Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:10
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:18

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki protokół stosują komputery, aby informować router o zamiarze dołączenia do lub opuszczenia konkretnej grupy multicastowej?

A. IGMP

B. UDP

C. DHCP

D. TCP/IP

Protokół TCP/IP, jako zestaw protokołów, stanowi podstawę komunikacji w Internecie, ale nie jest skoncentrowany na zarządzaniu grupami rozgłoszeniowymi. Zawiera różne protokoły, takie jak TCP i IP, które są odpowiedzialne za transport i adresowanie danych, ale nie oferuje mechanizmu do obsługi multicastu. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) służy do automatycznej konfiguracji adresów IP w sieci, co jest istotne dla przydzielania dynamicznych adresów, lecz nie ma związku z zarządzaniem uczestnictwem w grupach rozgłoszeniowych. UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który umożliwia przesyłanie datagramów bez zapewnienia niezawodności, co czyni go odpowiednim do transmisji multimedialnych, ale nie reguluje on, jak urządzenia przyłączają się do grup multicastowych. Typowym błędem jest mylenie ról tych protokołów; TCP/IP i UDP dotyczą transportu danych, a DHCP zarządza adresowaniem, podczas gdy IGMP jest dedykowany do zarządzania grupami multicastowymi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami, zwłaszcza w kontekście rosnących potrzeb na efektywne przesyłanie danych w różnych aplikacjach sieciowych.

Pytanie 2

Aby połączyć cyfrową kamerę z interfejsem IEEE 1394 (FireWire) z komputerem, wykorzystuje się kabel z wtykiem zaprezentowanym na fotografii

A. C

B. B

C. A

D. D

Kiedy wybiera się niepoprawne odpowiedzi, trzeba przede wszystkim zrozumieć różnorodność interfejsów i ich właściwości. Na przykład złącze HDMI, widoczne na zdjęciu B, jest popularne do przesyłania nieskompresowanego sygnału audio i wideo, głównie w telewizorach i monitorach, ale nie ma za bardzo nic wspólnego z IEEE 1394. Jego budowa i zastosowanie są inne niż w FireWire, bo HDMI nie obsługuje transferu danych między komputerem a kamerą, tylko przesyła obraz i dźwięk. Z drugiej strony, USB, pokazane na zdjęciu C, jest bardzo uniwersalne i używane w wielu różnych urządzeniach, ale ma swoje ograniczenia w porównaniu do FireWire pod względem przepustowości i sposobu przesyłania danych. Chociaż USB jest wszechobecne w nowoczesnych sprzętach, nie zadziała z kamerami cyfrowymi, które mają interfejs IEEE 1394. RCA, które widać na zdjęciu D, to standardowe analogowe złącze, używane głównie do audio i wideo, ale nie ma nic wspólnego z cyfrowym transferem danych, jak FireWire. Źle dobrane złącze może prowadzić do problemów z kompatybilnością i ograniczeń w prędkości przesyłania danych, co może być kłopotliwe w profesjonalnej pracy z multimediami. Fajnie jest zrozumieć, jakie są różnice między tymi standardami, żeby dobrze wykorzystać urządzenia multimedialne i zapewnić efektywną pracę w zawodzie.

Pytanie 3

Zasilacz UPS o mocy nominalnej 480 W nie powinien być używany do zasilania

A. modemu ADSL

B. drukarki laserowej

C. monitora

D. urządzeń sieciowych typu router

Podłączanie urządzeń takich jak modem ADSL, router czy monitor do zasilacza UPS o mocy 480 W jest teoretycznie możliwe, jednakże nie uwzględnia ono kontekstu praktycznego i wymagań energetycznych, które mogą powodować nieefektywne wykorzystanie zasobów. Modemy ADSL oraz urządzenia sieciowe, jak routery, mają stosunkowo niskie zapotrzebowanie na moc, zazwyczaj w granicach 10-30 W, co oznacza, że te urządzenia mogą być bezpiecznie zasilane przez UPS bez obaw o przeciążenie. Monitory, w zależności od ich technologii (LCD, LED, itp.), również zużywają umiarkowane ilości energii, często w przedziale 30-100 W, co sprawia, że nie stanowią one zagrożenia dla zasilacza o mocy 480 W. Typowym błędem myślowym przy podłączaniu tego typu urządzeń do UPS jest przeświadczenie, że ich suma pobieranej mocy automatycznie zwalnia z racji zachowania się w granicach limitu znamionowego. Należy również wziąć pod uwagę, że zasilacz UPS ma swoje ograniczenia nie tylko w kontekście bezpośredniego obciążenia, ale także w odniesieniu do przebiegów prądowych i ich stabilności. Złą praktyką jest ignorowanie maksymalnych wartości chwilowych, które mogą wystąpić przy włączaniu lub wyłączaniu urządzeń, co w przypadku urządzeń takich jak drukarki laserowe, może prowadzić do przeciążeń, a w rezultacie do uszkodzenia zasilacza lub podłączonego sprzętu. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze analizować całkowite obciążenie zasilacza i stosować się do zaleceń producentów dotyczących jego użytkowania.

Pytanie 4

Jaki skrót odpowiada poniższej masce podsieci: 255.255.248.0?

A. /21

B. /22

C. /24

D. /23

Skrócony zapis /21 odpowiada masce podsieci 255.255.248.0, co oznacza, że pierwsze 21 bitów adresu IP jest zarezerwowanych dla identyfikacji podsieci, a pozostałe 11 bitów dla hostów w tej podsieci. Taka konfiguracja pozwala na skonfigurowanie do 2046 hostów (2^11 - 2, ponieważ musimy odjąć adres sieci oraz adres rozgłoszeniowy). W praktyce, maski podsieci są kluczowe dla efektywnego zarządzania adresacją w sieciach komputerowych. Umożliwiają one podział dużych sieci na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność transmisji danych. W kontekście standardów sieciowych, stosowanie maski /21 jest powszechnie spotykane w większych przedsiębiorstwach, gdzie istnieje potrzeba podziału sieci na mniejsze grupy robocze. Warto również zauważyć, że każda zmiana maski podsieci wpływa na rozkład adresów IP, co czyni umiejętność ich odpowiedniego stosowania niezbędną w pracy administratora sieci.

Pytanie 5

Na rysunkach technicznych dotyczących instalacji sieci komputerowej oraz dedykowanej instalacji elektrycznej, symbolem pokazanym na rysunku oznaczane jest gniazdo

A. elektryczne ze stykiem ochronnym

B. elektryczne bez styku ochronnego

C. telefoniczne

D. komputerowe

Symbol na rysunku przedstawia gniazdo elektryczne ze stykiem ochronnym co jest zgodne z normami bezpieczeństwa obowiązującymi w instalacjach elektrycznych. Styk ochronny znany również jako uziemienie to dodatkowy przewód w gniazdku który ma na celu ochronę przed porażeniem elektrycznym. Jego obecność jest kluczowa w urządzeniach elektrycznych które mogą mieć części przewodzące dostępne dla użytkownika. W praktyce takie gniazda stosowane są powszechnie w gospodarstwach domowych i budynkach komercyjnych zapewniając dodatkowe zabezpieczenie przed przepięciami czy błędami w instalacji. Zgodnie z normą PN-IEC 60364 instalacje elektryczne powinny być projektowane i wykonane w sposób zapewniający ochronę podstawową i ochronę przy uszkodzeniu. Dodatkowo symbol ten jest powszechnie rozpoznawany w dokumentacji technicznej co ułatwia identyfikację typu gniazda w projektach i schematach instalacji.

Pytanie 6

Który z protokołów należy do warstwy transportowej, działa bez nawiązywania połączenia i nie posiada mechanizmów weryfikujących poprawność dostarczania danych?

A. ICMP

B. TCP

C. UDP

D. IP

IP (Internet Protocol) to protokół warstwy sieciowej, a nie transportowej, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest adresowanie i dostarczanie pakietów danych pomiędzy hostami w sieci. IP nie jest protokołem bezpołączeniowym w kontekście dostarczania danych, ponieważ operuje na bardziej podstawowym poziomie niż protokoły warstwy transportowej. TCP, z kolei, jest protokołem warstwy transportowej, który zapewnia niezawodne, połączeniowe przesyłanie danych, co jest przeciwieństwem mechanizmów UDP. TCP wykorzystuje techniki takie jak retransmisja, kontrola przepływu i kontrola błędów, aby zapewnić, że wszystkie dane dotrą w odpowiedniej kolejności oraz w nienaruszonej formie. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem pomocniczym, który działa równolegle z IP i służy głównie do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych, takich jak ping. Często dochodzi do mylnych wniosków, gdyż protokoły te są ze sobą powiązane, ale pełnią różne funkcje. Właściwe zrozumienie architektury protokołów sieciowych oraz ich warstw jest kluczem do analizy i optymalizacji komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 7

Element funkcjonalny opisany jako DSP w załączonym diagramie blokowym to

A. pamięć RAM

B. przetwornik DAC z pamięcią RAM

C. mikroprocesor systemu audio

D. przetwornik ADC z pamięcią RAM

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów karty dźwiękowej. Bufor RAM jest używany do tymczasowego przechowywania danych, ale nie pełni funkcji przetwarzania danych, jak robi to DSP. Przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM to komponent, który konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe, umożliwiając ich odtwarzanie na urządzeniach audio. Jednak jego rolą nie jest przetwarzanie sygnałów w czasie rzeczywistym, co jest kluczowym zadaniem DSP. Przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM działa odwrotnie do DAC, konwertując sygnały analogowe na cyfrowe, co jest pierwszym krokiem w cyfrowym przetwarzaniu dźwięku. Choć oba te komponenty są niezbędne do konwersji sygnałów, nie zastępują funkcji przetwarzania DSP. Typowe błędy wynikają z przypisywania funkcji przetwarzania niewłaściwym komponentom wskutek mylnego rozumienia ich roli w systemie. W kontekście egzaminu zawodowego ważne jest zrozumienie, że DSP jako mikroprocesor karty dźwiękowej wykonuje złożone operacje matematyczne na sygnałach audio, co umożliwia ich dalsze przesyłanie lub modyfikowanie. Dobre zrozumienie funkcji DSP i innych komponentów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i diagnozowania systemów dźwiękowych.

Pytanie 8

W wyniku wykonania przedstawionych poleceń systemu Linux interfejs sieciowy eth0 otrzyma:

ifconfig eth0 10.0.0.100 netmask 255.255.255.0 broadcast 10.0.0.255 up
route add default gw 10.0.0.10

A. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10

B. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10

C. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100

D. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255

Odpowiedź wskazująca na adres IP 10.0.0.100, maskę /24 oraz bramę 10.0.0.10 jest prawidłowa, ponieważ polecenie 'ifconfig eth0 10.0.0.100 netmask 255.255.255.0 broadcast 10.0.0.255 up' ustawia adres IP interfejsu eth0 na 10.0.0.100 oraz maskę podsieci na 255.255.255.0, co odpowiada notacji CIDR /24. Oznacza to, że adresy w tej samej podsieci mogą mieć wartości od 10.0.0.1 do 10.0.0.254. Drugie polecenie 'route add default gw 10.0.0.10' ustawia domyślną bramę na 10.0.0.10, co jest istotne dla komunikacji z innymi sieciami. Zapewnienie poprawnych ustawień IP i maski podsieci jest kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi, ponieważ umożliwia efektywną komunikację w obrębie podsieci, a także między różnymi podsieciami. Przykładem praktycznego zastosowania tych ustawień może być konfiguracja serwera, który ma komunikować się z innymi urządzeniami w sieci lokalnej oraz z sieciami zewnętrznymi za pośrednictwem bramy.

Pytanie 9

Urządzeniem peryferyjnym pokazanym na ilustracji jest skaner biometryczny, który wykorzystuje do identyfikacji

A. rysunek twarzy

B. brzmienie głosu

C. linie papilarne

D. kształt dłoni

Rysy twarzy, choć są stosowane w systemach biometrycznych, nie są związane z przedstawionym urządzeniem. Systemy rozpoznawania twarzy działają na zasadzie analizy struktury twarzy użytkownika. Są one stosowane w miejscach, gdzie wymagana jest szybka identyfikacja na odległość, na przykład na lotniskach. Kształt dłoni z kolei, jest mniej powszechną metodą biometryczną, która polega na analizie kształtu i proporcji dłoni. Systemy te mogą być używane w przypadku, gdy wymagana jest wysoka dokładność i niezawodność, ale ich zastosowanie jest ograniczone ze względu na potrzebę specjalistycznego sprzętu i większej powierzchni skanowania. Brzmienie głosu jest stosowane w biometrii głosowej, która analizuje unikalne cechy głosu użytkownika, takie jak ton, rytm i akcent. Jest wykorzystywana głównie w systemach telefonicznych i aplikacjach, gdzie użytkownik może być zidentyfikowany na podstawie rozmowy. W porównaniu z liniami papilarnymi, te metody mogą być mniej precyzyjne lub podatne na zmiany warunków otoczenia, takie jak hałas czy zmiany w wyglądzie lub głosie użytkownika. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe do wyboru odpowiedniego rozwiązania do konkretnego zastosowania, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa i efektywności systemów zabezpieczających.

Pytanie 10

Jakie polecenie w systemie Linux jest używane do sprawdzania wielkości katalogu?

A. cp

B. du

C. ps

D. rm

Polecenia 'cp', 'ps' i 'rm' mają zgoła inne cele i funkcje, które nie są związane z analizą rozmiaru katalogów. 'cp' to polecenie do kopiowania plików i katalogów, co oznacza, że jego podstawowym przeznaczeniem jest tworzenie ich kopii w innym miejscu, a nie ocena rozmiaru. Użycie 'cp' w tym kontekście mogłoby prowadzić do mylnego wrażenia, że można w ten sposób monitorować przestrzeń dyskową, co jest nieprawidłowe. 'ps' to narzędzie służące do wyświetlania informacji o działających procesach na systemie, co absolutnie nie ma związku z analizą danych o rozmiarze plików czy katalogów. Użytkownik, który mylnie uznaje 'ps' za narzędzie do sprawdzania rozmiaru katalogu, może nie dostrzegać istotności monitorowania zasobów systemowych w kontekście wydajności. Z kolei 'rm' to polecenie usuwania plików i katalogów, które wprowadza ryzyko nieodwracalnej utraty danych, jeśli jest używane nieostrożnie. Zrozumienie funkcji tych poleceń i ich zastosowania w systemie Linux jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem oraz unikania krytycznych błędów. Użytkownicy powinni być świadomi, że każde z tych poleceń pełni określoną rolę, a mylne ich zastosowanie może prowadzić do poważnych problemów z zarządzaniem danymi.

Pytanie 11

Protokół, który konwertuje nazwy domen na adresy IP, to

A. DNS (Domain Name System)

B. ICMP (Internet Control Message Protocol)

C. ARP (Address Resolution Protocol)

D. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

DNS, czyli Domain Name System, jest fundamentalnym protokołem w architekturze internetu, który odpowiedzialny jest za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.przyklad.pl, na odpowiadające im adresy IP, np. 192.0.2.1. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z łatwych do zapamiętania nazw, zamiast skomplikowanych numerów IP. W praktyce oznacza to, że gdy wpisujesz adres URL w przeglądarkę, system DNS przesyła zapytanie do serwera DNS, który zwraca właściwy adres IP. Przykładem zastosowania DNS jest rozwiązywanie nazw w usługach webowych, gdzie szybkość i dostępność są kluczowe. Standardy DNS, takie jak RFC 1034 i RFC 1035, regulują zasady działania tego systemu, zapewniając interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami oraz bezpieczeństwo komunikacji. Dobre praktyki w konfiguracji DNS obejmują m.in. używanie rekordów CNAME do aliasów, a także implementację DNSSEC dla zwiększenia bezpieczeństwa, co chroni przed atakami typu spoofing.

Pytanie 12

Ile symboli routerów i przełączników występuje na diagramie?

A. 3 przełączniki i 4 rutery

B. 4 przełączniki i 8 ruterów

C. 4 przełączniki i 3 rutery

D. 8 przełączników i 3 rutery

Prawidłowa odpowiedź wskazuje 4 przełączniki i 3 rutery. To kluczowe, by zrozumieć strukturę sieci komputerowej i jej komponenty. Przełączniki służą do łączenia urządzeń w tej samej podsieci i pracują na warstwie 2 modelu OSI. Rutery natomiast działają na warstwie 3 i są używane do łączenia różnych sieci. Na schemacie widzimy wyraźne rozgraniczenie między tymi urządzeniami dzięki ich symbolom. Prawidłowe rozpoznanie ich ilości jest istotne dla prawidłowej konfiguracji i diagnozowania sieci. W praktyce, wiedza o liczbie i rodzaju użytych urządzeń pozwala na ich efektywne zarządzanie, a także planowanie rozbudowy infrastruktury. Używanie właściwych urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak te opisane w dokumentach IEEE, zapewnia stabilność i wydajność sieci. Dlatego znajomość funkcji i umiejętność rozróżniania przełączników i ruterów jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, co może bezpośrednio wpływać na jakość i bezpieczeństwo sieci komputerowej.

Pytanie 13

Wskaż błędny sposób podziału dysku MBR na partycje?

A. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

B. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

D. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

Wykorzystywanie nieprawidłowych kombinacji partycji na dysku MBR często prowadzi do nieporozumień i problemów z zarządzaniem przestrzenią dyskową. W przypadku wyboru połączenia jednej partycji podstawowej i dwóch rozszerzonych, istnieje fundamentalne nieporozumienie dotyczące architektury MBR. MBR, jako standardowy sposób zarządzania partycjami na tradycyjnych dyskach twardych, pozwala jedynie na jedną partycję rozszerzoną. Partycja rozszerzona jest specjalnym rodzajem partycji, która pełni rolę kontenera dla wielu partycji logicznych. Oznacza to, że nie można mieć dwóch partycji rozszerzonych na jednym dysku MBR, ponieważ naruszyłoby to podstawowe zasady dotyczące struktury partycji. Błędne podejście do liczby partycji może prowadzić do błędów przy próbie uruchomienia systemu operacyjnego, a także do trudności w alokacji i zarządzaniu przestrzenią dyskową. Ważne jest, aby zrozumieć, że efektywne zarządzanie partycjami nie tylko wpływa na prawidłowe działanie systemu operacyjnego, ale także na bezpieczeństwo i wydajność przechowywanych danych. Dobrą praktyką jest również monitorowanie i regularne przeglądanie struktury partycji oraz ich wykorzystania, co pozwala na lepsze planowanie przyszłych potrzeb w zakresie przechowywania danych.

Pytanie 14

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie listy zawartości katalogu?

A. ls

B. pwd

C. rpm

D. cd

Polecenie 'ls' jest fundamentalnym narzędziem w systemach Linux i Unix, służącym do wyświetlania zawartości katalogów. Umożliwia użytkownikom szybkie sprawdzenie, jakie pliki i podkatalogi znajdują się w danym katalogu. Domyślnie, polecenie to wyświetla jedynie nazwy plików, ale można je rozszerzyć o różne opcje, takie jak '-l', co zapewnia bardziej szczegółowy widok z dodatkowymi informacjami, takimi jak uprawnienia, właściciel, grupa, rozmiar plików oraz daty modyfikacji. Użycie 'ls -a' pozwala ponadto na wyświetlenie ukrytych plików, które zaczynają się od kropki. Dobre praktyki w administrowaniu systemem Linux obejmują znajomość i stosowanie polecenia 'ls' w codziennej pracy, co umożliwia skuteczne zarządzanie plikami i katalogami. Przykładowe zastosowanie to: 'ls -lh' w celu uzyskania czytelnych rozmiarów plików oraz 'ls -R' do rekurencyjnego przeszukiwania podkatalogów.

Pytanie 15

Jaki jest główny cel stosowania maski podsieci?

A. Szyfrowanie transmisji danych w sieci

B. Rozdzielenie sieci na mniejsze segmenty

C. Ochrona danych przed nieautoryzowanym dostępem

D. Zwiększenie przepustowości sieci

Maska podsieci jest kluczowym elementem w zarządzaniu sieciami komputerowymi, zwłaszcza gdy mówimy o sieciach opartych na protokole IP. Jej główną funkcją jest umożliwienie podziału większych sieci na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, zwane podsieciami. Dzięki temu administrator może lepiej kontrolować ruch sieciowy, zarządzać adresami IP oraz zwiększać efektywność wykorzystania dostępnych zasobów adresowych. Maska podsieci pozwala na określenie, która część adresu IP odpowiada za identyfikację sieci, a która za identyfikację urządzeń w tej sieci. Z mojego doświadczenia, dobrze zaplanowane podsieci mogą znacząco poprawić wydajność i bezpieczeństwo sieci, minimalizując ryzyko kolizji adresów IP oraz niepotrzebnego ruchu między segmentami sieci. W praktyce, stosowanie masek podsieci jest nie tylko standardem, ale i koniecznością w dużych organizacjach, które muszą zarządzać setkami, a nawet tysiącami urządzeń. Optymalizacja przydziału adresów IP w ten sposób jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, promowanymi przez organizacje takie jak IETF.

Pytanie 16

Do jakiego celu służy program fsck w systemie Linux?

A. do nadzorowania parametrów pracy i efektywności komponentów komputera

B. do przeprowadzania testów wydajności serwera WWW poprzez generowanie dużej liczby żądań

C. do oceny kondycji systemu plików oraz lokalizacji uszkodzonych sektorów

D. do identyfikacji struktury sieci oraz analizy przepustowości sieci lokalnej

Wiele osób myli funkcjonalność programu fsck z innymi narzędziami i procedurami, co prowadzi do nieporozumień dotyczących jego zastosowania. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że fsck jest używany do wykrywania struktury sieci i diagnostyki przepustowości lokalnej jest całkowicie błędna, ponieważ te zadania są zarezerwowane dla narzędzi takich jak iperf czy traceroute, które są przeznaczone do analizy wydajności i stanu sieci. Z kolei odpowiedzi dotyczące testów wydajnościowych serwera WWW i monitorowania parametrów sprzętowych również nie mają związku z funkcją fsck. Testy wydajnościowe serwera WWW wykonuje się z wykorzystaniem narzędzi takich jak Apache Benchmark (ab) lub JMeter, które koncentrują się na obciążeniu i czasie odpowiedzi serwera, a nie na stanie systemu plików. Monitorowanie parametrów pracy podzespołów komputera jest realizowane przy pomocy narzędzi takich jak top, htop czy monitoring systemowy, które analizują wykorzystanie CPU, RAM oraz innych zasobów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie kontekstu użycia narzędzi i ich funkcji, co podkreśla konieczność zrozumienia specyfiki każdego z narzędzi i ich przeznaczenia w ekosystemie systemów operacyjnych. Wszyscy użytkownicy powinni zatem być świadomi, że fsck koncentruje się wyłącznie na systemach plików, a jego prawidłowe wykorzystanie jest kluczowe dla zachowania integralności i dostępności danych.

Pytanie 17

W systemach operacyjnych z rodziny Windows odpowiednikiem programu fsck z systemu Linux jest aplikacja

A. tasklist

B. erase

C. icacls

D. chkdsk

'chkdsk' to rzeczywiście to, czego szukałeś. To narzędzie w Windows sprawdza dyski twarde i naprawia różne błędy. W sumie, można je porównać do 'fsck' w Linuxie, bo oba zajmują się sprawdzaniem systemu plików i naprawą uszkodzeń. To przydatna sprawa, zwłaszcza jak system ma problemy z czytaniem danych albo coś się psuje podczas pracy na plikach. Żeby użyć 'chkdsk', wystarczy otworzyć wiersz poleceń jako administrator i wpisać 'chkdsk C:', gdzie 'C' to litera dysku do sprawdzenia. Fajnie jest też robić to regularnie, szczególnie po awarii lub intensywnym użytkowaniu, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy i że nasze dane są bezpieczne. Warto też wiedzieć, że 'chkdsk' można ustawić, żeby działał automatycznie przy starcie systemu, co pomaga w naprawie problemów jeszcze zanim użytkownik zdąży coś zrobić na problematycznym dysku.

Pytanie 18

Jaką konfigurację sieciową powinien mieć komputer, który jest częścią tej samej sieci LAN co komputer z adresem 10.8.1.10/24?

A. 10.8.0.101 i 255.255.0.0

B. 10.8.1.101 i 255.255.255.0

C. 10.8.1.101 i 255.255.0.0

D. 10.8.0.101 i 255.255.255.0

Podane odpowiedzi, które nie zawierają poprawnej konfiguracji dla zdefiniowanej sieci, wskazują na typowe nieporozumienia związane z zasadami adresacji IP i maskami podsieci. Na przykład, odpowiedź z adresem 10.8.0.101 i maską 255.255.0.0 jest niepoprawna, ponieważ maska ta pozwala na dużo szerszy zakres adresów, obejmując zarówno 10.8.0.0, jak i 10.8.1.0, co oznacza, że urządzenie z tym adresem IP może nie być w stanie bezpośrednio komunikować się z 10.8.1.10. Podobnie, adres 10.8.1.101 z maską 255.255.0.0 również wykracza poza granice definiowane przez maskę /24, co skutkuje trudnościami w komunikacji w tej samej sieci LAN. Kluczowa różnica między tymi maskami polega na tym, że maska 255.255.0.0 (czyli /16) rozdziela sieć na znacznie większe segmenty, co może prowadzić do problemów z kolizjami i wydajnością, a także do trudności w zarządzaniu. W sieciach, gdzie pożądane jest ograniczenie ruchu do określonych podgrup urządzeń, zaleca się stosowanie węższych masek, takich jak 255.255.255.0. Zrozumienie tych zasad jest fundamentem efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, co wpływa na ich stabilność i wydajność.

Pytanie 19

W jakiej topologii sieci fizycznej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma sąsiadującymi komputerami, bez użycia dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Pierścienia

B. Magistrali

C. Siatki

D. Gwiazdy

Topologia pierścienia to struktura, w której każdy komputer (lub węzeł) jest połączony z dokładnie dwoma sąsiednimi komputerami, tworząc zamknięty krąg. W tej konfiguracji dane przesyłane są w jednym kierunku, co minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładem zastosowania topologii pierścienia są starzejące się sieci token ring, gdzie token (znacznik) krąży w sieci, umożliwiając dostęp do medium transmisyjnego tylko jednemu urządzeniu na raz. Dzięki tej metodzie zapewniono porządek w przesyłaniu danych, co było kluczowe w środowiskach o dużym ruchu. Standardy IEEE 802.5 regulują techniczne aspekty takich sieci, wskazując na korzyści z używania topologii pierścienia w złożonych systemach wymagających synchronizacji. W praktyce, mimo że topologia pierścienia nie jest tak popularna jak inne, może być korzystna w określonych zastosowaniach, gdzie ważne są niski koszt i prostota instalacji.

Pytanie 20

Drukarka została zainstalowana w systemie Windows. Aby ustawić między innymi domyślną orientację wydruku, liczbę stron na arkusz oraz kolorystykę, podczas jej konfiguracji należy skorzystać z opcji

A. preferencji drukowania

B. zabezpieczenia drukarki

C. udostępniania drukarki

D. prawa drukowania

Preferencje drukowania to istotna opcja w systemach operacyjnych rodziny Windows, która pozwala na dostosowanie ustawień dotyczących procesu wydruku. W ramach tej opcji można skonfigurować takie parametry jak domyślna orientacja wydruku (pionowa lub pozioma), liczba stron na arkusz, format papieru, a także tryb kolorów (kolorowy lub czarno-biały). Na przykład, jeśli często drukujesz dokumenty w formacie PDF, możesz ustawić orientację na poziomą, co ułatwi czytelność zawartości. Dodatkowo, ludzie często wykorzystują możliwość drukowania kilku stron na jednym arkuszu, co jest przydatne w przypadku oszczędności papieru i kosztów druku. Dobrą praktyką jest także dostosowanie kolorów w zależności od rodzaju dokumentów – do dokumentów roboczych lepiej sprawdza się wydruk czarno-biały, natomiast do projektów graficznych warto korzystać z trybu kolorowego. Zrozumienie i umiejętne korzystanie z preferencji drukowania może znacząco poprawić efektywność i jakość wydruku, co jest zgodne z zaleceniami dobrych praktyk w zarządzaniu dokumentami.

Pytanie 21

Metoda transmisji żetonu (ang. token) znajduje zastosowanie w topologii

A. gwiaździstej

B. magistralowej

C. pierścieniowej

D. kratowej

Fajnie, że zrozumiałeś technikę przekazywania żetonu, bo to naprawdę ważny element w topologii pierścienia. W tej topologii dane przemieszczają się w pakietach, które krążą po pierścieniu, a każdy węzeł może przechwycić żeton, gdy jest gotowy do nadawania. Żeton to taki specjalny pakiet, dzięki któremu tylko jeden węzeł może przesyłać dane w danym momencie, co zapobiega kolizjom. Przykład z siecią Token Ring z lat 80. i 90. to dobry sposób, żeby to zobrazować. To podejście naprawdę pomaga w zarządzaniu dostępem do medium transmisyjnego, co jest mega ważne w sieciach, gdzie stabilność i przewidywalność to podstawa. Współczesne standardy, jak IEEE 802.5, wciąż opierają się na tej idei, co czyni ją użyteczną w różnych kontekstach, jak sieci lokalne czy systemy komunikacji rozproszonej.

Pytanie 22

Na rysunku ukazany jest diagram blokowy zasilacza

A. analogowego komputera

B. awaryjnego (UPS)

C. impulsowego matrycy RAID

D. impulsowego komputera

Zasilacz komputerowy analogowy oraz impulsowy różnią się znacząco od zasilacza awaryjnego pod względem konstrukcji i zastosowania. Zasilacz analogowy nie jest typowym rozwiązaniem we współczesnych systemach IT, gdzie dominują zasilacze impulsowe ze względu na wyższą efektywność energetyczną i mniejsze rozmiary. Zasilacz impulsowy komputera, choć popularny, nie oferuje funkcji podtrzymywania zasilania w przypadku przerwy w dostawie energii, co czyni go nieodpowiednim do zastosowania w krytycznych systemach wymagających ciągłości pracy. Natomiast zasilacz impulsowy dla matrycy RAID służy do zapewnienia stabilnego napięcia dla tego typu urządzeń pamięci masowej, ale również nie zapewnia ochrony przed przerwami w zasilaniu. Błędna identyfikacja zasilacza UPS z innymi typami zasilaczy może wynikać z niezrozumienia funkcji akumulatorów i falownika, które są kluczowe dla działania UPS. Warto podkreślić, że UPS ma na celu nie tylko dostarczenie energii podczas awarii, ale również ochronę przed przepięciami, co jest szczególnie ważne w ochronie delikatnych podzespołów elektronicznych przed uszkodzeniem. Dlatego rozumienie różnic w konstrukcji i funkcjach różnych typów zasilaczy jest kluczowe w kontekście zastosowań przemysłowych i informatycznych, gdzie niezawodność zasilania ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa danych i ciągłości operacyjnej.

Pytanie 23

Aby skutecznie zabezpieczyć system operacyjny przed atakami złośliwego oprogramowania, po zainstalowaniu programu antywirusowego konieczne jest

A. aktualizowanie oprogramowania i baz wirusów oraz regularne skanowanie systemu

B. niedostarczanie swojego hasła dostępowego oraz wykonywanie defragmentacji dysków twardych

C. wykupienie licencji na oprogramowanie antywirusowe i korzystanie z programu chkdsk

D. zainstalowanie dodatkowego programu antywirusowego dla zwiększenia bezpieczeństwa

Program antywirusowy jest kluczowym elementem ochrony systemu operacyjnego przed złośliwym oprogramowaniem. Po jego zainstalowaniu, niezwykle istotne jest regularne aktualizowanie zarówno samego programu, jak i baz wirusów. Aktualizacje dostarczają najnowsze definicje wirusów oraz poprawki, które mogą eliminować luki bezpieczeństwa. Bez tych aktualizacji, program może nie być w stanie zidentyfikować najnowszych zagrożeń. Ponadto, regularne skanowanie systemu pozwala na wczesne wykrywanie i neutralizowanie potencjalnych zagrożeń, co jest częścią proaktywnej strategii bezpieczeństwa. Dobrym przykładem jest korzystanie z harmonogramu zadań w systemach operacyjnych, co pozwala na automatyczne uruchamianie skanowania w wyznaczonych odstępach czasu. W ramach branżowych standardów ochrony danych, takich jak ISO/IEC 27001, regularne aktualizacje i skanowanie są zalecane jako najlepsze praktyki, które mogą znacznie zredukować ryzyko infekcji złośliwym oprogramowaniem i zachować integralność systemu.

Pytanie 24

Na zdjęciu przedstawiono

A. kartridż

B. toner

C. taśmę barwiącą

D. tusz

Tusz jest płynną substancją stosowaną głównie w drukarkach atramentowych gdzie dysze nanoszą go na papier w postaci mikroskopijnych kropli. W odróżnieniu od taśmy barwiącej tusz nie wymaga mechanicznego uderzania w papier i jest stosowany w urządzeniach które wymagają wysokiej jakości kolorowych druków. Z kolei toner to suche sproszkowane pigmenty używane w drukarkach laserowych które są przenoszone na papier za pomocą elektrostatycznego ładunku a następnie utrwalane przez rolki grzewcze. Toner cechuje się wysoką precyzją i jest idealny do druku dużych nakładów czarno-białych dokumentów. Kartridż w kontekście drukarek najczęściej odnosi się do pojemnika na tusz lub toner ale nie jest to odpowiednie określenie dla taśm barwiących które mają inną konstrukcję i zastosowanie. Typowym błędem jest mylenie tych komponentów ze względu na podobieństwo ich nazewnictwa i funkcji jako materiałów eksploatacyjnych. Wybór niewłaściwego elementu eksploatacyjnego może prowadzić do nieprawidłowego działania urządzenia i obniżenia jakości drukowanych materiałów. Ważne jest zrozumienie różnic w technologii druku aby prawidłowo identyfikować i stosować odpowiednie materiały.

Pytanie 25

Lokalny komputer dysponuje adresem 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego urządzenia, która identyfikuje adresy w sieci, uzyskano informację, że adresem komputera jest 195.182.130.24. Co to oznacza?

A. adres został przetłumaczony przez translację NAT

B. inny komputer podszył się pod adres naszego urządzenia

C. serwer WWW dostrzega inny komputer w sieci

D. serwer DHCP zmienił nasz adres w czasie przesyłania żądania

Koncepcja, że inny komputer podszył się pod adres naszego komputera jest błędna, gdyż w rzeczywistości adres IP 195.182.130.24 jest publicznym adresem IP przypisanym przez dostawcę usług internetowych (ISP). W modelu NAT nie dochodzi do sytuacji, w której komputer zewnętrzny mógłby 'podszyć się' pod lokalny adres IP. W rzeczywistości NAT działa na routerze, który przetwarza pakiety wychodzące z sieci lokalnej i wprowadza je do Internetu, zmieniając prywatny adres lokalny na publiczny. Niezrozumienie działania NAT może prowadzić do mylnych wniosków o bezpieczeństwie sieci. Ponadto, serwery DHCP nie zmieniają adresów IP w trakcie przesyłania żądania; ich rola polega na przypisywaniu adresów IP komputerom w sieci lokalnej. Zmiany adresów IP nie są dynamiczne w kontekście przesyłania danych. Z kolei stwierdzenie, że serwer WWW mógłby widzieć inny komputer w sieci, jest mylące, ponieważ serwer widzi publiczny adres IP, a nie prywatny adres komputera lokalnego. Zrozumienie, jak NAT, DHCP i adresacja IP współdziałają, jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności zarządzania sieciami komputerowymi. Często występujące błędy w tej dziedzinie wynikają z niepełnej wiedzy na temat podstawowych zasad funkcjonowania sieci komputerowych.

Pytanie 26

Nośniki informacji, takie jak dysk twardy, gromadzą dane w jednostkach określanych jako sektory, których rozmiar wynosi

A. 128B

B. 512KB

C. 1024KB

D. 512B

Wybór takich rozmiarów, jak 128B, 1024KB czy 512KB, pokazuje, że można pomylić podstawowe pojęcia o przechowywaniu danych. Odpowiedź 128B nie trzyma się, bo to nie jest rozmiar sektora w nowoczesnych dyskach twardych. Mniejsze sektory byłyby mało wydajne w kontekście operacji I/O, a ich użycie mogłoby prowadzić do fragmentacji. 1024KB to też nie to, bo 1MB przekracza tradycyjne rozmiary sektorów. Z kolei 512KB to już bardzo duży rozmiar, bo to więcej niż pięć razy standardowy sektor, więc nie pasuje do realiów branży. Wygląda na to, że tu mamy do czynienia z pomyłkami w podstawowych pojęciach dotyczących wielkości danych. Zrozumienie, jaki jest standardowy rozmiar sektora, to kluczowa wiedza dla zarządzania danymi i efektywności operacji na dyskach, co jest podstawą działania każdego systemu informatycznego.

Pytanie 27

Jakie jest wynikiem dodawania liczb binarnych 1001101 oraz 11001 w systemie dwójkowym?

A. 1101101

B. 1110001

C. 1100110

D. 1101100

Często, jak wybierasz inne odpowiedzi, to wynika to z tego, że nie za bardzo rozumiesz, jak działa dodawanie w systemie binarnym. Na przykład, w odpowiedzi 1101100 ktoś mógł popełnić błąd, bo nie uwzględnił przeniesienia. Jak dodajesz 1+1, to masz 0 i przeniesienie 1, a może tego nie zauważyłeś. Z kolei odpowiedź 1110001 wygląda na zły wynik, bo wskazuje na pomyłkę przy dodawaniu bitów w wyższych miejscach. Pamiętaj, każda pozycja w systemie binarnym ma swoją wagę i musisz je zsumować poprawnie. Odpowiedź 1101101 też nie jest dobra, bo nie pokazuje, jak się prawidłowo dodaje. Często zdarza się myśleć, że binarny to to samo, co dziesiętny, a to nie to samo, bo dodawanie w binarnym ma swoje zasady, w tym przeniesienia. Zrozumienie tego jest mega ważne dla wszelkich obliczeń w informatyce oraz w pracy nad algorytmami.

Pytanie 28

W skład sieci komputerowej wchodzą 3 komputery stacjonarne oraz drukarka sieciowa, połączone kablem UTP z routerem mającym 1 x WAN oraz 5 x LAN. Które z urządzeń sieciowych pozwoli na podłączenie dodatkowych dwóch komputerów do tej sieci za pomocą kabla UTP?

A. Konwerter mediów

B. Przełącznik

C. Modem

D. Terminal sieciowy

Przełącznik, znany również jako switch, jest urządzeniem sieciowym, które umożliwia podłączenie wielu komputerów i innych urządzeń do jednej sieci lokalnej. Jego działanie polega na przekazywaniu danych między urządzeniami na podstawie adresów MAC, co zapewnia efektywną komunikację i minimalizuje kolizje. W przypadku opisanej sieci, gdzie już istnieją 3 komputery stacjonarne oraz drukarka sieciowa, a ruter ma ograniczoną liczbę portów LAN, dodanie przełącznika pozwala na zwiększenie liczby dostępnych portów. Dzięki temu, dwa dodatkowe komputery mogą być podłączone bezpośrednio do przełącznika, a ten przekaże ruch do rutera. W praktyce, przełączniki są często stosowane w biurach i domach, aby rozbudować sieci lokalne i zwiększyć liczbę urządzeń bez potrzeby inwestowania w droższe rutery z większą liczbą portów. Ważne jest również, że przełączniki mogą pracować na różnych warstwach modelu OSI, w tym warstwie drugiej (łącza danych), co czyni je elastycznymi narzędziami w zarządzaniu ruchem sieciowym. Stanowią one kluczowy element w każdej nowoczesnej infrastrukturze sieciowej, zgodnie z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci.

Pytanie 29

W specyfikacji technicznej płyty głównej znajduje się zapis Supports up to Athlon XP 3000+ processor. Co to oznacza w kontekście obsługi procesorów przez tę płytę główną?

A. wszystkie o częstotliwości mniejszej niż 3000 MHz

B. wszystkie o częstotliwości większej niż 3000 MHz

C. nie nowsze niż Athlon XP 3000+

D. zgodnie z mobile Athlon 64

Wybór odpowiedzi sugerującej, że płyta główna obsługuje procesory o częstotliwości powyżej 3000 MHz jest błędny, ponieważ specyfikacja nie odnosi się do częstotliwości, lecz do konkretnego modelu procesora. Odpowiedzi te wskazują na nieporozumienie związane z rodzajem wsparcia, jakie płyta główna oferuje. Zapis 'supports up to Athlon XP 3000+' oznacza, że jest to najwyższy model, dla którego płyta została zaprojektowana, a nie sugeruje, że wszystkie procesory o wyższej częstotliwości będą funkcjonować poprawnie. Odpowiedzi dotyczące procesorów o niższej wydajności również nie są precyzyjne, gdyż nie uwzględniają specyfiki architektury procesorów z rodziny Athlon i ich kompatybilności z danym gniazdem. W praktyce, wiele osób może zakładać, że nowsze lub szybsze procesory będą działały wstecznie w starszych płytach głównych, co jest często mylne. Architektura procesorów zmieniała się na przestrzeni lat, co powodowało problemy z kompatybilnością, takie jak różnice w gniazdach (np. Socket A dla Athlon XP w porównaniu do Socket 754 dla Athlon 64). Te błędne założenia mogą prowadzić do nieudanych prób modernizacji sprzętu, co w efekcie wpływa na wydajność i stabilność systemu. Zrozumienie tych zależności jest kluczowe w kontekście budowy i modernizacji komputerów, a ignorowanie specyfikacji płyty głównej może prowadzić do poważnych problemów technicznych.

Pytanie 30

Jak brzmi nazwa portu umieszczonego na tylnym panelu komputera, który znajduje się na przedstawionym rysunku?

A. FIRE WIRE

B. D-SUB

C. HDMI

D. DVI

Port DVI (Digital Visual Interface) jest standardem interfejsu cyfrowego używanego głównie do przesyłania sygnałów wideo do monitorów komputerowych i projektorów. DVI oferuje kilka wariantów złącza jak DVI-D (cyfrowe), DVI-A (analogowe) i DVI-I (cyfrowo-analogowe), które różnią się zastosowaniem. W przeciwieństwie do starszych portów VGA, DVI zapewnia lepszą jakość obrazu bez zakłóceń analogowych, dzięki czemu jest preferowany w środowiskach, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Port DVI umożliwia także obsługę wyższych rozdzielczości i częstotliwości odświeżania co jest istotne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych i grach komputerowych. Choć nowsze standardy jak HDMI i DisplayPort oferują dodatkowe funkcje, DVI nadal jest popularny ze względu na swoją niezawodność i szeroką kompatybilność. W praktyce, porty DVI często są wykorzystywane w stacjach roboczych i systemach wymagających stabilnego, wysokiej jakości sygnału wideo. Zrozumienie różnic między typami złączy DVI oraz ich zastosowań jest kluczowe dla profesjonalistów IT i techników komputerowych.

Pytanie 31

Która z ról w systemie Windows Server umożliwia m.in. zdalną, bezpieczną i uproszczoną instalację systemów operacyjnych Windows na komputerach w sieci?

A. Hyper-V

B. Usługa wdrażania systemu Windows

C. Usługa aktywacji zbiorczej

D. Serwer aplikacji

Analizując dostępne opcje, warto zaznaczyć, że Hyper-V to technologia wirtualizacji, która umożliwia tworzenie i zarządzanie maszynami wirtualnymi. Nie jest to jednak rozwiązanie dedykowane do zdalnej instalacji systemów operacyjnych, a raczej do uruchamiania wielu instancji systemu operacyjnego na jednym fizycznym serwerze. Można się pomylić, sądząc, że Hyper-V może pełnić zadania związane z instalacją OS, jednak jego głównym celem jest wirtualizacja zasobów. Serwer aplikacji to natomiast rola służąca do hostowania aplikacji, co nie ma związku z instalacją systemów operacyjnych. Usługa aktywacji zbiorczej, z drugiej strony, odnosi się do zarządzania licencjonowaniem systemów operacyjnych i aplikacji, a nie do ich instalacji. Pojęcie aktywacji zbiorczej błędnie przywodzi na myśl, że można za jej pomocą zainstalować system operacyjny w sposób zautomatyzowany czy zdalny. W rzeczywistości aktywacja dotyczy jedynie legalizacji posiadanych kopii oprogramowania. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków wynikają często z mylenia ról i funkcji systemów serwerowych oraz niewłaściwego rozumienia procesów związanych z wdrażaniem oprogramowania w infrastrukturach IT. Kluczowe jest rozróżnienie między różnymi rolami serwerowymi i ich zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 32

Symbol graficzny zaprezentowany na rysunku oznacza opakowanie

A. przeznaczone do recyklingu

B. możliwe do wielokrotnego użycia

C. spełniające normę TCO

D. wykonane z materiałów wtórnych

Błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumień dotyczących znaczenia poszczególnych symboli związanych z opakowaniami. Znak wyprodukowane z surowców wtórnych oznacza, że produkt został wykonany z materiałów już wcześniej przetworzonych. Jest to ważne z punktu widzenia ograniczania zużycia nowych surowców, ale nie wskazuje na zdolność do dalszego recyklingu. Opakowanie wielokrotnego użytku odnosi się do przedmiotów, które można używać wielokrotnie bez przetwarzania, jak torby materiałowe czy wielorazowe butelki. Jest to odmienna koncepcja skupiająca się na redukcji jednorazowego wykorzystania, lecz nie zawsze oznacza to, że takie opakowania mogą być recyklingowane. Z kolei zgodne z normą TCO to certyfikat dotyczący głównie produktów technologicznych, koncentrujący się na ergonomii, energooszczędności i ekologii, ale nie jest to związane bezpośrednio z recyklingiem opakowań. Te nieporozumienia mogą wynikać z zamieszania wokół różnorodności certyfikatów i oznaczeń, jakie pojawiają się na rynku. Ważne jest, aby umieć rozróżniać te symbole, aby podejmować świadome decyzje zakupowe i projektowe, które przyczyniają się do ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Edukacja w tym zakresie jest kluczem do lepszego zrozumienia i prawidłowego stosowania pojęć związanych z recyklingiem i zrównoważonym rozwojem w praktyce zawodowej.

Pytanie 33

Do konserwacji elementów łożyskowanych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych stosuje się

A. powłokę grafitową.

B. smar syntetyczny.

C. tetrową szmatkę.

D. sprężone powietrze.

Konserwacja elementów łożyskowanych i ślizgowych to temat bardzo praktyczny i łatwo o błędne przekonania w tym zakresie. Na pierwszy rzut oka tetrowa szmatka może się wydawać przydatna, bo faktycznie pozwala wyczyścić powierzchnię z kurzu czy starych resztek smaru, ale jej rola kończy się właściwie na czyszczeniu, a nie konserwacji sensu stricte. Samo przetarcie nie zabezpiecza powierzchni przed tarciem ani korozją, a wręcz przeciwnie – jeśli nie zastosujemy potem środka smarującego, łatwo doprowadzić do uszkodzenia elementu. Powłoka grafitowa z kolei jest raczej stosowana w bardzo specyficznych aplikacjach, na przykład w miejscach, gdzie nie można użyć tradycyjnych smarów (np. ekstremalne temperatury, praca na sucho), ale w typowych urządzeniach peryferyjnych jej użycie jest prawie niespotykane i nie zaleca się jej jako standardowej metody konserwacji. Grafit tworzy cienką warstwę, która owszem, minimalizuje tarcie, ale nie ma właściwości zabezpieczających przed wilgocią czy zanieczyszczeniami. Sprężone powietrze to narzędzie idealne do usuwania kurzu oraz drobnych zanieczyszczeń z trudno dostępnych miejsc, ale nie ma żadnej funkcji w zakresie smarowania czy ochrony powierzchni roboczych. Wielu początkujących techników myli czyszczenie z konserwacją, stąd przekonanie, że wystarczy wydmuchać kurz albo przetrzeć elementy i wszystko będzie działać – to niestety nie działa w dłuższej perspektywie. Podsumowując, prawidłowa konserwacja to nie tylko usunięcie zabrudzeń, ale i zabezpieczenie ruchomych elementów przed zużyciem, a do tego służy właśnie smar syntetyczny, zgodnie z zaleceniami producentów i dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 34

Którego wbudowanego narzędzia w systemie Windows 8 Pro można użyć do szyfrowania danych?

A. OneLocker

B. AppLocker

C. WinLocker

D. BitLocker

Istnieje wiele narzędzi do zarządzania bezpieczeństwem danych, jednak odpowiedzi takie jak AppLocker, OneLocker i WinLocker w rzeczywistości nie są odpowiednimi rozwiązaniami dla szyfrowania danych w systemie Windows 8 Pro. AppLocker to narzędzie, które pozwala administratorom na kontrolowanie, które aplikacje mogą być uruchamiane na komputerach w organizacji, jednak nie ma funkcji szyfrowania danych. Jego głównym celem jest zatem zarządzanie dostępem do aplikacji, a nie ochrona danych poprzez ich szyfrowanie. OneLocker to nieznany z nazwy program, który nie jest częścią ekosystemu Windows i nie oferuje żadnych funkcji szyfrowania. WinLocker, podobnie jak OneLocker, nie jest znanym ani powszechnie używanym rozwiązaniem w kontekście szyfrowania danych. Wiele osób myli te pojęcia, przyjmując, że jakiekolwiek narzędzie związane z bezpieczeństwem danych automatycznie będzie również obejmować szyfrowanie. Takie podejście prowadzi do nieporozumień i może skutkować niewłaściwym doborem narzędzi do ochrony informacji. W kontekście bezpieczeństwa ważne jest, aby stosować sprawdzone metody i narzędzia, takie jak BitLocker, które są zgodne z branżowymi standardami ochrony danych. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć różnice między tymi narzędziami oraz ich funkcjonalności, aby zagwarantować odpowiednią ochronę wrażliwych informacji.

Pytanie 35

Topologia fizyczna sieci komputerowej przedstawiona na ilustracji to topologia

A. gwiazdy rozszerzonej

B. magistrali

C. hierarchiczna

D. gwiazdy

Topologia magistrali to jeden z najprostszych rodzajów topologii sieciowych, w którym wszystkie urządzenia łączą się do jednego wspólnego medium transmisyjnego. W tego typu topologii, dane przesyłane są wzdłuż jednej magistrali, a każde z urządzeń nasłuchuje transmisji, aby zidentyfikować wiadomość skierowaną do niego. Jest to rozwiązanie, które było popularne w początkowych fazach rozwoju sieci komputerowych, ale ze względu na ograniczenia związane z wydajnością i bezpieczeństwem, zostało zastąpione przez bardziej zaawansowane topologie. W topologii gwiazdy każda stacja robocza jest bezpośrednio połączona z centralnym punktem, co eliminuje problem z jednopunktowym awarią charakterystycznym dla magistrali. Gwiazda rozszerzona z kolei pozwala na dodawanie kolejnych segmentów sieci, co umożliwia większą elastyczność i łatwiejsze zarządzanie, ale wciąż nie oferuje strukturyzacji i hierarchii typowej dla topologii hierarchicznej. Warto zauważyć, że błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi często wynikają z niedoceniania potrzeby centralizacji i skalowalności, które są kluczowe w dużych sieciach. Hierarchiczna struktura sieci pozwala na efektywne zarządzanie przepustowością, zgodność z politykami bezpieczeństwa oraz łatwe diagnozowanie i rozwiązywanie problemów, co czyni ją preferowanym rozwiązaniem w wielu profesjonalnych środowiskach IT.

Pytanie 36

Zamiana taśmy barwiącej jest związana z eksploatacją drukarki

A. igłowej

B. atramentowej

C. laserowej

D. termicznej

Odpowiedzi związane z drukarkami termicznymi, atramentowymi i laserowymi są oparte na mylnych przesłankach dotyczących technologii druku. Drukarki termiczne stosują specjalny papier, który zmienia kolor pod wpływem wysokiej temperatury, eliminując potrzebę użycia taśmy barwiącej. Technologia ta jest powszechnie stosowana w kasach fiskalnych oraz drukarkach etykiet, gdzie szybkość i niskie koszty eksploatacji są kluczowe. W przypadku drukarek atramentowych, zamiast taśm barwiących stosuje się wkłady z atramentem, które są spryskiwane na papier, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości kolorowych wydruków. Ta metoda jest bardziej elastyczna, ponieważ pozwala na uzyskanie różnych efektów wizualnych, ale generuje wyższe koszty eksploatacji w porównaniu do drukarek igłowych. Drukarki laserowe natomiast wykorzystują technologię elektrofotograficzną, w której toner jest nanoszony na papier za pomocą elektryczności statycznej i utrwalany poprzez zastosowanie wysokiej temperatury. Nie wymagają one taśm barwiących, co sprawia, że są bardziej efektywne w biurach drukujących duże ilości dokumentów. Błędne przekonanie, że te technologie również polegają na użyciu taśmy barwiącej, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia zasad ich funkcjonowania oraz ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 37

Wydruk z drukarki igłowej realizowany jest z zastosowaniem zestawu stalowych igieł w liczbie

A. 6, 9 lub 15

B. 9, 15 lub 45

C. 9, 24 lub 48

D. 10, 20 lub 30

Wybór odpowiedzi z zakresu 10, 20 lub 30 igieł jest niepoprawny, ponieważ nie odpowiada standardowym konfiguracjom stosowanym w drukarkach igłowych. Przede wszystkim, najczęściej stosowane zestawy igieł w tych urządzeniach to 9, 24 lub 48, co jest oparte na ich konstrukcji i przeznaczeniu. W przypadku podania liczby 10 igieł, można zauważyć próbę nawiązywania do pewnych fuzji technologicznych, jednak nie ma standardowej drukarki igłowej z taką ilością igieł. Z kolei liczby 20 i 30 igieł nie znajdują zastosowania w praktyce, co może sugerować brak zrozumienia specyfiki działania tych urządzeń. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa liczba igieł automatycznie przekłada się na lepszą jakość druku, co nie zawsze jest prawdą. W rzeczywistości, optymalizacja jakości druku zależy nie tylko od ilości igieł, ale także od ich układu, konstrukcji oraz zastosowanych materiałów eksploatacyjnych. Należy pamiętać, że właściwy dobór liczby igieł powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb użytkownika oraz charakterystyki wykonywanych zadań, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie technologii druku.

Pytanie 38

Do sprawdzenia, czy zainstalowana karta graficzna komputera przegrzewa się, użytkownik może wykorzystać program

A. CHKDSK

B. Everest

C. HD Tune

D. CPU-Z

Dość często spotykam się z przekonaniem, że praktycznie każdy program diagnostyczny da się wykorzystać do sprawdzania temperatury karty graficznej, ale to niestety nie do końca prawda. CPU-Z, choć bardzo popularny wśród osób sprawdzających informacje o procesorze czy pamięci RAM, nie umożliwia monitorowania temperatury GPU – skupia się tylko na procesorze i nie pokazuje nawet czujników płyty głównej. HD Tune z kolei to narzędzie typowo do testowania i monitorowania dysków twardych, zarówno pod kątem ich wydajności, jak i parametrów S.M.A.R.T. Nie ma tu w ogóle opcji monitorowania czegokolwiek poza dyskami – czasem zdarza się, że ktoś myli te funkcje, bo program pokazuje temperaturę, ale właśnie tylko dysku. CHKDSK jest zupełnie czymś innym – to narzędzie systemowe do sprawdzania i naprawy błędów na dysku twardym, uruchamiane najczęściej z wiersza poleceń Windows. W ogóle nie monitoruje żadnych parametrów sprzętowych na żywo i nie ma żadnych funkcji diagnostyki temperatur. Takie pomyłki wynikają pewnie z tego, że każdy z tych programów kojarzy się z „diagnostyką” sprzętu, ale w rzeczywistości mają one bardzo różne zastosowania. Typowym błędem jest po prostu utożsamianie diagnostyki ogólnej z możliwością sprawdzenia temperatur – a to jednak wymaga konkretnej funkcjonalności i obsługi odpowiednich czujników, co oferują właśnie takie narzędzia jak Everest (AIDA64), HWMonitor czy MSI Afterburner. Moim zdaniem warto zapamiętać, żeby zawsze dobierać narzędzie do danego celu, bo wtedy diagnoza jest po prostu skuteczniejsza i bardziej profesjonalna, a przy okazji nie ryzykujemy, że coś umknie naszej uwadze.

Pytanie 39

Jakim symbolem jest oznaczona skrętka bez ekranowania?

A. F/UTP

B. U/UTP

C. U/FTP

D. S/FTP

Odpowiedzi U/FTP, S/FTP oraz F/UTP odnoszą się do różnych typów okablowania, które jednak nie są właściwe w kontekście pytania o skrętkę nieekranowaną. U/FTP oznacza pary skręcone z ekranem na każdą parę, co zmniejsza zakłócenia, ale nie jest to typowy wybór dla zastosowań, gdzie nie ma znacznych zakłóceń elektromagnetycznych. S/FTP to skrętki, w których zarówno pary, jak i całe okablowanie są ekranowane. To rozwiązanie zapewnia najwyższy poziom ochrony przed zakłóceniami, ale wiąże się z wyższymi kosztami oraz większą sztywnością kabli, co może być niepraktyczne w niektórych instalacjach. F/UTP, z kolei, oferuje ekran dla całego kabla, ale wewnętrzne pary są nieekranowane, co również nie pasuje do definicji skrętki nieekranowanej. Przy wyborze odpowiedniego typu okablowania kluczowe jest zrozumienie warunków, w jakich będą one używane. Wiele osób może błędnie zakładać, że wszystkie kable muszą być ekranowane, co nie jest konieczne w środowiskach o niskim poziomie zakłóceń. Kluczowe znaczenie ma też znajomość standardów takich jak TIA/EIA-568, które określają wymagania dotyczące instalacji i użycia przewodów. Wiedza na temat różnic pomiędzy tymi standardami jest niezbędna do podejmowania świadomych decyzji w zakresie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 40

Dobrze zaprojektowana sieć komputerowa powinna zapewniać możliwość rozbudowy, czyli charakteryzować się

A. wydajnością

B. skalowalnością

C. nadmiarowością

D. redundancją

Wydajność, redundancja i nadmiarowość to ważne aspekty projektowania sieci komputerowej, ale nie są one bezpośrednio związane z jej skalowalnością. Wydajność odnosi się do zdolności sieci do przetwarzania danych w określonym czasie. Choć wydajność jest kluczowa, to nie gwarantuje możliwości rozbudowy sieci w przyszłości. W rzeczywistości, sieć może być wydajna, ale niezdolna do łatwej rozbudowy, co prowadzi do potencjalnych problemów w dłuższej perspektywie. Redundancja i nadmiarowość dotyczą zapobieganiu awariom oraz zapewnieniu ciągłości działania, co jest istotne dla utrzymania wysokiej dostępności. Redundancja polega na posiadaniu dodatkowych komponentów, które mogą przejąć funkcje uszkodzonych elementów, podczas gdy nadmiarowość odnosi się do celowego wprowadzenia dodatkowych zasobów, aby zwiększyć niezawodność. Choć te podejścia są niezbędne w infrastrukturze krytycznej, nie wpływają one na zdolność sieci do efektywnej rozbudowy. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych terminów i założenie, że wystarczająca wydajność lub redundancja automatycznie oznaczają, że sieć jest skalowalna. W rzeczywistości, aby sieć była rzeczywiście elastyczna w rozbudowie, projektanci muszą skupić się na jej skalowalności, co wymaga przemyślanej architektury i planowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej