Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 11 grudnia 2025 21:10
  • Data zakończenia: 11 grudnia 2025 21:50

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z wymienionych gatunków krzewów powinien być wykorzystany do stworzenia parteru haftowego w historycznym ogrodzie barokowym?

A. Bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempen/irens)
B. Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
C. Grab pospolity (Carpinus betulus)
D. Złotlin chiński pełnokwiatowy (Kerria japonica pleniflora)
Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), złotlin chiński pełnokwiatowy (Kerria japonica pleniflora) oraz grab pospolity (Carpinus betulus) to gatunki, które nie odpowiadają wymaganiom dotyczącym założenia parteru haftowego w ogrodzie barokowym. Ligustr, choć często stosowany w żywopłotach, ma luźniejszy pokrój i może nie zapewnić pożądanej struktury, która jest kluczowa w barokowych kompozycjach ogrodowych. Złotlin chiński jest rośliną kwitnącą, której duże, pełne kwiaty mogą przyciągać uwagę, jednak nie jest odpowiedni do tworzenia regularnych form, co jest niezbędne w kontekście estetyki barokowej. Grab pospolity, będący drzewem, ma tendencję do rozrastania się w formę korony, co nie pasuje do zamierzonej konstrukcji parteru haftowego, który wymaga niskich, zwartym roślin o regularnych kształtach. Wybierając rośliny do tak specyficznego ogrodu, należy kierować się zasadami harmonii, symetrii i trwałości kompozycji, które bukszpan doskonale spełnia. Błąd w wyborze tych gatunków może wynikać z mylnego przekonania, że jakiekolwiek rośliny liściaste mogą być użyte do parterów haftowych, podczas gdy kluczowe jest ich właściwe dopasowanie do koncepcji ogrodu i jego historycznego kontekstu.

Pytanie 2

Przy sadzeniu szpaleru drzew w trudnych warunkach siedliskowych, takich jak wzdłuż ulicy w mieście, zaleca się

A. stworzenie warstwy drenującej na dnie dołu
B. wykonywanie głębokich dołów
C. poprawę struktury i nawadnianie gleby
D. znaczne ograniczenie systemu korzeniowego drzew
Silne zredukowanie systemu korzeniowego drzew może wydawać się logicznym rozwiązaniem w trudnych warunkach sadzenia, jednak jest to podejście, które może prowadzić do poważnych problemów w przyszłości. Redukcja korzeni może zakłócić naturalny rozwój drzewa, ograniczając jego zdolność do pobierania wody i składników odżywczych. Drzewa, które mają ograniczony system korzeniowy, są bardziej podatne na stres, choroby i uszkodzenia. Ponadto, przygotowanie głębokich dołów nie zawsze jest skuteczne, zwłaszcza w miejscach z ciężkimi glebami lub z ograniczonym dostępem do wody. W głębokich dołach może łatwo dochodzić do stagnacji wody, co prowadzi do gnicia korzeni. Wykonanie warstwy drenującej na dnie dołu, choć może być korzystne w pewnych warunkach, nie zastępuje fundamentalnej potrzeby poprawy struktury gleby oraz jej nawadniania. Drenowanie wód gruntowych bez odpowiedniego zarządzania zasobami wodnymi może prowadzić do odwodnienia gleby, co jest równie niekorzystne dla zdrowia drzew. W praktyce, koncentrowanie się na poprawie jakości gleby oraz nawadnianiu powinno być traktowane jako główne cele przy sadzeniu drzew w trudnych warunkach, aby zapewnić ich długoterminowy rozwój i zdrowie, zgodnie z najlepszymi praktykami w arborystyce.

Pytanie 3

Jakie gatunki nie są zalecane do sadzenia na placach zabaw dla dzieci z uwagi na obecność trujących alkaloidów?

A. Cis pospolity (Taxus baccata), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)
B. Forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia), pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)
C. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), topola czarna (Populus nigra)
D. Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana), lipa drobnolistna (Tilia cordata)
Cis pospolity (Taxus baccata) oraz wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) są gatunkami roślin, które zawierają trujące alkaloidy, co czyni je nieodpowiednimi do sadzenia w miejscach, gdzie bawią się dzieci. Cis pospolity zawiera toksyczne związki, takie jak taksyna, które mogą powodować poważne problemy zdrowotne, w tym zaburzenia pracy serca, a nawet śmierć. Wawrzynek wilczełyko również jest niebezpieczny, gdyż jego owoce oraz liście zawierają substancje toksyczne, które mogą wywołać silne reakcje alergiczne i zatrucia. Sadzenie tych roślin na placach zabaw jest więc zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają unikanie roślin trujących w miejscach dostępnym dla dzieci. Warto dodać, że stosowanie roślin bezpiecznych dla dzieci nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również edukuje najmłodszych na temat naturalnych środowisk oraz zdrowia.

Pytanie 4

Właściciel planuje zasadzić w swoim ogrodzie różanecznik katawbijski (Rhododendron catawbiense). Gleba w miejscu, gdzie ma być posadzona roślina, jest przepuszczalna i ma neutralny odczyn. Który z zabiegów jest konieczny, aby dostosować warunki glebowe do wymagań rośliny?

A. Wapnowanie
B. Wałowanie
C. Zagęszczanie
D. Zakwaszanie
Zakwaszanie gleby to naprawdę ważna rzecz, jeśli chodzi o uprawę różanecznika katawbijskiego. Ta roślina najlepiej rośnie w kwaśnej glebie, gdzie pH wynosi od 4,5 do 6,5. Jeśli sadzisz ją w glebie o neutralnym odczynie, to mogłoby to być złym pomysłem. Może to prowadzić do różnych problemów, na przykład roślina będzie miała trudności z pobieraniem składników odżywczych, co wpłynie na jej wzrost i kwitnienie. W praktyce, żeby obniżyć pH, śmiało możesz użyć siarki elementarnej lub torfu, a nawet kompostu z igliwia. Pamiętaj, żeby czasami sprawdzić pH gleby, bo to pomoże w dostosowywaniu działań w ogrodzie. Takie dbanie o pH gleby to naprawdę dobry krok w stronę lepszego wzrostu roślin kwasolubnych.

Pytanie 5

Jakie z podanych roślin nie powinny być sadzone na terenach zabaw przeznaczonych dla dzieci?

A. Tawuła wczesna (Spiraea arguta), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
B. Forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia), żylistek wysmukły (Deutzia gracilis)
C. Cis pospolity (Taxus baccata), robinia biała (Robinia pseudoacacia)
D. Irga pozioma (Cotoneaster horizontalis), jaśminowiec wonny (Phiiadelphus coronarius)
Cis pospolity (Taxus baccata) oraz robinia biała (Robinia pseudoacacia) są roślinami, które nie powinny być sadzone na placach zabaw. Cis pospolity zawiera toksyczne alkaloidy, które mogą powodować poważne problemy zdrowotne, w tym zatrucia u dzieci i zwierząt. Nawet niewielka ilość zjedzonej części rośliny może prowadzić do poważnych konsekwencji. Robinia biała, z kolei, produkuje nasiona, które również są trujące. W praktyce, przy projektowaniu przestrzeni dla dzieci, należy unikać roślin, które mają toksyczne właściwości lub które mogą stanowić zagrożenie w wyniku ich struktury, np. drzewa o kolczastych gałęziach. Standardy bezpieczeństwa przestrzeni zabaw, takie jak EN 1176, zalecają wprowadzenie zasad dotyczących wyboru roślinności w celu zapewnienia bezpieczeństwa dzieci. Przykładowo, jako alternatywę można rozważyć sadzenie roślin bezpiecznych dla dzieci, takich jak bez czarny (Sambucus nigra) czy maliny (Rubus idaeus), które są nie tylko bezpieczne, ale również korzystne dla zdrowia.

Pytanie 6

Którego oznaczenia graficznego, zgodnie z normą PN-B-01027, należy użyć do oznaczenia w projekcie zagospodarowania terenów zieleni projektowanego żywopłotu liściastego?

Ilustracja do pytania
A. A.
B. B.
C. C.
D. D.
Wybór oznaczeń A, B lub D dla projektowanego żywopłotu liściastego jest niezgodny z normą PN-B-01027, co może prowadzić do poważnych nieporozumień w projektowaniu terenów zieleni. Oznaczenie A nie odpowiada strukturze, jaką reprezentują żywopłoty liściaste, ponieważ często mylone jest z symboliką innych form roślinnych, takich jak trawniki czy rabaty kwiatowe, co może wprowadzać w błąd projektantów i wykonawców. Oznaczenie B również nie jest właściwe, ponieważ moze sugerować roślinność iglastą, a nie liściastą, co jest istotnym błędem w kontekście doboru roślin. Oznaczenie D, z kolei, może odnosić się do formacji, które są całkowicie zróżnicowane od żywopłotów, przez co projekt może nie zostać zrealizowany zgodnie z zamierzeniami. Kluczowym błędem w myśleniu jest tutaj mylenie symboliki oraz brak zrozumienia specyfiki projektów zieleni, co prowadzi do niewłaściwego doboru oznaczeń. Ważne jest, aby przy projektowaniu przestrzeni zielonych bazować na normach i standardach, które jednoznacznie definiują każdy element, co nie tylko poprawia komunikację między specjalistami, ale również przyczynia się do efektywności realizacji projektów i ich późniejszego utrzymania.

Pytanie 7

W specyfikacji symbolem P10 należy oznaczyć roślinę, która jest dostępna w sprzedaży w pojemniku

A. kwadratowym o boku długości 10 cm
B. okrągłym o pojemności 10 l
C. okrągłym o średnicy 10 cm
D. kwadratowym o pojemności 10 l
Czasem, gdy odpowiadasz na pytania o rośliny i ich pojemności, mogą pojawić się nieporozumienia. Na przykład, jeśli ktoś mówi o pojemności 10 l, to nie ma sensu, bo te kwestie są bardziej złożone. Sam kształt pojemnika i jego wymiary też mają znaczenie, a symbol P10 odnosi się tylko do wymiarów pojemnika. Jak ktoś wspomina o kształcie okrągłym i podaje jakieś wymiary, to też może wprowadzać w błąd. W ogrodnictwie mamy konkretne standardy dotyczące kształtu i wielkości pojemników. Błędne rozumienie tego, co oznaczają pojemności w porównaniu do wymiarów, może prowadzić do złych decyzji przy wyborze pojemnika. Ważne, żeby zrozumieć, że odpowiednie oznaczenia pomagają zapewnić lepsze warunki dla roślin i ułatwiają klientom wybór dobrych produktów.

Pytanie 8

Na fotografii przedstawione jest zbiorowisko roślinne z gatunku przywodnego, które nazywamy szuwarem?

A. oczeretowym
B. trzcinowym
C. wielkoturzycowym
D. mannowym
Odpowiedź trzcinowy jest prawidłowa, ponieważ szuwary trzcinowe (Phragmites australis) to jedno z najczęściej spotykanych zbiorowisk roślinnych w ekosystemach wodnych. Trzcina jest rośliną wieloletnią, która charakteryzuje się wytrzymałością na zmienne warunki wodne oraz umiejętnością akumulacji substancji odżywczych. W praktyce, szuwary trzcinowe odgrywają kluczową rolę w stabilizacji brzegów zbiorników wodnych, co zapobiega erozji. Dodatkowo, te rośliny są siedliskiem dla wielu gatunków ptaków, owadów i innych organizmów, co czyni je istotnym elementem bioróżnorodności. Ich obecność jest również wskaźnikiem zdrowia ekosystemu, a ich wykorzystanie w rekultywacji terenów podmokłych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Ochrona i odpowiednie zarządzanie szuwarami trzcinowymi są zgodne z najlepszymi praktykami w ochronie środowiska, przyczyniając się do poprawy jakości wód i ochrony siedlisk.

Pytanie 9

Termin sadzenia cebuli przypada na wrzesień i październik?

A. szafirka groniastego (Muscaribotryoides)
B. lilii białej (Lilium candidum)
C. tulipana ogrodowego (Tulipagesneriand)
D. szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis)
Tulipan ogrodowy (Tulipagesneriand) to jedna z najpopularniejszych roślin cebulowych, które wymagają sadzenia w okresie wrzesień-październik. Właściwy czas sadzenia ma kluczowe znaczenie dla zdrowego wzrostu i pięknego kwitnienia tulipanów wiosną. Cebule tulipanów najlepiej sadzić, gdy ziemia ma temperaturę od 10 do 15 stopni Celsjusza, co zazwyczaj ma miejsce we wrześniu i październiku. Sadzenie ich w tym okresie umożliwia cebulom rozwinięcie systemu korzeniowego przed nadejściem zimy, co przekłada się na silniejsze rośliny wiosną. Dobrą praktyką jest również stosowanie nawozów organicznych, takich jak kompost, aby dostarczyć cebulom niezbędnych składników odżywczych. Warto również pamiętać o odpowiednim miejscu do sadzenia - tulipany preferują słoneczne lokalizacje oraz dobrze przepuszczalne gleby. Ponadto, istnieje wiele odmian tulipanów, które różnią się kształtem, kolorem i czasem kwitnienia, co daje możliwość tworzenia różnorodnych kompozycji ogrodowych.

Pytanie 10

Przy zakupie roślin do doniczek warto zadbać, aby nie były one

A. rozrośnięte
B. wybujałe
C. rozkrzewione
D. krępe
Wybieranie roślin kwietnikowych wymaga naprawdę uwagi na ich cechy. Rośliny rozkrzewione mogą na pierwszy rzut oka wyglądać ładnie, ale to nie zawsze oznacza, że są dobrej jakości. Jeśli pień jest zbyt cienki w stosunku do liczby pędów, to mogą być słabe i bardziej narażone na uszkodzenia. Rozrośnięte okaz mogą fakt wyglądać zdrowo, ale to też może być mylące. Czasami to przez nadmierne nawożenie mogą mieć problemy z korzeniami i być mniej odporne na zmiany. Jeśli rośliny są krępe, to nie zawsze są zdrowe; czasem to znak, że ich wzrost został zahamowany. To ważne, by nie mylić tych cech z jakością rośliny. Przy zakupie trzeba patrzeć na ogólną kondycję rośliny, a nie tylko na to, jak wygląda z zewnątrz. Zdrowe rośliny powinny mieć zrównoważony wzrost, bo to przekłada się na ich dłuższe życie i lepszą estetykę.

Pytanie 11

Kosiarka spalinowa, wykorzystywana do pielęgnacji miejskich terenów zielonych, ma na celu

A. ugniatanie oraz wyrównywanie trawników
B. przycinanie trawników
C. przycinanie żywopłotów
D. eliminację mchu i chwastów z trawnika
Kosiarka spalinowa jest narzędziem specjalistycznym, które jest wykorzystywane przede wszystkim do przycinania trawnika, co jest jednym z kluczowych aspektów pielęgnacji terenów zieleni. Dzięki zastosowaniu silnika spalinowego, kosiarka ta charakteryzuje się dużą mocą, co pozwala na efektywne koszenie nawet gęstych i wysokich traw. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby kosić trawnik regularnie, co 1-2 tygodnie w sezonie wegetacyjnym, co pozwala na utrzymanie jego zdrowego wyglądu oraz sprzyja równomiernemu wzrostowi. Co więcej, odpowiednia wysokość cięcia, zazwyczaj wynosząca od 3 do 5 cm, jest istotna dla zachowania zdrowia trawnika, ponieważ korzenie trawy mają dostęp do światła słonecznego oraz wilgoci. Kosiarki spalinowe są często preferowane w dużych ogrodach i terenach miejskich ze względu na ich mobilność i wydajność. Dodatkowo, stosowanie kosiarki spalinowej wspiera standardy ekologiczne, kiedy przestrzega się zasad właściwego zarządzania odpadami zielonymi, na przykład przez kompostowanie skoszonej trawy.

Pytanie 12

Jakie gatunki roślin można zastosować do obsadzenia, aby zapobiegać erozji i wzmocnić powierzchnię skarpy?

A. Budleja Dawida (Buddleja davidii), różanecznik katawbijski (Rhodofendron catawbiense)
B. Róża pomarszczona (Rosa rugosa), rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides)
C. Tawuła szara (Spiraea x cinerea), migdałek trójklapowy (Prunus triloba)
D. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia), hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)
Róża pomarszczona (Rosa rugosa) oraz rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides) to rośliny szczególnie przydatne w kontekście umacniania skarp oraz zapobiegania erozji gruntów. Róża pomarszczona cechuje się silnym systemem korzeniowym, który skutecznie stabilizuje glebę, a jej liście i pędy tworzą naturalną ochronę przed wiatrem i deszczem. Z kolei rokitnik pospolity nie tylko ma zdolności do umacniania skarp dzięki głębokim korzeniom, ale również przyczynia się do poprawy jakości gleby poprzez wzbogacenie jej w azot. Ponadto, te rośliny są odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi kandydatami do takich zastosowań w ogrodnictwie i projektowaniu krajobrazu. Rośliny te mogą być także stosowane w połączeniu z innymi gatunkami, co prowadzi do synergicznego efektu zwiększającego efektywność ochrony przed erozją. Zastosowanie takich roślin w praktyce ogrodniczej wpisuje się w standardy zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, promując bioróżnorodność i naturalne metody ochrony gleby.

Pytanie 13

Gdzie powinno się sadzić hortensje?

A. w miejscach zacienionych z glebą ciężką, gliniastą, zalewową
B. w miejscach słonecznych z glebą ciężką, gliniastą, zalewową
C. w miejscach słonecznych z glebą przepuszczalną, próchniczną i wilgotną
D. w miejscach zacienionych z glebą przepuszczalną, próchniczną i wilgotną
Hortensje to rośliny, które preferują stanowiska słoneczne, co jest kluczowe dla ich prawidłowego wzrostu i kwitnienia. Słońce zapewnia im odpowiednią ilość energii, co przekłada się na intensywność kwitnienia oraz zdrowie roślin. Gleby, w których sadzimy hortensje, powinny być przepuszczalne, co pozwala na łatwy drenaż wody. Wysoka zawartość próchnicy jest również istotna, ponieważ wpływa na zdolność gleby do zatrzymywania wody oraz dostarczania niezbędnych składników odżywczych. Wilgotne podłoże jest kluczowe, ponieważ hortensje są roślinami, które potrzebują regularnego nawadniania, aby zachować zdrowie i urokliwe kwiaty. W praktyce, sadzenie hortensji w odpowiednich warunkach wymaga także monitorowania poziomu pH gleby, który powinien być lekko kwasowy. Przykładowo, w ogrodach oraz na tarasach ogrodowych warto zainwestować w mieszanki glebowe, które zapewnią odpowiednią strukturę podłoża, sprzyjającą wzrostowi tych pięknych roślin.

Pytanie 14

Jaką cechą charakteryzuje się produkcja szklarniowa?

A. uprawa prowadzona przez cały rok, niezależnie od warunków klimatycznych.
B. wydłużony czas produkcji związany z niekorzystnymi warunkami klimatycznymi.
C. zależność sezonowości upraw od warunków klimatycznych.
D. ograniczony wybór roślin.
Produkcja szklarniowa charakteryzuje się możliwością prowadzenia upraw przez cały rok, co jest możliwe dzięki kontrolowaniu warunków wewnętrznych w szklarni. W przeciwieństwie do tradycyjnych metod upraw, które są w dużym stopniu uzależnione od pór roku i zmiennych warunków klimatycznych, szklarniowe systemy uprawy pozwalają na stabilne środowisko, które sprzyja wzrostowi roślin. Przykładem może być uprawa pomidorów czy ogórków, które mogą być zbierane niezależnie od pory roku w odpowiednio zarządzanych szklarniach. W praktyce oznacza to, że producenci mogą dostarczać świeże warzywa na rynek przez cały rok, co zwiększa ich konkurencyjność oraz pozwala na lepsze zarządzanie popytem. Dobrze zorganizowana produkcja szklarniowa powinna uwzględniać techniki takie jak automatyczne nawadnianie, systemy wentylacji oraz oświetlenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w celu maksymalizacji wydajności oraz jakości plonów.

Pytanie 15

Długość ścieżki wynoszącej 12 m na mapie w skali 1:50 to

A. 12 cm
B. 6 cm
C. 18 cm
D. 24 cm
Wiesz, przy obliczeniach związanych ze skalą mapy, łatwo można się pogubić. Często ludzie myślą, że długość na mapie od razu przekłada się na rzeczywistość, a to nie tak. Na przykład, jeśli wybrałeś 12 cm, to myślisz, że to długość na mapie, ale trzeba wziąć pod uwagę skalę 1:50. To znaczy, że 12 cm na mapie to 600 cm w rzeczywistości, czyli 6 m! Opcja 18 cm też jest błędna, bo to by oznaczało 9 m, a to się gryzie z danymi. Z kolei 6 cm to wynik myślenia, że wszystko jest pomniejszone, co też nie jest zgodne z zasadami. Takie błędy pokazują, że jeszcze trzeba przepracować temat skali, żeby dobrze rozumieć, jak to działa w praktyce, zwłaszcza w takich dziedzinach jak geodezja czy architektura.

Pytanie 16

Ile wrzosów jest koniecznych do zasadzenia na powierzchni 3 m2 rabaty, jeśli odległość między sadzonkami wynosi 30 cm x 40 cm?

A. 8 szt.
B. 25 szt.
C. 36 szt.
D. 12 szt.
W przypadku błędnych odpowiedzi, często występują nieporozumienia związane z jednostkami miary oraz błędnym przeliczeniem powierzchni. Na przykład, osoby, które odpowiadają 8 sztukom, mogą nieprawidłowo oceniać całkowitą powierzchnię rabaty lub zrozumieć, że 30 cm x 40 cm to 120 cm2, co jest absolutnie błędne. Z kolei odpowiedzi takie jak 12 sztuk i 36 sztuk mogą wynikać z niepoprawnego rozumienia, że przestrzeń między roślinami jest większa niż jest w rzeczywistości. Często zdarza się też, że osoby udzielające odpowiedzi na pytania nie biorą pod uwagę, że przy zbyt dużej odległości między roślinami rabata może być niedostatecznie zagospodarowana, co wpływa na walory estetyczne i zdrowotne roślin. Odpowiedzi, które wybierają zbyt małą liczbę roślin, mogą sugerować, że nie uwzględniają całkowitej powierzchni rabaty, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby osiągnąć zamierzony efekt, ważne jest dokładne przeliczenie i zrozumienie zasad dotyczących sadzenia, a także uwzględnienie specyfikacji roślin i ich docelowych rozmiarów. Celem jest nie tylko estetyka, ale również zdrowe i harmonijne warunki wzrostu roślin.

Pytanie 17

Do grupy nawozów mineralnych nie zaliczają się

A. nawozy potasowe
B. nawozy wieloskładnikowe
C. nawozy organiczne
D. nawozy azotowe
Wybór nawozów potasowych, azotowych i wieloskładnikowych w odpowiedzi na to pytanie mógł być mylący, bo jest różnica między nawozami mineralnymi a organicznymi. Nawozy potasowe są super ważne dla roślin, bo potas pomaga w różnych procesach, jak osmoza czy fotosynteza. Azotowe nawozy są niezbędne, jak chcesz, żeby rośliny miały dużo zielonej masy, bo azot jest kluczowy dla białek. Nawozy wieloskładnikowe, które mają azot, fosfor i potas, mogą wspierać rośliny w różnych etapach ich wzrostu. Wszelkie nawozy mineralne stosuje się w rolnictwie precyzyjnym, które chce zwiększyć plony, a zarazem zadbać o środowisko. Jeśli nie rozumiesz różnicy między nawozami organicznymi a mineralnymi, to może ci to zepsuć efektywność nawożenia, co wpływa na jakość plonów. Kluczowy błąd to myślenie, że wszystkie nawozy są takie same, co nie jest prawdą. Dobre zarządzanie nawożeniem powinno brać pod uwagę rodzaj gleby i specyfikę roślin, które się uprawia.

Pytanie 18

Do przycinania żywopłotów oraz modelowania krzewów stosuje się

A. areatora
B. kosiarki samobieżnej
C. sekatora
D. wykaszarki z wymienną głowicą na nożyce
Wykaszarka z wymienną głowicą na nożyce to narzędzie idealne do cięcia żywopłotów oraz formowania krzewów. Dzięki zastosowaniu wymiennej głowicy, możliwe jest dostosowanie narzędzia do różnych zadań ogrodniczych. Nożyce do żywopłotów zapewniają precyzyjne cięcie, co jest kluczowe dla zachowania estetyki oraz zdrowia roślin. Użycie wykaszarki zwiększa efektywność pracy, ponieważ pozwala na szybkie i równomierne przycinanie dużych powierzchni. W praktyce, stosowanie tego typu sprzętu może znacząco oszczędzić czas w porównaniu do tradycyjnych metod, jak ręczne przycinanie sekatorem. Ponadto, wykaszarki spełniają normy jakości i bezpieczeństwa, co jest ważne w kontekście profesjonalnych prac ogrodniczych. Warto również dodać, że wykorzystując właściwe akcesoria, można dostosować narzędzie do indywidualnych potrzeb, co jest istotne w kontekście zróżnicowanych typów roślin oraz ich wzrostu.

Pytanie 19

Podczas wykonywania pomiarów w terenie pracownik doznał kontuzji nogi. Osoba ta skarży się na ból w nodze, a istnieje podejrzenie skręcenia stawu skokowego. Jaką pomoc przedmedyczną powinien otrzymać pracownik?

A. Podać poszkodowanemu lek przeciwbólowy
B. Unieruchomić nogę
C. Powiadomić przełożonego o incydencie
D. Nałożyć na staw skokowy jałowy opatrunek
Unieruchomienie nogi w przypadku urazu stawu skokowego jest kluczowym krokiem w procesie pierwszej pomocy. Celem unieruchomienia jest minimalizacja ruchu w stawie, co zapobiega dalszym uszkodzeniom oraz zmniejsza ból. Dobrą praktyką jest zastosowanie szyny lub bandaża elastycznego, które stabilizuje uszkodzoną kończynę. W sytuacji podejrzenia skręcenia, unieruchomienie powinno być wykonane w pozycji, która nie wywołuje dodatkowego bólu. Ważne jest również, aby nie próbować prostować lub przemieszczać uszkodzonego stawu, ponieważ może to prowadzić do poważniejszych kontuzji. Po unieruchomieniu, zaleca się uniesienie kończyny, co może pomóc w redukcji opuchlizny. Kolejnym krokiem jest zastosowanie zimnych okładów w celu zmniejszenia stanu zapalnego oraz bólu. Prawidłowe unieruchomienie powinno być wykonane jak najszybciej, ponieważ może mieć istotny wpływ na dalszy przebieg rehabilitacji oraz powrót do pełnej sprawności.

Pytanie 20

Wykorzystanie pnączy na obiektach architektonicznych skutkuje między innymi

A. zwiększeniem optycznym
B. zmniejszeniem optycznym
C. złagodzeniem prostych linii
D. wyróżnieniem prostych linii
Pnącza na budynkach pełnią nie tylko funkcję estetyczną, ale również praktyczną. Wybierając pnącza do aranżacji przestrzeni, można skutecznie łagodzić ostre linie architektury, co jest szczególnie ważne w przypadku nowoczesnych, minimalistycznych projektów. Takie rośliny, jak bluszcz czy wiciokrzew, mają zdolność do zasłaniania surowych powierzchni elewacji, co wpływa na odbiór budynku, sprawiając, że staje się on bardziej przyjazny i organiczny. Pnącza mogą również poprawiać mikroklimat, wpływając na izolację termiczną i akustyczną budynków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zrównoważonym budownictwie. Warto zwrócić uwagę na standardy zielonych dachów i ścian, które zalecają wykorzystanie roślin do tworzenia harmonijnych przestrzeni. Tego typu zabiegi nie tylko poprawiają estetykę budynków, ale również przyczyniają się do ochrony środowiska poprzez zwiększenie bioróżnorodności i poprawę jakości powietrza.

Pytanie 21

Poprawa struktury i właściwości fizyko-chemicznych gleby, przed założeniem dywanowego kwietnika, realizowana jest przez

A. rozsypanie nawozów mineralnych, rozbicie brył oraz wyrównanie terenu
B. przekopanie i zmieszanie wierzchniej warstwy gleby z nawozami organicznymi
C. przekopanie gleby na głębokość 40 - 50 cm
D. użycie wału wgłębnego po rozsypaniu nawozów mineralnych
Rozsypanie nawozów mineralnych i wyrównanie powierzchni to za mało, żeby dobrze przygotować glebę pod kwietnik dywanowy. Owszem, nawozy mineralne dostarczają składników odżywczych, ale nie poprawiają struktury gleby jak organiczne. Może się zdarzyć, że ich stosowanie bez wcześniejszego przygotowania gleby doprowadzi do różnych problemów, jak na przykład zasolenie. A przekopywanie gleby na 40-50 cm, chociaż brzmi dobrze, to nie zawsze jest to konieczne. W delikatnych ekosystemach to może być nawet szkodliwe, bo zrywa naturalne warstwy gleby i może prowadzić do erozji. Zastosowanie wału po rozsypaniu nawozów też nie jest najlepszym pomysłem, bo nie wspiera naturalnych procesów w glebie. Trzeba pamiętać, że w ogrodnictwie ważna jest równowaga ekologiczna; więc lepiej dodawać organiczne substancje, które pomagają zachować zdrowie i różnorodność gleby, zamiast polegać tylko na mineralnych nawozach.

Pytanie 22

Do zakupu kwietników sezonowych z roślinami jednorocznymi wykorzystuje się

A. ukorzenione sadzonki tych gatunków
B. rozsadę w doniczkach w fazie kilku liści właściwych
C. dobrze rozwinięte siewki
D. dobrze rozwiniętą rozsadę z pąkami i pierwszymi kwiatami
Wybór odpowiedzi dotyczący dobrze wykształconych siewek, ukorzenionych sadzonek czy rozsad doniczkowych w fazie kilku liści właściwych, choć zrozumiały, nie uwzględnia kluczowych czynników wpływających na sukces w zakładaniu kwietników sezonowych. Siewki, nawet jeśli są dobrze wykształcone, często wymagają dodatkowego czasu na wzrost i mogą nie być gotowe do natychmiastowego kwitnienia. To z kolei opóźnia efekt wizualny i może prowadzić do strat estetycznych, gdyż kwietniki mogą wyglądać „puste” przez dłuższy czas. W przypadku ukorzenionych sadzonek, ich wykorzystanie w kwietnikach sezonowych nie jest optymalne, gdyż mogą one jeszcze nie być w pełni rozwinięte i nieprzygotowane do intensywnego kwitnienia, co jest oczekiwana cechą roślin jednorocznych. Rozsada doniczkowa w fazie kilku liści właściwych również nie spełnia wymagań dla natychmiastowego efektu, ponieważ te rośliny muszą jeszcze intensywnie rosnąć i rozwijać swoje kwiaty. Te typowe błędy myślowe mogą prowadzić do niewłaściwego wyboru roślin, co ostatecznie negatywnie wpływa na estetykę ogrodu. Warto zaznaczyć, że wydajna uprawa kwiatów wymaga nie tylko zrozumienia cyklu wzrostu roślin, ale również umiejętności dopasowania ich do specyficznych warunków i oczekiwań związanych z sezonową aranżacją przestrzeni. W związku z tym, zawsze należy kierować się najlepszymi praktykami i standardami w uprawie roślin, aby osiągnąć zamierzony cel estetyczny i funkcjonalny w ogrodzie.

Pytanie 23

Jaką funkcję klimatyczną pełni zieleń w osiedlu?

A. Zwiększa parowanie wody z podłoża
B. Podwyższa temperatury dzienne
C. Obniża wilgotność powietrza
D. Zmniejsza wahania temperatur w ciągu doby
Zieleń osiedlowa odgrywa kluczową rolę w regulacji mikroklimatu w obszarach urbanistycznych. Poprawna odpowiedź, dotycząca zmniejszenia wahań temperatur dobowych, jest uzasadniona zjawiskiem znanym jako efekt urban heat island (UHI), gdzie obszary z intensywną zabudową wykazują wyższe temperatury w porównaniu do terenów zielonych. Roślinność, poprzez procesy takie jak transpiracja i cień, wpływa na obniżenie temperatury w ciągu dnia oraz stabilizację temperatur w nocy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie osiedli mieszkaniowych z uwzględnieniem parków, skwerów oraz zielonych dachów, które nie tylko poprawiają estetykę, ale również przyczyniają się do lepszej jakości życia mieszkańców. Standardy urbanistyczne, takie jak LEED (Leadership in Energy and Environmental Design), promują włączenie terenów zielonych jako elementu strategii zrównoważonego rozwoju, co potwierdza znaczenie zieleni w kontekście klimatycznym.

Pytanie 24

W pracowni florystycznej zamówiono skromną dekorację stołu na przyjęcie ślubne. Zgodnie z zamówieniem i przedstawionym na rysunku szkicem sytuacyjnym należy wykonać kompozycję

Ilustracja do pytania
A. wysoka wielostronna.
B. wysoka jednostronna.
C. niska jednostronna.
D. niska wielostronna.
Odpowiedź "niska wielostronna" jest poprawna, ponieważ odpowiada wymaganiom estetycznym i funkcjonalnym dekoracji stołu na przyjęcie ślubne. Kompozycja niska, umieszczona w centralnym punkcie, jest zgodna z zasadami projektowania, które zalecają unikanie przeszkód w widoku gości. Wysokość kompozycji zapewnia, że goście mogą swobodnie rozmawiać i patrzeć na siebie, co jest kluczowe w kontekście interakcji społecznych przy stole. Ponadto, wielostronność kompozycji umożliwia jej odbiór z różnych kątów, co zwiększa jej atrakcyjność wizualną. Tego rodzaju kompozycje są często stosowane w profesjonalnych aranżacjach florystycznych, co pozwala na harmonijne wkomponowanie dekoracji w przestrzeń, a także ułatwia jej dostosowanie do różnorodnych stylów przyjęć. W praktyce, niskie kompozycje owalne lub okrągłe są popularne wśród florystów podczas organizacji bankietów i przyjęć, ponieważ wprowadzają elegancję, nie zakłócając przy tym komunikacji między gośćmi.

Pytanie 25

Jakie obszary zieleni określane są mianem parków leśnych, które pełnią rolę uzupełniającą dla miejskich terenów wypoczynkowych?

A. Lasy gospodarcze
B. Ogrody jordanowskie
C. Rezerwaty przyrody
D. Lasy komunalne
Odpowiedzi wskazujące na lasy produkcyjne, parki narodowe oraz ogrody jordanowskie nie są właściwe w kontekście pytania o tereny zieleni nazywane parkami leśnymi, które pełnią rolę uzupełniającą dla terenów rekreacyjnych w miastach. Lasy produkcyjne są zarządzane głównie z myślą o pozyskiwaniu surowca drzewnego, co ogranicza ich funkcje rekreacyjne. Ich głównym celem jest produkcja drewna, a nie zapewnienie mieszkańcom przestrzeni do wypoczynku. Parki narodowe, z kolei, mają na celu ochronę unikalnych ekosystemów i bioróżnorodności, co sprawia, że dostęp do nich może być ograniczony. Zaletą parków narodowych jest ich ochrona przyrody, ale ich funkcje rekreacyjne są ograniczone przez regulacje prawne, które mają na celu zachowanie przyrody. Ogrody jordanowskie są przestrzeniami zaprojektowanymi dla dzieci, aby mogły się bawić i rozwijać, jednak nie są one terenami leśnymi, a ich funkcja jest inna niż lasów komunalnych. Właściwe zrozumienie definicji i funkcji różnych typów terenów zieleni jest kluczowe, aby móc skutecznie planować i zarządzać przestrzenią miejską oraz promować zrównoważony rozwój miast.

Pytanie 26

Na etykiecie przypiętej do rośliny przeznaczonej do sprzedaży, wyhodowanej w szkółce, podana jest pełna nazwa łacińska rośliny, cena oraz

A. cecha odmiany, wymagania glebowe oraz zdjęcie rośliny
B. metoda sadzenia, kolor kwiatów oraz wysokość rośliny
C. wysokość rośliny, typ i rozmiar pojemnika
D. wymagania siedliskowe, czas kwitnienia oraz zdjęcie rośliny
Wybór odpowiedzi związanych z sposobem sadzenia, kolorem kwiatów, wymaganiami siedliskowymi czy terminem kwitnienia wskazuje na mylne rozumienie istotnych informacji, jakie powinny znajdować się na etykietach roślin. Sposób sadzenia, choć ważny, jest zazwyczaj przekazywany w formie poradników dostępnych w sklepie lub online, a nie na etykietach roślin. Klient może być zainteresowany kolorem kwiatów, ale ta informacja jest często zawarta w opisie rośliny i nie jest kluczowa dla funkcjonalności etykiety. Wymagania siedliskowe czy termin kwitnienia to aspekty, które mogą być istotne na etapie planowania ogrodu, ale nie są fundamentalnymi informacjami, które powinny być podane w kontekście zakupu rośliny. Niektóre z tych danych mogą być zbyt techniczne lub złożone, co może zniechęcać potencjalnych nabywców, którzy szukają bardziej przystępnych informacji. W praktyce, kluczowe jest dostarczenie użytecznych i łatwych do zrozumienia danych, które pomogą klientom w dokonaniu szybkiego i trafnego wyboru. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do frustracji i niezadowolenia z zakupu, co w dłuższej perspektywie wpływa na reputację danego sprzedawcy lub szkółki.

Pytanie 27

Jakie gatunki roślin są wykorzystywane do obsadzeń w obwódkach?

A. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus), nemezja powabna (Nemesia strumosa), aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia)
B. Nasturcja większa (Tropaeolum majus), malwa różowa (Althaea rosea), żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)
C. Rącznik pospolity (Ricinus communis), bratek ogrodowy (Viola x wittrockiana), szałwia błyszcząca (Salvia splendens)
D. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea), cynia wytworna (Zinnia elegans), celozja grzebieniasta (Celosia argentea cristata)
W analizowanych odpowiedziach występuje kilka nieścisłości dotyczących wyboru roślin do obsadzeń obwódkowych, które mogą wprowadzać w błąd. Naparstnica purpurowa, mimo że jest piękną rośliną, jest przede wszystkim rośliną dwuletnią, co oznacza, że nie nadaje się do stałych obwódek. Ponadto, cynia wytworna i celozja grzebieniasta to rośliny, które mogą być sadzone w ogrodach, ale ich zastosowanie w obwódkach nie jest tak powszechne i efektywne, jak w przypadku gatunków wybranych w poprawnej odpowiedzi. Rącznik pospolity, bratek ogrodowy i szałwia błyszcząca również nie spełniają wszystkich wymagań do obsadzeń obwódkowych. Rącznik pospolity rośnie na dużych wysokościach, co może ograniczać jego wykorzystanie w obwódkach, podczas gdy bratek ogrodowy często stosowany jest raczej jako roślina rabatowa, a nie obwódkowa. Szałwia błyszcząca, z kolei, ma tendencję do rozrastania się, co może prowadzić do zbytniego zdominowania przestrzeni. Wybierając rośliny do obwódek, kluczowe jest uwzględnienie ich wysokości, pokroju oraz czasu kwitnienia, co ma bezpośredni wpływ na estetykę całej kompozycji. Ponadto, wiele osób popełnia błąd, stawiając na jednorodność kolorystyczną zamiast różnorodności, co ogranicza wizualną atrakcyjność obwódek. W kontekście dobrych praktyk hortikulturnych, zaleca się również dbałość o kompatybilność roślin, co nie zostało w pełni uwzględnione w analizowanych odpowiedziach.

Pytanie 28

Aby przeprowadzić napowietrzanie gleby mocno eksploatowanego trawnika, należy zastosować

A. siatkowy wał.
B. spalinowy kultywator.
C. mechaniczne grabie.
D. mechaniczny aerator.
Aerator mechaniczny to narzędzie dedykowane do napowietrzania gleby, które jest szczególnie efektywne w przypadku intensywnie użytkowanych trawnników. Jego działanie polega na usuwaniu małych rdzeni gleby, co pozwala na poprawę struktury gleby, zwiększając przepuszczalność powietrza, wody i składników odżywczych. W praktyce zastosowanie aeratora mechanicznego poprawia zdrowie trawnika, co jest niezbędne w przypadku dużego obciążenia, jakim są np. boiska sportowe czy tereny rekreacyjne. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pielęgnacji terenów zielonych, które zalecają regularne napowietrzanie w celu minimalizacji kompaktacji gleby. Regularne korzystanie z aeratora mechanicznego, szczególnie w sezonie wzrostu, przyczynia się do długotrwałej kondycji i estetyki trawnika, co jest kluczowe dla utrzymania jego funkcji estetycznych oraz użytkowych."

Pytanie 29

Zjawisko zmiany koloru roślin na fioletowo-purpurowe oraz ich ograniczony wzrost wskazuje na brak jakiego składnika w glebie?

A. fosforu
B. azotu
C. potasu
D. magnezu
Niedobór potasu, magnezu czy azotu, choć również istotny w procesach wzrostu roślin, objawia się w zupełnie inny sposób. Potas jest niezbędny do regulacji gospodarki wodnej roślin oraz wpływa na syntezę białek i enzymów. Jego deficyt prowadzi do brązowienia brzegów liści, co jest mylone z objawami niedoboru fosforu. Magnez, z kolei, jest kluczowym składnikiem chlorofilu, a jego niedobór powoduje chlorozę, czyli żółknięcie liści, a nie ich purpurowe zabarwienie. Azot, jako podstawowy składnik białek, wpływa na zieloność roślin. Jego niedobór prowadzi do ogólnego osłabienia wzrostu oraz żółknięcia liści, co także jest mylnie interpretowane. Łatwo jest popełnić błąd w identyfikacji symptomów niedoboru, co może prowadzić do błędnych decyzji nawozowych. Dlatego ważne jest, aby stosować analizy gleby przed podjęciem działań, by uniknąć nieefektywnego nawożenia i zapewnić roślinom optymalne warunki do wzrostu. W praktyce, zrozumienie różnic w objawach niedoboru składników odżywczych oraz ich wpływu na rośliny jest kluczowe dla skutecznego zarządzania uprawami.

Pytanie 30

Krzewy róż bez bryły korzeniowej, które mają być sprzedane, powinny być pęczkowane po

A. 50 albo 55 sztuk i owijać folią
B. 20 albo 25 sztuk i wiązać w jednym miejscu
C. 5 albo 10 sztuk i wiązać w dwóch miejscach
D. 30 albo 35 sztuk i owijać sznurkiem
Wybór większych pęczków, jak 50 lub 55 sztuk, oraz owijanie folią prowadzi do niekorzystnych warunków dla roślin. Takie pakowanie ogranicza dostęp powietrza, co może prowadzić do przekrwienia roślin i sprzyja rozwojowi chorób grzybowych. Ponadto, owinięcie folią nie zapewnia odpowiedniej stabilności roślin, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia w trakcie transportu. Z kolei wiązanie w jednym miejscu, zwłaszcza dla dużych ilości roślin, może prowadzić do mechanicznych uszkodzeń, ponieważ większa siła nacisku na korzenie w jednym punkcie zwiększa prawdopodobieństwo ich złamania. Wybór 30 lub 35 sztuk w pęczku i owinięcie sznurkiem również nie jest optymalny, ponieważ sznurek może być zbyt mocno napięty, co z kolei prowadzi do uszkodzenia delikatnych pędów. W przypadku 5 lub 10 sztuk i wiązania w dwóch miejscach, mamy do czynienia z praktyką, która wspiera zdrowie roślin oraz ich estetykę, co jest kluczowe dla sukcesu w sprzedaży. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do strat finansowych oraz negatywnego wpływu na reputację sprzedawcy.

Pytanie 31

Drzewa ozdobne przywiezione na plac budowy z odsłoniętymi systemami korzeniowymi, które wymagają dłuższego przechowywania przed posadzeniem na stałe, powinny być zadołowane w pozycji pochylonej w kierunku

A. zgodnym z kierunkiem wiejących wiatrów w obszarze zacienionym
B. zgodnym z kierunkiem wiejących wiatrów w obszarze nasłonecznionym
C. przeciwnym do kierunku wiejących wiatrów w obszarze zacienionym
D. przeciwnym do kierunku wiejących wiatrów w obszarze nasłonecznionym
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, jest całkiem dobra! Drzewa ozdobne najlepiej jest zadołować w miejscu zacienionym i zgodnie z kierunkiem wiejących wiatrów. To naprawdę ważne, bo w ten sposób można ochronić ich korzenie przed uszkodzeniem i utratą wilgoci. Jak wiadomo, w czasie przechowywania, te rośliny są już zestresowane i dodatkowy wiatr może tylko pogorszyć sprawę. Gdy posadzi się je w cieniu, ich korzenie pozostają wilgotne i mają dobry kontakt z glebą — a to klucz do ich zdrowia. Nie można też zapominać o tym, że kierunek wiatru ma znaczenie. Jeśli drzewo postawimy tak, by było zgodne z kierunkiem wiatru, zmniejszamy szanse na to, że jego korona zostanie uszkodzona. W praktyce, takie podejście jest zgodne z tym, co polecają specjaliści, więc to dobra praktyka. Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że warto też regularnie sprawdzać, czy gleba jest odpowiednio wilgotna — to pomoże utrzymać rośliny w dobrej kondycji.

Pytanie 32

Przed wysiewem nasion trawnika, grunt powinien być

A. wyrównany
B. wodowany
C. uwałowany
D. spulchniony
Uważanie gruntu przed wysiewem nasion trawnika jest kluczowym krokiem w procesie zakupu idealnego trawnika. Uwałowanie polega na zagęszczeniu powierzchni gleby, co pomaga w eliminacji pustych przestrzeni i zapewnia lepszą stabilność podłoża. Dzięki temu nasiona trawnika będą miały lepszy kontakt z glebą, co sprzyja ich zakorzenieniu i wzrostowi. Uwałowanie jest szczególnie istotne w przypadku gleb luźnych czy piaszczystych, które mogą nie zapewniać odpowiedniej struktury dla nasion. Przykładowo, glebę można uważować przy użyciu walca ręcznego lub motorowego, co pozwala na równomierne zagęszczenie. Warto również zwrócić uwagę, aby nie przeprowadzać tej czynności na glebie zbyt mokrej, co mogłoby prowadzić do zbicia podłoża i obniżenia jakości trawnika. Standardy dobrego zakupu trawnika, takie jak zasady agrotechniki, podkreślają znaczenie uwałowania jako kluczowego etapu przygotowań do wysiewu.

Pytanie 33

Aby uzyskać formy topiaryczne takie jak bukszpan lub cis, w szkółce powinno się wykonać cięcie

A. prześwietlające
B. odmładzające
C. formujące
D. sanitarne
Odpowiedź 'formujące' jest prawidłowa, ponieważ cięcie formujące to zabieg, który ma na celu nadanie roślinom odpowiedniego kształtu oraz zachowanie ich naturalnej formy. W przypadku roślin topiarnych, takich jak bukszpan czy cis, kluczowe jest regularne formowanie ich poprzez odpowiednie przycinanie. Cięcie formujące powinno być przeprowadzane w odpowiednich terminach, zazwyczaj na wiosnę lub wczesną jesienią, co sprzyja regeneracji i intensywnemu wzrostowi nowych pędów. W praktyce, cięcie formujące polega na usuwaniu nadmiaru pędów, co pobudza rośliny do gęstszego wzrostu oraz ogranicza ich wysokość, co jest kluczowe dla zachowania pożądanych kształtów. Dobrą praktyką jest korzystanie z ostrych narzędzi, aby zminimalizować uszkodzenia roślin i przyspieszyć proces gojenia. Ponadto, podczas formowania warto pamiętać o harmonijnym kształtowaniu bryły korony, co przyczynia się do estetycznego wyglądu roślin oraz ich zdrowia. Zastosowanie cięcia formującego jest niezwykle istotne w projektowaniu ogrodów oraz w uprawie roślin ozdobnych, gdzie regularne formowanie wpływa na atrakcyjność wizualną przestrzeni.

Pytanie 34

Jakie rośliny nadają się do tworzenia niskich żywopłotów w ogrodach historycznych?

A. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempemirens)
B. irgę błyszczącą (Cotoneaster lucidus)
C. cis pospolity (Taxus baccata)
D. ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
Irgę błyszczącą można zobaczyć w wielu ogrodach, ale nie do końca nadaje się na niskie żywopłoty w ogrodach zabytkowych. Choć jest twarda i ładna, to te różne kolory liści i owoców mogą nie pasować do klasycznej estetyki, która często potrzebuje jednolitości. Ligustr pospolity też można formować, ale jego naturalny wzrost często jest zbyt chaotyczny, żeby pasował do starych ogrodów. Z kolei cis pospolity może być użyteczny, ale potrzebuje więcej czasu na wzrost i więcej opieki, a do tego jest bardziej podatny na choroby. Jak wybierasz rośliny do historycznych ogrodów, warto pamiętać, że powinny nie tylko ładnie wyglądać, ale też pasować do historycznych standardów. Dlatego bukszpan wieczniezielony jest naprawdę dobrym rozwiązaniem.

Pytanie 35

Zespół zajmujący się wypadkami przygotowuje dokumentację powypadkową w formie protokołu oraz karty wypadku, w terminie nie później niż

A. tydzień po zdarzeniu
B. 30 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku
C. 14 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku
D. w dniu zdarzenia
Odpowiedź, że zespół powypadkowy sporządza dokumentację powypadkową w terminie nie później niż 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku jest prawidłowa. Zgodnie z przepisami prawa pracy oraz regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, kluczowe jest, aby dokumentacja powypadkowa była dokładnie i terminowo sporządzona, co pozwala na rzetelną analizę okoliczności zdarzenia. W praktyce oznacza to, że po uzyskaniu informacji o wypadku, zespół ma obowiązek przeprowadzenia dochodzenia oraz zgromadzenia wszystkich niezbędnych dowodów w ciągu 14 dni. Przyspiesza to proces ustalania przyczyn wypadku oraz umożliwia wdrożenie działań naprawczych, co jest niezbędne do poprawy bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dodatkowo, sporządzanie dokumentacji w odpowiednim terminie jest również istotne dla spełnienia wymogów ubezpieczeniowych oraz możliwych dochodzeń prawnych. W praktyce, w wielu firmach, zespoły powypadkowe korzystają z gotowych wzorów protokołów i kart wypadków, co ułatwia im pracę i pozwala na szybsze zebranie wszystkich istotnych informacji.

Pytanie 36

Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?

A. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd
B. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych
C. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu
D. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów
Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem przy planowaniu i realizacji inwestycji budowlanych. Obmiar, nakłady i ceny jednostkowe stanowią fundament obliczeń kosztorysowych, ponieważ dokładnie określają ilość materiałów oraz pracy potrzebnej do wykonania danego zadania budowlanego. Przykładowo, jeśli planujemy budowę ściany, obmiar określi jej wymiary, nakłady zdefiniują, jakie materiały i ile ich będzie potrzebne, a ceny jednostkowe pozwolą na oszacowanie kosztów tych materiałów i robocizny. W praktyce, dokładne określenie tych elementów pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych kosztów projektu, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania budżetem. Zgodnie z normami branżowymi, właściwe ustalenie kosztów bezpośrednich przyczynia się do minimalizacji ryzyka finansowego oraz umożliwia lepsze planowanie harmonogramu prac budowlanych, co jest istotne w kontekście efektywności całego procesu budowlanego.

Pytanie 37

Jaką formę zadrzewień powinno się wybrać, projektując główny element kompozycyjny w ogrodzie?

A. Soliter
B. Aleję
C. Grupę
D. Żywopłot
Aleje, grupy oraz żywopłoty są formami zadrzewień, które w różny sposób wpływają na kompozycję ogrodu, ale żaden z tych typów nie spełnia funkcji dominanty kompozycyjnej tak skutecznie, jak soliter. Aleja to szereg drzew posadzonych w linii, co może tworzyć wrażenie tunelu, ale nie koncentruje uwagi na pojedynczym punkcie. W kontekście projektowania ogrodów, aleje stosowane są głównie do tworzenia dróg dojazdowych lub spacerowych, co może odwracać uwagę od centralnego miejsca w ogrodzie, a nie stanowić jego istoty. Grupy drzew tworzą z kolei zbiory roślin, które współdziałają ze sobą, tworząc naturalnie wyglądające skupiska, ale również nie przyciągają wzroku w sposób, w jaki robi to soliter. Żywopłot natomiast, wykorzystany do oddzielania przestrzeni lub tworzenia intymności, pełni funkcję bardziej praktyczną niż estetyczną, a jego rola jako dominanta kompozycyjna jest ograniczona. W tym kontekście, typowe błędy myślowe polegają na myleniu funkcji estetycznej z praktyczną oraz na niewłaściwym rozumieniu tego, co oznacza dominanta kompozycyjna w krajobrazie ogrodowym. Aby skutecznie tworzyć przestrzenie, które są zharmonizowane i przyciągające uwagę, projektanci powinni dążyć do wyodrębnienia pojedynczych, wyrazistych elementów w ogrodzie, co w przypadku podanych form zadrzewień nie jest osiągalne.

Pytanie 38

Podczas której z wymienionych aktywności pracownik nie ma obowiązku korzystania z hełmu ochronnego?

A. Przycinanie trzymetrowego żywopłotu z grabu pospolitego
B. Ścinka drzew piłą spalinową
C. Zakładanie oczka wodnego do głębokości 0,5 metra
D. Konserwacja konarów starszych drzew
Zakładanie oczka wodnego do głębokości 0,5 metra jest czynnością, przy której stosowanie hełmu ochronnego nie jest zazwyczaj wymagane. Ta aktywność nie wiąże się z ryzykiem urazów głowy spowodowanych upadającymi przedmiotami lub innymi zagrożeniami, które są typowe dla prac w bardziej niebezpiecznych środowiskach. Prace związane z zakładaniem oczka wodnego odbywają się na poziomie gruntu, a ryzyko kontuzji głowy jest minimalne. W praktyce, odpowiednie zabezpieczenia przy tego typu pracach obejmują stosowanie rękawic ochronnych, aby chronić dłonie przed zranieniami, a także obuwia roboczego, które zapewnia stabilność i bezpieczeństwo podczas przemieszczania się w terenie. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa pracy oraz normami BHP, zaleca się ocenę ryzyka w miejscu pracy, co może pomóc w określeniu, jakie środki ochrony osobistej są najbardziej odpowiednie. Wniosek jest jasny: w przypadku zakupu i instalacji oczka wodnego do takiej głębokości, hełm ochronny nie jest konieczny, co czyni tę odpowiedź prawidłową.

Pytanie 39

W jakiej skali wykonuje się część graficzną miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego?

A. 1:1000
B. 1:100
C. 1:200
D. 1:50
Skala 1:100 oraz 1:50 są zbyt dużymi powiększeniami dla miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co prowadzi do trudności w interpretacji całościowego układu przestrzennego. W przypadku skali 1:100, każdy centymetr na planie odpowiada 1 metr na terenie, co może sprawić, że szczegóły związane z układem drogowym, granicami działek czy innymi elementami stanie się nieczytelne w kontekście szerszego planu. Z kolei skala 1:50, w której 1 centymetr na planie odpowiada 0,5 metra w rzeczywistości, jest zbyt szczegółowa dla tego rodzaju dokumentu, co może prowadzić do przeładowania informacjami. Użycie takich skal jest typowym błędem, ponieważ nie uwzględnia podstawowej zasady planowania, która mówi o konieczności wyważenia detali z ogólnym zarysem przestrzennym. Skala 1:200 z kolei, choć bliższa właściwym wymogom, również jest niewłaściwa, ponieważ nie oddaje wystarczająco dobrze kontekstu urbanistycznego, który wymaga szerszego ujęcia. Zatem wybór niewłaściwej skali przy opracowywaniu MPZP może prowadzić do nieporozumień i błędnych decyzji w zakresie zagospodarowania przestrzeni, co w konsekwencji wpływa na planowanie urbanistyczne i jakość życia mieszkańców.

Pytanie 40

Które z szyszek drzew nie nadają się do tworzenia dekoracji świątecznych?

A. Szyszki sosny pospolitej (Pinus sylvestris)
B. Szyszki jodły pospolitej (Abies alba)
C. Szyszki modrzewia europejskiego (Larix decidua)
D. Szyszki świerka pospolitego (Picea abies)
Jodła pospolita (Abies alba) jest drzewem, którego szyszki nie nadają się do wykonania stroików świątecznych. Powodem jest ich struktura oraz sposób, w jaki się osypują. Szyszki jodły mają tendencję do otwierania się i zrzucania nasion w wyniku zmieniających się warunków atmosferycznych, co powoduje, że pozostają z nich tylko resztki, które nie nadają się do dekoracji. W przeciwieństwie do szyszek świerku, sosny czy modrzewia, które mają bardziej trwałą strukturę i łatwo dają się formować w różnorodne kompozycje, szyszki jodły są mniej stabilne i mniej estetyczne w kontekście dekoracji. Przykładem zastosowania szyszek świerku lub sosny w stroikach świątecznych jest ich wykorzystanie w połączeniu z innymi elementami, takimi jak gałązki iglaste, które dodają świeżości i aromatu. Warto również pamiętać, że wybór odpowiednich materiałów do stroików jest kluczowy dla uzyskania pożądanej estetyki oraz trwałości dekoracji.