Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektronik
Kwalifikacja: ELM.05 - Eksploatacja urządzeń elektronicznych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:58
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:19

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Obniżenie stałej czasowej T_i w regulatorze PI spowoduje

A. wzrost przeregulowania oraz skrócenie czasu regulacji

B. redukcję przeregulowania oraz skrócenie czasu regulacji

C. redukcję przeregulowania oraz wydłużenie czasu regulacji

D. wzrost przeregulowania oraz wydłużenie czasu regulacji

Zmniejszenie stałej czasowej Ti w regulatorze PI prowadzi do zwiększenia przeregulowania oraz zmniejszenia czasu regulacji, co jest wynikiem szybszej reakcji układu na zmiany sygnału wejściowego. W praktyce, niższa wartość Ti oznacza, że regulator PI będzie bardziej responsywny i reagować na błędy regulacji szybciej, co z kolei może prowadzić do overshoot'u, czyli przeregulowania. Przykładem zastosowania tej zasady może być regulacja temperatury w piecu przemysłowym. Szybsza reakcja na zmiany temperatury może jednoznacznie przyspieszyć proces grzania, ale jednocześnie może spowodować, że temperatura przekroczy pożądany poziom, co jest niepożądane. W inżynierii automatyzacji i przemysłowej, dobrym podejściem jest przeprowadzenie analizy systemu oraz dostosowanie Ti w kontekście całego układu, aby zminimalizować przeregulowanie, podczas gdy czas regulacji pozostaje na akceptowalnym poziomie. Takie praktyki są zgodne z metodyką PID tuning oraz standardami dotyczącymi regulacji procesów przemysłowych.

Pytanie 2

Aby wymienić uszkodzony rezystor, należy

A. zmierzyć jego rezystancję

B. odczytać wartość jego rezystancji z dokumentacji lub schematu

C. przygotować rezystor o rezystancji o 50% mniejszej

D. przygotować rezystor o tych samych wymiarach

Aby prawidłowo wymienić uszkodzony rezystor, kluczowym krokiem jest odczytanie wartości jego rezystancji ze schematu lub dokumentacji. Taki dokument zawiera szczegółowe informacje na temat wszystkich komponentów elektronicznych w danym układzie, w tym ich specyfikacji, takich jak wartość rezystancji, tolerancja oraz moc znamionowa. Stosując się do schematu, możemy uniknąć zastosowania niewłaściwego rezystora, co mogłoby doprowadzić do dalszych uszkodzeń w układzie. W praktyce, rezystory są często klasyfikowane według standardowych kodów kolorów, które również mogą być wykorzystane do szybkiej identyfikacji ich wartości. Warto także pamiętać, że zastosowanie rezystora o nieodpowiedniej rezystancji może wpłynąć na działanie całego obwodu, prowadząc do nieprawidłowego funkcjonowania urządzenia. Dlatego precyzyjne odczytywanie dokumentacji i schematów jest częścią dobrych praktyk w elektronice, która zapewnia niezawodność i bezpieczeństwo systemów elektronicznych.

Pytanie 3

Na rysunku pokazano widok sygnału zmodulowanego amplitudowo, przy czym amplituda sygnału nośnego Un = 1 V. Wartość współczynnika głębokości modulacji wynosi

A. 1/2

B. 1/3

C. 1

D. 3/2

Współczynnik głębokości modulacji, oznaczany jako m, jest kluczowym parametrem w analizie sygnałów zmodulowanych amplitudowo. Jego wartość określa się jako stosunek amplitudy sygnału modulującego (Am) do amplitudy sygnału nośnego (An), wyrażony wzorem m = Am / An. W omawianym przypadku amplituda sygnału nośnego wynosi 1 V, a amplituda sygnału modulującego to 0,5 V. Po podstawieniu wartości do wzoru otrzymujemy m = 0,5 V / 1 V = 0,5, co odpowiada 1/2. Zrozumienie współczynnika głębokości modulacji jest istotne w kontekście projektowania i analizy systemów komunikacyjnych, gdzie odpowiednia głębokość modulacji wpływa na jakość i stabilność sygnału. Praktycznym zastosowaniem tej wiedzy może być optymalizacja parametrów transmisji w radiokomunikacji, co bezpośrednio wpływa na zasięg i klarowność sygnału. W standardach branżowych, takich jak ITU-R, zaleca się przestrzeganie określonych zakresów wartości m dla różnych typów modulacji, co podkreśla znaczenie tej koncepcji w zastosowaniach inżynieryjnych.

Pytanie 4

W celu obserwacji na ekranie oscyloskopu składowej zmiennej napięcia z pominięciem składowej stałej zaznaczony na rysunku przełącznik powinien być ustawiony w pozycji

A. GND

B. DC

C. AC

D. DC i GND

Ustawienie przełącznika na "DC" to raczej nie najlepszy pomysł, bo to pozwala na przepuszczanie zarówno składowe stałej, jak i zmiennej. Jak chcesz zobaczyć tylko zmienną, to takie ustawienie po prostu zafałszuje sygnał, bo będzie ci przeszkadzać ta stała. Ustawienie "GND" też nie ma sensu, bo to uziemia oscyloskop i na ekranie nie zobaczysz nic, więc to jest kompletnie nieprzydatne, gdy mówimy o obserwacji sygnałów. A już wybór "DC i GND" to naprawdę kiepska opcja, bo to łączy coś, co nie ma sensu w kontekście zmiennej. Tak naprawdę, kluczowym problemem jest to, że nie zawsze rozumiemy, do czego służą te ustawienia w oscyloskopie. Trzeba znać różnice między składowymi napięcia, bo ich złe zrozumienie może prowadzić do błędnych wniosków w analizie sygnałów. Żeby skutecznie korzystać z oscyloskopu, warto mieć pojęcie o tym, jak różne tryby wpływają na obraz sygnału, co jest mega ważne w diagnostyce i analizie w elektronice.

Pytanie 5

W trakcie profesjonalnej wymiany uszkodzonego układu scalonego SMD - kontrolera przetwornicy impulsowej w odbiorniku TV - powinno się zastosować

A. lutownicy gazowej

B. stacji lutowniczej grzałkowej

C. lutownicy transformatorowej

D. stacji na gorące powietrze

Stacja na gorące powietrze jest idealnym narzędziem do wymiany uszkodzonych układów scalonych SMD, szczególnie w przypadku komponentów, które są trudne do lutowania i wymagają precyzyjnego podgrzewania. Dzięki zastosowaniu gorącego powietrza można równomiernie podgrzać płytkę drukowaną, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia sąsiednich elementów. Ta metoda zapewnia również łatwiejsze usunięcie uszkodzonego komponentu bez konieczności agresywnego manipulowania lutownicą, co mogłoby doprowadzić do uszkodzenia ścieżek czy padów na PCB. W praktyce, stacja na gorące powietrze jest często używana w serwisach elektroniki, gdzie wymiana SMD jest rutynowym zadaniem. Umożliwia to także stosowanie różnorodnych dysz, które można dostosować do konkretnego zadania, co dodatkowo zwiększa precyzję i efektywność. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami, podczas wymiany układów SMD z użyciem stacji na gorące powietrze, istotne jest monitorowanie temperatury oraz czasu podgrzewania, aby uniknąć przegrzania komponentów. W związku z tym, stacja na gorące powietrze jest preferowanym narzędziem w profesjonalnych zastosowaniach związanych z naprawą elektroniki.

Pytanie 6

Urządzenie, które pozwala na odbiór sygnałów o różnych częstotliwościach z dwóch lub więcej anten odbiorczych, tak aby te sygnały były przesyłane do odbiornika za pomocą jednego kabla, to

A. zwrotnica antenowa

B. dzielnik sygnału

C. mieszacz

D. głowica odbiorcza

Zwrotnica antenowa to kluczowe urządzenie w systemach odbioru sygnałów telekomunikacyjnych, które pozwala na efektywne zarządzanie sygnałami z różnych źródeł. Dzięki zwrotnicy możliwe jest jednoczesne odbieranie sygnałów o różnych częstotliwościach z dwóch lub więcej anten, co znacznie zwiększa elastyczność i wydajność systemów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania zwrotnicy antenowej jest instalacja w systemach telewizyjnych, gdzie wiele anten odbierających sygnały z różnych nadajników jest podłączonych do jednego odbiornika. W praktyce, zwrotnica kieruje odpowiednie sygnały do odbiornika w sposób, który minimalizuje straty i zakłócenia. Dodatkowo, zwrotnice antenowe są zgodne z normami branżowymi, co zapewnia ich niezawodność i efektywność w trudnych warunkach odbioru. Zastosowanie zwrotnic w telekomunikacji jest istotne, ponieważ pozwala na optymalizację pasma częstotliwościowego oraz zapewnia lepszą jakość odbieranego sygnału, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych technologii, takich jak DVB-T czy DVB-S.

Pytanie 7

Przepustowość transferu danych w sieci wynosząca 256 kb/s odpowiada wartości

A. 8kB/s

B. 16kB/s

C. 64kB/s

D. 32kB/s

Odpowiedź 32kB/s jest prawidłowa, ponieważ 1 bajt (B) składa się z 8 bitów (b). Aby przeliczyć prędkość transferu z kilobitów na kilobajty, należy podzielić wartość w kilobitach przez 8, ponieważ 8 bitów tworzy 1 bajt. Zatem, 256 kb/s podzielone przez 8 daje 32 kB/s. Przykładowo, w przypadku pobierania pliku o wielkości 32 kB z prędkością 256 kb/s, czas pobierania wyniesie zaledwie 1 sekundy. W praktyce, znajomość tej konwersji jest kluczowa dla projektantów sieci oraz inżynierów zajmujących się optymalizacją wydajności transferu danych. Przykładowo, w kontekście monitorowania przepustowości sieci, umiejętność szybkiego przeliczania jednostek pozwala na lepszą ocenę efektywności transferu oraz identyfikację potencjalnych wąskich gardeł w komunikacji sieciowej.

Pytanie 8

Aby dokonać naprawy przetwornicy zasilającej w telewizorze, należy wykorzystać instrukcję

A. instalacji

B. użytkownika

C. serwisową

D. programowania

Poprawna odpowiedź to instrukcja serwisowa, ponieważ zawiera szczegółowe informacje dotyczące diagnostyki, naprawy oraz konserwacji urządzeń elektronicznych, w tym przetwornic zasilających w telewizorach. Instrukcje serwisowe są dostosowane do konkretnych modeli urządzeń i zazwyczaj zawierają schematy blokowe, opisy komponentów oraz procedury testowe. Przykładem zastosowania takiej instrukcji jest identyfikacja uszkodzonych elementów, takich jak kondensatory czy tranzystory, które mogą wpływać na funkcjonalność przetwornicy. Warto również zwrócić uwagę na dobre praktyki branżowe, takie jak korzystanie z oryginalnych części zamiennych oraz stosowanie odpowiednich narzędzi podczas naprawy, co zapewnia długotrwałą i bezpieczną eksploatację urządzenia. Ponadto, instrukcje serwisowe często zawierają informacje o wymaganiach dotyczących bezpieczeństwa, co jest kluczowe podczas pracy z urządzeniami elektrycznymi. Dlatego zawsze warto mieć tę dokumentację pod ręką podczas przeprowadzania napraw.

Pytanie 9

Schemat blokowy którego układu pokazano na rysunku?

A. Generatora sterowanego prądem CCO.

B. Filtru aktywnego.

C. Generatora sterowanego napięciem VCO.

D. Pętli synchronizacji fazy PLL.

Zgadza się, odpowiedź to "Pętla synchronizacji fazy PLL". Widok, który widzisz na rysunku, świetnie pokazuje, jak zwykle wygląda pętla PLL. W tej pętli mamy detektor fazy, filtr i generator. Detektor fazy porównuje sygnał wejściowy z sygnałem wyjściowym, a jego praca pomaga dostosować częstotliwość w generatorze, żeby obie fale były w syncie. Te pętle są bardzo popularne w telekomunikacji, na przykład w radiu czy telewizji, bo zapewniają stabilną częstotliwość i zmniejszają zakłócenia. Dodatkowo, dzięki filtrom, potrafią obniżyć jitter, co jest naprawdę ważne, gdy potrzebujemy dokładnego synchronizowania sygnałów. W elektronice pętle PLL to wręcz standard, jeśli chodzi o projekty wymagające synchronizacji, więc ich poprawne zastosowanie jest kluczowe dla funkcjonowania całego układu.

Pytanie 10

Podczas pomiaru mocy żarówki w obwodzie prądu stałego watomierzem analogowym o podziałce 100 działek, ustawionym na zakresie UN=100 V, IN=0,5 A, wskazówka wskazuje 72 działki. Ile wynosi wartość mierzonej mocy?

A. 72 W

B. 36 W

C. 144 W

D. 0,36 W

Wartość mierzonej mocy żarówki wynosi 36 W, co można obliczyć na podstawie wskazania watomierza. Każda działka na skali odpowiada 0,5 W, co oznacza, że 72 działki to 72 × 0,5 W = 36 W. Przy pomiarze za pomocą watomierza analogowego kluczowe jest zrozumienie, jak działają zakresy pomiarowe oraz jak interpretować wskazania. W przypadku ustawienia na zakres UN=100 V i IN=0,5 A, maksymalna moc, jaką możemy zmierzyć, wynosi 100 V × 0,5 A = 50 W. Wskazanie 72 działek sugeruje, że pomiar mocy jest w pełni zgodny z zasadami pomiarowymi. Umiejętność obliczania mocy z użyciem watomierzy jest istotna w praktyce inżynieryjnej, szczególnie w kontekście optymalizacji zużycia energii oraz oceny efektywności energetycznej urządzeń. W standardach branżowych, takich jak IEC 61010, podkreśla się znaczenie dokładnych pomiarów w laboratoriach oraz w warunkach przemysłowych, co przyczynia się do efektywnego zarządzania energią.

Pytanie 11

Uchyb regulacji wynoszący 0 umożliwia działanie regulatora typu

A. nieciągłym, dwupołożeniowym

B. nieciągłym, trójpołożeniowym

C. ciągłym typu PI

D. ciągłym typu PD

Ciągły regulator typu PD (proporcjonalno-różniczkujący) jest odpowiedni w systemach, które wymagają szybkiej reakcji na zmiany, jednak nie eliminuje on uchybu ustalonego. W kontekście regulacji, uchyb ustalony to wartość, którą system dąży osiągnąć, a regulator PD może wprowadzać oscylacje, co czyni go nieodpowiednim w sytuacjach, gdzie stabilność jest kluczowa. Regulator trójpołożeniowy, z kolei, działa w oparciu o skokowe zmiany, co jest typowe w systemach, gdzie precyzyjne utrzymywanie wartości nie jest tak istotne, jak natychmiastowa reakcja na błędy. Jednakże, jego zastosowanie w sytuacjach wymagających ciągłej regulacji prowadziłoby do dużych wahań i niestabilności. Regulator dwupołożeniowy, działający na zasadzie włącz/wyłącz, również nie jest w stanie dostarczyć wymaganej precyzji w systemach, gdzie uchyb równy 0 jest kluczowy. W kontekście praktyki inżynieryjnej, ważne jest, aby wybierać odpowiedni typ regulatora zgodnie z wymaganiami systemu, a nie wszystkie metody są uniwersalnie odpowiednie dla każdego rodzaju regulacji. Wybór regulatora powinien opierać się na głębokim zrozumieniu dynamiki systemu oraz celów regulacyjnych, co jest fundamentem efektywnego projektowania systemów automatyki.

Pytanie 12

Na rysunku przedstawiono podstawowy schemat blokowy układu automatycznej regulacji. Znakiem X oznaczono

A. obiekt regulacji.

B. obwód wejściowy.

C. wzmacniacz w. cz.

D. układ korekcyjny.

Na schemacie blokowym układu automatycznej regulacji znak X rzeczywiście oznacza obiekt regulacji. Obiekt regulacji to kluczowy element w systemach automatyki, odpowiadający za realizację procesu, który ma być kontrolowany. W praktyce może to być na przykład silnik elektryczny, piec, układ hydrauliczny, czy jakikolwiek inny system, którego parametry chcemy utrzymać w określonym zakresie. Wprowadzenie zakłóceń, które definiowane są jako z(t), pozwala na zrozumienie, jak układ reaguje na zmiany w otoczeniu oraz jak skutecznie wykonuje swoją funkcję regulacyjną. Wyjście obiektu, y(t), to wartość, która jest mierzona i na podstawie której podejmowane są decyzje w układzie regulacji. Zrozumienie roli obiektu regulacji jest fundamentalne w projektowaniu i analizie systemów automatyki, co jest potwierdzone w normach ISO 9001 dotyczących jakości i efektywności procesów. Przykładowo, w przemysłowej automatyce obiekty regulacji są często analizowane przy użyciu metod PID, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie odpowiedzi systemu do zmian w zakłóceniach.

Pytanie 13

W urządzeniu elektronicznym uszkodzeniu uległ warystor MYG 10K-431 o napięciu znamionowym 275 V AC, 350 V DC, energii tłumienia 55 J/2 ms i rastrze 7,5 mm. Wykorzystując tabelę zamienników wskaż oznaczenie warystora, który można zastosować w zamian za uszkodzony?

Tabela zamienników
Oznaczenie warystora	Napięcie znamionowe	Energia tłumienia	Raster
TSV07D471	300 V AC 375 V DC	40 J/2 ms	5 mm
JVR07N431K	275 V AC 350 V DC	33 J/2 ms	5 mm
JVR14N431K	275 V AC 350 V DC	132 J/2 ms	7,5 mm
B72210S0301K101	300 V AC 385 V DC	47 J/2 ms	7,5 mm

A. B72210S0301K101

B. JVR14N431K

C. JVRO7N431K

D. TSV07D471

Wybór nieodpowiednich zamienników, takich jak JVRO7N431K, TSV07D471 czy B72210S0301K101, może prowadzić do poważnych problemów w funkcjonowaniu układów elektronicznych. Warystor JVRO7N431K, mimo że zbliżony do oryginalnego, ma inne napięcie znamionowe, co może skutkować jego niewłaściwym działaniem w obwodzie. W przypadku podania zbyt niskiego napięcia, warystor nie będzie w stanie skutecznie chronić układu przed przepięciami, co naraża inne komponenty na uszkodzenia. Z kolei TSV07D471, posiadający inne parametry, także nie spełnia wymaganych norm. Niewłaściwy dobór komponentów często wynika z błędnego zrozumienia ich oznaczeń oraz parametrów. W przypadku B72210S0301K101, różnice w energii tłumienia stanowią istotny problem, ponieważ zbyt niska wartość może prowadzić do niewystarczającej ochrony przed przepięciami. W praktyce zastosowanie komponentów, które nie są zgodne z wymaganiami technicznymi, może prowadzić do zwiększonego ryzyka awarii lub nawet pożaru w skrajnych przypadkach. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie norm oraz dobrych praktyk w doborze zamienników. W każdym przypadku należy dokładnie analizować i porównywać parametry, aby zapewnić nieprzerwaną funkcjonalność oraz bezpieczeństwo układów elektronicznych.

Pytanie 14

Rozpoczynając wymianę przekaźnika w obwodzie sterującym, pierwszym krokiem powinno być

A. odłączyć przewody podłączone do cewki przekaźnika

B. odłączyć przewody podłączone do styków przekaźnika

C. zdjąć przekaźnik z szyny TH-35

D. wyłączyć napięcie w obwodzie sterowania

Wyłączenie napięcia w obwodzie sterowania przed przystąpieniem do wymiany przekaźnika jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa pracy z urządzeniami elektrycznymi. Wszelkie prace w obrębie instalacji elektrycznych powinny być zgodne z zasadami BHP, które nakazują zawsze zaczynać od odłączenia zasilania. Przykładowo, wyłączając napięcie, minimalizujemy ryzyko porażenia prądem, które może wystąpić, gdy nieświadomie dotkniemy przewodów pod napięciem. Zgodnie z normą PN-EN 50110-1, każdy operator powinien być świadomy niebezpieczeństw związanych z pracą przy urządzeniach elektrycznych i stosować odpowiednie procedury. Dodatkowo, wyłączenie zasilania pozwala na spokojne i dokładne przeprowadzenie wymiany przekaźnika, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania całego systemu. Nieprzestrzeganie tej zasady może prowadzić do poważnych uszkodzeń urządzeń oraz zagrażać zdrowiu osób pracujących w pobliżu.

Pytanie 15

Wartość błędu przy pomiarze rezystancji metodą techniczną z poprawnie mierzonym napięciem zależy od wartości

A. rezystancji woltomierza i rezystancji mierzonej.

B. wyłącznie rezystancji woltomierza.

C. wyłącznie rezystancji amperomierza.

D. rezystancji amperomierza i rezystancji mierzonej.

Pomiar rezystancji z zastosowaniem techniki z poprawnie mierzonym napięciem wymaga uwzględnienia zarówno rezystancji woltomierza (RV), jak i rezystancji mierzonej (RX). W praktyce, woltomierze o wysokiej rezystancji wpływają na wyniki pomiarów w sposób minimalizujący wprowadzenie błędów. Jest to szczególnie istotne w aplikacjach wymagających precyzji, takich jak w laboratoriach badawczych czy w procesach kalibracji urządzeń. Wzór RX ≤ √(RA· RV) ilustruje współzależność między rezystancjami, gdzie rezystancja amperomierza (RA) również odgrywa rolę, jednak w kontekście błędu przy pomiarze rezystancji z poprawnie mierzonym napięciem, kluczowe są rezystancje RV i RX. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się stosowanie woltomierzy o możliwie najwyższej rezystancji, co pozwala na minimalizację błędów związanych z obciążeniem obwodu pomiarowego. To podejście jest zgodne z normami IEC dotyczących pomiarów elektrycznych, które podkreślają znaczenie wysokiej jakości instrumentów dla uzyskania wiarygodnych wyników.

Pytanie 16

Określ maksymalny czas realizacji prac związanych z montażem uchwytu ściennego anteny, jeśli wiercenie
4 otworów w ścianie trwa 20 min ±15%, a zamocowanie uchwytu przy użyciu 4 kołków rozporowych
12 min ±10%.

A. 33,2 min

B. 32,0 min

C. 36,2 min

D. 35,0 min

Odpowiedź 36,2 min to wynik poprawnego obliczenia maksymalnego czasu trwania robót posadowienia uchwytu ściennego antenowego. W pierwszym kroku obliczamy czas wiercenia czterech otworów. Czas ten wynosi 20 minut z tolerancją ±15%, co oznacza, że maksymalny czas wiercenia wynosi 20 minut + 3 minut (15% z 20 minut), co daje 23 minuty. W drugim kroku obliczamy czas zamocowania uchwytu z użyciem czterech kołków rozporowych. Czas ten wynosi 12 minut z tolerancją ±10%, co oznacza, że maksymalny czas zamocowania to 12 minut + 1,2 minut (10% z 12 minut), co daje 13,2 minuty. Suma maksymalnego czasu wiercenia i maksymalnego czasu zamocowania wynosi 23 minuty + 13,2 minuty = 36,2 minuty. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w planowaniu czasu pracy oraz budżetów projektowych, a także pozwala na efektywne zarządzanie zasobami w projekcie budowlanym, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi oraz normami branżowymi.

Pytanie 17

Na który z parametrów fali nośnej oddziałuje sygnał modulujący w modulacji PM?

A. Amplitudy

B. Częstotliwości

C. Pulsacji

D. Fazy

Modulacja fazy (PM) jest techniką, w której zmiana sygnału modulującego wpływa na fazę fali nośnej. W przeciwieństwie do modulacji amplitudy (AM) czy częstotliwości (FM), w PM istotne jest utrzymanie stałej amplitudy fali nośnej. Zmiana fazy umożliwia przesyłanie informacji w postaci skoków fazowych, co jest szczególnie korzystne w systemach telekomunikacyjnych, takich jak łączność bezprzewodowa czy systemy satelitarne. Przykładem zastosowania modulacji fazy jest standard komunikacyjny PSK (Phase Shift Keying), który jest często wykorzystywany w transmisji danych. W praktyce, modulacja PM pozwala na uzyskanie większej odporności na zakłócenia oraz lepszą efektywność widmową. W kontekście dobrych praktyk branżowych, modulacja fazy znajduje zastosowanie w systemach wymagających niskiego opóźnienia oraz wysokiej niezawodności przesyłania informacji, co czyni ją istotnym narzędziem w nowoczesnych technologiach komunikacyjnych.

Pytanie 18

W przypadku, gdy obraz na ekranie LCD laptopa jest słaby, mało widoczny, dostrzegalny jedynie po podświetleniu lub pod kątem, a obraz na zewnętrznym monitorze działa poprawnie, to przyczyną tej awarii z pewnością nie jest uszkodzenie

A. świetlówki matrycy

B. taśmy matrycy

C. inwertera

D. dysku twardego

Odpowiedź wskazująca na dysk twardy jako przyczynę problemu z ciemnym obrazem na matrycy LCD notebooka jest prawidłowa, ponieważ dysk twardy nie ma bezpośredniego wpływu na wyświetlanie obrazu na ekranie. Problem z widocznością obrazu najczęściej związany jest z elementami odpowiedzialnymi za podświetlenie matrycy, takimi jak świetlówki, inwertery czy taśmy matrycy. Dysk twardy jest odpowiedzialny za przechowywanie danych i ich przetwarzanie, ale nie wpływa na sygnał wideo ani na jasność obrazu. W praktyce, aby zdiagnozować problem, można wykonać testy, takie jak podłączenie zewnętrznego monitora, co potwierdza, że karta graficzna oraz system operacyjny działają prawidłowo, a problem jest ograniczony do matrycy laptopa. Warto również zaznaczyć, że standardy diagnostyki sprzętowej zalecają rozpoczęcie od sprawdzenia komponentów związanych z wyświetlaniem, zanim podejmie się próby oceny dysku twardego.

Pytanie 19

Sprzęt DVR w technologii 960H pozwala na rejestrację obrazu o maksymalnej rozdzielczości

A. 720 x 480 px

B. 960 x 582 px

C. 1280 x 720 px

D. 360 x 240 px

To prawda, że DVR w technologii 960H pozwala na zapis obrazu w rozdzielczości 960 x 582 px. Jak wiesz, to dzięki szerszemu formatowi obrazu, który jest uznawany za standard w monitoringu. Technologia 960H to coś więcej niż klasyczny D1, co oznacza lepszą jakość obrazu, bo zwiększa liczbę pikseli. Wyobraź sobie, że gdy używasz kamer o wyższej rozdzielczości, jak 960H, to możesz zobaczyć więcej szczegółów, a to jest naprawdę ważne, gdy musisz rozpoznać kogoś lub zobaczyć detale. W praktyce, te urządzenia są słynne w systemach zabezpieczeń, bo jakość nagrania ma ogromne znaczenie, prawda? Dodatkowo, branżowe organizacje, które zajmują się bezpieczeństwem, polecają stosowanie 960H, co świadczy o jego skuteczności.

Pytanie 20

Która z podanych cech nie charakteryzuje się właściwościami idealnego wzmacniacza operacyjnego?

A. Nieskończenie wielka rezystancja wyjściowa

B. Nieskończenie wielka rezystancja wejściowa

C. Nieskończenie szeroki zakres przenoszenia

D. Nieskończenie wielkie różnicowe wzmocnienie napięciowe

Nieskończona duża rezystancja wyjściowa jest cechą, która nie opisuje idealnego wzmacniacza operacyjnego. W idealnym wzmacniaczu operacyjnym zakłada się, że rezystancja wyjściowa powinna być nieskończenie mała, co pozwala na uzyskanie maksymalnej mocy wyjściowej i minimalizację strat sygnału przy obciążeniu. W praktyce oznacza to, że wzmacniacz operacyjny powinien być w stanie dostarczyć sygnał do obciążenia bez zauważalnej zmiany napięcia wyjściowego. Na przykład, w zastosowaniach audio, niską rezystancję wyjściową wzmacniacza operacyjnego zapewnia, że poziom sygnału nie ulega degradacji, co przekłada się na lepszą jakość dźwięku. Takie podejście jest zgodne ze standardami branżowymi, gdzie oczekuje się, że wzmacniacze operacyjne będą miały zdolność do pracy w różnych warunkach obciążenia. Rezystancja wyjściowa na poziomie zbliżonym do zera pomaga również w stabilizacji sygnału podczas pracy w pętli sprzężenia zwrotnego, co jest kluczowe w wielu aplikacjach analogowych oraz cyfrowych.

Pytanie 21

Jakie elementy należy zastosować, aby zapewnić współdziałanie układów TTL oraz CMOS z napięciem zasilania 5 V?

A. kondensatora podciągającego

B. rezystora podciągającego

C. dioda podciągająca

D. diaka podciągającego

Rezystor podciągający jest kluczowym elementem w interfejsach TTL (Transistor-Transistor Logic) oraz CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor), gdyż pozwala na zapewnienie odpowiednich poziomów logicznych oraz stabilności sygnałów. W przypadku współpracy układów TTL i CMOS, które mogą mieć różne poziomy sygnałów oraz różne charakterystyki prądowe, zastosowanie rezystora podciągającego do zasilania sygnałów wejściowych jest szczególnie istotne. Rezystor ten działa jako element podciągający, który podnosi napięcie do wartości logicznej '1' w sytuacjach, kiedy sygnał jest w stanie wysokiej impedancji. Dzięki temu, układy TTL i CMOS mogą współpracować w sposób w pełni niezawodny, minimalizując ryzyko błędów logicznych. Przykładem zastosowania rezystora podciągającego może być obwód z mikrokontrolerem, w którym stan nieokreślony (floating) na pinach może prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów. Standardowe wartości rezystorów podciągających wynoszą od 1 kOhm do 10 kOhm, co zależy od konkretnej aplikacji oraz wymagań dotyczących prądu.

Pytanie 22

Zakład elektroniczny otrzymał zamówienie na rozbudowę istniejącego domowego systemu alarmowego. Usługa obejmuje zamontowanie 3 czujników ruchu i włączenie ich do systemu. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, jaki będzie koszt planowanych prac, jeżeli materiały objęte są 23%, a usługa 8% podatkiem VAT. W obliczeniach należy uwzględnić zryczałtowany koszt dojazdu do domu klienta w wysokości 45,00 zł.

Element/usługa	Cena jednostkowa netto
Czujnik	50,00 zł
Montaż 1 czujnika	30,00 zł
Przeprogramowanie i sprawdzenie systemu	60,00 zł

A. 391,50 zł

B. 345,00 zł

C. 312,00 zł

D. 395,10 zł

Obliczenia błędne, a ich przyczyną mogą być różne nieprawidłowe założenia. W przypadku podanych odpowiedzi, istotnym błędem jest nieprawidłowe uwzględnienie stawek VAT, co prowadzi do zaniżenia lub zawyżenia całkowitego kosztu. Na przykład, jeśli ktoś obliczył VAT dla materiałów lub usług w sposób, który nie uwzględnia zaktualizowanych przepisów, to może otrzymać znacznie niższą lub wyższą kwotę. Inny typowy błąd to pominięcie zryczałtowanego kosztu dojazdu, który powinien być dodany jako koszt stały, niezależnie od obliczeń. W przypadku wyboru odpowiedzi, która jest znacznie niższa od prawidłowej, należy również uwzględnić, że czasami może dojść do pomylenia netto z brutto, co wprowadza zamieszanie w obliczeniach. Dobrym podejściem jest zawsze dążenie do transparentności w kalkulacjach i sprawdzanie wszystkich danych z tabeli źródłowej, aby uniknąć błędów. Obliczając koszty, warto także stosować zasady rachunkowości, które nakładają obowiązek netto i brutto w kontekście podatków. Ostatecznie, w branży usług elektronicznych ważne jest, by być na bieżąco z przepisami oraz standardami, co wpływa na jakość świadczonych usług oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 23

Jakie urządzenie elektroniczne jest niezbędne do bezpośredniego łączenia układów CMOS z układami TTL?

A. Generator fali prostokątnej

B. Konwerter poziomów logicznych

C. Stabilizator impulsowy

D. Wzmacniacz napięciowy

Konwerter poziomów logicznych jest niezbędnym układem elektronicznym, gdy chcemy połączyć układy CMOS (Complementary Metal-Oxide-Semiconductor) z układami TTL (Transistor-Transistor Logic). Różnice w poziomach napięć logicznych między tymi dwoma technologiami mogą prowadzić do uszkodzenia układów, dlatego konwerter zapewnia bezpieczne i prawidłowe przejście sygnałów. Na przykład, standardowe napięcie logiczne dla układów TTL wynosi 5V, podczas gdy dla wielu układów CMOS poziom logiczny „1” może wynosić od 3V do 15V, w zależności od konkretnego układu. Konwertery poziomów logicznych są projektowane tak, aby dostosować te napięcia, co pozwala na prawidłowe i niezawodne działanie systemu. W praktyce konwertery te są szeroko stosowane w systemach, gdzie różne technologie są integrowane, np. w mikrokontrolerach, które współpracują z różnymi typami czujników lub modułów komunikacyjnych. Dzięki konwerterom poziomów logicznych można również uniknąć problemów związanych z kompatybilnością sygnałów w projektach elektronicznych, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i niezawodności działania całego układu.

Pytanie 24

Który z wymienionych scalonych stabilizatorów napięcia powinien być użyty do zasilania systemów zaprojektowanych w technologii TTL?

A. LM7805

B. LM7908

C. LM7915

D. LM7812

Wybór stabilizatora LM7805 do zasilania układów TTL jest uzasadniony przede wszystkim jego parametrami technicznymi, które są zgodne z wymaganiami tych układów. LM7805 to liniowy stabilizator napięcia, który dostarcza stabilne napięcie 5V, co jest standardowym napięciem zasilania dla układów TTL. Układy te, znane z niskiego poboru prądu i dużej szybkości działania, wymagają dostarczania precyzyjnego napięcia, co zapewnia LM7805. Jego zastosowanie w praktyce jest szerokie, od prostych projektów edukacyjnych po bardziej zaawansowane aplikacje w elektronice użytkowej. Warto również wspomnieć, że LM7805 charakteryzuje się dobrymi właściwościami termicznymi oraz możliwością pracy w szerszym zakresie temperatur, co czyni go odpowiednim wyborem w różnych warunkach. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z tego stabilizatora zgodnie z jego specyfikacją zapewnia wysoką niezawodność i stabilność działania układów TTL, co jest kluczowe w projektach elektronicznych.

Pytanie 25

Układ do pomiaru, który umożliwia dokładne ustalanie małych i bardzo małych rezystancji, to mostek

A. Wheatstone’a

B. Maxwella

C. Thomsona

D. Wiena

Mostek Maxwella jest stosowany głównie do pomiarów indukcyjności, a jego zasada działania opiera się na równoważeniu impedancji w obwodzie prądu zmiennego. Stąd wynika, że nie nadaje się on do dokładnego pomiaru rezystancji, zwłaszcza tych bardzo małych. Mostek Wiena, z kolei, jest układem używanym głównie do pomiaru impedancji w obwodach prądu zmiennego, co sprawia, że jego zastosowanie do pomiarów rezystancji jest ograniczone i mniej precyzyjne niż w przypadku mostka Thomsona. Mostek Wheatstone’a, znany z prostoty i stosunkowo dobrej dokładności, jest odpowiedni do pomiaru rezystancji, ale jego skuteczność spada przy niskich wartościach rezystancji ze względu na wpływ szumów i błędów pomiarowych. W praktyce, błędne wybory pomiarowe wynikają często z nieznajomości specyfikacji i ograniczeń poszczególnych mostków, co prowadzi do niepoprawnych wniosków na temat ich zastosowania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru narzędzi w pracach badawczych oraz przemysłowych.

Pytanie 26

Jakim rodzajem energii pobieranej przez telewizor LCD w trybie czuwania (tzw. tryb STANDBY) jest wartość 3 VA, podana w jego specyfikacji technicznej?

A. Czynnej

B. Biernej

C. Pozornej

D. Skutecznej

Odpowiedź "Pozornej" jest prawidłowa, ponieważ moc pozorna, wyrażana w voltamperach (VA), odnosi się do całkowitej mocy w obwodzie prądu przemiennego, którą dostarcza źródło energii. W przypadku telewizora LCD w trybie czuwania, moc pozorna 3 VA oznacza, że urządzenie pobiera moc, która nie jest w pełni przekładana na pracę wykonaną przez urządzenie, co jest charakterystyczne dla stanu STANDBY. Takie urządzenia zazwyczaj nie wykonują aktywnej pracy, jednak pozostają w gotowości do szybkiego uruchomienia. W praktyce oznacza to, że telewizor może pobierać moc pozorną z sieci elektrycznej, ale rzeczywista moc czynna, która jest używana do generowania obrazu, jest minimalna. Zgodnie z normami IEC 62087, pomiar mocy pozornej w trybie czuwania jest istotny dla oceny efektywności energetycznej urządzeń, a takie informacje są niezbędne przy podejmowaniu decyzji o wyborze energooszczędnych produktów.

Pytanie 27

Aby zrealizować pomiar efektywności energetycznej zasilacza stabilizowanego pracującego w trybie ciągłym, należy użyć dwóch

A. watomierzy

B. woltomierzy

C. omomierzy

D. amperomierzy

Amperomierze, omomierze i woltomierze, choć są to ważne instrumenty pomiarowe w elektrotechnice, nie są wystarczające do pełnej oceny sprawności energetycznej zasilacza stabilizowanego. Amperomierz mierzy prąd, co jest istotne, ale nie dostarcza informacji o mocy czynnej ani o efektywności energetycznej. Sam pomiar prądu nie pozwoli na ocenę, czy zasilacz pracuje z optymalną efektywnością w danej aplikacji. Omomierz, z drugiej strony, służy do pomiaru oporu elektrycznego i nie ma zastosowania w kontekście pomiaru mocy, która jest kluczowa dla oceny sprawności. Woltomierz mierzy napięcie, co jest również ważne, ale znowu, samo napięcie nie pozwala na oszacowanie mocy, gdyż moc to iloczyn prądu i napięcia. Dlatego, aby uzyskać pełny obraz sprawności zasilacza, niezbędne jest użycie watomierzy, które dostarczają danych o mocy czynnej i umożliwiają dokładne obliczenia. Często błędne podejście do pomiarów wynika z niepełnego zrozumienia różnicy między różnymi parametrami elektrycznymi oraz ich wpływu na efektywność urządzeń, co może prowadzić do wyboru niewłaściwych narzędzi do analizy energetycznej.

Pytanie 28

Tabela przedstawia ustawienia zworek czujki ruchu. W jakim położeniu należy ustawić zworki w celu włączenia wysokiej ochrony, diody LED i detekcji ruchu pojedynczym sygnałem?

J1	Opcja Digital Shield (ochrony przed zakłóceniami) Wył = wysoka ochrona Wł. = niska ochrona
J2	Ustawienia LED Wył = wyłączony Wł. = włączony
J3	Pojedyncze lub podwójne sygnały detekcji Wył = podwójne Wł. = pojedyncze

A. J1-wyłączona, J2-wyłączona, J3-włączona.

B. J1-wyłączona, J2-włączona, J3-włączona.

C. J1-wyłączona, J2-wyłączona, J3-wyłączona.

D. J1-włączona, J2-wyłączona, J3-wyłączona.

Wybór niewłaściwego ustawienia zworek często wynika z braku znajomości funkcji poszczególnych elementów systemu zabezpieczeń. Ustawienie J1 na włączoną oznacza, że czujka będzie działać w trybie niskiej ochrony, co w praktyce prowadzi do mniejszej czułości na ruch. To może być szczególnie niebezpieczne w miejscach wymagających zaawansowanej ochrony, ponieważ może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu. W przypadku ustawienia J2 na wyłączoną, dioda LED nie będzie sygnalizować aktywności czujki, co może prowadzić do złego zarządzania systemem i braku świadomości użytkownika o stanie zabezpieczeń. Dodatkowo, ustawienie J3 na wyłączoną uniemożliwia efektywną detekcję ruchu w trybie pojedynczego sygnału, co jest kluczowe w sytuacjach wymagających natychmiastowej reakcji. Zrozumienie tego, jak poprawne ustawienia zworek wpływają na całość funkcjonowania systemu zabezpieczeń, jest niezbędne dla skutecznej ochrony. W praktyce, ignorowanie instrukcji dotyczących zworek może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, a co gorsza, do sytuacji, w których alarm nie zareaguje na rzeczywiste zagrożenie. Dlatego tak ważne jest, aby zawsze stosować się do zaleceń producenta oraz standardów branżowych, do których zalicza się m.in. odpowiednie oznaczenie i zarządzanie ustawieniami zworek.

Pytanie 29

W przekształtniku DC/DC typu "buck" (układ obniżający napięcie stałe), pracującym przy częstotliwości f=10 kHz (o okresie T), w którym wartość średnia napięcia wyjściowego Uo=5 V, zaś napięcie wejściowe UD=10 V, czas impulsu ti powinien wynosić

U_O = U_D ^t_i⁄_T

A. 25 μs

B. 100 μs

C. 75 μs

D. 50 μs

Wybór niewłaściwej wartości czasu impulsu ti może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących zasad działania przekształtników DC/DC typu 'buck'. Jednym z typowych błędów jest mylenie średniego napięcia wyjściowego z napięciem impulsu, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Należy pamiętać, że w układzie buck, napięcie wyjściowe jest proporcjonalne do czasu trwania impulsu w stosunku do całkowitego okresu. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą również wynikać z niepoprawnego zrozumienia zależności między napięciem wejściowym a wyjściowym. Na przykład, przy napięciu wejściowym 10 V i oczekiwanym napięciu wyjściowym 5 V, naturalnym założeniem powinno być, że czas impulsu musi być odpowiednio długi, aby uzyskać pożądany poziom napięcia. Użytkownicy często popełniają błąd, stosując niewłaściwe wzory lub nie przekształcając ich poprawnie, co skutkuje błędnymi wynikami. Niezrozumienie znaczenia okresu T również jest problematyczne, gdyż wpływa na dokładność obliczeń. Dlatego kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń dobrze zrozumieć wszystkie elementy układu, a także zasady działania przekształtników mocy. Właściwe obliczenia i znajomość zasad projektowania układów buck są niezbędne do osiągnięcia wysokiej sprawności energetycznej i niezawodności systemów zasilania.

Pytanie 30

Stabilność systemu automatycznej regulacji sprawia, że gdy układ zostaje wyprowadzony ze stanu równowagi,

A. resetuje się.

B. nie wraca do tego stanu, oscyluje.

C. wyłącza się automatycznie.

D. sam wraca do tego stanu.

W przypadku nieprawidłowych odpowiedzi można zauważyć pewne powszechne błędy myślowe, które prowadzą do błędnych wniosków o stabilności układów automatycznej regulacji. Przykładowo, sugestia, że układ "resetuje się", wskazuje na niepełne zrozumienie mechanizmów regulacyjnych. Takie podejście może sugerować, że układ przestaje działać w momencie zakłócenia, co jest sprzeczne z ideą ciągłości działania systemu automatyki. Z kolei stwierdzenie, że układ "wyłącza się samoczynnie", implikuje, że w przypadku zakłócenia nie podejmuje on żadnych działań kompensacyjnych, co jest charakterystyczne dla systemów niestabilnych lub awaryjnych, a nie zautomatyzowanych regulacji. Oscylacje, o których mowa w ostatniej nieprawidłowej odpowiedzi, mogą występować w systemach niestabilnych, ale nie są one pożądanym efektem w praktyce inżynieryjnej. W rzeczywistości, dobrym przykładem są systemy, w których odpowiedź na zakłócenie prowadzi do oscylacji, co może wskazywać na niewłaściwe dobranie parametrów regulatora. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe w kontekście projektowania układów regulacji, które powinny być zgodne z najlepszymi praktykami w branży, takimi jak dostosowanie parametrów do specyfikacji systemu oraz realnych warunków eksploatacyjnych.

Pytanie 31

Do jakiego celu wykorzystuje się komparator?

A. porównania dwóch napięć

B. sumowania dwóch sygnałów

C. filtrowania napięć

D. wzmacniania sygnału

Wybór niewłaściwej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji komparatora w kontekście urządzeń elektronicznych. Wzmacnianie sygnału odnosi się do roli wzmacniaczy operacyjnych, które zwiększają amplitudę sygnału wejściowego, ale nie wykonują porównania napięć. Wzmacniacze operacyjne są projektowane do pracy w różnych konfiguracjach, takich jak amplifikacja napięcia czy jako sumatory sygnałów, co prowadzi do mylnego przekonania, że komparator pełni podobne funkcje. Powinno się zrozumieć, że komparator nie wzmacnia ani nie manipuluje amplitudą sygnału, a jedynie porównuje dwa napięcia. Podobnie, filtracja napięć jest funkcją dedykowanych układów filtrujących, które eliminują niepożądane częstotliwości, a nie służą do bezpośredniego porównywania poziomów napięcia. Sumowanie sygnałów to z kolei inna operacja, którą wykonują sumatory, a nie komparatory. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie funkcji urządzeń oraz ich zastosowań w praktyce inżynieryjnej. Warto zatem przyswoić sobie definicje i podstawowe zasady działania poszczególnych komponentów elektronicznych, co pozwoli na lepsze zrozumienie ich roli w systemach elektronicznych.

Pytanie 32

Jakie jednostki są używane do określenia tłumienia jednostkowego linii światłowodowej?

A. dB/km

B. m/dB

C. dB/mV

D. mV/dB

Tłumienie jednostkowe linii światłowodowej to bardzo ważny wskaźnik, a mówi się o nim w decybelach na kilometr (dB/km). Odpowiedzi m/dB, dB/mV i mV/dB to nie to, co potrzeba, z kilku względów. Pierwsza, m/dB, sugeruje, że to by miało być w metrach na decybel, co nie trzyma się kupy w kontekście optyki. Tłumienie to utrata sygnału w miarę jego przechodzenia przez medium, a jednostka musi łączyć długość (km) z mocą (dB). Dalsza odpowiedź, dB/mV, dotyczy napięcia, ale to nie pasuje do światłowodów, bo te działają na zasadzie światła, a nie prądów elektrycznych. Ostatnia, mV/dB, też nie jest dobra, bo nie pokazuje, jak tłumienie sygnału wygląda w optyce. Używanie złych jednostek prowadzi do błędnych interpretacji wyników i może spowodować problemy w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych. Dlatego ważne, żeby inżynierowie i technicy stosowali się do standardów, to gwarantuje lepsze pomiary i komunikację oraz skuteczność systemów optycznych.

Pytanie 33

Tuner DVB-T pozwala na odbiór sygnałów

A. telewizji satelitarnej analogowej

B. telewizji naziemnej analogowej

C. telewizji satelitarnej cyfrowej

D. telewizji naziemnej cyfrowej

Odpowiedzi dotyczące analogowej telewizji naziemnej, cyfrowej telewizji satelitarnej oraz analogowej telewizji satelitarnej są nieprawidłowe, ponieważ koncentrują się na technologiach, które nie są powiązane z sygnałem DVB-T. Analogowa telewizja naziemna, choć była standardem w przeszłości, uległa deprecjacji, a jej miejsce zajęła telewizja cyfrowa, w tym DVB-T. W kontekście cyfrowej telewizji satelitarnej, odbiór sygnału odbywa się poprzez zupełnie inny system (DVB-S), który nie jest kompatybilny z tunerami DVB-T. Analogowa telewizja satelitarna również korzystała z innej technologii przesyłania sygnału, co sprawia, że jest to błędne podejście. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie różnych standardów przesyłu sygnału oraz niezrozumienie, że cyfrowa telewizja naziemna korzysta z technologii, która pozwala na efektywniejsze zarządzanie pasmem i lepszą jakość obrazu. Różne technologie wymagają również odpowiednich urządzeń, co podkreśla znaczenie zrozumienia, jakie sygnały mogą być odbierane przez dany tuner. Dlatego tak istotne jest posługiwanie się właściwymi terminami i technologiami, aby móc skutecznie korzystać z nowoczesnych rozwiązań w dziedzinie telewizji.

Pytanie 34

Ilość stabilnych stanów przerzutnika bistabilnego wynosi

A. 0

B. 1

C. 3

D. 2

Jak ktoś mówi, że przerzutnik bistabilny ma 0, 1 albo 3 stany, to raczej się myli. Przerzutnik bistabilny powinien mieć zawsze dwa wyraźne stany: 0 i 1. Jakby był w stanie 0, to znaczyłoby, że nie przechowuje niczego, a to nie jest jego rola. Z kolei jak ktoś mówi, że ma tylko 1 stan, to chyba nie do końca pojął, o co chodzi z bistabilnością. Przerzutnik może być w jednym stanie w danym momencie, ale ma możliwość zmiany tego stanu, więc to wcale nie jest to samo. A stwierdzenie, że mają 3 stany, to już całkiem absurd, bo standardowy przerzutnik po prostu nie może tego mieć. Myślę, że rozumienie tych podstawowych zasad przerzutników jest kluczowe dla tych, którzy chcą projektować układy cyfrowe, bo bez tego ciężko o stabilne i skuteczne systemy, które mogą dobrze przechowywać informacje.

Pytanie 35

Skrót odnoszący się do zakresu fal radiowych o częstotliwości od 30 MHz do 300 MHz z modulacją FM to

A. LF

B. ULF

C. VHF

D. MF

Odpowiedzi MF, LF i ULF nie są poprawne, ponieważ odnoszą się do innych zakresów fal radiowych. MF, czyli Medium Frequency, obejmuje częstotliwości od 300 kHz do 3 MHz. Jest to pasmo, które głównie wykorzystuje się w radiu AM. Częstotliwości te mają większą zdolność do propagacji na dużych odległościach, ale są również bardziej podatne na zakłócenia atmosferyczne i inne zakłócenia zewnętrzne. LF, czyli Low Frequency, obejmuje zakres od 30 kHz do 300 kHz i jest często stosowane w nawigacji morskiej oraz komunikacji z podwodnymi obiektami. ULF, czyli Ultra Low Frequency, to pasmo poniżej 30 kHz, które jest używane głównie w komunikacji z submarinami i innymi aplikacjami wymagającymi dużej penetracji wody lub ziemi. W przypadku wszystkich tych zakresów, ich zastosowania są znacznie różne od VHF. Błąd logiczny, który może prowadzić do wyboru nieprawidłowej odpowiedzi, polega na myleniu częstotliwości z zastosowaniami. Ponadto, niektóre osoby mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że różne pasma fal radiowych mają różne właściwości propagacyjne i zastosowania, co jest kluczowe w kontekście komunikacji radiowej. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć częstotliwości i ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 36

Na rysunku pokazano schemat ideowy zasilacza stabilizowanego, w którym uszkodzeniu uległ stabilizator napięcia zaznaczony symbolem X. Ze względu na uszkodzenie obudowy stabilizatora nie jest możliwa identyfikacja jego oznaczeń. Zgodnie z instrukcją serwisową zasilacza wartości zaznaczonych na rysunku napięć i prądów są następujące: U1 = 20 V, U2= 15 V, I = 1,8 A. W tabeli wymieniono listę dostępnych zamienników stabilizatora wraz z wartościami wybranych parametrów elektrycznych. Jako zamiennik należy użyć stabilizatora oznaczonego symbolem

Symbol	Maks. napięcie wejściowe	Napięcie wyjściowe	Maks. prąd wyjściowy	Typ obudowy
LM78M15	35 V	15 V	500 mA	TO-220
LM78S15	35 V	15 V	2 A	TO-220
LM7805	35 V	5 V	1 A	TO-220
LM79L15	-35 V	-15 V	100 mA	TO-92

A. LM78M15

B. LM79L15

C. LM78S15

D. LM7805

Wybór innych stabilizatorów, takich jak LM78M15, LM7805 czy LM79L15, nie jest odpowiedni ze względu na ich parametry elektryczne, które w konkretnym przypadku nie spełniają wymagań schematu. Stabilizator LM78M15 oferuje napięcie wyjściowe 15 V, co teoretycznie pasuje do jednego z wymogów, lecz jego maksymalny prąd wynoszący 1 A jest niewystarczający dla aplikacji wymagającej 1,8 A. Niska wydolność prądowa może prowadzić do przegrzania i uszkodzenia stabilizatora. Z kolei LM7805, z napięciem wyjściowym 5 V, nie jest w stanie zrealizować wymaganego napięcia 15 V, co automatycznie wyklucza go z możliwości zastosowania w tej sytuacji. Stabilizator LM79L15, chociaż również dostarcza napięcie 15 V, jest stabilizatorem napięcia ujemnego, co czyni go całkowicie nieodpowiednim w kontekście zasilacza, który wymaga dodatniego napięcia. Kluczowym błędem w rozumowaniu może być brak zrozumienia różnicy między napięciem dodatnim a ujemnym, a także nieznajomość specyfikacji dotyczących maksymalnego prądu wyjściowego. W praktyce należy zawsze dokładnie analizować dane techniczne stabilizatorów, aby zapewnić ich odpowiedni dobór do planowanej aplikacji, co jest podstawą efektywnego projektowania układów elektronicznych.

Pytanie 37

Jakie wielkości powinny być zmierzone, aby określić zakres liniowości wzmacniacza?

A. Napięcie wejściowe i wyjściowe

B. Napięcie wejściowe oraz moc wyjściowa

C. Napięcie wyjściowe oraz napięcie zasilania

D. Napięcie wyjściowe oraz częstotliwość

Napięcie wejściowe i wyjściowe są kluczowymi parametrami przy ocenie zakresu liniowości wzmacniacza. Liniowość wzmacniacza odnosi się do zdolności urządzenia do zachowania proporcjonalności między sygnałem wejściowym a sygnałem wyjściowym. Gdy wzmacniacz działa w zakresie liniowym, zmiana napięcia wejściowego powinna powodować proporcjonalną zmianę napięcia wyjściowego. W praktyce, aby określić ten zakres, należy przeprowadzić pomiary napięcia wyjściowego przy różnych wartościach napięcia wejściowego. Na przykład podczas testowania wzmacniacza operacyjnego, który ma być używany w systemie audio, kluczowe jest zapewnienie, że jego działanie w zakresie liniowym pozwoli na wierne odwzorowanie sygnału audio. Wzmacniacze powinny działać liniowo w pełnym zakresie ich zastosowania, co jest zgodne z normami takimi jak IEEE 1076 dla wzmacniaczy analogowych. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie oscyloskopu do wizualizacji sygnału wyjściowego i oceny nieliniowości, co pozwala na dokładną kalibrację urządzenia.

Pytanie 38

Urządzeniem realizującym zadania jest

A. przycisk monostabilny

B. fotorezystor

C. silnik elektryczny prądu stałego

D. czujnik

Silnik elektryczny prądu stałego to super przykład urządzenia, które zamienia energię elektryczną na mechaniczną. Widzisz, jest naprawdę wszechstronny i możemy go używać w różnych miejscach, jak automatyka czy robotyka. Działa na zasadzie elektromagnetyzmu, co jest fajne, bo dzięki temu można precyzyjnie kontrolować jego prędkość i moment obrotowy. Takie silniki są często wykorzystywane w sytuacjach, gdzie trzeba płynnie regulować prędkość, na przykład w wentylatorach czy taśmach transportowych. W branży mamy też różne normy, jak IEC, które mówią, jakie powinny być wymagania dotyczące bezpieczeństwa i efektywności energetycznej. Więc warto projektując systemy z takim silnikiem, pamiętać o zabezpieczeniach i dobierać odpowiednie komponenty, żeby wszystko działało bez zarzutu.

Pytanie 39

Dzięki działaniu negatywnego sprzężenia zwrotnego, wzmocnienie tego układu

A. zmniejsza się

B. wynosi 0

C. pozostaje takie samo

D. zwiększa się

Ujemne sprzężenie zwrotne jest kluczowym mechanizmem w wielu układach elektronicznych, które pozwala na stabilizację wzmocnienia oraz redukcję zniekształceń sygnału. W przypadku zastosowania ujemnego sprzężenia zwrotnego, część sygnału wyjściowego jest przekazywana z powrotem do wejścia, co zmniejsza ogólne wzmocnienie układu. Przykładem zastosowania ujemnego sprzężenia zwrotnego mogą być wzmacniacze operacyjne, gdzie taka technika pozwala na uzyskanie stabilnych parametrów pracy, niezależnych od zmian warunków otoczenia czy elementów składowych. Dzięki temu, poprzez odpowiednie dostosowanie wartości rezystorów w układzie, można kontrolować stopień ujemnego sprzężenia zwrotnego, a tym samym wzmocnienie. W praktyce, wzmocnienie spada w wyniku zastosowania sprzężenia zwrotnego, co prowadzi do wyższej linearności odpowiedzi układu oraz zmniejszenia szumów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii elektronicznej.

Pytanie 40

Ilość stabilnych stanów przerzutnika astabilnego wynosi

A. 2

B. 0

C. ∞

D. 1

Odpowiedzi 1, 2 i 4 opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu działania przerzutnika astabilnego. Przyjmowanie, że przerzutnik astabilny ma dwa stany stabilne, jest mylne, ponieważ jego natura polega na ciągłej oscylacji między dwoma stanami bez osiągania stabilności. Odpowiedź sugerująca istnienie jednego stanu stabilnego również nie znajduje uzasadnienia, ponieważ w przerzutniku astabilnym nie ma zadeklarowanego stanu, do którego układ mógłby się ustawić i pozostać w nim. Z kolei odpowiedź sugerująca nieskończoną liczbę stanów stabilnych wydaje się być wynikiem nieporozumienia dotyczącego pojęcia stabilności w kontekście przerzutników; w rzeczywistości przerzutnik astabilny zmienia stan nieustannie w regularnych odstępach czasu, co nie ma nic wspólnego z pojęciem stabilności. Typowym błędem myślowym jest mylenie przerzutnika astabilnego z przerzutnikiem bistabilnym, który rzeczywiście może mieć dwa stabilne stany. W praktyce należy uważnie rozróżniać te dwa typy przerzutników w kontekście projektowania i analizy układów elektronicznych, aby unikać nieporozumień i błędów w implementacji. Niezrozumienie tych podstawowych różnic może prowadzić do nieefektywnego projektowania systemów oraz błędnych założeń w automatyzacji procesów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej