Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik spedytor
- Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
- Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:37
- Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:58
Egzamin zdany!
Wynik: 24/40 punktów (60,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
W jakim przypadku czynności wykonywane przez kierowcę, załadowcę lub rozładowcę były realizowane poprawnie?
A. Kierowca uniemożliwił dodanie uwagi na liście przewozowym po wykryciu przez rozładowcę niezgodności w ilości sztuk przewozowych
B. Załadowca nie stosował się do wskazówek kierowcy dotyczących rozmieszczenia ładunku oraz jego mocowania
C. Załadowca pozwolił kierowcy na kontrolowanie załadunku i liczenie sztuk przewozowych przyjętych
D. Załadunek mechaniczny z magazynu za pomocą rampy był przeprowadzany przez kierowcę
Odpowiedź, w której załadowca umożliwił kierowcy nadzorowanie załadunku i liczenie sztuk przewozowych, jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami logistycznymi, współpraca pomiędzy kierowcą a załadowcą jest kluczowym elementem bezpiecznego i efektywnego procesu transportowego. Umożliwienie kierowcy nadzorowania załadunku pozwala na bieżąco weryfikować poprawność załadunku, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialności i zabezpieczeń w trakcie transportu. Dobrą praktyką jest, aby kierowca również kontrolował ilość i rodzaj załadunku, aby uniknąć niezgodności, które mogą prowadzić do problemów na etapie rozładunku. Właściwe mocowanie ładunku i jego rozmieszczenie ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa podczas transportu, co jest szczególnie istotne w kontekście przepisów prawnych dotyczących transportu drogowego. Umożliwienie kierowcy tych działań wzmacnia również odpowiedzialność za ładunek, co jest istotne w przypadku ewentualnych reklamacji bądź strat.
Pytanie 3
Jaki element dokumentu znajduje się po lewej stronie poniżej treści pisma zawierającego ofertę?
A. Załącznik
B. Sprawa
C. Nagłówek
D. Numer pisma
Wybór odpowiedzi innych niż 'Załącznik' może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli różnych elementów pisma. 'Sprawa' odnosi się zazwyczaj do tematu lub przedmiotu korespondencji, co jest istotne, ale nie jest bezpośrednio związane z umiejscowieniem pod treścią oferty. 'Numer pisma' jest również ważnym elementem, który ułatwia identyfikację dokumentu, jednak pojawia się on zazwyczaj w nagłówku korespondencji lub w jej stopce, a nie z lewej strony pod treścią. Nagłówek, z kolei, to element, który zwykle umieszcza się na górze dokumentu i zawiera dane nadawcy oraz datę. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego sporządzania dokumentów i profesjonalnej komunikacji. W praktyce, umieszczanie tych elementów w niewłaściwych miejscach może prowadzić do nieporozumień, a także obniżać czytelność dokumentu. Często spotykanym błędem jest także pomijanie załączników lub niezapewnienie ich odpowiedniego opisania, co może skutkować brakiem zrozumienia intencji nadawcy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie ról poszczególnych elementów w konstruowaniu dokumentów.
Pytanie 4
Zasada Incoterms EXW-Ex Works wymaga od sprzedającego
A. dostarczenia towarów do określonego miejsca w kraju, do którego trafia towar
B. przekazania towaru do dyspozycji kupującego na granicy
C. pokrycia wydatków związanych z odprawą celną oraz odpowiedzialności za towar
D. udostępnienia towaru kupującemu w miejscu wydania
Wybranie opcji, że sprzedający pokrywa koszty odprawy celnej czy odpowiedzialność za towar, jest błędne. Po pierwsze, wg zasad Incoterms, odpowiedzialność za transport i wszystkie koszty związane z przewozem spoczywają na kupującym od momentu, gdy towar jest dostępny do odbioru. Sprzedający nie ma obowiązku pokrywania tych kosztów. Po drugie, dostarczenie towarów do konkretnego miejsca w kraju kupującego nie jest zgodne z regułą EXW, bo sprzedający nie musi organizować transportu do miejsca wskazanego przez kupującego. Wizja dostarczenia towaru na granicę też nie jest właściwa, bo przy EXW sprzedający nie angażuje się w transport poza swoim zakładem. Często błędy w myśleniu o tym wynikają z nieznajomości ról obu stron w różnych regułach Incoterms, takich jak DAP czy CIP, gdzie sprzedający ma więcej obowiązków. Dlatego warto dogłębnie poznać, co mówią zasady Incoterms.
Pytanie 5
Zasady zawierania oraz zakres użycia umowy spedycji, a także prawo do dochodzenia roszczeń na jej podstawie, określone są w ustawie
A. Kodeks cywilny
B. Kodeks postępowania administracyjnego
C. Prawo o ruchu drogowym
D. Prawo przewozowe
Kodeks cywilny reguluje zasady ogólne dotyczące umowy spedycji w Polsce. W szczególności, umowa spedycji jest traktowana jako umowa o usługę, w ramach której spedytor przyjmuje na siebie obowiązek zorganizowania transportu towarów na rzecz nadawcy. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, umowa spedycji może być zawarta w dowolnej formie, co daje stronom elastyczność w negocjacjach. W przypadku dochodzenia roszczeń, Kodeks cywilny określa również terminy przedawnienia, które są kluczowe dla skuteczności egzekwowania praw. Na przykład, jeżeli spedytor nie wykonał usługi zgodnie z umową, nadawca może dochodzić odszkodowania na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego, wskazując na konkretne naruszenia. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że umowa spedycji zazwyczaj zawiera dodatkowe postanowienia dotyczące odpowiedzialności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej.
Pytanie 6
Ile maksymalnie paletowych jednostek ładunkowych (pjł) stworzonych na paletach typu EUR można załadować na naczepę o wymiarach wewnętrznych skrzyni ładunkowej 13600 × 2450 × 2750 mm (dł. × szer. × wys.) oraz ładowności 24 000 kg? Wysokość pjł wynosi 1400 mm, pjł można układać w naczepie, a waga brutto jednej pjł to 930 kg?
A. 33 pjł
B. 34 pjł
C. 26 pjł
D. 25 pjł
Odpowiedź 25 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) jest prawidłowa z kilku powodów. Aby obliczyć maksymalną liczbę pjł, należy uwzględnić zarówno wymiary objętościowe naczepy, jak i jej ładowność. Wymiary wewnętrzne skrzyni ładunkowej naczepy wynoszą 13600 mm długości, 2450 mm szerokości oraz 2750 mm wysokości. Wysokość pojedynczej pjł wynosi 1400 mm, co pozwala na piętrzenie ładunków. Wysokość naczepy (2750 mm) pozwala na ułożenie dwóch pjł w pionie (2 x 1400 mm = 2800 mm przekracza wysokość naczepy, więc można ułożyć jedną pjł). Obliczając powierzchnię, wymiary naczepy (13600 mm x 2450 mm) umożliwiają zmieszczenie 8 pjł wzdłuż długości (13600 mm / 800 mm = 17, a 17 > 8) oraz 3 pjł w szerokości (2450 mm / 1200 mm = 2,5, co zaokrąglamy do 2 pjł). Całkowita liczba pjł w jednej warstwie to 8 x 2 = 16. Licząc jedną warstwę, nie przekraczamy ładowności naczepy (16 pjł x 930 kg = 14880 kg, co jest poniżej 24000 kg). Dlatego maksymalna liczba pjł, jaką można załadować, wynosi 25. Praktycznie, odpowiednie planowanie przestrzeni ładunkowej ma kluczowe znaczenie w logistyce, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 3874, które wskazują na efektywność załadunku i bezpieczeństwo transportu.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Kierowca odbierający towar z magazynu powinien potwierdzić jego przyjęcie oraz uzyskać od magazyniera dokument
A. PZ
B. WZ
C. RW
D. PW
Odpowiedź WZ jest poprawna, ponieważ WZ, czyli "Wydanie Zewnętrzne", jest dokumentem, który potwierdza wydanie towaru z magazynu. Jest to kluczowy dokument w procesie logistycznym, ponieważ stanowi dowód, że ładunek został przekazany kierowcy, co jest istotne zarówno dla magazynu, jak i dla nadawcy. W praktyce, po załadowaniu towaru na pojazd, kierowca powinien otrzymać WZ od magazyniera, co pozwala na zweryfikowanie, że odpowiednia ilość i rodzaj towaru zostały wydane. Dokument ten jest również podstawą do sporządzania dalszej dokumentacji, takiej jak faktury czy dokumenty przewozowe. Warto zauważyć, że WZ umożliwia kontrolowanie stanów magazynowych oraz monitorowanie obiegu towarów w firmie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu logistyką. W związku z tym, poprawna obsługa dokumentów wydania towarów ma kluczowe znaczenie dla efektywności procesów magazynowych i ogólnego zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 9
Do intermodalnych jednostek transportowych (UTI) nie wlicza się
A. naczepy ciągnikowej.
B. kontenera.
C. wymiennego nadwozia samochodu.
D. ciężarówki.
Samochód ciężarowy nie jest zaliczany do intermodalnych jednostek transportowych (UTI), ponieważ UTI to specjalnie zaprojektowane jednostki, które można łatwo przenosić między różnymi środkami transportu, takimi jak kolej, statek i ciężarówka. Samochody ciężarowe są pojazdami, które zazwyczaj służą do transportu towarów na drogach i nie są standardowo używane w transporcie intermodalnym jako niezależne jednostki, które można łatwo załadować na inne środki transportu. Przykładowo, kontenery morskie są zaprojektowane tak, aby mogły być transportowane zarówno drogą, jak i koleją, co czyni je idealnymi do intermodalnego transportu. Użycie naczep siodłowych oraz nadwozi wymiennych również wpisuje się w ramy UTI, ponieważ te jednostki mogą być transportowane na różnych nośnikach bez konieczności ich rozładunku. W praktyce, zrozumienie różnic między tymi jednostkami jest kluczowe dla efektywnego planowania logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 10
Do kluczowych działań realizowanych w czasie transportu można zaliczyć
A. monitoring przebiegu procesu transportowego
B. przygotowanie ładunku do odprawy celnej
C. rozpakowywanie ładunku
D. przygotowanie ładunku do wydania
Rozpakowanie ładunku, przygotowanie ładunku do odbioru oraz do odprawy celnej to czynności ważne, jednak nie są one zasadniczymi czynnościami wykonawczymi związanymi z procesem transportowym. Rozpakowanie ładunku jest często postrzegane jako czynność końcowa, a jego znaczenie jest ograniczone do etapu dostarczenia ładunku do miejsca przeznaczenia. Przygotowanie ładunku do odbioru oraz odprawy celnej to działania, które mają miejsce przed samym procesem transportowym, a nie w jego trakcie. Zakładając, że transport ma na celu dostarczenie towaru w określonym czasie i w odpowiednim stanie, monitoring staje się kluczowy w utrzymaniu ciągłości procesu. Wiele osób błędnie uważa, że wszystkie te czynności, związane z obsługą ładunku, są równorzędnymi elementami procesu transportowego. W rzeczywistości monitoring, jako ciągła kontrola i analiza, pozwala na identyfikację potencjalnych problemów w czasie rzeczywistym i na szybką reakcję, co jest nieosiągalne przy jednorazowych czynnościach, takich jak rozpakowanie czy przygotowanie do odprawy celnej. Aby skutecznie zarządzać procesem transportowym, niezbędne jest zrozumienie znaczenia monitorowania w kontekście całego łańcucha dostaw i dostosowywanie działań do zmieniających się warunków rynkowych oraz potrzeb klientów.
Pytanie 11
Jednostką ładunkową przedstawioną na rysunku jest
A. paletokontener.
B. hobok.
C. kontener ochronny.
D. paleta słupkowa.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z mylenia paletokontenera z innymi jednostkami ładunkowymi, takimi jak hobok, kontener ochronny czy paleta słupkowa. Hobok to typ pojemnika, który jest często używany do transportu cieczy, jednak nie ma on takiej samej funkcjonalności jak paletokontener. Hoboki są zazwyczaj mniejsze i nie są umieszczane na paletach, co ogranicza ich efektywność logistyczną w kontekście transportu z użyciem wózków widłowych. Z kolei kontenery ochronne są projektowane do zabezpieczania ładunków przed zewnętrznymi czynnikami, a nie do transportu dużych ilości substancji płynnych. Palety słupkowe, mimo że mogą być używane do transportu różnych ładunków, nie mają tej samej pojemności co paletokontenery i nie są przystosowane do przechowywania substancji w sposób, który zapewnia ich bezpieczeństwo. Kluczowym błędem jest zatem mylenie funkcji i konstrukcji tych jednostek, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich zastosowania i efektywności. Zrozumienie różnic między tymi jednostkami jest istotne dla skutecznego zarządzania logistyką i transportem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 12
Roczna składka ubezpieczeniowa dla przewoźnika wynosi 50 000 zł. Jaki będzie koszt składki opłaconej przez pół roku, jeżeli stanowi ona 54% składki rocznej?
A. 26 500 zł
B. 27 000 zł
C. 26 000 zł
D. 25 500 zł
Koszt składki opłaconej za pół roku wynosi 27 000 zł, co wynika z obliczenia 54% rocznej składki ubezpieczeniowej. Roczna składka wynosi 50 000 zł, więc aby obliczyć wysokość składki na pół roku, najpierw obliczamy 54% z jej wartości. Obliczenia te wykonujemy w następujący sposób: 50 000 zł * 54% = 27 000 zł. Następnie dzielimy tę kwotę przez 2, aby uzyskać składkę za 6 miesięcy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze ubezpieczeń, gdzie obliczenia składek powinny uwzględniać odpowiednie stawki procentowe i okresy, za które są one naliczane. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest możliwość planowania budżetu przez przewoźników, co jest kluczowe w zarządzaniu kosztami operacyjnymi. Zrozumienie obliczeń związanych z ubezpieczeniami jest niezbędne, aby móc podejmować świadome decyzje finansowe.
Pytanie 13
Dokument, który jest wydawany przewoźnikowi drogowemu na podstawie umowy międzynarodowej i upoważnia go do przeprowadzania międzynarodowego transportu drogowego, jeden lub wielokrotnie, do lub z terytorium wskazanego w dokumencie, nazywany jest
A. zezwoleniem tranzytowym
B. licencją
C. zezwoleniem zagranicznym
D. konwencją celną
Zezwolenie zagraniczne jest dokumentem, który umożliwia przewoźnikowi drogowemu wykonywanie międzynarodowych transportów drogowych do lub z określonego państwa. Dokument ten jest istotny dla legalnego przewozu towarów oraz osób przez granice, a jego uzyskanie wiąże się z przestrzeganiem międzynarodowych regulacji oraz standardów transportowych. Przykładowo, w przypadku transportu międzynarodowego z Polski do Niemiec, przewoźnik musi posiadać zezwolenie zagraniczne, które potwierdza jego uprawnienia do wykonywania takiej usługi. Procedura uzyskania zezwolenia zwykle obejmuje rejestrację w odpowiednich instytucjach oraz spełnienie określonych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i jakości świadczonych usług. W praktyce, posiadanie zezwolenia zagranicznego nie tylko pozwala na legalny transport, ale również wpływa na reputację firmy transportowej, co jest kluczowe w konkurencyjnym rynku usług transportowych.
Pytanie 14
Jednym z elementów marketingu-mix jest co?
A. logistyka
B. handel międzynarodowy
C. negocjowanie
D. cena
Cena jest jednym z kluczowych elementów marketingu-mix, znanym również jako 4P (produkt, cena, miejsce, promocja). W kontekście marketingowym, cena odnosi się do wartości, jaką klienci muszą zapłacić za produkt lub usługę. Ustalenie odpowiedniej ceny jest kluczowe, ponieważ wpływa na postrzeganą wartość oferty oraz decyzje zakupowe klientów. Przykładowo, strategiczne podejście do wyceny może obejmować techniki takie jak penetracja rynku, gdzie cena jest ustalana na niskim poziomie, aby przyciągnąć klientów, lub skimming, gdzie wysokie ceny stosowane są na początku wprowadzenia nowego produktu, aby maksymalizować zyski z innowacyjnych rozwiązań. Analiza konkurencji oraz badania rynku są niezbędne do ustalenia ceny, która zarówno przyciąga klientów, jak i zapewnia zyski. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny również rozważyć czynniki takie jak koszty produkcji, elastyczność cenowa popytu i segmentacja rynku, aby efektywnie dostosować swoje strategie cenowe. W związku z tym, umiejętność zarządzania ceną jest niezbędna dla skutecznej strategii marketingowej.
Pytanie 15
Maksymalny dobowy czas prowadzenia pojazdu przez dwuosobową załogę w rozrachunku tygodniowym nie powinien przekraczać
A. 2 × 16 godzin jazdy
B. 4 × 18 godzin jazdy
C. 2 × 20 godzin jazdy
D. 3 × 20 godzin jazdy
Niepoprawne odpowiedzi bazują na mylnych założeniach dotyczących maksymalnych czasów pracy kierowców w rozliczeniach tygodniowych. Większość z tych odpowiedzi, jak 3 × 20 godzin jazdy lub 4 × 18 godzin jazdy, sugeruje większe limity czasowe, które są niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Ważne jest zrozumienie, że regulacje dotyczące czasu pracy kierowców mają na celu nie tylko efektywność, ale przede wszystkim bezpieczeństwo na drogach. Sugerowanie, że możliwe jest prowadzenie pojazdu przez więcej niż 20 godzin dziennie przez dwuosobową załogę, jest sprzeczne z zasadą, że zmęczenie kierowcy jest jednym z głównych czynników wpływających na wypadki drogowe. Ponadto, należy zwrócić uwagę na to, że w kontekście transportu drogowego, kierowcy są zobowiązani do przestrzegania przepisów dotyczących czasu pracy oraz odpoczynku, co eliminuje możliwość przekraczania tych limitów. Typowym błędem myślowym jest niewłaściwe zrozumienie roli czasu odpoczynku, który jest niezbędny dla regeneracji kierowców, co w dłuższej perspektywie prowadzi do nieodpowiedzialnych praktyk w branży transportowej. Przestrzeganie limitów czasowych jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków oraz zapewnienia ciągłości operacyjnej w transporcie.
Pytanie 16
Istotnym aspektem strategii marketingowej jest ustalenie właściwego momentu na wejście na rynek. Okoliczność, w której przedsiębiorstwo wprowadza dany produkt na rynek jako pierwsze, z narażeniem się na duże ryzyko oraz wysokie koszty reklamy, nosi nazwę wejście
A. pionierskie
B. jednoczesne
C. wtórne
D. późne
Wejście wtórne na rynek to strategia, w której firma wprowadza produkt lub usługę na rynek, na którym już istnieją konkurenci oferujący podobne rozwiązania. W takim przypadku ryzyko związane z promowaniem nowego produktu jest znacznie mniejsze, ponieważ firma może korzystać z doświadczeń pionierów i lepiej analizować ich błędy. Wprowadzenie wtórne może jednak prowadzić do trudności w budowaniu marki oraz pozyskiwaniu klientów, ponieważ istniejące marki mogą mieć już wyrobioną pozycję na rynku. Wejście jednoczesne odnosi się do sytuacji, w której kilka firm wprowadza na rynek podobne produkty w tym samym czasie. Choć może to być atrakcyjne z punktu widzenia konkurencyjności, wiąże się z dużym ryzykiem, ponieważ firmy muszą inwestować w promocję w obliczu podobnych ofert. Z kolei późne wejście oznacza, że firma decyduje się na wprowadzenie produktu na rynek dopiero po tym, jak inny konkurent zdominował daną kategorię. Tego typu strategia często prowadzi do obniżenia rentowności, ponieważ rynek może być nasycony, a klienci bardziej przywiązani do istniejących marek. W konsekwencji, chociaż wszystkie te podejścia mają swoje miejsce w strategii marketingowej, to tylko wejście pionierskie jest bezpośrednio związane z ryzykiem i wysokimi kosztami promocji, co czyni je unikalnym na tle innych strategii.
Pytanie 17
Rodzaj organizacji transportu wewnętrznego, w którym pojazd zawsze przemieszcza ładunek z miejsca A do miejsca B, a z miejsca B do miejsca A zawsze wraca bez ładunku, określany jest mianem systemu
A. obwodowym z malejącym potokiem
B. wahadłowym o 75% obciążeniu
C. wahadłowym o 50% obciążeniu
D. obwodowym jednostajnie obciążonym
Odpowiedź 'wahadłowym o 50% obciążeniu' jest poprawna, ponieważ opisuje system transportu, w którym pojazd regularnie przemieszcza ładunek z punktu A do punktu B, a następnie wraca bez ładunku, co oznacza, że nie generuje dodatkowego obciążenia w drodze powrotnej. W praktyce, taki system pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów, minimalizując opóźnienia i koszty transportu. W branży logistycznej, ten typ organizacji transportu jest często stosowany w sytuacjach, gdy przewożony ładunek jest sezonowy lub gdy zapotrzebowanie na transport jest zmienne. Dzięki zastosowaniu strategii wahadłowej, przedsiębiorstwa mogą zwiększyć swoją elastyczność oraz zredukować czas przestoju pojazdów. Ponadto, analiza obciążenia pojazdów w systemie 50% wspiera optymalizację tras oraz planowanie zasobów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania logistycznego, takimi jak Lean Management i Just-in-Time. Takie podejście także wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju, zmniejszając emisję CO2 poprzez ograniczenie niepotrzebnych przejazdów.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Podmioty zajmujące się handlem towarami z innymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej zobowiązane są do przesyłania informacji o przeprowadzonych przez siebie transakcjach w formie deklaracji
A. INTRASTAT
B. RICO
C. VIATOLL
D. RID
INTRASTAT to system, który umożliwia zbieranie danych statystycznych dotyczących obrotu towarami między krajami członkowskimi Unii Europejskiej. Podmioty prowadzące handel wewnątrzunijny mają obowiązek przekazywania informacji o swoich transakcjach poprzez składanie odpowiednich deklaracji INTRASTAT. System ten opiera się na zasadzie, że każdy przedsiębiorca, który dokonuje dostaw lub nabyć towarów z innych państw UE, musi dostarczyć szczegółowe dane dotyczące tych transakcji. Przykładowo, jeśli firma importuje towary z Niemiec, musi złożyć deklarację INTRASTAT, w której określi wartość, ilość oraz kategorie towarów. Zgromadzone dane są wykorzystywane przez władze statystyczne do analizy handlu wewnętrznego w UE, co ma istotne znaczenie dla polityki gospodarczej oraz monitorowania rynku. Zgodność z regulacjami INTRASTAT jest kluczowa dla przedsiębiorstw, ponieważ niedopełnienie obowiązków może prowadzić do sankcji finansowych oraz utraty reputacji na rynku.
Pytanie 20
Jakim środkiem transportu nie da się przeprowadzić transportu lądowego?
A. Samochodem ciężarowym
B. Pociągiem
C. Zestawem bimodalnym
D. Kontenerowcem
Kontenerowiec to jednostka pływająca używana głównie do transportu towarów drogą morską. Jego konstrukcja i przeznaczenie są ściśle związane z przewozem kontenerów przez ocean lub inne zbiorniki wodne. W przeciwieństwie do innych środków transportu, takich jak zestawy bimodalne, pociągi czy samochody ciężarowe, które mogą poruszać się po lądzie, kontenerowiec nie ma możliwości przemieszczania się po drogach czy torach kolejowych. Przykładami zastosowania kontenerowców są międzynarodowe transporty towarów, gdzie kontenery są ładowane i rozładowywane w portach. W kontekście logistyki, kontenerowce odgrywają kluczową rolę w globalnych łańcuchach dostaw, umożliwiając efektywne i ekonomiczne przewozy na dużą skalę. Dlatego poprawna odpowiedź na pytanie, który środek transportu nie może realizować przewozu lądowego, to kontenerowiec.
Pytanie 21
Zgodnie z zasadami INCOTERMS 2010 wydatki związane z oznaczaniem oraz przygotowaniem towaru do transportu są obowiązkiem firmy
A. kupującego
B. spedycyjnej
C. przewozowej
D. sprzedającej
Zgodnie z zasadami INCOTERMS 2010, koszty oznakowania oraz przygotowania towaru do transportu ponosi sprzedający. Jest to jedna z kluczowych zasad, które mają na celu określenie odpowiedzialności stron w transakcjach międzynarodowych. Sprzedający zobowiązany jest do odpowiedniego przygotowania towaru, co obejmuje nie tylko jego pakowanie, ale również oznakowanie zgodne z wymaganiami transportowymi oraz przepisami prawa. Przykładowo, w przypadku eksportu towarów do krajów spoza Unii Europejskiej, sprzedający musi zadbać o to, aby towary były odpowiednio oznakowane, co ułatwia zarówno transport, jak i odprawę celną. Dobre praktyki sugerują, aby sprzedający zawsze sprawdzał wymagania dotyczące oznakowania w kraju docelowym, aby uniknąć problemów na etapie transportu. Przestrzeganie tych zasad może prowadzić do zwiększenia efektywności całego procesu logistycznego oraz zmniejszenia ryzyka ewentualnych strat finansowych związanych z nieprawidłowym przygotowaniem towaru.
Pytanie 22
Utrata lub brak przesyłki, wysłanej do transportu, spowodowane przez umyślne działanie lub poważne zaniedbanie spedytora, ma wpływ na wysokość odszkodowania za poniesione straty, które
A. może być maksymalnie równe standardowej wartości przesyłki
B. nie może być wyższe niż standardowa wartość przesyłki
C. może być wyższe od standardowej wartości przesyłki
D. nie może przekraczać 50% standardowej wartości przesyłki
Odpowiedzi, które sugerują ograniczenia w wysokości odszkodowania, są oparte na błędnych założeniach dotyczących odpowiedzialności spedytora. Odszkodowanie nie powinno być ograniczane do 50% lub do wartości zwykłej przesyłki, gdyż w sytuacjach, gdzie spedytor działa umyślnie lub wykazuje rażące niedbalstwo, jego odpowiedzialność wzrasta. Takie podejście pomija kluczowe zasady dotyczące odpowiedzialności kontraktowej, które jasno określają, że spedytor odpowiada za wszelkie straty, które wynikają z jego niewłaściwych działań. Przykładowo, gdy spedytor zlekceważył procedury zabezpieczające ładunek, co doprowadziło do jego zniszczenia, klient ma prawo do pełnej rekompensaty, uwzględniającej wszystkie poniesione straty. Ograniczenia te mogą prowadzić do sytuacji, gdzie poszkodowany nie zostaje w odpowiedni sposób zaspokojony, co jest sprzeczne z zasadami sprawiedliwości i rekompensaty w kontekście prawa przewozowego. Warto również zrozumieć, że brak pełnej rekompensaty w takich przypadkach może zniechęcać do korzystania z usług przewozowych oraz podważać zaufanie do sektora logistycznego jako całości, co w dłuższej perspektywie wpływa na reputację branży.
Pytanie 23
Który organ, na podstawie decyzji administracyjnej, wydaje świadectwo kierowcy dla osoby wykonującej międzynarodowy transport drogowy rzeczy, która nie jest obywatelem państwa należącego do Unii Europejskiej, ale jest zatrudniona przez firmę mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?
A. Starosta odpowiedni ze względu na siedzibę firmy
B. Główny Inspektor Transportu Drogowego
C. Dyrektor Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Drogowych
D. Wojewoda odpowiedni ze względu na siedzibę firmy
Główny Inspektor Transportu Drogowego, czyli GITD, to ten organ, który odpowiada za wydawanie świadectw kierowcy w kontekście transportu międzynarodowego. Zasady, które to regulują, mówią jasno, że GITD ma nad tym kontrolę i nadzoruje transport w Polsce. Celem wydawania tych świadectw jest upewnienie się, że kierowcy mają odpowiednie przeszkolenie i spełniają normy potrzebne do prowadzenia transportu międzynarodowego. Na przykład, jeżeli kierowca, który nie jest obywatelem UE, pracuje dla polskiego przedsiębiorcy i stara się o takie świadectwo, to GITD ma mu to umożliwić. Oczywiście, GITD musi sprawdzić dokumenty, przeprowadzić kontrole i upewnić się, że kierowcy przestrzegają zasad dotyczących czasu pracy i odpoczynku, bo to jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drogach. Naprawdę ważne jest, żeby wszystko było zgodne z normami w Polsce i na świecie, bo to ma ogromne znaczenie dla sprawnego działania sektora transportowego.
Pytanie 24
Na podstawie przedstawionego zestawienia złożonych określ, która z ofert jest najkorzystniejsza z punktu widzenia zlecającego przewóz ładunku?
| Zestawienie złożonych ofert | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kryteria wyboru | Oferta 1 | Oferta 2 | Oferta 3 | Oferta 4 |
| Stawka za 1 tkm | 0,17 zł | 0,18 zł | 0,22 zł | 0,18 zł |
| Termin realizacji przewozu | 40 godzin | 2 dni | 58 godzin | 3 dni |
| Wskaźnik terminowo zrealizowanych przewozów | 0,9 | 0,9 | 0,8 | 0,9 |
A. Oferta 4
B. Oferta 3
C. Oferta 2
D. Oferta 1
Oferta 1 została uznana za najkorzystniejszą z punktu widzenia zlecającego przewóz ładunku z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, stawka za 1 km wynosząca 0,17 zł jest najniższa spośród analizowanych ofert, co bezpośrednio przekłada się na niższe koszty transportu. Koszty te są jednym z najważniejszych czynników, które decydują o wyborze dostawcy usług logistycznych. Po drugie, czas realizacji przewozu wynoszący 40 godzin jest akceptowalny, aby zaspokoić potrzeby klientów, a także wskazuje na efektywność operacyjną dostawcy. Wysoki wskaźnik terminowości realizacji przewozów na poziomie 0,9 podkreśla niezawodność oferty 1 i jej konkurencyjność w porównaniu do innych, które mogą mieć dłuższe terminy. Zastosowanie tych kryteriów w praktyce może pomóc firmom w optymalizacji kosztów transportu i zwiększeniu satysfakcji klientów. Wybierając ofertę, warto również brać pod uwagę standardy branżowe, które zalecają analizę kosztów, czasu i jakości usług, aby podjąć świadomą decyzję.
Pytanie 25
Oferta przewozowa Uniyersal Cargo. Według zamieszczonego fragmentu oferty, brytyjska firma Universal Cargo nie oferuje przewozu ładunków transportem
| Rodzaj użytego środka transportu | Wagony o ładowności do 25 ton | Wagony o ładowności powyżej 25 ton | Statki morskie | Pojazdy drogowe o ładowności do 12 t | Pojazdy drogowe o ładowności powyżej 12 t |
|---|---|---|---|---|---|
| Cennik przewozu | do 300 km – 1 200 zł od 301 do 500 km – 1 800 zł powyżej 501 km – 2 800 zł | Stawki jak dla wagonów do 25 ton powiększone o współczynnik korygujący | Za każdą tonę nadanego ładunku 300 zł na odległość do 500 km | za każdy kilometr 3,8 zł | do 150 km – 700 zł od 151 do 300 km – 1 100 zł powyżej 301 km – 1 800 zł |
A. kolejowym.
B. morskim.
C. drogowym.
D. lotniczym.
Odpowiedź "lotniczym" jest poprawna, ponieważ w analizowanym fragmencie oferty przewozowej firmy Universal Cargo nie ma wzmianki o transporcie lotniczym. W przemyśle transportowym, oferta usług przewozowych często obejmuje różne środki transportu, takie jak transport kolejowy, morski czy drogowy, co jest zgodne z dobrymi praktykami logistycznymi. W przypadku firm zajmujących się przewozem ładunków, ważne jest, aby jasno określić dostępne usługi, aby klienci mogli łatwo zrozumieć, jakie opcje są dla nich dostępne. Na przykład, transport lotniczy jest zazwyczaj stosowany w przypadku przesyłek wymagających szybkiej dostawy, takich jak dokumenty lub towary o dużej wartości. W tym przypadku brak oferty na transport lotniczy sugeruje ograniczenie w zakresie usług, które mogą być proponowane klientom. Warto zwrócić uwagę na różnice między każdym z tych środków transportu, co może mieć wpływ na wybór odpowiedniej metody przewozu w zależności od rodzaju ładunku oraz terminu dostawy.
Pytanie 26
Jakie są zobowiązania spedytora?
A. ubytek masy w towarach zbiorowych, spowodowany ich cechami
B. stratę wynikającą z opóźnienia w dostarczeniu przesyłki, które było spowodowane warunkami atmosferycznymi
C. przesyłki o dużej wartości, nawet jeśli nadawca nie określił ich wartości w umowie
D. szkodę powstałą na skutek niewykonania lub niewłaściwego wykonania zadań spedycyjnych
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że spedytor ponosi odpowiedzialność za przesyłki wartościowe mimo braku deklaracji ich wartości, jest niepoprawny. Odpowiedzialność spedytora w zakresie przesyłek wartościowych jest ściśle związana z umową zawartą z nadawcą. W przypadku, gdy wartość przesyłki nie została zadeklarowana, spedytor nie jest zobowiązany do dodatkowego ubezpieczenia, a tym samym nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne straty związane z wartością przesyłki. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że spedytor odpowiada za ubytek wagi towarów masowych wynikający z ich właściwości, również jest błędna. Ubytki tego rodzaju są naturalną konsekwencją transportu towarów masowych, co powinno być znane zarówno spedytorom, jak i nadawcom. Odpowiedź dotycząca straty spowodowanej opóźnieniem w dostawie, wynikającą z czynników atmosferycznych, jest także myląca. Spedytorzy są zobowiązani do działania w zakresie, który pozwala na minimalizację skutków takich okoliczności, jednak nie mogą przewidzieć wszystkich czynników zewnętrznych. Kluczowym błędem myślowym jest generalizowanie odpowiedzialności spedytora, ignorując specyfikę umowy oraz obowiązujące przepisy prawa, które jasno definiują zakres odpowiedzialności w różnych sytuacjach.
Pytanie 27
Jaką masę ma ładunek transportowany przez pojazd o maksymalnej dopuszczalnej masie 24 tony i masie własnej 6 ton, jeśli jego ładowność została wykorzystana w 80%?
A. 18,0 ton
B. 24,0 ton
C. 19,2 ton
D. 14,4 ton
W przypadku błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe nieporozumienia związane z obliczeniem ładowności pojazdu. Wiele osób może pomylić całkowitą masę pojazdu z jego ładownością, co prowadzi do nieprawidłowego wyznaczenia masy ładunku. Odpowiedzi takie jak 24,0 tony wynikają z mylnego założenia, że cała dopuszczalna masa całkowita może być wykorzystana jako ładunek; nie uwzględniając wagi własnej pojazdu. Inne odpowiedzi, jak 18,0 ton i 19,2 ton, często powstają w wyniku błędnego mnożenia lub nieprawidłowego obliczania procentu ładowności. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że 80% ładowności dotyczy całkowitej masy pojazdu, zamiast prawidłowo obliczonej ładowności. Kluczowym elementem w obliczeniach transportowych jest znajomość zasad dotyczących masy własnej i ładowności, które są regulowane przez normy drogowe, mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz uniknięcie nadmiernego obciążenia, które może prowadzić do awarii pojazdu oraz zwiększonego zużycia paliwa. Kiedy przygotowujemy się do transportu, musimy zawsze upewnić się, że nasze obliczenia są poprawne, aby zminimalizować ryzyko potencjalnych wypadków oraz sankcji prawnych związanych z naruszeniem przepisów o masach i wymiarach pojazdów.
Pytanie 28
Do czasu pracy kierowcy nie wlicza się
A. załadunku i rozładunku oraz nadzoru nad tymi czynnościami
B. nadzoru oraz asysty osobom wsiadającym i wysiadającym
C. czasu dyżuru, jeżeli kierowca nie wykonywał pracy w tym czasie
D. innych działań podejmowanych w celu zrealizowania zadań służbowych lub zapewnienia bezpieczeństwa
Podane odpowiedzi, które sugerują, że czas nadzoru nad osobami wsiadającymi i wysiadającymi, załadowywaniem lub rozładowywaniem oraz innymi pracami służącymi do wykonania zadania służbowego wlicza się do czasu pracy kierowcy, są nieprawidłowe. W rzeczywistości nadzór nad pasażerami, a także czynności związane z załadunkiem i rozładunkiem są uznawane za część obowiązków kierowcy, które są związane z przewozem. W związku z tym czas poświęcony na te działania jest zaliczany do czasu pracy kierowcy. Istnieje powszechne nieporozumienie, że te czynności są niezwiązane z wykonywaniem pracy, jednak w kontekście prawa pracy i regulacji transportowych, są one integralną częścią zadań kierowcy. Przy takim podejściu można nieświadomie naruszać przepisy dotyczące maksymalnego czasu pracy oraz minimalnych okresów odpoczynku, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa. Zrozumienie, że nadzór nad załadunkiem oraz czynniki bezpieczeństwa są nieodłączną częścią pracy kierowcy, jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z regulacjami oraz dla bezpieczeństwa na drogach.
Pytanie 29
Klient zlecił firmie transportowej przewóz ładunku w przedziale czasowym od 10:00 do 10:30. Dystans pomiędzy miejscem załadunku a miejscem rozładunku wynosi 180 km. Średnia prędkość pojazdu to 60 km/h. O której godzinie kierowca najpóźniej powinien wyruszyć, aby dostarczyć ładunek na czas?
A. O godzinie 8:30
B. O godzinie 6:30
C. O godzinie 8:00
D. O godzinie 7:30
Odpowiedź o godzinie 7:30 jest prawidłowa, ponieważ aby dostarczyć ładunek na czas, kierowca musi uwzględnić czas przejazdu oraz czas, w którym ładunek musi być dostarczony. Odległość wynosząca 180 km przy średniej prędkości 60 km/h oznacza, że czas przejazdu wyniesie 3 godziny. Aby zdążyć na godzinę 10:00, kierowca powinien wyjechać najpóźniej o 7:00. Warto jednak dodać dodatkowe 30 minut na ewentualne problemy na drodze, co daje godzinę 7:30 jako ostateczny czas wyjazdu. Przekładając to na praktykę, przedsiębiorstwa transportowe często planują dodatkowy czas na nieprzewidziane okoliczności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, aby zapewnić terminowość dostaw.
Pytanie 30
Jakiej dziedziny transportu dotyczy konwencja chicagowska?
A. Transportu lotniczego
B. Transportu kolejowego
C. Transportu wodnego
D. Transportu drogowego
Konwencja chicagowska, przyjęta w 1944 roku, dotyczy transportu lotniczego i jest kluczowym dokumentem regulującym międzynarodowe lotnictwo cywilne. Jej celem jest zapewnienie bezpiecznego i uporządkowanego rozwoju lotnictwa, a także ułatwienie międzynarodowych połączeń lotniczych. Konwencja ta wprowadza szereg standardów dotyczących m.in. bezpieczeństwa lotów, ochrony środowiska, a także organizacji przestrzeni powietrznej. Przykładem praktycznego zastosowania konwencji chicagowskiej jest ustanowienie Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO), która nadzoruje przestrzeganie norm i standardów w lotnictwie na całym świecie. Zgodnie z zasadami konwencji, każde państwo jest zobowiązane do zapewnienia, że loty odbywają się zgodnie z ustalonymi normami, co przyczynia się do podniesienia poziomu bezpieczeństwa. Ponadto, konwencja wprowadza zasadę wzajemnego uznawania certyfikatów i licencji, co ułatwia międzynarodowe operacje lotnicze i współpracę między krajami.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Zawiadomienie, które zawiera dane o: nadawcy, miejscu nadania oraz załadunku, nazwie ładunku, masie przesyłki, dacie załadunku, odbiorcy, miejscu przeznaczenia oraz rysunek techniczny przesyłki w trzech kopiach, jest wysyłane do zarządcy transportu kolejowego w związku z planowanym transportem ładunku?
A. ponadgabarytowego
B. wartościowego
C. masowego
D. niebezpiecznego
Odpowiedzi "wartościowego", "masowego" oraz "niebezpiecznego" są błędne, gdyż nie odnoszą się do specyficznych wymagań związanych z transportem ładunków przekraczających standardowe wymiary. Przesyłki wartościowe, chociaż ważne, dotyczą przede wszystkim towarów, których wartość materialna wymaga szczególnej ochrony i zabezpieczeń, co nie jest bezpośrednio związane z ich gabarytami. Wyzwania związane z transportem wartościowych towarów koncentrują się na aspekcie bezpieczeństwa, a nie wymagań dotyczących ich rozmiaru. Z kolei ładunki masowe, takie jak węgiel czy zboże, zajmują dużą objętość, ale ich transport nie wiąże się z dodatkowymi procedurami dotyczącymi wymiarów. Takie ładunki są transportowane w standardowych wagonach towarowych. Natomiast przesyłki niebezpieczne dotyczą materiałów, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia lub środowiska, a więc również nie są związane z ich wymiarami. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych wniosków mogą wynikać z niepełnego zrozumienia definicji oraz procedur transportowych. Właściwe klasyfikowanie ładunków jest kluczowe dla zapewnienia ich odpowiedniego traktowania podczas przewozu, dlatego tak ważne jest, aby specjaliści w branży transportowej posiadali dokładną wiedzę na temat różnych kategorii ładunków oraz ich wymagań dotyczących transportu.
Pytanie 33
Na zdjęciu przedstawione jest opakowanie
A. jednostkowe.
B. zbiorcze.
C. kartonowe.
D. metalowe.
Opakowanie jednostkowe to termin odnoszący się do opakowania, które ma na celu zapakowanie pojedynczej sztuki produktu, co czyni je niezwykle istotnym elementem w branży opakowaniowej. W przypadku przedstawionego zdjęcia, opakowanie wyraźnie wskazuje na przeznaczenie dla jednego produktu, co potwierdza naszą odpowiedź. Opakowania jednostkowe są kluczowe w procesie dystrybucji i sprzedaży, ponieważ umożliwiają łatwe identyfikowanie i zarządzanie produktami w magazynach oraz sklepach. Przykłady opakowań jednostkowych obejmują butelki, słoiki, a także pakowane jednostkowo żywności. Zgodnie z normami branżowymi, opakowania jednostkowe powinny być odpowiednio oznakowane etykietami, co ułatwia konsumentom podejmowanie decyzji zakupowych oraz zapewnia zgodność z regulacjami prawnymi. Dodatkowo, opakowania jednostkowe wspierają również działania związane z recyklingiem i zrównoważonym rozwojem, co jest obecnie priorytetem w wielu branżach.
Pytanie 34
Który z przedstawionych zapisów jest zgodny z dopuszczalnymi krajowymi normami czasu pracy kierowcy?
| Czas jazdy [h] | Przerwa [min] | Czas jazdy [h] | Przerwa [min] | Czas jazdy [h] | |
|---|---|---|---|---|---|
| A. | 2 | 15 | 2,5 | 30 | - |
| B. | 3 | 12 | 2,5 | 30 | - |
| C. | 4 | 20 | 4,5 | 12 | 1 |
| D. | 2 | 20 | 4,5 | 10 | 1 |
A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Odpowiedź A jest zgodna z dopuszczalnymi krajowymi normami czasu pracy kierowcy, ponieważ łączny czas jazdy wynosi 4,5 godziny, co jest maksymalnym czasem jazdy bez obowiązkowej przerwy. Przerwy są odpowiednio podzielone na 15 minut i 30 minut, co sumarycznie daje wymaganą przerwę wynoszącą 45 minut po 4,5 godzinach jazdy. Zgodnie z przepisami, kierowcy muszą przestrzegać regulacji dotyczących maksymalnych godzin jazdy oraz minimalnych przerw, aby zapewnić bezpieczeństwo na drogach i zminimalizować ryzyko wypadków. Przykładem dobrych praktyk w branży transportowej jest obowiązek dokumentowania czasu pracy i odpoczynku, co ułatwia kontrolowanie przestrzegania przepisów. Ponadto, odpowiednie planowanie tras oraz przerw, w zgodzie z tymi normami, może znacząco wpłynąć na efektywność i bezpieczeństwo transportu, co jest kluczowe dla zachowania wysokiej jakości usług w branży transportowej.
Pytanie 35
Przesyłka jest uznawana za zagubioną, gdy nie dotrze do miejsca określonego w liście przewozowym w terminie
A. 30 dni od zakończenia okresu przewozu
B. 14 dni od zakończenia okresu przewozu
C. 21 dni od zakończenia okresu przewozu
D. 7 dni od zakończenia okresu przewozu
Odpowiedź 30 dni od upływu terminu przewozu jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa przewozowego, przesyłki uznaje się za utracone po 30 dniach od momentu, gdy przesyłka miała dotrzeć do miejsca wskazanego w liście przewozowym. Ta zasada ma na celu zabezpieczenie interesów zarówno nadawcy, jak i odbiorcy. W praktyce, po upływie tego okresu, przewoźnik jest zobowiązany do podjęcia działań w celu zwrotu wartości przesyłki lub jej odszkodowania, jeśli przesyłka nie dotarła. Dobrą praktyką w branży logistycznej jest monitorowanie statusu przesyłek na każdym etapie transportu, co pozwala na szybsze wyłapanie ewentualnych opóźnień i podjęcie odpowiednich działań. Przykładem zastosowania powyższego przepisu może być sytuacja, gdy klient zgłasza zaginioną przesyłkę po 15 dniach od przewidywanej daty dostarczenia – w tym przypadku przewoźnik powinien informować klienta o procedurze reklamacyjnej oraz możliwościach dochodzenia roszczeń. Warto również pamiętać, że różne rodzaje przesyłek mogą mieć różne terminy uznawania za utracone, dlatego kluczowe jest zapoznanie się z warunkami konkretnego przewoźnika.
Pytanie 36
Zapotrzebowanie na usługę przewozową, za którą klient jest gotów zapłacić ustaloną kwotę w określonym czasie, określa się jako
A. zapytanie ofertowe
B. popyt
C. podaż
D. oferta handlowa
Popyt to kluczowe pojęcie w ekonomii, które odnosi się do ilości towarów lub usług, które nabywcy są gotowi kupić po określonej cenie w danym czasie. W kontekście usług transportowych, popyt oznacza zainteresowanie klientów korzystaniem z tych usług, co jest niezbędne dla funkcjonowania rynku. Przykładem może być sytuacja, gdy firma transportowa dostrzega wzrost zapotrzebowania na przewóz towarów w określonym regionie, co może prowadzić do zwiększenia liczby kursów i floty transportowej. Zrozumienie popytu pozwala przedsiębiorcom podejmować decyzje o inwestycjach i dostosowywaniu oferty do potrzeb rynku. Również w praktyce, analiza popytu jest kluczowa dla planowania strategii marketingowych oraz doboru odpowiednich kanałów dystrybucji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ponadto, znajomość kształtowania się popytu umożliwia firmom efektywne zarządzanie kosztami oraz optymalizację procesów, co przekłada się na zwiększenie konkurencyjności na rynku.
Pytanie 37
Na rysunku przedstawiono
A. jednostkę trakcyjną.
B. zestaw Modalohr.
C. zestaw Piggy Back.
D. zespół bimodalny.
Zespół bimodalny to nowoczesne rozwiązanie logistyczne, które łączy w sobie zalety transportu drogowego i kolejowego. Na przedstawionym rysunku można dostrzec naczepy przystosowane zarówno do transportu po drogach, jak i po torach kolejowych. Główną zaletą zespołów bimodalnych jest ich wszechstronność, co umożliwia przewóz ładunków w sposób efektywny i ekologicznym. Przykładem zastosowania zespołów bimodalnych są transporty intermodalne, które są zgodne z dyrektywami Unii Europejskiej promującymi zrównoważony rozwój oraz redukcję emisji CO2. Dzięki zastosowaniu technologii umożliwiających łatwe przeładunki pomiędzy różnymi środkami transportu, zespoły bimodalne przyczyniają się do skrócenia czasu dostaw, co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym świecie logistyki. W praktyce, transport bimodalny bywa również stosowany w przewozach towarów wielkogabarytowych, które wymagają specjalnych rozwiązań transportowych. Współczesne standardy przemysłowe, takie jak normy ISO dotyczące transportu intermodalnego, podkreślają znaczenie zespołów bimodalnych w efektywnym zarządzaniu łańcuchem dostaw.
Pytanie 38
Jakim typem ubezpieczenia objęty jest towar transportowany drogą, koleją, powietrzem lub wodami?
A. CARGO
B. OPWS
C. AC
D. OC
Ubezpieczenie CARGO jest specjalistycznym rodzajem polisy, która obejmuje ładunki przewożone różnymi środkami transportu, takimi jak transport drogowy, kolejowy, lotniczy czy wodny. Ta forma ubezpieczenia chroni przed stratami finansowymi, jakie mogą wystąpić w wyniku uszkodzenia, utraty lub zniszczenia towaru w trakcie transportu. W praktyce, przedsiębiorstwa zajmujące się handlem międzynarodowym często korzystają z ubezpieczenia CARGO, aby zabezpieczyć swoje towary przed ryzykiem związanym z transportem, które może obejmować wypadki, kradzież, pożar czy warunki atmosferyczne. Standardy branżowe, takie jak Instytucja CARGO (Institute Cargo Clauses), określają szczegółowe warunki oraz zakres ochrony. Na przykład, klauzule A, B i C różnią się stopniem ochrony, co pozwala na elastyczne dopasowanie polisy do potrzeb konkretnego ładunku. Wiedza o ubezpieczeniu CARGO jest zatem kluczowa dla profesjonalistów w dziedzinie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 39
Współczynnik wykorzystania ładowności środka transportu, to relacja
A. nominalnej objętości środka transportu do objętości ładunku, który jest przewożony
B. nominalnej ładowności środka transportu do masy przewożonego ładunku
C. objętości przewożonego ładunku w stosunku do nominalnej objętości środka transportu
D. masy przewożonego ładunku do nominalnej ładowności środka transportu
Zrozumienie współczynnika wykorzystania ładowności pojazdu jest kluczowe dla każdej działalności transportowej. Warto jednak zauważyć, że błędne odpowiedzi wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia definicji i zastosowań tych wskaźników. Odpowiedź sugerująca obliczanie według nominalnej objętości pojazdu do objętości przewożonego ładunku myli pojęcia związane z masą i objętością, co jest istotnym błędem. W kontekście transportu, objętość nie zawsze jest najważniejszym czynnikiem, ponieważ w rzeczywistości często ograniczeniem są wagi ładunków, a nie tylko ich objętość. Kolejny błąd polega na próbie oszacowania współczynnika na podstawie nominalnej ładowności w porównaniu do ilości przewożonego ładunku. Taki stosunek nie uwzględnia jednak rzeczywistej wagi towarów, co może prowadzić do fałszywych wniosków o efektywności pojazdu. Ponadto, odnoszenie się do objętości ładunku w kontekście nominalnej objętości pojazdu nie jest praktyczne, gdyż różne materiały mogą mieć różne gęstości, co wpływa na ich wagę. Istnieje ryzyko, że takie podejście zniekształci rzeczywiste możliwości transportowe, przez co przedsiębiorstwa mogą niepotrzebnie obniżać efektywność swoich operacji. Właściwe zrozumienie współczynnika wykorzystania ładowności jest nie tylko kluczowe dla zarządzania flotą, ale również dla optymalizacji kosztów i poprawy jakości świadczonych usług transportowych.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.