proces fermentacji

Substrat inokulujący, znany również jako inoculum, jest kluczowym elementem w procesie fermentacji metanowej w biogazowniach. Jego głównym zadaniem jest zapoczątkowanie fermentacji metanowej, co jest szczególnie istotne podczas rozruchu biogazowni. Inokulum to zazwyczaj zawiesina mikroorganizmów, które są zdolne do rozkładu materii organicznej i produkcji biogazu. W praktyce oznacza to, że inoculum może pochodzić z różnych źródeł, takich jak osady ściekowe, odpady rolnicze czy bioodpady. Ich dodatek do fermentora przyspiesza proces rozkładu organicznego, co skutkuje zwiększeniem efektywności produkcji biogazu. Przykładem dobrych praktyk w zakresie używania inoculum jest zapewnienie odpowiedniej proporcji mikroorganizmów, co wpływa na stabilność i wydajność fermentacji. Warto również zauważyć, że efektywne zarządzanie inoculum ma istotny wpływ na kontrolę procesów biologicznych w biogazowni oraz na jakość uzyskiwanego biogazu. To podejście jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi zarządzania biogazowniami oraz standardami ochrony środowiska.

Pytanie 30

Aby chronić pompę obiegową przed zanieczyszczeniami występującymi w czynniku grzewczym, należy zastosować

A. odpowietrznik

B. zawór zwrotny

C. sprzęgło hydrauliczne

D. filtr siatkowy

Filtr siatkowy jest kluczowym elementem systemów grzewczych, który ma na celu ochronę pompy obiegowej przed zanieczyszczeniami w czynniku grzewczym. Zanieczyszczenia takie jak rdza, osady czy cząsteczki brudu mogą prowadzić do uszkodzenia pompy, co z kolei może powodować niską sprawność systemu grzewczego oraz zwiększone koszty eksploatacji. Filtr siatkowy działa poprzez zatrzymywanie cząstek stałych, które mogłyby przedostać się do pompy, co zapewnia jej dłuższą żywotność i niezawodność. Przykłady zastosowania filtrów siatkowych obejmują instalacje grzewcze w budynkach mieszkalnych, przemysłowych oraz w systemach ciepłowniczych. W praktyce, filtry te są łatwe w montażu i konserwacji, co czyni je istotnym elementem strategii zarządzania jakością wody w systemach grzewczych. Ponadto, zgodnie z normami ISO oraz zasadami dobrej praktyki inżynieryjnej, regularne czyszczenie i wymiana filtrów siatkowych są kluczowe dla zapewnienia efektywności systemu i minimalizacji ryzyka awarii.

Pytanie 31

Jaką wartość odczyta termometr skalibrowany w Kelwinach, gdy ciecz osiągnie temperaturę 100 °C?

A. 373,15 K

B. 3,7315 K

C. 37,315 K

D. 0,37315 K

Odpowiedź 373,15 K jest poprawna, ponieważ temperatura 100 °C odpowiada 373,15 K w skali Kelvina. Aby przeliczyć temperaturę z Celsjusza na Kelviny, należy dodać 273,15 do wartości w stopniach Celsjusza, co w tym przypadku daje: 100 °C + 273,15 = 373,15 K. Skala Kelvina jest często stosowana w naukach przyrodniczych oraz inżynierii, ponieważ jest bezwzględną skalą temperatury, gdzie zero bezwzględne (0 K) oznacza brak energii termicznej. W praktyce, użycie Kelvinów jest powszechne w obliczeniach termodynamicznych, gdzie stwierdzenie, że temperatura nie może być ujemna, ma kluczowe znaczenie. Znajomość konwersji między tymi skalami jest niezbędna dla fizyków i inżynierów przy pracy z różnymi układami termalnymi oraz w kontekście obliczeń związanych z prawem gazu doskonałego czy też równaniami stanu.

Pytanie 32

Z dokumentacji dotyczącej pompy ciepła wynika, że akceptowalne są fluktuacje napięcia zasilającego w zakresie +/- 10% nominalnego napięcia w polskim systemie elektroenergetycznym niskiego napięcia. Pomiar wartości napięcia fazowego wynosi 247 V. Zmierzone napięcie zasilania jest

A. zbyt wysokie dla właściwego funkcjonowania pompy ciepła

B. mniejsze od nominalnego, ale znajduje się w akceptowanych granicach odchyleń

C. zbyt niskie dla właściwego funkcjonowania pompy ciepła

D. większe od nominalnego, ale znajduje się w akceptowanych granicach odchyleń

Zmierzone napięcie fazowe wynoszące 247 V jest większe od nominalnego napięcia w sieci elektroenergetycznej niskiego napięcia w Polsce, które wynosi 230 V. Zgodnie z obowiązującymi normami, wahania napięcia zasilania w granicach +/- 10% oznaczają, że akceptowalne granice to od 207 V do 253 V. Zatem, 247 V mieści się w tym zakresie, co jest zgodne z wymaganiami producenta pompy ciepła dotyczącymi napięcia zasilania. Prawidłowe działanie pompy ciepła w tych warunkach jest kluczowe, ponieważ zbyt wysokie lub zbyt niskie napięcie może prowadzić do uszkodzenia systemu lub obniżenia efektywności energetycznej. Dla przykładu, w warunkach dużego obciążenia sieci, takie napięcie może być normalne, a pompy ciepła są projektowane tak, aby wytrzymały takie wahania. Ważne jest także monitorowanie napięcia w systemach zasilania, aby zapewnić stabilną pracę urządzeń oraz optymalizację ich wydajności.

Pytanie 33

Pomimo braku rozbioru ciepłej wody, zbiornik ciepłej wody użytkowej zasilany niezależnie z instalacji słonecznej w nocy traci ciepło. Najbardziej prawdopodobnym powodem tego zjawiska jest w obiegu kolektorów słonecznych

A. brak działania pompy

B. zapowietrzenie

C. zbyt niskie ciśnienie

D. uszkodzony zawór zwrotny

Pompa bez zasilania to ciekawy pomysł na to, czemu zasobnik mógłby się wychłodzić, ale w przypadku systemu solarnego to nie ma sensu. No bo w nocy, jak nie świeci słońce, pompa zazwyczaj nie działa, ale brak cyrkulacji wody nie powoduje, że ciepło znika. Faktycznie, zapowietrzenie może utrudniać cyrkulację, ale to nie znaczy, że woda od razu staje się zimna. A za niskie ciśnienie? To też nie działa na temperaturę w zasobniku, jeśli nie ma aktywnej cyrkulacji. Kluczowy błąd to myślenie, że te rzeczy mają bezpośredni wpływ na ciepło w zasobniku. Prawda jest taka, że to uszkodzenie zaworu zwrotnego sprawia, że ciepło się traci, i to skutkuje brakiem stabilności temperatury w zasobniku. Dlatego trzeba zrozumieć, jak ważny jest ten zawór dla prawidłowego działania systemu solarnego i dla jego wydajności.

Pytanie 34

Którym z wymienionych urządzeń da się zrealizować pomiar temperatury czynnika roboczego w instalacji solarnej na odległość?

A. Pirometrem

B. Piezometrem

C. Wariometrem

D. Wakuometrem

Pirometr to całkiem fajne urządzenie, które pozwala na bezkontaktowy pomiar temperatury. Dzięki niemu można szybko sprawdzić, jaka jest temperatura różnych obiektów, na przykład w systemach grzewczych z energią słoneczną. To mega ważne, bo pozwala na lepsze zarządzanie efektywnością energetyczną. Jak się używa pirometru, to można zdalnie monitorować temperaturę rur, co zmniejsza ryzyko uszkodzeń i zwiększa bezpieczeństwo. W branży mówi się, że według standardów, takich jak ISO 7730, ważne jest, żeby kontrolować temperaturę w systemach grzewczych, żeby wszystko działało jak należy. Poza tym, pirometry mają szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach jak przemysł czy badania naukowe, co pokazuje, jak są przydatne w pomiarach termicznych.

Pytanie 35

Jednym z elementów warunkujących gwarancję na zbiornik do magazynowania wody w słonecznej instalacji grzewczej jest

A. podgrzewanie wody do maksymalnej temperatury 70°C

B. cykliczna wymiana anody magnezowej

C. używanie w zasobniku wody zdemineralizowanej

D. wykorzystanie grzałki elektrycznej jako dodatkowego źródła ciepła

Cykliczna wymiana anody magnezowej jest kluczowym elementem konserwacji zbiorników magazynujących w instalacjach grzewczych. Anoda magnezowa działa jako element ochronny, zapobiegający korozji wewnętrznej zbiornika, co jest szczególnie istotne w przypadku zbiorników wykonanych z materiałów podatnych na korozję. Wymiana anody powinna być realizowana co 1-2 lata, w zależności od twardości wody i warunków eksploatacyjnych. W praktyce oznacza to, że regularna kontrola i wymiana anody mogą znacznie wydłużyć żywotność zbiornika, a tym samym zabezpieczyć inwestycję w instalację grzewczą. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu anody za pomocą wskaźników korozji, co pozwala na wczesne wykrycie problemów. Zgodnie z normami branżowymi, takich jak PN-EN 12897, przestrzeganie procedur związanych z wymianą anod jest fundamentalne dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa systemu grzewczego.

Pytanie 36

Kto wykonuje testy oraz uruchomienie systemu PV?

A. Kierownik budowy z uprawnieniami budowlanymi

B. Właściciel systemu fotowoltaicznego

C. Dostawca systemu fotowoltaicznego

D. Elektryk z uprawnieniami energetycznymi SEP

Elektryk z uprawnieniami energetycznymi SEP jest odpowiedzialny za przeprowadzanie testów i rozruchu systemu fotowoltaicznego (PV) ze względu na swoje specjalistyczne przygotowanie oraz uprawnienia, które obejmują pracę z urządzeniami elektrycznymi. W ramach swoich kompetencji, elektryk przeprowadza niezbędne pomiary, sprawdzając parametry elektryczne instalacji, takie jak napięcie, prąd, oraz rezystancję izolacji. Przykładowo, podczas rozruchu systemu wykonuje testy zwarciowe oraz weryfikuje poprawność podłączeń, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności funkcjonowania instalacji. Praktyczne aspekty tej pracy obejmują również dokumentację wyników testów, co jest zgodne z normami takimi jak PN-EN 62446, które określają wymagania dotyczące oceny oraz certyfikacji instalacji PV. Ponadto, elektryk dostosowuje ustawienia falownika, co zapewnia optymalny dobór parametrów pracy systemu do warunków lokalnych, co jest istotne dla maksymalizacji efektywności energetycznej.

Pytanie 37

W trakcie prawidłowego i bezawaryjnego funkcjonowania instalacji solarnej z kolektorem cieczowym do podgrzewania c.w.u. w dniu słonecznym, praca pompy obiegowej została wstrzymana. Możliwą przyczyną może być

A. zapowietrzenie systemu

B. niskie ciśnienie glikolu w systemie

C. osiągnięcie maksymalnej temperatury c.w.u. w zbiorniku

D. usterka czujnika temperatury na kolektorze

Odpowiedź dotycząca maksymalnej temperatury c.w.u. w zbiorniku jest jak najbardziej na miejscu. W systemach solarnych z kolektorami cieczowymi pompa obiegowa, to naprawdę kluczowy element, który zapewnia, że wszystko działa jak należy. Kiedy woda w zbiorniku osiąga ustaloną maksymalną temperaturę, system sam wyłącza pompę. Ciekawe, prawda? Robi to, żeby uniknąć przegrzania i zapobiec uszkodzeniom. To wszystko zresztą jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Automatyka to ważny temat – czujniki temperatury nie tylko że monitorują, ale też regulują pracę pompy. W nowoczesnych instalacjach solarnych takie rozwiązania są standardem, więc użytkowanie staje się efektywniejsze i bezpieczniejsze.

Pytanie 38

Analiza jakości energii elektrycznej wprowadzanej do sieci obejmuje między innymi tempo wzrostu mocy oraz zmiany napięcia podczas rozruchu elektrowni przy prędkości wiatru, która musi wynosić co najmniej

A. 30% mocy znamionowej

B. 75% mocy znamionowej

C. 15% mocy znamionowej

D. 55% mocy znamionowej

Odpowiedź dotycząca 75% mocy znamionowej jest na pewno trafna. Jak wiesz, kiedy uruchamiamy elektrownię wiatrową, to kluczowe, żeby prędkość wiatru była na tyle dobra, żeby móc uzyskać stabilne i efektywne generowanie energii. Z tego co pamiętam, branżowe normy mówią, że elektrownie powinny osiągać przynajmniej 75% swojej mocy znamionowej, by dostarczać energię elektryczną o odpowiedniej jakości do sieci. Jeśli mocy jest mniej, to mogą wystąpić dość spore wahania napięcia, co nie sprzyja stabilności całego systemu energetycznego. Z mojego doświadczenia wynika, że działając na poziomie 75% mocy, można lepiej zarządzać siecią i ograniczać fluktuacje, co jest naprawdę ważne, zwłaszcza gdy integrujemy odnawialne źródła energii. Poza tym, takie podejście pomaga utrzymać standardy jakości energii, takie jak normy IEC 61000, które mówią o tym, jakich poziomów zakłóceń powinniśmy unikać i jakie wymagania wobec jakości zasilania mamy spełniać.

Pytanie 39

Dokumentacja dotycząca Gospodarowania Wodą jest konieczna do przygotowania dla małej elektrowni wodnej?

A. raportu oddziaływania na środowisko

B. pozwolenia wodno-prawnego

C. projektu przyłącza

D. wypisu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Pozwolenie wodno-prawne jest kluczowym dokumentem wymaganym do legalnego korzystania z wód w Polsce. W przypadku małych elektrowni wodnych, które wykorzystywują zasoby wodne do produkcji energii, istotne jest, aby procedura uzyskania tego pozwolenia była zgodna z Ustawą Prawo wodne, która reguluje zarządzanie zasobami wodnymi. Instrukcja Gospodarowania Wodą, jako dokument określający szczegółowe zasady korzystania z wód, stanowi podstawę dla organów administracji publicznej w procesie wydawania pozwolenia wodno-prawnego. Przykładem praktycznego zastosowania jest sytuacja, w której inwestor planuje budowę małej elektrowni wodnej; musi on wykazać, że jego projekt nie wpłynie negatywnie na stan wód oraz na istniejące ekosystemy. Dobrze przygotowana instrukcja, uwzględniająca analizy hydrologiczne oraz prognozy wpływu inwestycji na środowisko, zwiększa szanse na uzyskanie pozwolenia w wymaganym terminie. Zrozumienie wymagań związanych z gospodarowaniem wodami jest więc nie tylko istotne z punktu widzenia legalności, ale także z perspektywy zrównoważonego rozwoju zastosowań hydrotechnicznych.

Pytanie 40

Jednym z powodów awarii, które mogą wystąpić podczas korzystania z emaliowanego wymiennika ciepła, jest nieregularna wymiana

A. zaworu zwrotnego

B. anody magnezowej

C. naczynia przeponowego

D. zaworu bezpieczeństwa

Odpowiedź dotycząca anody magnezowej jest poprawna, ponieważ jej regularna wymiana jest kluczowa dla zapewnienia długotrwałej i bezawaryjnej pracy emaliowanego wymiennika ciepła. Anody magnezowe pełnią rolę ochronną, przeciwdziałając korozji w wymienniku, poprzez proces katodowy, w którym magnez jest bardziej reaktywny niż stal używana w konstrukcji wymiennika. W praktyce, jeśli anoda nie jest regularnie wymieniana, korozja może prowadzić do uszkodzeń wewnętrznych wymiennika, co z kolei skutkuje utratą efektywności cieplnej i zwiększonym ryzykiem awarii. Zgodnie z normami branżowymi, zaleca się kontrolę stanu anody co najmniej raz w roku, a jej wymianę co dwa do pięciu lat, w zależności od warunków użytkowania. Przykładowo, w instalacjach, gdzie woda ma wysoką twardość, anody zużywają się szybciej, co wymaga częstszej ich wymiany. Właściwe zarządzanie anodami magnezowymi pozwala na znaczną poprawę żywotności całego systemu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej