Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:16
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:41

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W kontekście obrazu termin "harmonijny układ starannie dobranych elementów tworzących całość na płaszczyźnie" dotyczy

A. rozdzielczości

B. kompozycji

C. głębi koloru

D. digitalizacji

Kompozycja odnosi się do harmonijnego układu elementów w dziele sztuki, gdzie każdy z nich odgrywa kluczową rolę w tworzeniu całości. W praktyce kompozycja jest fundamentalnym elementem zarówno w sztukach wizualnych, jak i w projektowaniu graficznym. Przykładem może być zastosowanie zasady trzech części, która pomaga w stworzeniu zrównoważonego obrazu, kierując uwagę widza w odpowiednich miejscach. Kolejnym istotnym aspektem kompozycji jest rytm, który można osiągnąć poprzez powtarzanie form i kolorów, co nadaje dziełu dynamizm. Dobre praktyki w kompozycji obejmują również umiejętność wykorzystania negatywnej przestrzeni, co pozwala na wyeksponowanie kluczowych elementów. W kontekście sztuk wizualnych, kompozycja jest niezbędna, aby przekazać emocje, narrację oraz więź ze widzem, co czyni ją jednym z najważniejszych aspektów twórczości artystycznej.

Pytanie 2

Jaką minimalną wartość rozdzielczości powinno mieć skanowanie oryginału w formacie 4 x 6 cali, aby uzyskać cyfrowy plik o rozdzielczości 1200 x 1800 pikseli?

A. 350 ppi

B. 250 ppi

C. 200 ppi

D. 300 ppi

Odpowiedź 300 ppi (pikseli na cal) jest prawidłowa, ponieważ przy tej wartości rozdzielczości uzyskujemy dokładnie 1200 x 1800 pikseli z oryginału o wymiarach 4 x 6 cali. Aby obliczyć wymaganą rozdzielczość, należy pomnożyć wymiary w calach przez liczbę pikseli na cal. Dla szerokości: 4 cale x 300 ppi = 1200 pikseli, a dla wysokości: 6 cali x 300 ppi = 1800 pikseli. Używanie 300 ppi jest standardem w branży fotograficznej i graficznej, zapewniając wysoką jakość obrazu, która jest odpowiednia do druku. Przykładem zastosowania tej rozdzielczości jest przygotowywanie materiałów promocyjnych lub albumów fotograficznych, gdzie jakość obrazu odgrywa kluczową rolę. Warto również zwrócić uwagę, że wyższa rozdzielczość, jak np. 600 ppi, nie zawsze jest konieczna, a może prowadzić do zwiększenia rozmiaru pliku bez zauważalnej poprawy jakości w druku.

Pytanie 3

Proces generowania modeli 3D na podstawie fotografii nazywany jest

A. skanowaniem laserowym

B. fotosyntezą

C. holografią

D. fotogrametrią

Fotogrametria to technika, która umożliwia tworzenie modeli 3D na podstawie zdjęć, wykorzystując różnice w perspektywie i geometrię obiektów. Proces ten polega na analizie zdjęć wykonanych z różnych kątów, co pozwala na wyznaczenie współrzędnych punktów na powierzchni obiektu w trójwymiarowej przestrzeni. Przykładem zastosowania fotogrametrii jest inżynieria lądowa, gdzie używa się jej do skanowania terenu przed budową, a także w archeologii do dokumentacji wykopalisk. Fotogrametria jest także stosowana w geodezji, gdzie wykorzystywane są techniki pomiarowe do tworzenia map topograficznych. Ważnym aspektem jest zastosowanie odpowiedniego oprogramowania, które automatyzuje proces przetwarzania zdjęć i generowania modeli 3D. Praktyki te opierają się na standardach takich jak ISO 19130, które dotyczą fotogrametrii i geoinformacji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję uzyskiwanych wyników.

Pytanie 4

W cyfrowej postprodukcji obrazu technika przechowywania dużych bibliotek zdjęć zwana smart previews pozwala na

A. jednoczesną synchronizację edycji na wielu urządzeniach

B. edycję mniejszych wersji proxy zdjęć bez konieczności dostępu do oryginalnych plików

C. automatyczne katalogowanie zdjęć według rozpoznanych obiektów

D. kompresję plików RAW bez utraty możliwości edycji

Technika smart previews w cyfrowej postprodukcji obrazu rzeczywiście umożliwia edycję mniejszych wersji proxy zdjęć bez konieczności dostępu do oryginalnych plików. Dzięki temu użytkownicy mogą pracować w trybie offline, co ma ogromne znaczenie w sytuacjach, gdy oryginalne pliki są przechowywane na zewnętrznych dyskach lub w chmurze. Edycja proxy pozwala na szybkie wprowadzenie zmian, zmniejszając obciążenie systemu i przyspieszając proces edycyjny. Przykładowo, w programach takich jak Adobe Lightroom, smart previews są wykorzystywane do edytowania zdjęć w mniejszych rozmiarach, co jest szczególnie przydatne na laptopach o ograniczonej mocy obliczeniowej. Dzięki praktyce smart previews, nie tylko zyskujesz na wydajności, ale również oszczędzasz czas, który normalnie musiałbyś poświęcić na oczekiwanie na załadowanie dużych plików RAW. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują efektywność pracy w postprodukcji.

Pytanie 5

Ile wynosi optymalna rozdzielczość obrazu cyfrowego przeznaczonego do umieszczenia w internecie?

A. 300 ppi

B. 72 ppi

C. 200 ppi

D. 100 ppi

Optymalna rozdzielczość obrazu cyfrowego przeznaczonego do umieszczenia w internecie to faktycznie 72 ppi (piksele na cal). Wynika to z tego, jak większość monitorów i urządzeń mobilnych przez lata wyświetlała obrazy – 72 ppi stało się takim trochę branżowym standardem i do dziś jest powszechnie stosowane w projektowaniu grafiki na strony www czy do social mediów. Chodzi o to, żeby plik graficzny nie był zbyt ciężki, a jednocześnie wyglądał ostro na typowych ekranach. Przy tej wartości obrazy wyświetlają się szybko, nie obciążając za bardzo serwera ani przeglądarki użytkownika. Co ciekawe, nowoczesne wyświetlacze mają już czasem wyższą gęstość pikseli (np. Retina w produktach Apple), ale mimo tego w praktyce 72 ppi nadal się sprawdza, bo serwisy internetowe często skalują obrazki automatycznie pod wyświetlacz. W codziennej pracy grafika czy web developera ustawia się pliki właśnie na 72 ppi, jeśli mają trafić do internetu, żeby niepotrzebnie nie powiększać ich rozmiarów. Z mojego doświadczenia, jeśli ktoś wrzuca zdjęcia w wyższej rozdzielczości na stronę, to tylko zajmuje miejsce na serwerze i spowalnia ładowanie strony, a efekt wizualny praktycznie się nie zmienia. No i pamiętaj – ppi ma znaczenie tylko podczas przygotowywania do druku lub internetu. W druku sprawa wygląda zupełnie inaczej.

Pytanie 6

Na zdjęciu testowym stwierdzono, że zabrudzenia matrycy widoczne są w prawym górnym rogu jej obrazu. Podczas czyszczenia matrycy zabrudzenia należy usunąć z jej rogu

A. prawego górnego.

B. prawego dolnego.

C. lewego górnego.

D. lewego dolnego.

Bardzo często przy pierwszych próbach czyszczenia matrycy pojawia się mylne przekonanie, że zabrudzenia widoczne na zdjęciu znajdują się dokładnie w tym samym miejscu na matrycy, co na obrazie. To niestety częsty błąd wynikający z braku świadomości odwrotności obrazu rzutowanego przez układ soczewek. Obiektyw działa jak lupa – przekręca i odwraca obraz, co powoduje, że układ rożnych elementów na matrycy jest lustrzanym odbiciem tego, co finalnie widzimy na zdjęciu. Przykładowo: plamka widoczna w prawym górnym rogu na fotografii w rzeczywistości leży w prawym dolnym rogu matrycy, a nie – jak mogłoby się wydawać – w tym samym miejscu. Typowym błędem jest próba usuwania zabrudzenia z prawego górnego rogu sensora, bo wydaje się to logiczne i zgodne z intuicją. Równie często spotyka się przekonanie, że kierunek przesunięcia powinien być lewym dolnym czy lewym górnym rogu, jednak wtedy także nie zostanie osiągnięty właściwy efekt i kurz po prostu zostanie na matrycy. Ten błąd wynika po części z braku przyzwyczajenia do myślenia „odwrotnie” oraz ze słabej znajomości specyfiki pracy elementów światłoczułych. Branżowe instrukcje i kursy techniczne kładą nacisk na analizę obrazu testowego i świadome lokalizowanie zabrudzeń zgodnie z zasadą odwrotności obrazu, bo tylko wtedy można skutecznie i szybko wyczyścić matrycę bez zbędnych prób. Z mojego doświadczenia wynika, że zrozumienie tego mechanizmu zdecydowanie skraca czas pracy i pozwala uniknąć uszkodzeń. W praktyce najlepiej zawsze myśleć o obrazie testowym jak o mapie, którą odwracamy do góry nogami – to kluczowa zasada przy serwisie matryc.

Pytanie 7

Ikonę efektów warstwy w programie Adobe Photoshop wskazano strzałką na rysunku

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Wybór innej opcji niż B wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące funkcji ikon w Adobe Photoshop. Ikony są kluczowymi elementami interfejsu użytkownika, które pełnią różne role w procesie edycyjnym. W przypadku efektów warstwy, ich brak zrozumienia może prowadzić do utraty możliwości, jakie oferują, na przykład dodawania złożonych efektów wizualnych do obrazów. Osoby, które wskazują inne opcje, mogą mylić ikonę efektów warstwy z innymi ikonami na pasku narzędzi lub w panelu warstw, co może wynikać z niedostatecznej znajomości interfejsu. Każda ikona w Photoshopie ma przypisaną unikalną funkcję, a pomylenie ikon może skutkować wyborem niewłaściwych narzędzi do edycji. Na przykład, zamiast dodawania efektów, użytkownicy mogą przypadkowo wybrać ikonę do maskowania warstw, co prowadzi do chaosu w projekcie. Takie nieporozumienia mogą przyczynić się do frustracji i wydłużenia czasu pracy nad projektem. Aby uniknąć tych błędów, warto poświęcić czas na zapoznanie się z funkcjami i ikonami programu, co pozwoli na efektywniejszą i bardziej świadomą pracę w Adobe Photoshop.

Pytanie 8

Wskaź, który z poniższych formatów zapisuje dane z zastosowaniem kompresji stratnej?

A. RAW

B. PSD

C. JPEG

D. GIF

JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format plików graficznych, który wykorzystuje kompresję stratną, co oznacza, że przy redukcji rozmiaru pliku część danych obrazowych jest usuwana w sposób, który minimalnie wpływa na postrzeganą jakość obrazu. Kompresja stratna w JPEG polega na analizie koloru i tekstury w obrazie, co pozwala na usunięcie informacji, które są mniej zauważalne dla ludzkiego oka. Jest to szczególnie przydatne w przypadku zdjęć i obrazów o dużych detalach, gdzie niezbędne jest zmniejszenie rozmiaru pliku dla szybszego ładowania i oszczędności przestrzeni dyskowej. JPEG jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej, na stronach internetowych oraz w aplikacjach mobilnych, gdzie szybkość przesyłania danych i efektywność przechowywania mają kluczowe znaczenie. Warto również zauważyć, że JPEG może być zapisany z różnymi poziomami kompresji, co pozwala użytkownikowi na dostosowanie jakości obrazu do swoich potrzeb. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, należy unikać wielokrotnego zapisywania plików JPEG, ponieważ każda konwersja powoduje dalszą utratę jakości obrazu.

Pytanie 9

Na zamieszczonym rysunku przedstawiono ikonę narzędzia programu Adobe Photoshop, do której jest przypisane polecenie

A. utwórz maskę warstwy.

B. utwórz warstwę.

C. utwórz nową grupę.

D. utwórz nową warstwę dopasowania.

Trudno się dziwić, że można pomylić te symbole – interfejs Photoshopa bywa nieintuicyjny, zwłaszcza jeśli ktoś dopiero zaczyna. Warto jednak wiedzieć, że ikona przypominająca kartkę z wyciętym środkiem – jak na rysunku – zawsze oznacza maskę warstwy, a nie np. nową warstwę czy grupę. Utworzenie nowej warstwy zazwyczaj jest reprezentowane przez symbol prostokąta z założonym rogiem, co ma sugerować 'kartkę papieru' do nowego projektu. Z kolei grupy warstw prezentowane są z ikoną folderu, co podpowiada logiczne porządkowanie obiektów w projekcie. Warstwy dopasowania mają trochę inną ikonografię – często to koło z półcieniami albo inne abstrakcyjne symbole wskazujące na wpływ na kolor czy jasność, a nie na bezpośrednią widoczność pikseli. Typowym błędem jest myślenie, że maska warstwy i warstwa dopasowania to to samo – w rzeczywistości maska daje kontrolę nad tym, co widać, a warstwa dopasowania służy do zmiany parametrów obrazu, np. barwy czy kontrastu, i zawsze ma własną maskę, ale nie jest tym samym narzędziem. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby początkujące często ignorują maski i przez to nie wykorzystują pełnych możliwości Photoshopa – a szkoda, bo to właśnie praca na maskach pozwala zachować pełną kontrolę i łatwo wrócić do pierwotnego obrazu bez konieczności żmudnego cofania kroków. W branży graficznej świadome operowanie maskami to absolutny fundament profesjonalnego podejścia do edycji zdjęć i projektów graficznych, a nie tylko ciekawostka dla zaawansowanych użytkowników.

Pytanie 10

Który program do obróbki grafiki rastrowej zaliczany jest do kategorii freeware?

A. Adobe Photoshop

B. PhotoFiltre Studio

C. Corel Photo-Paint

D. AvancePaint

Corel Photo-Paint oraz Adobe Photoshop to uznane programy do obróbki grafiki rastrowej, ale obydwa należą do kategorii oprogramowania komercyjnego. Zarówno Corel, jak i Adobe wymagają zakupu licencji – w praktyce to często droga inwestycja, szczególnie dla uczniów czy początkujących grafików. Wiele osób myli wersje testowe, które są dostępne za darmo przez określony czas, z licencją freeware, czyli darmową na zawsze. To dość powszechne nieporozumienie, bo firmy chętnie oferują triale, żeby zachęcić do zakupu pełnej wersji, ale nie można tego traktować jako pełnoprawny freeware. Z kolei PhotoFiltre Studio teoretycznie wygląda na mniej zaawansowaną opcję, ale on także jest płatny. Darmowa jest tylko uproszczona wersja PhotoFiltre, a „Studio” wymaga już opłaty licencyjnej, co bywa mylące dla niektórych użytkowników. Typowy błąd to utożsamianie dostępności programu do pobrania z jego darmowym charakterem – nie każdy soft, który można pobrać, jest legalnie darmowy do użytku. W środowiskach szkolnych i edukacyjnych bardzo się podkreśla, że korzystanie z freeware jest nie tylko kwestią oszczędności, ale i bezpieczeństwa prawnego. W tym pytaniu właśnie AvancePaint spełnia wszystkie kryteria freeware, co z mojego doświadczenia bywa często pomijane – zwłaszcza, że nie jest tak rozreklamowany jak większe marki. W praktyce, wybierając oprogramowanie, zawsze warto przeczytać warunki licencji, niezależnie od popularności programu czy tego, skąd można go pobrać. Pozwoli to uniknąć niepotrzebnych problemów prawnych i finansowych, a przy okazji daje solidną podstawę do dalszego rozwoju w dziedzinie grafiki komputerowej.

Pytanie 11

Zdjęcie, które ma być zabezpieczone przed wykorzystaniem go do celów komercyjnych przez innych użytkowników, powinno być objęte licencją typu

A. CC-BY-ND

B. CC-BY-SA

C. CC-BY-NC

D. CC-BY

Wybranie licencji CC-BY-NC to bardzo świadome i praktyczne podejście, gdy zależy nam na ochronie zdjęcia przed komercyjnym wykorzystaniem przez innych użytkowników. Oznaczenie NC, czyli Non-Commercial, w tej licencji wyraźnie określa, że inni mogą korzystać z utworu, ale tylko do celów niekomercyjnych. W praktyce oznacza to, że ktoś może użyć zdjęcia np. w edukacji, artykule na blogu, prezentacji naukowej czy nawet w mediach społecznościowych, ale absolutnie nie ma prawa zarabiać na tym zdjęciu, np. sprzedając je dalej, drukując je na koszulkach czy wykorzystując w reklamie. Z mojego doświadczenia w branży kreatywnej, licencja NC jest jednym z najbardziej efektywnych narzędzi, gdy chcemy upublicznić swoją twórczość, ale jednocześnie nie zgadzamy się na to, by ktoś inny zarabiał na naszej pracy bez naszej zgody. To, co warto jeszcze zauważyć – CC-BY-NC daje nam furtkę do indywidualnych negocjacji. Możemy w każdej chwili udzielić komuś zgody na komercyjne wykorzystanie zdjęcia, np. odpłatnie. To bardzo wygodne rozwiązanie dla fotografów, grafików czy innych twórców wizualnych. Standardy branżowe jasno wskazują, że oznaczenie NC najlepiej zabezpiecza interesy autora w kontekście komercji, a jednocześnie nie blokuje całkowicie obiegu kultury. Takie podejście jest też zgodne z dobrymi praktykami Creative Commons – pełna jasność co do przeznaczenia zdjęcia i superprosta komunikacja warunków.

Pytanie 12

Bez znajomości rozdzielczości drukarki, plik cyfrowy przeznaczony do umieszczenia w folderze reklamowym powinien być stworzony w rozdzielczości

A. 200 ppi

B. 150 ppi

C. 72 ppi

D. 300 ppi

Rozdzielczość 300 ppi (pikseli na cal) jest standardem stosowanym w przygotowywaniu materiałów przeznaczonych do druku. Wysoka rozdzielczość pozwala uzyskać lepszą jakość wydruku, co jest szczególnie istotne przy projektach reklamowych, które mają przyciągać uwagę klientów i prezentować produkty w korzystnym świetle. Przygotowując plik w rozdzielczości 300 ppi, zapewniamy, że szczegóły będą wyraźne i ostre, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, grafik oraz tekstu. W praktyce, jeśli plik przygotowany w niższej rozdzielczości, np. 150 ppi lub 72 ppi, zostanie wydrukowany, może skutkować rozmytymi obrazami oraz nieczytelnym tekstem, co negatywnie wpłynie na odbiór materiału. W kontekście standardów branżowych, 300 ppi jest powszechnie akceptowane jako minimalna wartość rozdzielczości dla materiałów drukowanych, aby zapewnić najwyższą jakość prezentacji. Dobrą praktyką jest również zapoznanie się z wymaganiami konkretnego drukarza, ponieważ mogą oni mieć własne preferencje dotyczące rozdzielczości.

Pytanie 13

Urządzenie peryferyjne służące do odwzorowywania kształtów obiektów rzeczywistych w celu stworzenia modeli graficznych w trzech wymiarach to skaner

A. przestrzenny

B. do slajdów

C. bębnowy

D. do kodów kreskowych

Skaner przestrzenny to zaawansowane urządzenie peryferyjne, które umożliwia odwzorowywanie obiektów w trzech wymiarach. Działa na zasadzie skanowania powierzchni obiektu, zbierając dane o jego kształcie i wymiarach, co pozwala na tworzenie szczegółowych modeli 3D. Tego rodzaju skanery są wykorzystywane w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura, medycyna oraz w przemyśle filmowym i gier komputerowych. Przykładowo, w architekturze skanery przestrzenne są używane do dokumentacji istniejących budynków, co umożliwia architektom i projektantom lepsze planowanie i wizualizację projektów. W medycynie skanowanie przestrzenne może pomóc w tworzeniu modeli anatomicznych pacjentów, co wspiera procesy diagnostyczne i planowanie operacji. Ponadto, technologia ta jest zgodna z normami i standardami branżowymi, takimi jak ISO 17123 dotyczące pomiarów geodezyjnych, co podkreśla jej wiarygodność i dokładność w zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 14

Redukcję naświetlonych halogenków srebra metalicznego można osiągnąć dzięki procesowi

A. kąpieli końcowej

B. kąpieli pośredniej

C. utrwalania

D. wywołania

Odpowiedź 'wywołania' jest prawidłowa, ponieważ proces ten jest kluczowy w redukcji halogenków srebra metalicznego. Wywołanie polega na zastosowaniu odpowiednich chemikaliów, które powodują przekształcenie naświetlonych halogenków srebra (AgBr, AgCl) w metalliczne srebro. W standardowym procesie fotograficznym, halogenki srebra, które nie zostały naświetlone, są rozpuszczane w kąpieli wywołującej, a te, które były naświetlone, ulegają redukcji. Przykładowo, w przypadku czarno-białego filmu, wywoływacz, taki jak roztwór metol-kwas borny, jest stosowany do przekształcania naświetlonych halogenków w srebro metaliczne, co finalnie tworzy obraz. Proces wywołania jest niezwykle istotny, ponieważ to właśnie on umożliwia wizualizację naświetlonego materiału, co sprawia, że jest fundamentem w fotografii tradycyjnej. Zastosowanie standardowych procedur wywoływania zapewnia wysoką jakość obrazu oraz jego trwałość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 15

Technika composite w fotografii portretowej polega na

A. wykonaniu portretu z minimalną głębią ostrości

B. łączeniu elementów z wielu różnych zdjęć w jeden spójny obraz

C. wykorzystaniu tła kompozytowego typu greenscreen

D. zastosowaniu kompozycji opartej na złotym podziale

Technika composite w fotografii portretowej polega na łączeniu różnych elementów z wielu zdjęć w jeden spójny obraz. Dzięki temu fotografowie mogą tworzyć złożone kompozycje, które nie byłyby możliwe do uchwycenia w jednym kadrze. Przykładem może być stworzenie portretu, w którym model jest umieszczony na tle, które zostało dodane cyfrowo. Tego rodzaju technika pozwala na dużą swobodę artystyczną oraz kreatywność w postprodukcji. W praktyce stosuje się ją często w reklamie i modzie, gdzie kluczowe jest, aby każdy element harmonijnie ze sobą współpracował, tworząc przekonujący i estetyczny obraz. Przy użyciu oprogramowania graficznego, takiego jak Adobe Photoshop, można precyzyjnie dobierać kolory, cienie i tekstury, co daje możliwość uzyskania bardzo realistycznych efektów. Takie podejście wymaga jednak znajomości nie tylko technik fotografowania, ale również umiejętności obróbki zdjęć, co jest kluczowe w dzisiejszej fotografii. Również ważne jest przestrzeganie zasad kompozycji, aby finalny obraz był czytelny i przyciągał uwagę odbiorcy.

Pytanie 16

Efekt widoczny na fotografii uzyskano z wykorzystaniem

A. krystalizacji.

B. solaryzacji.

C. zniekształcenia falowanie.

D. zniekształcenia wirówki.

Efekt widoczny na fotografii pochodzi ze zniekształcenia wirówki, czyli popularnej techniki cyfrowej transformacji obrazu, która polega na zakręceniu obrazu wokół określonego punktu. W praktyce mówi się na to często 'twist' albo właśnie efekt wirówki. Taki zabieg jest szeroko stosowany w grafice komputerowej i fotografii artystycznej, gdy chcemy osiągnąć wrażenie ruchu, dynamiki lub surrealistycznego zniekształcenia rzeczywistości. Moim zdaniem to jeden z fajniejszych efektów do eksperymentowania, bo można nim zupełnie odmienić zwykłe zdjęcie – zwykłe paski czy linie zaczynają przypominać abstrakcję. W programach takich jak Photoshop czy GIMP znajdziesz filtry o nazwie 'twirl' albo 'swirl', które pozwalają precyzyjnie ustawić środek wiru i intensywność efektu. Branżowe standardy podpowiadają, żeby nie przesadzać z siłą efektu, bo łatwo stracić czytelność obrazu, ale do celów artystycznych czasem warto puścić wodze fantazji. Co ciekawe, zniekształcenie wirówki wykorzystuje się także w edukacji, żeby pokazać działanie przekształceń nieliniowych – można wtedy na przykład tłumaczyć uczniom, jak obraz zmienia się pod wpływem algorytmów przetwarzania cyfrowego. Z mojego doświadczenia wynika, że takie efekty są świetnym punktem wyjścia do rozmów o tym, jak widzimy świat i jak technologia pozwala go interpretować na nowe sposoby.

Pytanie 17

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. PSD

B. PNG

C. TIFF

D. JPEG

Odpowiedź JPEG jest całkowicie na miejscu. Ten format wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a przy tym jakość obrazu jest wciąż akceptowalna. W praktyce JPEG jest mega popularny w fotografii cyfrowej i wszędzie tam, gdzie musimy wrzucać zdjęcia do internetu, bo wszyscy chcą, żeby strona ładowała się szybko, a miejsce na dysku też jest cennym towarem. Wiesz, zdjęcia w JPEG mogą mieć rozmiar od paru kilobajtów do kilku megabajtów, więc są naprawdę wygodne do używania w sieci. Ciekawe, że JPEG sprawdza się najlepiej przy obrazach z bogatymi kolorami i różnymi przejściami, ale jak mamy do czynienia z dużymi płaszczyznami jednolitych barw, to może warto pomyśleć o innym formacie, np. PNG. Standard JPEG, wymyślony przez grupę JPEG, jest jednym z najczęściej używanych formatów na świecie, co tylko pokazuje, że jest niezawodny i sprawdzony w praktyce.

Pytanie 18

Jakie jest najniższe wymaganie dotyczące rozmiaru obrazu cyfrowego przeznaczonego do druku w formacie 10 x 10 cm z rozdzielczością 300 dpi?

A. 1,5 Mpx

B. 1,0 Mpx

C. 2,0 Mpx

D. 0,5 Mpx

Jeśli chcesz obliczyć, jakiej wielkości powinien być obraz cyfrowy do druku w formacie 10 x 10 cm przy rozdzielczości 300 dpi, trzeba najpierw przeliczyć centymetry na piksele. Przy 300 dpi oznacza to, że mamy 300 punktów w jednym calu. Jak przeliczymy centymetry na cale (1 cal ma 2,54 cm), to 10 cm to w przybliżeniu 3,937 cala. Tak więc, jeśli weźmiemy 3,937 cala i pomnożymy przez 300 dpi, dostaniemy 1181,1 pikseli na każdym boku. Jeśli chcemy znać całkowitą ilość pikseli, to po prostu pomnóżmy te wymiary: 1181,1 px razy 1181,1 px, co daje około 1396 Mpx. Dlatego minimalna wielkość obrazu powinna wynosić około 1,5 Mpx. W praktyce oznacza to, że obrazy przeznaczone do druku muszą być dostatecznie dobrej jakości, żeby uniknąć rozmycia czy zniekształceń, bo to są istotne rzeczy w grafice.

Pytanie 19

W jakim formacie pliku powinno się zapisać obraz w kompresji bezstratnej?

A. RAW

B. GIF

C. JPEG

D. TIFF

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest jednym z najczęściej stosowanych formatów plików do przechowywania obrazów z kompresją bezstratną. Dzięki możliwości zachowania pełnej jakości obrazu, TIFF jest idealny do zastosowań profesjonalnych, takich jak druk czy archiwizacja, gdzie każdy detal jest istotny. W odróżnieniu od JPEG, który stosuje kompresję stratną, TIFF nie traci żadnych informacji podczas zapisu, co czyni go preferowanym wyborem w pracy z grafiką komputerową, fotografią cyfrową oraz w obróbce obrazu. Format ten obsługuje zarówno kolory w odcieniach szarości, jak i kolorowe oraz jest szeroko wspierany przez oprogramowanie graficzne. Użytkownicy mogą także korzystać z różnych opcji kompresji bezstratnej, takich jak LZW czy ZIP, co pozwala na zmniejszenie rozmiaru pliku bez utraty jakości. W praktyce oznacza to, że zdjęcia zapisane w formacie TIFF mogą być edytowane wielokrotnie, a ich jakość pozostanie nienaruszona, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii oraz projektach graficznych.

Pytanie 20

W procesie obróbki chemicznej materiałów światłoczułych tiosiarczan sodu (Na2S2O3) jest stosowany jako

A. wywoływacz

B. stabilizator

C. wybielacz

D. utrwalacz

Tiosiarczan sodu (Na2S2O3) pełni rolę utrwalacza w procesie obróbki materiałów światłoczułych, co jest kluczowe w fotografii oraz w produkcji filmów. Utrwalacz zapobiega dalszemu działaniu światła na wywołany obraz, stabilizując go i zapewniając jego trwałość. Dzięki temu, obrazy uzyskane na materiałach światłoczułych mogą być zachowane przez długi czas, co jest istotne nie tylko dla amatorów, ale i profesjonalnych fotografów. Z praktycznego punktu widzenia, tiosiarczan sodu działa poprzez usunięcie nadmiaru halogenków srebra, które nie zostały wywołane podczas procesu. Użycie tiosiarczanu sodu w odpowiednich stężeniach jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, które zalecają kontrolowanie temperatury i czasu działania utrwalacza, aby uzyskać optymalne rezultaty. Dobrze dobrany proces utrwalania, z użyciem tiosiarczanu sodu, pozwala na uzyskanie wyraźnych i trwałych obrazów, co ma ogromne znaczenie w archiwizacji oraz w sztuce fotograficznej."

Pytanie 21

Realizacja montażu zdjęcia panoramicznego, zestawienie fotografii w technice HDR oraz tworzenie stykówki i animacji jest możliwa w programie

A. GIMP

B. Adobe Lightroom

C. Adobe Photoshop

D. Paint

Adobe Photoshop to wszechstronny program stworzony do zaawansowanej edycji grafiki rastrowej, który oferuje szeroki wachlarz narzędzi do montażu fotografii panoramicznych, łączenia zdjęć w technice HDR, wykonywania stykówek oraz animacji. Dzięki funkcji Photomerge, użytkownicy mogą łatwo łączyć wiele zdjęć w jedną panoramę, co jest szczególnie przydatne w przypadku krajobrazów lub dużych scen. Technika HDR, polegająca na łączeniu zdjęć o różnych ekspozycjach, pozwala uzyskać obrazy o szerokim zakresie tonalnym, co jest nieosiągalne w tradycyjnej fotografii. Photoshop udostępnia również narzędzia do tworzenia stykówek, które są zbiorem miniaturek zdjęć w jednym pliku, co ułatwia przeglądanie i wybieranie najlepszych ujęć. Dodatkowo, za pomocą funkcji animacji, użytkownicy mogą tworzyć ruchome obrazy i filmy, co otwiera nowe możliwości w zakresie prezentacji wizualnych. Adobe Photoshop jest uznawany za standard w branży, z licznymi samouczkami i materiałami edukacyjnymi dostępnymi w sieci, co czyni go idealnym narzędziem zarówno dla profesjonalnych fotografów, jak i amatorów.

Pytanie 22

Drukarka, która produkuje wydruki ekologiczne, nietoksyczne, bez zapachu oraz odporne na zmienne warunki atmosferyczne i promieniowanie UV, korzysta z materiałów elastycznych

A. igłowa

B. sublimacyjna

C. lateksowa

D. termiczna

Drukarka lateksowa to nowoczesne urządzenie, które wykorzystuje farby na bazie wody, co sprawia, że wydruki są nietoksyczne, bezwonne i ekologiczne. Farby lateksowe są również odporne na działanie warunków atmosferycznych oraz promieni UV, co czyni je idealnym rozwiązaniem do druku materiałów, które będą eksploatowane na zewnątrz. Przykładem zastosowania mogą być banery, billboardy czy grafiki na pojazdach, które muszą wytrzymać zmienne warunki atmosferyczne. Standardy takie jak GREENGUARD lub EcoLogo certyfikują produkty przyjazne środowisku, co potwierdza, że drukarki lateksowe spełniają wymogi zrównoważonego rozwoju. Wydruki te cechują się również dobrą przyczepnością do różnych podłoży oraz elastycznością, co pozwala na ich zastosowanie w różnorodnych projektach, od dekoracji wnętrz po oznakowanie pojazdów. Dzięki zastosowaniu innowacyjnych technologii, drukarki lateksowe są w stanie realizować wysokiej jakości wydruki, które są zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne.

Pytanie 23

Wskaź przestrzenie kolorów uporządkowane rosnąco pod względem liczby odwzorowanych barw?

A. Adobe RGB, sRGB, ProPhoto RGB

B. sRGB, ProPhoto RGB, Adobe RGB

C. sRGB, Adobe RGB, ProPhoto RGB

D. ProPhoto RGB, Adobe RGB, sRGB

Odpowiedź sRGB, Adobe RGB, ProPhoto RGB jest poprawna, ponieważ te trzy przestrzenie barw różnią się liczbą odwzorowywanych odcieni, a ich układ rośnie. sRGB to standardowa przestrzeń kolorów używana w Internecie i w większości urządzeń wyświetlających, która obejmuje ograniczoną gamę kolorów, co czyni ją najbardziej podstawową z tych trzech. Adobe RGB oferuje szerszą gamę kolorów, co czyni ją bardziej odpowiednią dla profesjonalnych zastosowań w grafice i fotografii, szczególnie tam, gdzie ważne jest odwzorowanie detali w kolorach. ProPhoto RGB, z kolei, ma najszerszą gamę kolorów, zdolną do odwzorowania niezwykle bogatych odcieni, co czyni ją idealną dla profesjonalnych fotografów i artystów, którzy potrzebują pełnej gamy kolorystycznej w swoich projektach. Użycie tych przestrzeni barw w odpowiednich kontekstach zapewnia nie tylko lepszą jakość wizualną, ale także zgodność z profesjonalnymi standardami branżowymi dla edycji i prezentacji obrazów. W praktyce, wybór odpowiedniej przestrzeni barw ma kluczowe znaczenie przy pracy z różnorodnymi mediami oraz przy gwarantowaniu, że kolory będą poprawnie wyświetlane na różnych urządzeniach.

Pytanie 24

W programie Photoshop narzędzie, które umożliwia efektywne i szybkie usuwanie niechcianych elementów z zdjęć, to

A. rozmywanie

B. różdżka

C. stempel

D. lasso

Narzędzie stempel w Photoshopie to naprawdę fajna opcja, która pozwala na usuwanie niechcianych rzeczy z zdjęć. Działa to tak, że kopiujesz piksele z jednego miejsca i wklejasz w inne. Dzięki temu możesz dosyć naturalnie wypełnić luki tłem czy innymi elementami. To narzędzie sprawdza się świetnie, zwłaszcza przy retuszu portretów, bo możesz zatuszować niedoskonałości skóry czy jakieś niechciane obiekty w tle. Jeśli chcesz uzyskać jak najlepszy efekt, warto bawić się różnymi rozmiarami pędzla i zmieniać źródło klonowania - daje to bardziej naturalny wygląd. Również ważne jest, żeby odpowiednio ustawić krycie i twardość, bo to naprawdę może poprawić jakość pracy. No i oprócz usuwania obiektów, stempel można też wykorzystać do poprawy detali w obrazach, co czyni go niezbędnym narzędziem dla każdego, kto zajmuje się retuszem.

Pytanie 25

Metoda frequency separation w retuszu fotograficznym polega na

A. konwersji obrazu do przestrzeni Lab dla lepszego retuszu skóry

B. rozdzieleniu detali i kolorów na oddzielne warstwy w celu selektywnej edycji

C. usuwaniu szumów przez separację sygnału od zakłóceń

D. regulacji zróżnicowanych zakresów kolorów przez edycję kanałów HSL

Metoda frequency separation w retuszu fotograficznym jest techniką, która pozwala na rozdzielenie detali obrazu, takich jak faktura skóry, od kolorystyki tychże detali. Dzięki temu procesowi możemy edytować kolory i detale oddzielnie, co umożliwia uzyskanie bardziej naturalnych i estetycznych efektów. W praktyce, na przykład podczas retuszu portretów, możemy zmiękczyć niedoskonałości skóry, jednocześnie zachowując jej naturalny kolor i tonację. To podejście jest szeroko stosowane w branży fotografii mody oraz w kosmetykach, gdzie detale jak zmarszczki czy blizny są często korygowane, ale kolory i tekstury muszą pozostać autentyczne. Stosowanie tej metody w połączeniu z warstwami w programach graficznych, takich jak Photoshop, umożliwia także łatwe wprowadzanie poprawek i eksperymentowanie z różnymi efektami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu zdjęć, a także z wymaganiami współczesnego rynku wizualnego.

Pytanie 26

Które narzędzie programu Adobe Photoshop służy do uzupełnienia brakujących elementów w procesie rekonstrukcji zniszczonych obrazów?

A. Stempel.

B. Różdżka.

C. Gąbka.

D. Lasso.

Stempel w Photoshopie, czyli narzędzie Klonowanie, to absolutna podstawa przy rekonstrukcji uszkodzonych zdjęć. Pozwala na kopiowanie pikseli z wybranego fragmentu obrazu i „nakładanie” ich na inne miejsce, dzięki czemu można zamaskować rysy, plamy albo wręcz odtworzyć brakujące fragmenty fotografii. Z mojego doświadczenia wynika, że to narzędzie daje ogromną kontrolę, bo sam wybierasz, skąd pobierasz wzór i dokładnie widzisz, jak go aplikujesz. W branży retuszerskiej używa się Stempla nie tylko do naprawiania starych zdjęć – świetnie sprawdza się też przy usuwaniu niechcianych elementów z obrazów produktowych czy portretów. Ważne jest, żeby korzystać z miękkich krawędzi oraz zmieniać przezroczystość, bo wtedy efekt jest bardziej naturalny i nie widać, że coś było poprawiane. Warto też pamiętać, że profesjonaliści często łączą Stempel z innymi narzędziami, na przykład z Pędzlem Korygującym, ale to właśnie Stempel daje pełną dowolność w ręcznym retuszu. Dla mnie, jeśli uczysz się cyfrowego rekonstrukcji, warto poświęcić czas na ćwiczenie technik pracy ze Stempelem, bo to taki szwajcarski scyzoryk w Photoshopie – bez niego ani rusz.

Pytanie 27

Ukrycie fragmentu zawartości warstwy bez poddawania bezpośredniej edycji obiektów znajdujących się na tej warstwie jest możliwe w programie Adobe Photoshop przy użyciu

A. filtra krystalizacja.

B. balansu bieli.

C. maski.

D. stempla.

Maska w Adobe Photoshop to narzędzie, które pozwala na bardzo precyzyjne ukrywanie lub ujawnianie fragmentów warstwy bez ingerowania w oryginalne piksele. To jest szczególnie przydatne, jeśli chcemy pracować nieniszcząco – czyli tak, aby zawsze móc wrócić do pierwotnego wyglądu warstwy. Z mojego doświadczenia, maski są absolutną podstawą w retuszu zdjęć, bo pozwalają na przykład selektywnie rozjaśnić tylko twarz na portrecie albo zamaskować tło bez cięcia grafiki na kawałki. W praktyce działa to tak, że czarne fragmenty maski ukrywają dane obszary, a białe je pokazują. Można to zastosować do wszystkiego: od zaawansowanych fotomontaży po szybkie korekty. Branżowe standardy, jak praca na warstwach z maskami, zdecydowanie przewidują takie podejście, bo pozwala unikać destrukcyjnych zmian. Fajnie jest też to, że maski można modyfikować w dowolnym momencie – np. rozmywać ich krawędzie, malować pędzlem, stosować gradienty, a nawet nakładać filtry. W sumie ciężko sobie wyobrazić profesjonalną obróbkę bez użycia masek, bo dają mnóstwo swobody i kontrolę nad efektem końcowym.

Pytanie 28

Który model barw jest stosowany do wyznaczania różnicy barw?

A. HSB

B. RGB

C. LAB

D. CMYK

Model LAB to absolutny standard, jeśli chodzi o wyznaczanie różnicy barw. Nie bez powodu – to model oparty na postrzeganiu barw przez ludzkie oko, a nie na technicznych parametrach urządzeń. Często spotyka się go choćby w poligrafii, grafice komputerowej czy podczas kalibracji monitorów. W praktyce wykorzystuje się LAB, bo pozwala on na stosunkowo precyzyjne określenie, jak bardzo dwa kolory faktycznie się różnią wizualnie – takie pomiary nazywa się ΔE (delta E). To bardzo przydatne np. przy kontroli jakości wydruków lub w analizie kolorystycznej produktów w przemyśle tekstylnym. Z mojego doświadczenia wynika, że LAB daje też przewagę przy zamianie barw pomiędzy różnymi przestrzeniami kolorów, bo nie jest zależny od konkretnego urządzenia. Co ciekawe, LAB został zaproponowany przez CIE, czyli Międzynarodową Komisję Oświetleniową, co samo w sobie jest już pewnym wyznacznikiem standardu. Moim zdaniem, jeśli planujesz na poważnie zajmować się barwą, bez znajomości LAB ani rusz. Sporo osób myli go z RGB czy CMYK, ale to zupełnie inne podejścia – bardziej techniczne niż perceptualne.

Pytanie 29

W jakim formacie zapisywane są obrazy, aby zachować najwyższą jakość i elastyczność w postprodukcji?

A. PNG

B. TIFF

C. RAW

D. JPEG

Format RAW to nieprzetworzony format pliku, który zapisuje dane bezpośrednio z matrycy aparatu, co oznacza, że nie jest poddawany żadnej kompresji czy korekcji. Dzięki temu zachowuje pełną gamę tonalną i szeroki zakres dynamiczny, co jest kluczowe w postprodukcji. Fotografowie i edytorzy cenią RAW za możliwość późniejszej regulacji balansu bieli, ekspozycji, kontrastu i innych parametrów bez utraty jakości. Format ten pozwala na uzyskanie najwyższej jakości zdjęć, ponieważ wszystkie informacje z matrycy są zachowane. Z mojego doświadczenia wynika, że praca z plikami RAW to standard w profesjonalnej fotografii, zwłaszcza w przypadku sesji, w których kluczowa jest jakość i możliwość dostosowania obrazu do różnych potrzeb klienta. Obecnie większość profesjonalnych aparatów ma możliwość zapisu w tym formacie, co jest zgodne z branżowymi standardami, które promują maksymalizację potencjału sprzętu fotograficznego i możliwości twórczych.

Pytanie 30

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na eliminację zniekształceń perspektywy, które występują na zdjęciu budowli wykonanym z niewielkiej odległości?

A. Skraplanie

B. Skalowanie

C. Pociągnięcie pędzlem

D. Korekcja obiektywu

Korekcja obiektywu w programie Adobe Photoshop to narzędzie, które pozwala na usunięcie zniekształceń perspektywicznych, które mogą wystąpić w przypadku fotografowania budynków z bliskiej odległości. Te zniekształcenia, zwane często 'efektem beczkowym' lub 'efektem podłogi', sprawiają, że budynki mogą wyglądać na przewrócone lub rozwichrzone. Korekcja obiektywu działa na zasadzie analizy metadanych zdjęcia oraz algorytmów, które dostosowują perspektywę obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy wysoki budynek z dołu, możemy zauważyć, że jego górna część wydaje się być znacznie mniejsza w porównaniu do podstawy. Używając opcji Korekcji obiektywu, możemy zniekształcenia te skorygować, przywracając proporcje i równą perspektywę. To narzędzie jest szczególnie przydatne w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie precyzyjne oddanie kształtów i proporcji jest kluczowe. Warto również zaznaczyć, że użytkownicy powinni korzystać z profili korekcyjnych specyficznych dla używanych obiektywów, co zwiększa efektywność korekcji.

Pytanie 31

Aby poprawnie uchwycić detale w cieniach i światłach na zdjęciu, należy skorzystać z techniki łączenia kilku ekspozycji, znanej jako

A. Timelapse

B. HDR

C. Cross-processing

D. ISO Bracketing

Technika HDR (High Dynamic Range) jest szeroko stosowana w fotografii do zwiększania zakresu dynamicznego zdjęć. Jest to proces łączenia kilku zdjęć tego samego ujęcia, wykonanych przy różnych wartościach ekspozycji - zwykle jednym, które dobrze naświetla cienie, drugim, które dobrze naświetla światła, i trzecim, które balansuje pomiędzy tymi dwoma. Dzięki temu można uzyskać efekt, który wygląda bardziej naturalnie dla ludzkiego oka, które jest w stanie postrzegać szeroki zakres tonalny. W praktyce HDR pozwala na wydobycie szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu, które na jednym zdjęciu mogłyby zostać utracone. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie tej techniki w scenach z dużą rozpiętością tonalną, takich jak krajobrazy oświetlone przez słońce i cień, wnętrza z widokiem przez okna, czy sceny nocne z jasnymi światłami.

Pytanie 32

Tryb HDR w fotografii cyfrowej służy do

A. poprawy balansu bieli

B. zmniejszenia szumu matrycy

C. zwiększenia nasycenia kolorów

D. zwiększenia zakresu tonalnego sceny

Tryb HDR, czyli High Dynamic Range, ma na celu zwiększenie zakresu tonalnego sceny, co jest kluczowe w fotografii, gdzie różnice w jasności między najjaśniejszymi a najciemniejszymi partiami obrazu mogą być znaczne. Dzięki HDR możliwe jest uchwycenie szczegółów zarówno w cieniach, jak i w jasnych fragmentach zdjęcia, co pozwala na uzyskanie bardziej zrównoważonego obrazu. Przykładowo, podczas fotografowania zachodu słońca, bez HDR, jasność słońca może przepalić zdjęcie, a cienie w dolnych partiach krajobrazu będą zbyt ciemne. Włączając tryb HDR, aparat wykonuje kilka zdjęć z różnymi ekspozycjami i łączy je w jeden obraz, co pozwala na uchwycenie pełnego zakresu tonalnego. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, warto stosować statyw, aby minimalizować ruch aparatu podczas robienia serii zdjęć. Standardy branżowe zalecają także stosowanie HDR w scenach o wysokim kontraście, gdzie tradycyjne metody ekspozycji mogą nie być wystarczające, co czyni HDR niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych fotografów.

Pytanie 33

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest wykorzystywane do przywracania brakujących fragmentów podczas rekonstrukcji zniszczonych zdjęć?

A. Różdżka

B. Gąbka

C. Stempel

D. Lasso

Stempel to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które jest kluczowe w procesie rekonstrukcji zniszczonych obrazów. Jego główną funkcją jest kopiowanie pikseli z jednego fragmentu obrazu i wklejanie ich w innym miejscu, co umożliwia precyzyjne uzupełnienie brakujących elementów. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, a także twardość i krycie, co zwiększa elastyczność narzędzia. Przykładowo, w przypadku zniszczonego zdjęcia, można użyć stempla, aby skopiować fragment zdrowego obszaru i nałożyć go na uszkodzony, co przywraca spójność wizualną. Zgodnie z dobrymi praktykami w retuszu zdjęć, istotne jest, aby stosować różne źródła do stemplowania, aby uniknąć powtarzających się wzorów, co mogłoby zdradzić zastosowanie narzędzia. Warto również zwrócić uwagę na technikę pracy na nowej warstwie, co pozwala na łatwe wprowadzenie poprawek, co jest standardem w profesjonalnym edytowaniu obrazów.

Pytanie 34

System stykowania matrycy cyfrowymi filtrami barwnymi, umożliwiający rejestrację kolorowego obrazu, to

A. filtr polaryzacyjny

B. filtr Bayera

C. sensor BSI

D. matryca CFA

Wybór filtrów polaryzacyjnych jest niewłaściwy, ponieważ ich głównym celem jest redukcja refleksji i zwiększenie kontrastu, a nie rejestracja kolorów. Filtr polaryzacyjny działa na zasadzie eliminacji niepożądanych odblasków z powierzchni, takich jak woda czy szkło, a jego zastosowanie w fotografii ma na celu poprawę jakości obrazu w sytuacjach, gdzie światło odbija się w sposób niekorzystny dla przedstawiania detali i kolorów. W kontekście rejestracji kolorowego obrazu, jest to podejście, które nie dostarcza informacji o kolorze, co czyni je nieadekwatnym w przypadku podanego pytania. Matryca CFA (Color Filter Array) jest terminem ogólnym dla wszelkich matryc filtrów kolorowych, w tym filtrów Bayera, ale sama w sobie nie jest technologią, która rejestruje kolorowy obraz. Natomiast sensor BSI (Backside Illuminated) odnosi się do konstrukcji sensorów, które pozwalają na lepsze zbieranie światła, co może poprawić jakość obrazu, ale również nie jest bezpośrednio związany z rejestracją kolorów przy użyciu filtrów. Wybór błędny może wynikać z mylnego założenia, że inne technologie matrycowe lub ich modyfikacje zastępują podstawowy filtr Bayera, który pozostaje kluczowym rozwiązaniem w obrazowaniu kolorowym. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla każdego, kto pragnie zgłębić temat technologii obrazowania w aparatach i kamerach.

Pytanie 35

Procesy hybrydowe w fotografii łączą

A. techniki analogowe z cyfrowymi

B. różne techniki druku cyfrowego

C. fotografię barwną z czarno-białą

D. techniki studyjne z plenerowymi

Procesy hybrydowe w fotografii to połączenie technik analogowych z cyfrowymi, co umożliwia twórcom wykorzystanie zalet obu tych światów. Przykładem takiego podejścia jest skanowanie zdjęć wykonanych na filmie, a następnie ich edytowanie w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki temu możemy uzyskać unikalne efekty, które łączą charakterystyczną estetykę filmu z precyzją i możliwościami cyfrowej obróbki. Warto zauważyć, że wielu współczesnych fotografów korzysta z hybrydowych metod pracy, aby wzbogacić swoje projekty o różnorodne style i techniki. Dodatkowo, taki proces pozwala na archiwizację analogowych prac w formie cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie dbałość o zachowanie materiałów fotograficznych ma kluczowe znaczenie dla ich przyszłej dostępności i możliwości reprodukcji. Hybrydowe podejście staje się coraz bardziej popularne wśród artystów, którzy chcą eksplorować nowe kierunki w sztuce wizualnej.

Pytanie 36

W każdym obrazie, niezależnie od jego treści, elementami, które w pierwszej kolejności zwracają uwagę widza, są

A. mocne punkty

B. ciemne punkty

C. małe punkty

D. jasne punkty

W kontekście kompozycji wizualnej mocne punkty to te elementy zdjęcia, które naprawdę przyciągają wzrok. Chodzi o wyraźny kontrast, intensywne kolory, albo po prostu coś, co się wyróżnia. Z własnego doświadczenia wiem, że w profesjonalnej fotografii fotografowie świetnie to wykorzystują, żeby poprowadzić nasz wzrok przez zdjęcie. Na przykład, w portretach często to oczy modela są tym mocnym punktem, bo mają ten niesamowity błysk. W projektowaniu graficznym też to jest kluczowe, mocne punkty pomagają tworzyć hierarchię informacji, co ułatwia nam odbiór treści. Zdecydowanie warto zwrócić uwagę na dobór tych mocnych punktów, bo wpływają one na to, jak całość jest odbierana. To dotyczy nie tylko zdjęć, ale też innych mediów, jak plakaty czy strony internetowe, gdzie też można to fajnie zastosować.

Pytanie 37

Na którym etapie chemicznej obróbki barwnych materiałów fotograficznych tworzone są barwniki?

A. Wywoływania

B. Kondycjonowania

C. Zadymiania

D. Utrwalania

W etapie wywoływania barwnych materiałów fotograficznych następuje kluczowy proces przekształcania związków chemicznych zawartych w emulsjach światłoczułych w barwniki. W wyniku działania chemikaliów wywołujących, takich jak developer, związek, który uległ reakcji na skutek naświetlenia, przekształca się w postać barwnika. Proces ten jest niezbędny do uzyskania finalnego obrazu, gdyż odpowiednie barwniki nadają zdjęciom pożądane kolory. Zastosowanie sprawdzonych technik wywoływania zgodnie z branżowymi standardami, takimi jak ISO 18901, pozwala na uzyskanie powtarzalnych efektów o wysokiej jakości. Z praktycznego punktu widzenia, właściwe dobranie parametrów procesu wywoływania, takich jak temperatura, czas oraz stężenie chemikaliów, ma bezpośredni wpływ na intensywność oraz wierność kolorów uzyskanych na zdjęciach. Przykładem stosowania tej wiedzy w praktyce jest technika C41, która jest standardem dla kolorowej negatywowej fotografii.

Pytanie 38

Wyszczuplenie modela na zdjęciu uzyskuje się dzięki zastosowaniu

A. stempla.

B. pędzla.

C. flary obiektywu.

D. filtra skraplanie.

Filtr skraplanie (Liquify) to jedno z najbardziej zaawansowanych narzędzi wykorzystywanych w branży retuszu zdjęć, głównie w programach takich jak Adobe Photoshop. Dzięki niemu można deformować wybrane partie zdjęcia w niezwykle precyzyjny sposób. Z mojego doświadczenia, to właśnie skraplanie pozwala na subtelne wyszczuplanie sylwetek, modelowanie twarzy czy nawet korektę niektórych niedoskonałości garderoby. Cała operacja polega na delikatnym przesuwaniu pikseli bez utraty jakości – coś, co trudno osiągnąć innymi metodami. Profesjonaliści stosują filtr skraplanie zgodnie z zasadą, żeby efekt końcowy nadal wyglądał naturalnie, czyli żadnych przerysowań czy nienaturalnych proporcji. To narzędzie daje ogromną kontrolę – możesz używać różnych rozmiarów pędzla, regulować nacisk i intensywność. Co ciekawe, w środowisku fotograficznym mówi się, że dobry retusz to taki, którego nie widać – więc cała sztuka polega na umiarze. Warto też pamiętać, że w wielu przypadkach klienci oczekują właśnie takich delikatnych poprawek, które poprawiają wizerunek, ale nie zmieniają osoby nie do poznania. Moim zdaniem opanowanie filtra skraplanie to absolutna podstawa, jeśli ktoś myśli poważnie o profesjonalnym retuszu portretowym lub modowym.

Pytanie 39

W jakim formacie powinien być zapisany obraz fotograficzny z głębią koloru 24 bity, jeśli ma być umieszczony w sieci?

A. RAW

B. JPEG

C. TIFF

D. GIF

Odpowiedź JPEG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest jednym z najczęściej używanych do przechowywania i udostępniania obrazów w internecie. JPEG (Joint Photographic Experts Group) obsługuje 24-bitową głębię koloru, co oznacza, że może przechowywać ponad 16 milionów kolorów. To czyni go idealnym wyborem dla fotografii, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. JPEG wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, co jest niezwykle ważne w kontekście szybkiego ładowania stron internetowych oraz oszczędności przestrzeni na serwerach. W praktyce, większość aparatów cyfrowych i smartfonów zapisuje zdjęcia właśnie w tym formacie, co ułatwia ich późniejsze dzielenie się w sieci. Dodatkowo, JPEG jest zgodny z większością przeglądarek internetowych i edytorów graficznych, co czyni go wszechstronnym wyborem w branży kreatywnej. Warto także dodać, że zastosowanie formatu JPEG jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowymi w zakresie optymalizacji zasobów multimedialnych w sieci.

Pytanie 40

Wykonanie montażu fotografii panoramicznej, połączenie zdjęć w technice HDR oraz wykonanie stykówki i animacji jest możliwe w programie

A. Adobe Photoshop

B. Paint

C. GIMP

D. Adobe Lightroom

Adobe Photoshop to narzędzie, które od wielu lat jest branżowym standardem, jeśli chodzi o zaawansowaną edycję zdjęć, montaż panoram, obróbkę HDR, robienie stykówek i tworzenie prostych animacji poklatkowych. W praktyce, kiedy dostajemy serię zdjęć panoramicznych, Photoshop umożliwia ich automatyczne składanie w jedną całość dzięki funkcji Photomerge, co bardzo ułatwia pracę zwłaszcza przy zdjęciach nierównych albo z lekko różniącą się ekspozycją. Jeśli chodzi o HDR, to Photoshop pozwala na precyzyjne łączenie kilku ujęć tego samego kadru wykonanych przy różnych ustawieniach naświetlenia, dzięki czemu uzyskujemy bardzo szeroki zakres tonalny bez utraty detali w światłach i cieniach. Stykówki, czyli tzw. kontakty, też zrobisz tu bez problemu – wystarczy użyć odpowiedniej akcji lub automatu, żeby wygenerować miniatury całej sesji na jednym arkuszu, co jest bardzo wygodne np. przy prezentacji zdjęć klientowi. No i animacje – niby nie filmowy kombajn, ale do prostych GIF-ów czy pokazów poklatkowych spokojnie wystarcza. Moim zdaniem, Photoshop wygrywa tym, że łączy te funkcje w jednym miejscu i daje ogrom możliwości, jeśli chodzi o precyzyjną kontrolę nad efektem końcowym. W środowisku profesjonalistów to po prostu podstawowe narzędzie pracy – i nie bez powodu!

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej