Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 13:44
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 13:56

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz roczne dochody prosiąt w fermie, w której utrzymywanych jest 9 loch. Wskaźnik urodzeń wynosi 2. Średnia liczba prosiąt na lochę to 11.

A. 99 prosiąt

B. 198 prosiąt

C. 250 prosiąt

D. 18 prosiąt

Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę wskaźnik plenności oraz średnią liczbę prosiąt w miocie. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że lochy będą się kryć dwa razy w roku. Średnia liczba prosiąt w miocie wynosi 11. Dlatego roczne przychody prosiąt można obliczyć w następujący sposób: 9 loch x 2 krycia x 11 prosiąt = 198 prosiąt. Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu gospodarstwem hodowlanym, ponieważ pozwalają na prognozowanie przychodów oraz efektywne planowanie zasobów. W praktyce, zrozumienie tych wskaźników jest istotne dla podejmowania decyzji dotyczących żywienia, leczenia czy też optymalizacji warunków hodowlanych. W branży hodowlanej stosuje się różnorodne wskaźniki wydajności, które pomagają zwiększać rentowność gospodarstw. Dbałość o zdrowie loch oraz właściwe zarządzanie reprodukcją są fundamentami, które wpływają na sukces finansowy hodowli.

Pytanie 2

Najwyższy poziom wydobycia amoniaku do atmosfery występuje w intensywnym chowie

A. bydła

B. królików

C. owiec

D. świń

Pojęcia związane z emisją amoniaku w kontekście różnych gatunków zwierząt gospodarskich są złożone i wymagają pewnej wiedzy na temat biologii tych zwierząt oraz ich wpływu na środowisko. Króliki, choć również hodowane w intensywnych farmach, produkują znacząco mniej amoniaku niż świnie, ponieważ ich odchody mają inną strukturę chemiczną. Bydło, mimo że ma duże potrzeby pokarmowe, również nie emituje amoniaku w tak dużych ilościach jak świnie, ponieważ ich metabolizm jest dostosowany do innego rodzaju paszy, co wpływa na ich wydalanie. Owce mają podobne cechy jak bydło, co skutkuje mniejszą emisją amoniaku w porównaniu do świń. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie zwierzęta gospodarskie emitują amoniak w równych ilościach. Powoduje to nieporozumienia dotyczące wpływu różnych rodzajów hodowli na środowisko. Kluczowe jest zrozumienie, że intensywność chowu, rodzaj diety, a także metody zarządzania odpadami mają ogromny wpływ na poziom emisji. W praktyce zatem, odpowiednie zarządzanie hodowlą świń, w tym stosowanie zrównoważonych praktyk oraz technologii przetwarzania, jest kluczowe dla ograniczenia tych emisji oraz ochrony jakości powietrza.

Pytanie 3

Świnie w typie mięsnym

A. wolno rosną i późno dojrzewają.

B. szybko rosną i wcześnie dojrzewają.

C. wolno rosną i wcześnie dojrzewają.

D. szybko rosną i późno dojrzewają.

Świnie w typie mięsnym wyróżniają się przede wszystkim bardzo szybkim tempem wzrostu, ale jednocześnie ich dojrzałość rzeźna następuje nieco później niż w innych typach użytkowych, na przykład tłuszczowym czy słoninowym. Szybki wzrost odnosi się do intensywnego przyrostu masy mięśniowej w stosunkowo krótkim czasie, co sprawia, że takie świnie osiągają wysoką wydajność rzeźną i są preferowane w nowoczesnych gospodarstwach nastawionych na produkcję mięsa wysokiej jakości. Opóźniona dojrzałość rzeźna pozwala na uzyskanie bardziej korzystnych parametrów mięsa – takich jak odpowiednia marmurkowatość czy soczystość. W praktyce hodowlanej często wybiera się właśnie świnie tego typu, bo pozwalają one na bardziej ekonomiczną produkcję oraz efektywne wykorzystanie paszy. Warto wiedzieć, że w Polsce i wielu innych krajach Unii Europejskiej, standardy jakości mięsa wieprzowego wymagają odpowiedniego udziału mięsa w tuszy, co jest możliwe właśnie dzięki świniom szybko rosnącym i późno dojrzewającym. Z mojego doświadczenia wynika, że takie zwierzęta lepiej radzą sobie z intensywnym żywieniem i adaptują się do systemów produkcji na dużą skalę. Dla hodowców najważniejsze jest, aby połączyć te cechy z odpowiednim zdrowiem i odpornością, co daje najlepszy efekt końcowy.

Pytanie 4

Zgodnie z Zasadami Wzajemnej Zgodności dotyczących dobrostanu, minimalny okres, w którym prosięta powinny pozostawać z lochą, przy braku zagrożenia dla życia i zdrowia zarówno lochy, jak i prosiąt, wynosi

A. 35 dni

B. 21 dni

C. 28 dni

D. 14 dni

Odpowiedzi 14 dni, 21 dni oraz 35 dni są po prostu niepoprawne z różnych powodów. Czas spędzany przez prosięta z lochą wynoszący 14 dni to za mało. W takim młodym wieku prosięta nie mają szans na samodzielne adaptowanie się do nowego otoczenia, a to zwiększa ryzyko stresu czy problemów zdrowotnych. Gdyby prosięta były odłączane w tym czasie, mogłyby nie dostać wystarczająco dużo naturalnych przeciwciał, a to źle wpływa na ich odporność. Z kolei 21 dni to też nie to, czego potrzebują – to za krótko, by mogły w pełni korzystać z mleka i uczyć się od matki. Krótszy czas z matką może później prowadzić do różnych problemów behawioralnych. A 35 dni, no cóż, to już przesada w standardowych praktykach hodowlanych. Zbyt długie przebywanie prosiąt z lochą może wprowadzać dodatkowy stres, zwłaszcza w dużych hodowlach, gdzie miejsca dla matek jest mniej. Niektóre normy hodowlane mówią, że trzeba je oddzielać w odpowiednim momencie, by nie rywalizowały o zasoby z matką. Dlatego ten minimalny czas 28 dni jest tak istotny, bo wspiera dobrostan zwierząt i ogólną efektywność hodowli.

Pytanie 5

Jak określa się zaburzenie behawioralne u koni, które charakteryzuje się ciągłym przestępowaniem i przenoszeniem ciężaru ciała z jednej przedniej nogi na drugą?

A. Tkanie

B. Lęk separacyjny

C. Naśladownictwo

D. Łykawość

Tkanie to zaburzenie behawioralne, które charakteryzuje się powtarzającym przestępowaniem oraz przenoszeniem ciężaru ciała z jednej nogi przedniej na drugą. Zjawisko to występuje głównie u koni trzymanych w warunkach ograniczonej przestrzeni, co ogranicza ich naturalne zachowania. Tkanie może być objawem stresu, nudy lub frustracji, związanym z brakiem odpowiedniej stymulacji fizycznej i psychicznej. W praktyce, aby zapobiegać tkaniu, ważne jest stworzenie koniowi odpowiednich warunków życia, jak wyposażenie stajni w odpowiednią przestrzeń do ruchu, regularne ćwiczenia oraz interaktywne formy stymulacji. Dobrym rozwiązaniem są również zajęcia, które angażują konia w różne formy pracy, takie jak jazda w terenie, praca w lonżach czy ćwiczenia skokowe. W przypadku wystąpienia tkaniu, warto także skonsultować się z weterynarzem lub behawiorystą zwierzęcym, aby dostosować podejście terapeutyczne do indywidualnych potrzeb konia. Wiedza na temat tego zaburzenia jest niezbędna, aby zrozumieć, jak ważne jest zapewnienie koniom odpowiednich warunków do życia, co bezpośrednio wpływa na ich zdrowie psychiczne i fizyczne.

Pytanie 6

Wskaż temperaturę graniczną, powyżej której plemniki buhaja zostaną bardzo szybko uszkodzone, np. w trakcie wyjmowania nasienia z kontenera.

A. −190°C

B. −170°C

C. −130°C

D. −150°C

W pracy z kriokonserwacją nasienia buhajów bardzo łatwo ulec złudzeniu, że im niższa temperatura, tym lepiej – stąd pewnie wybór temperatur typu −150°C, −170°C czy nawet −190°C. Jednak takie podejście wynika z nie do końca właściwego zrozumienia, jak dokładnie zachowują się komórki podczas zamrażania i rozmrażania. W praktyce większość materiałów biologicznych, w tym plemniki, przechodzi tzw. punkt szklistości właśnie w okolicach −130°C. To jest moment, kiedy woda wewnątrz komórek przestaje być cieczą, a staje się szklistą, niekrystaliczną substancją, która chroni komórki przed uszkodzeniem. Jeśli temperatura choć na chwilę wzrośnie powyżej tej granicy, następują gwałtowne zmiany ciśnienia osmotycznego, a błony komórkowe zaczynają się destabilizować. Zbyt niskie wartości, jak −170°C czy −190°C, są oczywiście bezpieczne, ale nie stanowią „punktu krytycznego” – one tylko zwiększają margines bezpieczeństwa, bo w tych zakresach i tak nie dochodzi już do żadnych zmian w strukturze biologicznej. Wybierając −150°C, można się kierować przekonaniem, że margines powinien być jak najszerszy, ale to trochę niepotrzebne komplikowanie procedur – najważniejsze jest, by nie dopuścić do przekroczenia −130°C w górę, bo to właśnie wtedy zaczyna się realne ryzyko uszkodzeń. Wiele osób bagatelizuje też wpływ krótkotrwałego wyjmowania słomek z kontenera, sądząc, że dopiero wyższe temperatury są groźne. To błąd – już nawet chwilowe ocieplenie powyżej tej granicy powoduje nieodwracalne zmiany. Osobiście uważam, że świadomość tej granicy to podstawa dobrej praktyki laboratoryjnej, bo pozwala uniknąć strat materiału i niepotrzebnych niepowodzeń w rozrodzie bydła. Dlatego nie warto sugerować się tylko jak najniższą temperaturą, ale zrozumieć, co dokładnie się dzieje przy −130°C – to właśnie ten próg jest kluczowy w praktyce!

Pytanie 7

Metoda chemiczna usuwania rogów u cieląt opiera się na zastosowaniu

A. dekornizatora gazowego

B. linki do dekomizacji

C. sztyftu kaustycznego

D. urządzenia Robertsa

Wybór przyrządu Robertsa jako metody dekornizacji cieląt jest nieodpowiedni, ponieważ jest to narzędzie mechaniczne, które zakłada obcinanie rogów. Ta metoda może prowadzić do znacznego stresu i bólu dla zwierząt, a także zwiększa ryzyko zakażeń i powikłań. W kontekście dobrostanu zwierząt, wiele organizacji weterynaryjnych odradza stosowanie tej metody, sugerując bardziej humanitarne podejścia. Linka do dekornizacji, choć powszechnie znana, również nie jest akceptowalną metodą, gdyż może prowadzić do niedokładności w zabiegu i nieprzewidywalnych skutków ubocznych, co może stwarzać zagrożenie dla zdrowia zwierząt. Z kolei dekornizator gazowy, mimo iż jest bardziej nowoczesnym i technologicznym rozwiązaniem, także niesie ze sobą ryzyko poparzeń i wymaga specjalistycznej wiedzy oraz doświadczenia w obsłudze urządzeń gazowych. Różne metody dekornizacji muszą być starannie rozważane z uwagi na ich skuteczność oraz dobrostan zwierząt. Właściwe podejście powinno opierać się na znanych standardach branżowych, które zalecają stosowanie mniej inwazyjnych i bardziej humanitarnych rozwiązań, takich jak sztyft kaustyczny, co zapewnia efektywne usunięcie rogów bez zbędnego cierpienia.

Pytanie 8

Jaja pochodzące z hodowli na wolnym wybiegu powinny być oznaczone kodem odpowiadającym systemowi chowu

A. 3

B. 2

C. 0

D. 1

Jaja pochodzące z chowu z wolnego wybiegu oznaczone są kodem '1' zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi oznakowania jaj. W tym systemie oznaczenie '1' wskazuje, że kury miały dostęp do wolnego wybiegu, co oznacza, że spędzają czas na świeżym powietrzu oraz mają dostęp do naturalnych warunków. Praktyka ta jest zgodna z rosnącymi oczekiwaniami konsumentów dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zwiększenie przestrzeni życiowej kur oraz możliwość poruszania się na zewnątrz przyczynia się do ich lepszego samopoczucia oraz zdrowia, co w rezultacie wpływa na jakość jaj. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest oznakowanie produktów w sklepach, co pozwala konsumentom dokonywać świadomych wyborów. Kluczowe jest również przestrzeganie zasad dobrostanu zwierząt, co jest udokumentowane w standardach takich jak European Union Animal Welfare Regulations.

Pytanie 9

Mocznika dodatek do dawki paszowej może być wykorzystywany w żywieniu

A. świń

B. koni

C. bydła

D. indyków

Dodatek mocznika do dawki pokarmowej jest szeroko stosowany w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka oraz mięsa. Mocznik, będący źródłem azotu, jest wykorzystywany do poprawy jakości paszy, co przyczynia się do lepszego wykorzystania białka przez zwierzęta. Zastosowanie mocznika w gospodarstwach hodowlanych pozwala na zwiększenie efektywności żywienia, ponieważ umożliwia uzupełnienie niedoboru białka w paszach objętościowych, takich jak siano czy kiszonki. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, dodatek mocznika może wspierać produkcję mleka, zwiększając wydajność laktacyjną oraz jakość mleka, co jest zgodne z zaleceniami specjalistów żywienia zwierząt. Ważne jest, aby stosować mocznik w odpowiednich dawkach, aby uniknąć problemów z toksycznością. Dobre praktyki w żywieniu bydła zalecają również monitorowanie poziomu mocznika w moczu, co pozwala na ocenę efektywności metabolizmu azotu w organizmie zwierzęcia.

Pytanie 10

Gdy zauważamy, że na rogu krowy znajdują się cztery obrączki, to przewidywany jej wiek, podany w latach, wynosi

A. 10-11

B. 6-7

C. 8-9

D. 4-5

Odpowiedź 6-7 lat jest poprawna, ponieważ wiek krowy można oszacować na podstawie liczby obrączek na jej rogu. W praktyce hodowlanej, obrączki te są stosowane jako znaki identyfikacyjne, które często odzwierciedlają wiek zwierzęcia. Krowy w wieku 6-7 lat są zazwyczaj dojrzałe, zdolne do rozrodu i osiągają szczyt swojej wydajności mlecznej. Warto zaznaczyć, że dobry producent mleka powinien rozumieć znaczenie wieku krowy, aby móc efektywnie zarządzać stadem. Przykładowo, krowy w tym przedziale wiekowym mogą być bardziej odporne na choroby w porównaniu do młodszych osobników, co jest istotne w kontekście zdrowia stada. W praktyce, wiedza na temat wieku zwierząt pozwala także na lepsze planowanie reprodukcji oraz wykorzystanie strategii zarządzania paszą, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji mleka i mięsa.

Pytanie 11

Najmniej szybkim sposobem poruszania się konia jest

A. inochód

B. cwał

C. stęp

D. kłus

Stęp jest najwolniejszym chodem konia, charakteryzującym się równomiernym, czterotaktowym ruchem, w którym koń porusza się powoli, stawiając kolejno wszystkie cztery kopyta. W stępie każdy kopyto dotyka ziemi osobno, co daje wrażenie płynności i stabilności. Jest to chód, który często stosowany jest w pracy z końmi w ujeżdżeniu oraz w czasie spacerów, ponieważ pozwala na kontrolowanie tempa oraz zwiększa komfort zarówno dla jeźdźca, jak i dla konia. Stęp jest idealny na rozgrzewkę oraz w przypadku długich przejażdżek, gdzie ważne jest, aby koń nie męczył się zbytnio. W praktyce, poprawne wykonywanie stępu jest podstawą dla dalszego rozwoju w pracy z koniem, a również występuje w różnych dyscyplinach jeździeckich, takich jak ujeżdżenie czy jazda rekreacyjna. Warto również zauważyć, że stęp jest kluczowy w procesie rehabilitacji koni po kontuzjach, gdyż umożliwia im stopniowy powrót do pełnej sprawności.

Pytanie 12

Po przeprowadzeniu uboju gospodarczego tucznika przed jego sprzedażą, mięso musi być koniecznie zbadane na obecność

A. włośni.

B. salmonelli.

C. owsików.

D. nicieni.

Odpowiedź "włośni" jest prawidłowa, ponieważ przed sprzedażą mięsa wieprzowego, szczególnie tucznika, konieczne jest badanie na obecność włośni (Trichinella spiralis). Włośnica to poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, związane z konsumpcją niedogotowanego mięsa zarażonych zwierząt. Badania na obecność włośni są standardem w branży mięsnej, co wynika z przepisów prawa oraz zasad dobrej praktyki w produkcji żywności. W instytucjach zajmujących się kontrolą jakości żywności, takich jak sanepid, przeprowadza się rygorystyczne analizy mięsa, aby zapewnić, że nie stanowi ono zagrożenia dla konsumentów. W przypadku pozytywnego wyniku badania na włośnie, mięso nie może być sprzedawane, co podkreśla znaczenie prewencji w zapobieganiu chorobom. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie procedur kontrolnych w rzeźniach, które zapewniają regularne badania próbek mięsa na obecność włośni, co jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również działania na rzecz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 13

Kość krucza występuje u

A. kur.

B. psów.

C. koni.

D. bydła.

Kość krucza to bardzo charakterystyczny element szkieletu ptaków, występujący właśnie u kur i innych gatunków ptactwa. Wiesz co jest ciekawe? U ptaków ta kość jest mocno rozwinięta, bo pełni ważną rolę stabilizującą podczas lotu – działa trochę jak „sprężyna”, która wspiera pracę skrzydeł i chroni staw barkowy przed nadmiernym rozciąganiem przy silnych ruchach. Zresztą, w anatomii porównawczej często podkreśla się, że obecność dobrze wykształconej kości kruczej odróżnia ptaki od ssaków, gdzie kość ta występuje w formie szczątkowej lub zrasta się z innymi elementami obręczy barkowej. W praktyce, znajomość tej różnicy przydaje się przy identyfikacji szkieletów zwierząt, np. w weterynarii czy biologii sądowej – można szybko rozpoznać, czy mamy do czynienia z ptakiem, czy ssakiem. W literaturze zaleca się, by przy nauce anatomii zwierząt gospodarskich zawsze zwracać uwagę na obecność kości kruczej u ptaków i jej brak u dużych ssaków – to taki klasyczny przykład różnic anatomicznych między gromadami. Moim zdaniem, warto zawsze patrzeć szerzej na takie detale, bo potem w praktyce weterynaryjnej czy zoologicznej pozwalają one szybciej i pewniej podejmować decyzje.

Pytanie 14

Ruja u krów przejawia się między innymi

A. brakiem apetytu

B. oddaleniem się od stada

C. skakaniem na inne zwierzęta

D. leżeniem

Skakanie na inne zwierzęta jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów rui u krów. W okresie rui, samice stają się bardziej ekspresyjne i skłonne do interakcji z innymi osobnikami, co może przejawiać się w zachowaniach takich jak skakanie. To zachowanie jest naturalne i wynika z hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, zwiększając jej aktywność i gotowość do krycia. W praktyce, hodowcy mogą wykorzystać te zachowania do planowania procesu inseminacji, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mlecznej oraz rozmnażania. Ważne jest, aby obserwować stado i notować zachowania krów, co pozwoli na lepszą koordynację działań związanych z reprodukcją. Warto również dodać, że zrozumienie cyklu rui i związanych z nim zachowań jest fundamentalne dla zarządzania stadem oraz zapewnienia ich dobrostanu, co jest zgodne z aktualnymi standardami w chowie bydła.

Pytanie 15

Prawidłowo zbudowane wymię u krów ma kształt

A. piętrowy.

B. miskowaty.

C. kulisty.

D. obwisły.

Prawidłowo zbudowane wymię u krowy faktycznie przyjmuje kształt miskowaty. Ten typ budowy jest uważany za najbardziej pożądany zarówno z punktu widzenia fizjologii laktacji, jak i praktycznych aspektów codziennego doju. Wymię o takim kształcie jest szeroko rozstawione, ma wyraźnie oddzielone ćwiartki, a strzyki są symetrycznie rozmieszczone, co daje dostępność do każdej części wymienia. Taki kształt zapewnia równomierny odpływ mleka i minimalizuje ryzyko zastoju, przez co spada prawdopodobieństwo wystąpienia mastitis, czyli zapalenia wymienia. Z mojego doświadczenia wynika, że w praktyce hodowlanej właśnie krowy z miskowatym wymieniem są preferowane przez dojarzy, bo łatwiej przeprowadzić dokładny dój mechaniczny, a samo wymię jest mniej podatne na urazy mechaniczne. Branżowe standardy, jak np. wytyczne oceny pokroju bydła mlecznego (tzw. liniowa ocena pokroju), wyraźnie wskazują, że kształt miskowaty jest najbardziej wartościowy. Co ciekawe, ten typ wymienia sprzyja też dłuższej wydajności krowy w stadzie, bo jest mniej obciążony grawitacyjnie niż formy obwisłe czy kuliste. Praktyka pokazuje, że nie tylko aspekt wizualny ma znaczenie, ale chodzi też o zdrowie i komfort zwierzęcia oraz jakość i bezpieczeństwo pozyskiwanego mleka. Dobry hodowca zawsze zwraca na to uwagę przy selekcji jałówek na matki krów mlecznych.

Pytanie 16

Aby właściwie przygotować preliminarz pasz, należy uwzględnić rezerwy. W przypadku pasz: treściwych – 5%, objętościowych suchych – 15%, objętościowych soczystych – 25%. Rezerwę 25% należy zastosować do

A. siana łąkowego

B. kiszonki z kukurydzy

C. otrąb pszennych

D. makuchu rzepakowego

Kiszonki z kukurydzy są paszą objętościową soczystą, dla której zgodnie z przyjętymi standardami sporządzania preliminarza pasz stosuje się rezerwę wynoszącą 25%. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się wysoką zawartością wody oraz składników odżywczych, co sprawia, że jest cennym źródłem energii i białka dla zwierząt. Stosowanie 25% rezerwy ma na celu zabezpieczenie odpowiedniej ilości paszy, biorąc pod uwagę zmienność jakości oraz możliwość strat podczas użytku. Ważne jest, aby dokładnie monitorować jakość kiszonek, ponieważ czynniki takie jak fermentacja, warunki przechowywania oraz dojrzałość roślin mają istotny wpływ na ich wartość odżywczą. W praktyce, rolnicy powinni regularnie oceniać skład chemiczny kiszonek, aby dostosować dawki pasz do potrzeb żywieniowych zwierząt, co pozwala na optymalizację produkcji oraz minimalizację kosztów. Poprawne zarządzanie rezerwami pasz jest kluczowe dla efektywności gospodarstwa i dobrostanu zwierząt.

Pytanie 17

Niedobór witaminy E może prowadzić do

A. gnilca

B. problemów ze wzrokiem

C. zaburzeń płodności

D. krzywicy

Niedobory witaminy E mogą prowadzić do zaburzeń płodności z powodu jej roli jako silnego przeciwutleniacza, który chroni komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Witamina E wspiera integralność błon komórkowych oraz wpływa na funkcjonowanie układu hormonalnego, co jest kluczowe dla zdrowia reprodukcyjnego. Badania wykazały, że witamina E może wpływać na jakość nasienia u mężczyzn oraz na procesy owulacji i implantacji zarodków u kobiet. Zatem, jej odpowiedni poziom jest istotny dla zachowania zdrowia reprodukcyjnego. Na przykład, suplementacja witaminą E w przypadku mężczyzn z problemami z płodnością może przyczynić się do poprawy jakości nasienia. W kontekście dobrych praktyk żywieniowych, zaleca się, aby osoby starające się o potomstwo dbały o zróżnicowaną dietę bogatą w źródła witaminy E, takie jak orzechy, nasiona i warzywa liściaste. Należy również monitorować poziom tej witaminy w organizmie, aby uniknąć potencjalnych niedoborów, które mogą negatywnie wpływać na procesy rozrodcze.

Pytanie 18

W zakiszonej masie do wytworzenia kwasu mlekowego w ilości warunkującej prawidłowy przebieg zakiszania konieczna jest niezbędna ilość

A. witamin.

B. węglowodanów.

C. tłuszczy.

D. białka.

Właściwie wskazałeś na węglowodany jako składnik kluczowy dla prawidłowego przebiegu procesu zakiszania. To właśnie węglowodany, a dokładniej cukry proste zawarte w zielonce, są podstawowym substratem dla bakterii mlekowych. Podczas fermentacji bakterie te przetwarzają cukry na kwas mlekowy, który zakwasza środowisko i hamuje rozwój niepożądanych mikroorganizmów, zabezpieczając kiszonkę przed psuciem. Z mojego doświadczenia wynika, że im więcej łatwo fermentujących węglowodanów w początkowej masie, tym szybciej i pewniej uzyskuje się stabilną i bezpieczną kiszonkę. Z tego powodu praktycy często dodają melasę, kukurydzę lub inne surowce bogate w cukry, gdy zakiszają rośliny ubogie w węglowodany, np. lucernę czy trawy. Standardy żywieniowe i zalecenia instytutów rolniczych wyraźnie podkreślają tę zależność, bo bez wystarczającej ilości cukrów praktycznie nie ma szans na skuteczną fermentację mlekową. Warto też wiedzieć, że zbyt mała ilość węglowodanów powoduje rozwój niepożądanych bakterii masłowych, co prowadzi do psucia paszy. W praktyce polowej kontrola zawartości cukrów w materiale wyjściowym i ewentualne ich uzupełnianie to jeden z podstawowych elementów dobrze przeprowadzonego procesu zakiszania.

Pytanie 19

Na mineralizację kości wpływają:

A. wapń, magnez, witamina A

B. wapń, fosfor, witamina D

C. potas, fosfor, witamina A

D. wapń, potas, witamina D

No to super, że wskazałeś wapń, fosfor i witaminę D! Te składniki naprawdę są mega ważne dla zdrowia naszych kości. Wapń to jakby budulec, bez niego kości nie byłyby twarde i mocne. Fosfor? To też kluczowy gracz, bo łączy się z wapniem, by tworzyć coś, co nazywamy hydroksyapatytem – to główny składnik kości. A witamina D to must-have, bo bez niej organizm nie wchłonie wapnia jak należy. Jak nam brakuje tych rzeczy, to kości mogą się osłabiać i łatwiej je złamać. Dlatego warto jeść zbilansowane posiłki, szczególnie w dzieciństwie i starości. Dobrze jest mieć w diecie mleko, ryby, orzechy i te zielone warzywa. A pamiętaj też o słońcu, bo witaminę D można też złapać na zewnątrz. To wszystko ma ogromne znaczenie dla zdrowia naszych kości.

Pytanie 20

Który składnik paszy dostarcza najwięcej energii?

A. włókno

B. popiół

C. białko

D. tłuszcz

Tłuszcz jest najważniejszym składnikiem energotwórczym w paszy zwierzęcej, ponieważ dostarcza największą ilość energii na jednostkę masy. W porównaniu do białka i węglowodanów, które dostarczają około 4 kcal na gram, tłuszcz dostarcza aż 9 kcal na gram. Dlatego dodatek tłuszczu do paszy jest powszechnie stosowany w praktykach żywieniowych, aby zwiększyć kaloryczność diety zwierząt, co jest kluczowe w intensywnych systemach produkcji zwierzęcej. Przykładowo, w dietach dla bydła mlecznego stosuje się oleje roślinne lub tłuszcze zwierzęce, aby zwiększyć wydajność mleka oraz poprawić kondycję zwierząt. Ponadto, w zastosowaniach przemysłowych, odpowiednie dawki tłuszczu mogą wpływać na smakowitość paszy i poprawić jej strawność. W kontekście standardów, warto zauważyć, że dodawanie tłuszczu powinno być zgodne z zaleceniami dotyczącymi żywienia zwierząt, które uwzględniają ich potrzeby energetyczne oraz wymagania zdrowotne.

Pytanie 21

Wskaż produkt uboczny, który powstaje podczas wytwarzania piwa i jest stosowany w karmieniu bydła.

A. Śruta poekstrakcyjna

B. Makuchy

C. Młóto

D. Ekspelery

Młóto jest istotnym produktem ubocznym powstającym podczas produkcji piwa, który znajduje zastosowanie w żywieniu zwierząt, w szczególności bydła mlecznego. Jest to materiał bogaty w białko, błonnik oraz składniki mineralne, co czyni go wartościowym dodatkiem do paszy dla krów. Młóto, będące pozostałością po procesie warzenia, zawiera znaczące ilości składników odżywczych, które mogą wspierać zdrowie i wydajność mleczną krów. W praktyce, stosowanie młóta w diecie bydła może poprawić efektywność wykorzystania paszy oraz wpłynąć na jakość mleka. Warto również zauważyć, że młóto ma korzystny wpływ na procesy fermentacyjne w żołądku krów, co może przyczyniać się do lepszego trawienia i przyswajania składników odżywczych. W branży hodowlanej młóto jest często wykorzystywane jako składnik pasz treściwych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami żywienia zwierząt. Zarządzanie paszami z młóta, odpowiednie dawkowanie oraz analiza wartości odżywczej są kluczowe dla osiągania optymalnych wyników produkcyjnych.

Pytanie 22

Ejakulacja to

A. popęd płciowy

B. uwolnienie komórki jajowej

C. wytrysk nasienia

D. wzwód

Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.

Pytanie 23

Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie mieszanki mineralnej dla 5 klaczy w okresie laktacji, przy stosowaniu 200 g/szt./dzień?

A. 25 dni

B. 15 dni

C. 20 dni

D. 30 dni

Odpowiedź 15 dni jest prawidłowa, ponieważ obliczenia są oparte na dokładnych danych dotyczących zapotrzebowania klaczy w okresie laktacji. Klacze w tym okresie wymagają specjalistycznej diety, w tym odpowiedniej dawki minerałów. W przypadku pięciu klaczy, każda z nich potrzebuje 200 g mieszanki mineralnej dziennie, co daje łącznie 1000 g (czyli 1 kg) dziennie dla wszystkich pięciu klaczy. Posiadając 15 kg mieszanki, dzielimy tę wartość przez dzienne zapotrzebowanie. 15 kg to 15000 g, więc 15000 g / 1000 g = 15 dni. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce hodowlanej, aby zapewnić zdrowie i wydajność zwierząt. Utrzymanie odpowiedniego poziomu witamin i minerałów w diecie klaczy w okresie laktacji jest niezbędne dla ich dobrego stanu zdrowia oraz jakości mleka, co ma bezpośredni wpływ na wzrost i rozwój źrebiąt. Warto zwrócić uwagę na to, że niedobory minerałów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego precyzyjne obliczenia są nieocenione w praktyce żywienia zwierząt.

Pytanie 24

Koza została skutecznie pokryta 15 października. Kiedy przewiduje się termin porodu?

A. 15 marca

B. 15 lipca

C. 15 stycznia

D. 15 lutego

Odpowiedź 15 marca jest jak najbardziej okej, bo ciąża kozy trwa około 150 dni, czyli jakieś pięć miesięcy. Jeśli liczymy od 15 października, dodajemy te 150 dni i wychodzi nam właśnie 15 marca jako dzień porodu. W hodowli kóz dobrze jest znać dokładny termin porodu, bo można wtedy lepiej zapewnić opiekę nad zwierzęciem i przygotować wszystko, jak jedzenie, miejsce na poród czy opiekę nad maluchami. Zrozumienie, jak działa cykl reprodukcyjny w hodowli, ma ogromne znaczenie dla każdego hodowcy i pozwala lepiej zarządzać zdrowiem zwierząt oraz całym stadem, zgodnie z tym, co zalecają najlepsi w branży.

Pytanie 25

Jakie ma znaczenie witamina K w organizmach zwierzęcych?

A. wzrok

B. krzepliwość krwi

C. mineralizację kości

D. płodność

Witamina K jest bardzo ważna, jeśli chodzi o krzepliwość krwi. Bez niej organizm może mieć spore problemy, bo nie będzie mógł prawidłowo aktywować odpowiednich białek, które są niezbędne do krzepnięcia. Mówiąc prościej, jeśli nie ma wystarczającej ilości witaminy K, ryzyko krwawień wzrasta, a rany goją się wolniej. W medycynie weterynaryjnej na przykład, podawanie witaminy K jest kluczowe przy zatruciach rodentycydami, które potrafią zaburzać ten cykl. Oprócz tego, niektóre badania sugerują, że witamina K może mieć pozytywny wpływ na zdrowie kości, ale jej główna rola to właśnie wsparcie w krzepliwości. Dlatego ważne, aby zwierzęta miały w diecie źródła witaminy K, takie jak zielone warzywa liściaste czy dodatkowe suplementy. Niedobory mogą prowadzić do groźnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 26

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u kóz

B. u owiec

C. u psów

D. u koni

Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.

Pytanie 27

Tężyczka pastwiskowa u bydła pojawia się z powodu niedoboru

A. magnezu

B. żelaza

C. wapnia

D. fosforu

Odpowiedzi dotyczące fosforu, wapnia i żelaza są błędne w kontekście tężyczki pastwiskowej. Fosfor jest niezbędny dla wielu procesów biochemicznych w organizmach zwierząt, w tym dla produkcji energii oraz mineralizacji kości, ale niedobór fosforu nie jest bezpośrednio powiązany z objawami tężyczki. Niewłaściwe zrozumienie roli fosforu może prowadzić do mylnego wniosku, że jest on przyczyną tego schorzenia, co nie znajduje potwierdzenia w literaturze weterynaryjnej. Wapń, podobnie jak magnez, jest kluczowym minerałem, który wpływa na funkcjonowanie mięśni i układu nerwowego. Jednak niedobór wapnia prowadzi do innych problemów, takich jak hipokalcemia, a nie do tężyczki pastwiskowej. Żelazo jest natomiast istotne w kontekście transportu tlenu w organizmach, a jego niedobór może prowadzić do anemii, co również nie jest związane z tężyczką. Typowe błędy myślowe przyczyniające się do tych nieporozumień to niedostateczne zrozumienie specyficznych funkcji poszczególnych minerałów w organizmach zwierząt, co może prowadzić do nieprawidłowego diagnozowania schorzeń i niewłaściwego zarządzania dietą bydła. Właściwe podejście do suplementacji mineralnej, oparte na analizach paszy oraz potrzeb biologicznych zwierząt, jest kluczowe dla zapobiegania problemom zdrowotnym.

Pytanie 28

Czubki kopyt są skierowane do wewnątrz, co powoduje, że zewnętrzne ścianki kopyt znoszą większy ciężar niż te wewnętrzne, i to pod ostrzejszym kątem. Czasami tylko jedna noga może ujawniać tę deformację. Konie przy takiej postawie często w ruchu bilardują. Taki układ występuje często w przypadku tylnych nóg o kształcie krowim.

A. krowia

B. poprawna

C. szpotawa

D. zgodna

Wybór odpowiedzi "prawidłowa" może wynikać z nieporozumienia dotyczącego biomechaniki kończyn konia. Prawidłowa postawa nóg powinna zapewniać równomierne obciążenie wszystkich części kopyta oraz stawów, co jest kluczowe dla zdrowia i sprawności konia. W przypadku postawy szpotawą, obciążenie jest nierównomierne, co prowadzi do nieprawidłowego rozkładu sił działających na koń. Z kolei odpowiedzi "zbieżna" oraz "krowia" odnoszą się do innych typów ustawienia nóg. Postawa zbieżna charakteryzuje się tym, że kończyny przednie zbliżają się do siebie w ruchu, co nie jest zgodne z opisanym przypadkiem. Z kolei postawa krowia, w której nogi tylnie ustawione są szerzej, również różni się od opisanego fenomenu. Błędne przypisanie tych terminów do sytuacji opisanej w pytaniu może wynikać z mylnych przekonań o ich definicjach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w pracy ze zwierzętami, ponieważ może mieć znaczący wpływ na ich kondycję zdrowotną oraz możliwości treningowe. Dlatego ważne jest, aby osoby pracujące z końmi miały solidną wiedzę na temat anatomii i biomechaniki, aby skutecznie diagnozować i korygować postawy kończyn.

Pytanie 29

Rasa owiec, z której uzyskuje się wełnę o mieszanym składzie frakcji włosów, charakteryzującą się typowym kożuchowym układem, to

A. wrzosówka

B. merynos polski

C. suffolk

D. texel

Wrzosówka to rasa owiec, która charakteryzuje się unikalnym układem frakcji włosów, idealnym do pozyskiwania wełny mieszaną o typowo kożuchowym składzie. Jej wełna, w porównaniu do innych ras, ma wysoką odporność na warunki atmosferyczne oraz dobrą izolacyjność, co czyni ją idealnym surowcem do produkcji odzieży wierzchniej i tekstyliów. Wrzosówki są również cenione za swoje zdolności adaptacyjne, co pozwala im na efektywne wykorzystanie pastwisk w trudnych warunkach, a ich wełna jest używana w przemyśle tekstylnym do tworzenia wyrobów o wysokiej jakości. Dodatkowo, ta rasa owiec jest obiektem zainteresowania w kontekście zrównoważonego rozwoju, jako że wykorzystanie ich wełny wspiera lokalne rynki i tradycyjne metody hodowli, które są zgodne z zasadami dobrych praktyk w hodowli zwierząt. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie wrzosówki w kontekście ochrony bioróżnorodności, ponieważ ich dalsza hodowla przyczynia się do zachowania regionalnych cech genetycznych owiec.

Pytanie 30

Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt jest m.in. jedną z przyczyn

A. anemii

B. krzywicy

C. perozy

D. łomikostu

Krzywica jest schorzeniem spowodowanym niedoborem witaminy D, wapnia lub fosforu, które prowadzi do zaburzeń mineralizacji kości u młodych zwierząt. Wapń odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, w tym w budowie szkieletu oraz w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór wapnia w diecie młodych zwierząt skutkuje osłabieniem struktury kości, ich deformacją oraz zwiększoną łamliwością. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest konieczność monitorowania poziomu wapnia w diecie młodych zwierząt hodowlanych, takich jak cielęta czy prosięta. Właściwe żywienie powinno być zgodne z zaleceniami zawartymi w normach żywieniowych dla poszczególnych gatunków zwierząt, co pozwala zapobiegać tym schorzeniom. Regularne badanie składu paszy oraz suplementacja wapnia są standardowymi praktykami w hodowli, które mają na celu zapewnienie zdrowego wzrostu i rozwoju zwierząt.

Pytanie 31

Ciąża trwa najkrócej u

A. kotki.

B. królicy.

C. lochy.

D. suki.

Ciąża u królicy naprawdę jest wyjątkowo krótka na tle innych zwierząt gospodarskich i domowych – trwa zaledwie około 28-32 dni. To olbrzymia różnica, szczególnie jeśli porównać ją np. z ciążą u suk (psów), gdzie okres ten wynosi średnio 58-68 dni, czy nawet u kotek, które również mają dłuższy okres ciąży (ok. 58-67 dni). W przypadku lochy, czyli świni domowej, mówimy aż o około 114-116 dniach. Szybki rozwój zarodków u królic jest jednym z powodów, dla których króliki należą do gatunków bardzo płodnych – w praktyce hodowlanej pozwala to na uzyskanie nawet kilku miotów rocznie. Z mojego doświadczenia wynika, że w intensywnych hodowlach królików ta wiedza naprawdę się przydaje – pozwala zoptymalizować planowanie rozrodu, zarządzać stadem i planować sprzedaż młodych. Dla technika weterynarii czy hodowcy, znajomość takich szczegółów jest kluczowa, zwłaszcza przy układaniu kalendarza rozrodu i ocenie stanu zdrowia samic. Warto też pamiętać, że krótka ciąża to szybka rotacja miotów, co czasem bywa wyzwaniem pod względem właściwego żywienia i opieki nad młodymi. Króliki mają specyficzne potrzeby związane z karmieniem wysokobiałkową paszą podczas intensywnej laktacji. Moim zdaniem, jeśli ktoś chce prowadzić efektywną hodowlę królików, ta „królewska” krótkość ciąży powinna być na pierwszym miejscu w notatkach – to pozwala lepiej zarządzać całym cyklem produkcyjnym i minimalizować ryzyko błędów.

Pytanie 32

Kopystka jest narzędziem wykorzystywanym do pielęgnacji

A. kopyt

B. uszu

C. skóry

D. racic

Kopystka to narzędzie wykorzystywane głównie w pielęgnacji kopyt zwierząt, szczególnie koni. Jej głównym zadaniem jest usuwanie luźnych fragmentów kopyt oraz czyszczenie ich z zanieczyszczeń, co jest istotne dla zdrowia i komfortu zwierząt. Prawidłowe pielęgnowanie kopyt ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania różnym schorzeniom, takim jak wrzody, grzybice czy ostrogi. Stosowanie kopystki jest częścią rutynowej opieki, którą powinien przeprowadzać zarówno właściciel, jak i profesjonalny kowal. Warto zaznaczyć, że regularne czyszczenie kopyt pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych nieprawidłowości, takich jak pęknięcia czy nadmierne zużycie, co pozwala na szybką interwencję. Zgodnie z rekomendacjami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, kopyta powinny być pielęgnowane co najmniej raz w tygodniu, a w przypadku zwierząt intensywnie użytkowanych – nawet częściej. Przykładem zastosowania kopystki może być sytuacja, gdy po intensywnym treningu na ujeżdżalni, kopyta konia wymagają dokładnego oczyszczenia z piasku, błota i innych zanieczyszczeń, co zapobiega urazom i infekcjom.

Pytanie 33

Obróbka ziemniaków w celu ich wykorzystania w żywieniu świń polega na ich

A. zaparzaniu

B. melasowaniu

C. parowaniu

D. amoniakowaniu

Amoniakowanie, zaparzanie i melasowanie ziemniaków to takie techniki, które nie są zbyt praktykowane w przygotowywaniu paszy dla świń. Amoniakowanie to właściwie traktowanie paszy amoniakiem, żeby zmienić jej strukturę chemiczną. Choć może zwiększyć wartość odżywczą niektórych pasz, to nie jest zbyt bezpieczne dla ziemniaków, bo mogą się wytwarzać szkodliwe związki chemiczne. Zaparzanie to krótki proces gotowania, ale nie wystarcza, żeby zmiękczyć skrobię na tyle, by ułatwić trawienie. Tak naprawdę, to nie przynosi takich korzyści jak parowanie. Melasowanie to dodawanie melasy, żeby pasza była smaczniejsza i bardziej energetyczna, ale to nie ma wiele wspólnego z obróbką ziemniaków. Dlatego stosowanie tych metod do ziemniaków dla świń jest po prostu nieodpowiednie i może prowadzić do problemów ze zdrowiem zwierząt oraz ograniczonej wartości pokarmowej.

Pytanie 34

Rzeczywista płodność to ilość

A. prosiąt żywych uzyskanych w miocie

B. prosiąt pozyskanych od jednej lochy w ciągu roku

C. komórek jajowych gotowych do zapłodnienia w trakcie owulacji

D. żywych prosiąt w okresie do 21 dnia życia

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na szereg nieporozumień dotyczących definicji płodności rzeczywistej oraz jej pomiaru w kontekście hodowli trzody chlewnej. Odpowiedź sugerująca, że płodność rzeczywista to liczba prosiąt żywych w okresie do 21 dnia życia, myli się, gdyż nie uwzględnia całkowitej liczby prosiąt uzyskanych w miocie, a jedynie ich przetrwanie do konkretnego momentu. Tymczasem płodność rzeczywista ma na celu ocenę całkowitej wydajności reprodukcyjnej lochy, co oznacza, że wszystkie prosięta urodzone w miocie powinny być brane pod uwagę, a nie tylko te, które przeżyły do 21. dnia życia. Inna podana odpowiedź sugerująca liczbę prosiąt uzyskanych od jednej lochy w ciągu roku jest również mylna, ponieważ dotyczy rocznej produkcji, a płodność rzeczywista jest mierzona na poziomie miotu, co bardziej precyzyjnie oddaje efektywność pojedynczego porodu. Ostatnia odpowiedź odnosząca się do komórek jajowych zdolnych do zapłodnienia w czasie owulacji jest również błędna, ponieważ odnosi się do aspektów biologii reprodukcyjnej, a nie do miary płodności jako takiej. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie aspektów biologicznych z praktycznymi miarami wydajności w hodowli, co może prowadzić do niewłaściwych strategii zarządzania stadem oraz nieoptymalnych decyzji dotyczących reprodukcji.

Pytanie 35

Witamina, która bierze udział w procesie tworzenia krwi i zapobiega anemii u zwierząt, to witamina

A. D

B. B12

C. H

D. E

Witamina E jest istotna, ale głównie działa jako przeciwutleniacz, a nie pomaga w tworzeniu krwi. Jest to witamina rozpuszczalna w tłuszczach, która dba o zdrowie komórek, zwłaszcza w kontekście ochrony przed szkodliwymi działaniami oksydacyjnymi. Jej rola w produkcji czerwonych krwinek jest dość ograniczona, co czasem myli ludzi, którzy myślą, że może zapobiegać anemii. A witamina H, znana jako biotyna, to głównie temat związany z metabolizowaniem tłuszczów, węglowodanów i białek. Jej brak może prowadzić do kłopotów ze skórą, ale nie wpłynie na produkcję krwi. Witamina D z kolei jest mega ważna dla kości i odporności, ale nie ma zbyt dużego wpływu na tworzenie krwi. To wszystko pokazuje, jak łatwo jest pomylić różne witaminy, bo każda ma swoje unikalne funkcje. Warto znać rolę każdej z nich, bo niedobory mogą prowadzić do różnych problemów zdrowotnych. Dlatego regularne wizyty u weterynarza i badania krwi to dobry pomysł, żeby sprawdzić, czy nie brakuje jakichś witamin.

Pytanie 36

W mieszance używanej w karmieniu prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza należy dodać, aby przygotować 1 tonę tej mieszanki?

A. 20 kg

B. 10 kg

C. 5 kg

D. 50 kg

Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ przeliczając 0,5% zakwaszacza w odniesieniu do 1 tony mieszanki, należy obliczyć wartość w kilogramach. 0,5% z 1000 kg (1 tony) to 0,5/100 * 1000 = 5 kg. Ta wartość jest kluczowa w kontekście prawidłowego żywienia prosiąt, ponieważ odpowiednia ilość zakwaszacza wpływa na ich zdrowie i rozwój. Zakwaszacze pomagają w obniżeniu pH w przewodzie pokarmowym, co sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych oraz ogranicza rozwój patogenów. W praktyce, stosowanie zakwaszaczy w mieszankach paszowych jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami żywienia zwierząt, co przyczynia się do poprawy efektywności produkcji w gospodarstwie hodowlanym. Wiedza na temat dawkowania składników w mieszankach paszowych jest niezbędna dla osiągnięcia odpowiednich wyników hodowlanych oraz zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 37

Zwierzęta wykorzystywane do rozrodu, dobrze odżywione, lecz niezbyt otyłe, o wyglądzie typowym dla zdrowych osobników, prezentują kondycję

A. opasową

B. wystawową

C. hodowlaną

D. rozrodczą

Odpowiedź hodowlana jest na pewno dobra, bo dotyczy zwierząt, które są w świetnej kondycji, dobrze odżywione, ale nie za grube. To kluczowe, żeby były zdrowe i mogły się rozmnażać. W hodowli chodzi o to, żeby zwierzęta miały najlepszy stan fizyczny, co pomaga w ich wydajności i zdrowiu. W praktyce to znaczy, że powinniśmy wybierać odpowiednie pasze i dobrze planować ich dietę, żeby miały idealną wagę i zdrowie, co przekłada się na jakość potomstwa. Myślę, że hodowcy powinni regularnie sprawdzać stan zdrowia zwierząt, bo to wpisuje się w te najlepsze praktyki, które są zgodne z przepisami i standardami w branży. Utrzymywanie zwierząt w dobrej kondycji ma naprawdę duże znaczenie dla wyników w hodowli, co jest ważne z ekonomicznego punktu widzenia.

Pytanie 38

Kiedy należy przeprowadzić unasienienie krowy, jeśli pierwsze symptomy rui zauważono w poranku?

A. w tym samym dniu po południu

B. zaraz po dostrzeżeniu

C. następnego dnia rano

D. następnego dnia po południu

Właściwy termin unasienienia krowy, u której pierwsze objawy rui zauważono rano, to w tym samym dniu po południu. Krowy mają określony cykl rujowy, który trwa średnio około 21 dni. Podczas rui, która oznacza czas, kiedy krowa jest gotowa do zapłodnienia, występują zmiany hormonalne i fizjologiczne, które są kluczowe dla skutecznego unoszenia. Obserwacja pierwszych objawów rui rano sugeruje, że krowa jest w pierwszej fazie rui, a najlepszym czasem na unasienienie jest kilka godzin po zauważeniu tych objawów, co pozwala na zwiększenie prawdopodobieństwa zapłodnienia. Zgodnie z rekomendacjami weterynaryjnymi, zaleca się unasienienie krowy w okresie szczytowym rui, który zazwyczaj występuje w ciągu 12-18 godzin od zauważenia objawów. Przykładowo, jeśli zauważono ruję rano, to unasienienie w tym samym dniu po południu zapewnia, że samica będzie w optymalnym stanie do zapłodnienia. Dobrą praktyką jest monitorowanie krowy przez całą dobę od momentu pierwszych obserwacji, aby jak najdokładniej ustalić czas unasienienia oraz zminimalizować ryzyko nieudanych ciąż.

Pytanie 39

Standardowa laktacja u krów trwa

A. 250 dni.

B. 365 dni.

C. 280 dni.

D. 305 dni.

305 dni to uznany na całym świecie standardowy okres laktacji u krów mlecznych. Wynika to przede wszystkim z praktycznych obserwacji wydajności i fizjologii tych zwierząt. Przyjęcie właśnie takiej długości laktacji pozwala na porównywanie wydajności mlecznej krów różnych ras i gospodarstw, nawet jeśli rzeczywista laktacja danej krowy trwała trochę krócej lub dłużej. Takie ujednolicone podejście stosuje się powszechnie w dokumentacji hodowlanej, w rankingach wydajności, a także przy ocenie wartości hodowlanej krów. 305 dni to też czas, w którym krowa powinna być w szczytowej formie produkcyjnej, zanim nastąpi okres zasuszenia przed kolejnym wycieleniem. Z mojego doświadczenia, w większości profesjonalnych gospodarstw mlecznych planuje się odchów i rozród tak, by możliwie najlepiej dopasować się do tego schematu. Dla hodowców to ważna informacja, bo zbyt długa lub zbyt krótka laktacja może prowadzić do spadku wydajności, problemów zdrowotnych lub zaburzeń w rozrodzie. Warto też pamiętać, że chociaż niektóre krowy mogą naturalnie produkować mleko nawet dłużej, nie jest to zalecane z punktu widzenia wydajności i dobrostanu. Branżowe organizacje, jak np. Polska Federacja Hodowców Bydła i Producentów Mleka, również podkreślają ten standard w swoich materiałach szkoleniowych. 305 dni to po prostu taki złoty środek między biologią a praktyką rolniczą.

Pytanie 40

Dodatki paszowe takie jak: glinokrzemiany, tlenek glinu, kaolin, zeolit, węgiel aktywny, należą do

A. przeciwutleniaczy.

B. probiotyków.

C. symbiotyków.

D. detoksykantów.

Wybrałeś odpowiedź, która rzeczywiście jest zgodna z wiedzą branżową. Glinokrzemiany, tlenek glinu, kaolin, zeolit czy węgiel aktywny to dodatki paszowe klasyfikowane jako detoksykanty. Ich głównym zadaniem jest wiązanie i unieszkodliwianie toksyn obecnych w paszach, szczególnie tych pochodzenia mykotoksycznego. Przykładowo, glinokrzemiany czy zeolity wykazują dużą zdolność adsorbowania cząsteczek toksyn, co ogranicza ich wchłanianie w przewodzie pokarmowym zwierząt. Węgiel aktywny działa trochę na tej samej zasadzie, tylko ma jeszcze szersze spektrum, bo potrafi pochłaniać nie tylko mykotoksyny, ale też niektóre metale ciężkie czy resztki leków. W praktyce stosowanie detoksykantów w żywieniu zwierząt jest już standardem, szczególnie w dużych gospodarstwach, gdzie istnieje realne ryzyko zanieczyszczenia komponentów paszowych. Takie dodatki pozwalają nie tylko chronić zdrowie zwierząt, ale też poprawiają efektywność produkcji – na przykład ograniczają straty wynikające z obniżonej odporności czy spadku przyrostów masy ciała. Moim zdaniem, nawet jeśli nie zawsze o tym się mówi, detoksykanty to jeden z tych „cichych bohaterów” współczesnej produkcji zwierzęcej. Warto kojarzyć, że detoksykanty nie mają wpływu na florę bakteryjną jak probiotyki czy symbiotyki, ani nie działają jak przeciwutleniacze, więc ich rola jest mocno sprofilowana i bardzo praktyczna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej