Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 22:23
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 22:28

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Ubuntu, które polecenie umożliwia bieżące monitorowanie działających procesów i aplikacji?

A. top

B. proc

C. ps

D. sysinfo

Choć polecenie 'ps' służy do wyświetlania listy uruchomionych procesów, jego użycie nie jest tak efektywne w kontekście monitorowania w czasie rzeczywistym jak w przypadku 'top'. 'ps' generuje statyczny snapshot bieżących procesów, co oznacza, że prezentowane dane nie są aktualizowane w czasie rzeczywistym. Dlatego administratorzy często korzystają z 'top', aby uzyskać dynamiczny widok procesów i ich zużycia zasobów. Podobnie, 'proc' nie jest poleceniem, lecz systemowym systemem plików, który zawiera informacje o procesach i innych aspektach systemu, ale nie służy do monitorowania ich w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że eksploracja katalogu /proc bezpośrednio dostarcza im informacji na temat procesów, jednak wymaga to dodatkowego wysiłku i nie jest tak intuicyjne jak użycie 'top'. Wreszcie, 'sysinfo' to narzędzie, które dostarcza ogólnych informacji o systemie, ale nie koncentruje się na analizie procesów. Często pojawiają się błędne przekonania, że każde polecenie systemowe może pełnić rolę monitorowania, podczas gdy zrozumienie specyfiki ich działania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem. Dlatego właściwy wybór narzędzi i umiejętność ich zastosowania w odpowiednich kontekstach są fundamentem skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 2

Jakie rozwiązanie należy wdrożyć i prawidłowo ustawić, aby chronić lokalną sieć komputerową przed atakami typu Smurf pochodzącymi z Internetu?

A. skaner antywirusowy

B. oprogramowanie antyspamowe

C. zapora ogniowa

D. bezpieczna przeglądarka stron WWW

Zainstalowanie zapory ogniowej jest kluczowym krokiem w zabezpieczeniu lokalnej sieci komputerowej przed atakami typu Smurf. Atak Smurf polega na wykorzystaniu odpowiednio spreparowanych pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol), które są wysyłane do adresów broadcast w sieci, a następnie kierowane do ofiar. Zainstalowana zapora ogniowa umożliwia filtrowanie ruchu sieciowego, blokując podejrzane pakiety i ograniczając komunikację do zaufanych źródeł. Dobrą praktyką jest skonfigurowanie zapory w taki sposób, aby blokowała ruch ICMP pochodzący z nieznanych adresów IP oraz aby nie zezwalała na ruch broadcastowy. Przykładowo, w środowisku biurowym, administratorzy mogą ustawić reguły zapory, które ograniczają dostęp do portów i protokołów wykorzystywanych przez rozpoznane aplikacje, co dodatkowo wzmacnia bezpieczeństwo sieci. Ponadto, zgodnie z wytycznymi NIST (National Institute of Standards and Technology), zapory ogniowe powinny być regularnie aktualizowane i monitorowane w celu identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Właściwie skonfigurowana zapora ogniowa jest zatem niezbędnym elementem każdej polityki bezpieczeństwa sieciowego.

Pytanie 3

Jaką bramkę logiczną reprezentuje to wyrażenie?

A. Odpowiedź B

B. Odpowiedź D

C. Odpowiedź C

D. Odpowiedź A

Wybierając niepoprawne odpowiedzi w pytaniu dotyczącym bramek logicznych można napotkać kilka powszechnych błędów. Bramka NOT-OR czyli NOR przedstawiona w opcji A jest często mylona z innymi bramkami ze względu na swoje unikalne działanie negujące wyniki operacji OR. Jednak NOR zwraca wartość prawdziwą wyłącznie gdy oba wejścia są fałszywe co nie odpowiada działaniu w wyrażeniu XOR. Bramka OR przedstawiona w opcji D również nie jest poprawna ponieważ zwraca wartość prawdziwą gdy co najmniej jedno z wejść jest prawdziwe co różni się od XOR który wymaga różnorodności wejściowej. Kolejnym błędem merytorycznym jest zrozumienie działania bramki NOT-AND czyli NAND w opcji C która neguje wynik AND i zwraca fałsz tylko gdy oba wejścia są prawdziwe co także nie pasuje do wyrażenia XOR. Te błędne wybory często wynikają z niepełnego zrozumienia zależności logicznych i działania każdego typu bramki co podkreśla potrzebę głębszej analizy i zrozumienia logiki cyfrowej. Zrozumienie każdego z tych błędów jest kluczowe dla poprawnej interpretacji operacji logicznych w projektowaniu systemów cyfrowych i wdrażaniu algorytmów.

Pytanie 4

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. uruchamialnego

B. dziennika zdarzeń

C. inicjalizacyjnego

D. biblioteki

Pliki z rozszerzeniem .dll (Dynamic Link Library) są kluczowymi komponentami systemu operacyjnego Windows, które umożliwiają współdzielenie kodu i zasobów pomiędzy różnymi programami. Dzięki tym bibliotekom, programy mogą korzystać z funkcji i procedur zapisanych w .dll, co pozwala na oszczędność pamięci i zwiększenie wydajności. Na przykład, wiele aplikacji może korzystać z tej samej biblioteki .dll do obsługi grafiki, co eliminuje potrzebę dublowania kodu w każdej z aplikacji. W praktyce, twórcy oprogramowania często tworzą aplikacje zależne od zestawów .dll, co również ułatwia aktualizacje – zmieniając jedynie plik .dll, można wprowadzić zmiany w działaniu wielu aplikacji jednocześnie. Dobre praktyki programistyczne zachęcają do modularności oraz wykorzystywania bibliotek, co przyczynia się do lepszej organizacji kodu oraz umożliwia łatwiejsze utrzymanie oprogramowania. Warto zaznaczyć, że pliki .dll są również używane w wielu innych systemach operacyjnych, co stanowi standard w branży programistycznej.

Pytanie 5

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do prezentowania konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ping

B. ipconfig

C. tracert

D. ifconfig

Polecenie 'ifconfig' jest jednym z podstawowych narzędzi w systemie operacyjnym Linux, stosowanym do wyświetlania oraz konfiguracji interfejsów sieciowych. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie szczegółowych informacji na temat aktualnych interfejsów, takich jak adresy IP, maski podsieci, statystyki ruchu oraz stany interfejsów. Przykładowo, komenda 'ifconfig -a' wyświetli listę wszystkich interfejsów, nawet tych, które są wyłączone. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane przez administratorów sieci do monitorowania i diagnostyki, np. w celu rozwiązywania problemów z połączeniem sieciowym. Warto jednak zauważyć, że 'ifconfig' zostało częściowo zastąpione przez bardziej nowoczesne polecenie 'ip', które jest częścią zestawu narzędzi iproute2. Znajomość obu tych narzędzi jest kluczowa dla efektywnego zarządzania siecią w systemach Linux, co jest zgodne z dobrymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 6

Która z licencji na oprogramowanie wiąże je trwale z zakupionym komputerem i nie pozwala na przenoszenie praw użytkowania programu na inny komputer?

A. OEM

B. SINGLE

C. BOX

D. ADWARE

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) to taki rodzaj licencji, która jest nierozerwalnie związana z konkretnym sprzętem, zazwyczaj komputerem, na którym została pierwotnie zainstalowana. W mojej opinii to dosyć popularne rozwiązanie spotykane np. przy zakupie nowych laptopów z już zainstalowanym systemem Windows – często na obudowie znajduje się specjalna naklejka z kluczem produktu. Producent sprzętu „dołącza” wówczas taki system operacyjny w pakiecie, ale użytkownik nie ma prawa przeniesienia tej licencji na inny komputer, nawet jeśli stary sprzęt przestanie działać albo zostanie zniszczony. To spore ograniczenie, z którym warto się liczyć podczas planowania dłuższego użytkowania czy modernizacji sprzętu. Takie podejście jest zgodne z polityką Microsoftu i wielu innych producentów oprogramowania – chodzi im o ochronę licencji przed nieautoryzowanym kopiowaniem oraz zapewnienie, że oprogramowanie nie będzie przenoszone dowolnie pomiędzy różnymi urządzeniami. Praktycznie mówiąc: jeśli ktoś zainstaluje system na komputerze z licencją OEM, po wymianie płyty głównej licencja może zostać unieważniona, bo uznaje się, że sprzęt jest już „nowy”. Dla użytkowników domowych to często wystarczające rozwiązanie, bo cena systemu jest wtedy niższa niż w wersji BOX. Warto pamiętać, że np. firmy często wybierają raczej licencje BOX lub multilicencyjne, właśnie po to, żeby mieć swobodę w przenoszeniu oprogramowania między komputerami. Moim zdaniem ten detal w praktyce jest bardzo ważny, bo pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek przy serwisowaniu sprzętu czy wymianach podzespołów.

Pytanie 7

Aby uniknąć różnic w kolorystyce pomiędzy zeskanowanymi zdjęciami na wyświetlaczu komputera a ich oryginałami, konieczne jest przeprowadzenie

A. kalibrację skanera

B. kadrowanie skanera

C. modelowanie skanera

D. interpolację skanera

Kalibracja skanera to proces, w którym dostosowuje się parametry urządzenia, aby osiągnąć maksymalną zgodność kolorystyczną między zeskanowanymi obrazami a oryginałami. Proces ten jest niezbędny, ponieważ różnice w kolorach mogą wynikać z różnic w oprogramowaniu, sprzęcie, a także z ustawień skanera. Kalibracja polega na wykorzystaniu wzorców kolorystycznych, które pozwalają na dokładne odwzorowanie barw. Przykładem zastosowania kalibracji może być sytuacja, gdy grafika drukarska musi być zgodna z jej cyfrowym odpowiednikiem. Aby to osiągnąć, operator skanera wykonuje kalibrację na podstawie znanych standardów kolorów, takich jak sRGB czy Adobe RGB, co zapewnia spójność i powtarzalność kolorów. Ponadto, regularna kalibracja jest zalecana jako dobra praktyka w branży, aby zminimalizować błędy kolorystyczne, które mogą wystąpić z biegiem czasu.

Pytanie 8

Na ilustracji zaprezentowano kabel

A. U/UTP

B. F/STP

C. S/FTP

D. U/FTP

Jak się przyjrzymy różnym typom kabli, to widzimy, że ekranowanie ma spore znaczenie dla ich właściwości. Wybierając inne opcje jak U/UTP, F/STP czy U/FTP możemy się pomylić przez to, że nie rozumiemy dobrze ich budowy. U/UTP jest nieekranowany, więc jest bardziej narażony na zakłócenia elektromagnetyczne, co w miejscach, gdzie jest dużo sprzętu, może naprawdę pogorszyć jakość sygnału. F/STP ma ekran folii wokół każdej pary przewodów i jeszcze ogólny ekran z siatki, co daje mu jakiś poziom ochrony, ale i tak nie jest tak skuteczny jak S/FTP. U/FTP z kolei ma tylko folię wokół par, co czyni go nieco gorszym wyborem, gdyż w sytuacjach z silnymi zakłóceniami może nie spełnić oczekiwań. Wybierając kabel, warto zapamiętać, że zły wybór może prowadzić do problemów z jakością transmisji i niezawodnością sieci. Zrozumienie różnic w konstrukcji i ekranowaniu jest kluczowe, aby dobrze dopasować rozwiązania kablowe do wymagań środowiska.

Pytanie 9

Do bezprzewodowego przesyłania danych pomiędzy dwoma urządzeniami, z wykorzystaniem fal radiowych w paśmie ISM 2,4 GHz, służy interfejs

A. Bluetooth

B. IEEE 1394

C. Fire Wire

D. IrDA

Bluetooth to technologia, która doskonale nadaje się do bezprzewodowej komunikacji na krótkim dystansie, szczególnie właśnie w paśmie ISM 2,4 GHz. Standard ten – najczęściej spotykany w wersji 4.0, 5.0 lub nowszych – wykorzystuje modulację FHSS (Frequency Hopping Spread Spectrum), co pozwala na zmniejszenie zakłóceń i zwiększenie odporności transmisji. Praktycznie każdy smartfon, laptop czy słuchawki bezprzewodowe używają Bluetooth do szybkiego przesyłania plików, dźwięku, czy nawet łączenia się z urządzeniami typu smartwatch. Dużą zaletą tej technologii jest energooszczędność (szczególnie w wersji Low Energy) oraz łatwość parowania urządzeń, co jest cenione zarówno przez użytkowników prywatnych, jak i w zastosowaniach przemysłowych. Moim zdaniem Bluetooth stał się de facto standardem do przesyłania danych i sterowania na krótkie dystanse – znaleźć go można w klawiaturach, myszkach, systemach audio, samochodach, a nawet czujnikach IoT. Warto też pamiętać, że Bluetooth jest stale rozwijany – nowe wersje zwiększają nie tylko szybkość i zasięg, ale też bezpieczeństwo transmisji. Branża IT bardzo docenia tę technologię za wszechstronność i prostotę wdrożenia. Takie rozwiązania są zgodne z normami IEEE 802.15.1.

Pytanie 10

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) służy do konwersji adresu IP na

A. domenę

B. adres fizyczny

C. adres e-mailowy

D. nazwa komputera

ARP, czyli Address Resolution Protocol, to naprawdę ważny element w sieciach komputerowych. Jego główne zadanie to przekształcanie adresów IP na adresy MAC, czyli sprzętowe. W lokalnych sieciach komunikacja między urządzeniami odbywa się głównie na poziomie warstwy łącza danych, gdzie te adresy MAC są kluczowe. Wyobraź sobie, że komputer chce przesłać dane do innego urządzenia. Jeśli zna tylko adres IP, to musi wysłać zapytanie ARP, by dowiedzieć się, jaki jest odpowiedni adres MAC. Bez ARP wszystko by się trochę zacięło, bo to on pozwala na prawidłowe połączenia w sieciach lokalnych. Na przykład, gdy komputer A chce wysłać dane do komputera B, ale zna tylko adres IP, to wysyła zapytanie ARP, które dociera do wszystkich urządzeń w sieci. Komputer B odsyła swój adres MAC, dzięki czemu komputer A może skonstruować ramkę i wysłać dane. Jak dobrze rozumiesz, jak działa ARP, to stajesz się lepszym specjalistą w sieciach, bo to dosłownie fundament komunikacji w sieciach TCP/IP. Takie rzeczy są mega istotne w branży, dlatego warto je dobrze ogarnąć.

Pytanie 11

Który standard Gigabit Ethernet pozwala na tworzenie segmentów sieci o długości 550 m lub 5000 m przy prędkości transmisji 1 Gb/s?

A. 1000Base-LX

B. 1000Base-FX

C. 1000Base-T

D. 1000Base-SX

Odpowiedź 1000Base-LX jest całkiem trafna. Ten standard pozwala na przesył danych z prędkością 1 Gb/s na naprawdę dużych odległościach - aż do 5000 metrów na włóknach jedno-modowych, a dla wielo-modowych to maks 550 metrów. Używa fali o długości 1300 nm, co sprawia, że świetnie nadaje się do zastosowań, gdzie musimy przesyłać dane na dłuższe dystanse z małymi stratami sygnału. W praktyce, 1000Base-LX jest często wykorzystywany w kampusach czy w połączeniach między budynkami, gdzie jednak są spore odległości. Dzięki włóknom jedno-modowym jakoś sygnału jest lepsza, a zakłócenia mniejsze niż w przypadku technologii działających na krótszych dystansach. Aha, no i ten standard jest zgodny z normami IEEE 802.3z, więc jest powszechnie akceptowany w różnych środowiskach.

Pytanie 12

Na stronie wydrukowanej w drukarce atramentowej pojawiają się smugi, kropki, kleksy i plamy. Aby rozwiązać problemy z jakością wydruku, należy

A. stosować papier według zaleceń producenta.

B. wyczyścić układ optyki drukarki.

C. odinstalować i ponownie zainstalować sterownik drukarki.

D. wyczyścić i wyrównać lub wymienić pojemniki z tuszem.

Problemy z jakością wydruku, takie jak smugi, kropki, kleksy czy plamy, w drukarkach atramentowych najczęściej są efektem zabrudzonych lub zapchanych dysz w głowicach drukujących albo też nierówno ustawionych pojemników z tuszem. Właśnie dlatego regularne czyszczenie i ewentualne wyrównywanie lub wymiana pojemników z tuszem to podstawowe działania serwisowe, które zalecają zarówno producenci sprzętu, jak i doświadczeni technicy. Nawet najlepszy sterownik czy najdroższy papier nie rozwiąże problemu, jeśli tusz nie przepływa prawidłowo przez głowicę. Z mojego doświadczenia wynika, że użytkownicy często zapominają o takich rzeczach jak konserwacja głowicy – a to przecież klucz do utrzymania ostrości i czystości wydruku. Warto też pamiętać, że w wielu modelach drukarek dostępne są automatyczne programy czyszczenia głowic – wystarczy wejść w narzędzia drukarki w komputerze i uruchomić odpowiednią funkcję. Czasami, jeśli drukarka długo nie była używana, tusz potrafi zaschnąć w dyszach i prosty proces czyszczenia rozwiązuje problem. Co ciekawe, jeśli czyszczenie nie pomaga, to wymiana pojemnika z tuszem (zwłaszcza jeśli jest już na wykończeniu lub przeterminowany) bywa ostatnią deską ratunku. Producenci, tacy jak HP, Epson czy Canon, zawsze podkreślają, że używanie oryginalnych lub wysokiej jakości zamienników ogranicza ryzyko takich usterek, więc moim zdaniem warto o tym pamiętać na co dzień.

Pytanie 13

Na przedstawionym rysunku widoczna jest karta rozszerzeń z systemem chłodzenia

A. symetryczne

B. wymuszone

C. aktywne

D. pasywne

Chłodzenie pasywne jest stosowane w kartach rozszerzeń, które nie generują dużej ilości ciepła lub w sytuacjach, gdy wymagane jest absolutnie bezgłośne działanie, jak w systemach HTPC lub serwerach. Polega na wykorzystaniu radiatorów wykonanych z materiałów dobrze przewodzących ciepło, takich jak aluminium lub miedź, które rozpraszają ciepło generowane przez komponenty elektroniczne. Radiatory zwiększają powierzchnię odprowadzania ciepła, co umożliwia efektywne chłodzenie bez użycia wentylatorów. Dzięki temu system jest całkowicie cichy, co jest pożądane w środowiskach, gdzie hałas powinien być minimalny. Brak elementów ruchomych w chłodzeniu pasywnym również przekłada się na większą niezawodność i mniejszą awaryjność. Chłodzenie pasywne znalazło szerokie zastosowanie w urządzeniach pracujących w środowisku biurowym oraz w sprzęcie sieciowym, gdzie trwałość i bezawaryjność są kluczowe. Warto pamiętać, że efektywność chłodzenia pasywnego zależy od odpowiedniego przepływu powietrza wokół radiatora, dlatego dobrze zaprojektowane obudowy mogą znacząco zwiększyć jego skuteczność. Dzięki temu chłodzeniu można osiągnąć efektywność przy niskich kosztach eksploatacji, co jest zgodne z aktualnymi trendami ekologicznymi w branży IT.

Pytanie 14

Czym jest mapowanie dysków?

A. przypisaniem etykiety dysku do określonego katalogu w sieci

B. ustawienie interfejsów sieciowych

C. przyznawaniem praw do folderu użytkownikom w sieci WAN

D. określaniem użytkowników oraz grup użytkowników

Mapowanie dysków to proces, który polega na przypisaniu oznaczenia literowego do określonego katalogu sieciowego, co umożliwia łatwiejszy dostęp do zasobów przechowywanych na innych komputerach w sieci. Dzięki mapowaniu dysków użytkownicy mogą korzystać z tych zasobów tak, jakby były one lokalne, co znacznie upraszcza pracę w środowisku sieciowym. Na przykład, w środowisku firmowym, administratorzy sieci mogą zmapować zdalny folder serwera plików do litery dysku, co pozwala pracownikom na bezproblemowe otwieranie i edytowanie dokumentów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, mapowanie dysków powinno być realizowane przy użyciu odpowiednich protokołów, takich jak SMB (Server Message Block), co zapewnia bezpieczeństwo i integralność danych podczas przesyłania. Dodatkowo, administracja powinna regularnie monitorować dostęp do zmapowanych dysków, aby zabezpieczyć dostęp tylko dla uprawnionych użytkowników, co zwiększa bezpieczeństwo danych w organizacji.

Pytanie 15

Który z portów na pokazanej płycie głównej pozwala na podłączenie zewnętrznego dysku za pośrednictwem interfejsu e-SATA?

A. 2

B. 3

C. 1

D. 4

Interfejs e-SATA, który jest przedstawiony pod numerem 2 na zdjęciu, jest specjalnym portem umożliwiającym podłączanie zewnętrznych dysków twardych oraz innych urządzeń pamięci masowej, oferując wyższe prędkości transferu danych niż standardowy USB. Standard e-SATA został zaprojektowany z myślą o zapewnieniu szybkiego i stabilnego połączenia z urządzeniami zewnętrznymi, co jest szczególnie korzystne w przypadku pracy z dużymi plikami czy w środowisku wymagającym wysokiej wydajności. W odróżnieniu od standardowego SATA, e-SATA zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy urządzenia są podłączane i odłączane często. Warto zauważyć, że e-SATA nie dostarcza zasilania, w przeciwieństwie do niektórych wersji USB, co oznacza, że zewnętrzne dyski podłączane przez e-SATA często wymagają osobnego źródła zasilania. Jest to zgodne z praktykami branżowymi, gdzie e-SATA jest wykorzystywane w profesjonalnych rozwiązaniach do przechowywania danych, takich jak serwery NAS czy systemy do edycji video. Znajomość tego portu i jego zastosowań pozwala na lepsze projektowanie rozwiązań IT, które wymagają niezawodnego i szybkiego dostępu do danych.

Pytanie 16

Laptopy zazwyczaj są wyposażone w bezprzewodowe sieci LAN. Ograniczenia ich stosowania dotyczą emisji fal radiowych, które mogą zakłócać działanie innych, istotnych dla bezpieczeństwa, urządzeń?

A. w pociągu

B. w samolocie

C. w biurze

D. w mieszkaniu

Odpowiedź "w samolocie" jest prawidłowa, ponieważ na pokładach samolotów obowiązują ścisłe przepisy dotyczące korzystania z urządzeń emitujących fale radiowe, w tym komputerów przenośnych. Wysoka częstotliwość fal radiowych może zakłócać działanie systemów nawigacyjnych i komunikacyjnych statku powietrznego. Przykładem mogą być przepisy Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO), które regulują używanie urządzeń elektronicznych w trakcie lotu. W wielu liniach lotniczych istnieją jasne wytyczne dotyczące korzystania z Wi-Fi oraz innych form komunikacji bezprzewodowej, które są dostępne jedynie w określonych fazach lotu, takich jak po osiągnięciu wysokości przelotowej. To podejście zapewnia bezpieczeństwo zarówno pasażerów, jak i załogi, podkreślając znaczenie przestrzegania regulacji dotyczących emisji fal radiowych w kontekście bezpieczeństwa lotów.

Pytanie 17

W terminalu systemu operacyjnego wydano komendę nslookup. Jakie dane zostały uzyskane?

A. Numer IP hosta

B. Domyślną bramę sieciową

C. Adres serwera DNS

D. Adres serwera DHCP

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych do uzyskiwania informacji o serwerach DNS które są kluczowe dla procesu rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP. Kiedy użytkownik wydaje polecenie nslookup w wierszu poleceń systemu operacyjnego narzędzie to łączy się z domyślnym serwerem DNS skonfigurowanym w systemie. Użytkownik dzięki temu otrzymuje informację o tym jaki serwer DNS jest wykorzystywany do przetwarzania zapytań DNS w sieci lokalnej. W praktyce wiedza o adresie serwera DNS jest użyteczna przy rozwiązywaniu problemów z połączeniem internetowym takich jak brak możliwości uzyskania dostępu do określonych stron internetowych czy opóźnienia w ładowaniu stron. Wiele firm stosuje własne serwery DNS aby poprawić bezpieczeństwo i wydajność operacji sieciowych. Zrozumienie i właściwe konfigurowanie serwerów DNS zgodnie z dobrymi praktykami takimi jak stosowanie bezpiecznych i szybkich serwerów zapasowych jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa infrastruktury IT. Dlatego posługiwanie się narzędziem nslookup i jego wynikami jest istotną umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 18

Jak w systemie Windows zmienić port drukarki, która została zainstalowana?

A. Ustawienia drukowania

B. Ostatnia znana dobra konfiguracja

C. Menedżer zadań

D. Właściwości drukarki

Aby zmienić port zainstalowanej drukarki w systemie Windows, należy skorzystać z opcji "Właściwości drukarki". W tej sekcji użytkownik ma możliwość dostosowania różnych ustawień drukarki, w tym konfiguracji portów. W praktyce, zmiana portu jest istotna, gdy drukarka jest podłączona do innego portu fizycznego, na przykład w przypadku zmiany kabla USB do innego gniazda lub przełączenia się na drukowanie w sieci. Właściwości drukarki umożliwiają także dostęp do informacji o sterownikach, preferencjach jakości druku oraz innych zaawansowanych ustawieniach. Standardem w branży jest upewnienie się, że wszystkie zmiany w konfiguracji sprzętowej są także odzwierciedlane w oprogramowaniu, aby uniknąć problemów z komunikacją i wydajnością. Dlatego znajomość tej funkcji jest kluczowa dla efektywnego zarządzania drukarkami w środowisku biurowym.

Pytanie 19

Jaki rodzaj routingu jest najbardziej odpowiedni w dużych, szybko zmieniających się sieciach?

A. Zewnętrzny

B. Lokalny

C. Dynamiczny

D. Statyczny

Routing dynamiczny jest najbardziej odpowiedni dla rozbudowanych, szybko zmieniających się sieci ze względu na swoją zdolność do automatycznego dostosowywania się do zmian w topologii sieci. W przeciwieństwie do routingu statycznego, gdzie trasy są konfigurowane ręcznie, routing dynamiczny wykorzystuje protokoły takie jak OSPF, EIGRP czy BGP, które umożliwiają urządzeniom sieciowym wymianę informacji o osiągalnych trasach. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z węzłów, sieć natychmiast znajdzie alternatywną ścieżkę, co zwiększa jej niezawodność i dostępność. Przykładowo, w dużych środowiskach korporacyjnych, gdzie zmiany w infrastrukturze są na porządku dziennym, routing dynamiczny pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizację przestojów. Ponadto, protokoły dynamiczne mają możliwość uczenia się i adaptacji do zmieniających się warunków w sieci, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających wysokiej dostępności i niskich opóźnień.

Pytanie 20

W komputerowych stacjach roboczych zainstalowane są karty sieciowe Ethernet 10/100/1000 z interfejsem RJ45. Jakie medium transmisyjne powinno być zastosowane do budowy sieci komputerowej, aby osiągnąć maksymalną przepustowość?

A. Światłowód wielomodowy

B. Kabel UTP kategorii 5

C. Światłowód jednomodowy

D. Kabel UTP kategorii 5e

Kabel UTP kategorii 5e jest właściwym wyborem do budowy sieci komputerowej, gdyż oferuje poprawioną wydajność w porównaniu do kategorii 5. Standard ten jest zaprojektowany do obsługi prędkości do 1 Gbit/s na odległości do 100 metrów, co idealnie odpowiada wymaganiom kart sieciowych Ethernet 10/100/1000. W praktyce, kable UTP kategorii 5e zawierają ulepszony system ekranowania, co minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne oraz przesłuchy, co jest kluczowe w gęsto zaludnionych środowiskach biurowych. Warto również zauważyć, że standardy IEEE 802.3ab dla Ethernetu 1000BASE-T wymagają użycia co najmniej kabla kategorii 5e, aby zapewnić pełną funkcjonalność. Dzięki temu, w zastosowaniach takich jak systemy VoIP, transmisja danych oraz multimedia, kabel UTP kategorii 5e dostarcza nie tylko wysoką przepustowość, ale również stabilność i niezawodność połączeń sieciowych.

Pytanie 21

Który protokół odpowiada za bezpieczne przesyłanie danych w sieciach komputerowych?

A. HTTPS

B. SMTP

C. HTTP

D. FTP

HTTP to podstawowy protokół, na którym opiera się przesyłanie danych w sieci WWW, ale nie zapewnia żadnego szyfrowania ani ochrony danych. W dzisiejszych czasach korzystanie z samego HTTP niesie ze sobą ryzyko, że dane przesyłane między użytkownikiem a serwerem mogą być przechwycone i odczytane przez osoby trzecie. Dlatego HTTP jest uważany za niebezpieczny do przesyłania poufnych informacji. Z kolei FTP to protokół używany do przesyłania plików w sieci, ale podobnie jak HTTP, nie zapewnia domyślnego szyfrowania. Istnieje jego bezpieczna wersja, FTPS, ale nie jest ona tak powszechnie stosowana jak HTTPS. SMTP to protokół służący do wysyłania wiadomości e-mail. Choć istnieją rozszerzenia SMTP, które zapewniają szyfrowanie, sam w sobie nie jest przeznaczony do bezpiecznego przesyłania danych w internecie. Typowym błędem jest mylenie podstawowych funkcji tych protokołów z ich bezpiecznymi wersjami. Bez zrozumienia, jakie technologie kryją się za bezpiecznym przesyłaniem danych, łatwo można uznać każdy z tych protokołów za odpowiedni do tego celu, co jest błędne. Bezpieczeństwo danych wymaga użycia protokołów zaprojektowanych z myślą o ochronie informacji przed nieautoryzowanym dostępem, takich jak HTTPS.

Pytanie 22

Licencja CAL (Client Access License) uprawnia użytkownika do

A. przenoszenia programu na zewnętrzne nośniki

B. korzystania z usług dostępnych na serwerze

C. użytkowania programu bez ograniczeń czasowych

D. modyfikacji kodu oprogramowania

Licencja CAL (Client Access License) to kluczowy element w modelu licencjonowania oprogramowania, który umożliwia użytkownikom dostęp do usług oferowanych przez serwery. Użytkownik posiadający licencję CAL ma prawo korzystać z funkcji, takich jak dostęp do plików, aplikacji oraz usług bazodanowych, które są udostępniane przez serwery. Przykładem może być środowisko Microsoft Windows Server, gdzie użytkownicy muszą posiadać odpowiednie licencje CAL do korzystania z różnych funkcji, takich jak Remote Desktop Services czy usługi plikowe. Dobrą praktyką w branży jest upewnienie się, że liczba zakupionych licencji CAL odpowiada liczbie użytkowników lub urządzeń, które będą korzystać z tych usług, aby uniknąć naruszeń warunków licencji. Warto także wspomnieć, że licencje CAL mogą mieć różne formy, w tym licencje oparte na użytkownikach lub urządzeniach, co pozwala firmom na dostosowanie modelu licencjonowania do ich specyficznych potrzeb operacyjnych.

Pytanie 23

Wykonano test przy użyciu programu Acrylic Wi-Fi Home, a wyniki przedstawiono na zrzucie ekranu. Na ich podstawie można wnioskować, że dostępna sieć bezprzewodowa

A. osiąga maksymalną prędkość transferu 72 Mbps

B. używa kanałów 10 ÷ 12

C. jest niezaszyfrowana

D. cechuje się bardzo dobrą jakością sygnału

Sieć bezprzewodowa jest określona jako nieszyfrowana, co oznacza, że nie stosuje żadnych mechanizmów szyfrowania, takich jak WEP, WPA czy WPA2. W kontekście bezpieczeństwa sieci Wi-Fi brak szyfrowania oznacza, że dane przesyłane w sieci są podatne na podsłuch i ataki typu man-in-the-middle. W praktyce, otwarte sieci Wi-Fi są często spotykane w miejscach publicznych, takich jak kawiarnie czy lotniska, gdzie wygoda połączenia jest priorytetem nad bezpieczeństwem. Jednak zaleca się, aby w domowych i firmowych sieciach stosować co najmniej WPA2, które jest uważane za bezpieczniejsze dzięki używaniu protokołu AES. Szyfrowanie chroni prywatność użytkowników i integralność przesyłanych danych. W przypadku nieszyfrowanej sieci, każdy, kto znajduje się w jej zasięgu, może potencjalnie podsłuchiwać ruch sieciowy, co może prowadzić do utraty danych osobowych lub firmowych. Dlatego też, w celu zwiększenia bezpieczeństwa sieci, zaleca się wdrożenie najnowszych standardów szyfrowania i regularną aktualizację sprzętu sieciowego.

Pytanie 24

Skoro jedna jednostka alokacji to 1024 bajty, to ile klastrów zajmują pliki przedstawione w tabeli na dysku?

A. 6 klastrów

B. 5 klastrów

C. 3 klastry

D. 4 klastry

Aby obliczyć liczbę klastrów zajmowanych przez pliki w tabeli, musimy wziąć pod uwagę, że jednostka allokacji wynosi 1024 bajty. Przeanalizujmy każdy plik z osobna. Plik Ala.exe ma 50 bajtów, co oznacza, że zajmuje 1 klaster (1024B), ale pozostają 974B niewykorzystanego miejsca. Plik Dom.bat ma dokładnie 1024 bajty, więc zajmuje 1 klaster. Plik Wirus.exe, o wielkości 2kB (2048B), zajmuje 2 klastry, ponieważ potrzebuje 2048B, a każdy klaster ma 1024B. Ostatni plik, Domes.exr, ma 350 bajtów, co również oznacza, że zajmuje 1 klaster, pozostawiając 674B niewykorzystanego miejsca. Podsumowując: 1 klaster (Ala.exe) + 1 klaster (Dom.bat) + 2 klastry (Wirus.exe) + 1 klaster (Domes.exr) daje 5 klastrów. Ta wiedza jest kluczowa w zakresie zarządzania przestrzenią dyskową, co jest szczególnie ważne w środowiskach IT, gdzie efektywność alokacji pamięci wpływa na wydajność systemu.

Pytanie 25

Które bity w 48-bitowym adresie MAC identyfikują producenta?

A. Ostatnie 24 bity

B. Pierwsze 8 bitów

C. Ostatnie 8 bitów

D. Pierwsze 24 bity

W 48-bitowym adresie sprzętowym MAC, pierwsze 24 bity są zarezerwowane na identyfikator producenta, znany jako Organizationally Unique Identifier (OUI). OUI jest przypisany przez IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) i służy do identyfikacji producentów sprzętu sieciowego, co pozwala na uniknięcie konfliktów adresów. W praktyce, kiedy urządzenie sieciowe jest produkowane, producent przypisuje unikalny OUI do swojego sprzętu, co umożliwia rozróżnienie urządzeń w sieci. Na przykład, karty sieciowe firmy Cisco będą miały OUI rozpoczynający się od konkretnego zestawu bitów, co umożliwia administratorom sieci identyfikację urządzeń różnych producentów. Znajomość struktury adresów MAC jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania siecią, zapewnienia bezpieczeństwa oraz diagnostyki problemów sieciowych, ponieważ pozwala na szybką identyfikację nielubianych producentów lub urządzeń potencjalnie problematycznych. Warto również dodać, że kolejne 24 bity adresu MAC są używane jako identyfikator unikalny dla konkretnego urządzenia produkowanego przez danego producenta, co zapewnia dodatkową warstwę unikalności w sieci.

Pytanie 26

Ikona z wykrzyknikiem, pokazana na ilustracji, która pojawia się obok nazwy sprzętu w Menedżerze urządzeń, wskazuje, że to urządzenie

A. zostało dezaktywowane

B. zainstalowane na nim sterowniki są w nowszej wersji

C. nie działa poprawnie

D. działa prawidłowo

Ikona z wykrzyknikiem przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń oznacza, że urządzenie to nie działa poprawnie. Oznaczenie to jest sygnałem, że system operacyjny wykrył problem z urządzeniem, który najczęściej wynika z nieprawidłowo zainstalowanych sterowników lub braku kompatybilności sprzętowej. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, należy sprawdzić czy zainstalowane sterowniki są aktualne oraz zgodne z wersją systemu operacyjnego. Często pomocne jest pobranie najnowszych sterowników ze strony producenta urządzenia, które mogą zawierać poprawki błędów lub nowe funkcje poprawiające wydajność i stabilność sprzętu. Ważne jest również upewnienie się, że wszystkie podzespoły komputera są odpowiednio podłączone i spełniają wymagania systemowe. W kontekście dobrych praktyk branżowych, regularne monitorowanie i aktualizacja sterowników jest kluczowe dla utrzymania optymalnej wydajności i długowieczności sprzętu komputerowego. Zarządzanie sterownikami zgodnie z polityką bezpieczeństwa IT zapewnia nie tylko poprawną funkcjonalność urządzeń, ale również minimalizuje ryzyko podatności na ataki wynikające z luk w oprogramowaniu. Dlatego świadomość i umiejętność identyfikacji takich problemów jest fundamentalna dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 27

Jaki adres IPv6 jest stosowany jako adres link-local w procesie autokonfiguracji urządzeń?

A. he88::/10

B. fe88::/10

C. fe80::/10

D. de80::/10

Adres IPv6 fe80::/10 jest przeznaczony do użycia jako adres link-local, co oznacza, że jest stosowany do komunikacji w obrębie lokalnej sieci. Adresy link-local są automatycznie przypisywane przez urządzenia sieciowe przy użyciu protokołu autokonfiguracji, na przykład Neighbor Discovery Protocol (NDP). Adresy te są wykorzystywane do komunikacji między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej bez konieczności konfiguracji serwera DHCP. Przykładem zastosowania adresu link-local może być sytuacja, w której dwa urządzenia, takie jak router i komputer, muszą wymieniać informacje konfiguracyjne, takie jak adresy MAC. Link-local jest również wykorzystywany w protokole IPv6 do wykrywania i identyfikacji sąsiednich urządzeń, co jest kluczowe dla wydajności sieci. Zgodnie z RFC 4862, adresy link-local są typowe dla lokalnych segmentów sieci i nie są routowalne poza tę sieć, co zapewnia bezpieczeństwo i ograniczenie nieautoryzowanego dostępu do sieci lokalnej.

Pytanie 28

Przedstawiony moduł pamięci należy zamontować na płycie głównej w gnieździe

A. SO-DIMM DDR4

B. DDR2

C. DDR

D. SO-RIMM

Wybrałeś SO-DIMM DDR4 – i bardzo dobrze, bo dokładnie tego typu moduł masz przedstawiony na zdjęciu. SO-DIMM DDR4 to pamięć stosowana głównie w laptopach, komputerach typu mini PC i niektórych systemach embedded, gdzie liczy się kompaktowość oraz efektywność energetyczna. Wyróżnia się mniejszym rozmiarem w porównaniu do klasycznych DIMM-ów (stosowanych w desktopach), a także niższym napięciem zasilania (najczęściej 1.2V), co przekłada się na mniejsze zużycie energii. DDR4 jest obecnie standardem w nowych konstrukcjach, bo zapewnia lepszą przepustowość i wyższą wydajność niż starsze DDR3. Praktyka pokazuje, że montaż SO-DIMM DDR4 to już niemal codzienność przy serwisowaniu laptopów. Osobiście uważam, że rozpoznawanie tych modułów po etykiecie i wycięciach w laminacie to jedna z podstawowych umiejętności technika IT. Warto wiedzieć, że SO-DIMM występuje też w wersjach DDR3, jednak różnią się liczbą pinów i nie są kompatybilne – standard branżowy nie pozwala na pomyłkę przy montażu, bo wycięcia są w innych miejscach. Moduły DDR4 przynoszą też większą stabilność pracy dzięki niższym temperaturom i lepszym parametrom timingów. W praktyce – jeśli masz laptopa z wejściem na DDR4, to tylko taki SO-DIMM da się tam zamontować. Branżowa dobra praktyka to zawsze sprawdzanie specyfikacji płyty głównej przed zakupem pamięci – zwłaszcza w laptopach, gdzie miejsce na rozbudowę jest mocno ograniczone.

Pytanie 29

Parametr pamięci RAM określany czasem jako opóźnienie definiuje się jako

A. Command Rate

B. CAS Latency

C. RAS to CAS Delay

D. RAS Precharge

CAS Latency, czyli opóźnienie dostępu do pamięci, jest kluczowym parametrem pamięci RAM, który określa, jak długo procesor musi czekać na dane po wydaniu polecenia odczytu. Skrót CAS oznacza Column Address Strobe, a 'latency' odnosi się do liczby cykli zegara, jakie są potrzebne, aby uzyskać dostęp do określonej kolumny w pamięci. Przykładowo, jeśli pamięć ma CAS Latency równą 16, oznacza to, że procesor musi czekać 16 cykli zegara na dostęp do danych po wysłaniu polecenia. W praktyce, mniejsze wartości CAS Latency oznaczają szybsze czasy dostępu, co może przekładać się na lepszą wydajność systemu, szczególnie w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości danych, takich jak gry komputerowe czy obróbka wideo. Standardy branżowe, takie jak JEDEC, określają różne klasy pamięci RAM i ich parametry, co pozwala na odpowiednie dobieranie komponentów w zależności od potrzeb użytkownika. Dlatego przy wyborze pamięci RAM warto zwracać uwagę na CAS Latency, aby zapewnić optymalną wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 30

W którym systemie liczbowym zapisano zakresy We/Wy przedstawione na ilustracji?

A. W systemie dziesiętnym

B. W systemie binarnym

C. W systemie szesnastkowym

D. W systemie ósemkowym

Odpowiedź szesnastkowym jest prawidłowa ponieważ zakresy We/Wy są zapisane z użyciem systemu szesnastkowego który jest powszechnie stosowany w informatyce do reprezentacji danych na poziomie sprzętowym i programowym System szesnastkowy używa podstawy 16 co oznacza że używa 16 cyfr 0-9 i liter A-F gdzie litera A odpowiada liczbie dziesięć a F piętnaście Jest on intuicyjny do użycia w komputerach ponieważ jeden szesnastkowy znak reprezentuje cztery bity co ułatwia konwersję i interpretację danych w systemach binarnych i sprzętowych W przedstawionych zakresach We/Wy prefiks 0x oznacza że liczby są zapisane w systemie szesnastkowym Co więcej w kontekście zarządzania zasobami systemowymi jak porty We/Wy czy adresy pamięci szesnastkowy format jest standardem pozwalając na bardziej efektywne adresowanie szczególnie w architekturach komputerowych takich jak x86 Daje to programistom i inżynierom komputerowym możliwość dokładniejszej kontroli i optymalizacji interakcji z hardwarem Dzięki szerokiemu zastosowaniu i jasności reprezentacji format szesnastkowy stanowi podstawę pracy z systemami na niskim poziomie co czyni go nieodzownym elementem w arsenale profesjonalistów w dziedzinie IT

Pytanie 31

Adres IP przydzielony komputerowi pozwala odbiorcy pakietu IP na odróżnienie identyfikatorów

A. hosta i rutera

B. sieci i bramy

C. hosta i bramy

D. sieci i hosta

Odpowiedź 'sieci i hosta' jest poprawna, ponieważ numer IP przypisany do komputera działa jako unikalny identyfikator, który pozwala na rozróżnienie urządzeń w sieci. W kontekście modelu OSI, adres IP jest kluczowy na warstwie trzeciej, czyli warstwie sieci, gdzie umożliwia routing danych pomiędzy różnymi sieciami. Każdy host w danej sieci powinien posiadać unikalny adres IP, co umożliwia efektywną komunikację. Przykładem może być sytuacja, w której komputer korzysta z protokołu TCP/IP, aby wysłać dane do innego hosta w tej samej sieci lokalnej lub przez Internet. Unikalność adresacji IP pozwala routerom na prawidłowe przesyłanie pakietów danych do odpowiednich hostów. Rozumienie roli adresów IP w kontekście sieci komputerowych jest kluczowe w pracy z infrastrukturą IT, zwłaszcza przy konfiguracji sieci oraz zapewnieniu bezpieczeństwa systemów poprzez odpowiednią segmentację ruchu sieciowego. Dobrą praktyką jest również stosowanie standardów takich jak IPv4 oraz IPv6, które definiują sposób adresacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 32

Najbardziej rozwinięty tryb funkcjonowania portu równoległego zgodnego z normą IEEE-1284, który tworzy dwukierunkową szeregę 8-bitową zdolną do przesyłania zarówno danych, jak i adresów z maksymalną prędkością transmisji wynoszącą 2,3 MB/s oraz umożliwia podłączenie do 64 urządzeń, to

A. Tryb bajtowy

B. EPP Mode

C. Tryb nibble

D. Tryb zgodności

EPP Mode, czyli Enhanced Parallel Port, to najbardziej zaawansowany tryb pracy portu równoległego definiowany przez standard IEEE-1284. Umożliwia on dwukierunkową komunikację danych z prędkościami sięgającymi 2,3 MB/s. Kluczowym aspektem EPP jest jego zdolność do przesyłania zarówno danych, jak i adresów, co czyni go znacznie bardziej elastycznym w porównaniu do starszych trybów. W praktyce, EPP jest często stosowany w urządzeniach takich jak drukarki, skanery czy zewnętrzne dyski twarde, gdzie szybka i efektywna komunikacja jest niezbędna. Dzięki możliwości podłączenia do 64 urządzeń, EPP znajduje zastosowanie w bardziej złożonych systemach, gdzie wiele urządzeń potrzebuje współdzielić tę samą magistralę. Warto również zaznaczyć, że EPP jest zgodny z innymi standardami IEEE-1284, co zapewnia jego szeroką kompatybilność oraz możliwość łatwej integracji z istniejącymi systemami. Przykładem zastosowania EPP może być podłączenie nowoczesnych drukarek do komputerów, co pozwala na szybki transfer danych i zwiększoną wydajność pracy.

Pytanie 33

Na ilustracji zaprezentowano konfigurację urządzenia, co sugeruje, że

A. VLAN z ID48 został skonfigurowany jako zarządzalny

B. wszystkie porty zostały przypisane do VLAN z ID48

C. utworzono dwa nowe VLAN-y: ID13, ID48

D. powstały trzy nowe VLAN-y: ID1, ID13, ID48

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na utworzenie dwóch nowych VLAN-ów o ID 13 i 48. W sieciach komputerowych VLAN, czyli Virtual Local Area Network, umożliwia logiczne segmentowanie sieci na mniejsze, odizolowane segmenty, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem. Na przedstawionym rysunku widać, że poza domyślnym VLAN-em o ID 1 skonfigurowano dwa dodatkowe VLAN-y. VLAN 13 obejmuje porty 1 i 3 jako nieoznakowane, co oznacza, że urządzenia podłączone do tych portów komunikują się w ramach tej samej domeny rozgłoszeniowej bez konieczności tagowania ramek. VLAN 48 obejmuje porty 2 oraz 4-18 w tym samym trybie. Dobra praktyka w zarządzaniu sieciami komputerowymi obejmuje używanie VLAN-ów do separacji ruchu np. dla różnych działów firmy co minimalizuje ryzyko związane z dostępem do danych oraz zwiększa przepustowość dzięki ograniczeniu zbędnych transmisji. Dodatkowo VLAN-y mogą być używane do wdrożenia polityk bezpieczeństwa takich jak separacja sieci IoT od sieci korporacyjnej aby zapobiec potencjalnym atakom.

Pytanie 34

Interfejs HDMI w komputerze umożliwia przesyłanie sygnału

A. analogowego audio i video

B. cyfrowego video i audio

C. cyfrowego video

D. cyfrowego audio

Odpowiedź 'cyfrowego video i audio' jest poprawna, ponieważ interfejs HDMI (High-Definition Multimedia Interface) został zaprojektowany w celu przesyłania zarówno cyfrowego wideo, jak i dźwięku w wysokiej jakości. HDMI wspiera wiele formatów audio, w tym LPCM, Dolby TrueHD oraz DTS-HD Master Audio, a także przesyła sygnał wideo w rozdzielczościach do 4K i 8K. Przykładem zastosowania HDMI jest podłączenie komputera do telewizora lub projektora, co umożliwia wyświetlanie filmów, gier czy prezentacji w wysokiej jakości. HDMI stał się standardem w przemyśle audio-wideo, a jego wszechstronność i jakość sprawiają, że jest szeroko stosowany zarówno w domowych systemach rozrywkowych, jak i w profesjonalnych aplikacjach, takich jak prezentacje multimedialne czy produkcja wideo. Stosowanie HDMI zapewnia nie tylko wysoką jakość sygnału, ale również wygodę w postaci możliwości przesyłania jednego kabla dla dźwięku i obrazu oraz wsparcia dla technologii takich jak CEC (Consumer Electronics Control), która umożliwia sterowanie wieloma urządzeniami z jednego pilota.

Pytanie 35

System Windows 8, w którym wcześniej został utworzony punkt przywracania, doświadczył awarii. Jakie polecenie należy wydać, aby przywrócić ustawienia i pliki systemowe?

A. rstrui

B. rootkey

C. reload

D. replace

Wybór odpowiedzi innych niż 'rstrui' świadczy o niepełnym zrozumieniu funkcji przywracania systemu w Windows. Polecenie 'reload' nie jest znane w kontekście systemu Windows i nie odnosi się do żadnej czynności związanej z przywracaniem systemu. W systemach operacyjnych termin 'reload' często używany jest w kontekście przeładowania aplikacji lub modułów, ale nie ma zastosowania przy zarządzaniu punktami przywracania. Kolejną nieprawidłową odpowiedzią jest 'replace', co sugeruje, że użytkownik myli proces przywracania z procesem zastępowania plików, co nie ma miejsca w standardowej procedurze przywracania systemu. Przywracanie nie polega na zastępowaniu pojedynczych plików, lecz na przywracaniu całego stanu systemu, co jest znacznie bardziej złożonym procesem. Z kolei 'rootkey' to termin, który odnosi się do rejestru systemu Windows, a nie do przywracania systemu. Użytkownicy mogą mieć tendencję do mylenia pojęć związanych z rejestrem i punktami przywracania, co prowadzi do nieporozumień w kontekście zarządzania systemem. Ważne jest, aby zrozumieć odmienność tych terminów i ich zastosowanie w praktyce, aby skutecznie zarządzać systemem operacyjnym i unikać problemów w przyszłości.

Pytanie 36

Do pokazanej na diagramie płyty głównej nie można podłączyć urządzenia, które korzysta z interfejsu

A. PCI

B. IDE

C. AGP

D. SATA

Rysunek pokazuje płytę główną, która nie ma złącza AGP, więc dobrze odpowiedziałeś. AGP, czyli Accelerated Graphics Port, był używany głównie w starszych komputerach do podłączania kart graficznych, ale ostatnio zastąpiły go nowsze standardy jak PCI Express. Ten nowy standard jest znacznie szybszy i ma lepszą przepustowość, a do tego pozwala podłączać nie tylko karty graficzne, ale też inne urządzenia. To usunięcie AGP to logiczny krok, bo komputery potrzebują coraz większej wydajności i prostszej struktury. Dzisiaj na płytach często znajdziesz kilka gniazd PCI Express, co umożliwia budowanie naprawdę mocnych systemów. Nawet bez AGP, nowoczesna płyta główna świetnie działa z aktualnymi komponentami, zapewniając odpowiednią wydajność dzięki różnym złączom jak PCI Express, SATA czy USB. Warto to wiedzieć, jeśli planujesz zajmować się komputerami, bo ma to spory wpływ na to, co możemy w nich zamontować i jak długo będą nam służyć.

Pytanie 37

Ile sieci obejmują adresy IPv4 pokazane w tabeli?

Adres IPv4	Maska sieci
10.10.10.10	255.255.0.0
10.10.20.10	255.255.0.0
10.10.20.20	255.255.0.0
10.10.30.30	255.255.0.0
10.20.10.10	255.255.0.0
10.20.20.10	255.255.0.0
10.20.20.30	255.255.0.0

A. 3 sieci

B. 2 sieci

C. 5 sieci

D. 4 sieci

Adresy IPv4 przedstawione w tabeli należą do dwóch różnych sieci. Każdy adres IPv4 składa się z części adresu sieciowego oraz części hosta. Część sieciową określa maska sieci. W przypadku maski 255.255.0.0 pierwsze dwa oktety adresu IPv4 określają sieć. Dzięki temu wszystkie adresy 10.10.x.x znajdują się w jednej sieci a adresy 10.20.x.x w innej. Maska sieciowa 255.255.0.0 pozwala na tworzenie mniej więcej 256 sieci z klasy adresów A z maksymalnie 65534 hostami w każdej sieci co czyni ją idealną do większych organizacji wymagających podziału na logiczne sieci zależnie od działów lub funkcji. W praktyce odpowiednie zrozumienie i zastosowanie masek sieciowych jest kluczowe w projektowaniu wydajnych struktur sieciowych co pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych adresów IP oraz poprawę bezpieczeństwa i zarządzania siecią. Dlatego wiedza ta jest podstawą dla każdego specjalisty IT zajmującego się administracją oraz projektowaniem sieci komputerowych.

Pytanie 38

W jakim urządzeniu elektronicznym znajduje się układ RAMDAC?

A. w procesorze

B. w karcie graficznej

C. w karcie dźwiękowej

D. w zasilaczu

RAMDAC, czyli ten konwerter cyfrowo-analogowy, to naprawdę ważny element w kartach graficznych. Ta mała część ma za zadanie zamieniać sygnały cyfrowe z procesora graficznego na analogowe, które możemy zobaczyć na monitorze. Działa to w ten sposób, że bierze bitowe dane, które reprezentują obraz cyfrowy i przekształca je w napięcia analogowe, a potem wysyła je do wyświetlacza. Weźmy na przykład karty graficzne PCI Express – RAMDAC to kluczowy kawałek tej architektury, dzięki czemu obraz jest naprawdę dobrej jakości i płynny. Ciekawe, że RAMDAC w nowoczesnych kartach graficznych wspiera nie tylko standardowe monitory, ale również te super nowoczesne, jak 4K i VR. Z tego, co widzę, zrozumienie, jak działa RAMDAC, jest mega ważne dla wszystkich, którzy chcą dobrze projektować systemy wideo czy dla zapaleńców gier, którzy chcą mieć najlepszą jakość obrazu.

Pytanie 39

Do jakiego portu należy podłączyć kabel sieciowy zewnętrzny, aby uzyskać pośredni dostęp do sieci Internet?

A. PWR

B. USB

C. WAN

D. LAN

Port WAN (Wide Area Network) jest specjalnie zaprojektowany do podłączenia urządzenia sieciowego, takiego jak router, do internetu. To połączenie z siecią zewnętrzną, dostarczone przez dostawcę usług internetowych (ISP). Port WAN działa jako brama między siecią lokalną (LAN) a internetem. Umożliwia to przesyłanie danych między komputerami w sieci domowej a serwerami zewnętrznymi. Konsekwentne używanie portu WAN zgodnie z jego przeznaczeniem zwiększa bezpieczeństwo i stabilność połączenia sieciowego. Praktycznym przykładem jest podłączenie modemu kablowego lub światłowodowego do tego portu, co pozwala na udostępnianie internetu wszystkim urządzeniom w sieci. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, port WAN powinien być używany w konfiguracji zewnętrznej, aby zapewnić spójność i niezawodność połączenia z internetem. Dzięki temu można lepiej zarządzać ruchem sieciowym i zabezpieczać sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Port WAN jest istotnym elementem architektury sieciowej, umożliwiającym efektywną transmisję danych między różnymi segmentami sieci.

Pytanie 40

Jakie zakresy adresów IPv4 mogą być używane jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255

B. 172.16. 0.0 ÷ 172.31.255.255

C. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255

D. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255

Zakres adresów IPv4 od 172.16.0.0 do 172.31.255.255 jest jednym z trzech standardowo zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych, które mogą być używane w sieciach lokalnych. Zgodnie z dokumentem RFC 1918, te adresy nie są routowane w Internecie, co oznacza, że ich użycie wewnątrz sieci lokalnej nie wpływa na globalny ruch internetowy. Przykład zastosowania to stworzenie lokalnej sieci w biurze, gdzie wszystkie urządzenia (komputery, drukarki, smartfony) mogą korzystać z adresów w tym zakresie. Dzięki temu możliwe jest zbudowanie infrastruktury sieciowej, która nie wymaga wykupu publicznych adresów IP, co może znacząco obniżyć koszty. Użycie prywatnych adresów IP wymaga jednak zastosowania mechanizmów, takich jak NAT (Network Address Translation), aby umożliwić dostęp tych urządzeń do Internetu. Warto zauważyć, że inne zarezerwowane zakresy adresów prywatnych to 10.0.0.0 do 10.255.255.255 oraz 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Te standardy są powszechnie stosowane w praktyce, co sprawia, że ich znajomość jest kluczowa dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej