Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekunka dziecięca
Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 10:52
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 11:05

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Botulizm u niemowląt może wystąpić w przypadku, gdy dziecko spożyje pokarm zanieczyszczony toksyną botulinową

A. kleiku ryżowego

B. miodu

C. jogurtu

D. kaszy manny

Botulizm dziecięcy jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia niemowląt, które może wystąpić w wyniku spożycia pokarmów zawierających toksynę botulinową, wytwarzaną przez bakterie Clostridium botulinum. Miód, jako naturalny produkt pszczeli, jest jednym z najczęstszych źródeł tej toksyny, co czyni go szczególnie niebezpiecznym dla dzieci poniżej 12. miesiąca życia. Niemowlęta mają niedojrzały układ pokarmowy, który jest bardziej podatny na kolonizację bakterii, co zwiększa ryzyko wystąpienia botulizmu. W praktyce oznacza to, że rodzice i opiekunowie powinni unikać podawania miodu małym dzieciom, aby zapobiec ewentualnym komplikacjom zdrowotnym. Warto znać tę informację, aby stosować się do zalecanych norm żywieniowych i przestrzegać zasad bezpieczeństwa żywności, co jest kluczowe w opiece nad niemowlętami. Wiedza na temat zapobiegania botulizmowi dziecięcemu powinna być integralną częścią edukacji zdrowotnej dla rodziców.

Pytanie 2

Jak długo należy prowadzić pomiar częstości oddechu u dziecka?

A. 60 sekund

B. 10 sekund

C. 120 sekund

D. 30 sekund

Prawidłowy czas trwania pomiaru częstości oddechu u dziecka wynosi 60 sekund. Taki okres pozwala na uzyskanie dokładnego i reprezentatywnego wyniku, co jest kluczowe w ocenie stanu zdrowia dziecka. Pomiar przez 60 sekund eliminuje wpływ ewentualnych fluktuacji w częstości oddechów, które mogą wystąpić w krótszym czasie, na przykład w ciągu 10 lub 30 sekund. W praktyce klinicznej, zgodnie z wytycznymi American Heart Association oraz innymi organizacjami zdrowotnymi, zaleca się pomiar oddechu przez jedną minutę dla większej precyzji, ponieważ normalna częstość oddechów u dzieci jest różna w zależności od wieku i stanu zdrowia. Na przykład, noworodki mogą mieć od 30 do 60 oddechów na minutę, podczas gdy starsze dzieci zazwyczaj mają ich od 20 do 30. Takie zróżnicowanie wymaga staranności w pomiarze, co czyni 60-sekundowy okres idealnym do oceny sytuacji. Monitorowanie częstości oddechu jest również istotne w kontekście diagnostyki medycznej, zwłaszcza w przypadkach astmy, infekcji dróg oddechowych czy w sytuacjach nagłych, gdzie szybka reakcja jest kluczowa.

Pytanie 3

Jaką strukturę powinny mieć dania przygotowane dla rocznego dziecka?

A. Zblendowanego puree

B. Rozrzedzonej zupy

C. Drobno posiekanych kawałków

D. Homogenizowanej masy

Drobno pokrojone kawałki to idealna konsystencja potraw dla 12-miesięcznego dziecka, ponieważ w tym wieku maluchy zaczynają rozwijać umiejętności gryzienia i żucia. Ważne jest, aby wprowadzać pokarmy stałe w formie kawałków, aby zachęcać do samodzielnego jedzenia i rozwijać umiejętności motoryczne. Drobne kawałki, takie jak gotowane warzywa, mięso czy owoce, łatwo chwytają małe rączki dziecka, co wspiera naukę samodzielności. Zgodnie z zaleceniami specjalistów ds. żywienia dzieci, w tym wieku wprowadzanie różnorodnych tekstur i smaków jest kluczowe dla rozwijania preferencji żywieniowych oraz zapobiegania awersjom pokarmowym w późniejszym życiu. Dobrą praktyką jest również obserwowanie reakcji dziecka na różne konsystencje, aby dostosowywać dietę do jego potrzeb i umiejętności.

Pytanie 4

Jaką metodę pracy wychowawczej powinna wykorzystywać opiekunka dziecięca, aby unikać zmęczenia i znudzenia najmłodszych?

A. Przemienności zabaw

B. Sukcesu

C. Aprobaty i pochwały

D. Zabaw kontaktowych

Przemienność zabaw to kluczowa metoda w pracy wychowawczej z dziećmi, która pozwala na utrzymanie ich zaangażowania i minimalizuje ryzyko zmęczenia oraz znużenia. Stosowanie różnorodnych form zabawy w krótkich odstępach czasu sprzyja nie tylko zachowaniu świeżości doświadczeń, ale także wspomaga rozwój wielu umiejętności, takich jak motoryka, kreatywność, czy zdolności społeczne. Przykładowo, opiekunka może planować zajęcia, które obejmują różne formy aktywności, takie jak zabawy ruchowe, plastyczne czy edukacyjne, zmieniając je co 15-20 minut w zależności od poziomu zainteresowania dzieci. Dobrą praktyką jest również dostosowanie zabaw do indywidualnych potrzeb i preferencji dzieci, co zwiększa ich zaangażowanie. Standardy pracy z dziećmi wskazują na znaczenie różnorodności w działalności wychowawczej, co z kolei sprzyja lepszemu przyswajaniu wiedzy oraz utrzymaniu pozytywnej atmosfery podczas zajęć.

Pytanie 5

Jakie zaburzenie mowy charakteryzuje się wymową głosek: sz, ż, cz, dż, jako: s, z, c, dz?

A. Seplenienie

B. Jąkanie

C. Rotacyzm

D. Reranie

Seplenienie to zaburzenie mowy, które charakteryzuje się niewłaściwą wymową głoskowych dźwięków, takich jak sz, ż, cz, dż, które są artykułowane jako s, z, c, dz. Jest to powszechny problem, który może występować u dzieci, ale także u dorosłych, jeśli nie był wcześniej zdiagnozowany i leczony. W przypadku seplenienia, dźwięki syczane są wypowiadane w sposób zbliżony do dźwięków dentalnych, co wpływa na zrozumiałość mowy i może prowadzić do frustracji oraz obniżenia pewności siebie u osoby z tym zaburzeniem. W terapii mowy, która może być prowadzona przez logopedów, stosuje się różnorodne metody, takie jak ćwiczenia artykulacyjne, aby poprawić wymowę i przywrócić prawidłowe wzorce dźwiękowe. Warto również uwzględnić, że seplenienie ma różne formy, w tym seplenienie międzyzębowe, które jest najczęściej spotykane u dzieci. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wczesna interwencja jest kluczowa dla skutecznego leczenia i minimalizacji potencjalnych problemów w przyszłości.

Pytanie 6

Metoda wystukiwania rytmu na małych wałeczkach wypełnionych piaskiem oraz kreślenia figur geometrycznych w trakcie śpiewania piosenki, jest wykorzystywana w ramach wielozmysłowego uczenia się metodą

A. Domana

B. Dobrego Startu

C. Ruchu Rozwijającego

D. Callana

Odpowiedzi związane z metodą Callana, Domana oraz Ruchem Rozwijającym mogą prowadzić do nieporozumień w kontekście technik wielozmysłowego uczenia się. Metoda Callana skupia się głównie na nauczaniu języków obcych poprzez intensywną praktykę mówienia i powtarzania, co nie obejmuje holistycznego podejścia do rozwoju umiejętności manualnych i zmysłowych. Również metodologia Domana, która koncentruje się na wczesnej stymulacji intelektualnej dzieci poprzez prezentację słów i obrazów, nie integruje aktywności ruchowych w sposób, który sprzyjałby rozwojowi koordynacji sensorycznej. Z kolei Ruch Rozwijający, chociaż promuje aktywność fizyczną i rozwój motoryki, nie wykorzystuje rytmicznych elementów w edukacji w sposób, który ma na celu rozwijanie zdolności twórczych i wyobraźni, tak jak robi to metoda Dobrego Startu. Mieszanie tych podejść może prowadzić do mylnych przekonań o ich skuteczności w kontekście rozwijania umiejętności wielozmysłowych, a także do pomijania istotnych elementów, jakimi są rytm i kreatywność w procesie nauczania. Niezrozumienie różnic między tymi metodami skutkuje wyborem strategii, które nie odpowiadają rzeczywistym potrzebom dzieci w kontekście ich rozwoju i uczenia się.

Pytanie 7

Podczas pomiaru temperatury ciała dziecka, warto wziąć pod uwagę różnice w wartościach temperatury, które zależą od lokalizacji pomiaru. Które z przedstawionych poniżej zdań jest prawdziwe?

A. Temperatura zmierzona w odbytnicy jest niższa niż ta zmierzona pod pachą

B. Temperatura zmierzona w odbytnicy jest wyższa niż ta zmierzona pod pachą

C. Temperatura zmierzona w pachwinie jest wyższa niż ta zmierzona pod pachą

D. Temperatura zmierzona w uchu jest niższa niż ta zmierzona pod pachą

Temperatura mierzona w odbytnicy jest wyższa niż temperatura mierzona pod pachą z kilku powodów anatomicznych i fizjologicznych. Mierzenie temperatury w odbytnicy jest uznawane za jedną z najdokładniejszych metod, zwłaszcza u dzieci, ponieważ ta część ciała znajduje się wewnętrznie i jest mniej narażona na wpływy zewnętrzne, co zapewnia stabilniejsze warunki pomiarowe. Wartości temperatury w odbytnicy mogą być o około 0,5 do 1°C wyższe niż te uzyskiwane pod pachą, gdzie pomiar może być zaburzony przez czynnik zewnętrzny, tak jak odzież czy pot. Z tego powodu, w praktyce medycznej, pomiar w odbytnicy zaleca się w szczególnych sytuacjach, takich jak gorączka u niemowląt czy małych dzieci. Używając termometrów specjalnie przystosowanych do pomiaru rektalnego, zapewniamy sobie wiarygodne wyniki, co jest kluczowe w monitorowaniu stanu zdrowia pacjenta. Zgodnie z wytycznymi medycznymi, dla uzyskania precyzyjnych danych diagnozujących, należy wybierać miejsce pomiaru dostosowane do wieku pacjenta oraz kontekstu klinicznego, aby móc podjąć odpowiednie decyzje terapeutyczne.

Pytanie 8

Podawanie witaminy D3 niemowlętom jest związane z zapobieganiem wystąpieniu u dzieci

A. krzywicy

B. hemofilii

C. cukrzycy

D. celiakii

Podawanie niemowlętom witaminy D3 jest kluczowe w zapobieganiu krzywicy, czyli chorobie kości, która wynika z niedoboru tej witaminy. Witamina D3 wspomaga wchłanianie wapnia i fosforu z jelit, co jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju i mineralizacji kości. Krzywica objawia się osłabieniem i deformacjami kości, co w skrajnych przypadkach prowadzi do trwałych zmian w układzie kostnym. W krajach o małej ekspozycji na słońce, zwłaszcza w okresie zimowym, suplementacja witaminą D3 jest rekomendowana przez pediatrów. Praktyczne zastosowanie tego zalecenia polega na regularnym podawaniu niemowlętom odpowiedniej dawki witaminy D3, co może odbywać się w formie kropli. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, niemowlęta karmione piersią powinny otrzymywać 400 IU witaminy D3 dziennie, aby skutecznie zapobiegać krzywicy. Warto również zauważyć, że odpowiednia suplementacja przyczynia się do ogólnego zdrowia układu kostnego w późniejszych etapach życia.

Pytanie 9

Co powinna zrobić opiekunka w przypadku atopowego zapalenia skóry u niemowlaka?

A. przygotować ciepłe okłady na obszary objęte wysypką

B. kąpać dziecko w wodzie z dodatkiem szarego mydła

C. myć dziecko w wodzie z emolientami

D. stosować miejscowe kortykosteroidy zaraz po wystąpieniu wysypki

Mycie dziecka w wodzie z dodatkiem emolientów jest zalecaną metodą w przypadku atopowego zapalenia skóry (AZS), szczególnie u niemowląt. Emolienty to substancje, które nawilżają skórę, tworząc na jej powierzchni okluzyjną warstwę, która zapobiega utracie wody i poprawia barierę lipidową skóry. Woda z emolientami łagodzi podrażnienia, redukuje swędzenie i wspomaga proces gojenia. Zastosowanie emolientów w wodzie do kąpieli jest zgodne z wytycznymi dermatologicznymi oraz standardami pielęgnacji skóry u dzieci z AZS. Przykłady emolientów to oleje roślinne, masła, jak masło shea, oraz specjalistyczne preparaty dostępne w aptekach. Należy unikać dodatków jak mydło, które może wysuszać skórę i nasilać objawy. Warto również pamiętać, że kąpiele powinny być krótkie i odbywać się w letniej wodzie, co również zmniejsza ryzyko podrażnień. Praktyka ta nie tylko przynosi ulgę, ale również jest kluczowa w codziennej pielęgnacji dzieci z AZS, co podkreślają liczne badania kliniczne.

Pytanie 10

Aby zapobiec krzywicy, zaleca się podawanie niemowlakom w pierwszych sześciu miesiącach życia witaminy D w dobowej dawce wynoszącej

A. 400 IU

B. 200 IU

C. 600 IU

D. 800 IU

Odpowiedź 400 IU jest prawidłowa, ponieważ zalecenia dotyczące profilaktyki krzywicy wskazują, że niemowlęta w pierwszym półroczu życia powinny otrzymywać witaminę D w dawce 400 IU dziennie. Witamina D odgrywa kluczową rolę w metabolizmie wapnia i fosforu, co jest niezbędne do prawidłowego rozwoju układu kostnego. Niedobór tej witaminy może prowadzić do krzywicy, schorzenia objawiającego się osłabieniem i deformacjami kości. W praktyce oznacza to, że niemowlęta karmione piersią, które są szczególnie narażone na niedobory, powinny otrzymywać suplementację witaminy D, aby zapewnić odpowiedni poziom tej substancji w organizmie. Warto pamiętać, że dawka 400 IU jest zalecana przez takie organizacje jak Amerykańska Akademia Pediatrii oraz Światowa Organizacja Zdrowia, co świadczy o jej powszechnej akceptacji wśród specjalistów. Zastosowanie tej dawki jest zgodne z aktualnymi standardami zdrowotnymi, co czyni ją najlepszą praktyką w zakresie profilaktyki zdrowotnej w tej grupie wiekowej.

Pytanie 11

Dominacja prawej dłoni, prawej stopy oraz lewego oka u trzyletniego dziecka sugeruje prawdopodobieństwo określenia lateralizacji

A. skrzyżowanej

B. prawostronnej

C. nieustalonej

D. lewostronnej

Lateralizacja jest złożonym zjawiskiem, które odnosi się do preferencji jednej strony ciała w kontekście wykonywania zadań. Wybór odpowiedzi "prawostronnej" nie uwzględnia faktu, że lateralizacja nie jest zawsze jednoznaczna i może różnić się w zależności od zadania. Dominacja prawej ręki i nogi oznacza, że te konkretne funkcje są bardziej skorelowane z prawą półkulą, podczas gdy lewy oka wskazuje na odwrotną tendencję, co wprowadza zamieszanie w rozumieniu jednostronności. Z kolei odpowiedź "lewostronnej" sugeruje, że dziecko byłoby bardziej dominujące w lewych kończynach i oku, co jest niezgodne z pierwotnymi danymi o dominacji prawej ręki i nogi. Wybór opcji "nieustalonej" może wynikać z niewiedzy na temat rozwoju lateralizacji u dzieci, jednak w przypadku tego pytania, istnieje wyraźny prawidłowy kierunek w preferencjach motorycznych, co czyni tę odpowiedź mylną. W praktyce, rozumienie lateralizacji i jej różnorodności jest kluczowe dla specjalistów pracujących z dziećmi, aby uniknąć błędnych założeń i stosować odpowiednie metody pracy w rozwoju motorycznym i poznawczym. Wniosek, że dominacja kończyn dolnych i górnych oraz oka jest ze sobą powiązana, pokazuje, jak złożony jest proces lateralizacji oraz jak istotna jest jego analiza w kontekście rozwoju dziecka.

Pytanie 12

Przytulanie, wspieranie oraz organizowanie zabaw paluszkowych zaspokaja u dziecka potrzebę

A. szacunku

B. działania

C. sukcesu

D. kontaktu

Odpowiedź "kontakt" odnosi się do fundamentalnej potrzeby dzieci, jaką jest nawiązywanie bliskich relacji z opiekunami i rówieśnikami. Przytulanie, pocieszanie oraz zabawy paluszkowe są formami interakcji, które wspierają rozwój emocjonalny i społeczny dziecka. W kontekście teorii przywiązania, stworzonej przez Johna Bowlby'ego, bliski kontakt fizyczny z opiekunem jest kluczowy dla poczucia bezpieczeństwa i zaufania, co przekłada się na późniejsze umiejętności społeczne. Przykładem może być sytuacja, w której dziecko bawi się z rodzicem w zabawy paluszkowe, co nie tylko rozwija jego zdolności motoryczne, ale również wzmacnia więź emocjonalną między dzieckiem a dorosłym. Takie interakcje są istotne w programach wczesnej edukacji, które podkreślają znaczenie zabawy w nauce i rozwoju. Warto również zauważyć, że dziecko poprzez kontakt fizyczny uczy się wyrażać swoje emocje oraz rozumieć potrzeby innych, co jest kluczowe w kontekście jego dalszego rozwoju społecznego.

Pytanie 13

Brak zaspokojenia potrzeby aktywności fizycznej u małego dziecka może prowadzić do opóźnień w jego rozwoju w zakresie

A. lokomocji i funkcji poznawczych

B. nawyków i przyzwyczajeń

C. wzrostu i wagi ciała

D. emocji i kontaktów społecznych

Niezaspokojenie potrzeby ruchu u małego dziecka prowadzi do opóźnień w rozwoju lokomocji oraz funkcji poznawczych, co ma kluczowe znaczenie dla ogólnego rozwoju dziecka. Ruch jest niezbędny do rozwijania podstawowych umiejętności motorycznych, takich jak bieganie, skakanie czy wspinanie się, które wpływają na koordynację oraz równowagę. Te umiejętności przekładają się na zdolność do eksploracji otoczenia, co jest istotne dla rozwijania funkcji poznawczych, takich jak myślenie, rozwiązywanie problemów oraz rozwijanie pamięci. Dzieci, które mają odpowiednie możliwości do ruchu, są bardziej skłonne do angażowania się w zabawy, które stymulują ich rozwój umysłowy oraz społeczny. Stosowanie zróżnicowanych form aktywności fizycznej, takich jak zabawy na świeżym powietrzu, taniec czy gry ruchowe, jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, która podkreśla znaczenie aktywności fizycznej dla dzieci w celu wspierania ich rozwoju. Dlatego zapewnienie dzieciom odpowiednich warunków do ruchu jest kluczowym elementem wspierania ich rozwoju lokomocyjnego i poznawczego.

Pytanie 14

Według teorii Erika Eriksona, trwałe niezaspokajanie potrzeb w okresie niemowlęcym prowadzi do wykształcenia u dziecka poczucia

A. niepewności oraz braku zaufania

B. onieśmielenia

C. braku tożsamości

D. wstydu oraz zwątpienia

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na brak tożsamości, jest błędny, ponieważ koncept tożsamości, według Eriksona, jest związany z późniejszym etapem rozwoju, który występuje w adolescencji. W życiu niemowlęcia kluczowe znaczenie ma zaufanie, a nie tożsamość. Podobnie, koncepcja onieśmielenia nie jest bezpośrednio związana z niezaspokajaniem potrzeb w okresie niemowlęcym; raczej dotyczy zachowań społecznych i interakcji w późniejszych etapach rozwoju. W przypadku wstydu i zwątpienia, również jest to terminologia odnosząca się do kolejnych etapów rozwoju, a nie do wczesnych doświadczeń w niemowlęctwie. Teoretyczne podstawy wskazują, że negatywne doświadczenia w pierwszym roku życia mogą prowadzić do problemów w późniejszym życiu, ale nie pośrednio związane są z poczuciem wstydu. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest zrozumienie, że wszystkie emocje negatywne w dzieciństwie są efektem bezpośredniego działania rodziców; w rzeczywistości, na każdy etap rozwoju przypisane są różne cechy, które nie są ze sobą liniowo powiązane. Warto zatem dobrze zaznajomić się z teoriami rozwojowymi, aby właściwie zrozumieć, w jaki sposób różne etapy rozwoju wpływają na formowanie się osobowości oraz umiejętności społeczne.

Pytanie 15

Z diety dziecka cierpiącego na celiakię należy usunąć pokarmy, które zawierają

A. ryż

B. mąkę pszenną

C. mięso kurczaka

D. mleko

Celiakia jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną, w której organizm reaguje negatywnie na gluten, białko znajdujące się w pszenicy oraz innych zbożach, takich jak żyto i jęczmień. Dlatego też kluczowe jest wykluczenie mąki pszennej z diety osoby chorej na celiakię. Gluten obecny w mące pszennej może prowadzić do uszkodzenia błony śluzowej jelita cienkiego, co skutkuje problemami z wchłanianiem składników odżywczych oraz wywołuje objawy takie jak bóle brzucha, wzdęcia, biegunki czy zmęczenie. W praktyce, osoby z celiakią powinny stosować dietę bezglutenową, która opiera się na produktach naturalnych, takich jak ryż, kukurydza, quinoa, czy warzywa. Ważne jest również, aby zwracać uwagę na etykiety produktów, ponieważ wiele przetworzonych żywności może zawierać gluten jako dodatek. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, dietetycy zalecają regularne konsultacje z lekarzem oraz specjalistą ds. żywienia, aby monitorować postępy i zapewnić odpowiednią podaż składników odżywczych, co jest kluczowe w zarządzaniu celiakią.

Pytanie 16

Który aspekt psychiki dziecka rozwija się w najwyższym stopniu pod wpływem wrodzonych predyspozycji związanych z cechami układu nerwowego?

A. Tożsamość

B. Zainteresowania

C. Postawa

D. Temperament

Temperament jest jednym z kluczowych elementów psychiki dziecka, który kształtuje się przede wszystkim pod wpływem wrodzonych cech układu nerwowego. Obejmuje on stałe, charakterystyczne dla danego dziecka sposoby reagowania na różne sytuacje oraz interakcje z otoczeniem. Cechy temperamentalne, takie jak poziom aktywności, wytrwałość czy emocjonalność, mają swoje korzenie w biologicznych uwarunkowaniach, co oznacza, że są w dużej mierze odziedziczone. Przykłady zastosowania tej wiedzy znajdują się w praktyce pedagogicznej, gdzie nauczyciele mogą dostosować metody nauczania i wychowania do indywidualnych potrzeb dzieci, uwzględniając ich temperament. Znajomość temperamentu ucznia pozwala na tworzenie efektywnych strategii wsparcia rozwoju emocjonalnego i społecznego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w edukacji oraz psychologii dziecięcej. Zrozumienie roli temperamentu w rozwoju dziecka jest kluczowe do tworzenia przyjaznej i wspierającej atmosfery w procesie nauczania.

Pytanie 17

Dziecko narzeka na ból podczas otwierania ust i gryzienia, skóra nad opuchniętą ślinianką jest napięta i blada. Na co prawdopodobnie cierpi to dziecko?

A. Na odrę

B. Na różyczkę

C. Na świnkę

D. Na szkarlatynę

Dziecko z opisanymi objawami, takimi jak ból przy otwieraniu buzi i gryzieniu, oraz napięta i blada skóra nad obrzmiałą ślinianką, najprawdopodobniej zmaga się z mumps (świnką). Świnka to wirusowa choroba zakaźna, która charakteryzuje się zapaleniem ślinianek przyusznych. Często prowadzi to do obrzęku i bólu w okolicy szczęki oraz trudności w jedzeniu. W przypadku mumpsa, obrzęk ślinianek może być symetryczny, a dodatkowe objawy to gorączka, ból głowy oraz ogólne osłabienie. Ważne jest, aby zdiagnozować i leczyć tę chorobę odpowiednio, ponieważ powikłania mogą obejmować zapalenie jąder czy zapalenie opon mózgowych. Z perspektywy klinicznej, szczepienia przeciwko śwince są standardem w programie szczepień dziecięcych, co skutecznie zmniejsza częstość występowania tej choroby. Regularne monitorowanie objawów oraz edukacja rodziców na temat profilaktyki wirusowych infekcji dróg oddechowych są kluczowe w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych.

Pytanie 18

Jakie cechy dotyczą uwagi dziecka w wieku dwóch lat?

A. niewielka podzielność, niewielka koncentracja

B. wysoka podzielność, wysoka koncentracja

C. wysoka przerzutność, wysoka koncentracja

D. niska przerzutność, niska koncentracja

Wybór odpowiedzi wskazującej na małą podzielność i małą koncentrację uwagi dziecka w drugim roku życia jest poprawny, ponieważ na tym etapie rozwoju dziecięcy system nerwowy i funkcje poznawcze są wciąż w fazie intensywnego rozwoju. Dzieci w tym wieku skupiają się głównie na konkretnych, bliskich ich doświadczeniu obiektach i zdarzeniach, co ogranicza ich zdolność do wielozadaniowości. Na przykład, kiedy dziecko bawi się klockami, może całkowicie zaabsorbowane tym zadaniem, co skutkuje brakiem uwagi na inne bodźce zewnętrzne. W praktyce oznacza to, że dzieci w drugim roku życia najczęściej nie są w stanie skoncentrować się na więcej niż jednym zadaniu jednocześnie, co jest normalne dla ich etapu rozwoju. Rozumienie tego zjawiska pozwala rodzicom oraz opiekunom dostosować metody wychowawcze i edukacyjne do indywidualnych potrzeb dziecka, co z kolei jest zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu psychologii rozwojowej.

Pytanie 19

W wyniku interakcji dzieci, które wspólnie się bawią, uczą się współpracy, podziału ról, ustalania zasad zabawy oraz respektowania innych punktów widzenia, następuje rozwój

A. inicjatywy

B. fizyczny

C. społeczny

D. wyobraźni

Odpowiedź 'społeczny' jest prawidłowa, ponieważ rozwój społeczny dzieci jest kluczowym aspektem ich interakcji w grupie. Współpraca, podział ról oraz uzgadnianie reguł zabawy są fundamentami umiejętności społecznych, które mają decydujące znaczenie w późniejszym życiu. Dzieci, które bawią się razem, uczą się nie tylko jak współdziałać, ale także jak rozumieć i akceptować perspektywy innych. Na przykład, w trakcie zabawy w role, dziecko może być zmuszone do zrozumienia, dlaczego inny uczestnik preferuje inną rolę lub sposób działania, co rozwija empatię i umiejętności komunikacyjne. Te elementy są zgodne z zasadami rozwoju społeczno-emocjonalnego, które są uznawane w pedagogice oraz psychologii dziecięcej. Umiejętności te odgrywają istotną rolę w budowaniu zdrowych relacji interpersonalnych, które są niezbędne w życiu dorosłym. Wspólna zabawa to także doskonała okazja do rozwijania umiejętności rozwiązywania konfliktów, co jest nieodłącznym elementem życia społecznego.

Pytanie 20

Zaburzenie neurologiczne o charakterze rozwojowym u dziewczynek, które występuje pomiędzy szóstym a osiemnastym miesiącem życia, manifestujące się utratą wcześniej nabytych zdolności, utratą mowy, apraksją, spowolnieniem wzrostu obwodu głowy oraz pojawieniem się stereotypowych ruchów rąk, wskazuje na wystąpienie zespołu

A. Downa

B. Retta

C. Turnera

D. Hellera

Odpowiedź 'Retta' jest poprawna, ponieważ zespół Retta to neurologiczne zaburzenie rozwoju, które dotyka głównie dziewczynki i występuje zwykle między szóstym a osiemnastym miesiącem życia. Charakterystyczne objawy tego zespołu obejmują utratę nabytych umiejętności, w tym mowy, spowolnienie przyrostu obwodu główki oraz występowanie stereotypowych ruchów rąk, takich jak klaskanie czy kręcenie. Zespół Retta jest wynikiem mutacji w genie MECP2, co prowadzi do zaburzeń w regulacji genów i funkcjonowaniu neuronów. W diagnostyce klinicznej istotne jest zrozumienie, że objawy mogą się różnić w zależności od stopnia ciężkości mutacji oraz momentu ich wystąpienia. Wiedza na temat zespołu Retta jest kluczowa dla terapeutów zajęciowych, neurologów oraz psychologów, którzy pracują z pacjentami. Standardy leczenia obejmują terapia behawioralna, fizjoterapia oraz wsparcie rodzinne, co podkreśla holistyczne podejście do pacjentów z tym zaburzeniem. Dzięki wczesnej interwencji można znacznie poprawić jakość życia osób dotkniętych tym zespołem.

Pytanie 21

W codziennym rozkładzie zajęć w żłobku opiekunka grupy niemowlęcej powinna uwzględnić czas na sen dzieci wynoszący minimum

A. 3 godziny

B. 4 godziny

C. 1 godzinę

D. 2 godziny

Odpowiedzi sugerujące krótszy czas snu, takie jak 1 czy 2 godziny, nie uwzględniają potrzeb rozwojowych niemowląt, które wymagają znacznie więcej snu w ciągu dnia. Tego rodzaju podejście może prowadzić do niedoboru snu, co ma negatywne konsekwencje dla zdrowia i samopoczucia dzieci. Niemowlęta w pierwszym roku życia są w fazie intensywnego rozwoju, co wiąże się z potrzebą regularnego odpoczynku. W przypadku 4 godzin również warto zauważyć, że nadmierny czas snu w ciągu dnia może skutkować zaburzeniem rytmu dobowego dzieci, co w dłuższej perspektywie prowadzi do trudności z zasypianiem w nocy. Często błędne wnioski opierają się na przekonaniach, że dzieci są mniej aktywne i nie potrzebują tyle snu, co dorośli. Rzeczywistość jest jednak zupełnie inna – dzieci są w ciągłym procesie adaptacyjnym, a ich rozwój jest ściśle związany z odpowiednią ilością snu, co potwierdzają badania naukowe. Nieodpowiedni czas snu, niezależnie od jego długości, może prowadzić do problemów z koncentracją, a także do zaburzeń emocjonalnych. Warto zwracać uwagę na indywidualne potrzeby dzieci i dostosowywać harmonogramy do ich naturalnych cykli snu.

Pytanie 22

Uszereguj etapy rozwoju mowy u dziecka od najbardziej wczesnego do najpóźniejszego
1. okres swoistej mowy dziecięcej
2. okres melodii
3. okres wyrazu
4. okres zdania

A. 2, 3, 4, 1

B. 1, 3, 2, 4

C. 3, 4, 1, 2

D. 2, 1, 3, 4

Wybór tej sekwencji wskazuje na nieporozumienie dotyczące etapów rozwoju mowy dziecka. Należy zauważyć, że sekwencja, w której okres wyrazu następuje przed okresem melodii, jest niepoprawna, ponieważ dzieci najpierw uczą się rozumieć i naśladować dźwięki oraz rytmy mowy, zanim przejdą do używania pojedynczych słów. Podobnie, umieszczając okres zdania przed okresem swoistej mowy, można mylnie ocenić, że dzieci już w młodszym wieku mają pełne zdolności językowe, co nie jest zgodne z rozwojem typowym dla dzieci. Typowe błędy myślowe w tym kontekście wynikają często z mylenia rozwoju mowy z ogólnym rozwojem poznawczym. W rzeczywistości rozwój mowy to proces składający się z jasno określonych etapów, które są analizowane przez specjalistów w zakresie pedagogiki i logopedii. Zrozumienie tych etapów jest kluczowe dla skutecznej pracy z dziećmi, ponieważ każdy z tych okresów wymaga odmiennych metod wsparcia i interwencji. Dobrym przykładem mogą być techniki zabawowe, które są stosowane w okresie melodii, a które wspierają rozwój umiejętności językowych w sposób naturalny i przyjazny dla dziecka.

Pytanie 23

Kiedy istnieje podejrzenie o stosowanie przemocy w rodzinie wobec dziecka, pracownica żłobka powinna

A. zapytać dziecko, czy doświadczają przemocy ze strony rodziców

B. zgłosić sprawę dyrektorowi instytucji

C. udzielić rodzicom wskazówek dotyczących opieki nad dzieckiem

D. niezwłocznie powiadomić policję

W sytuacji podejrzenia przemocy w rodzinie wobec dziecka, kluczowe jest, aby opiekunka w żłobku powiadomiła dyrektora placówki. Zgodnie z wytycznymi i standardami ochrony dzieci, każdy pracownik instytucji mającej kontakt z dziećmi ma obowiązek zgłosić swoje obawy dotyczące bezpieczeństwa dziecka. Dyrektor, jako osoba odpowiedzialna za funkcjonowanie placówki, posiada wiedzę i umiejętności, aby podjąć odpowiednie kroki, w tym skontaktować się z odpowiednimi służbami socjalnymi czy policją, jeśli zajdzie taka potrzeba. Przykładowo, dyrektor może zainicjować procedury ochrony dziecka, które obejmują zebranie dodatkowych informacji oraz współpracę z odpowiednimi instytucjami. Działania te są nie tylko zgodne z obowiązującym prawem, ale również stanowią część etyki zawodowej, która wymaga od pracowników ochrony dzieci priorytetowego traktowania ich dobra i bezpieczeństwa.

Pytanie 24

Jaki minerał jest kluczowy w diecie dla prawidłowego rozwoju i mineralizacji kości oraz zębów u dzieci?

A. Żelazo

B. Wapń

C. Potas

D. Magnez

Wapń jest kluczowym składnikiem mineralnym, który odgrywa fundamentalną rolę w prawidłowym wzroście oraz mineralizacji kości i zębów, zwłaszcza u dzieci. W organizmie wapń odpowiada nie tylko za budowę kości, ale także za funkcje metaboliczne, takie jak krzepnięcie krwi oraz przewodnictwo nerwowe. Odpowiednia podaż wapnia w diecie dziecka jest niezbędna do osiągnięcia optymalnej gęstości kości, co wpływa na ich wytrzymałość oraz zapobiega osteoporozie w późniejszym wieku. Przykładowe źródła wapnia to produkty mleczne, takie jak mleko, jogurt i sery, a także zielone warzywa liściaste, jak jarmuż czy brokuły. Zalecane dzienne spożycie wapnia dla dzieci w różnych grupach wiekowych różni się, dlatego ważne jest, aby dostosować dietę do ich indywidualnych potrzeb. Dobre praktyki dietetyczne sugerują, aby posiłki były zróżnicowane i bogate w wapń, co pozwoli na skuteczne wchłanianie tego minerału przez organizm. Należy również pamiętać, że witamina D wspomaga wchłanianie wapnia, dlatego warto zapewnić odpowiednią ekspozycję na słońce lub spożywać produkty wzbogacone w tę witaminę.

Pytanie 25

Wprowadzenie suplementacji witaminy D u dziecka należy rozpocząć od

A. drugiego miesiąca życia, jeżeli nie jest karmione piersią

B. pierwszych dni życia, jeżeli nie jest karmione piersią

C. pierwszych dni życia, niezależnie od metody karmienia

D. drugiego miesiąca życia, niezależnie od metody karmienia

Suplementacja witaminy D u niemowląt jest kluczowym elementem ich zdrowia i rozwoju, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że witamina D odgrywa istotną rolę w metabolizmie wapnia oraz w prawidłowym rozwoju kości. Zgodnie z zaleceniami towarzystw naukowych, takich jak Polskie Towarzystwo Pediatryczne oraz Światowa Organizacja Zdrowia, suplementację witaminą D należy wprowadzić w pierwszych dniach życia, niezależnie od sposobu karmienia. Dzieje się tak dlatego, że noworodki i niemowlęta, zwłaszcza te karmione piersią, mogą nie otrzymywać wystarczającej ilości tej witaminy z pokarmu, a ich skóra, ze względu na ograniczone wystawienie na słońce, nie jest w stanie syntetyzować jej w odpowiednich ilościach. Praktycznie oznacza to, że nawet przy karmieniu mlekiem matki, które jest znakomitym źródłem wielu składników odżywczych, witamina D powinna być dodatkowo podawana. Wprowadzenie suplementacji w tak wczesnym okresie może skutecznie zapobiegać rozwinięciu się krzywicy oraz innych zaburzeń związanych z niedoborem witaminy D.

Pytanie 26

Odpowiednie odżywienie spełnia potrzeby biologiczne, psychiczne i społeczne dziecka, a także wspiera

A. stały poziom hormonów nadnerczy w organizmie.

B. przyrost masy oraz postawy ciała.

C. utrzymanie odporności organizmu na choroby.

D. rozwój fizyczny kończyn.

Prawidłowe żywienie odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu odporności organizmu na choroby, co jest szczególnie istotne w okresie dzieciństwa. Dobrej jakości dieta, bogata w witaminy, minerały oraz makroskładniki, wspiera układ immunologiczny, co z kolei wpływa na zdolność organizmu do obrony przed infekcjami. Na przykład, witamina C, obecna w owocach cytrusowych i warzywach, jest znana z właściwości wzmacniających odporność. Zrównoważona dieta, zawierająca błonnik, białko oraz zdrowe tłuszcze, sprzyja również prawidłowemu rozwojowi mikroflory jelitowej, która jest kluczowa dla zdrowego funkcjonowania układu odpornościowego. Zgodnie z zaleceniami WHO, dzieci powinny spożywać różnorodne pokarmy, aby zapewnić sobie niezbędne składniki odżywcze, co nie tylko wpływa na ich zdrowie, ale również na rozwój psychiczny i społeczny. Edukacja dotycząca zdrowego odżywiania jest również istotna, aby dzieci nauczyły się podejmować świadome decyzje żywieniowe w przyszłości.

Pytanie 27

Masa ciała 4-letniego chłopca plasuje się na 10. centylu, natomiast jego wzrost osiąga 90. centyl. Jaką proporcję masy ciała do wysokości to wskazuje?

A. wagę prawidłową

B. otyłość

C. niedowagę

D. nadwagę

Wartość masy ciała 4-letniego chłopca, która znajduje się na poziomie 10. centyla, wskazuje, że jego masa jest niższa niż 90% rówieśników. Z kolei wysokość na poziomie 90. centyla sugeruje, że chłopiec jest wyższy niż 90% dzieci w tym samym wieku. Proporcja masy ciała do wysokości, w kontekście tych wartości, wskazuje na niedowagę. W praktyce, ocena proporcji masy do wysokości jest kluczowa w pediatrii, ponieważ pozwala na monitorowanie wzrostu i rozwoju dzieci. Istotne jest, aby lekarze i dietetycy znali siatki centylowe, które pomagają w identyfikacji dzieci z potencjalnymi problemami zdrowotnymi, takimi jak niedożywienie. Obserwacja tych wskaźników w dłuższym czasie może pomóc w podjęciu działań interwencyjnych, takich jak zmiana diety czy wprowadzenie programu żywieniowego. Zastosowanie odpowiednich standardów, takich jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), pozwala na właściwą interpretację danych oraz zapewnia wsparcie dla rodziców w procesie wychowania zdrowego dziecka.

Pytanie 28

Odruch, który można zaobserwować u zdrowego noworodka w odpowiedzi na nagły hałas, zmianę pozycji ciała lub głośny dźwięk, objawiający się gwałtownym wyprostem kończyn górnych i dolnych, wygięciem tułowia w łuk, zgięciem głowy do tyłu, a następnie zaciśnięciem dłoni, przytuleniem klatki piersiowej oraz płaczem, to odruch

A. Babińskiego

B. Galanta

C. Palmara

D. Moro

Odpowiedzi palmara, galanta i Babińskiego są związane z innymi reakcjami odruchowymi, które występują u noworodków, jednak nie odpowiadają opisanemu mechanizmowi w pytaniu. Odruch palmara polega na zaciśnięciu dłoni noworodka na przedmiocie, który dotyka jego dłoni; nie jest on związany z reakcjami na dźwięki czy nagłe ruchy. Odruch galanta natomiast polega na wyginaniu ciała w stronę bodźca, gdy skóra na jednej stronie pleców jest drażniona, co również nie jest zgodne z opisanym przez Ciebie odruchem Moro. Odruch Babińskiego, który występuje, gdy dotykamy podeszwy stopy noworodka, powodując zgięcie palców, także nie dotyczy odpowiedzi na nagłe bodźce. Często mylone jest znaczenie tych odruchów ze względu na ich podobieństwo, lecz każdy z nich ma inną funkcję i implikacje diagnostyczne. Pomocne byłoby skupienie się na zrozumieniu, że odruchy noworodkowe są różnorodne i mają swoje specyficzne znaczenie w ocenie stanu neurologicznego dziecka. Właściwe rozpoznanie odruchów jest kluczowe, ponieważ nieprawidłowe wnioski mogą prowadzić do niepotrzebnego niepokoju lub błędnej diagnozy, co może wpływać na dalszą opiekę pediatryczną.

Pytanie 29

Jak najlepiej wprowadzić 2-letnie dziecko w samodzielne sprzątanie zabawek?

A. ukaranie dziecka za zostawienie zabawek

B. zachęcanie do sprzątania zabawek

C. przypominanie o sprzątaniu zabawek

D. wspólne sprzątanie zabawek

Wspólne sprzątanie zabawek to najbardziej efektywna metoda wprowadzania dziecka w proces samodzielnego utrzymania porządku. Taki sposób angażuje dziecko w aktywną współpracę, co nie tylko ułatwia naukę, ale również buduje pozytywne emocje związane z porządkiem. Dzieci w tym wieku uczą się przez naśladowanie, dlatego obecność opiekuna podczas sprzątania ma kluczowe znaczenie. Wspólnie sprzątając, dziecko może obserwować, jak dorosły wykonuje zadania porządkowe i uczy się, jak organizować swoje zabawki. Taki proces można wzbogacić o elementy gry, na przykład poprzez wyznaczanie czasu na sprzątanie lub rywalizację, kto szybciej posprząta. Badania w dziedzinie psychologii rozwojowej podkreślają znaczenie interakcji podczas nauki – wspólne działania stymulują rozwój umiejętności społecznych i motywacyjnych. Dobre praktyki w pedagogice sugerują, że wczesne nauczanie odpowiedzialności za porządek wpływa na przyszłe nawyki i postawy dziecka. Warto również podkreślić, że proces ten nie powinien być przymusowy, ale raczej dobrowolny, aby dziecko rozumiało znaczenie sprzątania i czuło się za nie odpowiedzialne.

Pytanie 30

Ćwiczenie fizyczne, które polega na przechodzeniu po ławeczce szwedzkiej z ramionami wyciągniętymi na boki oraz z plastikowymi kręglami w rękach, można realizować z dziećmi prawidłowo rozwijającymi się

A. w II półroczu 3. roku życia

B. w I półroczu 2. roku życia

C. w I półroczu 3. roku życia

D. w II półroczu 2. roku życia

Odpowiedź o ćwiczeniach na ławeczce szwedzkiej w II półroczu 3. roku życia jest w porządku. W tym czasie dzieci naprawdę zaczynają lepiej radzić sobie z koordynacją, co obejmuje równowagę i kontrolę swojego ciała. Dzięki temu mogą bezpiecznie poruszać się po ławeczce i bawić się przedmiotami, jak kręgły plastikowe, które rozwijają zarówno górne, jak i dolne partie ciała. Takie ćwiczenia są super zgodne z zasadami kinezjologii i rozwoju psychomotorycznego. Moim zdaniem, wprowadzając elementy równowagi, jak chodzenie po ławeczce, wspieramy rozwój motoryczny i pomagamy dzieciom uniknąć problemów ze sprawnością fizyczną. W praktyce te ćwiczenia mogą być użyteczne na WF-ie, w terapii ruchowej, czy w przedszkolu, żeby dzieci rozwijały się harmonijnie, w zgodzie z ich możliwościami.

Pytanie 31

Jakie materiały dydaktyczne powinno się wybierać do pracy z małymi dziećmi?

A. Małe i w odcieniach szarości

B. Duże z licznymi małymi elementami

C. Duże i w pełni kolorowe

D. Małe z dużą ilością szczegółowych elementów

Wybór dużych i kolorowych plansz dydaktycznych do pracy z małymi dziećmi jest zgodny z zasadami efektywnego uczenia się i rozwoju poznawczego. Duże plansze przyciągają uwagę dzieci, co jest kluczowe w procesie nauki, ponieważ młodsze dzieci mają ograniczoną zdolność do skupienia się na małych detalach. Kolorowe elementy stymulują wzrok oraz pobudzają ciekawość, co sprzyja eksploracji i angażowaniu dzieci w aktywności edukacyjne. Zgodnie z teorią wielokrotnej inteligencji Howarda Gardnera, różnorodność bodźców wizualnych jest niezbędna do angażowania różnych rodzajów inteligencji. W praktyce, kolorowe plansze mogą być wykorzystywane w grach edukacyjnych, które rozwijają umiejętności motoryczne oraz koordynację wzrokowo-ruchową. Na przykład, plansze przedstawiające różne zwierzęta lub kształty mogą być używane do nauki nazw i dźwięków, co jednocześnie rozwija słownictwo i umiejętności językowe dzieci. Warto również zauważyć, że zgodność z estetyką i zasadami projektowania przestrzeni edukacyjnej podkreśla znaczenie kolorów w tworzeniu inspirującego środowiska do nauki.

Pytanie 32

Nadmierne oczekiwania stawiane przez rodziców mogą prowadzić do rozwoju u dziecka takich cech jak

A. niedobór zaufania we własne możliwości i lękliwość

B. niedostatek wytrwałości i infantylizm

C. upór oraz brak umiejętności radzenia sobie w życiu

D. wygaszanie uczuć wyższych i infantylizm

Rodzice, którzy stawiają za wysokie wymagania swoim dzieciom, mogą nieświadomie zaszkodzić ich pewności siebie. Jeśli ciągle oczekują perfekcji, to dzieci mogą zacząć myśleć, że są niewystarczająco dobre. Z czasem może to prowadzić do niskiej samooceny i lęków przed porażką. Dobrze jest wspierać dzieci w osiąganiu celów, ale trzeba to robić w sposób, który jest dla nich realny i osiągalny. Lepiej skupić się na małych krokach, które pomogą im rozwijać swoje umiejętności, a nie stawiać przed nimi niewykonalnych zadań. Takie podejście jest naprawdę zgodne z tym, co mówią eksperci w pedagogice, a ja też widzę, jak to działa w praktyce — pozytywne wsparcie bardzo pomaga w nauce!

Pytanie 33

Dzieciom w wieku 2-3 lat do zabaw budowlanych należy zaoferować

A. piłki.

B. lalki.

C. układanki.

D. klocki.

Klocki to jeden z najbardziej odpowiednich i rozwijających rodzajów zabawek dla dzieci w wieku 2-3 lat, ponieważ wspierają one rozwój motoryki małej, koordynacji ręka-oko oraz umiejętności przestrzennych. Zabawa klockami angażuje dzieci w proces twórczy, pozwalając im na budowanie własnych konstrukcji, co stymuluje ich wyobraźnię oraz kreatywność. Zgodnie z wytycznymi rozwoju dziecka, klocki powinny być dostosowane do ich wieku, co oznacza, że powinny być wystarczająco duże, aby zminimalizować ryzyko zadławienia, a jednocześnie łatwe do manipulacji. Ponadto, dzięki klockom dzieci uczą się podstawowych zasad fizyki, takich jak równowaga i stabilność. Warto również zaznaczyć, że klocki mogą być wykorzystywane w zabawach indywidualnych, ale również w grupowych, co sprzyja rozwijaniu umiejętności społecznych. Przykładem może być budowanie wież w grupie, co wymaga współpracy i komunikacji.

Pytanie 34

W grupie dzieci trzyletnich jedno z maluchów niszczy zabawki i wykazuje agresywne zachowania wobec innych. Jaki sposób działania powinna wybrać opiekunka, aby wyeliminować jego niepożądane zachowania?

A. Oddzielanie niegrzecznego dziecka od innych dzieci

B. Wprowadzanie kar i zakazów

C. Prowadzenie rozmów z dzieckiem o jego zachowaniu

D. Pomijanie niewłaściwych zachowań

Przeprowadzanie rozmów z dzieckiem na temat jego zachowania jest najskuteczniejszym sposobem na eliminowanie niewłaściwych postaw w grupie rówieśniczej. W kontekście rozwoju emocjonalnego trzylatków, komunikacja odgrywa kluczową rolę, ponieważ dzieci w tym wieku zaczynają rozumieć związki przyczynowo-skutkowe oraz społeczny kontekst swoich działań. Opiekunka powinna zatem stworzyć bezpieczną przestrzeń do rozmowy, w której dziecko będzie mogło wyrazić swoje uczucia i myśli, a także zrozumieć, jak jego zachowanie wpływa na innych. Na przykład, można zaproponować zabawę w odgrywanie ról, gdzie dziecko będzie miało okazję zobaczyć sytuację z perspektywy rówieśników. Taki interaktywny sposób nauki sprzyja rozwijaniu empatii i umiejętności społecznych. Dodatkowo, warto wprowadzać pojęcia takie jak współpraca i wspólne zabawy, co może przyczynić się do lepszego zrozumienia przez dziecko, że jego działania mają znaczenie dla grupy. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi pracy z dziećmi, kluczowe jest podejście konstruktywne, które promuje pozytywne zachowania poprzez zrozumienie, a nie karanie.

Pytanie 35

Cukrzyca typu 1 rozwija się w wyniku

A. niedoboru lub braku laktazy

B. zbyt dużej produkcji insuliny

C. niedoboru lub całkowitego braku endogennej insuliny

D. przesadnej ilości spożywanych cukrów złożonych

Cukrzyca typu 1 jest schorzeniem autoimmunologicznym, w którym układ odpornościowy atakuje i niszczy komórki beta trzustki, odpowiedzialne za produkcję insuliny. Insulina jest kluczowym hormonem, który reguluje poziom glukozy we krwi, umożliwiając jej transport do komórek w celu wykorzystania jako źródło energii. W przypadku cukrzycy typu 1, niedobór lub całkowity brak insuliny prowadzi do hiperglikemii, co może powodować poważne komplikacje zdrowotne, takie jak kwasica ketonowa. Praktyczne podejście do zarządzania tą chorobą polega na codziennym monitorowaniu poziomu glukozy we krwi oraz dostosowywaniu dawek insuliny, co wymaga znajomości zasad żywienia i fizjologii organizmu. Osoby z cukrzycą typu 1 często korzystają z nowoczesnych technologii, takich jak pompy insulinowe i systemy monitorowania glikemii w czasie rzeczywistym, co pozwala na lepszą kontrolę choroby i minimalizację ryzyka powikłań. Edukacja pacjentów i ich rodzin na temat choroby oraz jej leczenia jest zgodna z dobrymi praktykami w opiece nad pacjentami z cukrzycą.

Pytanie 36

Opiekując się dzieckiem z niealergicznym nieżytem nosa, które nie ma innych objawów infekcji, powinno się zadbać o to, aby

A. jak najczęściej stosować krople do nosa dla dziecka

B. powietrze w pomieszczeniu, w którym przebywa dziecko, było bardzo ciepłe

C. regularnie wietrzyć pokój, w którym przebywa dziecko

D. w tym czasie dziecko nie wychodziło na spacery

Wietrzenie pokoju, gdzie przebywa dziecko, to super ważna sprawa, gdy mówimy o objawach niealergicznego nieżytu nosa. Dzięki temu powietrze krąży i pomagamy w usuwaniu alergenów oraz różnych zanieczyszczeń, które mogą nasilać objawy. Na przykład, świeże powietrze może złagodzić suchość błon śluzowych, a to istotne, bo suche powietrze zwykle pogarsza sytuację. Z doświadczenia wiem, że warto trzymać temperaturę w pomieszczeniu w okolicach 20-22°C, a wilgotność powinna być w granicach 40-60%. Można to osiągnąć przez wietrzenie i w razie potrzeby, używanie nawilżaczy. Poza tym, regularne wietrzenie pomaga też w pozbywaniu się różnych drobnoustrojów, co jest szczególnie ważne dla dzieci, które są bardziej podatne na infekcje. Te zalecenia są też zgodne z tym, co mówi Światowa Organizacja Zdrowia – poprawa jakości powietrza w pomieszczeniach to jeden ze sposobów na dbanie o zdrowie układu oddechowego.

Pytanie 37

Najważniejszym zaleceniem w zakresie higieny dziecka cierpiącego na atopowe zapalenie skóry jest

A. utrzymywanie odpowiedniego nawilżenia skóry

B. wybór kosmetyków o zapachu

C. kąpiel w wodzie w temperaturze 40 - 42°C

D. długi czas trwania kąpieli

Zachowanie odpowiedniego nawilżenia skóry jest kluczowym elementem w higienie dziecka z atopowym zapaleniem skóry (AZS). Skóra osób z AZS jest często przesuszona, co prowadzi do zaostrzenia objawów, takich jak swędzenie, zaczerwienienie i stany zapalne. Aby skutecznie zarządzać tymi objawami, zaleca się stosowanie emolientów, które tworzą barierę ochronną na skórze, zatrzymując wilgoć i minimalizując utratę wody. Przykładowo, emolienty w formie kremów czy maści powinny być aplikowane co najmniej dwa razy dziennie oraz po każdej kąpieli. To podejście jest zgodne z wytycznymi towarzystw dermatologicznych, takich jak European Academy of Dermatology and Venereology, które podkreślają znaczenie nawilżenia jako fundamentu terapii AZS. Oprócz regularnego nawilżania, warto także unikać czynników drażniących, takich jak kontakt z substancjami chemicznymi oraz stosowanie odpowiednich, hipoalergicznych produktów do pielęgnacji, co również wpływa na poprawę kondycji skóry. Przestrzeganie tych zasad może znacząco poprawić komfort życia dziecka z atopowym zapaleniem skóry.

Pytanie 38

Po ustaniu drgawek epileptycznych u dziecka, opiekun powinien umieścić je w pozycji

A. na plecach, z nogami unoszącymi się wysoko w górę.

B. na boku, z twarzą lekko skierowaną w dół i wsparciem pod plecy.

C. na boku, z głową mocno odchyloną w tył.

D. na plecach, z poduszką pod głową i nogami uniesionymi.

Ułożenie dziecka w pozycji na boku po ustąpieniu drgawek padaczkowych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu pacjenta. Ta pozycja, znana również jako pozycja bezpieczna, minimalizuje ryzyko aspiracji, co oznacza zmniejszenie prawdopodobieństwa, że dziecko wciągnie do płuc wydzielinę, ślinę lub inne substancje. Dodatkowo, ułożenie z lekko uniesioną głową i z podparciem pod plecy sprzyja swobodnemu oddychaniu, co jest szczególnie ważne po epizodzie drgawkowym, kiedy organizm może być osłabiony. Przykładowo, w sytuacji, gdy dziecko ma tendencję do wymiotów, ta pozycja chroni przed uduszeniem. W kontekście standardów opieki nad dziećmi z padaczką, zaleca się, aby opiekunowie byli przeszkoleni w zakresie pierwszej pomocy i znajomości tych praktyk, co może znacznie poprawić bezpieczeństwo i wyniki zdrowotne. Ponadto, zawsze warto monitorować stan dziecka i, w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów, niezwłocznie zasięgnąć porady medycznej.

Pytanie 39

Z diety dziecka cierpiącego na fenyloketonurię należy z całą pewnością usunąć

A. miód

B. herbatę

C. masło

D. mięso

Odpowiedź "mięso" jest prawidłowa, ponieważ osoby cierpiące na fenyloketonurię (PKU) muszą unikać pokarmów bogatych w fenylalaninę, aminokwas, który jest szkodliwy dla ich organizmu. Mięso, szczególnie czerwone, jest jednym z produktów zawierających wysokie ilości fenylalaniny. Dieta dzieci z PKU musi być ściśle kontrolowana i zrównoważona, co oznacza, że białka pochodzenia zwierzęcego, w tym mięso, są wykluczone. Zamiast tego, zaleca się stosowanie specjalnych preparatów białkowych i produktów niskofenylalaninowych, które dostarczają niezbędnych składników odżywczych bez ryzyka zatrucia. Przykładowo, niektóre produkty wykonane z kukurydzy czy soi mogą być stosowane w diecie tych dzieci. Monitorowanie poziomu fenylalaniny we krwi jest kluczowe w terapii żywieniowej w PKU, co podkreśla istotność przestrzegania zasad diety bezfenylalaninowej.

Pytanie 40

Masa ciała dziecka, które prawidłowo rozwija się po pierwszym roku życia w porównaniu do masy przy narodzinach, zmienia się w sposób

A. podwojeniu

B. wzrostowi o 30%

C. potrojeniu

D. wzrostowi o 60%

Masa ciała prawidłowo rozwijającego się dziecka na zakończenie pierwszego roku życia rzeczywiście potraja masę urodzeniową. To zjawisko jest zgodne z obserwacjami w pediatrii oraz wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącymi wzrostu i rozwoju dzieci. W pierwszym roku życia, dzieci zazwyczaj przybierają na wadze w tempie około 150-200 gramów tygodniowo, co w praktyce oznacza, że ich masa ciała z masy urodzeniowej, średnio wynoszącej około 3,5 kg, zwiększa się do około 10,5 kg. Tak znaczny przyrost masy ciała jest istotny dla prawidłowego rozwoju fizycznego oraz psychomotorycznego dziecka. Właściwe monitorowanie masy ciała należy do podstawowych zadań pediatrów i rodziców, ponieważ pozwala na wczesne wychwycenie potencjalnych problemów zdrowotnych, takich jak niedożywienie czy otyłość. Zgodnie z wytycznymi WHO, rodzice powinni regularnie kontrolować wzrost i masę ciała dziecka, aby upewnić się, że są w odpowiednich percentylach wzrostu, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowego rozwoju.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej