Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:47
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:48

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Która metoda wytwarzania materiału rozmnożeniowego umożliwia pozyskanie znacznej ilości roślin wolnych od chorób i szkodników?

A. Ukorzenianie sadzonek.
B. Mikrorozmnażanie roślin in vitro
C. Rozdzielenie roślin.
D. Produkcja sadzonek.
Podział roślin, produkcja rozsady i ukorzenianie sadzonek to takie metody rozmnażania, które mogą różnie wpływać na zdrowie roślin. Podział polega na rozdzieleniu jednej rośliny na kilka kawałków, ale to może prowadzić do przenoszenia chorób, zwłaszcza jak materiał wyjściowy jest chory. W tej metodzie ryzyko kontaktu z chorobami jest spore, bo nie da się wszystko wysterylizować. Produkcja rozsady jest stosowana w rolnictwie, ale też nie daje gwarancji, że rośliny będą zdrowe, bo nasiona mogą być zainfekowane, a podłoża też. Ukorzenianie sadzonek, mimo że działa w wielu przypadkach, często natrafia na problemy z chorobami korzeni czy szkodnikami w glebie. Te metody wymagają sporej uwagi na warunki uprawy i regularnego sprawdzania zdrowia roślin. W porównaniu do mikrorozmnażania, które zmniejsza ryzyko chorób, inne metody mogą przynieść gorsze rezultaty i wpływać na jakość oraz plonowanie roślin. Więc warto pomyśleć o nowoczesnych metodach, takich jak mikrorozmnażanie in vitro, które dają lepsze gwarancje, jeśli chodzi o jakość i zdrowotność roślin.
Pytanie 2

Jaka jest objętość masy ziemi znajdującej się pomiędzy dwoma przekrojami, jeśli powierzchnia przekroju P1=2,0 m2, powierzchnia przekroju P2=2,0 m2, a odległość między nimi wynosi 10 m?

A. 4 m3
B. 10 m3
C. 40 m3
D. 20 m3
Żeby obliczyć objętość masy ziemi między dwoma przekrojami, można skorzystać z prostego wzoru na objętość prostopadłościanu. Wzór jest taki: V = P * h, gdzie V to objętość, P to powierzchnia przekroju, a h to wysokość, czyli odległość między przekrojami. W naszym przypadku mamy dwa przekroje z taką samą powierzchnią, P1 i P2 wynoszą 2,0 m², a h to 10 m. Jak podstawimy te wartości do wzoru, to dostaniemy V = 2,0 m² * 10 m, co daje nam 20,0 m³. Ta wiedza jest mega ważna w inżynierii lądowej i geotechnice, bo dokładne obliczenia objętości ziemi są kluczowe przy projektowaniu fundamentów czy wykopów. Jak dobrze rozumiesz, jak to wszystko działa, to możesz lepiej planować koszty i transport materiałów, co jest niezbędne w praktyce budowlanej.
Pytanie 3

Podczas przeprowadzania inwentaryzacji szczegółowej drzew, należy zmierzyć obwód pnia na wysokości pierśnicy, co oznacza w odległości

A. 110 cm od ziemi
B. 130 cm od ziemi
C. 140 cm od ziemi
D. 120 cm od ziemi
Wysokości inne niż 130 cm, zaproponowane w odpowiedziach, nie są zgodne z powszechnie przyjętymi standardami pomiaru obwodu pnia. Pomiar na poziomie 110 cm, 120 cm czy 140 cm może wprowadzać w błąd, ponieważ nie uwzględnia on właściwego punktu pomiarowego, który zapewnia porównywalność danych między różnymi badaniami. W przypadku 110 cm pomiar wykonany jest zbyt nisko, co może prowadzić do zaniżenia wartości dotyczącej obwodu pnia, zwłaszcza u drzew o stosunkowo młodym wieku, gdzie dolna część pnia może nie odzwierciedlać rzeczywistego wzrostu. Z kolei 120 cm również nie jest uznawane za standardowy punkt, co może prowadzić do trudności w porównywaniu wyników z innymi badaniami. Pomiar na 140 cm z kolei może być zbyt wysoko, wpłynie to na wyniki, szczególnie w przypadku drzew o koncentrycznym wzroście, gdzie obwód pnia w górnej części może być znacznie mniejszy niż na wysokości pierśnicy. Takie podejścia świadczą o braku zrozumienia znaczenia jednolitych standardów pomiarowych w inwentaryzacji drzew, co jest kluczowe dla prowadzenia efektywnej gospodarki leśnej oraz ochrony zasobów naturalnych.
Pytanie 4

Określ typ terenu zieleni, gdzie elementem architektury może być wolnostojąca donica z drewna, osadzona na żeliwnej podstawie?

A. Ogród etnograficzny
B. Plac zabaw dla małych dzieci
C. Boisko sportowe
D. Deptak w parku miejskim
Deptak w parku miejskim to naprawdę fajne miejsce, które ma wiele funkcji. Te drewniane donice na żeliwnej podstawie? Super sprawa! Przede wszystkim służą do sadzenia roślin, które dodają koloru i życia w okolicy. Rośliny nie tylko wyglądają dobrze, ale też poprawiają jakość powietrza, co jest ważne dla wszystkich, którzy korzystają z deptaka. Materiały, takie jak drewno i żeliwo, wpisują się w coraz bardziej popularny trend zrównoważonego rozwoju, gdzie naturalne surowce są na czołowej pozycji. Dobrze by było, żeby te donice były dostosowane do lokalnego klimatu i wymagań roślin, bo to ma znaczenie. W architekturze krajobrazu, takie elementy mogą sprawić, że przestrzeń publiczna staje się bardziej przyjazna i zachęca do integracji społecznej. Co więcej, donice mogą być zmieniane w zależności od pory roku, co sprawia, że deptak staje się bardziej dynamiczny i dostosowany do różnych wydarzeń. W skrócie, dobrze zaprojektowana zieleń, jak te donice, to kluczowy element w tworzeniu miłych miejsc dla mieszkańców.
Pytanie 5

Który z wymienionych instrumentów nie służy do pomiaru kątów w terenie?

A. Planimetr
B. Teodolit
C. Niwelator
D. Tachimetr
Wybór niwelatora, teodolitu lub tachimetru jako urządzenia, które nie jest przystosowane do pomiaru kątów, może wynikać z nieporozumienia co do funkcji i zastosowania tych przyrządów. Niwelator jest narzędziem, które, choć głównie służy do pomiaru różnic w wysokości, może również pośrednio wpływać na pomiary kątów poprzez ustalanie poziomu odniesienia. Teodolit, z kolei, jest klasycznym urządzeniem geodezyjnym, które umożliwia bezpośrednie pomiary kątów zarówno poziomych, jak i pionowych, co czyni go jednym z podstawowych narzędzi w geodezji. Tachimetr łączy w sobie funkcje teodolitu oraz pomiaru odległości, co sprawia, że jest niezwykle wszechstronny w terenie. Typowym błędem w myśleniu o tych przyrządach jest pomijanie ich złożonych funkcji pomiarowych i ich zastosowań w różnych kontekstach. Warto zrozumieć, że każdy z tych przyrządów ma swoje wyspecjalizowane zastosowania i odpowiednio dobrane metody pomiaru, co jest kluczowe w geodezyjnych i budowlanych projektach. Ignorowanie ich funkcji kątowych prowadzi do mylnych wniosków i może wpłynąć na jakość wykonywanych pomiarów w praktyce.
Pytanie 6

Jaką roślinę warto wybrać do wykorzystania w małych ogrodach przydomowych?

A. Platan klonolistny (Platanus x hispanica)
B. Klon palmowy (Acer palmatum)
C. Wiąz szypułkowy (Ulmus laevis)
D. Lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos)
Wybór roślin do małych ogrodów przydomowych wymaga szczegółowego zrozumienia ich wymagań oraz potencjalnych zastosowań. Wiąz szypułkowy (Ulmus laevis) jest dużym drzewem, które osiąga wysokość do 30 metrów, przez co nie nadaje się do ograniczonych przestrzeni, gdzie przestrzeń jest cennym zasobem. Jego rozłożyste korony mogą zdominować małe ogrody oraz zacieniać inne rośliny, co prowadzi do ich osłabienia. Platan klonolistny (Platanus x hispanica) również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ to drzewo osiąga znaczne rozmiary oraz ma mocno rozwinięty system korzeniowy, co może prowadzić do uszkodzeń nawierzchni oraz instalacji w ogrodzie. Dodatkowo, lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos) również charakteryzuje się dużym wzrostem i szeroką koroną, co czyni ją niepraktyczną na terenach o ograniczonej przestrzeni. Te trzy gatunki mogą być niewłaściwie postrzegane jako dobre opcje ze względu na ich walory estetyczne, ale ich duże rozmiary oraz wymagania dotyczące przestrzeni najlepiej nadają je do dużych ogrodów i parków. Typowe błędy myślowe to skupienie się na wizualnych aspektach roślin bez uwzględnienia ich wzrostu, wymagań glebowych oraz przestrzennych ograniczeń, co prowadzi do nietrafionych decyzji w projektowaniu ogrodów.
Pytanie 7

Jakie konstrukcje budowlane umożliwiają płazom przejście na drugą stronę autostrady?

A. Wiadukty drogowe nad autostradą
B. Estakady drogowe
C. Rowy melioracyjne
D. Wydzielone przepusty pod autostradą
Rowy odwadniające nie są skutecznym rozwiązaniem dla zapewnienia płazom bezpiecznego przejścia przez autostrady. Ich podstawowym celem jest odprowadzanie wody deszczowej i zapewnienie odpowiednich warunków do użytkowania drogi, a nie tworzenie korytarzy ekologicznych. Przepusty pod autostradą, chociaż są bardziej przyjazne dla fauny, nie zapewniają płazom optymalnych warunków do przemieszczania się, gdyż często są zbyt małe lub źle zaprojektowane. Wiadukty drogowe, mimo że mogą wydawać się korzystne, nie oferują dostępu do naturalnych siedlisk i mogą stać się barierą, ponieważ nie umożliwiają zwierzętom przejścia na niższy poziom. Estakady drogowe również nie są stosownym rozwiązaniem, gdyż działają na zasadzie podnoszenia drogi, co uniemożliwia przejście zwierząt przez intensywnie uczęszczane obszary. W kontekście planowania infrastruktury transportowej, często pomija się potrzebę tworzenia odpowiednich przejść dla zwierząt, co prowadzi do degradacji siedlisk naturalnych. Istotne jest, aby inżynierowie i projektanci uwzględniali aspekty ekologiczne, stosując wytyczne dotyczące konstrukcji przejść dla zwierząt, co jest fundamentem zrównoważonego rozwoju i ochrony bioróżnorodności.
Pytanie 8

Przygotowanie gruntu do uprawy roślin wrzosowatych powinno się rozpocząć od

A. dodania piasku
B. przeprowadzenia nawożenia
C. sprawdzenia odczynu gleby
D. usunięcia kamieni z gleby
Weryfikacja odczynu gleby to kluczowy etap przygotowania podłoża pod uprawy roślin wrzosowatych, takich jak wrzosy czy borówki. Rośliny te preferują gleby kwaśne, o pH w granicach 4,5-5,5. Przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań agrotechnicznych, niezbędne jest przeprowadzenie analizy gleby, aby określić jej aktualny odczyn. W przypadku stwierdzenia, że gleba jest zbyt zasadowa, można zastosować odpowiednie środki, takie jak siarka elementarna, aby obniżyć pH. Taka praktyka jest zgodna z najlepszymi standardami agrotechnicznymi, które podkreślają znaczenie dostosowywania warunków glebowych do specyficznych wymagań uprawianych roślin. Oprócz pH, warto zwrócić uwagę na inne parametry gleby, takie jak zawartość materii organicznej czy skład mineralny, co pomoże w odpowiednim nawożeniu i dostosowaniu innych zabiegów agrotechnicznych. Przykładowo, w przypadku uprawy borówek, powinno się również dążyć do optymalizacji warunków wilgotności oraz struktury gleby, co wpływa na zdrowie roślin oraz ich plonowanie.
Pytanie 9

Jakie z wymienionych narzędzi można użyć do bezpośredniego mierzenia długości boiska sportowego?

A. Niwelator, taśma miernicza
B. Poziomnica, stalowa ruletka
C. Taśma stalowa, szpilki
D. Teodolit, łata pomiarowa
Wybór innych narzędzi do pomiaru długości boiska sportowego może wydawać się uzasadniony, jednak niektóre z nich nie są przystosowane do tego celu. Poziomica i ruletka stalowa są narzędziami pomiarowymi, ale ich zastosowanie jest ograniczone. Poziomica służy do sprawdzania poziomu powierzchni, a nie do bezpośredniego pomiaru długości. Z kolei ruletka stalowa, chociaż może być użyta do pomiarów, może być mniej precyzyjna na większych odległościach oraz trudniejsza w obsłudze na nierównym terenie. Niwelator i taśma to kolejne niewłaściwe zestawienie, ponieważ niwelator służy głównie do pomiarów wysokości i poziomów, a nie długości. Taśma, mimo że jest przydatna, w tym przypadku nie jest wystarczająca bez wsparcia odpowiednich narzędzi do wytyczania. Teodolit i łata to instrumenty geodezyjne, które również nie nadają się do bezpośredniego pomiaru długości, ponieważ teodolit służy do pomiarów kątów, a łata jest używana w połączeniu z innymi narzędziami. Typowe błędy w myśleniu polegają na założeniu, że każde narzędzie pomiarowe może być użyte do każdego typu pomiaru, co jest niewłaściwe. Kluczowe jest zastosowanie odpowiednich narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem, co zapewnia dokładność i rzetelność pomiarów.
Pytanie 10

Które obszary zieleni nie mają właściwości izolacyjnych?

A. Przeciwpiaskowe
B. Przeciwerozyjne
C. Przeciwśniegowe
D. Przeciwwiatrowe
Pasy zieleni przeciwwiatrowe, przeciwpiaskowe oraz przeciwśniegowe, mimo że pełnią ważne funkcje w ochronie środowiska, różnią się od pasów przeciwerozyjnych. Pasy przeciwwiatrowe są zakładane w celu minimalizacji wpływu wiatru na uprawy oraz obszary zabudowane. Ich głównym celem jest ochrona roślinności oraz poprawa mikroklimatu, co pozwala na zwiększenie plonów i zmniejszenie strat spowodowanych niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Z kolei pasy przeciwpiaskowe mają na celu zatrzymywanie piasku i zapobieganie jego przemieszczaniu się, co jest szczególnie istotne w rejonach pustynnych i w pobliżu terenów wydmowych. Natomiast pasy przeciwśniegowe działają na rzecz minimalizacji osiadania śniegu w obszarach, gdzie może to prowadzić do uszkodzeń infrastruktury czy upraw. Często są one stosowane w rejonach górskich. W kontekście odpowiedzi, błędem jest mylenie funkcji ochronnych tych pasów z funkcją izolacyjną, co jest podstawowym nieporozumieniem. Użytkownicy mogą nie dostrzegać, że każda z tych form ochrony ma swoje specyficzne zastosowanie i cele, a ich prawidłowe zrozumienie jest kluczowe dla efektywnego planowania przestrzennego oraz zarządzania terenami inwestycyjnymi. Zatem, koncentrując się na zastosowaniach tych pasów, można zauważyć, że ich rolą nie jest izolacja, lecz ochrona przed różnymi niekorzystnymi zjawiskami w środowisku.
Pytanie 11

Jak zabezpiecza się rany drzew w miejscach, gdzie dokonano cięcia?

A. tworzywem sztucznym w postaci pianki.
B. trocinami drzew łączonymi spoiwem bitumicznym.
C. papą na lepiku.
D. preparatem na bazie farby emulsyjnej.
Wybór innych opcji jako sposobu zabezpieczania ran drzew jest obarczony istotnymi błędami. Papą na lepiku nie jest odpowiednim preparatem do ochrony ran drzew, ponieważ materiały te są przeznaczone głównie do izolacji budowlanej, a ich zastosowanie na drzewach może prowadzić do zastoju wody, co sprzyja rozwojowi grzybów i bakterii. Takie podejście nie jest zgodne z praktykami arborystycznymi, które zalecają stosowanie produktów przeznaczonych specjalnie do pielęgnacji roślin. Z kolei tworzywo sztuczne typu piankowego może nie przylegać odpowiednio do powierzchni rany, co prowadzi do utraty efektywności ochrony. Materiały te mogą również zakłócać naturalne procesy gojenia, co jest kluczowe dla regeneracji drzewa. Użycie trocin drzew łączonych spoiwem bitumicznym nie tylko jest nietypowe, ale również może być problematyczne, gdyż spoiwa bitumiczne mogą emitować toksyczne substancje, które są szkodliwe dla roślin. Zastosowanie takich materiałów może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia drzewa, a także do obniżenia jego estetyki. Dlatego kluczowe jest, aby wybierać metody zabezpieczania ran drzew oparte na sprawdzonych badaniach i zaleceniach ekspertów, które uwzględniają potrzeby oraz specyfikę danego gatunku.
Pytanie 12

Jakie zagrożenia chemiczne mogą wystąpić dla zdrowia człowieka podczas realizacji prac pielęgnacyjnych?

A. stanowi kontakt z nawozami sztucznymi
B. są płyny pod ciśnieniem
C. stanowią ruchome elementy robocze maszyn
D. są nierówne, śliskie powierzchnie
Praca w ogrodzie to nie tylko unikanie nawozów. Gdy myślisz o zagrożeniach, nie możesz zapominać o innych rzeczach, np. śliskich powierzchniach czy ruchomych częściach maszyn. Śliskie miejsca mogą być niebezpieczne, ale to jednak nie jest zagrożenie chemiczne, tylko mechaniczne. Upadki są bardziej związane z urazami niż z narkotykami. Ruchome elementy też mogą cię wciągnąć lub przyciąć, ale znowu, to nie ma nic wspólnego z chemią. Płyny pod ciśnieniem mogą być groźne, zwłaszcza jeśli chodzi o wybuchy, ale nie są zagrożeniem chemicznym w kontekście nawozów. Ważne jest, żeby zrozumieć, że nie każde zagrożenie jest chemiczne. Jak nie stosujesz odpowiednich środków ochrony, to możesz mieć poważne problemy zdrowotne. Przygotowanie przed pracą w terenie jest kluczowe, żeby zmniejszyć ryzyko.
Pytanie 13

Ile roślin potrzeba do zaaranżowania przestrzeni o powierzchni 7 m², jeżeli zalecana odległość wynosi 0,25 × 0,25 m?

A. 112 sztuk
B. 28 sztuk
C. 175 sztuk
D. 35 sztuk
Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do zagospodarowania terenu o powierzchni 7 m² przy rozstawie 0,25 m x 0,25 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę. Powierzchnia ta wynosi: 0,25 m * 0,25 m = 0,0625 m². Następnie, dzielimy całkowitą powierzchnię terenu przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 7 m² / 0,0625 m² = 112. Tak więc, do zagospodarowania 7 m² przy podanym rozstawie potrzeba 112 sztuk roślin. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w projektach ogrodniczych, gdzie precyzyjne obliczenia rozstawu roślin są kluczowe dla ich zdrowego wzrostu, efektywności wykorzystania przestrzeni oraz estetyki kompozycji. Właściwa gęstość sadzenia wpływa na konkurencję o zasoby, takie jak światło i woda, co jest istotne w kontekście dobrych praktyk agrotechnicznych.
Pytanie 14

Kiedy powinno się sadzić bulwy zimowita jesiennego (Colchicum autumnale) w rabatach?

A. od marca do kwietnia
B. od maja do czerwca
C. od lipca do sierpnia
D. od września do października
Sadzenie bulw zimowita jesiennego w terminach od marca do kwietnia nie jest zalecane, ponieważ w tym czasie rośliny te mogą napotkać trudności związane z klimatem. Wiosna to czas, kiedy większość roślin cebulowych zaczyna swój wzrost, jednak zimowity mają specyficzne wymagania dotyczące terminu sadzenia, które są ściśle związane z ich cyklem życia. Sadzenie od maja do czerwca również nie jest optymalne, ponieważ rośliny mogą nie zdążyć zakorzenić się przed latem, co osłabia ich zdolność do przetrwania w trudnych warunkach. Dalsze opóźnianie sadzenia do września i października również jest problematyczne, ponieważ w tych miesiącach gleba może być zbyt zimna, co negatywnie wpływa na proces ukorzenienia. Ponadto, sadzenie zimowitów zbyt późno może skutkować ich osłabieniem lub nawet śmiercią. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy gatunek roślin ma swoje specyficzne wymagania dotyczące okresu sadzenia, a ich ignorowanie prowadzi do błędów, które mogą być trudne do naprawienia. Właściwe zrozumienie cyklu wzrostu i warunków potrzebnych do zdrowego rozwoju roślin jest niezbędne dla każdego, kto pragnie osiągnąć sukces w ogrodnictwie.
Pytanie 15

Aby wytyczyć w terenie pomocniczą siatkę kwadratów dla wzoru kwietnika o wymiarach 10 m x 10 m, jakie narzędzia są potrzebne?

A. taśmy mierniczej, jednej tyczki i kątownika
B. taśmy mierniczej, trzech tyczek i kątownika
C. dalmierza, dwóch tyczek i zestawu szpilek
D. dalmierza, trzech tyczek i zestawu szpilek
Wybór narzędzi do wytyczenia siatki kwadratów o wymiarach 10 m x 10 m ma kluczowe znaczenie dla uzyskania precyzyjnych wyników. Odpowiedzi sugerujące użycie dalmierza, jednej tyczki i węgielnicy nie są efektywne z kilku powodów. Dalmierz jest narzędziem przydatnym do pomiaru dużych odległości, ale nie jest niezbędny w tej konkretnej sytuacji, gdzie kluczowa jest precyzja na krótkich dystansach. Jedna tyczka ogranicza możliwości wytyczenia narożników kwadratu, co prowadzi do błędów w wymiarach. Również sama węgielnica nie wystarczy, jeśli nie ma stabilnych punktów odniesienia. W przypadku wytyczania kwadratu, konieczne jest posiadanie co najmniej trzech tyczek, aby móc wyznaczyć wszystkie cztery narożniki i zapewnić, że każdy z kątów jest prosty. Z kolei odpowiedzi sugerujące użycie taśmy mierniczej, jednej tyczki i węgielnicy również są niewłaściwe, ponieważ jedna tyczka ponownie nie pozwala na prawidłowe ustalenie kątów i wymiarów. W praktyce, w przypadku budowy ogrodów czy innych projektów przestrzennych, użycie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do istotnych problemów w dalszym etapie budowy, co w efekcie rodzi dodatkowe koszty i opóźnienia. Dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiednich narzędzi zgodnie z zasadami sztuki budowlanej oraz geodezyjnej.
Pytanie 16

Oblicz, korzystając z tabeli, wartość kosztorysową materiału dla nasion traw przeznaczonych do obsiania 20 m2 terenu.

Lp.Podstawa wyceny lub propozycja analizyOpis kosztorysowy, jednostka miary i ilościCena jednostkowa w złWartość kosztorysowa
Robocizna RMateriały MSprzęt S
1.KNR 2-21 0401-03Wykonanie trawników dywanowych siewem.
Obmiar = 20 m²
Materiały
Nasiona traw
2,00 kg na 100 m²		20,00 zł/kg
A. 10,00 zł
B. 12,00 zł
C. 8,00 zł
D. 9,00 zł
Wybrane odpowiedzi, które nie są prawidłowe, mogą wynikać z kilku pomyłek w obliczeniach oraz niedostatecznego zrozumienia zasad przeliczenia ilości nasion na odpowiednią powierzchnię. W przypadku odpowiedzi takich jak 9,00 zł, 10,00 zł czy 12,00 zł, możliwe jest, że użytkownik błędnie oszacował ilość nasion potrzebnych do obsiania 20 m². Przyjęcie zbyt wysokiej stawki jednostkowej nasion lub nieprawidłowe określenie ilości na m² prowadzi do zawyżonych wartości kosztorysowych. Często zdarza się, że użytkownicy nie uwzględniają różnic w gęstości siewu, co wpływa na całkowity koszt materiału. Zrozumienie norm siewnych oraz właściwego przeliczenia kosztów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami związanymi z zielenią. W praktyce, pomyłki te mogą prowadzić do nadmiernych wydatków lub niewłaściwego planowania, co z kolei wpływa na jakość i efektywność zasiewów. Ważne jest, aby przy obliczeniach kosztów korzystać ze sprawdzonych źródeł oraz standardów branżowych, które zapewniają precyzyjność i zgodność z aktualnymi praktykami. W przeciwnym razie, można napotkać problemy z realizacją projektu, które będą miały negatywne konsekwencje dla całego przedsięwzięcia.
Pytanie 17

Jak powinno się postępować z użytymi opakowaniami po preparatach ochrony roślin?

A. oddać w punkcie sprzedaży środków ochrony
B. wyrzucić na wysypisko odpadów
C. umyć i wyrzucić do kosza na śmieci
D. spalić w piecu do centralnego ogrzewania
Wyrzucanie zużytych opakowań po środkach ochrony roślin na śmieci to bardzo zły pomysł. Takie odpady mogą być niebezpieczne, bo chemikalia mogą się przedostać do ziemi i wód gruntowych, co jest szkodliwe dla środowiska. W ogóle nie powinno się ich spalać, bo wtedy wydobywają się toksyczne substancje, które szkodzą ludziom i zwierzętom. Mycie opakowań i wrzucanie ich do kosza też nie jest najlepszym rozwiązaniem, bo nie eliminuje całkowicie ryzyka. Właściwe pozbywanie się tych odpadów jest kluczowe, a każdy, kto używa takich środków, powinien to wiedzieć. Trzymanie się zasad dotyczących ochrony środowiska jest naprawdę istotne.
Pytanie 18

Jaką długość będzie miała 20-metrowa żywopłot przedstawiony w planie w skali 1:250?

A. 0,5 cm
B. 8,0 cm
C. 12,5 cm
D. 5,0 cm
Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości długości, wskazują na typowe nieporozumienia związane z pojęciem skali oraz sposobem przeliczania rzeczywistych wymiarów obiektów na ich reprezentacje na planie. Kluczowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie, co oznacza skala 1:250. Niektórzy mogą błędnie oszacować, że długość 20 metrów w rzeczywistości odpowiada bezpośrednio 20 cm na planie, co prowadzi do odpowiedzi 5,0 cm lub innych, takich jak 12,5 cm. Przykładowo, przy skali 1:250, długość 20 metrów (2000 cm) powinna być odpowiednio przeliczona, ponieważ nie możemy po prostu zredukować wymiarów w sposób proporcjonalny bez uwzględnienia wartości skali. Osoby, które odpowiadają 0,5 cm, najprawdopodobniej nie uwzględniają w ogóle przeliczenia długości na planie i nie rozumieją, że skala znacznie zmienia postrzegane wymiary. Poprawne przeliczenie wymaga umiejętności matematycznych oraz zrozumienia, jak różne skale wpływają na wizualizację przestrzenną. Dzięki tej wiedzy można efektywniej planować i projektować, co jest kluczowe w obszarach takich jak architektura, urbanistyka oraz inżynieria.
Pytanie 19

Wzrost udziału powierzchni procentowej przyczynia się do poprawy wartości przyrodniczych krajobrazu?

A. obiektów drogowych
B. zbiorników wodnych
C. obiektów przemysłowych
D. zabudowy mieszkaniowej
Obiekty drogowe, zabudowa mieszkaniowa oraz obiekty przemysłowe wpływają na krajobraz w sposób niekorzystny z perspektywy przyrodniczej, co prowadzi do degradacji walorów ekologicznych. Zwiększenie powierzchni obiektów drogowych często wiąże się z fragmentacją siedlisk oraz ograniczeniem migracji dzikich zwierząt, co negatywnie wpływa na bioróżnorodność. Z kolei zabudowa mieszkaniowa nie tylko zwiększa powierzchnię zabudowaną, ale także zaśmieca tereny naturalne oraz zmienia ich funkcje ekologiczne, co prowadzi do zmniejszenia jakości środowiska. Obiekty przemysłowe generują dodatkowe zanieczyszczenia oraz odpady, co również przyczynia się do degradacji lokalnych ekosystemów. Typowym błędem myślowym jest niewłaściwe postrzeganie rozwoju przestrzennego tylko przez pryzmat wzrostu gospodarczego, ignorując przy tym konsekwencje dla zdrowia środowiska. W kontekście ochrony przyrody i zrównoważonego rozwoju kluczowe jest dążenie do zwiększenia powierzchni terenów zielonych oraz zbiorników wodnych, co sprzyja podniesieniu walorów przyrodniczych, a nie ich ograniczeniu.
Pytanie 20

Kluczową formą wizualizacji koncepcji przyjętych rozwiązań projektowych w zakresie zagospodarowania terenu jest

A. rzut z góry projektowanego terenu
B. przekrój podłużny przez projektowany teren
C. perspektywa powietrzna projektowanego terenu
D. przekrój poprzeczny przez projektowany teren
Wybór przekroju podłużnego, przekroju poprzecznego lub perspektywy powietrznej jako głównych narzędzi przedstawienia koncepcji projektowych wykazuje pewne nieporozumienia w zakresie technik graficznych stosowanych w architekturze i urbanistyce. Przekroje, zarówno podłużne, jak i poprzeczne, są przydatne do analizy wysokich obiektów, takich jak budynki, lub do zrozumienia różnic w ukształtowaniu terenu, jednak nie dostarczają one kompleksowego obrazu całości projektu w kontekście zagospodarowania przestrzennego. Umożliwiają one jedynie zobrazowanie poszczególnych aspektów, a nie całości układu. Ponadto, perspektywa powietrzna, choć atrakcyjna wizualnie, wprowadza subiektywność w postrzeganiu przestrzeni i nie daje jednoznacznych informacji o relacjach pomiędzy poszczególnymi elementami projektu. Z tych powodów, poleganie na tych formach graficznych zamiast na rzucie z góry może prowadzić do nieporozumień w zakresie planowania oraz trudności w komunikacji projektu z innymi uczestnikami procesu budowlanego. W praktyce, błędem jest zakładanie, że jedynie szczegóły lub perspektywa ukazują pełny obraz projektu; kluczowe jest zrozumienie ogólnego układu, który najlepiej ilustruje rysunek w widoku z góry.
Pytanie 21

Wskaż zestaw materiałów, które są używane do budowy standardowego murku suchego?

A. Beton, żwir, podsypka piaskowa
B. Okładzina z piaskowca, piasek, beton
C. Kamienie, żwir, podsypka piaskowa
D. Kamienie, żwir, zaprawa
Analizując pozostałe zestawy materiałów, można zauważyć, że niektóre z nich nie nadają się do budowy murków suchych z przyczyn praktycznych i technicznych. Użycie betonu w połączeniu z żwirem i podsypką piaskową z każdym dniem wymagałoby użycia zaprawy, co całkowicie kontrastuje z ideą murków suchych, które opierają się na naturalnej stabilności kamieni. Wprowadzenie betonu, jako materiału wiążącego, zmienia naturę konstrukcji na bardziej trwałą, ale mniej elastyczną, co prowadzi do ryzyka pęknięć i osiadania w przypadku zmieniających się warunków gruntowych. Co więcej, w odpowiedziach, które sugerują użycie zaprawy, pomijają istotny aspekt budowy murków suchych, jakim jest swoboda ruchu, której zaprawa nie zapewnia. Właściwe zrozumienie zasad budowy murków suchych polega na znajomości naturalnych procesów, takich jak drenaż i stabilizacja soil, co czyni je bardziej przyjaznymi dla środowiska. Użycie okładziny z piaskowca, piasku i betonu osłabia te zasady, a piasek i beton stanowią nieodpowiednią alternatywę dla materiałów naturalnych, co także wpływa negatywnie na estetykę i funkcjonalność murków w krajobrazie. Powszechnym błędem przy wyborze materiałów jest myślenie o trwałości jako jedynym kryterium, podczas gdy elastyczność i integracja z otoczeniem są równie ważne.
Pytanie 22

Rośliny o intensywnych rozgałęzieniach, z cienkimi i łamliwymi pędami, powinny być pakowane na czas transportu

A. w układzie poziomym w warstwach na podłodze odkrytego środka transportu
B. w układzie pionowym na wózkach z półkami i załadunek do samochodu zakrytego z windą
C. w pozycji poziomej w warstwach do skrzyniopalet i transportowane do samochodu-chłodni
D. w pozycji pionowej w odkrytym pojeździe
Transport roślin o delikatnych i kruchych pędach w pozycji poziomej, niezależnie od wybranej opcji, niesie ze sobą wysokie ryzyko uszkodzeń. Gdy rośliny są układane warstwami na podłodze w odkrytym pojeździe, są narażone na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak deszcz, wiatr czy silne promieniowanie słoneczne, co może prowadzić do ich osłabienia i obumarcia. Ponadto, w przypadku transportu w pozycji poziomej, rośliny są bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne, ponieważ nie mają odpowiedniego wsparcia, a ich pędy mogą ulegać złamaniom. Odpowiednie praktyki transportowe wymagają, aby rośliny były transportowane w pozycji, która zapewnia ich stabilność. Wybór transportu w odkrytym pojeździe dodatkowo zwiększa ryzyko, ponieważ nie ma ochrony przed czynnikami zewnętrznymi, co jest szczególnie istotne w przypadku roślin o wrażliwych częściach. Standardy branżowe, takie jak ISO 22000, podkreślają znaczenie zabezpieczenia transportowanych towarów, co w przypadku roślin obejmuje utrzymanie ich w odpowiedniej pozycji oraz ochronę przed szkodliwymi warunkami.
Pytanie 23

Jakie gatunki roślin można zarekomendować do aranżacji ogrodu skalnego w stylu alpejskim?

A. Liliowiec ogrodowy (Hemerocallis × hybrida), kosaciec bródkowy (Iris germanica)
B. Smagliczka skalna (Alyssum saxatile), żagwin ogrodowy (Aubrieta × cultorum)
C. Bluszcz pospolity (Hedera helix), funkia sina (Hosta glauca)
D. Krwawnik wiązówkowaty (Achillea filipendulina), serduszka piękne (Dicentra formosa)
Smagliczka skalna (Alyssum saxatile) oraz żagwin ogrodowy (Aubrieta × cultorum) to doskonałe wybory do ogrodu skalnego o charakterze alpejskim, ponieważ są to rośliny dobrze przystosowane do trudnych warunków panujących w takich środowiskach. Smagliczka skalna jest rośliną niską, dorastającą do około 15-30 cm wysokości, charakteryzującą się złotymi kwiatami, które kwitną od wiosny do lata. Ma płytki system korzeniowy, co pozwala jej dobrze funkcjonować w skalistym podłożu oraz efektywnie wykorzystać dostępne zasoby wody. Żagwin ogrodowy jest również niską rośliną, o gęstym pokroju, której kwiaty mogą mieć różne kolory, od fioletowego do różowego, i kwitnie wczesną wiosną. Obie rośliny są odporne na suszę, co czyni je idealnymi do ogrodów skalnych, gdzie gleba jest często uboga w składniki odżywcze oraz narażona na intensywne nasłonecznienie. Dodatkowo, wprowadzenie tych roślin do ogrodu skalnego przyczynia się do zwiększenia jego estetyki oraz bioróżnorodności, co jest zgodne z zasadami projektowania zieleni w ogrodach alpejskich.
Pytanie 24

Jakie narzędzia wykorzystuje się w terenie do wyznaczania punktów o określonej wysokości?

A. poziomnicę i linijkę
B. węgielnicę oraz pochylnik
C. taśmę mierniczą oraz łaty niwelacyjne
D. niwelator oraz łaty niwelacyjne
Niwelator to naprawdę fajne urządzenie, które pozwala na dokładne pomiary wysokości na budowie. Działa na zasadzie optycznej, co oznacza, że możemy ustawić sobie poziom odniesienia i używać go do wyznaczania punktów o konkretnej wysokości. W połączeniu z łatami niwelacyjnymi, możemy uzyskać bardzo dokładne odczyty. W geodezji i budownictwie to standardowa praktyka, bo precyzyjne wyznaczenie poziomu, na przykład przy budowie fundamentów, jest mega ważne – unikamy dzięki temu różnych błędów, które mogłyby prowadzić do nierówności w budynku. Dobrze też pamiętać, że co jakiś czas trzeba kalibrować niwelatory, żeby były jak najbardziej dokładne, a szkolenie ekipy w obsłudze tych narzędzi też nie jest bez znaczenia. Ogólnie, niwelator jest naprawdę uniwersalnym narzędziem, które sprawdzi się w różnych warunkach terenowych, zwłaszcza tam, gdzie potrzebne są precyzyjne pomiary wysokości.
Pytanie 25

Zanim przystąpimy do sadzenia krzewów róż z uprawy pojemnikowej w docelowym miejscu, konieczne jest przede wszystkim

A. skrócenie ich korzeni
B. zaprawienie ich systemów korzeniowych
C. skrócenie ich pędów
D. nawilżenie ich brył korzeniowych
Nawilżenie brył korzeniowych krzewów róż przed posadzeniem jest kluczowym krokiem, który zapewnia zdrowy rozwój roślin. Bryły korzeniowe w uprawach pojemnikowych mogą być przesuszone, co negatywnie wpływa na zdolność roślin do przyswajania wody i składników odżywczych po przesadzeniu. Praktyka nawilżania polega na umieszczeniu rośliny w wodzie na kilka godzin przed sadzeniem, co pozwala na nasiąkanie substratu oraz pobudzenie aktywności systemu korzeniowego. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki ogrodniczej, odpowiednie nawodnienie przed sadzeniem zwiększa szanse na przetrwanie oraz przyspiesza aklimatyzację rośliny w nowym środowisku. Warto zwrócić uwagę, że nie tylko sama bryła korzeniowa powinna być nawilżona, ale również otoczenie, w którym roślina będzie sadzona, powinno być odpowiednio przygotowane, aby uniknąć stresu wodnego. Stosowanie tej metody jest szeroko zalecane przez specjalistów w dziedzinie ogrodnictwa i stanowi standardową procedurę w profesjonalnych szkółkach oraz gospodarstwach zajmujących się uprawą roślin.
Pytanie 26

Jakiego typu nawozów nie powinno się używać w okresie jesieni przy uprawie drzew i krzewów ozdobnych?

A. Potasowych
B. Azotowych
C. Magnezowych
D. Wapniowych
Wybór nawozów do stosowania w ogrodnictwie jest kluczowy dla zdrowia i kondycji roślin. Wiele osób może być skłonnych do stosowania nawozów magnezowych, potasowych lub wapniowych jesienią, co może być postrzegane jako korzystne. Nawozy magnezowe wspierają procesy fotosyntezy oraz pomagają w budowaniu odporności roślin na niekorzystne warunki atmosferyczne. Nawozy potasowe, z kolei, są cenione za swoje właściwości wzmacniające rośliny, co jest szczególnie istotne przed zimą, kiedy rośliny potrzebują dodatkowego wsparcia. Wapń pomaga w budowie ścian komórkowych roślin, co jest korzystne w kontekście ich wytrzymałości. Jednak nie należy zapominać, że każdy rodzaj nawozu ma swoje specyficzne właściwości i zastosowanie, które powinny być dostosowane do pory roku oraz fazy wzrostu roślin. Istotne jest również, aby unikać nadmiernego nawożenia, co może prowadzić do kumulacji soli w glebie oraz negatywnego wpływu na jakość wody gruntowej. W praktyce ogrodniczej, stosowanie nawozów zależne jest od analizy gleby oraz potrzeb roślin, przez co kluczowe jest zrozumienie ich cyklu życiowego i wymagań pokarmowych w różnych porach roku. Warto również podkreślić, że błędne wnioski mogą prowadzić do nieprawidłowego doboru nawozów, co z kolei może negatywnie wpłynąć na zdrowie roślin oraz ich zdolności do przetrwania w trudnych warunkach klimatycznych.
Pytanie 27

Podczas sadzenia drzew w trudnych warunkach glebowych zaleca się

A. znaczne zmniejszenie części nadziemnej drzewa
B. zaprawianie dołów
C. wapnowanie gleby w miejscu sadzenia
D. stosowanie intensywnego nawożenia po posadzeniu
Zaprawianie dołów to kluczowy proces, który zwiększa szanse na przetrwanie młodych drzew w trudnych warunkach siedliskowych. Polega on na przygotowaniu miejsca sadzenia poprzez dodanie odpowiednich składników odżywczych i poprawienie struktury gleby. Dzięki temu korzenie drzew mogą łatwiej przyjąć się w nowym środowisku, co jest szczególnie istotne w glebach ubogich w składniki pokarmowe lub o niekorzystnej strukturze. Przykładem może być dodanie kompostu, który dostarcza nie tylko składników pokarmowych, ale również poprawia właściwości fizyczne gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wody. W praktyce, zaprawianie dołów można przeprowadzać przed sadzeniem lub bezpośrednio po posadzeniu. Dobre praktyki wskazują, że stosowanie tego procesu znacząco zwiększa przyjęcie roślin, co potwierdzają różne badania agronomiczne. Warto również pamiętać, że zaprawianie dołów powinno być dostosowane do specyficznych warunków lokalnych, co wymaga analizy składu gleby oraz potrzeb konkretnej gatunku drzewa.
Pytanie 28

Jaki gatunek roślin można zalecić do sadzenia w pasach zieleni wzdłuż dróg w celu tworzenia osłon przed śniegiem?

A. Świerk pospolity (Picea abies)
B. Magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata)
C. Miłorząb japoński (Ginkgo biloba)
D. Jodła koreańska (Abies koreana)
Miłorząb japoński (Ginkgo biloba) oraz magnolia gwiaździsta (Magnolia stellata) nie są odpowiednimi gatunkami do obsadzania pasów zieleni w kontekście tworzenia osłon przeciwśnieżnych. Miłorząb japoński, choć jest drzewem o wyjątkowej odporności na zanieczyszczenia, nie posiada cech, które sprawiałyby, że byłby skuteczny jako osłona przed śniegiem. Jego liście, które opadają na zimę, nie zatrzymują śniegu, a ich struktura nie wspiera utrzymania śniegu w jednym miejscu, co jest kluczowe w kontekście ochrony dróg. Podobnie z magnolią gwiaździstą, która jest krzewem ozdobnym, a jej nieodpowiednia struktura korony i słaba tolerancja na ekstremalne warunki pogodowe czynią ją mało efektywną w roli osłony przeciwsnieżnej. Warto zauważyć, że wybór roślin do obsadzenia pasów zieleni powinien opierać się na ich funkcjonalności w danym ekosystemie oraz na ich zdolności do tolerowania lokalnych warunków atmosferycznych. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie gatunki roślinności mogą być stosowane w każdym kontekście bez uwzględnienia ich specyficznych właściwości i potrzeb ekologicznych.
Pytanie 29

Regularne koszenie trawy sprzyja

A. infekcjom wywołanym przez grzyby.
B. rozwojowi filcu z mchu.
C. wzrostowi chwastów.
D. tworzeniu gęstej murawy.
Częste koszenie trawników jest kluczowym elementem pielęgnacji, który sprzyja powstawaniu gęstej murawy. Regularne przycinanie trawy stymuluje wzrost bocznych pędów, co prowadzi do zagęszczenia roślinności. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w ogrodnictwie, optymalna wysokość koszenia powinna wynosić od 3 do 5 cm w zależności od gatunku trawy. Utrzymanie tej wysokości nie tylko poprawia estetykę trawnika, ale także zwiększa jego odporność na suszę i choroby. Ponadto, częste koszenie zapobiega zakwitaniu trawy, co z kolei utrudnia rozwój chwastów. Przykładem skutecznej strategii pielęgnacji jest stosowanie noży koszących o różnych wysokościach, co pozwala na lepsze dopasowanie do specyficznych potrzeb danego trawnika. Dodatkowo, regularne koszenie przyczynia się do równomiernego rozkładu składników odżywczych i poprawia ogólną kondycję gleby, co jest kluczowe dla długoterminowego zdrowia murawy.
Pytanie 30

Kiedy nie jest zalecane podlewanie roślin w słoneczny dzień?

A. w samo południe
B. po południu
C. w godzinach wieczornych
D. rano
Wybór popołudnia, wieczoru czy poranka na podlewanie roślin w czasie słonecznej pogody może wydawać się logiczny, jednak każda z tych opcji niesie ze sobą ryzyko. Podlewanie w popołudnie wiąże się z wysoką temperaturą i intensywnym nasłonecznieniem, co prowadzi do szybkiego parowania wody. Woda, która była wprowadzana do gleby, może nie dotrzeć do systemu korzeniowego roślin, co skutkuje ich odwodnieniem i obumarciem. Podlewanie wieczorem, mimo że może wydawać się bezpieczniejsze, również przynosi ryzyko. Zbyt wilgotne podłoże podczas nocnych godzin stwarza idealne warunki dla rozwoju chorób grzybowych, co może prowadzić do zgnilizny korzeni. Z kolei poranek, mimo że jest lepszy niż popołudnie, nie jest optymalnym czasem, ponieważ przed wschodem słońca gleba może być jeszcze wilgotna z poprzedniego dnia. Właściwe nawadnianie powinno być zgodne z zasadą dostosowania do warunków atmosferycznych oraz potrzeb roślin. Zrozumienie tych mechanizmów pozwala uniknąć typowych błędów, które mogą prowadzić do uszkodzenia roślin. Standardy ogrodnicze zalecają podlewanie o świcie, co maksymalizuje efektywność nawadniania i minimalizuje ryzyko wystąpienia chorób, co jest kluczowe dla zdrowia roślin w ogrodzie.
Pytanie 31

Typową czynnością podczas wiosennego sadzenia krzewów róż rabatowych jest

A. osłanianie krzewów gałęziami drzew iglastych
B. przycinanie pędów w okolicy 3 a 5 oczka, kierując je na zewnątrz
C. kopczykowanie krzewów do wysokości około 30 cm
D. przycinanie pędów na wysokości około 30 cm
Przycinanie pędów krzewów róż rabatowych między 3 a 5 oczkiem skierowanym na zewnątrz jest kluczowym zabiegiem agrotechnicznym, który pozwala na uzyskanie ładnego pokroju roślin oraz wspiera ich zdrowy rozwój. Wiosenne przycinanie stymuluje wzrost nowych pędów oraz kwitnienie, co jest istotne dla estetyki i jakości kwiatów. Odpowiednie przycinanie pozwala także na poprawę aeracji wnętrza krzewu, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Ważne jest przy tym, aby miejsca cięcia były wykonane ostrożnie, co zapobiega uszkodzeniu tkanki roślinnej. Przykładowo, przycinając pędy na wysokości odpowiednich oczek, tworzymy warunki do rozwoju silnych, zdrowych pędów, które będą wydawały obfite kwiaty. Dobre praktyki wskazują, że przycinanie powinno być wykonywane wczesną wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego, co zapewnia krzewom odpowiednie warunki do regeneracji. Warto również wspomnieć, że przycinanie powinno uwzględniać specyfikę danej odmiany róż, ponieważ różne odmiany mogą wymagać różnego podejścia do formowania.
Pytanie 32

Skutkiem żerowania mszyc na liściach roślin dekoracyjnych jest pojawienie się

A. białego nalotu.
B. min.
C. gołożerów.
D. lepkiej substancji.
Odpowiedzi mówiące o minach, gołożerach czy białym nalocie są błędne, bo to nie te objawy świadczą o mszycach. Miny w liściach to zazwyczaj sprawka larw innych owadów, jak muchówki, które drążą tunele w roślinach, a mszyce nie mają tu nic do rzeczy. Gołożery, które wyglądają dość podobnie, to też sprawka innych szkodników. Co do białego nalotu, to najczęściej to grzyby, jak mączniak, a nie mszyce. Typowy błąd to mylenie tych symptomów z działalnością mszyc, co prowadzi do złej diagnozy. Z mojego doświadczenia, trzeba umieć rozpoznać objawy szkodników, bo inaczej możemy zastosować złe środki ochrony roślin. To może w efekcie dać straty w uprawach i szkodzić środowisku. Dobrze jest więc obserwować rośliny i analizować sytuację, żeby skuteczniej je chronić, stosując metody, które są przyjazne dla natury.
Pytanie 33

Jaką metodę sadzenia zaleca się do założenia wąskiego, bardzo zwartego żywopłotu z cisu pospolitego (Taxus baccata)?

A. W trójkę, w dołach
B. Jednorzędowo, w rowach
C. W trójkę, w rowach
D. Jednorzędowo, w dołach
Wybór metody sadzenia w trójkę, zarówno w rowach, jak i w dołach, może prowadzić do niepożądanych skutków w kontekście zakupu i pielęgnacji roślin. Metoda trójkowa w rowach tworzy zbyt gęste klomby, co może prowadzić do konkurencji o światło oraz składniki odżywcze, a w efekcie do osłabienia wzrostu poszczególnych roślin. Rośliny mogą się wzajemnie przytłaczać, co z kolei zwiększa ryzyko chorób grzybowych i innych problemów zdrowotnych. Ponadto, sadzenie w trójkę w dołach również może stwarzać przeszkody w prawidłowym rozwoju korzeni, ponieważ ogranicza przestrzeń, którą rośliny mogą swobodnie zagospodarować. Dodatkowo, ta technika może utrudniać pielęgnację żywopłotu, taką jak przycinanie, gdzie dostęp do wszystkich roślin jest ograniczony. W praktyce, przyjęcie takiej metodologii sadzenia może wydawać się korzystne w kontekście zwiększenia gęstości, ale w rzeczywistości prowadzi do problemów, które mogą wpłynąć na estetykę i trwałość żywopłotu. Właściwe podejście do zakupu i pielęgnacji roślin opiera się na zapobieganiu ich zagęszczeniu, co powinno być priorytetem w przypadku tworzenia żywopłotów.
Pytanie 34

Przy zakupie roślin do doniczek warto zadbać, aby nie były one

A. wybujałe
B. krępe
C. rozrośnięte
D. rozkrzewione
Wybieranie roślin kwietnikowych wymaga naprawdę uwagi na ich cechy. Rośliny rozkrzewione mogą na pierwszy rzut oka wyglądać ładnie, ale to nie zawsze oznacza, że są dobrej jakości. Jeśli pień jest zbyt cienki w stosunku do liczby pędów, to mogą być słabe i bardziej narażone na uszkodzenia. Rozrośnięte okaz mogą fakt wyglądać zdrowo, ale to też może być mylące. Czasami to przez nadmierne nawożenie mogą mieć problemy z korzeniami i być mniej odporne na zmiany. Jeśli rośliny są krępe, to nie zawsze są zdrowe; czasem to znak, że ich wzrost został zahamowany. To ważne, by nie mylić tych cech z jakością rośliny. Przy zakupie trzeba patrzeć na ogólną kondycję rośliny, a nie tylko na to, jak wygląda z zewnątrz. Zdrowe rośliny powinny mieć zrównoważony wzrost, bo to przekłada się na ich dłuższe życie i lepszą estetykę.
Pytanie 35

Dekoracyjną częścią anturium jest

A. koszyczek
B. przykwiatek
C. podsadka
D. kolba
Koszyczek to termin używany w kontekście niektórych kwiatów, takich jak chryzantemy, ale nie odnosi się do anturium. Przyjmowanie koszyczka jako dekoracyjnego elementu anturium może prowadzić do nieporozumień dotyczących budowy i biologii tej rośliny. Z kolei podsadka jest terminem, który w botanikach może odnosić się do podkładki, na której roślina jest sadzona, ale nie ma związku z samą strukturą kwiatową anturium. Użycie podsadki zamiast przykwiatka może wynikać z braku zrozumienia anatomii roślin oraz ich działalności dekoracyjnej. Kolba, chociaż jest częścią anturium, nie jest jego dekoracyjnym elementem. Kolba to właściwy kwiat, który wewnątrz przykwiatka, a nie jego część zewnętrzna. To zrozumienie różnicy między częściami roślin i ich rolą w estetyce jest kluczowe w projektowaniu ogrodów i aranżacji wnętrz. Błędem jest mylenie tych terminów z konwencjonalnymi nazwami roślin, co prowadzi do nieprawidłowego doboru roślin w kompozycjach florystycznych. W edukacji botanicznej ważne jest, aby uwzględniać te różnice, aby uniknąć pomyłek i stworzyć spójne i estetyczne aranżacje.
Pytanie 36

Aby przewieźć odspojony grunt na dystans 50 m, konieczne jest użycie

A. szufli
B. samochodu - wywrotki
C. spycharki
D. zgarniaczy
Spycharka jest maszyną budowlaną, która doskonale sprawdza się w transportowaniu odspojonego gruntu na krótkie odległości, takich jak 50 m. Dzięki dużej mocy i odpowiedniej konstrukcji, spycharki mogą łatwo przemieszczać masy ziemi, jednocześnie wykonując prace związane z ich formowaniem i zagęszczaniem. Ich łyżki, które mogą mieć różne pojemności, pozwalają na jednorazowe podniesienie znacznych ilości materiału, co zwiększa efektywność transportu. W przypadku transportu gruntu na odległość 50 m, spycharka umożliwia szybkie i efektywne przenoszenie materiału, minimalizując straty czasu i energii. W praktyce, spycharki są często wykorzystywane na placach budowy, w pracach związanych z infrastrukturą drogową oraz w projektach związanych z zagospodarowaniem terenu. Ich wszechstronność oraz zdolność do pracy w trudnych warunkach czynią je idealnym wyborem w takich sytuacjach, gdzie wymagana jest zarówno siła, jak i precyzja.
Pytanie 37

Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?

A. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów
B. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych
C. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd
D. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu
Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem, który wymaga precyzyjnego podejścia do obliczeń. Wiele osób wprowadza się w błąd, sądząc, że kosztorys można opracować wyłącznie na podstawie wartości kosztorysowej materiałów i sprzętu czy też poprzez zsumowanie kosztów ogólnych budowy. Takie podejście jest jednak niewłaściwe, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych ilości materiałów oraz pracy, co może prowadzić do poważnych niedoszacowań lub przeszacowań kosztów całego projektu. Kolejnym błędnym założeniem jest pominięcie obmiaru, który jest podstawą do oszacowania rzeczywistych potrzeb na każdym etapie budowy. Bez dokładnych danych o obmiarze, nawet najlepiej oszacowane ceny jednostkowe mogą prowadzić do nieefektywności i nieprzewidzianych wydatków. Dodatkowo, planowany zysk nie powinien być częścią obliczeń kosztów bezpośrednich, gdyż to są aspekty, które należą do kalkulacji kosztów całkowitych projektu. W praktyce, pominięcie kluczowych elementów, takich jak obmiar czy odpowiednie nakłady pracy, prowadzi do błędnej interpretacji kosztów i może zagrażać całemu procesowi budowlanym. Dlatego tak istotne jest, aby przy tworzeniu kosztorysów bazować na solidnych podstawach, które obejmują zarówno obmiar, jak i rzetelne ceny jednostkowe, w pełni odzwierciedlające rzeczywiste potrzeby projektu.
Pytanie 38

Wskaż właściwości, jakimi powinna charakteryzować się rozsada roślin jednorocznych przeznaczona do zakupu w kwietnikach sezonowych?

A. Krępa i różnorodna pod względem wysokości
B. Obfita i rozkrzewiona
C. Obfita i jednorodna
D. Krępa i jednorodna
Kiedy myślimy o odpowiedziach, które są trochę na bakier z tym, co przeważnie powinno być w produkcji rozsady roślin jednorocznych, ważne jest, żeby zrozumieć, czemu wybujała i rozkrzewiona struktura (czyli te pierwsze i drugie odpowiedzi) nie są najlepsze. Wybujałość to często oznaka, że rośliny rosną za dużo, co może je osłabić i sprawić, że będą bardziej podatne na różne choroby czy szkodniki. W dodatku, takie rośliny wyglądają dość chaotycznie, co nie pasuje do zasady równowagi i harmonii w kwietnikach. Dodatkowo, rozkrzewienie też może prowadzić do walki o zasoby, co nie jest korzystne dla jakości rośliny. Co do czwartej odpowiedzi, zróżnicowanie wysokości roślin może być ciekawym pomysłem, ale w praktyce to może wyglądać chaotycznie i cała kompozycja traci na estetyce. W projektowaniu zieleni i ogrodów, wyrównanie wysokości oraz krępa budowa roślin to podstawa, żeby uzyskać trwały i ładny efekt. Właściwa rozsadza powinna być robiona z głową, by jak najlepiej spełniać swoje funkcje i ładnie wyglądać.
Pytanie 39

Materiał szkółkarski oznaczony symbolem bB, który musi czekać na transport dłużej niż 2 dni, powinien być zadołowany

A. w wilgotnym piasku, w miejscu nasłonecznionym
B. w suchym piasku, w miejscu zacienionym
C. w suchym piasku, w miejscu nasłonecznionym
D. w wilgotnym piasku, w miejscu zacienionym
Odpowiedzi sugerujące zadołowanie materiału szkółkarskiego w suchym piasku, niezależnie od tego, czy w miejscu nasłonecznionym, czy zacienionym, są niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, suchy piasek nie zapewnia odpowiedniej wilgotności, co jest kluczowe dla ochrony korzeni roślin. Brak wody prowadzi do ich wysychania i obumierania, co bezpośrednio wpływa na zdrowie i rozwój roślin po ich posadzeniu. Ponadto, zadołowanie w miejscu nasłonecznionym dodatkowo zwiększa ryzyko stresu termicznego, co negatywnie wpływa na ich kondycję. Rośliny podczas transportu są narażone na różnorodne stresy, a nieodpowiednie warunki przechowywania mogą prowadzić do uszkodzeń, zmniejszenia jakości oraz opóźnienia w dalszych etapach uprawy. W branży ogrodniczej i szkółkarskiej powszechnie stosuje się zasady dotyczące odpowiedniego zadołowania materiału roślinnego, które podkreślają znaczenie wilgotności i ochrony przed bezpośrednim działaniem słońca. Stosowanie niewłaściwych metod zadołowania może skutkować wysokimi stratami ekonomicznymi oraz negatywnym wpływem na jakość produktów roślinnych. Znajomość standardów zadołowania jest niezbędna dla każdego profesjonalisty zajmującego się uprawą roślin.
Pytanie 40

Krajobraz stworzony przez ludzi w wyniku ich świadomej działalności, to krajobraz

A. kulturowy
B. pierwotny
C. zdewastowany
D. naturalny
Krajobraz naturalny, w odróżnieniu od kulturowego, odnosi się do przestrzeni, która nie została znacząco zmieniona przez działalność ludzką. Tego typu krajobraz obejmuje tereny, takie jak lasy, góry, rzeki i jeziora, gdzie dominują naturalne procesy geologiczne i ekologiczne, a działalność człowieka jest znikoma. W kontekście krajobrazu pierwotnego, mówimy o miejscach, które pozostają niezmienione przez jakiekolwiek wpływy cywilizacyjne, jak dzikie lasy Amazonii czy nieodkryte wschodnie tereny Syberii. Krajobraz zdewastowany z kolei odnosi się do obszarów, które uległy znacznemu zniszczeniu w wyniku działalności ludzkiej, np. terenów po intensywnej eksploatacji surowców naturalnych, co skutkuje degradacją środowiska. Ważne jest, aby nie mylić tych pojęć, ponieważ niewłaściwe zrozumienie różnic między nimi prowadzi do błędów w planowaniu przestrzennym oraz zarządzaniu zasobami naturalnymi. Krajobraz kulturowy stanowi zatem złożoną interakcję między naturą a działalnością ludzką, co czyni go nie tylko ważnym obszarem badań, ale także praktyki w wielu dziedzinach, takich jak architektura, urbanistyka, czy ochrona środowiska.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej